କୁମାର:- ଇଏ ଗୋଟେ କଥା !! 
ତମେ ଖାଲି ଭଗବାନଙ୍କୁ ଡାକ,  ସେ ସବୁ ଠିକ କରିଦେବେ ।

 ତମ ଇଚ୍ଛା ପୁରଣ ହେଇଯିବ ।
 ହେଲେ ସରିତାର ବାପା ରାଜିହେଲେ ନା ନାହିଁ ??

ସନ୍ଧ୍ୟା:- ପ୍ରଥମେ ତ ସେ ବହୁତ ଭାବିଲେ ତାପରେ ହଁ କଲେ ।

କୁମାର:- ବାସ୍ ଏବେ ଖାଲି ରହିଲା କେମିତି ଯିବା କେଶବ ପାଖକୁ ।

 ରୁହ ମୁଁ କେଶବକୁ ଫୋନ କରିକି କହିଦେବି…

ତାପରେ କୁମାର ଆଉ କେଶବ ଫୋନରେ କଥା ହଉଛନ୍ତି ।

କେଶବ:- ହଁ ଭାଇ !! କୁମାର କହ ସେପଟେ ସବୁ ଭଲରେ ଅଛ ତ ??

କୁମାର:- ହଁ ଏପଟେ ସବୁ ଭଲ ସେପଟେ କଥା କହ ତୋ ପାଇଁ ଗୋଟେ Good News ଅଛି ।

 ସରିତାକୁ ମୁଁ ନେଇକି ଯାଉଛି ।

କେଶବ:- ହେଲେ ତା ବାପା କେମିତି ରାଜି ହେଲେ ।

କୁମାର:- ସେ ସବୁ ସନ୍ଧ୍ୟା ହାତରେ ସମ୍ଭବ ହେଇଛି । 

ତୁ ସେପଟେ ଠିକ୍ କର ମୁଁ ଆଉ ଆମର ସବୁ ସାଙ୍ଗ ମିଶି ସରିତାକୁ ନେଇକି ଯିବୁ ହେଲା ।

କେଶବ:- ହେଲେ ସେ ଆସିଲେ ରହିବ କୋଉଠି ?? ମୁଁ ତ ମାଲିକ ଘରେ ରହୁଛି । 

କୁମାର:-ତୁ ଏତେ ଭାବିବା ଦରକାର ନାହିଁ । ମୁଁ ସେଠିକି ଯାଏ ତାପରେ ସବୁ ଠିକ୍ କରିଦେବି ।

 ଆମେ ୨ଦିନ ପରେ ଯାଉଛୁ, ମୁଁ ଏବେ ରହୁଛି । Okay Bye..

ଏସବୁ ଭଲପାଇବା ଦେଖି କେଶବ କୁମାର କୁ ଫୋନ କରି ପଚାରୁଥାଏ ।
(ଆରେ କୁମାର ଶାନ୍ତନୁ କିଏ?)
କୁମାର:- ତୋତେ ଏତେ ସବୁ ଜାଣିବା ଦରକାର ନାହିଁ । ତୁ ଖାଲି ତାଙ୍କୁ କହ ଖୁବଶୀଘ୍ର ଶାନ୍ତନୁ ତାଙ୍କ ପାଖକୁ ଯାଉଛି, ତୁ କାମ କର ମୁଁ ୨ମାସ ପରେ ଯାଉଛି ହେଲା ।

ଏହା ପରେ ୨ମାସ ବିତିଯାଇଥାଏ….
କେଶବ ସେପଟେ ବହୁତ କାମ କରିବାପରେ ଟଙ୍କା ମଧ୍ୟ ଜମା କରିସାରିଥାଏ, ଏପଟେ ସେ ସରିତାକୁ କେମିତି ତା ପାଖକୁ ନେଇକି ଯିବ ସେ ଚିନ୍ତାରେ ରହୁଥାଏ । 

ସରିତା ସହ କଥା ବି ହେଇପାରୁନଥାଏ, 
କୁମାରର ମୋବାଇଲ ରେ କେତେବେଳେ କେମିତି ଟିକେ କଥା ହେଉଥାଏ ।

ଏମିତି ଗୋଟେ ଦିନ ସମସ୍ତେ ସାଙ୍ଗମାନେ ମିଶିକି ପ୍ଲାନ କରୁଥାନ୍ତି କେମିତି ସରିତାକୁ କେଶବ ପାଖକୁ ନେବେ ।
 ତା ବାପା, ତାକୁ ଯମ ଭଳି ଜଗିକି ବସୁଛନ୍ତି ।

କୁମାର:- ମୁଁ ଗୋଟେ ପ୍ଲାନ କରିଛି କହିବି କେମିତି ସରିତାକୁ ନେବା !!  ତା ବାପା ତ ତାକୁ ଏମିତିରେ ଛାଡିବେନି ତାଙ୍କୁ କହିବା କି ଖରାଦିନ ଛୁଟି ଅଛି । ସମସ୍ତେ ବାହାରକୁ ବୁଲିବାକୁ ଯିବା କହିଲେ ହୁଏତ ଛାଡିପାରନ୍ତି ।

ସନ୍ଧ୍ୟା:- କେଶବ କହିଥିଲେ କି ସରିତାକୁ ତମେ ନେଇକି ଯିବ ବୋଲି ।

କୁମାର:-ସେ କଣ କହିପାରିବ ତା ମନ କଥା ବୁଝିବା ଦରକାର । ହେଲେ ତା ବାପାକୁ କିଏ କହିବ ମୁଁ ତ ଗଲେ ତା ବାପା ଛାଡିବେନି ।

ସନ୍ଧ୍ୟା:- ମୁଁ ଯିବି କହିବାକୁ ମତେ ଏ ସୁଯୋଗ ଟା ଦିଅ ।

କୁମାର:- ଠିକ ଅଛି !! ତାହାଲେ ତମେ ଯିବ ।

ସମୀର:- ଯାହା ହେଲା ସେଥିରେ ତମେ ଟେନସନ ହୁଅନି । ମୁଁ କୁମାର ପଛରେ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଲଗେଇ ଦେଇଛି । ସେମାନେ ଯୋଉଠି ବି କୁମାରକୁ ପାଇବେ ରାମନାମ ସତ୍ୟ କରିଦେବେ । ହେଲେ ସେ ଏକୁଟିଆ ମିଳିବା ଦରକାର । ସବୁବେଳେ ତା ସାଙ୍ଗମାନେ ତାକୁ ଛାଇ ଭଳିଆ ଲାଗିକି ରହୁଛନ୍ତି । 

ମୋର କୋଉଦିନ କୁମାର ସହ ଭେଟ ହେଇକି କଥା ହବାର ଅଛି । ତାକୁ ଚେତେଇବାକୁ ପଡିବ କି ସନ୍ଧ୍ୟା ପିଛା ଛାଡିବ ।

ଦାଦା:- ତାହାଲେ ଠିକ ଅଛି ତୋ ପ୍ଲାନ ଅନୁସାରେ ଆଗକୁ ବଢ଼ିବା ।

ଏପଟେ କେଶବ ଯାଇକି ଭୁବନେଶ୍ୱର ରେ ପହଞ୍ଚି କୁମାର ର ଭାଇ ସହ ସେ ରହୁଥିବା ହୋଟେଲ କୁ ନେଇଯାଇଥାଏ । 

ହୋଟେଲ ମାଲିକକୁ ଯେତେବେଳେ କୁମାର କହିଥିବା ନାମ ଅନୁସାରେ ଶାନ୍ତନୁ ବୋଲି ଯେତେବେଳେ କହିଛି, ହୋଟେଲ ମାଲିକ ବହୁତ ଖୁସି ହେଇଯାଇଛନ୍ତି  ।
 କେଶବକୁ ସେ ବହୁତ କଥା ପଚାରୁଥାନ୍ତି । ସେ କେମିତି ଅଛି? ଭଲ ଅଛି ନା ନାହିଁ ? ତାକୁ ସାଙ୍ଗରେ କାଇଁ ଆଣିଲୁନି ? ଏମିତି ଅନେକ ପ୍ରଶ୍ନ କରିଥାନ୍ତି ।

ବିଚରା କେଶବ, କୁମାର କଥାରେ ଶାନ୍ତନୁ ବୋଲି ସିନା କହିଦେଲା,
 ହେଲେ ଶାନ୍ତନୁ କିଏ ସେ ବି ଜାଣିନି । କେଶବକୁ ମାଲିକ ଯାହା ପଚାରିଲେ ବି ସେ ନା, ହଁ, ରେ ଉତ୍ତର ଦେଉଥାଏ । 
ତାପରେ ହୋଟେଲ ମାଲିକ କେଶବକୁ ତାଙ୍କ ନିଜ ଘରେ ରହିବାକୁ କହିଲେ ଆଉ ତାକୁ ନିଜ ପୁଅ ପରି ଦେଖୁଥିଲେ ।