Odia Thoughts

#Thoughts in Odia Part-15
#Thoughts in Odia Part-16
#Thoughts in Odia Part-17
#Thoughts in Hindi and Odia Part-18
# Thoughts in Hindi and Odia Part-19
# Thoughts In Hindi and Odia Part-20
# Thoughts In Hindi and Odia Part-21
# Thoughts In Hindi and Odia Part-22
# Thoughts In Hindi and Odia Part-23
# Thoughts In Hindi and Odia Part-24
# Thoughts in Hindi and Odia Part-25

Lifestyle Changing Thoughts(O) – 18


LCT-97:
କେତେ ଲୋକ କପଡା ଦେଖି ଅନ୍ୟ ମାନଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ଖରାପ ବ୍ୟବହାର କରନ୍ତି।

କିନ୍ତୁ ସେ ଲୋକକୁ ଅନ୍ୟ ଲୋକର କାମ ଆଉ ତାର ଭଲ ବ୍ୟବହାର କୁ ଦେଖିବା ଦରକାର ।
ପ୍ରକୃତରେ ଏଠି ସମ୍ମାନର ସଦୁପଯୋଗ ହୋଇଥାଏ ।



LCT-98:
ଆଗକୁ ହେବାକୁ ଥିବା କିଛି ମହତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ କାର୍ଯ୍ୟ କୁ ଭାବି ଆମେ ବହୁତ ଚିନ୍ତା ରେ ପଡିଯାଉ ।

ପ୍ରକୃତରେ ସେହି କାର୍ଯ୍ୟ ବିଷୟରେ ବେଶି ଭାବିବା ଠିକ ନୁହେଁ , ଆଉ ସେହି କାର୍ଯ୍ୟ ସମୟ ଆସିଲେ ସରଳ ହେଇଯିବ ।




LCT-99:
Mobile ର ନୂଆ Update ଯେବେ ଆସେ ତେବେ ସମସ୍ତେ ଖୁସି ହୁଅନ୍ତି ।

ସେହିପରି ସମ୍ପର୍କରେ ଯେବେ ଖୁସି ଖବର ଆସେ ତେବେ ସେହି ଖୁସି ଖବର ନେଇ ଜୀବନର କିଛି ନୂଆ କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରନ୍ତୁ ଦେଖିବେ ସମ୍ପର୍କ ଆହୁରି ଶକ୍ତିଶାଳୀ ହେଇଯିବ ।


LCT-100:

ଖରାପ କାମ କର ନାହିଁ ଆଉ ଫଳସ୍ୱରୂପ ଦଣ୍ଡ ମିଳିବ , ଏହି କଥା କୁ କିଛି ଲୋକ ବହୁତ ସରଳ ରେ କହି ଦିଅନ୍ତି ।

ସତ ଏହା ଯେ , ସେମାନଙ୍କ ନିଜ ଲୋକ ସବୁଠୁ ଅଧିକା ଭୁଲ କାମ କରନ୍ତି ।


LCT-101:
କେତେ ସାଙ୍ଗ ଆପଣଙ୍କ ସମସ୍ୟା ଦେଖି ବିନା ସମୟ ନଷ୍ଟ କରି ଆପଣଙ୍କ ଘରେ ପହଞ୍ଚି ଯାଆନ୍ତି ।

ଏଇଟା ଭାବିବା ଭୁଲ ଯେ ସେମାନଙ୍କ କିଛି ସ୍ୱାର୍ଥ ଅଛି । କିନ୍ତୁ ପ୍ରକୃତରେ ସେହି ସାଙ୍ଗ , ସାଙ୍ଗର ମୂଲ୍ୟ ଆଉ ମହତ୍ଵ ଜାଣିଥାଏ ।

Lifestyle Changing Thoughts (H) – 18


LCT-97:
कुछ लोग कपड़े को देखकर

दूसरे के साथ बुरा ब्यबहार करते हैं ।
परंतु उन लोगो को दूसरे आदमी के काम
और उसके अच्छा ब्यबहार को देखना चहिए । 
उस जगह *”सम्मान”* की सही उपयोग होगा।।


LCT-98:
आगे होने बाले कुछ महत्वपूर्ण कार्य को सोचकर हम बहुत तनाब में रहते है ।

असल में उस कार्य के बारे में ज्यादा सोचो मत, वह कार्य समय आने पर बहुत सरल हो जाएगा ।



LCT-99:
मोबाइल की नया Update जब आता है तो सब उत्सुकता से अपडेट करके उसका नए तरीके से आनंद लेते हैं।

उसी तरह संपर्क में जब कभी अच्छा संदेश आता है तो उसी संदेश से खुस हो कर जीबन का नबनिर्माण कीजिये, बह संपर्क और बेहतर बन जाएगा।

LCT-100:
गलत काम मत करो और करने पर कड़ी से कड़ी सजा देंगे, ये बात कुछ लोग दूसरे को बहुत सरल से बोल देते हैं ।
सच बात तो ये है कि ! उसके अपने लोग ही सबसे ज्यादा गलत काम करते हैं ।

LCT-101:
कुछ बंधु आपकी समस्या दिखने पर ! बह निसंदेह आपके द्वार पर पहुंच जाते होंगे।
यह नहीं कि उनका कोई स्वार्थ है, परंतु बह बंधुत्व का मूल्य और उसको निभाना जानते हैं ।

ଓଡିଆ କବିତା…୧

ଲୁହରେ କରିଛି ଘର

ଏଇ ଜନମରେ ତୁମ ସାଥି ମୁଁ, 
          ହୋଇ ତ ପାରିଲି ନାହିଁ,

ଆର ଜନମରେ ହେବି କି ନ ହେବି
          କିଛି ମତେ ଜଣା ନାହିଁ …



ତୁମେ କହିଥିଲ ପଛକଥା ସବୁ 
          ଭୁଲି ଯାଅ ଧୀରେ ଧୀରେ,

କେତେ କଷ୍ଟ ଯେ ଭୁଲିବା ତୁମକୁ
          ଖୋଜେ ପ୍ରତି ମୁହୂର୍ତ୍ତରେ …



ବୁଝାଇ କହିଲ ଯେତେବେଳେ ତୁମେ
         ବୁଝି ଯାଇଥିଲି ମୁହିଁ,

କିନ୍ତୁ ସ୍ବପ୍ନ ର ଛାୟା ରେ ଘୁରି ବୁଲେ ଖାଲି
        ତୁମକୁ ପାଇବା ପାଈଁ…



ପଛ କଥା ଭୁଲି ଖୁସିରେ ଦି ପାଦ
        ଆଗକୁ ମୁଁ ଚାଲିଗଲି,

ସେହି ଖୁସି ପୁଣି ଦୁଃଖ ଦେବ ବୋଲି 
        ଏବେ ମୁଁ ଜାଣି ପାରିଲି …



ଲୁହରେ ଭିଜି ମୁଁ, ଲୁହକୁ ପିଇ ମୁଁ 
         ଲୁହରେ କରିଛି ଘର,

ସେହି ଲୁହ ପୁଣି ତୁମ ସ୍ମୃତି ନେଇ
         ଆଙ୍କେ ଛବି ବାରମ୍ବାର …



ଛବି ଦେଖି ଆଜି ଭାବେ ମୁଁ ସଖା ହେ 
        ପାଖେ ପାଖେ ଅଛ ମୋର,

ହେଲେ ମୋ ଭାବନା ସବୁ ବାଟବଣା
         ତୁମେ ଯେ ହେଇଛ ଆଉ କାହାର …



ତୁମ କଥା ଭାବି ଆଖିରୁ ନିଦ ମୋ 
        କେବେଠୁ ଯାଇଛି ହଜି,

ହେଲେ ତୁମେ ଆଉ କାହା ସ୍ବପ୍ନ ପାଈଁ,
        ଭୁଲିଛ ମୋ ସ୍ମୃତି ଆଜି …




ମିନ୍ମୟୀ ବେହେରା ଙ୍କ  କବିତା ପୃଷ୍ଠାରୁ……

Prema Eka Bhabanara – 03 (Anutapa "ଅନୁତାପ")

anutapa_odia_poem
Prema Eka Bhabanara – 03 (Anutapa “ଅନୁତାପ”)

ଅନୁତାପ


ଯେବେ ତୁମେ ମୋ ପାଇଁ ସଂଜ ସଳିତା ଜାଳୁଥିଲ, ଶୁଭ ମନାସୁ ଥିଲ, ମୁଁ ବୁଝି ପାରିନଥିଲି ତୁମକୁ । 


ତୁମେ ମତେ ନେଇ ଯେଉଁ ଇଚ୍ଛାର-ଭାବନାର ଘରଟିଏ କରି ନିକଟ ତର ହେବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଥିଲ, ମୁଁ କିନ୍ତୁ ଅନୁଭବ କରି ନଥିଲି ତୁମେ ମନ ଭିତରେ ମତେ ନେଇ କେତେ ଅନେକ ସ୍ୱପ୍ନ ଦେଖିଥିଲ; ମୁଁ ବାସ୍ତବତା ବୁଝି ପାରିନଥିଲି । 

ତୁମେ ଅନେକ ଅଭିମାନ କରିଛ-ଶାନ୍ତ-ନିରବତା ଭିତରେ ମତେ ବହୁବାର ମୋତେ ଖୋଜିଛ । 

ଏକାନ୍ତ ନୀରବତାରେ ମୋ ପାଇଁ ବହୁତ କଷ୍ଟ ପାଇଛ କିନ୍ତୁ ମୁଁ….. ହୁଏତ, ମୁଁ ଓ ମୋ ଅଜାଣନ୍ତରେ ଦେଇଥିବା କଷ୍ଟ ଆଜି ମୁଁ ଅନୁଭବ କରେ । 

ମୋ ପାଇଁ ଦୀପାଳିରେ ସଳିତା ଯୋଗାଡୁ ଯୋଗାଡୁ ବହୁଥର ହାତ ପୋଡି ଦେଇଛ…….ମୁଁ ଦେଖିପାରିଛି ତୁମର ସେ ପୋଡ଼ା ଚିହ୍ନ କିନ୍ତୁ ସେତେବେଳେ ବୁଝିପାରିନି ଏବଂ ବୁଝିବାକୁ କେବେ ଚେଷ୍ଟା ବି କରି ନଥିଲି କାହିଁକି କଣ ପାଇଁ ଏତେ କଷ୍ଟକର ମୋ ପାଇଁ ।

କେତେ ବାହାନା କର ମିଶିବାକୁ, ଦି ପଦ କଥା ଦେବାକୁ ଆଉ ମୁଁହ ରେ ଚେନାଏ ହସ ରଖି ବୋଧହୁଏ ଆତ୍ମ ତୃପ୍ତିର ନିଦଟିଏ ପାଇଁ; ବାସି ସେଜରେ ବସି ମୁରୁକି ହସି ଦେବା ଭିତରେ ସେଇ ମୁହଁ କୁ ମୁଁ କେବେ ଧ୍ୟାନ ବି ଦେଇନି…..।
           
  ସମସ୍ତେ ଚାହାନ୍ତି ସେମାନଙ୍କ ପ୍ରିୟ ପୁରୁଷ ପୃଥିବୀର ସର୍ବଶ୍ରେଷ୍ଠ ହେବାପାଇଁ । 

“କିନ୍ତୁ ତୁମେ ମୋ ପାଇଁ ଯେତିକି ଲୁହଲୁହାଣ ହୋଇଛ” ତା ବାସ୍ତବତା ପୂର୍ବରୁ ବୁଝିନଥିଲି ।

 ତୁମେ ଠାକୁରଙ୍କ ନିକଟରେ ପ୍ରାର୍ଥନା କରୁଥିଲ ମୋର ସଦ୍ୱୀପ ଆଦର୍ଶ ମୟ ଜୀବନ ପାଇଁ । 

ହୁଏତ ତୁମ ଆଶା-ଭାବନା ପୂର୍ଣ୍ଣ ହେବ….. 
ମତେ ନେଇ…..
କିନ୍ତୁ ମୁଁ ତୁମକୁ ନିଜର ବୋଲି ଭାବି ପାରିନଥିଲି , ଏବେ ସେଇ ଅନୁତାପ ମୋତେ ବହୁତ ଦୂରକୁ ନେଇଯାଇଛି ।

ମନୋଜ କୁମାର ବେହେରାଙ୍କ

କବିତା ପୃଷ୍ଠାରୁ……..

anutapa_odia_poem



Follow My Pages:-

Bhuyans blog

ଅଦୃଶ୍ୟ ତାରା By Manoj

Prema Eka Bhabanara – 02 (Adrushya Tara “ଅଦୃଶ୍ୟ ତାରା”)

ଅଦୃଶ୍ୟ ତାରା

ମତେ ନେଇ ତୁମେ ତୁମର ଯେଉଁ ନୁଆଁ ଦିନଟି ଆରମ୍ଭ କରିବାକୁ ଭାବିଥିଲ ତାହା ତୁମ ଖୁସିର ବାହାରେ ଆଉ ତୁମ କଳ୍ପନାର ବହୁତ ଦୂରରେ !!

“ମୁଁ ନିର୍ବିକାର ସମୟ ପାଖରେ ଯେମିତି ଅଜଣା ଏକ ଭବିଷ୍ୟତ ପାଖରେ ପହଂଚି ଯାଇଛି ” କିପରି କାହିଁକି ଅନେକ ପ୍ରଶ୍ନ ବାଚିର ସୌଧ ଭିତରେ ବନ୍ଦି ହୋଇ ସେଇ ପ୍ରଶ୍ନର ପୁଷ୍ପ ଗୁଚ୍ଛାରୁ ସୁଗନ୍ଧ ବାଛିବାକୁ ଲାଗିଛି ।

ତୁମେ ତ ନିଳ ଆକାଶ, ସେଇ ଆକାଶ ତଳେ ରଶ୍ମିଟିଏ ହୋଇ ଗୋଧୂଳି ସନ୍ଧ୍ୟାର ମୁଁ ମୁକ୍ତା ହେବାକୁ ଚାହେଁ ! କିନ୍ତୁ ମୋ ଜୀବନରେ ତାହା ପୂର୍ଣ୍ଣିମା ରାତିରେ ଜହ୍ନ ଆଲୁଅ ର ଛାୟା ହୋଇଯାଇଛି !!!

ମୋ ପାଖରେ ନିର୍ମଳ ହୃଦୟଟେ ନାହିଁ ଯେ ତୁମକୁ ନେଇ ନୀଳାମୟୀ କୃଷ୍ଣଙ୍କ କ୍ରିଷ୍ଣା ଭଳି ଏବଂ ଗୌତମ ବୁଦ୍ଧଙ୍କ ପରି ତୁମକୁ ସଜାଇ ପାରିବି । ସେଥିପାଇଁ ବୋଧେ ସାହସ କରିପାରୁନି ତୁମର ସେଇ ନିସ୍ୱାର୍ଥପର ପ୍ରେମକୁ ।

ତୁମେ ଗ୍ରହଣ କରିବ ସେ ଭାବନା ମୋ ପାଈଁ ଅନ୍ଧକାର ର ସ୍ୱପ୍ନ ପାଲଟି ଯାଇଛି । ତୁମେ ରାଧା ଓ ମିରାର ଏବଂ ସଞ୍ଜୁକ୍ତ ରେ ଏକ ପ୍ରେମ ଓ ଭକ୍ତି ଭରା ନିରର୍ବଛିନ ବର୍ଷା ।

ମୁଁ ଇନ୍ଦ୍ରଧନୁର କିରଣ ଭଳି ମୌସୁମୀ ର ଫୁଲ ପାଖୁଡା ସାଜି ତୁମ ସହ ମିଶି ଯିବାକୁ ଚାହେଁ ଏବଂ ଭିଜିଯିବାକୁ ଚାହେଁ । କିନ୍ତୁ ତୁମର ଉତ୍ତପ୍ତ ନିଶ୍ୱାସକୁ ଯେତେଥର ମୁଁ ଶୀତଳ କରିବାକୁ ଚାହିଁଛି ମୁଁ ସେତେଥର ନିଜର ଅନୁତାପ ରେ ଜଳିଯାଇଛି ।

ତୁମେ ଆଜି ଯାଏ ଭାବୁଥିବ ମୁଁ ସବୁ ଜାଣିବି ତୁମକୁ କାହିଁକି ଗ୍ରହଣ କରୁନି-ନିଜର କରିପାରୁନି !!

ଏହି ପ୍ରଶ୍ନ ତୁମ ମନ ଭିତରେ ବାରମ୍ବାର ଉଙ୍କି ମାରୁଥିବ ଏବଂ ଏକ ବିରାଟ ପ୍ରଶ୍ନ ର କାଚ ଘର ଗଢି ଉଠିଥିବ ।

ମୁଁ ଜାଣେ ତୁମକୁ କେତେ କଷ୍ଟ ଆଉ କେତେ ଭାବନା ତୁମ ହୃଦୟରେ ଜାତ ହେଉଥିବ । ତୁମେ କଣ ଜାଣିଛ ଯେ ଏହି ଭାବନା କୁ ସତ୍ୟ ରେ ପରିଣତ କରିବା ପାଈଁ ମୁଁ କେତେଥର ପ୍ରୟାସ କରିନଥିବି ।

ହଁ ଏହା ସତ୍ୟ ଯେ ବହୁତ ଥର ସେଇ ତାରା ପୁଞ୍ଜରୁ ତୁମ ଚାରିପାଖେ ଆଲୋକିତ କରିବା ପାଈଁ ସୁର୍ଯ୍ୟ ର ଜ୍ୱଳନ୍ତ ଆଲୋକ କୁ ମୁଁ ସହ୍ୟ କରିଛି । କିନ୍ତୁ ପାରିନି, କାରଣ ମୁଁ ଅନନ୍ତ ଆକାଶ ର ଗୋଟିଏ ଅଦୃଶ୍ୟ ତାରା ଟିଏ ।

ମନୋଜ କୁମାର ବେହେରାଙ୍କ

କବିତା ପୃଷ୍ଠାରୁ……..

adrushya_tara_odia_poem



Follow My Pages:-

Bhuyans blog

Smruti Tume Sradhanjali – 194



ମୋର Love ରେ କୌଣସି ଅଭିଜ୍ଞତା ନାହିଁ ତଥାପି ମୋ ମତରେ ଏହା ହିଁ ଠିକ୍ । ଆଜି ମୁଁ ମୋ ବାୟାଣୀର ସବୁ ଇଚ୍ଛା ପୂରଣ କରିସାରିଛି । ସେ ପ୍ରକୃତରେ ମୋ ପାଖରେ ନାହିଁ କିନ୍ତୁ ସେ ସବୁଦିନ ମୋ ପାଖେ ପାଖେ ଅଛି । ଆଉ ଆଜି ମଧ୍ୟ ତାର ଜନ୍ମ ଦିନ ରେ ସେଇ ଜାଗାରେ ଯାଇ ବସେ। ଆଉ ତା ସହିତ ମୁଁ କଥା ହୁଏ ଆଉ ସେ ମୋ ସହିତ । କୋଉଠି ଜାଣିଛ ? ଯେଉଁଠି ସନ୍ଧ୍ୟା ଆଉ ମୁଁ ପ୍ରଥମେ କଥା ହେଇଥିଲୁ । ସେ ମୋତେ କହିଥିଲା “ମୁଁ ଖୁବ ଶୀଘ୍ର ତମ ପାଖକୁ ଫେରି ଆସିବି” ଆଉ ତାର ଅପେକ୍ଷା ରେ ଆଜି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମୁଁ ସବୁ ଯାଗାରେ ଆଉ ସବୁ ସମୟରେ ସଫଳ ହୋଇ ଆସିଛି । ମୋର ଆଶା ସେ ତା କଥା ରଖିବ ଆଉ ସେ ମୋ ପାଇଁ ନିଶ୍ଚୟ ଫେରିବ ।

I Love You Sandhya….. & Miss You Lot…..

ମୋ କାହାଣୀ ଯାତ୍ରା ର ସଫଳତା ପଛରେ ଦୁଇ ଜଣଙ୍କର ହାତ ରହିଛି । ସେମାନେ ହେଉଛନ୍ତି Mr. & Mrs. Bhuyan ସେମାନଙ୍କୁ ଯେତେ ବି ଧନ୍ୟବାଦ ଜଣେଇଲେ କମ୍ ପଡିବ । ମୁଁ ଭାବୁଥିଲି ଯେ ମୋର ଏହି କାହାଣୀ କୁ ସମସ୍ତଙ୍କ ପାଖରେ କେମିତି ପହଞ୍ଚେଇବି । କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଭାବେ ସଫଳ ହେବା ପଛରେ ମୋ ସନ୍ଧ୍ୟା ର ହାତ ଅଛି ଆଉ ସେ ଠିକ୍ ରାସ୍ତା ଦେଖେଇଛି । ମୋର କାହାଣୀ କୁ Mr. & Mrs. Bhuyan ଙ୍କୁ ପସନ୍ଦ ଲାଗିଲା ଆଉ ସେଥିପାଇଁ ସେ Bhuyans Blog ରେ ମୋ କାହାଣି କୁ Publish କରିଲେ। ସେଥିପାଇଁ ମୁଁ ବହୁତ ଖୁସି । ଭଗବାନ ଙ୍କ ପାଖରେ ମୋର ଏତିକି ପ୍ରାଥନା ଯେ ତାଙ୍କର ବୈବାହିକ ଜୀବନ ସୁଖମୟ ହେଉ ଏବଂ ସେମାନଙ୍କ ଚଲାପଥ କୁସୁମିତ ହେଉ । ଆଶା କରେ ଏହି କାହାଣୀ ଟି ଆପଣଙ୍କ ମନ କୁ ନିଶ୍ଚୟ ଛୁଇଁଥିବ । ଆଉ ମୋର ବିଶ୍ୱାସ ଯେ ଏହି କାହାଣୀ ପଢ଼ିଲା ପରେ ଆପଣ ଆପଣଙ୍କ ସାଙ୍ଗ ଆଉ ନିଜ ପ୍ରିୟଜନ ପାଖକୁ ନିଶ୍ଚୟ Share କରିବେ ।

କାହାଣି କୁ ପ୍ରଥମରୁ ଶେଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପଢି ନିଜର ମତାମତ ଜଣାନ୍ତୁ ଏବ ଯେଉଁ ବନ୍ଧୁ ମାନେ ମୋର କାହାଣୀ କୁ ପୁରା ପଢ଼ିଛନ୍ତି ସେମାନଙ୍କୁ ମୋ ତରଫରୁ ବହୁତ ବହୁତ ଧନ୍ୟବାଦ ।

Smruti Tume Sradhanjali (A true Story ) Page-193




କୁମାର ର ହୃଦୟରୁ ପଦେ….


 ପ୍ରଥମେ ଆପଣ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ମୋର ନମସ୍କାର,
ମୁଁ ଆପଣ ମାନଙ୍କର କୁମାର….
                 
        ଆଜିର ବ୍ୟସ୍ତ ବହୁଳ ଜିବନରେ ସମସ୍ତେ ବ୍ୟସ୍ତ ରହିଥାନ୍ତି । ଆଜିର Digital ଦୁନିଆରେ ସମସ୍ତେ Music video  ମାନେ You Tube ରେ busy ରହିଥାନ୍ତି । ହେଲେ ଏହି ବ୍ୟସ୍ତ ବହୁଳତା ଭିତରୁ କିଛି ସମୟ ବାହାର କରି ମୋ କାହାଣୀ ପଢିଥିବାରୁ ଆପଣ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ପୁଣି ଥରେ ଧନ୍ୟବାଦ । 

  
 ମୁଁ ଗୋଟେ କଥା କହିବାକୁ ଚାହିଁବି, କାହାଣୀଟିକୁ ଲେଖିବା ପଛରେ କିଛି କାରଣ ଅଛି । ଆପଣମାନେ ଜାଣିଥିବେ ଆଜିକାଲି ଦୁନିଆରେ 90% ପ୍ରତିଶତ ଯୁବ ପିଢ଼ି Love କରୁଛନ୍ତି । ଆଉ ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାର Love କରିଥାନ୍ତି । ଯେମିତି କି ? ଏହି Love Relation କୁ କେତେ ଜଣ Time Pass ଭାବେ ବ୍ୟବହାର କରନ୍ତି। କିନ୍ତୁ ଏଭଳି ବି କେତେଜଣ ଅଛନ୍ତି ସେମାନେ ହୃଦୟରୁ ଭଲ ପାଇଥାନ୍ତି । ଆଉ ସେମାନେ ହିଁ ପ୍ରେମର ପ୍ରକୃତ ମୂଲ୍ୟ ବୁଝିଥାନ୍ତି । ହେଲେ ସେ ଭିତରେ ମଧ୍ୟ କାହାକୁ ତାଙ୍କ ଭଲପାଇବା ମିଳିଥାଏ ତ ଆଉ କାହାକୁ ମିଳିନଥାଏ, ତଥାପି ଭଲପାଇବା ବଞ୍ଚିଥାଏ । ମୋର କହିବା କଥା ଏହା ଯେ ଯେଉଁମାନେ ହୃଦୟରୁ ଭଲପାଇଥାନ୍ତି ଆଉ ସେମାନଙ୍କ ଭିତରୁ ଯଦି କୌଣସି କାରଣ ବସତଃ ଜଣେ ଜଣଙ୍କ ଠାରୁ ଦୂରେଇ ଯାଉଛନ୍ତି ତାହାଲେ ସେମାନେ ଆତ୍ମହତ୍ୟା କରିବାକୁ  ବି ପଛଉନାହାନ୍ତି । ଏମିତି କି ତାଙ୍କ ଜନ୍ମ କଲା ବାପା ମାଙ୍କ କଥା ବି ଚିନ୍ତା କରୁନାହାନ୍ତି । ସେମାନେ ବୁଝିପାରୁନାହାନ୍ତି ଯେ ସେମାନେ ଠିକ କରୁଛନ୍ତି ନା ଭୁଲ କରୁଛନ୍ତି ?  ମୁଁ ତ କହିବି ସେମାନେ ଭୁଲ କରୁଛନ୍ତି । ଆତ୍ମହତ୍ୟା କରିଦେଲେ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ସମସ୍ତଙ୍କ ଭଲ ପାଇବା ମିଳିନଥାଏ । ଏଇଟା ଅସତ୍ୟ ଯେ ” ମୁଁ ଯଦି ତା ପାଇଁ, ମୁଁ ମୋ ଜୀବନ ହାରିଦେବୀ ତେବେ ମୁଁ ତା ପାଖକୁ ଚାଲିଯିବି” ଏଇ କଥା ଟି ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ରୂପେ ଭୁଲ । ଯେଉଁ ମାନେ ଆତ୍ମହତ୍ୟା କରିଥାନ୍ତି ସେମାନେ ହାରିଯାଇଥାନ୍ତି । ଯଦି ସତରେ ପ୍ରେମକୁ ପାଇବାକୁ ଚାହାନ୍ତି ତାହାଲେ ବଞ୍ଚି ରହିବା ଦରକାର; ଯାହା ପାଇଁ ଆତ୍ମହତ୍ୟା କରିବାକୁ ଚାହୁଁଛ ତାର ସବୁ ଆଶାକୁ ପୂରଣ କରି ଦେଖ, ତମ ଭଲପାଇବାକୁ ତମେ ଜିତିପାରିବ । 

         
       ମୋର ବି ଏମିତି ଦିନ ଥିଲା ଯେ ମୁଁ ବି ଆତ୍ମହତ୍ୟା କରିବାକୁ ଚାହିଁଥିଲି ଆଉ ମୁଁ ପାଗଳ ହେଇଯାଇଥିଲି । ସତ କହିବାକୁ ଗଲେ ମୁଁ ଗୋଟେ ପଥର ପାଲଟି ଯାଇଥିଲି । ଆଉ ପ୍ରତି ମୁହୂର୍ତ୍ତରେ ମୂର୍ତ୍ୟୁ କୁ ଆପଣେଇବାକୁ ଚାହୁଁଥିଲି । କିନ୍ତୁ ମୋ ସନ୍ଧ୍ୟା ର ଭଲ ପାଇବା ରେ ଛଳନା ନଥିଲା ପ୍ରକୃତ ଭଲ ପାଇବା ଥିଲା, ଆଉ ଯଦି ମୁଁ ଜୀବନ ହାରି ଦେଇଥାନ୍ତି ତେବେ ମୁଁ ମୂର୍ଖ ଲୋକଙ୍କ ଗଣତି ରେ ଆସିଥାନ୍ତି । ହେଲେ ମୋ ବାୟାଣୀ ର ଭଲପାଇବା ମୋତେ ଆଜି ବଞ୍ଚେଇ ରଖିଛି ମୁଁ କେବେ ବି ଭାବିନଥିଲି ଯେ ମୁଁ ମୋ ଭଲପାଇବାକୁ ପାଇପାରିବି, ମୋ ବାୟାଣୀ ମୋ ପାଖରେ ନାହିଁ ହେଲେ ମୋ ହୃଦୟରେ ଅଛି। ମୋ ବାୟାଣୀର ଆଶାକୁ ମୁଁ ପୂରଣ କରି ମୋ ଭଲପାଇବାକୁ ଜିତିପାରିଛି । ତା ପାଇଁ ଆଜି ମୋ ବାପା-ମାଆଙ୍କ ପାଖରେ ଅଛି । ଯାହା ପାଇଁ ମୁଁ ଏ ଦୁନିଆକୁ ଦେଖିପାରୁଛି । ଆଉ ସେ ମୋତେ ପ୍ରତି ମୁହୂର୍ତ୍ତରେ ଠିକ ଭୁଲ ର ବାଟ ଆଉ ପ୍ରକୃତ ସେବା ଆଉ ଦୁନିଆ ସାଙ୍ଗରେ କେମିତି ଚଳିବା ସେ ଶିଖେଇ ଦେଇ ଯାଇଛି । ସନ୍ଧ୍ୟା ମୋ ପାଖରେ ନାହିଁ କିନ୍ତୁ ତାର ସ୍ମୃତି ତାର ଭଲ ପାଇବା ମୋ ପାଈଁ ଗୋଟିଏ ଅଭୁଲା ଅଧ୍ୟାୟ ହୋଇ ରହିଯାଇଛି ।

To be continued…….
          
                

କୁମାର ଙ୍କ Personal Diary ରୁ……..




Follow my Blog and find Smruti Tume Sradhanjali Part-193



Follow my Pages



Thanks….

Smruti_tume_sradhanjali_in_odia_by_kumars_diary_part_193

First Love (ପ୍ରଥମ ପ୍ରେମ)


First Love (ପ୍ରଥମ ପ୍ରେମ)
First Love (ପ୍ରଥମ ପ୍ରେମ)


ସୁନେଲି ସପନ ଭାଙ୍ଗି ଗଲା ଯେବେ, 
ସରିଗଲା ଜହ୍ନ ରାତି

ସପନର ଦୃଶ୍ୟ ଅଧା ରହିଗଲା
ମନ ହୋଇଗଲା ଦୁଃଖି


ମନ ଦେଇ ମୁଁ ପାଇଥିଲି ଭଲ
ମୁଁ ହିଁ ଜାଣେ ସେ ବେଦନା

ଦୁନିଆ ଆଖିରେ ହସୁଅଛି ସିନା
ଅନ୍ତରେ ବିରହ କାନ୍ଦଣା


ଅଭୁଲା ଅତୀତ ଆଖି ଅନ୍ତରରେ
ଲୁହ ହୋଇ ବହିଯାଏ

ମନର ବେଦନା ନ ବୁଝି ସମାଜ
ପାଗିଳିନୀ ବୋଲି କୁହେ


ଦିନ ବିତିଯିବ ସମୟ ସ୍ରୋତରେ
ଲିଭିଯିବ ସବୁ ଚିହ୍ନ

ସ୍ମୃତି ରହିଯିବ ହୃଦୟ କନ୍ଦରେ
ଥିବ ଯେତେ ଦିନ ଏ ଜୀବନ


ପୁନେଇ ରାତିର ଚକା ଜହ୍ନ ପରି
ହୃଦୟେ ପ୍ରଥମ ପ୍ରେମ

ପ୍ରଥମ ପ୍ରେମ ଯେ ରହିଥିବ
ସଦା ମନରେ ମୋ ଚିର ଦିନ


କିଏ କେବେ କଣ ପ୍ରଥମ ପ୍ରେମକୁ
ହୃଦୟରୁ ପାରେ ଭୁଲି…

ସମୟର କୋଳେ ହଜିଯିବ ସବୁ
ସ୍ମୃତି ରହି ଯିବ ଖାଲି…

ମିନ୍ମୟୀ ବେହେରା ଙ୍କ 
କବିତା ପୃଷ୍ଠାରୁ……
Follow My Pages:-