ଭାଉଜ:-ଯାଅ ପାଗଳ !! ବ୍ରସ କରିକି ଆସିବ ହଁ ଶୁଣ ଭଲକି ବ୍ରସ କରିବ ପାଗଳ ।

କୁମାର ଫ୍ରେସ ହେଇକି ଆସିଲା ବେଳକୁ ସନ୍ଧ୍ୟା ସେଠି ନଥାଏ ।

 ମନେ ମନେ କୁମାର ଭାବୁଥାଏ, ତୁ ଯିବୁ କୁଆଡେ ରହ, ତାପରେ Breakfast କରିବାକୁ ବସିଲା ।

 ସମସ୍ତଙ୍କ Breakfast ସରିଯାଇଛି । ଖାଲି କୁମାର, ସନ୍ଧ୍ୟା ଆଉ ଭାଉଜ ଥାନ୍ତି ।

କୁମାର ସନ୍ଧ୍ୟା ଆଉ ଭାଉଜ Breakfast କରିବା ପାଇଁ ବସିଲେ ।
ଭାଉଜ:- ତମେ ଦୁଇଜଣ ବସ ମୁଁ ବାଢିଦଉଛି ।

ସନ୍ଧ୍ୟା:- ନାହିଁ ନାହିଁ ଅପା, ତମେ ବସ ମୁଁ ବାଢି ଦଉଛି । 
ତମ ଦିଅର ବାବୁ ରାଗିଛନ୍ତି ତାଙ୍କୁ ମନେଇବାକୁ ପଡିବ ନା ? ମୁଁ ବାଢୁଛି ତମେ ବସ ।

କୁମାର:-ଭାଉଜ ମୁଁ ଯାଉଛି, ମୋତେ ଆଜି ଭୋକ ଲାଗୁନି ।

ଭାଉଜ:- ଆରେ ସେମିତି କେମିତି ହବ, ତମକୁ ତ ଖାଇବାକୁ ପଡିବ, ବସ ।

କୁମାର:- ନାଇଁ ମ ଭାଉଜ ଇଚ୍ଛା ନାହିଁ ଖାଇବାକୁ । 
ମୁଁ ଆସୁଛି । କୁମାର ସେଠୁ ଚାଲିଯାଇଥାଏ ।

ଭାଉଜ:- ଦେଖୁଛ ତ ସନ୍ଧ୍ୟା କୁମାରର ରାଗକୁ ।

ସନ୍ଧ୍ୟା:-ନାଇମ ଅପା ଏଇଟା ତାଙ୍କର ରାଗ ନୁହଁ ଅଭିମାନ ।ମୁଁ ଜାଣିଛି ତାଙ୍କ ଅଭିମାନ କେମିତି ଭାଙ୍ଗିବ । ତମେ ଖାଉଥାଅ ମୁଁ ତାଙ୍କୁ ନେଇକି ଆସୁଛି ।

ସନ୍ଧ୍ୟା କୁମାର ପାଖକୁ ଯାଇଥାଏ, ଆଉ କହୁଥାଏ…

ଏତିକିବେଳେ କୁମାର ସନ୍ଧ୍ୟା କୁ ନିଜ ପାଖକୁ ଟାଣିନେଇଯାଏ … 
ସନ୍ଧ୍ୟା:- ଏ କଣ କରୁଛ ?? ଛାଡ଼ ମୋତେ ମୋ ଧନଟା ପରା ଛାଡ଼ କିଏ ଚାଲିଆସିବ ।

କୁମାର:-କେହି ଆସିବେନି, ଟିକେ ଶୁଣ କାଲି ତମେ ଏମିତି ଦେଖାଯାଉଥିଲ ଯେ ମୋ ମନ ହଉଥିଲା ଖାଲି ତମକୁ ଗେଲ କରିବା ପାଇଁ । 
ହେଲେ କଣ ହବ ଟିକେ ବି ସୁଯୋଗ ମିଳିଲାନି । 
ହେଲେ ଏବେ ଆଉ ସେମିତି ତ ହବନି, ଏବେଠୁ ଗେଲ କରିବା ଆରମ୍ଭ କରିଦେବି ।
 ବେଶି ଗେଲ କରିବିନି ମ ଏବେ ଟିକେ ଗେଲ କରିବି ଫ୍ରେସ ହେଇକି ଆସିଲାପରେ ଦିନସାରା ଗେଲକରିବି । 
ଜାଣିଛ ତମସାଙ୍ଗରେ ଯୋଉଦିନ ଗେଲ ହେଇନଥିବି ସେ ଦିନ କିଛିବି ଭଲ ଲାଗୁନି ।

ସନ୍ଧ୍ୟା:- ଥାଉ ଥାଉ ତମ ଗେଲ କରିବା ସେତିକି ଥାଉ । 
ତମ ଗେଲ କରିବାଟା ମୋତେ ଏମିତି ମରିଦଉଛି ଯେ ମୁଁ ଦିନସାରା ଆଉ କାମ କରିପାରୁନି । 
ତମେ ଜାଣିଛ କାଲି ମାଉସୀଙ୍କ ସହ ତମ କଥା ହଉଥିଲି ଆଉ ସେତିକି ବେଳେ ମାଉସୀଙ୍କୁ ଭାଉଜ ଭାବି ଆମ ରୋମାନ୍ସ କଥା କହିଦେଇଛି ।
 ଯେତେବେଳେ ଜାଣିଲି ମୁଁ ମାଉସୀ ଙ୍କୁ ସବୁକଥା କହିଛି ମତେ ଭାରି ଲାଜ ଲାଗିଲା ।

ସମୀର:-ଆଜ୍ଞା ମୋ କଥା ଟିକେ ଶୁଣନ୍ତୁ ।

ସରିତାର ବାପା:- କଣ ଶୁଣେଇବ ??
 ତମେ ଏୟା କହିବାକୁ ଚାହୁଁଛ କି ମୋ ଝିଅକୁ ନେଇ ସେମାନେ ବାହାଘର କରିଦେଇଛନ୍ତି । 
କଣ ଏୟା ନା ?

ସମୀର:-ଆପଣ ବିଶ୍ୱାସ କରିବେନି ଜାଣିଥିଲି, ସେଥିପାଇଁ ମୁଁ ପ୍ରମାଣ ନେଇକି ଆସିଥିଲି ।
 ଦେଖନ୍ତୁ ଆପଣଙ୍କ ଝିଅର ବାହାଘର ହେଇଯାଇଛି । 
ଦେଖନ୍ତୁ କୁମାର ବି ସେଠି ଅଛି ଆଉ ତାସାଙ୍ଗମାନେ ବି ସେଠାରେ ଅଛନ୍ତି ।

ସରିତାର ବାପା ସେ ଫୋଟୋ ଆଉ ଭିଡ଼ିଓ ଦେଖିଲା ପରେ ରାଗିଯାଇଥିଲେ ।
 ସମୀରକୁ ଧନ୍ୟବାଦ ଜଣେଇଲେ ସେ ସତ ଜଣେଇଥିବାରୁ । 
ସମୀର ମନେ ମନେ ବହୁତ ଖୁସି ହୋଇ ସେଠୁ ଫେରିଯାଇଥିଲା ।

ସରିତାର ବାପାକୁ ଆଉ ରାତିସାର ଆଉ ନିଦ ଲାଗୁନଥାଏ । 
ହେଲେ ସରିତାର ମା ବହୁତ ଖୁସି ହେଇଯାଇଥିଲେ ।
 ରାତିପାହିବା ମାତ୍ରେ ସେ ବାହାରିଯାଇଥିଲେ ଭୁବନେଶ୍ୱର ।
 ସମୀର କହିବା ଅନୁସାରେ ଠିକଣା ଖୋଜି ଖୋଜି ଯିବେ ବୋଲି ଭାବିଛନ୍ତି ।
ଏପଟେ ସବୁକାମ ସୁରୁଖୁରୁରେ ସାରିଦେଇ ସମସ୍ତେ ସକାଳୁ ଉଠି ନିତ୍ୟକର୍ମ ସାରି Breakfast କରିବା କୁ ଚାଲିଲେଣି ।

କିନ୍ତୁ କୁମାରର ନିଦ ଭାଙ୍ଗିନଥାଏ ।
 ସନ୍ଧ୍ୟା, ଆସି Breakfast କରିବା ଯାଗାରେ ଦେଖିଲା “କୁମାର” ନାହିଁ ।
ଭାଉଜକୁ ପଚାରିକି ଜାଣିଲା ସେ ଶୋଇଛି ।
 ଉଠେଇବାକୁ ଚାଲିଲା ।

ସନ୍ଧ୍ୟା:-କୁମାର, କୁମାର କେତେ ଟାଇମ ହେଲାଣି ଦେଖିଲଣି ???
ଆରେ ବାବା ଉଠ ସମସ୍ତେ Breakfast କରିବାକୁ ଗଲେଣି ଉଠ ମୋ ଧନଟା ପରା,ଉଠ ଜଲଦି ।