ମାଧବ ବାବୁ(ବାବା):- ମୁଁ ତମ ସମସ୍ତଙ୍କ ପାଇଁ କିଛି ଜିନିଷ ଆଣିଛି ।
ଏଇ ନିଅ ସମସ୍ତେ, ଆଉ ଜଲଦି ରେଡି ହେଇକି ଆସ, ଆମ ପାଖରେ ଟାଇମ ନାହିଁ, ସେପଟେ ପୁଣି ବହୁତ କାମ ବାକି ଅଛି ।
କୁମାରର ସାଙ୍ଗମାନେ କହନ୍ତି-
ଏସବୁ କଣ ଦରକାର ଥିଲା ମଉସା, ଆମେ ସମସ୍ତେ ତ ନୁଆଁ ଡ୍ରେସ ଆଣିଛୁ । ଆପଣ କାହିଁକି ଏସବୁ ଖର୍ଚ୍ଚ କରୁଥିଲେ ।
ମାଧବ ବାବୁ:- ମୁଁ ଜାଣିଛି ତମମାନେ ଆଣିଥିବ, ହେଲେ ମୋର ପୁଣି କିଛି କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ଅଛି ନା ନାହିଁ ।
ମୋ ପୁଅ ସାଙ୍ଗର ବାହାଘର ମାନେ ମୋର ବି ସେ ପୁଅ । ଆଉ ତମମାନେ ତା ସାଙ୍ଗ ହିସାବରେ ମୋର ବି ପୁଅ, ସେଥିପାଇଁ ମୋ ପୁଅ-ଝିଅ ମାନଙ୍କପାଇଁ ଏସବୁ ଆଣିଛି ।
ଠିକ୍ ଅଛି ଯାଅ ରେଡି ହେଇକି ଆସ । ଯାଅ….. ଯାଅ……
ତାପରେ ଯାଇକି ସମସ୍ତେ ରେଡି ହଉଥାନ୍ତି । କିଛି ସମୟ ଭିତରେ ସମସ୍ତେ ରେଡି ହେଇକି ବାହାରିଲେ ।
ସମସ୍ତଙ୍କ ମନରେ ନୁଆଁ ଖୁସି ଉଲ୍ଲାସ ଦେଖା ଯାଉଥାଏ ।।
ବର(କେଶବ), କନିଆ(ସରିତା) ଦୁହେଁ ପୁରା ଝକାସ ଦେଖାଯାଉଥାନ୍ତି । ସେପଟେ ରୋଷେଇ କାମ ବି ଜୋରସାର ରେ ଚାଲିଥାଏ । ସମସ୍ତେ ମନ୍ଦିର ରେ ଆସି ପହଞ୍ଚି ଯାଇଥାନ୍ତି ।
ମନ୍ଦିରରେ ପହଞ୍ଚିବାପରେ ମନ୍ଦିରର ମାହୋଲ ଦେଖି ସମସ୍ତେ ବହୁତ ଖୁସି ହେଇଯାଇଥାନ୍ତି ।
ସବୁଠୁ ବେଶି ଖୁସି ଜଣାପଡୁଥାଏ ସନ୍ଧ୍ୟା । ତାର ବହୁତ ଦିନର ସ୍ୱପ୍ନ ଆଜି ପୂରଣ ହେଇଯାଇଛି ।
To be continued…….
Promo: ( ସରିତା ର ମନ ଦୁଃଖ, ପଢିବା Next Page ରେ…… )
କୁମାର ଙ୍କ Personal Diary ରୁ……..
Follow my Blog and find Smruti Tume Sradhanjali Part-149
Follow My Pages:-
Thanks….
