Smruti Tume Sradhanjali (A true Story ) Page-190

କୁମାର ଉଠି ସନ୍ଧ୍ୟାକୁ ଖୋଜୁଥାଏ, ବହୁତ କାନ୍ଧୁଥାଏ ।
 କୁମାର ଦେଖିଲା ଗାଡିର୍ ଅବସ୍ଥା ପୁରା ଖରାପ । 
ବହୁତ କଷ୍ଟରେ ଉଠି କୁମାର ଚାରିଆଡକୁ ଦେଖିଲା ବେଳକୁ “ସନ୍ଧ୍ୟା”  ରାସ୍ତା କଡରେ ଗୋଟିଏ ଆମ୍ବଗଛ ପାଖରେ ଅଚେତ ହେଇ ପଡିଛି । 

ସନ୍ଧ୍ୟା ର ଏମିତି ଅବସ୍ଥା ଦେଖି କୁମାର ବହୁତ ଜୋର ରେ କାନ୍ଦିବାକୁ ଲାଗିଲା ଆଉ କାନ୍ଦି କାନ୍ଦି ସନ୍ଧ୍ୟାକୁ ଉଠାଉଥାଏ ।

କୁମାର:- ସନ୍ଧ୍ୟା ଆଖି ଖୋଲ !!  ଆଖି ଖୋଲ!! ସନ୍ଧ୍ୟା !!!!

“ତମର କିଛି ହବନି ସନ୍ଧ୍ୟା, ଆଖି ଖୋଲ !!!  ।

ସନ୍ଧ୍ୟା ର ମୁଣ୍ଡକୁ ବହୁତ ଜୋର ରେ ଆଘାତ ଲାଗିଛି ଆଉ ରକ୍ତ ର ନଦୀ ବହି ଚାଲିଥାଏ । ରକ୍ତ କୁ ଦେଖି କୁମାର ବହୁତ ଡରି ଯାଇଥାଏ ସେ କଣ କରିବ ତାର ମୁଣ୍ଡ କାମ କରୁନଥିଲା । କୁମାର କୁ ମଧ୍ୟ ବହୁତ ମାଡ ହୋଇଥାଏ। 

ଏମିତି ଅଦିନିଆ ବର୍ଷା ର କାଳ ରାତ୍ରି ଯେମିତି  ଆମ ଦୁହିଁଙ୍କୁ ଗ୍ରାସ କରିବାକୁ ଆସିଥିଲା । 

 ସୁନସାନ ରାତିରେ ଜଙ୍ଗଲ ଭିତରେ କେହି କୁଆଡ଼େ ନାହାନ୍ତି । ସେଠୁ ସନ୍ଧ୍ୟାର ଗାଁ ମଧ୍ୟ ବହୁତ ଦୂରରେ । ରାତିରେ କିଛି ଦେଖାଯାଉନଥାଏ। ବହତ ଖୋଜା ଖୋଜି ପରେ ସନ୍ଧ୍ୟାର Bag ମିଳିଲା । ତାର Mobile ବାହାର କରି ସେ ଆକାଶ କୁ Call କରି ସେଠିକି ଡାକିଲା । 

କିଛି ସମୟ ପରେ ଆକାଶ ଗାଡି ନେଇକି ଆସିଲା । ଦୁହିଁଙ୍କ ସହାୟତାରେ ସନ୍ଧ୍ୟା କୁ ହସ୍ପିଟାଲ ନେଲେ । 

କଥାରେ ଅଛି ପରା ଯେବେ ତୁମର ଶକ୍ତି ପରୀକ୍ଷାର ବେଳ ଆସିଛି ତେବେ ଗୋଟିଏ ପରେ ଗୋଟିଏ ଅସୁବିଧା ର ସମ୍ମୁଖୀନ ହେବାକୁ ପଡିବ ।  ହସ୍ପିଟାଲ ପହଁଚିଲା ବେଳୁ ସେଠି ଡାକ୍ତର ନାହାଁନ୍ତି । 

ବହୁତ ଚିନ୍ତାରେ ପଡିଯାଇଥାଏ କୁମାର ଆଉ ଆକାଶ ।

କୁମାର’ ସନ୍ଧ୍ୟା ପାଖରେ ବସିଥାଏ, ସନ୍ଧ୍ୟା ର ଚେତା ଫେରି ନଥାଏ ।

କିଛି ସମୟ ପରେ ଆକାଶ ଡାକ୍ତରଙ୍କୁ ଡାକିଆଣିଲା ,

 ଡାକ୍ତର କହୁଥାନ୍ତି :-
 ବହୁତ Blood ଚାଲିଯାଇଛି Sense ଆସିବା ବହୁତ କଷ୍ଟ ।

 ତାପରେ Emergency ward ରେ First Aid ଦେଇ Treatment ଆରମ୍ଭ କଲେ ।

ସେପଟେ Accident ଖବର ସନ୍ଧ୍ୟାର ବୋଉ ଆଉ ମାମୁଁ ପାଖରେ ପହଁଚି ଯାଇଥାଏ, ସେମାନେ ବି ଆସି ପହଁଚି ଯାଇଥିଲେ । 
ସମସ୍ତେ କାନ୍ଧୁଥାନ୍ତି । 
କୁମାର ଦେହରେ ବି ମାଡ଼ ହୋଇଥାଏ,  ସେ ଠିକ୍ ସେ ଚାଲିପାରୁନଥାଏ । 

କୁମାର’ ଆକାଶ ଆଉ ମାମୁଁ ଙ୍କୁ ସବୁକଥା ଜଣେଇଲା । 

ଆଉ କେଶବର ଫୋନ କଥା ବି ଜଣେଇଲା । 

ଆକାଶ କହିଲା ଯେ କେଶବ ର ଫୋନ ହଜିଯାଇଛି, 

 କୁମାର ସେଠୁ ଜାଣିଗଲା ଯେ ସେ ସବୁ ସମୀର ର କାମ ।  

କିଛି ଘଣ୍ଟା ପରେ ସନ୍ଧ୍ୟାର Sense ଆସିଲା । ପ୍ରଥମେ ସନ୍ଧ୍ୟାର ବୋଉ ଆଉ ମାମୁଁ, ସନ୍ଧ୍ୟା ସହ କଥା ହେଇ ବାହାରକୁ ଆସିଲେ ।

ଆକାଶ ବାହାରେ ଥାଏ । 
କୁମାର ଆଖିରେ ଲୁହ ଆସୁଥାଏ କିନ୍ତୁ ଲୁହ କୁ ଚାପି ରଖି ଧର୍ଯ୍ୟ ର ସହ ସନ୍ଧ୍ୟା ର Chamber ଭିତରକୁ ଗଲା  । ସନ୍ଧ୍ୟାର ହାତକୁ ଆଉଁସି ତା ପାଖରେ ବସିଲା । ଆଉ ତାର ହାତକୁ ଧରି କୁମାର ଆଉ ସନ୍ଧ୍ୟା କଥା ହେଉଥାନ୍ତି ।

କୁମାର:- ଏ ସବୁ କଣ ହେଇଗଲା ବାୟାଣୀ!!!!  ଏ ସବୁ ପାଇଁ ମୁଁ ହିଁ ଦାୟୀ । 

ମୁଁ ଯଦି ତମକୁ ଗାଡି ଚଲେଇବାକୁ ଦେଇ ନଥାନ୍ତି ତାହାଲେ ଏତେ ସବୁ ହେଇନଥାନ୍ତା ।

ବହୁତ କାନ୍ଧୁଥାଏ କୁମାର….

ସନ୍ଧ୍ୟା:-ନାହିଁ କୁମାର !!! ସେଥିରେ ତମର କିଛି ଭୁଲନାହିଁ ।

 ଯାହା ହବାକୁ ଥିଲା ତାହା ହେଇଗଲା ।

ତମ ଦେହରେ ବହୁତ ମାଡ଼ ହେଇଛି ମେଡ଼ିସିନ ଲଗେଇଦେବି,  ଏଠିକି  ଆସ ମୋ ପାଖକୁ  ।


To be continued…….


Promo: (ମୋ ଆଖିରେ ଆଖି ମିଶେଇ କଥା ହୁଅ, କୁମାର!!!, ପଢିବା Next Page ରେ…… )

                

କୁମାର ଙ୍କ Personal Diary ରୁ……..



Follow my Blog and find Smruti Tume Sradhanjali Part-190



Follow my Pages


Thanks….

Smruti_tume_sradhanjali_in_odia_by_kumars_diary_part_190

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *