ପୂର୍ଣ୍ଣ କଳସ ( A Full of Vase)

ପୂର୍ଣ୍ଣ କଳସ ( A Full of Vase)
ପୂର୍ଣ୍ଣ କଳସ ( A Full of Vase)
 
‌ନରସିଂହ ପୁର ଗ୍ରାମରେ ଗୋଟିଏ ବ୍ରାହ୍ମଣ ପରିବାର ବାସ କରୁଥିଲେ । ମୁରବି ହିସାବରେ ପୁରସ୍ତମ ବାବୁ ଘର ଚଳାଉ ଥିଲେ। ସାଙ୍ଗରେ ଥିଲେ ସ୍ତ୍ରୀ ସଙ୍ଗୀତା ସହ ସାତ ଜଣ ଝିଅ । ସେ ବହୁତ୍ ଗରିବ ଥିଲେ । ଭିକ୍ଷା ମାଗି ଯାହା ଆଣୁଥିଲେ ସେଥିରେ ଦିନକର ଖାଦ୍ୟ ହୋଇ ଯାଉଥିଲା । ଝିଅ ମାନଙ୍କ ବିବାହ କେମିତି କରିବେ ତାଙ୍କର ପ୍ରଥମ ଚିନ୍ତା । ରୂପ ରେ ଯେମିତି ଗୁଣରେ ମଧ୍ୟ ସେମିତି ବାପା ମା ତାର ନାମ ରଖିଥିଲେ ‘ପରି’ । ଘର କାମ ରେ ସେ ସବୁବେଳେ ଧ୍ୟାନ ଦିଏ।   ବାକି ଭଉଣୀମାନେ ଖେଳ ଗପ କରନ୍ତି କିନ୍ତୁ ” ପରି ” ସବୁବେଳେ ଘରେ ରୋଷେଇ କରିବା ସହିତ ବାପା ମା ଙ୍କ ସେବାରେ ଲାଗିଥାଏ । ବାପା ଭିକ୍ଷା ମାଗି ଆସିବା ମାତ୍ରେ ପ୍ରଥମେ ବାପାଙ୍କୁ ପାଣି ଦିଏ । ପରି ଉପରେ ମା ଅପେକ୍ଷା ବାପା ଅଧିକ ଭଲ ପାଆନ୍ତି । ଏହିପରି ବ୍ରାହ୍ମଣ ପରିବାର ସୁଖରେ ଦୁଃଖରେ ଦିନ ଗଡୁଥାଏ।
 
ସେହି ଦେଶରେ ସଂଗ୍ରାମ କେଶରୀ ବୋଲି ଜଣେ ରାଜା ଶାସନ କରୁଥିଲେ । ସେ ନିଜ ପୁତ୍ର ପାଇଁ ବହୁତ୍ ଚିନ୍ତିତ ଥିଲେ କାରଣ ତାଙ୍କ ପୁଅ ଅନିତି ଦୁଷ୍କର୍ମ ରେ ଲିପ୍ତ ରହୁଥାଏ । ସେ ଭାବନ୍ତି ରାଜପରିବାର କୁ ଏମିତି ଗୋଟିଏ ବୋହୂ ର ଆବଶ୍ୟକତା ଅଛି ଯିଏ ମୋ ପୁଅ କୁ ଉଚିତ୍ ମାର୍ଗ କୁ ନେଇ ଆସିବ । ଏହା ଭାବି ଦିନେ ସେ ସମୁଦ୍ର କୂଳକୁ  ବୁଲିବା ପାଇଁ ଗଲେ ସେଠାରେ ବସି ସବୁ କଥା ଭାବୁଥାନ୍ତି । ହଠାତ ତାଙ୍କୁ ଜଣେ ” ମହାରାଜ ସଂଗ୍ରାମ ” ବୋଲି ଡାକିବାର ଶୁଣାଗଲା । ସେ ବସିଥିବା ସ୍ଥାନରୁ ଉଠିଯାଇ କିଏ କୋଉଠି ଡାକୁଛି ବୋଲି ରାଜା ପଚାରିଲେ । ମୁଁ ହେଉଛି ସମୁଦ୍ର ରାଜା, ତୁମେ ଏତେ ଚିନ୍ତାରେ ଯାହା ଭାବୁଛ ତାହାର ସମାଧାନ ମୋ ପାଖରେ ଅଛି । ରାଜା ପ୍ରଣାମ କରି ଅନୁରୋଧ କରିଲେ।  ସମୁଦ୍ର ରାଜା କହିଲେ ।  ତୁମକୁ ଗୋଟିଏ ଖାଲି କଳସ ଦେବୀ ସେ କଳସ ରେ ମୂଲ୍ୟବାନ ଜିନିଷ ଯେମିତି ସୁନା, ରୂପା, ଧାନ ଇତ୍ୟାଦି ଯେଉଁ କନ୍ୟା ହାତରୁ ପୂର୍ଣ୍ଣ ହୁଏ ସେ ହେବ ତୁମର ପୁତ୍ର ବଧୂ । ରାଜା ପୁଣି ପଚାରିଲେ ଏହି କଳସ କୁ ଯେ କୌଣସି ସାଧାରଣ କନ୍ୟା ମଧ୍ୟ ପୂର୍ଣ୍ଣ କରିଦେବ । ରାଜାଙ୍କ ର କଥା ଶୁଣି ସମୁଦ୍ର ରାଜା ହସି କୁହନ୍ତି କି ‘ ରାଜା ଏ  ସାଧାରଣ କଳସ ନୁହେଁ ଯେ ଯେକୌଣସି କନ୍ୟା ହାତରୁ ପୂର୍ଣ୍ଣ ହୋଇ ଯିବ।  ଯେଉଁ ଝିଅ ସର୍ବ ଗୁଣି ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଥିବ ଏବଂ ଜ୍ଞାନୀ ଥିବ ତଥା ମାତା ପିତା କୁ ସମ୍ମାନ କରୁଥିବ ତାର ମନରେ କିଛି ବି ପାପ ଆଶା ନଥିବ ମନଟି ବହୁତ ପବିତ୍ର ହେଇଥିବ । ସେହି ଝିଅ ହାତରେ ହିଁ ଏହି କଳସ ପୂର୍ଣ୍ଣ ହେବ ।
 
ରାଜା କଳସ କୁ ନେଇ ନିଜ ରାଜମହଲ କୁ ଫେରିଗଲେ ମନରେ କେବଳ ଗୋଟିଏ ଚିନ୍ତା ଏହି ରାଜ୍ୟରେ ଏମିତି ଗୁଣି କନ୍ୟା ମୋ ପୁତ୍ର କୁ ମିଳିବ ଯାହା ଫଳରେ ଏହି ରାଜ୍ୟର ଭବିଷ୍ୟତ ବଦଳିବ ଏବଂ ପ୍ରଜାମାନ ଙ୍କ ର ଉତ୍ତମ ଦେଖା ଶୁଣା ହେବ । ସେ ଦୂତ ମାଧ୍ୟମରେ ଏହି ବାର୍ତା ସବୁ ରାଜ୍ୟ କୁ ଜଣାଇଲେ । ରାଜ ମହଲରେ ଗୋଟିଏ କଳସ ଅଛି, ଏହି କଳସ କୁ ଯିଏ ପୂର୍ଣ୍ଣ କରିପାରିବ ସିଏ ହେବ ଏହି ରାଜ ମହଲର ରାଣୀ । ଏହା ଶୁଣି ପ୍ରତ୍ୟକ ରାଜା ନିଜ ନିଜ କନ୍ୟାକୁ ସୁନ୍ଦର ପୋଷାକ ପରିଧାନ କରେଇ ରାଜମହଲ କୁ ଆସିଲେ । କିନ୍ତୁ ସବୁ ରାଜ୍ୟର ରାଜକୁମାରୀ କଳସ କୁ ପୂର୍ଣ୍ଣ କରିବାରେ ସକ୍ଷମ ନ ହେବା ଯୋଗୁ ରାଜା ରାଜ୍ୟର ପ୍ରତ୍ୟେକ ଗ୍ରାମରେ ଏହି ବାର୍ତ୍ତା କୁ ପ୍ରସାର କଲେ ।  ରାଜ୍ୟରେ ଥିବା ସବୁ ସୁନ୍ଦରୀ ଏଥିରେ ଭାଗ ନେଲେ । ଏହି କଥା ବ୍ରାହ୍ମଣ ଝିଅ ମାନେ ମଧ୍ୟ ଜାଣିଲେ ଏବଂ ସେମାନେ ମଧ୍ୟ ଏଠି ଯୋଗ ଦେବାକୁ ବାହାରିଲେ।   କିନ୍ତୁ ବଡ଼ ଝିଅ  ପରିକୁ ମା ଛାଡିଲେ ନାହିଁ। ପରି ଘର କାମରେ ବ୍ୟସ୍ତ ରହିଲା । 
ପୂର୍ଣ୍ଣ କଳସ କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମ ପୁନଃ ଆରମ୍ଭ ହେଲା। ଜଣକ ପରେ ଜଣେ କନ୍ୟା ସେଠି ଯାଇ, ଯିଏ ଯାହା ମୂଲ୍ୟବାନ ଜିନିଷ ଆଣିଥିଲେ ସେ କଳସ ରେ ପୁର୍ଣ୍ଣ କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ। ସେଥିରେ ରାଜ୍ୟର ବହୁତ ଜଣ କନ୍ୟା ବିଫଳ ହୋଇ ଫେରିଲେ । ବ୍ରାହ୍ମଣ ଙ୍କର ଛଅ ଝିଅ ମଧ୍ଯ ରୁ ଜଣେ ସେ କଳସ କୁ ଧାନ ରେ ପୁର୍ଣ୍ଣ କରିବାକୁ ଚାହିଁଲା କିନ୍ତୁ ନିଜ ପାଇଁ ଆଣିଥିବା ସବୁ ଧାନ ଦେବା ପରେ ମଧ୍ୟ ସେ କଳସ ପୁର୍ଣ୍ଣ ହେଲା ନାହିଁ । ବାକି ପାଞ୍ଚ ଜଣ ସେ ଦୃଶ୍ୟ ଦେଖି ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହୋଇଗଲେ । ସେମାନେ ଭାବିଲେ ଏ କୌଣସି ଯାଦୁ କଳସ ହୋଇଥିବ। ଯେତେ ପୁର୍ଣ୍ଣ କରିବାକୁ ପ୍ରୟାସ ରେ ମଧ୍ୟ ଏହି କଳସ ପୁର୍ଣ୍ଣ ହେଉନାହିଁ । ଚାଲ ଆମେ ଘରକୁ ଫେରିଯିବା । ଦୁଇ ନମ୍ବର ଭଉଣୀ କହିଲା । ଯଦି ଆମ ଭାଗ୍ୟରେ ଥିବ କଳସ ପୁର୍ଣ୍ଣ ହେଇଯିବ ତେବେ ଆମ ଜୀବନ ରେ କୌଣସି ଦୁଃଖ ରହିବ ନାହିଁ । ଏତେ ବଡ଼ ରାଜ ମହଲର ରାଣୀ ହେବାର ସୁଯୋଗ ଆଉ କେବେ ମିଳିବ ନାହିଁ । ମୁଁ ଯାଇ ସେ କଳସ କୁ ପୂର୍ଣ୍ଣ କରିବି । ଗୋଟିଏ ପରେ ଗୋଟିଏ ଭଉଣୀ ଗଲେ ହେଲେ ମଧ୍ୟ କେହି ପୂର୍ଣ୍ଣ କରିପାରିଲେ ନାହିଁ । ରାଜା ବହୁତ ଚିନ୍ତା ରେ ପଡିଗଲେ ଭାବିଲେ କଣ କେହି ବି ଝିଅ ଜନ୍ମ ହେଇନାହାନ୍ତି।  ମୋ ପୁଅ ପାଈଁ  ? ତେବେ ମୋ ପୁଅ ର ଜୀବନ କେମିତି ବଦଳିବ ଆଉ ଭଲ ରାସ୍ତାକୁ କେମିତି ଆସିବ ଭାବି ଚିନ୍ତାରେ ପଡିଲେ। 
 ବ୍ରାହ୍ମଣ ଜଣକ ଭିକ୍ଷା ମାଗି ଘରେ ପହଞ୍ଚିଲେ। ପରି କୁ ପଚାରିଲେ ତୋର ଅନ୍ୟ ଭଉଣୀ ମାନେ ଆଜି କୁଆଡେ ଯାଇଛନ୍ତି । ପରି କୁହେ ସେମାନେ ରାଜାଙ୍କ ଦରବାରକୁ ଯାଇଛନ୍ତି । ରାଜା ନିଜ ପୁତ୍ର ପାଇଁ ସର୍ବ ଗୁଣ ସଂପୂଣ୍ଣ ବୋହୂ ଖୋଜୁଛନ୍ତି  ଏବଂ ସେ ଗୋଟିଏ କଳସ ଦେବେ ସେ କଳସ କୁ ଯିଏ ପୂର୍ଣ୍ଣ କରିବ ସିଏ ହେବ ରାଜ ମହଲର ରାଣୀ । ଏହା ଶୁଣି ବାପା ଖୁସି ହେଲେ ଏବଂ ପରି ବିଷୟରେ ସବୁ ଜାଣି ପରି କୁ କହିଲେ ତୁମେ କଣ ପାଇଁ ସେଠୀ ଯୋଗ ଦେଲ ନାହିଁ । ପରି କହିଲା ମା ଙ୍କ ସେବା ସହିତ ଘର କାମ ଥିଲା। ସଂଧ୍ୟା ହେବାକୁ ଆସୁଥାଏ ବାପା ପରିକୁ ନେଇ ସେଠାକୁ ଗଲେ କିନ୍ତୁ ପୁର୍ଣ୍ଣ କଳସ କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମ ରେ ରାଜା ନିରାଶ ହୋଇ ବନ୍ଦ କରିବାକୁ ଯାଉଥିଲେ ହଠାତ୍ ଶବ୍ଦ ଶୁଣିବାକୁ ମିଳିଲା ।  କ୍ଷମା ଚାହୁଁଛି ମହାରାଜ, ମୋର ଆସିବାର ବିଳମ୍ବ ଯୋଗୁ ମୁଁ ଦଣ୍ଡ ର ପାତ୍ର କିନ୍ତୁ ମୋର ଗୁଣିବାନ୍ ଝିଅ ହାତରୁ ଥରେ କଳସ କୁ ପୁର୍ଣ୍ଣ କରିବାର ସୁଯୋଗ ଦିଅନ୍ତୁ।  ରାଜା ନିରାଶ ହୋଇ ମନା କରିଦେଲେ । ଏବଂ କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମ କୁ ବନ୍ଦ କରିବାର ଆଦେଶ ଦେଲେ।  ସମସ୍ତେ ଦୁଃଖରେ ଫେରିବାକୁ ଲାଗିଲେ। ଏତିକିବେଳେ ରାଜଗୁରୁ ଉପଦେଶ ଦେଲେ ଯେ ମହାରାଜ ବେଳେବେଳେ ଶେଷ ସମୟରେ ଚମତ୍କାର ହୋଇଯାଏ।  ଯଦି ସମ୍ଭବ ତେବେ ଏହି ରାଜ୍ୟର ଶେଷ କନ୍ୟା କୁ ମଧ୍ୟ ସୁଯୋଗ ଦିଅନ୍ତୁ । 
ରାଜ ଗୁରୁ ଙ୍କ ଉପଦେଶ ରେ ରାଜା ପରି କୁ କଳସ ପୁର୍ଣ୍ଣ କରିବାକୁ ସୁଯୋଗ ଦେଲେ ଏବଂ ଆଦେଶ ଦେଲେ ଆପଣ ଆଣିଥିବା ମୂଲ୍ୟବାନ ଜିନିଷ ରେ ଏହି କଳସ ପୁର୍ଣ୍ଣ କରନ୍ତୁ କିନ୍ତୁ ପରି ପାଖରେ ସେମିତି ମୂଲ୍ୟବାନ ଜିନିଷ କିଛି ନଥିଲା। ପରି ରାଜାଙ୍କୁ ଅନୁରୋଧ କରିଲା କି ମହାରାଜ ମୁଁ ରାସ୍ତାରୁ କିଛି ମୂଲ୍ୟବାନ ଜିନିଷ ପାଇଛି ସେ ଗୁଡିକ ଏହି କଳସ ରେ ପୁର୍ଣ୍ଣ କରି ପାରିବି?? ରାଜା କହିଲେ ନିଶ୍ଚୟ !! ପରି ନିଜ ବ୍ୟାଗ୍ ରୁ ଗୋଟିଏ କପଡା ରେ ବନ୍ଧା ଥିବା ପୁଟୁଳି ବାହାର କରିଲା । ପୁଟୁଳି ଖୋଲିଲା ପରେ ସମସ୍ତେ ଦେଖିଲେ ତାହା ଥିଲା କେବଳ ଧୂଳି । ସମସ୍ତେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହେଲେ । ସେ ସେଥିରୁ ମୁଠାଏ ଧୂଳି ବାହାର କରି ସେହି ପାତ୍ର ରେ ପୁର୍ଣ୍ଣ କରିବାକୁ ଗଲାବେଳେ ମନ୍ତ୍ରୀ ଗଣ ଏହାକୁ ବିରୋଧ କରିଲେ । ସେମାନେ ବିରୋଧ କରିଲେ ଏହି ପବିତ୍ର କଳସ ରେ ଧୂଳି ମାଟି ରେ ପୁର୍ଣ୍ଣ କରା ଯିବ ନାହିଁ କିନ୍ତୁ ରାଜା ପରି କୁ ଅନୁମତି ଦେଇଥିଲେ ସେଥିପାଇଁ ସେ ପରି କୁ ପୁର୍ଣ୍ଣ କରିବାକୁ ଆଦେଶ ଦେଲେ । ମୁଠାଏ ଧୂଳି ପକେଇବା ପରେ ହଠାତ୍ କଳସ ପୁର୍ଣ୍ଣ ହୋଇ ସମସ୍ତ ଧୂଳି ସ୍ଵର୍ଣ୍ଣ ରେ ପରିଣତ ହୋଇ କଳସ ଚମକି ଉଠିଲା। ସମସ୍ତ ଙ୍କ ମନରେ ଖୁସିର ଲହରୀ ଖେଳିଗଲା। ରାଜା ବହୁତ ଖୁସି ହେଲେ । ପରିକୁ ନିଜର ପୁତ୍ର ସହ ବିବାହ କରିବାକୁ ଆଦେଶ ଦେଲେ । ରାଜାଙ୍କ ପୁଅ ପରି କୁ ବିବାହ କରି ଧିରେ ଧିରେ ସରଳ ହେବାକୁ ଲାଗିଲା ଏବଂ ରାଜାଙ୍କ ସବୁ କାର୍ଯ୍ୟ ରେ ସେ ଇଛା ରଖି ରାଜକୁମାର ଭାବେ ନିୟୋଜିତ କରିଲେ। ପରିର କାର୍ଯ୍ଯ ଏବଂ ସ୍ଵାମୀ ପ୍ରତି ଥିବା ଧର୍ମ ଏହା ଛଡା ମହାରାଜ ଏବଂ ମହାରାଣୀ ପ୍ରତି ଭକ୍ତି ରେ ରାଜମହଲ ନୂଆ ରୂପରେ ସୁସଜ୍ଜିତ ହେବାକୁ ଲାଗିଲା । ରାଜା ବ୍ରାହ୍ମଣ ପରିବାର କୁ ରହିବା ଖାଇବା ରେ ଅଭାବ କରିଲେ ନାହିଁ । ସେମାନେ ମଧ୍ଯ ଖୁସିରେ ରହିଲେ । ମହାରାଜ ସେହି ପୂର୍ଣ୍ଣ କଳସ କୁ ନେଇ ନିଜ ଠାକୁର ଘରେ ରଖିଲା ସମୟରେ ତାଙ୍କ ମନରେ ଗୋଟିଏ ପ୍ରଶ୍ନ ଆସିଲା ଯେ ସେ ଚମତ୍କାର ଧୂଳି ପରି କୋଉଠୁ ପାଇଲା ଯାହା ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ସ୍ଵର୍ଣ୍ଣ ରେ ପରିଣତ ହୋଇଗଲା
ମହାରାଜ ପରି କୁ ପଚାରିଲେ ସେ ଚମତ୍କାର ଧୂଳି ବିଷୟରେ । ପରି କହିଲା ସେଦିନ ବାପା ଆଉ ମୁଁ ରାଜମହଲ ଆସୁଥିବା ସମୟରେ ବାପା ଆଗରେ ଚାଲିଥାନ୍ତି । ବାପା ଚାଲୁଥିବା ସମୟରେ ତାଙ୍କ ପାଦ ଧୂଳି କୁ ମୁଁ ଉଠେଇ ସେ ପୁଟୁଳି ରେ ରଖି ଆସୁଥିଲି । ଏବଂ ମୋ ପାଇଁ ତାଙ୍କ ପାଦ ଧୂଳି ସବୁଠୁ ମୂଲ୍ୟବାନ ଜିନିଷ ଏବଂ ସେହି ମୂଲ୍ୟବାନ ଜିନିଷ ଯୋଗୁ ଆଜି ମୋର ଭାଗ୍ୟ ବଦଳିଛି । ତାଙ୍କ ପାଦ ଧୂଳି ମୋ ପାଇଁ ସବୁଠୁ ବଡ ମୂଲ୍ୟବାନ ଜିନିଷ ଅଟେ । 
 
ମୁଖ୍ୟ ବିନ୍ଦୁ :-
୧. ବାପା ମା ଙ୍କ ସେବା କରିବା ଦରକାର ।
୨. ଆପଣ କର୍ମ କରି ଚାଲ, ସମୟ ଆସିଲେ ଆପଣଙ୍କୁ ନିଶ୍ଚୟ ସୁଫଳ ମିଳିବ ।
୩. ଶେଷ ସମୟରେ ସବୁବେଳେ ଉତ୍ତମ ଫଳ ମିଳେ। 
 
ଲେଖିକା. ପୂଜା ସ୍ୱାଇଁ 
ବୁଗୁଡ଼ା , ଗଞ୍ଜାମ.

ହଳଦୀ ବସନ୍ତ Part-1( A sucessful Love Story)


ହଳଦୀ ବସନ୍ତ ( A sucessful Love Story) Part-1
ହଳଦୀ ବସନ୍ତ ( A sucessful Love Story) Part-1
ବହୁତ୍ ଦିନ ପରେ ସୁମନ୍ତ ମହାରାଷ୍ଟ୍ର ରୁ ଫେରିଛି । ବହୁତ୍ ଆଶା ସାକାର କରିବା ପରେ ଆଜି ଆଉ ଗୋଟିଏ ଆଶା ରଖିଛି ତାହା ହେଲା ନିଜ ପାଇଁ ଗୋଟିଏ ବାଇକ୍ କିଣିବ । ଘର ତ ହେଇଗଲା ଏବେ ଗୋଟିଏ ବାଇକ୍ କିଣିବାକୁ ମଉସା ମାଉସୀ ସୁମନ୍ତ କୁ ଅନୁମତି ଦେଲେ । ଦୁଇ ଦିନ ପରେ ଦୁହେଁ ବ୍ରହ୍ମପୁର ନିଜ ସାଙ୍ଗ ସିତୁ ସାଙ୍ଗରେ ନେଇ ଗଲା । ବାଇକ୍ ପସନ୍ଦ ହେଲା ଏବଂ କିଣିବା ସରିଲା । ଦୁହେଁ ହୋଟେଲ ରେ ଖାଇବା ସାରି V2 Mall କୁ କିଛି କପଡା କିଣିବାକୁ ଗଲେ । ସଂଧ୍ୟା 4ଟା ହେବାକୁ ଲାଗିଲାଣି ଯେତେ ଶୀଘ୍ର ସରିବ ସେତେ ଶୀଘ୍ର କିଣା ସାରି ଘରକୁ ଫେରିବାର ଅଛି। ସାମାନ ବାସ୍କେଟ ଧରି ବିଲିଂ କାଉଣ୍ଟର ରେ ଧାଡ଼ିରେ ଠିଆ ହୋଇଛି। ସୁମନ୍ତ ର ଠିକ୍ ଆଗରେ ଗୋଟିଏ ସୁନ୍ଦର ଝିଅ , ବ୍ଲୁ ଜିନ୍ସ କୁ ହଳଦିଆ ରଙ୍ଗର ଟପ୍ ରେ ପୁରା ଚମକୁ ଥିଲା। ଲାଗୁଥିଲା ମଲ୍ ରେ ଗୋଟିଏ ହଳଦୀ ବସନ୍ତ କୁଆଡୁ ଉଡ଼ି ଆସିଛି ।
ସୀତୁ : ଧିର ଶବ୍ଦ ରେ ” ଆବେ ଦେଖ୍ ଦେଖ୍ ତୋ ଆଗରେ ଗୋଟିଏ ଚୋଖା ମାଲ୍ ଟେ ବେ, ପୁରା ହଳଦୀ ବସନ୍ତ”
ସୁମନ୍ତ : ” ଆବେ ଚୁପ୍… ଆବେ ଏଠି ସେ ଝିଅ ଶୁଣିବ ନା ସବୁ ଗଡବଡ ହେଇଯିବ “।
ଠିକ୍ ୦୨ ସେକେଣ୍ଡ ପରେ ଆଗରେ ଥିବା ଝିଅ ପଛକୁ ବୁଲି ସିଧା ସୁମନ୍ତ କୁ ବଡ ବଡ ଆଖିରେ ଚାହିଁ ରହିଲା। ସେ ସୁନ୍ଦର ଝିଅଟି ହେଉଛି ” ଲିନା” ।
ଲିନା : ( ରାଗରେ ) କଣ ଝିଅ ଦେଖିନ କି?? ବେକାରିଆ କୋଉଠି କାର। ତାପରେ ପୁଣି ଯେମିତି ସେମିତି । ସୁମନ୍ତ ଶିତୁ କୁ ରାଗି କହିଲା ‘ ଆବେ କିଳା କରୁଛୁ ତୁ ଶୁଣିବାକୁ ପଡୁଛି ମୋତେ ‘ । ଦୁଇ ଜଣ ଚୁପ୍ । ୩-୪ ମିନିଟ୍ ଭିତରେ ଲିନା ର ବିଲିଂ ପାଇଁ ନମ୍ବର୍ ଆସିଲା ସବୁ ଚେକ୍ ଆଉଟ୍ ହେଲା ପରେ ଲିନା ର ଏଟିଏମ୍ କାର୍ଡ କାମ କରୁ ନଥାଏ । ବାରମ୍ବାର ସ୍ୱାଇପ କରିବା ପରେ ବ୍ଲକ ର ମେସେଜ ଆସିଗଲା ।
କାଉଣ୍ଟର ବାଲା : Cash ଦିଅନ୍ତୁ ।
ଲିନା : Cash ତ ନାହିଁ।
କାଉଣ୍ଟର ବାଲା: କାହାକୁ କହି ପେମେଣ୍ଟ କରିଦିଅନ୍ତୁ । ଆପଣ ପାଇଁ ଅପେକ୍ଷା କରି ହେବନି। ବହୁତ୍ କଷ୍ଟମର ଲାଇନ୍ ରେ ଅଛନ୍ତି।
ଲିନା କିଛି ସମୟ ଭାବି ପଛକୁ ବୁଲି ଦେଖିଲା , ତାର ଜଣାଶୁଣା ଲୋକ ଦେଖା ଦେଲେନି।
କାଉଣ୍ଟର ବାଲା ପୁଣି ଥରେ କହିବା ପରେ ଲିନା ମନ ଦୁଃଖରେ କହିଲା ଭାଇ କ୍ୟାନ୍ସଲ କରିଦିଅନ୍ତୁ । ମୁଁ ପରେ ଆସିବି । କହି ଲାଇନ୍ ରୁ ବାହାରକୁ ଆସିଗଲା ।
ଏବେ ଆସିଲା ସୁମନ୍ତ ର ନମ୍ବର୍।
କାଉଣ୍ଟର ବାଲା: ଭଉଣୀ ଏ ଭାଇ ଆପଣଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ଆସିଛନ୍ତି ନା ? ଏ ପେମେଣ୍ଟ୍ ଟା ସେ କରି ଦେଲେ ହେବନି।
ଲିନା ସୁମନ୍ତ କୁ ଅନୁରୋଧ ଭରା ଆଖିରେ ଚାହିଁ ରହିଲା ।
ସୁମନ୍ତ : କେତେ ପେମେଣ୍ଟ୍ କରିବାର ଅଛି।
କାଉଣ୍ଟର : “Total 7500.00 ଟଙ୍କା ।
ସୁମନ୍ତ : ଠିକ୍ ଅଛି ମୋ କାର୍ଡ ରୁ ପେମେଣ୍ଟ୍ କରିଦିଅନ୍ତୁ। ଲିନା ନା.. ନା… କହୁଥିଲା କିନ୍ତୁ ସୁମନ୍ତ ନ ଶୁଣି ପେମେଣ୍ଟ୍ କରିଦେଲା । ସୁମନ୍ତ ର ମଧ୍ୟ ପେମେଣ୍ଟ୍ ସରିଲା। ମଲ୍ ବାହାରକୁ ଆସିଲେ ।
ଲିନା : ସରି… ମୁଁ ତମକୁ କେତେ କଣ କହିଥିଲି କିନ୍ତୁ ମୋତେ ତମେ ସାହାଯ୍ୟ କରିଲ।
ସୁମନ୍ତ: ସେମିତି କିଛି ନାହିଁ ।
ଲିନା : ( ମଜାରେ )” ମାତ୍ର ମୋତେ ନ ପଚାରି ମୋ ପେମେଣ୍ଟ୍ କାହିଁକି କରିଲ, ମୁଁ ତମକୁ ଏହି ଟଙ୍କା ବିଲକୁଲ ଦେବିନି ”
ସୁମନ୍ତ: ଏଇଟା ମୋ ତରଫରୁ ଗୋଟିଏ ଗିଫ୍ଟ ଭାବି ରଖିନିଅ,
ସୁମନ୍ତ ମଲ୍ ର ପାହାଚରେ ଓହ୍ଲାଇବାକୁ ଲାଗିଲା ।
ଲିନା: ( ପଛପଟୁ) ହେଲ୍ଲୋ, ମିଷ୍ଟର ମୁଁ ମଜା କରୁଥିଲି । ୫ ମିନିଟ୍ ଅପେକ୍ଷା କରିବ ପ୍ଲିଜ, ମୁଁ ମମି ଙ୍କୁ କଲ୍ କରିଥିଲି ସେ ଟଙ୍କା ନେଇ ଆସୁଛନ୍ତି । ସେ ଆସିଲେ ଚାଲିଯିବ।
ସୁମନ୍ତ: ହଉ ଠିକ୍ ଅଛି !!!
ସୀତୁ: ଆବେ ସୁମନ୍ତ ତୋର ଏହି ଦାନି ଚରିତ୍ର ଟା ପ୍ରଥମ ଥର ଦେଖିଲି।
ସୁମନ୍ତ: ଚୁପ୍ କର!!!
ସୁମନ୍ତ: ଶୁଣ ଆମେ ‘ ଚା ‘ ପିଉଛୁ । ଯେତେବେଳେ ତମ ମା ଆସିବେ ଆମକୁ ଡାକି ଦେବ। ଏତିକି କହି ଯାଉ ଯାଉ, ହଠାତ୍ ଲିନା ର ମମି ଆସି ପହଞ୍ଚିଲେ ।
ପଛପଟୁ ଲିନା ସୁମନ୍ତ କୁ ‘ ଶୁଣ ସୁମନ୍ତ ‘ କହି ଡାକିଲା । ଲିନା : ମମି ଆସିଗଲେ । ଟଙ୍କା ଟା ନେଇଯାଅ।
ମା ଙ୍କୁ ଦେଖି ସିତୁ ଆଉ ସୁମନ୍ତ ନମସ୍କାର କରିଲେ । ମା : ସୁମନ୍ତ କୁ ପଚାରିଲେ । କେତେ ଟଙ୍କା ହେଲା ପୁଅ?? ସୁମନ୍ତ, ବିଲ ଟା ଆପଣଙ୍କ ଝିଅ ପାଖରେ ଅଛି, ଲିନା : ମା… 9000.00 ଟଙ୍କା ।
ସୁମନ୍ତ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ରେ ଏବଂ ବଡ ବଡ ଆଖିରେ ,ଲିନା କୁ ଚାହିଁ ରହିଲା, ଲିନା ଇଶାରା ରେ ସୁମନ୍ତ କୁ ଅଳ୍ପ ଆଖି ଠାର ଦେଇ ଚୁପ୍ ରହିବାକୁ କହିଲା । ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ମା, 9000.00 ଟଙ୍କା ବାହାର କରି ସୁମନ୍ତ ହାତରେ ଦେଇ ଦେଲେ । ଏବେ ସମସ୍ୟା ହେଲା ଯେ ବାକି 1500.00 ଟଙ୍କା ଲିନା ର ପକେଟ୍ ମନି ଥିଲା ସେ କେମିତି ପାଇବ ?? କିନ୍ତୁ ଭାଗ୍ୟ ବଶତଃ ମା ସୁମନ୍ତ କୁ ପଚାରିଲେ , ପୁଅ ତମ ଘର କୋଉଠି ?
ସୁମନ୍ତ: ଆମର ଆସିକା ”
ସୁମନ୍ତ: ମାଉସୀ,, ଏବେ ଆମେ ଆସୁଛୁ।
ମାଉସୀ: ଆଉ କଣ କିଣିବାକୁ ଅଛି କି?
ସୁମନ୍ତ: ନା ନା, କିଣା କିଣି ସରିଲାଣି। ମୋତେ ବହୁତ୍ ଭୋକ ଲାଗିଲାଣି । କିଛି ଜଳଖିଆ କରି ଗାଁ କୁ ଫେରିଯିବୁ ।
ମାଉସୀ : ପୁଅ ଗୋଟିଏ କାମ କର , ଚାଲ ଆମ ଘରକୁ ଯିବା , ମୁଁ ଜଳଖିଆ ରେ ପକୋଡି କରିଛି , ସେଠୀ ଜଳଖିଆ ହେଇଯିବ । ତାପରେ ଚାଲିଯିବ। ସୁମନ୍ତ : ନା ନା , ମାଉସୀ , ଧନ୍ୟବାଦ୍ । ଘରୁ ବାରମ୍ବାର କଲ୍ ଆସୁଛି………

ହଳଦୀ ବସନ୍ତ Part-2 ( A sucessful Love Story)

ହଳଦୀ ବସନ୍ତ ( A sucessful Love Story) Part-2
ହଳଦୀ ବସନ୍ତ ( A sucessful Love Story) Part-2
ଶୀଘ୍ର ଆସିବାକୁ। ନୂଆ ବାଇକ୍ ଦେଖିବାକୁ ସମସ୍ତେ ଇଚ୍ଛା କରି ଅଛନ୍ତି ।
ଲିନା : ତେବେ ନୂଆ ବାଇକ୍ ଆଣିଲ, କିଛି ମିଠା ହେବା ଦରକାର ନା?? ଚାଲ ଆମ ଘରକୁ ଚାଲ ସେଠୀ ଜଳଖିଆ ଏବଂ ମିଠା ଖାଇ ଚାଲିଯିବ
( ଲିନା ଭାବୁଥାଏ ଘରେ କିଛି ବାହାନାରେ ଟଙ୍କା ମାଗି ପାରିବି ) ।
ସୀତୁ : ଚାଲ ରେ ବାବୁ ଆଉ ମନା କରେନି । ସମସ୍ତେ ନିଜ ନିଜ ବାଇକ୍ ଏବଂ ସ୍କୁଟି ରେ ବସି ଲିନା ଘରକୁ ଚାଲିଲେ।
ଲିନା ଘରେ ପହଞ୍ଚି। ମାଉସୀ ଚାଲିଗଲେ ରୋଷେଇ ଘରକୁ ଏତିକି ବେଳେ ଫ୍ରିଜ୍ ରୁ ପାଣି ବୋତଲ ଟିଏ ବାହାର କରି ଲିନା ସୁମନ୍ତ କୁ ଦେଲା ଏବଂ ଚୁପ୍ କରି କହିଲା ମୋ 1500 ଟଙ୍କା ଦିଅ । ସୁମନ୍ତ କହିଲା କି ଟଙ୍କା ମୁଁ ଜାଣିନି ।
ଲିନା : ହେଇ ବେଶୀ ନଖରାମି କରନି । ଶୀଘ୍ର ଦିଅ ମା ଆସିଯିବେ। ସୁମନ୍ତ ପଚାରିଲା ତମେ ମୋ ନାମ ଟା କେମିତି ଜାଣିଲ??
ଲିନା: ତମ ନାମ ଟି ଏହି ଏଟିଏମ୍ ର ବିଲ୍ ରେ ଲେଖାଯାଇଛି। ସୁମନ୍ତ କୁମାର ପ୍ରଧାନ।
ସୁମନ୍ତ : ତମ ନା କଣ??
ଲିନା: ମୁଁ କାହିଁକି କହିବି ?? ତମେ ମୋ ଟଙ୍କା ଦେଲ?? ସୁମନ୍ତ 2000 ଟଙ୍କା ବାହାର କରି ଦେଲା।
ଲିନା: 2000 ନାହିଁ 1500 ଟଙ୍କା ଦିଅ ,
ସୁମନ୍ତ : ମୋ ପାଖରେ ଖୁଚୁରା ନାହିଁ, ତମ ମମି 2000 ଟଙ୍କିଆ ନୋଟ୍ ଯାକ ଦେଲେ ମୁଁ ଖୁଚୁରା କୋଉଠୁ ଆଣିବି । ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ରୋଷେଇ ଘରୁ ମାଉସୀ ଡାକିଲେ , ଲିନା ଏ ଲିନା ଏଠି ଆସିଲୁ?? ତାପରେ 2000 ଟଙ୍କା ଧରି ଲିନା ଦଉଡ଼ି ଗଲା । ରୋଷେଇ ଘରୁ ପକୋଡ଼ି ସାଙ୍ଗରେ ବରା ଏବଂ ଚା ନେଇ ଆସିଲେ ମା ଏବଂ ଝିଅ ।
ମାଉସୀ : ପୁଅ ତମେ କଣ କର ଏବଂ ଘରେ କିଏ କିଏ ରୁହନ୍ତି ?
ସୁମନ୍ତ: ମୁଁ ମହାରାଷ୍ଟ୍ର ରେ ଇଞ୍ଜିନିୟର ଅଛି । ଘରେ ବାବା ମା ଏବଂ ବଡ ଭଉଣୀ, ଭଉଣୀ ର ଗତ ବର୍ଷ ବାହାଘର ହେଲା ।
ସୁମନ୍ତ ଏବଂ ମାଉସୀ କଥା ବାର୍ତ୍ତା ବେଳେ ଏପଟେ ସିତୁ ଲିନା ଉପରେ ନଜର ପକେଇ ରଖିଥାଏ । ଲିନା ର ନଜର ସିତୁ ଉପରେ ପଡ଼ିଲା । ଲିନା ରାଗରେ ଆଖି ବଡ ବଡ କରି ଦେଖିଲା ପରେ ସିତୁ ମୁଣ୍ଡ ତଳକୁ କରି ବରା ଖାଇବାରେ ଲାଗିଲା । ପ୍ରାୟ ୧୦ ମିନିଟ୍ ପରେ ସୁମନ୍ତ : ମାଉସୀ ଆମେ ଆସୁଛୁ। ଆପଣଙ୍କୁ ବହୁତ୍ ବହୁତ୍ ଧନ୍ୟବାଦ।
ସୁମନ୍ତ ଏବଂ ସିତୁ ବାହାରିଗଲେ ଘରକୁ,, ଘରେ ପହଁଚିଲା ବେଳକୁ ରାତି ୮ଟା । ଘରେ ବାଇକ୍ କୁ ଦେଖି ଖୁସି ହେଲେ । ଡିନର ସରିବା ପରେ ଠିକ୍ ରାତି ୧୦ଟା ବେଳେ ସୁମନ୍ତ କୁ ଗୋଟିଏ ନୂଆ ନମ୍ବର୍ ରୁ କଲ୍ ଆସିଲା । ସୁମନ୍ତ ନୁଆ ନମ୍ବର୍ ଦେଖି ଫୋନ୍ ଉଠେଇଲା ନାହିଁ ଏବଂ ଟିଭି ଦେଖାରେ ଲାଗିପଡିଲା । ପୁଣି ୧୦ ମିନିଟ୍ ପରେ ପୁଣି ସେହି ନମ୍ବର୍ । ବାପା ଫୋନ୍ କୁ ଧରି ସୁମନ୍ତ କୁ ଆଣି ଦେଲେ। ତୋର ଫୋନ୍ ଆସୁଛି ନେ । ସୁମନ୍ତ କଲ୍ କୁ ରିସିଭ୍ କରିଲା ପରେ ସେ ହେଲୋ ହେଲୋ କହିବା ପରେ କିଛି ଉତ୍ତର ଆସିଲା ନାହିଁ । ଫୋନ୍ କାଟି ସାଇଲେଣ୍ଟ କରି ରଖିଦେଇ । ସୋଇ ପଡ଼ିଲା ।
ପର ଦିନ ଦିନ ୯ଟା ହେବ ସେହି ନମ୍ବର୍ ରୁ ପୁଣି କଲ ଆସିଲା । ସୁମନ୍ତ: ହେଲୋ କହିଲା ପରେ ଧିର ସ୍ଵରରେ ଅନ୍ୟ ପକ୍ଷରୁ ପଚାରିବାକୁ ଲାଗିଲେ, ଆପଣ ସୁମନ୍ତ କହୁଛନ୍ତି??
ସୁମନ୍ତ : ହଁ କହୁଛି । ସେପଟୁ ଉତ୍ତର ଆସିଲା , ମୁଁ ଲିନା କହୁଛି । ଜାଣି ପାରିଲ??
ସୁମନ୍ତ: ହଁ ହଁ, ଗୁଡ ମର୍ଣୀଙ୍ଗ, କେମିତି ଅଛ ଆଉ ତମେ ମୋ ନମ୍ବର୍ ପାଇଲ କୋଉଠୁ ??
ଲିନା: ନମ୍ବର୍ ତମେ କହିଥିଲ ମୁଁ ମନେ ରଖିଥିଲି।
ସୁମନ୍ତ: ମୁଁ କୋଉଠି କହିଲି?? ଲିନା: ମଲ୍ ର ଵିଲିଂ କାଉଣ୍ଟର ରେ କାଉଣ୍ଟର ବାଲା କୁ କହୁଥିଲ, ମନେ ପଡ଼ିଲା ?
ସୁମନ୍ତ: ଓଃ, ମୁଁ କାଉଣ୍ଟର ବାଲା କୁ କହିବା ସମୟରେ ଶୁଣିଛ?? ହଉ ଭଲ ହେଲା। କୁହ କଣ କାମ ଥିଲା,
ଲିନା: କାମ କିଛି ନାହିଁ, ତମ 500 ଟଙ୍କା ଫେରାଇବାକୁ କଲ୍ କରିଛି । ତମର କିଛି ଫୋନ୍ ପେ ଏବଂ ଗୁଗଲ ପେ ଅଛି କି??
ସୁମନ୍ତ: ହଁ ଯୋଉଥିରେ କଲ୍ କରିଛ ସେହି ନମ୍ବର୍ ରେ ଅଛି ।
ଲିନା: ମୁଁ ପଠେଇ ଦେଉଛି ଚେକ୍ କରି କହିବ ।
ସୁମନ୍ତ: ଗୋଟିଏ କଥା ପଚାରିବି ।
ଲିନା: ହଁ ପଚାର??
ସୁମନ୍ତ: ତମେ ଦେଖିବାକୁ ଏତେ ସୁନ୍ଦର, କିନ୍ତୁ ତମେ ରାଗରେ ଯୋଉ କଥା ହେଉଛ ନା, ମୋତେ ଲାଗୁଛି ତମେ ପ୍ଲାଷ୍ଟିକ ସର୍ଜରୀ କରିଛ । କାହିଁକି ନା ସୁନ୍ଦର ଝିଅ ମାନେ ଧିରେ ଧୀରେ କଥା ହୁଅନ୍ତି କିନ୍ତୁ ତମେ ତ ଛାଡ଼ ସେ କଥା ।
ଲିନା: ତମର ଭାଷଣ ସରିଲା??
ସୁମନ୍ତ: ହଁ ସରିଲା, ଫୋନ୍ କଟ୍।
କିଛି ସମୟ ପରେ ଗୁଗଲ ପେ ରେ 500 ଟଙ୍କା ଆସିବାର ମେସେଜ ଆସିଲା । ସୁମନ୍ତ ଦେଖି ଚୁପ୍ ଚାପ୍ ଗୋଧୋଇବାକୁ ଚାଲିଗଲା । ଗୋଧୋଇ ଆସିଲା ପରେ ଦେଖିଲା ,ପାଞ୍ଚଟି ମିସ୍ କଲ୍ ତାହା ପୁଣି ଲିନା ର। Whatsapp ରେ ମଧ୍ୟ 500 ଟଙ୍କାର ର Screenshots ମେସେଜ । ସୁମନ୍ତ କଲ୍ କରି କହିଲା । 500 ଟଙ୍କା ଆସିଯାଇଛି ।
ଲିନା: ମୁଁ କେତେ ଥର କଲ୍ କରିଲି ଫୋନ୍ କାହିଁକି ଉଠେଇଲ ନାହିଁ??
ସୁମନ୍ତ: ଗାଧୋଇବାକୁ ଯାଇଥିଲି।
ଲିନା: ମୁଁ ଏଠି ଟେନ୍ସନ ନେଇ ତମକୁ ଟଙ୍କା ପଠେଇଲି ଆଉ ତମେ ଯେ ଗାଧୋଇବାକୁ ଚାଲିଗଲ । ମୁଁ କହିଥିଲି ପରା ଅପେକ୍ଷା କରିବାକୁ……।
ଲିନା କହି ଚାଲିଛି। ସୁମନ୍ତ ଫୋନ୍ କୁ ଟିଭି ପାଖରେ ରଖି ଡ୍ରେସ ପିନ୍ଧିବାକୁ ଚାଲିଗଲା । ଲିନା କେତେ କଣ କହିଲା ପରେ ଜାଣିଲା ଯେ ସେ ବକ୍ ବକ୍ ହେଉଛି କିନ୍ତୁ ତାର କଥା ସୁମନ୍ତ ଶୁଣୁ ନାହିଁ । ଶେଷରେ ହେଲୋ ହେଲୋ କହି ଫୋନ୍ କଟ୍ କରିଦେଲା । ତାପରେ ଆଉ ଫୋନ୍ ନାହିଁ…….

ହଳଦୀ ବସନ୍ତ Part-3( A sucessful Love Story)


ହଳଦୀ ବସନ୍ତ ( A sucessful Love Story) Part-3
ହଳଦୀ ବସନ୍ତ ( A sucessful Love Story) Part-3
ଠିକ୍ ୫ ଦିନ ପରେ ରାତିରେ ସୁମନ୍ତ Whatsapp ଚେକ୍ କରି ଲିନା ପଠେଇଥିବା Screenshots ର ମେସେଜ ପରେ , ଥେଙ୍କ୍ ୟୁ ଲେଖି ମେସେଜ କରିଲା। ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ଗୋଟିଏ ମେସେଜ ଆସିଲା ଏବେ ମନେ ପଡ଼ିଲା ??
ସୁମନ୍ତ: ( ମେସେଜ ରେ) ଯେ ଧନ୍ୟବାଦ୍ ଦେବାକୁ ଭୁଲି ଯାଇଥିଲି । ସେଥିପାଇଁ ମେସେଜ କରିଲି । ଲିନା ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ସୁମନ୍ତ କୁ କଲ୍ କରିଲା ।
ଲିନା: କଣ ଭୂଲିଯାଇଥିଲ। ସେଦିନ ମୁଁ କହୁଛି ତମେ ରଖିକି କୁଆଡେ ଚାଲିଗଲ । କଣ ଭାବୁଛ, ଝିଅ ମାନଙ୍କୁ ?? ମୁଁ ମୋ ସମୟ ବାହାର କରି ତମକୁ ଫୋନ୍ କରୁଛି ମେସେଜ କରୁଛି । ମୋର ମେସେଜ କି କଥା ର କିଛି Important ନାହିଁ??
ସୁମନ୍ତ: ତମର ଯଦି ସରିଲା ତେବେ ମୁଁ କହିବି??
ଲିନା: ହଁ କୁହ?
ସୁମନ୍ତ: ତମକୁ ମୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିଲି , ତମେ ମୋତେ ସାହାଯ୍ୟ କରିଲ ବାସ୍ କାମ ସରିଲା। ଆଉ ତମେ ମୋତେ ଏମିତି ବ୍ୟବହାର କରୁଛ ଯେମିତି ମୁଁ ତୁମର ବଏଫ୍ରେଣ୍ଡ । ଆଉ ଶୁଣ ମୁଁ ତୁମର ବଏଫ୍ରେଣ୍ଡ ନୁହଁ ଯେ ତୁମର ବକ୍ ବକ୍ ଶୁଣିବି । ଗୋଟିଏ କଥା ମନେ ରଖ, ଏ ଅହଙ୍କାର ତମକୁ ଶୋଭା ପାଉନି । ତମେ ଯଦି ଟିକେ ଭଲ ରେ କଥା ହୋଇଥାନ୍ତ ତେବେ ମୁଁ ତୁମ ସହିତ ଭଲ ଭାବରେ କଥା ହୋଇଥାନ୍ତି କିନ୍ତୁ ତମେ ତ ଆରମ୍ଭରୁ ଗର ଗର ହେଉଛ। କଣ କହିବି,, ଆଉ କଣ ଶୁଣିବି ।
ଏତିକି କହିବା ପରେ ଲିନା କିଛି ସମୟ ପାଇଁ ଚୁପ୍ ହୋଇଗଲା ।
ସୁମନ୍ତ: କଣ ହେଲା?
ଲିନା : କିଛି ନାହିଁ କହି ଫୋନ୍ କଟ୍ କରିଦେଲା ।
ପର ଦିନ ସକାଳେ ଗୋଟିଏ ଗୋଟିଏ ଲାଇନ୍ ରେ Good Morning ଆଉ ଗୋଟିଏ ଲାଇନ୍ ରେ Sorry ଲେଖା ମେସେଜ ଆସିଲା।
ସୁମନ୍ତ ଦେଖି କିଛି ଉତ୍ତର ନା ଦେଇ ଚୁପ୍ ରହିଲା। ସେହି ଦିନ ଠାରୁ କିଛି ମେସେଜ ନଥିଲା ।
ପ୍ରାୟ ୧୫ ଦିନ ପରେ ସୁମନ୍ତ ର ସାଙ୍ଗ ରାଜିବ ର ବାହାଘର ବ୍ରହ୍ମପୁର ରେ ହେଉଥିଲା । ସେଠୀ ସୁମନ୍ତ ତାର ମା ଙ୍କୁ ନେଇ ବାହାଘର ରେ ପହଞ୍ଚିଲା । ରାଜୀବ କୁ ସୁମନ୍ତ ଘରେ ସମସ୍ତେ ଜାଣିଛନ୍ତି । ସେଥିପାଇଁ ସୁମନ୍ତ କୁ ଦୁଇ ଦିନ ଆଗରୁ ଆସି ପହଞ୍ଚିବା ପାଇଁ କହିଥିଲା ଏବଂ ମା ପୁଅ ଦୁହେଁ ଦୁଇ ଦିନ ଆଗରୁ ବ୍ରହ୍ମପୁର ରେ ଆସି ପହଁଚିଲେ। ରାଜୀବ ଘରେ କିଛି ସମୟ ରହିଲା ପରେ ସନ୍ଧ୍ୟା ରେ ସୁମନ୍ତ ମା କୁ ନେଇ ଗୋପାଳପୁର ବେଳାଭୂମି ରେ ପହଞ୍ଚିଲା ।
ସେଠୀ ବୁଲାବୁଲି କରିବା ସମୟରେ ଲିନା ସୁମନ୍ତ କୁ ଦେଖିଲା । ସୁମନ୍ତ ମା ଆଗରେ କିଛି ଉତ୍ତର ଦେଇ ପାରିଲା ନାହିଁ ।
ଲିନା: ମାଉସୀ ନମସ୍କାର କହି ପାଦ ଛୁଇଁ ପ୍ରଣାମ କରିଲା, ମୁଁ ହେଉଛି ଲିନା, ଯୋଉ ଦିନ ଆପଣଙ୍କ ପୁଅ ବାଇକ୍ କିଣିବାକୁ ଆସିଥିଲେ ସେଦିନ ଆପଣଙ୍କ ପୁଅ ମୋତେ ସାହାଯ୍ୟ କରିଥିଲେ ।
ମାଉସୀ ଲିନା ର କଥାବାର୍ତ୍ତା ରେ ବହୁତ୍ ପସନ୍ଦ ଥିଲା ।
ମାଉସୀ: କଣ ରେ ଟୋକା , ତୁ ତ ମୋତେ ଲିନା ବିଷୟରେ କିଛି କହିନୁ କେମିତି ।
ସୁମନ୍ତ: ମା, ଅଳ୍ପ ସାହାଯ୍ୟ କରିଥିଲି , କଣ କହିବି ବୋଲି କହିନଥିଲି ।
ମାଉସୀ : ହଉ, ଗୋଟିଏ କାମ କର ତୁ ବୁଲିବୁ ଯଦି ବୁଲେ ମୁଁ ବସୁଛି ।
ଲିନା ର ସାଙ୍ଗ ପୂଜା ଏବଂ ରୁନି ମଧ୍ୟ କହିଲେ ମାଉସୀ ଆମେ ମଧ୍ୟ ଥକି ଯାଇଛୁ । ଆମେ ବସି କଥା ହେବା । ଯିଏ ଯିବା କଥା ଯାଉ।
ସୁମନ୍ତ : ମୁଁ ମଧ୍ୟ ଯିବିନି, ମା ତମେ ଯଦି ଯିବ ତେବେ ମୁଁ ଯିବି ।
ଲିନା : ମାଉସୀ ତମ ପୁଅ ର ବୁଲିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କିନ୍ତୁ ମୋତେ ବୋଧେ ଆପଣ ଙ୍କ ପୁଅ ଡରୁଛନ୍ତି ।
ମାଉସୀ: କଣ ରେ, ଡର ଲାଗୁଛି । ଯା ବୁଲି ଆସେ ।
ତାପରେ ଦୁହେଁ ବୁଲିବାକୁ ବାହାରିଲେ । ଲିନା ଶାଢ଼ୀ ପିନ୍ଧି ବେଳା ଭୂମି କୁ ବୁଲିବାକୁ ଯାଇଥାଏ ।
ଲିନା: ତମକୁ ଦେଖି ବହୁତ୍ ଖୁସି ହେଲି। ଆଜି ତମେ ପୁରା ହିରୋ ଲାଗୁଚ ।
ସୁମନ୍ତ: ତମେ ମଧ୍ୟ ବହୁତ୍ ସୁନ୍ଦର୍ ଲାଗୁଚ । ମୁଁ ଦେଖିଛି ଝିଅ ମାନେ ସମୁଦ୍ର କୁଳ କୁ ଡ୍ରେସ ପିନ୍ଧି ଆସନ୍ତି କିନ୍ତୁ ତମେ ଶାଢ଼ୀ ପିନ୍ଧି ଆସିଛ ।
ଲିନା: ନା, ନା, ମୋ ସାଙ୍ଗ ର ବାହାଘର କୁ ଆସିଛି । ସଂଧ୍ୟା ସମୟ ତ ବାକି ସାଙ୍ଗ ମାନେ କହିଲେ ତ ଆସିଗଲି ।
ସୁମନ୍ତ: ହଉ ଭଲ ହେଲା ।
ଲିନା: ତମେ ଏବେ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ରାଗିଛ??
ସୁମନ୍ତ କିଛି ନ କହି ଧିରେ ଧୀରେ ଚାଲୁଥାଏ।
ଲିନା: ଜାଣିଛ ତମେ ସେଦିନ କହିବା ପରେ ମୁଁ ରାଗିବା ପୁରା ପୁରି ଛାଡ଼ି ଦେଇଛି । ସମସ୍ତ ଙ୍କ ସଙ୍ଗେ ଭଲରେ କଥା ହେଉଛି। ସବୁ ସାଙ୍ଗ ମାନେ ମୋତେ କୁହନ୍ତି ତୁ ଚଣ୍ଡୀ ରୁ ଏତେ ଭଲ କେମିତି ହେଇଗଲୁ କଣ କିଏ ଯାଦୁ ମନ୍ତ୍ର କରିଲା ନା କଣ? କିନ୍ତୁ ପ୍ରକୃତ ରେ ମୋର ବଦଳିବା ପଛରେ କେବଳ ତମର ଉପଦେଶ ।
ସୁମନ୍ତ: ମୁଁ କଣ କରିଛି, କେବଳ ତୁମ ଭଲ ପାଇଁ କହିଥିଲି ।
ଲିନା: ଆରେ ମୁଁ ପଚାରିବା ପାଇଁ ଭୁଲି ଯାଇଛି ତମେ ଏତେ ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ଏଠି ମା ସାଙ୍ଗରେ ବୁଲୁଚ? ଘରକୁ ଯିବନି କି??
ସୁମନ୍ତ: କାହିଁକି ତମକୁ ଈର୍ଷା ହେଉଛି କି??
ଲିନା: ନା ଈର୍ଷା ହେଉନି, ଓଲଟା ମୋତେ ଖୁସି ଲାଗୁଛି ତମେ ଏତେ ସମୟ ମୋ ସାଙ୍ଗରେ ବୁଲି ବୁଲି କଥା ହେଉଛ ।
ସୁମନ୍ତ: ଚାଲ୍, ଯିବା।
ଲିନା: କାହିଁକି କଣ ହେଲା?
ସୁମନ୍ତ: ଆମେ ଚାଲି ଚାଲି ବହୁ ଦୂରକୁ ଆସିଲେଣି । ଏଠି କେହି ଲୋକ ନାହାନ୍ତି ।
ଲିନା: କଣ ଡର ଲାଗୁଛି??
ସୁମନ୍ତ: ମୋ ପାଇଁ ଡର ନାହିଁ, ତମ ପାଇଁ ଡର କାଳେ କିଏ ଜବରଦସ୍ତି କରିବ ??
ଲିନା: ଆଚ୍ଛା ମୋତେ ଯଦି କିଏ ଜବରଦସ୍ତି କରିବ ତମେ କିଛି କରିବନି ??
ସୁମନ୍ତ: ଆରେ ଆମେ ତାଙ୍କୁ ସୁଯୋଗ ଦେବା କାହିଁକି ।
ଲିନା: ମୁଁ ତ, Tension free ତମେ ଅଛ ମୋର କିଛି ହେବନି ।
ସୁମନ୍ତ: ପାଗଳ ହୋଇଗଲଣି କି? ଏଠୁ ଆଗକୁ ଯିବା ନାହିଁ । ତାପରେ ସେଠୁ ଦୁହେଁ ଫେରିଗଲେ ।
ଲିନା: କୁହ ନା, ଆଜି କଣ ଏଠି ରହିବ।
ସୁମନ୍ତ: ମୋ ସାଙ୍ଗ ର ବାହାଘର ପାଇଁ ଆସିଛି।
ଲିନା: ତମ ସାଙ୍ଗ କିଏ??
ସୁମନ୍ତ: ତମେ ଜାଣିବ ନାହିଁ ।
ଲିନା: କାହାର କୁହ??
ସୁମନ୍ତ: ରାଜୀବ ମୋ ସାଙ୍ଗ, ଆମେ ଦୁଇ ଜଣ ମିଶି ହଷ୍ଟେଲ ରେ ରହି ପାଠ ପଢ଼ୁଥିଲି ତାର ବାହାଘର ପାଇଁ ଆସିଛି ।
ଲିନା: ରାଜୀବ ଭାଇ, ଯିଏ Army ରେ Job କରନ୍ତି ତ??
ସୁମନ୍ତ: ହଁ, ତମେ ତାକୁ ଜାଣିଛ??
ଲିନା: ହଁ, ରାଜୀବ ଭାଇ ଙ୍କ Uncle ଆଉ ମୋ ବାପା ଦୁହେଁ ଭଲ ସାଙ୍ଗ । ରାଜୀବ ଭାଇ ପିଲା ଦିନେ ଆମ ଘରକୁ ଆସୁଥିଲେ । ବାପା ଙ୍କ ମେଡାଲ ଏବଂ ୟୁନିଫର୍ମ ଦେଖି ବହୁତ୍ ଖୁସି ହେଉଥିଲେ ଏବଂ କହୁଥିଲେ Uncle ମୁଁ ମଧ୍ୟ Army ରେ ଜଏନ କରିବି ଏବଂ ଦେଶ ସେବା କରିବି ।
ସୁମନ୍ତ: ତୁମ ବାପା ମଧ୍ୟ Army ରେ ଅଛନ୍ତି କି??
ଲିନା: ନା, ସେ BSF ରେ ଚାକିରି କରୁଥିଲେ କିନ୍ତୁ ୮ ବର୍ଷ ତଳେ ବୋର୍ଡର ରେ ସହିଦ ହୋଇଗଲେ।
ସୁମନ୍ତ: Sorry, ଲିନା: It’s Okay । ଆଜି ମଧ୍ୟ ବାପା ଙ୍କ କଥା ବହୁତ୍ ମନେ ପଡେ । ( ଦୁଇ ଧାର ଲୁହ ଖସି ଆସିଲା, ଲିନା ର ଓଠ ପାଖକୁ )
ସୁମନ୍ତ: ଆରେ ମନ ଦୁଃଖ କରନି।
ଲିନା: ମୁଁ ମଧ୍ୟ ବାପାଙ୍କ ଭଳି ସେନା ରେ ଯିବାକୁ ଚାହୁଁଥିଲି କିନ୍ତୁ ‘ମା’ ମୋତେ ମନା କରିଲେ । ସେ କହିଲେ , ତୁ ଯଦି ଚାଲିଯିବୁ ତେବେ ମୁଁ ମରିଯିବି । ହଠାତ୍ ଲିନା ର ଫୋନ୍ ବାଜି ଉଠିଲା ।
ପୂଜା: (ଫୋନ୍ ରେ) ଆରେ ଆସେ କେତେ ବୁଲୁଛୁ।
ସୁମନ୍ତ: କାହାର ଫୋନ୍?
ଲିନା: ମୋ ସାଙ୍ଗ ପୂଜା ର !!
ସୁମନ୍ତ: ଚାଲ ଯିବା ?? ଲିନା: ଗୋଟିଏ କଥା କହିବି?
ସୁମନ୍ତ: କୁହ??
ଲିନା: ମୁଁ ଜାଣିନି, ତମେ ସେଦିନ ସେତିକି କଥା କହିବା ପରେ ମୁଁ ବହୁତ୍ କାନ୍ଦିଲି ନିଜକୁ ବହୁତ୍ ଖରାପ ମନେ କରିଲି ଏବଂ ନିଷ୍ପତି ନେଲି ନିଜକୁ Change କରିବା ପାଇଁ ଏବଂ ମୁଁ ନିଜକୁ ବଦଳେଇ ପାରିଛି। ଆଉ ଗୋଟିଏ କଥା ହେଲା, ସେ ଦିନ ଠୁ ତମ କଥା ବେଶୀ ମନେ ପଡୁଛି । କାହିଁକି କେଜାଣି ମୁଁ ଜାଣିନି।
ସୁମନ୍ତ: ସତରେ??
ଲିନା: ମୁଁ ମଜା କରୁନି, ସତ କହୁଛି ।
ସୁମନ୍ତ: ତେବେ ଫୋନ୍ କାହିଁକି କରିଲ ନାହିଁ?
ଲିନା: ସାହାସ ହେଉ ନଥିଲା ।
ସୁମନ୍ତ: ତେବେ ମୋତେ ମନେ ମନେ ଭଲ ପାଉଛ?
ଲିନା: ଜାଣିନି!! ଏତିକି ସମୟରେ ସୁମନ୍ତ ର ଫୋନ୍ ବାଜି ଉଠିଲା ।
ମା:(ଫୋନ୍ ରେ) ଆସେ ବାବୁ ଯିବା?
ସୁମନ୍ତ: ଆସି ଗଲିଣି, ୦୨ ମିନିଟ୍ ରେ ତମ ପାଖରେ ପହଁଞ୍ଚିବୁ । ଦୁହେଁ ପହଞ୍ଚି ଗଲେ ମା ପାଖରେ ।
ମାଉସୀ: କଣ କଥାବାର୍ତ୍ତା ସରିଲା ନା ଆଉ ଅଛି?
ଲିନା: ନା ମାଉସୀ ଆଉ ଟିକେ ବାକି ରହିଗଲା, ବାକି କାଲି କଥା ହେବା ଏବଂ ଆପଣ ବ୍ରହ୍ମପୁର ଆସିଛନ୍ତି , ଆମ ଘରକୁ ଯିବା?
ମାଉସୀ: ନା ମା, ସମୟ ହେବ ନାହିଁ, ତା ସାଙ୍ଗ ର ବାହାଘର ଅଛି ସେଠୀ ସମୟ ହେବ କି ନାହିଁ ମୁଁ ଜାଣିନି।
ଲିନା: ମାଉସୀ, ରାଜୀବ ଭାଇ ର ବାହାଘର ରେ ଆମେ ମଧ୍ୟ ଆସିବୁ । କାଲି ବାରାତ୍ ସାରି ଭୋଜି ଖିଆ ସରିଲା ପରେ ସମସ୍ତେ ଆମ ଘରକୁ ଆସିବ ।
ମାଉସୀ: ହଉ ଦେଖିବା।
ଲିନା: ସେ ଚିନ୍ତା ମୋ ଉପରେ ଛାଡ଼ି ଦିଅନ୍ତୁ । ତାପରେ ସମସ୍ତେ ବାହାରିଲେ । ଲିନା ସାଙ୍ଗ ମାନଙ୍କ ସହ ସ୍କୁଟି ରେ ପଛେ ପଛେ ଆସୁଥାଏ। ସମସ୍ତେ ବ୍ରହ୍ମପୁର ରେ ପହଞ୍ଚିଲେ………

ହଳଦୀ ବସନ୍ତ Part-4 ( A sucessful Love Story)


ହଳଦୀ ବସନ୍ତ ( A sucessful Love Story) Part-4
ହଳଦୀ ବସନ୍ତ ( A sucessful Love Story) Part-4




ପର ଦିନ ସକାଳେ , ସୁମନ୍ତ ରାଜୀବ ର ବାହାଘର ପ୍ରସ୍ତୁତି ରେ ଲାଗିପଡିଲା । ଲିନା ବାହାଘର ମଣ୍ଡପ କୁ ଆସି ସୁମନ୍ତ କୁ କଲ୍ କରିଲା । ଫୋନ୍ ଥିଲା ମା ପାଖରେ । ଫୋନ୍ ବାଜି ଉଠିଲା । କଲ୍ ରେ ନାମ ଥିଲା ” ହଳଦୀ ବସନ୍ତ ” ପୁରା ଓଡ଼ିଆ ରେ ଲେଖା ହୋଇଥିଲା। ମା ଫୋନ୍ ନେଇ ଆସିଲେ ଏବଂ ସୁମନ୍ତ କୁ ଦେଇ କହିଲେ ନେ ତୋର କିଏ ହଳଦୀ ବସନ୍ତ ଫୋନ୍ କରିଛି । ସୁମନ୍ତ ଟିକେ ଲାଜ କରି ଫୋନ୍ ମୁଁ ଧରିଲା ଏବଂ କଥା ହେଲା । ପ୍ରକୃତରେ ଲିନା ସୁମନ୍ତ କୁ ଦେଖି ଲୁଚି ଫୋନ୍ କରୁଥାଏ । କିଛି ସମୟ ପରେ ଲିନା ସୁମନ୍ତ ପାଖରେ ଆସି ପହଁଚିଲା । ସୁମନ୍ତ ଲିନା କୁ ଦେଖି ତାରିଫ କରିଲା । ଲିନା ଗୋଟିଏ ଗୋଲାପି ଏବଂ ହଳଦୀ ରଙ୍ଗ ର ଡ୍ରେସ ରେ ଆସି ପହଞ୍ଚିଲା। ସେହି ଡ୍ରେସ୍ ରେ ସେ ସମସ୍ତଙ୍କ ଠାରୁ ଅଲଗା ଜଣା ପଡୁଥିଲା।   
ସବୁ କୁଣିଆ ମାନଙ୍କ ନଜର କେବଳ ଲିନା ଉପରେ ଥାଏ କିନ୍ତୁ ପ୍ରକୃତ ରେ ସେ କେବଳ ସୁମନ୍ତ ପାଇଁ ସଜ ହୋଇ ଆସିଛି । ସୁମନ୍ତ ଯୋଉଠି ଯାଏ, ଲିନା ପଛେ ପଛେ ପହଞ୍ଚି ଯାଉଥାଏ । ମାଉସୀ ଦେଖି ଖୁସି ହେଲେ ମନେ ମନେ ଭାବିଲେ ଲିନା ଯଦି ଆମ ଘର ର ବୋହୂ ହୁଅନ୍ତା, ତେବେ ବହୁତ୍ ବଢିଆ ହୁଅନ୍ତା । ବାହାଘର ରେ ସମସ୍ତେ ସନ୍ଦେହ କରିଲେ ଯେ ଲିନା ଏବଂ ସୁମନ୍ତ ଦୁହେଁ ପରସ୍ପର କୁ ଭଲ ପାଉଛନ୍ତି ବୋଲି । ଲିନା ର ମମି ଆସିଲା । 
ଲିନା ମମି କୁ ସୁମନ୍ତ ବିଷୟରେ ସବୁ କହି ସାରିଥିଲା । ଲିନା ର ମମି ଏବଂ ସୁମନ୍ତ ର ମା ପରିଚୟ ହୋଇ କଥା ରେ ଲାଗି ପଡ଼ିଲେ । ବାରାତ୍ ଏବଂ ଭୋଜି ସରିଲା । ଲିନା ଏବଂ ମମି ର ଅନୁରୋଧ ପରେ ସୁମନ୍ତ ଏବଂ ମାଉସୀ ବାହାରିଲେ ଲିନା ଘରକୁ। ଲିନା ମାଉସୀ ଙ୍କୁ ନିଜ ମା ଭଳି ବ୍ୟବହାର କରିଲେ ଏବଂ ସୁମନ୍ତ କୁ ସ୍ବାମୀ  ର ଚର୍ଚ୍ଚା ମିଳୁଥିଲା । 
ମାଉସୀ ଏବଂ ଲିନା ର ମମି ଘର ବୁଲି ବୁଲି ଦେଖୁଥାନ୍ତି କିନ୍ତୁ ଲିନା ଏବଂ ସୁମନ୍ତ ସୋଫା ରେ ବସି ଟିଭି କୁ ଚାହିଁ ରହିଛନ୍ତି । 
ଲିନା: ଆଜି ରହି ଯାଉନ?  
ସୁମନ୍ତ: ନା ରହି ହେବନି, ବାପା ରାଗିବେ । 
ଲିନା: କାଲି ସେଠୁ ଆସିଲା ପରେ ତମକୁ ବହୁତ୍ ମିସ୍ କରିଲି । 
ସୁମନ୍ତ: ମୁଁ ମଧ୍ୟ ବହୁତ୍ ମିସ୍ କରିଲି । 
ଲିନା: ତମ ଫୋନ୍ ଟା ଦେଲ?? 
ସୁମନ୍ତ: କଣ କରିବ?? 
ଲିନା: ଦେଖିବି? 
ସୁମନ୍ତ: କଣ ଦେଖିବ, କି ମୋର କିଏ ଗାର୍ଲଫ୍ରେଣ୍ଡ ଅଛନ୍ତି କି ନାହିଁ ?? 
ଲିନା: ମୁଁ ତ ସେମିତି ଭାବିନି। 
ଏମିତି କହି ଲିନା ମୋବାଇଲ କୁ ଛଡେଇ ନେଇଗଲା ଏବଂ ଲିନା ନିଜ ଫୋନ୍ ରୁ ସୁମନ୍ତ କୁ ଫୋନ୍ କରିଲା।   ଫୋନ ବାଜି ଉଠିଲା ସେଠୀ ଲେଖା ହୋଇଥିଲା “ହଳଦି ବସନ୍ତ” । 
ଲିନା: ମୋ ନମ୍ବର୍ ହଳଦୀ ବସନ୍ତ ବୋଲି କାହିଁକି ଲେଖିଛ?? 
ସୁମନ୍ତ: ମୋତେ ତମେ ପ୍ରଥମ ଦେଖାରେ ହଳଦୀ ବସନ୍ତ ଭଳି ଲାଗିଲ ସେଥିପାଇଁ ଲେଖିଦେଲି । ଯଦି ପସନ୍ଦ ହେଉନି ତେବେ ନାମ ଟା change କରିଦିଅ । 
ଲିନା: ନା ନା, ଥାଉ, ତମେ ଖୁସି ରେ ରଖିଛ , ତେବେ ମୁଁ change କରିବିନି । ଫୋନ୍ ଟି ଫେରେଇ ଦେଲା । 
ସୁମନ୍ତ: ନମ୍ବର୍ ଚେକ୍ କରିବା ପାଇଁ ନେଇଥିଲ ?? 
ଲିନା: ହଁ, କାରଣ ମୋ ସାଙ୍ଗ ମାନେ , କିଏ ଚଣ୍ଡୀ, କିଏ Villian ତ ଆଉ କିଏ Danger ଲେଖି save କରନ୍ତି ମୁଁ ଭାବିଲି ତମେ କୁ Name ରେ save କରିଛ? ଚେକ୍ କରୁଥିଲି କିନ୍ତୁ ତମେ ଦେଇଥିବା Name ବହୁତ୍ ପସନ୍ଦ ଲାଗିଲା । 
ଲିନା: ଆଉ ଗୋଟିଏ କଥା ପଚାରିବି ? ରାଗିବନି ନା?? 
ସୁମନ୍ତ: ହଁ ପଚାର??  
ଲିନା: ଜାଣିନି ମୁଁ ତମକୁ ବହୁତ୍ ଭଲ ପାଇବାରେ ଲାଗିଛି!! ମୋତେ କଣ ହେଉଛି କେଜାଣି, ମୁଁ କେବଳ ତମ କଥା ହିଁ ଭାବୁଛି??
ସୁମନ୍ତ: କଣ କରିବା ଦରକାର??
ଲିନା: ଯାହା କହିବି ତାହା  କରିବ ? 
ଲିନା: ପକ୍କା ନା??
ସୁମନ୍ତ: ହଉ କୁହ??
ଲିନା: Will You marry Me??? 
ସୁମନ୍ତ: ଚୁପ୍ ହୋଇ କିଛି ଉତ୍ତର ଦେଲା ନାହିଁ।  
ଲିନା: କୁହ?? 
ସୁମନ୍ତ:  କଣ ଉତ୍ତର ଦେବୀ ମୁଁ ମଧ୍ୟ ଜାଣି ପାରୁନି । ହଁ ବା ନାହିଁ କିଛି କହି ପାରିବି ନାହିଁ । ଏମିତିରେ ତୁମ Caste ଅଲଗା । 
ଲିନା: ଜାତି ଅଲଗା ତେବେ କଣ ମେରେଜ୍ କରିବ ନାହିଁ ?? 
ସୁମନ୍ତ: ମୋର କିଛି ଆପତ୍ତି ନାହିଁ ଏବଂ ମା ମଧ୍ୟ ମାନିଯିବେ କିନ୍ତୁ ବାପା ମାନିବେ ନାହିଁ । ଲିନା ମନ ଦୁଃଖରେ ମୁଣ୍ଡ ତଳକୁ କରି ବସିଲା । ସୁମନ୍ତ ଲିନା ର ମୁହଁ କୁ ଉପରକୁ ଟେକି ଦେଖିଲା ବେଳକୁ , ଲିନା ଆଖିରେ ପୁଣି ଲୁହ!! 
ସୁମନ୍ତ: କଣ ଛୋଟ ପିଲା ଭଳି କାନ୍ଦୁଛ?? ଯେତେବେଳେ ଟିକେ କଣ କହିଦେଲେ କାନ୍ଦିବା ଆରମ୍ଭ ହେଇଯାଉଛି।   
ଲିନା: ନା କିଛି ନାହିଁ ?? 
ସୁମନ୍ତ: ଶୁଣ, ମୁଁ ମଧ୍ୟ ତମକୁ ପସନ୍ଦ କରିବାରେ ଲାଗିଛି । ଏବେ ନୁହଁ ତୁମକୁ ମଲ୍ ର ପ୍ରଥମ ଦେଖାରେ ମୋ ମନ ଭିତରେ ତମେ ସ୍ଥାନ ନେଇ ସାରିଛ । ମୁଁ ଚେଷ୍ଟା କରିବି ବାପା ଙ୍କୁ ବୁଝେଇବା ପାଇଁ । କିନ୍ତୁ ତୁମ ମା ଏଥିରେ ରାଜି ହେବେ ତ? 
ଲିନା: ମମି ଏବଂ ବାପା ଙ୍କର ମଧ୍ୟ ଲଭ୍ ମେରେଜ , ଏମିତି ରେ ସେ ତମକୁ ପ୍ରଥମ ଦିନ ରୁ ପସନ୍ଦ କରୁଛନ୍ତି । ତୁମର କଥା ବାର୍ତ୍ତା ଏବଂ ତୁମକୁ।  ଏତିକି ବେଳେ ଲିନା ର ମମି ଆସି ପହଁଚିଲେ। 
ଲିନା ର ମମି: ପୁଅ !! ସବୁ କଥା ସରିଲା ନା କିଛି ବାକି ଅଛି? ଲିନା ତମକୁ ପସନ୍ଦ ନା??  ସୁମନ୍ତ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ରେ ଚାହିଁ ରହିଲା । 
ଲିନା ର ମମି: ଡର ନାହିଁ , ତମ ମା ଏବେ ବାଥରୁମ୍ ଯାଇଛନ୍ତି। ଗତ କାଲି ରାତିରେ ଲିନା ବାଉଳି ହୋଇ ” ସୁମନ୍ତ… ସୁମନ୍ତ…. କହି କେତେ କଣ କହିଦେଉଥିଲା” ଲିନା ତ ପସନ୍ଦ କରେ ତମେ ପସନ୍ଦ କର କି ନାହିଁ?? 
ସୁମନ୍ତ: ହଁ ଯେ, କିନ୍ତୁ, ଜାଣିନି ସମ୍ଭବ ହେବ କି ନାହିଁ?? ଏତିକି ବେଳେ ସୁମନ୍ତ ର ମା ଆସି ପହଞ୍ଚିଲେ । 
ସୁମନ୍ତ ର ମା: ଘରକୁ ଯିବା?? 
ସୁମନ୍ତ: ହଁ ମା ଯିବା!! ଦୁହେଁ ବାହାରିଲେ ନିଜ ଗ୍ରାମ କୁ……





ହଳଦୀ ବସନ୍ତ Last ( A sucessful Love Story)


ହଳଦୀ ବସନ୍ତ ( A sucessful Love Story) Last
ହଳଦୀ ବସନ୍ତ ( A sucessful Love Story) Last
ଘରକୁ ଯିବା ପରେ ଦୁହେଁ ପ୍ରତିଦିନ କଥା ହୁଅନ୍ତି । କିଛି ଦିନ ପରେ ସୁମନ୍ତ ଫେରିଗଲା ମହାରାଷ୍ଟ୍ର। ଏମିତି କଥା ବାର୍ତ୍ତା, Whatsapp ଚାଟ ବହୁତ୍ ଦିନ ଚାଲିଲା । ଠିକ୍ ବର୍ଷେ ପରେ ସୁମନ୍ତ ପାଇଁ ଘରେ ଝିଅ ଖୋଜା ଚାଲିଲା । ସୁମନ୍ତ ଶୁଣି ମା କୁ କହିଲା,
ସୁମନ୍ତ: ମା ମୁଁ ଲିନା କୁ ଭଲ ପାଉଛି ତାକୁ ବିବାହ କରିବାକୁ ଚାହୁଁଛି ।
ମା: ଲିନା ଯିଏ ବ୍ରହ୍ମପୁର ରେ ଦେଖା ହୋଇଥିଲା ତ??
ସୁମନ୍ତ: ହଁ ମା!!
(ମା ଲିନା କଥା ଶୁଣି ହଁ କରି କହିଲେ ସେ ତ ବହୁତ୍ ଭଲ ଝିଅ)
ମା: ସେ ଆମ Caste ର ତ??
ସୁମନ୍ତ: ନାହିଁ ମା ତାଙ୍କର ଅଲଗା Caste!!
ମା କିଛି ସମୟ ଚିନ୍ତା ରେ ପଡ଼ି କହିଲେ ମୋର ଇଚ୍ଛା ତୁ ସେଠୀ ବିବାହ କରେ କିନ୍ତୁ ତୋ ବାପା କୁ କିଏ ମନେଇବ ?? ତୋ ବାପା ଯେମିତି ରାଗି ସେ ତ ଏମିତି କଥା ଶୁଣିଲେ ଘରେ ତାଣ୍ଡବ ହେବ !
ସୁମନ୍ତ: ମା , ତମେ ହିଁ କିଛି କର !!
ମା : ହଉ ମୁଁ ତୋ ବାପା କୁ କହୁଛି । ରାତିରେ ମା ବାପା ଙ୍କୁ ଏହି କଥା କହିଲା ପରେ , ବାପା ରାଗି କି ପଞ୍ଚମ । ସେ କହିଲେ , ମୋ ଇଚ୍ଛା ଅନୁସାରେ ସେ ବିବାହ କରିବ ଏବଂ ଆମ ଜାତି ର ଝିଅ କୁ ବିବାହ କରିବ । ମା ସକାଳୁ ସେହି କଥା ସୁମନ୍ତ କୁ କହି ବୁଝାଇଲେ । ବାବୁରେ ତୋ ବାପା ମୋ ଉପରେ ବହୁତ୍ ରାଗିଲେ । ସେ କହିଛନ୍ତି ତୁ ତାକୁ ଭୁଲିବା ପାଇଁ ।
ସୁମନ୍ତ: ମା ଆମେ ଦୁଇ ଜଣ ପରସ୍ପରକୁ ବହୁତ୍ ଭଲ ପାଉ । ତାଙ୍କ ଘରେ ମଧ୍ୟ ରାଜି ଅଛନ୍ତି ।
ମା : ବାପା ତୋ ପାଇଁ କୋଉ ସାର୍ ଙ୍କ ଝିଅ କୁ ତୋ ସାଙ୍ଗରେ ବିବାହ କରିବାକୁ ସେ ସାର୍ କୁ କଥା ଦେଇଛନ୍ତି। ବାପା କହିଲେ ସେ ଯଦି ମୋ କଥା ମାନିବ ନାହିଁ ତେବେ ମୋର ଇଜ୍ଜତ ମାଟିରେ ମିଶିଯିବ ବୋଲି କହୁଛନ୍ତି ଏବଂ ମୋତେ ଆତ୍ମ ହତ୍ୟା କରିବାକୁ ଧମକ ଦେଉଛନ୍ତି।
ସୁମନ୍ତ: ମା , ମୁଁ ମଧ୍ୟ ଲିନା କୁ କଥା ଦେଇଛି । ବିବାହ ପାଇଁ , ସେଥିପାଇଁ ତାଙ୍କ ଘରେ ବହୁତ୍ ପ୍ରସ୍ତାବ କୁ ଫେରେଇ ଦେଉଛନ୍ତି। ସୁମନ୍ତ କଣ କହିବ କିଛି ଭାବି ପାରୁନଥିଲା।
ସୁମନ୍ତ: ମୁଁ ଛୁଟି ରେ ଆସିବି ବାପା ସାଙ୍ଗରେ କଥା ହେବି । କହି ଫୋନ୍ ରଖିଦେଲା।
( ପ୍ରକୃତ କଥା ହେଲା ଘର ର ଜ୍ବାଇଁ ବାବୁ ଙ୍କ ପରିଚିତ ରେ ଏହି ବିବାହ ପ୍ରସ୍ତାବ ଟିଏ ହୋଇଛି । ଜ୍ବାଇଁ ବାବୁ ଜଣେ ଶିକ୍ଷକ। ସେ ବାପା ଙ୍କୁ ବହୁତ୍ ଭଲ ପାଆନ୍ତି। ଜ୍ବାଇଁ ବାବୁ ଙ୍କ ପ୍ରସ୍ତାବ କୁ ଅବମାନନା କରିଲେ ଘରେ ନିଶ୍ଚିତ ଝଡ଼ ଆସିବ । )
ଦ୍ଵିତୀୟ ଛୁଟିରେ ସୁମନ୍ତ ଘରେ ଆସି ବାପା ଙ୍କୁ ବୁଝେଇଲା କିନ୍ତୁ ବାପା ନାରାଜ । ଘରେ ବହୁତ୍ ଝଗଡା। ସେ ଛୁଟି ରେ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଦିନ ଝଗଡା ଝଗଡା ରେ ଦିନ କଟିଗଲା। ସୁମନ୍ତ ରାଗରେ କହିଲା ମୁଁ ଆଉ ଛୁଟି ଆସିବିନି କହି ଘରୁ ବାହାରିଗଲା ମହାରାଷ୍ଟ୍ର। ବ୍ରହ୍ମପୁର ରେ ଲିନା ଦେଖା କରି ବାକୁ ଆସିଥିଲା । ଲିନା କୁ ସୁମନ୍ତ ସବୁ କଥା କହି ବୁଝେଇଲା ,କିଛି ଦିନ ଅପେକ୍ଷା କର ସବୁ ଠିକ୍ ହୋଇଯିବ ବୋଲି ସୁମନ୍ତ ଲିନା କୁ ପ୍ରତିଶ୍ରୁତି ଦେଇ ମହାରାଷ୍ଟ୍ର ଚାଲିଗଲା।
ସୁମନ୍ତ ଯେତେବେଳ ଫୋନ୍ କରେ ବାପା ରାଗରେ କଥା ହୁଅନ୍ତି ନାହିଁ ତ କେତେବେଳେ ମନ ରଖିବା ପାଇଁ କଥା ହୋଇଯାଆନ୍ତି । ଏମିତି ଚାଲିଲା ଦେଢ଼ ବର୍ଷ । ଏପଟେ ଲିନା ଏବଂ ସୁମନ୍ତ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଦିନ କଥା ହେଉଥାନ୍ତି ।
ପ୍ରାୟ ବର୍ଷେ ହେଲାଣି ସୁମନ୍ତ ଘରକୁ ଆସି ନାହିଁ । ଠିକ୍ ଏହି ସମୟରେ ମହାମାରୀ ଆସିଗଲା ଦେଶରେ ଲାଗିଗଲା ଲକ୍ ଡାଉନ୍। ଲକ୍ ଡାଉନ୍ ରେ ମଧ୍ୟ ମହାରାଷ୍ଟ୍ର ରେ ଫସି ରହିଲା କିନ୍ତୁ ଲକ୍ ଡାଉନ୍ ପରେ ସୁମନ୍ତ ଯେତେବେଳେ ଗାଁ କୁ ଆସିଲା। ସେତେବେଳେ ସୁମନ୍ତ ର ବାପା ଙ୍କ ମନ ବଦଳି ଯାଇଛି। ବାପା ନିଜେ କହିଲେ ତୁ କାହାକୁ ଭଲ ପାଉଛୁ କହ ସେଠୀ ବିବାହ ପାଇଁ ମୁଁ ରାଜି ଅଛି। ମୁଁ ରାଗରେ ରେ ରହି ବହୁତ୍ ଦିନ ଅପେକ୍ଷା କରିଲିଣି ଆଉ ନାହିଁ । ତୁ ମଧ୍ୟ ମୋ ଉପରେ ରାଗ ରେ ରହି ତୋର ଅମୂଲ୍ୟ ସମୟ କୁ ଖରାପ୍ କରି ସାରିଲୁଣି।
( ମା ବାପା ଙ୍କୁ ପ୍ରତିଦିନ ବୁଝେଇ ବୁଝେଇ ଏହା ସମ୍ଭବ ହେଲା , ଗ୍ରାମର ଆଭିଜାତ୍ୟ ଏବଂ ସମ୍ମାନ ରକ୍ଷା କର କିନ୍ତୁ ଗ୍ରାମ ସଭାରେ ଏହି କଥା ରଖ ଯଦି ମାନିଗଲେ ତେବେ ଭଲ କଥା, କିନ୍ତୁ ବାପା ଗ୍ରାମ ଲୋକ ଙ୍କ ସହିତ କଥା ହେଲା ପରେ ଗ୍ରାମରେ ତାଙ୍କୁ କିଛି ସର୍ତ୍ତ ମୂଳକ ରୂପେ ସେଠୀ ବିବାହ ପାଇଁ ଅନୁମତି ଦେଲେ )
ସୁମନ୍ତ ବହୁତ୍ ବହୁତ୍ ଖୁସି ହେଲା। ବହୁତ୍ ଦିନ ର ଆଶା ଆଜି ସତ ହେବାକୁ ଯାଉଛି ତାହା ପୁଣି ବାପା ଙ୍କ ଅନୁମତିରେ ଏବଂ ବାପା ଙ୍କ ମନ ପରିବର୍ତ୍ତନ ଶୁଣି ଲିନା କୁ ଖୁସି ଖବର ଜଣେଇ ଦେଲା ।
କିଛି ଦିନ ପୂର୍ବେ ଦୁଇ ପରିବାର ଙ୍କ ସହମତି ରେ Ring Ceremony ହେଲା । ବର୍ତମାନ ସୁମନ୍ତ ଏବଂ ଲିନା ର ଜୀବନ ରେ ନୂଆ ମୋଡ଼ ଆସିଲା । ଦୁହେଁ ବହୁତ୍ ଖୁସି ଅଛନ୍ତି। ଏବେ ସୁମନ୍ତ ୦୨ ମାସ ପରେ ଛୁଟି ନେଇ ଆସିଛି। ଦୁହେଁ ବାଇକ୍ ରେ ବୁଲା ବୁଲି ଚାଲିଛି, ଖୁବ୍ ମଜା ମସ୍ତି ଚାଲିଛି ଏବଂ ଏହି ବର୍ଷ ଶେଷ ସୁଦ୍ଧା ସେମାନଙ୍କ ବିବାହ ମଧ୍ୟ ହୋଇଯିବ ।
ପ୍ରେମ କୋଉଠି ଆରମ୍ଭ ହୋଇଯାଏ କିଏ ଜାଣିନି । ଏବଂ ସମସ୍ତ ଙ୍କ ପ୍ରେମ ସଫଳ ହୁଏ ତାହା ଜଣା ନାହିଁ କିନ୍ତୁ ସୁମନ୍ତ ଏବଂ ଲିନା ର ପ୍ରେମ ସମ୍ପର୍କ ବହୁତ୍ ଝଡ ବତାସ ପରେ ତାଙ୍କ ପ୍ରେମ ମୟ ଜୀବନରେ ମଳୟ ପବନ ବହିଛି। ଏବେ ବାକି ରହିଲା କେବଳ ବାହାଘର । ତାହା ମଧ୍ୟ ବହୁତ୍ ଶୀଘ୍ର ହେବ । ସେତେବେଳେ ଆଉ ଗୋଟିଏ ସଫଳ ଭଲ ପାଇବା ର ବିବାହ ହେବ ।
ଏହି ଗପ ପଢୁଥିବା ସମସ୍ତ ବନ୍ଧୁ ମାନଙ୍କୁ ସୁମନ୍ତ ଏବଂ ଲିନା ର ବାହାଘର ରେ ଯୋଗ ଦେବା ପାଇଁ ଅନୁରୋଧ ରହିଲା । ବାହାଘର ରେ ନିଶ୍ଚୟ ଆସିବେ ।
ଧନ୍ୟବାଦ ।

ରୂପାନ୍ତରିତ ମଣିଷ ( Man of Change)

ରୂପାନ୍ତରିତ ମଣିଷ ( Man of Change)
ରୂପାନ୍ତରିତ ମଣିଷ ( Man of Change)


*ରୂପାନ୍ତରିତ ମଣିଷ*

ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଜଣାଅଛି
ମାଂସର ଉପଭୋଗରେ ଜୀବନର
ଜଳପରି ସ୍ୱଚ୍ଛ ଆଉ ପବିତ୍ରତା
ନଷ୍ଟ କରିବାରେ ……।
ସମସ୍ତେ ଓସ୍ତାଦ
କେତେ ପ୍ରକାର ……
କେତେ ଭାଗରେ……
‘ ଚକ୍ରବ୍ୟୁହ ‘ ଚଳାଇବାକୁ ,
‘ ସମାଜ’ ଠୁ ସଭ୍ୟତା ଯାଏ
ମାଟି ଠୁ ମଙ୍ଗଳ ଯାଏ.. କିନ୍ତୁ
ଜନତା ଆଖିରୁ ନିଦ ହଜାଇ
ଚୁପଚାପ୍ ଶୋଇ ରହନ୍ତି
“ରୂପାନ୍ତିତ ମଣିଷ”
ମିଥ୍ୟା – ଛଳନା – ପ୍ରତିସ୍ମୃତିର
ଯୁଦ୍ଧ କ୍ଷେତ୍ରରେ ହାରୁ କିମ୍ଵା ଜିତୁ…
ସବୁଠି ଚର୍ଚ୍ଚାର ପାତ୍ର ସାଜି ଯାଏ ।
ସତରେ ! ମାନବିକତା କେତେ ପଛରେ…..
ଜନ୍ମ ହେବା ଶିଶୁଟିଏ…….
ବଂଚି ପାରେନି ‘ହତ୍ୟା’ ଶବ୍ଦ ଆଗରୁ
ନିଜକୁ ନିଜେ ଜାଣିପାରେନି…. ମୁଁ କିଏ?
ଗୋଟିଏ ବିରାଟ ପ୍ରଶ୍ନବାଚି ହୋଇଯାଏ ।

ମୁଁ କେବଳ…
ମୁଁ ହିଁ ରକ୍ଷକ…
ମୁଁ ହିଁ ଭକ୍ଷକ….
ସମସ୍ତଙ୍କ ଈର୍ଷା ଜର୍ଜରିତ ଦୃଷ୍ଟି
ଏହି ସମାଜ ଉପରେ ।
ଭାଙ୍ଗୁ କି ଭୁଶୁଡ଼ି ପଡୁ
‘ଏ ସମାଜ – ଏ ସଭ୍ୟତା
କାହାରି ଖିଆଲ ନାହିଁ
କାହାର ଶୁଣିବାର ନାହିଁ
ଅନ୍ତଫଟା ବିକଳ କ୍ରନ୍ଦନ
ଧର୍ଷଣ ହୁଏ ଖୁସି-ଆନ୍ଦନ
ଆଗକୁ ଯିବାର ଚେଷ୍ଟା ପାଖରେ
କିନ୍ତୁ…..
ସେପଟେ ଅସଭ୍ୟଙ୍କ ବିକଟାଳ ହସ
ଗୋଟେ ପଟେ ସୁଖର ସୌଧତ
ଅନ୍ୟପଟେ ଲୁହର ସମୁଦ୍ର
ଏହି ମାନବ ସମାଜରେ
ତାପରେ …….
ଏକ ହୋଇଯାଏ
ରାଜନୀତି….
ଅର୍ଥନୀତି….
କୂଟନୀତି…..’
By. Manoj…(Writer)

ଅଲେଖା ପୃଷ୍ଠା (An unwrittenable Pages)

ଅଲେଖା ପୃଷ୍ଠା (Unwrittenable Pages)
ଅଲେଖା ପୃଷ୍ଠା (Unwrittenable Pages)

ଜିବନରେ ମହାବାର୍ତ୍ତା ସ୍ମୃତି ସମୂହ କୁ ବର୍ତ୍ତମାନ ଠାରୁ ଦୂରେଇ ଏହି ରଣାଙ୍ଗନା ପୃଥିବୀ ରେ ମୃତ୍ୟୁ କୁ ଆଲିଙ୍ଗନ କରିବାକୁ ପଡ଼ିବ । ଜୀବନ ର ମହା ପରୀକ୍ଷା ରେ ଚଉଁରା ମୂଳେ ସଂଜ ସଳିତା ର ଶ୍ରଦ୍ଧାଞ୍ଜଳି,ଆଖିରେ ଆଖିଏ ଲୁହ,ଅନେକ ଭାବନା ଜୀବନର ଶୂନ୍ୟ ଭବିଷ୍ୟତ କୁ ସମର୍ପି…. ମହାନ୍ କରିଦେଲେ । ସମୟର ବାଲିବନ୍ଧ ଉପରେ ମୋ ପାଇଁ ଯେଉଁ ସ୍ୱର୍ଣ୍ଣ ଅକ୍ଷରରେ ଖୋଜିତ ମହମ ପ୍ରତି ମୃତ୍ତି ପାଖରେ ଯେଉଁ ଫୁଲ- ଧୂପ ଦୁଇଟୋପା ଲୁହ; ମୋ ଆତ୍ମାକୁ ବିଭୋର କରିଦେଲା ।

କେହି ଜଣେ ସହୃହୟ ସହକର୍ମୀ ଜଣେ… ହାତ ଧରୁଥାଏ, ଆଖି ଲୁହରେ ଟଳମଳ ହୋଇଯାଏ, ” ମୋ ପାଖରେ ତାଙ୍କ ଡାଇରୀ ଟି ରହିଯାଇଥିଲା” କହି ଜଣେ ତାଙ୍କ ଡାଇରୀ ଟି ଉଚିତ୍ ଠିକଣା ରେ ଦେଇଗଲେ ତାଙ୍କ ମା ଙ୍କ ପାଖରେ। ମନେ ହୁଏ ସେହି ଦୁଇ ଟୋପା ଲୁହ ହିଁ ଥିଲା ତାଙ୍କ ଆତ୍ମୀୟତା ଏକ କଠୋର କର୍ତ୍ତବ୍ୟ।


ଧିରେ ଶାନ୍ତ ଶୀତ ସନ୍ଧ୍ୟା ରେ ତାଙ୍କ ଡାଇରୀ ଟି ଦେଖିବାରେ ବ୍ୟସ୍ତ ଆଉ ବର୍ତ୍ତମାନ କୁ ବିଶ୍ଳେଷଣ କରିଚାଲିଛନ୍ତି। ଟୋପା ଟୋପା ଲୁହ ର ଲୁଣିଆ ସ୍ଵାଦ ଓଠ କୁ ଛୁଇଁଯାଏ। ଅଳ୍ପ ଥଣ୍ଡା ରେ ବସି ପଡ଼ିବାକୁ ଯେଉଁ ଅଦମ୍ୟ ଚେଷ୍ଟା ସାଥ ଦେଉନି ପେଜୁଆ ଆଖି କୁ ଈଷତ୍ ଅନ୍ଧାର ରେ । ଛାତିରେ ଜାବୁଡ଼ି ଧରି କାନ୍ଦିବାକୁ ଲାଗିଲେ । ଯେତେବେଳେ ରାତ୍ରି ର ବୟସ ବଢିଯାଏ, ଆଖିପତା ନିଦେଇ ଆସନ୍ତି ଆଉ ସକାଳ ର ଅନେକ ରଙ୍ଗୀନ୍ ସ୍ବପ୍ନ କୁ ଅଧା ଗଢା କରି ପୂର୍ଣ୍ଣଚ୍ଛେଦ ଟାଣି ଦିଏ।ପୁଣି ସେହି ପୁରୁଣା ହସ – ଆଖି ରୁ ଲୁହ ପୋଛି ବଢାଇ ଦେଲେ ୨୫ ପୃଷ୍ଠା ର ଜୀବନ୍ତ କାହାଣୀ ।

ଚାରି ପାଞ୍ଚ ଧାଡ଼ିରେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ପରିଭାଷା ।

” ମା” ମୁଁ ଆଜି ଭାରି ଖୁସି “

“ମା ତୁମ ସହ କଥା ହେବାକୁ ବହୁତ୍ ଇଚ୍ଛା ହେଉଥିଲା କିନ୍ତୁ ସମୟର ଅଭାବ ଥିଲା। କାଲି ଜଣକ ସହକର୍ମୀ ଙ୍କ ମହାଯାତ୍ର ରେ…….. ତାଙ୍କରି ଘରକୁ ଯାଇଥିଲି । ଥକି ଯାଇଛି ମା ।”

“ସତରେ ଆଖିରୁ ଲୁହ ସିନା ପୋଛି ଦେଇ ପାରୁଛି- ମନର କୋହକୁ ସିନା ହୃଦୟରୁ ପଥର କରି ଚାପିଦେଇ ପାରୁଛି କିନ୍ତୁ କେତେ ନିଷଃହାୟ ଏ ସମୟ “

ପାଞ୍ଚଟି ପୃଷ୍ଠା ପରେ ଲେଖାଥିଲା କେବଳ ଗୋଟିଏ ଧାଡ଼ି ଓଲଟାଇ ଚାଲିଲି……

“ମା ମୋତେ ଭାରି ଭୋକ ଲାଗିଲାଣି ।”

“ମା……. ତୁମ ସେହ୍ନ ପ୍ରେମ ଭଲପାଇବା- ମୋ ଜୀବନକୁ ଏକ ନୂଆ ସୂର୍ଯ୍ୟଟିଏ ଉଦୟ କରିଦେଲା । ତୁମେ ହିଁ ମୋ ଜୀବନର ସବୁକିଛି….. ମୋତେ ଯେତେ କଷ୍ଟ ହେଲେବି କିଛି ବାଧେ ନାହିଁ ତୁମ ଆଶୀର୍ବାଦ ରୁ… ତୁମ କଥା ମନେ ପଡିଗଲେ ଏତେ ମଧୁରୀମା ଭରିଯାଏ ; ମୋ ଦେହରେ ଏତେ ସାହସ ଏତେ ଧର୍ଯ୍ୟ ଆସେ ଯେ ଚରମ ସତ୍ୟ ମୃତୁକୁ ପଦାଘାତ କରିଦେବି “

“ମା……. ତାଙ୍କ ସହ କଥା ହୋଇଥିଲି,, ମୋତେ ଜୀବନର ପ୍ରତ୍ୟକଟି ପରିସ୍ଥିତି ବିଷୟରେ ବହୁତ କିଛି କହିଲେ ।

“ମା ମୁଁ ଆସୁଛି !!! “

ବାସ୍ ଆଉ ଅଳ୍ପ କେତେକ ବହୁ ବ୍ୟକ୍ତିଗତ କଥାର ପୂର୍ଣ୍ଣ ଥିଲା ଡାଇରୀ ଟି ।

“ମା ମୁଁ ଆସୁଛି”

। ଏହା ମୋ ଜୀବନର ଶେଷ ଲେଖା ପାଲଟିବ ନା ଏମିତି ଲେଖି ଚାଲିଥିବି ଜାଣିନି।

ଲୁହ ର ସାଗରରେ ଭସାଇ ଦେଇ ତିରଙ୍ଗାର ପତାକା ତଳେ ଚିରନିଦ୍ରା ର ଅଫେରା ରାସ୍ତାର ପଥିକ ଟିଏ ହୋଇ । ସ୍ତବ୍ଧ ତା …… ଶୂନ୍ୟତା……. ଭିତରେ ଜୀବନର ଗତିପଥ ହୋଇ ରହିବାକୁ ଭାରି ଇଚ୍ଛା ।

ସେହି ଗର୍ବ ଓ ସାହସ – ସେ ଦିନର ଅସରନ୍ତି ସ୍ବପ୍ନ ଭିତରେ ଇତିହାସ ସୃଷ୍ଟି କରି ସେହି ଭୌଗଳିକ ସ୍ଥାନରେ ହିଁ ରହିଗଲା ।

କ୍ରମଶଃ….


ପୁଲୱାମା ରେ ସହିଦ୍ ହୋଇଥିବା ବୀର ଯବାନ ମାନଙ୍କ ପାଇଁ ହୃଦୟରୁ ଗୋଟିଏ ଛୋଟ ଶ୍ରଦ୍ଧାଞ୍ଜଳି ।🙏🙏🙏


ମନୋଜ କୁମାର ବେହେରା ଙ୍କ
ସଙ୍କଳନ ରୁ….



Click Here👇👇👇



Lifestyle Changing Thoughts In Hindi Part-83

Lifestyle Changing Thoughts In Hindi Part-83
Lifestyle Changing Thoughts In Hindi Part-83




LCT-430
दूसरे को किसी अन्य व्यक्ति के बारें में खराब बोलने से पहले यह जांच जरूरी कर लें कि बह असल में गलत है या नहीं।

https://youtu.be/yT7K2F-1TLk

LCT-431
मैं कैसा सोचता हूं दूसरे को बयान मत करो बह आपकी अच्छे सोच का फायदा लेकर आपको मुसीबत में डाल सकता है ।

https://youtu.be/W8oVRuLtZ0s

LCT-432
कुछ लोग बोलते रहते हैं कि हम अपने जमाने में बहुत किए है । असल में बोलने वाले करते नहीं मगर जो कोशिश करता है बह हरवक्त सफल होते रहते हैं ।

https://youtu.be/Ka_Tw_EYkRI

LCT-433
रिश्ते की कदर कुछ लोग ही करते हैं
बाकी सब तो टांग खींचने में लगे रहते हैं ।

https://youtu.be/zhlnegBgUek

LCT-435
भरोसा मिलता था तो सही था जब
भरोसा ना मिला तो जीवन हारने का मन बना लेते हैं ।
ऐसे लोगों को महान या कायर का नाम देंगे ।

https://youtu.be/zhlnegBgUek






Lifestyle_Changing_Thoughts_In_Hindi_Part_83



Thanking You, for giving your important time on this web page. By Bhuyans Blog

ଋତୁ ରାଣୀ (Rutu Rani)

ଋତୁ ରାଣୀ (Rutu Rani)
ଋତୁ ରାଣୀ (Rutu Rani)
 
 
 
ରାମପୁର ନାମକ ଗୋଟିଏ ଗ୍ରାମ ଥିଲା । ସେହି ଗ୍ରାମରେ ବହୁତ୍ ଲୋକ ବାସ କରୁଥିଲେ । ସେହି ଗ୍ରାମରେ ଶ୍ୟାମ ମଉସାଙ୍କ ଘର, ତାଙ୍କର ବହୁତ୍ ବଡ଼ ପରିବାର ଏବଂ ସାଙ୍ଗରେ ଟୁଙ୍ଗୁରୁ ଟାଙ୍ଗୁରୁ ନାତି ନାତୁଣୀ ନେଇ ବଡ ପରିବାର ଟିଏ । ଶ୍ୟାମ ମଉସାଙ୍କ ତିନି ପୁଅ ଓ ଗୋଟିଏ ଝିଅ । ପୁଅ ତିନିଜଣ ବିବାହ କରି ତିନି ବୋହୂ ତା ସହ ସବୁ ପୁଅଙ୍କ ଗୋଟିଏ ଲେଖାଏଁ ପୁଅ । ଝିଅ ମଧ୍ୟ ବିବାହ କରି ଶାଶୂ ଘରେ ରହୁଥାଏ । ସେ ଝିଅର ଗୋଟିଏ ସୁନ୍ଦର ଝିଅ ଟିଏ । ଝିଅର ନାମ ରାଣୀ । ସେ ଅଜାଙ୍କ ଆଉ ମାମୁଁ ମାଇଁ ଙ୍କ ବହୁତ୍ ଗେଲି ଥିଲା । ସମସ୍ତେ ରାଣୀକୁ ବହୁତ ଭଲ ପାଉଥିଲେ । ଶ୍ୟାମ ମଉସା ଦିନେ ଝିଅକୁ କିଛିଦିନ ପାଇଁ ଘରକୁ ରହିବା କୁ ଡାକିଲେ । ଝିଅ ନିଜ ଝିଅ ରାଣୀକୁ ନେଇ ନିଜ ବାପା ଘରକୁ କିଛିଦିନ ରହିବାକୁ ଆସିଲା । ରାଣୀକୁ ଦେଖି ଶ୍ୟାମ ମଉସା ନିଜ କୋଳକୁ ନେଇ ରାଣୀକୁ ଗେଲ କରିଲେ, ତିନି ମାମୁଁ ତିନି ମାଇଁ ମଧ୍ୟ ବହୁତ ଖୁସିହେଲେ । ରାଣୀ ତା ବାପା ସାଙ୍ଗରେ ଆମେରିକା ରେ ରହୁଥିଲା । ପ୍ରାୟ 03 ବର୍ଷ ତଳେ ଆସିଥିଲା କିନ୍ତୁ ସେତେବେଳେ ସେ 02 ବର୍ଷ ର ଥିଲା । ସମସ୍ତଙ୍କ ଠୁ ରାଣୀ ଛୋଟ । ଗାଁ ର ପରିବେଶ କେବେ ଦେଖିନଥାଏ । ଗାଁରେ କାଉ ଓ କୋଇଲି ର ସ୍ୱର ଶୁଣେ । ସେ ଗାଁ ର ପ୍ରାକୃତିକ ପରିବେଶ କୁ ଦେଖି ବହୁତ୍ ଖୁସି ହେଉଥାଏ । ଦିନେ ଅଜା ସହ କ୍ଷେତ କୁ ବୁଲିବାକୁ ବାହାରିଲା । ଅଜା, ରାଣୀକୁ କ୍ଷେତ ଦେଖେଇବା ପାଇଁ ସାଙ୍ଗରେ ନେଲେ। ସେ ସବୁ ଦେଖି ଅଜାଙ୍କୁ ପଚାରେ । ଏଇଟା କଣ ,ସେଇଟା କଣ ଏହି କ୍ଷେତରେ କଣ ଲଗା ହୋଇଛି । ଅଜା ତାକୁ କୁହନ୍ତି ଏହା ଆମର ଖାଦ୍ୟ ଯେଉଁ ଖାଇବାକୁ ଆମେ ଖାଦ୍ୟ ରୂପରେ ପାଇଥାଉ ସବୁ ଏଇ କ୍ଷେତ ରୁ ହିଁ ହୁଏ । ଏବେ ଏଠି ଧାନ ଚାଷ କରାଯାଇଛି । କିଛିଦିନ ପରେ ଏହା ଅମଳ କରି ଚାଉଳ କରାଯିବ । ପୁଣି ଏହି ଜମିରେ କିଛି ଚାଷ କରାଯିବ । ଅଜା ବଗିଚା ଭିତରକୁ ନେଇଗଲେ, ସେଠି ରାଣୀ ଗଛ ଗୁଡ଼ିକ କୁ ଦେଖି ଗଛ ରୁ ଫଳ ତୋଳି ବାକୁ ଇଛା କରିଲା ଏବଂ ଅଜା ରାଣୀ କୁ ତୋଳିବାରେ ସାହାଯ୍ୟ କଲେ। ବଗିଚା ରେ କୋଳି, ଆମ୍ବ, ପିଜୁଳି, ଲେମ୍ବୁ ନାନା ପ୍ରକାର ଗଛ ଥାଏ । ସବୁ ଗଛକୁ ଦେଖି ରାଣୀ ଅଜାକୁ ପଚାରୁ ଥାଏ । ଅଜା କୁହନ୍ତି ବଉଳ ଫୁଲ ଧରିଛି ପୁଣି ଫଳ ଆସିବ ଆମ୍ବ ପାଚିବ ଆଉ ଆମ୍ଭେ ମାନେ ସବୁ ମିଶି ଖାଇବା। ରାଣୀ ପଚାରେ, ଅଜା ?? ସବୁଗଛ ରେ ଫୁଲ ଅଛି ଏହି ଗଛରେ କଣ ପାଇଁ ନାହିଁ ?? ଅଜା କୁହନ୍ତି ଋତୁ ଅନୁସାରେ ଫଳ ଆସେ । କେଉଁ ଋତୁ ରେ କେଉଁ ଫଳ ଆସେ । ଏହି ଋତୁ ରେ ସବୁ ଫଳ ହେବନାହିଁ । ତେଣୁ ସେହି ଗଛରେ ଫୁଲ ଆସି ନାହିଁ । ରାଣୀ ଅଜା ଙ୍କୁ ପୁଣି ପଚାରେ, ଅଜା ତୁମେ କିପରି ଏସବୁ ବିଷୟରେ ଜାଣିପାରୁଛ । ଆମର ଛଅ ଋତୁ ଅଛି ସେଥିରୁ ଆମେ ତିନୋଟି ଋତୁ ଅନୁଭବ କରିପାରୁଛୁ । ଯେମିତି ଗ୍ରୀଷ୍ମ, ବର୍ଷା, ଶୀତ ଋତୁ କୁ ଅନୁଭବ କରିପାରୁଛନ୍ତି । ଯଦି ଖରା ଅଧିକ ହେବ ଆମେ ଜାଣୁ କି ଏବେ ଗ୍ରୀଷ୍ମ ଋତୁ ଚାଲିଛି । ସେହିପରି ବର୍ଷା ହେଲେ ବର୍ଷା ଋତୁ ଚାଲିଛି । ଶୀତ ହେଲେ ଶୀତ ଋତୁ ଚାଲିଛି ବୋଲି ଜାଣିପାରୁ । ଆଚ୍ଛା ଅଜା କେଉଁ ଋତୁ ରେ ଫୁଲ ଆସେ କେଉଁ ଋତୁରେ ଫଳ ଆସେ । ଗ୍ରୀଷ୍ମ ଋତୁରେ ମାଟି ବହୁତ୍ ଉତପ୍ତ ହେଇ ଗରମ ହୋଇ ରହିଥାଏ । ସବୁ ଗଛର ପତ୍ର ମଧ୍ୟ ଝଡିଯାଇଥାଏ । ପୁଣି ବର୍ଷା ଋତୁ ଆସେ । ବର୍ଷାହୋଇ ମାଟି ମାକୁ ଆମର ଓଦାକରି ସବୁ ଜମି ଗଛଲତା ଜଳପୂର୍ଣ୍ଣ ହୋଇ ଚାରିଆଡ଼େ ଘନ ଘନିଆ ପରିବେଶ ହୋଇଯାଏ । ସେତେବେଳେ ପ୍ରାକୃତିକ ପରିବେଶ ବହୁତ୍ ସୁନ୍ଦର ଦେଖାଯାଏ ।ଶୀତ ଋତୁରେ ବହୁତ୍ ଗଛରେ ଫୁଲ, ଫଳ ଆସେ ପୁଣି ଗ୍ରୀଷ୍ମ ଋତୁରେ ଫଳ ପାଚିଥାଏ । ଅଜା ପଚାରିଲେ ଏହି ଋତୁ ମାନଙ୍କ ଭିତରୁ ତମକୁ କୋଉ ଋତୁ ଭଲ ଲାଗିଲା କୁହ । ରାଣୀ କହେ ମୋତେ ସବୁ ଋତୁ ଭଲଲାଗେ । ଯଦି ଗୋଟିଏ ଋତୁ ହେଇଥାନ୍ତା ତେବେ ଆମକୁ ଠିକ୍ ସମୟରେ ଖାଦ୍ୟ ମିଳି ନଥାନ୍ତା । ତେଣୁ ମୋତେ ସବୁ ଋତୁ ଭଲ ଲାଗେ । ପରଦିନ ରାଣୀ ଅଜା କୁ କୁହେ ଅଜା ମୁଁ ଆଜି ପୁରା ଗାଁ ବୁଲିବି । ଗାଁ ର ଲୋକ କେମିତି କଣ କାମ କରନ୍ତି ଦେଖିବି । ଅଜା ରାଣୀକୁ ନିଜ ସାଙ୍ଗରେ ନେଇ ଗାଁ ଭିତରକୁ ଯିବା ମଧ୍ୟରେ ଗୋଟିଏ ସୁନ୍ଦର ପଦ୍ମ ପୋଖରୀ ଦେଖେ । ସେଠି କିଛି କେଉଟ ମାଛ ଧରୁଥିଲେ । ଅଜାଙ୍କୁ ରାଣୀ କୁହେ ସେହି ପାଣି ଭିତରେ ଲୋକଟି କଣ କରୁଛି ଅଜା ? ଅଜା କୁହନ୍ତି କି ସେ ହେଉଛି ଆମ ଗାଁ ର କେଉଟ ମାନେ । ସେ ଏହି ପୋଖରୀ ର ମାଛ କୁ ନେଇ ଗାଁ ରେ ଲୋକଙ୍କୁ ବିକ୍ରି କରେ । ପୁଣି କିଛି ବାଟ ଯିବା ପରେ ଦେଖିଲା ଗୋଟିଏ ଲୋକ ମାଟି ଚକଡି ଏବଂ ଅନ୍ୟ ଜଣେ ପାତ୍ର ବନେଇବାର ଦେଖେ । ଅଜା ଏହି ଲୋକ ଏଠାରେ କଣ ପାଇଁ କାଦୁଅରେ ଲାଗିଛନ୍ତି । ଆରେ ସେ କାଦୁଅରେ ଲାଗି ନାହିଁ ସେ ମାଟିକୁ ଦଳି ଚକଡ଼ି ସେ ସେଥିରେ ମାଟିପାତ୍ର ପାଇଁ ଯୋଗାଡ କରୁଛି। ତାକୁ କୁମ୍ଭାର ବୋଲି କୁହାଯାଏ । ସେ ବହୁତ୍ ଜିନିଷ ମାଟିରେ ତିଆରି କରେ । ତାକୁ ବିକ୍ରି କରି ନିଜ ପରିବାର ପୋଷଣ କରେ । ଦୁହେଁ ପୁଣି କିଛି ବାଟ ଗଲାପରେ ଗୋଟିଏ ଲୋକ ସୁନ୍ଦର ଚୌକି ଖଟ କାଠ ର ବିଭିନ୍ନ ଜିନିଷ ବନେଇବାର ଦେଖେ । । ଅଜା ଏସବୁ କଣ କରୁଛନ୍ତି ? ଏହା ସବୁ ହେଉଛି କାଠରେ ତିଆରି ଜିନିଷ ଯାହାକୁ ଆମ ଘରେ ବ୍ୟବହାର କରୁଛନ୍ତି । ଘର ସାଜସଜ୍ଜା ରେ ବି ବ୍ୟବହାର ହୁଏ । ଅଜା ଏବେ ଚାଲ ଘରକୁ ଯିବା ବହୁତ ଜାଗା ବୁଲିଲେ । ତାପରେ ଦୁହେଁ ଘରକୁ ଆସିଲେ । ରାଣୀ ଘରକୁ ଆସି ନିଜ ମା କୁ ସବୁ କଥା କୁହେ । ରାଣୀ ଯାହା ସବୁ ଦେଖିଥିଲା ସବୁ ଗୋଟି ଗୋଟି କରି କହିଲା । ମା ବୁଝେଇ କୁହନ୍ତି । ସହର ର ଯାକ ଜକମ ରେ ସ୍ୱଳ୍ପ ଖୁସି ଥାଏ କିନ୍ତୁ ପରମ ସୁଖ ତ ଏଇ ଗାଁ ରେ ମିଳେ । ଏଠି ଆମକୁ ସ୍ବର୍ଗ ପୁର ଭଳି ସବୁକିଛି ମିଳିଯାଏ । ରାଣୀ କହେ ମା ମୁଁ ଆଉ ସହରକୁ ଯିବି ନାହିଁ। ରାଣୀ ପଢ଼ିବାରେ ବହୁତ୍ ଭଲ ଥିଲା ପ୍ରଥମ ରୁ ପଞ୍ଚମ ବାହାରେ ପଢ଼ିବା ପରେ ସେ ଅଜା ପାଖରେ ରହି ପାଠ ପଢିଲା। ରାଣୀ ର ବାପା ବାହାରେ ରୁହନ୍ତି କିନ୍ତୁ ରାଣୀ ଗାଁ ର ପରିବେଶ କୁ ଏତେ ଭଲ ପାଏ ଯେ ତାକୁ ସହର କେବେ ଭଲ ଲାଗୁନଥିଲା । ବର୍ତମାନ ରାଣୀ ଗାଁ ସ୍କୁଲ୍ ରେ ଶିକ୍ଷୟତ୍ରୀ ଭାବରେ ଗାଁ ସ୍କୁଲ୍ ରେ ଛୋଟ ପିଲା ମାନଙ୍କୁ ପାଠ ପଢ଼ାଏ ଏବଂ ଗାଁ ରେ ଗଛ ଲଗେଇବା , ପରିବେଶ କୁ ସଫା କରିବା , ଗାଁ ପରିମଳ କରିବା କାର୍ଯ୍ୟ କରେ। ଗାଁ ରେ ଋତୁ ଅନୁସାରେ ଫଳ ପନିପରିବା ଲଗେଇବା ଏବଂ ଗାଁ ଲୋକଙ୍କୁ ଉତ୍ତମ ଚାଷ ପଦ୍ଧତି ବିଷୟରେ ଶିକ୍ଷା ଦେବା ର କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମ ଆୟୋଜନ କରେ । ଲୋକେ ମଧ୍ୟ ରାଣୀ ସହିତ ସହଯୋଗ କରିଥାନ୍ତି । ଏବେ କିଛି ଦିନ ପୂର୍ବେ ଗାଁ କୁ ଜିଲ୍ଲାପାଳ ଭ୍ରମଣ ପାଇଁ ଆସିଥିଲେ ଏବଂ ସେ ରାଣୀ ର ଗ୍ରାମ କୁ ସ୍ୱଚ୍ଛ ଗ୍ରାମ ବୋଲି ଘୋଷଣା କରି ରାଣୀ କୁ ଋତୁ ରାଣୀ ର ଉପାଧି ମଧ୍ୟ ଦେଲେ ।
 
ମୁଖ୍ୟ ବିନ୍ଦୁ:- 
୧. ନିଜ ଗୁରୁଜନ ଙ୍କ ଠାରୁ ସବୁ ଜିନିଷ ବିଷୟରେ ପଚାରି ବୁଝିବା ଦରକାର । 
 
୨. ଗାଁ ପରିମଳ ରେ ସହଯୋଗ କରିବା ଦରକାର। 
 
୩. ଆମ ପରିବେଶ କୁ ସ୍ବଚ୍ଛ ରଖିଲେ ଆମକୁ ସର୍ବଦା ଉତ୍ତମ ଜଳବାୟୁ ମିଳିଥାଏ । 
 
 
By. Puja Swain 
Buguda, Ganjam.
 

Chakravyuha (ଚକ୍ରବ୍ୟୁହ)

Chakravyuha (ଚକ୍ରବ୍ୟୁହ)
Chakravyuha (ଚକ୍ରବ୍ୟୁହ)
ଜୀବନର ପ୍ରତ୍ୟେକଟି ପୃଷ୍ଠାରେ
ମାଟି ଧୂଳି ପରି ମନାନ୍ତର
ଅବିଶ୍ୱାସ-ଅପହିଂସା ପଶିଗଲେ
ଦୁଃଖର ବାରୁଦ ଫୁଟିଯାଇ
ବି-ଧ୍ବଂସ ହୋଇଯାଏ…. ସବୁକିଛି…
ସେହ୍ନ ….ମମତା
ସମାଜ….ସଭ୍ୟତା
ମାନବ….ମାନବିକତା
ତଥାପି….
ଏ ଆଲୋକିତ ଜୀବନରେ
ଜହ୍ନକୁ ଦେଖି ତା ପାଖକୁ ଉଡିଯିବାକୁ
ମନ କରିନି
ଆକାଶର ଢଙ୍କା ବାଦଲକୁ ଦେଖି
ଭୟରେ ପଳାୟନ କରିନି;
ଅଜଣା ଭବିଷ୍ୟତ ର
ଚକ୍ରବ୍ୟୁହ କୁ ଆଲିଙ୍ଗନ କରିବାକୁ ।


By. Manoj Kumar Behera
Buguda, Ganjam.


Full Forms of NDRF

NDRF : National Disaster Response Force

NDMA : National Disaster Management Act/Authority

SDMA : State Disaster Management Act/ Authority

DDMA : District Disaster Management Act/ Authority

RRC: Regional Response Centre

CSSR : Collapsed Structure Search And Rescue

EWS : Early Warning System

CBRN : Chemical Biological Radiology Nuclear

IMD : Indian Meteorological Department

CWC : Central Water Commission

GSI : Geological Survey in India

INCOIS : Indian National Centre for Ocean Information Services

DRDO : Defense Research and Development Organization

BPR : Bottom Pressure Recorder

DART: Deep Ocean Assessment and Reporting

ACWC – Area Cyclone Warning Centre

TWS : Tsunami Warning System

Wireless and Communication

HF : High Frequency

VHF : Very High Frequency

UHF : Ultra High Frequency

EHF : Extremely High Frequency

VSAT : Very Small Aperture Terminal

BGAN : Broadband Global Area Network

INMARSAT : International Maritime Satellite

QDA : Quick Deployment Antenna

ROT : Receive Only Terminals

ROIP : Radio Operate Internet Protocol

VOIP : Voice Of Internet Protocol

PSTN : Public Switch Telephone Network

MODEM : Modulation and De-Modulation

MBPS : Megabits Per Second

KBPS : Kilobits Per Second

GBPS : Gigabits Per Second

AM : Amplitude Modulation

FM : Frequency Modulation

EHF : Extremely High Frequency

DMR : Digital Mobile Radio

BOD : Based Bandwidth On Demand

HVRC

DCH : Duck Over Hold

HVRC : Hazard Vulnerable Risk Capacity

PPE : Personal Protection Equipment

CPR : Cardiopulmonary Resuscitation

IRS : Incident Response System

ICS : Incident Command System

ICP : Incident Command Post

IC : Incident Commander

SDMP: State Disaster Management Plan

DDMP: District Disaster Management Plan

SAR : Search and Rescue

MCI : Multi/Mass Causality Incidents

CAP : Community Awareness Programme

DIF : District Information Folder

NCMC : National Crisis Management Committee

DCE : Daily Class Evaluation

DBM : Dead Body Management

MFR : Medical First Responder

PFA: Psychological First Aid

ASD: Acute Stress Disorder

PTSD : Post Trauma Stress Disorder

NGO: Non- Governmental Organization

RRT : Rapid Response Team

CISM : Critical Incident Stress Management

TEAM : Together Everyone Achieves More

BLS: Basic Life Support

CVA: Cerebral Vascular Accident

PPT: Pre-Positioning Team

FWR: Flood Water Rescue

ADRC: Aquatic Disaster Response Course

TEA: Tools Equipment Accessories

PHT: Pre-Hospital Treatment

NFPA: National Fire Protection Act

CSF: Cerebro Spinal Fluid

INSARAG: International Search and Rescue Advisory Group

OSOCC: On Site Operations Coordination Centre

UNOCHA: United Nations Office for Coordination of Humanitarian Affairs

UNDAC: United Nation Disaster Assessment and Coordination

USAR: Urban Search and Rescue

BOO: Base of Operation

SEOC: State Emergency Operational Centre

DEOC: District Emergency Operational Centre

GDACS: Global Disaster Alert and Coordination System

LEMA: Local Emergency Management Authority

RDC: Reception and Departure Centre

ASR: Assessment Search and Rescue

RCM: Rapid Clearance Marking

BSI: Body Substance Isolation

BSA: Body Surface Area

IFD: Improvised Floating Devices

CAB : Circulation Airway Breathing

LLF: Look Listen Feel

AVPU: Alert Verbal Painful Unresponsiveness

RICE: Rest Ice Compress Elevate

SAMPLE: Sign and symptoms Allergies Medication Pertinent history Last oral intake Events

START: Simple Triage and Rapid Treatment

APGAR: Appearance Pulse Grimace Activity Respiratory efforts

RPSPBP: Respiration Pulse Skin Pupils Blood Pressure

PEARL: Pupils Equals And React on Light

RRT: Rapid Response Team

BPDOC: Bleeding Painful Deformity Open injury Crypts Sound

BPROD: Bleeding Painful Rigidity Open injury Deformity

CCT: Color Condition Temperature

DOTS: Deformity Open Injury Tenderness Sounds

SIPPOP: Scene Size Up Initial Assessment Physical Examination Patient History On Going Assessment Patient Hand of Report

RPM: Respiration/Rotation/Rate Per Minute

RPM: Respiration Perfusion Mental Status

LCSE: Lookout Communication Safety zone Escape route

SPM: Stroke Per Minute

BPM: Beat Per Minute

BLD: Blade Locking Device

IRB: Inflatable Rubberized Boat

OBM: Out Board Motor

EFI: Electric Fuel Injector

ECI: Emission Control Information

VST: Vapors Separate Tank

TMJ: Temporal Mandible Joint

EMS: Emergency Medical Services

TPI: Teeth Per Inch

VLC: Victim Location Camera

RUQ: Right Upper Quadrant

LUQ: Left Upper Quadrant

RLQ: Right Lower Quadrant

LLQ: Left Lower Quadrant

BPDOTS: Bleeding Painful Deformity Open Injury Tenderness Swelling

BPROTS: Bleeding Painful Rigidity Open Injury Tenderness Swelling

AED: Automated External Defibrillator

FBAO: Foreign Body Airway Obstruction

FB: Foreign Body

BVM: Bag Valve Mask

ODS: Oxygen Deliver System

FEMA: Federal Emergency Management Agency

NC: Nasal Cannula

NRB: Non- Rebreathe Mask

PSI: Pressure Per Square Inch

RA: Right Atrium

LA : Left Atrium

RV: Right Ventricle

LV: Left Ventricle

CA: Coronary Arteries

TV: Tricuspid Valve

PV: Pulmonary Valve

MV: Mitral Valve

AV: Aortic Valve

WBC: White Blood Cell

RBC: Red Blood Cell

PMS: Pulse Motor function Sensation

MSI: Muscular Skeleton Injuries

KTR: Knee Temporary Replacement

BSI: Body Substances Isolation

SARS: Severe Acute Respiratory Syndrome

MERS: Middle East Respiratory Syndrome

BSA: Body Surface Area and Location

CHF: Congestive Heart Failure

COPD: Chronic Obstructive Pulmonary disease

AQI: Air Quality Index

APGAR: Appearance Pulse Grimace Activity Respiratory Efforts

CNS: Central Nervous System

PNS: Peripheral Nervous System

MCI: Mass/Multi Casualty Incidents

SSP: Scene Size-up

CSO: CSSR Squad Organization

RS: Rescue Specialist

RSL : Rescue Specialist Logistic

SL: Squad Leader

OCHA: Office for Coordination of Humanitarian Affairs

DRB: Disaster Response Branch

IHM: Inspection Hole Maker

VLC: Victim Locating Camera

RHD : Rotary Hammer Drill

URM: Un-Reinforced Masonry

RM : Reinforced Masonry

PTT: Press To Talk

WFP : World Food Programme

ADRC: Aquatic Disaster Response Course

FRC: Flood Rescue Course

FWR: Flood Water Rescue

FRRM: Flood Rescue Relief Management

SWR: Swift Water Rescue

SWT: Swift Water Training

OBM: Out Board Motor

IRB: Inflatable Rubberized Boat

IBM: In- Board Motor

EFI: Electric Fuel Injector

ECI: Emission control information

AIM: Air Intake Monopole

VST: Vapor Separate Tank

IFD: Improvised Floating Device

PFD: Floating Device

UIAA: United International Alpine Association

    Information of NDRF

    MFR

    Hyperglycemia: Sugar (+ve) & Insulin(-ve)

    Hypoglycemia: Sugar (-ve) & Insulin (+ve)

    Ligament : Bone+Bone (Sprain)

    Tendon : Bone+Muscle (Strain)

    Triage: A French word that means “Pick” or “Sort”

    Angina Pectoris: Chest Pain (Pre Stage of Blockage at Coronary Arteries)

    Myocardial Infarction: Death of Heart (Full Blockage at Coronary Arteries)

    In the 216 Species Snake which 52 Species are Venomous

    Poisons: Ingestion, Inhalation, Absorption & Injection

    Burns: Superficial, Partial & Full Thickness

    Axial : 80 (Bones)

    Appendicular :126 (Bones

    Occlusive Dressing: Water Resistant(Sucking Wound)

    Close Wound: RICE Method (PHT)

    Avulsion: Skin Flap

    Amputation : Cut The Body Part

    Arteries : Bright Red Color

    Veins : Coffee color

    Capilary : Brick color

    RPM [Adult: 12-20, Child: 15-30, Infant:25-50]

    Pulse [Adult: 60-80, Child: 80-120, Infant :120-150]

    Proximal: Close

    Distal: Far

    Supine: Face Up

    Prone : Face Down

    Expressive : Permission

    Implied : Self Consent

    Abandonment: Left Victim

    Negligence : Doing Wrong

    CSSR

    Squad: 01 Team Leader + 05 Rescuer

    INSARAG : 1*1.2M Hazard Marking Size Board

    Verbal: Talkative , Non-Verbal : Call Sign

    Operation Phases :: 05

    Operation Stages :: 06

    Operation Steps :: 05

    Diamond : Concrete

    Carbide tip : Wood

    Abrasive : Metal

    Ceramic : Marble

    RR Saw: 9.8kg

    RP Saw: 3.5kg

    Chain Saw : 6.8kg

    Breaching Unit : 4.9kg

    Pole Saw : 7.2 kg

    Chipping Hammer : 11.4kg

    Angle Cutter : 11.4kg

    Rotary Hammer Drill: 2.9kg

    Elect. Drill : 1.4kg

    Cordless Hammar Drill : 3kg

    VLC : 3.5kg

    Honda Generator : 123.2kg

    Smoke Ventilator : 60kg

    Ram Set : (18.8,9.8kg)

    Aska Light : 45kg

    Hyd. Spreader Cutter: 13.7kg

    Diamond Tip Chain Saw : 12.5kg

    ADRC

    OBM : Power unit, Middle Unit, Tail Unit

    3 type of IRB

    Zenith – 1007kg

    Fibroplast-1011kg

    Chowgle-1018kg

    Tent: Pipe – 25(19+06),

    Elbow – 06,

    Square Angle-09,

    Base Plate -06
    Pipe – 25(19+06),

    Elbow – 06,

    Square Angle-09,

    Base Plate -06

    Lifebuoy

    Caring capacity -500kg

    Life jackets

    Caring capacity – 105 to 120kg

    IRB

    Devide into 4 sides

    Bow site – Bow men

    Transom site – OBM

    Port site – Coxywen

    Star site – support

    Morning rope-10MTR

    D Ring -17 Nos.(Tide with outer lifeline)

    Chamber – 5

    Inflation deflation valve -4 + 1(air kill)

    Caring handle – 6

    Total air pressure -2.28 PSI (pounds per square inch)

    1 bar-14.5 PSI

    Marine coated plywood- Transoms Board

    Upper aluminium plate- Transom plate

    Drainage Valve – 2 Nos

    Towing hook- 4 Nos

    Including: Life jacket-10, Lifebuoy -4

    Base plate – 4, 3: aluminium, 1:Marine coated plywood.

    Ore assembly/Pocket – Chappu/Ore chamber

    Storage Pocket – 2

    IRB rubber material name – Hypoline fabric with nylon

    Boat length – 4.2 mtr

    Empty boat-75 kg to 80 kg

    OBM

    1. Mercury 25 hp: 71 kg(1.8 ltr Engine oil)

    Gear oil : 280ml

    2. Suzuki 30 hp– 72 kg(1.5 ltr Engine oil)

    Gear oil : 330ml, model : DF30A

    3. Mercury 30hp – 80 kg (1.8 ltr Engine oil)

    Gear oil : 280ml

    Rope Rescue

    1. Ground Level

    2. High Level

    3. Low Level Rescue

    Ground Level:

    @ Single casualty Single Rescuer

    @ Single Casualty Double Rescuer

    Single Casualty Single Rescuer:

    @ Fireman Lift

    @ Pick a Bag

    @ Reverse Pick A Bag
    @ Cradle Method
    @ Human Crunch
    @ Rescue Crawl
    @ Shirt Drag
    @ Blanket Drag

    Single Casualty Double Rescue

    @ S Method

    @ 2 Hand Method

    @ 3 Hand method

    @ 4 Hand Method

    High Level Rescue

    @ Ascending /Climbing

    @ Descending/ Rappling

    @ Crossing

    Ascending/Climbing

    @ 1st Class

    @ 2nd Class

    @ 3rd Class

    @ Single Foot Hook Climbing

    @ Double Foot Hook Climbing

    @ Rope Climbing

    @ Emergency Ladder Rescue

    Descending/ Rappling

    @ Seated Rappling

    @ Stomach Rappling

    @ Side Rappling

    @ Flying Rappling

    Crossing

    @ Sailor Crossing

    @ Tyrelene Crossing

    @ River Crossing

    @ Monkey Crossing

    Low Level Rescue

    @ Rappling/Climbing

    @ Come Along

    College Picnic (Part-1)


    College Picnic (Part-1)
    College Picnic (Part-1)



    ରବିବାର ସକାଳୁ କଲେଜ୍ ପିକନିକ୍ ପାଇଁ ଆୟୋଜନ ହେଲା । ସେଦିନ ସକାଳୁ ବାପା ନିଜ ଧଡ଼ିଆ ସ୍କୁଟର ରେ ମୋତେ ଆଣି ବସ୍ ପାଖରେ ଛାଡି କହିଲେ । ତୋ ଦେହର ଯତ୍ନ ନେବୁ ଏଣୁ ତେଣୁ କିଛି ଜିନିଷ ଖାଇବୁ ନାହିଁ । ପାଣି ପୁରୀ ଯଦି ଖାଇବୁ ତେବେ କମ୍ ଖାଇବୁ । ମୋ ପାଖରେ କେବଳ ହଁ ଆଉ ନାହିଁ ଛଡ଼ା ଅନ୍ୟ କିଛି ଶବ୍ଦ ନଥିଲା । ସରିତା ଦଉଡ଼ି ଦଉଡି ଆସି ମୋତେ କୁଣ୍ଢେଇ ପକେଇ କହିଲା ଆବେ ଚଣ୍ଡୀ ତୁ କେତେବେଳେ ଆସିଲୁ । ମାଧବୀ ସରିତା କୁ ଠାର ରେ ମନା କରୁଥାଏ । ହଠାତ୍ ସରିତା ର ନଜର ବାପା ଉପରେ ପଡ଼ିଲା । ସେ ଏତେ ଚାଲାକ୍ ଯେ କଥା କହିବାରେ ଏକ ନମ୍ବର। ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ବାପାଙ୍କ ଗୋଡ ଛୁଇଁ ପ୍ରଣାମ କରି କହିଲା “ମଉସା ନମସ୍କାର” ଭଲ ହେଲା ତମେ ମାଧବୀ କୁ ନେଇ ଆସିଲ ସେ ଯଦି ଆସି ନଥାନ୍ତା ତେବେ ମୋର ଟୁର ଟା ବେକାର ଯାଆନ୍ତା।( ମୁଁ ପିକନିକ୍ ଯାଏ ବାପା ଙ୍କ ଟଙ୍କା ଟିଏ ମଧ୍ୟ ଇଛା ନଥିଲା, ବହୁତ୍ କଷ୍ଟ ରେ ବୁଝେଇ ଆସିଛି) ସରିତା ପୁଣି କହିଲା ମଉସା ତମେ ଯାଅ ଆମେ ଶୀଘ୍ର ବୁଲାବୁଲି କରି ଆସିଯିବୁ। ମୁଁ ବାପା ଙ୍କ ପାଦ ଛୁଇଁ ବସ୍ ରେ ଚଢ଼ିଲି।

    ପାଞ୍ଚଟା ରେ ବସ ବାହାରିଲା। ପ୍ରାୟ ଦୁଇ ଘଣ୍ଟା ପରେ ଗାଡ଼ି ରହିଲା । ସାର୍ କହିଲେ “ପିଲାମାନେ ଜଳଖିଆ ଏବେ କରିବା ନା ଆଉ କିଛି ସମୟ ପରେ । କିନ୍ତୁ ବସ୍ ରେ ପ୍ରାୟ ପିଲା ନିଦରେ ଥିଲେ । ସାର୍ ଥରେ କହି ଚୁପ୍ ରହିଲେ । ଗାଡି ପୁଣି ଚାଲିଲା । ଦିନ ୯ ଟା ରେ ଗୋଟିଏ ଜଳଖିଆ ଷ୍ଟଲ୍ ପାଖରେ ଗାଡି ରହିଲା । ପୁରୀ ଉପମା ର ବାସ୍ନା ରେ ପେଟ ପୁରିଯାଉଥିଲା। ସମସ୍ତେ ମନ ଖୁସିରେ ଜଳଖିଆ କଲେ । ଆମ ଵସ୍ ପୂର୍ବରୁ ଅନ୍ୟ ଏକ ବସ୍ ର ପିଲାମାନେ ଜଳଖିଆ କରୁଥିଲେ। ହଠାତ୍ ଗୋଟିଏ ବାଳୁଙ୍ଗା ଆସି ମୋ ଗୋଡ଼ ଉପରେ ଗୋଡ଼ ରଖିଦେଲା। ଇଚ୍ଛା ହେଉଥିଲା ଗୋଟିଏ ଚାପୁଡା ଦେଇଥାନ୍ତି କିନ୍ତୁ ତାର ମୁହଁ ଆଉ “Sorry” “Sorry” ଶବ୍ଦ ରେ ମୁଁ ଟିକେ ତରଳି ଗଲି କିନ୍ତୁ ବହୁତ୍ ରାଗ ହେଉଥିଲା । ସେ ଜଳଖିଆ ସରିଯିବ ଭାବି ଷ୍ଟଲ୍ ଆଡ଼କୁ ମାଡ଼ି ଆସିଥିଲା। ମନେ ମନେ ଭାବିଲି । ତୁ ଆଜି ବଞ୍ଚିଗଲୁ ରେ ବାଳୁଙ୍ଗା କେବଳ ତୋ Handsome ଚେହେରା ଯୋଗୁଁ । ମନେ ମନେ ତାକୁ କ୍ଷମା ଦେଇ ଜଳଖିଆ କରି ଆସିଲି । ସମସ୍ତେ ଜଳଖିଆ ସାରି ବସ୍ ରେ ବସିଲେ । ଗାଡ଼ିରେ ଗୀତ ବାଜିଲା ସମସ୍ତେ ନାଚିବାକୁ ଲାଗିଲେ କିନ୍ତୁ ମୋତେ ଇଚ୍ଛା ଥିଲେ ମଧ୍ୟ ସିଟ ରେ ବସି ଦେଖି ହସୁଥାଏ । କିଛି ସମୟପରେ ଗୋଟିଏ ମନ୍ଦିର ଆସିଲା ସେଠି ବସ୍ ରହିଲା ସମସ୍ତେ ସେ ମନ୍ଦିର କୁ ଗଲେ । ସେ ମନ୍ଦିର ରେ ସୁନ୍ଦର ସୁନ୍ଦର ଗଛ ଏବଂ ଫୁଲ ଗଛ ଲାଗିଥିଲା। ମନ୍ଦିର ଭିତରର କାରୁକାର୍ଯ୍ୟ ବହୁତ୍ ସୁନ୍ଦର ଥିଲା । ମନ୍ଦିର ବାହାରେ ବୁଲି ବୁଲି ସମସ୍ତେ ଭିତରକୁ ଗଲେ । ମନ୍ଦିର ଭିତରେ ପୂଜା ଥାଳି ଦେଇ ମୁଣ୍ଡିଆ ମାରି ଉଠି ଦେଖିଲା ବେଳକୁ ସେ ବାଳୁଙ୍ଗା ମୋ ସାମ୍ନାରେ ଛିଡ଼ା ହୋଇଛି । “ଆୟୁଷ୍ମତି ଭଵଃ କହିଲା” ଏତିକି ଶୁଣି ଖୁସି ତ ଲାଗିଲା କିନ୍ତୁ ରାଗ ମଧ୍ୟ ଲାଗିଲା କାରଣ ସେ ମୋ ଆଗରେ ଆଶୀର୍ବାଦ ଦେଲା ଭଳି ଛିଡ଼ା ହୋଇଥିଲା । ପାଟି କରି କହିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିଲି କିନ୍ତୁ ସେ ବାଳୁଙ୍ଗା ମୋତେ କହିଲା ଧିରେ କୁହ ଏଠି ସମସ୍ତେ ଶୁଣିବେ । ମୁଁ ଶାନ୍ତ ହୋଇଗଲି । ପୂଜାରୀ ଠାରୁ ପୂଜା ଥାଳି ନେଇ ବାହାରକୁ ଆସିଲି । ସରିତା ପଚାରିଲା “କିଏ ଲୋ ୟେ” ତୋ ପଛେ ପଛେ ହେଉଛି । ଠିକ୍ ସେତିକିବେଳେ ସେ ବାଳୁଙ୍ଗା କହିଲା ମୁଁ ମାନସ ! କହି ଆଗକୁ ହାତ ବଢ଼ାଇଲା!! ଆଉ ତମ ନାମ ଟି ଜାଣିପାରେ କି? ରାଗରେ ମୁଁ କହିଲି, ମୁଁ ଅଚିହ୍ନା ଲୋକଙ୍କ ସହ ହାତ ମିଶାଏ ନାହିଁ । ଆଛା ହଉ ଠିକ ଅଛି, କିଛି କଥା ନାହିଁ, ତୁମ ନାମ ତ କହିପାରିବ ନା ? କାହିଁକି କହିବି?? ତାପରେ ତମର ପ୍ରୋବେଲମ କଣ କୁହ ? ଯୋଉଠି ଯାଉଛି ସେଠୀ ସ୍ପାଇଡର ମ୍ୟାନ ଭଳି ପହଞ୍ଚି ଯାଉଛ ? ସେ କହିଲା ଯାହା ହେଉ ମୋତେ ସ୍ପାଇଡର ମ୍ୟାନ ନାମ ଟା ତ ମିଳିଲା  । ସେ ବାଳୁଙ୍ଗା କହିଲା ପ୍ରକୃତରେ ତୁମେ ଭୁଲ ଭାବୁଛ । ଏଇଟା ହେଉଛି ଆମ ଦୁଇଜଣଙ୍କ ଭାଗ୍ୟ।  ଯୋଉଠି ତମ ବସ୍ ସେଠୀ ଆମ ବସ୍ ମୁଁ କଣ କରିବି ଯେ । ସରିତା କହିଲା ଚାଲ ଲୋ, ଟୋକା ମାନଙ୍କ ର କାମ ସେଇୟା । ସରିତା ଏବଂ ମୁଁ ସେଠୁ ଚାଲିଗଲୁ । ସେଠୁ ବୁଲା ବୁଲି ସାରି ବାହାରିଗଲୁ । ଅନ୍ୟ ଏକ ଜାଗା ବୁଲିବା ପାଇଁ। ମୋର ମୁହଁ ଟିକିଏ ଶୁଖିଯାଇଥିଲା। ସାଙ୍ଗମାନେ ମୋତେ ଦେଖି ପଚାରିଲେ ଆରେ ମାଧବୀ କଣ ହେଲା ତୋର ମୁହଁ ଶୁଖିକି ଲେମ୍ବୁ ଭଳି ହେଇଯାଇଛି । ସାଙ୍ଗମାନଙ୍କ କଥା ଶୁଣି ମୁଁ ମୁରୁକି ହସିଦେଲି ଆଉ କହିଲି ନାହିଁ କିଛି ନାହିଁ ଛାଡ଼ ସେ କଥା । ହଉ ଆସେ ଟିକିଏ ନାଚିବୁ ଆସେ । ଇଚ୍ଛା ନଥିଲା, କହିଲି,  ତୁମେମାନେ ସବୁ ନାଚ ମୁଁ ଦେଖିବି । ସରିତା କହିଲା ମାଧବୀ ତୁ ବହୁତ ଚାଲାକ ନୁହଁ??  ବସିକି ହିଁ ଦେଖିବୁ,  ଆସେ ତୁ ବି ଆସେ (ହାତ ଧରି ଟାଣିଲେ) ନାଚିବୁ । ମୋ ସହ ସବୁ ସାଙ୍ଗ ନାଚିବାକୁ ଲାଗିଲେ ବହୁତ ମଜା ମସ୍ତି କରି କିଛି ସମୟପରେ ଗୋଟିଏ ନଦୀ କୂଳ ଦେଖି ବସ୍ ରହିଲା । ସେଠୀ ରୋଷେଇ କରିବା ପାଇଁ ଆୟୋଜନ ହେଲା। ସେଠି ରାନ୍ଧୁଣିଆ ରୋଷେଇ କରିଲା।  ବାକି ସାଙ୍ଗମାନେ କିଏ ଚାଟିଙ୍ଗ ରେ ତ କିଏ ଫେସବୁକ୍ ରେ ଖେଳିବାକୁ ଲାଗିଲେ ତ କିଏ ମୋବାଇଲେ ଭିଡିଓ କଲ୍ ରେ ବ୍ୟସ୍ତ  କିନ୍ତୁ ମୁଁ ପେପର ପଢିବାରେ ବ୍ୟସ୍ତ । କିଛି ଦୂରରେ ମାନସ ଯୋଉ ବସ୍ ରେ ଆସିଛି, ସେଇ ବସ୍ ବି ସେଠି ରହିଲା। ସେ ବସ୍ ରେ ଥିବା ପିଲାମାନେ ସେଠୀ ରୋଷେଇ କରିବା ପାଈଁ ଲାଗିଲେ । ମାନସ ସାଙ୍ଗମାନଙ୍କ ସହ ବୁଲାବୁଲି କରିବା ବେଳେ ତା ନଜର ମୋ ଉପରେ ପଡିଗଲା ଆଉ ଖୁସିରେ ମୋ ପାଖରେ ହାଜର । ସାଙ୍ଗମାନକୁ ସେଠି କଣ ଫୁସୁରୁ ଫାସର୍ ହୋଇ ସେଠୁ ଚାଲିଆସିଲା । ମୁଁ ବସିଥିବା ଜାଗାରେ ପଛପଟୁ ଆସି କହିଲା ହାଏ.. । ମୁଁ ଅଳ୍ପ ଡରିଯାଇ ଉଠିଲି, ଦେଖିଲି ମାନସ । ଆଛା ତୁମେ ମୋ ପଛେ ପଛେ, ଏଠି ବି ଆସିଗଲଣି । ରାଗରେ ପଚାରିଲି କଣ ଚାହୁଁଛ କହିଲ ? କାହିଁକି ମୋ ପଛରେ ପଛରେ ଆସୁଛ କହିଲ । ମୋତେ ଯେମିତି ଝିଅ ଭାବୁଛ ନା ମୁଁ ସେମିତିକା ଝିଅ ନୁହଁ ବୁଝିଲ ? ବହୁତ କଥା କହିଗଲି । ମାନସ ଚୁପ୍ ହୋଇ ଶୁଣୁଥାଏ ଆଉ ମୁରୁକି ହସୁଥାଏ । କଣ ମାଡ଼ମ ତୁମର ସରିଲା ତ ମୋତେ ବି ଟିକିଏ କହିବାକୁ ଦେବ କି । ମୁଁ କହିଲି କଣ କହିବ ତୁମେ କିଛି କହିବା ଦରକାର ନାହିଁ । ଏତିକି କହି ସେଠୁ ମୁଁ ଚାଲି ଆସିଲା ବେଳେ ମାନସ ମୋର ହାତ ଟିକୁ ଧରିନେଲା । ମୋର ହାତ ଧରିବା ପରେ ମୋର ରାଗ ଭୀଷଣ ରୂପ ଧାରଣ କରିଲା । ମୋ ହାତ ଧରିବାକୁ ସାହାସ କେମିତି କଲ?  ମୋ ହାତ ଛାଡ଼ । ମାନସ ହାତକୁ ଛାଡିଦେଲା,  ଆରେ ବାବା ତୁମେ ଝିଅ ନୁହନ୍ତ, ଗୋଟେ ନିଆଁ ଖଣ୍ଡ । ମୋତେ ବି ଟିକେ କହିବାକୁ ସୁଯୋଗ ମିଳିବ କି ମାଡ଼ମ? ସରିତା ଦଉଡ଼ି ଆସି ପହଁଚିଲା । ମୋର ଟିକେ ସାହାସ ହେଲା । ସରିତା କହିବାକୁ ଲାଗିଲା , ମୁଁ ଦେଖୁଥିଲି ତମେ ମାଧବୀ କୁ ଦେଖି ତମ ସାଙ୍ଗ ମାନଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ କଣ କଥା ହେଉଥିଲ ଏବଂ ପରେ ସିଧା ଏଠି ?? ମାନସ ହଁ, ତମ ସାଙ୍ଗ ସାଙ୍ଗରେ କଥା ହେବା ପାଇଁ ମିଛ କହି ଆସିଲି । ରାଗରେ ମୁଁ କହିଲି, ମୋ ପାଖରେ ସମୟ ନାହିଁ କଣ କହିବାର ଅଛି ଜଲଦି କୁହ । ହଉ ଠିକ ଅଛି ଶୁଣ, ମୁଁ ମାନସ !! ମୁଁ ବି ତୁମ ଭଳି ବୁଲିବା ଲାଗି ଆସିଛି, ମୁଁ ତୁମ ପଛରେ ପିଛା କରି କରି ଆସୁନି ତୁମ ବସ୍ ଯୋଉଠି ରହୁଛି ଆମ ବସ୍ ମଧ୍ୟ ସେଠି ରହୁଛି । ଆଉ ଆମ ଦୁଇଜଣଙ୍କ ଦେଖା ମଧ୍ୟ ହେଇଯାଉଛି  । ହଉ Sorry.  ମୁଁ ଆଉ ତମକୁ ଦେଖା କରିବିନି, ପ୍ରମିସ.. ଏବେ ତ ତୁମ ନାମ କହିପାରିବ ନା ।  ମୁଁ ମାଧବୀ !! ବହୁତ ବଢିଆ, ମୁଁ ମାନସ !! ଏବେ ତ ସାଙ୍ଗ ହେଇପାରିବ ନା ? (ହାତ ବଢ଼େଇ) । ସାଙ୍ଗ କଣ ପାଇଁ, ତମେ ତ ପ୍ରମିସ୍ କରିଲ, ପୁଣି ହାତ ବଢ଼େଇଲ କାହିଁକି । ଆରେ ଏଠି ଯେତେ ସମୟ ରହିବା ସେତେ ସମୟ ସାଙ୍ଗ ହେଇଗଲେ ଅସୁବିଧା କଣ?? ମୁଁ ହାତ ମିଶେଇଲି, ସରିତା ଫୁଲେଇ ମଧ୍ୟ କହିବାକୁ ଲାଗିଲା, ମୁଁ ସରିତା, ମୋ ସାଙ୍ଗରେ ମଧ୍ୟ ହାଣ୍ଡ ସେକ କରିବନି? ମାନସ ସରିତା ସହ ହାତ ମିସେଇଲା। ସେଠୀ ଯେତେ ସମୟ ରହିଲୁ ସେତେ ସମୟ ମାନସ କେବଳ ମୋ ସାଙ୍ଗରେ କଥା ହେବାକୁ ଚାହୁଁଥାଏ କିନ୍ତୁ ଆମ ମଝିରେ ଷଣ୍ଢ ହୋଇ ସରିତା ରହୁଥାଏ । ମାନସ ମୋ ପାଇଁ Kurkure, Lays ଆଣେ କିନ୍ତୁ ପ୍ରଥମେ ଖଣ୍ଡିଆ କରେ ସରିତା।  ବହୁତ କଥା ବାର୍ତ୍ତା ହେଲାପରେ ମାନସ କିଛି କହିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଥାଏ କିନ୍ତୁ ସେପଟେ ରୋଷେଇ ସରିବା ପରେ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଡକା ଗଲା । ଦୁହେଁ Bye କହି ଖାଇବାକୁ ଆସିଲୁ । ଖାଇବା ସରିଲା ପରେ ମାନସ ଦଉଡ଼ି ଆସିଲା, ମାଧବୀ ଗୋଟେ କଥା ଥିଲା , ରାଗିବନି ଯଦି କହିବି। ମୁଁ ହଁ କହିଲି । ସେ ମୋତେ ମୋବାଇଲ ନମ୍ବର ମାଗିଲା କିନ୍ତୁ ମୁଁ ନଖରାମି କରି ମନା କରି କହିଲି, ମୁଁ ମୋବାଇଲ ବ୍ୟବହାର କରେନି । ହଉ ଠିକ ଅଛି ଯଦି ଭଗବାନ ଚାହାନ୍ତି ତାହାଲେ ଆମର ପୁଣି ଦେଖା ହେବ । ଆଚ୍ଛା ଏବେ ତମେ ପୁଣି କୋଉଠି ବୁଲିବାକୁ ଯିବ?  ……..

    Click Here for next page >>  Part-02

    College Picnic (Part-2)

    College Picnic (Part-2)
    College Picnic (Part-2)
    ମୁଁ ଜାଣିନି ବୋଲି କହିଲି? ତୁମ ସହ କଥା ହେଇ ଭଲ ଲାଗିଲା । ମୁଁ ଅଳ୍ପ ମୁରିକି ହସିଦେଇ Bye କହିଲି । ସେ ମଧ୍ୟ Bye କହି ଚାଲିଗଲା।
    ମାନସ ର ବସ୍ ଆଗରେ ଯାଉଥାଏ ଆମ ବସ୍ ପଛେ ପଛେ । ସଂଧ୍ୟା ହେବାକୁ ଲାଗିଲା। ହଠାତ୍ ଲେକ୍ଚର କହିଲେ ଶୁଣ ପିଲା ମାନେ ଏବେ News ରେ ଆସିଲା ଏବଂ ବାକି ଗାଡି ବାଲା ମଧ୍ୟ କହୁଛନ୍ତି କାଲି ଭାରତ ବନ୍ଦ ହେବ । ତେବେ ଆମେ ଆଗାମୀ ମନ୍ଦିର ନ ଯାଇ ଡାଇରେକ୍ଟ ନିଜ ନିଜ ଗାଁକୁ ଯିବା । ପିଲା ମାନଙ୍କ ଇଚ୍ଛା ଥାଏ । ଆଉ ଗୋଟିଏ ସ୍ଥାନ କିମ୍ବା ମନ୍ଦିର ବୁଲିଥାନ୍ତୁ କିନ୍ତୁ ଇଚ୍ଛା ନ ଥିଲେ ମଧ୍ୟ ଆମେ ସିଧା ଘର ଅଭିମୁଖେ ଯାତ୍ରା ଆରମ୍ଭ କରିଲୁ। ପ୍ରକୃତ କଥା ହେଲା ସେତେବେଳେ ମାନସ ପ୍ରତି ମୋର Love Express ସ୍ପିଡ୍ ଧରିଥିଲା । କିନ୍ତୁ ସବୁ ପାଣି ଫାଟିଗଲା ।
    କିଛି ସମୟ ପରେ ଆମ ଗାଡି ଗୋଟିଏ ହୋଟେଲ୍ ପାଖରେ ଲାଗିଲା । ସମସ୍ତେ କିଛି ନା କିଛି ଖାଇଲେ କିନ୍ତୁ ମୁଁ କେବଳ ମାନସ କୁ ଖୋଜୁଥିଲି । ଭଗବାନ ଙ୍କୁ ଡାକୁଥିଲି , ଭଗବାନ ତାଙ୍କ ବସ୍ କୁ ମଧ୍ୟ ଏଠି ପହଞ୍ଚେଇ ଦିଅ କିନ୍ତୁ ସେଠୀ କେହି ମୋ ଡାକ ଶୁଣିଲେ ନାହିଁ । ସରିତା ପଚାରିଲା , ଏ ଚଣ୍ଡୀ କିଛି ଖାଇବୁ। ମୁଁ ମନା କରିଲି , କହିଲି ତୁ ଖାଇବୁ ଯଦି ଯା । ମୋତେ ଭୋକ ଲାଗୁ ନଥାଏ । ସରିତା କିଛି ଖାଇ ଫେରି ଆସିଲା। ରାତି ୯ଟା ହେଲାଣି । ସମସ୍ତେ ଗାଡି ରେ ଆସି ବସିଲେ । ମନ ଦୁଃଖରେ ସିଟ ରେ ଆସି ବସିଲି । ବସ୍ ରେ ଓଡ଼ିଆ ଗୀତ ଧିର ସ୍ଵରରେ ଚାଲୁଥାଏ। ମୋତେ ଅଳ୍ପ ନିଦ ଆସୁଥିଲା । ଏପଟେ ବୁଲାବୁଲି କରି ଗୋଡ଼ ହାତ ବ୍ୟଥା ମଧ୍ୟ ହେଉଥାଏ ।
    ହଠାତ୍ ମୋର ନିଦ ଭାଙ୍ଗିଗଲା। ହାତ ଘଡି କୁ ଦେଖିଲା ବେଳକୁ ଠିକ୍ ରାତି ୧୨ ଟା । ଗାଡି ଛିଡ଼ା ହୋଇ ରହିଛି ଏବଂ ପୁରା ଗାଡି ସୁନ ସାନ୍। ସବୁଆଡେ ଆଲୋକ ଆଲୋକ। ବସ୍ ର ଗେଟ୍ ରୁ ମାନସ ଧିରେ ଧିରେ ପାଦ ଚାପି ଆସିଲା । ମାନସ କୁ ଦେଖି ମୁଁ ବହୁତ୍ ଖୁସି ହୋଇଗଲି। ସେ ମୋ ପାଖକୁ ଆସି ମୋ ହାତକୁ ଧରି ଗୋଟିଏ ଗୋଲାପ ଫୁଲ ଦେଇ “ଆଈ ଲଭ ୟୁ ମାଧବୀ” ବୋଲି କହିଲା। ଏତିକି ଶୁଣିଲା ପରେ ମୋ ଦେହରେ ଯେମିତି ଶିହରଣ ଖେଳିଗଲା। ବସ୍ ରେ ସମ୍ବଲପୁରୀ ଗୀତ ” ବର୍ଷା ଲୋ ଟିକେ ହାଉଲେ.. ହାଉଲେ.., ଥମି ଯିବୁ ମୋର ପଗଲା ଅଇଲା ଵେଲେ” ଗୀତ ବାଜୁଥାଏ ଏବଂ ଅଳ୍ପ ପାଣି ଛିଟା ମଧ୍ୟ ପଡୁଥାଏ । ମୋତେ ଏମିତି ଅନୁଭବ ହେଉଥାଏ ମୋ ଉପରେ ହିଁ ବର୍ଷା ହେଉଛି। ଏବଂ ଆଜି ପ୍ରକୃତରେ ମୋ ରାଜକୁମାର ଆସିଗଲେ । ମୁଁ କଣ କହିବି କିଛି ଭାବି ପାରୁନଥାଏ । ମାନସ ନିଜ ହାତକୁ ମୋ ହାତ କୁ ସ୍ପର୍ଷ କରି କରି ମୋତେ କୁଣ୍ଢେଇ ବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିବାକୁ ଯାଉଥିଲା ସେତେବେଳେ ହଠାତ୍ ସରିତା ମୋ କାନ ପାଖରେ ଜୋର୍ ରେ ପାଟି କରି କହିଲା, ଆବେ ଚଣ୍ଡୀ ଶୀଘ୍ର ଉଠ, ଜଲ୍ଦୀ ଉଠେ। ସରିତା ଦୁଇ ଥର ମୋ କାନ୍ଧକୁ ଜୋର୍ ରେ ହଲେଇଲା ପରେ ମୋ ନିଦ ଭାଙ୍ଗିଲା। ଦେଖିଲା ବେଳକୁ ବସ୍ ଉପରେ ଥିବା ମୋ ବ୍ୟାଗ୍ ରୁ ପାଣି ବୋତଲ ରୁ ପାଣି ବାହାରି ସରିତା ଏବଂ ମୋ ଉପରେ ପଡୁଥାଏ । ସମସ୍ତେ ହସୁଥିଲେ। କହିବାକୁ ଲାଗିଲା ମାଧବୀ କୁ ଏତେ ନିଦ ଯେ ତା ଉପରେ ପାଣି ପଡୁଛି କିନ୍ତୁ ତାର ନିଦ ଭାଙ୍ଗୁନି । ସରିତା କହିଲା, କଣ ଲୋ ଚଣ୍ଡୀ କି ସ୍ଵପ୍ନ ଦେଖୁଥିଲୁ ଯେ ତୋର ନିଦ ଭାଙ୍ଗୁନଥିଲା। ( ମନେ ମନେ ଭାବିଲି କଣ ସ୍ଵପ୍ନ ଦେଖୁଥିଲି ତାହା କେବଳ ମୁଁ ଜାଣେ, କେତେ ଭଲ ସ୍ଵପ୍ନ ଟିଏ ) ନିଦ ଭାଙ୍ଗିବା ଦେଖି ସରିତା ଉପରେ ମନେ ମନେ ବହୁତ୍ ରାଗିଲି। ବସ୍ ରେ ସମସ୍ତେ ମୋତେ ଚାହିଁ ରହିଥିଲେ। ମୋତେ ମଧ୍ୟ ଲାଜ ଲାଗିଲା । ମୋର ଡ୍ରେସ ପୁରା ଓଦା ହୋଇଯାଇଥିଲା। ଲେକ୍ଚର କହିଲେ ସମସ୍ତେ ବାହାରକୁ ଯାଅ। ମୁଁ ଏବଂ ସରିତା ବସ୍ ଭିତରେ ରହିଲୁ ଡ୍ରେସ୍ ବଦଳେଇ ସିଟ ରେ ବସିଲୁ । ବାକି ସମସ୍ତେ ଆସିଲେ ପୁଣି ଗାଡି ଚାଲିଲା । ମୋତେ ଆଉ ନିଦ ଆସୁନଥିଲା। କେତେ ଭଲ ସ୍ଵପ୍ନ ଟିଏ ଥିଲା, ଏ ଚଣ୍ଡୀ ଯୋଗୁ ସବୁ ଗୋଳମାଳ ହୋଇଗଲା ଏବଂ ମୋର ପ୍ରୋପୋଜ ଟା ବାକି ରହିଗଲା। ଭଲ ଗୀତ ମଧ୍ୟ ବାଜୁଥିଲା । ଭାବିଲି ଯଦି ଏହା ସତରେ ହୁଅନ୍ତା ତେବେ କେତେ ଖୁସି ଲାଗିଥାନ୍ତା। ବାରମ୍ବାର ଗେଟ୍ ଆଡ଼କୁ ଚାହୁଁଥିଲି । ଦେଖୁ ଦେଖୁ ବସ୍ ରେ ସମୟ ଗଡି ଗଡି ଯାଉଥାଏ ।
    ରାତି ୪ଟା ରେ ବସ୍ ବସଷ୍ଟାଣ୍ଡ ରେ ଗାଡି ପହଞ୍ଚିବା ପୂର୍ବରୁ ବାପାଙ୍କ ଧଡ଼ିଆ ସ୍କୁଟର ଆସି ପହଞ୍ଚି ଯାଇଥିଲା । ଘରକୁ ଆସି ଶୋଇଲି । ନିଦ ଭାଙ୍ଗିଲା ସିଧା ଦିନ ୧୦ ଟା ରେ । ବେଡ ଉପରେ ବସି ଭାବିଲି । ଗୋଟିଏ ଦିନ ର ଦେଖା ରେ ମୁଁ ଗୋଟିଏ ପୁଅ କୁ ଭଲ ପାଇ ବସିଲି । ଆଉ ମୁଁ ଏତେ ବୁଦ୍ଦୁ ଯେ ମୋର ନଖରାମି ଯୋଗୁ ମୋବାଇଲ ନମ୍ବର୍ ମଧ୍ୟ ଦେଲିନି, ତା ସହିତ କୋଉ କଲେଜ୍ ରୁ ଆସିଛନ୍ତି ସେଇଟା ମଧ୍ୟ ପଚାରି ପାରିଲିନି । ପ୍ରକୃତରେ ମୋ ସ୍ପାଇଡର ମ୍ୟାନ ସାଙ୍ଗରେ ପୁଣି ଦେଖା ହେବ କି ନାହିଁ ? ଏବଂ ମୁଁ ଦେଖିଥିବା ସ୍ୱପ୍ନ ସତ ହେବ ନା କାହାଣୀ ହୋଇ ରହିଯିବ ।
    ଏପଟେ ହଠାତ୍ ଅନ୍ୟ ରୁମ୍ ରୁ ମା ଙ୍କ କର୍କଶ ଶବ୍ଦ ଶୁଣା ଗଲା । ” କଣ ମହାରାଣୀ ଙ୍କର ଆଜି ନିଦ ଭାଙ୍ଗିବ ନା ନାହିଁ ??? ” ହଁ ମା… ଆସୁଛି ମା… ଆସୁଛି…. କହି ବାଥରୁମ୍ କୁ ଚାଲିଲି।
    ଏମିତିକା ଘଟଣା ଏବଂ ସ୍ଵପ୍ନ କାହା କାହା ସାଙ୍ଗରେ ଘଟିଛି । କମେଣ୍ଟ କରି ଜଣେଇବେ ।
    By. Rubi Nahak
    Click Here >> Part-01

    An Unconfenced feel💭

    An Unconfenced feel💭
    An Unconfenced feel💭



    The scars of my heart became screams,
    Let the warmth of your love wrap me,

    The shine of my eyes became fades,
    Let me sink in the depth of your eyes,

    The laughter of my lips became lost,
    Let the aroma of peace makes me smile,

    The brain is tired on those shit noises,
    Let me lost in the melodies of your voice,

    The momentary troubles trying to pull me down,
    Let hold my hand; to be my forever strength,

    The worst days ruined my happiness,
    Let encourage my confident soul to be blessed and being blessed to others.

    -Duffer ❤️

    ରାଣୀ ହୋଟେଲ (Rani Hotel)

    ରାଣୀ ହୋଟେଲ (Rani Hotel)
    ରାଣୀ ହୋଟେଲ (Rani Hotel)
    ସୀତାନଗର ରେ ରାଣୀ ତା ସ୍ୱାମୀ ଆଉ ପୁଅ କୁ ନେଇ ରହୁଥିଲା । ବହୁତ ଗରିବ ପରିବାରଟିଏ । ରାଣୀ ବହୁତ ଭଲ ରୋଷେଇ କରେ । ରାଣୀ ରୋଷେଇ କରି ଅନ୍ୟକୁ ଖୁଆଇବାକୁ ବହୁତ ପସନ୍ଦ କରେ । ତା ସ୍ୱାମୀ ଏ ସବୁ ଦେଖି ବହୁତ ବ୍ୟସ୍ତ ହେଉଥିଲେ ଆଉ ତାକୁ ମନା କରୁଥିଲେ । ଭଲ ରୋଷେଇ ଦେଖିକି ପଡୋଶୀ ମାନେ ବେଳେ ବେଳେ ଘରେ ଆସି ଖାଇବା ପାଇଁ ବସିଯାନ୍ତି। ଗୋଟିଏ ଦିନ ଚାରି-ପଞ୍ଚ ଜଣ ଭାଉଜ ଭାଉଜ କହି ଆସି ଖାଇବା ପାଇଁ ବସିଗଲେ। ରାଣୀ ଖୁସି ହେଇ ଖାଇବା ପରସି ଦେଲା । ସମସ୍ତେ ଖୁସି ହେଇ କହିଲେ ଭାଉଜ ତମ ହାତରେ ଯାଦୁ ଅଛି ବହୁତ ସ୍ୱାଦିଷ୍ଟ ଖାଇବା ରୋଷେଇ କରୁଛ । ଏତିକି କହି ନିଜ ନିଜ ଘରକୁ ଚାଲିଗଲେ । ସେତିକିବେଳେ ରାଣୀ ର ସ୍ୱାମୀ ଆସି ପହଞ୍ଚିଗଲା । ସେମାନେ ଗଲାପରେ ରାଣୀକୁ କହିଲା ରାଣୀ ଆଜି ବି ଏମାନଙ୍କୁ ଖାଇବାକୁ ଦେଲ ବହୁତ କଷ୍ଟରେ ଆମ ଘର ଚଳୁଛି ମାସେ ବି ଯାଉନି ସଉଦା ସରିଯାଉଛି। ରାଣୀ କହିଲା ଆରେ ବାବା ଛାଡ଼ ସେ କଥା ଏମିତି ରେ କେହି କେବେ ଆସିଯାଆନ୍ତି, ମୋ ହାତର ରୋଷେଇ ଖାଇ ସେମାନେ ଖୁସି ହେଉଛନ୍ତି ସେମାନଙ୍କ ର ଖୁସି ପାଇଁ ଯଦି କିଛି କରିଦଉଛି ତାହାଲେ କଣ ହେଇଯାଉଛି । ଶୁଣିଲ ତ କେମିତି ପ୍ରଶଂସା କରୁଥିଲେ ମୋତେ । ସ୍ବାମୀ କହିଲା ଆରେ ମାଗଣା ଖାଇବାକୁ ମିଳିଲେ ତ ସମସ୍ତେ ପ୍ରଶଂସା କରିବେ ନା? କିନ୍ତୁ ରାଣୀ ଉପରେ କିଛି ପ୍ରଭାବ ପଡ଼ିଲା ନାହିଁ । ଘରେ କିଛି ଭଲ ରୋଷେଇ କଲେ ପୁଅ ହାତରେ ପଡ଼ୋଶୀ ଘରକୁ ପଠେଇ ଦେଉଥିଲା । ଦିନେ ରାଣୀ ର ସ୍ୱାମୀ ଅସୁସ୍ଥ ହୋଇଗଲା । ରାଣୀ ଚିନ୍ତା ରେ ପଡିଗଲା, ଡାକ୍ତର କୁ ଘରକୁ ଡାକି ସ୍ବାମୀ ର ଦେହ ଦେଖାଇଲା । ଡାକ୍ତର କହିଲେ ବହୁତ ପଇସା ଖର୍ଚ୍ଚ ହେବ । ରାଣୀ ଚିନ୍ତା ରେ ପଡିଗଲା ସ୍ୱାମୀ ର ଦେହ କେମିତି ଭଲ ହେବ । ସ୍ୱାମୀର ସେବା ଯତ୍ନ ରେ ଲାଗିପଡ଼ିଲା । ଦିନେ ପଡ଼ୋଶୀ ଆସି କହିଲେ ଭଉଣୀ ମୋର ମା ଘରେ କିଛି କାମ ଅଛି ମୁଁ ଗାଁ ଯିବି ମୋ ସ୍ବାମୀ କୁ ରୁଟି କରୀକି ଟିକେ ଦେଇଦେବ। ରାଣୀ କହିଲା ଭଉଣୀ ସ୍ୱାମୀ ଙ୍କର ଦେହ ଖରାପ ଘରେ କିଛି ବି ସଉଦା ନାହିଁ । ସ୍ୱାମୀଙ୍କୁ ଭଲ ଡାକ୍ତରଙ୍କୁ ବି ଦେଖାଇବା ପାଇଁ ଟଙ୍କା ନାହିଁ। ପଡୋଶୀ ଶହେ ଟଙ୍କା ବାହାର କରି ରାଣୀକୁ ଦେଲା କହିଲା ଏଇ ଟଙ୍କାରେ ଅଟା ନେଇ ଆସିବ । ରାଣୀ କହିଲା ଅଟା ପକେଟ ତ ତିରିଶି ଟଙ୍କା ଶହେ ଟଙ୍କା କାହିଁକି ଦଉଛ । ଆରେ ଭଉଣୀ ମୋ ସ୍ୱାମୀ ପାଇଁ ରୁଟି କରିଦେବ ଆଉ ବାକି ଟଙ୍କା ତମ ଘର ପାଈଁ ସଉଦା ନେଇ ଆସିବ । ରାଣୀ କହିଲା ନାଇଁ ନାଇଁ ଭଉଣୀ ମୁଁ ତମ ଠୁ ଟଙ୍କା ନେଇପାରିବିନି । ପଡୋଶୀ କହିଲା ଚିନ୍ତା କରନି ତମ ପାଖରେ ଟଙ୍କା ହେଲେ ମୋତେ ଫେରେଇ ଦେବ। ଯଦି କିଛି ଖରାପ ନ ଭାବିବ ଗୋଟିଏ ଉପାୟ କହିବି ଭଉଣୀ । ଏଥିରେ ଖରାପ ଭାବିବାର କଣ ଅଛି । କୁହ ।ତମେ ଗୋଟିଏ ଛୋଟିଆ ହୋଟେଲ ଖୋଲିଦିଅ, ଏମିତି ରେ ତମ ହାତର ରୋଷେଇ ବହୁତ ଭଲ । ହୋଟେଲ ଖୋଲିବା ଦ୍ଵାରା ଆମ ମାନକୁ ତମ ହାତର ରୋଷେଇ ଖାଇବାକୁ ମିଳିଯିବ ଆଉ ତମ ଘରେ ବି କିଛି ଅସୁବିଧା ହେବନି। ଏତିକି କହି ପଡୋଶୀ ଚାଲିଗଲା । ରାଣୀ ପଡ଼ୋଶୀ କଥା ଭାବିଲା ଏବଂ ଗାଁ ର ଗୁମସ୍ତା ପାଖକୁ ଯାଇ କିଛି କରଜ ରେ ଟଙ୍କା ନେଇ ଆସିଲା । ସ୍ବାମୀ ପାଇଁ ଔଷଧ ନେଇ ଆସିଲା ଏବଂ ଘର ବାରଣ୍ଡାରେ ଗୋଟିଏ ଛୋଟିଆ କେବିନ୍ କରି ରୋଷେଇ କରି ବିକିବାକୁ ଲାଗିଲା। ରାଣୀ ହାତର ରୋଷେଇ ଏମିତି ରେ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ବହୁତ ପସନ୍ଦ । ହୋଟେଲ ବହୁତ ଭଲ ଚାଲିଲା ଆଉ ଛୋଟ ପୁଅ ମଧ୍ୟ ବେଳେବେଳେ ଦୋକାନ ରେ ବସି ବିକ୍ରି କରୁଥାଏ। ରାଣୀ ସ୍ୱାମୀର ସେବା ରେ ଲାଗିପଡିଲା। ଧିରେ ଧିରେ ବେପାର ବଢ଼ିଲା ରାଣୀ ଗୁମାସ୍ତାଙ୍କ କରଜ ସୁଜିବା ସହ ସ୍ୱାମୀକୁ ଭଲ ଡାକ୍ତର ଦେଖେଇବା ପରେ ସ୍ବାମୀ ଧିରେ ଧିରେ ସୁସ୍ଥ ହେବାକୁ ଲାଗିଲେ । ରାଣୀକୁ ସ୍ୱାମୀ ଧନ୍ୟବାଦ ଜଣାଇ କହିଲେ ଦିନେ ମୁଁ ମନା କରୁଥିଲି ରୋଷେଇ କରିକି ଦେବାପାଇଁ ଆଜି ସେଇ ରୋଷେଇ ପାଇଁ ଆମ ପାଖରେ ଟଙ୍କା ସହିତ ଆମର ଗୋଟିଏ ହୋଟେଲ ହୋଇଗଲା। ସ୍ବାମୀ ସ୍ତ୍ରୀ ଦୁହେଁ ହୋଟେଲ କାମରେ ଲାଗିପଡିଲେ । ପୁଅକୁ ଭଲ ସ୍କୁଲ ରେ ପଢେଇଲେ । ସ୍ୱାମୀ ସ୍ତ୍ରୀ ଦୁହେଁ ବହୁତ ପରିଶ୍ରମ କରିଲେ। ତାଙ୍କ ଛୋଟ ହୋଟେଲରୁ ଦିନେ ତାହା ବଡ଼ ହୋଟେଲ ରେ ପରିଣତ ହେଲା । ହୋଟେଲ ନାମ ରଖାଗଲା ରାଣୀ ହୋଟେଲ। ଆଖ ପାଖରେ ରାଣୀ ହୋଟେଲ ର ଖାଇବା ବିଷୟରେ ବହୁତ୍ ଚର୍ଚ୍ଚା କରୁଥିଲେ । ଦୁହେଁ ଖୁସିରେ ଚଳିଲେ ।
     
    ମୁଖ୍ୟ ବିନ୍ଦୁ:-
    ୧. ନିଜ ହାତର କଳା କୁ ଦେଖାଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିବା ଉଚିତ୍ ।
    ୨. ସର୍ବଦା ପରିଶ୍ରମ ରୁ ଉତ୍ତମ ଫଳ ମିଳିଥାଏ।
    ୩. ଅସୁବିଧା ସମୟରେ ବାଟବଣା ହେବା ଅନୁଚିତ୍, ଉଚିତ୍ ରାସ୍ତା ଚୟନ କରିବା ଉଚିତ୍ ।
     
    By. Rubi Nahak
    Buguda, Ganjam.
     

    ମିଛୁଆ ତାନ୍ତ୍ରିକ (A Blackmagician)

    ମିଛୁଆ ତାନ୍ତ୍ରିକ (A Blackmagician)
    ମିଛୁଆ ତାନ୍ତ୍ରିକ (A Blackmagician)
    ପଳାସ ପଲି ନାମକ ଏକ ଛୋଟିଆ ସୁନ୍ଦର ଗ୍ରାମ ଟିଏ ଥାଏ । ସେଠି ଜଣେ ବିଧବା ସ୍ତ୍ରୀ ଲୋକ ଆଉ ତା ପୁଅ ବାସ କରୁଥିଲେ। ପ୍ରାୟ ଏକ ସହରୁ ଅଧିକ ଘର ଥାଏ । ସେଠି କେହି ମଧ୍ୟ ଲୋକ ଶିକ୍ଷିତ ନଥାନ୍ତି । ସମସ୍ତେ ଗାଉଁଳି କେବଳ ଖାଇବା ଶୋଇବା ଆଉ ନିଜ କାମରେ ନିଜେ ବ୍ୟସ୍ତ ରହିବା ସେମାନଙ୍କ କାମ । ସେଠିକାର ଛୋଟ ଛୁଆ ମଧ୍ୟ ସେମିତିକା। ସେହି ବିଧବା ସ୍ତ୍ରୀ ର ପୁଅର ନାମ ଥିଲା ରାମୁ ସେ ବହୁତ୍ ଚାଲାକ ଥିଲା । ଦିନେ ସେ ଜଣେ ତାନ୍ତ୍ରିକ କୁ ଦେଖିଲା । ସେ ଗୋଟିଏ ଶିଶୁକନ୍ୟା ର ଶରୀରରୁ ଭୂତ ବାହାର କରୁଥିଲା ।ତାନ୍ତ୍ରିକ କୁ ଦେଖି ସବୁ ଲୋକ ମୁଣ୍ଡିଆ ମାରୁଛନ୍ତି ଆଉ ଯିଏ ଯାର ଅସୁବିଧା କଥା ତାନ୍ତ୍ରିକ କୁ କହୁଛନ୍ତି । ଏ ସବୁ ଦେଖି ସେ ତାର ମା ପାଖକୁ ଯାଇ ଏ ସବୁ ବିଷୟରେ ପଚାରିଲା କି ମା ସେ କଣ ସତରେ ଏମିତି କରନ୍ତି ? ମା କହିଲେ ହଁ ସେ ହେଉଛନ୍ତି ବଡ ତାନ୍ତ୍ରିକ ଏବଂ ତାଙ୍କୁ ସମସ୍ତେ ମାନନ୍ତି ସେ ସବୁ କିଛି ଜାଣିଦିଅନ୍ତି । ମା କଥା ଶୁଣି ରାମୁ କୁ ନିଦ ଆସିଲା ନାହିଁ , ରାତି ସାରା ସେ ତାନ୍ତ୍ରିକ କଥା ହିଁ ଭାବୁଥାଏ । ଯେ ଜଣେ ଲୋକ ଏତେ ସବୁ କଥା କେମିତି ଜାଣେ ବୋଲି ପୁଣି ପରଦିନ ମଧ ସେ ସେଠାକୁ ଗଲା । ପୁଣି ଲୋକମାନେ ପୂର୍ବ ଦିନ ପରି ଗହଳି ହୋଇ ତାନ୍ତ୍ରିକ ର ମାୟା ଦେଖିବାକୁ ରୁଣ୍ଡ ହୋଇଥାନ୍ତି । ଆଉ ଗୋଟିଏ ପୂଜା ପାଠ ଚାଲିଥାଏ । ଲୋକମାନେ ଖୁସିରେ ଟଙ୍କା, ସୁନା, ଲୁଗାପଟା ସବୁକିଛି ଦିଅନ୍ତି । ସେ ମନରେ ଭାବିଲା କି ମୁଁ ମଧ୍ୟ ମା ଠାରୁ ଟଙ୍କା ଆଣି ମୋ ବିଷୟରେ ଏଇ ତାନ୍ତ୍ରିକ କୁ ପଚାରିବି ଏବଂ ମୋ ବିଷୟରେ କଣ କହୁଛନ୍ତି ଦେଖିବି । ତା ପରଦିନ ତାର ମା ଠାରୁ କିଛି ଟଙ୍କା ନେଇ ସେ ସେହି ତାନ୍ତ୍ରିକ ପାଖକୁ ଯାଏ ।ତାନ୍ତ୍ରିକ ଜଣକ ପଚାରନ୍ତି ତୁମର କଣ ଅସୁବିଧା କୁହ । ରାମୁ କୁହେ ବାବା ତୁମେ ଏସବୁ କିପରି ଜାଣିପାରୁଛ । ମୋତେ ତୁମେ କୁହ ରାମୁର କଥା ଶୁଣି ତାନ୍ତ୍ରିକ କୁହେ କି ତୁ ଏତିକି ଟଙ୍କା ଆଣିଛୁ । ଏତେ ସବୁ କହିବାକୁ ହେଲେ ଅଧିକ ଟଙ୍କା ନେଇ ଆସ । ଏବେ ତୁ ଯା ରାମୁ କୁ ସିନା ସେଦିନ ଛାଡିଦେଲେ କିନ୍ତୁ ତାନ୍ତ୍ରିକ ବହୁତ ବିଚଳିତ ଥିଲା । ରାମୁର ପ୍ରଶ୍ନରେ ସେ କଣ କହିବ ଭାବି ନିରୁତ୍ତର ହୋଇ ତାକୁ ଫେରାଇ ଦେଲା। ରାମୁ ଦ୍ଵିତୀୟ ଦିନ ଟଙ୍କା ନେଇ ଆସି ବସିଲା । ସେଠି ତାନ୍ତ୍ରିକ ବାବା ଙ୍କ ଲୋକ ବସିଥାନ୍ତି। ସେହି ଲୋକମାନେ ରାମୁକୁ ଭିତରକୁ ଯିବାକୁ ମନା କଲେ । ରାମୁ କିନ୍ତୁ ନ ମାନି ଯିବାକୁ କହିଲା କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ରାମୁକୁ ଛାଡିଲେ ନାହିଁ । କହିଲେ କି ସବୁଲୋକ ଗଲାପରେ ତୁ ଯିବୁ କାରଣ ତୁ ପଛରେ ଆସିଛୁ । ସବୁ ଲୋକ ଗଲାପରେ ରାମୁ ଗଲା । ତାନ୍ତ୍ରିକ ବାବାକୁ ପଚାରିଲା ତୁମେ ଏଇ ସବୁ କେମିତି ଜାଣୁଛ ବାବା ? ତାନ୍ତ୍ରିକ ଜଣକ ତାକୁ ମିଛ କଥା କହି ଭୁଲେଇ ଦେଲେ । ଆଉ ଘରକୁ ଯିବାକୁ କହିଲେ ସେ ଘରକୁ ଆସି ଭାବିଲା ଏହି ତାନ୍ତ୍ରିକ ମୋର କଥାକୁ ଅଲଗା ପ୍ରକାର କହି ଘରକୁ ପଠେଇ ଦେଲା । ସେ ଏହି ତାନ୍ତ୍ରିକ ବିଦ୍ୟା କେମିତି ଶିଖିଛି କିଛି କହିଲା ନାହିଁ । ଏହା ଭାବି ସେ ପୁଣି ଗୋଟିଏ ଦିନ ରାତିରେ ଯାଇ ତାନ୍ତ୍ରିକ ଘରେ ବାହାରେ ଥାଇ ଲୁଚି ଦେଖିଲା ଯେ ପ୍ରକୃତରେ ସେ ଗୋଟିଏ ସାଧାରଣ ମଣିଷ ସେ କୌଣସି ମନ୍ତ୍ର ଜାଣିନି । ରାତିରେ ଅନ୍ୟ ଲୋକ ମାନଙ୍କ ସହ ମିଶି ମଦ୍ୟ ପାନ କରେ ଏବଂ ଗଞ୍ଜେଇ ଟାଣେ। ସେ ଯାହା ବି କହୁଛି ସବୁ ମିଛ। ସେ ସବୁ ଲୋକଙ୍କୁ ମିଛ କଥା କହି ତାଙ୍କ ଠାରୁ ଟଙ୍କା ସୁନା ଲୁଟିକି ନେଉଛି । ରାମୁ ଭାବିଲା ସେ ତାନ୍ତ୍ରିକ କୁ କିଛି ଉଚିତ୍ ଶିକ୍ଷା ଦେବାକୁ ପଡିବ ଏବଂ ଲୋକଙ୍କୁ ତାର ସତ ବିଷୟରେ ସଚେତନ କରାଇବାକୁ ପଡ଼ିବ । ସେ ଭାବିଲା ଲୋକଙ୍କୁ କେମିତି ସବୁ ସତ କଥା କହିବ । ସେ ତାର ଦୁଇଜଣ ସାଙ୍ଗକୁ ନେଇ ସେ ତାନ୍ତ୍ରିକର ସବୁ କାମ ଦେଖାଇଲା । ସେମାନେ ରାମୁ ସହିତ ସାହାଯ୍ୟ କରିବାକୁ କହିଲେ । ସେମାନେ ଗୋଟିଏ ଯୋଜନା ବନେଇଲେ । ସମସ୍ତେ ମିଶି ପଥରରେ ସିନ୍ଦୁର ଲଗେଇ ନଦୀ ପାଖରେ ରଖିଦେଲେ । ତାପରେ ସେମାନେ ଗାଁ ରେ ଯାଇ ସମସ୍ତଙ୍କୁ କହିଲେ କି ନଦୀ ପାଖରେ ଭଗବାନ ବାହାରିଛନ୍ତି। ଲୋକମାନେ ମଧ୍ୟ ଏହି କଥାକୁ ସତ ଭାବି ପୂଜା କରିବା ଆରମ୍ଭ କରିଦେଲେ।
    ଏହି କଥା ତାନ୍ତ୍ରିକ ପାଖକୁ କଥା ପହଞ୍ଚିବା ପରେ ସେ ନିଜେ ଆସି ଗାଁ ଲୋକକୁ ମିଛ କହିଲା କି ଏଠି କୋଉ ଭଗବାନ ନାହାନ୍ତି ଏସବୁ ମିଛ କଥା । ଏକଥା ଗାଁ ଲୋକମାନେ ରାମୁର ସାଙ୍ଗକୁ ପଚାରିଲେ । ସାଙ୍ଗମାନେ କହିଲେ ତାନ୍ତ୍ରିକ କଥା କୁ ଆପଣ ବିଶ୍ୱାସ କରୁଛ କିନ୍ତୁ ଆମ କଥା ବିଶ୍ୱାସ କରୁ ନାହଁ । ଏମିତି କହି ସମସ୍ତେ ରାମୁ ଏବଂ ରାମୁ ର ସାଙ୍ଗକୁ ଗାଳି ଦେଲେ । ରାମୁ ର ସାଙ୍ଗ ମାନେ ଗ୍ରାମ ମୁଖିଆ କୁ ଅନୁରୋଧ କରିଲେ। ବହୁତ୍ ଅନୁରୋଧ ପରେ ଗ୍ରାମ ମୁଖିଆ ରାମୁ ଏବଂ ରାମୁ ର ସାଙ୍ଗ ମାନଙ୍କ କଥା କୁ ବିଶ୍ୱାସ କରିଲେ। ରାତିରେ ସେମାନେ ତାନ୍ତ୍ରିକ ର ଘର ର ସାମ୍ନାରେ ଲୁଚି ବସିଲେ । କିଛି ସମୟ ପରେ ଅନ୍ୟ କିଛି ମଦୁଆ ଆସି ତାନ୍ତ୍ରିକ କୁଡିଆ ଭିତରକୁ ଗଲେ । ସେଠୀ ସମସ୍ତେ ମଦ୍ୟ ପାନ କରି ଗଞ୍ଜେଇ ଟାଣିବା ସମୟରେ ଗ୍ରାମ ମୁଖିଆ ସେଠୀ ପହଞ୍ଚିଲେ । ଗ୍ରାମ ମୁଖିଆ କୁ ଦେଖି ତାନ୍ତ୍ରିକ ଚମକି ପଡ଼ିଲା ଏବଂ ସେ ମନେ ମନେ ମନ୍ତ୍ର ପଢ଼ିବା ଆରମ୍ଭ କରିଦେଲା। ଗ୍ରାମ ମୁଖିଆ ତାନ୍ତ୍ରିକ କୁ କହିଲା ତୋର ଅସଲ ରୂପ ଜଣା ପଡ଼ିଯାଇଛି । ଆଉ ମିଛ କହି ଭଣ୍ଡେଇ ବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରେ ନାହିଁ । ଗ୍ରାମ ମୁଖିଆ ପୋଲିସ କୁ ଖବର ଦେଲେ। ପୋଲିସ ତାନ୍ତ୍ରିକ ଘରେ ପହଞ୍ଚି ତାକୁ ଗିରଫ କରିଲା ଏବଂ ସତ ମିଛ କହି ଲୋକ ମାନଙ୍କ ଠାରୁ ଲୁଟି ଥିବା ଧନ ସମ୍ପତି କୁ ଗାଁ ମୁଖିଆ କୁ ଦେଲେ । ଗ୍ରାମ ମୁଖିଆ ଯାହାର ଯାହାର ଟଙ୍କା ଅଳଙ୍କାର ସବୁ ଫେରେଇ ଦେଲା । ପୋଲିସ ରାମୁ କୁ ତାର ସାହସିକତା ର ପୁରସ୍କାର ଦେଇ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ପ୍ରେରଣା ଦେଇ କହିଲେ ଯେ ରାମୁ ଭଳି ସମସ୍ତେ ସଚେତନ ହେବା ଦରକାର ଏବଂ ଆମ୍ଭ ମାନଙ୍କୁ କେହି ବୋକା ବନେଇ ପାରିବେ ନାହିଁ ।
    ମୁଖ୍ୟ ବିନ୍ଦୁ:-
    ୧. ମିଛ କହିବାର ଫଳ ସବୁବେଳେ ଖରାପ ହୋଇଥାଏ ।
    ୨. ମିଛ କହି କାହାଠାରୁ ଧନ ଅର୍ଜନ କରିବା ଅନୁଚିତ୍ ।
    ୩. ସବୁବେଳେ ସଚେତନ ରହିବା ସହିତ ଅନ୍ୟକୁ ସଚେତନ କରାଇବା ଉଚିତ୍ ।
    ପୂଜା ସ୍ୱାଇଁ (ଲେଖିକା)
    ବୁଗୁଡ଼ା, ଗଞ୍ଜାମ।