ସୀମା (ଓଡ଼ିଆ କବିତା)


 
ସୀମା 




ଆକାଶର ପରିବ୍ୟାପ୍ତ ମାପିବାରେ
କିଛି ହୁଏତ ମୂର୍ଖାମି ଥାଇପାରେ
ନହଲେ କାହିଁକି ବା…..
ଏମିତି ଗୋଟେ ନିରଥର୍କ,
ନିର୍ବୋଧତା – ଭାବନା ଭିତରେ
ଏପଟେ – ସେପଟେ ହୁଅନ୍ତା ।
କଣ ଅଛି ସେଥିରେ ?
ନାଁ ଶାନ୍ତି – ଆନନ୍ଦ – ସ୍ନେହ – ପ୍ରେମ – ଖୁସି ?
ମାଟି ଉପରୁ ଦୁଇପାଦ ଉପରକୁ
ଉଠିଲା ପରେ..
ତଳକୁ ଖସିବା ଜାଣି ମଧ୍ୟ
ହିଂସା – ଇର୍ଷା – ସ୍ବାର୍ଥ ର 
ଭାବନା ଭରିଯାଏ ମନରେ
ତଥାପି…
ଆକାଶକୁ ହାତ ବଢ଼େଇ
ଚିତ୍କାର କରୁଛି ;
ଧର – ଧର, ରଖ – ରଖ
ନହେଲେ ପଡ଼ିଯିବି 
ନିଶୋଷ ହୋଇଯିବି
ପ୍ରାୟଶ୍ଚିତ ର ଗଭୀର ଖାଲ ଭିତରେ 
ପ୍ରହେଳିକା ର ହୃଦୟର ପରିସୀମା
ମାପୁଥିଲି ବୋଲି….

ମନୋଜ କୁମାର ବେହେରା (ଲେଖକ)
ସୁବୁଧିପଲ୍ଲି, ଗଞ୍ଜାମ ।




If the contents are helpful to share them with your friends, Thanking You.

असली सुंदरता क्या है ???

 
सुंदरता क्या है 


जिस शरीर को लोग सुंदर समझते हैं !!

मौत के बाद बह शरीर क्यों अच्छा नहीं लगता, बताओ ??

और उसे घर में ना रख कर क्यों जलाया जाता है तथा दफनाया जाता है ??

सवाल तो है, मगर जवाब नहीं होगा आपके पास!!!

असल में जिस शरीर को सुंदर मानते हो जरा उस शरीर की चमड़ी को उतार कर देखो, तब हकीकत आपको पता चलेगा  । 

आपको देखने को मिलेगा की अंदर क्या है ??

अंदर आपको सिर्फ रक्त, रोग, मल और कचरा भरा हुआ देखने को मिलेगा …

फिर ये शरीर सुंदर कैसे हुआ ???

शरीर में कोई सुंदरता नहीं, यह बस आपकी भ्रम है !!!

असल में मनुष्य की सुंदरता उसकी अच्छे कार्य में है ।  

उसके विचार, व्यवहार, संस्कार और उसकी चारित्र में है ।

जिसके जीबन में ये सब कुछ है वही मनुष्य इस दुनिया का सबसे सुंदर इंसान कहलाता है और जमाना भी उसी का दीवाना रहता है..

राजेंद्र गंतायत,
विषम कटक, रायगड़ा, ओडिशा 


If the contents are helpful to share them with your friends, Thanking You.

ଭୂଲ କାହାର (ଓଡ଼ିଆ କବିତା)

ଭୁଲ କାହାର
ଭୂଲ କାହାର
ଭଲ ଲୋକ ଯଦି
ଆମ ନେତା ହେଲେ
ଭଲ ହେବ ଆମ ଦେଶ ର କାମ…
ଖରାପ ଲୋକ ନେତା ହେଲେ
ଆମ ଦେଶ ହେବ ଗୁଲାମ…
ଜନତା ଭୋଟ ରେ ଅଛି ବହୁତ ତାକତ
ନେତା ଜାଣିଛି ଭୋଟ ର ଓକାତ…
ଜନତା ଗଢୁଛି ଚଳାଇ ବାକୁ ଦେଶେ
ନୂଆ ସରକାର ନୂଆ ଶାସନ
ନେତା ବାବୁ ମାନେ ଘୋଟାଲା କଲେ
ଜନତା ର ହୁଏ ବୁରା ହାଲ…
ନେତା ପାଉଛି ଭତ୍ତା ଟଙ୍କା
ଗରିବ ର ଭୋଟ କୁ ନେଇ
ଗରିବ ର ବିପତି ବେଳେ
ନେତା ର ଦେଖା ଦର୍ଶନ ନାଇ…
ହସେ ରାଜ ନେତା କାନ୍ଦେ ଜନତା
ପାଞ୍ଚ ବରଷ ଯାଇ
ଭୋଟ ଦେଇ ବାଛିବା
ନେତା ଆମେ ଭୂଲ କାହାର ଭାଇ…
ଯଦି ବ୍ୟବହାର କରିବା ନାହିଁ
ଆମେ ସରକାରୀ ଅନୁଷ୍ଟାନ
କିପରି ସରକାର ଦେବେ
ତାହାର ବିଶେଷ ଧ୍ୟାନ…
ବେସରକାରୀ ଅନୁଷ୍ଟାନ ର ସେବା
ବ୍ୟବହାର କରି ଆମେ
ଖୋଜୁ ଆମେ ସରକାରୀ ଚାକିରୀ
ଜନତା ର ଭୂଲ ନା ସରକାର ର ଭୂଲ
ଟିକେ ଭାବିବା ଦିମାଗ୍ କରି କୁଲ…
ମାତୃଭାଷା ରେ କଥା ହେବାକୁ
ଲୋକ କଲେଣି ଲାଜ
ମାଆ କୁ ମମି ବାପା କୁ ଡାଡି
ଇଂରାଜୀ ରେ ଚାଲେ ସବୁ କାର୍ଯ୍ୟ…
ବଡି ଚାଳିଛି ଜନସଂଖ୍ୟା
ବଢୁଛି ବେ ରୋଜଗାର
ଜନତା ର ଭୋଟ ରେ ଗଢା ହେବ
ଦେଶ ରେ ଭଲ ସରକାର…
ହୃଷିକେଶ କୁଶୁଲିଆ (ଲେଖକ)
ମୁନିଗୁଡ଼ା, ରାୟଗଡ଼ା ।

If the contents are helpful to share them with your friends, Thanking You.

ହୋଲି (ଓଡ଼ିଆ କବିତା)

 
Holi

କହିଥିଲ ତୁମେ    ଫଗୁଣ ଆସିଲେ
          ରଙ୍ଗ ଖେଳିବ ବୋଲି
ତୁମ ପଥ ଚାହିଁ     ଜୀବନରେ ମୋର
         ଗଲାଣି ଅନେକ ହୋଲି। 

କଥା ଦେଇ ତୁମେ     ଆସିଲ ନାହିଁ
        ଏବେ ବି ରହିଛି ଚାହିଁ
ତୁମ ଗୋରା ଗାଲେ   ଅବିର ଲେପିବି
         କରୁଥିବ ତୁମେ ନାହିଁ। 

ତଥାପି ଭାବୁଛି       ଆସିବ ଜୀବନେ
        ସଙ୍ଗୀତ ମୂର୍ଚ୍ଛନା ତୋଳି
ମନ ଜାଣି ମୋ      ଶରୀର ଉପରେ
       ଫଗୁ ଆଣିଦେବ ବୋଳୀ ।

ମଳୟ ହାତରେ      ପଠାଉଛି କେତେ
        ତୁମେ ଆସିବାର ଚିଠି
ସାଇତି ରଖିଛି        ଆସିଲେ ତୁମକୁ
     ଗୋଲାପକୁ ଦେବୀ ଭେଟି ।

ତୁମ ସହ ରଙ୍ଗ         ଖେଳି ଏ ଜୀବନ 
       ଧନ୍ୟ କରିଦେବି ମୋର
ତୁମେ ଆସିବାର       ପଥ କୁ ଅନାଇ
           ଝୁରୁଥିବି ନିରନ୍ତର।

ଅଧ୍ୟାପକ, ଲୋକନାଥ ନାୟକ
କବିସୂର୍ଯ୍ୟ ବଳଦେବ ବିଜ୍ଞାନ ମହାବିଦ୍ୟାଳୟ
କବିସୂର୍ଯ୍ୟନଗର, ଗଞ୍ଜାମ ।

If the contents are helpful to share them with your friends, Thanking You.

ତୁମେ (ଓଡ଼ିଆ କବିତା) 1

 
ତୁମେ


                    

ତୁମର ସ୍ମୃତି କୁ   ସାଇତି ରଖିଛି              
     ମୋ ହୃଦୟେ ଜାଗା ଦେଇ
କହିଥିଲ ତୁମେ  ଭୂଲି ଯିବା ପାଇଁ
       ଜମା ଭୂଲି ପାରୁନାହିଁ ।

ନିରାଶା ଜୀବନେ ଆସିଥିଲ ତୁମେ
       ଆଶା ର ଆଲୁଅ ନେଇ
ମୋତେ ତୁମେ କେତେ ଭଲପାଇଥିଲ
      ପ୍ରିତୀ ର ସଙ୍ଗୀତ ଗାଇ ।

ସେ ସଙ୍ଗୀତ ଆଜି  ମନେ ଅଛି ସିନା 
       ହେଲେ ଗାଇ ପାରୁନାହିଁ
ହଜେଇ ଦେଇଛି  ସୁର ତାଳ ଲୟ
       ତୁମର ବାଟକୁ ଚାହିଁ  ।

ତୁମେ ଗଢିଥିଲ ସାଗର ବେଳା ରେ
      ପ୍ରେମ ର ସେ ବାଲିଘର
ସେହି ଘର ଥିଲା  ଆମ ଦୁହିଁଙ୍କର
        ସ୍ମୃତି ଭଲ ପାଇବାର ।

ଆମ ଘର କିଏ  ଭାଙ୍ଗି ଦେଇଗଲା
      ଜାଣି ତ ପାରୁନି ମୁହିଁ
ଭାବୁଛି ମୋ ମନ  ପ୍ରେୟସୀଗୋ ଦିନେ
       ତୁମେ ହିଁ ପାରିବ କହି  ।


ଲୋକନାଥ ନାୟକ, ଅଧ୍ୟାପକ (ଓଡ଼ିଆ ବିଭାଗ)
କବିସୂର୍ଯ୍ୟ ବଳଦେବ ବିଜ୍ଞାନ ମହାବିଦ୍ୟାଳୟ, କବିସୂର୍ଯ୍ୟ ନଗର, ଗଞ୍ଜାମ, 
ମୋ. ୮୮୪୭୮୪୮୯୦୮


If the contents are helpful to share them with your friends, Thanking You.

ତୁମେ (ଓଡ଼ିଆ କବିତା) 2

 




ତୁମେ


ତୁମେ ଆଷାଢ଼ର ଆଶାର ଆକାଶ
ନୀଳ ସାଗର ର ଢେଉ
ଧାରା ଶ୍ରାବଣ ର ମେଘର ମହ୍ଲାର
ସ୍ୱପ୍ନର ସାଧବ ବୋହୂ…

ତୁମେ ଭାଦ୍ରବ ର ସବୁଜିମା କ୍ଷେତ
ପ୍ରଣୟ ର ପଦ୍ମାବତୀ
ଶେଫାଳୀ ଫୁଲ ର ମହ ମହ ବାସ୍ନା
ଅଶିଣ ର ଜହ୍ନ ରାତି
ତୁମରି ହସରେ ଫୁଲ ଫୁଟିଯାଏ
ଓଠରୁ ଝରଇ ମହୁ…

ତୁମେ ହେମନ୍ତ ର ହଳଦୀ ପତ୍ରରେ
ପ୍ରୀତିର ଶିଶିର ବିନ୍ଦୁ
ଶୀତ ସକାଳର ସୋରିଷ ଫୁଲ ଗୋ
ମାଘେ ମନ ଛୁଆଁ ଇନ୍ଦୁ
ଫଗୁଣର ବାଆ ବହିଯାଏ ଯେବେ
କଣ୍ଠେ ତୋଳିଥାଏ କୁହୁ…

ଶ୍ରୀ ଲୋକନାଥ ନାୟକ (ଅଧ୍ୟାପକ, ଓଡ଼ିଆ ବିଭାଗ)
କବିସୂର୍ଯ୍ୟ ନଗର, ମହାବିଦ୍ୟାଳୟ, ଗଞ୍ଜାମ ।


If the contents are helpful to share them with your friends, Thanking You.

କେଜାଣି କାହିଁକି (ଓଡ଼ିଆ କବିତା)

 



 || କେଜାଣି କାହିଁକି ||

କେଜାଣି କାହିଁକି ତୁମକୁ ଦେଖିଲେ
ଭାରି ଭଲ ଲାଗେ ଏତେ,,
ମନ ହୁଏ ପୁଣି… ଆଉ ଥରେ କେବେ
ଦେଖା ହୁଅନ୍ତା କି ପଥେ…..।।

ରାତିତ ଆସଇ ଜହ୍ନର ସାଥିରେ
ଛାତିକୁ ଜଳାଏ… ଜୋଛନା ତାତିରେ,,
କେଜାଣି କାହିଁକି ପୁନେଇ ଆସିଲେ
ଜହ୍ନ ଭଲ ଲାଗେ ଏତେ…।।

ବରଷାତ ଆସେ ମେଘର ପିଠିରେ
ଆଷାଢ଼ ମହକେ ବତୁରା ମାଟିରେ,,
କେଜାଣି କାହିଁକି… ଶ୍ରାବଣ ଆସିଲେ
ଭିଜିବାକୁ ମନ ଏତେ…।।

ବସନ୍ତ ଆସଇ ଫଗୁଣ ଦୁଆରେ
ଦେହ ଶିହରାଏ ମଳୟ ଛୁଆଁରେ,,,
କେଜାଣି କାହିଁକି… ସ୍ମୃତିର ନିଆଁରେ
ଭିଜିବାକୁ ମନ ଏତେ…।।






If the contents are helpful to share them with your friends, Thanking You.

ମଧୁ ଝରା ତୁମ ନାଆଁ (ଓଡ଼ିଆ କବିତା)

 
ମଧୁଝରା ତୁମ ନାଆଁ 


ମଧୁ ଝରା ତୁମ ନାଆଁ

ଚୋରା ଚାହାଣିରେ ଚାହିଁ ଦେଲେ ତୁମେ
ମନ ମୋର ଝୁମି ଯାଏ,
ତୁମେ ବୋଲି ଯେଉଁ, ତୁମ ମିଠା ଡାକ
ଆନ ମନା କରି ଦିଏ।।

କେରି କେରି ହୋଇ କଳା କୁନ୍ତଳ ରେ
ମାଦକ ରହିଛି ଭରି,
ସେ ମାଦକ ଗନ୍ଧ ରସିକ ମନକୁ
ନେଉ ଥାଏ ଚୋରି କରି ।।

ଗୋଲାପୀ ଓଠର ନିରି ମାଖି ହସ
ମିଳନ ର କଥା କହେ,
ମିଠା ମିଠା ତୁମ ରୂପ ପସରା ରେ
ପ୍ରେମ ମନ୍ଦାକିନୀ ବହେ ।।

ଗୋରା ଗୋରା ପାଦେ ରୂପେଲି ଝୁଣ୍ଟିଆ
ଅଳତା ରଙ୍ଗର ଗାର,
ମନ ଲୋଭା ଛନ୍ଦେ ରୁଣୁ ଝୁଣୁ ଶୁଭେ 
ପାଉଁଚି ର ମିଠା ସ୍ୱର ।।

ତୁମରି ହସରେ ଚୋରା ଚାହାଣି ରେ
ଲେଖା ହୋଇ ଅଛି ଯାହା,
ପଢିଲା ପରେ ମୁଁ ପରିଚୟ ପାଏ
ମଧୁ ଝରା ତୁମ ନାଆଁ।।


ଶ୍ରୀ ଲୋକନାଥ ନାୟକ (ଅଧ୍ୟାପକ, ଓଡ଼ିଆ ବିଭାଗ)
କବିସୂର୍ଯ୍ୟ ନଗର, ମହାବିଦ୍ୟାଳୟ, ଗଞ୍ଜାମ ।


If the contents are helpful to share them with your friends, Thanking You.

ହୃଦୟ ତୁମର (ଓଡ଼ିଆ କବିତା)



 




||ହୃଦୟ ତୁମର||

ହୃଦୟ ତୁମର ଏମିତି ଅଙ୍କଟେ
ଚାହେଁନା ମୁଁ କଷିବାକୁ,
ମୁଁ ଚାହୁଁଛି ଏବେ ଜୀବନ ସାହିତ୍ୟ
ନିରୋଳାରେ ଘୋଷିବାକୁ…

ମନକୁ ତୁମର ବୁଝିବାକୁ ଯାଇ
ଅବୁଝା ମୁଁ ସବୁବେଳେ
ପ୍ରେମକୁ ତୁମର ଖୋଜିବାକୁ ଯାଇ
ବିରହରେ ନୀତି ଜଳେ…

ସାହସ ପାଉନି ସପନ ସହରେ
ଏବେ ଆଉ ବୁଲିବାକୁ, 
ଭରସା ପାଉନି ମୁଦା ଲଫାପା ର
ଚିଠି ପୁଣି ଖୋଲିବାକୁ…||୧||

ତମ ସାଥେ ଘର ବାନ୍ଧିବାକୁ ଯାଇ
ମନ ମୋ ବେଘର ଏବେ,
ଥକି ପଡ଼ିଲାଣି ଯେଉଁ ମନ ପକ୍ଷୀ
ଉଡ଼ି ବୁଲୁଥିଲା ସେବେ…

ଚାହେଁନା ମୁଁ ପୁଣି ସପନ ସଉଧ
ଆଉ ଥରେ ତୋଳିବାକୁ
ମିଛି ମିଛିକା ସେ ବାଲିଘର କରି
ମିଛି ମିଛି ଖେଳିବାକୁ…||୨||

ଶ୍ରୀ ଲୋକନାଥ ନାୟକ (ଅଧ୍ୟାପକ, ଓଡ଼ିଆ ବିଭାଗ)
କବିସୂର୍ଯ୍ୟ ନଗର, ମହାବିଦ୍ୟାଳୟ, ଗଞ୍ଜାମ ।


||ଧନ୍ୟବାଦ||

ମୋ ଦେଶର ଗାଥା (ଓଡ଼ିଆ କବିତା)

 


ମୋ ଦେଶର ଗାଥା 

ମୁକ୍ତ ଆକାଶ ରେ ଉଡେ ଫର ଫର
ଶାନ୍ତିର ପ୍ରତୀକ ନେଇ,,
କହି ଚାଲେ ଚାଲ 
ଦେଖାଇ ଦେବା ହେ
ଭାରତ ବାସୀ ଟେ ହୋଇ…

ଶୁଣ ଶୁଣ ଜନେ
କର ହେ ମଣ୍ଡିତ
ଦେଶର ଗୌରବ କଥା,,
ସୂର୍ଯ୍ୟ ଉଇଁଲାଣି
ନବ ଦିବସର
ବାଣ୍ଟିବା ଦେଶର ଗାଥା…

ମହା ପୁରୁଷ ଯେ 
ଶିଖାଇ ଦେଲେ ହେ
ହାରିବନି କେବେ ତୁମେ,,
ବଞ୍ଚାଇ ରଖିବୁ
ଦେଶର ସମ୍ମାନ
କରି ଅଛୁ ପଣ ଆମେ…

ତିନି ରଙ୍ଗର ଯେ
ସମଷ୍ଟି ସେ ଧ୍ଵଜ
ରଙ୍ଗର ମହତ୍ତ୍ଵ ଦେଇ,,
ଉଠ ହେ ଏ ମାଟିର 
ପୁତ୍ର ଯେ ମୋହର
ଶାନ୍ତିର ବାରତା ନେଇ…

ନାରଙ୍ଗୀ ରଙ୍ଗ ଟି 
ଦେଖାଏ ବାଟ ଯେ
ତ୍ୟାଗ ବଳିଦାନ ବାର୍ତ୍ତା,,
ହାରି ନାହଁ ତୁମେ
ଦେଶର ବୀର ହେ
ହାସଲ କର ହେ ସର୍ତ୍ତା…

ଧଳା ରଙ୍ଗ ଟି ଯେ
ଦେଖାଏ ଆମକୁ
ସତ୍ୟ ଅହିଂସାର ରାସ୍ତା,,
କହିଚାଲେ ସଦା
ଲୋପ କର ବୀର 
ନିନ୍ଦା ଅତ୍ୟାଚାର ବ୍ୟଥା…

ଉନ୍ନତି ପଥରେ ଆଗେଇ
ଚାଲ ହେ ସବୁଜ ରଙ୍ଗକୁ ନେଇ,,
ଗାଉଥିବୁ ଗାଥା ଏ ଦେଶ ମାଟିର
ନିଃସ୍ୱାର୍ଥ ପର ଟେ ହୋଇ…

ଜୟ ହିନ୍ଦ୍ 
ଜୟ ଭାରତ

ରୁବି ନାହାକ (ଲେଖିକା)


If the contents are helpful to share them with your friends, Thanking You.

रक्षा बंधन

 


रक्षा बंधन 


बहना : 
धागा नहीं है ये प्यार का निशान 
मांगता है बहना भाई से कसम
चाहता हूं तुमसे सुरक्षा मेरी
कभी ना जाना छोड़ के
इस दरिंदगी जिंदगी में
अकेला ना हूं में
भाई है साथ मेरी…


भाई :
हूं में तेरे साथ, 
और रहूंगा हर दम
कभी मत सोचना अकेला
इस स्वार्थी दुनिया में
जहां भी ढूंढेगा 
मिलूंगा मेरे प्यार के साथ 
तेरा सुरक्षा रहेगा हर पल
वादा है मेरा…

भाई बहन का इस पवित्र पर्व पर 
आपको ढेर सारी बधाइयां ।

Nilamadhab Bhuyan (writer)




If the contents are helpful to share them with your friends, Thanking You.

ଅତି ଆପଣାର (ଓଡ଼ିଆ କବିତା)


 





ଅତି ଆପଣାର 

କାହିଁ କେଜାଣି
ଆଜି ତାର ମହକ
ମୋ ମୁଖରେ ସ୍ପର୍ଶ କରି ଯାଉଛି
ସତରେ ମନର ବିଡମ୍ବନା କୁ 
ଆବେଗ ରେ ପରିଣତ ହୋଇ
ମୋ ଭୋକ କୁ ପରିପୂର୍ଣ କରିବା ପାଇଁ
ତା ଆଡକୁ ଟାଣି ନେଇ ଯାଉଛି…

କାହିଁ କେଜାଣି କେତେ ଦିନୁ
ଆଜି ମନରେ ପୁଣି ଉତ୍ତେଜନା
ଜାଗି ଉଠିଛି, କିଛି କରିବି 
ମୋ ତୃଷ୍ଣା ମେଣ୍ଟାଇବୀ
ସେ ସ୍ଵାଦ କୁ ଆଜି କଳେ ବଳେ
କୌଶଳେ ଅନୁଭବ କରିବି
ବୋଲି ଜିଦ୍ ଧରି ବସିଛି…

କାହିଁକି ନା ଯେବେ ମାର୍କେଟ ଆସେ
କେବଳ ତା କଥା ହିଁ ଭାବେ,
ଆଜି ସଞ୍ଜ ଗଡିଛି 
କେମିତି କହିବି ଭାବେ 
ପୁଣି ସମୟ ମୋତେ 
ବିଦାୟ ଦେବାକୁ ବାଧ୍ୟ କରୁଛି,
କିନ୍ତୁ ଆଜି ସେ ସୁବର୍ଣ୍ଣ ସୁଯୋଗ କୁ
ହାଥ ଛଡା କରିବି ନାହିଁ…

ତା ପ୍ରତି ଏତେ ଭଲ ପାଇବା
କେମିତି ଜାଗି ଉଠେ
ମୁଁ ଜାଣି ପାରେନା
ହଜି ଯାଏ ତା ସାଗର ମନ୍ଥନ ରେ
ପାଟି କୁ ଲାଳାୟିତ କରି
କ୍ଷୁଧା କୁ ମେଣ୍ଟାଇ ଚାଲେ
ଯେମିତି ସେ ମୋ ଅତି ଆପଣାର…

ସେ ମଧ୍ୟ ମୋ ଅପେକ୍ଷାରେ
ଥିଲା ବୋଲି ମୋ ମନେ ପ୍ରଶ୍ନ ଉଠିଛି ।
ଆଜି ମନ ଭରି ତାର ଆନନ୍ଦ ନେବି,
ଏବଂ ଆଜି ମୋତେ ରୋକିବା ପାଇଁ
ମୋ ପାଖେ କେହି ନାହାନ୍ତି ।

ବହୁ ଦିନର ଆଶା କୁ ଆଜି
ଶୋଷ ଏବଂ ଭୋକ ମେଣ୍ଟିଲା
ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତାକୁ ଗୋଟି ଗୋଟି
କରି ଖାଇ ଚାଲିବି…

କାହିଁକି ନା ଆଜି ମୋ ଗୁପ୍ ଚୁପ୍
ମୋତେ ମିଳିଯାଇଛି
ମୁଁ ଧର୍ଯ୍ୟ ହରା ହୋଇ ସାରିଲିଣି
ଯେଉଁ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତାକୁ ମୋ 
ମୁଖରେ ଗ୍ରହଣ କରି ନାହିଁ
ମୋ ସ୍ଵପ୍ନ ଅଧୁରା ରହିବ ।

ସତରେ ସେ ମୋ ପ୍ରିୟ ଗୁପ୍ ଚୁପ୍
ବଦଳରେ କେହି ଜୀବନ ଭି ମାଗେ ତାକୁ
ଦେବାକୁ ପଛେଇବି ନାହିଁ
କିନ୍ତୁ ମୋତେ ମୋ ଗୁପ୍ ଚୁପ୍ ଦରକାର
ଧନ କ୍ଷୟ ର ଭୟ ନାହିଁ
ତାକୁ ହାସଲ କରିବାର ଆତୁର 
ଆଜି ପୁରା କରିବି ।

ସତରେ ସେ ମୋ ଆପଣାର 
ପ୍ରିୟ ଗୁପ୍ ଚୁପ୍…

ନୀଳମାଧବ ଭୂୟାଁ ଙ୍କ ଲେଖନୀରୁ…




ଆମ ବିଦ୍ୟାଳୟ (ଓଡ଼ିଆ କବିତା)

 
School



ଆମ ବିଦ୍ୟାଳୟ 

ବିଦ୍ୟା ମନ୍ଦିର ରେ 
ବୀଣା ପାଣି ମାତା ଙ୍କ ର ବାସ ।

ବହି ଖାତା କଲମ 
ସିଲଟ ଖଡିରେ 
ହୁଏ ପାଠ ଚାଷ ।

ସ୍ବଛ ରଖିବା ଆମେ ସୁନ୍ଦର ରଖିବା 
ଆମ ବିଦ୍ୟାଳୟ
ସବୁଜ ରଖିବା ଆମେ 
ସୁନୀଳ ରଖିବା ଆମ ବିଦ୍ୟାଳୟ ।

ପାଠ ପଢି ପୁରା ହେବ ଆମ ସପନ
ପାଠ ଆମ ଜୀବନ ର ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ ଦର୍ପଣ ।

ଯିବା ଆମେ ବିଦ୍ୟାଳୟ ଲୋ ମିତଣି..
ଯିବା ଆମେ ବିଦ୍ୟାଳୟ ଲୋ ମିତଣି..

ଦୁନିଆ ହାଟ ରେ ଦରକାର ପାଠ
ପେଟ ପାଇ ପରା ଦୁନିଆ ର ନାଟ ।

ପାଠ ପଢି ବାକୁ ଆମେ କରି ବାନି ଭୟ
 ପାଠ ପଢି ଆମେ ହେବା ବିଶ୍ବ ବୀଜୟ ।

ଯିବା ଆମେ ବିଦ୍ୟାଳୟ ଲୋ ମିତଣି..
ଯିବା ଆମେ ବିଦ୍ୟାଳୟ ଲୋ ମିତଣି..

ବିଦ୍ୟାଳୟ ଗୋଟେ କାରଖାନା ଟି
ଯେଉଁଠି ତିଆରି ଭଲ ମଣିଷ ଏଠି ।

ଝିଅ କୁ ପାଠ ପଢାଅ 
ଦେଶକୁ ଅଗ୍ରଗତି କରାଅ । 

ବିଦ୍ୟାଳୟ ଆମ କୁ ଦିଏ ବିଦ୍ୟା ଉପହାର
ବିଦ୍ୟା ହି ଏହି ସଂସାର ରେ ଅସଲ ସାର ।

ଯିବା ଆମେ ବିଦ୍ୟାଳୟ ଲୋ ବଉଳ..
ଯିବା ଆମେ ବିଦ୍ୟାଳୟ ଲୋ ବଉଳ..


ହୃଷିକେଶ କୁଶୁଲିଆ (ଲେଖକ)
ମୁନିଗୁଡ଼ା, ରାୟଗଡ଼ା





If the contents are helpful to share them with your friends, Thanking You.

ଲେଖକ ଟିଏ…(ଓଡ଼ିଆ କବିତା)




 
ଲେଖକ ଟିଏ 


ଲେଖକ ଟିଏ..

ମନ ଆକାଶ ରେ ଉଦୟ ହୁଏ 
ଅନେକ ଭାବନା 
ଚିକ୍ ମିକ୍ ହୋଇ ଦେଖାଯାଏ 
କେତେ ଯେ ଜହ୍ନ ତାରା ଫୁଲ…

ଭାବନାରେ ଭାସି ଆସେ
କେତେ ଯେ ବାସ୍ତବ, କାଳ୍ପନିକ 
ଆଖି ରେ ଭାସି ଆସେ ସୁନ୍ଦର ଚିତ୍ର 
ଓଠ ରେ ଝରିଯାଏ ମଧୁର ଗୀତ…

ଲେଖାକାର ହାତରେ ଝରିଯାଏ
କାହାଣୀ ଗୋପ ଗୀତ କବିତା
ଦୁନିଆରେ ଲେଖକ ରୁପେ ସେ ଜଣେ ଶିକ୍ଷକ 
ନୁଆ ନୁଆ ବାଣୀ ସିଖାଏ ଦୁନିଆ କୁ…

ବାର୍ତ୍ତା ଦେଇ ଚାଲେ ବିଶ୍ୱକୁ
ଅଜ୍ଞାନ ଅନ୍ଧାର ର ବିଲୋପ ପାଇଁ
ନା ସେ ଗରିବ ନା ଭିକ୍ଷା ଆଶା ତାର
ସେ କେବଳ ଜଣେ ମାର୍ଗ ଦର୍ଶକ…

ନା ସେ ସମ୍ମାନ ଖୋଜେ
କିନ୍ତୁ ସମ୍ମାନ ର ଅଭାବ ପଡେ ତା ପାଖରେ…

ବିଶ୍ବ ଏକ ପୁଷ୍ପ ଗୁଚ୍ଛ ହେଲେ 
ମଧୁର ବାସ୍ନା ର ପୁଷ୍ପ ଟିଏ ଲେଖକ
ସେ ବର୍ଷାରେ ନାଦ କରୁଥିବା ମୟୁର ର ଚୂଳ ଟିଏ..
ସେ ନଦୀର ର କୁଳ ଟିଏ…
ସେ ବାହାନର ଇନ୍ଧନ ଟିଏ..
ସେ ଠାକୁର ଙ୍କ ଧୂପ ଦୀପ ଫୁଲ ଚନ୍ଦନ ଟିଏ…
ସେ ଚଳଚିତ୍ର ର ଗାୟକ ଟିଏ…
ଆଉ ଏହି ବିଶ୍ଵ ଯଦି ସମାଜ ହୁଏ
ତେବେ ସେ କବି ନାୟକ ଟିଏ…

ଆମ ସାହିତ୍ୟ ସମାଜ ସଭ୍ୟତାର
ଇତିହାସ ର ଚିନ୍ତାଧାରା ଟିଏ…
ସେ ଆମ ସମସ୍ତଙ୍କ ଲେଖକ ଟିଏ…
ସେ ଜଣେ ଲେଖକ ଟିଏ…


ହୃଷିକେଶ କୁଶୁଲିଆ (ଲେଖକ)
ମୁନିଗୁଡ଼ା, ରାୟଗଡ଼ା ।




If the contents are helpful to share them with your friends, Thanking You.

ରାକ୍ଷୀ (ଓଡ଼ିଆ କବିତା)

 
Rakhi



ରାକ୍ଷୀ 


ରାକ୍ଷୀରେ ରାକ୍ଷୀ 
ଅତୁଟ ଏ ସମ୍ପର୍କର ରହିଛୁ ତୁ ସାକ୍ଷୀ..
 
 ଆରାଧ୍ୟ ଦେବେତା ବଳଦେବଙ୍କ 
 ଜନମ ଦିବସ ଆଜି,
 ଆୟୁଷ ମନାଶେ ଭାଇ ପାଇଁ 
 ପ୍ରଭୁ ପାଦ ପୂଜି…
 
ରାକ୍ଷୀରେ ରାକ୍ଷୀ 
ଅତୁଟ ଏ ସମ୍ପର୍କର ରହିଛୁ ତୁ ସାକ୍ଷୀ..

ସ୍ନେହ ପ୍ରେମର ଏ ବନ୍ଧନ 
ପାଳେ ସାରା ସଂସାର,
ସାରା ଜଗତରେ ପବିତ୍ର 
ସମ୍ପର୍କ ଏ ଭାଇ ଭଉଣୀ ର…
 
ସ୍ନେହ ପ୍ରେମ ବିଶ୍ୱାସ ର
ଡୋରି ଟିଏ ରାକ୍ଷୀ,,
ଅତୁଟ ଏ ସମ୍ପର୍କର ରହିଛୁ ତୁ ସାକ୍ଷୀ..
 
ଧୂପ ଦୀପ ଫୁଲ ଚନ୍ଦନ 
 ପୂଜା ଥାଳି ଟିଏ ନେଇ,
 ବସି ରହିଥାଏ ଭଉଣୀ ଯେ 
 ଭାଇ ର ବାଟକୁ ଚାହିଁ…
 
 ଯିଏ କନ୍ଦେଇ ଦେଇ ପୁଣି 
 ହସେଇ ଦିଏ ସେ ହେଉଛି ଭାଇ,
 ଆଉ ଯିଏ କନ୍ଦେଇଲା ପରେ 
 ନିଜେ କାନ୍ଦି ପକାଏ ସେ ଭଉଣୀ…
 
 ଭାଙ୍ଗିଲେ ବି ଭାଙ୍ଗେ ନାହିଁ
 ବିଶ୍ୱାସ ର ଏ ଅତୁଟ ବନ୍ଧନ,
 ଏ ବନ୍ଧନ କୁ ସଂସାର କହେ 
 ଭାଇ ଭଉଣୀ ର ରକ୍ଷା ବନ୍ଧନ ।


ରୁବି ନାହାକ (ଲେଖିକା)
ସୋଲଣ୍ଡି, ଗଞ୍ଜାମ ।





If the contents are helpful to share them with your friends, Thanking You.

ଓଡ଼ିଆ ଝିଅ ରାଷ୍ଟ୍ରପତି (ଓଡ଼ିଆ କବିତା)

 
ଓଡ଼ିଆ ଝିଅ ରାଷ୍ଟ୍ରପତି 



ଓଡିଶା ମାଟିର ଓଡିଆ ଝିଅ ଦ୍ରୌପଦୀ ମୁର୍ମୁ
ଆଜାଦ ଭାରତର ପ୍ରଥମ ଆଦିବାସୀ ସେ ମୁର୍ମୁ…

ଦିନ ବିତି ଗଲା ମାସ ବିତି ଗଲା
ବିତି ଗଲା ବର୍ଷ ବର୍ଷ…

ଏନ୍ ଡି ଏ, ବିଜେଡି, ଜେ ଏମ୍ ଏମ୍ 
ଦ୍ରୌପଦୀ ପାଇ କଲେ ଭୋଟ ଖର୍ଚ୍ଚ…

ମୋଦି ଶାହା ନଡ୍ଡା ନବୀନ ହେମନ୍ତ ଜଗା
ପୁଟାଇଲେ ଦେଶବାସୀ ଙ୍କ ଓଠେ ହସ…

ସପନରେ କେବେ ଭାବି ନଥିଲୁ 
ମହାମହିମ୍ ରାଷ୍ଟ୍ରପତି ପଦ ଥିଲା 
ଆମ ପାଇ ଅନତି ଦୂର ବହୁତ କୋଶ…

ନାରୀ ଶକ୍ତି କୁ ମିଳିଲା ଦେଶ ବିଦେଶେ ସମ୍ମାନ
ସମଗ୍ର ଭାରତ ବର୍ଷ ର ଜନତା 
ଶ୍ରୀମତୀ ଦ୍ରୌପଦି ଙ୍କୁ ଦେଲେ ଶୁଭେଛା ଓ ଅଭିନନ୍ଦନ 

ପୁଅ ପତି କୁ ହରାଇ ଦ୍ରୌପଦି ଙ୍କ 
ଜୀବନ ଥିଲା ବଡ ସଂଘର୍ଷ 
ଆଜି ଭାରତର ପ୍ରଥମ ନାଗରିକ 
ହୋଇ ହାସଲ କଲେ ସେ ଆସନ ଷିର୍ଷ…

ହୃଷିକେଶ କୁଶୁଲିଆ 
ମୁନିଗୁଡ଼ା,ରାୟଗଡ଼ା। 


If the contents are helpful to share them with your friends, Thanking You.

ସେବା ହିଁ ଧର୍ମ (ଓଡ଼ିଆ ଗଳ୍ପ)

ସେବା ହିଁ ଧର୍ମ

 

 
 

ମୁକୁନ୍ଦପୁର ନାମରେ ଗୋଟିଏ ସୁନ୍ଦର ଗ୍ରାମ ଥିଲା । ମୁକୁନ୍ଦପୁର ନାମ ଶୁଣିବାକୁ ଯେତିକି ସୁନ୍ଦର ତାଠାରୁ ଅଧିକ ସୁନ୍ଦର ସେହି ଗ୍ରାମର ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ଏବଂ ପ୍ରକୃତି ଭରା ପରିବେଶ । ଏହି ମୁକୁନ୍ଦପୁର ପାହାଡ ତଳେ ଛୋଟ କୁଡିଆ ରେ କୃଷ୍ଣ ଓ ତା ବାପା ମା ରହୁଥିଲେ। ସେ ଅତି ଗରିବ ଥିଲେ । କୃଷ୍ଣର ବାପା ଜଣେ କୃଷକ ଥିଲେ ଏବଂ ଜଙ୍ଗଲ କୁ ଯାଇ କାଠ ଆଣି ବ୍ୟବସାୟ କରୁଥିଲେ । ସେହି କାଠ ବିକ୍ରି କରି ଯାହା ଅର୍ଥ ଉପାଜର୍ନ କରୁଥିଲେ ସେହି ଟଙ୍କା ରେ ତାଙ୍କ ପରିବାର ଦୁଃଖ ସୁଖ ରେ ଚଳୁଥିଲେ ।

 

କୃଷ୍ଣର ମା ବି ଶିକ୍ଷିତ ନଥିଲେ । ସେମାନଙ୍କ ଛୋଟ ପରିବାର ଦୁଃଖ ଦାରିଦ୍ର୍ୟ ର ସମୁଦ୍ର ରେ ଡୁବି ରହିଥିଲେ ମଧ୍ୟ ସେମାନେ ଅଳ୍ପ ଅର୍ଜନ ରେ ଖୁସିରେ ଥିଲେ କିନ୍ତୁ କୃଷ୍ଣର ସ୍ବପ୍ନ ଥିଲା ଯେ ସେ ବହୁତ୍ ଭଲ ପାଠ ପଢ଼ିବ । ବଡ ହେଲାପରେ ସ୍ଥଳ ବାହିନୀ ରେ ମୁଖ୍ୟ ସୈନିକ ହେବ । ଆଉ ଦେଶ ସେବା କରିବ କିନ୍ତୁ ତାର ଦାରିଦ୍ର୍ୟ ତାହାର ସ୍ୱପ୍ନରେ ବାଧା ସୃଷ୍ଟି କରୁଥିଲା। ଯେଉଁଠି ତା ପରିବାରରେ ଦିନକୁ ଦୁଇ ମୁଠା ଖାଇବା କଷ୍ଟ ସେଠି ସେ ତା ସ୍ବପ୍ନ କେମିତି ପୁରଣ କରିବ। ତଥାପି କୃଷ୍ଣ ତାର ସ୍ବପ୍ନ ଅବା ତା ଜୀବନର ଲକ୍ଷ୍ୟ  ବିଷୟ ରେ ତା ବାପା ମାଆଙ୍କୁ ଜଣେଇଲା । କୃଷ୍ଣର ଏହି ସ୍ଵପ୍ନ ପୁରଣ କରିବା ପାଇଁ କୃଷ୍ଣ ଅଧିକ ପରିଶ୍ରମ କରୁଥିଲା । ଯାହା ଦ୍ଵାରା ସେ ପାଠ ପଢି ତା ସ୍ଵପ୍ନ ପୂରଣ କରିପାରିବ । 

 

ଏମିତି କିଛି ବର୍ଷ ଗଲା ପରେ ସେମିତି ହିଁ ଦୁଃଖ ସୁଖରେ ପରିବାର ଚଳୁଥିଲା । ଏମିତି ଦେଖୁ ଦେଖୁ କୃଷ୍ଣ ଅଷ୍ଟମ ଶ୍ରେଣୀ ରେ ପହଁଚିଗଲା । କୃଷ୍ଣ ଶ୍ରେଣୀରେ ପ୍ରଥମ ହେଉଥିଲା । ଦିନେ କୃଷ୍ଣର ବାପା ଜଙ୍ଗଲକୁ କାଠ ଆଣିବାକୁ ଯାଇଥିଲେ । କାଠ ହାଣୁଥିବା ସମୟରେ ଗଛ ର ତଳେ ଗୋଟିଏ ସାପ ଶୋଇଥିଲା । ହଠାତ୍ କୃଷ୍ଣର ବାପାଙ୍କ ପାଦ ତା ଲାଞ୍ଜ ଉପରେ ପଡ଼ିଗଲା ସେହି ସାପ ରାଗରେ କୃଷ୍ଣ ର ଗୋଡ଼କୁ କାମୁଡି ଦେଲା। ସେହି କ୍ଷଣି ତା ବାପା ସେଠୀ ଅଚେତ୍ ହୋଇଗଲେ । ସେହି ରାସ୍ତା ଦେଇ ଜଣେ ଲୋକ ଯାଉଥିଲେ, କୃଷ୍ଣ ବାପା ଙ୍କୁ ଦେଖି ଆସି ତାଙ୍କ ପାଖରେ ପହଞ୍ଚିଲେ। ସେ ଲୋକ ତାଙ୍କୁ ନେଇ ଡାକ୍ତର ଖାନା ରେ ପହଞ୍ଚିଲେ । ଆଉ ତାଙ୍କ ଗାଁ କୁ ଖବର ଦେଲେ । କୃଷ୍ଣ ଓ ତା ମାଆ କିଛି ଟଙ୍କା ନେଇ ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ସେଠୀ ପହଞ୍ଚିଲେ । ସେତେବେଳକୁ ବାପା ପୁରା ଗୁରୁତ୍ୱର ହୋଇ ଯାଇଥିଲେ । ମାଆ କାନ୍ଦି କାନ୍ଦି ଡାକ୍ତର ବାବୁ ଙ୍କୁ ଅନୁରୋଧ କରି କହିଲେ ମୋ ସ୍ବାମୀ ଙ୍କୁ ବଞ୍ଚାଇ ଦିଅ ଡାକ୍ତର ବାବୁ । ଡାକ୍ତର କିଛି ନ କହି ଚିକିତ୍ସା ଆରମ୍ଭ କଲେ ତଥାପି ବଞ୍ଚାଇ ପାରିଲେ ନାହିଁ । ବାହାରକୁ ଆସି କୃଷ୍ଣର ମାଆଙ୍କୁ ଜଣାଇଲେ ତୁମ ସ୍ବାମୀ ଆଉ ଜୀବିତ ନାହାନ୍ତି । ଏହା ଶୁଣି କୃଷ୍ଣ ର ମା ବହୁତ୍ କାନ୍ଦିଲେ । ଭାଙ୍ଗି ପଡ଼ିଲେ । କୃଷ୍ଣ ବି ବାପାଙ୍କୁ ହରେଇବା ର କଷ୍ଟ ସହ୍ୟ କରିପାରୁ ନଥିଲା । କୃଷ୍ଣ ଓ ତା ମାଆ ଶବ ସତ୍କାର କରି ଘରକୁ ଫେରିଲେ ।

 

କିଛି ଦିନ ଭୋକ ଉପାସରେ ଦିନ କାଟିଲେ । କୃଷ୍ଣ ମଧ୍ୟ ପାଠପଢ଼ା ବନ୍ଦ କରିଦେଇଥିଲା । ମାଆ ଭାବିଲେ ମୋ ପୁଅ ର ସ୍ବପ୍ନ କୁ ମୁଁ ଯେମିତି ବି ହେଉ ପୂରଣ କରିବି । ତାକୁ ମୁଁ ତାର ବାପା ଙ୍କ ଅଭାବ ହେବାକୁ ଦେବିନି । ମାଆ କାମ ଖୋଜିବାକୁ ବାହାରିଲେ, ଆଉ କାମ ମଧ୍ୟ ମିଳିଗଲା । ନିତିଦିନ କାମ କୁ ଯାଉଥିଲେ।  ସେଥିରୁ ଯାହା ମିଳୁଥିଲା ଘର ଖର୍ଚ୍ଚ କରି କୃଷ୍ଣ ର ପାଠ ପଢ଼ାପାଇଁ ରଖିଲେ। କୃଷ୍ଣ ପୁଣି ପାଠପଢ଼ା ଆରମ୍ଭ କରିଲା ।ଦିନ ହଠାତ୍ କୃଷ୍ଣ ର ମାଆ ଙ୍କୁ ବାପା କଥା ମନେ ପଡ଼ିଲା। ସେ ସେହି କଥା ଭାବି ଭାବି କାମ କୁ ଯାଉଥିଲେ ହଠାତ୍ ପଛପଟୁ ଟ୍ରକ୍ ଆସି ଧକା ଦେଇ ଚାଲିଗଲା । ସେଠୀ ସେହି କ୍ଷଣି କୃଷ୍ଣ ର ମାଆ ଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁ ଘଟିଲା । ସେଦିନ କୃଷ୍ଣ ର ପରୀକ୍ଷା ଫଳ ବାହାରିଲା ଏବଂ ସେ ଶ୍ରେଣୀରେ ପ୍ରଥମ ସ୍ଥାନ ହୋଇଗଲା । ସେହି ଖୁସି ଖବର କୁ ମାଆ ଙ୍କୁ ଜଣେଇବା ପାଇଁ ଦୌଡ଼ି ଆସିଲା ବେଳେ ସେ ରାସ୍ତା ରେ ଦେଖିଲା ଯେ ଗୋଟିଏ ସ୍ଥାନରେ ଲୋକ ରୁଣ୍ଡ ହୋଇଥାନ୍ତି । ସେ ସେହି ସ୍ଥାନ କୁ ଦଉଡ଼ି ଗଲା ଦେଖିବା ପାଇଁ ସେ ସେହି ଗହଳି ଭିତରକୁ ଯାଇ ଦେଖିବା ବେଳକୁ ତାର ମା ରକ୍ତାକ୍ତ ଅବସ୍ଥା ରେ ପଡିଛନ୍ତି ।

 

ମାଆ ଙ୍କ ରକ୍ତ ଯୁଡୁବୁଡୁ ଶରୀର ପାଖରେ ନିଜ ମୁଣ୍ଡ କୁ ପିଟି ସେ ବହୁତ୍ ଜୋରରେ କାନ୍ଦିବାକୁ ଲାଗିଲା । ସେ ସାହି ପଡିଶା ଙ୍କ ସାହାଯ୍ୟରେ ଶବ ସତ୍କାର କରି ଘରକୁ ଫେରିଲା । ସେ ଭାବିଲା ଆଜି ଠାରୁ ତା ଜୀବନର ଲକ୍ଷ୍ୟ ସ୍ବପ୍ନ ଓ ତାର ସବୁ ଖୁସି ଉପରେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ଛେଦ ପଡ଼ିଗଲା। ଜଣେ ଭଦ୍ର ବ୍ୟକ୍ତି କୃଷ୍ଣ ପାଖକୁ ଆସି ପଚାରିଲା କାହିଁକି କାନ୍ଦୁଛୁ ?? କୃଷ୍ଣ ସବୁ କଥା ଜଣାଇଲା ସବୁ ଶୁଣିଲା ପରେ ବ୍ୟକ୍ତି ଜଣଙ୍କ କହିଲେ ତୁମେ ବ୍ୟସ୍ତ ହୁଅନା ପୁଅ । ମୁଁ ତୁମ କୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିବି ଆଉ ପାଠ ପଢା ଖର୍ଚ୍ଚ ମଧ୍ୟ ଉଠେଇବି। ଏମିତି କହି କୃଷ୍ଣ କୁ ଆଶ୍ଵାସନା ଦେଲେ । କୃଷ୍ଣ କୁ କିଛି ଟଙ୍କା ଦେଇ କହିଲେ ତୁମେ ପରିଶ୍ରମ କର କେବେ ଭାଙ୍ଗି ପଡ଼ିବ ନାହିଁ ପୁଅ । ଏତିକି କହି ସେ ବ୍ୟକ୍ତି ଜଣଙ୍କ ସେଠୁ ଚାଲିଗଲେ । ସେହି କଥା ଶୁଣି କୃଷ୍ଣ ଶାନ୍ତ ପଡ଼ିଲା ଏବଂ ପୁଣି ଥରେ ସେ ଉଠି ଆସିଲା ନିଜ ଲକ୍ଷ୍ୟ ହାସଲ କରିବା ପାଇଁ । ଧିରେ ଧିରେ ପରିଶ୍ରମ କରି ପାଠ ପଢିଲା ଏବଂ ନିଜ ପାଇଁ ଖର୍ଚ୍ଚ ବାହାର କରିଲା । ଧିରେ ଧିରେ ବଡ ହେବାକୁ ଲାଗିଲା। ଛୋଟ ମୋଟ ବ୍ୟବସାୟ ଟିଏ ଆରମ୍ଭ କରିଲା । ସେଥିରୁ ଯାହା ସଞ୍ଚୟ କରିଲା ସେ ସବୁ କୁ ତାର ପାଠ ପଢ଼ାରେ ଲଗେଇ ଦେଲା । ୬ ବର୍ଷ ର ସଂଘର୍ଷ ପରେ ଭାରତୀୟ ସ୍ଥଳ ସୈନିକ ବାହିନୀ ରେ ସେ ଯୋଗ ଦେଲା । ସମସ୍ତ ପରୀକ୍ଷା ରେ ଉତ୍ତୀର୍ଣ୍ଣ ହୋଇ ଦେଶ ପାଇଁ ବି ବହୁତ୍ ଭଲ କାମ କରି ଭାରତୀୟ ସରକାର ଙ୍କ ତରଫରୁ ବହୁତ୍ ପଦକ ହାସଲ କଲା। 

 

କିଛି ଦିନ ପରେ ଛୁଟି ନେଇ ଗାଁ କୁ ଆସିଲା । ଆସିବା ସମୟର ସେ ସେହି ଭଦ୍ର ବ୍ୟକ୍ତି ଙ୍କୁ ଦେଖିଲା ଯିଏ ତାକୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିଥିଲେ ଏବଂ ଆଗକୁ ବଢ଼ିବା ପାଇଁ ସହାୟତା କରିଥଲେ । କୃଷ୍ଣ ଗାଡିରୁ ଓହ୍ଲାଇ ଯାଇ ସେ ବ୍ୟକ୍ତି ଙ୍କ ପାଦତଳେ ପଡ଼ିଗଲା । କହିଲା ଆପଣ ଯଦି ସେହି ସମୟରେ ସାହାଯ୍ୟ କରିନଥାନ୍ତେ ତେବେ ମୁଁ ଆଜି ଏହି ସ୍ଥାନ ରେ ପହଞ୍ଚି ନଥାନ୍ତି । ସେ ଭଦ୍ର ବ୍ୟକ୍ତି ଜଣଙ୍କ କହିଲେ, ମୁଁ ବି ଜଣେ ଅନାଥ ଏବଂ ମୁଁ ଅନ୍ୟ ଜଣେ ଅନାଥର ଦୁଃଖ କେମିତି ବୁଝିନଥାନ୍ତି। ଆପଣ ମୋ ସହିତ ଚାଲନ୍ତୁ । ଆଜି ଠାରୁ ଆପଣ ମୋ ସହିତ ରହିବ । ଆଜି ଠାରୁ ଆପଣ ମୋ ବାପା । କୃଷ୍ଣ ସେହି ବ୍ୟକ୍ତି ଙ୍କୁ ଘରକୁ ପାଛୋଟି ନେଇଗଲା । ସେହିଦିନ ଠାରୁ କୃଷ୍ଣ କୁ ତାର ବାପା ମିଳି ଯାଇଥିଲେ । ତା ପର ଠାରୁ କୃଷ୍ଣ କେବେ ନିଜକୁ ଅନାଥ ବୋଲି ମନେ କରିନି।  ଆଜି ମଧ୍ୟ କୃଷ୍ଣ ର ବାପା କୃଷ୍ଣ ପାଖରେ ରୁହନ୍ତି ଏବଂ ଖୁସିରେ ତାଙ୍କ ଦିନ ବିତୁଛି । ବେଳେବେଳେ ମଣିଷର ଅଳ୍ପ ସାହାଯ୍ୟ ରେ ଭବିଷ୍ୟତ ତାକୁ ବହୁତ୍ କିଛି ଦେଇ ଦିଏ । ସେବା କରିବାକୁ ପଛାନ୍ତୁ ନାହିଁ।  ସେବା ହିଁ ଧର୍ମ ।

 

ନମସ୍କାର ।

 

ହରିକୃଷ୍ଣ ସାହୁ (ଶିଶୁ ଲେଖକ)

ଅଷ୍ଟମ ଶ୍ରେଣୀ, ବିରଞ୍ଚିପୁର, ଗଞ୍ଜାମ ।

 
 
 
 
 

If the contents are helpful to share them with your friends, Thanking You.