Current Account(-)
1. Invisible
2. Visible
1.1. Services(+)
1.2. Income(-)
1.3. Transfer(+)
2.1. Goods(+)
1.2.1. Dividend
1.2.2. Interest
1.2.3. Profit
1.3.1. Gift
1.3.2. Donation
1.3.3. Remittance
Capital Account(+)
1. NRI Account(+)
2. Investment(+)
3. Loan (+)
1.1. Gift
1.2. Donation
1.3. Remittance
2.1. Sovereign
2.2. Commercial
3.1. FDI
3.2. FII / FPI
@ Registered under the State Cooperative Societies Act, 1912.
@ It belongs to his customers (Who are the owners and customers of the bank at the same time).
@ Work under “No Profit No Loss” model.
@ Focuses mainly on lending for bank loans to agriculture and rural sectors customers.
@ Under the dual control of Registered of Co- operative Societies and RBI.
@ The Board of Members is elected with “One Member One Vote”.
@ Primary Financing Sector:
1. Agricultural activities,
2. Some small scale industries,
3. Self employed workers.
@ Works according to co – operative principles of mutual aid.
@ For short term loan.
@ Co- operative banks have a 3- tier structure:
1. Primary (Agricultural or Urban) Credit Societies.
2. District Central Cooperative Bank
3. At the apex level – State Cooperative Bank
@ Long Term Loans :
1. Land Development Bank.
2. Cooperative and Rural Development Bank.
ପ୍ରିୟ ସୁନୀତା, ଏହା ମୋର ଶେଷ ଚିଠି ରୂପରେ ତୁମକୁ ପ୍ରଥମ ଥର ପାଇଁ ଲେଖୁଛି । ଜୀବନରେ ବହୁତ୍ କଷ୍ଟ ଦେଖିଲି । ବଞ୍ଚିବାକୁ ଇଚ୍ଛା ଥିଲେ ମଧ୍ୟ ଏହି ଜୀବନକୁ ଉପଭୋଗ କରିବା ମୋ ଭାଗ୍ୟରେ ନାହିଁ । ତମେ ଭଲ ଭାବରେ ଜାଣିଛ ମୁଁ କେବେ ଭୁଲ କରିନି ଏବଂ ଅନ୍ୟାୟ କୁ ଦେଖି ମୁଁ ରହି ପାରେନା । କେବଳ ଅନ୍ୟାୟ କୁ ବିରୋଧ କରିବା ହିଁ ମୋର ଭୁଲ ଥିଲା । ସତ୍ ପଥରେ ରହିଛି ଏବଂ ଏହି ସତ୍ ପଥରେ ରହି ମୁଁ ଆଜି ଗୋଟିଏ ଏମିତି କାମ କରି ବସୁଛି ଯାହା ସମସ୍ତେ ମୋତେ ମୂର୍ଖ ଏବଂ କା-ପୁରୁଷ ର ପରିଚୟ ଦେବେ କିନ୍ତୁ ତମ ପାଇଁ ଆଗରୁ ଯେମିତି ଆଶାର ଆଲୋକ ହୋଇ ରହିଥିଲି ଠିକ୍ ସେମିତି ତୁମର ଭାଗ୍ୟ ଆକାଶରେ ସଦା ଝଟକୁ ଥିବି ।
ମୋର ଏହି ମୂର୍ଖାମି / ଆତ୍ମହତ୍ୟା ପାଇଁ କେହି ଦାୟୀ ନୁହନ୍ତି। ଯିଏ ମଧ୍ୟ ଏହି ଚିଠି କୁ ପାଇବେ ମୋର ପତ୍ନୀ ସୁନୀତା କୁ ଏହି ଚିଠି ଟିକୁ ଦେବାକୁ ଅନୁରୋଧ ।
ମୋର ସବୁ କାଗଜ ପତ୍ର ଏବଂ ଟଙ୍କା ର ହିସାବ କିତାବ ସବୁ ଆଲମାରୀ ର ଦ୍ଵିତୀୟ କଲମ ର ମିଡିଲ ଡ୍ର ରେ ଅଛି । ତାର ଗୋଟିଏ ଚାବି, ଘର ଚାବିର ଗୁନ୍ଥା ରେ ଲାଗିଛି । ତାକୁ ଖୋଲି ସବୁ ଟଙ୍କା କୁ ଉଠେଇ ବାକି ଜୀବନ ଖୁସିରେ ବିତେଇବ ।
ବେଶୀ କିଛି ଲେଖୁ ନାହିଁ , ଏତିକି କହି ରଖୁଛି।
ତୁମର ଆକାଶ…
.
.
.
.
.
ଆକାଶ ର ମୁଣ୍ଡ କିଛି କାମ କରୁ ନଥାଏ। ହଠାତ୍ ଯମ ଦୂତ ଟିଏ ଆକାଶ ର ଆଖି ସାମ୍ନାରେ ଦୃଶ୍ୟମାନ ହେଲା ଏବଂ ସେ ଆକାଶ ର ହାତକୁ ଧରି ତାକୁ ଖଟ ରୁ ଉଠେଇ ଆଣିଲା ଏବଂ କହିଲା ଯାହା କରିବୁ ଶୀଘ୍ର କର। ଏହି ସମୟ ଟି ତୋର ଜୀବନରୁ ମୁକ୍ତି ପାଇବାର ଉଚିତ୍ ସମୟ। ସେ ତାର ହାତ ଧରି ଉଠେଇ ଝରକା ପାଖରେ ଆଣି ଠିଆ କରି ଦେଲା । ସେ କହୁଥାଏ ଶେଷ ଥର ପାଇଁ ବାହାର ଦୁନିଆ କୁ ଦେଖି ନେ। କାଲି ଏ ଦୁନିଆ ତୋ ପାଇଁ ପର ହୋଇଯିବ । ଆକାଶ, ବାହାର ଦୁନିଆ କୁ ଦେଖୁଥାଏ, ବହୁତ୍ ଅନ୍ଧାର ଥାଏ ଏଵଂ ତାକୁ ଇଚ୍ଛା ହେଉଥାଏ ଯେ, ସେ କାଳିମା ଭିତରେ ସେ କିଛି ସମୟ ଭିତରେ ଯେମିତି ଲିନ ହୋଇଯିବ।
କାରଣ ସନ୍ଧ୍ୟା ଠାରୁ ସେ ଖଟ ଉପରେ ବସି ବସି ଚାରି ଘଣ୍ଟା ବିତି ଗଲାଣି। ରୁମ୍ ଭିତରେ ଲକ ହୋଇ ବ୍ୟସ୍ତ ବିବ୍ରତ ହୋଇ ସାରିଲାଣି । ସେ ଭାବିଲା ଶେଷ ସମୟ ମୋର ଆସିଗଲାଣି।ଏତିକି ଭାବି ପୁଣି ଯାଇ ମୋବାଇଲ କୁ ଥରେ ଦେଖିଲା। ଭାବିଲା ଥରେ ସୁନୀତା ସହ କଥା ହୋଇଯିବି। କାରଣ ସନ୍ଧ୍ୟା ଠାରୁ ପ୍ରାୟ ୨୦ ଥର ସୁନୀତା ର ଫୋନ୍ ବାଜି ବାଜି ମିସ୍ କାଲ ରେ ପରିଣତ ହୋଇ ଯାଉଛି । ଫୋନ କୁ ଧରିବାକୁ ଯାଉଥିଲି, ଯମ ଦୂତ ଆକାଶ କୁ ପାଟି କରି କହିଲା, ନା ଏବେ ତୋର ମୁକ୍ତି ପାଇବା ର ସମୟ । କାହାର ଫୋନ୍ ଉଠେଇବୁ ନାହିଁ, କେହି ତୋର ନିଜର ନୁହେଁ। ଏଠି ସମସ୍ତେ ସ୍ବାର୍ଥ ପର। ଆଜି ତୁ ଯେଉଁ କର୍ମ କରିବାକୁ ଯାଉଛୁ, ତାହା ତୋର ଅସଲ ମୁକ୍ତି ପାଇବା ର ରାସ୍ତା।
ତା କଥା ଶୁଣି, ପୁଣି ଆକାଶ ର ମନରେ ପରିବର୍ତ୍ତନ ଦେଖା ଦେଲା ଏଵଂ ଫୋନ୍ କୁ ଓଲଟା କରି ରଖି ଦେଲା ଏଵଂ ଖଟ ଉପରେ ପଡ଼ି ଥିବା ବେଡ୍ ସିଟ କୁ ଉଠେଇ ତାକୁ ମୋଡ଼ି ମୋଡ଼ି ଗୋଟିଏ ଦଉଡ଼ି ଭଳି କରିଲା । ଖଟ ସାଇଡ ରେ ଥିବା ଷ୍ଟୁଲ୍ କୁ ଆଣି ଠିକ୍ ଫେନ୍ ତଳେ ରଖିଲା। ସେପଟେ ଯମ ଦୂତ ବାଧ୍ୟ କରୁ ଥାଏ। ଆରେ ଶୀଘ୍ର କର, ସମୟ ଗଡି ଯାଉଛି । ଆକାଶ ତା କଥା ଶୁଣି ସେ ଯେମିତି ପାଗଳ ହୋଇ ଗଲାଣି । ସମୟ ନଷ୍ଟ ନ କରି ସେ ପ୍ରଥମେ ପଙ୍ଖା ରେ ବେଡ୍ ସିଟ କୁ ବାନ୍ଧିଲା ଏବଂ ଏବଂ ଅନ୍ୟ ଭାଗ ଟି ଆକାଶ ନିଜ ଗଳାରେ ରେ ବାନ୍ଧିଲା। ସେପଟେ ଯମ ଦୁତ କହୁଥାଏ, ଆଜି ତୋର ମୁକ୍ତି ନିଶ୍ଚିତ ହେବ, ତୁ ଠିକ୍ କରୁଛୁ । ଏବେ ଗଳାରେ ଥିବା ବେଡ୍ ସିଟ କୁ ଟାଇଟ୍ ରେ ଗଣ୍ଠି ପକେଇ ଦେ ଏବଂ ଷ୍ଟୁଲ କୁ ଠେଲି ଦେ ।
ତା କଥା ରେ ଆକାଶ ତାର ନିଜ ଗଳା କୁ ଟାଇଟ୍ କରିବାରେ ଲାଗିଲା । ଆଖି ଧୀରେ ଧୀରେ ବନ୍ଦ ହେବାକୁ ଲାଗିଲା। ଷ୍ଟୁଲ କୁ ଠେଲି ବାକୁ ଗୋଡ କୁ ଉଠେଇ ବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିଲା । ଠିକ୍ ସେ ସମୟରେ ଆକାଶ ର ଫୋନ୍ ବାଜି ଉଠିଲା । ଦେଖି ପାରୁ ନଥାଏ କାରଣ ମୋବାଇଲ ର ସ୍କ୍ରିନ ଓଲଟା ଥାଏ । ଆକାଶ ମନ ବଦଳେଇ ଦେଲା ଏବଂ ଚୁପ୍ ରହିଲା। ଗୋଟିଏ ଲମ୍ବା ରିଙ୍ଗ ହୋଇ ରହିଲା, ପୁଣି ବାଜିବାରେ ଲାଗିଲା । ପୁଣି ଅଣଦେଖା କରି ଗଳା କୁ ଟାଇଟ୍ କରିବାରେ ଲାଗିଲା । ସେପଟେ ଯମ ଦୂତ କଣ ମନ୍ତ୍ର ଫୁଙ୍କିଲା କେଜାଣି ତାର ନିଶ୍ବାସ ଅବରୁଦ୍ଧ ହେବାକୁ ଲାଗିଲା । ଆଖି ମଳିନ ପଡ଼ି ଧୀରେ ଧୀରେ ବନ୍ଦ ହେବାକୁ ଲାଗିଲା।
ଷ୍ଟୁଲ କୁ ଠେଲିବାକୁ ଗୋଡ ଉଠେଇଲା ଏବଂ ଠେଲି ବାକୁ ପ୍ରୟାସ କରୁ କରୁ ତୃତୀୟ ଥର ପାଇଁ ଫୋନ୍ ବାଜି ଉଠିଲା । ଫୋନ ର ରିଙ୍ଗ ତାକୁ ଯେମିତି ବିବ୍ରତ କରୁଥାଏ । ରାଗରେ ଲମ୍ବା ନିଶ୍ବାସ ନେଇ ମଳିନ ଆଖିକୁ ଖୋଲି ଭାବିଲା, କିଏ ସେ ଲୋକ ଯିଏ ବାରମ୍ବାର ଫୋନ୍ କରୁଛି । ଯାଏ ଫୋନ୍ କୁ ସ୍ୱିଚ ଅଫ କରି ଦିଏ । ସେପଟେ ଯମ ଦୂତ କହିଲା, ନା ନା, ଏବେ ତୋର ମୁକ୍ତି ପାଇବାର ସମୟ, ଆଉ ଏହି ସମୟକୁ ବେକାର ରେ ଯିବାକୁ ଦିଅ ନାହିଁ । ଯମ ଦୂତ ର କଥା କୁ ମାନିବି ନା ନିଜ ମନ କଥା କୁ ଗ୍ରହଣ କରିବି, ଆକାଶ ଭାବୁଥାଏ। ଶେଷରେ ସ୍ଥିର କରିଲା। ଯେ ନା, ଏବେ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଯମ ଦୂତ କଥା ଶୁଣି ଆସୁଥିଲି । ଏବେ ମୋ ମନ କଥା ଶୁଣିବି। ବେଡ୍ ସିଟ ର ଗଣ୍ଠି କୁ କୋହଳ କରି ଖଟ ଉପରେ ଚଢ଼ି ଆସିଲା। ଫୋନ କୁ ଉଠେଇ ସାଇଲେଣ୍ଟ କରିବାକୁ ଯାଉଥିଲା । ଚତୁର୍ଥ ଥର ପାଇଁ ବାଜିବାକୁ ଲାଗିଲା। ନୂଆ ନମ୍ବର ଟିଏ। ନମ୍ବର୍ ଟି ଅଳ୍ପ ଚିହ୍ନା ଚିହ୍ନା ଲାଗୁଥିଲା । ଫୋନ କୁ ଶାଇଲେଣ୍ଟ କରିବ କଣ ଫୋନ୍ କୁ ଉଠେଇ ଦେଲା ଏବଂ ଭାବିଲା ଏହି ଫୋନ୍ କଲ୍ ମୋ ପାଇଁ ମୋ ଜୀବନର ଶେଷ କଲ୍ କହି କଥା ହେବାକୁ ଲାଗିଲା ।
ହାଲୋ, କିଏ କହୁଛନ୍ତି ବୋଲି ପଚାରିଲା ? ସେପଟୁ ହସ ଭରା ଶବ୍ଦ ରେ ଗୋଟିଏ ଗୋଟିଏ ସ୍ୱର କହିବାକୁ ଲାଗିଲା, ଆରେ ଭାଇ ଆକାଶ, କେମିତି ଅଛୁ ତୁ?
ମୁଁ ଚିହ୍ନି ପାରିଲି ନାହିଁ । ପୁଣି ପଚାରିଲା କିଏ କହୁଛ?? ସେପଟୁ ପୁଣି ଉତ୍ତର ଆସିଲା, ଆରେ ଭାଇ ମୁଁ ଦୀପ୍ତି କହୁଛି, ଆରେ ଦୀପ୍ତି ରଞ୍ଜନ, କଣ ଯେ ଚିହ୍ନି ପାରୁନୁ ? ?? ଆକାଶ ଅଳ୍ପ ଭାବିବାକୁ ଲାଗିଲା । ଆରେ ଭାଇ ଆମେ ଦୁହେଁ ମିଶି ପୋଲିସ୍ ଟ୍ରେନିଂ କରି ଥିଲେ ଭୁବନେଶ୍ୱର ରେ ଏବେ ମନେ ପଡ଼ିଲା ?? ଆକାଶ ର ମନେ ପଡିଗଲା । ସେ କହି ଉଠିଲା, ଆରେ ଭାଇ କହ, କହ କେମିତି ଅଛୁ ? ସେପଟୁ ଦୀପ୍ତି ପଚାରିଲା, ପ୍ରଥମେ ତୁ କହ, କେମିତି ଅଛୁ ?? ଆକାଶ କହିଲା, ନା ରେ ଭାଇ ଭଲ ନାହିଁ । ଦୀପ୍ତି ପୁଣି ପଚାରିଲା, ହଁ ମୁଁ ମଧ୍ୟ ଖବର ପାଇଲି, ତୋ ସହିତ ଅନ୍ୟାୟ ହୋଇଛି ଏବଂ ସବୁ କାହାଣୀ ତୋ ଠାରୁ ଶୁଣିବାକୁ ଚାହୁଁଛି। କହ ମୋତେ, ଆକାଶ କହିଲା ନା, ରେ ଭାଇ, କହି ପାରିବି ନାହିଁ, ସମୟ ନାହିଁ ମୋ ପାଖରେ।
ସେପଟେ ଯମ ଦୂତ ରାଗରେ ଚାହିଁ ଡାକୁଥାଏ ଏବଂ କହିବାକୁ ଲାଗିଲା, ଶୀଘ୍ର ଆସେ ଷ୍ଟୁଲ ଉପରକୁ। ସେପଟୁ ପୁଣି ସ୍ୱର ଆସିଲା।
ଭାଇ କଣ ହେଲା ରେ, ଚୁପ୍ ରହିଲୁ ଯେ, ଆରେ ମୋତେ ତୋର କ୍ଲୋଜ ଫ୍ରେଣ୍ଡ୍ ବୋଲି କହୁଥିଲୁ କିନ୍ତୁ ଏବେ କହୁଛୁ ଯେ, ସମୟ ନାହିଁ ମୋ ପାଖରେ।
ନା ରେ ଭାଇ, ମୋର ଟିକେ ମନ ଭଲ ନାହିଁ, ଗୋଟିଏ ବଡ କାମ ଟେ କରିବାକୁ ଯାଉଛି। ସେପଟେ ଦୀପ୍ତି କହିଲା, ତୋର କଣ ଏମିତି ବଡ କାମ ଯେ ମୋତେ କହି ପାରିବୁ ନାହିଁ। ଏତିକି ଶୁଣି ଆକାଶ ର ମନରେ ଅଳ୍ପ ରାଗ ହେଲା, ଏବଂ ଗାଢ଼ ସ୍ଵରରେ କହିଲା, ମୁଁ ଆତ୍ମହତ୍ୟା କରିବାକୁ ଯାଉଛି । ଦୀପ୍ତି କହିଲା, ଆଉ କଣ ଟା ତୁ କରି ପାରିବୁ କହ ?? ଯା ଯା, ସେଠୁ କରି ଆସିଲା ପରେ ମୋ ସହିତ କଥା ହେବୁ ।
ଆକାଶ ର ପୁଣି ରାଗ ଚଢ଼ିଲା । ଆରେ ତୋତେ କଣ ମଜା ଲାଗୁଛି ନା କଣ ?? ସତରେ ମୁଁ ଆତ୍ମହତ୍ୟା କରିବାକୁ ଯାଉଛି । ତୋର ଯଦି ବିଶ୍ବାସ ହେଉନି ଭିଡିଓ କଲ୍ କରେ, ତୋତେ ଦେଖେଇ ଦେବୀ। ସେପଟେ ଦୀପ୍ତି କହିଲା, ନା ନା ଥାଉ, ମୋତେ ତୋ ଆତ୍ମହତ୍ୟା ସେଟ୍ ଅପ୍ ଦେଖେଇବା ଦରକାର ନାହିଁ । ତୋର ସେଟ୍ ଅପ୍ ଦେଖି ଯଦି ମୋର ଇଚ୍ଛା ହୋଇଗଲା ତେବେ ମୁଁ ମଧ୍ୟ କରିଦେବି। ଏତିକି କହୁ କହୁ ଆକାଶ ଭିଡିଓ କଲ୍ ପାଇଁ ରିକ୍ୱେଷ୍ଟ ଦେଲା । ଦୀପ୍ତି ତାକୁ ରିଜେକ୍ଟ କରି କହିଲା । ଆରେ ନାଇଟ୍ ଡିଉଟି ରେ ଅଛି । ଟାୱାର ଉପରେ ବସିଛି । ଲାଇଟ୍ ପଡ଼ିଲେ INT ବାଲା ଜାଣି ଯିବେ ।
ଭଏସ୍ କଲ୍ ରେ କଥା ହେବା। ସେପଟୁ ଆକାଶ ରାଗରେ କହିଲା। ତୋତେ ମଜା ଲାଗୁଛି ନା । ରଖ୍ ଫୋନ୍ । ମୁଁ ଯାଉଛି ଆତ୍ମହତ୍ୟା କରିବି । ଦୀପ୍ତି କହିଲା। ରହିଯା ଭାଇ, ତୁ ଗୋଟିଏ କାମ କର ତୋର ଆତ୍ମହତ୍ୟା ପୋଷ୍ଟ ପନ୍ କରିଦେ। ଆର ମାସରେ ମୁଁ ଛୁଟି ଆସିବି । ତୁ ମଧ୍ୟ ଆସେ । କଟକ ରେ ଦେଖା କରିବା, ସେଠି ଗୋଟିଏ ଯାଗା ଦେଖି ଆତ୍ମହତ୍ୟା କରିବା। ଏତିକି ଶୁଣି, ଆକାଶ ଚୁପ୍ ରହିଲା ଏବଂ ରାଗରେ ଜଳୁଥାଏ । ସେପଟେ ଯମ ଦୂତ ତାକୁ ରାଗରେ ଚାହିଁ ରହିଥାଏ ଏବଂ ଈଶାରା କରୁଥାଏ ଆସିବା ପାଇଁ । ସେପଟୁ ପୁଣି ସ୍ୱର ଆସିଲା । ଆରେ ଭାଇ ରାଗିଲୁ କି ?? ହଉ ଶୁଣ ରାଗିବା ଦରକାର ନାହିଁ । ପ୍ରଥମେ ମୋତେ ତୋ କାହାଣୀ ଟା କହ, ତାପରେ ତୁ ଯଦି ଆତ୍ମହତ୍ୟା କରିବାକୁ ଚାହିଁବୁ କରିବୁ ତୋତେ ମୁଁ ମନା କରିବି ନାହିଁ । ଆକାଶ କହିଲା ନା ରେ ଭାଇ କହି ପାରିବି ନାହିଁ ।
ଦୀପ୍ତି କହିଲା, ଦୁଇ ମିନିଟ ଲାଗିବ । କହିଦେ, ମୁଁ ତ ଜାଣିଥିବା ଦରକାର ନା, କାଲି ତୁ ଯଦି ଆତ୍ମହତ୍ୟା କରିବୁ ବାକି ଲୋକଙ୍କୁ ତ ମୋତେ କହିବାକୁ ପଡ଼ିବ ନା ?? ତୁ କୋଉ କାରଣ ପାଇଁ ଆତ୍ମହତ୍ୟା କରିଛୁ । ଏବେ ଆକାଶ ର ଅଳ୍ପ ରାଗ ଶାନ୍ତ ହେଲା । ହଉ ତୁ ଯଦି ପଚାରୁଛୁ ତେବେ ଶୁଣ କହୁଛି । ଆକାଶ ଭାବିଲା, ସେ ଯଦି ପଚାରୁଛି ତେବେ ତାକୁ କହିଦିଏ ତା ପରେ ଆତ୍ମହତ୍ୟା କରିବି। ଆକାଶ କହିଲା, ପୋଲିସ୍ ଟ୍ରେନିଂ ପରେ 2014 ରେ ଚାକିରି ଛାଡ଼ି ଫରେଷ୍ଟ ରେଞ୍ଜର ତ ହୋଇଗଲି କିନ୍ତୁ ଏଠି ମଧ୍ୟ ଶାନ୍ତି ନାହିଁ ରେ ଭାଇ। ଚୋରି କରିଲା କିଏ ଆଉ ଫସିଲା କିଏ ? ଆଜି କୁ ଠିକ୍ 19 ଦିନ ପୂର୍ବରୁ, ଗୋଟିଏ ଶାଗୁଆନ ଟ୍ରକ୍ ଟିଏ ନାକା ରେ ଧରିଲି । ତାର ଠିକ୍ ଦୁଇ ମିନିଟ ପରେ ସେ ଅଞ୍ଚଳ ର ସଲୁ ଭାଇ ର ଫୋନ୍ ଆସିଲା ଯିଏ ଏହି ଅଞ୍ଚଳ ର ନାମୀ ଦାମୀ ମଦ ଭାଟି ର ମାଲିକ ଏବଂ ମୋତେ ଧମକ ଦେଇ କହିଲା ଯେ ସେ ଟ୍ରକ୍ କୁ ଛାଡି ଦିଅ ଅଫିସର୍।
ମୁଁ କହିଲି, ଯଦି କିଛି ଧମକ ବାକି ଅଛି ତେବେ ତମେ ଆସି ପୋଲିସ୍ ଷ୍ଟେସନ ରେ କହିବ କହି ଫୋନ୍ କାଟିଦେଲି । ତା ପର ଦିନ ଠାରୁ ଯେମିତି ମୋ ପଛରେ ଶନି ଗ୍ରହ ଦୋଷ ଲାଗିଗଲା ଏବଂ ଦ୍ଵିତୀୟ ଦିନ ଅଫିସ ଯିବା ବାଟରେ ଗୋଟିଏ ସ୍ତ୍ରୀ ଲୋକ ମୋତେ ଆଗକୁ ଯିବା ପାଇଁ ସାହାଯ୍ୟ ମାଗିଲା। ମୁଁ ସାହାଯ୍ୟ କରିବା ପାଇଁ ଜିପ୍ ରୁ ତଳକୁ ଓହ୍ଲାଇଛି ସେ ପାଟି କରି ଆଖ ପାଖ ଲୋକଙ୍କୁ ଡାକିଲା ଏବଂ ସେ ସ୍ତ୍ରୀ ଲୋକ ନିଜ ଲୁଗା କୁ ନିଜେ ଚିରି ଏବଂ ଦେହରେ ନଖ ର ଚିହ୍ନ କରି ମୋ ଉପରେ ବଳାତ୍କାର ର ଦୋଷ ଲଗେଇ ଦେଲା ଏଵଂ ପାଖରେ ଥିବା ଲୋକ ମାନେ ମୋତେ ବହୁତ୍ ମାଡ ମାରିଲେ ଏବଂ ମୋ ବିରୁଦ୍ଧରେ ପୋଲିସ୍ ରେ ରିପୋର୍ଟ ଲେଖାଇଲେ।
ସେ ଦିନ ଠାରୁ ସେ ସାଲୁ ଭାଇ ମୋତେ ଧମକ ଦେଉଛି ଏବଂ ଏହି ଏରିଆ ଛାଡି ଯିବାକୁ କହୁଛି ନହେଲେ ସେ ମୋତେ ଆଉ ମୋ ପରିବାର କୁ ଜୀବନରୁ ମାରି ଦେବ। ଏହି ଚିନ୍ତାରେ ପୋଲିସ୍ ର ସାହାଯ୍ୟ ମାଗିଲି କିନ୍ତୁ ପୋଲିସ ମଧ୍ୟ ସାଲୁ ଭାଇ ସହିତ ମିଶି ମୋ ସହିତ ଓଲଟା କଥା କହିଲେ । ମୋ ଅଫିସର୍ କୁ କହିଲି ସେ ମଧ୍ୟ ହାତ ଟେକି ଦେଲେ ଏବଂ କହିଲେ ଯେ ତମ ସମସ୍ୟା ତମେ ସମାଧାନ କର ଆମକୁ ସେ ଭିତରକୁ ଟାଣ ନାହିଁ । ସବୁ ଆଡୁ ରାସ୍ତା ବନ୍ଦ ହୋଇଗଲା। ଘରେ ସ୍ତ୍ରୀ କୁ କହିଲି ସେ ମୋତେ ବୁଝେଇଲା ଏବଂ ଆଶ୍ଵାସନା ଦେଉଛି ଯେ ସବୁ ଠିକ୍ ହୋଇଯିବ କିନ୍ତୁ ମୋ ପକ୍ଷେ ଏହା ଅସମ୍ଭବ ମୁଁ ଆଉ ବଞ୍ଚିବା ପାଇଁ ଚାହୁଁ ନାହିଁ ରେ ଭାଇ। କେହି ମୋର ନିଜର ନୁହେଁ ସମସ୍ତେ ଏଠି ସ୍ବାର୍ଥ ପର। ଖାଲି ସେତିକି ନୁହେଁ ସେ ସାଲୁ ଭାଇ ମୋତେ ୫୦ ଲକ୍ଷ ଟଙ୍କା ମଧ୍ୟ ମାଗୁଛି ।
ସେପଟେ ଦୀପ୍ତି କହିଲା, ତୁ ଚାକିରି ଛାଡି ଦେଉନୁ କାହିଁକି। ଆକାଶ କହିଲା, ଚାକିରି ଛାଡ଼ିଲେ ମୋ ଘର କେମିତି ଚଳିବ? ଦୀପ୍ତି କହିଲା, ଆରେ ଭାଇ, ଆତ୍ମହତ୍ୟା କଣ ସମାଧାନ ର ଉତ୍ତମ ରାସ୍ତା କୀ କହ ? । ଯଦି ତୁ ଆତ୍ମହତ୍ୟା କରିବୁ ତେବେ ସେ ସାଲୁ ଭାଇ କଣ ତୋ ପରିବାର କୁ ଛାଡ଼ି ଦେବ ? ତୁ କରିବୁ ଯଦି କର, ତୋର ଗୋଟିଏ ଝିଅ ଅଛି, ସେ ଅନାଥ ହୋଇଯିବ, କେବେ ଭାବିଛୁ । ତୋତେ ବିଶ୍ବାସ କରୁଥିବା ତୋର ସ୍ତ୍ରୀ କେମିତି ବଞ୍ଚିବ। ସେ ତୋ ବିନା ବଞ୍ଚି ପାରିବ ନାହିଁ ରେ। ତୋର ଯିବା ଦୁଃଖରେ ସେ ମଧ୍ୟ ଆତ୍ମହତ୍ୟା କରି ପାରେ। ତୋର ଟଙ୍କା ପଇସା ର କଣ ହେବ। ତୋର ବାପା ମା ତୋ ଛୁଆ କୁ ନିଜର ବୋଲି ମାନୁ ନାହାନ୍ତି । ଏପଟେ ଶଶୁର ଘର ଲୋକଙ୍କ ବ୍ୟବହାର ମଧ୍ୟ ଠିକ୍ ନୁହଁ । କେମିତି ଏହି ସ୍ବାର୍ଥ ପର ଦୁନିଆ ରେ ସେମାନେ ଚଳିବେ, ତୁ କହ ??
ତୁ ଯଦି ସେମାନଙ୍କ ସହ ଲଢେ଼ଇ କରି ପାରିବୁ ନାହିଁ ତେବେ ସେ ସ୍ଥାନରୁ ଅନ୍ୟ ଯାଗା କୁ ପୋଷ୍ଟିଂ କରେଇ ଦେ। ଭଲ ଭାବରେ ଚିନ୍ତା କରେ । ଆତ୍ମହତ୍ୟା ସମାଧାନ ର ରାସ୍ତା ନୁହଁ । କଣ ଅସୁବିଧା ହେଉଛି ସବୁ ମୋତେ କହ । ତାର ସମାଧାନ ମୁଁ ତୋତେ ନିଶ୍ଚୟ କହିବି କିନ୍ତୁ ଆଜି ତୁ ଯଦି ଆତ୍ମହତ୍ୟା କରି ଦେବୁ ତେବେ ତୋତେ ତ ମୁକ୍ତି ମିଳିଯିବ ଏବଂ ତୋତେ ମୁର୍ଖ ଆଉ କା-ପୁରୁଷ ର ଉପାଧି ମଧ୍ୟ ନିଶ୍ଚୟ ଦେବେ । ତୁ କହ ତୋ ଝିଅ କେମିତି ବଞ୍ଚିବ ଯିଏ ନିଜ ବାପା ନାମ ନେଇ ସବୁ ଜାଗାରେ ନିଜକୁ ଉଚ୍ଚ ମନେ କରୁଛି। ତୋ ସ୍ତ୍ରୀ କେମିତି ବଞ୍ଚିବ ଯିଏ ନିଜ ସିନ୍ଦୂର ଓ ତୋର ସଚ୍ଚୋଟ ପଣିଆ ପାଇଁ ଗର୍ବ କରି ଆସିଛି । ସେ ବାପା ମା କେମିତି ବଞ୍ଚିବ ଯିଏ ନିଜ ର ମୃତ୍ୟୁ ପୂର୍ବରୁ ନିଜ ପୁଅ ର ମୂତ୍ୟୁ ଦେଖିବେ। ଥରେ ଚିନ୍ତା କରି ଦେଖେ ।
ଏତିକି ଶୁଣି ଆକାଶ ର ଆଖିରୁ ଦୁଇ ଟୋପା ଲୁହ ବାହାରି ଗଲା। ଆଖି ବନ୍ଦ କରି ଖଟ ଉପରେ ଅଚେତ୍ ଭାବେ ବସି ପଡ଼ିଲା । ସେପଟେ ଯମ ଦୂତ ଧୀରେ ଧୀରେ ଅଦୃଶ୍ୟ ମାନ ହେବାକୁ ଲାଗିଲା ଏବଂ ତାର ଶବ୍ଦ ଶୁଣା ଯିବା କମିଗଲା । ମୁଣ୍ଡରେ ହାତ ଦେଲା । ଆରେ ଭାଇ, ସତରେ ମୁଁ କଣ କରିବାକୁ ଯାଉଥିଲି ରେ। ପୁଣି ଦୁଇ ଟୋପା ଲୁହ ବାହାରି ଗଲା। ସତରେ ଦୀପ୍ତି, ତୋ ଯୋଗୁ ହିଁ ଆଜି ମୁଁ ଗୋଟିଏ ବହୁତ୍ ବଡ ଭୁଲ କରିବା ରୁ ବଞ୍ଚିଲି। ଦୀପ୍ତି ଅଳ୍ପ ହସି କହିଲା, ମୁଁ ପ୍ରଥମ ରୁ ଜାଣିଥିଲି ତୁ କିଛି ଗୋଟିଏ ଭୁଲ କାମ କରିବୁ ବୋଲି ଏବଂ ମୋତେ ଆଭାସ ହେଉଥିଲା । ଆଉ ତୁ ଆଜି ମୋ ପାଇଁ ବଞ୍ଚିନୁ ରେ ସେ ଝିଅ ପାଇଁ , ସେ ସ୍ତ୍ରୀ ପାଇଁ ଆଉ ସେ ବାପା ମା ପାଇଁ ବଞ୍ଚିଲୁ । ମୁଁ ତ କିଛି ନୁହଁ ରେ। ଆକାଶ ର ଆଖି ଓଦା ହୋଇ ସାରିଥିଲା । କହି ଉଠିଲା। ଭାଇ ମୁଁ ମୋର ସୁସାଇଡ ନୋଟ ମଧ୍ୟ ଲେଖି ରଖିଛି । ଦୀପ୍ତି କହିଲା, ଏବେ ତୁ ନିଷ୍ପତି ନେ ଏବଂ ସମାଧାନ ର ରାସ୍ତା ମୁଁ ତୋତେ ଦେଖେଇବି। ଯା ଫ୍ରେସ୍ ହୋଇ ଯା ଏଵଂ ଖାଇ ନଥିବୁ ମଧ୍ୟ। ଆକାଶ ହଁ ମାରିଲା ।
ଦୀପ୍ତି କହିଲା, ଯା ବାହାର ହୋଟେଲ ରୁ କିଛି ଖାଇବା ଅର୍ଡର୍ କରେ, ନହେଲେ ଅନଲାଇନ୍ ରେ ଅର୍ଡର୍ କରେ। କାଲି ହିଁ ଭାଉଜ ଙ୍କୁ ନେଇ ଆସ । ଦୁହେଁ ମିଶି ରହିଲେ। ମନ ଭଲ ରହିବ। ଏକା ରହିଲେ ଖରାପ ଚିନ୍ତା ମୁଣ୍ଡରେ ଆସିବ। ଏବେ ମୁଁ ଫୋନ୍ ରଖୁଛି। ଥରେ ଭାଉଜ ଏବଂ ବାପା ମା ସହିତ କଥା ହୋଇ ଯା ମାତ୍ର ସେମାନଙ୍କୁ ତୋର ମୂର୍ଖାମୀ କାମ ବିଷୟରେ କହିବୁ ନାହିଁ। ଏବେ ମୁଁ ଫୋନ୍ ରଖୁଛି କହି ଦୀପ୍ତି ଫୋନ୍ କାଟି ଦେଲା ।
ଆକାଶ ଗୋଟିଏ ଲମ୍ବା ନିଶ୍ବାସ ନେଇ ଖଟ ଉପରେ ଶୋଇ ରହିଲା । ପ୍ରାୟ ଦୁଇ ମିନିଟ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସେ ଫାଶୀ ବନେଇ ଥିବା ବେଡ୍ ସିଟ କୁ ଦେଖି ହସୁଥାଏ ଏବଂ ଅଳ୍ପ କାନ୍ଦୁଥାଏ । ସୁନୀତା ର ଫୋନ୍ ବାଜି ଉଠିଲା । ସୁନୀତା ନୀରବ ରେ ପଚାରିଲା, କଣ କରୁଛ ? ଫୋନ୍ କାହିଁକି ରିଶିଭ କରୁନ? ମୁଁ ବହୁତ୍ ଚିନ୍ତାରେ ଅଛି । ଏପଟେ ଆକାଶ କହିଲା, ନା ମୁଁ ଠିକ୍ ଅଛି। ମୋର ଦେହ ଭଲ ନଥିଲା ସେଥିପାଇଁ ମୋବାଇଲ କୁ ଶାଇଲେଣ୍ଟ କରି ଶୋଇ ପଡ଼ି ଥିଲି। ସୁନୀତା ପଚାରିଲା, କଣ ହୋଇଛି କି ? ଆକାଶ କହିଲା, ମୁଣ୍ଡ ଟିକେ ବ୍ୟଥା ହେଉଥିଲା ଏଵଂ ଅଳ୍ପ କଥା ହେଲା ପରେ ମା ଙ୍କୁ ଫୋନ୍ ଦେବା ପାଇଁ କହିଲା । ସୁନୀତା ମା ଙ୍କୁ ଫୋନ୍ ଦେଲେ, ମା ଙ୍କ ସହ ମଧ୍ୟ ଆକାଶ କଥା ହେଲା। ନିଜକୁ ଖୁସି ମନେ କରିଲା । ବାପା କଥା ପଚାରି ବାରୁ। ମା କହିଲେ, ତାଙ୍କୁ ଅଳ୍ପ ଥଣ୍ଡା ହୋଇଯାଇଛି ସେଥିପାଇଁ ସେ ଖାଇ ଶୋଇ ପଡିଲେଣି । କାଲି କଥା ହେବୁ । ତାପରେ ଅଳ୍ପ କଥା ହୋଇ ଆକାଶ ଫୋନ୍ ରଖିଲା। ଅନଲାଇନ୍ ଖାଇବା ମଧ୍ୟ ଅଳ୍ପ ସମୟରେ ପହଞ୍ଚି ଗଲା । ତା ପର ଦିନ ନିଜ ଗାଁ କୁ ଯାଇ । ପ୍ରାୟ ଚାରି ପାଞ୍ଚ ଦିନ ରହି ସୁନୀତା କୁ ନେଇ ଆସିଲା ।
ବର୍ତମାନ ଆକାଶ ର ସମସ୍ୟା ଧୀରେ ଧୀରେ ସମାଧାନ ହେବାକୁ ଲାଗିଲାଣି ଏବଂ ତାହା କେବଳ ଦୀପ୍ତି ଭଳି ଗୋଟିଏ ଭଲ ସାଙ୍ଗ ପାଇଁ।
( ସେଦିନ ମଧ୍ୟ ଦୀପ୍ତି କୁ ଆକାଶ ର ସ୍ତ୍ରୀ ଫୋନ୍ କରି କହିଲା ଯେ, ମୁଁ ଆକାଶ କୁ ମୁଁ ବହୁତ୍ ଥର କଲ୍ କରିଲିଣୀ ସେ ଫୋନ୍ ଉଠୋଇ ନାହାନ୍ତି। ପ୍ଲିଜ୍ ତାଙ୍କୁ ଟିକେ ଫୋନ୍ କରି ପଚାରିବ କି ?? କାହିଁକି ନା, ସେ ତମ ବିଷୟରେ ମୋତେ ଆଗରୁ କହିଥିଲେ କି ତମେ ଦୁହେଁ ଭଲ ସାଙ୍ଗ ଥିଲ । ସେ ବହୁତ୍ ଚିନ୍ତାରେ ଅଛନ୍ତି ପ୍ଲିଜ୍ ତାଙ୍କୁ ଟିକେ କଲ୍ କରି ବୁଝେଇ ଦିଅ । ମୋତେ କିଛି ରାସ୍ତା ଦେଖା ଗଲା ନାହିଁ । ସେଥିପାଇଁ ତମକୁ ଫେସବୁକ୍ ରେ ମେସେଜ କରି ତମ ନମ୍ବର୍ ମାଗିଲି । ମୋତେ କ୍ଷମା କରିବ ଯଦି ତମକୁ ଡିଷ୍ଟର୍ବ କରି ଥିବାରୁ। ଦୀପ୍ତି ମଧ୍ୟ କହିଲା ଯେ, କିଛି ନାହିଁ ଭାଉଜ, ମୁଁ ଏବେ ହିଁ ଫୋନ୍ କରି କଥା ହେଉଛି ଏବଂ ସେଦିନ ଆକାଶ ଦୀପ୍ତି ଯୋଗୁଁ ହିଁ ମରଣ ମୁହଁରୁ ଫେରି ଆସିଲା ।
ତାପରେ ଦୀପ୍ତି ଆକାଶ ର ସ୍ତ୍ରୀ କୁ ଫୋନ୍ କରି କହିଲା ଯେ ତମେ ଏବେ ଫୋନ୍ କରି କଥା ହୁଅ କିନ୍ତୁ ତାଙ୍କୁ ରାଗି କରି କିଛି କହିବ ନାହିଁ । ସେ ବହୁତ୍ ଚିନ୍ତାରେ ଅଛି। ତମେ ଭଲ ଭାବରେ କଥା ହେବ ବୋଲି ଦୀପ୍ତି ଆକାଶ ର ସ୍ତ୍ରୀ କୁ ବୁଝେଇ ଦେଇଥିଲା )
ତେବେ ଏମିତି ଘଟଣା ଆଜି କାଲି ଆପଣ ମାନେ ଦେଖୁଥିବେ । କାହାର କାହାର କେସ ଠିକ୍ ଏହି କାହାଣୀ ଭଳି ସମାନ । ଯାହା ପାଖରେ ଦୀପ୍ତି ଭଳି ଗୋଟିଏ ଭଲ ବିଚାର ଥିବା ସାଙ୍ଗ ଟିଏ ଥାଏ ସେ ତ ବଞ୍ଚି ଯାଏ କିନ୍ତୁ ଯାହା ପାଖରେ ନଥାଏ ସେ ଏ ଜୀବନରୁ ମୁକ୍ତି ପାଇଁ କା-ପୁରୁଷ ର ପରିଚୟ ନେଇ ଆରପାରି କୁ ଚାଲି ଯାଆନ୍ତି।
ତେବେ ଆପଣ ମାନେ କଣ ସ୍ଥିର କରିଲେ । ଦୀପ୍ତି ଭଳି ସାଙ୍ଗ ଟିଏ ସମସ୍ତଙ୍କ ପାଖେ ରହିବା ଦରକାର ନା ? କମେଣ୍ଟ୍ ରେ ନିଶ୍ଚୟ ଜଣେଇବେ ଏଵଂ ଏହି ଗଳ୍ପ ଟି କେମିତି ଲାଗିଲା କମେଣ୍ଟ ବକ୍ସ ରେ ଶବ୍ଦ ଆପଣଙ୍କୁ ଅପେକ୍ଷା କରିଛି, ନିଶ୍ଚୟ କୁହନ୍ତୁ।
ଏହି ଗଳ୍ପ ଗୋଟିଏ ସତ୍ୟ କାହାଣୀ ଉପରେ ଆଧାରିତ । କେବଳ ସ୍ଥାନ କାଳ ପାତ୍ରକୁ ପରିବର୍ତନ କରା ଯାଇଛି । ଏଠି କାହାକୁ ଇଙ୍ଗିତ କରା ଯାଇ ନାହିଁ।
ଏହି କାହାଣୀ ଦୀପ୍ତି ରଞ୍ଜନ ଙ୍କ ମୁଖରୁ ଲେଖକ ଶୁଣି ଆପଣଙ୍କ ସାମନାରେ କାହାଣୀ ମାଧ୍ୟମରେ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରିଛନ୍ତି।
ତେଣୁ ଧନ୍ୟବାଦ ଦୀପ୍ତି ଭାଇ ।
ଆପଣଙ୍କ ପ୍ରିୟ ଲେଖକ
ନୀଳମାଧବ ଭୂୟାଁ ।
Younger Age :
1. Lot of times ⌚⏱️⌛ “✅”
2. No Money 💰💸💲”❌”
3. More Strength. 🏋️💪🏋️♀️ “✅”
Middle Age :
1. No Times ⌚⏱️⌛”❌”
2. Lot of Money 💰💸💲 “✅”
3. More Strength. 🏋️💪🏋️♀️ “✅”
Old Age :
1. Lot of Time ⌚⏱️⌛”✅”
2. Lot of Money 💰💸💲 “✅”
3. But no Strength 🏋️💪🏋️♀️ “❌”
So comments please which age you performed now .
पासवर्ड में स्पेशल characters का महत्व
अभी हर पासवर्ड में आपको स्पेशल कैरेक्टर्स देना अनिवार्य हो गया है
तो क्यों न हम स्पेशल कैरेक्टर्स से हमारे पासवर्ड को और स्पेशल बना दें ।
पहले जमाने में ना मोबाइल था ना ईमेल आईडी सब कुछ अनजान।
अभी हर एक व्यक्ति का उसका पर्सनल मोबाइल है ।
अगर पर्सनल मोबाइल है तो पर्सनल ईमेल आईडी भी होना है ।
और ईमेल में जी मेल को अपको इंस्टाल करना अनिवार्य है क्यों की 90 प्रतिशत से ज्यादा एप्लीकेशन गूगल से संबंधित है ।
तो हर एप्लीकेशन को चलाने केलिए ईमेल आईडी की जरूरत है ।
तो ईमेल आईडी को चलाने केलिए, आईडी और पासवर्ड की जरूरत है ।
और आज कल की पासवर्ड इतना सरल है की अगर कोई बच्चा भी कोसिस करें तो आसानी से खोल सकता है।
तो पहले में यह बता दूं कि लोगों की पासवर्ड देने की तरीका।
जैसे ऊपर में बताया था कि किसका नाम Ram है । तो उसकी पासवर्ड कुछ इस प्रकार है ।
Ram@1983
Ram@1234
Ram@54321
Ram@11111
Ram123@22
Ram@#123456
यह कुछ पासवर्ड Ram के नाम को लेकर और वैसे उसी तरह आपका नाम कुछ अलग है तो आप भी उस तरह लिखते होंगे।
आज की आर्टिकल के अनुसार कुछ नया सीखेंगे जो आपकी पासवर्ड को स्ट्रॉन्ग बनाएगा और कोई हैक करना तो नामुमकिन है ।
तो क्या है ? कुछ उदाहरण देखते हैं।
पासवर्ड में कुछ नियम का पालन करना अत्यंत जरूरी है
1. कैपिटल कैरेक्टर
2. स्मॉल कैरेक्टर
3. नंबर
4. स्पेशल कैरेक्टर
5. मिनिमम आठ करैक्टर होना भी चाहिए
तो ऐसे समूह को लेकर में कुछ पासवर्ड बताऊंगा और आप उस पासवर्ड को इस्तेमाल करके अपना पासवर्ड स्ट्रॉन्ग बना सकते हैं।
ध्यान रहें अपनी नाम और अपनी जन्म दिवस या वर्ष को इस्तेमाल करने से बचें ।
इस प्रकार पासवर्ड का इस्तेमाल जरूर करें,
यह कुछ अलग प्रकार के हैं ।
देखें जरूर , पसंद आया तो इस्तेमाल करें ।
Paisa: ₹$100Paisa
Rupaya: #₹2Rupaya
Space: Space_248
Ocean : O¢e@n5210
Dollar: 55Dollar$
Ram : @@Ram1348
Akhil Kumar : @khilKumar9514
Subhash : $Ub#@$5813
Ashok : @$#Ok24680
Facebook : Muk#Patrika8
Instagram : !N$tt@G6996
Twitter : 7wiTT£π
Reddit : R£dd!7Baba
Sharechat : $#@π3C#@t
Password: P@$$30πd
यह था कुछ उदाहरण
आप अलग तरीके से भी लिख सकते हैं
ज्यादा स्पेशल कैरक्टर की मदद से आप लिखने की कोशिश करें ।
तो आपको यह आर्टिकल कैसा लगा जरूर कॉमेंट करें और कौनसा पासवर्ड स्टाइल आपको अच्छा लगा जरूर बताएं।
କିଛି ଲୋକ ବହୁତ୍ ଭାଙ୍ଗି ପଡନ୍ତି
ଯେଉଁ ଜିନିଷ ଟି ଆପଣଙ୍କ ଭାଗ୍ୟରେ ହିଁ ନାହିଁ ସେହି ଜିନିଷ ପ୍ରତି ଦୁଃଖ କରିବା ଅନୁଚିତ୍ ।
ଯେପରି ତୁମର ବନ୍ଧୁ ଟିଏ, ଗୋଟିଏ ସ୍କୁଲ ,ଗୋଟିଏ କଲେଜ ରୁ ତୁମ ସହିତ ପଢି ଆସିଛି।
ସେ ନିଜ କ୍ୟାରିୟର ପ୍ରତି ବହୁତ୍ ସଚେତ ହୋଇ ନିଜକୁ ଗୋଟିଏ ଉନ୍ନତ ପଥ ବାଛି ନେଲା ।
ସମୟ କ୍ରମେ ସେ ସଫଳ ମଧ୍ୟ ହୋଇଗଲା ।
କିନ୍ତୁ ଆପଣ କଷ୍ଟ କରି ନାହାନ୍ତି ଏବଂ ତୁମ ବନ୍ଧୁ ର ସଫଳତା ଦେଖି ଆପଣ ଦୁଃଖ କରିବା ଅନୁଚିତ୍ ।
କାରଣ ଅନ୍ୟ ର ସଫଳତା ଆପଣଙ୍କ ବିଫଳତା କୁ ଦର୍ଶାଇ ନଥାଏ ।
ବରଂ ଆପଣଙ୍କ ମନରେ ସାହସ ଗଢି ଉଠିବା କଥା ଯେ ଆପଣଙ୍କ ବନ୍ଧୁ ଭଳି ଆପଣ ମଧ୍ୟ କଷ୍ଟ କରି ସଫଳ ହୁଅନ୍ତୁ ବୋଲି ପ୍ରେରଣା ମୟ ହେବା ଦରକାର ।
ଏପରି ଭାବେ ବହୁତ୍ ଲୋକ ଭାଙ୍ଗି ପଡନ୍ତି ।
ଏଠି ଭାଙ୍ଗି ପଡ଼ିବା ଅନୁଚିତ୍ ।
ନିଜକୁ ସବଳ ର ପରିଚୟ ରେ ସ୍ଥାନ ଦିଅନ୍ତୁ।
ନିଜକୁ ହିନ ମନେ କରନ୍ତୁ ନାହିଁ।
ଦେଖିବେ ସଫଳତା ଆପଣଙ୍କ ହାତ ମୁଠାରେ ମଧ୍ୟ ନିଶ୍ଚୟ ଆସିବ ।
ଚେଷ୍ଟା କରି ଚାଲନ୍ତୁ । ଅନ୍ୟ ର ଘର, ଅନ୍ୟ ର ଗାଡ଼ି, ଅନ୍ୟ ର ଟଙ୍କା କୁ ନିଜ ମୋହ ରେ ପାର୍ଥକ୍ୟ କରିବେ ତେବେ କଷ୍ଟ ଲାଗିବ ।
ଭୁଲି ଯାଆନ୍ତୁ ସବୁ କିଛି ନିଜ ସଫଳତା ହାସଲ କରିବାରେ ଲାଗି ପଡନ୍ତୁ।
ମୋର ଶୁଭକାମନା ଆପଣ ନିଶ୍ଚିତ ଭାବେ ସଫଳ ହେବେ ।
ଆପଣଙ୍କ ପ୍ରିୟ ଗାଳ୍ପିକ. ନୀଳମାଧବ ଭୂୟାଁ
It was that time again to stock up the pantry and fridge, so I meandered through the grocery store, strolling up one aisle and down the next until everything on my list was checked off. When I was standing in line with a full cart for just a few minutes, I noticed the man behind […]
An Act of Kindness and Renewed Faith in Humanity
ଶ୍ରାବଣୀ ର ପରିବାର କଟକ ବାଲି ଯାତ୍ରା ଦେଖିବାକୁ ବାହାରି ଛନ୍ତି। ସେପଟେ ଶ୍ରାବଣୀ ର ସ୍ବାମୀ ବାଇକ୍ ପାର୍କିଂ କରି ଆସୁଛନ୍ତି। ହଠାତ୍ ଶ୍ରାବଣୀ ଗୋଟିଏ ପାଗଳ ସହିତ ଧକ୍କା ହୋଇଗଲା। ଶ୍ରାବଣୀ ର ପୁଅ ତାର ଡାହାଣ ହାତର ଆଙ୍ଗୁଠି କୁ ଧରି ଥାଏ। ପଚାରିଲା, କଣ ହେଲା ମାମା, ଶ୍ରାବଣୀ କହିଲା, ନାହିଁ ବାବୁ କିଛି ନାହିଁ, ଗୋଟିଏ ପାଗଳ ସହିତ ଧକ୍କା ହୋଇଗଲା। ପୁଅ, ରାହୁଲ ପାଗଳ କୁ ରାଗରେ ଚାହିଁ ରହିଲା। ଶ୍ରାବଣୀ ରାଗରେ ପାଗଳ ର ଚୁଟି କୁ ଧରି କହିଲା, ଆବେ କିଏ ତୁ, ତୋତେ କଣ ଦେଖା ଯାଉନି ? ପଛକୁ ବୁଲି ଦେଖିଲା ବେଳକୁ ପାଗଳ ବେଶରେ ଶ୍ରୀକାନ୍ତ।
ଶ୍ରାବଣୀ ର ଆଖି ବଡ ବଡ ହୋଇ ରହିଗଲା। ସେ କଣ କହିବ କିଛି ବୁଝି ପାରିଲା ନାହିଁ । ଚୁଟି କୁ ଧରିବା ଫଳରେ ପାଗଳ କୁ ଅଳ୍ପ କଷ୍ଟ ହେଉଥାଏ। ସେତିକି କଷ୍ଟ ରେ ସେ ହାତ ଯୋଡ଼ି କହିଲା, କ୍ଷମା କରିଦିଅ ଭଉଣୀ। ମୋର ଭୁଲ ହୋଇ ଯାଇଛି । ଏତିକି କହୁ କହୁ ପାଗଳ ର ଆଖିରୁ ଅଳ୍ପ ଲୁହ ବାହାରି ଗଲା। ପାଗଳ ର ଲୁହ ଦେଖି ଶ୍ରାବଣୀ ର ମଧ୍ୟ ଆଖିରୁ ଲୁହ ବାହାରି ଗଲା ।
ସେ କଣ କହିବ କିଛି ବୁଝି ପାରୁ ନଥାଏ। ଚୁଟି ରୁ ତାର ହାତ କୋହଳ ହେବାକୁ ଲାଗିଲା। ସେପଟେ ପଛ ପଟୁ ମିଥୁନ ଶ୍ରାବଣୀ ର ହାତକୁ ଧରି ପଚାରିଲା କଣ ହେଲା ଶ୍ରାବଣୀ ?? ଶ୍ରାବଣୀ କହିଲା, ନା କିଛି ନାହିଁ, ରାହୁଲ କହିଲା, ବାବା, ଏ ପାଗଳ ଟି ମାମା ସହିତ ଧକ୍କା ହୋଇଗଲା। ଏତିକି ପରେ ମିଥୁନ କହିଲା, ହଉ ଛାଡ଼, କିଛି ହୋଇନି ନା?? ଶ୍ରାବଣୀ ଏବଂ ମିଥୁନ ସହିତ ପୁଅ ସେଠୁ ଯିବାକୁ ବାହାରିଲେ।
ଶ୍ରାବଣୀ ର କୋଉଥିରେ ମନ ଲାଗୁ ନଥାଏ। କେବଳ ପାଗଳ ଶ୍ରୀକାନ୍ତ ର ଚେହେରା ତାର ଆଖିରେ ନାଚୁଥିଲା। ସେ ମିଥୁନ କୁ କହିଲା ମୁଁ ଏହି ଚେୟାର ରେ ବସୁଛି ତମେ ରାହୁଲ କୁ ନେଇ ବୁଲି ଆସ। ମିଥୁନ କହିଲା , ଆରେ ୟାର, କଣ ହେଲା? ଶ୍ରାବଣୀ ଟିକେ ବାହାନା କରି କହିଲା। ମୋର ଗୋଡ ଟିକେ ବ୍ୟଥା ହେଉଛି। ତମେ ବୁଲା ବୁଲି କରି ଆସ। ତୁମର ବୁଲାବୁଲି ସରିବା ପରେ ମୋତେ ଲାଇଭ ଲୋକେସନ ସେଣ୍ଡ କରିବ ମୁଁ ସେଠି ପହଞ୍ଚି ଯିବି । ହଁ ଭିଡିଓ ଆଉ ଫଟୋ ଉଠେଇବା ଭୁଲିବ ନାହିଁ। ମିଥୁନ କହିଲା, ତମେ ଯଦି ବୁଲିବ ନାହିଁ ତେବେ ଆମେ ମଧ୍ୟ ବୁଲିବୁ ନାହିଁ । ଶ୍ରାବଣୀ ଅଳ୍ପ ଅନୁରୋଧ କରି କହିଲା। ଦେଖ ରାହୁଲ ର ମନ ଦୁଃଖ ହେବ। ତମେ ବୁଲି ଆସ । ମୁଁ କଣ ହଜି ଯାଉଛି କି। ମୋବାଇଲ୍ ଅଛି ପର୍ସ ଅଛି। କଣ ଅସୁବିଧା ହେଲେ କଲ୍ ନହେଲେ ମେସେଜ କରିବି। ତମେ ଏବେ ଯାଅ ବୁଲାବୁଲି କର।
ମିଥୁନ ରାହୁଲ କୁ ଧରି ଆଗକୁ ବଢ଼ିବାକୁ ଲାଗିଲା । ଏପଟେ ଶ୍ରାବଣୀ ଉଠି ପାଗଳ ଶ୍ରୀକାନ୍ତ କୁ ଦେଖିବାକୁ ବାହାରିଲା । କିଛି ସମୟ ଖୋଜିବା ପରେ ସେ ଦେଖିବାକୁ ପାଇଲା। ଯେ ଶ୍ରୀକାନ୍ତ କୁ କେହି ଜଣେ କୁରକୁରେ ପ୍ୟାକେଟ ଟିଏ ଦେଲା । ସେ କୁର୍କୁରେ ପ୍ୟାକେଟ କୁ ଦେଖି ଶ୍ରୀକାନ୍ତ ଖୁସି ହୋଇଗଲା କିନ୍ତୁ ଶ୍ରାବଣୀ ର ଆଖିରୁ ଲୁହ ବାହାରି ଗଲା । ଶ୍ରାବଣୀ ଶ୍ରୀକାନ୍ତ ପାଖକୁ ଆସି ଠିଆ ହେଲା । ପାଗଳ ଶ୍ରୀକାନ୍ତ ଜାଣିଗଲା ଏବଂ ପୁଣି ଥରେ ହାତ ଯୋଡ଼ି କହିଲା ଭଉଣୀ ଦୟାକରି ମୋତେ ମାର ନାହିଁ । ଶ୍ରାବଣୀ କହିଲା ନା ନା ମୁଁ ମାରିବି ନାହିଁ । ଶ୍ରୀକାନ୍ତ ପଚାରିଲା ତମେ ମାରିବ ନାହିଁ ତ । ” ହଉ ମୁଁ ଆସୁଛି ” କହି ପାଗଳ ଶ୍ରୀକାନ୍ତ ସେ ଜାଗାରୁ ବାହାରି ବାକୁ ଲାଗିଲା । ଶ୍ରାବଣୀ ପଚାରିଲା ମୋତେ ଚିହ୍ନି ପାରୁଛ ଶ୍ରୀକାନ୍ତ ? ପାଗଳ ଶ୍ରୀକାନ୍ତ, ମୁଣ୍ଡ ହଲେଇ କହିଲା ,ନା ଜାଣିନି !!
ସେ ଆଗକୁ ବଢ଼ି ଚାଲିଲା। ଶ୍ରାବଣୀ ତାର ପଛେ ପଛେ କିଛି ଦୂର ଗଲା ପରେ। ସେ ଦେଖିବାକୁ ପାଇଲା ଯେ ଶ୍ରୀକାନ୍ତ ଗୋଟିଏ ବସ୍ତା କୁ ଉଠେଇ ଚାଲିବାକୁ ଲାଗିଲା । ଶ୍ରାବଣୀ ମଧ୍ୟ ପଛେ ପଛେ ଚାଲିଲା। ଧୀରେ ଧୀରେ ପାଗଳ ଶ୍ରୀକାନ୍ତ ମେଳା ର ଗେଟ୍ ରୁ ବାହାରି ଗଲା। ଶ୍ରାବଣୀ ମଧ୍ୟ କିଛି ବୁଝି ନ ଶୁଝି ସେ ମଧ୍ୟ ବାହାରି ଗଲା। ପ୍ରାୟ ୧ କିମି ଶ୍ରୀକାନ୍ତ ପଛରେ ଗଲା ପରେ। ଶେଷରେ ଶ୍ରୀକାନ୍ତ ଗୋଟିଏ ଛୋଟ କୁଡିଆ ଘର ଭିତରେ ପଶିବାକୁ ଲାଗିଲା।
ନା ଲାଇଟ୍ ନା ଛାତ କେବଳ ଗୋଟିଏ ଚିରା ପାଲ କୁ ଗୋଟିଏ ଗଛ ମୂଳକୁ ବନ୍ଧା ଯାଇଥିଲା ଏବଂ ତଳେ କିଛି କାର୍ଟୁନ୍ ଗତ୍ତା ପଡ଼ିଥିଲା, ଲାଗୁଥିଲା ତାହା ହିଁ ପାଗଳ ର ଗଦି । ସେ ଭିତରକୁ ପଶି ଗଲା ଏବଂ ବସ୍ତା ଭିତରକୁ ହାତ ପୁରେଇ ଗୋଟିଏ ଅଧା ଚିରା ପଲିଥିନ ଟିଏ ବାହାର କରିଲା। ଏପଟେ ଶ୍ରାବଣୀ କିଛି ଦୂରରେ ରହି ସବୁ କିଛି ଦେଖୁଥାଏ। ମେଳା ର ହାଲୋଜିନ ଲାଇଟ୍ ଯୋଗୁ ପାଗଳ ର କୁଡିଆ ମଧ୍ୟ ହାଲୁକା ଆଲୋକିତ ହେଉଥିଲା । ପଲିଥିନ ରୁ କିଛି ଦହି ବରା ବାହାର କରି ଖାଇବାକୁ ଲାଗିଲା ଏବଂ ଅନ୍ୟ ଗୋଟିଏ ପଲିଥିନ ବାହାର କରିଲା ସେଥିରୁ ଗୋଟିଏ ପ୍ଲେଟ ରେ ଅଧା ଖିଆ ବିରିଆନି ଟିକୁ ବାହାର କରିଲା। ଅଳ୍ପ ଖାଇବା ପରେ ଲାଗିଲା ଯେମିତି ବହୁତ୍ ରାଗ ଥିଲା ସେ ପାଣି ଖୋଜିବାକୁ ଲାଗିଲା ।
ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ବସ୍ତା ଭିତରକୁ ହାତ ପୁରେଇ ପୁଣି ଖୋଜିବାକୁ ଲାଗିଲା। ପାଣି ବୋତଲ ଟିଏ ଥିଲା କିନ୍ତୁ ପାଣି କେବଳ ଅଳ୍ପ ଥାଏ ଏବଂ ସେତକ ପାଣି ପିଇବା ପରେ ମଧ୍ୟ ତାର ରାଗ ଥମୁ ନଥାଏ। ଶ୍ରାବଣୀ ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ପାଖ ଦୋକାନ ରୁ ଗୋଟିଏ ପାଣି ବୋତଲ କିଣି ଆଣି ଦଉଡ଼ି ଆସି ପହଁଚିଲା ପାଗଳ ପାଖରେ। ପାଗଳ ଶ୍ରାବଣୀ ହାତରେ ପାଣି ଦେଖି ତା ମୁଖରେ ହସ ଫୁଟି ଉଠିଲା। ସେ ଏକା ତରକେ ପୁରା ବୋତଲ କୁ ପିଇ ଦେଲା। ପାଗଳ ଶ୍ରାବଣୀ ର ମୁହଁ ଦେଖି ପାରୁ ନଥାଏ। କାରଣ ଆଲୋକ ର ଅପର ପକ୍ଷେ ସେ ଠିଆ ହୋଇଥାଏ। ହଠାତ୍ ମେଳା ର ଜେନେରେଟର ବନ୍ଦ ହେବା ଯୋଗୁ ପ୍ରାୟ ୧୫ ସେକେଣ୍ଡ ପାଇଁ ଲାଇଟ୍ ବନ୍ଦ ହୋଇଗଲା।
ଠିକ୍ ୧୫ ସେକେଣ୍ଡ ପରେ ପାଗଳ ଆଉ ସେ ଝିଅ କୁ ଖୋଜି ପାଇଲା ନାହିଁ। ପାଗଳ ମଧ୍ୟ ବସ୍ତା କୁ ମୁଣ୍ଡ ତଳେ ରଖି ତକିଆ କରି ଶୋଇ ବାକୁ ଲାଗିଲା । ଏପଟେ ଦୋକାନ ଆଢ଼ୁଆଳରେ ଶ୍ରାବଣୀ ନିଜ ଆଖି ଲୁହ କୁ ରୋକି ନ ପାରି ପୁଣି କାନ୍ଦିବାକୁ ଲାଗିଲା। ଠିକ୍ ଏତିକିବେଳେ ଗୋଟିଏ ସହାନୁଭୂତି ହାତ ଆସି ଶ୍ରାବଣୀ ର ମୁଣ୍ଡ ଉପରେ ରହିଲା । ପଛକୁ ବୁଲି ଦେଖିଲା ବେଳକୁ ସେ ଥିଲା ମିଥୁନ।
ମିଥୁନ କୁ ଦେଖି ଶ୍ରାବଣୀ ର ଯେମିତି ଦେହ ହାତ ଥରିବାକୁ ଲାଗିଲା। ମିଥୁନ କହିଲା କଣ ହେଲା ଶ୍ରାବଣୀ ? ଶ୍ରାବଣୀ କଣ କହିବ କିଛି ଭାବି ପାରୁ ନଥାଏ। ମିଥୁନ ପଚାରିଲା, ସେ ତମକୁ ଚିହ୍ନି ପାରୁଛି?? ଶ୍ରାବଣୀ ର ଆଖି ବଡ ବଡ କରି ମିଥୁନ କୁ ଚାହିଁ ପୁଣି ତାର ଆଖିରୁ ଲୁହ ବାହାରି ଗଲା। ଶ୍ରାବଣୀ ର ହାତ ଆପେ ଆପେ ଯୋଡ଼ି ହୋଇଗଲା। ଶ୍ରାବଣୀ ର ଯୋଡ଼ା ହାତକୁ ଧରି ମିଥୁନ କହିଲା । କିଛି ନାହିଁ ଚାଲ, ଏବେ ଘରକୁ ଯିବା ?? ଶ୍ରାବଣୀ ର ମୁଖରେ କିଛି ଉତ୍ତର ନଥିଲା। ସେ ସେଠୁ ଚାଲିଲେ ବାଇକ୍ ଷ୍ଟାଣ୍ଡ କୁ । ସେଠି ଚୁପ୍ ଚାପ୍ ତିନି ଜଣ ଘର ଅଭିମୁଖେ ଚାଲିଲେ। ରାତିରେ ଶ୍ରାବଣୀ ର ଘର ଯେମିତି ନିଶବ୍ଦ ହୋଇ ପଡ଼ିଥିଲା । ବାଲି ଯାତ୍ରା ରୁ ମିଥୁନ ଖାଇବା ପାର୍ସଲ ନେଇ ଆସିଥିଲା କିନ୍ତୁ ଶ୍ରାବଣୀ ମନରେ ଗୋଟିଏ ଭୟ ସୃଷ୍ଟି ହୋଇ ଯାଇଥାଏ ।
(କଣ ହେବ ଆଗକୁ? କଣ ମିଥୁନ ଶ୍ରାବଣୀ ଉପରେ ରାଗି କିଛି ଭୁଲ କରିବ ନାହିଁ ତ, ତେବେ ଆଗକୁ ପଢ଼ନ୍ତୁ )
ହେଲେ ଶ୍ରାବଣୀ କୁ ସେ ଭୟରେ ଭୋକ ଲାଗୁ ନଥାଏ। ମିଥୁନ ପାଖେ ଆସି ବସିଲା ଏବଂ ଶ୍ରାବଣୀ କୁ ଛୁଇଁବା ପରେ ସେ ଯେମିତି ଚମକି ପଡ଼ିଲା, ଶ୍ରାବଣୀ କହିଲା, ସରୀ ମିଥୁନ । ମୁଁ ଭୁଲ କରିଛି ମୋତେ କ୍ଷମା କରିବ। ମିଥୁନ ଶ୍ରାବଣୀ କୁ କୋଳେଇ ନେଇ କହିଲା। ଆରେ ପାଗଳି ମୁଁ କିଛି କହିଲି କି? ମୁଁ ରାଗିନି ମଧ୍ୟ, ତମେ କାହିଁକି ସେମିତି ଭାବୁଛ ? ଶ୍ରାବଣୀ ପୁଣି ପଚାରିଲା, ତମେ ମୋ ଉପରେ କାହିଁକି ରାଗିନ, ମୁଁ ତମକୁ ମିଛ କହିଥିଲି। ପ୍ରକୃତରେ ମୁଁ ସେ ଶ୍ରୀକାନ୍ତ କୁ ଦେଖିବାକୁ ସେଠି ବାହାନା କରି ରହି ଯାଇଥିଲି। ମିଥୁନ ,ମୁଣ୍ଡ ହଲେଇ କହିଲା। ହଁ ଜାଣିଛି, ସେଠୁ କଣ ହେଲା ? ତୁମର ଇଛା ହେଲା ତୁମେ ରହିଲ ଏଥିରେ ମୁଁ ରାଗିବି କାହିଁକି ? ପାଖରେ ଠିଆ ହୋଇ ରହିଥିବା ପୁଅ ରାହୁଲ କହିଲା । ଜାଣିଛ ମାମା , ବାବା ମୋ ପାଇଁ କିଛି କିଣି ଦେଲେ ନାହିଁ, କେବଳ ତୁମ ପଛେ ପଛେ ଯିବାକୁ କହିଲେ । ମୁଁ ପଚାରିଲି କାହିଁକି ? ତେବେ ବାବା କହିଲେ ଆଜି ମାମା ଯୁଆଡେ ଯୁଆଡେ ବୁଲିବ। ଆମେ ମଧ୍ୟ ତାଙ୍କ ପଛେ ପଛେ ବୁଲିବା।
ଏତିକି ଶୁଣି ଶ୍ରାବଣୀ ର ଚେହେରା ଯେମିତି ଲଜ୍ୟା କର ସ୍ଥିତି ଗଠିତ ହେବାରେ ଲାଗିଲା। ମିଥୁନ କହିଲା, କିଛି କଥା ନାହିଁ, ମୁଁ କିଛି ଭାବିନି ଆଉ ତମ ଉପରେ ମୋର ବିଶ୍ବାସ ଅଛି। ଆରେ ତମ ସହିତ ମୁଁ ଗତ ୬ ବର୍ଷ ହେଲା ଅଛି । ମୁଁ ତମକୁ ଭଲ ଭାବରେ ଜାଣିଛି। ତମେ କଣ କର, କଣ ଭାବ, ମୁଁ ସବୁ ଜାଣେ । ଆଉ ଏଇଟା କେମିତି ଲୁଚି ରହିଥାନ୍ତା କୁହ ? ଶ୍ରାବଣୀ କହିଲା, ନା ମିଥୁନ ମୁଁ ଶ୍ରୀକାନ୍ତ ବିଷୟରେ କିଛି ଜାଣି ନଥିଲି। ତମକୁ ଯାହା ଯାହା କହିଛି ସବୁ ସତ କଥା, ଆଉ ତା ସହିତ ଶେଷ ଦେଖା ପରେ ମୁଁ ତାକୁ ଖୋଜିନି କି କେବେ ଦେଖିନି। ବାହା ଘର ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଅଳ୍ପ ମନେ ପଡ଼ୁଥିଲା କିନ୍ତୁ ପରେ ସବୁ ଭୁଲିଗଲି । ମିଥୁନ କହିଲା ତମେ ସିନା ଭୁଲିଗଲ ହେଲେ ମୁଁ ଭୁଲି ପାରିଲି ନାହିଁ । ଶ୍ରାବଣୀ, ଆଶ୍ଚର୍ୟ୍ଯ ରେ ଚାହିଁ ରହିଲା ।
ଶ୍ରାବଣୀ ପଚାରିଲା, ମୁଁ ବୁଝି ପାରିଲିନି ମିଥୁନ । ପ୍ଲିଜ୍ ଖୋଲି କରି କୁହ ? ହଉ ଶୁଣ , ଯଦି ଧର୍ଯ୍ୟ ଅଛି ତେବେ ଶୁଣ !! ତମର ଆଉ ଶ୍ରୀକାନ୍ତ ର କଲେଜ ଝଗଡ଼ା ହେବା ପରେ ତମେ ତାକୁ କହିଥିଲ ନା, ମୋ ପିଛା କରିବା ଛାଡି ଦିଅ। ଶ୍ରାବଣୀ ହଁ କରିଲା, ସେ ପୁଣି ଥରେ ତୁମକୁ କ୍ୟାଣ୍ଟିନ ରେ ପ୍ରପୋଜ କରିଲା ଏବଂ ସର୍ତ୍ତ ରଖିଲା ଯେ ଏହି ପ୍ରପୋଜ୍ ର ଉତ୍ତର ମୋତେ ପରେ ଦେବ ବୋଲି କହିଥିଲା ଏବଂ ତା ପର ଦିନ ଠାରୁ ସେ କଲେଜ ଆସିନି। ଶ୍ରାବଣୀ ହଁ ଠିକ୍ କଥା କିନ୍ତୁ ତମେ ଏତେ କଥା କେମିତି ଜାଣିଲ। ମିଥୁନ କହିଲା, ତମ ବାୟୋଲୋଜି କ୍ଲାସମେଟ ସୁନୟନା କୁ ଜାଣିଛ। ହଁ ହଁ, ଶ୍ରାବଣୀ କହିଲା, ହଁ ସେ ତ ମୋର ସାଙ୍ଗ, ତାକୁ କେମିତି ଜାଣିଲ। ସୁନାୟନା ମୋର ପିଲା ଦିନ ର ସାଙ୍ଗ। ଆମେ ପିଲା ଦିନେ କଲିକତା ରେ ପଡୋଶୀ ଥିଲୁ। ତାଙ୍କ ବାପା ଏବଂ ଆମ ବାପା ସେଠି ରହୁଥିଲେ। ଚାକିରି ଅଲଗା ଥିଲା କିନ୍ତୁ ରୁମ୍ ଗୋଟିଏ ବିଲ୍ଡିଂ ରେ ଥିଲା ଏବଂ ଆମେ ଦୁହେଁ ପିଲା ଦିନୁ ଏବେ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ contact ରେ ଥିଲୁ।
ତମ କଲେଜ ସମୟରେ ମୁଁ କଲିକତା ରେ ପଢ଼ୁଥିଲି ଏବଂ ତମେ କଟକ ରେ ପଢ଼ୁଥିଲ । ସେ ମୋତେ ତୁମ ବିଷୟରେ ସବୁ କଥା କହୁଥାଏ। ଏମିତି କି ଶ୍ରୀକାନ୍ତ କଥା ମଧ୍ୟ ମୋତେ ସବୁ କହିଛି। ଶ୍ରାବଣୀ, ମୁଣ୍ଡରେ ହାତ ଦେଇ ବସିଲା। ମିଥୁନ କହିଲା ଚିନ୍ତା କରିବା ଦରକାର ନାହିଁ। ତମେ ମୋତେ କିଛି କହିବା ଦରକାର ନାହିଁ। ତମଠୁ ଅଧିକ ଶ୍ରୀକାନ୍ତ କଥା ମୁଁ ଜାଣିଛି। ସେ ଯୋଉଦିନ ତମକୁ ଅପେକ୍ଷା କରି କହି ଚାଲିଗଲା। ସେ ସିଧା ଯାଇ ପହଁଚିଲା କୋଝିକୋଡ଼ (କେରଳ) ରେ। ପ୍ରାୟ ୨ ବର୍ଷ ସେଠି ରହିବା ପରେ ସେ ପୁଣି ଆସିଲା ବେଙ୍ଗଲୋର୍ ରେ ପହଁଚିଲା । ସେ ସେଠି ନିଜ ପାଇଁ ଗାଁ ରେ ଜାଗା କିଣି ଘର କରିଲା । ସେ ତମ ଖବର ରଖିଥିଲା କିନ୍ତୁ ୩ ବର୍ଷ ପୂରିବା ପୂର୍ବରୁ ସେ ତୁମ ପାଖକୁ ଆସି ତୁମକୁ ପ୍ରାପୋଜ କରି ତୁମକୁ ବିବାହ ପାଇଁ କହିଥାନ୍ତା କିନ୍ତୁ ଟ୍ରେନ ରେ କିଛି ଅଘଟଣ ଘଟି ଗଲା ।
କିଛି ଚୋର ଶ୍ରୀକାନ୍ତ ର ଜିନିଷ ନେଇ ପଳେଇ ଯିବା ସମୟରେ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଅଟକେଇ ବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିଲା କିନ୍ତୁ ଚୋର ମାନେ ତାକୁ ବିରୋଧ କରି ତାଙ୍କୁ ଟ୍ରେନ ରୁ ଧକ୍କା ଦେଇ ଖସି ପଳେଇ ଗଲେ।
ତାପରେ ତାର ଆଉ ଖବର ନାହିଁ । ଦେଖୁ ଦେଖୁ ପୁଣି ଗୋଟିଏ ବର୍ଷ ବିତିଗଲା । ତମ ଘର ଲୋକ ମଧ୍ୟ ପୁଅ ଖୋଜିବାରେ ଲାଗିଲେ। ତମ ବିଷୟରେ ମୁଁ ଖବର ରଖିଥିଲି। ଏମିତି ରେ ତମ ସହିତ ଘଟିଥିବା ଘଟଣା କୁ ଭୁଲି ତମକୁ ମୁଁ ଆପଣେଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିଲି ଏବଂ ଅନୁଭବ କରିଲି ଯେ ତମେ ମଧ୍ୟ ଶ୍ରୀକାନ୍ତ କୁ ଭୁଲି ସାରିଛ। ଦେଖୁ ଦେଖୁ ୬ ବର୍ଷ ବିତିଗଲା । ମାତ୍ର ଏବେ ଗତ ଛଅ ମାସ ହେଲା ବେଙ୍ଗଲୋର ରେ ଏଠିକାର କିଛି ଲୋକ ରହନ୍ତି । ସେମାନେ ଶ୍ରୀକାନ୍ତ କୁ ଚିହ୍ନି ତାକୁ କଟକ ନେଇ ଆସିଲେ । ଶ୍ରୀକାନ୍ତ, ନିଜ ଘର ଲୋକ କୁ ମଧ୍ୟ ଚିହ୍ନି ପାରୁନି । ଶେଷରେ ସେ ଘର ଛାଡ଼ି ଏଠି ବାହାରେ ବୁଲୁଛି ।
ଏତିକି ଶୁଣି ଶ୍ରାବଣୀ ର ଆଖିର ଲୁହ ଦାଗ ଯେମିତି ଶ୍ରାବଣୀ ର ଗାଲ ରେ ଦାଗ ହୋଇ ଚାଲି ଥିଲା । ସେତେବେଳେ ଶ୍ରାବଣୀ ପୁଣି କାନ୍ଦିବାକୁ ଲାଗିଲା । ସେତେବେଳେ ରାହୁଲ, ଶୋଇ ପଡ଼ିଥାଏ । ରାହୁଲ ଅଳ୍ପ ଖାଇ ଥାଏ କିନ୍ତୁ ମିଥୁନ ର ବାଧ୍ୟକତାରେ ଶ୍ରାବଣୀ ଦୁଇ ମୁଠା ଖାଇ ଦୁହେଁ ଶୋଇଲେ ।
ରାତି ପାଇଲା ପରେ ଶ୍ରାବଣୀ ମିଥୁନ କୁ ଅନୁରୋଧ କରି କହିଲା । ମିଥୁନ ତମକୁ ଗୋଟିଏ ଅନୁରୋଧ କରିବି । ମିଥୁନ ପଚାରିଲା କୁହ ? ତମେ ରାଗିବ ନାହିଁ ତ? ତମ ହସ୍ପିଟାଲ ରେ ଶ୍ରୀକାନ୍ତ ଙ୍କ ଚିକିତ୍ସା ହୋଇ ପାରିବ କି ? ମିଥୁନ କହିଲା, ତମେ ଭାବିବା ପୂର୍ବରୁ ଶ୍ରୀକାନ୍ତ ର ଘର ଲୋକ ଆଗରୁ ଆମ ହସ୍ପିଟାଲ କୁ ଆସି ସାରି ଥିଲେ ଏବଂ ଚିକିତ୍ସା ପାଇଁ ଡାକ୍ତର ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ ସହିତ କଥା ହେଲେ ଏବଂ ସେହି ସମୟରେ ମୁଁ ସେଠି ପାଖରେ ଥିଲି କିନ୍ତୁ ଡାକ୍ତର ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ କହିଲେ ଯେ ମସ୍ତିଷ୍କ ର ଯୋଉ ଭାଗରେ ଆଘାତ ଲାଗିଛି ଯଦି ତାକୁ ସର୍ଜରୀ କରାଯାଏ ତେବେ ଶ୍ରୀକାନ୍ତ ର ଜୀବନ ପ୍ରତି ବିପଦ ଅଛି ତେବେ ସେ କୋମା କୁ ଯାଇ ପାରେ କିମ୍ବା ତାର ଜୀବନ ମଧ୍ୟ ଯାଇ ପାରେ। ଏମିତି ଶୁଣିବା ପରେ ତାଙ୍କ ଘର ଲୋକ ମଧ୍ୟ ଏହି ସର୍ଜରୀ କରିବା ପାଇଁ ମନା କରିଦେଲେ ।
ଶ୍ରାବଣୀ ପୁଣି ଥରେ ନିରୁପାୟ ହୋଇଗଲା ଏବଂ ନିଜକୁ ଧିକ୍କାର ମନେ କରି କହିଲା ଏ ସବୁ ର ମୂଳ କାରଣ ହେଉଛି ମୁଁ, ମୋତେ ଶାସ୍ତି ମିଳିବା ଦରକାର। କାରଣ ମୋ ଯୋଗୁ ଗୋଟିଏ ଜୀବନ ଏବଂ ତାର ହସ ଖୁସି ସବୁ ମାଟିରେ ମିଶିଗଲା।
ମିଥୁନ ପୁଣି କୁଣ୍ଢେଇ ନେଲା ଶ୍ରାବଣୀ କୁ ଏବଂ ଦୁଃଖରେ ପୁଣି କେତେ ଯେ ଲୁହ ବାହାରିଗଲା । ଶ୍ରାବଣୀ କୁ ଆଶ୍ଵାସନା ଦେଇ ମିଥୁନ କହିଲା । ମୁଁ ଶୁଣିଛି ଶ୍ରୀକାନ୍ତ ଯେତେବେଳେ ଟ୍ରେନ ରୁ ତଳେ ପଡ଼ିଗଲା ସେ ସମୟରେ ତାର ମୁଣ୍ଡ କେଉଁ ଲୁହ କିମ୍ବା ପଥର ରେ ବାଜି ଗଲା ସେ ବହୁତ୍ ଦିନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଅଚେତ୍ ଅବସ୍ଥାରେ ଥିଲା। ତା ପରେ ଗୋଟିଏ ସହକାରୀ ସଂସ୍ଥା ତାର ଚିକିତ୍ସା ପାଇଁ ଭରଣ ପୋଷଣ କରିବା ଦ୍ୱାରା ଚିକିତ୍ସା ରେ ସୁଧାର ହୋଇ ତାର ହୋସ୍ ଆସିଲା କିନ୍ତୁ ସେ ସବୁଦିନ ପାଇଁ ପାଗଳ ହୋଇଗଲା।
ଶ୍ରାବଣୀ, ମିଥୁନ ର ବାହୁ ବନ୍ଧନ ରୁ ଅଲଗା ହୋଇ ପୂଜା ଘରେ ଯାଇ ଭଗବାନ ଙ୍କୁ ବହୁତ୍ ଗୁହାରି କଲା କିନ୍ତୁ ଯାହା କପାଳ ଲିଖନ ତାହା କେବେ ବଦଳିବ ନାହିଁ।
ଆଜି ମଧ୍ୟ ସେ ପାଗଳ କଟକ ର ଗଳି ସନ୍ଧି ରେ ନିଜ ପାଇଁ କୁତ୍ରୀମ କୁଡିଆ ରେ ଆଶ୍ରୟ ହୋଇ ନିଜ ଦିନ କାଟୁଛି। କଷ୍ଟ ହେଲେ ମଧ୍ୟ ସେ ସବୁ ସହି ଯାଉଛି। ସେ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଜାଣେ ଏବଂ ଭୁଲିବା ପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା କରେ। ଏମିତି କି ଯେତେବେଳେ ଶ୍ରାବଣୀ କୁ ମଧ୍ୟ ପ୍ରଥମ କରି ଦେଖିଲା ସେ ଚିହ୍ନି ପାରିଥିଲା କିନ୍ତୁ ଶ୍ରାବଣୀ ର ଖୁସିର ସଂସାର ରେ ସେ ବାଧା ହେବାକୁ ପୁଣି ଚେଷ୍ଟା କରିଲା ନାହିଁ। ସେ ଯାହାକୁ ପ୍ରତିଶ୍ରୁତି ଦେଇଥିଲା ସେ ତ ଅପେକ୍ଷା କରି ପାରିଲା ନାହିଁ ତେବେ ତାକୁ ଏମିତି ମୁହୂ୍ତ୍ତରେ ଚିହ୍ନି କଣ ଉପକାର କରିଥାନ୍ତା ସେ।
ସେ ଆଜି ମଧ୍ୟ ବୁଲୁଛି । ଜାଣି ଜାଣି ନିଜକୁ କଷ୍ଟ ଦେଉଛି। ପ୍ରତିଦିନ କେବଳ ଦୁଃଖ ଆଉ କଷ୍ଟ ରେ ବଞ୍ଚିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଛି କିନ୍ତୁ ଦୁନିଆ ତା ଆଗରେ ସେ ନିରୁପାୟ। ସତ୍ୟ ଏହା ଯେ ସେ ପାଗଳ ଟିଏ କିନ୍ତୁ ପ୍ରକୃତରେ ସେ ଭଲ ମଣିଷ ଟିଏ ଥିଲା। କେବଳ ଭୁଲ ଥିଲା ଯେ ଗୋଟିଏ ଝିଅ କୁ ଅନ୍ତରରୁ ଭଲ ପାଇବା ତାର ବହୁତ୍ ବଡ ଭୁଲ ଥିଲା ଏବଂ ସେହି ଭୁଲ ର ପ୍ରାୟଶ୍ଚିତ ସେ ପ୍ରତିଦିନ ନିଜକୁ ଦେଇ ଚାଲିଛି।
ଶ୍ରାବଣୀ ବେଳେ ବେଳେ ଶ୍ରୀକାନ୍ତ କୁ ବାଟ ଘାଟରେ ଦେଖି ଦେଲେ କିନ୍ତୁ ଲୁହ ଛଳ ଛଳ ରେ ନିରୁପାୟ ହୋଇ ନିଜ ପରିବାର ସହିତ ଫେରି ଯାଏ ଏବଂ ବର୍ତ୍ତମାନ ସେ ସାଜିଛି କଟକ ର ପାଗଳ । କେତେବେଳେ ସେ କେଉଁଠି ଠିକଣା ବିହୀନ ହୋଇ ବୁଲୁଛି ସେ ପାଗଳ ।
ଶ୍ରୀକାନ୍ତ, ଶ୍ରାବଣୀ କୁ ପ୍ରତିଶ୍ରୁତି ଦେବା ଟା କଣ ଭୁଲ ଥିଲା ? ନା ଶ୍ରାବଣୀ ଜାଣିଶୁଣି ଶ୍ରୀକାନ୍ତ କୁ ଅନାଦର କରୁଥିଲା ? ଶ୍ରାବଣୀ ଯଦି ଥରେ କହିଥାନ୍ତା ଯେ ,ହଁ ଶ୍ରୀକାନ୍ତ ମୁଁ ତୁମକୁ ଭଲ ପାଏ । ଏହି ଶବ୍ଦ ରେ ଶ୍ରୀକାନ୍ତ ବୋଧେ ଟଙ୍କା ରୋଜଗାର କରିବା ପାଇଁ ଅନ୍ୟ ରାଜ୍ୟ ର ଦ୍ବାରସ୍ଥ ହୋଇ ନଥାନ୍ତା !! କିନ୍ତୁ କଣ ଥିଲା ପ୍ରକୃତ ରହସ୍ୟ ? ଯଦି ଆପଣ ମାନଙ୍କ ମନରେ ଏମିତି ପ୍ରଶ୍ନ ଘୁରି ବୁଲୁଛି ତେବେ କମେଣ୍ଟ ବାକ୍ସ ରେ ଲେଖିବା ପାଇଁ ବାଧ୍ୟ ହେବେ ।
ଗଳ୍ପ ଟି ଅଧିକ ଦୁଃଖଦ ମୟ କିନ୍ତୁ ଗାଳ୍ପିକ ଆପଣଙ୍କୁ ଦୁଃଖୀ କରିବା ପାଇଁ ପ୍ରୟାସ କରି ନାହାନ୍ତି। ଯଦି ସତ୍ୟ ଭାବରେ ନିଆ ଯାଏ ତେବେ ହୃଦୟ ରୁ ଭଲ ପାଉଥିବା ମଣିଷ ର ଆଖିରୁ ଟୋପାଏ ଲୁହ ତ ନିଶ୍ଚୟ ବାହାରି ଯିବ, ଆପଣ କେତେ ଚେଷ୍ଟା କରିଲେ ମଧ୍ୟ ସେ ଲୁହ ମିଶା କୋହ କୁ ରୋକି ପାରିବେ ନାହିଁ ।
ଗଳ୍ପ ଟି ଶେଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପଢି ଥିବା ଯୋଗୁଁ ଆପଣଙ୍କୁ ବହୁତ୍ ବହୁତ୍ ଧନ୍ୟବାଦ।
ଆପଣଙ୍କ ପ୍ରିୟ ଗାଳ୍ପିକ, ନୀଳମାଧବ ଭୂୟାଁ
हरेकृष्ण बाबू बहुत ही शांत स्वभाव के व्यक्ति हैं। उनके पिता के त्याग के बाद, उनके सारा संपति हरेकृष्ण के लिए छोड़ गए हैं। हरकृष्ण बाबू 35 साल से शिक्षक भी रह चुके हैं। उसने अपने जीवनकाल में बहुत संपत्ति जमा कर ली है और उसका भोग करने वाला कोई नहीं है। भाग्य का न तो कोई पुत्र है और न ही कोई पुत्री। शायद उनके जीवन दुर्भाग्य पूर्ण है। अंत में उसने सोचा कि उसका भाई के पुत्र को अपना पुत्र के रूप में ग्रहण करेगा। यहां तक कि अगर कुछ नहीं होता है, तो वह उसके आखरी समय में साथ तो रहेगा। क्या हुआ? जैसा कि कहा जाता है, जिसके नसीब खराब है, उसके साथ अन्याय होता रहता है।
दिन बीत रहा था। हरेकृष्ण बाबू ने सोचा कि उनका बेटा आखिरी वक्त तक रहेगा । तो मुझे इस संपत्ति का क्या करना चाहिए? बिना आगे सोचे-समझे सब कुछ संपाती पुत्र के नाम पर कर दिया, लेकिन जो होने वाला था, धीरे-धीरे परिणाम दिखने लगा। भाई का बेटा, अनंत ने शादी कर ली और पत्नी के बात पे आ कर और हरे कृष्ण बाबू और उसकी पत्नी को घर से निकाल दिया।
अंत में हरेकृष्ण बाबू ने बुद्ध आश्रम में शरण ली। कुछ दिन बीत गए। यह बात हरेकृष्ण बाबू को पता चला कि असल में यह चाल उसके भाई का है ना की उसकी बेटे की पत्नी की है । यह उनके भाई और बेटे की पहले से योजना थी। और आज वो अपने उस प्लान में कामयाब हो गए हैं. सच्चाई का पता चलने पर हरेकृष्ण बाबू ने थाने में जाकर रिपोर्ट दर्ज कराई, लेकिन किसी ने उसकी व्यथा नहीं सुनी। वह खाली हाथ लौट आया। कोई रास्ता न होने के कारण वह चुप रहा।
दिन गुजरते हैं। अंत में, हरेकृष्ण बाबू ने संपती और उनके पुत्र मोह को छोड़ कर भगवान की शरण लेने के लिए वृंदावन चले गए ।
वहां पहुंचे उन्हें एक साल से ज्यादा का समय भी हो गया । उसने खुशी-खुशी अपना जीवन भगवान को समर्पित कर रहे थे और इस दुनिया के सभी भ्रमों को भूल गए। लेकिन कहा जाता है कि अगर कोई पाप किया गया है तो उसका हिसाब जरूर होता है ।
इस बीच, सालों बाद, अनंत की पत्नि । वह अपनी योजना में सफल हो गई और सारी संपत्ति अपने नाम कर ली और एक अन्य युवक के साथ भाग गया। इधर अनंत और उसका परिवार अब भिखारी बन गए । जैसा कि कहा जाता है, “जैसी करनी वैसी भरनी।”
अनंत की पत्नी की शादी दूसरे युवक से हो चुकी है और अब वह विदेश में रह रही है, लेकिन उसकी भी हिसाब होगा, जो झूठ बोलकर धोखा देती है और धन कमाती है, वह धन भी अधिक दिनों तक टिक नहीं सकता।
हरेकृष्ण बाबू ने अपना जीवन ईश्वर को समर्पित कर दिया, लेकिन अनंत के परिवार को अब दो वक्त के भोजन के लिए भीख मांगना पड़ रहा है ।
दो साल बीत गए। एक दिन अनंत को पता चला कि उसकी पत्नी अपने गांव लौट आई है। वह बिना देर किए बदला लेने के लिए अपने ससुराल पहुंच गया। लेकिन वहां जो देखा वह इसके विपरीत था। वहां उसने देखा कि उसकी पत्नी के पास एक फूटी कौड़ी भी नहीं है ।
उसे पता चला कि उसकी पत्नी जिस युवक के साथ चली गई थी, कुछ दिनों के बाद, युवक ने सारी संपत्ति अपने नाम कर के उसे वेश्या काम करने के लिए मजबूर किया, और जब उसने वेश्या के रूप में काम करने से इनकार कर दिया, तो उसे साथ ही जबरन वेश्या के रूप में काम करने के लिए मजबूर किया गया। उसके एक साल बाद वह युवक की पत्नी को गांव में छोड़कर फिर विदेश चला गया।
वहां अनंत की पत्नी भी निराश पड़ी थी। न सम्मान, न मर्यादा, उन्होंने कानून का सहारा लेने की कोशिश तक नहीं की। उसने सोचा कि मैंने जो किया वह मेरे कर्म का फल है और वह अपना जीवन अकेले बिताना चाहती है। लेकिन अनंत को देखकर उनमें थोड़ी हिम्मत आई।
लेकिन अनंत ने आखिरकार अपनी पत्नी को स्वीकार करने से इनकार कर दिया और दुखी होकर दूसरे राज्य में वापस चला गया।
पुराणों और शास्त्रों में लिखी हुई सारी बातें सच हो गई हैं। एक बार फिर मैं कहूंगा, “जैसी करनी वैसी भरनी “
अब सोचिये उस युवक का क्या हुआ? उसके लिए भी कुछ सजा जरूर होगी। वह तो समय बताएगा लेकिन यह कहानी बस इतनी ही थी। इस कहानी के माध्यम से एक संदेश यह था कि यदि हम किसी की प्रति अन्याय करते हैं, तो वह निश्चित रूप से अन्याय के रूप में हमारे ऊपर ही आयेगा ।
तो आप कमेंट करके जरूर बताएं कि आपको कहानी कैसी लगी।
आपका नीलामाधव भुयां
कुछ मेडिसिन को उपयोग में लाने से बेहतर, कुछ अलग कीजिए जिसमे साइड इफेक्ट्स भी ना हो।
तो आप अनुभव कर चुके हैं कि आपकी कान में गंदगी जमा हुआ है और आप कान की बड्स से भी सही तरीके से गंदगी को भी नहीं निकाल पाए हो ।
तो आप कभी भी कोई भी केमिकल का इस्तेमाल भी ना करें ।
इसमें एक चीज का खतरा बढ़ सकता है ।
वो है अगर अंदर कोई भी इफेक्शन है तो आपको लेने की देने पड़ जायेगा।
आप सरसो का तेल इस्तेमाल कीजिए और वह भी मिल से पिसा हुआ तेल को इस्तेमाल में लीजिए।
तरीका :
दो बूंद तेल कान में डाल कर 2- 3 मिनिट तक छोड़ दीजिए और उसको ढलान तरीका अपना कर सो जाइए ।
कोशिश करें को पूरा तेल बाहर ना निकले ।
इतना कार्य करके सो जाइए सुबह तक कुछ गंदगी कान की बाहरी परत तक आ सकता है ।
बड्स और कपड़े से धीरे धीरे उसके निकाल दीजिए ।
यह केबल घरेलू उपचार है , कान में किसी तरह इन्फेक्शन है तो इस तरीके को परहेज करें ।
यह घरेलू उपचार आपके लिए कितना लाभ दायक है, कॉमेंट करके बताएं ।
Harikrishna Babu is a very calm person. After his father’s renunciation, many properties were left for Harikrishna. Harikrishna Babu has also been a teacher for 35 years. He has accumulated a lot of wealth in his lifetime and there is no one to enjoy it. Luck has neither with him. His not have any son or any daughter. Maybe bad luck. At last, he thought that his brother’s son adopted him and make him a son. Even if nothing happens, he will stand with his last time. What happened? As the saying goes, If your bad luck means everything will be going wrong.
The day passed. After their retirement, Harikrishna Babu thought that his adopted son would stand with him. So what should I do with this property? Without thinking ahead, everything, property, and land all changed his ownership to his son’s name. What was going to happen slowly started showing results? The adopted son’s name Anant got married and create a plan with his wife and threw Harikrishna Babu and his wife out of the house.
Harikrishna Babu finally stayed old aged home. A few days passed. Harikrishna Babu came to know that. The adopted son’s wife has not guilty. It was the plan of his brother and adopted son. And today they have succeeded in that plan. After Harikrishna Babu came to know the truth, he went to the police station and wrote a report there, but no one listened to his grief. He came back empty-handed. As there was no way, he remained silent.
Days passed. Finally, Harikrishna Babu also left their greed for property and go to Vrindavan to take shelter from God.
It has been more than a year since he reached Vrindavan. He happily spent his days surrendering his life to God and forgot all the illusions of this world. But it is said that if a sin has been committed, it must be accounted for.
Meanwhile, years later, Anant’s wife succeeded in her plan and took all the properties in her name, and, went out with another young man. Here Anant and his family now become beggars. As the saying goes, ” Tit for Tat”
Anant’s wife is married to another young man and now she is living in a foreign country, but she will also be reckoned with, who cheats and earns wealth by lying, even that wealth cannot last long.
Harikrishna Babu surrendered his life to God, but Anant’s family now has to pay alms for two meals a day.
Two years passed by. One day, Anant learned that his wife had returned to her village. Without delay, he reached his father-in-law’s house to take revenge. But what he saw there was the opposite. There he saw that his wife did not even have a single bucks.
He found out that his wife had gone with the young man. After a few days, the young man forced her to work as a prostitute by putting all her wealth in his name, and after she refused to work as a prostitute, he was also forcibly forced to work as a prostitute. A year later, he left the young man’s wife in the village and went abroad.
No With inspection, and no dignity she did not even try to take recourse to the law. She thought that what I did was the result of my work and she wanted to spend his life alone. But seeing Anant, he got some courage.
But Ananta finally refused to accept his wife and went back to another state for labor work.
All the things written in the Puranas and scriptures have come true. Once again, I will say, if you are doing bad so results always wrong.”
Now, what do you think happened to that young man? There must be some punishment for that too. Time will tell but this story was just that. One message through this story was that if we disobey someone, it will surely reflect on us in the form of disobedience.
Then you must share how you liked the story by commenting.
Your favorite novelist Nilamadhab Bhuyan
ହରେକୃଷ୍ଣ ବାବୁ ବହୁତ୍ ଶାନ୍ତ ସ୍ଵଭାବ ର ଲୋକ। ବାପା ଇହ ଧାମ ତ୍ୟାଗ ପରେ ବହୁ ସମ୍ପତି ହରେ କୃଷ୍ଣ ପାଇଁ ଛାଡ଼ି ଦେଇ ଗଲେ। ହରେକୃଷ୍ଣ ବାବୁ ମଧ୍ୟ ଶିକ୍ଷକତା ରେ ୩୫ ବର୍ଷ ବିତିଗଲାଣି । ସେ ନିଜ ଜୀବନ କାଳ ଭିତରେ ବହୁ ସମ୍ପତି ରଖିଛନ୍ତି ହେଲେ ସେ ସମ୍ପତି ଭୋଗ କରିବାକୁ କେହି ନାହାନ୍ତି। ଭାଗ୍ୟ କୁ ନା ପୁଅ ଟିଏ ନା ଝିଅ ଟିଏ। ଭାଗ୍ୟ ଖରାପ ବୋଧେ। ହେଲେ ଶେଷରେ ଚିନ୍ତା କରିଲେ ଭାଇ ପୁଅ କୁ ନିଜର ପୁଅ କରିବେ ବୋଲି। କିଛି ନ ହେଲେ ମଧ୍ୟ ମୁହଁରେ ନିଆଁ ତ ଦେବ । ହେଲେ କଣ ହେଲା । କଥାରେ ଅଛି ପରା ଯାହାର ଫଟା କପାଳ ତାହାର ହିଁ ଅନର୍ଥ ହେବ ।
ଦିନ ବିତିଗଲା। ଚାକିରି ସରିବା ପରେ ହରେକୃଷ୍ଣ ବାବୁ ଭାବିଲେ ପୁଅ ତ ଆମ ମୁହଁରେ ନିଆଁ ଦେବ। ସେଥିପାଇଁ ଏ ସମ୍ପତି କୁ କଣ କରିବି। କିଛି ଆଗ ପଛ ବିଚାର ନ କରି ସବୁ ସମ୍ପତି ପୁଅ ନାମରେ କରିଦେଲେ କିନ୍ତୁ ଯାହା ହେବାକୁ ଥିବ ତାହା ଧୀରେ ଧୀରେ ପରିଣାମ ଦେଖାଇବା ଆରମ୍ଭ ହୋଇଗଲା। ଭାଇ ପୁଅ , ଅନନ୍ତ ବିବାହ କରିଲା ଏବଂ ସ୍ତ୍ରୀ କଥାରେ ପଡ଼ି ହରେ କୃଷ୍ଣ ବାବୁ ଏବଂ ତାଙ୍କ ସ୍ତ୍ରୀ ଙ୍କୁ ଘରୁ ତଡ଼ି ଦେଲା।
ହରେକୃଷ୍ଣ ବାବୁ ନିରୁପାୟ ହୋଇ ଶେଷରେ ବୁଦ୍ଧ ଆଶ୍ରମ ର ସାହାରା ନେଲେ। କିଛି ଦିନ ବିତିଗଲା। ହରେକୃଷ୍ଣ ବାବୁ ଜାଣିବାକୁ ପାଇଲେ ଯେ । ପୁଅ ସ୍ତ୍ରୀ ବୋଲକରା ରେ ଘରୁ ବାହାର ହୋଇ ନାହାନ୍ତି। ଏହା ଥିଲା ତାଙ୍କ ଭାଇ ଏବଂ ପୁଅ ଙ୍କ ଗୋଟିଏ ଯୋଜନା ଥିଲା । ଆଉ ସେ ଯୋଜନା ରେ ଆଜି ସେମାନେ ସଫଳ ହୋଇଛନ୍ତି । ହରେକୃଷ୍ଣ ବାବୁ ସବୁ ସତ ଜାଣିଲା ପରେ ସେ ପୋଲିସ ଷ୍ଟେସନ ଗଲେ ସେଠି ରିପୋର୍ଟ ଲେଖାଇଲେ କିନ୍ତୁ କେହି ଶୁଣିଲେ ନାହିଁ ତାଙ୍କ ଦୁଃଖ କଥା । ଖାଲି ହାତରେ ଫେରି ଆସିଲେ । କିଛି ଉପାୟ ନ ଥିବାରୁ ଚୁପ୍ ରହିଲେ ।
ଦିନ ବିତି ଯାଉଥାଏ । ଶେଷରେ ହରେକୃଷ୍ଣ ବାବୁ ମଧ୍ୟ ସମ୍ପତି ଏବଂ ପୁତ୍ର ମୋହ ଭୁଲି ଭଗବାନ ଙ୍କ ଶରଣ ହେବା ପାଇଁ ଦୁହେଁ ବୃନ୍ଦାବନ ଚାଲିଗଲେ।
ବୃନ୍ଦାବନ ରେ ପହଞ୍ଚି ସେ ସେଠି ପ୍ରାୟ ଗୋଟିଏ ବର୍ଷ ରୁ ଅଧିକ ହୋଇଗଲା। ସେ ବେଶ୍ ଖୁସିରେ ନିଜ ଜୀବନ କୁ ଭଗବାନ ଙ୍କ ପାଖେ ସମର୍ପି ଦେଇ ଦିନ କାଟୁଥିଲେ ଏବଂ ଏହି ଇହ ଧାମର ମୋହ ମାୟା କୁ ଭୁଲି ଯାଇଥିଲେ । କିନ୍ତୁ କଥାରେ ଅଛି ପାପ ଯଦି ହୋଇଛି ତେବେ ତାର ହିସାବ ନିଶ୍ଚୟ ହେବ ।
ଏପଟେ ବର୍ଷେ ପରେ ଅନନ୍ତ ର ସ୍ତ୍ରୀ ମାନେ ହରେକୃଷ୍ଣ ବାବୁ ଙ୍କ ଭାଇ ବୋହୂ। ସେ ନିଜ ଯୋଜନା ରେ ସଫଳ ହୋଇ ସବୁ ସମ୍ପତି କୁ ନିଜ ନାମରେ କରି ଅନ୍ୟ ଏକ ଯୁବକ ସହିତ ସବୁ ସମ୍ପତି ନେଇ ଫେରାର ହୋଇ ଗଲା। ଏଠି ଅନନ୍ତ ଏବଂ ତାଙ୍କ ପରିବାର ଏବେ ଦାଣ୍ଡ ର ଭିକାରୀ ସାଜିଗଲେ। କଥାରେ ଅଛି ପରା ” ଯେ ପାଞ୍ଚେ ପର ମନ୍ଦ, ତା ମନ୍ଦ ପାଞ୍ଚନ୍ତି ଗୋବିନ୍ଦ “।
ଅନନ୍ତ ର ସ୍ତ୍ରୀ ଅନ୍ୟ ଏକ ଯୁବକ ସହିତ ବିବାହ କରି ବର୍ତ୍ତମାନ ସେ ବାହାର ଦେଶରେ ରହୁଛି କିନ୍ତୁ ତାର ମଧ୍ୟ ହିସାବ ହେବ, ଯେ ଠକି ଖାଇ, ଯେ ଧୋକା ଦେଇ ଧନ ଉପାର୍ଜନ କରେ ସେ ଧନ ମଧ୍ୟ ବେଶୀ ଦିନ ତିଷ୍ଠି ରହି ପାରେନା।
ହରେକୃଷ୍ଣ ବାବୁ ନିଜ ଜୀବନ କୁ ଭଗବାନ ଙ୍କ ପାଖେ ସମର୍ପି ଦେଲେ କିନ୍ତୁ ଅନନ୍ତ ର ପରିବାର ବର୍ତ୍ତମାନ ଦୁଇ ଓଳା ଖାଇବା ପାଇଁ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଦାଦନ ଖଟି ବାକୁ ପଡୁଛି।
ଦେଖୁ ଦେଖୁ ଦୁଇ ବର୍ଷ ବିତିଗଲା । ଦିନେ ଅନନ୍ତ ଜାଣି ବାକୁ ପାଇଲା ଯେ ତାର ସ୍ତ୍ରୀ ଏବେ ନିଜ ଗାଁ କୁ ଫେରି ଆସିଛି। ସେ ବିଳମ୍ବ ନ କରି ତାର ପ୍ରତିଶୋଧ ନେବାକୁ ପହଞ୍ଚି ଗଲା ତାର ଶଶୁର ଘରେ। ମାତ୍ର ସେଠି ସେ ଯାହା ଦେଖିଲା ସବୁ ଓଲଟା ଥିଲା। ସେଠି ସେ ଦେଖିଲା ଯେ ତାର ସ୍ତ୍ରୀ ପାଖରେ ଫୁଟି କଉଡ଼ି ଟିଏ ମଧ୍ୟ ନଥିଲା ।
ସେ ଜାଣିଲା ଯେ ତାର ସ୍ତ୍ରୀ ଯୋଉ ଯୁବକ ସହିତ ଯାଇଥିଲା, ସେ ଯୁବକ କିଛି ଦିନ ପରେ ତାର ସବୁ ସମ୍ପତି ନିଜ ନାମରେ କରି ତାକୁ ବେଶ୍ୟା ବୃତ୍ତି କରିବା ପାଇଁ ବାଧ୍ୟ କରିଲା ଏବଂ ସେ ବେଶ୍ୟା ବୃତ୍ତି କରିବା ପାଇଁ ମନା କରିବା ପରେ ତା ସହିତ ଜୋର୍ ଜବରଦସ୍ତ ମଧ୍ୟ ବେଶ୍ୟା ବୃତ୍ତି କରିବା ପାଇଁ ବାଧ୍ୟ କରା ଗଲା। ତାର ଗୋଟିଏ ବର୍ଷ ପରେ ସେ ଯୁବକ ଜଣଙ୍କ ଅନନ୍ତ ର ସ୍ତ୍ରୀ କୁ ଗାଁ ରେ ଛାଡି ପୁଣି ବିଦେଶ ଚାଲିଗଲା ।
ଏଠି ଅନନ୍ତ ର ସ୍ତ୍ରୀ ମଧ୍ୟ ନିରୁପାୟ ହୋଇ ପଡ଼ି ରହି ଥିଲା। ନା ସମ୍ମାନ ଅଛି, ନା ଇଜ୍ଜତ, ସେ ଆଇନ ର ସାହାରା ନେବାକୁ ମଧ୍ୟ ଚେଷ୍ଟା କରିଲା ନାହିଁ। ସେ ଭାବି ନେଲା ଯେ ମୁଁ ଯାହା କରିଥିଲି ତାହା ହେଉଛି ମୋ କଲା କର୍ମ ର ଫଳ ଏଵଂ ସେ ସେ ଜୀବନ କୁ ଏକୁଟିଆ ବିତେଇବାକୁ ଚାହୁଁଥିଲା । ମାତ୍ର ଅନନ୍ତ କୁ ଦେଖି ତାକୁ ଯେମିତି ଟିକେ ସାହସ ଆସିଗଲା ।
ମାତ୍ର ଅନନ୍ତ ମଧ୍ୟ ଶେଷରେ ତାର ସ୍ତ୍ରୀ କୁ ଗ୍ରହଣ କରିବାକୁ ରୋକ୍ ଠୋକ୍ ମନା କରି ଫେରିଗଲା ପୁଣି ଦାଦନ ଖଟିବାକୁ ଅନ୍ୟ ରାଜ୍ୟକୁ।
ଏଠି ପୁରାଣ ଏବଂ ଶାସ୍ତ୍ର ରେ ଲେଖା ଥିବା ସବୁ କଥା ଗୁଡ଼ିକ ଯେମିତି ସତ୍ୟ ହୋଇ ଯାଇଛି । ପୁଣି ଥରେ ମୁଁ କହିବି , ” ଯେ ପାଞ୍ଚେ ପର ମନ୍ଦ, ତା ମନ୍ଦ ପାଞ୍ଚନ୍ତି ଗୋବିନ୍ଦ “।
ଏବେ ଆପଣ ଭାବୁଥିବେ ସେ ଯୁବକ ଜଣକ ର କଣ ହେଲା ? ତା ପାଇଁ ମଧ୍ୟ କିଛି ଶାସ୍ତି ନିଶ୍ଚୟ ଥିବ । ତାହା ସମୟ କହିବ କିନ୍ତୁ ଏହି କାହାଣୀ ଟି କେବଳ ଏତିକି ଥିଲା । ଏହି ଗଳ୍ପ ମାଧ୍ୟମରେ ଗୋଟିଏ ସନ୍ଦେଶ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଜଣେଇ ବାର ଥିଲା ଯେ ଯଦି ଆମେ କାହାର ଅନିଷ୍ଠ କରିବା ତେବେ ଆମ ପାଇଁ ମଧ୍ୟ ତାହା ଅନିଷ୍ଠ ରୂପରେ ସମୟ ଅନୁଯାଇ ନିଶ୍ଚେ ପ୍ରତିଫଳିତ ହେବ।
ତେବେ କାହାଣୀ ଟି କେମିତି ଲାଗିଲା କମେଣ୍ଟ୍ ମାଧ୍ୟମରେ ନିଶ୍ଚୟ ଜଣେଇବେ।
ଆପଣଙ୍କ ପ୍ରିୟ ଗାଳ୍ପିକ ନୀଳମାଧବ ଭୂୟାଁ
