ଅଧୁରା କାହାଣୀ !!!

(ଏକ ଅଶ୍ରୁମୟ ଜୀବନ୍ତ ପୃଷ୍ଠା)

ଦ୍ଵିତୀୟ ଭାଗ

ପ୍ରଥମ ଭାଗ ପଢିବା ପାଇଁ Click କରନ୍ତୁ

ବୁନି ହେଉଛି ଅମର ର ଘନିଷ୍ଠ ସାଙ୍ଗ । ବୁନି ଅମର କୁ ପିଲା ଦିନୁ ମନ ଦେଇ ଭଲ ପାଇ ବସିଛି । କିଛି ବର୍ଷ ପୂର୍ବେ ଷ୍ଟଡି ଟୁର ରେ ମନ୍ଦିର ବୁଲିବା ସମୟରେ ଭଗବାନ ଆଗରେ ହାତ ରଖି ଶପଥ କରି କହିବାକୁ ବାଧ୍ୟ କରିଥିଲା ଯେ ତୁ ମୋର ବେଷ୍ଟ ଫ୍ରେଣ୍ଡ୍ । ମୋତେ ଆଉ କ୍ରିଷ୍ଣା କୁ ତୁ ମିଶେଇବା ରେ ସାହାଯ୍ୟ କରିବୁ କାରଣ ମୁଁ କ୍ରୀଷ୍ଣା କୁ ଭଲ ପାଉଛି । ବୁନି ବହୁତ୍ ଶାନ୍ତ । ସେଦିନ ଶପଥ ପରେ ବୁନି ର ଆଖିରୁ ଦୁଃଖରେ ଦୁଇ ଟୋପା ଲୁହ ବହି ଯାଇଥିଲା । କଣ ଅବା ସେ କରିବ ?? ଅମର ହେଉଛି ତାର ହୃଦୟ । ତାର କଥା କୁ ସେ କାଟି ପାରି ନଥିଲା ।

ଅମର ଆଉ କ୍ରିଷ୍ଣା ର ଭଲ ପାଇବା କଲେଜ୍ ର Cultural Function ରୁ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଥିଲା। କ୍ରିଷ୍ଣା ଭଲ ଡାନ୍ସ କରେ। ଅମର ଆଉ ବୁନି ଗୋଟିଏ ଜାଗାରେ ବସି ଥାନ୍ତି। ହଠାତ୍ ଅମର କହିଲା। ଏ ବୁନି ମୋତେ ଏ ଝିଅଟି ପସନ୍ଦ ଲାଗୁଛି। ତୁ ତାକୁ ଏବଂ ମୋତେ ମିଶେଇବାରେ ସାହାଯ୍ୟ କରିବୁ ନା?? ପ୍ରଥମେ ବୁନି ରାଗରେ ଅମର କୁ ଚାହିଁ ରହିଲା କିନ୍ତୁ ଅମର ବୁନି କୁ ଅନୁରୋଧ କରିଲା ଯେ ପ୍ଲିଜ୍ ବୁନି । ସାହାଯ୍ୟ କରିବୁ ନା?? ସେତେ ଦିନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ବୁନି କେବେ କହି ପାରିନି କି ସେ ଅମର କୁ ଭଲ ପାଏ ବୋଲି କିନ୍ତୁ ଅମର ତାକୁ କେବଳ ସାଙ୍ଗ ଭଳି ଦେଖେ ।

ହଠାତ୍ ଡ଼ାକ୍ତର ବାବୁ କହିଲେ ଝିଅ ଉଠି ଯାଅ ହୋଇଗଲା। ବୁନି କହିଲା ଏତେ ଶିଘ୍ର ହୋଇଗଲା ?? ଆଉ ଯଦି ଦରକାର !! ତେବେ ନେଇ ପାରିବ। ଡ଼ାକ୍ତର ବାବୁ କହିଲେ ଆଉ ନେଇ ପାରିବୁ ନାହିଁ। ବୁନି ପଚାରିଲା ଆଉ କେତୋଟି ୟୁନିଟ୍ ଦରକାର ? ଡ଼ାକ୍ତର ବାବୁ କହିଲେ ଆଉ ଦୁଇଟି ୟୁନିଟ୍ ଦରକାର । ବୁନି ଉଠିଗଲା। ବାହାରେ ସୁଧୀର ଆଉ ଦୁଇଟି ସାଙ୍ଗ କୁ ନେଇ ଆସିଥିଲା । ସୁଧୀର କହିଲା ତୁ କାହିଁକି ଦେଲୁ । ମୁଁ ତିନୋଟି ୟୁନିଟ୍ ବ୍ଲଡ଼ ଯୋଗାଡ କରି ସାରିଥିଲି । ବୁନି କହିଲା, ପରେ କଥା ହେବୁ, ଯା ପ୍ରଥମେ ବ୍ଲଡ଼ ଦେବୁ ।

କିଛି ସମୟ ପରେ ବ୍ଲଡ଼ ଦେଇ ଆସିଲେ । ଦେଖୁ ଦେଖୁ ଦିନ ଗଡି ରାତି ୯ ଟା ହେବାକୁ ବାଜିଲାଣି। ଅଙ୍କଲ କହିଲେ ତୁ ଫେରି ଯା କିନ୍ତୁ ବୁନି କହିଲା ନା ଅଙ୍କଲ ମୁଁ ଏଠି ରହିବି। ଅଙ୍କଲ କହିଲେ କାଲି ସେ Discharge ହେବ ତୁ ଯା କାଲି ଘରକୁ ଆସିବୁ । ଏତିକି କଥା ପରେ ବୂନି କହିଲା ଠିକ୍ ଅଛି ଅଙ୍କଲ ମୁଁ ଆଉ ଟିକେ ପରେ ଫେରିଯିବି । ଅଙ୍କଲ ବାଥରୁମ ଯିବାକୁ କହି ସେଠୁ ଚାଲିଗଲେ ଠିକ୍ ସେତିକିବେଳେ ସେଠୀ କ୍ରିଷ୍ଣା ଆସି ପହଁଚିଲା।

ବୁନି କୁ ପଚାରିଲା ଅମର କାହିଁ ?? ବୁନି ରାଗରେ ଏବେ ମନେ ପଡ଼ିଲା। ଦୁଇ ବର୍ଷ ର ଭଲ ପାଇବା ଏତେ ଶୀଘ୍ର ଭୁଲିଗଲୁ । ଛି ଛି ମୁଁ କାହା ସହିତ କଥା ହେଉଛି । ଗୋଟିଏ ହୃଦୟ ହିନ ଝିଅ ସହିତ। ତୁ କଣ ଚିହ୍ନିବୁ ଅମର କୁ । କେବଳ ତମ ଦୁଇ ଜଣଙ୍କ ଖୁସି ପାଇଁ ମୁଁ ତମ ଦୁଇ ଜଣଙ୍କୁ ମିଶେଇ ଥିଲି କିନ୍ତୁ ଏମିତି ତୋତେ ସେ କଣ କହିଦେଲା ଯେ ତୁ ତାକୁ ଚାପୁଡା ଉପରେ ଚାପୁଡା ମାରି ଚାଲିଥିଲୁ ।

ତୁ ଯେତେବେଳେ ଅମର ଉପରକୁ ହାତ ଉଠୋଉଥିଲୁ ନା ସେ ସମୟରେ ମୋ ମନକୁ କେତେ କଷ୍ଟ ହେଉଥିଲା ଜାଣିଛୁ ?? ଅମର ମୋ ହାତ ବାନ୍ଧି ରଖିଥିଲା । ସେଥିପାଇଁ ଚୁପ୍ ଥିଲି। ତାର ମନ କଥା ନ ବୁଝି ତା ଉପରକୁ ହାତ ଉଠେଇ , ତୁ ବହୁତ୍ ବଡ ଭୁଲ କରିଛୁ। ତୁ ନିଜକୁ କଣ ଭାବୁଛୁ କହିଲୁ?? କାଲି ତୁ ତାକୁ ଛାଡ଼ି ଚାଲିଗଲୁ । ସେ ବେହୋସ୍ ହେବା ର ଜାଣି ମଧ୍ୟ ତାକୁ ତୁ ଧ୍ୟାନ ଦେଲୁ ନାହିଁ । ତୁ ଆଜି କଣ ପାଇଁ ଆସିଛୁ। କ୍ରିଷ୍ଣା କହିଲା ତୋର ଯାହା ଇଚ୍ଛା ତାହା କହ। ମୁଁ ଶୁଣିବାକୁ ରାଜି ଅଛି। ଠିକ୍ ସେତିକିବେଳେ ସୁଧୀର ଆସି ପହଁଚିଲା। କହିଲା ଏ ମହାରାଣୀ ଙ୍କୁ କାହିଁକି ଡାକିଛୁ । କାଲି ୟା ଯୋଗୁ ତାର ଦେହ ବେଶୀ ସିରିଆସ ହୋଇଛି।

କ୍ରିଷ୍ଣା ପଚାରିଲା ମୁଁ କଣ କରିଲି ଯେ ?? ଅମର ମୋତେ ସେଠୀ ଡାକି କହିଲା କି ମୁଁ ବୂନୀ କୁ ଭଲ ପାଏ ତୁ ମତେ ଭୁଲିଯାଆ । ସେଥିପାଇଁ ମୁଁ ତା ଉପରେ ରାଗି ଗଲି । ଏବଂ ରାଗରେ ତାକୁ ମାରିଲି । ବୁନୀ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ରେ ଚାହିଁ ରହିଲା। ସୁଧୀର କହିଲା । ତମ ଦୁଇ ଜଣଙ୍କ ସବୁ ଉତ୍ତର ମୋ ପାଖରେ ଅଛି। ଚାଲ ବାହାରକୁ। ଦୁହେଁ ବାହାରକୁ ଗଲେ । ସୁଧୀର ପାଖ ଦୋକାନ ରୁ ଗୋଟିଏ ସିଗାରେଟ୍ ପ୍ୟାକେଟ ଟି ଆଣି ପକେଟ୍ ରେ ରଖିଲା । ସୁଧୀର କହିଲା ତମେ ଦୁଇ ଜଣ, ନିଜ ଯାଗାରେ ଠିକ୍ ଅଛ ।

ଏଠି ବସ୍ ସବୁ କାହାଣୀ ମୁଁ କହୁଛି । ଏଥିରେ ସବୁ ପ୍ଲାନ୍ ହେଉଛି ଅମର ର । ଆଜିକୁ ଠିକ୍ ୨୮ ଦିନ ପୂର୍ବରୁ । ମାର୍କେଟ ରେ ଅମର ହଠାତ୍ ବେହୋସ୍ ହୋଇଗଲା। ତାକୁ ମେଡିକାଲ ନେଇ ଯାଇଥିଲୁ । ସେଠୀ ଚେକ୍ ଅପ୍ ପରେ ଜଣା ପଡିଲା ଯେ ତାକୁ ବ୍ଲଡ଼ କ୍ୟାନ୍ସର ହୋଇଛି। ଏତିକି ଶୁଣି ମୁଁ ଅଙ୍କଲ କୁ ମେସେଜ ଦେଲି । ସେ ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ଆସିଲେ ଏବଂ ସେ ଶୁଣି ମଧ୍ୟ ଆଶ୍ଚର୍ୟ୍ଯ ହେଲେ। ଡ଼ାକ୍ତର ବାବୁ କହିଲେ। ତାର ବ୍ଲଡ଼ କ୍ୟାନ୍ସର ସେକେଣ୍ଡ ଷ୍ଟେଜ ରେ ପହଞ୍ଚି ଗଲାଣି। ସେଥିପାଇଁ ବେଳେବେଳେ ତାକୁ ବ୍ଲଡ଼ ଦରକାର ପଡିପାରେ। ଏବଂ ଯଦି ଠିକ୍ ସମୟରେ ବ୍ଲଡ଼ ଯୋଗାଡ ନ କରିବ ତେବେ କିଛି ବି ହୋଇପାରେ। ମାତ୍ର କେତେବେଳେ ତାର କଣ ହେବ ସେ କଥା ମୁଁ କହି ପାରିବିନି।

ଏକଥା ଶୁଣି ସମସ୍ତେ ତିନି ଦିନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଚିନ୍ତା ରେ ରହିଲେ କିନ୍ତୁ ଦିନେ ଅମର କହିଲା । ମୁଁ ମୋ ନିଜ ଇଚ୍ଛାରେ ବଞ୍ଚିବାକୁ ଚାହୁଁଛି। ଅମର ର ବାପା କହିଲେ ଠିକ୍ ଅଛି କିନ୍ତୁ ଦେହକୁ ଧ୍ୟାନ ଦେବୁ। ମାତ୍ର ସେ କ୍ରିଷ୍ଣା କୁ ଭୁଲି ପାରୁ ନଥିଲା। ସେ କଣ କରିବ ଭାବି ସେ ଗୋଟିଏ ଉପାୟ ଭାବିଲା ଆଉ ସେ ଏମିତି କରିବାକୁ ବାଧ୍ୟ ହେଲା । ଶେଷରେ ବୁନି କୁ ଭଲ ପାଉଛି ବୋଲି କହିଲେ କ୍ରିଷ୍ଣା ରାଗରେ ବ୍ରେକ୍ ଅପ୍ କରିଦେବ ଏବଂ ସେ ଶାନ୍ତିରେ ବାକି କିଛି ଦିନ ବିନା ଚିନ୍ତା ରେ ବଞ୍ଚିବ।

ଏତିକି ଶୁଣିଲା ପରେ କ୍ରିଷ୍ଣା ବହୁତ୍ କାନ୍ଦିଲା ଏବଂ ବୁନି ଆଖିରେ ମଧ୍ୟ ଲୁହ ଥିଲା। ସୁଧୀର କହିଲା। ଏବେ ଯାଅ ରାତି ହେଲାଣି କାଲି ଯଦି ଦେଖା କରିବାକୁ ଚାହୁଁଛ ତେବେ ଦ୍ଵୀ ପହରେ ଅମର ଘରକୁ ଆସି ଯିବ।

ତାପରେ ଦୁହେଁ ଚାଲି ଗଲେ। ତା ପର ଦିନ ସକାଳୁ ସକାଳୁ ୫ ଟା ହୋଇନି । ଵୁନୀ ଆସି ପହଁଚିଲା ମେଡିକାଲ୍ ରେ । ସୁଧୀର ବୁନୀ କୁ ଦେଖି ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ। ଏତେ ସକାଳୁ କାହିଁକି ଆସିଲୁ । ବୁନି, ମୋତେ ରାତି ଯାକ ନିଦ ନାହିଁ । ସେଥିପାଇଁ ଆସିଗଲି। ସକାଳ ୭ ଟା ପରେ ଦେଖା କରିବାକୁ ଛାଡ଼ିଲେ। ବୁନି ପହଞ୍ଚିଲା ଅମର ପାଖରେ।

ଅମର ବୁନି କୁ ଦେଖି ପଚାରିଲା । ଆରେ ତୁ କେତେବେଳେ ଆସିଲୁ ?? ବୁନି କହିଲା ସକାଳ ୫ ଟା ରେ । ଅମର ପଚାରିଲା ଏତେ ସକାଳୁ ଆସିଗଲୁ ଯେ ? ବୁନି କହିଲା , ଗୋଟିଏ ପ୍ରଶ୍ନ ମୋ ମନରେ ବାରମ୍ଵାର ଉଠୁଥିଲା ସେଥିପାଇଁ ଆସିଗଲି। ତୋ ପାଖରେ ଯଦି ଉତ୍ତର ଅଛି ତେବେ ମୋତେ ଉତ୍ତର ଦେ । ଅମର ପଚାରିଲା କଣ ପ୍ରଶ୍ନ?? ବୁନି କହିଲା । ତୁ ମୋତେ ଭଲ ପାଉଛୁ ବୋଲି ମୋତେ କହିନୁ କାହିଁକି ??

ନୀଳମାଧବ ଭୂୟାଁ ଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ଲିଖିତ…

ତୃତୀୟ ଭାଗ ପଢ଼ିବା ପାଇଁ କ୍ଲିକ୍ କରନ୍ତୁ