ସନ୍ଧ୍ୟା:- ତମେ ଘରକୁ ଫୋନ କରିଥିଲ ??
କୁମାର:- ନାଇଁ କରିନି ଏବେ କରିଦଉଛି ।
ସନ୍ଧ୍ୟା:- ଦୁଷ୍ଟ କୋଉଠିକାର ଆମ ଘରକୁ ଆସି ତମ ଘର ଲୋକଙ୍କୁ ଭୁଲିଯାଉଛ ।
ଏମିତି ବୋଉକୁ ଭୁଲି ଯାଉଛ ??
ଦିଅ ମୋବାଇଲ ଦିଅ ମୁଁ ଫୋନ କରୁଛି ।
ସନ୍ଧ୍ୟା ହଠାତ କୁମାର ହାତରୁ ମୋବାଇଲ ଛଡେଇ ନେଇଗଲା ।
କୁମାର:- ଏଇ ବାୟାଣୀ, ମୋବାଇଲ ଦିଅ ! ତମେ କଣ କଥା ହବ, ମୋବାଇଲ ଦିଅ ମୁଁ କଥା ହଉଛି ।
ସନ୍ଧ୍ୟା ମୋବାଇଲ ଦେଉନଥାଏ ।
କୁମାର ସନ୍ଧ୍ୟାର ହାତକୁ ଧରି ମୋବାଇଲ ଟି ନେଇଗଲା ।
ଆଉ ସନ୍ଧ୍ୟା କୁ ବାହୁରେ ଧରିନେଲା ।
ବୁଝିଲ ବାୟାଣୀ, ତମେ ମୋତେ ମାରିଦେଵ ।
ବୋଉ କଣ ତମକୁ ଜାଣିଛି ?? ତମେ ତା ସହ କଥା ହେଇଯିବ । ରୁହ ମୁଁ ଫୋନ କରୁଛି ।
ସନ୍ଧ୍ୟା:- ମୋତେ ବି ଟିକେ ଦିଅ ମୁଁ ବି କଥା ହେବି । ଦିଅନା ମୁଁ ବି ଟିକେ କଥା ହେବି ।
କୁମାର:- ଶୁଣ ଗେଲୁ ତମେ ପରେ କଥା ହେବ । ଆମ ଘରକୁ ଯେବେ ଆସିବ !!
ତମେ ବାୟାଣୀ ଭାରି ଦୁଷ୍ଟ ।
ମୋତେ ଗୋଟେ Kiss ଦରକାର ଦିଅନା ।
ସନ୍ଧ୍ୟା:- ଏବେ ନାହିଁ ପରେ କେତେବେଳେ ।
କୁମାର:- ମୋତେ ଏବେ ଦରକାର ଦିଅନା Please Please….
ଗୋଟେ ମାତ୍ର ଗୋଟେ ।
ସନ୍ଧ୍ୟା:- ତମେ ଭାରି ଜିଦିଆ, ଯଦି କିଏ ଆସିଯିବ ।
କୁମାର:- କିଏ ଆସିବନି, ତମେ ଜଲଦି ଦିଅ ନହଲେ କିଏ ଆସିଯାଇପାରେ ।
ହଠାତ ଗୋଟେ ସୁନ୍ଦରମୟ Kiss ମିଳିଯାଇଥିଲା କୁମାରକୁ ।
To be continued…….
Promo: ( ରାତ୍ରି ଭୋଜନ ସମୟରେ କିଛି କଥାବାର୍ତ୍ତା ପଢିବା next page ରେ….. )
କୁମାର ଙ୍କ Personal Diary ରୁ……..
Follow my Blog and find Smruti Tume Sradhanjali Part-39
Follow My Pages:-
Thanks….
