ଯେତେ ଆମ କୁ ଦରକାର
ଖାଦ୍ୟ ବାଢି ଆଣିବା ଥାଳିରେ,
କୃଷକ ଶ୍ରମିକ ସୈନିକ ର
ପରିଶ୍ରମ ରେ ଉପାର୍ଜନ ଖାଦ୍ୟକୁ କାହିଁକି ଫୋପାଡିବା
ଅଳିଆ ଗଦା ଓ ଆବର୍ଜନା ନାଳରେ…
ନିଜ ଜନମ ଭୂମି କୁ ଛାଡି ଜୀବନ କୁ
ଲଗାଉଛୁ ଆମେ ବାଜି
କିନ୍ତୁ ଖାଦ୍ୟ ପାଇ ଭିକାରୀ ଟିଏ
ମାଗୁଛି ଭିକ ଆଜି..
ସବୁ କାମ ର ସମ୍ପର୍କ ଯୋଡିଛି ଖାଦ୍ୟରେ,
ଅଭିନେତା ଓ ବାଦ୍ୟକାର
କ୍ରୀଡା କ୍ରିକେଟ ଫୁଟବଲ
ଅବା ପର୍ବପର୍ବାଣୀ ଦୀପାବଳି
ରଙ୍ଗ ପର୍ବ ହୋଲି ରେ…
ବାଛି ବା ନାହି ଆମେ ଖାଦ୍ୟ
ଖାଦ୍ୟ ବିନା ଆମ ଜୀବନ ଶୂନ୍ୟ
ପରୋଉପକାର କରି
ଆମେ ପାଇବା ପୁଣ୍ୟ…
ଖାଦ୍ୟର ଦେବୀ ମାତା ଲକ୍ଷ୍ମୀ ଙ୍କୁ
କୋଟି କୋଟି ପ୍ରଣାମ କରିବା
ତାପରେ ହିଁ ଆମେ ଖାଦ୍ୟ ଖାଇବା…
ତେବେ ହେବ ଆମ ଶରୀର ରହିବ
ସୁସ୍ଥ ଶବଳ ଓ ସୁନ୍ଦର
ରୋଗ ଆସିବନି ଦୁଃଖ ଆସିବନି
ଜୀବନ ଲାଗିବ ଭାରି ସୁନ୍ଦର..
ହୃଷିକେଶ କୁଶୁଲିଆ (ଲେଖକ)
ମୁନିଗୁଡ଼ା, ରାୟଗଡ଼ା ।
If the contents are helpful to share them with your friends, Thanking You.
Tag Archives: odia poem
କେଜାଣି କାହିଁକି (ଓଡ଼ିଆ କବିତା)
କେଜାଣି କାହିଁକି ତୁମକୁ ଦେଖିଲେ
ଭାରି ଭଲ ଲାଗେ ଏତେ,,
ମନ ହୁଏ ପୁଣି… ଆଉ ଥରେ କେବେ
ଦେଖା ହୁଅନ୍ତା କି ପଥେ…..।।
ରାତିତ ଆସଇ ଜହ୍ନର ସାଥିରେ
ଛାତିକୁ ଜଳାଏ… ଜୋଛନା ତାତିରେ,,
କେଜାଣି କାହିଁକି ପୁନେଇ ଆସିଲେ
ଜହ୍ନ ଭଲ ଲାଗେ ଏତେ…।।
ବରଷାତ ଆସେ ମେଘର ପିଠିରେ
ଆଷାଢ଼ ମହକେ ବତୁରା ମାଟିରେ,,
କେଜାଣି କାହିଁକି… ଶ୍ରାବଣ ଆସିଲେ
ଭିଜିବାକୁ ମନ ଏତେ…।।
ବସନ୍ତ ଆସଇ ଫଗୁଣ ଦୁଆରେ
ଦେହ ଶିହରାଏ ମଳୟ ଛୁଆଁରେ,,,
କେଜାଣି କାହିଁକି… ସ୍ମୃତିର ନିଆଁରେ
ଭିଜିବାକୁ ମନ ଏତେ…।।
ଶ୍ରୀ ଲୋକନାଥ ନାୟକ (ଅଧ୍ୟାପକ, ଓଡ଼ିଆ ବିଭାଗ)
କବିସୂର୍ଯ୍ୟ ନଗର, ମହାବିଦ୍ୟାଳୟ, ଗଞ୍ଜାମ ।
If the contents are helpful to share them with your friends, Thanking You.
Share Now:
ଲେଖକ ଟିଏ…(ଓଡ଼ିଆ କବିତା)
ମନ ଆକାଶ ରେ ଉଦୟ ହୁଏ
ଅନେକ ଭାବନା
ଚିକ୍ ମିକ୍ ହୋଇ ଦେଖାଯାଏ
କେତେ ଯେ ଜହ୍ନ ତାରା ଫୁଲ…
ଭାବନାରେ ଭାସି ଆସେ
କେତେ ଯେ ବାସ୍ତବ, କାଳ୍ପନିକ
ଆଖି ରେ ଭାସି ଆସେ ସୁନ୍ଦର ଚିତ୍ର
ଓଠ ରେ ଝରିଯାଏ ମଧୁର ଗୀତ…
ଲେଖାକାର ହାତରେ ଝରିଯାଏ
କାହାଣୀ ଗୋପ ଗୀତ କବିତା
ଦୁନିଆରେ ଲେଖକ ରୁପେ ସେ ଜଣେ ଶିକ୍ଷକ
ନୁଆ ନୁଆ ବାଣୀ ସିଖାଏ ଦୁନିଆ କୁ…
ବାର୍ତ୍ତା ଦେଇ ଚାଲେ ବିଶ୍ୱକୁ
ଅଜ୍ଞାନ ଅନ୍ଧାର ର ବିଲୋପ ପାଇଁ
ନା ସେ ଗରିବ ନା ଭିକ୍ଷା ଆଶା ତାର
ସେ କେବଳ ଜଣେ ମାର୍ଗ ଦର୍ଶକ…
ନା ସେ ସମ୍ମାନ ଖୋଜେ
କିନ୍ତୁ ସମ୍ମାନ ର ଅଭାବ ପଡେ ତା ପାଖରେ…
ବିଶ୍ବ ଏକ ପୁଷ୍ପ ଗୁଚ୍ଛ ହେଲେ
ମଧୁର ବାସ୍ନା ର ପୁଷ୍ପ ଟିଏ ଲେଖକ
ସେ ବର୍ଷାରେ ନାଦ କରୁଥିବା ମୟୁର ର ଚୂଳ ଟିଏ..
ସେ ନଦୀର ର କୁଳ ଟିଏ…
ସେ ବାହାନର ଇନ୍ଧନ ଟିଏ..
ସେ ଠାକୁର ଙ୍କ ଧୂପ ଦୀପ ଫୁଲ ଚନ୍ଦନ ଟିଏ…
ସେ ଚଳଚିତ୍ର ର ଗାୟକ ଟିଏ…
ଆଉ ଏହି ବିଶ୍ଵ ଯଦି ସମାଜ ହୁଏ
ତେବେ ସେ କବି ନାୟକ ଟିଏ…
ଆମ ସାହିତ୍ୟ ସମାଜ ସଭ୍ୟତାର
ଇତିହାସ ର ଚିନ୍ତାଧାରା ଟିଏ…
ସେ ଆମ ସମସ୍ତଙ୍କ ଲେଖକ ଟିଏ…
ସେ ଜଣେ ଲେଖକ ଟିଏ…
ହୃଷିକେଶ କୁଶୁଲିଆ (ଲେଖକ)
ମୁନିଗୁଡ଼ା, ରାୟଗଡ଼ା ।
If the contents are helpful to share them with your friends, Thanking You.
Share Now:
ବିଶ୍ୱାସ (Believe)
ବିଶ୍ଵାସ
ସମ୍ପର୍କ ଏଭଳି ସୁନ୍ଦର ଶବ୍ଦ ଯେ
ବନ୍ଧା ସିଏ ବିଶ୍ଵାସରେ..
ବିଶ୍ଵାସ ଅର୍ଜି ହିଁ ଧୋକା ଖାଉଅଛି
ଭାବ ରଙ୍ଗ ଭୂଇଁ ତଳେ …..
ବିଶ୍ଵାସ କରି ସେ ରାଧା ରାଣୀ ପୁଣି
ମୋହନକୁ ଚାହିଁ ଥିଲେ
ଦଗା ଦିଆ କାହ୍ନୁ ଫେରିଲେନି ଆଉ
ବିଶ୍ଵାସ ତ ଭାଙ୍ଗି ଦେଲେ…..
କେତେ ସରଧାରେ ମାତା ପିତା ପୁଣି
ଶିଶୁଟି କୁ ବଡ଼ କଲେ
ସେହି ଶିଶୁ ଆଜି ବଡ଼ ହୋଇ ପୁଣି
ବିଶ୍ୱାସରେ ବିଷ ଦେଲେ …..
ବିଶ୍ୱାସରେ ଆଜି ସବୁଆଡେ ବିଷ
ଭାବି ଭାବି ଦୀନ ସରେ
ବିଶ୍ୱାସରେ ପରା ଜଗତ ଚାଲିଛି
ଚାଲୁଥିବ ବିଶ୍ଵାସରେ…..
ସମାଜର ଶିକ୍ଷା ସମାଜର ନୀତି
ଭୁଲି ତ ଗଲେଣି ଲୋକେ
ବିଶ୍ଵାସ ଆଜି ବି ଅପେକ୍ଷା କରିଛି
ଭଲଲୋକ ମିଳିବ ଅବା କେବେ…
ରାମକୃଷ୍ଣ ବାଡତ୍ୟା (ଲେଖକ)
If the contents are helpful to share them with your friends, Thanking You.
Share Now:
କାହାଣୀ ଟିକେ ଅଲଗା…
 |
| କାହାଣୀ ଟିକେ ଅଲଗା |
କାହାଣୀ ଟିକେ ଅଲଗା
ତୁମେ ବୁଝ କି ନବୁଝ…
ଶୁଣ କି ନଶୁଣ…
ଆଖି ଫେରାଇ ନିଅ
ଭାବର ପଂକ୍ତି ଶବ୍ଦରୁ ।
ମୁଁ କିନ୍ତୁ କହିବି
କହି ଚାଲିବି ଅନତି ଭବିଷ୍ୟତ ଯାଏଁ
ତୁମେ ବାଧ୍ୟ ହେବ
ବୁଝିବା ପାଇଁ
ଗ୍ରହଣ କରିବା ପାଇଁ
ପ୍ରତ୍ୟେକଟି ଭାବନାକୁ
ପ୍ରତ୍ୟେକଟି ଶବ୍ଦର ସରଂଞ୍ଚନା ।
ତୁମେ ବି ଦିନେ ପାଗଳ ହେବ
ଫେରିବା କୁ ଅତୀତକୁ
ଭାବିବାକୁ ବାଧ୍ୟ ହେବ
ଅଶ୍ରବ୍ୟ ଶବ୍ଦ ସବୁକୁ
ସ୍ୱର୍ଣ୍ଣକ୍ଷର ରେ ଲିପ୍ତବଦ୍ଧ ନଥିବା
କାହାଣୀଟି ହିଁ ଅତୀତ ହୋଇଯାଇଥିବ
ଅଦୃଶ୍ୟ ଅସ୍ପଷ୍ଟ ଭାବେ ।
ମନୋଜ କୁମାର ବେହେରାଙ୍କ କଲମରୁ…
If the contents helpful so share to your friends, Thanking You.
Share Now:
Purnatoya Odia Poem (ପୂର୍ଣ୍ଣତୋୟା)
#ପୂର୍ଣ୍ଣତୋୟା
ସଞ୍ଜ ନଇଁ ଗଲେ
ତୁମେ ଆସ ବୋଲି
ଅପେକ୍ଷା କେବେ କରିନି କି
ଧର୍ଯ୍ୟ ହରା ହୋଇନି,
ସଜେଇ ହୋଇନି କେବେ
ପିୟୁସ ର ପୂର୍ଣ୍ଣତୋୟା ହେବା ପାଇଁ ;
ମନ ଭିତରେ ଗୁଞ୍ଜରୀ ଉଠୁଥିବା
ଭାବନା ସବୁ କେବେ ଜଣାଇନି ।
ତୁମକୁ ସ୍ପର୍ଶ କରିବାକୁ
ବ୍ୟସ୍ତ ବିବ୍ରତ ହୋଇନି,
ହୃଦୟରେ କେବେ ତୁମ ପ୍ରତି
ହେମାଳ କମ୍ପନ ହୋଇନି କି
ବ୍ୟାକୁଳତା ଆସିନୀ ।
ଅହମିକାର କଠୋର ଆବରଣ ବାହାର କରି
କେବେ ଚେଷ୍ଟାବି କରିନି ………ଜାଣିବାକୁ
ତୁମର ମୋ ପ୍ରତି ଥିବା
ଆସକ୍ତ ଦୁର୍ବଳତା- ଆଉ ବିଶ୍ଵାସକୁ
ମୋତେ ପାଇବାର ଯେଉଁ ଆତ୍ମବିଶ୍ବାସ ।
କିନ୍ତୁ ଆଜି….ସଞ୍ଜ ନଇଁ ଗଲା ପରେ
ମନ ଭିତରେ ବିପ୍ଳବ କରେ,
ଅଞ୍ଜୁଳାଏ ଭାବନା
ଅନ୍ୟ ମନସ୍କ କରିଦିଏ …..ଇନ୍ଦ୍ରିୟ ସବୁ ।
ତୁମ ପ୍ରତିକ୍ଷାରେ…… ନିଶ୍ଵାସ ବି
ନିଶ୍ୱାସର ପ୍ରତାରଣା- ପ୍ରଭଞ୍ଚନାରେ
ଭସ୍ମ ପାଲଟି ଗଲାଣି ;
ଶିହରି ଉଠିଲାଣି ତନୁ-ମନ !!
“ଧର୍ଯ୍ୟ ହରା ହୋଇଯାଏ
ତୁମ ଲାଂଛିତ- ନିର୍ଯ୍ୟାତିତ ବିଶ୍ୱାସକୁ,
ତୁମ ଆତ୍ମ ବିଶ୍ୱାସକୁ ବାସ୍ତବ କରି
ଶୈଶବ, କିଶୋର ଏବଂ ଯୌବନ କୁ ନେଇ
ଏକାନ୍ତ ନିରାବତାରେ…
ତୁମ ପାଇଁ….
ପୂର୍ଣ୍ଣତୋୟା………..ପାଲଟିଯିବାକୁ !!”
ମନୋଜ କୁମାର ବେହେରା
……… ଙ୍କ କବିତା ଖଣ୍ଡରୁ ।
Share Now:
ମୂର୍ତ୍ୟୁ Death Odia Poem
#ମୂର୍ତ୍ୟୁ। ( Death)
“କାହା ମନରେ ଦୁଖଃ ଦେବା ହେଉଛି,
ନିଜକୁ ଭଗବାନଙ୍କ ଆଶୀର୍ବାଦ ପାଖରୁ
ଦୁରେଇ ଦେବା”
ତୁମ ପାଈଁ……………….
ନିୟତିର ନୀରୁତ୍ତର,
ଉପଲବ୍ଧ, ଆଗାମୀ ବର୍ଷର
ଭବିଷ୍ୟତ ହୋଇ…………
ତୋ ଦରବାରରେ ଘିଅଦୀପ ଧରି ;
ଚଳିତ ଶତାବ୍ଦୀର
ଦ୍ୱାଦଶ ପାହାଚରେ ;
ବାଇଶି ଛୁଇଁ ଇତିହାସ ହୋଇଯାଇଥିବା
ବୟସକୁ ନେଇ ସମର୍ପି ଦେଇଛି;
ଜୀବନକୁ ଆଳତି କରି
କାଦୁଅ ହୋଇ ଯାଇଥିବା
ବାକିତକ ଜୀବନର
ପ୍ରତ୍ୟେକ ଦିନ “ଦୁଃଖ-ସୁଖ” ଲୁହରେ
ଭିଜିଥିବା
ଓଦା ଦୀପାଳିର ଓଠରୁ – ଆଖିରୁ…….
ଲୁହର ଘିଅ ସରିଗଲେ;
ତମେ ଆସି ପହଞ୍ଚିବ…………
ସେତେବେଳକୁ ସବୁ ଶେଷ……
ଆଉ ତାପରେ
“ମୁଁ ତୁମର”
ମୂର୍ତ୍ୟୁ ; ! ତୁମେ ମୋର ହୋଇଯିବ ।।
ମନୋଜ କୁମାର ବେହେରା
……..ଙ୍କ କଲମରୁ
Share Now:
Ichha Odia Poem (ଇଛା)
# Ichha_odia_poem
 |
| Ichha odia poem |
ବିଶ୍ୱାସର ଘନଘଟା ମଧ୍ୟେ
ତମେ ଛିଡା ହୋଇଥାଅ
ଏକ ଅବିଶ୍ୱାସ ର ମଶାଲ ନେଇ
ବହୁପଥ ଅତିକ୍ରମ କଲିଣି…..
ବହୁ ଦୂର ଆଗକୁ ଗଲିଣି….,
କାହିଁ କେଉଁଠି ସ୍ବର୍ଗ ତ ଦିଶୁନି ….।
ମୋତେ ଲାଗେ ମୁ ବୋଧେ
ଜ୍ଞାତ ସାର ଠାରୁ ବହୁ ଦୁରେ ଅଛି….
ଜୀବନର ବାସ୍ନା ବାରି ଆଗକୁ ଯିବାର ଅଛି
କିଛି ଗୋଟେ ବାସ୍ତବତା ପାଖକୁ….।
କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଯେ କସ୍ତୁରୀ
ଏବେ ପଛକୁ ଫେରି ଚାହିଁବାର
କୌଣସି ଇଚ୍ଛାବି ନାହିଁ….,
ସାହସ ବି ନାହିଁ…..,
ସତ୍ୟ ସନ୍ଧସ୍ତୁ ଏକାନ୍ତ କାମୀ
ବାସ୍ତବତା ପାଖକୁ….,
ଏକା ଏକା ଯିବାକୁ ସାହସ ବି ନାହିଁ ….।
କିନ୍ତୁ ଆଜିବି…….
ମରୀଚିକା ର ଘୁର୍ଣ୍ଣିବାତ୍ୟା ରେ ଜର୍ଜରିତ
କାଳ୍ପନିକତା ଠାରୁ…
ବହୁଦୂର ଦଣ୍ଡାୟମାନ,
ମଶାଲ ର ପ୍ରତିବିମ୍ବ ହାତରେ ଧରି …….।
ମନୋଜ କୁମାର ବେହେରା
……… ଙ୍କ କଲମରୁ
Follow my Blog…
