Tag Archives: #poem-by-manoj

ଜହ୍ନ ର ମନ୍ଦିର

ଏତିକି ଟିକିଏ ଜହ୍ନ ଟାରେ
ହଜାର ହଜାର ତାଜମହଲ,
ତୋଳା ହୋଇଥିବ ଦେଖିପାରୁଛ
ସେ ଜହ୍ନ ର ସଫେଦ ଆଲୁଅ ରେ
ଦେଖା ନ ଯାଉ ଆମ ସ୍ମୃତି ର ତାଜ୍
କେବଳ ଭଲପାଇବା ର
ନିଚ୍ଛୁକ୍ ପ୍ରତିଛବି ଥାଉ
ଆମ ହୃଦୟର ପ୍ରଶସ୍ତି ଜାଗା ଭିତରେ
ଛୋଟିଆ ମନ୍ଦିର ଟିଏ ହୋଇ
ଯେତେ ଝଡ ଝଞ୍ଜା ଖରା
ଯେତେ ବର୍ଷା ବସନ୍ତ ଗଲେବି
କଳଙ୍କି ନଲାଗୁ
ଆମ ଭଲ ପାଇବାର ମନ୍ଦିର ଉପରେ ।

ମନୋଜ କୁମାର ବେହେରା (ଲେଖକ)
ସୁବୁଦ୍ଧି ପଲ୍ଲୀ, ଗଞ୍ଜାମ ।

ଅଟଳ ସମ୍ପର୍କ ( Atal Sampark)

ଅଟଳ ସମ୍ପର୍କ
ଅଟଳ ସମ୍ପର୍କ




କିଛି କ୍ଷଣ ହେଉପଛେ
ଭରିଥିଲା ମଳୟ ପବନ
ମାଦକତା ର ମଧୂପ ମୁହୂର୍ତ୍ତ
ଆତ୍ମିୟତା ର ଆଶ୍ୱାସନା
ସମ୍ବାବନାର ସଂଯୋଗ ।
କେଜାଣି କାହିଁକି ସେଦିନଠୁ
ମୋ ଠୁ ଦୂରେଇ ଗଲା ଆକାଶ
ଘୁଞ୍ଚି ଗଲା ପାଦତଳୁ ମାଟି
ଆଗାମୀ କାଲିର ସ୍ଥାପତ୍ୟ ;
ସଂଧ୍ୟା ଲଗ୍ନ ଯନ୍ତ୍ରଣା ରେ ଜର୍ଜରିତ
ନିମିଷକେ ଆଙ୍କିଦେଲା
ଧ୍ୱଂସ ସ୍ତୁପର ଭୟଙ୍କର ନକସା
ପରାସ୍ତ ପୁରୁଷର
ଶେଷ ହସ୍ତାକ୍ଷର ପୂର୍ଣ୍ଣଛେଦ ପରି ।
ଭିଜେଇ ଦେଲା ପ୍ରତିଟି
ସଂଜ୍ଞାହୀନ ଚେତନାକୁ
ସୃଜନ ଶୀଳ ସୃଷ୍ଟିର ସୁତ୍ର ସବୁ ।
ମର୍ଯ୍ୟାଦା ର ମିଥ୍ୟା ଆଡ଼ମ୍ବର
ଆଗ୍ନେୟ ସ୍ୱାହା କହି ଜାଳିଦେଲ
ଇର୍ଷା-ଅବିଶ୍ୱାସ-ଛଳନାରେ
ଅତିତର ସମୃଦ୍ଧ ଇତିହାସ
ଶାନ୍ତିର ସଂହିତା
ଅଟଳ ସମ୍ପର୍କ…


ମନୋଜ କୁମାର ବେହେରା
ଙ୍କ କଲମ ମୁନରୁ….