Tag Archives: #rubinahak

ବୁଲା କୁକୁର (କବିତା)

ବୁଲା କୁକୁର
ବୁଲା କୁକୁର

ପଶୁ କୂଳରେ ଜନ୍ମ ନେଇଥିବା
ଏକ ପାପୀ ସନ୍ତକ
ନା କାହାର ପ୍ରିୟ
ନା କାହାର ନିଜର
ନାଆଁ ଟି ମୋର ବୁଲା କୁକୁର ।

କେବେ ଭୋକରେ ଦିନ କଟେ ତ
ଆଉ କେବେ ଅଚିହ୍ନା ଘର ଆଗରେ
ଗୁହାରି ପଡେ,
କିଏ ଦିଏ ଅଳ୍ପ ତ କିଏ ବେଶୀ
ଖାଇବା ନୂଆ ଆଜ୍ଞା, ମାଡ ସହିତ ଗାଳି 
କାରଣ ମୁଁ ଗୋଟିଏ ବୁଲା କୁକୁର।

ମୋର ମଧ୍ୟ ଇଚ୍ଛା ହୁଏ 
ମନୁଷ୍ୟ ର ଦାସ ହୋଇ ରହିବାକୁ
କିନ୍ତୁ ଏମିତି କୂଳରେ ଜନ୍ମ ମୋର
ଆମ ସ୍ଥାନ କୁ ପୂରଣ କରନ୍ତି
ବିଦେଶୀ ଜାତି ଭାଇ
କାରଣ ଆମେ ହେଉଛୁ ବୁଲା କୁକୁର ।

ମୁକ ହୋଇ ବୁଲୁଥାଏ ସବୁବେଳେ
କେ ଅବା ଶୁଣିବ, ନା ବୁଝିବ
ଆମ ଦୁଃଖ ଦରଦ
କାରଣ ମୁଁ ଜଣେ ବୁଲା କୁକୁର ।

ରାସ୍ତାରେ ପଡ଼ି ରହେ
ଜଣା ପଡ଼େ ନାହିଁ ଦିନ ଅବା ରାତି
ଖରା, ବର୍ଷା, ଶିତ ସବୁ ସହି ଯାଏ
କାହିଁକି ନା ସମସ୍ତେ ଭାବନ୍ତି ପର
ନାଆଁ ଟି ମୋର ବୁଲା କୁକୁର ।

କେତେବେଳେ ଗରମ ପାଣି
ତ ଆଉ କେବେ ଗରମ ଚା ରେ
ଜଳି ଯାଏ ଆମ ଦେହ
କାହିଁକି ନା
ପାଖେ ଚାଲିଯାଉ କିଛି ପାଇବା ଆଶାରେ
କାରଣ ଆମେ ହେଉଛୁ ବୁଲା କୁକୁର ।

ପଡ଼ି ରହେ କାହା ଘର ଆଗରେ
କେବେ କିଛି ମିଳେ ତ କେବେ 
ଧେତ୍ ମାର୍ ର ଶବ୍ଦ ଶୁଣେ
କାରଣ ମୁଁ ଜଣେ ଅଭିଶପ୍ତ ବୁଲା କୁକୁର ।

ଭଗବାନ ନ ଦିଅନ୍ତୁ ଏମିତି
ଜୀବନ କାହାକୁ
ଯାହା ନର୍କ ଜୀବନ ଠୁ ମଧ୍ୟ ଅଧିକା କଷ୍ଟ
କାରଣ ମୁଁ ଜଣେ ବୁଲା କୁକୁର ।

ଆତ୍ମା ରୂପେ ମନୁଷ୍ୟ କେବେ
ସଦ୍ ବୁଦ୍ଧି ପ୍ରାପ୍ତି ହେବେ କେଜାଣି
କାରଣ ମୋ ମଧ୍ୟ ଅଛି ଏକ ଆତ୍ମା
ଯାହା ନାମ ପାଇଛି ଏକ ବୁଲା କୁକୁର ।

ଧନ୍ୟବାଦ ଦେବାକୁ ଚାହିଁବି ସେ
ମହାନ୍ ବ୍ୟକ୍ତି ଙ୍କୁ 
ଯିଏ ବିନା ସ୍ୱାର୍ଥରେ ଆମକୁ
ଖାଦ୍ୟ ଦେବାକୁ ଇଛା ରଖୁଛନ୍ତି
କାରଣ ଆମେ ହେଉଛୁ ବୁଲା କୁକୁର ।

ହେ ମନୁଷ୍ୟ
ଆମେ ମଧ୍ୟ ଚାହୁଁ ଆପଣଙ୍କ
ସେବା କରିବା ପାଇଁ
ନିଜର ବୋଲି ଭାବି ଟିକେ 
ଭଲ ପାଇବା ଦେଇଦିଅ
କାରଣ ଆମେ ହେଉଛୁ ବୁଲା କୁକୁର ।

ନାଆଁଟି ମୋର ବୁଲା କୁକୁର ।




ରୁବି ନାହାକ(ଲେଖିକା)
ବୁଗୁଡ଼ା, ଗଞ୍ଜାମ ।

ରାଣୀ ହୋଟେଲ (Rani Hotel)

ରାଣୀ ହୋଟେଲ (Rani Hotel)
ରାଣୀ ହୋଟେଲ (Rani Hotel)
ସୀତାନଗର ରେ ରାଣୀ ତା ସ୍ୱାମୀ ଆଉ ପୁଅ କୁ ନେଇ ରହୁଥିଲା । ବହୁତ ଗରିବ ପରିବାରଟିଏ । ରାଣୀ ବହୁତ ଭଲ ରୋଷେଇ କରେ । ରାଣୀ ରୋଷେଇ କରି ଅନ୍ୟକୁ ଖୁଆଇବାକୁ ବହୁତ ପସନ୍ଦ କରେ । ତା ସ୍ୱାମୀ ଏ ସବୁ ଦେଖି ବହୁତ ବ୍ୟସ୍ତ ହେଉଥିଲେ ଆଉ ତାକୁ ମନା କରୁଥିଲେ । ଭଲ ରୋଷେଇ ଦେଖିକି ପଡୋଶୀ ମାନେ ବେଳେ ବେଳେ ଘରେ ଆସି ଖାଇବା ପାଇଁ ବସିଯାନ୍ତି। ଗୋଟିଏ ଦିନ ଚାରି-ପଞ୍ଚ ଜଣ ଭାଉଜ ଭାଉଜ କହି ଆସି ଖାଇବା ପାଇଁ ବସିଗଲେ। ରାଣୀ ଖୁସି ହେଇ ଖାଇବା ପରସି ଦେଲା । ସମସ୍ତେ ଖୁସି ହେଇ କହିଲେ ଭାଉଜ ତମ ହାତରେ ଯାଦୁ ଅଛି ବହୁତ ସ୍ୱାଦିଷ୍ଟ ଖାଇବା ରୋଷେଇ କରୁଛ । ଏତିକି କହି ନିଜ ନିଜ ଘରକୁ ଚାଲିଗଲେ । ସେତିକିବେଳେ ରାଣୀ ର ସ୍ୱାମୀ ଆସି ପହଞ୍ଚିଗଲା । ସେମାନେ ଗଲାପରେ ରାଣୀକୁ କହିଲା ରାଣୀ ଆଜି ବି ଏମାନଙ୍କୁ ଖାଇବାକୁ ଦେଲ ବହୁତ କଷ୍ଟରେ ଆମ ଘର ଚଳୁଛି ମାସେ ବି ଯାଉନି ସଉଦା ସରିଯାଉଛି। ରାଣୀ କହିଲା ଆରେ ବାବା ଛାଡ଼ ସେ କଥା ଏମିତି ରେ କେହି କେବେ ଆସିଯାଆନ୍ତି, ମୋ ହାତର ରୋଷେଇ ଖାଇ ସେମାନେ ଖୁସି ହେଉଛନ୍ତି ସେମାନଙ୍କ ର ଖୁସି ପାଇଁ ଯଦି କିଛି କରିଦଉଛି ତାହାଲେ କଣ ହେଇଯାଉଛି । ଶୁଣିଲ ତ କେମିତି ପ୍ରଶଂସା କରୁଥିଲେ ମୋତେ । ସ୍ବାମୀ କହିଲା ଆରେ ମାଗଣା ଖାଇବାକୁ ମିଳିଲେ ତ ସମସ୍ତେ ପ୍ରଶଂସା କରିବେ ନା? କିନ୍ତୁ ରାଣୀ ଉପରେ କିଛି ପ୍ରଭାବ ପଡ଼ିଲା ନାହିଁ । ଘରେ କିଛି ଭଲ ରୋଷେଇ କଲେ ପୁଅ ହାତରେ ପଡ଼ୋଶୀ ଘରକୁ ପଠେଇ ଦେଉଥିଲା । ଦିନେ ରାଣୀ ର ସ୍ୱାମୀ ଅସୁସ୍ଥ ହୋଇଗଲା । ରାଣୀ ଚିନ୍ତା ରେ ପଡିଗଲା, ଡାକ୍ତର କୁ ଘରକୁ ଡାକି ସ୍ବାମୀ ର ଦେହ ଦେଖାଇଲା । ଡାକ୍ତର କହିଲେ ବହୁତ ପଇସା ଖର୍ଚ୍ଚ ହେବ । ରାଣୀ ଚିନ୍ତା ରେ ପଡିଗଲା ସ୍ୱାମୀ ର ଦେହ କେମିତି ଭଲ ହେବ । ସ୍ୱାମୀର ସେବା ଯତ୍ନ ରେ ଲାଗିପଡ଼ିଲା । ଦିନେ ପଡ଼ୋଶୀ ଆସି କହିଲେ ଭଉଣୀ ମୋର ମା ଘରେ କିଛି କାମ ଅଛି ମୁଁ ଗାଁ ଯିବି ମୋ ସ୍ବାମୀ କୁ ରୁଟି କରୀକି ଟିକେ ଦେଇଦେବ। ରାଣୀ କହିଲା ଭଉଣୀ ସ୍ୱାମୀ ଙ୍କର ଦେହ ଖରାପ ଘରେ କିଛି ବି ସଉଦା ନାହିଁ । ସ୍ୱାମୀଙ୍କୁ ଭଲ ଡାକ୍ତରଙ୍କୁ ବି ଦେଖାଇବା ପାଇଁ ଟଙ୍କା ନାହିଁ। ପଡୋଶୀ ଶହେ ଟଙ୍କା ବାହାର କରି ରାଣୀକୁ ଦେଲା କହିଲା ଏଇ ଟଙ୍କାରେ ଅଟା ନେଇ ଆସିବ । ରାଣୀ କହିଲା ଅଟା ପକେଟ ତ ତିରିଶି ଟଙ୍କା ଶହେ ଟଙ୍କା କାହିଁକି ଦଉଛ । ଆରେ ଭଉଣୀ ମୋ ସ୍ୱାମୀ ପାଇଁ ରୁଟି କରିଦେବ ଆଉ ବାକି ଟଙ୍କା ତମ ଘର ପାଈଁ ସଉଦା ନେଇ ଆସିବ । ରାଣୀ କହିଲା ନାଇଁ ନାଇଁ ଭଉଣୀ ମୁଁ ତମ ଠୁ ଟଙ୍କା ନେଇପାରିବିନି । ପଡୋଶୀ କହିଲା ଚିନ୍ତା କରନି ତମ ପାଖରେ ଟଙ୍କା ହେଲେ ମୋତେ ଫେରେଇ ଦେବ। ଯଦି କିଛି ଖରାପ ନ ଭାବିବ ଗୋଟିଏ ଉପାୟ କହିବି ଭଉଣୀ । ଏଥିରେ ଖରାପ ଭାବିବାର କଣ ଅଛି । କୁହ ।ତମେ ଗୋଟିଏ ଛୋଟିଆ ହୋଟେଲ ଖୋଲିଦିଅ, ଏମିତି ରେ ତମ ହାତର ରୋଷେଇ ବହୁତ ଭଲ । ହୋଟେଲ ଖୋଲିବା ଦ୍ଵାରା ଆମ ମାନକୁ ତମ ହାତର ରୋଷେଇ ଖାଇବାକୁ ମିଳିଯିବ ଆଉ ତମ ଘରେ ବି କିଛି ଅସୁବିଧା ହେବନି। ଏତିକି କହି ପଡୋଶୀ ଚାଲିଗଲା । ରାଣୀ ପଡ଼ୋଶୀ କଥା ଭାବିଲା ଏବଂ ଗାଁ ର ଗୁମସ୍ତା ପାଖକୁ ଯାଇ କିଛି କରଜ ରେ ଟଙ୍କା ନେଇ ଆସିଲା । ସ୍ବାମୀ ପାଇଁ ଔଷଧ ନେଇ ଆସିଲା ଏବଂ ଘର ବାରଣ୍ଡାରେ ଗୋଟିଏ ଛୋଟିଆ କେବିନ୍ କରି ରୋଷେଇ କରି ବିକିବାକୁ ଲାଗିଲା। ରାଣୀ ହାତର ରୋଷେଇ ଏମିତି ରେ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ବହୁତ ପସନ୍ଦ । ହୋଟେଲ ବହୁତ ଭଲ ଚାଲିଲା ଆଉ ଛୋଟ ପୁଅ ମଧ୍ୟ ବେଳେବେଳେ ଦୋକାନ ରେ ବସି ବିକ୍ରି କରୁଥାଏ। ରାଣୀ ସ୍ୱାମୀର ସେବା ରେ ଲାଗିପଡିଲା। ଧିରେ ଧିରେ ବେପାର ବଢ଼ିଲା ରାଣୀ ଗୁମାସ୍ତାଙ୍କ କରଜ ସୁଜିବା ସହ ସ୍ୱାମୀକୁ ଭଲ ଡାକ୍ତର ଦେଖେଇବା ପରେ ସ୍ବାମୀ ଧିରେ ଧିରେ ସୁସ୍ଥ ହେବାକୁ ଲାଗିଲେ । ରାଣୀକୁ ସ୍ୱାମୀ ଧନ୍ୟବାଦ ଜଣାଇ କହିଲେ ଦିନେ ମୁଁ ମନା କରୁଥିଲି ରୋଷେଇ କରିକି ଦେବାପାଇଁ ଆଜି ସେଇ ରୋଷେଇ ପାଇଁ ଆମ ପାଖରେ ଟଙ୍କା ସହିତ ଆମର ଗୋଟିଏ ହୋଟେଲ ହୋଇଗଲା। ସ୍ବାମୀ ସ୍ତ୍ରୀ ଦୁହେଁ ହୋଟେଲ କାମରେ ଲାଗିପଡିଲେ । ପୁଅକୁ ଭଲ ସ୍କୁଲ ରେ ପଢେଇଲେ । ସ୍ୱାମୀ ସ୍ତ୍ରୀ ଦୁହେଁ ବହୁତ ପରିଶ୍ରମ କରିଲେ। ତାଙ୍କ ଛୋଟ ହୋଟେଲରୁ ଦିନେ ତାହା ବଡ଼ ହୋଟେଲ ରେ ପରିଣତ ହେଲା । ହୋଟେଲ ନାମ ରଖାଗଲା ରାଣୀ ହୋଟେଲ। ଆଖ ପାଖରେ ରାଣୀ ହୋଟେଲ ର ଖାଇବା ବିଷୟରେ ବହୁତ୍ ଚର୍ଚ୍ଚା କରୁଥିଲେ । ଦୁହେଁ ଖୁସିରେ ଚଳିଲେ ।
 
ମୁଖ୍ୟ ବିନ୍ଦୁ:-
୧. ନିଜ ହାତର କଳା କୁ ଦେଖାଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିବା ଉଚିତ୍ ।
୨. ସର୍ବଦା ପରିଶ୍ରମ ରୁ ଉତ୍ତମ ଫଳ ମିଳିଥାଏ।
୩. ଅସୁବିଧା ସମୟରେ ବାଟବଣା ହେବା ଅନୁଚିତ୍, ଉଚିତ୍ ରାସ୍ତା ଚୟନ କରିବା ଉଚିତ୍ ।
 
By. Rubi Nahak
Buguda, Ganjam.
 

ବଣ ଭୋଜି ( Picnic)

ବଣ ଭୋଜି ( Picnic)
ଜଙ୍ଗଲ ପାଖରେ ଗୋଟିଏ ସୁନ୍ଦର ଗ୍ରାମ । କିଛି ପରିବାର ସେହି ଗ୍ରାମରେ ବାସ କରୁଥିଲେ । ଗ୍ରାମ ମଧ୍ୟରେ ଗୋଟିଏ ସୁନ୍ଦର ପ୍ରାଥମିକ ବିଦ୍ୟାଳୟ । ବିଦ୍ୟାର୍ଥୀ ମାନେ ସେଠୀ ପାଠ ପଢା କରନ୍ତି । ପାଖ ପଡିଆ ରେ ସମସ୍ତେ ଖେଳ କୁଦ କରନ୍ତି । ପଞ୍ଚମ ଶ୍ରେଣୀ ର ଛାତ୍ର ଛାତ୍ରୀ ଭିତରୁ କୁନୁ, ପାପୁ ଭଲ ପାଠ ପଢ଼ନ୍ତି । ଟୁନା, କୁନା, ଟିକୁ, ତୁନି, ସାନି ଏମାନେ ବି ଭଲ ପାଠ ପଢ଼ନ୍ତି କିନ୍ତୁ କୁନୁ, ପାପୁ ସ୍କୁଲ ରେ ପ୍ରଥମ ଏବଂ ଦୁହେଁ ବହୁତ୍ ସାହସୀ । କୁନୁ, ପାପୁ ଭାଇ ଭଉଣୀ ଏକା ସାଙ୍ଗରେ ହିଁ ପଢ଼ନ୍ତି । କୁନୁ, ପାପୁ ଭଲ ପଢ଼ନ୍ତି ବୋଲି ସାନି ସେମାନଙ୍କ ଉପରେ ଈର୍ଷା କରେ କିନ୍ତୁ ସାନି ସହ ସେ ଦୁଇ ଭାଇ ଭଉଣୀ ଭଲରେ କଥା ବାର୍ତ୍ତା ହେଉଥିଲେ। ସାନି ଟିକିଏ ଟିକିଏ କଥାରେ ପାପୁ ସହ ଝଗଡା ଲାଗେ କିନ୍ତୁ ପାପୁ ବହୁତ ସରଳ ହେତୁ ତା ସହ ଝଗଡା ନ ଲାଗି କାନ୍ଦି ପକାଏ । ପାପୁ କାନ୍ଦିବାର ଦେଖିଲେ ତା ଭାଇ କୁନୁ ଆସି ବୁଝାଇ ଦିଏ ଆଉ ପାପୁ ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ ବୁଝିଯାଏ । ଏମିତି ଖେଳ କୁଦ ଝଗଡା ରେ କିଛି ଦିନ ଚାଲିଗଲା । କିଛିଦିନ ପରେ ନୂଆବର୍ଷ ଆସିଲା । ଶିକ୍ଷକ ଏବଂ ଦିଦି ମାନେ ବଣ ଭୋଜି ପାଇଁ ଯୋଜନା କଲେ । ବଣ ଭୋଜି ଯିବା ପାଇଁ ପିଲାମାନଙ୍କୁ ବି କହିଲେ । ବଣ ଭୋଜି କଥା ଉଠିଲା ପରେ ସମସ୍ତେ ଖୁସି ହୋଇଗଲେ । ପିଲାମାନେ ନାଚି ଉଠିଲେ। ସମସ୍ତେ ନିଜ ନିଜ ଘରେ ବଣ ଭୋଜି କଥା ଯାଇ କହିଲେ । ଘରେ କିଏ ରାଜି ହେଲେ ତ କିଏ ରାଜି ହେଲେନି । ଯୋଉ ଘରେ ରାଜି ହେଲେନି ସେମାନେ କାନ୍ଦିବା ଆରମ୍ଭ ସହିତ ବଣଭୋଜି ଯିବା ପାଇଁ ଜିଦ୍ ଧରି ବସିଲେ । କିନ୍ତୁ ପିଲା ମାନଙ୍କ ଜିଦ୍ ଯୋଗୁ ବାପା ମା ଶିକ୍ଷକ ଙ୍କ ସହ ଦେଖା କରି ପିଲା ମାନଙ୍କ ଯତ୍ନ ନେଇ ଯତ୍ନ ରେ ଆଣିବା ପାଇଁ କହିଲେ । ସବୁ ପିଲା ମାନେ ବଣ ଭୋଜି ପାଇଁ ବାହାରିଲେ ।
ସମସ୍ତେ ନୁଆ ବର୍ଷ ଦିନ ଭଳି ଭଳିକି ରଙ୍ଗ ର ପୋଷାକ ପିନ୍ଧି ବଣ ଭୋଜି ପାଇଁ ବାହାରିଲେ । ସମସ୍ତେ ଗାଡ଼ିରେ ବସି ଗଲେ । ସ୍କୁଲ ରୁ 10 କିମି ଦୂରରେ ବଣ ଭୋଜି କରିବାକୁ ବାହାରିଲେ । ଜଙ୍ଗଲ ପାଖ ଆମ୍ବ ତୋଟା ରେ ବଣ ଭୋଜି ଆରମ୍ଭ ହେଲା । ଗୋଟିଏ ପଟେ ଭୋଜି ରନ୍ଧା ହେଲା ଆଉ ଗୋଟିଏ ପଟେ ପିଲାମାନେ ଖେଳ କୁଦ ସହିତ ନାଚ, ଗୀତ, ବୋହୂ ବୋହୂକା, ଲୁଚକାଳି ଏମିତି ନାନା ପ୍ରକାର ଖେଳ ଖେଳିଲେ । ଶିକ୍ଷକ ସମସ୍ତଙ୍କୁ କିଛି ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ଦେଲେ ଏବଂ କୁନୁ ଓ ପାପୁ କୁ ମନିଟର୍ ଭାବେ ଦୁହିଁଙ୍କୁ କହିଲେ ତମେ ଦୁଇ ଜଣ ପିଲା ମାନଙ୍କ ଠାରୁ ବହୁତ୍ ସାହସୀ ଏବଂ ଚତୁର । ତମେ ଦୁଇଜଣ ପିଲାମାନଙ୍କୁ ଜଙ୍ଗଲ ଭିତରକୁ ଯିବା ପାଇଁ ମନା କରିବ। ଏବଂ ପିଲା ମାନଙ୍କୁ ଏଠି ସେଠୀ ଯିବା ପାଇଁ ମନା କରିବ। କୁନୁ ଏବଂ ପାପୁ ହଁ ଭରିଲେ ଏବଂ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ବୁଝେଇ କହିଲେ କିନ୍ତୁ ସାନି କୁନୁ ଏବଂ ପାପୁ ର କଥା କୁ ଶୁଣିଲା ନାହିଁ । ଲୁଚି ଲୁଚିକା ଖେଳରେ ସାନି ଜଙ୍ଗଲ ଭିତରେ ଲୁଚିବାକୁ ଚାଲିଗଲା। ମାତ୍ର କୁନୁ ଏବଂ ପାପୁ ଦେଖି ନଥିଲେ। ସାନି ଜଙ୍ଗଲ ଭିତରକୁ ଲୁଚାଇବାକୁ ଚାଲିଗଲା କିନ୍ତୁ ସେ ରାସ୍ତା ଭୁଲି ଜଙ୍ଗଲ ଭିତରକୁ ଭିତରକୁ ଚାଲିଗଲା। ସାନି ରାସ୍ତା ପାଇଲାନି ଏବଂ ସେ ଜଙ୍ଗଲରେ କାନ୍ଦିବାକୁ ଲାଗିଲା । ସବୁ ସାଙ୍ଗମାନେ ଖେଳି ଖେଳି ସମସ୍ତ ଙ୍କୁ ପାଇଲେ କିନ୍ତୁ ସାନି କୁ ପାଇଲେ ନାହିଁ । ସମସ୍ତେ ଡରରେ ଶିକ୍ଷକ ଙ୍କୁ କହିଲେ ନାହିଁ । ନିଜ ନିଜ ଭିତରେ ଖୋଜିବା କୁ ଲାଗିଲେ ହେଲେ ପାଇଲେନି । ସମସ୍ତେ ବ୍ୟସ୍ତ ହେଇଗଲେ । ଏପଟେ ଶିକ୍ଷକ ଏବଂ ଦିଦି ମାନେ ରନ୍ଧା କାର୍ଯ୍ୟରେ ଲାଗିଥିଲେ ପିଲାମାନଙ୍କ ଉପରେ ତାଙ୍କର ଧ୍ୟାନ ନଥିଲା । କୁନୁ ଆଉ ପାପୁ ଡର ଭୟ ନ କରି ଜଙ୍ଗଲ ଭିତରକୁ ସାନି କୁ ଖୋଜିବାକୁ ଗଲେ । ସେ ଯେଉଁ ରାସ୍ତାରେ ଯାଉଥିଲେ ପ୍ରତିଟି ଜାଗାରେ ଚିହ୍ନ ଦେଇ ଦେଇ ଜଙ୍ଗଲ ଭିତରକୁ ଯାଉଥିଲେ ଯାହା ଫଳରେ ତାଙ୍କୁ ପୁଣି ସେହି ରାସ୍ତା ଦେଇ ଆସିବାକୁ ସୁବିଧା ହେବ । କିଛି ସମୟ ଖୋଜିବା ପରେ ଦୁହେଁ କାନ୍ଦ ଶବ୍ଦ ଶୁଣିଲେ। ଜଙ୍ଗଲ ର କିଛି ଦୂରରେ ସାନି ଗୋଟିଏ ଗଛ ତଳେ ବସି କାନ୍ଦୁଥିଲା । କାନ୍ଦ ଶବ୍ଦ ଶୁଣି ଦୁହେଁ ସାନି ପାଖରେ ପହଞ୍ଚିଲେ । ସାନି , କୁନୁ ଆଉ ପାପୁ କୁ ଦେଖି ବହୁତ୍ ଖୁସି ହେଲା ଏବଂ ଦଉଡ଼ି ଦଉଡି ଆସି କୁଣ୍ଢେଇ ପକେଇଲା। ସାନି, କୁନୁ ଏବଂ ପାପୁ କୁ କ୍ଷମା ମାଗିଲା । ତାପରେ ତିନି ଜଣ ଜଙ୍ଗଲ ବାହାରକୁ ଆସିଲେ। ଏତିକିବେଳେ ବାକି ପିଲା ମାନେ ଶିକ୍ଷକ ଙ୍କୁ କହିଲେ । ଶିକ୍ଷକ ମାନେ ମଧ୍ୟ ବହୁତ୍ ଚିନ୍ତାରେ ଥିଲେ । କିନ୍ତୁ ଶିକ୍ଷକ ମାନେ ଖୋଜିବାକୁ ଯିବା ପୂର୍ବରୁ 03 ଜଣ ଆସି ପହଞ୍ଚିଲେ। ସାନି କୁ ଶିକ୍ଷକ ଗାଳି ଦେଲେ । ସାନି ନିଜ ଭୁଲ ବୁଝିଲା ଏବଂ ଭୁଲ ମାଗିଲା ଏବଂ ଏମିତି କେବେ ଦୁଷ୍ଟାମୀ କରିବି ନାହିଁ ବୋଲି କହିଲା । ଶିକ୍ଷକ କୁନୁ,ପାପୁ କୁ ସାବାସ୍ ଜଣାଇଲେ ଏବଂ ବୁଦ୍ଧି ପ୍ରୟୋଗ କରି କେମିତି ଜଙ୍ଗଲ ଭିତରକୁ ଗଲେ, କେମିତି ଖୋଜିଲେ ସେକଥା ସବୁ କହିଲେ । ଶିକ୍ଷକ ପୁଣି ଥରେ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ବୁଝାଇଲେ ଏବଂ ଏମିତି ନିଜ ଇଚ୍ଛାରେ କିଛି କାମ କରିବାକୁ ମନା କରିଲେ ଏବଂ କହିଲେ ଯଦି କିଛି କାମ କରିବ ତେବେ ନିଜ ଗୁରୁଜନ ଙ୍କ ଠାରୁ ପ୍ରଥମେ ପଚାରି କରିବା ଦରକାର । ସେତେବେଳେ ଭୋଜି ରନ୍ଧା ସରିଥିଲା, ସମସ୍ତେ ଭୋଜି ଖାଇଲେ ଏବଂ ଶିକ୍ଷକ କିଛି ଖେଳ ର ଆୟୋଜନ କରିଲେ । ସମସ୍ତେ ସେହି ଖେଳ ରେ ଭାଗ ନେଲେ ଏବଂ ଭୋଜି ଖାଇ ଘରକୁ ଆସିଲେ ।
ଦ୍ଵିତୀୟ ଦିନ କୁନୁ ଏବଂ ପାପୁ ଙ୍କୁ ପ୍ରଧାନ ଶିକ୍ଷକ ସାହସିକତା ର ପୁରସ୍କୃତ କରିଲେ ଏବଂ କୁନୁ ଏବଂ ପାପୁ ଭଳି ସମସ୍ତେ ସାହସୀ ହେବା ପାଇଁ ପ୍ରଧାନ ଶିକ୍ଷକ ପ୍ରେରଣା ଦେଲେ।
ଏଥିରୁ କଣ ଶିଖିଲ?
୧. ନିଜ ଇଚ୍ଛା ରେ କୋଉ କାମ କରିବା ଅନୁଚିତ୍।
୨. ନିଜ ସାଙ୍ଗ କୁ ଈର୍ଷା କରିବା ଅନୁଚିତ୍ ।
୩. ସବୁବେଳେ ସାହସିକତା ର କାର୍ଯ୍ୟ କରିବା ଉଚିତ୍।
ଲେଖିକା. ରୁବି ନାହାକ
ବୁଗୁଡ଼ା, ଗଞ୍ଜାମ ।
 
 

ମେରୁଦଣ୍ଡ (Spinal Cord)

ମେରୁଦଣ୍ଡ (Spinal Cord)
ମେରୁଦଣ୍ଡ (Spinal Cord)
ସ୍ବର୍ଣ୍ଣପୁର ଗ୍ରାମରେ ଗୋଟିଏ ପରିବାର ବାସ କରୁଥିଲେ । ସେହି ପରିବାରରେ ସ୍ୱାମୀ, ସ୍ତ୍ରୀ, ଦୁଇ ଝିଅ ଆଉ ଗୋଟିଏ ପୁଅ ବାସ କରୁଥିଲେ । ଦୁଇ ଝିଅ ଯାଆଁଳା ହୋଇ ଜନ୍ମ ହୋଇଥାନ୍ତି । ବହୁତ ବ୍ରତ ଉପାସ କରି ପୁଅଟିଏ ପାଇଥାନ୍ତି । ଦୁଇ ଝିଅର ବୟସ ପାଞ୍ଚ ବର୍ଷ ଆଉ ପୁଅ ଗୋଟିଏ ବର୍ଷ ର ହୋଇଥାଏ । ସ୍ଵାମୀ ଅନ୍ୟ ଲୋକଙ୍କ ଜମି ଚାଷ କରନ୍ତି । ସେଥିରୁ ଯାହା ଟଙ୍କା ଆସେ ଘରେ ଖର୍ଚ୍ଚ ହୁଏ ଆଉ ପିଲାମାନେ ପାଠ ମଧ୍ୟ ପଢ଼ନ୍ତି । ଏମିତି ହସ ଖୁସିରେ ଦିନ ବିତିଯାଏ । କିଛି ଦିନ ପରେ ସ୍ୱାମୀ, ସ୍ତ୍ରୀ ପିଲାମାନଙ୍କୁ ନେଇ ବୁଲିବାକୁ ଗଲେ । ବୁଲା ବୁଲି କରି ମଜା ମସ୍ତି କରି ଗାଁ କୁ ଫେରିଲେ । କିନ୍ତୁ ଭଗବାନ ଙ୍କ ର ଆଉ କଣ ଇଛା ଥିଲା, ସମୟ ର ବିଡ଼ମ୍ବନା ସେମାନେ ଫେରିବା ରାସ୍ତାରେ ସଡ଼କ ଦୁର୍ଘଟଣା ହେଇଗଲା । ସେ ସଡ଼କ ଦୁର୍ଘଟଣା ରେ ସମସ୍ତେ ଠିକ ଠାକ ରହିଲେ କିନ୍ତୁ ସ୍ୱାମୀଙ୍କ ର ଗୋଟିଏ ଗୋଡ଼ ଚାଲିଗଲା । ସେଠିକାର ସମସ୍ତ ଲୋକ ଡାକ୍ତରଖାନା କୁ ନେଇଗଲେ । କିଛି ଦିନ ପରେ ସୁସ୍ଥ ହେଇ ଘରକୁ ଫେରିଲେ । କିନ୍ତୁ ଦୁଃଖ ର କଥା ଯେ ଗୋଟେ ଗୋଡ଼ ଚାଲିଗଲା । ଯିଏ ପରିବାରର ମେରୁଦଣ୍ଡ ଥିଲେ, ସେ ଅକାମୀ ହେଇ ପଡିଗଲେ । ପିଲାମାନେ ବି ଛୋଟ । କିଛି ଦିନ ଦୁଃଖ ସୁଖରେ କଟିଗଲା । ହେଲେ ସବୁଦିନ ତ ବସିକି ଖାଇ ପାରିବେନି । ସ୍ତ୍ରୀ ମିନତି କାମ ଖୋଜିବା କୁ ଲାଗିଲେ ହେଲେ କୌଣସି କାମ ମିଳିଲାନି । ଦିନେ ଭାବିଲେ ପରିବା ବିକ୍ରି କରିବା ପାଇଁ । ଗାଁ ଗାଁ ବୁଲି ପରିବା ବିକ୍ରି କରିଲା, ତା ସହ ଦୁଇଟି ଗାଈ ରଖିଲେ । ସକାଳୁ ଉଠି ନିତ୍ୟ କର୍ମ ସାରି ପରିବା ବିକ୍ରି କରିବା କୁ ଚାଲିଯାଏ , ପୁଣି ଘରକୁ ଆସି ଗାଈ ସେବା କରି କ୍ଷୀର ହୋଟେଲରେ ଦେଇକରି ଆସେ । ଏମିତି ଦିନ ପରେ ଦିନ ବିତି ଚାଲିଲା ଆଉ ଲାଭ ମଧ୍ୟ ବଢ଼ିଲା । ପିଲାମାନ ଙ୍କ ର ପାଠ ପଢା ପଢ଼ି ମଧ୍ୟ ଠିକ ସେ ଚାଲିଲା । ଘରର ଖାଇବା ପିଇବା ରେ କୌଣସି ଅସୁବିଧା ରହିଲା ନାହିଁ । ଧିରେ ଧିରେ ଲାଭ ମଧ୍ୟ ବଢ଼ିଲା । ଚାଲି ଚାଲି ପରିବା ବିକ୍ରି କରୁଥିଲା । ସେ ଭାବିଲା ଲାଭ ବଢ଼ିଲାଣି ଗୋଟିଏ ସାଇକେଲ ନେଇକି ଆସିଲେ ଆଉ ଦୁଇ-ତିନି ଟା ଗାଁ ବୁଲିପାରିବି । ସେ ସାଇକେଲ ନେବାର ଦେଖି ପଡ଼ୋଶୀ ଆଉ ଗାଁ ରାସ୍ତା ରେ ଲୋକମାନେ ବହୁତ କଥା କହିଲେ ତ ଆଉ କିଏ ଦେଖି ହସୁଥିଲେ କିନ୍ତୁ ସେ କାହା କଥା କୁ ଖାତିରି କଲା ନାହିଁ ସେ ନିଜ ରାସ୍ତା ରେ ଯାଇ ନିଜ ରାସ୍ତାରେ ଆସେ। ପରିବା ସହ ଚୁଡ଼ି ବିକ୍ରି ମଧ୍ୟ ଆରମ୍ଭ କରିଦେଲା। ଘର କାମ, ସ୍ୱାମୀ ଙ୍କ ସେବା, ପିଲା ମାନଙ୍କ ଦାଇତ୍ଵ ତା ସହ ବାହାରର କାମ କରେ । ବହୁତ ପରିଶ୍ରମ କରେ କିନ୍ତୁ କେବେ ଥକେ ନାହିଁ । ପାରିବାର ର ମେରୁଦଣ୍ଡ ସାଜି ପୁଣି ଥରେ ମଜବୁତ୍ କରିବା ପାଈଁ ଧିର ପ୍ରୟାସ କରି ରଖିଲା । ଧିରେ ଧିରେ ବେପାର ବଢିବା ରେ ଲାଗିଲା । ବେପାର ବଢିବା ସହ ଗୋଟିଏ ଗାଡ଼ି ମଧ୍ୟ ନେଲା । ଗାଡ଼ି ନେବାର ଦେଖି ଗାଁ ଲୋକ ନାନା ପ୍ରକାର କଥା କହିଲେ , କିନ୍ତୁ ସେ କାହାରି କଥା କୁ ଖାତିର ନ କରି ନିଜ କର୍ମ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଆଗେଇ ଆଗେଇ ଚାଲିଲା । ସେ ଗାଡି ରେ ବୁଲି ବୁଲି ଦୂର ଦୂର କୁ ଯାଇ ବେପାର କଲା । ଏହା ସହିତ ସିଲେଇ କାମ ଶିଖି ଗାଁ ରେ ସିଲେଇ କରି ମଧ୍ୟ କିଛି ଟଙ୍କା ରୋଜଗାର କରୁଥାଏ। ଏମିତି କେତେ ଦିନ ଚାଲିଲା ପରେ ସେ ଗାଁ ରେ ଗୋଟିଏ ଜାଗା ନେଇ ଦୋକାନ ଖୋଲିଲା ଏବଂ ସେ ଦୋକାନ ରେ ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାର ସାମଗ୍ରୀ ରଖି ବିକ୍ରି କରିବା ଆରମ୍ଭ କରିଲା । ଦୋକାନ ର ପ୍ରଥମ ଦିନ ଯିଏ ଯାହା ନେଲା ସମସ୍ତ ଙ୍କୁ ଉପହାର ଦେଲା । ଆଉ ଲୋକ ମଧ୍ୟ ବହୁତ ଖୁସି ହେଲେ । କାଲି ଯୋଉ ଲୋକ ନାନା ପ୍ରକାର କଥା କହୁଥିଲେ ଆଜି ସେମାନେ ଖୁସି ହେଇ ପ୍ରଶଂସା କରୁଛନ୍ତି । ଲୋକଙ୍କ ପ୍ରଶଂସା ଶୁଣି ବହୁତ ଖୁସି ହେଲା ।

ମନେ ମନେ ଭାବିଲା କାଲି ଯଦି ଲୋକଙ୍କ କଥା ଶୁଣି ପଛ ଘୁଞ୍ଚା ଦେଇଥାନ୍ତି ଆଜି ମୁଁ ଯୋଉ ଜାଗାରେ ଅଛି ସେଠି ନଥାନ୍ତି କିନ୍ତୁ ସେ ସବୁ ଭୁଲି ନିଜେ ଆଉ ପରିବାର ର ଖୁସି ପାଈଁ ନିଜ ଜୀବନ କୁ ବାଜି ଲଗେଇ ପରିଶ୍ରମ କରିଲା । ବର୍ତ୍ତମାନ ଦୁଇ ଝିଅ ଙ୍କ ପାଠ ପଢା ସହିତ ପ୍ରତିଦିନ ଭଲ ରୋଜଗାର ହୁଏ । ସ୍ବାମୀ ସ୍ତ୍ରୀ ଦୁହେଁ ଦୋକାନରେ ବସି ବେପାର କରନ୍ତି ଏବଂ ପରିବାର ରେ ପୁଣି ଥରେ ଖୁସି ଫେରି ଆସିଲା।

ଏଥିରୁ କଣ ଶିଖିଲ?
୧. ଅସମୟରେ ହାରି ଯିବା ଅନୁଚିତ୍।
୨. ରୋଜଗାର ର ଉଚିତ୍ ପନ୍ଥା ବାଛିବା ଦରକାର ।
୩. ଲୋକମାନଙ୍କ ଟାହି ଟାପରା ଅଣଦେଖା କରିବା ଉଚିତ୍।


ଲେଖିକା. ରୁବି ନାହାକ
ବୁଗୁଡ଼ା, ଗଞ୍ଜାମ.

କାଇଁଚ ବୁଢ଼ୀ ( kaincha budhi)

କାଇଁଚ ବୁଢ଼ୀ ( kaincha budhi)
କାଇଁଚ ବୁଢ଼ୀ ( kaincha budhi)
ମାଧବପୁର ଗ୍ରାମରେ ଗୋଟିଏ ବୁଢ଼ୀ ରହୁଥିଲା । ବୟସ ପାଖାପାଖି ୬୫ ବର୍ଷ, ନାମ ହେଲା କାଇଁଚ , ମାନେ କାଇଁଚ ବୁଢ଼ୀ । ତାର ଦୁଇ ପୁଅ, ଦୁଇ ବୋହୂ ଆଉ ନାତି ନାତୁଣୀ କୁ ନେଇ ଛୋଟ ପରିବାର ଏବଂ ଗୋଟିଏ ଝିଅ ସେ ତା ଶାଶୁ ଘରେ ରହୁଥାଏ । ବେଳେବେଳେ ଆସି ବୁଲି କରି ଯାଏ । ବୁଢ଼ୀ କୁ ପରିବାର ଭିତରେ ତାକୁ ଟିକେ ବି କାମ କରିବା କୁ ଇଛା ନୁହେଁ । କୌଣସି କାମ ପଡିଲେ ବାହାନା ଖୋଜେ କହିବାକୁ ଗଲେ ବଡ଼ ଅଳସେଇ। ଭଲ ଖାଇବା, ଭଲ ପିନ୍ଧିବା, ଆଇନା ଦେଖିବା ଆଉ ଲୋକ ଙ୍କ ସହ ଭଲ ଗପ ଜମେଇବା ବହୁତ ପସନ୍ଦ ଥିଲା । ତା ପୁଅ ବୋହୂ ଯେତେବେଳେ କାମରେ ଲାଗିଯାଆନ୍ତି । ବୁଢ଼ୀ ଏତେ ଅଳସେଇ ଯେ ଜାଣିଶୁଣି କି ବୋହୂ ମାନକୁ ହଇରାଣ କରିବା ପାଇଁ ଟେବୁଲ ଉପରୁ ପାଣି ଗ୍ଲାସ ବି ଉଠେଇକି ନିଏ ନାହିଁ । ବୋହୂ କୁ ବାରମ୍ବାର ଡାକୁଥାଏ । ସବୁବେଳେ କାହା କୁ ନା କାହାକୁ ଡାକି ହଇରାଣ କରୁଥାଏ । ବୋହୂ ମାନେ ବୁଢ଼ୀ ର କଥା ଶୁଣନ୍ତି କିନ୍ତୁ ଦୁଃଖି ହେଇଯାଆନ୍ତି । ବୁଢ଼ୀ କୁ ଭଲ ଏବଂ ସ୍ଵାଦିଷ୍ଟ ଭୋଜନ ଖାଇବାକୁ ବହୁତ ପସନ୍ଦ । ଯେତେବେଳେ ସ୍ୱାଦିଷ୍ଟ ଖାଇବା ରୋଷେଇ ହେଇଥିବ ସେ ନିଜେ ରୋଷେଇ ଘରକୁ ଯାଇ ବୋହୂ କୁ ବାରମ୍ବାର ପଚାରୁ ଥାଏ ‘ ବୋହୂ କଣ ରାନ୍ଧିଚ ବହୁତ ଭଲ ବାସ୍ନା ଆସୁଛି। ରୋଷେଇ ସରିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଆଉ ଅପେକ୍ଷା କରିପାରେ ନାହିଁ । ସେ ନିଜେ ଲୁଚିକି ରୋଷେଇ ଘରକୁ ଯାଇ ଖାଇବା ଖାଏ ଏବଂ ସେଥିରୁ ବାହାର କରିକି କିଛି ତା ରୁମ୍ କୁ ନେଇ ଚାଲିଯାଏ । ଖାଇବା ସମୟରେ ବୋହୂ ମାନେ ସମସ୍ତ ଙ୍କୁ ଖାଇବା ବାଢିଦିଅନ୍ତି ଆଉ ନିଜେ ଖାଇଲା ବେଳକୁ କିଛି ବି ନଥାଏ । ପୁଅମାନେ ବୋହୂ ମାନକୁ ଗାଳି ଗୁଲଜ କରିଲେ ବୁଢ଼ୀ ବସି ଖୁସିହେଉ ଥାଏ । ଗୋଟିଏ ଦିନ ବଡ଼ପୁଅ ବଜାରରୁ ମିଠା ନେଇକି ଆସିଲା । ମିଠାକୁ ନେଇ ପିଲାମାନଙ୍କୁ ଦେଲା । ବୁଢ଼ୀ ମିଠା ଦେଖି ପାଟିରୁ ଲାଳ ଗଡି ଯାଉଥାଏ। ବୁଢ଼ୀ କୁ ମିଠା ଖାଇବାକୁ ଇଛା ହେଇଗଲା, ଏମିତି ରେ ବୁଢ଼ୀ କୁ ମିଠା ବହୁତ ପସନ୍ଦ । ବୁଢ଼ୀ ଯାଇ ପିଲାମାନ ଙ୍କୁ କହିଲା । ପିଲାମାନେ ଆଜି ମୁଁ ତମକୁ ମିଠା ଖାଇବାକୁ ଦେବି । ଶୁଣ ଆଖି ବନ୍ଦ କର!! ହାତ ଆଗକୁ ଆଣ!! ମୁଁ ବାଣ୍ଟିକରି ଦେବି ।ପିଲାମାନେ ବୁଢ଼ୀ ର କଥା ମାନି ଆଖି ବନ୍ଦ କରି ହାତ ଆଗକୁ କରିଲେ । ସେଇ ସମୟରେ ବୁଢ଼ୀ କିଛି ମିଠା ସେ ତା ନିଜ ପାଖରେ ରଖିଦେଲା । ଆଉ ଯୋଉ ମିଠା ରହିଲା ସେଗୁଡ଼ିକ ପିଲାମାନଙ୍କୁ ବାଣ୍ଟି ଦେଲା । ବୁଢ଼ୀ କୁ ଲାଲ୍ ରଙ୍ଗର ଲୁଗା ବହୁତ ପସନ୍ଦ ଥିଲା । ଦିନେ ବୋହୁ ବାହାରେ ଲୁଗା ସୁଖେଇଥିଲା ସେ ସମୟରେ ସେ ତା ବୋହୂର ଲୁଗାକୁ ନେଇ ଲୁଚେଇ ଦେଲା । ନିଜ ଝିଅ କୁ ଦେବା ପାଇଁ ରଖିଦେଲା ।ଦୁଇ ବୋହୂ ଭାବିଲେ ଆମ ଲୁଗା ନେଲା କିଏ ?? ଆସିକି ବୁଢ଼ୀ ପାଖରେ ପଚାରି ବୁଝିଲେ । ବୁଢ଼ୀ କହିଲା ପଡ଼ିଶା ଘର ରାଣୀ ନେଇଥିବ । ଏହା ଶୁଣି ଦୁଇ ବୋହୂ ରାଗ ତମ ତମ ହେଇ ପଡ଼ୋଶୀ ଘରକୁ ଗଲେ । ରାଣୀକୁ ବହୁତ ଗାଳି ଦେଲେ କିନ୍ତୁ ରାଣୀ ମୁଣ୍ଡ ଛୁଇଁ ଶପଥ କରି କହିଲା ମୁଁ ତୁମର ଶାଢ଼ୀ କି ଲୁଗା ଚୋରି କରିନି। ରାତିରେ ସ୍ବାମୀ ଆସିଲା , ବୋହୂ ସ୍ବାମୀ କୁ କହିଲା ଆମ ବାହାଘର ର ବର୍ଷେ ପରେ ମୋତେ ଯୋଉ ସୁନ୍ଦର ଲୁଗା ଟି ଉପହାର ଦେଇଥିଲ ସେଇଟା ଆଜି ସୁଖେଇଥିଲି କିନ୍ତୁ ମୋତେ ମିଳୁନି । ପୁଅ କହିଲା ଏଠି କୋଉଠି ଥିବ ଖୋଜିଲେ ମିଳିଯିବ । ଏ ସବୁ ଦେଖିକି ବୁଢ଼ୀ ବହୁତ ଖୁସିଥିଲା । ଯେମିତି ବୁଢ଼ୀକୁ ଖାଇବା ପିନ୍ଧିବା ବହୁତ ପସନ୍ଦ ସେ ଭାବିଲା ଆଗକୁ ଦୁର୍ଗା ପୂଜା ଆସୁଛି କିଛି ନୂଆ ଶାଢ଼ୀ ଆଣିବ । ବଡ଼ ପୁଅ କୁ କହିଲା ମୋ ପାଇଁ ଶାଢ଼ୀ ଆଉ ପିଲାମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଡ୍ରେସ ନେଇ ଆଣିବୁ। ସେ ସମୟରେ ପୁଅ କହିଲା ମୋ ଶାଶୁ ମଧ୍ୟ ଆସୁଛନ୍ତି ତାଙ୍କ ପାଇଁ ବି ଗୋଟେ ଶାଢ଼ୀ ନେଇ ଆସିବି । ବୁଢ଼ୀ ସେ ସବୁ ଶୁଣି ରାଗରେ ପଞ୍ଚମ । ମନରେ ଭାବିଲା ମୋ ପାଇଁ ତ କେବେ ନିଜ ମା ବୋଲି ଶାଢ଼ୀ ଖଣ୍ଡେ ଆଣିଦେଇନି ଆଜି ଶାଶୂ ପ୍ରେମ ଉଛୁଳି ପଡୁଛି। ସକାଳ ହେଲାପରେ ସମସ୍ତେ ବଡ଼ ବୋହୁ ର ମା ଆସିବେ ବୋଲି ଅପେକ୍ଷା କରି ଥାନ୍ତି । ସେତେବେଳେ ବୁଢ଼ୀ ମନେ ମନେ ଭାବୁଥାଏ, ମୁଁ କେତେବେଳେ ବାହାରକୁ ଯାଇଥିଲେ କାଇଁ ମୋ ପାଇଁ ତ ଏମିତି ଅପେକ୍ଷା କରନ୍ତି ନି ।କିଛି ସମୟ ପରେ ଗାଡ଼ି ପହଁଚିଲା । ବଡ଼ ପୁଅ ର ଶାଶୁ ଆସିକି ପହଂଚିଲେ । ପିଲାମାନେ ଆଇ ଆଇ କହିକି ଆଇ ପାଖକୁ ଦୌଡ଼ି ଗଲେ । ପିଲାମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଖେଳନା କାହା ପାଇଁ କଣ ସବୁ ନେଇକି ଆସିଛନ୍ତି । ବଡ ବୋହୂ ର ମା ବୁଢ଼ୀ ପାଇଁ ସିନ୍ଦୁକ ଟେ ଆଣିଥିଲେ ତାକୁ ଧରି ନିଜ ରୂମ କୁ ଚାଲିଗଲା, ଆଉ ଯାହା ଲୁଚେଇକି ରଖିଥଲା ସେ ସବୁ ସିନ୍ଦୁକ ଭିତରେ ରଖିଦେଲା । ଘରକୁ ଅତିଥି ଆସିଛନ୍ତି ମାନେ ଭଲ ରୋଷେଇ ନିହାତି ହେବ । ରୋଷେଇ ର ମହକ ରେ ସେ ଜାଣିଗଲା କଣ ରୋଷେଇ ହେଇଛି । ମନରେ ଚିନ୍ତା କଲା ମୋ ପାଇଁ ଏମିତି ଭଲ ଖାଇବା ରାନ୍ଧନ୍ତିନି, ତାଙ୍କ ମା ଆସିଛି ବୋଲି ଏତେ ଭଲ ରୋଷେଇ ହୋଇଛି । କିଛି ଗୋଟେ ଉପାୟ କରି ଭଲ ରୋଷେଇ କୁ ଖରାପ କରିବାକୁ ପଡ଼ିବ। ଯେତେବେଳେ ବୋହୂ ମାନେ ରୋଷେଇ ସାରିକି ରୋଷେଇ ଘରୁ ବାହାରି ଗଲେ ସେତେବେଳେ ବୁଢ଼ୀ ଯାଇ ଖାଇବାରେ ଲଙ୍କା ଗୁଣ୍ଡ ପକେଇ ଚୁପ୍ କରି ନିଜ ରୁମ୍ କୁ ଆସିଗଲା। ସମସ୍ତେ ଖାଇବାକୁ ବସିଲେ, ଭୋଜନ ଅଧା ହୋଇଛି ସମସ୍ତ ଙ୍କ ପାଟି ଜଳିଲା ସମସ୍ତେ ପାଣି ପାଣି ହେଲେ କିନ୍ତୁ ବୁଢ଼ୀ ବହୁତ ଚାଲାକ ଥିଲା ସେ ଖାଇବା ନ ଖାଇ ସମସ୍ତ ଙ୍କୁ କଣେଇ କଣେଇ ଦେଖୁଥିଲା । ସେ କେବଳ ଖାଇବା ର ନାଟକ କରୁଥିଲା । ଏ ସବୁ ବଡ଼ ବୋହୂର ମା ଦେଖିଦେଲେ । ଖାଇବା ସରିବା ପରେ ବଡ ବୋହୂ ର ମା ଆସି ନିଜ ଝିଅ କୁ କହିଲା ଯେ ତୋ ଶାଶୂ ଉପରେ ନଜର ରଖିବୁ । ସେଦିନ ଠୁ ବୁଢ଼ୀ ଉପରେ ସମସ୍ତେ ନଜର ରଖିଲେ । ଗୋଟିଏ ଦିନ ଖାଇବା ରେ ପୁଣି ଲଙ୍କା ଗୁଣ୍ଡ ମିଶେଇ ସେମିତି କରିଲା । ଏବଂ ସମସ୍ତେ ଲୁଚି ଲୁଚି ଦେଖୁଥିଲେ। ସଂଧ୍ୟା ବେଳେ ବୁଢ଼ୀ ର ପୁଅ କୁ ବୋହୂ ମାନେ କହିଲେ କିନ୍ତୁ କେହି ବିଶ୍ବାସ କରିଲେ ନାହିଁ । ଓଲଟା ବୋହୂ ମାନଙ୍କୁ ବୁଢ଼ୀ ଆଗରେ ଖରାପ ହେବାକୁ ପଡ଼ିଲା। ବୋହୂ ମାନେ ଭାବିଲେ କିଛି ଗୋଟିଏ ଉପାୟ କରି ସ୍ବାମୀ ମାନଙ୍କୁ ନିଜ ମା ର କାମ କୁ ଦେଖାଇବାକୁ ପଡ଼ିବ। ୩ ଦିନ ପରେ ବୁଢ଼ୀ କହିଲା ମୁଁ ମୋ ଝିଅ ପାଖକୁ ଯିବି। ପୁଅ ମାନେ କହିଲେ ଯିବୁ ଯଦି ଆଉ ଦୁଇ ଦିନ ପରେ ରବିବାର ଆସିବ ସେ ଦିନ ତୋତେ ନେଇକି ଯିବି। ବୁଢ଼ୀ ଖୁସି ହେଇଗଲା ସେ ଲୁଚେଇ ରଖିଥିବା ଜିନିଷ ସଜେଇବାକୁ ଲାଗିଲା । ତାହା ପୁଣି ରାତିରେ ସମସ୍ତେ ଶୋଇଲା ପରେ ସେ ଧିରେ ଉଠି ସଜାଇବା ଆରମ୍ଭ କରେ। ରବିବାର ସକାଳେ ପୁଅ ସାଙ୍ଗରେ ଝିଅ ଘରକୁ ଯିବାକୁ ବାହାରିଲା । ବଡ ବୋହୂ ଉପାୟ କରି ବୁଢ଼ୀ ର ବ୍ୟାଗ୍ କୁ ଲୁଚେଇ ଦେଲା । ବୁଢ଼ୀ ସଜବାଜ ହୋଇ ବ୍ୟାଗ୍ ଖୋଜିଲା କିନ୍ତୁ ସେ ପାଇଲା ନାହିଁ । ସେ ବିରକ୍ତ ହୋଇ କହିଲା ମୋ ବ୍ୟାଗ୍ କିଏ ରଖିଛି ମୋତେ ଦିଅ। ଦୁଇ ବୋହୂ ଚୁପ୍ ରହିଲେ । ବୁଢ଼ୀ ର ସନ୍ଦେହ ଯେ ଏହି ବୋହୂ ମାନେ ରଖିଥିବେ । ସେ ପୁଅ କୁ କହିଲା ମୋ ବ୍ୟାଗ୍ ତୋ ସ୍ତ୍ରୀ ଲୁଚେଇ ରଖିଛି ତାକୁ ପଚାର ସେ କାହିଁକି ଏମିତି କରୁଛି। ବଡ ବୋହୂ କହିଲା ମା ତମେ ଖାଲି ହାତରେ ଯାଅ । ବ୍ୟାଗ୍ ନେଇ କଣ କରିବ । ବୁଢ଼ୀ କହିଲା ମୋ ଝିଅ ର କିଛି ସାମାନ ରହିଯାଇଥିଲା ସେଗୁଡ଼ାକ ଦେବା ପାଇଁ ଯିବି । ବଡ ବୋହୂ କହିଲା ହଉ କୋଉ ଜିନିଷ ଆମେ ସମସ୍ତେ ଦେଖିବୁ । ୦୫ ଦିନ ପୂର୍ବରୁ ତମ ଝିଅ ଆସିଥିଲା ସେ ତା ଶାଶୁ ଘରେ ପହଞ୍ଚିଲା ପରେ ତମ ପୁଅ ହାତରେ ଖବର ଦେଲା ଯେ ତାର ଏବଂ ଛୁଆ ମାନଙ୍କର କିଛି କପଡା ରହିଯାଇଛି ସେ ଗୁଡ଼ିକ ଫେରାଇ ଦେବାକୁ । ଆଉ ସେ ଜିନିଷ ସବୁ ମୁଁ ତମ ପୁଅ ହାତରେ ଦେଇଛି । ତମେ କଣ ନେଉଛ ମୁଁ ଦେଖିବି । ବୁଢ଼ୀ କହିଲା ନା ନା ମୋ ଝିଅ ର ଜିନିଷ ତମେ କଣ ପାଇଁ ଦେଖିବ। ଏମିତି କହି ମିଛ ରେ କାନ୍ଦିବାକୁ ଆରମ୍ଭ କରିଲା , କହିଲା ,” ମୋତେ ଏ ଦୁଇ ଅଲକ୍ଷଣି ମିଶି ମୋତେ ହଇରାଣ କରୁଛନ୍ତି” ପୁଅ କୁ ବୋହୂ ଆଗରୁ କହି ରଖିଥିଲା ଯେ ମୁଁ ଯାହା କରିବି ସେଥିରେ କେବଳ ହଁ କରିବ । ପୁଅ କହିଲା ଏଥିରେ କାନ୍ଦିବାର କଣ ଅଛି ତୁ ବ୍ୟାଗ୍ ଖୋଲିକି ଦେଖାଇ ଦେ । ବୁଢ଼ୀ ବ୍ୟାଗ୍ କୁ ଛାତିରେ ଜାବୁଡି ଧରି ଦେବ ନାହିଁ ବୋଲି କହିଲା କିନ୍ତୁ ପୁଅ ର ଅନୁରୋଧ ରେ ଶେଷରେ ବ୍ୟାଗ୍ କୁ ଖୋଲାଗଲା । ସେଥିରୁ ବଡ ବୋହୂ ର ଲୁଗା ଏବଂ ଗ୍ଲାସ୍ ତାଟିଆ, ପିଲା ମାନଙ୍କ ଖେଳନା, ବହୁତ୍ ଲୁଗା ଏମିତି ବହୁତ୍ କିଛି ସେ ବ୍ୟାଗ୍ ରୁ ବାହାରିଲା । ଏ ସବୁ ଦେଖି ପୁଅ ର ମୁଣ୍ଡ ଗରମ। ରାଗରେ କହିଲା , ” ମା ଏସବୁ କଣ” ବୁଢ଼ୀ ପୁଣି ମିଛ କହିବାକୁ ଲାଗିଲା ଏ ବିଷୟରେ ମୁଁ କିଛି ଜାଣିନି , କିଏ ରଖିଛି। କିନ୍ତୁ ବୁଢ଼ୀ ର ଅସଲି ରୂପ ଜଣା ପଡିଗଲା । ପୁଅ ମା କୁ ଘର ଭିତରକୁ ନେଇ ବୁଝେଇ କହିଲା , ଏମିତି କାହିଁକି କରୁଛୁ , ଘର ଭିତରେ ଅସନ୍ତୋଷ ସୃଷ୍ଟି ହେଉଛି । ତାର କାରଣ ତୁ କାହିଁକି ହେବାକୁ ଚାହୁଁଛୁ । ତା ପରେ ବୁଢ଼ୀର ମନରେ ଅଳ୍ପ ପରିବର୍ତ୍ତନ ଆସିଲା ଏବଂ ଧିରେ ଧୀରେ ନିଜକୁ ପରିବର୍ତ୍ତନ କରି ଭଲ ଶାଶୂ ହେବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିଲା ଏବଂ ତାଙ୍କ ପରିବାର ବହୁତ୍ ଖୁସିରେ ଚାଲିଲା।
ଏଥିରୁ କଣ ଶିଖିଲ?
୧. ଚୋରି କରିବା ଅନୁଚିତ୍।
୨. କାହା ପ୍ରତି ଖରାପ ମନୋଭାବ ରଖିବା ଅନୁଚିତ୍।
୩. ସତ ଦିନେ ନା ଦିନ ବାହାରକୁ ଆସିବ ସେଥିପାଇଁ ସବୁବେଳେ ସତ କହିବା ଉଚିତ୍ ।
 ରୁବି ନାହାକ ଙ୍କ କଲମରୁ
ବୁଗୁଡ଼ା , ଗଞ୍ଜାମ।
Kids Story  👈👈👈 Click Here

କୋରୋନା କାଳ (Corona Time)



କୋରୋନା କାଳ (Corona Time)
କୋରୋନା କାଳ (Corona Time)



ଗୁଜୁରାଟ ରେ ଗୋଟିଏ ଗରିବ ପରିବାର ରହୁଥିଲେ । ସେ ପରିବାର ରେ ବାପା ସୁରେଶ ଆଉ ଗୋଟିଏ ଝିଅ ଏବଂ ଗୋଟିଏ ପୁଅ ରହୁଥିଲେ । ସ୍ତ୍ରୀ ଗୋଟିଏ ବର୍ଷ ପୂର୍ବରୁ ଚାଲିଯାଇଛି । ପୁଅ ପପୁ ପାଞ୍ଚ ବର୍ଷର ହୋଇଥାଏ ଓ ଝିଅ ପାପୁନି ତିନି ବର୍ଷର ହୋଇଥାଏ । ସେଠୀ ଗରିବ ବସ୍ତି ରେ ଗୋଟିଏ ଚାଳ ଘରେ ରହୁଥିଲେ । ସୁରେଶ ବଙ୍ଗଳା ରେ ଲାଗୁଥିବା ଇଟା ସିମେଣ୍ଟ ଗୁଡି ବୋହିବା କାମ କରେ । ସେତିକି ରୁ ଯେତିକି ମିଳେ ପୁରା ଟଙ୍କା ଖାଇ ସାରି ଦେଉଥିଲେ । ଖୁସିରେ ତାଙ୍କର ଘର ଚାଳିଯାଏ । ତାକୁ କୌଣସି ଦିନ ଖାଇବାରେ ଅସୁବିଧା ହେଉନଥିଲା । ମଜୁରୀ ଠିକ୍ ସମୟରେ ମିଳି ଯାଉଥିଲା ଚାଉଳ, ଅଟା, ପରିବା ସରିବା ମାତ୍ରେ ଘରକୁ ଆସିଯାଉ ଥିଲା । ଦୁଇ ଓଳି ଖାଇବା ଆଉ ରହିବା ପାଇଁ ଜାଗା ସହିତ ପୁଅ ଝିଅ ଙ୍କ ସହ ଖେଳିବା ରେ ତାର ସମୟ ବିତି ଯାଉଥିଲା । ସୁରେଶ କାମ କୁ ଗଲାବେଳେ ପପୁ ଭଉଣୀ (ପାପୁନୀ) ର ଦେଖା ଶୁଣା କରେ । ମା ନଥିବା ହେତୁ ପପୁ ସାନ ଭଉଣୀ ପାପୁନି କୁ ବହୁତ ଭଲ ପାଏ ଏବଂ ଯତ୍ନ ବି ନିଏ।
ହଠାତ୍ କୋରନା ରୋଗ କୁଆଡୁ ମାଡ଼ି ଆସିଲା । ଦେଶରେ ଲକ ଡାଉନ ଏବଂ ସଟ ଡାଉନ୍ ହେଲା ଯାହା ଫଳରେ କାମ ଧନ୍ଦା ବନ୍ଦ ହେଇଗଲା । ସୁରେଶ ବହୁତ ଚିନ୍ତିତ ହେଇଗଲା । କାମ ବନ୍ଦ ହେଇଗଲା କେମିତି କଣ କରିବ ଆଉ ପିଲାଙ୍କୁ କଣ ଖାଇବା କୁ ଦେବ । କାରଣ ସେ ଦିନ ମଜୁରୀ ଭାବରେ କାମ କରୁଥାଏ । ଯୋଉ ଦିନ ଯାହା ମିଳିଥାଏ ସବୁତକ ଘର ଖର୍ଚ୍ଚରେ ଚାଲିଯାଏ । ଅଟା, ଚାଉଳ ଏତିକି ଥିଲା ସେତକ ଦୁଇ ଦିନ ରେ ସରିଗଲା । ସୁରେଶ ର ଆଖ ପାଖରେ କିଏ ବି ରହୁନଥିଲେ । ଅଟା ଡବା ଝାଡା ଝୁଡ଼ି କରିଲା ସେଥିରୁ ଯେତିକି ଅଟା ବାହାରିଲା ଦୁଇ ଖଣ୍ଡ ରୁଟି ହେବ । ସେତକ ଦେଖି ବହୁତ ଦୁଃଖି ହେଇଗଲା, ଭାବିଲା ଦୁଇ ଖଣ୍ଡ ରୁଟି ହେବ ତାହା ମୋ ପୁଅ ଝିଅ କେମିତି ଖାଇବେ, ଜଣକୁ ଦେବୀ ତ ଆଉ ଜଣେ ଭୋକରେ ରହିବ । ମାତ୍ର ସେ ଅଟା କୁ ଚକଟି ରୁଟି କରିଲା ପରେ ସେଥିରୁ ତିନି ଖଣ୍ଡ ରୁଟି ହେଲା ସେଥିରୁ ପାପୁନି କୁ ଗୋଟେ ଆଉ ଗୋଟେ ପାପୁନି କୁ ଖାଇବାକୁ ଦେଲା । ଆଉ ଗୋଟିଏ ଖଣ୍ଡ ରୁଟି ସେ ନିଜେ ଖାଇବାକୁ ନେଲା । ଖାଇ ବସି ପାଟିକୁ ନେଲା ବେଳେ ଭାବିଲା ମୁଁ ଯଦି ଖାଇନେବି ପାପୁନି କୁ ଅଧ ରାତି ରେ ଯଦି ଭୋକ ହେଲା କଣ ଖାଇବାକୁ ଦେବୀ ଏମିତି ଭାବି ସେ ରୁଟି ଖଣ୍ଡକ ରଖିଦେଲା । ସେ ଯେମିତି ଭାବିଥିଲା ସେମିତି ହିଁ ହେଲା । ଅଧ ରାତିରେ ଭୋକରେ ପାପୁନି ର ନିଦ ଭାଙ୍ଗିଗଲା। ବଞ୍ଚିଥିବା ରୁଟି ଖଣ୍ଡକ ଖୁଆଇ ଦେଲା ଆଉ ସେ ଭୋକରେ ସେମିତି ହିଁ ରହିଗଲା । ପିଲାମାନେ ସିନା ଶୋଇ ପଡ଼ିଲେ କିନ୍ତୁ ସୁରେଶ କୁ ନିଦ ହେଉ ନଥିଲା । ସେ କାଲି ସକାଳେ ପିଲାମାନ ଙ୍କୁ କଣ ଦେବ ଭାବି ଦୁଃଖି ହେଇଗଲା ଆଉ ଭଗବାନ ଙ୍କୁ ପ୍ରାର୍ଥନା କରୁଥିଲା । ସୁରେଶ କେବେ ଭାବିନଥିଲା ଏତେ ଖରାପ ସମୟ ମଧ୍ୟ ଆସିବ ବୋଲି । ରାତି ପାହୀ ସକାଳ ହେଲା । ପିଲାମାନେ ଖାଇବା ପାଇଁ ଆକୁଳ ବ୍ୟାକୁଳ ହେଲେ । ବାପା ଭୋକ ହେଲା, ଭୋକ ହେଲା, କହି କାନ୍ଦିବାକୁ ଲାଗିଲେ କିନ୍ତୁ ଘରେ କିଛି ବି ଖାଇବା ପାଇଁ ନାହିଁ। କଣ କୋଉଠୁ ଆଣିକି ଦେବ ଭାବିଲା ବହୁତ ଦୁଃଖି ହେଇଗଲା। ସେତିକି ବେଳେ ଗୋଟିଏ ଗାଡି ଆସିଲା ଆଉ ମାଇକ୍ ରେ ଡାକିବାକୁ ଲାଗିଲା ।ଆମେ ଏଠି ସାହାଯ୍ୟ କରିବାକୁ ଆସିଛୁ ଆଉ ଯାହା କୁ ବି ଅଟା ଦରକାର ଏଠି ଆସି ନେଇଯାଅ । ସମସ୍ତ ପରିବାର କୁ କେବଳ ଗୋଟିଏ କିଲୋ ହିଁ ଦିଆ ଯିବ। ଶବ୍ଦ ଶୁଣି ଲୋକମାନେ ଏକାଠି ହେଲେ । ଶବ୍ଦ ଶୁଣି ସୁରେଶ ର ମୁହଁରେ ବି ଖୁସି ଆସିଗଲା । ସେ ପପୁ କୁ କହିଲା ଶୀଘ୍ର ଚାଲ ପପୁ ଲୋକ ଭିଡ଼ ହୋଇ ଯିବେ । ଆମ କୁ ସେ ଅଟା ନିହାତି ଦରକାର । ପପୁ ଦୌଡ଼ି ବା କୁ ଲାଗିଲା ସୁରେଶ ପାପୁନି କୁ ନେଇକି ଗଲା । ପପୁ କିଛି ସମୟ ଦୌଡ଼ି ବା ପରେ ତଳେ ପଡ଼ିଗଲା । ହେଲେ ବି ସେ ଉଠିକି ପୁଣି ଦୌଡ଼ି ଯାଇ ଲାଇନ ରେ ଛିଡା ହେଲା । ଜଣ ଜଣ ଙ୍କ ପରେ ସୁରେଶ ର ପାଳି ଆସିଲା । ସେ ବ୍ୟକ୍ତି ଜଣକ ସୁରେଶ କୁ ଆଣି ଅଟା ପ୍ୟାକେଟ ଟି ଦେଲେ । ସୁରେଶ ଦୁଇ ହାତ ଯୋଡ଼ି ସେ ବ୍ୟକ୍ତି କୁ ଚାହିଁ ରହିଲା । ଆଖିରେ ଆଖିଏ ଲୁହ । କିଛି ସେକେଣ୍ଡ ପରେ ସେ ବ୍ୟକ୍ତି ଜଣକ ପଚାରିଲେ ଆଉ ଦରକାର କି । ସୁରେଶ ର ଆଖିରୁ ଲୁହ ବାହାରି ଯାଉଥାଏ। ସେ ବ୍ୟକ୍ତି ଦେଖିଲେ ସେ ସୁରେଶ ପଛରେ ଆଉ କିଏ ନାହାନ୍ତି। ସେ ବ୍ୟକ୍ତି ଜଣଙ୍କ ଆଉ ଗୋଟିଏ ପ୍ୟାକେଟ ଦେଲେ କହିଲେ ଏଥିରେ କିଛି ଡାଲି, ଚାଉଳ ଅଛି ୟକୁ ମଧ୍ୟ ନିଅ । ସୁରେଶ ସେ ବ୍ୟକ୍ତି ଜଣଙ୍କ ହାତକୁ ଧରି ଧନ୍ୟବାଦ ଦେଲା । ଅଟା ଏବଂ ଡାଲି ପ୍ୟାକେଟ କୁ ନେଇ ନିଜ ଘରକୁ ଚାଲିଗଲା । ଘର ଭିତରେ ଅଟା ପ୍ୟାକେଟ କୁ ଥାଳିରେ ଢାଳିଲେ ଏବଂ ଅନ୍ୟ ପ୍ୟାକେଟ କୁ ଆଉ ଗୋଟିଏ ଥାଳିରେ ଢାଳିଲା । ଅଟା ପ୍ୟାକେଟ ରୁ ଅଟା ବାହାରିଲା କିନ୍ତୁ ଡାଲି ପ୍ୟାକେଟ ରୁ କିଛି ଅଲଗା ଜିନିଷ ବାହାରିଲା। ସେଥିରେ ଥିଲା କିଛି ଟଙ୍କା ପାଖା ପାଖି ଦୁଇ ହଜାର ଟଙ୍କା ହେବ ତା ସହିତ ଡାଲି ଏବଂ ମସଲା ସାମଗ୍ରୀ ଥିଲା। ସେଥିରେ ଆଉ ଗୋଟିଏ କାଗଜରେ କିଛି ଠିକଣା ଦେଇ ଲେଖା ହୋଇଥିଲା ଆପଣଙ୍କ ଖାଇବା ସରିବା ପରେ ଆମର ଦିଆ ଯାଇଥିବା ଠିକଣା ରେ ପହଞ୍ଚି ପୁଣି ଥରେ ଅଟା, ଚାଉଳ ଏବଂ ଡାଲି ନେଇପାରିବେ । ସୁରେଶ ମନରେ ଆଶ୍ୱାସନା ଆସିଲା । ସେ ମନେ ମନେ ଭଗବାନ କୁ ଧନ୍ୟବାଦ ଦେଇ କହିଲା । ଆପଣ ଦୁଃଖ ଦରିଦ୍ର ଙ୍କ କଥା ପ୍ରକୃତରେ ବୁଝି ପାରନ୍ତି । ଖାଇବା ସାମାନ ସରିବା ପରେ ପୁଣି ସେହି ଠିକଣା ରେ ପହଞ୍ଚିଲା। ସେଠୀ ପୁଣି ଖାଇବା ସାମାନ ନେଇ ଆସିଲା ସେହି ସମୟରେ ବ୍ୟକ୍ତି ଜଣଙ୍କ କହିଲେ । ଭାଇନା ଏବେ କେବଳ ଅଟା ଏବଂ ଡାଲି ଅଛି ସେଥିରେ ଟଙ୍କା ନାହିଁ । ସୁରେଶ କହିଲା ଆପଣଙ୍କ ଦୟା ଯୋଗୁ ମୋର ଦୁଇ ଛୁଆ ଭୋକରେ ରହିବେ ନାହିଁ । ସେ ବ୍ୟକ୍ତି ଜଣଙ୍କ କହିଲେ ଆପଣ ଯଦି ଆମ ସାଙ୍ଗରେ ଲୋକ ମାନଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କରନ୍ତି ତେବେ କିଛି ଟଙ୍କା ମିଳିପାରେ । ସୁରେଶ ଖୁସି ହୋଇ କହିଲା । ହଁ ଆଜ୍ଞା ମୁଁ କରିବାକୁ ରାଜି ଅଛି । ସେ ବ୍ୟକ୍ତି ଜଣକ କହିଲେ ତମେ ଏବେ ଯାଅ ସନ୍ଧ୍ୟାବେଳେ ଆସ ଏବଂ ଅଳ୍ପ ରାତି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଖାଇବା ବାଣ୍ଟିବା ପରେ ତମେ ଚାଲିଯିବ । ସୁରେଶ ସବୁ କାମ ସାରି ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ପହଁଚିଗଲା ଏବଂ ଖାଇବା ବାଣ୍ଟିବା ଆରମ୍ଭ କରିଦେଲା। ପ୍ରତିଦିନ କିଛି କିଛି ଟଙ୍କା ଆକାରରେ ସୁରେଶ କୁ ମିଳୁଥିଲା । ଏମିତି କିଛି ଦିନ ଚାଲିଲା ପରେ ଧିରେ ଧିରେ କାମ ଆରମ୍ଭ ହେଲା ଏବଂ ସୁରେଶ ପୁଣି ମଜୁରୀ କରି ନିଜ ଘର ଚଳେଇଲା କିନ୍ତୁ ଏବେ ସୁରେଶ ପ୍ରତିଦିନ ଯେତେ ଟଙ୍କା ମିଳୁଥିଲା ସେଥିରୁ ଅଧା ଟଙ୍କା ଖର୍ଚ୍ଚ କରି ବାକି ଟଙ୍କା ସଞ୍ଚୟ କରି ରଖୁଥିଲା । ସୁରେଶ ଭାବିଲା ଯେତେବେଳେ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମୋତେ ପ୍ରତିଦିନ ଟଙ୍କା ମିଳୁଥିଲା ସେ ସମୟର ଟଙ୍କାର ମୂଲ୍ୟ ବୁଝିନଥିଲି କିନ୍ତୁ ଆଜି ଜାଣିଲି ଯେ ଯଦି ତୁମ ପାଖରେ ଟଙ୍କା ନାହିଁତ ତୁମ ପାଖରେ କିଛି ନାହିଁ ଏଵଂ ଯେତେବେଳେ ମଣିଷ କୁ ଭୋକ ଲାଗେ ସେତେବେଳେ ଟଙ୍କା ର ମୂଲ୍ୟ ଅଧିକା ହୋଇଯାଏ । ମନେ ମନେ ଭଗବାନ କୁ ଧନ୍ୟବାଦ ଦେଉଥିଲା ଏମିତି କା କୋରୋନା କାଳ ପୁଣିଥରେ ନ ଆସୁ ଭଗଵାନ !!!! ଏହି କୋରୋନା କାଳ ସମସ୍ତଙ୍କୁ କିଛି କିଛି ଉପଦେଶ ଦେଇ ଚାଲିଗଲା ଏବଂ କହିଦେଇଗଲା ଯେ, ସଞ୍ଚୟ କର ନହେଲେ ଆଗକୁ ପୁଣି କିଛି ଖରାପ ସମୟ ଆସିବ ତାହା ତମକୁ ଭୋଗିବାକୁ ପଡ଼ିବ । ତା ପର ଠାରୁ ସୁରେଶ ସବୁବେଳେ ଭାବି ଚିନ୍ତି ଖର୍ଚ୍ଚ କରୁଥାଏ ।


ଏଥିରୁ କଣ ଶିଖିଲ ?
୧. ନିଜେ ଭୋକରେ ରହି ମଧ୍ୟ ନିଜ ପରିବାର କୁ ଖୁଆଇବା ଦରକାର ।
୨. ଟଙ୍କାର ମୂଲ୍ୟ ବୁଝିବା ଦରକାର, ବେକାର ଖର୍ଚ୍ଚ ଠାରୁ ଦୂରରେ ରହିବା ଉଚିତ୍ ।
୩. ଟଙ୍କା ସଞ୍ଚୟ ପାଇଁ ଭାବନା ରଖିବା ଦରକାର ଯାହା ଆମକୁ ଅସୁବିଧା ସମୟରେ କାମ ଆସିବ ।

ଲେଖିକା. ରୁବି ନାହାକ
ବୁଗୁଡ଼ା, ଗଞ୍ଜାମ ।

ସିଂହ ସାଙ୍ଗ (The Lion friend)

ସିଂହ ସାଙ୍ଗ (Lion friend)
ସିଂହ ସାଙ୍ଗ (Lion friend)
ଗୋଟିଏ ଜଙ୍ଗଲ ରେ ହରିଣ ଆଉ ବଗ ରହୁଥିଲେ, ଦୁହେଁ ଭଲ ସାଙ୍ଗ ଥିଲେ । ଦିନେ ସକାଳୁ ସକାଳୁ ହରିଣ ଶୀଘ୍ର ଉଠି ବଗ ପାଖକୁ ଗଲା । ଦେଖିଲା ବଗ ଶୋଇ ରହିଛି । ବଗକୁ କହିଲା ଭାଇ ଉଠ !! ସକାଳ ହେଲାଣି ତମେ ଏ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଶୋଇଛ । ଶୀଘ୍ର ଉଠ !! ବଗ କହିଲା ଆରେ ମୋତେ ଶୋଇବାକୁ ଦିଅ । ତମେ ଏକା ଚାଲିଯାଅ ମୁଁ ଯିବିନି । ହରିଣ ଏକୁଟିଆ ଘାସ ଖାଇବାକୁ ଚାଲିଗଲା ଆଉ ମଜାରେ ଘାସ ଖାଇଲା । ଗୋଟିଏ ପଡ଼ିଆରେ ଘାସ ଖାଉଥିବା ସମୟରେ ସିଂହ ହରିଣ କୁ ଲୁଚି ଦେଖୁଥାଏ କିନ୍ତୁ ସିଂହ ଥିଲା କିଛି ଦୂରରେ । ହରିଣ ଦେଖିବାକୁ ବହୁତ୍ ସୁନ୍ଦର ମନ ଭିତରେ ତାକୁ ମାରି ଖାଇବାକୁ ଈଛା ବଢିଲା । ହେଲେ ଖାଇବି କେମିତି ?? କିଛି ବାହାନା କରି ୟା ସାଙ୍ଗରେ ବନ୍ଧୁତା କରିବାକୁ ପଡ଼ିବ ।ସେ ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ତଳେ ଗଡି ବାହାନା କରି କାନ୍ଦିଲା । ଏପଟେ ହରିଣ ସିଂହ ର କାନ୍ଦ ଶଦ୍ଦ ଶୁଣି ଦେଖିବାକୁ ଆସିଲା । ହରିଣ କିଛି ଦୂରରେ ରହି ସିଂହ କୁ ଚାହିଁ ରହିଲା ସେ ଭାବିଲା ସିଂହ କୁ କିଛି ଭରସା ନାହିଁ ସେ ବାହାନା ମଧ୍ୟ କରୁ ଥାଇ ପାରେ । ମାତ୍ର ହରିଣ ଥିଲା ଦୟାଳୁ । ଶେଷରେ ହରିଣ ସିଂହ ପାଖକୁ ଆସିଲା ଏବଂ ସିଂହ କୁ ପଚାରିଲା କଣ ହେଲା ମହାରାଜ ?? ସିଂହ କହିଲା, ହରିଣ ଭାଇ ଏବେ କିଛି ଦିନ ପୂର୍ବରୁ ମୋର ସ୍ତ୍ରି ଚାଲିଗଲା ପରେ ମୁଁ ପୁରା ଏକା ହୋଇଯାଇଛି । ସାରା ଜଙ୍ଗଲ ରେ ମୋର କିଏ ବି ସାଙ୍ଗ ନାହାନ୍ତି ମୋ ସାଙ୍ଗରେ କିଏ ଦୁଃଖ ସୁଖ ମଧ୍ୟ ହେଉ ନାହାନ୍ତି, ମୁଁ ପୁରା ଏକୁଟିଆ । କଣ ତମେ ମୋର ସାଙ୍ଗ ହେବ ??? ହରିଣ କହିଲା ସିଂହ କେବେ ହରିଣ ର ସାଙ୍ଗ ହୋଇ ପାରେନା । ହରିଣ ମନେ ମନେ ଭାବିଲା ଏବଂ ପୁଣି ଭାବୁଥାଏ ସତ ହୋଇଥିବ ସେ ଏକା ଅନୁଭବ କରୁଥିବ । ସିଂହ ପୁଣି କାନ୍ଦିବାକୁ ଲାଗିଲା ଏବଂ କହିଲା ମୁଁ ସବୁବେଳେ ଅନାଥ ଅନୁଭବ କରୁଛି । ହରିଣ ସିଂହ ର ଦୁଃଖ ଦେଖି କହିଲା ମୁଁ ତମ ସାଙ୍ଗରେ ସାଙ୍ଗ ହେବି କିନ୍ତୁ ଗୋଟିଏ ସର୍ତ୍ତରେ, ମୋ ବନ୍ଧୁ ଠାରୁ ପ୍ରଥମେ ଅନୁମତି ନେବା ପରେ ମୁଁ ତମ ସାଙ୍ଗରେ ସାଙ୍ଗ ହେବି। ହରିଣ କହିଲା ଚାଲ ମୋ ପ୍ରିୟ ସାଙ୍ଗ ପାଖକୁ। ଶାନ୍ତ ସରଳ ହରିଣ ଚାଲାକି ସିଂହ ର କଥା ବୁଝିପାରିଲା ନାହିଁ । ସେ ତା ସାଙ୍ଗ ବଗ ସହ ଭେଟ କରେଇଲା । ହରିଣ ବଗକୁ କହିଲା ସାଙ୍ଗ ଦେଖ ଦେଖ କିଏ ଆସିଛନ୍ତି । ବଗ ଦେଖି ଚମକି ପଡ଼ିଲା । ଏ ହେଉଛି ସିଂହ । ହରିଣ କହିଲା ମୋତେ ପଡ଼ିଆରେ ଦେଖା ହେଲେ ସେ ଏକୁଟିଆ ଅନୁଭବ କରୁ ଥିଲେ ଏବଂ ମୋ ସହ ସାଙ୍ଗ ହେବାକୁ ଚାହିଁଲେ । ବଗ ଭାବିଲା ସିଂହ ସାଙ୍ଗରେ ପୁଣି ସାଙ୍ଗ !! ବଗ କହିଲା ତମେ ଅଜଣା ପଶୁ ସହ କେମିତି ବନ୍ଧୁତା କରିନେଲ । ସିଂହ କହିଲା ନାହିଁ ନାହିଁ ବଗ ଭାଇ ମୁଁ ସତରେ ପୁରା ଏକୁଟିଆ ତମେ ଦୁଇଜଣଙ୍କ ବନ୍ଧୁତା ଅତି ନିବିଡ ଏବଂ ତୁମ ସାଙ୍ଗରେ ମୁଁ ମଧ୍ୟ ବନ୍ଧୁ ହୋଇ ରହିବାକୁ ଚାହୁଁଛି । ହରିଣ କହିଲା ବଗ ଭାଇ ମୁଁ ୟାଙ୍କ ସହ ସବୁ କଥା ହେଇ ସାରିଛି ୟାଙ୍କ ଉପରେ ଭରସା କରିପାରିବା । ବଗ ହରିଣ କୁ ସାଇଡ କୁ ଡାକି କହିଲ। ଯଦି ତମେ କହୁଛ ମୁଁ ମାନି ନେଉଛି, ତଥାପି ତମେ ଟିକେ ସମ୍ଭାଳି କି ରହିବ ।
କିଛି ଦିନ ଗଲା ପରେ ଦିନେ ସିଂହ ହରିଣ କୁ ଘାସ ର ଲୋଭରେ ପୂର୍ବ ଦିଗରେ ଥିବା ଗୋଟିଏ ମକା କ୍ଷେତକୁ ନେଇଯାଏ । ସେଠୀ ଗଲା ପରେ ହରିଣ କହିଲା, ଆରେ ବାଃ ଏଠି ତ ବହୁତ ଗୁଡିଏ ଫସଲ ହେଇଛି । ସିଂହ କହିଲା ହଁ ଆଜି ତମେ ମନ ଭରିକି ଖାଅ, ଆଜି ତମ ପାଇଁ ଗୋଟେ ଭୋଜି । ପେଟ ପୂରିଲା ପରେ ହରିଣ ଚାଲିଗଲା । ହରିଣ ବଗ କୁ ଆସି ସବୁ କହିଲା । ତାର କିଛି ସମୟ ପରେ ରେ ଜମି ମାଲିକ ଆସି ଦେଖିଲା ଯେ ଫସଲ ନଷ୍ଟ ହୋଇଛି । ସେ ଭାବିଲା ଏଇଟା ନିଶ୍ଚୟ ହରିଣ ର କାମ । ମୁଁ ତାକୁ ନିଶ୍ଚୟ ମାରିବି । ତାକୁ ମାରିବା ପାଇଁ ଜାଲ ବିଛେଇ ଦେଲା ଏବଂ କିଛି ଦୂରରେ ଗୋଟିଏ ଗାତ ଖୋଳି ତା ଉପରେ ମକା ଘାସ ବିଛେଇ ରଖିଦେଲା । ତା ପର ଦିନ ସକାଳୁ ହରିଣ ଏବଂ ସିଂହ ପୁଣି ଆସିଲେ ଫସଲ ଖାଇବା ପାଈଁ। ଆଗରେ ହରିଣ ପଛରେ ସିଂହ ଆସୁଥାଏ ଗାତ କରିଥିବା ସ୍ଥାନ ରେ ହରିଣ ଚାଲି ଚାଲି ଗଲା କିନ୍ତୁ ହରିଣ ଓଜନ କମ୍ ଯୋଗୁ ସେ ଗାତ ଭିତରେ ନ ଖସି ଆଗକୁ ଚାଲିଗଲା ମାତ୍ର ସେ ଜାଲରେ ଫସିଗଲା I ହରିଣ ଜାଲରେ ଫସିବା ପରେ ସିଂହ କୁ ଡାକିଲା ଏବଂ ବଞ୍ଚାଓ ବଞ୍ଚାଓ ଚିତ୍କାର କଲା । ସେଠୀ ସିଂହ ଖୁସି ହୋଇ କହିଲା ମୁଁ ଏହି ଦିନକୁ ଅପେକ୍ଷା କରିଥିଲି ଆଜି ମୁଁ ତୋର ମାଂସ ଖାଇବି। ହରିଣ ଡରିଗଲା। ହରିଣ ନେହୁରା ହୋଇ କହିଲା ତମେ ମୋର ସାଙ୍ଗ ଏବଂ ସାଙ୍ଗ କୁ ଧୋକା ଦେବା ଅନୁଚିତ୍ । ସିଂହ କହିଲା ମୋର ଗୋଟିଏ ଲକ୍ଷ କେବଳ ତୋର ମାଂସ । ସାଙ୍ଗ ହୋଇଥିଲି କେବଳ ତୋତେ ଖାଇବା ପାଇଁ । ହରିଣ ନିରୁପାୟ। ବଗ କଥା ମନେ ପକେଇ ଡାକିବାକୁ ଲାଗିଲା କିନ୍ତୁ ସେ ବହୁତ୍ ଦୂରରେ ଥିଲା। ଠିକ୍ ସେତିକିବେଳେ ବଗ ଶୋଇ ଉଠି ଦେଖିଲା ହରିଣ ନାହିଁ ଏବଂ ସେ ଭାବିଲା ପ୍ରକୃତରେ କୋଉ କ୍ଷେତ କଥା କହୁଥିଲା ଭାବି ଦେଖିବାକୁ ବାହାରିଲା। ଏପଟେ ସିଂହ ହସି ହସି ଧିରେ ଧିରେ ପାଦ ଆଗକୁ ବଢେଇ ହରିଣ ପାଖକୁ ଗଲା ସମୟରେ ସିଧା ଯାଇ ପଡ଼ିଲା ଗାତ ଭିତରେ ଏବଂ ସିଂହ ଗର୍ଜନ କରିବାକୁ ଲାଗିଲା । ସିଂହ ଭାବୁଥିଲା ମୁଁ ଆଜି ୟାର ମାଂସ ଖାଇବି ଏବଂ ସେ ନିଜେ ଗାତରେ ପଡ଼ିଗଲା। ସିଂହ ର ଗର୍ଜନ ଜମି ମାଲିକ ଶୁଣିଲା । ସେତେବେଳେ ବଗ ଆସି ପହଞ୍ଚିଛି ସେଠୀ ହରିଣ ଜାଲ ରେ ପଡ଼ି ଛଟପଟ ହେଉଛି ଏପଟେ ସିଂହ ପଡ଼ିଛି ଗାତରେ।  ସେ କିଛି ବୁଝି ନ ପାରି ହରିଣ ପାଖକୁ ଗଲା । ହରିଣ ସବୁ ସତ କଥା କହିଲା।  କିନ୍ତୁ ବଗ ଏକା ସେ ଅବା କଣ କରିବ । ହଠାତ୍ ତାର ମନେ ପଡ଼ିଲା ତାର ମୂଷିକ ବନ୍ଧୁ ସେଠୀ କିଛି ଦୂର ଜମିରେ ରହୁଥାଏ। ସେ ଦଉଡ଼ି ଯାଇ ମୂଷିକ କୁ ନିଜ ପିଠିରେ ବସେଇ ଆଣିଲା।  ବଗ ଆସିବା ଭିତରେ ଜମି ମାଲିକ ଆସିବାର ବଗ ଦେଖିଦେଲା ସେ ଭାବିଲା ଆଜି ମୋ ସାଙ୍ଗ ର ଜୀବନ ବଞ୍ଚେଇ ପାରିବି ନାହିଁ । ସେ ମୂଷିକ କୁ କହିଲା ଭାଇ ଯେତେ ଶୀଘ୍ର ପାରୂଛ ଏହି ଜାଲ କୁ କାଟି ମୋ ସାଙ୍ଗକୁ ଉଦ୍ଧାର କର ।  ମାତ୍ର ଭାଗ୍ୟ ଭଲ ଯେ ମାଲିକ ଜମି ପାଖକୁ ଆସିବା ପୂର୍ବରୁ ମୂଷା ତାର ଦାନ୍ତରେ ଜାଲ କୁ କାଟି ହରିଣ କୁ ଉଧାର କରି ସେହି ସ୍ଥାନରୁ ଦୌଡ଼ି ପଳେଇଲେ। ଜମି ମାଲିକ ସିଂହ କୁ ଦେଖି ଚମକି ପଡ଼ିଲା ସେ ଗାତ ଭିତରେ କଣ୍ଟା ଏବଂ କାଠକୁ ଧାରୁଆ ଧାରୁଆ କରି ରଖିଥିଲା।  ସିଂହ ସେଥିରେ ଆଘାତ ହୋଇ ପଡ଼ି ଚିତ୍କାର କରୁଥାଏ । ଦେହ ସାରା ଖଣ୍ଡିଆ ଖାବରା ହୋଇଯାଇଥିଲା । ଜମି ମାଲିକ ବନ ବିଭାଗ କୁ ଖବର ଦେବା ପରେ ବନବିଭାଗ ଆସି ସିଂହ କୁ ଚିଡ଼ିଆ ଘର କୁ ନେଇଗଲେ । 
 ହରିଣ ବଗ କୁ କ୍ଷମା ମାଗିଲା କହିଲା ତମେ ଠିକ୍ କହୁଥିଲ । ବଗ କହିଲା ନୂଆ ବନ୍ଧୁ ଯୋଡିବା ପୂର୍ବରୁ ତା ବିଷୟରେ ପ୍ରଥମେ ଜାଣିବା ଦରକାର । ଯଦି ଜାଣିପାରୁନ ତେବେ ତାକୁ ପ୍ରଥମେ ପରୀକ୍ଷା କର।  କାରଣ ନିଜ ଲାଳସା ମନୋଭାବ ନେଇ ପ୍ରାୟତଃ ବନ୍ଧୁ ବାନ୍ଧିବାକୁ ଆସି ଯାଆନ୍ତି । ତାପରେ ହରିଣ ମୂଷା କୁ ମଧ୍ୟ ଧନ୍ୟବାଦ ଦେଲା । ପରେ ଦୁହେଁ ଜଙ୍ଗଲ କୁ ଫେରିଲେ । 
ଏଥିରୁ କଣ ଶିଖିଲ ?
୧. ଆଖି ବନ୍ଦ କରି ବିଶ୍ୱାସ କରିବା ଅନୁଚିତ୍ ।
୨. ଉତ୍ତମ ବନ୍ଧୁ ର ଉପଦେଶ ନେବା ଦରକାର । 
୩. ଅସୁବିଧା ସମୟରେ ବାହୁ ବଳ ଅପେକ୍ଷା ନିଜ ବୁଦ୍ଧି ବଳରେ ଗଡ ଜିତିବା ଅତି ସହଜ ହୋଇଥାଏ । 
By. RUBI NAHAK (Writer)
Buguda, Ganjam.      

ଯାଦୁ ଗଛ (Magic Tree)

ଯାଦୁ ଗଛ (Magic Tree)
ଯାଦୁ ଗଛ (Magic Tree)
ରାମନଗର ଗୋଟିଏ ଗ୍ରାମ ଥିଲା । ସେ ଗ୍ରାମରେ ଦାମ ବାସ କରୁଥିଲା । ଦାମ ର ବାପା ବହୁତ ଦିନ ପୂର୍ବେ ଚାଲିଯାଇଥିଲେ । ଦାମ ଏକା ହିଁ ତା ମା ର ଆଶା ବାଡି ଥିଲା ଆଉ ବହୁତ ପରିଶ୍ରମୀ ମଧ୍ୟ ଥିଲା । ଦିନେ ଦାମ ର ମା ଙ୍କ ଦେହ ବହୁତ ଖରାପ ହେଇଗଲା, ମା ର ଦେହ ଖରାପ ହେଇଯିବା ଦେଖି ଦାମ ବହୁତ ଚିନ୍ତିତ ହେଇଗଲା । ଡାକ୍ତର ଙ୍କୁ ଘରକୁ ଡାକିଲା । ଡାକ୍ତର ଦାମ କୁ କହିଲେ ମା ର ଯତ୍ନ ତଥା ଭଲ ଖାଦ୍ୟ ଖାଇବାକୁ ଦେବ ଆଉ ଠିକ ସମୟରେ ମେଡ଼ିସିନ ଦେଲେ ବହୁତ ଶୀଘ୍ର ଠିକ୍ ହେଇଯିବେ, ଚିନ୍ତା କରନି । ଦାମ ଚିନ୍ତା ରେ ପଡିଗଲା ଔଷଧ ଆଉ ଭଲ ଖାଦ୍ୟ ପାଇଁ ଟଙ୍କା ଦରକାର ହେଲେ ଟଙ୍କା କୋଉଠୁ ଆଣିବ । ଦୁଃଖ ରେ କୋଉଠି କାମ ଖୋଜିବା କୁ ବାହାରି ଗଲା । ବହୁତ ବୁଲିଲା ଆଉ ଲୋକଙ୍କୁ ପଚାରି ବୁଲିଲା । ବୁଲି ବୁଲି ଗୋଟିଏ ସାହୁକାର ମିଳିଗଲା । ସାହୁକାର ଙ୍କୁ ପଚାରିଲା ବହୁତ ବୁଲିଲି କୋଉଠି କାମ ମିଳିଲାନି ସମସ୍ତେ ଆପଣଙ୍କ ଠିକଣା କହିଲେ । ମୋ ମା ଙ୍କ ଦେହ ବହୁତ ଖରାପ ଔଷଧ ପାଈଁ ବହୁତ ଟଙ୍କା ଦରକାର । ଆପଣଙ୍କ ପାଖରେ ଯଦି କୌଣସି କାମ ମିଳିଯାଇଥାନ୍ତା ତାହେଲେ ଭଲ ହେଇଥାନ୍ତା । ଦାମ ର କଥା ଶୁଣି ସାହୁକାର ଜଣକ ଯଥା ଶୀଘ୍ର କାମ ଦେଇଦେଲେ । ଦିନ ସାରା ଦାମ ସାହୁକାର ପାଖରେ କାମ କରୁଥିଲା ଆଉ ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ମା ଙ୍କ ପାଇଁ ଔଷଧ ଆଉ ଖାଇବା ନେଇ ଆସୁଥିଲା ଆଉ ମା ଙ୍କର ସେବା ଯତ୍ନ କରୁଥିଲା । ଏମିତି ଦିନ ପରେ ଦିନ ବିତି ଚାଲିଲା । ଦିନେ ଦାମ କାମରେ ଲେଟ ରେ ପହଂଚିଲା ସାହୁକାର ବାହାନା ବନେଇ ଦାମ କୁ କାମ ରୁ ବାହାର କରିଦେଲା ଆଉ ଟଙ୍କା ବି ଦେଲାନି । ବହୁତ କ୍ଷମା ବି ମାଗିଲା ସାହୁକାର ଜମା ବି ଶୁଣିଲାନି । ଶେଷରେ ଦାମ ମନ ଦୁଃଖ ରେ ସେଠୁ ଚାଲିଆସିଲା । ରାସ୍ତା ରେ ଆସୁ ଆସୁ ବହୁତ ଖରା ହେଲା ସେ ଗୋଟିଏ ବଡ଼ ବର ଗଛ ଦେଖିଲା । ସେ ବର ଗଛ ଛାଇରେ ବସିଲା ଆଉ ଭୋ ଭୋ ହେଇ କାନ୍ଦିବାକୁ ଲାଗିଲା । ସେ ବର ଗଛ ଛାଇରେ ବୁଢ଼ୀ ଆଇ ଟିଏ ବସିଥିଲା । ଦାମ କୁ କାନ୍ଦିବାର ଦେଖି ଦାମ ପାଖକୁ ଆସିଲା ଆଉ କହିଲା ଆରେ ପୁଅ କଣ ହେଲା କାହିଁକି କାନ୍ଦୁଛୁ ତୁ । ବୁଢ଼ୀ ଆଇ କୁ ଦାମ ସବୁ କଥା କହିଲା । ସେ ବୁଢ଼ୀ ଆଇ କହିଲା ଆରେ ପୁଅ ମୁଁ ତ ତୋତେ ବେଶୀ ଟଙ୍କା ସାହାଯ୍ୟ କରିପାରିବି ନାହିଁ କାରଣ ମୁଁ ଅନ୍ୟ ଲୋକଙ୍କ ଟଙ୍କାରେ ଚଳେ କିନ୍ତୁ ମୋ ପାଖରେ କଛି ଟଙ୍କା ଅଛି ଏବଂ ଏଇ ଟଙ୍କା ରଖ ତୋର କିଛି କାମରେ ଆସିପାରେ ବାକି ତୁ ଯୋଗାଡ କର। । ବୁଢ଼ୀ ଆଇ ର ଦୟା ଦେଖି ଦାମ ବହୁତ ଖୁସି ହେଇଗଲା ଆଉ କହିଲା ମୁଁ ବହୁତ ପରିଶ୍ରମ କରିବି ଆଉ ଏ ଟଙ୍କା ବହୁତ ଶୀଘ୍ର ଫେରେଇ ଦେବୀ । ବୁଢ଼ୀ ଆଇ ଦାମ ର ମନୋବଳ ଦୃଢ଼ ଦେଖି ଖୁସି ହେଇଗଲେ ଆଉ ତାକୁ ଆଶୀର୍ବାଦ ଦେଲେ । ସେ ଟଙ୍କା ରେ ଦାମ ତା ମା ପାଇଁ ଔଷଧ କିଣିଲା ଆଉ ବାକି ଟଙ୍କା ରୁ କିଛି ଖାଇବା ଖର୍ଚ୍ଚ ରଖି ଆଉ କିଛି ଟଙ୍କା ଦୋକାନରୁ ପନିପରିବା ଫଳ ମଞ୍ଜି କିଣିନେଲା । ନିଜ ଘର ବାହାରେ କିଛି ଜମି ଥିଲା ସେହି ଜମିରେ ମଞ୍ଜି ବୁଣିଦେଲା । ପ୍ରତିଦିନ ସକାଳେ ପାଣି ଦେବାକୁ ଲାଗିଲା ଆଉ ତା ସହିତ କାମକୁ ବି ଗଲା ଆଉ ବହୁତ ପରିଶ୍ରମ କରିବା କୁ ଲାଗିଲା । ଦେଖୁ ଦେଖୁ ସେ ଗଛରେ ଫଳ ହେବାକୁ ଲାଗିଲା ଏବଂ ସେ ଫଳ କୁ ବଜାରରେ ବିକ୍ରି କରିଲା ।ଆଉ ଯେତିକି ଲାଭ ମିଳିଲା ସେତିକି ରେ ଜମି କିଣିନେଲା ଏବଂ ସେଥିରେ ପୁଣି ପନିପରିବା ଫଳ ମଞ୍ଜି ଲଗେଇଲା । ଏମିତି ଦିନ ପରେ ଦିନ ବିତି ଚାଲିଲା ଆଉ ବେପାର ବି ବଢ଼ି ଚାଲିଲା । ଦାମ ର ମା ଭଲ ଚିକିତ୍ସା ଆଉ ସେବା ଯତ୍ନ ପାଇଁ ଠିକ୍ ହୋଇଗଲେ । ଆଉ ସବୁକିଛି ଠିକ୍ ଭାବେ ଚାଲିବାକୁ ଲାଗିଲା । ଦିନେ ତାଙ୍କ ପଡ଼ୋଶୀ ଘର ସ୍ତ୍ରୀ ଲୋକ ଦାମ ର ମା ଙ୍କ ଠାରୁ ଚାଉଳ ମାଗି କହିଲା ମାଉସୀ ମୋତେ ଚାଉଳ ଅଳ୍ପ ଦେବ ମୁଁ ତମ କୁ ଦୁଇ ତିନି ଦିନ ମଧ୍ୟରେ ଫେରେଇ ଦେବି । ମାଉସୀ କହିଲେ ହଉ ଠିକ୍ ଅଛି ଭିତରକୁ ଆସ ନିଅ ଏବଂ ଫେରେଇବା ର କିଛି ଆବଶ୍ୟକ ନାହିଁ । ସେ ଭିତରକୁ ଯେମିତି ଗଲା ଦେଖିଲା ସବୁ ଦାମୀ ଦାମୀ ଜିନିଷ ଦାମ ଘରେ ଅଛି । ଘରକୁ ଫେରି ତା ସ୍ବାମୀ କୁ ସବୁକିଛି କହିଲା ଏବଂ ସ୍ବାମୀ କୁ ଗାଳି କରି କହିଲା ତମେ କୋଉ କାମକୁ ନୁହଁ । ଦାମ ଆମ ଠାରୁ କେତେ ଗରିବ ଥିଲେ ଯେ ଏବେ ଦେଖ ସେମାନେ ରାଜା ଭଳି ରହୁଛନ୍ତି । ଆଉ ତୁମେ ସବୁ ଟଙ୍କା ଜୁଆ ଖେଳରେ ସାରିଦଉଛ ତମେ ଯଦି ଭଲ ରାସ୍ତା ବାଛିବ ନାହିଁ ତେବେ ମୁଁ ଏଠୁ ଚାଲିଯିବି ।
ସ୍ୱାମୀ ରାଗ ତମ ତମ ହୋଇ ସେଠୁ ଉଠି ଚାଲିଗଲା ଆଉ ଯେମିତି ରାତି ହେଲା ସେ ଲୁଚି ଲୁଚି ଯାଇ ଦାମ ର ସବୁ ଗଛ ଉପାଡ଼ି ଦେଲା ତାପରେ ନିଜ ଘର ଆଡ଼କୁ ଦୌଡ଼ି ଆସିଗଲା। ଦାମ ଶବ୍ଦ ଶୁଣି ଉଠିକି ଯାଇ ଦେଖିଲା ବେଳକୁ ସବୁ ଗଛ ନଷ୍ଟ ହେଇଯାଇଛି । ଗଛ ସବୁ ନଷ୍ଟ ହେବା ର ଦେଖି ମନ ଭାଙ୍ଗିଗଲା ଆଉ ସେ କାନ୍ଦିବାକୁ ଲାଗିଲା । ସେତେବେଳେ ଗୋଟିଏ ପରି ସେହି ଜାଗାରେ ବୁଲୁଥିଲା । ଦାମ କୁ ଦେଖି ତା ପାଖକୁ ଆସି ପଚାରିଲା କଣ ହେଲା ? ଦାମ କହିଲା ମୋର ସବୁ ଗଛ କିଏ ଜଣେ ନଷ୍ଟ କରିଦେଇଛି । ବହୁତ ବର୍ଷ ରୁ ଛୋଟ ଛୋଟ ଜମି କିଣି ମଞ୍ଜି ବୁଣିଥିଲି ସବୁବେଳେ ଦେଖାରଖା କରୁଥିଲି କିନ୍ତୁ ସବୁ ସରିଗଲା । ମୁଁ କେବେ କାହାର କିଛି କ୍ଷତି କରିନି ମୋର ଏମିତି କାହିଁକି ହେଲା । ପରି କହିଲା ମୁଁ ଜାଣିଛି ତୁ କେବେ କାହାର କ୍ଷତି କରିନୁ, ତୁ ପରିଶ୍ରମ କରି ନିଜ ମା ଙ୍କ ସେବା ଯତ୍ନ କରିଛୁ ଆଉ ତାଙ୍କର ବହୁତ ଭଲ ଭାବେ ଯତ୍ନ ନେଲୁ । ତୋ ଭଳି ଦୟାଳୁ ପିଲା କୋଉଠି ଦେଖିନି ।ପରି ଗୋଟିଏ ଚକ୍ ଚକ୍ କରୁଥିବା ମଞ୍ଜି ଦେଇ କହିଲା ଏ ସାଧାରଣ ମଞ୍ଜି ନୁହେଁ । ଏଇ ମଞ୍ଜି କୁ ବୁଣିବା ଦ୍ବାରା ଗୋଟିଏ ଛୋଟ ଯାଦୁ ଗଛ ହେବ ଯାହା କି ତୋର ସବୁ ମନସ୍କାମନା ପୂରଣ କରିଦେବ । ଦାମ ମଞ୍ଜି କୁ ନେଇ ଜମିରେ ଲଗେଇଲା ସେଥିରେ ପାଣି ଦେଲା ସେଥିରୁ ଗୋଟିଏ ସୁନ୍ଦର ଗଛଟିଏ ହେଲା । ତାପରେ ସେ ଗଛ କୁ ଯାହା ବି କିଛି ମାଗିଲା ସବୁ ମିଳିଲା । ଦାମ ର ପଡ଼ୋଶୀ ଲୁଚି ସବୁକିଛି ଦେଖୁଥିଲା । ସେ ଘରକୁ ଚାଲିଗଲା ଏବଂ ମନେ ମନେ ଭାବିଲା ଯାଦୁ ଗଛଟିକୁ ଚୋରି କରିବାକୁ ପଡ଼ିବ । ଦିନେ ଦାମ ତା ମା କୁ ସହର କୁ ବୁଲେଇବା ଲାଗି ନେଇ ଯାଇଥାଏ। ସେତିକି ବେଳେ ତା ପଡ଼ୋଶୀ ସେଠାରୁ ଯାଦୁ ଗଛଟିକୁ ଉପାଡ଼ି ନେଇଗଲା ଏବଂ ନିଜ ଘର ଅଲମିରା ରେ ରଖିଦେଲା । ଦାମ ଫେରିବା ପରେ ଦେଖିଲା ଯେ ସେ ଗଛ ସେଠି ଆଉ ନାହିଁ । ସେ ବହୁତ ଦୁଃଖୀ ହେଇଗଲା ସେ ନିଜକୁ ବହୁତ୍ ଖରାପ୍ ମନେ କରି ଅନ୍ୟମନସ୍କ ହୋଇ ମନ ଦୁଃଖରେ ଜଙ୍ଗଲ ରାସ୍ତା ଆଡ଼କୁ ଯାଉଥାଏ । ବହୁତ ଦୂର ଗଲାପରେ ରାସ୍ତାରେ ସେ ବୁଢ଼ୀ ଆଇ ଜଣକ ଦେଖାହେଲା । ଦାମ ବୁଢ଼ୀ ଆଇ କୁ ଦେଖିଲା ପରେ ସେ ତାର ସବୁ ଦୁଃଖ ଭୁଲି ତା ସାଙ୍ଗରେ କଥା ହେଲା । ପ୍ୟାକେଟରେ ଥିବା ଟଙ୍କା କୁ ବାହାର କରି ବୁଢ଼ୀ ଆଇ କୁ ଦେଲା ଆଉ କହିଲା ତୁମ ଟଙ୍କା ନିଅ ତୁମକୁ ବହୁତ ଖୋଜିଲି ହେଲେ ପାଇ ନଥିଲି କିନ୍ତୁ ଆଜି ତମକୁ ଦେଖି ବହୁତ୍ ଖୁସି ଅନୁଭବ କରୁଛି । ଏଇ ନିଅ ଆପଣଙ୍କ ଟଙ୍କା। ଏବଂ ତମ କୁ ବହୁତ ବହୁତ୍ ଧନ୍ୟବାଦ ତମ ଆଶ୍ରିବାଦ ରୁ ମୁଁ ବହୁତ ଭଲରେ ଅଛି । ଏହା ଶୁଣି ବୁଢ଼ୀ ଆଇ ହସିଦେଲେ ଆଇ ହଠାତ୍ ପରି ରୂପରେ ପ୍ରକଟ ହେଇଗଲେ । ଦାମ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହେଇଗଲା । ପରି କହିଲା ତମେ ସବୁବେଳେ ସଚ୍ଚୋଟ ଏବଂ ପରିଶ୍ରମୀ ଅଟ । ମୁଁ ସବୁବେଳେ ତମ ପରି ଭଲ ଲୋକଙ୍କୁ ସାଧାରଣ ଲୋକ ରୂପରେ ଆସି ସାହାଯ୍ୟ କରେ । ହେଲେ ମୋତେ ଭେଟିବା ପୂର୍ବରୁ ଦୁଃଖି ଥିଲ, ସବୁ ଠିକ୍ ଅଛି ତ ? ଦାମ କହିଲା ତମେ ଦେଇଥିବା ଯାଦୁ ଗଛ କିଏ ଚୋରି କରି ନେଇଯାଇଛି । ପରି କହିଲା ଚିନ୍ତା କରନି ସେ ଗଛ କୁ ଯିଏ ଚୋରି କରି ନେଇଛି ସେ ସେଥିରୁ କିଛି ପାଇବ ନାହିଁ ଓଲଟା ତାର କ୍ଷତି ହେବ ଏବଂ ତୁ ଚିନ୍ତା କର ନାହିଁ ଚୋର ନିଜେ ଆସି ତୋ ଗୋଡ଼ ତଳେ ପଡି କ୍ଷମା ମାଗିବ। ଏ ଥିଲା ମୋର ଗୋଟିଏ ପରୀକ୍ଷା ସେଥିରେ ତୁ ପାସ୍ କରିଛୁ । ତୋର ପରିଶ୍ରମ ଏବଂ ମା କୁ ଯତ୍ନ କରିଥିବା ଯୋଗୁ ମୁଁ ତୋ ଉପରେ ବହୁତ ଖୁସି ଅଛି । ଆଜି ଠାରୁ ତୋର ଆଉ କିଛି ଅସୁବିଧା ହେବ ନାହିଁ। ଏତିକି କହି ପରି ଅଦୃଶ୍ୟ ହେଇଗଲା । ଦାମ ଘରକୁ ଚାଲିଗଲା । ଦାମ ର ପଡୋଶୀ ଲୁଚେଇ ଥିବା ଗଛ କୁ କିଛି ସମୟ ପରେ ଖୋଲି ଦେଖିଲା ବେଳକୁ ସେ ଗୋଟିଏ ଉଇ ହୁଙ୍କା ହୋଇ ତା ଚାରିପାଖେ ବହୁତ ସାପ ବେଙ୍ଗ ଥିଲେ ଏବଂ ସେହି ସାପ ମଧ୍ୟରୁ ଗୋଟିଏ ସାପ ତା ସ୍ତ୍ରୀ କୁ କାମୁଡି ଦେଲା । ସେ ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ବିଚଳିତ ହେଇ ଦାମ ଘରକୁ ଦୌଡ଼ିଲା । ଆଉ ତାକୁ ସବୁ ସତ କଥା କହିଲା ତା ପାଦ ତଳେ ପଡି କ୍ଷମା ମାଗିଲା । ଦାମ ତାର ଏ ଅବସ୍ଥା ଦେଖି ତାଙ୍କ ଘରକୁ ଗଲା ସେ ଉଇ ହୁଙ୍କା କୁ ଗୁହାରି କଲା ସବୁ ଠିକ କରିବା ପାଈଁ । ହଠାତ କୋଠରୀ ଆଲକିତ ହେଇଗଲା ସେଥିରୁ ବାହାରିଥବା ସାପ ବେଙ୍ଗ ସବୁ ଅଦୃଶ୍ୟ ହେଇଗଲେ। ଏବଂ କିଛି ସମୟ ପରେ ତା ସ୍ତ୍ରୀ ଠିକ୍ ହୋଇ ତାର ଚେତା ଆସିଗଲା । ଦାମ ର ପଡ଼ୋଶୀ ଦାମ କୁ କ୍ଷମା ମାଗିଲା ଏବଂ ସେ ଭୁଲ କରିଥିବା କଥା ମଧ୍ୟ କହିଲା । ଦାମ କୁ କହିଲା ଆଉ କେବେ ଆପଣଙ୍କୁ ହଇରାଣ କରିବି ନାହିଁ। ଆପଣ ଙ୍କୁ ଯେତେବେଳେ ଯାହା ସାହାଯ୍ୟ ଦରକାର ତାହା ସାହାଯ୍ୟ କରିବି। ଦାମ ମଧ୍ୟ ପଡୋଶୀ କୁ କ୍ଷମା କରିଦେଲା। ତା ପର ଠାରୁ ଦାମ ଫସଲ ଲଗେଇ ବେପାର କରି ଘର ଚଳାଉ ଥିଲା ଏବଂ ମା ସହିତ ଖୁସିରେ ରହିଲା ।
 
ଏଥିରୁ କଣ ଶିଖିଲ ?
୧. କେବେ କାହାର ଅନିଷ୍ଠ ଚିନ୍ତା କରିବା ଅନୁଚିତ୍।
୨. ଯିଏ ଅନିଷ୍ଠ କରେ ତାକୁ ଭଗଵାନ ଦଣ୍ଡ ଦିଅନ୍ତି ।
୩. ଅସୁବିଧା ସମୟରେ ଉଚିତ୍ ରାସ୍ତା ଖୋଜି ବାହାର କରିବା ଦରକାର ।
 
ଲେଖିକା. ରୁବି ନାହାକ
ବୁଗୁଡ଼ା, ଗଞ୍ଜାମ.   

Surprise Odia Poem

Surprise
ମନ ଅସ୍ଥିର ହୋଇ ପଡ଼ିଲା ଯେବେ
ତମେ ନ ଆସିବ ବୋଲି ଜାଣିଲି…..
କହିପାରିଲିନି କି ଆସ ଥରେ ଦେଖା କରି ଯାଅ
ମନ କୁ ବହୁତ ବୁଝେଇଲି…
କିନ୍ତୁ ଅଶ୍ରୁ କୁ ରୋକିବା ମୋ ପାଇଁ କଷ୍ଟ କର ଥିଲା
ଗୋଟିଏ ମାସର ଉପରାନ୍ତ ରେ
ତୁମ କୁ ଦେଖିବାକୁ ବହୁତ ଇଛା ହେଉଥିଲା
ଦୁଃଖ ହେଲା କିନ୍ତୁ କହିଲି ନାହିଁ
ମନ ରେ ବହୁତ ବିଶ୍ୱାସ ଥିଲା କି….
ତୁମେ ଆସିବ ବୋଲି ??
କିନ୍ତୁ
ସେଦିନ ବିସ୍ମିତ ହେଲି
ତୁମକୁ ଦେଖିଲା ପରେ !!
ଖୁସିର ଲୁହ କୁ ରୋକି ପାରିଲିନି….
ଲାଗୁଥିଲା ଯେମିତି ସ୍ବପ୍ନ ରେ ଆସିଛ
ଶରୀର ସ୍ପର୍ଷ ଅନୁଭବ ରେ ଜାଣିଲି
ଯେ ତୁମେ ପ୍ରକୃତରେ ଆସିଛ ??
ମନ ରେ ଥିବା ସବୁ ଦୁଖଃ ଉଭେଇଗଲା
ଦୌଡ଼ି ଆସିଲି ତୁମ ପାଖକୁ।।
ଅଶ୍ରୁ ର ବନ୍ଧ ଭାଙ୍ଗି ଗଲା……
ଖୁସି ର ସୀମା ଟପି ଗଲା…..
ସେଦିନ ଜାଣିଲି !
ମୋ ହୃଦୟର ପ୍ରତି ଟି ଶବ୍ଦ କୁ
ତୁମେ ବୁଝି ପାରୁଛ…..
ସେଇ ବିସ୍ମୟକର ପରିସ୍ଥିତି ରେ ତୁମକୁ
ମନ ଭରି ଦେଖିଲି….
ମୋ ମନର ମଣିଷ ମୋ ସମ୍ମୁଖରେ
ଭାବନା ସତ ଥିଲା ।
ତୁମର ପ୍ରତି ଟି Surprise ମୋ ପାଈଁ
ଖୁସିର ଆଲୋକ ନେଇ ଆସିଛି
ଆଉ ସେ Surprise ମୋ ପାଇଁ
ଅଭୁଲା ସ୍ମୃତି ହୋଇ ରହିଯାଇଛି ।।
ରୁବି ନାହାକ
…….ଙ୍କ କଲମରୁ
Follow my Blog
Search on Poem Section