Tag Archives: #sourav

ସ୍ମୃତି ର ରଙ୍ଗ….(2)

ସ୍ମୃତି ର ରଙ୍ଗ....(2)
ସ୍ମୃତି ର ରଙ୍ଗ….(2)

ସେ ଦିନ ଚିଙ୍କି ର ଡ୍ରେସ ସୁଜାତା ପିନ୍ଧିଥିଲା , ମୁଁ ଜାଣିନି , ମୁଁ ଯାଇ ରଙ୍ଗ ଲଗେଇଲି ସୁଜାତା ମୁହଁରେ ।

ମୋତେ ହଠାତ୍ ଗୋଟିଏ ଶକ୍ତ ଚାପୁଡା ମିଳିଲା। ସମସ୍ତେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ରେ ଚାହିଁ ରହିଲେ । ଯୋଉ ରେଞ୍ଜ ରେ ଚାପୁଡା ଲାଗିଛି ମୋର ଗାଲ ପକ୍କା ଲାଲ୍ ହୋଇଥିବ ।
ରଙ୍ଗ ଲାଗିଥିବା ଯୋଗୁ ଜଣା ପଡିଲାନି । ବହୁତ୍ ରାଗ ଲାଗିଲା , ପ୍ରଥମ କରି କୋଉ ଝିଅ ମୋତେ ହାତ ଉଠେଇଲା।
ଇଚ୍ଛା ହେଲା ଓଲଟା ଚାପୁଡା ଲଗାଇବାକୁ କିନ୍ତୁ ମୋର ଭୁଲ ଥିଲା ସେଥିପାଇଁ ମୁଁ ପଛ ମୁହାଁ କରି ଚାଲିଲି ।
ଚିଙ୍କି ଦଉଡ଼ି ଆସି ମୋ ହାତ ଧରି କହିଲା ଶୁଣ ଅଶୋକ , ସୁଜାତା ପାଇଁ ମୁଁ ତୋତେ ଭୁଲ ମାଗୁଛି ସେ ତୋତେ ଜାଣିନି ଏବଂ ମୁଁ ଜାଣିଚି ତୁ କେମିତିକା ପୁଅ, ତୁ ଅଜାଣତେ ତାକୁ ରଙ୍ଗ ଲଗେଇ ଚାପୁଡା ଖାଇଲୁ ।
ମୁଁ ରାଗରେ ତା କଥା କୁ ଧ୍ୟାନ ନ ଦେଇ ଚାଲିଲି ବାରଣ୍ଡାକୁ ଚିଙ୍କି ପୁଣି ଥରେ କହିଲା, ଶୁଣ ମୋ କଥା, ରାଗେନି ପ୍ଲିଜ, ଘରକୁ ଆସେ ମୋ ସାଙ୍ଗ ଟା ପରା, ପ୍ଲିଜ୍ ।
ମୁଁ ତା କଥା ରଖି ଘରକୁ ଗଲି, ଯେତେ ହେଲେ ସେ ମୋର ପିଲା ଦିନ ର ସାଙ୍ଗ ।
ଚିଙ୍କି ସୁଜାତା ଉପରେ ରାଗି କହିଲା, ତୁ କଣ କଲୁ ??? ମୋର ପିଲା ଦିନ ର ସାଙ୍ଗ କୁ ଚାପୁଡା ଲଗେଇ ଦେଲୁ ।
ମୁଁ କହିଲି ଛାଡ଼ ସେ କଥା , ମୋର ଭୁଲ ଯୋଗୁ ମୁଁ ଦଣ୍ଡ ପାଇଛି । ସେଥିରେ ତାର କିଛି ଦୋଷ ନାହିଁ ।
ସୁଜାତା ମୋ ପାଖକୁ ଆସିଲା ,କାନକୁ ଧରି ସରୀ 😐 କହିଲା, ମୋର ଭୁଲ ହୋଇଯାଇଛି,
ଶ୍ରୀକାନ୍ତ ଭାବି ତମକୁ ଚାପୁଡା ଲଗେଇ ଦେଲି । କ୍ଷମା କରିଦିଅ । ମୁଁ କିଛି ନ କହି ଚୁପ୍ ରହିଲି ।
କିନ୍ତୁ ତାପରେ ଆମ ସମସ୍ତଙ୍କ ନଜର ପଡିଲା ଶ୍ରୀକାନ୍ତ ଉପରେ। ଶ୍ରୀକାନ୍ତ ରାଗରେ ଘରୁ ବାହାରି ଗଲା ।
ତା ପଛେ ପଛେ ଆମେ ତିନି ଜଣ । ତା ଘରେ ପହଂଚିଲୁ । ସେଠୀ ଚିଙ୍କି ଶ୍ରୀକାନ୍ତ କୁ ପଚାରିଲା । ତୋତେ ପୁଣି କଣ ହେଲା।
ଶ୍ରୀକାନ୍ତ କହିଲା ସେ ମୋତେ ଚାପୁଡ଼ା ମାରିବ ବୋଲି ଭାବିଥିଲା। ଚିଙ୍କି କହିଲା ସେ ତ ଠିକ୍ ଭାବିଛି, ସେ ଯୋଉ ପ୍ରକାର ଝିଅ , ତୋ ଘରେ ପଶି ତୋତେ ଚପଲ ମାରି ଆସିଥାନ୍ତା।
କେବଳ ମୋ ଯୋଗୁ ସେ ଶାନ୍ତ ଅଛି । ମୁଁ ପଚାରିଲି କଣ କରିଛି ସେ।
ଚିଙ୍କି କହିଲା ଶୁଣିବୁ ଏ ଘୁଷୁରୀ କଣ କରିଛି । ସେ ଆସିବା ଦୀନଠୁ ଶ୍ରୀକାନ୍ତ ତାକୁ ଦେଖୁଥିଲା ।
ସେ ମଧ୍ୟ ଧିରେ ଧିରେ ପସନ୍ଦ କରିବାରେ ଲାଗିଥିଲା କିନ୍ତୁ ଦୁଇ ଦିନ ପୂର୍ବରୁ ସେ ଗାଧୋଇବା ବେଳେ ଏ ଶ୍ରୀକାନ୍ତ ଛାତ ପଟୁ ଆମ ବାଥ୍ ରୁମ୍ କୁ ଦେଖୁଥାଏ।
ସେ ବାହାରକୁ ଆସିଲା ପରେ ଉପରକୁ ତା ନଜର ପଡିଲା ଦେଖିଲା ଶ୍ରୀକାନ୍ତ ଉପରେ ବସି ମୁରୁକି ହସୁଛି , ସେ ହସିବା ଯୋଗୁ ତାର ପ୍ରବଳ ରାଗ ।
ଏବଂ ଯିଏ ଭଲ ପାଏ ସେ ଏମିତି ଖରାପ ଲୋକ ଭଳି ବ୍ୟବହାର ଦେଖାନ୍ତି ନାହିଁ ।
ବରୁଣ କହିଲା , କଣ ବେ, ଏମିତି କଣ ବ୍ଯବହାର ତୋର । ଶ୍ରୀକାନ୍ତ କହିଲା ମୁଁ ଯାଇଥିଲି ଛାତ ଉପରକୁ କପଡା ସୁଖେଇବାକୁ ସେତିକି ବେଳେ ହଠାତ୍ ନଜର ପଡିଲା ସୁଜାତା ଉପରେ। ମୁଁ କଣ କରିବି ।
ମୁଁ ଜାଣିଛି କି ସେ ଏହି କାରଣ ଯୋଗୁ ରାଗିବ । ମୁଁ ପଚାରିଲି ହେଲେ ଏବେ ସେ ୟାକୁ ପସନ୍ଦ କରୁଛି ନା ନାହିଁ ।
ଚିଙ୍କି କହିଲା ଶ୍ରୀକାନ୍ତ ର ନାମ ଶୁଣିଲେ ସେ ରାଗରେ ଜଳି ଯାଉଛି । ସେ ପୁଣି ପସନ୍ଦ କରିବ।
ମୁଁ କହିଲି ହଉ ଛାଡ଼ ସେ କଥା ଏବେ ଚାଲ ହୋଲି ଖେଳିବା ।
ଚିଙ୍କି କହିଲା ଆମ ଘରକୁ ଚାଲ ସେଠୀ ମଜା ମସ୍ତି କରିବା ।
ବରୁଣ କହିଲା, ନା ଲୋ, ଆମେ ଯିବୁ DJ ରେ ନାଚିବୁ ତୁ ଯାଅ ତୋ ସାଙ୍ଗ ସହିତ ଥେଇ ଥେଇ ହେବୁ।
ଚିଙ୍କି ମୋତେ ଅନୁରୋଧ ଆଖିରେ ଦେଖିଲା ,ଅଶୋକ ତୁ କହ…. ବରୁଣ କୁ, ଆମ ର ମଧ୍ୟ ଇଚ୍ଛା ଅଛି ଖେଳିବାକୁ । ଆମ ସାଙ୍ଗରେ ଖେଳିଲେ କଣ ଅସୁବିଧା ।
ମୁଁ ତୋ ପିଲା ବେଳର ସାଙ୍ଗ । ଆମେ ତମ ଭଳି ରୋଡ଼ ରେ ନାଚି ପାରିବୁ ନାହିଁ କିନ୍ତୁ ତମେ ଯଦି ଆଜି ଆମ ସାଙ୍ଗରେ ନାଚିବ, ଆମକୁ ଭଲ ଲାଗିବ ।
ଆମେ ପଞ୍ଚମ ଶ୍ରେଣୀ ରେ ଥିଲେ ମନେ ଅଛି ନା?? ବାରିପଟେ କେତେ ମସ୍ତି କରୁଥିଲେ ।
କେତେବେଳେ କାଦୁଆ ରେ ତ କେତେବେଳେ ଶଗଡ଼ କାଳିରେ ହୋଲି ଖେଳୁଥିଲେ। ମନେ ଅଛି ନା??
ମୁଁ କହିଲି ହଁ ୟାର, ସେ ସମୟ କେତେ ମଜା ଥିଲା । ଭୂଲି ହେବନି ।
ଏତିକି କଥା ଶୁଣିଲା ପରେ ମୋର ପୁରୁଣା ସ୍ମୃତି ସହିତ ମସ୍ତି କରିବାକୁ ଇଚ୍ଛା ହେଲା । ମୁଁ କହିଲି ତାହା ହେଲେ DJ କେମିତି ହେବ ।
ଚିଙ୍କି କହିଲା ଆମର ହୋମ୍ ଥିଏଟର କେବେ କାମରେ ଆସିବ । ଆଜି ଘରେ ଆମେ ଦୁଇ ଚଣ୍ଡୀ ବାପା କିଛି କାମରେ ଭୁବନେଶ୍ୱର ଯାଇଛନ୍ତି କାଲି ଆସିବେ ଏବଂ ମମି କେବେ ମନା କରିବେ ନାହିଁ ।
ମୁଁ ପଚାରିଲି ଆରେ ମାଉସୀ ଙ୍କୁ ତ ଦେଖିଲିନି । ସେ କୁଆଡେ ଯାଇଥିଲେ।
ସେ ରୋଷେଇ ଘରେ ଥିଲେ, ସେଥିପାଇଁ ତୁ ଦେଖିନୁ (ଚିଙ୍କି କହିଲା) ।
ବରୁଣ ପଚାରିଲା ହେଲେ ରଙ୍ଗ କେମିତି ଆଣିବା। ଚିଙ୍କି କହିଲା ଆରେ ସୁଜାତା ଖାସ୍ ହୋଲି ଖେଳିବା ପାଇଁ ଆମ ଗାଁକୁ ଆସିଛି ।
ସେ ରଙ୍ଗ ନେଇ ଆସିଛି। ଆମେ ବାହାରିଲୁ ଚିଙ୍କି ଘରକୁ ।
ଶ୍ରୀକାନ୍ତ ମନା କରିଲା । କହିଲା ତମେ ଯାଅ ମୁଁ ଯିବିନି ।
ଚିଙ୍କି କହିଲା ତୋର ରଙ୍ଗ କମ୍ ନାହିଁ ଯେ, ତୋ ଯୋଗୁ ଅଶୋକ ମାଡ ଖାଇଲା , ଏବେ ସେ ମାନିଗଲା, ତୋର ନାଟକ ଆରମ୍ଭ ହେଲା ।
ବରୁଣ କହିଲା ଚାଲ୍ ବେ , ବେଶୀ ହେଉଛୁ । ସମସ୍ତେ ଚାଲିଲୁ , ସେଠୀ ସୁଜାତା ମନ ଦୁଃଖରେ ବସି ଥାଏ । ପ୍ରଥମେ ଆମେ ମାଉସୀ ପାଖକୁ ଗଲୁ, ମାଉସୀ କୁ ପ୍ରଣାମ କରିଲୁ ।
ମାଉସୀ କହିଲେ ଆଜି ମୁଁ ତମ ସାଙ୍ଗରେ ମଧ୍ୟ ହୋଲି ଖେଳିବି । ମୁଁ ପଚାରିଲି ମାଉସୀ ତମେ କେମିତି ଜାଣିଲ ଆମେ ଆସିବୁ ବୋଲି ।
ମାଉସୀ କହିଲେ, କାଲି ରାତିରେ ଚିଙ୍କି କହୁଥିଲା ବରୁଣ ଏବଂ ଅଶୋକ କୁ ଡାକିବା ସମସ୍ତେ ମିଶି ହୋଲି ଖେଳିବା ।
ମୁଁ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ!!! ଆରେ ବାଃ ଆମେ ଭାବିବା ପୂର୍ବରୁ ତମେ ସମସ୍ତେ ଆଗରୁ ପ୍ଲାନ୍ କରି ରଖିଛ ।
……………………………………
(ଏହି ମଧ୍ୟରେ ସୁଜାତା ମୋ ସହିତ ନାଚିବାକୁ ପସନ୍ଦ କରୁଥାଏ । ମାତ୍ର ଚିଙ୍କି ତାକୁ ଦୂରେଇ ନେଇ ଚାଲି ଯାଉଥାଏ ଏବଂ ପୁଣି ଚିଙ୍କି ଆସି ମୋ ସହିତ ନାଚେ । )
ଏହି କାହାଣୀ ଟି ଆପଣଙ୍କୁ କେମିତି ଲାଗିଲା କମେଣ୍ଟ କରି ନିଶ୍ଚୟ ଜଣେଇବେ ।

ସ୍ମୃତି ର ରଙ୍ଗ…..(1)

ସ୍ମୃତି ର ରଙ୍ଗ....(1)
ସ୍ମୃତି ର ରଙ୍ଗ….(1)
ସକାଳ ୭ ଟା ରେ ଆଲାରମ୍ ଦେଇ ଉଠିଲି। ପୂର୍ବ ରାତିରୁ ସ୍ଥିର କରିଥିଲି ଯେ କାଲି ସକାଳେ କୁଆଡେ ଯିବିନି ଘରେ ହିଁ ରହିବି ଏବଂ ଦିନ ଯାକ ପଢିବି ।
ବଡ ଭାଇ ର ବାଧ୍ୟକତା ରେ ୦୨ ଦିନ ପୂର୍ବରୁ ଏସ୍ ଏସ ସି ପରୀକ୍ଷା ପାଇଁ ଏପ୍ଲାଇ କରି ଆସିଛି ।
ଠିକ୍ ଦେଢ଼ ମାସ ପରେ ପରୀକ୍ଷା ଅଛି । ସେଥିପାଇଁ ପରୀକ୍ଷା ପାଇଁ ପୁରା ଧ୍ୟାନ ଦେବାକୁ ହେବ ।
ସକାଳୁ ଗାଧୁଆ ପାଧୁଆ ସାରି ଆଜି ପ୍ରଥମ କରି ପୂଜା ଘରେ ମୁଣ୍ଡିଆ ମାରିବାକୁ ଗଲି, ମନରେ ଥିଲା କି ଆଜି ପାଠ ପଢ଼ା ର ଶୁଭାରମ୍ଭ ହେବ ।
ଭଗବାନ ପାଖରେ ଗୁହାରି କରି କହିଲି “ମୋତେ ପଢ଼ିବାକୁ ଶକ୍ତି ଦିଅ ପ୍ରଭୁ” ।
ପଢା ଘରେ ବସି ପଢିବା ଆରମ୍ଭ କରିଲି । ଗଣିତ ଏବଂ ଇଂରାଜୀ ମୋର ଘୋର ଶତ୍ରୁ , ସ୍ଥିର କରିଲି ଇତିହାସ ନହେଲେ ଭୂଗୋଳ ରୁ ଆରମ୍ଭ କରିବି।
ପ୍ରାୟ ଅଧ ଘଂଟାଏ ପଢା ସରିବା ପରେ , ଭାବିଲି ଅଳ୍ପ ବ୍ରେକ୍ ନେଇ ପୁଣି ପଢିବି। ମା ଙ୍କୁ କହିଥିଲି, ମା ଆଜି ଦିନ ଯାକ ପଢିବି , କିଏ ଯଦି ପଚାରିବ କହିବୁ, ମୋର ଦେହ ଖରାପ।
ମା ମଧ୍ୟ ରାଜି, କେତେ ଦିନରେ ମୋ ପୁଅ ପଢ଼ିବା ପାଇଁ ମନ କରିଛି। +୩ ସାରି ଛଅ ମାସ ହେଲା ଘରେ ବସିଛି ବୋଧେ ଚାକିରି ପାଇଁ ପଢୁଛି ।
ଏହା ଭାବି ମା ମୋ ପାଖରେ ପାଣି, ହର୍ଲିକ୍ସ ଏବଂ ବିସ୍କୁଟ ପ୍ୟାକେଟ ରଖି ଦେଇ ଚାଲି ଗଲେ।
ପାଠ ପଢା ଅଧା ହୋଇଛି ମୋ ସାଙ୍ଗ ବରୁଣ ଆସି ମା କୁ ପଚାରିଲା, ଅଶୋକ କୁଆଡେ ଗଲା?? ମା କହିଦେଲେ ତାର ଦେହ ଖରାପ, ସେ ଶୋଇଛି।
ବରୁଣ ଭାରି ଚାଲାକ୍, ସେ ମୋତେ ପିଲା ଦିନରୁ ଜାଣେ, ସେ ମା କୁ କହିଲା ଅଶୋକ ର କେମିତି ଦେହ ଖରାପ୍ ହେଇଥିବ ମୁଁ ଜାଣିଚି, ମା କହିଲେ ନାହିଁ ବାବୁ ତାକୁ ବିରକ୍ତ କରେନି।
ବରୁଣ କହିଲା , ମାଉସୀ ସେ ପାଠ ପଢୁଥିବ, ମୁଁ ଜାଣିଛି, ୦୨ ଦିନ ପୂର୍ବରୁ ଫର୍ମ ପକେଇଛି ସେଥିପାଇଁ ସେ ଭାବୁଥିଲା କୋଉ ଦିନ ଆରମ୍ଭ କରିବି।
ଆଜି ଭଲ ଦିନ ଦେଖି ଆରମ୍ଭ କରିଛି । ମା କହିଲେ , ହଁ ସେ ପଢୁଛି। ବରୁଣ କହିଲା ମୁଁ ସବୁ ଜାଣିଚି ମାଉସୀ !!!
ଏତିକି କହି ସେ ସିଧା ପହଞ୍ଚିଲା ମୋ ରୁମ୍ ପାଖରେ ମୁଁ ଭିତରୁ କବାଟ ବନ୍ଦ କରି ପଢ଼ିବାରେ ବ୍ୟସ୍ତ ।
ହଠାତ୍ କବାଟ ଠକ୍ ଠକ୍ ର ଶବ୍ଦ ଏବଂ ଆବେ କବାଟ ଖୋଲ, ମୁଁ ଜାଣିଛି ତୁ ଶୋଇନୁ, ପଢ଼ୁଛୁ, ଚାଲ୍ ମୁଁ ତତେ କିଛି କରିବିନି, କବାଟ ଖୋଲେ ।
ମୁଁ ବିଶ୍ୱାସ ରେ କବାଟ ଖୋଲିଲି କିନ୍ତୁ ସେ କମୀନା କବାଟ ଖୋଲୁ ଖୋଲୁ ରଙ୍ଗ ମୁଠା ଟି ସିଧା ମୋ ଉପରେ ଫୋପାଡି ଦେଲା । ମୋର କପଡା ଖରାପ କରିଦେଲା।
ମୋତେ ପ୍ରବଳ ରାଗ, କିନ୍ତୁ ରାଗ କୁ କଣ୍ଟ୍ରୋଲ କରି କହିଲି, ଆବେ କଣ କରିଲୁ । ବରୁଣ କହିଲା , ତୋତେ ଆଜି ଦିନ ଟା ମିଳିଲା, ପଢ଼ିବାକୁ ।
ମୁଁ କହିଲି, ଆବେ ସମୟ ହେଉନି ପଢିବି କେତେବେଳେ? ବରୁଣ କହିଲା, କାଲି ପଢ଼ିବୁ ଆଜି ଭଳିଆ ଦିନରେ ତୁ ହୋଲି ନ ଖେଳି ପାଠ ପଢ଼ିବୁ ଏଇଟା ହେବାକୁ ଦେବିନି ।
ଚାଲ୍ ଆଜି ହୋଲି ଖେଳିବା !!! ମୁଁ ମନା କରିଲି,
ସେ କହିଲା ବେଶୀ କଟ କଟ କରିବୁ, ମୋ ଠୁ ଖରାପ କେହି ହେବେନି, ତୁ ଭଲ ଭାବରେ ଜାଣିଛୁ । ବାଧ୍ୟ ହୋଇ ବାହାରିଲି ବରୁଣ ସାଙ୍ଗରେ ରଙ୍ଗ ଖେଳିବାକୁ।
ବରୁଣ କହିଲା , ଗୋଟେ କଥା ଶୁଣ, ଆମେ ସମସ୍ତେ DJ ଲଗେଇ ହୋଲି ଖେଳିବାକୁ ପ୍ରୋଗ୍ରାମ ହେଇଛି କିନ୍ତୁ DJ ବାଲା ଏବେ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଆସିନି ।
ତେବେ ଆମେ ଆଉ ଗୋଟିଏ ସ୍ଥାନ କୁ ଯିବା ସେଠୀ ଅଳ୍ପ ମସ୍ତି କରିବା । ମୁଁ କହିଲି, ମସ୍ତି ମାନେ ତୁ କିଛି କିଳା କରିବୁ, ନା ନା , ମୁଁ ତୋ ସାଙ୍ଗରେ ଯିବିନି ।
ବରୁଣ କହିଲା କେତେ ଡରକୁଳା ବେ ତୁ!!
ମୋତେ ଅପମାନ ଅନୁଭବ ହେଲା, କହି ଉଠିଲି, ନା ମୁଁ ଡରକୁଳା ନୁହଁ, ଚାଲ୍ କୁଆଡେ ଯିବୁ ଚାଲ !!!
ବରୁଣ କହିଲା ଏବେ ଭଲ ପିଲା ର ସଂକେତ ଦେଖା ଦେଲା । ତେବେ ଚାଲ୍…।
ଆମେ ଚାଲିଲୁ, ଶ୍ରୀକାନ୍ତ ଘରକୁ ସେ ରେଡ୍ଡୀ ହୋଇ ବସିଥାଏ । ଶ୍ରୀକାନ୍ତ ଆମ ଠାରୁ ଗୋଟିଏ ବର୍ଷ ଜୁନିଅର କିନ୍ତୁ ଆମର ଖାସ୍ ସାଙ୍ଗ ସେ ତାର ଛୋଟ ଭଣଜା ସହିତ ତରଙ୍ଗ ମ୍ୟୁଜିକ ଲଗେଇ ନାଚ କରୁଥାଏ ।
ଆମେ ପହଞ୍ଚିଲା ପରେ ସେଠୀ ସମସ୍ତେ ମିଶି ଅଳ୍ପ ନାଚ କରିଲୁ, ତାପରେ ଶ୍ରୀକାନ୍ତ ତାର ଆଇଡିଆ କହିଲା।
ଶ୍ରୀକାନ୍ତ ର ପଡିଶା ଚିଙ୍କି ର ଘର । ତା ସାଙ୍ଗ ସୁଜାତା। ସହର ରୁ ଆସିଛି। ଯେତେବେଳେ ମଧ୍ୟ ଦେଖ ୧/୩ ର ପ୍ୟାଣ୍ଟ୍ ଏବଂ ଟପ୍ ଟେ ପିନ୍ଧି ଦାଣ୍ଡ କୁ ବାରି ହେଉଥିବ ।
ଦେଖିବାକୁ ପୁରା ରଜନୀ ଗନ୍ଧା, ମାନେ କୋଉ ସେଣ୍ଟ ଲଗାଉଛି କେଜାଣି ସେ ଯୁଆଡ଼େ ଯିବ ଖାଲି ରଜନୀ ଗନ୍ଧା ର ବାସ୍ନା ହେଉଥାଏ ।
ଶ୍ରୀକାନ୍ତ ତାକୁ ନଜର ପକେଇ ଥିଲା କିନ୍ତୁ ଲାଇନ୍ ମାରିବା ପରୀକ୍ଷା ରେ ଫେଲ୍ । ଚିଙ୍କି ଏବଂ ବରୁଣ ମୋର କ୍ଲାସମେଟ ଏବଂ ପିଲା ଦିନ ର ସାଙ୍ଗ ।
ବେଳେବେଳେ ଚିଙ୍କି ଘରକୁ ନୋଟ୍ ଏବଂ ବୁକ୍ ପାଇଁ ଆସେ କିନ୍ତୁ ପଢା ସରିବା ପରେ ଆସିନଥିଲି।
ଏବେ ଚାଲନ୍ତୁ ମୁଖ୍ୟ ଘଟଣା ଉପରକୁ ।
ଶ୍ରୀକାନ୍ତ ର ଆଇଡିଆ ହେଲା ଯେ ତୁ ଯିବୁ ଚିଙ୍କି ଘରକୁ, ତୋ ପଛେ ପଛେ ଆମେ ଦୁଇ ଜଣ ଯିବୁ , ଶ୍ରୀକାନ୍ତ ଯାଇ ରଙ୍ଗ ଲଗାଇବ ସୁଜାତା ମୁହଁରେ ଏବଂ ଆମେ ଦୁଇ ଚିଙ୍କି ମୁହଁରେ ରଙ୍ଗ ଲଗେଇବୁ ।
ଆଇଡିଆ ଅନୁସାରେ ଘରେ ପ୍ରବେଶ କରିଲୁ। ଦୁହେଁ ଟିଭି ଦେଖୁଥିଲେ । ପଛ ପଟୁ ଧିରେ ଧୀରେ ଯାଇ ପହଞ୍ଚିଲୁ ତାଙ୍କ ପାଖରେ ।
ଯାହା ପ୍ଲାନ୍ ଥିଲା ତାହା ହିଁ ହେଲା କିନ୍ତୁ ଏ କଣ ସବୁ ଓଲଟା।
……………………………………
(ମୋତେ ହଠାତ୍ ଗୋଟିଏ ଶକ୍ତ ଚାପୁଡା ମିଳିଲା। ସମସ୍ତେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ରେ ଚାହିଁ ରହିଲେ । ଯୋଉ ରେଞ୍ଜ ରେ ଚାପୁଡା ଲାଗିଛି ମୋର ଗାଲ ପକ୍କା ଲାଲ୍ ହୋଇଥିବ )
ଏହି କାହାଣୀ ଟି ଆପଣଙ୍କୁ କେମିତି ଲାଗିଲା କମେଣ୍ଟ କରି ନିଶ୍ଚୟ ଜଣେଇବେ ।

ମୋ ଲୋପାମୁଦ୍ରା…(End)

ମୋ ଲୋପାମୁଦ୍ରା....
ମୋ ଲୋପାମୁଦ୍ରା……
ସବୁ ଜାଗାରେ କେବଳ କାନ୍ଦ କଟା ସହିତ ଲୋକ ଙ୍କ ଭିଡ ।
ମୋ ମନରେ ପାପ ଛୁଇଁବାକୁ ଲାଗିଲା। ଭିଡ କୁ ସାଇଡ କରି ପହଞ୍ଚିଲି ଲୋପାମୁଦ୍ରା ଘରେ।
ଦେଖିଲି ଜନ ସମୁଦ୍ର ମଧ୍ୟରେ ଦୁଃଖର ଲହରୀ ବାରମ୍ବାର କୂଳ ଛୁଇଁ ସମସ୍ତ ଙ୍କ ମନ ଉଦାସ କରୁଥାଏ ।
ପୁଣି ଥରେ ଆଗେଇ ଚାଲିଲି ଲୋପାମୁଦ୍ରା ର ଶୋଇବା ଘରକୁ ।
ସେଠୀ ଯାଇ ଦେଖିଲା ପରେ ମୋ ପାଦ ତଳୁ ମାଟି ଖସି ଗଲା।
କିଛି ସମୟ ପାଇଁ ମୋ ହୃଦୟ ସ୍ପନ୍ଦନ ବନ୍ଦ ହୋଇଗଲା ।
ମୋ ସାମ୍ନାରେ ନିସ୍ତେଜ ଅବସ୍ଥାରେ ପଡ଼ି ରହି ଥିଲା….
ଲୋପାମୁଦ୍ରା ର ଶବ……….
ଆଖିରେ ଆଖିଏ ଲୁହ ଧାର ର ଚିହ୍ନ ।
ଲୋପାମୁଦ୍ରା ଯେମିତି ନିଘୋଡ଼ ନିଦ୍ରା ରେ ଶୋଇ ଯାଇଛି।
ତାକୁ କେହି ଉଠେଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁ ନାହାନ୍ତି।
ଦଉଡ଼ି ଯାଇ ପହଞ୍ଚିଲି ଲୋପାମୁଦ୍ରା ପାଖରେ ।
ତା ହାତକୁ ଧରି ପାଟି କରି ଉଠେଇଲି କିନ୍ତୁ ସେ ନିସ୍ତେଜ ।
ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ଉଠେଇ ତାକୁ ଜାବୁଡି ଧରିଲି।
କାନ୍ଦିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଥିଲି କିନ୍ତୁ ମୋତେ ଅନୁଭବ ହେଉଥାଏ ମୁଁ ଯେମିତି ମୁକ ପାଲଟି ଯାଇଛି।
ମୋ ଆଖିରୁ ଲୁହ ଧାର ବହି ଚାଲିଥାଏ ।
ସେହି କ୍ଷଣ ଥିଲା ଆମ ଦୁଇ ଜଣଙ୍କ ଅନ୍ତିମ ଶରୀର ମିଳନ ।
ପାଖରେ ସମସ୍ତ ଙ୍କ କ୍ରନ୍ଦନ ର ଶବ୍ଦ କିନ୍ତୁ ମୁଁ ବଧିର ହୋଇ ସାରିଥିଲି।
ମୁଁ ଧିରେ ଧିରେ ଅଲଗା ଦୁନିଆକୁ ଗତି କରୁୁଥିଲି ।
ଲୋପାମୁଦ୍ରା କୁ କୁଣ୍ଢେଇ ତାକୁ ଉଠେଇବାକୁ ବହୁତ୍ ଚେଷ୍ଟା କରିଲି କିନ୍ତୁ ସେ କିଛି ଜବାବ ଦେଉ ନଥିଲା ।
ତାର ଶୀତଳ ଦେହ ମୋତେ ଅନୁଭବ ହେଉଥାଏ ।
ଆଙ୍ଗୁଠି ରେ ଥିଲା କେବଳ ମୋ ଗିଫ୍ଟ ରିଙ୍ଗ ।
ଅନ୍ୟ ହାତରେ ମୋର Teddy କୁ ଜାବୁଡି ଧରି ଶୋଇଥାଏ ।
ଲୋପାମୁଦ୍ରା ର ମା କହିଲେ ପୁଅ, ସେ ଆଉ ନାହିଁ ସେ ଆମକୁ ଛାଡ଼ି ବହୁ ଦୂରକୁ ଚାଲି ଯାଇଛି ।
ଏହି କଥା ପଦକ ଶୁଣି ଏକ ଶକ୍ତ ବିଜୁଳି ଝଟକା ପୁଣି ଥରେ ମୋ ଦେହରେ ପ୍ରବାହିତ ହେଲା।
ଏକ ଲମ୍ବା ନିଃଶ୍ୱାସ ନେବା ପରେ ମୋର କ୍ରନ୍ଦନ ଶବ୍ଦ ଶୁଣାଗଲା।
ମୁଁ କାରଣ ଖୋଜିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିଲି କିନ୍ତୁ ସବୁ କିଛି ସାଧାରଣ ଥିଲା।
ଆତ୍ମହତ୍ୟା କରିବାର କିଛି ପ୍ରମାଣ ନାହିଁ।
ମୁକ ସାକ୍ଷୀ ଭାବରେ ସାନ ଭାଇ ସେହି ରୁମ୍ ରେ ତଳେ ବିଛଣା ପାରି ଶୋଇଥିଲା।
ସେ କହୁଥାଏ ଯୋଉ ସ୍ଥାନରେ ବାପା ପଡ଼ି ମୁଣ୍ଡ ମାଡ ହୋଇଥିଲା ସେହି ସ୍ଥାନରେ ରାତି ୧୨ ଟା ରୁ ୧ଟା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ବସିଥିଲା।
ପ୍ରାୟ ଘଣ୍ଟାଏ ବସିବା ପରେ ମୁଁ ଘରକୁ ଡ଼ାକି ଆଣି ଶୋଇବାକୁ କହିଲି ।
ରାତି ୨ଟା ରେ ମୋ ରୁମ୍ କୁ ଦିଦି ଆସି କହିଲା କି ମୋତେ ଡର ମାଡ଼ୁଛି ତୁ ଆସେ ମୋ ରୁମ୍ ରେ ଶୋଇପଡେ ।
ସେ କାନ୍ଦୁଥାଏ, ବାପା ଠିକ୍ ହୋଇଯିବେ ବୋଲି ବୁଝେଇବା ପରେ ସେ ମାନି ଗଲା ।
ସେ ଖଟ ଉପରେ ଶୋଇଲା ଏବଂ ମୁଁ ତଳେ…
କିନ୍ତୁ ସକାଳ ହେଲା ପରେ ସେ ଆଉ ଉଠୁନି।
ସବୁ ସ୍ପଷ୍ଟ ହୋଇ ଯାଇଥିଲା ଯେ ଏହା ଆତ୍ମହତ୍ୟା ନୁହେଁ ହେଲେ ଏମିତି ସମୟରେ ଲୋପାମୁଦ୍ରା ର ଅକାଳ ମୃତ୍ୟୁ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଚକିତ କରି ଦେଇଥିଲା ।
ସମସ୍ତ ଙ୍କ ପାଇଁ ଲୋପାମୁଦ୍ରା ର ମୃତ୍ୟୁ ଅଜଣା ରହସ୍ୟ ହୋଇ ରହିଗଲା ।
କୋକେଇ ସଜା ହେଲା ।
କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଲୋପାମୁଦ୍ରା କୁ ଛାଡ଼ିବାକୁ ନାରାଜ।
ସମସ୍ତେ ମୋତେ ବୁଝାଇଲେ।
ଏବଂ ମୋ ଠାରୁ ଲୋପାମୁଦ୍ରା କୁ ଛଡେଇ ନେଇ କୋକେଇରେ ଶୁଆଇ ଦେଲେ ।
ମୁଁ ଦୌଡ଼ି ଯାଇ ତାକୁ ପୁଣି ଉଠେଇ ବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିଲି।
ତାହା ଥିଲା ମୋର ଶେଷ ପ୍ରୟାସ।
(ଥରେ ମଜାରେ ମଜାରେ ଲୋପାମୁଦ୍ରା ମୋତେ କହିଥିଲା ଯେ ଯଦି ବାହାଘର ପୁର୍ବରୁ ମୋର ମୃତ୍ୟୁ ହୋଇଯାଏ ତମେ କଣ କରିବ??
ମୁଁ ରାଗରେ ତାର ମୁହଁ ବନ୍ଦ କରିଦେଇଥିଲି,
କିନ୍ତୁ ସେ କହିଥିଲା ଯଦି କିଛି କାରଣ ବଶତଃ ମୁଁ ମରିଯାଏ ତେବେ ମୋ ମଥାରେ ତମେ ନିଶ୍ଚୟ ସିନ୍ଦୂର ଦେବ ଏବଂ ତମେ ହିଁ ମୋ ଚିତାରେ ନିଆଁ ଲଗେଇବ,
ମୁଁ ସେହି କଥାରେ ରାଗି ଗୋଟିଏ ଦିନ ତା ସହିତ କଥା ହୋଇ ନଥିଲି।
ଆଜି ମନେ ହେଉଛି ଯେ,
ପ୍ରକୃତରେ ସେ ଜାଣିଥିଲା ଯେ ମୋତେ ଅଧ ବାଟରେ ସେ ଛାଡ଼ି ଚାଲିଯିବ )
ତାର କଥାକୁ ରଖି ଲୋପାମୁଦ୍ରା ର ମଥାରେ ସିନ୍ଦୂର ଦେଲି ।
ତାର ଇଚ୍ଛା କୁ ପୂରଣ କରିବାକୁ ଯାଇ ବାପାଙ୍କ ଠାରୁ ଅନୁମତି ମାଗି ତାର ଚିତାରେ ନିଆଁ ଲଗେଇଲି ।
କ୍ଷଣକ ମଧ୍ୟରେ ମୋ ଲୋପାମୁଦ୍ରା ପାଉଁଶ ରେ ପରିଣତ ହୋଇଗଲା।
ଦୁହେଁ ବହୁତ୍ ଆଶା ରଖିଥିଲୁ ।
ଭବିଷ୍ୟତ ରେ କଣ କଣ କରିବୁ ସବୁ ଆଗୁଆ ସ୍ଥିର ଥିଲା।
ସବୁ କିଛି କ୍ଷଣକ ମଧ୍ୟ ରେ ଉଭେଇ ଗଲା।
ଶବ ସତ୍କାର କାମ ସରି ମୁଁ ଘରକୁ ଫେରିଲି।
ମୋବାଇଲ ଖୋଲିଲା ପରେ ଲୋପାମୁଦ୍ରା ର କିଛି ମେସେଜ ଆସିଥିଲା ।
ସେହି ମେସେଜ ପଢ଼ି ମୋତେ ବହୁତ୍ କଷ୍ଟ ହେଲା,
ଆଖିରୁ ଲୁହ ରୋକିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିବାରେ ମୁଁ ଅସଫଳ ହେଉଥିଲି ।
ସେହି ମେସେଜ ମୋ ପାଇଁ ଅନ୍ତିମ ବାର୍ତ୍ତା ଥିଲା।
ଲୋପାମୁଦ୍ରା ର ସେହି ପୂର୍ବ ରାତିର ମେସେଜ ଆଜି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମୋ ମୋବାଇଲ ରେ ସାଇତି ରହିଛି । ତାହା ଥିଲା ;
ରାତି ୧.୧୫
ମୋତେ ଆଜି ବହୁତ୍ ଏକା ଏକା ମନେ ହେଉଛି।
ରାତି ୧.୧୭
ତମେ ଯେବେ ଘରକୁ ଆସିବ, ପ୍ରଥମେ ମୋତେ ଦେଖା କରିବାକୁ ଆସିବ।
ରାତି ୧.୨୦
ଜାଣିଛ ମୋତେ ବାରଣ୍ଡାରେ ମୋ ଜେଜେ ମା ଦେଖା ଦେଲେ ଏବଂ ସେ ବୁଝେଇ କହିଲେ ତୋ ବାପା ଶୀଘ୍ର ଠିକ୍ ହୋଇଯିବେ।
ରାତି ୧.୩୬
ଗୋଟିଏ ସତ କଥା ହେଲା , ବାପା ଙ୍କ ହସ୍ପିଟାଲ ଯିବା ଦିନ ଠାରୁ ମୁଁ ଭଲ ରେ ଖାଇ ପାରିନି ଏବଂ ଆଜି ମଧ୍ୟ ଭୋକରେ ଅଛି।
କାଲି ତମେ ଆସିଲେ, ତମେ ମୋତେ ତୁମ ନିଜ ହାତରେ ଖୁଆଇ ଦେବ ଏବଂ ମୁଁ ପେଟ ପୁରା ଖାଇବି।
ରାତି ୧.୪୫
ମୋତେ ଆଜି ଭାରି ଡର ଲାଗୁଛି….
ରାତି ୧.୪୮
ତମକୁ କହିଥିବା ମିଛ ଯୋଗୁ ମୋତେ ଏବଂ ମୋ ପରିବାର କୁ ଏତେ ସବୁ ଦଣ୍ଡ ଭୋଗିବାକୁ ପଡୁଛି।
ମୋ ଭୁଲ ପାଇଁ ମୋତେ କ୍ଷମା କରିଦେବ ।
ରାତି ୧.୫୫
ମୁଁ ଏବେ ଶୋଉଛି, ସକାଳେ ବାପା ଆସିବେ , ସକାଳୁ ଉଠି ରୋଷେଇ କରିବାକୁ ପଡ଼ିବ ।
ରାତି ୨.୨୫
ମୋତେ ନିଦ ଲାଗୁନି, କଣ କରିବି, ମୋତେ ଖାଲି ଡର ଡର ଲାଗୁଛି…………..
ରାତି ୨.୨୮
Love You, good night.
ତାପରେ ଆଉ କିଛି ମେସେଜ ନାହିଁ ।
ତୁମର ଏହି ମେସେଜ ମୋର ଶେଷ ଅନୁଭବ ଏବଂ ଶେଷ ସ୍ମୃତି ହୋଇ ରହିଗଲା ।
ମୋ ଭଲ ପାଇବା ଅଧୁରା ରହିଗଲ….
ସବୁ ସ୍ୱପ୍ନ ଅଧା କରି ଚାଲିଗଲ…
ଭଗବାନ କାହିଁକି ମୋ ଠାରୁ ତମକୁ ଅଲଗା କରିଦେଲେ ତାର ଉତ୍ତର ଆଜି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଖୋଜି ପାଉନି।
ବେଳେବେଳେ ଭାବେ ମୋ ଯୋଗୁ ତୁମର ମୃତ୍ୟୁ ହୋଇନି ତ??
କିନ୍ତୁ ଏହି ପ୍ରଶ୍ନ ର ଉତ୍ତର ମୁଁ ମଧ୍ୟ ଖୋଜି ପାଉନି ।
ଲୋକେ କୁହନ୍ତି କିଛି ଆଶା ରଖି କାହାର ମୃତ୍ୟୁ ହୁଏ ତେବେ ସେ ପୁଣି ଏ ପୃଥିବୀ କୁ ଆସନ୍ତି ।
ଏବଂ ନିଜ ଆଶା ପୂରଣ କରି ପୁଣି ଫେରିଯାଆନ୍ତି
କିନ୍ତୁ ତାହା ମଧ୍ଯ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ମିଥ୍ୟା ।
ଆଜକୁ ୩ ବର୍ଷ ବିତିବାରେ ଲାଗିଲାଣି, ଆଜି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତୁମର ଭଲ ପାଇବା କୁ ଭୂଲି ପାରୁନି ।
ତୁମ ବାଟକୁ ଚାହିଁ ରହିଛି ।
ଥରେ ଆସି ଦେଖା କରି ଯାଅ ।
ତୁମ ସାନୁ ତମ ଅପେକ୍ଷାରେ ଅଛି,
ସତରେ ନହେଲେ ନାହିଁ ସ୍ୱପ୍ନରେ ଆସି ଥରେ ଦେଖା କରି ଯାଅ ।
ଆଶା ଅଛି କେବଳ ଥରେ ମୋ ସାମ୍ନାରେ ଦଣ୍ଡାୟ ମାନ ହୋଇ ମୋ ଅଶାନ୍ତ ମନ କୁ ଶୀତଳ କରି ଚାଲିଯାଅ।
ଆମ ଭଲ ପାଇବା କୁ ଅମର କରିବା ପ୍ରୟାସ ରେ ତୁମ ଅପେକ୍ଷାରେ ଆଜି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ବଞ୍ଚି ରହିଛି ।
ମୋର ଶେଷ ନିଃଶ୍ୱାସ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତୁମକୁ ଭୂଲିବି ନା ଭୁଲି ପାରିବି ।
ଆଜି ମଧ୍ୟ ତୁମର ସେଇ ଶ୍ମଶାନ ମାଟି କୁ ସାଇତି ରଖିଥିବା ମାଟି କଳସ କୁ ବାରମ୍ବାର ସ୍ପର୍ଷ କରି ସେ ଭିତରେ ତୁମକୁ ବାରମ୍ଵାର ଖୋଜେ ।
ଚାଲିଯାଏ ତୁମର ସେ ସମାଧି ପାଖକୁ, ସେଠୀ ତୁମ ସ୍ମୃତିରେ ଲେଖା ଥିବା ଅକ୍ଷରକୁ ପଢ଼ିଦେଲେ ।
ମୋତେ ତୁମ ଉପସ୍ଥିତ ହେଲା ଭଳି ମନେ ହୁଏ ।
ସେ ଅକ୍ଷର ଏତେ ଲୋଭନିୟ ଯେ ସବୁଦିନ ପାଇଁ ମୋ ମନ ରେ ସ୍ମୃତି ହୋଇ ରହିଯାଇଛି ।
ସମାଧିରେ ଲେଖା ଥିବା ଅକ୍ଷର ଗୁଡିକ ହେଲା ” ମୋ ଲୋପାମୁଦ୍ରା…..”
ମୋ ଲୋପାମୁଦ୍ରା.......
ମୋ ଲୋପାମୁଦ୍ରା……..
ତୁମର ସାନୁ…………….
ନୀଳମାଧବ ଭୂୟାଁ (ଗାଳ୍ପିକ)
ବୁଗୁଡ଼ା, ଗଞ୍ଜାମ।
Click Here
If you like this story so share to your friends.

ମୋ ଲୋପାମୁଦ୍ରା….(୭)

ମୋ ଲୋପାମୁଦ୍ରା....(୭)
ମୋ ଲୋପାମୁଦ୍ରା….(୭)
ଦିନେ ରଞ୍ଜିତ ଲୋପାମୁଦ୍ରା ଘରକୁ ଆସି ଲୋପାମୁଦ୍ରା ର ବାପା କୁ କହିଲା କି, ମାମୁଁ ମୁଁ ଲୋପାମୁଦ୍ରା କୁ ବିବାହ କରିବାକୁ ଚାହେଁ ।
ଲୋପାମୁଦ୍ରା ର ବାପା ମନା କରିଲେ ।
ବାପା କହିଲେ, ତାର ଆଉ ଅଳ୍ପ ଦିନ ପରେ ବାହାଘର ହେବ ।
ତୁ କଣ ପାଗଳ ହୋଇଗଲୁଣି ନା କଣ?
ରଞ୍ଜିତ କହିଲା , ମାମୁଁ, ଲୋପାମୁଦ୍ରା କୁ କେବଳ ମୁଁ ହିଁ ବିବାହ କରିବି ।
ନହେଲେ ସବୁ ଅନର୍ଥ ହୋଇଯିବ ।
ଲୋପାମୁଦ୍ରା କୁ କହିଲା ତମେ ଚାଲ ମୋ ସାଙ୍ଗରେ କିନ୍ତୁ ଲୋପାମୁଦ୍ରା ମନା କରିଲା ।
ରଞ୍ଜିତ ଲୋପାମୁଦ୍ରା କୁ ମଧ୍ୟ ଧମକ ଦେଇ କହିଲା ତମେ ଯଦି ମୋତେ ବିବାହ କରିବନି ତେବେ ତମକୁ ଆଉ କାହାର ମଧ୍ୟ ହେବାକୁ ଦେବିନି ଏବଂ ତମ ଦୁଇ ଜଣଙ୍କୁ ସିଧା ଉପରକୁ ପଠେଇ ଦେବୀ ।
ଏତିକି କହି ରଞ୍ଜିତ ସେଠୁ ଚାଲିଗଲା ।
ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ଲୋପାମୁଦ୍ରା ମୋତେ ଫୋନ୍ କରି ଜଣାଇଲା ।
ମୁଁ ତାଙ୍କୁ ବୁଝେଇଲି କିଛି ହେବନି ଏବଂ ମୁଁ କିଛି କରୁଛି ।
ଏହି କଥା ମୁଁ ସୌରଭ କୁ କହିଲି , ସୌରଭ ର ସାଙ୍ଗ ଜଣେ ପୋଲିସ ରେ ଅଛନ୍ତି ।
ସୌରଭ ର ସାଙ୍ଗ ରଞ୍ଜିତ କୁ ଧମକ ଦେଇ ଆସିଲେ କି ସେ ଝିଅ ର ବାହାଘର ଠିକ୍ ହୋଇଯାଇଛି ।
ତୁ ତାକୁ ଧମକ ଦେଉଛୁ କହି ଦୁଇ ଚାପୁଡା ମାରି ଆସିଲେ ।
ସେଇ ଦୁଇଟି ଚାପୁଡା ପରେ ରଞ୍ଜିତ ବହୁତ୍ ରାଗ ସଞ୍ଚୟ କରି ରଖିଥାଏ ।
କିଛି ଦିନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପରିବେଶ ଶାନ୍ତ ରହିଲା ।
ତାର ଠିକ୍ ୮ ଦିନ ପରେ ହଠାତ୍ ରଞ୍ଜିତ ମଦ ରେ ଟୁନ୍ ହୋଇ ଲୋପାମୁଦ୍ରା ଘରକୁ ତାର ଦୁଇ ସାଙ୍ଗ ସହିତ ଆସିଲା ।
ଲୋପମୁଦ୍ରା କୁ ଜୋର୍ ଜବରଦସ୍ତି ଟାଣି ଆଣି କାର୍ ରେ ବସେଇ ବାକୁ ନେଲା। ଏତିକି ବେଳେ ଲୋପାମୁଦ୍ରା ର ବାପା ଲୋପାମୁଦ୍ରା କୁ ଛଡେଇ ବାକୁ ଆସିଲେ ।
ରଞ୍ଜିତ ନିଶା ରେ ଧୃତ ସେ ଲୋପାମୁଦ୍ରା ର ବାପା କୁ ଠେଲିଦେଲା।
ରଞ୍ଜିତ ଠେଲିବା ଫଳରେ ଲୋପାମୁଦ୍ରା ର ବାପା ବାରଣ୍ଡା ରୁ ତଳକୁ ଗଡି ଗଡି ଚାଲିଗଲେ।
ମୁଣ୍ଡ ତଥା କାନ ରୁ ରକ୍ତ ବହି ଚାଲିଲା ।
ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ବେହୋସ୍ ।
ଏତିକି ଦେଖି ରଞ୍ଜିତ ଏବଂ ତାଙ୍କ ସାଙ୍ଗ ମାନେ ସେଠୁ କାର୍ ନେଇ ଚାଲିଗଲେ ।
ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ଲୋପାମୁଦ୍ରା ହସ୍ପିଟାଲ ତଥା ପୋଲିସ ଷ୍ଟେସନ ଫୋନ୍ କରି ଜଣାଇଲା ପରେ ଆମ୍ବୁଲାନ୍ସ ଆସି ବାପା ଙ୍କୁ ହସ୍ପିଟାଲ ନିଆ ଗଲା ।
ପାଖରେ ଯେଉଁ ହସ୍ପିଟାଲ ଥିଲା ସେଠୀ ଚିକିତ୍ସା ସମ୍ଭବ ନୁହେଁ କହିବା ପରେ ତାଙ୍କୁ ଅନ୍ୟ ଏକ ସହରର ହସ୍ପିଟାଲ କୁ ରେଫର୍ କରାଗଲା ।
ସହର ର ହସ୍ପିଟାଲ ରେ ଚିକିତ୍ସା ଯୋଗୁ ସେ ଅଳ୍ପ ସୁସ୍ଥ ହେଲେ କିନ୍ତୁ ମୁଣ୍ଡ ରେ ଆଘାତ ଯୋଗୁ ଶରୀର ର ବାମ ପଟର ପ୍ରତ୍ୟେକ ଅଙ୍ଗ କାମ କରିବା ବନ୍ଦ କରିଦେଲା( ପାରାଲିଶିସ୍) ।
ସେ ଏକ ଅର୍ଦ୍ଧ ଜିଅନ୍ତା ଶବ ହୋଇ ପଡ଼ି ରହିଲେ ।
ଲୋପାମୁଦ୍ରା ର ବିବାହ ପାଇଁ ଯେତକ ଟଙ୍କା ଯୋଗାଡ କରି ରଖା ଯାଇଥିଲା ତାହା ଧିରେ ଧିରେ ଖର୍ଚ୍ଚ ହେବାକୁ ଲାଗିଥିଲା ।
ଏପଟେ ବାହାଘର ହେବାକୁ ୨୫ ଦିନ ବାକି ଥିଲା।
ସମସ୍ତେ ଚିନ୍ତାରେ ଦିନ କାଟୁଥାଆନ୍ତି
ଲୋପାମୁଦ୍ରା ଏବଂ ତାଙ୍କ ମା ଙ୍କ ପୋଲିସ ରିପୋର୍ଟ ପରେ ରଞ୍ଜିତ ଏବଂ ତାଙ୍କ ଦୁଇ ସାଙ୍ଗ କୁ ଗିରଫ କରି ଜେଲ ପଠାଗଲା ।
ପ୍ରାୟ ତିନି ଦିନ ଚିକିତ୍ସା ପରେ ଡାକ୍ତର ବାବୁ କହିଲେ ଆପଣଙ୍କ ସ୍ବାମୀ କେବେ ଠିକ୍ ହେବେ କିଛି କହିପାରିବୁ ନାହିଁ କିନ୍ତୁ ତାଙ୍କୁ ପ୍ରତିଦିନ ସେବା କରନ୍ତୁ ।
ଯଦି ଭଗବାନ ଙ୍କ କୃପା ହୁଏ ତେବେ ସେ ବହୁତ୍ ଶୀଘ୍ର ଠିକ୍ ହୋଇଯିବେ ।
କିଛି ସମୟ ପରେ ଡ଼ାକ୍ତର ବାବୁ କହିଲେ ଯେ ଆସନ୍ତା କାଲି ଆପଣଙ୍କ ସ୍ବାମୀ କୁ ଏଠୁ ନେଇ ନିଜ ଘରକୁ ଯାଇ ପାରିବେ ।
ଘରକୁ ନେବା ପାଇଁ ଆମ୍ବୁଲାନ୍ସ ଦିଆଗଲା କିନ୍ତୁ ସେଥିରେ କେବଳ ୦୨ ଜଣ ଯାଇପାରିବେ ବୋଲି କହିବା ପରେ ଲୋପାମୁଦ୍ରା ଏବଂ ସାନ ପୁଅ କୁ ବସ୍ ରେ ଘରକୁ ପଠେଇ ଦେଲେ ।
ଲୋପାମୁଦ୍ରା ର ବାପା ଏବଂ ମା ସେ ଆମ୍ବୁଲାନ୍ସ ରେ ଆସିଲେ ।
ଏପଟେ ମୁଁ ଗାଁ କୁ ଯିବା ପାଇଁ ଟିକେଟ କାଟିଲି।
ଯେତେବେଳେ ଲୋପାମୁଦ୍ରା ର ବାପା ଘରକୁ ପହଞ୍ଚିବେ ସେଦିନ ମୁଁ ମଧ୍ୟ ଘରେ ପହଞ୍ଚିବି ।
ମୁଁ ଚାଲିଲି ଘର ଅଭିମୁଖେ ।
ସେଦିନ ରାତିରେ ଟ୍ରେନ ରେ ବସି ରାତି ୧୨ଟା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଲୋପାମୁଦ୍ରା ସହ କଥା ହୋଇ ରଖିଲି ।
ସେ କେବଳ ନିଜକୁ ଦୋଷ ଦେଇ ଚାଲିଥିଲା । ଯାହା ସବୁ ହେଉଛି ସବୁ ମୋର ଯୋଗୁ ହେଉଛି।
ମୁଁ କଳଙ୍କିନି, ମୁଁ ଖରାପ କହି ନିଜକୁ ଦୋଷ ଦେଇ କାନ୍ଦି କାନ୍ଦି କହୁଥାଏ ।
ମୁଁ ବାରମ୍ବାର ବୁଝେଇ ତାକୁ ଫୋନ ରଖି ଶୋଇବାକୁ କହିଲି, ତାପରେ ସେ ଶୋଇବାକୁ ଗଲା ।
ମୋର ମୋବାଇଲ ର ଚାର୍ଜ ସରିବା ଯୋଗୁ ସ୍ୱିଚ ଅଫ ହୋଇଗଲା । ପାୱାର ବ୍ୟାଙ୍କ୍ ର ଚାର୍ଜ ମଧ୍ୟ ସରି ଯାଇଥିଲା ।
ସକାଳୁ ଟ୍ରେନ ରୁ ଓହ୍ଲାଇ ବସ ଷ୍ଟାଣ୍ଡ ରେ ଭାବିଲି ମୋବାଇଲ୍ ଚାର୍ଜ କରିବି କିନ୍ତୁ ଘଣ୍ଟାକ ପରେ ପହଞ୍ଚି ଯିବି ଭାବି ଚାର୍ଜ ନ କରି ସିଧା ଘରକୁ ଗଲି।
ନିଜ ଘରେ ପହଞ୍ଚି ଶୀଘ୍ର ଫ୍ରେସ୍ ହୋଇ ଚାଲିଲି ଲୋପାମୁଦ୍ରା ଘରକୁ ।
ମୋବାଇଲ୍ ଘରେ ଚାର୍ଜ ରେ ଲାଗିଛି , ଫୋନ୍ ON କରିଲି ନାହିଁ ।
ଭାବିଲି ଯଦି ଘରେ ପହଞ୍ଚି ଗଲିଣି ।
ଲୋପାମୁଦ୍ରା କୁ ଫୋନ୍ କରି କାହିଁକି କହିବି।
ମୁଁ ଚାଲିଲି ଲୋପାମୁଦ୍ରା ଘରକୁ ଏବଂ ସେଠୀ ଯାଇ ଲୋପାମୁଦ୍ରା କୁ ସରପ୍ରାଇଜ ଦେବି ।
ମୋବାଇଲ କୁ ସେଠୀ ଛାଡ଼ି ଆସିଲି ।
ମନରେ କେତେ ଆଶା ବାନ୍ଧି ଆସିଛି।
୪ ଦିନ ପରେ ସୌରଭ ଆସିବ ଏବଂ ଆମେ ଦୁଇ ପରିବାର ମିଶି ବଣ ଭୋଜି କରିବୁ ।
ଲୋପାମୁଦ୍ରା କହିଥିଲା ବାହାଘର ପୂର୍ବରୁ ତାକୁ ବାଇକ୍ ଚଳେଇବା ଶିଖେଇ ଦେବା ପାଇଁ ।
ବାହାଘର ରେ କଣ ଲାଗିବ , କେମିତି କରା ଯିବ ସବୁ ଆଇଡିଆ ଦୁହେଁ ସ୍ଥିର କରିବୁ।
ଏମିତି ବହୁତ୍ କିଛି ଭାବି ଭାବି ମୁଁ ପହଞ୍ଚିଲି ଲୋପାମୁଦ୍ରା ର ଗାଁ ରେ ।
……………………………………..
Click Here
ଅନ୍ତିମ ଭାଗ ରେ ପଢ଼ିବେ…..
( ଲୋପାମୁଦ୍ରା ଘରେ ମୋତେ ବିଚିତ୍ର ପରିବେଶ ଦେଖିବାକୁ ମିଳିଥିଲା )
If you like this story so share to your friends.

ମୋ ଲୋପାମୁଦ୍ରା…(6)

ମୋ ଲୋପାମୁଦ୍ରା...(6)
ମୋ ଲୋପାମୁଦ୍ରା…(6)
ରଞ୍ଜିତ ର ସାଙ୍ଗ: ଭାଇ ଗୋଟିଏ କାମ କର, ଗୋଟିଏ ଭିଡିଓ ମଧ୍ୟ ବନେଇବ । ବ୍ଲାକ ମେଲ୍ କରିବାକୁ ତମକୁ ଅସୁବିଧା ହେବନି ।
ରଞ୍ଜିତ: ମୋର ମୁଖ୍ୟ କାମ ହେଲା, ତା ବାପା ମା ଙ୍କ ଏବଂ ଲୋପାମୁଦ୍ରା ର ଇଜ୍ଜତ୍ ଯୋଉ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମାଟିରେ ମିଶେଇନି ସେ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମୁଁ ଚୁପ୍ ବସିବିନି ।
ବହୁତ୍ ଥର ଚେଷ୍ଟା କରିଛି କିନ୍ତୁ ସବୁ ଜାଗାରେ ଲୋପାମୁଦ୍ରା ମନା କରିଛି କିନ୍ତୁ ଆଜି ନିଶ୍ଚିତ ହେବ ।
ରଞ୍ଜିତ ର ସାଙ୍ଗ: ସେ ତୋଟା କୁ ଆସିବ ତ??
ରଞ୍ଜିତ: ମୋ ପାଖରେ ତାକୁ ମନେଇବା ର ବହୁତ୍ ଉପାୟ ଅଛି । ସେ ମୋ ଉପରେ ବହୁତ୍ ବିଶ୍ୱାସ କରେ ।
ଏତିକି ଶୁଣି ଲୋପାମୁଦ୍ରା କାନ୍ଦ କାନ୍ଦ ହୋଇ ମନ୍ଦିର ରୁ ବାହାରି ଗଲା ଏବଂ ଦଉଡ଼ି ଚାଲିଲା ନିଜ ଘର ଆଡ଼କୁ ।
ସନ୍ତୁ ଲୋପାମୁଦ୍ରା କୁ ଦେଖୁଥାଏ , ହଠାତ୍ କୁନା କୁ କହିଲା ଭାଉଜ ମନ୍ଦିର ରୁ ବାହାରି ରୋଡ କୁ ଗଲେଣି ମାତ୍ର କାନ୍ଦି କାନ୍ଦି ଯାଉଛନ୍ତି ।
କୁନା ସନ୍ତୁ କୁ କହିଲେ ତୁ ଏଠି ରହ ମୁଁ ଦେଖି ଆସୁଛି କହି ବାଇକ୍ ଧରି ଚାଲିଲା ।
ରାସ୍ତାରେ ଲୋପାମୁଦ୍ରା କୁ ଦେଖି ପଚାରିଲା, ଭାଉଜ ତମେ ଏଠି????
ଲୋପାମୁଦ୍ରା ଲୁହ କୁ ପୋଛି, କିଛି ନ କହି ଧିରେ ଧୀରେ ଚାଲିବାକୁ ଲାଗିଲା ।
କୁନା: ଭାଉଜ ଡର ନାହିଁ, ମୁଁ ସାନୁ ଭାଇ ଙ୍କ କ୍ଲାସ୍ ମେଟ୍ ।
ଲୋପାମୁଦ୍ରା: (ମନରେ ଭୟ ଥାଇ) ତମକୁ ମୁଁ ଜାଣିନି, ତମେ ଯାଅ। କହି ଅଳ୍ପ କାନ୍ଦ କାନ୍ଦ ହୋଇ ଚାଲି ବାକୁ ଲାଗିଲେ ।
କୁନା: (ମୋବାଇଲ୍ ବାହାର କରି) ଦେଖ ଭାଉଜ, ସୌରଭ ଭାଇ ର ବାହାଘର ଫୋଟୋ ସେଠୀ ସାନୁ ଭାଇ ମଧ୍ୟ ଅଛନ୍ତି ଏବଂ ତମେ ମଧ୍ୟ ଆସିଥିଲ ସେଠୀ ।
(ଫଟୋ ଦେଖି ଲୋପାମୁଦ୍ରା ର ବିଶ୍ୱାସ ହେଲା)
କୁନା: କୁଆଡେ ଯାଇଥିଲ?
ଲୋପାମୁଦ୍ରା: (ଆଖି ଲୁହ କୁ ପୋଛି) ଏହି ମନ୍ଦିର କୁ ଆସିଥିଲି , ମୋତେ ଭଲ ଲାଗୁନି ତ ଚାଲିଯିବି ।
କୁନା: କେମିତି ଯିବ, ଏଠୁ ତ ଘର ୫ କିମି ହେବ ।
ଚାଲ ମୁଁ ଛାଡ଼ି ଦେବୀ
ଲୋପାମୁଦ୍ରା: ନା ନା, ମୁଁ ଚାଲିଯିବି।
କୁନା: ତମେ ମନା କରନି, ମୋ ଉପରେ ବିଶ୍ବାସ କର, ମୁଁ ତୁମକୁ ଘରେ ଛାଡ଼ି ଦେବୀ।
ତାପରେ କୁନା ଲୋପାମୁଦ୍ରା କୁ ଘରେ ଛାଡ଼ି ସନ୍ତୁ କୁ ଆଣିବାକୁ ଗଲା ।
ଘରେ ପହଞ୍ଚିଲା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଲୋପାମୁଦ୍ରା ର କାନ୍ଦ ବନ୍ଦ ହୋଇ ନଥିଲା ।
ଘରେ ପହଞ୍ଚି ସିଧା ବେଡ ରୁମ୍ କୁ ଯାଇ କାନ୍ଦିବାକୁ ଲାଗିଲା।
ଲୋପାମୁଦ୍ରା ର ମା ପଚାରିଲେ କଣ ହେଲା? ଝିଅ???
ଲୋପାମୁଦ୍ରା ମା କୁ କହିଲେ, ମା ମୁଁ କିଛି ସମୟ ଏକା ରହିବାକୁ ଚାହୁଁଛି କହି ବାଥରୁମ୍ କୁ ଚାଲିଗଲା ।
ବାଥରୁମ୍ ରେ ବହୁତ୍ ସମୟ କାନ୍ଦିବା ପରେ । ବାହାରକୁ ଆସିଲା।
ଏପଟେ କୁନା ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ମୋତେ ସବୁ କଥା କହିଲା ।
ମୁଁ ବାରମ୍ବାର କଲ୍ କରିଲି କିନ୍ତୁ ଲୋପାମୁଦ୍ରା ଫୋନ୍ କୁ Silent କରି ରଖିଥିଲା ।
ପ୍ରାୟ ୧୫-୨୦ ଥର କଲ୍ ପରେ , ମୋତେ ଗୋଟିଏ ମେସେଜ ଆସିଲା, ମୁଁ ଯାହା କରୁଥିଲି ସବୁ ଭୁଲ କରୁଥିଲି ।
Sorry!!!
ପ୍ରକୃତରେ ତମେ ଠିକ୍ ଥିଲ ମୁଁ ଭୁଲ ଥିଲି।
Sorry!!!
ମୋତେ କ୍ଷମା କରିଦେବ ।
ତମ କଥା ମାନି ନଥିଲି ଏବଂ ମୁଁ ଭାବୁଥିଲି ତମେ ମୋ ଉପରେ ଜାଣିଶୁଣି ବାରଣ କରୁଛ ।
ମୁଁ ତୁମକୁ ଖରାପ ଭାବୁଥିଲି, ସେଥିପାଇଁ ମୁଁ ଆଜି ନିଜକୁ ଖରାପ ମନେ କରୁଛି ।
ଲୋପାମୁଦ୍ରା ନିଜ ଭୁଲ ବୁଝି ପାରିଲା ଏବଂ ସବୁ କଥା କହିଲା ଏବଂ ସେତେବେଳେ ମୁଁ କହିଲି ଯେ , ତମେ ଯେଉଁ କଥା ଆଜି କହୁଛ ମୁଁ ସେହି ଦିନ ସେହି ସମୟର ସବୁ କଥା ଜାଣି ପାରୁଥିଲି ।
ସେ ସବୁ ଘଟଣା ର ପ୍ରମାଣ ହିସାବରେ ମୋ ପାଖରେ ଫୋଟୋ ଏବଂ ଭିଡିଓ ଅଛି ।
ଏତିକି ଶୁଣି ଲୋପାମୁଦ୍ରା ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ରେ କହିଲା ତମେ ସବୁ ଜାଣି ଥିଲ ତେବେ ମୋତେ ସତ ସତ କହି ଦେଇ ଥାନ୍ତ।
ମୁଁ କହିଲି କି ତମେ ମିଛ ଉପରେ ମିଛ କହି ଚାଲିଥିଲ କିନ୍ତୁ ମୁଁ ପ୍ରମାଣ ଯୋଗାଡ କରିବାରେ ଲାଗିଥିଲି।
ଆଜି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତମେ ମିଛ କହିଛ କିନ୍ତୁ ଭୁଲ ରାସ୍ତା କୁ ଗତି କରିନ ଏବଂ ତମ ଭୁଲ କୋଉଠି ଦେଖା ଯାଇନି।
ଯେବେ ତମେ ଭୁଲ କରିଥାନ୍ତ ସେଦିନ ତମକୁ କହିଥାନ୍ତି ।
ଲୋପାମୁଦ୍ରା କାନ୍ଦି କାନ୍ଦି ନିଜର ପ୍ରତିଟି ଭୁଲ କୁ ସ୍ବୀକାର କରି ମୋତେ କ୍ଷମା ମାଗିଲା ଏବଂ ରଞ୍ଜିତ ର ଫୋନ୍ କଲ୍ ବିଷୟରେ ସବୁ କଥା କହିଲା ।
ମୁଁ ବୁଝେଇଲି , ସତର୍କ ରୁହ ସେ ରଞ୍ଜିତ ଠାରୁ ମୁଁ ଆଗରୁ ଜାଣିଥିଲି ତାର ଚରିତ୍ର ଠିକ୍ ନୁହେଁ ।
ସେ ମୋ ରାଣ ଖାଇ କହିଲା, ଆଉ କେବେ ଭୁଲ ହେବନି। ଏଇ ଭୁଲ ପାଇଁ ମୋତେ କ୍ଷମା କରିଦିଅ ।
ଲୋପାମୁଦ୍ରା ର ପ୍ରତିଟି ଭୁଲ କୁ ମୁଁ କ୍ଷମା କରିଦେଲି ।
ଲୋପାମୁଦ୍ରା ଘରେ କହିଲା ଯେ ରଞ୍ଜିତ ଆମ ଘରର ଅମଙ୍ଗଳ ଚାହୁଁଚି ଏବଂ ଆମକୁ ସମସ୍ତଙ୍କ ସାମ୍ନାରେ ଅପମାନ କରି ମୋ ଜୀବନ ନଷ୍ଟ କରିବାକୁ ଚାହୁଁଛି।
ସନ୍ଧ୍ୟାବେଳେ ରଞ୍ଜିତ ଘରକୁ ଆସିଲା ।
ଲୋପାମୁଦ୍ରା କୁ ପଚାରିଲା ତମେ ସେଠୁ ମୋତେ ନ କହି କେମିତି ଚାଲି ଆସିଲ ।
ରଞ୍ଜିତ ଫୋନ୍ ରେ କହିଥିବା କଥା ବିଷୟରେ ଘରେ ରଞ୍ଜିତ କୁ ପଚାରିଲେ କିନ୍ତୁ ରଞ୍ଜିତ ନିଜ ଭୁଲ ମାନିଲା ନାହିଁ ଏବଂ ମିଛ ଉପରେ ମିଛ କହି ଚାଲିଲା।
କିନ୍ତୁ ସେଠୀ ଲୋପାମୁଦ୍ରା ରଞ୍ଜିତ ର ସବୁ କଥା ର ରେକର୍ଡିଂ କରି ରଖି ଥାଏ।
ସେ ସମସ୍ତଙ୍କ ସାମ୍ନାରେ ସେ ସବୁ ରେକଡିଂ ଶୁଣେଇଲା।
ତାପରେ ରଞ୍ଜିତ ପାଖରେ କିଛି ଉତ୍ତର ନଥିଲା ସେ ମାମୁଁ, ମାଇଁ କୁଁ ଭୁଲ ମାଗି କହିଲା ମଦ ନିଶାରେ ଏମିତି କହିଛି ବୋଲି, ମାମୁଁ, ମାଇଁ ଙ୍କ ଗୋଡ଼ ତଳେ ପଡି କ୍ଷମା ମାଗିଲା ।
ଲୋପାମୁଦ୍ରା ର ବାପା ତାକୁ କହିଲେ , ତୁ ଯେତେ ଶୀଘ୍ର ପାରୁଛୁ ଏଠୁ ବାହାରି ଯାଆ ।
ରଞ୍ଜିତ ସେଠୁ ବାହାରିଗଲା ।
ତା ପର ଠାରୁ ଲୋପାମୁଦ୍ରା ଏବଂ ମୋର ପ୍ରେମ ଗାଡି ପୁଣି ଥରେ ଦ୍ରୁତ ଗତିରେ ଆଗେଇ ଚାଲିଲା ।
ତାପର ଠାରୁ ସବୁ ଯେମିତି ସାଧାରଣ ହୋଇ ଗଲା ।
ଦିନେ ରାତି 12 ଟା ରେ ଲୋପାମୁଦ୍ରା ର ଫୋନ୍ ଆସିଲା । ସେତେବେଳେ ମୋତେ ଅଳ୍ପ ନିଦ ଆସିଲାଣି ।
ଲୋପାମୁଦ୍ରା ର ଫୋନ୍ ଦେଖି ମୁଁ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହେଲି ।
ଫୋନ୍ ଉଠେଇବା ପରେ ଜାଣିଲି ଲୋପାମୁଦ୍ରା ଖୁସିରେ ପାଗଳ।
ସେ ଏତେ ଖୁସି ଯେ କିଛି କହିବା ପୂର୍ବରୁ।
ମୋତେ ୫ ଥର I Love You କହି ସାରିଲାଣି ।
ସାନୁ : ଆରେ କଣ ହୋଇଛି କୁହ।
ଲୋପାମୁଦ୍ରା: ତମେ ଏତେ ବଡ଼ ଜିନିଷ ଟିଏ ଦେଇଛ ମୋତେ କାହିଁକି କହି ନଥିଲ ।
ସାନୁ : କଣ, ବଡ ଜିନିଷ???
ଲୋପାମୁଦ୍ରା: ତମ Teddy !!! ମନେ ପଡ଼ିଲା।
ସାନୁ : (ଅଳ୍ପ ହସି ପଚାରିଲି) , କଣ ହେଲା କି ?
ଲୋପାମୁଦ୍ରା: କଣ ହେଲା, ତମେ ଯେବେଠୁ ଦେଇଛ ନା, ସେହି ଦିନ ଠୁ ଆଜି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତାକୁ ସାଇତି ରଖିଥିଲି ।
ତମେ ଥରେ ମୋତେ ପଚାରିଥିଲ ନା, ସେ Teddy କୁଆଡେ ଗଲା ।
ମୁଁ କହିଥିଲି ଆଲମାରୀ ରେ ରଖିଛି ।
କିଛି ସମୟ ପୂର୍ବରୁ ତମେ ଦେଇଥିବା ସବୁ ଜିନିଷ ଦେଖୁଥିଲି ।
ଏବଂ ତୁମର Teddy ମଧ୍ୟ ଦେଖିଲି।
ସତରେ ତମେ ବହୁତ୍ ଖରାପ।
ତମେ ସବୁ ଜାଣି କାହିଁକି ଚୁପ୍ ରହିଛ?
ସାନୁ : କଣ ହେଇଛି କହିବ??
ଲୋପାମୁଦ୍ରା: ତମ Teddy ପେଟରେ ଗୋଟିଏ ଛୁଆ ଥିଲା ।
ଆଜି ତାକୁ ପାଇଲି, ସେ ଥିଲା ଗୋଟିଏ Gold Ring 💍 !!!! ।
ସାନୁ : ଯାହା ହେଉ, ଆଜି ଜାଣିଲ, ତ ମୁଁ ଭାବୁଥିଲି, ବାହାଘର ପରେ ମୋତେ ହିଁ କହିବାକୁ ପଡ଼ିବ ।
ଲୋପାମୁଦ୍ରା: ଏତେ ଦାମୀ ଜିନିଷ ତମେ ଗୋଟିଏ ଛୋଟିଆ Teddy ଭିତରେ ଦେଇଛ, ପୁଣି ମୋତେ କହିନ?? ସେଥିପାଇଁ ମୁଁ ତୁମ ଉପରେ ବହୁତ୍ ରାଗିଛି ।
ସାନୁ : ଏବେ ଅଳ୍ପ ସମୟ ପୂର୍ବରୁ ଖୁସିରେ ପାଗଳ ଥିଲ, ଏବେ ପୁଣି କଣ ହେଲା?
ଲୋପାମୁଦ୍ରା: ଏତେ ଦାମୀ ଜିନିଷ ଦେବା ପରେ ମୋତେ କହି ଦେଉଥାଅ ।
ଯଦି ତାକୁ କିଏ ନେଇ ଚାଲି ଯାଆନ୍ତା ତେବେ କଣ ହୋଇଥାନ୍ତା।
ସାନୁ : ତମକୁ ବେଳେବେଳେ ମୋର ପ୍ରଥମ ଗିଫ୍ଟ ବିଷୟରେ ପଚାରେ ନା?
ମୁଁ ଜାଣିଛି ସେ ସୁରକ୍ଷିତ ସ୍ଥାନରେ ଅଛି ।
ସେଥିପାଇଁ ମୁଁ ଚୁପ୍ ଥିଲି ।
ସେଦିନ ରାତି ରେ ବହୁତ୍ କଥା ହେଲୁ , ଶୋଇଲା ବେଳକୁ ସକାଳ ୪.୩୦ ହେଲାଣି ।
ସବୁଠୁ ଅଧିକା ସମୟ ସେ ରାତିରେ କଥା ହୋଇଥିଲି ।
………………………………………….
ଭାଗ-୦୭ ରେ ପଢ଼ିବେ…
(ତମେ ଯଦି ମୋତେ ବିବାହ କରିବନି ତେବେ ତମକୁ ଆଉ କାହାର ମଧ୍ୟ ହେବାକୁ ଦେବିନି ଏବଂ ତମ ଦୁଇ ଜଣଙ୍କୁ ସିଧା ଉପରକୁ ପଠେଇ ଦେବୀ )
If you like this story so share to your friends.

ମୋ ଲୋପାମୁଦ୍ରା…(5)

ମୋ ଲୋପାମୁଦ୍ରା...(5)
ମୋ ଲୋପାମୁଦ୍ରା…(5)
ପାଞ୍ଚ ମାସ ପରେ ସୌରଭ ଏବଂ ମୁଁ ଛୁଟି ଆସିଲୁ । ଦିନ ଧାର୍ଯ୍ୟ ହେଲା ଏବଂ Engagement ମଧ୍ୟ ସରିଲା । ସବୁ କାମ ଠିକ୍ ଠାକ୍ ରେ ସରିଲା ।
ଘରୁ ଆଦେଶ ମିଳିବା ପରେ ବାଇକ୍ ରେ ବୁଲାବୁଲି ମଧ୍ୟ ଚାଲିଲା ।
ଦୁହେଁ ବହୁତ୍ ସ୍ଥାନ ବୁଲିଲୁ।
ଆମର ପ୍ରତି ଟି ମୁହୂର୍ତ୍ତ ଏକା ସାଙ୍ଗରେ ବିତେଇଲୁ ।
ସୌରଭ ମଧ୍ୟ ସାହାଯ୍ୟ କରୁ ଥାଏ । ପ୍ଲାନ୍ କେବଳ ସୌରଭ ର ।
କିଛି ଦିନ ବୁଲା ବୁଲି ପରେ ପୁଣି ଫେରି ଆସିଲି ବାଙ୍ଗାଲୋର କୁ ।
ଏବେ ସିଧା ଯିବାର ଅଛି ବାହାଘର କୁ..
ଇତି ମଧ୍ୟରେ ଆଉ ଜଣେ ଖଳ ନାୟକ ଆମ ଜୀବନ ରେ ପ୍ରବେଶ କରିଲା ।
ରଞ୍ଜିତ,
ରଞ୍ଜିତ ହେଉଛି ଲୋପାମୁଦ୍ରା ର ପିଉସୀ ପୁଅ।
ମାସ ପରେ ରଞ୍ଜିତ ଦିଲ୍ଲୀ ରୁ ଫେରିଛି ।
ସେ ଲୋପାମୁଦ୍ରା କୁ ବିବାହ କରିବାକୁ ଚାହୁଁଥିଲା ମାତ୍ର ଲୋପାମୁଦ୍ରା ର ପରିବାର ଲୋକ ରଞ୍ଜିତ ସହିତ ବିବାହ ଦେବାକୁ ବିଲକୁଲ ଇଚ୍ଛା ନାହିଁ।
ଲୋପାମୁଦ୍ରା ର ବାପା ଙ୍କ ମତ ଯେ ସମ୍ପର୍କ ଭିତରେ ମୁଁ ମୋ ଝିଅ କୁ ବାହା ଦେବିନି କିନ୍ତୁ ରଞ୍ଜିତ ସବୁବେଳେ ଆଶା କରି ରହିଥାଏ ।
ଅନ୍ୟ ଏକ କାରଣ ଅଛି ଯାହା ସମୟ ସହିତ ଗୁପ୍ତ ହୋଇ ଢାଙ୍କି ହୋଇଯାଇଛି। ତାହା ହେଲା, ରଞ୍ଜିତ ର ବାପା ମା ପ୍ରେମ ବିବାହ କରିଥିଲେ ।
ଏହି ଘଟଣା ଯୋଗୁ ରଞ୍ଜିତ ର ମାମୁଁ ମାନେ ଲୋପାମୁଦ୍ରା ର ବାପା ତାଙ୍କ ଭଉଣୀ ଉପରେ ରାଗି ତାଙ୍କୁ ସେ ଘର ସହିତ ସବୁ ସମ୍ପର୍କ କାଟି ଘରୁ ବାହାରି ଯିବାକୁ ଆଦେଶ ଦେଇ ଥିଲେ।
ଯେତେବେଳେ ରଞ୍ଜିତ ଜନ୍ମ ହେଲା, ସେତେବେଳେ ଲୋପାମୁଦ୍ରା ର ବାପା ଭଉଣୀ ର ଦାରିଦ୍ର୍ୟ ଦୁର୍ଦ୍ଦଶା ଦେଖି ପୁଣି ଥରେ ଭଉଣୀ କୁ ନିଜ ପରିବାର ର ସଦସ୍ୟ ଭାବେ ମାନ୍ୟତା ଦେଲେ।
ବର୍ତମାନ ଏହି ଘଟଣା ବିଷୟରେ ରଞ୍ଜିତ ଜାଣିପାରିଛି । ସେ ନିଜ ମାମୁଁ, ମାଇଁ ଙ୍କୁ ସମସ୍ତଙ୍କ ସାମ୍ନାରେ ଅପମାନ କରିବ ଏବଂ ଲୋପାମୁଦ୍ରା ର ଜୀବନ ନଷ୍ଟ କରିବା ତାର ମୁଖ୍ୟ ଲକ୍ଷ୍ୟ ଥାଏ ।
ମାତ୍ର ଲୋପାମୁଦ୍ରା କୁ ଏ ବିଷୟରେ କିଛି ଖବର ନଥିଲା।
ଲୋପାମୁଦ୍ରା ଏବଂ ରଞ୍ଜିତ ଭଲ ସାଙ୍ଗ ହୋଇ ପିଲା ରୁ ବଡ ହୋଇ ଆସିଛନ୍ତି ।
ରଞ୍ଜିତ ଯେବେ ଦିଲ୍ଲୀ ରୁ ଆସେ ସେ ଦୁଇ ଜଣ ସାଥୀ ହୋଇ ବୁଲନ୍ତି ମଜା ମସ୍ତି କରନ୍ତି ।
ଲୋପାମୁଦ୍ରା କୁ ମଜା ମସ୍ତି କରିବା ପାଇଁ ତାର ପୁରୁଣା ବନ୍ଧୁ ମିଳିଯାଇଛି ।
ସେଥିରେ ଭଲପାଇବା ନାହିଁ, ଥିଲା କେବଳ ବନ୍ଧୁତା ।
ହଠାତ୍ ଦିନେ ମୋର ସାଙ୍ଗ କୁନା Whatsapp ରେ ଗୋଟିଏ ଫୋଟୋ ପଠାଇଲା ।
ସେଥିରେ ଲୋପାମୁଦ୍ରା ଏବଂ ରଞ୍ଜିତ ପାଣି ପୁରୀ ଖାଉଥିବା ଫୋଟୋ ଥିଲା ।
ସେ ଫୋଟୋ ଦେଖି ମୋତେ ରାଗ ଲାଗିଲା କଣ କରିବି ଭାବି କୁନା କୁ କହିଲି ତୁ ନଜର ରଖ ତାଙ୍କ ଉପରେ ।
ଏପଟେ ଫୋନରେ କଥା ବାର୍ତ୍ତା ଚାଲିଥାଏ । ଲୋପାମୁଦ୍ରା ମୋତେ ରଞ୍ଜିତ ବିଷୟରେ କହିବା ପରେ ମୁଁ ତାକୁ ତାଗିଦ୍ କରି କହିଲି ତା ଠୁ ଦୂରେଇ ରୁହ ।
ମୋ କଥାକୁ ଲୋପାମୁଦ୍ରା ଖାତିର୍ ନ କରି ରଞ୍ଜିତ ସାଙ୍ଗରେ ବୁଲାବୁଲି ଚାଲୁ ରଖିଥାଏ ।
ଏମିତି ବେଳେବେଳେ ବହୁତ୍ ଫୋଟୋ ମୋତେ ମିଳୁଥାଏ ।
ମୁଁ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଥର ମନା କରୁଥାଏ କିନ୍ତୁ ଲୋପାମୁଦ୍ରା କହେ ଏଥର ଭୁଲ ହେଇଗଲା ଆଉ ଯିବିନି ରଞ୍ଜିତ ସାଙ୍ଗରେ କହି ପୁଣି ବୁଲିବାକୁ ଯାଉଥାଏ ।
ମୁଁ ବାରମ୍ବାର କହିବା ପରେ ଲୋପାମୁଦ୍ରା ରଞ୍ଜିତ କୁ ମୋ କଥା କହିଲା ଯେ ମୋର ସାନୁ ସହିତ ବାହାଘର ହେବ ।
ତମ ସାଙ୍ଗରେ ଆଉ ବୁଲାବୁଲି କରିବି ନାହିଁ କିନ୍ତୁ ରଞ୍ଜିତ ବାଧ୍ୟ କରି ତାକୁ ନେଇଯାଏ।
ଦିନେ ସକାଳେ ହଠାତ୍ ଲୋପାମୁଦ୍ରା ର କଲ୍ ଆସିଲା କି ବହୁତ୍ ଦିନ ହେଲା ମୁଁ କୁଆଡେ ବାହାରକୁ ଯାଇନି, ଆଜି ମୁଁ ମନ୍ଦିର ଯିବି ।
ମୁଁ ପଚାରିଲି କାହିଁକି ଆଜି ତ କିଛି ପୂଜା ନାହିଁ ।
ସେ କହିଲା କି ରଞ୍ଜିତ ର କୋଉ ସାଙ୍ଗ ଭଉଣୀ ର ପୁଅ ର ଜନ୍ମ ଦିନ ଅଛି ।
ମୁଁ ମନା କରିଲି, ରଞ୍ଜିତ ର ସାଙ୍ଗ ତମକୁ ତ ନିମନ୍ତ୍ରଣ ଦେଇନି, ପୁଣି ତମେ କାହିଁକି ଯିବ।
ଲୋପାମୁଦ୍ରା କହିଲା ତମେ ସବୁବେଳେ ମୋତେ ବାରଣ କରୁଛ ଏବଂ କୁଆଡେ ଯିବା ପାଇଁ ମନା କରୁଛ ।
ଏମିତି ପ୍ରତିଥର ବାରଣ କରିବ ତେବେ ମୁଁ ଘରେ ଏକୁଟିଆ ରହି ପାଗଳ ହେଇଯିବି ।
ସେଦିନ ବହୁତ୍ ପାଟି ତୁଣ୍ଡ ହେଲା,
ମୁଁ କହିଲି ତମ ଭଲ ପାଇଁ ଏବଂ ଆମ ସମ୍ପର୍କ ରେ କିଛି ଆଞ୍ଚ ନ ଆସୁ ବୋଲି ମୁଁ ବାରଣ କରୁଛି ।
ଏମିତି ରେ ଘରେ ଯଦି ବୋର୍ ଲାଗୁଛି ଟିଭି ଦେଖ, ଘରେ ପାଠ ପଢ, ତମ ଭାଇ ସାଙ୍ଗରେ କଥା ହୁଅ, ଘରେ ବାପା ମା ଅଛନ୍ତି ସେମାନଙ୍କ ସହିତ କଥା ହୁଅ ।
ଏମିତି ରେ ମୁଁ ପ୍ରାୟ ଦିନ ସାରା ଡ଼ିଉଟି ରେ ରହି ଅଳ୍ପ ଅଳ୍ପ କଥା ହୋଇ ଯାଉଛି । ଏତିକି ପରେ ମଧ୍ୟ ତମକୁ ବୋର୍ ଲାଗୁଛି ???
ଲୋପାମୁଦ୍ରା କହିଲା ମୋତେ ଏତେ ଫୋର୍ସ କରନି ସତରେ ମୁଁ ପାଗଳ ହେଇଯିବି ।
ମୁଁ ବୁଝେଇଲି , ହଉ ତମେ ଯଦି ଯିବାକୁ ଚାହୁଁଛ ଯାଅ, କିନ୍ତୁ ମୋର ବିଲକୁଲ ଇଚ୍ଛା ନାହିଁ ।
ଏତିକି କହି ରାଗରେ ଫୋନ୍ କଟ୍ !!
ଦୁଇ ଜଣଙ୍କ ମୁଡ୍ ଅଫ୍
କିଛି ସମୟ ପରେ ରଞ୍ଜିତ ଘରକୁ ଆସି ମାମୁଁ ମାଇଁ କୁ ଅନୁରୋଧ କରି ଲୋପାମୁଦ୍ରା କୁ ମନ୍ଦିର ନେଇ ଚାଲିଯାଇଛି ।
ଝଗଡା ଯୋଗୁ ଲୋପାମୁଦ୍ରା ର ମନ ଖରାପ ଥିଲା ।
ସେ ରଞ୍ଜିତ କୁ ସବୁ କଥା କହିବା ପରେ ମଧ୍ୟ ରଞ୍ଜିତ ତା କଥା କୁ ଖାତିର ନ କରି କହିଲା ଶୀଘ୍ର ଆସିଯିବା କହି ମନ୍ଦିର ନେଇ ଚାଲିଗଲା ।
ଏପଟେ ମୋ ସାଙ୍ଗ କୁନା ଏବଂ ତା ସାଙ୍ଗରେ ସନ୍ତୁ ରେଡ୍ଡୀ ହୋଇ ରହି ଥାନ୍ତି ଯଦି କୁଆଡେ ଯାନ୍ତି ତେବେ ମୋତେ ପ୍ରତି ସମୟର ଖବର ଦେବେ ବୋଲି।
କିଛି ସମୟ ପରେ କୁନା ର ମେସେଜ ଆସିଲା କି, ଭାଇ ଦୁହେଁ ମନ୍ଦିର ଯାଉଛନ୍ତି ।
ଏତିକି ଶୁଣି ମୋ ମୁଣ୍ଡ ଖରାପ, କଣ କରିବି ଭାବି କୁନା କୁ କହିଲି, ଲୋପାମୁଦ୍ରା ଏବଂ ରଞ୍ଜିତ ଉପରେ ନଜର ରଖି ଥା, ମୋତେ ଆଜି କିଛି ଭଲ ଲାଗୁନି ।
ବୋଧେ ଲୋପାମୁଦ୍ରା ସାଙ୍ଗରେ କିଛି ଅଘଟଣ ହେବନି ତ, ମୋତେ ସନ୍ଦେହ ହେଉଛି ।
କୁନା ମୋତେ ବିଶ୍ୱାସ ଦେଇ କହିଲା, ତୁ ଚିନ୍ତା କରନି , ମୁଁ ସବୁ ସମ୍ଭାଳୁଛି।
ସେହି ଜନ୍ମ ଦିନ ଭୋଜିରେ ବିନା ନିମନ୍ତ୍ରଣ ରେ କୁନା ଏବଂ ସନ୍ତୁ ମଧ୍ୟ ଗଲେ ।
ସେଠୀ ଲୋପାମୁଦ୍ରା କୁ ସ୍ତ୍ରୀ ଲୋକ ମେଳରେ ଛାଡ଼ି ରଞ୍ଜିତ ସାଙ୍ଗ ମାନଙ୍କ ସହିତ ପାଖରେ ଥିବା ତୋଟା କୁ ମଦ ପିଇବାକୁ ଚାଲିଗଲା।
କୁନା ନଜର ରଖିଥାଏ ।
କିଛି ସମୟ ପରେ ଲୋପାମୁଦ୍ରା ର ମୋବାଇଲ୍ କୁ ଗୋଟିଏ କଲ୍ ଆସିଲା ।
(ସେହି କଲ୍ ଥିଲା ରଞ୍ଜିତ ର!! ତାହା ମଧ୍ୟ ଭୁଲ ରେ ଲୋପାମୁଦ୍ରା କୁ ଲାଗିଯାଇଛି)
ଲୋପାମୁଦ୍ରା ଫୋନ୍ ଉଠେଇ, ହେଲୋ ହେଲୋ କହିବା ପରେ କିଛି ଉତ୍ତର ଆସିଲାନି କିନ୍ତୁ ରଞ୍ଜିତ ଏବଂ ତାଙ୍କ ସାଙ୍ଗ ମାନଙ୍କ କିଛି କଥା ହେଉଥିବା ଶୁଣା ଯାଉଥିଲା ।
ତାହା ଥିଲା:
ରଞ୍ଜିତ: କଣ ରେ ଯାହା କହିଥିଲି ତାହା କରିଛୁ ନା?
ରଞ୍ଜିତ ର ସାଙ୍ଗ: ହଁ ଭାଇ ପୁରା ଓକେ ।
ରଞ୍ଜିତ: ଆଜି ମୋ କାମ ହେଇଯିବ ନା?
(ଲୋପାମୁଦ୍ରା କିଛି ବୁଝିପାରୁ ନଥିଲା, କିନ୍ତୁ ଫୋନ୍ ନ କାଟି ଶୁଣିବାକୁ ଲାଗିଲା)
ରଞ୍ଜିତ: ବହୁତ୍ ଦିନ ର ସ୍ଵପ୍ନ ଆଜି ପୁରା ହେବ।
ରଞ୍ଜିତ ର ସାଙ୍ଗ: ସବୁ ହେଲା ଯେ ତମେ ଲୋପାମୁଦ୍ରା କୁ କୋଲ୍ଡ ଡ୍ରିଙ୍କ ପିଆଇ ପାରିଲେ ତମ କାମ ହେଇଯିବ ।
ରଞ୍ଜିତ: ଆବେ ପିଆଇ ଦେବୀ ଯେ ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ବେହୋସ୍ ହେବ ନା କିଛି ସମୟ ପରେ?
ରଞ୍ଜିତ ର ସାଙ୍ଗ: ଭାଇ, ଅଳ୍ପ ସମୟ ଲାଗିବ
ରଞ୍ଜିତ: ହଉ, ଅପେକ୍ଷା କରିବା !!
ରଞ୍ଜିତ ର ସାଙ୍ଗ: ଭାଇ ଖାଲି ଫୋଟୋ ଉଠେଇବ ନା ଆଉ କିଛି ହେବ ।
ରଞ୍ଜିତ: ସେଇଟା ମୁଁ ବୁଝିବି । ଫଟୋ ତ First ଉଠିବା ଦରକାର ତାପରେ ବାକି କାମ ପରେ ଦେଖିବା ।
(ଲୋପାମୁଦ୍ରା ଅଳ୍ପ ବୁଝି ପାରିଲା, ଯେ ତା ପ୍ରତି ବିପଦ ଅଛି, ଏବଂ ପୁଣି ଶୁଣିବାକୁ ଲାଗିଲା)
ରଞ୍ଜିତ ର ସାଙ୍ଗ: ଭାଇ ଫୋଟୋ ଯାକ ଅଳ୍ପ ଦେଖେଇବ ନା??
ରଞ୍ଜିତ: ଫୋଟୋ ତମକୁ କାହିଁକି ଦେଖେଇବି । ସେହି ଫୋଟୋ ତ ସିଧା ସାନୁ ପାଖକୁ ଯିବ ।
ସେ ଲୋପାମୁଦ୍ରା ବେଶୀ ଡେଉଁଛି ନା ବାହା ହେବି, ବାହା ହେବି ବୋଲି ।
ଯେତେବେଳେ ସେ ସାନୁ ଦେଖିବ ଲୋପାମୁଦ୍ରା ସହିତ ରଞ୍ଜିତ ର ଅନ୍ତରଙ୍ଗ ମୁହୂର୍ତ୍ତ ଫୋଟୋ ତାପରେ ସେ ନିଜେ କହିବ । ମୁଁ କଣ କରିବି ଏବଂ ବୁଲି ବୁଲି ସେ ଲୋପାମୁଦ୍ରା ମୋ ପାଖକୁ ଆସିବ ।
………………………………………….
Click Here
ଭାଗ-୦୬ :ରେ ପଢ଼ିବେ…..
(ତା ବାପା ମା ଙ୍କ ଏବଂ ଲୋପାମୁଦ୍ରା ର ଇଜ୍ଜତ୍ ଯୋଉ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମାଟିରେ ମିସେଇନି ସେ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମୁଁ ଚୁପ୍ ବସିବିନି ।)
If you like this story so share to your friends.

ମୋ ଲୋପାମୁଦ୍ରା…(4)

ଭାଗ-୦୩

ମୋ ଲୋପାମୁଦ୍ରା...(4)

ମିନି ବାରମ୍ବାର ମୋ ଉପରେ ପଡ଼ି କଥା ହେବାକୁ ଚାହୁଁଥିଲା କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଜାଣିଶୁଣି ଲୋପାମୁଦ୍ରା କୁ ଚାହିଁ ରହିଥାଏ ।
ମୁଁ ଯାହା କହେ ଲୋପାମୁଦ୍ରା ଉତ୍ତର ଦେବା ପୂର୍ବରୁ ‘ମିନି’ କଥା କୁ କାଟି କିଛି ନା କିଛି ପଚାରିବା ଆରମ୍ଭ କରିଦିଏ ।
ଏମିତି ଚାଲିଲା ଅଧ ଘଣ୍ଟାଏ ତା ପରେ ମୋର ମୂଡ୍ ଅଫ୍ ଏବଂ ଲୋପାମୁଦ୍ରା ର ରାଗ ଆକାଶ ଛୁଆଁ ।
ସମସ୍ତେ ଫେରିଲୁ।
ଘରକୁ ଆସି ଲୋପାମୁଦ୍ରା ମୋତେ ଫୋନ୍ କରି ଜଣାଇଲା ଯେ ସେ ମିନି ଉପରେ ବହୁତ୍ ରାଗିଲା।
ସେ କହିଲା ମୁଁ ତାକୁ ସାଙ୍ଗରେ ନେଇଥିଲି ମୋତେ ତମ ସାଙ୍ଗରେ କଥା ହେବାରେ ସାହାଯ୍ୟ କରିବ କିନ୍ତୁ ସେ ତ ଓଲଟା ତମକୁ ଲାଇନ୍ ମାରିବା ଆରମ୍ଭ କରିଦେଲା ।
ମୋ ଉପରେ ମଧ୍ୟ ରାଗ ର ପ୍ରଭାବ ପଡ଼ିଲା। ତମେ ତାର ପ୍ରତି ପ୍ରଶ୍ନ ର ଉତ୍ତର କାହିଁକି ଦେଉଥିଲ କହି ରାଗିଲା।
ମୁଁ ତାକୁ ବୁଝେଇ କହିଲି। ଛାଡ ସେକଥା ମୁଣ୍ଡ ଥଣ୍ଡା କର । ତମେ ଖିଆ ପିଆ କର ସନ୍ଧ୍ୟା ରେ କଥା ହେବା ।
ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ସୌରଭ ର ପ୍ଲାନ୍ ମୁତାବକ ତୃତୀୟ ଦେଖା ସୌରଭ ଘରେ ଆସନ୍ତା କାଲି ହେବ ଏବଂ ସେମିତି ହିଁ ହେଲା ।
ପର ଦିନ ମୁଁ ପହଞ୍ଚିଲି ସୌରଭ ଘରେ ତାର ଠିକ୍ 5 ମିନିଟ୍ ପରେ ଦିଦି ସହିତ ଲୋପାମୁଦ୍ରା ପହଞ୍ଚିଲା ।
ସେଦିନ ସେ ଅଳ୍ପ ଫିକା ଗୋଲାପି ରଙ୍ଗର ଶାଢ଼ୀ ରେ ସଜବାଜ ହୋଇ ପହଞ୍ଚି ଥିଲା ।
ସତ କହେ ସେଦିନ ଲୋପାମୁଦ୍ରା କୁ ଦେଖି ଏମିତି ମନେ ହେଉଥିଲା ଯେ ଆଜି ସିନ୍ଦୂର ପିନ୍ଧେଇ ସ୍ତ୍ରୀ କରି ସିଧା ଘରକୁ ନେଇଯିବି ।
ଦୁହେଁ ଆସି ପହଞ୍ଚିଲେ ସେତେବେଳେ ମୁଁ ମଉସା ଏବଂ ମାଉସୀ ସହିତ କଥା ହେଉଥିଲି ।
ସେ ଆସି ମାଉସୀ ଙ୍କୁ ମୁଣ୍ଡିଆ ମାରିଲା । ମଉସା ପାଖେ ମୁଁ ବସିଥିଲି, ମଉସା ଙ୍କ ପାଦ ଛୁଇଁବା ବାହାନାରେ ମୋ ପାଦକୁ ମଧ୍ୟ ଛୁଇଁ ପ୍ରଣାମ କରିଲା ।
ସେ ମୋର ପାଦ ଛୁଇଁବା ପରେ ସତେ ଯେମିତି ମୁଁ କିଛି ସମୟ ପାଇଁ ତାର ସ୍ବାମୀ ହୋଇଗଲି ଭଳି ମନେ ହେଲା।
ଦୁହେଁ ବସିଲୁ, ଦିଦି, କିଛି କାଗଜ ପତ୍ର କରିବା ପାଇଁ ତହସିଲ କାମରେ ବାହାରିଗଲେ ।
ମଉସା ଏବଂ ମାଉସୀ ମଧ୍ୟ ବାହାରିଗଲେ ସମ୍ପର୍କୀୟ ବାହାଘର ରେ ଯୋଗ ଦେବାକୁ ।
ଭାଉଜ ଆମକୁ ପାଛୋଟି ନେଲେ ନିଜ ବେଡ୍ ରୁମ୍ କୁ।
ସେଠୀ ଜଳଖିଆ ଆସି ପହଞ୍ଚିଲା ।
ଆମେ କିଛି ସମୟ କଥା ହେବା ପାଇଁ ଭାଉଜ ଆମକୁ ତାଙ୍କ ବେଡ ରୁମ ରେ ବସିବାକୁ କହି ଅନ୍ୟ ରୁମ୍ କୁ ଯିବାକୁ ବାହାରିଲେ କିନ୍ତୁ ଲୋପାମୁଦ୍ରା ଭାଉଜ କୁ କହିଲା ଯେ ଭାଉଜ ତମେ ମଧ୍ୟ ଏଠି ବସ, ସମସ୍ତେ କଥା ହେବା।
ଭାଉଜ ଆମ ମନ କଥା ଜାଣି କହିଲେ, ଚିନ୍ତା କରନି , ମୁଁ ମଧ୍ୟ ବସିବି, ତମେ ଅଳ୍ପ କଥା ହୋଇଯାଅ ମୁଁ ବାପା ଙ୍କ କିଛି କପଡା ପ୍ରେସ କରିବାର ଅଛି, ସେଗୁଡ଼ାକ ସାରି ଶୀଘ୍ର ଆସିବି ।
ଭାଉଜ ବାହାରି ଗଲେ ।
ସାନୁ : ଆଜି ତମେ ଶାଢ଼ୀ ରେ ଯାହା ଦେଖା ଯାଉଛ ନା, ମୁଁ ତମ ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ କୁ ବର୍ଣ୍ଣନା କରିପାରୁନି । ସତରେ ଆଜି ହିଁ ତମକୁ ବିବାହ କରିବାକୁ ମନ ହେଲାଣି।
ଲୋପାମୁଦ୍ରା: ଗାଡି କୁ ବ୍ରେକ ଦିଅ, ବହୁତ୍ ସମୟ ଅଛି।
କଣ କହୁଥିଲ ବର୍ଣ୍ଣନା କରି ପାରିବନି ,
ମୋ ହିରୋ ପାଇଁ ମୁଁ ଏତିକି କରିପାରିବି କି ନାହିଁ କୁହ?
ସାନୁ : ଆଚ୍ଛା, ଶାଢ଼ୀ ପିନ୍ଧିବା ପ୍ଲାନ୍ ଟା କିଏ ଦେଲା ଏବଂ ତମେ ଆଜି ଶାଢ଼ୀ ପିନ୍ଧି ଆସିଛ ବୋଲି ଘରେ କିଛି କହିଲେନି ।
ଲୋପାମୁଦ୍ରା : ନା,ନା, କଣ କହିବେ, ତାର ମଧ୍ୟ ପ୍ଲାନ କରା ହୋଇଛି ନା?
ସାନୁ : କଣ???
ଲୋପାମୁଦ୍ରା: ମୋ ସାଙ୍ଗର ବାହାଘର କହି ଆସିଛୁ, ଏବଂ ଏହି ଆଇଡିଆ ଦିଦି ଙ୍କ ର ।
ସାନୁ : ଦିଦି ଙ୍କ ଆଇଡିଆ ଜବରଦସ୍ତ।
ଲୋପାମୁଦ୍ରା : ତମେ ମଧ୍ୟ ଆଜି ଚଙ୍ଗା ଲାଗୁଛ।
ସାନୁ : ଚଙ୍ଗା ମାନେ??
ଲୋପାମୁଦ୍ରା: ମାନେ, କଣ!! ସମସ୍ତେ କୁହନ୍ତି, ମୁଁ ମଧ୍ଯ କହିଦେଲି, ଏମିତି ରେ ସୁନ୍ଦର କୁ ଚଙ୍ଗା କୁହନ୍ତି ।
ସାନୁ : ଓକେ, ତମେ ଆଖି ବନ୍ଦ କର?
ଲୋପାମୁଦ୍ରା: ନା, କିଛି ଭୁଲ କାମ କରିବ ନାହିଁ??
ସାନୁ : ଟିକିଏ ଆଗୁଆ ଭାବି ଦେଉଛ? ଚିନ୍ତା କରନି, ସେମିତି କିଛି ନାହିଁ।
(ଆଖି ବନ୍ଦ ପରେ ମୁଁ ମୋ ବ୍ୟାଗ୍ ରୁ ଗୋଟିଏ Teddy ଟିଏ ବାହାର କରି ଲୋପାମୁଦ୍ରା ଆଗରେ ରଖି , ଆଖି ଖୋଲିବାକୁ କହିଲି ।
ଆଖି ଖୋଲି ଦେଖିଲା ପରେ ଲୋପାମୁଦ୍ରା ଖୁସିରେ ପାଗଳ ।
ଲୋପାମୁଦ୍ରା ଏତେ ଖୁସି ହେଲା ଯେ ତାର ଆଖିରୁ ଖୁସି ରେ ଲୁହ ବାହାରି ଗଲା ।
ସାନୁ : ତମ ଆଖିରେ ଲୁହ??
ଲୋପାମୁଦ୍ରା : ଏ ତ ଖୁସି ର ଲୁହ । ପ୍ରଥମ ଥର ମୋ ଜୀବନରେ ମୋତେ କେହି ଜଣେ ଗିଫ୍ଟ କରିଲା ଏବଂ ତାହା ମଧ୍ୟ ମୋ ପସନ୍ଦ ର ଜିନିଷ ।
ସାନୁ : ତମ ଆଖିରେ ଲୁହ ମୁଁ ଦେଖିପାରିବିନି।
ଲୋପାମୁଦ୍ରା: ହଉ, ଠିକ୍ ଅଛି, ତମେ ମଧ୍ୟ ଆଖି ବନ୍ଦ କର ।
ସାନୁ : ନା, ଭୁଲ କାମ ନାହିଁ, ସବୁ ବିବାହ ପରେ ।
(ଦୁହେଁ ହସିଲୁ)
ଲୋପାମୁଦ୍ରା: ଆଖି ବନ୍ଦ କର ପ୍ଲିଜ୍!!
(ମୁଁ ଆଖି ବନ୍ଦ କରି ରହିଲି, ଗୋଟିଏ ମିନିଟ୍ ପରେ ସେ ଆଖି ଖୋଲିବାକୁ କହିଲା )
ଲୋପାମୁଦ୍ରା: ଏଇଟା ତମ ପାଇଁ !!
ସାନୁ : ବାଃ, ବଢିଆ ହୋଇଛି ।
(ତାହା ଥିଲା ଗୋଟିଏ ଛୋଟ ଗଣେଶ ମୂର୍ତ୍ତି)
ଲୋପାମୁଦ୍ରା: କଣ ଭଲ ଲାଗିଲାନି କି?
ସାନୁ : ବହୁତ୍ ଭଲ ଲାଗିଲା, କିନ୍ତୁ ଗୋଟିଏ କଥା ଭାବିବାକୁ ବାଧ୍ୟ ହେଉଛି, ପ୍ରାୟ ପୁଅ ଝିଅ ଗିଫ୍ଟ ରେ ଭଳି ଭଳି କି ଗିଫ୍ଟ ଦିଅନ୍ତି କିନ୍ତୁ ତମ ଗିଫ୍ଟ ଟା ସବୁଠୁ ଅଲଗା ।
ଲୋପାମୁଦ୍ରା: ଏଇ ଟା ଗିଫ୍ଟ ନୁହଁ , ଏ ହେଉଛନ୍ତି ମୋ ଦେବତା। ଗଣେଶ ଭଗବାନ ଭଳି ତମେ ମଧ୍ୟ ବହୁତ୍ ଶାନ୍ତ ଏବଂ ସରଳ।
ସାନୁ : ଥେଙ୍କ୍ ୟୁ, କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଶାନ୍ତ ସରଳ ନୁହଁ, ମୁଁ ବହୁତ୍ ଦୁଷ୍ଟ ।
ଲୋପାମୁଦ୍ରା: ମୁଁ ଜାଣିନି, କି ଜାଣିବାକୁ ଚାହୁଁନି, ତମେ ଏବେ ଯେମିତି ଅଛ , ସେମିତି ମୁଁ ସାରା ଜୀବନ ତମ ଠାରୁ ଆଶା କରିବି।
ସାନୁ : ନିଶ୍ଚୟ, ତାହା ହିଁ ହେବ ।
ଏତିକିବେଳେ ଭାଉଜ ଧିରେ ଧିରେ ପାଦ ଚାପି ରୁମ୍ ଭିତରକୁ ଆସିଲେ।
ଭାଉଜ: ମୁଁ ଡିଷ୍ଟର୍ବ କରିନି ନା?
ସାନୁ : ନା ନା, ଆସ ଭାଉଜ,
ତାପରେ ତିନି ଜଣ ବହୁତ୍ କଥା ହେଲୁ ।
ସେଦିନ ସୌରଭ ଘରେ ଦିବା ଭୋଜନ ହେଲା । ପ୍ରଥମ କରି ମୋତେ ଲୋପାମୁଦ୍ରା ନିଜ ହାତରେ ଖୁଆଇ ଦେଲା । ବହୁତ୍ ଖୁସି ହେଲି। ବହୁତ୍ ସମୟ କଥା ହେଲୁ । ଘରକୁ ଫେରିଲୁ ।
ତାପରେ ମୋର ଏବଂ ଲୋପାମୁଦ୍ରା ର ବିବାହ ପ୍ରସ୍ତାବ କଥା ସୌରଭ ବାପା ସାଙ୍ଗରେ କଥା ହେଲା ।
ଲୋପାମୁଦ୍ରା ବିଷୟରେ କହିଲା କି ସେ ଅପା ର ସାଙ୍ଗ ଏବଂ ତୁମ ଜାତିର।
ଏକଥା ଶୁଣି ବାପା ରାଜି, ପିଉସା ଏବଂ ବାପା ମିଶି ଲୋପାମୁଦ୍ରା ଘରକୁ ଗଲେ । ସେଠୀ ଲୋପାମୁଦ୍ରା କୁ ଦେଖି ସମସ୍ତଙ୍କୁ ପସନ୍ଦ ହେଲା ଏବଂ ଲୋପାମୁଦ୍ରା ର ଘର ଲୋକେ ମୋ ଫଟୋ କୁ ଦେଖି ପସନ୍ଦ କରିଲେ।
ଦୁଇ ଦିନ ପରେ ଲୋପାମୁଦ୍ରା ର ଘର ଲୋକେ ଆମ ଘରକୁ ବୁଲି ଆସିଲେ । ସେମାନେ ମଧ୍ୟ ପସନ୍ଦ କରି କହିଲେ ଯେ, ଆମେ ଏହି ପ୍ରସ୍ତାବ ରେ ରାଜି ଅଛୁ ।
ଲୋପାମୁଦ୍ରାର ବାପା ପଚାରିଲେ ବିବାହ ଉତ୍ସବ କେବେ କରିବା??
ମୋ ବାପା କହିଲେ କି ସାନୁ କହୁଛି ବର୍ଷେ ପରେ ବିବାହ କରିବା । ଲୋପାମୁଦ୍ରା ଘରେ ମଧ୍ଯ ମାନିଗଲେ ।
ମୋ ବାପା କହିଲେ ୫ ମାସ ପରେ ଭଲ ଯୋଗ ଅଛି ସେ ସମୟରେ Engagement କରି ରଖି ଦେବା ତାପରେ ଅନ୍ୟ ଯୋଗ ଦେଖି ବିବାହ ଦିନ ଧର୍ଯ୍ୟ କରିବା । ଲୋପାମୁଦ୍ରା ର ଘରେ ରାଜି ହୋଇଗଲେ।
ମୁଁ ଫେରିବାର ଗୋଟିଏ ଦିନ ପୂର୍ବରୁ ମୋତେ ତାଙ୍କ ଘରେ ନିମନ୍ତ୍ରଣ ହେଲା ।
ମୁଁ ପହଞ୍ଚିଲି, ମୋତେ ଉଚ୍ଚ ଧରଣର ଚର୍ଚ୍ଚା ମିଳିଲା କିନ୍ତୁ ଲୋପାମୁଦ୍ରା ସାଙ୍ଗରେ କଥା ହେବାକୁ ସମୟ ମିଳିଲା ନାହିଁ ।
ମନ ଦୁଃଖରେ ଫେରି ଆସିଲି । ତା ପର ଦିନ ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ମୋତେ ଫେରିବାର ଥିଲା । ମୋତେ ମୋ ସାଙ୍ଗ ଫକୀର ବସ୍ ଷ୍ଟାଣ୍ଡ ରେ ଛାଡ଼ିବାକୁ ଆସିଲା କିନ୍ତୁ ସେହି ବସ୍ ଷ୍ଟାଣ୍ଡ ରେ ଲୋପାମୁଦ୍ରା ମୋତେ ଅପେକ୍ଷା କରିଥାଏ ।
ସାଙ୍ଗରେ ଥାଏ ସରିତା ଦିଦି । ତାଙ୍କୁ ଦେଖି ବହୁତ୍ ଖୁସି ହେଲି କିନ୍ତୁ ମନରେ ଦୁଃଖ ମଧ୍ୟ ଥାଏ ।
ଦିଦି କୁ କହିଲି, ଦିଦି ମୁଁ ଲୋପାମୁଦ୍ରା କୁ ନେଇ ଚାଲିଯାଉଛି । ଦିଦି କହିଲେ ସମୟ ଅଛି ଆର ଥରକୁ ଆସିଲେ ନେଇ ଚାଲିଯିବ।
ଅଳ୍ପ କଥା ପରେ ମୁଁ ଫେରିଗଲି ମୋ କମ୍ପାନୀ କୁ ।
ବାଙ୍ଗାଲୋର ରେ ପହଞ୍ଚି ଡିଉଟି ରେ ମନ ଲାଗୁ ନଥାଏ । ଧିରେ ଧିରେ ସମୟ ଗଡି ଚାଲିଲା ।
ପ୍ରତିଦିନ ଭିଡିଓ କଲ୍, ଚାର୍ଟିଂ ଏବଂ କଲ୍ ଚାଲିଥାଏ
………………………………………….
Click Here
ଭାଗ-୦୫ : ରେ ପଢ଼ିବେ…..
(ଲୋପାମୁଦ୍ରା ର ବାପା ତାଙ୍କ ଭଉଣୀ ଉପରେ ରାଗି ତାଙ୍କୁ ସେ ଘର ସହିତ ସବୁ ସମ୍ପର୍କ କାଟି ଘରୁ ବାହାରି ଯିବାକୁ ଆଦେଶ ଦେଇ ଥିଲେ)
If you like this story so share to your friends.

ମୋ ଲୋପାମୁଦ୍ରା…(3)

ମୋ ଲୋପାମୁଦ୍ରା...(3)
ମୋ ଲୋପାମୁଦ୍ରା…(3)
ଦିଦି: ଆଜି Maggi କରେ, ସମସ୍ତେ ଖାଇବା।
ଲୋପାମୁଦ୍ରା: କିନ୍ତୁ ମୋତେ ଅଳ୍ପ ସାହାଯ୍ୟ କରିବ?
ଦିଦି: ତୁ ଚିନ୍ତା କରନି, ଆଜି ସାନୁ କରିବ !
ସାନୁ: ଦିଦି, ମୋତେ ଆସେନି,
ଦିଦି: ଚୁପ୍ କର, ମୋତେ ସୌରଭ ସବୁ କହିଛି, ତମ ରୁମ୍ ରେ ତୁ ହିଁ ରୋଷେଇ କରୁ।
ତାପରେ ମୋ ପାଖରେ ଉତ୍ତର ନଥିଲା ।
ସାନୁ: କିନ୍ତୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିବ ତ?
ଲୋପାମୁଦ୍ରା: ହଁ ନିଶ୍ଚୟ,
ସମସ୍ତେ ଚାଲିଲୁ, ରୋଷେଇ ଘରକୁ।
ସେଠୀ ଲୋପାମୁଦ୍ରା ପିଆଜ ଏବଂ ଟମାଟୋ କାଟି ମୋତେ ଦେଇ ଦେଲା
ଏପଟେ ଦିଦି କହିଲେ ତମେ ଦୁଇ ଜଣ କର ମୁଁ ଟିଭି ଦେଖୁଛି । ଦିଦି ଚାଲିଗଲେ ଟିଭି ଦେଖିବାକୁ ।
ସାନୁ: ତମର କଣ ପସନ୍ଦ ??
ଲୋପାମୁଦ୍ରା: ମୁଁ ପସନ୍ଦ କରେ ଯେ ଖାଲି ଘର ଲୋକେ ମାନିବାର ଅଛି?
ସାନୁ: ଆରେ ମୁଁ ପଚାରୁଛି? ଖାଇବା କଣ କଣ ପସନ୍ଦ?
ଏତିକି କଥା ଶୁଣି ଲୋପାମୁଦ୍ରା ଲାଜେଇ ଗଲା ।
ସାନୁ: ମୋତେ ମଧ୍ୟ ତମେ ବହୁତ୍ ଭଲ ଲାଗ ।
ତମେ ତ ତମ ମନ କଥା କହି ସାରିଛ । ଆମ ଘରେ ମଧ୍ୟ ସେମିତି କିଛି ଅସୁବିଧା ନାହିଁ ।
ଏତିକି ବେଳେ ହଠାତ୍ ସୌରଭ ର ଫୋନ୍ ବାଜି ଉଠିଲା ଏବଂ ମୁଁ ଶାଇଲେଣ୍ଟ କରି ଦେଲି।
ଲୋପାମୁଦ୍ରା: ତମ ସାଙ୍ଗ କଲ୍ କରିଛନ୍ତି, କଥା ହୋଇ ଯାଉନ?
ସାନୁ: ଏହି ସମୟରେ ସେ ଜାଣି ଶୁଣି କଲ୍ କରି ମୋତେ ଡିଷ୍ଟର୍ବ କରିବ।
ଫୋନ୍ ରିଙ୍ଗ ସରିଲା ପରେ ଲକ୍ ସ୍କ୍ରିନ ରେ ଲୋପାମୁଦ୍ରା ର ଫୋଟୋ ଦେଖା ଗଲା ।
ଲୋପାମୁଦ୍ରା : (ମୋ ଫୋନ୍ କୁ ହାତରେ ନେଇ) ଏହି ଫୋଟୋ ତମେ କେମିତି ପାଇଲ?
ସାନୁ: ତମ DP ରୁ।
ଲୋପାମୁଦ୍ରା: ଆଚ୍ଛା, ମୋ DP ରୁ ଫୋଟୋ Download କରି ତମ ୱାଲପେପର ରେ ।
ସାନୁ: କଣ ଭଲ ଲାଗୁନି କି?
ଲୋପାମୁଦ୍ରା: ଭଲ ଲାଗୁଛି, ଯେ କିନ୍ତୁ ଏଇଟା ୦୨ ମାସ ପୁରୁଣା ଫୋଟୋ।
ସାନୁ: ମୋତେ ମାତ୍ର ଏହି ଫୋଟୋ ଟା ବହୁତ୍ ଭଲ ଲାଗେ ।
ଏତିକି ବେଳେ Maggi ରେଡ୍ଡୀ।
Maggi ନେଇ ପହଞ୍ଚିଲୁ ଟିଭି ପାଖରେ ।
ଦିଦି: କଣ ଏତେ ସମୟ ଲାଗିଲା?
ଲୋପାମୁଦ୍ରା: ମାତ୍ର ୫ ମିନିଟ୍ ଲାଗିଲା, ଦିଦି..
ଦିଦି: ଟିଭି ରେ କହୁଛି ୨ ମିନିଟ୍ Maggi ହେଉଛି ଏବଂ ତମେ ୫ ମିନିଟ୍ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ କଣ କରୁଥିଲ?
ସାନୁ: ତମେ ପରେ ଆମର ଖିଚାଇ କରିବ, ପ୍ରଥମେ Maggi ଖାଇ କୁହ କେମିତି ହେଇଛି ।
ଦିଦି: ଆରେ ବାଃ, ଏ ତ ପୁରା ଜବରଦସ୍ତ ହେଇଛି !!
ଲୋପାମୁଦ୍ରା: ହଁ ବଢିଆ ହେଇଛି !!
ସାନୁ: ଥେଙ୍କ୍ ୟୁ!!!
ଦିଦି: ପୁରା, ଭଲ ପାଇବା ଦେଇ କରି Maggi କରା ଯାଇଛି ବୋଧେ ସେଥିପାଇଁ ଟେଷ୍ଟ ହେଇଛି ।
କିଛି ସମୟ କଥା ହେଲୁ ଶେଷରେ ଦିଦି କହିଲେ ସାନୁ ଘରକୁ ଯିବା ??
ସାନୁ: ଆଉ କିଛି ସମୟ ରହିଲେ ହେବନି?
ଦିଦି: ଆରେ ଲୋପାମୁଦ୍ରା ମନେ ମନେ ଭାବୁଛି ଏମାନେ କେତେବେଳେ ଯିବେ ମୁଁ ଆରାମ୍ ରେ ଶୋଇବି ।
ଲୋପାମୁଦ୍ରା: ନା ଦିଦି, ମୁଁ ତ ଭାବିନି, ମୁଁ ତ କହୁଛି, ତମେ ଆଜି ଏଠି ରହିଯାଅ । ମୋତେ ଏକା ଏକା ଲାଗୁଛି।
ଦିଦି: କେବଳ ମୁଁ ରହିବି ନା ସାନୁ ହେଲେ ରହିବ?
ଲୋପାମୁଦ୍ରା: ନା , କେବଳ ତମେ, ତାଙ୍କ ପାଇଁ ସମୟ ଅଛି।
(ସମସ୍ତେ ହସିଲୁ)
ଦିଦି: ଏବେ ଠିକ୍ କଥା କହିଲୁ। ଶୁଣ ଆମେ ଆସୁଛୁ ତୁ ରେଷ୍ଟ କର।
ଲୋପାମୁଦ୍ରା: ଆଉ କିଛି ସମୟ ରୁହ, ପରେ ଯିବ।
ଦିଦି: ତେବେ ତମେ ଦୁହେଁ କଥା ହୁଅ, ମୁଁ ଚାଲିଲି ତୋ ବେଡ୍ ରୁମ୍ କୁ, କାଲି ରାତିରେ ନ ଶୋଇ ବହୁତ୍ ରାତି ପର୍ୟ୍ୟନ୍ତ ୟୁଟ୍ୟୁବ ଦେଖି ମୁଣ୍ଡ ବ୍ୟଥା ହେଉଛି, ମାତ୍ର ଠିକ୍ ଗୋଟିଏ ଘଣ୍ଟା ଶୋଇବି ତାପରେ ଚାଲିଯିବି।
ଦିଦି ଚାଲିଲେ ବେଡ୍ ରୁମ୍ କୁ!!
ମୁଁ ଏବଂ ଲୋପାମୁଦ୍ରା ଚାଲିଲୁ ବାଲକୋନୀ କୁ।
ସେଠୀ ଦୁହେଁ ବସିଲୁ । ବହୁତ୍ ସମୟ କଥା ହେଲୁ। ଧିରେ ଧିରେ ପ୍ରେମ ବଢ଼ିବାରେ ଲାଗିଲା, ଟିକେ ଲାଜ, ତ ଟିକେ କଥା, ପୁଣି ଟିକେ ହସ ତ, ଟିକେ ମଜା।
ଦେଖୁ ଦେଖୁ କେତେବେଳେ ଗୋଟିଏ ଘଣ୍ଟା ସରିଗଲା ଜଣା ପଡିଲାନି । ସେଇ ଘଣ୍ଟାକ ମଧ୍ୟରେ ଆମେ ଦୁହେଁ ଦୁହିଁଙ୍କୁ ଭଲ ଭାବରେ ଜାଣି ସାରିଥିଲୁ ।
ଲୋପାମୁଦ୍ରା : ତମେ ଯେମିତି ମୋ DP କୁ ରଖିଛ, ମୁଁ ମଧ୍ୟ ତମର ପ୍ରତ୍ୟେକ DP କୁ ସେଭ୍ କରି ରଖିଛି ।
ସାନୁ: ମୁଁ ଜାଣିଛି, ସେଥିପାଇଁ ତ ତମେ ଯେବେ DP Change କର ମୁଁ ମଧ୍ୟ DP change କରେ।
ଏମିତି କଥା କଥା ରେ ଲୋପାମୁଦ୍ରା ତା ବାଲକୋନୀ ରେ ଲାଗିଥିବା ଗୋଲାପ ଫୁଲ ଗୋଟାଏ ଛିଣ୍ଡେଇ ମୋତେ ଦେଲା ।
ସାନୁ: ଏଇ ଫୁଲ ଟି କୋଉ ଖୁସି ରେ।
ଲୋପାମୁଦ୍ରା: ଏମିତି ଦେଇ ଦେଲି , ଭଲ ଲାଗିଲା, ସେଥିପାଇଁ ଦେଉଛି ।
ଦିଦି ଆସି ପହଞ୍ଚିଲେ ,
ଦିଦି: ଆରେ ବାଃ ଆଜି ପ୍ରପୋଜ ମଧ୍ୟ ସରିଲାଣି ।
ଲୋପାମୁଦ୍ରା: ନା ,ଦିଦି ତା ପାଇଁ ବହୁତ୍ ସମୟ ଅଛି।
ଲୋପାମୁଦ୍ରା ର ବହୁତ୍ କିଛି କଥା ବାକି ରହିଗଲା । ମୋର ମଧ୍ୟ ଇଚ୍ଛା ଥାଏ । ଆଉ କିଛି ସମୟ ତା ସାଙ୍ଗରେ ବୀତେଇବା ପାଇଁ କିନ୍ତୁ ସଂଧ୍ୟା ହେବାକୁ ଆସିଲା ଏବଂ ଦୁହେଁ ଫେରିବାକୁ ବାଧ୍ୟ ହେଲୁ।
ମୁଁ ଘରକୁ ଆସି ଲୋପାମୁଦ୍ରା କୁ Whatsapp ରେ ଥେଙ୍କ୍ ୟୁ ଜଣାଇଲି। ସେ ଉତ୍ତର ରେ ମୋତେ ୱେଲକମ କହି ମିସ୍ ୟୁ କହିଲା । ମୁଁ ରହି ପାରିଲିନି ।ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ କଲ୍ ବେକ କରିଲି।
ସାନୁ: କଣ ହେଲା?
ଲୋପାମୁଦ୍ରା: କିଛି ନାହିଁ, ତମେ ଭାରି ମନେ ପଡୁଛ!!
ସାନୁ: ମୋର ମଧ୍ୟ ସେଇ ଅବସ୍ଥା ।
ଲୋପାମୁଦ୍ରା: କାଲି ତମେ କୁଆଡେ ଯିବ?
ସାନୁ: କୁଆଡେ ନାହିଁ
ଲୋପାମୁଦ୍ରା: କାଲି ପୁଣି ଆସିବ?
ସାନୁ: ମୁଁ ଗଲେ ତମ ଘର ଲୋକ, ମୋତେ ପୁରା କୁକୁଡ଼ା ଝୋଳ ବନେଇ ଦେବେ।
ଲୋପାମୁଦ୍ରା: ନା ନା, ସେମିତି କିଛି ହେବନି, ମାତ୍ର ସତ କଥା ଯେ, ବାପା ମା ଜାଣି ନାହାନ୍ତି ତମକୁ । ଅସୁବିଧା ହେଇପାରେ । ତେବେ କେମିତି ଦେଖା କରିବି ।
ସାନୁ: ଭିଡିଓ କଲ୍ କର, ଦେଖି ଦେବ।
ଲୋପାମୁଦ୍ରା: ଭିଡିଓ କଲ୍ ରେ ନୁହଁ, ମୁଁ ନିଜ ଆଖିରେ ଦେଖିବାକୁ ଚାହୁଁଛି ।
ସାନୁ: ହଉ ତମେ କୁହ?
ଲୋପାମୁଦ୍ରା: ଶୁଣ, କାଲି ସକାଳେ ମୁଁ ଜଣେଇବି, କାଲି ଯଦି ବାପା, ମା ଆସିବେ ତେବେ ଆଉ କିଛି ଭାବିବି, ଆଉ ଯଦି ଲେଟ୍ ହେବ ତେବେ ତମେ ସକାଳୁ ସକାଳୁ ବୁଲି ଆସି ଚାଲିଯିବ।
ସାନୁ: ମୁଁ ତ ଆସିଯିବି, ତମ ପଡିଶା ଘର ଲୋକେ ଆଜି ମୋତେ ଯେମିତି ସନ୍ଦେହ ଆଖିରେ ଦେଖୁଥିଲେ। ମୋତେ ଡର ମାଡ଼ୁଛି।
ଲୋପାମୁଦ୍ରା: ସେମାନଙ୍କ କାମ ସେଇୟା, ଗୋଟିଏ କାମ କର? ଦିଦି ଙ୍କୁ ନେଇ ଆସ?
ସାନୁ: ହା ହା ହା, ପାଗଳ ନା କଣ?? ନା ନା , ତାଙ୍କୁ କହିବା ଠିକ୍ ନୁହେଁ । ସେ ଯେତିକି କରିଛନ୍ତି , ଯଥେଷ୍ଟ ଏବେ ଆମର କାମ ।
ଲୋପାମୁଦ୍ରା: ହଉ ମୁଁ ସକାଳେ କଲ୍ କରି ଜଣେଇବି।
ସକାଳ ହେଉ ହେଉ ଲୋପାମୁଦ୍ରା ର ଫୋନ୍ ଆସିଲା ।
ଲୋପାମୁଦ୍ରା: ଆଜି ବାପା ମା ସକାଳେ ଆସିଯିବେ, ତମେ ମନ୍ଦିର ଆସି ପାରିବ କି??
ସାନୁ: ହଉ ଠିକ୍ ଅଛି? କହି ଫୋନ୍ କଟ୍।
ଲୋପାମୁଦ୍ରା ର ଗାଁ ଆମ ଗାଁ ର ଦୂରତା ମାତ୍ର ୩ କିମି । ତାଙ୍କ ଗାଁ ମନ୍ଦିର ରେ ଠିକ୍ ୧୦ ଟା ରେ ପହଞ୍ଚିଲି , ଲୋପାମୁଦ୍ରା ତାର ଆଉ ଜଣେ ସାଙ୍ଗ ମିନି ସହିତ ଆସିଲା।
ଲୋପାମୁଦ୍ରା : ହାଏ, କେତେବେଳେ ଆସିଲ?
ସାନୁ: ୧୦ ମିନିଟ୍ ପୂର୍ବରୁ।
ମିନି: ହାଏ, ମୁଁ ମିନି!
ମିନି ହାଣ୍ଡସେକ୍ କରିବାକୁ ମୋତେ ହାତ ବଢ଼େଇଲା କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଜାଣି ଶୁଣି ହାତ ଯୋଡ଼ି କହିଲି, it’s Okay, ଲୋପାମୁଦ୍ରା ମିନି କୁ ରାଗରେ ଚାହୁଁଥାଏ।
ତାପରେ ତିନି ଜଣ ଯାକ ମନ୍ଦିର ଭିତରକୁ ଗଲୁ ଏବଂ ପୂଜା ଭୋଗ ସରିଲା ପରେ ମନ୍ଦିର ବେଢ଼ାରେ ବସିଲୁ।
ମିନି କେବଳ ମୋତେ ହିଁ ଦେଖୁଥାଏ ,
………………………………………….
Click Here
ଭାଗ-୦୪ ରେ ପଢ଼ିବେ…..
(ପ୍ରଥମ କରି ମୋତେ ଲୋପାମୁଦ୍ରା ନିଜ ହାତରେ ଖୁଆଇ ଦେଲା । ବହୁତ୍ ଖୁସି ହେଲି।)
If you like this story so share to your friends.

ମୋ ଲୋପାମୁଦ୍ରା…(2)

ମୋ ଲୋପାମୁଦ୍ରା...(2)
ମୋ ଲୋପାମୁଦ୍ରା…(2)
ଭାଉଜ: ଲୋପାମୁଦ୍ରା ତମ ବିଷୟରେ ପଚାରୁଥିଲା, ସେ ପଚାରିଲା କଣ କରୁଛନ୍ତି ସାନୁ? ମୁଁ କହିଲି କିଛି ନାହିଁ ସୌରଭ ର ଅଫିସ ରେ ଝାଡୁ ମାରୁଛନ୍ତି ।
ଲୋପାମୁଦ୍ରା କହିଲା ଝାଡୁ ତ ମାରୁ ନଥିବେ ଏତିକି ମୁଁ ଜାଣିଛି ।
ଭାଉଜ: ତମେ କେମିତି ଜାଣିଲ ଝାଡୁ ମାରୁ ନାହାନ୍ତି ବୋଲି??
ଲୋପାମୁଦ୍ରା: ମୁଁ ଦିଦି ଙ୍କୁ ପଚାରି ସାରିଛି, ସେ ସଫ୍ଟୱେର ଇଞ୍ଜିନିୟର ଅଛନ୍ତି ।
ଭାଉଜ : ଆଉ କଣ ଜାଣିଛ?
ଲୋପାମୁଦ୍ରା: ଏତିକି ମୋ ପାଇଁ ଯଥେଷ୍ଟ ।
ଭାଉଜ: ଏମିତି ବହୁତ୍ କଥା ହେଲୁ, ତମ ଘର ବିଷୟରେ, ତମ ଦୁଷ୍ଟାମି, ମଜା ମଜା କଥା କୁହ ସେ ବିଷୟରେ, ଆଉ ଟିକେ ଟିକେ ମଦ ପିଅ ଏମିତି!!
ସାନୁ: ସବୁ କହିଲ ଯେ ମଦ ପିଇବା କଥା ଟା ଭୁଲ କହିଦେଲେ?
ଭାଉଜ: କି ତମେ ମଦ ପିଉନ କି? ସେଦିନ ତ ଆମ ଗାଁ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ତମେ ହିଁ ମଦ ଦେଉଥିଲ??
“”””ଚିନ୍ତା କରନି , ତମ ବିଷୟରେ ମୁଁ କଣ ଜାଣିନି ଯେ, ତାକୁ ସେମିତି କହିନି, ଚିନ୍ତା କରନି??
ସାନୁ: ମୁଁ ଜାଣିଛି, ତମେ କହି ନଥିବ ?
ଭାଉଜ: ଶେଷରେ ତମ ନମ୍ୱର୍ ମାଗିଲା କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଦେଲିନି।
ସାନୁ: କାହିଁକି ତମ ପାଖରେ ତ ମୋର ନମ୍ୱର୍ ଥିଲା ।
ଭାଉଜ: ଆରେ ଦେବର୍ ଜି , ତମ ନମ୍ୱର୍ ସେ ପାଇ ସାରିଛି ଦିଦି ଙ୍କ ଠାରୁ ।
ସାନୁ: ସେ କେବେ ମୋତେ କିଛି କଲ କି ମେସେଜ କରିନି।
ଭାଉଜ : ସେକଥା ମୁଁ ଜାଣିନି, ତମକୁ ଯଦି ତାର ନମ୍ୱର୍ ଦରକାର ତେବେ କୁହ ।
ସାନୁ: ହଁ Whatsapp କରିଦିଅ।
ଭାଉଜ: ନିଅ ତମ ସାଙ୍ଗ ସହିତ କଥା ହୁଅ ।

ଫୋନ୍ କୁ ସୌରଭ କୁ ଦେଇ ଚାଲିଗଲେ ରୋଷେଇ ଘରକୁ । କିଛି ସମୟ କଥା ହେଲୁ । ଫୋନ୍ କଟ୍।

ରାତି ୧୦ଟା ରେ ଭାଉଜ ର WhatsApp ରୁ ଲୋପାମୁଦ୍ରା ର ନମ୍ୱର୍ ପାଇଲି , ସେଭ୍ କରି ଦେଖିଲି, DP ରେ ପୁରା ହିରୋଇନ୍ । ଭାବିଲି ମେସେଜ କରିବି ନା ନାହିଁ । କରିଲି ନାହିଁ।
କେବେ କଥା ନାହିଁ କି ଚାଟ୍ ନାହିଁ କିନ୍ତୁ ପ୍ରତିଦିନ ତାର DP ଦେଖେ। ଦୁଇ ଦିନ କୁ ଥରେ DP ବଦଳି ଯାଏ।
ପ୍ରତ୍ୟେକ DP ମୁଁ ସେଭ୍ କରି ରଖେ । କିଛି ଦିନ ପରେ ସୌରଭ ଆସିଲା । ଆମେ ଦୁଇ ଜଣ ଗୋଟିଏ ରୁମ୍ ରେ ରହୁ ।
ମାତ୍ର ୧୦ ଦିନ ପରେ ବାପାଙ୍କ ଦେହ ଖରାପ ଯୋଗୁ ମୋତେ ଛୁଟି ଯିବାକୁ ପଡିଲା ।

ଗାଁ ରେ ପହଞ୍ଚିଲି , ଔଷଧ ସେବା ପରେ ବାପା ସୁସ୍ଥ ହେଲେ। ପ୍ରାୟ ୫ ଦିନ ପରେ ମୁଁ ଚାଲିଲି ସୌରଭ ଘରକୁ । ଘରେ ସମସ୍ତଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ଦେଖା ହେଲା । ଜଳଖିଆ କରି ସମସ୍ତେ ନିଜ କାମରେ ଲାଗିପଡିଲେ । ମୁଁ ଭାଉଜ ଏବଂ ଦିଦି ବସି କଥା ଆରମ୍ଭ ହେଲା ।

ଦିଦି: ଆରେ ତମ ପ୍ରେମ କେତେ ଦୂର ଗଲା?
ସାନୁ: କୋଉ ପ୍ରେମ, କିଛି ନାହିଁ।
ଭାଉଜ: ତମକୁ ନମ୍ୱର୍ ଦେଇଥିଲି ପରା?
ଦିଦି: ମୁଁ ମଧ୍ୟ ଲୋପାମୁଦ୍ରା କୁ ତୋର ନମ୍ୱର୍ ଦେଇଥିଲି ।
ସାନୁ: ଡର ସହିତ ଲାଜ ଲାଗୁଛି, କେମିତି କରିବି।
ଦିଦି: ଡର କଣ ରେ, ସେ କଣ ଭୂତ?? ତୁ ଆସିବାର ଜାଣିଥିଲେ ମୁଁ ତାକୁ ଆମ ଘରକୁ ଡ଼ାକି ଥାନ୍ତି।
ଭାଉଜ: ଗୋଟେ କାମ କର, ଅପା ଆଜି ଲୋପାମୁଦ୍ରା କୁ ଘରକୁ ଡାକ ?
ଦିଦି: ରୁହ ତାକୁ କଲ୍ କରୁଛି?

ଦିଦି ଲୋପାମୁଦ୍ରା କୁ କଲ୍ କରି କହିଲେ , ତୁ ଏବେ ଆମ ଘରକୁ ଆସି ପାରିବୁ କି?
ଫୋନ୍ ରେ (ଲୋପାମୁଦ୍ରା) ଘରେ କେହି ନାହାନ୍ତି ଦିଦି , ସମସ୍ତେ ବାହାଘର ପାଇଁ ଯାଇଛନ୍ତି।

ଦିଦି: କଣ ହେଲା , ଘରେ ତାଲା ପକାଇ, ଶୀଘ୍ର ଆସେ!
ଲୋପାମୁଦ୍ରା: ଦିଦି , ମୋର ଦେହ ଭଲ ନାହିଁ, କାଲି ରାତି ଠୁ ଜ୍ଵର, ଏବେ ଅଳ୍ପ ଭଲ ଲାଗୁନି ମୁଣ୍ଡ ବ୍ୟଥା ହେଉଛି । ଗୋଟେ କାମ କରୁନ, ତମେ ଆସୁନ ।
ଦିଦି: ହଉ ଦେଖୁଛି । ( ଫୋନ୍ କଟ୍)
ଦିଦି: କଣ ସାନୁ ଯିବା??
ସାନୁ: କିଛି ଅସୁବିଧା ହେବନି ତ?
ଦିଦି: ଚାଲ୍ କିଛି ହେବନି, ଏକା ସାଙ୍ଗରେ ଯିବା ।
ମୋ ସ୍ବାମୀ ତ ଦୁବାଇ ରେଚିନ୍ତା କଣ? (ସମସ୍ତେ ହସିଲେ)

ବାଇକ୍ ଷ୍ଟାର୍ଟ ଏବଂ ସିଧା ପହଞ୍ଚିଲୁ ଲୋପାମୁଦ୍ରା ଘରେ ।
କବାଟ ଠକ୍ ଠକ୍ ପରେ ଲୋପାମୁଦ୍ରା ର ଦର୍ଶନ ହେଲା ।
ସେ ଗୋଟିଏ ନାଇଟି ଡ୍ରେସ ରେ ଏବଂ ଚୁଟି ଖୋଲା ।
ଦିଦି କୁ ଦେଖି ହସି ଘରକୁ ଡାକିଲା । ସେ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମୋତେ ସେ ଦେଖିନି।

ଦିଦି: ଆରେ ମୋ ସାଙ୍ଗରେ ଜଣେ ଆସିଛନ୍ତି ?
ମୁଁ ଆସିଲି କବାଟ ସମ୍ମୁଖରେ! ମୋତେ ଦେଖି ଲୋପାମୁଦ୍ରା ମାରାଥନ ଭଳି ଦଉଡ଼ି ସିଧା ତା ରୁମ୍ କୁ ।
ଏମିତି ଲାଗିଲା ଯେ ଯେମିତି ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ତାର ଜ୍ଵର ଭଲ ହୋଇଗଲା।
(ଦିଦି ଆଉ ମୁ ହସିଲୁ )
ରୁମ୍ ଭିତରୁ ଲୋପାମୁଦ୍ରା କହିଲା ଦିଦି ୦୨ ମିନିଟ୍ ଅପେକ୍ଷା କର ମୁଁ ଆସୁଛି । ଏତିକି ବେଳେ ଦିଦି ଟେବୁଲ୍ ଉପରେ ଥିବା ପାଣି ବୋତଲ ମୋତେ ଦେଲେ ଏବଂ ସେ ମଧ୍ୟ ପିଇଲେ।

ଠିକ୍ ୭ ମିନିଟ୍ ପରେ ଲୋପାମୁଦ୍ରା ବାହାରିଲା ଗୋଟିଏ ସୁନ୍ଦର୍ ଡ୍ରେସ ରେ । ଚୁଟି ବନ୍ଧା ସରିଥିଲା ଧିରେ ଧୀରେ ପହଞ୍ଚିଲା ଆମ ପାଖରେ।

ଲୋପାମୁଦ୍ରା ମୋତେ ନମସ୍କାର କରିଲା ଏବଂ ଦିଦି କୁ କିଛି ନ କହି ମୋ ସାମ୍ନାରେ ବସିଲା

ଦିଦି: ମୋତେ ପ୍ରଣାମ କରିବୁନି?
ଲୋପାମୁଦ୍ରା: ଦିଦି ନମସ୍କାର … (ସମସ୍ତେ ହସିଲୁ)
ଦିଦି: କହ ସରପ୍ରାଇଜ୍ କେମିତି ଲାଗିଲା ।
ଲୋପାମୁଦ୍ରା: ସେତେବେଳେ କହିଲ ନାହିଁ , ମୁଁ ଏମିତି ଘରେ ଥିଲି।
ଦିଦି: ଚଳିବ, ବାହାଘର ପରେ , ସବୁ କମନ୍ ହେଇଯିବ ।
ଲୋପାମୁଦ୍ରା: ଦିଦି, ସେ କଥା ପୁଣି?? ଆଉ କଣ କୁହ??
ହଠାତ୍ ଦିଦି ଫୋନ୍ କୁ ବାହାର କରି କହିଲେ ମୁଁ ମୋ ପତିଦେବ ସାଙ୍ଗରେ ଅଳ୍ପ କଥା ହେଇଯାଉଛି, ତମେ କଥା ହୁଅ? କହି ଉଠି ଚାଲିଗଲେ ବାଲକୋନୀ କୁ ।

ସାନୁ: କେମିତି ଅଛ?
ଲୋପାମୁଦ୍ରା: ହଁ ଭଲ, ତମେ କେମିତି ଅଛ?
ସାନୁ: ମୁଁ ପୁରା ଫିଟ୍, ତମ ଦେହ ଭଲ ନଥିଲା ପରା??
ଲୋପାମୁଦ୍ରା: ହଁ ଅଳ୍ପ ଜ୍ଵର ଥିଲା । ଏବେ ଠିକ୍ ଅଛି, କେବେ ଆସିଛ?
ସାନୁ: ଦିନ ହେଲାଣି ।
ଲୋପାମୁଦ୍ରା: କେତେଦିନ ରହିବ ?
ସାନୁ: ଆଉ ୧୦ ଦିନ।
ଲୋପାମୁଦ୍ରା: ଘରେ ସମସ୍ତେ କେମିତି ଅଛନ୍ତି?
ସାନୁ: ବାପାଙ୍କ ଦେହ ଖରାପ ଥିଲା ଏବେ ସେ ସୁସ୍ଥ ଅଛନ୍ତି ।
ଲୋପାମୁଦ୍ରା: କଣ ହୋଇଥିଲା?
ସାନୁ: ବେଳେବେଳେ ରକ୍ତଚାପ ଉଠେଇ ଦେଲେ ଏମିତି ହୁଏ ଏବେ ଔଷଧ ଖାଇ ଠିକ୍ ଅଛନ୍ତି
ଲୋପାମୁଦ୍ରା: ଆଉ କଣ କୁହ?
ଏତିକି ବେଳେ ଦିଦି ଆସି ପହଞ୍ଚିଲେ ।

ଦିଦି: ଆରେ କଣ କଥା ହେଉଛ?
ସାନୁ: କିଛି ନାହିଁ ଏମିତି??
ଦିଦି: ଆରେ କଣ କଥା ହେଉଛ?
ସାନୁ: କିଛି ନାହିଁ ଏମିତି??
ଦିଦି: (ଲୋପାମୁଦ୍ରା କୁ) ତୁ ସାନୁ କୁ କଣ ପାଇଁ କଲ୍ କରିନୁ? ଲୋପାମୁଦ୍ରା ଚୁପ୍ ରହିଲା ।
ଦିଦି : (ମୋତେ କହିଲେ) ତୋତେ ମଧ୍ୟ ଭାଉଜ ଲୋପାମୁଦ୍ରା ର ନମ୍ୱର୍ ଦେଇଥିଲେ ନା? ମୁଁ ମଧ୍ୟ ଚୁପ୍।
ଦିଦି: ଆରେ ତମ ଦୁଇ ଜଣ ଙ୍କ ଯୋଡ଼ି ମସ୍ତ ହେବ। କଥା ଆଗକୁ ବଢ଼ିଲେ ଭଲ ନା?

ସେତିକିବେଳେ ଦିଦି ଙ୍କ ଫୋନ୍ ବାଜି ଉଠିଲା ସେ ଚାଲିଲେ କଥା ହେବାକୁ।

ଲୋପାମୁଦ୍ରା: ତମେ ମୋ ନମ୍ୱର୍ କାହିଁକି ମାଗିଥିଲ?
ସାନୁ: ଆଚ୍ଛା ତମେ ମଧ୍ଯ ମୋ ନମ୍ୱର୍ ଦିଦି କୁ ମାଗିଥିଲ ନା?
ଲୋପାମୁଦ୍ରା: ଏମିତି ରଖିଥିଲି।
ସାନୁ: ବାସ୍ ଏମିତି?

ଦିଦି ପୁଣି ଆସି ବସିଗଲେ ।

ଦିଦି : ଆରେ ମୁଁ ଜାଣିଛି, ତମେ ଦୁହେଁ ପରସ୍ପରକୁ ପସନ୍ଦ କର କିନ୍ତୁ କହିବାକୁ ଲାଜ କରୁଛ। ଶୁଣ ଲୋପାମୁଦ୍ରା ତୋତେ ସାନୁ ପସନ୍ଦ କରେ ଏବଂ ତୁ ତାକୁମନ ଖୋଲି କଥା ହୁଅ, ମନ ମିଶିଲେ ଘରେ କହିବ, ନହେଲେ ନାହିଁ।

ଲୋପାମୁଦ୍ରା: ଆମ ଘରେ କିଛି ଅସୁବିଧା ନାହିଁ

ଦିଦି: ଦେଖ୍ ସାନୁ , ଗ୍ରୀନ ସିଗ୍ନାଲ ମିଳିଲାଣି ହାତ ଛଡା କରେନି !!!

ଲୋପାମୁଦ୍ରା: ନା ଦିଦି ସେମିତି କଥା ନାହିଁ, ମୋର କହିବା କଥା ହେଲା, ଆମ ଘରେ ମୋ ପାଇଁ ପୁଅ ଖୋଜିବା ଆରମ୍ଭ କରିଦେଲେଣି।

ଦିଦି: ତୁ ସାନୁ କୁ ପସନ୍ଦ କରୁ କି ନାହିଁ କହ? ଲୋପାମୁଦ୍ରା ମୁଣ୍ଡ ତଳକୁ କରି ବସି ରହିଲା

ଦିଦି: ମୋତେ ପଚାରିଲେ ତୁ ଲୋପାମୁଦ୍ରା କୁ ପସନ୍ଦ କରୁ କି ନାହିଁ କହ? ମୁଁ ମଧ୍ୟ ଚୁପ୍ ରହିଲି ।
ଲୋପାମୁଦ୍ରା: କଥା କୁ ବୁଲେଇ , ଦିଦି କଣ ଖାଇବ କୁହ?

…………………………………………..
Click Here
ଭାଗ-୦୩ ରେ ପଢ଼ିବେ…..
(ଲୋପାମୁଦ୍ରା ମନେ ମନେ ଭାବୁଛି ଏମାନେ କେତେବେଳେ ଯିବେ ମୁଁ ଆରାମ୍ ରେ ଶୋଇବି )
If you like this story so share to your friends.

ମୋ ଲୋପାମୁଦ୍ରା…(1)

ମୋ ଲୋପାମୁଦ୍ରା...(1)
ମୋ ଲୋପାମୁଦ୍ରା…(1)
ସେଦିନ ସୌରଭ ର ବାହାଘର ରେ ଲୋପାମୁଦ୍ରା ସହିତ ମୋର ପ୍ରଥମ ଦେଖା। ବାରାତ୍ ଗ୍ରୁପ୍ ରେ ଡାନ୍ସ କରୁ କରୁ ଲୋପାମୁଦ୍ରା ର ହାତ ମୋ ହାତରେ ପଡ଼ିଗଲା। ସମସ୍ତେ ମିଶି ଗୋଲେଇ ହୋଇ ଡାନ୍ସ କରିଲୁ। ମୋତେ ଡାନ୍ସ ଆସେନି କେବଳ ବିକି ( ସୌରଭ ର ସାନ ଭାଇ ) ର ଅନୁରୋଧ ରେ ମୁଁ ରାଜି ହୋଇଥିଲି ଡାନ୍ସ କରିବାକୁ।

ସୌରଭ ମୋର ପିଲା ଦିନ ର ସାଙ୍ଗ । ସେ ମୋତେ “ସାନୁ” ବୋଲି ଡାକେ କିନ୍ତୁ ପ୍ରକୃତ ନାମ ହେଉଛି ସୁନ୍ଦର୍।
ଚାଲ ବାହାଘର କୁ ଯିବା ସେଠୀ ମୋର କାମ ଥିଲା ଦୂରରୁ ଆସିଥିବା ଗେଷ୍ଟ ମାନଙ୍କୁ ଚର୍ଚ୍ଚା କରିବା ଏବଂ ତାଙ୍କର ନାଲି ପାଣି ବ୍ୟବସ୍ଥା କରିବା । ସବୁ ଠିକ୍ ଠାକ୍ ରେ ସରିଲା । ମୋ ବ୍ୟବସ୍ଥା ରେ ଅବହେଳା ନାହିଁ। ସବୁ କାମ ସରୁ ସରୁ ରାତି ୧୧ଟା, ବିକି ମୋତେ କଲ୍ କରି ଡାକିଲା କି “ଭାଇ ଡାକୁଛନ୍ତି ଶୀଘ୍ର ଆସ” । ମୁଁ ପହଞ୍ଚିଲି ସୌରଭପାଖରେ ।
ମଣ୍ଡପ ସଜା ହୋଇଥିଲା ପୁରା ହାଇ ରେଟ୍ ରେ। ମଣ୍ଡପ ରେ ପହଞ୍ଚି ଦେଖିଲି ଫୋଟୋ ଉଠା ଚାଲିଛି। ସୌରଭ ଆଉ ତା ସ୍ତ୍ରୀ ସେଦିନ ସେଲିବ୍ରିଟୀ ହୋଇ ଯାଇଥିଲେ । ରାଜ ସିଂହାସନ ରେ ବସି ଭଳି ଭଳି କି ପୋଜ ଦେଇ ଫୋଟୋ ଉଠେଇବା ରେ ଲାଗିଛନ୍ତି । ମୁଁ ବିକି କୁ ପଚାରିଲି ଆରେ ଭାଇ କଣ ପାଇଁ ଡାକୁଥିଲା। ବିକି କହିଲା ଫୋଟୋ ଉଠେଇବା ପାଇଁ ଡାକୁଥିଲା । ମୁଁ ଦେଖିଲି ସରିତା ଦିଦି (ସୌରଭ ର ବଡ ଦିଦି) ତାଙ୍କ ସାଙ୍ଗ ମାନଙ୍କ ସହିତ ଫୋଟୋ ଉଠେଇବା ରେ ବ୍ୟସ୍ତ । ମୋର ନଜର ଯାଇ ପଡ଼ିଲା ଦିଦି ଙ୍କ ସାଙ୍ଗ ମାନଙ୍କ ଉପରେ। ସେ ଭିତରେ ବହୁତ୍ ସୁନ୍ଦରୀ ଥିଲେ । ସେଥିରୁ ଜଣଙ୍କ ଉପରେ ମୋ ନଜର ଲାଗି ରହିଲା ଏବଂ ତା ଉପରୁ ନଜର ହଟେଇବା ପାଇଁ ମୋ ଆଖି ମନା କରୁଥାଏ । ପଚାରିବା ବାହାନାରେ ସୌରଭପାଖକୁ ଗଲି, ପଚାରିଲି କହ , କଣ କାମ ଅଛି ? କହ ଶୀଘ୍ର ସେପଟେ ଯିବାର ଅଛି ଆଉ ଅଳ୍ପ କାମ ଅଛି। ଏତିକି ବେଳେ ସରିତା ଦିଦି ମୋତେ ଟାଣି ନେଇ ଗଲେ । ଦିଦି କହିଲେ, ସେପଟେ କାମ ହେବ ତୁ ଆସେ ଫୋଟୋ ଉଠା, ତୋ ସାଙ୍ଗର ବାହାଘର ମାତ୍ର ତୋର ଦେଖା ନାହିଁ, କହି ମୋତେ ଟାଣି ନେଇ ସେ ସୁନ୍ଦରୀ ପାଖରେ ଠିଆ କରିଦେଲେ।
ଫଟୋ ଉଠା ସରିଲା। ମୁଁ ଯିବାକୁ ବାହାରିଲି । ସୌରଭମୋତେ ଇଶାରା ରେ ଡାକିଲା। ଆବେ ଏଠି ରହ ଭୋଜି ରେ ମାମୁଁ ଏବଂ ବାପା ଅଛନ୍ତି, ତୁ ଏଠି ରହ। ମୁଁ ପଚାରିଲି ଆବେ କାମ କଣ କହ?? ସୌରଭକହିଲା ତୋ ପାଇଁ ଗୋଟେ ଝିଅ ଦେଖିଛି। ଦେଖ ସେଇ ଝିଅ କୁ । ପ୍ରକୃତ ରେ ଯାହା ଉପରେ ମୋ ନଜର ପଡ଼ିଥିଲା ତାକୁ ହିଁ ଦେଖେଇଲା । ସେ ଥିଲା ଲୋପାମୁଦ୍ରା । ଦିଦି ଲୋପାମୁଦ୍ରା କୁ ଡାକିଲେ ଏବଂ ମୁଁ ଗୋଟିଏ ସାଇଡ ରେ ଏବଂ ଲୋପାମୁଦ୍ରା ଅନ୍ୟ ସାଇଡ ରେ ରହି ଫୋଟୋ ଉଠେଇଲୁ। ଦିଦି କହିଲେ ଏହି ସିଂହାସନ ରେ ଆର ଥରକୁ ତମେ ବସିବ । ମୁଁ କହିଲି ଦିଦି ମୁଁ ବୁଝିପାରୁନାହିଁ । ଦିଦି କହିଲେ ଶୁଣ ଲୋପାମୁଦ୍ରା ତୋ ପାଇଁ ପୁରା ଫିଟ୍ । ତମେ ଦୁଇ ଜଣ ର ଯୋଡ଼ି ସୁପର୍ ହିଟ ହେବ । ଲୋପାମୁଦ୍ରା କହିଲା ଦିଦି କାହିଁକି ମଜା କରୁଛ ?? ଦିଦି କହିଲେ ତୁ ଚିନ୍ତା କରନି ମୁଁ ମଉସା ଙ୍କୁ କହିଦେବି ସାନୁ ବିଷୟରେ । ମୁଁ ମନେ ମନେ ଭାବିଲି ଦିଦି ର କଥା ସତ ହୋଇଗଲେ ଭଲ ହେବ । ସେଠୁ କିଛି ସମୟ ଆମକୁ ନେଇ ସମସ୍ତେ ବହୁତ୍ କଥା ହେଲେ । ଶେଷରେ ସୌରଭଏବଂ ମୁଁ ଭୋଜି ଖାଇଲୁ ।
ସୌରଭ : ଆବେ ଲୋପାମୁଦ୍ରା କେମିତି ଲାଗୁଛି କହ ?
ସାନୁ : ଭଲ ଲାଗୁଛି ଯେ ।
ସୌରଭ: ଆବେ ଯେ କଣ ? ଯେମିତି ତୋର ଇଛା ନାହିଁ , କିଛି ଦିନ ପୂର୍ବେ ମୋର ମନ ଯାଇ ଅଟକିଥିଲା ଲୋପାମୁଦ୍ରା ଉପରେ କିନ୍ତୁ ଯେତେବେଳେ ଜାଣିଲି ଆମ ଘରେ ଅନ୍ୟ ଯାଗାରେ ମୋର ବାହାଘର ଠିକ୍ କରି ଦେଇଛନ୍ତି । ମୁଁ ସାଇଡ ହୋଇଗଲି ଆଉ ତୋ ପାଇଁ ଛାଡ଼ିଦେଲି । ( ଦୁହେଁ ହସିଲୁ ) । ଏମିତିରେ ଲୋପାମୁଦ୍ରା ତମ ଜାତିର ।
ସାନୁ : ତୁ ଲୋପାମୁଦ୍ରା କୁ କେମିତି ଜାଣିଲୁ ?
ସୌରଭ: ଦିଦି ଆଉ ଲୋପାମୁଦ୍ରା ଏକା ସାଙ୍ଗରେ ମିଶି କମ୍ପ୍ୟୁଟର କ୍ଲାସ୍ କରୁଥିଲେ, ସେ ବେଳେ ବେଳେ ଆମ ଘରକୁ ଆସୁଥିଲା । ଏମିତି ଦେଖା ସାକ୍ଷାତ।
ସାନୁ: ହଉ ଛାଡ଼ ସେ କଥା, ଭୋଜି ଖା , ଲେଟ୍ ହେଲାଣି।
ସେଦିନ ବାହାଘର ଠିକ୍ ଠାକ୍ ରେ ସରିଲା ।
ଠିକ୍ ପାଞ୍ଚ ଦିନ ପରେ ମୁଁ ବାଙ୍ଗାଲୋର ଫେରି ଆସିଲି ।
ପ୍ରାୟ ଦେଢ଼ ମାସ ହୋଇଗଲାଣି । ସୌରଭ ର ଛୁଟି ସରି ଆସିଲାଣି। ସୌରଭମଧ୍ୟ ମୋ କମ୍ପାନୀ ରେ ଜବ୍ କରେ ।
ଦିନେ ସନ୍ଧ୍ୟା ସମୟରେ ସେ କଲ୍ କରି କହିଲା ଆରେ ଶୁଣ ତୋ ଲୋପାମୁଦ୍ରା ଆଜି ଘରକୁ ଆସି ଥିଲା । ମୁଁ ଡିଉଟି ରୁ ଆସି ମୋବାଇଲ ଘାଣ୍ଟି ବାରେ ବ୍ୟସ୍ତ ଥିଲି ।
ସାନୁ: ଆରେ ଛାଡ଼ ସେକଥା, ତୋ କଥା କହ।
ସୌରଭ : ଆରେ ସେ ଆମର ଆଲବମ୍ ଫୋଟୋ ଦେଖି କହିଲା କି ସାନୁ ସାଙ୍ଗରେ ଯୋଉ ଫୋଟୋ ଟା ଥିଲା ତାର ମୋତେ ସଫ୍ଟ କପି ମିଳିବ କି?? ମୁଁ ପଚାରିଲି କାହିଁକି ?
ଲୋପାମୁଦ୍ରା : ନା କିଛି ନାହିଁ ଯେ, ଯଦି ଦେବ ଭଲ ହୁଅନ୍ତା ।
ସାନୁ: ତାପରେ କଣ ହେଲା??
ସୌରଭ: କଣ ହେବ ? ତାର Whatsapp ରେ ଫୋଟୋ ସେଣ୍ଡ୍ କରିଦେଲି ମାତ୍ର ଗୋଟିଏ କଥା ସତ, ତୋ ପ୍ରତି ତାର ଟିକେ ଭଲ ପାଇବା ସୃଷ୍ଟି ହୋଇଛି ମୋତେ ଲାଗୁଛି । ଆଉ ଗୋଟେ କଥା ଶୁଣ ତୋ ଭାଉଜ ସାଙ୍ଗରେ ମଧ୍ୟ ତୋ ବିଷୟରେ କିଛି କଥା ହେଉଥିଲା, ମୁଁ ଯେତେବେଳେ ବେଡ୍ ରୁମ୍ ରେ ପ୍ରବେଶ କରିଲି, ସେତେବେଳେ ଟପିକ୍ ବଦଳେଇ ଦେଲେ।
ସାନୁ: କଣ କଥା ହେଲେ??
ସୌରଭ: ଏବେ ତୋ ଭାଉଜ ବାପା ଙ୍କ ପାଇଁ ଚାହା କରୁଛନ୍ତି, ସେ ଫ୍ରୀ ହେଲେ ପଚାରିଦେବି ।
ମୁଁ ଅଳ୍ପ ଖୁସି ହୋଇଗଲି । ମୁଁ କହିଲି , ତୁ କାମ କର, ପ୍ରଥମେ କଣ କଥା ହେଇଛନ୍ତି ସେ କଥା ପଚାର ତା ପରେ ମୋତେ କଲ୍ କର । ଫୋନ୍ କଟ୍, ମୁଁ ଚାଲିଲି ବାଥ୍ ରୁମ୍ କୁ । ବାଥ୍ ରୁମ୍ ରୁ ଆସିଲା ବେଳକୁ ୩ଟି ମିସ୍ କଲ୍ ତାହା ପୁଣି ସୌରଭ ର । ମୁଁ ଖୁସିରେ ପାଗଳ, କିଛି ଗୋଟେ ଭଲ ଫିଡବାକ ଦେବ ବୋଧେ । କଲ୍ ବେକ୍ କରିଲି ।
ସୌରଭ: (ରାଗରେ) କୁଆଡେ ଯାଉଛୁ ବେ??? ଫୋନ୍ ଟାକୁ ଫୋପାଡି ଦେଉନୁ ।
ସାନୁ: ହଉ ଶାନ୍ତ ହୁଅ, ମୋ ଭାଇ, କହ କଣ ହେଲା ।
ସୌରଭ : ଚୋପା କହିବି। ଠିକ୍ ଟାଇମ ରେ ଫୋନ୍ ଉଠେଇ ବୁନି ପୁଣି ପଚାରିବୁ କଣ ହେଲା।
ସାନୁ: ହଉ ଭାଇ ସରି, ମୋର ଭୁଲ ହୋଇଗଲା, ଏବେ ତ କହ ।
ସୌରଭ: ତୋ ଭାଉଜ ତୋତେ ଡାଇରେକ୍ଟ କହିବେ, ଲୋପାମୁଦ୍ରା କଣ ପଚାରୁଥିଲା ।
ସାନୁ: ହଉ ଦେ ଭାଉଜ କୁ ??
ସୌରଭ: ଏତେ ସମୟ ଅପେକ୍ଷା କରିଲା ସେ ଏବେ ରୋଷେଇ ଘରକୁ ପୁଣି ଚାଲିଗଲା ।
ସାନୁ: ତୁ ଏବେ ଯା ଏବଂ ମୋତେ ଏବେ ଭାଉଜ ସାଙ୍ଗରେ କଥା ହେବାର ଅଛି ।
ସୌରଭ: ୫ ମିନିଟ୍ ଅପେକ୍ଷା କର, ମା ଡାକିଛନ୍ତି ସେ ଶୁଣି କି ପୁଣି ଆସିଯିବ ।
ମୋର ଅଥୟ ଅବସ୍ଥା କେତେବେଳେ ଭାଉଜ ଆସିବେ। ଠିକ୍ ଗୋଟିଏ ମିନିଟ୍ ପରେ ଭାଉଜ ଆସି ଫୋନ୍ ଧରିଲେ ।
ଭାଉଜ: କଣ ଦେବର ଜି, କେମିତି ଅଛ? ଖାଲି ଭାଇ… ଭାଇ… ବେଳେବେଳେ ଭାଉଜ ଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ମନେ ପକାଅ ।
ସାନୁ: ନାହିଁ ଯେ। ତମେ ବ୍ୟସ୍ତ ରହୁଛ ସେଥିପାଇଁ କଥା ହୋଇପାରୁନି । କଣ କହିବ ବୋଲି ସୌରଭକହୁଥିଲା।
ଭାଉଜ: ରୁହ ଟିକେ ଅପେକ୍ଷା କର, ଏତେ ତରବର ହୁଅନି। ସବୁ କହିବି !!!
ସାନୁ: ଭାଉଜ ଶୀଘ୍ର କୁହ, ମୋ ଉତ୍ସାହ ର ସୀମା ଅସମ୍ଭାଳ ହେଲାଣି।
…………………………………………
Click Here:
ଭାଗ-୦୨ : ରେ ପଢ଼ିବେ…..
(DP ରେ ପୁରା ହିରୋଇନ୍, ଭାବିଲି ମେସେଜ କରିବି କି ନାହିଁ??, ଚାଲିଲୁ ଲୋପାମୁଦ୍ରା ଘରକୁ)
If you like this story so share to your friends.