ଗୋଟିଏ ଅଦ୍ଭୁତ ଶୂନ୍ୟତା ପଶିଆସେ
କେଉଁ ଗହିରିଆ ଜାଗାରେ
ଏ ସବୁ ଶୁଭ ମୁହୂର୍ତ୍ତରେ ଉଠି
ଦେଖୁଥିଲେ ସକାଳ ର ରୂପ
ଅବା ଆଲଂଘି ଦେବତାକୁ
ଆଡୁଆଳରେ ରେ ଅସ୍ତ ଯାଉଥିବା
ମାୟାବୀ ଜହ୍ନକୁ…
ନେଇଯାଇଛି ଗୋଟେ
ଅନ୍ତହିନ ଶୁନ୍ୟତାକୁ..
ଥମ ଥମ କରୁଛି ନିରବତା
ଲୁହର ପାଖୁଡ଼ାରୁ ପୋଛି ରଖେ
ଜଳି ଜଳି ଯାଉଥିବା
ଘିଅ- ଧୂପର ଗନ୍ଧକୁ
ଧୋଇ ଦେବାକୁ
ସାରା ପାପର କଳଙ୍କ…
ମନୋଜ କୁମାର ବେହେରା (ଲେଖକ)
ସୁବୁଧିପଲ୍ଲି, ଗଞ୍ଜାମ ।
If the contents are helpful to share them with your friends, Thanking You.
କବିତା ଟି ବହୁତ ଭଲ ହୋଇଛି
ମନକୁ ଛୁଇଁ ଗଲା