Articles, English, N Bhuyan, short story

Attempt to suicide(English )

Leave a comment

Dear Sunita,
This is my last letter to you for the first time. I saw a lot of hardship in my life. Even if I want to live, I am not deserved to enjoy this life. You know very well that I have never done any wrong and I cannot stand injustice. the only mistake of mine was protesting injustice. Being on the right path and being on the right way, I am sitting today doing something that everyone will call a fool and a coward, but just as I was a beacon of hope for you, your destiny will always shine in the sky.

No one is responsible for my stupidity/suicide. Whoever receives this letter please give this letter to my wife Sunita.

All my insurance papers and account books are in the middle drawer of the second column of the cupboard. One of his keys is attached to the house key ring. Open it and collect all the money and spend the rest of your life happily.

Not writing much,
By Your Akash…
.
.
.
.
.

Akash’s brain is not working at that time. Suddenly an angel appeared in front of Akash’s eyes and he took Akash’s hand and lifted him from the bed and told him to do what we have to do quickly. This is the time to get rid of your life. He took her by the hand and made her stand near the window. He says to look at the outside world for the last time. Tomorrow this world will end for you. Akash looking at the outside world is very dark and he wishes that he would soon be absorbed in the dust.

Four hours have passed since he sat on the bed in the evening. Glancing inside the room, he is already busy and disturbed. He thought that the last time has come for me. Thinking so much, he went again and saw the mobile. He thought he would talk to Sunita once. Because Sunita’s phone has been ringing about 20 times since evening and it is turning into a missed call. As he was going to grab the phone, the angel shouted to Akash, “No, now is the time to get rid of you.” Don’t pick up anyone’s phone, no one is yours. Everyone here is selfish. The work you are going to do today is the path to your true liberation.

After hearing that, Akash changed his mind again and put the phone upside down and picked up the bed sheet lying on the bed, and twisted it like a rope. She brought the stool to the side of the bed and placed it right under the fan. On the other hand, the angel forces him continuously. Hey… hurry up, time is running out. Akash has gone mad after hearing his words. Without wasting time, he first tied the bed sheet to the fan and tied the other part of the Akash around his neck. On the other hand, Angel says, today is your freedom day You will be assured, we are doing right. Now tie the bed sheet tightly around the neck and push the stool.

Akash began to tighten his throat at his words. His eyes slowly closed. Pushing the stool and tried to raise his legs. Just then Akash’s phone rang. Can’t see because the mobile screen is downwards. Akash changed his mind and remained silent. There was a long ring, and it started ringing again. Ignored it again and started tightening his throat. On the other hand, his breath started to get obstructed because of the chanting of angels. His eyes dimmed and slowly closed.

He raised his leg to push the stool and as he tried to push, the phone rang again for the third time. The ringing of the phone disturbs him. Taking a long breath in anger, and opened his eyes and thought, who is the person who is calling again and again?  I going to Switch off the phone. On the other hand, the angel said, “No, now is the time for you to be freed, and don’t let this time pass in vain.” Should he obey the words of the angel or should he accept the words of his life mind, thinks the Akash? Finally decided. No, until now I have been listening to the Angel. Now I will listen to my heart. He climbed up on the bed, making loose at the knot of the bed sheet. He was going to pick up the phone and put it on silent. It started ringing for the fourth time. New number. The Number was barely recognizable. He picked up the phone and thought that this phone call is the last call of my life.

Hello, who’s talking? Since then, one voice began to say with a smile, Hey brother Akash, how are you?

He did not recognize it. Again asked who is speaking. After that the answer came again, Hey brother, I’m calling Dipti, Hey Dipti Ranjan, why don’t you recognize me? ?? Akash began to think less. Hey brother, we both did police training together at Bhubaneswar, do you remember?? Akash remembered. He said, Hey brother, tell me, how are you? Since then, Dipti asked, first you tell me, how are you?? Akash said, “No,  brother I am not good.” Dipti asked again, yes I also got the news, you have been accused, and want to hear all the stories from you. Tell me, the Akash said no, brother, I can’t say, I don’t have time.

   On the other hand, the angel looks at him angrily and starts saying, hurry up and get on the stool. Then the voice came again.

Bro, what happened, you kept quiet, you used to call me your close friend but now you are saying that I don’t have time for you.

No bro, I’m not feeling well, I’m going to do a big job. On the other hand, Dipti said, “What is the big business that you cannot tell me?” Hearing this, Akash felt a little angry, and said in a deep voice, “I am going to commit suicide.” Dipti said, what else can you do? Come on, talk to me about what’s the matter then committed suicide.

  Akash’s anger rose again. Hey, are you having fun or what?? I am committed to suicide now. If you don’t believe me and make a video call, I will show you. On the other hand, Dipti said, “No, no, I don’t need to see your suicide set-up.” I will do the same if I see your setup. Saying this, Akash requested a video call. But Dipti rejected him and said. Hey, I’m on night duty. Sitting on the tower. INT person will know if the lights go out.

Talking only by voice calls. Then Akash said angrily. Are you having fun? I m going to hang up the phone and I’m going to kill myself. Akash said. Stay bro, do one thing and postponed your suicide. I will come on vacation next month. You come too. To meet in Cuttack, then you commit suicide after seeing. Hearing this, the Akash became silent and burned with anger. On the other hand, the angel stares at him angrily and forced him to come on the stool. Then the voice came again. Hey, bro are you angry?? Oh, listen, no need to be angry. First tell me your story, then if you want to commit suicide I will not refuse you. Akash said no brother can’t say.

Dipti said it will take two minutes from you. He said, “I don’t need to know, if you commit suicide tomorrow, do I have to tell the others?” you committed suicide because of a specific reason. Now the Akash calmed down. If you are asking, then listen.
Akash thought, if he asks, I will tell him and then I will kill myself. Akash said, after police training, I left my job in 2014 and became a forest ranger, but there is no peace here. Who stole and who got caught? Exactly 19 days ago, I caught a teak wooden truck at the gate. Just two minutes after that, a call came from Sallu Bhai of that area who is the owner of a famous wine distillery in the area, and threatened me saying that he should leave the truck, officer.

I said, if there are any threats left then you can come and tell the police station and hung up the phone. From that day onward a being harassed and on the second day I m going to the office, at the roadside a woman asked me for help to move forward. I got down from the jeep to help her, she shouted and called the people around and the woman tore her clothes and nail marks on her body and accused me of rape and the people around me beat me a lot and the police against me. Wrote the report.

  Since that day that Salu’s brother has been threatening me and telling me to leave this area or he will kill me and my family. I asked for the help of the police in this concern, but the police, together with Salu’s brother, oppositely spoke to me. I told my officer, and he also raised his hand and said you solve your own problem, don’t drag us in. All roads were closed for me.  I told my wife at home, and she explained and assured me that everything will be fine slowly, but it is impossible for me, I don’t want to live anymore, brother. No one is mine, everyone is here for selfish reasons. Not only that, but Salu Bhai is also asking me for 50 lakh rupees for not any reason.

On the other hand, Dipti said, why don’t you quit your job? Akash said, how to live with my family?  if I leave my job? Dipti said, Hey brother, it is the best way to solve suicide? If you commit suicide, will Sallu leave your family? If you do it and you have a daughter, she will become an orphan, have you ever thought? How will your wife who trusts you live? She cannot live without you. She may even commit suicide because of your death. What will happen to your money? Your parents do not accept your child as their own. On the other hand, the behavior of the in-laws is also not right. How will they survive in this selfish world, you tell me??

If you can’t fight them then get posted to another place from that place. Thinks well. Suicide is not the solution. Tell me what’s wrong. I must tell you the solution, but if you commit suicide today, you will be freed and you must be called a fool and coward man. You say how will your daughter live who takes her father’s name and feels superior everywhere. How will your wife live? who has boasted of her for your honest wife? How will the father and mother live who will see the death of their son before their death? You think once.

After hearing this, two drops of tears came out of Akash’s eyes. He closed his eyes and sat unconsciously on the bed. On the other hand, the angel gradually disappeared and his voice became less audible. He put his hand on his head. Hey bro, seriously what was I going to do? And two drops of tears came out. It is because of you that I have saved myself from making a big mistake today. Akash smiled and said, I knew from the first that you would do something wrong and I had a feeling. And you don’t live for me today, I lived for that girl, for that woman, and for that father and mother. I am nothing. Akash’s eyes were already wet. said. Brother, I have also written my suicide note. Akash said, now you decide and I will show you the solution. Go fresh, even if you haven’t eaten. Akash said yes.

Dipti said, “You order food from the hotel, otherwise you order it online.” Bring your wife tomorrow. Both are staying together. The mind will be fine. Being alone will bring bad thoughts to your mind. Now I am putting the phones and hanging up. Let’s talk to your father and mother once, but don’t tell them about your foolishness. Now I am keeping the phone, Dipti said

Akash took a deep breath and lay down on the bed. For about two minutes he laughs and cries a little while looking at the hanging bed sheet. Sunita’s phone rang. Sunita asked silently, what are you doing? Why is the phone not receiving it? I am very worried. Akash said, “No, I am fine.” I slept with my mobile on silent because I was not feeling well. Sunita asked, what happened? Akash said, he suffering from a headache and after talking a little, he asks for talking with Mom to give her the phone. Sunita gave the phone to her mother, and Akash spoke to her as well. He felt happy. Father asked. Mother said she has a little cold so she has eaten and gone to sleep. We will talk tomorrow. After talking a little, Akash hung up the phone. Online food also arrived in time. The next day he went to his village. He stayed for about four or five days and brought Sunita.

  The problem of the current Akash is slowly getting solved and that’s only because of a good friend like Dipti.

(Also that day, Akash’s wife called Dipti and said, “I called Akash many times and he didn’t pick up the phone. Can you please call him and ask him? He told me before about you and that you two were good friends. So I m very worried. Please call him and please suggest a good decision. I didn’t found anyway. So I messaged you on Facebook and asked for your number. Please forgive me if I m  disturbing you. Dipti also said, “Nothing Mam, I am not.”

After that, They were talking on the phone. because of the dipti that day, Akash returned from death gate.

After talking with Akash Dipti again called Akash’s wife and says that he should talk on the phone now but doesn’t say anything to make her angry. He is very worried. Dipti explained to Akash’s wife that you will speak well.

.
.
.
.
.
.

So the story is over…
So dear reader you will see such events today and tomorrow. Someone’s case is exactly like this story. He who has a friend with good judgment like Dipti survives, but he who does not has him, to get rid of this life, he takes the identity of a coward.

So what did you decide? Everyone should have a friend like Dipti, right? Must be one in the comments and how did you like this story, the words are waiting for you in the comment box, must say.

This story is little based on a true story. Only the name has been changed. No one has been indicated Individually and not harmed anyone.

The author has heard this story from the Dipti Ranjan and prepared it in front of you through the story.

So thank you Dipti brother.

Your favorite author
Nilamadhab Bhuya.

Articles, English, Nilamadhab Bhuyan, short story

A short story

1 Comment

Read in odia

The result was out in the last few days. The hard work of the last 3 years has paid off, but the in-laws are more unhappy than my family. Because after a few months, I am getting married. The husband is learning to work in a pharmacist shop near the medical center. 12000 rupees as monthly salary but there is another aim of him that to open a new pharmacist shop.

But that day when the result came out first I told my would-be husband, he was very happy and said whatever your hard work God has given you the result and also said that now I don’t need to open any shop. You will do the job. I will stay at home. I will help to read and serve the children. This was the talk of the day.

  In the evening, the husband came home after taking leave from the shop. Take a sweet packet. All day I ate sweets from my neighbor and friends. my desire for sweets had died but I had to eat from his hands again. His happiness sky touching. He was so happy that I cannot describe it. We sat and talked for about 3 hours. And those three hours happened for the first time in our life. Because if he calls before that, I am reading and he only asks about home and health and reading and talks for 2 minutes. During the day, friends and reporters came and asked many questions. I said all those things. Until noon that night only wishes and congratulations be heard on the phone.

From that day, for about 3-4 days, TV reporters came and interviewed. I also had to go to Delhi for 2 days. Because some course institutes introduced me to other students. It was about 6 days ago.

What happened tomorrow morning
Would my father-in-law introduce himself as the mini-leader in the village? He told him over the phone that we don’t want to have a relationship with this family and this is impossible and hung up the phone. He did not give him the option to question my father. My father called him again over the phone but he did not pick up the phone. Hearing this, my father a deep thought a lot. He came to me and asked what happened with you and that boy. I said no, Father. There is no such thing. I have been calling him since yesterday. He was not receiving and I texted him this morning. He told me in the message that there is some urgent work and I will call her when I am free.

Dad got worried again. I messaged again but no reply. I told my father. You don’t worry, you take a rest, I’m doing something. I took out my scooter with my younger brother and reached his pharmacist shop. There I came to know that he is on leave from tomorrow. I called again. But there is no answer.

When I came home, I was also worried. What happened suddenly? I sent my younger brother and father to his house in the evening to find out what happened. What they said was absurd. He is saying that if your daughter gets a job then who will serve us? If your daughter refuses to do the job, we will agree to this strong relationship. Hearing this, my father said. We told you this before. It was not right to fix the proposal for the last two years. My father-in-law replied that we knew that your daughter would get a job. My husband was sitting there silently. All the answers were given by the father-in-law. The father-in-law said again. If she will doing job tomorrow. She will not respect us. Far from serving us, she will think that we are servants of the house. Our son will not have respect and what she has learned maybe my son says, I will not open any shop for pharmacists again. Are we going to be so helpless that we are going to get up and running with our daughter-in-law’s money?

No, we do not agree with this proposal. My father said. Dear Brother what you think is not, it is the opposite. I have brought up my daughter with such discipline. She will not forget her manners. She will not let you lose your dignity. She will now be an IAS officer. I can’t say that she will press your leg or cook at home, that she will be around all the time. Yes, once again he says she will not quit her job. That job is not just her dream. She has also fulfilled the dreams of his parents. We are eyewitnesses to how many days and nights she spends in sleeplessness for the realization of that dream. And you are saying she will quit her job after his dream comes true?? It is impossible. The father-in-law got up. That is why we do not agree to this relationship. My father smiled a little. Brother, I have no question. You should think about it.

  If you have taken such a decision after listening to other people, then it is entirely your fault. The father tried to talk to my husband but the father-in-law spoke again. He won’t say anything. Our son will do whatever we say. Do I have respect too? We cannot lose that honor. Dad stood up. said once again. A new relationship was formed with you in these two years. I don’t call my judgment wrong. Take your time and make the right decision. The father-in-law got up again and said that we have already decided that we want to break this relationship. My Father and younger brother got up from the sofa and returned home with folded hands.

When I came home, I was surprised to hear this from my younger brother. Father was sitting with his hands on his head. Meanwhile, the news is playing on TV. I turned off the TV and took my hands off my father’s head and slept on his lap. Dad gave me a little fake smile. Dad patted my head and asked me, the younger brother told you the all things. I nodded yes. I asked seeing my father a little sad. Father, why are you thinking that? I didn’t do anything wrong by passing IAS. Yes, if they don’t want to see me as their daughter-in-law, then it’s not right to force them too much. Yes, I also told all reporters and TV channels that I am going to get married very soon what is the problem? The father said the reporter will line up the house again regarding this matter. I said, Father, nothing will happen, don’t worry.

I will get married after training, but still not. This happened before that. Maybe it was meant to be. I tried to make Dad smile a little. On the other hand, Mother brought food. We all sat down and ate.

This morning my husband (I mean father-in-law’s son) called me and ask me to forgive him. He says I don’t agree with Father’s decision. I like you and agree to marry you. But I cannot decide anything that will harm my father’s honor. I said, within two years a relationship had developed between us. It could not even turn into a love affair. Even if it is about your father’s honor, then you should not marry me by harming your father’s honor. Marry where your father decides. You will be happy and so will your family. Finally, I said that till now I only loved books but from now on I have to love other people. Maybe this is our last call. After saying this, I hung up the phone.

I think my IAS pass is wrong. No, there was another reason. Whose fault is it?? Or my father-in-law’s family??? Too many questions too many answers??? But still, I am happy. I also thank God that a new life will begin today. And in this life, I will live as I wish. And this was also God’s wish. I hope to be of good service during my IAS career. See what’s going on…

This is a short story of an IAS officer, by the author Nilamadhab Bhuyan.

Please let me know how you like this story by commenting.

Thank you very much for reading till the end. Don’t forget to share with other friends.

Click here for read this story on odia
#ଓଡ଼ିଆ, N Bhuyan, Nilamadhab Bhuyan, short story

ଛୋଟିଆ କାହାଣୀ ଟିଏ

1 Comment

Click here to read this story in English

ଗତ କିଛି ଦିନ ତଳେ ରେଜଲ୍ଟ ବାହାରିଲା । ଗତ ୩ ବର୍ଷର ପରିଶ୍ରମ ର ଫଳ ମିଳିଲା କିନ୍ତୁ ଘର ଲୋକ ଅପେକ୍ଷା ଶଶୁର ଘର ଲୋକେ ବହୁତ୍ ଦୁଃଖୀ ଅଛନ୍ତି । କାରଣ କିଛି ମାସ ପରେ ମୋର ବାହାଘର ହେବ । ସ୍ବାମୀ ମେଡିକାଲ ପାଖ ଗୋଟିଏ ଫାର୍ମାସିଷ୍ଟ ଦୋକାନ ରେ ରହି କାମ ଶିଖୁଛନ୍ତି। ମାସିକ ବେତନ ହିସାବରେ ୧୨୦୦୦ ଟଙ୍କା ମିଳୁଛି କିନ୍ତୁ ଆଗକୁ ଲକ୍ଷ ଅଛି ଯେ ଗୋଟିଏ ନିଜର ଫାର୍ମାସିଷ୍ଟ ଦୋକନ ଟିଏ କରିବେ ।

କିନ୍ତୁ ସେଦିନ ଯେତେବେଳେ ରେଜଲ୍ଟ ବାହାରିଲା ପ୍ରଥମେ ମୋ ସ୍ୱାମୀ ଙ୍କୁ ଜଣାଇଲି, ସେ ବହୁତ୍ ଖୁସି ହେଲେ ଏବଂ କହିଲେ ଯାହା ହେଉ ତୁମର କଷ୍ଟ କୁ ଭଗବାନ ଫଳ ସ୍ୱରୂପ ତୁମକୁ ଦେଇଛନ୍ତି ଏବଂ ଏହା ମଧ୍ୟ କହିଲେ ଯେ ଏବେ ମୋର ଦୋକାନ କରିବା ଦରକାର ନାହିଁ । ତମେ ତ ଚାକିରି କରିବ । ମୁଁ ଘରେ ରହିବି । ପିଲାମାନଙ୍କୁ ପଢା ପଢ଼ି ଏବଂ ସେବା କରିବି। ଏହା ଥିଲା ସେଦିନ ର କଥା।

ସନ୍ଧ୍ୟା ବେଳେ ଦୋକାନ ରୁ ଛୁଟି ନେଇ ସ୍ବାମୀ ଘର କୁ ଆସିଥିଲେ। ମିଠା ପ୍ୟାକେଟ ଟିଏ ନେଇ। ଦିନ ଟି ଯାକ ସାହି ପଡିଶା ଏବଂ ସାଙ୍ଗ ମାନଙ୍କ ହାତରୁ ମିଠା ଖାଇ ଖାଇ ଯେମିତି ମିଠା ପ୍ରତି ଇଚ୍ଛା ମରି ଯାଇଥିଲା କିନ୍ତୁ ତାଙ୍କ ହାତରୁ ପୁଣି ମୋତେ ଖାଇବାକୁ ପଡ଼ିଲା । ତାଙ୍କ ଖୁସି ଆକାଶ ଛୁଆଁ ଥିଲା । ସେ ଏତେ ଖୁସି ଥିଲେ ଯେ ମୁଁ ବର୍ଣ୍ଣନା କରି ପାରୁନି । ପ୍ରାୟ ୩ ଘଣ୍ଟା ବସି କଥା ହେଲୁ । ଆଉ ସେ ତିନି ଘଣ୍ଟା ଆମ ଜୀବନର ପ୍ରଥମ ଥର ପାଇଁ ହୋଇଥିଲା । କାରଣ ତା ପୂର୍ବରୁ ଯେବେ ସେ କଲ୍ କରନ୍ତି ମୁଁ ସେତେବେଳେ ପଢୁଥାଏ ଏବଂ ସେ କେବଳ ଘର କଥା ଆଉ ସ୍ବାସ୍ଥ୍ୟ କଥା ଆଉ ପଢା ପଢ଼ି କଥା ପଚାରି ଦିଅନ୍ତି ଏବଂ ୨ ମିନିଟ କଥା ହୋଇ ରଖି ଦିଅନ୍ତି । ଦିନ ବେଳେ ସାଙ୍ଗ ମାନେ ଆଉ ରିପୋର୍ଟର ମାନେ ଆସି ବହୁତ୍ ପ୍ରଶ୍ନ କରିଥିଲେ। ସେ କଥା ସବୁ କହିଲି । ସେଦିନ ରାତି ୧୨ ଟା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଫୋନ୍ ରେ କେବଳ ଶୁଭେଛା ଆଉ ଶୁଭକାମନା ହିଁ ଶୁଣିବାକୁ ମିଳୁଥିଲା ।

ସେଦିନ ପର ଠାରୁ ପ୍ରାୟ ୩-୪ ଦିନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଟିଭି ରିପୋର୍ଟର ମାନେ ଆସି interview ନେଲେ। ୨ ଦିନ ପାଇଁ ମୋତେ Delhi ମଧ୍ୟ ଯିବାକୁ ପଡ଼ିଲା। କାରଣ କିଛି ପାଠ୍ୟକ୍ରମ ସଂସ୍ଥା ମୋତେ ଶୁଭେଛା ଜଣେଇ ଅନ୍ୟ ବିଦ୍ୟାର୍ଥୀ ମାନଙ୍କ ସହିତ ପରିଚିତ କରାଇଲେ । ଏହା ଥିଲା ୬ ଦିନ ତଳର କଥା ।

କାଲି ସକାଳେ କଣ ହେଲା କେଜାଣି ମୋର ଶଶୁର, ସେ ଗାଁ ରେ କୁଜି ନେତା ସ୍ୱରୂପ ନିଜକୁ ପରିଚିତ କରନ୍ତି। ସେ ଫୋନ୍ ଦ୍ଵାରା ଜଣାଇଲେ ଯେ ଆମେ ଆପଣଙ୍କ ପରିବାର ସହ ସମ୍ପର୍କ ରଖିବାକୁ ଚାହୁଁ ନାହୁଁ ଏବଂ ଏହି ବାହାଘର ଅସମ୍ଭବ, କହି ଫୋନ୍ କାଟି ଦେଲେ। ବାପା ଙ୍କୁ ପ୍ରଶ୍ନ କରିବାକୁ ସମୟ ଦେଲେ ନାହିଁ । ବାପା ତାଙ୍କୁ ଫୋନ୍ କରିଲେ ସେ ମଧ୍ୟ ଫୋନ୍ ଉଠେଇଲେ ନାହିଁ । ଏକଥା ଶୁଣି ବାପା ବହୁତ୍ ଚିନ୍ତା କରିଲେ । ସେ ମୋତେ ଆସି ପଚାରିଲେ ତୋର ଆଉ ସେ ପୁଅ ସହିତ କଣ ଝଗଡ଼ା ହୋଇଛି କି ?? ମୁଁ କହିଲି ନାହିଁ ତ ବାପା। ସେମିତି କିଛି ନାହିଁ । ମୁଁ ତ, ଗତ କାଲି ଠାରୁ ତାଙ୍କୁ ଫୋନ୍ କରୁଛି । ସେ ରିଶିଭ କରୁ ନଥିଲେ ଏବଂ ଆଜି ସକାଳେ ମେସେଜ କରିଲି। ସେ ମେସେଜ ରେ ମୋତେ କହିଲେ ଯେ କିଛି ଜରୁରୀ କାମ ଅଛି ମୁଁ ଫ୍ରି ହେଲେ ତମକୁ କଲ୍ କରିବି।

ବାପା ପୁଣି ଚିନ୍ତା ରେ ପଡ଼ିଲେ । ମୁଁ ପୁଣି ମେସେଜ କରିଲି କିନ୍ତୁ କିଛି ଉତ୍ତର ନାହିଁ । ମୁଁ ବାପାଙ୍କୁ କହିଲି । ତମେ ଚିନ୍ତା କର ନାହିଁ ତମେ ରେଷ୍ଟ କର ମୁଁ କିଛି କରୁଛି। ମୁଁ ମୋ ସ୍କୁଟି ବାହାର କରିଲି । ସାନ ଭାଇ ଙ୍କୁ ବସେଇ ତାଙ୍କ ଫାର୍ମାସିଷ୍ଟ ରେ ପହଞ୍ଚିଲି। ସେଠି ଜାଣିବାକୁ ପାଇଲି ଯେ ସେ କାଲି ଠାରୁ ଛୁଟି ରେ ଅଛନ୍ତି । ମୁଁ ପୁଣି ଫୋନ୍ କରିଲି । କିନ୍ତୁ କିଛି ଉତ୍ତର ନାହିଁ ।

ଘରକୁ ଆସି ମୁଁ ମଧ୍ୟ ଚିନ୍ତାରେ ପଡ଼ିଲି । ହଠାତ୍ କଣ ହେଲା ବାହାଘର ଭାଙ୍ଗିବା ର ନିଷ୍ପତି ସୁଣେଇ ଦେଲେ । ଜାଣିବା ପାଇଁ ସନ୍ଧ୍ୟା ବେଳେ ମୋ ସାନ ଭାଇ ଏବଂ ବାପାଙ୍କୁ ତାଙ୍କ ଘରକୁ ପଠେଇଲି। ସେମାନେ ଯାହା କହିଲେ ତାହା ଅବାନ୍ତର ଥିଲା । ସେ କହୁଛନ୍ତି ଯେ ତୁମ ଝିଅ ଯଦି ଚାକିରି କରିବ ତେବେ ଆମକୁ କିଏ ସେବା କରିବ ? ଯଦି ଆପଣଙ୍କ ଝିଅ ଚାକିରି କରିବାକୁ ମନା କରନ୍ତି ତେବେ ଆମେ ଏହି ବାହାଘର ରେ ରାଜି ହେବୁ। ଏତିକି ଶୁଣି ବାପା କହିଲେ । ଏକଥା ଆମେ ଆପଣକୁ ଆଗରୁ କହିଥିଲୁ । ଗତ ଦୁଇ ବର୍ଷ ହେଲା ପ୍ରସ୍ତାବ ଠିକ୍ କରି ରଖିବା ଠିକ୍ ନଥିଲା । ମୋ ଶଶୁର ଉତ୍ତର ଦେଲେ ଯେ ଆମେ କଣ ଜାଣିଥିଲୁ କି ଯେ ଆପଣଙ୍କ ଝିଅ ସତରେ ଚାକିରି ପାଇଯିବ । ସେଠି ମୋ ସ୍ବାମୀ ଚୁପ୍ ହୋଇ ବସିଥିଲେ। ସବୁ ଉତ୍ତର ଶଶୁର ଦେଉଥିଲେ । ଶଶୁର ପୁଣି କହି ଉଠିଲେ । କାଲି ଯଦି ସେ ଚାକିରି କରିବ । ଆମକୁ ସେ ସମ୍ମାନ ଦେବ ନାହିଁ। ଆମ ସେବା ତ କରିବା ଦୂରର କଥା ଆମକୁ ସେ ଘର ର ଚାକର ବୋଲି ଭାବିବ । ଆମ ପୁଅ ର ଇଜ୍ଜତ ରହିବ ନାହିଁ ଏବଂ ସେ କଣ ପାଠ ପଢେଇଛି କେଜାଣି ମୋ ପୁଅ କହୁଛି ମୁଁ ଆଉ ଫାର୍ମାସିଷ୍ଟ ଦୋକାନ କରିବି ନାହିଁ । ଆମେ କଣ ଏତେ ଅସହାୟ ହୋଇଯିବୁ ଯେ ଆମେ ବୋହୂ ଟଙ୍କା ରେ ଆମେ ଉଠ ବସ୍ ହେବୁ।

ନା ନା ଆମେ ଏହି ପ୍ରସ୍ତାବ ରେ ରାଜି ନାହୁଁ। ବାପା କହି ଉଠିଲେ। ସମୁଦୀ ବାବୁ ଆପଣ ଯାହା ଭାବୁଛନ୍ତି ନା, ତାହା ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ଓଲଟା । ମୋ ଝିଅ କୁ ମୁଁ ସେଭଳି ଶିଷ୍ଟାଚାର ଦେଇ ବଡ କରି ଆସିଛି । ସେ ନିଜ ମାନ ମର୍ଯ୍ୟାଦା ଭୁଲିବ ନାହିଁ । ସେ ଆପଣଙ୍କ ସମ୍ମାନ ହାନି ହେବାକୁ ଦେବ ନାହିଁ। ସେ ବର୍ତ୍ତମାନ ଜଣେ ଆଇଏଏସ୍ ଅଫିସର ହେବ। ସେ ଆପଣଙ୍କ ଗୋଡ ଚିପି ଦେବ କିମ୍ବା ଘରେ ରୋଷେଇ କରି ପାରିବ, ସେତେ ସମୟ ତା ପାଖରେ ଥିବ ବୋଲି ଏହା ମୁଁ କହି ପାରିବି ନାହିଁ। ହଁ, ପୁଣି ଥରେ କହି ରଖୁଛି ସେ ଚାକିରି ଛାଡ଼ିବ ନାହିଁ । ସେ ଚାକିରି ତାର କେବଳ ସ୍ବପ୍ନ ନୁହେଁ । ତାର ବାପା ମା ର ସ୍ବପ୍ନ ମଧ୍ୟ ସେ ପୂରଣ କରିଛି। ସେ ସ୍ବପ୍ନ ସାକାର ପାଇଁ ସେ କେତେ ରାତି କେତେ ଦିନ ଅନିଦ୍ରା ରେ ଦିନ କାଟିଛି ତାହା ଆମେ ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷଦର୍ଶୀ। ଆଉ ସେ ସ୍ବପ୍ନ ସାକାର ହେବା ପରେ ଆପଣ କହୁଛନ୍ତି ସେ ଚାକିରି ଛାଡ଼ି ଦେବ ?? ଏହା ଅସମ୍ଭବ। ଶଶୁର କହି ଉଠିଲେ । ସେଥିପାଇଁ ଏହି ସମ୍ପର୍କ ପାଇଁ ଆମେ ରାଜି ନାହୁଁ । ବାପା ଅଳ୍ପ ହସିଲେ। ସମୁଦୀ ମୋର କିଛି ପ୍ରଶ୍ନ ନାହିଁ । ଆପଣ ଚିନ୍ତା କରିବା କଥା ।

ଆପଣ ଯଦି ଅନ୍ୟ ଲୋକଙ୍କ କଥା ଶୁଣି ଯଦି ଆପଣ ଏମିତି ନିଷ୍ପତି ନେଇଛନ୍ତି ତେବେ ଏହା ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଆପଣଙ୍କ ଭୁଲ । ବାପା ମୋ ସ୍ବାମୀ ସହିତ କଥା ହେବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିଲେ କିନ୍ତୁ ଶଶୁର ପୁଣି କହି ଉଠିଲେ। ସେ କିଛି କହିବ ନାହିଁ । ଯାହା ଆମେ କହିବୁ ଆମ ପୁଅ ତାହା କରିବ। ମୋର ମଧ୍ୟ ଇଜ୍ଜତ ଅଛି ନା । ଆମେ ସେ ଇଜ୍ଜତ କୁ ହରେଇ ପାରିବୁ ନାହିଁ। ବାପା ଉଠି ଠିଆ ହେଲେ । ପୁଣି ଥରେ କହି ଉଠିଲେ । ଆପଣଙ୍କ ସହିତ ଏହି ଦୁଇ ବର୍ଷ ଭିତରେ ଗୋଟିଏ ନୂଆ ସମ୍ପର୍କ ଗଢି ଉଠିଥିଲା । ମୁଁ ଆପଣକଂ ନିଷ୍ପତି କୁ ଭୁଲ କହୁନି । ଆପଣ ସମୟ ନିଅନ୍ତୁ ଏବଂ ଉଚିତ୍ ନିଷ୍ପତି ନିଅନ୍ତୁ । ଶଶୁର ପୁଣି କହି ଉଠିଲେ ଆମେ ନିଷ୍ପତି ନେଇ ସାରିଛୁ ଆମେ ଏହି ସମ୍ପର୍କ ଭାଙ୍ଗିବାକୁ ଚାହୁଁଛୁ । ବାପା ଏବଂ ସାନ ଭାଇ ସୋଫା ରୁ ଉଠି ହାତ ଯୋଡ଼ି ଘରକୁ ଫେରିଗଲେ ।

ଘରେ ଆସି ସାନ ଭାଇ ମୁହଁରୁ ଏକଥା ଶୁଣି ମୁଁ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହେଲି । ବାପା ମୁଣ୍ଡରେ ହାତ ଦେଇ ବସିଥିଲେ । ସେପଟେ ଟିଭି ରେ ନିଉଜ ଚାଲିଥାଏ । ଟିଭି ବନ୍ଦ କରି ବାପାଙ୍କ ମୁଣ୍ଡରୁ ହାତ ବାହାର କରି ତାଙ୍କ କୋଳରେ ମୁଁ ଶୋଇଲି। ବାପା ମୋତେ ଅଳ୍ପ ମିଛ ହସ ଦେଲେ। ବାପା ମୋ ମୁଣ୍ଡରେ ଆଁଉସି ଦେଲେ ଏବଂ ପଚାରିଲେ ସାନ ଭାଇ ସବୁ କହିଲା ?? ମୁଁ ମୁଣ୍ଡ ହଲେଇ ହଁ କରିଲି। ବାପାଙ୍କୁ ଅଳ୍ପ ଦୁଃଖୀ ଦେଖି ମୁଁ ପଚାରିଲି। ବାପା ଆପଣ କାହିଁକି ଚିନ୍ତା କରୁଛନ୍ତି ଯେ । ମୁଁ ଆଇଏଏସ୍ ପାସ୍ କରି କିଛି ଭୁଲ କରିନି ତ। ହଁ ସେମାନେ ଯଦି ମୋତେ ତାଙ୍କ ବୋହୂ ରୂପରେ ଦେଖିବାକୁ ଚାହୁଁ ନାହାନ୍ତି ତେବେ ତାହା ତାଙ୍କ ଇଚ୍ଛା ଆମେ ଅଧିକ ବାଧ୍ୟ କରିବା ଠିକ୍ ନୁହଁ। ହଁ ମୁଁ ମଧ୍ୟ ସବୁ ରିପୋର୍ଟର କୁ ଏବଂ ଟିଭି ଚ୍ୟାନେଲ କୁ କହି ଦେଇଛି ଯେ ମୁଁ ଅତି ଶୀଘ୍ର ବିବାହ କରିବାକୁ ଯାଉଛି ଏଥିରେ ଅସୁବିଧା କଣ। ବାପା କହିଲେ, ଏହି କଥା କୁ ନେଇ ରିପୋର୍ଟର ଙ୍କର୍ ପୁଣି ଘରେ ଲାଇନ୍ ଲାଗିବେ। ମୁଁ କହିଲି, ବାପା କିଛି ହେବନି ଆପଣ ଚିନ୍ତା କରନ୍ତୁ ନାହିଁ ।

ମୁଁ ଟ୍ରେନିଂ କରି ଆସିଲା ପରେ ବିବାହ କରିବି ଏବେ ମଧ୍ୟ କରି ନଥାନ୍ତି । ତା ପୂର୍ବରୁ ଏମିତି ଘଟିଗଲା । ବୋଧେ ଏମିତି ହେବାକୁ ଥିଲା । ମୁଁ ବାପାଙ୍କୁ ଅଳ୍ପ ହସେଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିଲି । ସେପଟେ ମା ଖାଇବା ବାଢ଼ି ଆଣିଲେ । ସମସ୍ତେ ବସି ଖାଇଲୁ ।

ଆଜି ସକାଳେ ମୋ ସ୍ୱାମୀ ( ମାନେ ସେ ପୁଅ) ମୋତେ କଲ୍ କରି ଭୁଲ ମାଗିଲେ । ମୁଁ ବାପାଙ୍କ କଥା ରେ ରାଜି ନାହିଁ କିନ୍ତୁ ମୁଁ ତୁମକୁ ପସନ୍ଦ କରେ ଏବଂ ତୁମକୁ ବିବାହ କରିବାକୁ ରାଜି ଅଛି। କିନ୍ତୁ ବାପାଙ୍କ ଇଜ୍ଜତ ହାନି ହେବ ବୋଲି ମୁଁ କିଛି ସ୍ଥିର କରି ପାରୁନି। ମୁଁ କହିଲି, ଦୁଇ ବର୍ଷ ଭିତରେ ଆମ ଭିତରେ ଗୋଟିଏ ସମ୍ପର୍କ ଟିଏ ଗଢି ଉଠିଥିଲା । ତାହା ପ୍ରେମ ସମ୍ପର୍କ ରେ ପରିଣତ ମଧ୍ୟ ହୋଇ ପାରିଲା ନାହିଁ । ଯଦିଓ ତୁମ ବାପାଙ୍କ ଇଜ୍ଜତ ର କଥା, ତେବେ ତୁମେ ତୁମ ବାପାଙ୍କ ଇଜ୍ଜତ କୁ ହାନି କରି ମୋତେ ବିବାହ କରନ୍ତୁ ନାହିଁ । ଆପଣଙ୍କ ବାପା ଯେଉଁଠି ସ୍ଥିର କରିବେ ସେଠି ବିବାହ କର । ଆପଣ ମଧ୍ୟ ଖୁସିରେ ରହିବେ ଏଵଂ ଆପଣଙ୍କ ପରିବାର ମଧ୍ୟ ଖୁସିରେ ରହିବେ । ଶେଷରେ ମୁଁ କହିଲି ଯେ ଆଜି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମୁଁ କେବଳ ପୁସ୍ତକ କୁ ଭଲ ପାଇ ବସିଥିଲି କିନ୍ତୁ ଆଜି ଠାରୁ ମଣିଷ କୁ ଭଲ ପାଇବାକୁ ପଡ଼ିବ। ବୋଧ ହୁଏ ଏହା ଆମର ଶେଷ କଲ୍ । ଏତିକି କହି ଫୋନ୍ କାଟି ଦେଲି ।

ମୁଁ ଭାବୁଛି ମୋର ଆଇଏଏସ୍ ପାସ କରିବା ଭୁଲ ?? ନା ଆଉ କିଛି କାରଣ ଥିଲା । ଏଠି ଭୁଲ କାହାର ହେଲା ମୋର?? ନା ମୋ ଶଶୁର ଘର ଲୋକ ଙ୍କର??? ବହୁତ୍ ପ୍ରଶ୍ନ ବହୁତ୍ ଉତ୍ତର ??? କିନ୍ତୁ ତଥାପି ମୁଁ ଖୁସି ଅଛି । ଭଗବାନ ଙ୍କୁ ଧନ୍ୟବାଦ ମଧ୍ୟ ଦେଉଛି, ଯେ ଆଜି ଠାରୁ ଗୋଟିଏ ନୂଆ ଜୀବନ ର ପ୍ରାରମ୍ଭ ହେବ । ଆଉ ଏହି ଜୀବନ ରେ ମୁଁ ମୋ ଇଚ୍ଛାରେ ବଞ୍ଚିବି । ଆଉ ଏହା ମଧ୍ୟ ଭଗବାନ ଙ୍କ ର ମଧ୍ୟ ଇଚ୍ଛା ଥିଲା ବୋଧେ । ମୋ ଆଇଏଏସ୍ ଜୀବନୀ କାଳ ଭିତରେ ମୁଁ ଉତ୍ତମ ସେବା ଦେବୀ ବୋଲି ଆଶା ରଖିଛି । ଦେଖା ଯାଉ କଣ ହେଉଛି….

ଏହା ଥିଲା ଗୋଟିଏ ଆଇଏଏସ୍ ଅଧିକାରୀ ର ଛୋଟିଆ କାହାଣୀ ଟିଏ, ଗାଳ୍ପିକ ନୀଳମାଧବ ଭୂୟାଁ ଙ୍କ ତରଫରୁ ।

ଏହି କାହାଣୀ ଟି ଆପଣଙ୍କୁ କେମିତି ଲାଗିଲା କମେଣ୍ଟ ମାଧ୍ୟମରେ ଜଣେଇବାକୁ ଅନୁରୋଧ ।

ଶେଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପଢ଼ି ଥିବାରୁ ଆପଣଙ୍କୁ ବହୁତ୍ ବହୁତ୍ ଧନ୍ୟବାଦ୍ । ଅନ୍ୟ ମନକୁ ସେୟାର କରିବାକୁ ଭୁଲିବେ ନାହିଁ ।

Click here to read this story in English
#ଓଡ଼ିଆ, N Bhuyan, Nilamadhab Bhuyan, poems, Uncategorized

ଫେରିବନି ସେ ସମୟ

Leave a comment

ସମ୍ପର୍କ ଟା ମଳିନ ପଡ଼ିଯାଏ
କିଛି ଅଭୁଲା ସ୍ମୁତି କୁ ନେଇ
ଦୁଃଖ ଲାଗେ ସେଠି
ଯେବେ ସବୁ ପୁରୁଣା ଅନୁଭବ ହୁଏ
କିଛି ପୁରୁଣା ଜିନିଷ କୁ ନେଇ..
ଅଳ୍ପ ଭାବନାରେ ହଜି ଯାଏ ମୁଁ
ମାତ୍ର ତାହା କେବଳ କିଛି କ୍ଷଣ ପାଇଁ
ଜାଣିଛି ଫେରି ଆସିବ ନାହିଁ ସେ କ୍ଷଣ
ଏବଂ ସେ ପୁରୁଣା ସ୍ମୁତି ବହୁତ୍ ଦୁଃଖ ଦେବ
ତଥାପି ମୁଁ ଇତିହାସ ର
ସେ କାଳିମା ଭିତରେ ବଞ୍ଚିବାକୁ ଚାହେଁ
ପ୍ରକୃତରେ ତାହା ହିଁ ସତ୍ୟ
ଫେରିବନି କେବେ ସେ ସମୟ କାରଣ
ସେ ମୋ ଅଭୁଲା ଇତିହାସ ଟିଏ !!!

ନୀଳମାଧବ ଭୂୟାଁ ଙ୍କ ଲେଖନୀରୁ…

ଅନ୍ୟ କବିତା ଗୁଡ଼ିକ ପଢ଼ିବା ପାଇଁ ଏଠି କ୍ଲିକ୍ କରନ୍ତୁ

#ଓଡ଼ିଆ, Long Story, N Bhuyan, Nilamadhab Bhuyan, stories

ଗୃହ ଚଣ୍ଡୀ (ଶେଷ ଭାଗ)

Leave a comment

Part-5

ଅନିତା ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ନିଜ ମୁଣ୍ଡ ଖଟେଇ କହିଲା, ମୁଁ କିଛି କରିନି ଯାହା କରିଛି ସବୁ ଏ ସିପ୍ରା କରିଛି । ସିପ୍ରା ରାଗରେ ଅନିତା ଆଡକୁ ଚାହିଁ ରହିଥାଏ। ପୋଲିସ କହିଲା ତମର ସବୁ ଭୁଲ ର ହିସାବ ଜେଲ୍ ଭିତରେ ହେବ। ଅନିତା ରାକେଶ ର ଗୋଡ଼ ତଳେ ପଡିଗଲା ଏବଂ ମୋର ଭୁଲ ହୋଇଗଲା ମୋତେ କ୍ଷମା କରିଦିଅ। ମୁଁ ଜେଲ୍ ଯିବାକୁ ଚାହୁଁ ନାହିଁ। ଆଉ ଭୁଲ କରିବି ନାହିଁ । ମୁଁ ବାପାଙ୍କୁ ସେବା କରିବି। ମୁଁ ତମ ଠାରୁ ଅଲଗା ହେବାକୁ ଚାହୁଁ ନାହିଁ । ବାକି ସମସ୍ତେ ମଧ୍ୟ ଆସି ପହଞ୍ଚି ଗଲେ। ଅନିତା, ମଧୁ ଏବଂ ସୁଧୀର କୁ ଦେଖି ଟିକେ ସାହାସ ପାଇଲା । ସେ ମଧୁ ଏବଂ ସୁଧୀର କୁ ଅନୁରୋଧ କରି କହିଲା, ଜିଜୁ ତମେ ତାଙ୍କୁ ଟିକେ ବୁଝାଇ କୁହ। ମଧୁ, ତୁ ତ କହ। ମଧୁ କହିଲା, ଛି..ତୋତେ ମୋ ସାଙ୍ଗ କହିବାକୁ ଖରାପ ଲାଗୁଛି । ଆଜି ତୋର ସବୁ କଳା କର୍ମ ମୁଁ CCTV ରେ ଦେଖି ମୋତେ ବିଶ୍ୱାସ ହେଉ ନଥିଲା। ତୁ ଏମିତି ଗୃହ ଚଣ୍ଡୀ ପାଲଟି ଯିବୁ ବୋଲି ମୁଁ କେବେ ଭାବି ନଥିଲି । ତୋର ଭୁଲ କୁ ଲୁଚେଇ ମୁଁ ରାକେଶ ର ଜୀବନ ନଷ୍ଟ କରିଛି ବୋଲି ମୋତେ ଏବେ ଅନୁତାପ ହେଉଛି । ରାକେଶ ଆଗରେ ମଧୁ ହାତ ଯୋଡ଼ି କହିଲା । ରାକେଶ ମୋତେ କ୍ଷମା କରିବ ମୋ ସାଙ୍ଗ ପାଇଁ ମୁଁ ବହୁତ୍ ଲଜ୍ଜିତ । ଅନିତା କୁ କେବେ କ୍ଷମା କରିବ ନାହିଁ। ସେ କଲେଜ ସମୟରୁ ଖରାପ ଥିଲା କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଭାବିଥିଲି କାଳେ ସେ ସୁଧୁରି ଯିବ କିନ୍ତୁ ମୋ ଭାବନା ଭୁଲ ଥିଲା। ରାକେଶ କହିଲା, କିଛି ନାହିଁ ଭାଉଜ। ତମେ କାହିଁକି କ୍ଷମା ମାଗୁଛ। ଏ ଗୃହ ଚଣ୍ଡୀ କୁ ଦଣ୍ଡ ଦରକାର। ପୋଲିସ ବାବୁ ଅନିତା କୁ ନେଇ ଯାଆନ୍ତୁ। ପ୍ରମାଣ ମୁତାବକ ଯାହା ଦଣ୍ଡ ଦେବାର ଅଛି ଆଇନ ଦେବ । କିନ୍ତୁ ଅନିତା ଅନୁରୋଧ କରି ଚାଲିଥାଏ ପ୍ଲିଜ୍ ରାକେଶ ମୋତେ କ୍ଷମା କର, ମୋତେ କ୍ଷମା କର। ରାକେଶ ରାଗରେ ଅନିତା ଆଡକୁ ଚାହିଁ ରହିଥାଏ, କିଛି କହୁ ନଥାଏ।

Click the image for read this story



ତାପରେ ମହିଳା ପୋଲିସ ଅଫିସର ଅନିତା ଆଉ ସିପ୍ରା କୁ ଜେଲ୍ ନେଇ ଗଲେ। ରାକେଶ ମଧ୍ୟ ନିରୁପାୟ ଥିଲା । ସେ ବାଧ୍ୟ ହେଲା ଯେ ଏମିତି ଗୃହ ଚଣ୍ଡୀ କୁ ଉଚିତ୍ ଦଣ୍ଡ ଯଦି ଦିଆ ନ ଯିବ ତେବେ କାଲି ସେ ମୋ ଜୀବନ ସହିତ ଖେଳିବ । ଅନିତା ଏବଂ ସିପ୍ରା ର ଜେଲ୍ ପରେ କେସ କୋର୍ଟ ରେ ଯାଇ ପହଁଚିଲା । ସେଠି ମଧ୍ୟ ଅନିତା ଏବଂ ସିପ୍ରା ଦୋଷୀ ସାବ୍ୟସ୍ତ ହେଲା ଏବଂ କିଛି ବର୍ଷ ପାଇଁ କାରାଗାର ର ଶୁଣାଣି ହେଲା ।

ଏପଟେ ରାକେଶ ମଧ୍ୟ ଛାଡ଼ପତ୍ର ପାଇଁ ଅପିଲ କରିଥିଲା ଏବଂ ପରେ ଦୁହିଁଙ୍କ ଛାଡ଼ପତ୍ର ମଧ୍ୟ ହୋଇଗଲା। ବର୍ତ୍ତମାନ୍ ରାକେଶ ସ୍ଥିର କରିଲା ଯେ ସେ ଏକା ରହିବ ଏବଂ ନିଜ ଘର ମଧ୍ୟ ବଦଳି କରି ଷ୍ଟୁଡ଼ିଓ କରିଥିବା ଘରରେ ବାପାଙ୍କ ସହିତ ରହିଲା। କାମବାଲୀ ଆସେ କେବଳ ବାପାଙ୍କ ସେବା ଏବଂ ରୋଷେଇ କରିବା ପାଇଁ । ଯେବେ ରାକେଶ ବାହାରକୁ ଯାଏ କାମବାଲୀ ନିଜ ବାପା ଭଳି ରାତି ରହି ବାପାଙ୍କ ସେବା ମଧ୍ୟ କରେ ।

ତେବେ କାହାଣୀ ଟି ଏତିକି ଥିଲା ଏଵଂ ଏହି କାହାଣୀ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ କାଳ୍ପନିକ ଅଟେ ଏଠି ଲେଖକ କୌଣସି ବ୍ୟକ୍ତି ବିଶେଷ କୁ ଇଙ୍ଗିତ କରି ଏହି କାହାଣୀ କୁ ପଦାର୍ପଣ କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରି ନାହାନ୍ତି ।

ତେବେ କାହାଣୀ କୁ ଶେଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଧର୍ଯ୍ୟ ର ସହିତ ପଢ଼ି ଥିବାରୁ ଆପଣଙ୍କୁ ଲେଖକ ଙ୍କ ତରଫରୁ ଅଶେଷ ଅଶେଷ ଧନ୍ୟବାଦ।

ଆପଣଙ୍କ ପ୍ରିୟ ଗାଳ୍ପିକ
ନୀଳମାଧବ ଭୂୟାଁ

.

.

.

.

ଏହି କାହାଣୀ ଟି ନୀଳମାଧବ ଭୂୟାଁ ଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ଲିଖିତ। ତାଙ୍କର ଲିଖିତ ଅନ୍ୟ କାହାଣୀ ଗୁଡ଼ିକ ପଢ଼ିବା ପାଇଁ ତଳେ ଦିଆ ଯାଇଥିବା ଲିଙ୍କ କୁ କ୍ଲିକ୍ କରନ୍ତୁ

Click Here

Click the image for read this story

Part-1 କୁ ପୁଣି ଥରେ ପଢ଼ିବା ପାଇଁ ଏଠି କ୍ଲିକ୍ କରନ୍ତୁ

#ଓଡ଼ିଆ, Long Story, N Bhuyan, Nilamadhab Bhuyan, stories

ଗୃହ ଚଣ୍ଡୀ (ପଞ୍ଚମ)

Leave a comment

Part-4

ରାକେଶ , ଅନିତାକୁ ମେଡ଼ିକାଲ ବାହାର କୁ ଡାକି ନିଶା ଔଷଧ ବିଷୟରେ ପଚାରିଲା । ସେ ପୁଣି ମିଛ ଉପରେ ମିଛ କହି ଚାଲିଲା। ସେ ନିଜ ଭୁଲ ମାନିଲା ନାହିଁ । ମାତ୍ର ଅନିତା ର ଆଖି ଦେଖି ରାକେଶ ଜାଣି ପାରୁଥିଲା। କିନ୍ତୁ ରାକେଶ ମଧ୍ୟ ଚୁପ୍ ନ ରହି କହି ଉଠିଲା, ମୁଁ ଜାଣି ସାରିଲିଣି ଏ ସବୁ ତମେ କରୁଛ। କେବଳ ପ୍ରମାଣ ନାହିଁ ବୋଲି ମୋତେ ଆଉ ମୋ ବାପାଙ୍କୁ ହଇରାଣ କରୁଛ ନା ?? ଅନିତା ମଧ୍ୟ କହି ଉଠିଲା, ହଁ ହଁ ଏ ସବୁ ମୁଁ କରୁଛି । ତମେ ପ୍ରମାଣ ନେଇ ଆସ ଆଉ ବେଶୀ କିଛି କହିବ ତେବେ ମହିଳା କମିଶନ ରେ ଯାଇ ତୁମ ନାମରେ ଅଭିଯୋଗ କରି ତୁମକୁ ଜେଲ୍ ପଠେଇବି ଆଉ ତୁମ ବାପାଙ୍କୁ ସିଧା ଉପରକୁ । ରାକେଶ ରାଗରେ ଜଳୁ ଥାଏ । ଅନିତା ମେଡିକାଲ କୁ ନ ଯାଇ ଗାଡ଼ି ଭିତରେ ବସି ରହିଲା । ସେ ମନେ ମନେ ଭାବୁଥିଲା ଏଥର କିଛି ବଡ ପଦକ୍ଷେପ ନେବ ବୋଲି । ସେ ମନେ ମନେ ରାଗରେ ଜଳୁଥାଏ , ରାକେଶ ମଧ୍ୟ ମନରେ ସ୍ଥିର କରି ସାରିଥିଲା ଯେ ଶେଷ ଉପାୟ ହେଲା ଯେ ଛାଡ଼ପତ୍ର ଆଉ ଯଦି ପ୍ରମାଣ ମିଳେ ତେବେ ସିଧା ଜେଲ୍ ପଠେଇବି। ଆଉ ଏହି ଗୃହ ଚଣ୍ଡୀ କୁ ସମ୍ଭାଳିବା ଅସମ୍ଭବ ହୋଇଗଲାଣି।

ସେପଟେ ସିସିଟିଭି ଫିଟ୍ ହୋଇ ସାରିଥିଲା ଏବଂ ପୋଲିସ କୁ ମଧ୍ୟ ଖବର ଦେଇ ସତର୍କ କରି ରଖିଥିଲା ସୁଧୀର । ସଭିୟେଁ ଘରକୁ ଆସିଲେ ଏବଂ ରାକେଶ କହିଲା ମୋର ବାହାଘର କଲ୍ ଅଛି ମୁଁ କାଲି ସନ୍ଧ୍ୟାରେ କିମ୍ବା ତା ପର ଦିନ ସକାଳେ ଆସିବି କହି ଚାଲିଗଲା। ଅନିତା କୁ ପୁଣି ମଉକା ମିଳିଲା ଏବଂ ମନେ ମନେ ଭାବିଲା । ଏ ବୁଢ଼ା କୁ ଆଜି ସିଧା ଉପରକୁ ପଠେଇବି। ମୋତେ କିଛି ବି କରିବାକୁ ପଡେ ତେବେ କରିବି। ସେପଟେ ରାକେଶ ସୁଧୀର , ରାକେଶ ର ଘର ଠାରୁ କେବଳ ୫୦ ମିଟର ଦୂରରେ ତାର ସାଙ୍ଗ ଘରେ ବସି ସିସିଟିଭି ରେ ସବୁ ଦେଖୁଥାନ୍ତି ଏବଂ ସିସିଟିଭି ରୁମ୍ ରେ ଗୋଟିଏ ସ୍ପେସିଆଲ ପୋଲିସ୍ ଅଫିସର୍ ଦେଖିବାକୁ ବସିଥିଲେ। ପୋଲିସ ର ଯୋଜନା ମୁତାବକ ରାକେଶ ସବୁ କଥା ମାନି ପୋଲିସ କୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିବାକୁ ଲାଗିଥିଲା । କିନ୍ତୁ ଏତିକି ବିଶ୍ୱାସ ଥିଲା ଯେ ଅନିତା ଯାହା ଭୁଲ କାମ କରିବାର ଅଛି ଆଜି ହିଁ କରିବ ଅବା କାଲି ସକାଳ ଭିତରେ କରିବ । ସମସ୍ତେ କେବଳ ପ୍ରମାଣ ଅପେକ୍ଷାରେ ଥିଲେ ।

Click the image for read this story



ଅନିତା ମଧ୍ୟ ବହୁତ୍ ଚାଲାକ୍ ସେ ମଧ୍ୟ ଭାବିଲା ରାକେଶ ଆଉ ସୁଧୀର ମିଶି ଘରେ ସିସିଟିଭି ଲଗେଇ ନାହାନ୍ତି ତ ? ସେ ଭାବନାରେ ଅନିତା ପ୍ରଥମେ ପୁରା ଘର ଚେକ୍ କରିଲା କିନ୍ତୁ ଭାଗ୍ୟ ବଶତଃ ସେ କିଛି ମଧ୍ୟ ପାଇଲା ନାହିଁ କିନ୍ତୁ ବାପାଙ୍କ ଶୋଇବା ଘର, ରାକେଶ ର ବେଡ୍ ରୁମ୍ ଏବଂ ରୁମ୍ ରେ ସିସିଟିଭି ଲାଗିଥାଏ ଏବଂ ଯାହା କଥା ବାର୍ତ୍ତା ହେବ ତାହା ମଧ୍ୟ ଶୁଣି ପାରୁଥିଲେ ଏବଂ ଏଥର ଅନିତା ଭାବିଲା ଏଥର ସେ ସିଧା ଉପରକୁ ପଠେଇବା ବ୍ୟବସ୍ଥା କରିବ। ସେ ତାର ଅନ୍ୟ ଏକ ସାଙ୍ଗ ସିପ୍ରା କୁ ଫୋନ୍ କରି ଡାକିଲା। ସିପ୍ରା ହେଉଛି ତାର କଲେଜ କ୍ଲାସ୍ ମେଟ୍ । ସେ ତାର ନୂଆ ବଏଫ୍ରେଣ୍ଡ କୁ ମଧ୍ୟ ଡାକିଲା କିନ୍ତୁ ସେ କିଛି କାମ ବ୍ୟସ୍ତ ଯୋଗୁ ସେ ଫୋନ୍ ରେ ମନା କରିଦେଲା ଏହା ସବୁ ପୋଲିସ ଏବଂ ରାକେଶ CCTV ରେ ଦେଖି ପାରୁଥିଲେ । ସିପ୍ରା ଜଣେ ଚରିତ୍ର ହିନ ମହିଳା ଟିଏ ସେ ତାର ପ୍ରଥମ ସ୍ବାମୀ କୁ ବିଷ ଦେଇ ମାରି ନିଜ ପ୍ରେମିକା ସହ ଦ୍ଵିତୀୟ ବିବାହ କରିଛି କିନ୍ତୁ ତଥାପି ଅନ୍ୟ ଏକ ପ୍ରେମିକା ସହିତ ସମ୍ପର୍କରେ ଅଛି । ଲାଗୁଥିଲା ଏହି ଯୋଜନା ବିଷୟରେ ସେ ଦୁଇ ଜଣ ଆଗରୁ ଏ ବିଷୟରେ କଥା ହୋଇ ସାରି ଥିଲେ । ଅନିତା ବାପାଙ୍କୁ ପୁଣି ନିଶା ଔଷଧ ଦେଇ ଦେଲା ।



ସିପ୍ରା ସ୍କୁଟି ରେ ଆସି ପହଞ୍ଚିଲା ଏବଂ ନିଜ ବ୍ୟାଗ୍ ରୁ ହେଣ୍ଡ gloves ବାହାର କରି ଅନିତା କୁ ଦେଇ କହିଲା ତାକୁ ପିନ୍ଧି ନେ ଏବଂ କହିଲା ଯାହା କରିବା ଜଲ୍ଦୀ କରିବା । ସିପ୍ରା ପଚାରିଲା କଣ କରିବା?? ଅନିତା କହିଲା ଏ ବୁଢାକୁ ଉପରକୁ ପଠେଇବାକୁ ପଡ଼ିବ । ସିପ୍ରା ପଚାରିଲା କେମିତି ଆଉ କଣ ଭାବିଛୁ କହ। ଅନିତା କହିଲା ଗଳା ଚିପି ମାରିଦେବା। ସିପ୍ରା କହିଲା ନା, ନା, ପୋଷ୍ଟ ମୋର୍ଟମ୍ ହେଲେ ଜଣା ପଡ଼ିଯିବ । ଶୁଣ ତକିଆ ମୁହଁରେ ଦେଇ ମାରିଦେବା। ଅନିତା ସିପ୍ରା କଥା ରେ, ହଁ ଭରିଲା। ସେପଟେ ଏଇ କଥା ହେବା ଭିତରେ ରାକେଶ ଆଉ ଦୁଇଟି ମହିଳା ପୋଲିସ ପାଖ ଘର ଛାତ ଦେଇ ଘର ଭିତରକୁ ପଶି କେବଳ ସମୟ କୁ ଅପେକ୍ଷା କରିଥିଲେ । କେତେବେଳେ ସେମାନେ ଏମିତି କିଛି କାମ କରିବେ ଆଉ ତାଙ୍କୁ ପ୍ରମାଣ ସହିତ ଧରିବୁ ବୋଲି । ମାତ୍ର ସେ ସମୟ ବହୁତ୍ ବିପଦ ଜନକ ଥିଲା । ଦେଖୁ ଦେଖୁ ସେ ସମୟ ମଧ୍ୟ ଆସି ପହଂଚି ଗଲା। ସେମାନେ ତକିଆ ମୁହଁରେ ଦେଇଛନ୍ତି ନା ନାହିଁ, ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ଦୁହେଁ ପୋଲିସ ଆଉ ରାକେଶ ପହଁଚିଗଲେ ଏବଂ ବୁଢ଼ା ବାପା ଙ୍କୁ ବଞ୍ଚେଇବାରେ ସଫଳ ମଧ୍ୟ ହେଲେ। ଅଳ୍ପ ଭୁଲ ରେ ଜୀବନ ମଧ୍ୟ ଚାଲି ଯାଆନ୍ତା କିନ୍ତୁ ରାକେଶ ଆଉ ପୋଲିସ କର୍ମୀ ସତର୍କ ଥିବାରୁ ପ୍ରମାଣ ମଧ୍ୟ ମିଳିଲା ଆଉ ଜୀବନ ମଧ୍ୟ ବଞ୍ଚିଗଲା। ଅନିତା ଡରରେ ଥରିବାକୁ ଲାଗିଲା । ସିପ୍ରା ଭାବିଲା ଖସିଯିବ କିନ୍ତୁ ପୋଲିସ ତାକୁ ଧରି ନେଲେ ।

Click the image for read this story

To be continued…..

Last Part

ଆଗକୁ ପଢ଼ିବେ : ମଧୁ କହିଲା, ଛି..ତୋତେ ମୋ ସାଙ୍ଗ କହିବାକୁ ଖରାପ ଲାଗୁଛି । ଆଜି ତୋର ସବୁ କଳା କର୍ମ ମୁଁ CCTV ରେ ଦେଖି ମୋତେ ବିଶ୍ୱାସ ହେଉ ନଥିଲା। ତୁ ଏମିତି ଗୃହ ଚଣ୍ଡୀ ପାଲଟି ଯିବୁ ବୋଲି ମୁଁ କେବେ ଭାବି ନଥିଲି ।

ଏହି କାହାଣୀ ଟି ନୀଳମାଧବ ଭୂୟାଁ ଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ଲିଖିତ। ତାଙ୍କର ଲିଖିତ ଅନ୍ୟ କାହାଣୀ ଗୁଡ଼ିକ ପଢ଼ିବା ପାଇଁ ତଳେ ଦିଆ ଯାଇଥିବା ଲିଙ୍କ କୁ କ୍ଲିକ୍ କରନ୍ତୁ

Click Here

#ଓଡ଼ିଆ, Long Story, N Bhuyan, Nilamadhab Bhuyan

ଗୃହ ଚଣ୍ଡୀ (ଚତୁର୍ଥ)

2 Comments

Part -3

ରାକେଶ ମଧ୍ୟ ନିରୁପାୟ ଥିଲା । ତାକୁ କିଛି ବୁଦ୍ଧି ବାଟ ଦେଖା କୁ ନଥିଲା କଣ କରିବ ? ସେ ପହଞ୍ଚିଲା ସୁଧୀର ପାଖରେ। ସୁଧୀର କୁ ସବୁ କଥା ଜଣାଇଲା । ସୁଧୀର ବିଶ୍ୱାସ କରିଲା ନାହିଁ । କହିଲା ତୋର ଭାବନା ଭୁଲ । ଅନିତା ବହୁତ୍ ଭଲ ଝିଅ ରେ। ରାକେଶ କହିଲା । ଭଲ ଥିଲା କିନ୍ତୁ ଏବେ ନାହିଁ । ସେ ଅନିତା ଯିଏ ପ୍ରଥମ ଦେଖାରେ ମୋତେ ଭଲ ପାଇ ବସିଥିଲା । ଆଜି ସେ ଭଲ ପାଇବା ଆଉ ନାହିଁ । ତୋତେ କହିବା ଭୁଲି ଯାଇଥିଲି । ତାର କଳା କାରନାମା ଶୁଣିବୁ ତେବେ ତୁ ମଧ୍ୟ ପାଗଳ ହୋଇ ଯିବୁ । ଭାଉଜ ର ସାଙ୍ଗ ବୋଲି ତୋତେ କହିବା ମଧ୍ୟ ମୋତେ ଠିକ୍ ଲାଗୁ ନଥିଲା ।

ସୁଧୀର ଆଉ କଣ କରିଛି କି? ରାକେଶ ହଁ ରେ ଭାଇ !! ତୋତେ ତ କେବଳ ବାପା କଥା କହିଲି । ସେ ଆଗରୁ ଖରାପ ଅଛି… ତାକୁ ଚିହ୍ନିବା ମୋର ଭୁଲ ଥିଲା । ଦିନେ ଇଚ୍ଛା ହେଲା ତମ ଦୁଇ ଜଣ ଙ୍କୁ ପଚାରିବି ଅନିତା ର ଚରିତ୍ର କେମିତିକା କିନ୍ତୁ ଭାଉଜଙ୍କ ଘନିଷ୍ଠ ସାଙ୍ଗ ବୋଲି ପଚାରିଲି ନାହିଁ ।
ସୁଧୀର, ମାନେ ??

Click the image for read this story


ରାକେଶ, ଶୁଣ?? ବିଶ୍ୱାସ ତୋର ହେବ କି ନାହିଁ ମୁଁ ଜାଣିନି ?? କିନ୍ତୁ ଏହା ସତ ? ୪ ମାସ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଠିକ୍ ଥିଲା । ୪ ମାସ ପରେ ସେ ନିଜ ଗାଁ କୁ ଯାଇଥିଲା ଆସିଲା ପରେ ସେ ଯେମିତି ବଦଳି ଯାଇଥିଲା । ଘରେ ସବୁବେଳେ ମୋବାଇଲ ଚାର୍ଟିଂ କରୁଥିବ। କିଏ ପଚାରିଲେ କହିଲା କି ମୋର ଗୋଟିଏ କ୍ଲାସ ମେଟ୍ ଝିଅ । ମୁଁ ଅଧିକ ପ୍ରଶ୍ନ କରେ ନାହିଁ । ଦିନ ସାରା କାମ ବ୍ୟସ୍ତ ରେ ମୁଣ୍ଡ ବଥାହେଉଥାଏ ଏବଂ ମୁଁ ଶୀଘ୍ର ଶୋଇ ପଡେ । ସେ ରାତି ୨-୩ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମେସେଜ କରୁଥାଏ ବେଳେବେଳେ ଶୁଭୁନି ଶୁଭୁନି କହି ବାଥ୍ ରୁମ୍ ରେ ଯାଇ କଥା ହୁଏ । ମୁଁ ଏତେ ଧ୍ୟାନ ଦିଏନି । ମୋତେ କେବେ ସନ୍ଦେହ ହେଉ ନଥିଲା । ସେ ଆସିବାର ୫ ଦିନ ପରେ ଦିନ ବେଳେ ମୁଁ ଷ୍ଟୁଡ଼ିଓ ରେ ଥିବା ସମୟରେ ଗୋଟିଏ ଯୁବକ ମୋ ଘରକୁ ଆସିଥିଲା ବୟସ ହାରାହାରି ୨୮ ହେବ । ମୋ ସାଙ୍ଗ ବେଣୁଧର ପଚାରିଲା ଯେ ସେଦିନ Bullet ରେ କିଏ ଆସିଥିଲା ରେ ? ଏହି କଥା ମୁଁ ଅନିତା କୁ ପଚାରିଲି ? ସେ କହିଲା ମୋ ସାଙ୍ଗର ଭାଇ । ମୁଁ ଏତେ ପ୍ରଶ୍ନ କରିଲି ନାହିଁ। କିନ୍ତୁ ପ୍ରକୃତରେ ସେ ତା ସହିତ ମେସେଜ ଏବଂ କଥା ହେଉଥାଏ। ମୁଁ ଦିନେ ମୋବାଇଲ ଚେକ୍ କରିଲି । ମୋବାଇଲ୍ ରେ କିଛି ପାଇଲି ନାହିଁ । ସବୁ ମେସେଜ ଡିଲିଟ କରି ଦେଉ ଥାଏ । ଏମିତି ପୁଣି ସାତ ଦିନ ପରେ ପୁଣି ସେହି ପୁଅ ଆଉ ଗୋଟିଏ କାହାର ବାଇକ୍ ନେଇ ଆସିଥିଲା । ସେଦିନ ଆମ ଗାଁ ର ସାଙ୍ଗ ମାନେ ଫଟୋ ଉଠେଇ ରଖିଥିଲେ । ସେ ଫଟୋ କୁ ନେଇ ଅନିତା କୁ ପଚାରିଲି ସେ ପ୍ରଥମେ ମନା କରିଲା କିନ୍ତୁ ପରେ ମାନିଗଲା ଏବଂ କହିଲା ମୋର ଭୁଲ ହୋଇ ଯାଇଛି ରାକେଶ । ସେ ମୋ ପିଲା ଦିନ ର ସାଙ୍ଗ ସେ ମୋତେ ଭଲ ପାଉଥିଲା । କିନ୍ତୁ ଏବେ ସେ ମୋତେ ଭଲ ପାଉନି । ସେ ମୋତେ ରାଣ ଦେଇ କହିଲା ଆଉ କେବେ କଥା ହେବି ନାହିଁ କିନ୍ତୁ ତାହା କେବଳ ମିଛ ଥିଲା ସେ ଏବେ ମଧ୍ୟ ଲୁଚି ଲୁଚି କଥା ହେଉଛି କିନ୍ତୁ ପ୍ରମାଣ ଅଭାବ ଯୋଗୁ ମୁଁ କିଛି କରି ପାରୁନି। ସୁଧୀର କହିଲା ଏତେ ଘଟଣା ଘଟି ଗଲାଣି ତୁ ମୋତେ ଏବେ କହୁଛୁ । ରାକେଶ କହିଲା, ମୋ ଲାଇଫ୍ ତ ଖରାପ କରୁଛି ମୋ ବାପାଙ୍କ ଜୀବନ ପ୍ରତି ମୋତେ ଖରାପ ସଂକେତ ଦେଖା ଗଲାଣି ।

ହଉ ଶୁଣ , ଅନିତା କୁ ଆଉ ଥରେ ଚେତାବନୀ ଦେ। ଯଦି ନ ମାନିବେ ତେବେ ଅନ୍ୟ ରାସ୍ତା ଦେଖିବା । ରାକେଶ ଅନ୍ୟ ଚିନ୍ତା କଣ ? ସିଧା ଛାଡ ପତ୍ର ଦେବୀ । ମୁଁ ଜାଣିଛି ସେ ମାନିବ ନାହିଁ । ହଉ ତୋ କଥାରେ ମୁଁ ତାକୁ ଶେଷ ଥର ପାଇଁ ଚେତାବନୀ ଦେଉଛି।

ଘରକୁ ଆସି , ଅନିତା କୁ ଚେତାବନୀ ଦେବା ପରେ ସେ କହିଲା । ମୋତେ ଫାଲତୁ ଧମକ ଦିଅ ନାହିଁ । ଯଦି ପ୍ରମାଣ ଅଛି ତେବେ ପ୍ରମାଣ ନେଇ ମୋ ସହିତ କଥା ହୁଅ । ରାକେଶ ମଧ୍ୟ ଚୁପ୍ ଥିଲା । ଏମିତି ପୁଣି ୧୦ ଦିନ ଭଲରେ ବିତିଗଲା । କିନ୍ତୁ କୁକୁର ଲାଞ୍ଜ ସହଜରେ ସିଧା ହେବନି । ରାକେଶ ଷ୍ଟୁଡିଓ କାମରେ ତିନି ଦିନ ପାଇଁ ବାହାରକୁ ଯାଇଥାଏ । ରାକେଶ ନଥିବା ସମୟରେ ଅନିତା ର ସେ କ୍ଲାସ୍ ମେଟ୍ ପୁଅ ପୁଣି ଘରକୁ ଆସିଥାଏ ଏବଂ ସେ ଗୋଟିଏ ଦିନ ଘରେ ରହିଥିଲା । ଏହି ଖବର ଗାଁ ସାଙ୍ଗ ମାନେ , ରାକେଶ କୁ ଫୋନ୍ ଦ୍ଵାରା ଜଣାଇଲେ । ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ରାକେଶ ଭିଡିଓ କଲ୍ କରି ଅନିତା କୁ ଦେଖିଲା ଯେ ସେ ଘରେ ଏକା ଥିଲା । ରାକେଶ ମନରେ ସନ୍ଦେହ ଥିଲା । ସେ ଷ୍ଟୁଡିଓ କାମରେ ଯାଇଥାଏ ସତ କିନ୍ତୁ ମନ ତାର ଏଠି ଥାଏ । ରାକେଶ ଯେତେବେଳେ ଅନିତା କୁ କଲ୍ କରେ ସେତେବେଳେ ବାପା ଶୋଇ ରହୁଛନ୍ତି। ସେ ଦୁଇ ଦିନ ଭିତରେ ଫେରି ଆସିଲା। ଏଥର ମଧ୍ୟ ଅନିତା ର ସେହି ପୁରୁଣା ବାହାନା ଆଉ ମିଛ।

Click the image for read this story



ରାକେଶ, ପୁଣି ସୁଧୀର ପାଖରେ ପହଞ୍ଚିଲା। ସୁଧୀର, ଆଇଡିଆ ଦେଲା ଯେ । ତୁ ଘରେ ସିସିଟିଭି ଲଗେଇ ଦେ । ପୁରା ସତ ଧରା ପଡ଼ିଯିବ । ରାକେଶ ପଚାରିଲା ଲଗେଇବି କେମିତି ? ସୁଧୀର କହିଲା , ଆଗାମୀ ମଙ୍ଗଳ ବାର ଦିନ ତୋ ବାପା ସହିତ ଅନିତା କୁ ମଧ୍ୟ ମେଡ଼ିକାଲ ନେଇ ଯା । ତମକୁ ଘଣ୍ଟେ ଦୁଇ ଘଣ୍ଟା ସମୟ ଲାଗିବ ? ସେ ସମୟ ଭିତରେ ମୁଁ ମୋ ସାଙ୍ଗକୁ ନେଇ ସିସିଟିଭି ଫିଟ୍ କରିଦେବୁ । ଆଉ ସେମିତି ହିଁ ହେଲା । ମଙ୍ଗଳ ବାର ଦିନ ମେଡ଼ିକାଲ ରେ ପହଞ୍ଚିଲେ। ଡାକ୍ତର ଙ୍କ କଥା ଶୁଣି ତାର ମୁଣ୍ଡ ବହୁତ୍ ଖରାପ୍ ହେଲା । ଡାକ୍ତର କହିଲେ । ପରାଲିଶିସ ଠିକ୍ ହେବା ମେଡିସିନ ଦେବା ବଦଳରେ ତାକୁ ନିଶା ଔଷଧ କିଏ ଦେଉଥିଲା । ରାକେଶ, ରାଗରେ ଜଳୁଥିଲା । ଡାକ୍ତର କହିଲେ ନିଶା ଔଷଧ ର ଡୋଜ୍ ଯଦି ଅଧିକ ହୁଏ, ତେବେ ତୁମ ବାପାଙ୍କ ଦେହ ରେ ଓଲଟା ପରିବର୍ତ୍ତନ ଦେଖା ଦେବା ସହିତ ଜୀବନ ଯିବାର ମଧ୍ୟ ସମ୍ଭାବନା ହୋଇପାରେ, ଧ୍ୟାନ ଦିଅ।

To be continued…….

Part-5

ଆସନ୍ତା କାଲି ପଢ଼ିବେ : ଅନିତା ମଧ୍ୟ କହି ଉଠିଲା, ହଁ ହଁ ଏ ସବୁ ମୁଁ କରୁଛି । ତମେ ପ୍ରମାଣ ନେଇ ଆସ ଆଉ ବେଶୀ କିଛି କହିବ ତେବେ ମହିଳା କମିଶନ ରେ ଯାଇ ତୁମ ନାମରେ ଅଭିଯୋଗ କରି ତୁମକୁ ଜେଲ୍ ପଠେଇବି ଆଉ ତୁମ ବାପାଙ୍କୁ ସିଧା ଉପରକୁ…

ଏହି କାହାଣୀ ଟି ନୀଳମାଧବ ଭୂୟାଁ ଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ଲିଖିତ। ତାଙ୍କର ଲିଖିତ ଅନ୍ୟ କାହାଣୀ ଗୁଡ଼ିକ ପଢ଼ିବା ପାଇଁ ତଳେ ଦିଆ ଯାଇଥିବା ଲିଙ୍କ କୁ କ୍ଲିକ୍ କରନ୍ତୁ

Click Here

#ଓଡ଼ିଆ, Long Story, N Bhuyan, Nilamadhab Bhuyan

ଗୃହ ଚଣ୍ଡୀ (ତୃତୀୟ)

1 Comment

ଦ୍ଵିତୀୟ ଭାଗ

Click the Image for read this story

୩-୪ ମାସ ଠିକ୍ ଠାକ୍ ରେ ରେ ଚାଲିଲା କିନ୍ତୁ ସ୍ଥିତି ଏମିତି ଖରାପ ରୂପ ନେବ ବୋଲି କିଏ ଜାଣି ନଥିଲା । ବାପାଙ୍କ ପରାଲିଶିସ୍ ଯୋଗୁ ସେ ସର୍ବଦା ଘରେ ପଡ଼ି ରହୁଥିଲେ । ଡାକ୍ତର ଙ୍କ ଅନୁସାରେ ସେବା ଦ୍ଵାରା ହିଁ ସେ ପୂର୍ବ ଅବସ୍ଥା କୁ ଫେରି ଆସି ପାରିବେ । ଅନିତା ର ସେବା ଶୁଶ୍ରୁଷା ମଧ୍ୟ ଠିକ୍ ଠାକ୍ ରେ ଚାଲିଥିଲା କିନ୍ତୁ 10 ଦିନ ପାଇଁ ଅନିତା ନିଜ ଘରକୁ ବୁଲିବାକୁ ଯାଇଥିଲା । ତାପର ଠାରୁ ଯେମିତି ସବୁ କିଛି ବଦଳି ଗଲା । ଅନିତା ର ସେବା ରେ ଅଳ୍ପ ଢିଲା ଦେଖିବାକୁ ମିଳିଲା । ଯେମିତି ଧୀରେ ଧୀରେ ସେବା କେବଳ ନାମ ମାତ୍ର ହିଁ ରହିଗଲା । ମେରେଜ୍ ର ଦେଢ଼ ବର୍ଷ ହେବାକୁ ଲାଗିଲାଣି । ପୂର୍ବ ଅପେକ୍ଷା ବାପା ଙ୍କ ଶରୀର ରେ ଠିକ୍ ହେବା ବଦଳରେ ଅଧିକ ଖରାପ ହେବାରେ ଲାଗିଥିଲା । ବାପା ଅଳ୍ପ କଥା କହି ପାରୁଥିଲେ । ରାକେଶ ମଧ୍ୟ ସବୁ ସମୟରେ ଘରେ ରହୁ ପାରୁ ନଥିଲା। କୋଉଠି ସୁଟିଂ ଏବଂ ଫଟୋ ଉଠେଇବା ପାଇଁ ଗଲେ । ଅନିତା ଘରେ ଏକା ଏକା ରହେ । ବାପାଙ୍କ ସେବା କରେ ଅବା ନାହିଁ କେହି ଜାଣନ୍ତି ନାହିଁ । କିଛି ଦିନ ପରେ ଅନିତା ଘରେ ନଥିବା ସମୟରେ ବାପା ରାକେଶ କୁ କହିଲେ, ପୁଅ ମୋ କଥା କୁ ଖରାପ ଭାବିବୁ ନାହିଁ। ମୋତେ କୋଉ ବୁଦ୍ଧାଶ୍ରମ ରେ ରେ ଛାଡି ଦେ ।

ରାକେଶ ପଚାରିଲା ବାପା କଣ ଅସୁବିଧା ହୋଇଛି କି ? ଅନିତା ତୁମର ସେବା ରେ ଅବହେଳା କରୁଛି କି ? ବାପା ଚୁପ୍ ରହିଲେ । ବାପା କହିଲେ, ସେମିତି ନାହିଁ ପୁଅ, ମୋତେ ସେଠୀ ଛାଡ଼ି ଦେ । ତୁମେ ଦୁହେଁ ଖୁସିରେ ରହିବ । ରାକେଶ ମନରେ ଅଳ୍ପ ସନ୍ଦେହ ଜାତ ହେଲା ? ରାକେଶ କହିଲା ବାପା କାମବାଲୀ ପୁଣି ରଖିବା କି ? ବାପା ମୁଣ୍ଡ ହଲେଇ ମନା କରିଲେ । ରାକେଶ ବାପା ଙ୍କୁ ଅନୁରୋଧ କରି ପଚାରିବା ପରେ ବାପା କହିଲେ ଯେ, ନା ପୁଅ ତୋ ସ୍ତ୍ରୀ ଅପେକ୍ଷା ତୁ ସେବା କରିବୁ ଯଦି ମୋତେ ଅଳ୍ପ ଆଶ୍ଵାସନା ମିଳିବ । ବୋହୂ ର ସେବା ମୋତେ ଦରକାର ନାହିଁ । କାରଣ ତାର ସେବା ବଦଳରେ ମାଡ ଗାଳି ଶୁଣିବାକୁ ଆଉ ଏ ଦେହ ଇଚ୍ଛା ପ୍ରକାଶ କରୁ ନାହିଁ।



ରାକେଶ ରାଗରେ, ସେ ଆପଣଙ୍କୁ ମାଡ ଗାଳି ଦେଉଛି କି? ବାପା, ତୁ ରାଗେନି ପୁଅ, ତୁମ ସମ୍ପର୍କ ଖରାପ କରିବାକୁ ମୁଁ ଚାହୁଁ ନାହିଁ । ତୁମେ ଖୁସିରେ ରହିବା ପାଇଁ ମୋର ଚେଷ୍ଟା ରେ ମୁଁ ଅସଫଳ ହୋଇଯିବି । ସେଥିପାଇଁ ମୋର ଅନୁରୋଧ ରକ୍ଷା କରିବୁ ମୋତେ କୋଉ ବୁଦ୍ଧା ଆଶ୍ରମ ରେ ଛାଡ଼ି ଦେ ମୁଁ ସେଠି ଖୁସିରେ ଦିନ କାଟି ପାରିବି। ରାକେଶ କହିଲା, ନାହିଁ ବାପା ତମେ କୋଉଠି ଯିବ ନାହିଁ । ଯେତେ ଦିନ ମୁଁ ବଞ୍ଚିଛି ବରଂ ମୁଁ ସେବା କରିବି ସିନା ତମକୁ ଆଉ କୋଉଠି ଛାଡ଼ିବି ନାହିଁ । ପୁଅ କଥା ଶୁଣି ବାପା ଙ୍କ ଆଖିରୁ ଖୁସିରେ ଲୁହ ବାହାରି ଗଲା । ରାକେଶ କହିଲା ମୁଁ କିଛି କରୁଛି । ସେ ଆଜି ତାଙ୍କ ଗାଁ କୁ ଯାଇଛି କାଲି ସେ ଆସିଲେ ମୁଁ କିଛି ବ୍ୟବସ୍ଥା କରିବି ।



ତା ପର ଦିନ, ଅନିତା ର ଭାଇ ଅନିତା କୁ ନେଇ ଘରେ ପହଞ୍ଚିଲା । ତାର ଭାଇ କିଛି ସମୟ ରହି ଚାଲିଗଲା । ରାକେଶ ଅନିତା କୁ ନିଜ ବେଡ୍ ରୁମ୍ କୁ ଆଣି ବାପାଙ୍କ ସେବା ବିଷୟରେ ପଚାରିଲା । ଅନିତା ଆଶ୍ଚର୍ୟ୍ଯ ରେ ଚାହିଁ ରହିଲା ଏବଂ ଶେଷରେ ସେ ମନା କରିଲା ଯେ ମୁଁ ବାପାଙ୍କୁ ମାଡ ଗାଳି କିଛି ଦେଇନି ତଥା ତାଙ୍କ ସେବା ରେ ମଧ୍ୟ ମୁଁ କେବେ ଅବହେଳା କରିନି, ବାରମ୍ବାର ପଚାରିବା ପରେ ମଧ୍ୟ ସେ ଗୋଟିଏ ଜିଦ୍ ରେ ଅଟଳ ଯେ ମୁଁ କିଛି କରିନି । ରାକେଶ ମଧ୍ୟ ଚୁପ୍ ରହିଲା । ରାକେଶ ଭାବିଲା ଦୁଇ ତିନି ଦିନ ଦେଖିବି ନହେଲେ ଅନ୍ୟ ଉପାୟ କିଛି ଦେଖିବି।

ସେ ପ୍ରଶ୍ନ ପରେ ଅନିତା ପ୍ରାୟ 20-25 ଦିନ ଠିକ୍ ରେ ସେବା କରିଲା କିନ୍ତୁ ତା ପର ଠାରୁ ସେ ଦେଖିଲା ଯେ ରାକେଶ ଏବେ ଆଉ ପଚାରୁ ନାହାନ୍ତି ପୁଣି ସେ ସେବାରେ ଅବହେଳା କରିବାକୁ ଲାଗିଲା ଏବଂ ବାପାଙ୍କୁ କହେ ତମେ ମୋ ନାମରେ ରାକେଶ ଙ୍କୁ କହୁଛ ତେବେ ମୁଁ ତୁମକୁ କୋଉ ଦିନ ବିଷ ଦେଇ ଦେବୀ । ବାପା ମଧ୍ୟ ଡରରେ କିଛି କହୁ ନଥାନ୍ତି ।

ରାକେଶ ପ୍ରତି ସପ୍ତାହ ରେ ମେଡ଼ିକାଲ ଚେକ୍ ଅପ୍ କରିବାକୁ ନିଅନ୍ତି। ଶେଷ ସପ୍ତାହ ରେ ଯେତେବେଳେ ମେଡ଼ିକାଲ ନେଇ ଗଲେ ସେତେବେଳେ ଜାଣିଲେ ଯେ ଦେହ ଠିକ୍ ଥିଲା କିନ୍ତୁ ଶେଷ ସପ୍ତାହ ରୁ ପୁଣି ଥରେ ଖରାପ ହେବାକୁ ଲାଗିଥିଲା। ଡାକ୍ତର ବାବୁ କହିଲେ । ତାଙ୍କୁ କିଏ ମାଲିସ୍ କରିବା ବଦଳରେ ତାଙ୍କ ପରାଲିଶିଶ୍ ଅଙ୍ଗରେ ଆଘାତ ଦିଆ ଯାଉଛି । ସେଥିପାଇଁ ଦେହରେ କିଛି ଉତ୍ତମ ପରିବର୍ତ୍ତନ ଆସୁ ନାହିଁ । ରାକେଶ ବାପା ଙ୍କୁ ପଚାରିଲା ଏବଂ ସେ ପୁଣି କାନ୍ଦ କାନ୍ଦ ହୋଇଗଲେ ।

ଏଥର ରାକେଶ ଜାଣି ପାରିଲା ଯେ ସବୁ ଭୁଲ ଅନିତା ର ? ରାକେଶ ବାପାଙ୍କୁ ଘରେ ଛାଡିଲା ପରେ ଅନିତା କୁ ପଚାରିଲା ଏବଂ ଏଥର ଅନିତା ରାଗରେ କହିଲା ମୁଁ କରୁଛି ନା ସେ ନିଜେ ପଡ଼ି ଯାଉଥିବେ, ମୁଁ କେମିତି ଜାଣିବି ?? ସବୁ ଦୋଷ ମୋତେ ଦେଉଛ ଯେ । ତମର ଯଦି ସନ୍ଦେହ ହେଉଛି ଘରେ ବସି ରୁହ ଆଉ ଦେଖ ମୁଁ ସେବା କରୁଛି ନା ଆଉ କଣ କରୁଛି । ରାକେଶ କଣ ଉତ୍ତର ଦେବ । ରାଗରେ ଜଳୁଥିଲା। ସେ କହିଲା ସତ କୁହ ଅନିତା ?? ବାପା ଙ୍କୁ ତମେ ଅନାଦର କାହିଁକି କରୁଛ ? ବାପାଙ୍କ ସେବା ଯଦି ଦେଇ ପାରୁନ ତେବେ ମୋତେ ମନା କରିଦିଅ । ମୁଁ ସେବା କରିବା ପାଇଁ କାହାକୁ ରଖିବି । ଅନିତା ମଧ୍ୟ ରାଗରେ ହଁ ହଁ ଆଉ କୋଉ ସ୍ତ୍ରୀ ଆଣି କୁ ଘରେ ରଖ । ସେ ସେବା ଦେବ ମୁଁ ତ ଦେଇ ପାରୁନି । ଏତିକି ରେ ରାଗ ତମ ତମ ହୋଇ ଅନିତା ବେଡ୍ ରୁମ୍ କୁ ଚାଲିଗଲା ।

To be continued…….

Click here for Part 4

ଆସନ୍ତା କାଲି ପଢ଼ିବେ: ମୋ ସାଙ୍ଗ ବେଣୁଧର ପଚାରିଲା ଯେ ସେଦିନ ବୁଲେଟ ରେ କିଏ ଆସିଥିଲା ରେ ? ଏହି କଥା ମୁଁ ଅନିତା କୁ ପଚାରିଲି ? ସେ କହିଲା ମୋ ସାଙ୍ଗର ଭାଇ ।

Click the image for read this story

ଏହି କାହାଣୀ ଟି ନୀଳମାଧବ ଭୂୟାଁ ଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ଲିଖିତ। ତାଙ୍କର ଲିଖିତ ଅନ୍ୟ କାହାଣୀ ଗୁଡ଼ିକ ପଢ଼ିବା ପାଇଁ ତଳେ ଦିଆ ଯାଇଥିବା ଲିଙ୍କ କୁ କ୍ଲିକ୍ କରନ୍ତୁ

Click Here

#ଓଡ଼ିଆ, Long Story, N Bhuyan, Nilamadhab Bhuyan, stories

ଗୃହ ଚଣ୍ଡୀ (ଦ୍ଵିତୀୟ)

2 Comments
Gruha chandi

ପ୍ରଥମ ଭାଗ

ଠିକ୍ ୮ ଦିନ ପରେ ସୁଧୀର ରାକେଶ କୁ କଲ୍ କରିଲା । କଣ ଭାଇ , ଫ୍ରି ହେଲୁଣି ନା ଆଉରି ଅଛି। ରାକେଶ, ନା ରେ ଭାଇ, ଆଉ ଚାରିଦିନ ପରେ ଫ୍ରି ହେବି । ତୋ କଥା କହ ? ସୁଧୀର, ମୋ କଥା ଛାଡ, ତୋର ଆଉ ଅନିତା ର ଖବର କଣ ?? ରାକେଶ, ଆରେ ସେ ମେଣ୍ଟାଲ !!! , ଭାଉଜ କୁ କହିବୁନି ରେ ଭାଇ, ସେ ତା ପର ଦିନ କଲ୍ କରି ମୋତେ ହାଲଚାଲ ପଚାରିଲା । ମୁଁ ଅଳ୍ପ କଥା ହୋଇ ରଖି ତାର ନମ୍ୱର୍ କୁ ବ୍ଲକ କରିଦେଇଛି । ସୁଧୀର, ଆବେ ଭାଉଜ ସବୁ ସୁଣୁଛି, ରାକେଶ, ତୁ ମୋତେ ଜେଲ୍ ପଠେଇବୁ ଲାଗୁଛି । ଭାଉଜ ନମସ୍କାର, ତମ ସାଙ୍ଗ କୁ ଟିକେ ବୁଝେଇ ଦେବ। ଆଉ ମୋତେ କ୍ଷମା କରିବ । ମାତ୍ର ମୁଁ ଏବେ ସେ ଚକ୍କର ରେ ପଡ଼ି ମୋର ସମୟ ନଷ୍ଟ କରିବାକୁ ଚାହୁଁ ନାହିଁ । ମଧୁ, ଠିକ୍ ଅଛି ଯେ, କିନ୍ତୁ ଘଟଣା ତ ଘଟି ସାରିଲାଣି, ବୋଧେ ତମ ପାଖକୁ ପହଞ୍ଚି ନାହିଁ । ରାକେଶ, କଣ ଘଟଣା ?
ମଧୁ: ଅନିତା ଏବେ ତମକୁ ନେଇ କେତେ ସ୍ବପ୍ନ ଦେଖିଲାଣି। ଆଉ ତମେ ମନା କରୁଛ ଯେ ? ରାକେଶ, ଭାଉଜ ଆଉ ସୁଧୀର ମୁଁ ଏବେ ରଖୁଛି , ମୁଁ ଆଉ ଚାରିଦିନ ପରେ ପୁରା ଫ୍ରୀ ହୋଇଯିବି ଏବଂ ଘରକୁ ଆସି ବାକି କଥା ହେବା। ଏବେ ମୋତେ ସମୟ ଅଭାବ। ଏତିକି କହି ରାକେଶ ଫୋନ୍ କାଟି ଦେଲା।

ବାହାଘର ର ଠିକ୍ ୧୩ ଦିନ ପରେ ରାକେଶ ସୁଧୀର ଘରେ ପହଞ୍ଚିଲା । ସୁଧୀର ବାହାରକୁ ଯାଇଥିଲା କିଛି ସମୟ ପରେ ଘରେ ଆସି ପହଞ୍ଚିଲା । ସୁଧୀର , ମଧୁ କୁ ଦେଖି କହିଲା । ତମେ ଅନିତା କୁ କହିନ କି ? ମଧୁ : ହଁ କହିଛି, ସେ ଛୁଟି ନେଇ ଆସିଛି ବୋଧେ ସେ ୨୦ ମିନିଟ୍ ଭିତରେ ପହଞ୍ଚିବ। ରାକେଶ ମୁଣ୍ଡରେ ହାତ ଦେଇ ବସିଲା। କଣ କରିଲ ଭାଉଜ ତମେ ? ସୁଧୀର ଆବେ କଣ ହେଲା ? ତୁ ତ କହୁଥିଲୁ ଭଲ ଝିଅ ଦେଖିଲେ ବିବାହ କରି ନେବି। ଆଉ ସେ ମଧ୍ୟ ଆମ କେଷ୍ଟ ର ତେବେ ଅସୁବିଧା କୋଉଠି ରହିଲା ଯେ । ରାକେଶ, ଆରେ ଭାଇ କଥା ସେଠୀ ନାହିଁ। ମୋତେ ଆଉ କିଛି ଦିନ ମୋ କାମ ଶିଖିବାର ଅଛି ତାପରେ ମୋ ବାହାଘର କଥା ଚିନ୍ତା କରି ଥାନ୍ତି।

Click the image for read this story


ସୁଧୀର : ହଉ ଠିକ୍ ଅଛି ବେଳେବେଳେ ଅନ୍ୟକୁ ମଧ୍ୟ ସମୟ ଦେବାକୁ ପଡ଼େ। ତୁ ଏତେ Tension କାହିଁକି ହେଉଚୁ ଯେ । ରାକେଶ, ସୁଧୀର ତୁ ତ ମୋତେ ଜାଣୁ। ସୁଧୀର, ବୁଝିବାର କିଛି ନାହିଁ, ସେଦିନ ତୁ ଶୁଣିଲୁ ନାହିଁ, ଆଜି ତୋତେ କହିବି। ଚାଲ ଖାଇ ଖାଇ କଥା ହେବା। ଦୁହେଁ ଖାଇବାକୁ ବସିଲେ।

ସୁଧୀର: ବାହାଘର ର ପର ଦିନ ସକାଳେ , ଆମ ମୁଣ୍ଡ ଖାଇଲା, କହିଲା ଭାଇ ମୁଁ ରାକେଶ ସହିତ ବିବାହ କରିବି। ମୁଁ କହିଲି ସେ ମାନିବ ନାହିଁ । କିନ୍ତୁ ସେ ଗୋଟିଏ ଜିଦ୍ ରେ ଅଟଳ ! ମୁଁ କହିଲି ହଉ ତା ନମ୍ୱର୍ କୁ ଫୋନ୍ କର । ସେ କଲ୍ କରିଲା କିନ୍ତୁ ତୁ ବ୍ୟସ୍ତ ଯୋଗୁ ଫୋନ୍ କାଟି ଦେଲୁ । ମୁଁ କହିଲି ସେ ବ୍ୟସ୍ତ ଅଛି ତାକୁ ତମେ ଡିଷ୍ଟର୍ବ କର ନାହିଁ । ତାପରେ ସେ ଆଉ କଲ୍ କରି ନାହିଁ । କିନ୍ତୁ ସେ ନିଜ ଘର କୁ ଯାଇ ତାଙ୍କ ଘରେ ତୋ କଥା କହିଲା । ତାଙ୍କ ଘରେ କଣ ହେଲା କେଜାଣି । ଦୁଇ ଦିନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଘରେ ଜୋର୍ ସୋର ରେ ଝଗଡ଼ା । ମୁଁ ଶୁଣି ପହଞ୍ଚିଲି ତାଙ୍କ ଘରେ । ମୋତେ ତୋ କଥା ତାଙ୍କ ଘରେ ପଚାରିଲେ । ମୁଁ ହଁ କହିଲା ପରେ ସେ ମାନିଗଲେ ଏବଂ ତୋତେ ତାଙ୍କ ଘରେ ଜୋଇଁ ପୁଅ କରିବା ପାଇଁ ସ୍ବପ୍ନ ଦେଖି ସାରିଲେଣି ଏବଂ ସେ ଆଜି ତୋତେ ଦେଖିବା ପାଇଁ ଆସୁଛି। ରାକେଶ ର Tension ବଢ଼ିଗଲା । ସେ ଚୁପ୍ ଚାପ୍ ରହିଲା।

ଖାଇବା ସରିବାକୁ ଥିଲା । ଅନିତା ଆସି ପହଁଚିଲା । ଅନିତା, ରାକେଶ କୁ ଦେଖି ଖୁସିରେ ପୁରା ପାଗଳ। ସାଙ୍ଗରେ ଝିଲି ମଧ୍ୟ ଆସି ଥାଏ। ଝିଲି, (ରାକେଶ କୁ ଦେଖି) ଏ ତୋର ଲାଇଫ ପାର୍ଟନର ??? ଏ କେମେରା ମେନ୍ ??? ତୁ ତ ସେଦିନ ମନା କରୁଥିଲୁ ପୁଣି ଏତେ ବଦଳି ଗଲୁ କେମିତି ? ଅନିତା: ତୁ ଚୁପ୍ କର, ସାଙ୍ଗରେ ଆସିଚୁ। ବେଶୀ ବଲ ବଲ ହେ ନାହିଁ । ଝିଲି ଚୁପ୍ ହୋଇଗଲା । ସେଦିନ ରାକେଶ ଆଉ ଅନିତା ବସି କଥା ହେଲେ ଏବଂ ରାକେଶ ଅନିତା କୁ କହିଲା ମୁଁ ଏବେ ମୋ କାମ ଉପରେ ଫୋକସ୍ ରଖିବାକୁ ହେବ । କାରଣ ମୋ ଷ୍ଟୁଡିଓ ରେ ମୋ ଘର ଚାଲେ । ମାଆ ଙ୍କ ଦେହ ଅସୁସ୍ଥ ସମୟରେ ବାପା ଆଣିଥିବା ଲକ୍ଷ ଲକ୍ଷ ଟଙ୍କା କୁ ସୁଧ ସହିତ ମୋତେ ଫେରେଇବାକୁ ପଡୁଛି । ତାପରେ ମା ଚାଲିଗଲେ, ତା ପର ଦିନ ଠାରୁ ବାପା ଙ୍କ ଦେହ ଠିକ୍ ନାହିଁ । ସେ ପରାଲିଶିସ ରେ ପଡ଼ି ରହିଛନ୍ତି ।

ଅନିତା କହିଲା, ତେବେ ଅସୁବିଧା କଣ? ମୁଁ ତମ ଘରକୁ ଆସିଲେ ତମ ବାପାଙ୍କ ସେବା ମଧ୍ୟ କରି ପାରିବି। କିନ୍ତୁ ମୋର ଇଚ୍ଛା ଥିଲା ଯେ ମୁଁ ଚାକିରୀ କରେ । ଚାକିରି ଶବ୍ଦ ଟି ଶୁଣି ରାକେଶ ପୁଣି ଦୁଃଖୀ ହୋଇଗଲା। ରାକେଶ: ତେବେ ଏହି ବାହାଘର ସମ୍ପୁର୍ଣ୍ଣ ଅସମ୍ଭବ କାରଣ ତମେ ଯଦି ଚାକିରି କରିବ। ତେବେ ତମେ ସେବା କରି ପାରିବ ନାହିଁ । ଅନିତା କହିଲା, ନାହିଁ ୟାର, ମୁଁ ମଜା ନେଉଥିଲି। ମୁଁ ତୁମ ସହିତ ରହିବି। ରାକେଶ ପଚାରିଲା ମୋ ପାଇଁ ଦୁଇ ବର୍ଷ ଅପେକ୍ଷା କରି ପାରିବ ? ଅନିତା, (ଆଶ୍ଚର୍ୟ୍ଯ ରେ) ଦୁଇ ବର୍ଷ , ନାହିଁ ନାହିଁ, ଏତେ ଲେଟ୍, ମୁଁ ରହି ପାରିବି ନାହିଁ । ରାକେଶ କହିଲା ହଉ ଠିକ୍ ଅଛି ମୁଁ ଘରକୁ ଯାଏ ,ବାପା ସହିତ କଥା ହୋଇ ମୁଁ ତୁମକୁ ଜଣେଇବି। ଅନିତା, ପ୍ରଥମେ ମୋ ନମ୍ବର୍ କୁ ବ୍ଲକ ଲିଷ୍ଟ ରୁ ରୀମୁଭ କର । ରାକେଶ ଅଳ୍ପ ହସି ମୋବାଇଲ ବାହାର କରି ନମ୍ୱର୍ କୁ ଅନ୍ ବ୍ଲକ୍ କରିଦେଲା ଏବଂ ଅଳ୍ପ ସମୟ ପରେ ରାକେଶ ଫେରିଗଲା ନିଜ ଘରକୁ। ରାକେଶ ବାପା ଙ୍କ ସହିତ କଥା ହୋଇ ଅନିତା କୁ ଜଣାଇଲା। ଅନିତା ମଧ୍ୟ ନିଜ ପରିବାର ସହିତ ଜଣାଇଲା ଏବଂ ଗୋଟିଏ ବର୍ଷ ଭିତରେ ସେ ଦୁଇ ଜଣଙ୍କ ବିବାହ ମଧ୍ୟ ହୋଇଗଲା।

To be continued……..

(ଆଗକୁ ପଢ଼ିବେ : ମୋର ଅନୁରୋଧ ରକ୍ଷା କରିବୁ ମୋତେ କୋଉ ବୁଦ୍ଧା ଆଶ୍ରମ ରେ ଛାଡ଼ି ଦେ ମୁଁ ସେଠି ଖୁସିରେ ଦିନ କାଟି ପାରିବି। ରାକେଶ କହିଲା, ନାହିଁ ବାପା ତମେ କୋଉଠି ଯିବ ନାହିଁ । ଯେତେ ଦିନ ମୁଁ ବଞ୍ଚିଛି ବରଂ ମୁଁ ସେବା କରିବି ସିନା ତମକୁ ଆଉ କୋଉଠି ଛାଡ଼ିବି ନାହିଁ)

Click the image for read this story

ଆସନ୍ତା କାଲି ଠିକ୍ ସନ୍ଧ୍ୟା 8 ଘଣ୍ଟ ସମୟରେ

ଏହି କାହାଣୀ ଟି ନୀଳମାଧବ ଭୂୟାଁ ଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ଲିଖିତ। ତାଙ୍କର ଲିଖିତ ଅନ୍ୟ କାହାଣୀ ଗୁଡ଼ିକ ପଢ଼ିବା ପାଇଁ ତଳେ ଦିଆ ଯାଇଥିବା ଲିଙ୍କ କୁ କ୍ଲିକ୍ କରନ୍ତୁ

Click Here

#ଓଡ଼ିଆ, Long Story, Nilamadhab Bhuyan, stories

ଗୃହ ଚଣ୍ଡୀ (ପ୍ରଥମ)

1 Comment
ଗୃହ ଚଣ୍ଡୀ

ଦେଖେ ଲୋ, କେତେ ହାଣ୍ଡସମ ହେଇଚି ନା ?
ଝିଲି : ସବୁ କ୍ୟାମେରା ବାଲା ହାଣ୍ଡସମ ରୁହନ୍ତି। ଆଉ ସେମାନଙ୍କ କାମ ହେଲା । ଷ୍ଟାଇଲ ରେ ରହିବେ ସବୁ ଝିଅ ମାନଙ୍କ ଭଲ ଭଲ ଫଟୋ ଉଠେଇ, ଝିଅ ମାନଙ୍କୁ ପଟେଇବେ।
ପଟେଇବେ…. ମାନେ ? ହେଇଟି ନାଁ ଟି ମୋର ଅନି! ଟଙ୍କା ପଇସା ହିସାବ ରଖେନି ସିନା, ଏମିତି ଫାଲତୁ ଲୋକକୁ ମନ ଦିଏନି ।

ଝିଲି: ହଁ ହଁ , ତୋ ଡାଇଲଗ ତୋ ପାଖରେ ରଖ ଅନିତା କିନ୍ତୁ ଭଲ ଟୋକା ଦେଖିଲେ ଫେସବୁକ୍ ଆଇଡି ଆଉ Insta ଆଇଡି ଫାଷ୍ଟ୍ ଦେଇ ଦେଉ ।
ଅନିତା : ଚୁପ୍ କର । ଝିଲି : ସତ କହିଲେ ବାଧି ଯାଉଛି ଲୋ, ଚାଲ ଚାଲ ଫଟୋ ଉଠେଇବା ।
ସମସ୍ତେ ଠିଆ ହେବା ପରେ କ୍ୟାମେରା ମେନ୍ ଅନିତା କୁ କହିଲା, ତମେ ଟିକେ ଭିତରକୁ ଆସ । ତମେ ବେଶୀ ସାଇଡ ରେ ରହୁଚ । ପୁଣି କ୍ୟାମେରା ସେଟ୍ କରିବା ପରେ ଅନିତା ର ଫୋଟୋ ଆସିଲା ନାହିଁ । କିନ୍ତୁ ଏଥର କିଛି ନ କହି ଫଟୋ ଉଠେଇବା ପରେ ଅନିତା ପାଖକୁ ଆସି ତାର ଫଟୋ ଦେଖିଲା । ତାର କେବଳ ଚୁଟି ଟିକେ ଆସୁଛି। ଅନିତା ଅଧା ରାଗରେ, ମୋ ଫଟୋ ତ ନାହିଁ ଏଥିରେ। ସୁଧୀର : ରାକେଶ ଆଉ ଥରେ ଉଠେଇ ଦେ। ନହେଲେ ପ୍ରଳୟ ଆସିଯିବ । ତୋ ଭାଉଜ ର ସାଙ୍ଗ ମାନେ ଟି । ସେଠୀ ବିବାହ ମଣ୍ଡପ ରେ ଥିବା ସମସ୍ତ ଲୋକ ହସିଲେ । ଅନିତା କୁ ଟିକେ ଗର୍ବ ମନେ ହେଲା । କେମେରା ମେନ୍, ରାକେଶ , ଅନିତା କୁ କହିଲା ତମେ ଏଠି ଆସ । ଫଟୋ ଉଠେଇବ ନା ? କେତେ ଉଠେଇବ କୁହ ? ଅନିତା କହିଲା ବହୁତ୍ ଫଟୋ । ରାକେଶ କହିଲା, ମୁଁ ଯେତେବେଳେ କହିବି ସେତେବେଳେ ଯାଇ ସେଠୀ ଠିଆ ହେବ । ଅନିତା ଖୁସ୍। ଯେତେବେଳେ ଲୋକ ଫ୍ରି ହୁଅନ୍ତି ରାକେଶ ଈଶାରା କରେ । ଅନିତା ଯାଇ ହାଜର । ସେଦିନ ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ବର କନ୍ୟା ର ଯେତେ ଫଟୋ ଥିବ ତାର ଅଧା ଅନିତା ର ଫଟୋ ଉଠା ଯାଇଥିବ।

ଦେଖୁ ଦେଖୁ ରାତି ୧୧ଟା । ଅନିତା ର ମନ ଭାଙ୍ଗୁନି । ଏବେ ଲୋକ ଗହଳି କମି ଯାଇଥିଲା ଏବଂ ଭୋଜି ମଧ୍ୟ ଶେଷ । ରାକେଶ କହିଲା, ଏବେ ସୁଧୀର ଭାଇ ଆଉ ଭାଉଜଙ୍କ କ୍ଲୋଜ୍ ଫୋଟୋ ସୁଟ ଉଠା ଯିବ । ତମେ ସମସ୍ତେ ବାହାରକୁ ଯାଅ। ଅନିତା କହିଲା ନା ମୁଁ ଏଠି ରହିବି। ରାକେଶ ପୁଣି ସୁଧୀର କୁ ଚାହିଁଲା। ସୁଧୀର ମୁଣ୍ଡ ହଲେଇ କହିଲା । ରହିବାକୁ ଦେ। ଫଟୋ ଉଠା ସରିଲା । ରାତିରେ ରାକେଶ ନିଜ ଟିମ୍ ସହିତ ଯିବାକୁ ବାହାରିଲା । କାରଣ ରାତି ପହିଲେ ଆଉ ଗୋଟିଏ ବିବାହ କୁ ଯାଇ ଫଟୋ ଉଠେଇବାକୁ ହେବ ।


Click the image for read this story


ଏହି ଫଟୋ ଉଠା ସମୟ ସୀମା ଭିତରେ ଅନିତା ରାକେଶ କୁ ମନ ଦେଇ ବସିଥିଲା । ରାକେଶ କୁ କହିଲା ତମେ ଆଜି ରହି ଯାଅ। କାଲି ସକାଳେ ଯିବ । ରାକେଶ କହିଲା, ନାହିଁ ମାଡ଼ମ । ଆଜି ରାତି ରହିଲେ କାଲି ସକାଳେ ମୁଁ ଆଉ ଗୋଟିଏ ବାହାଘର ରେ ପହଞ୍ଚି ପାରିବି ନାହିଁ । ଅନିତା ର ମନ ଦୁଃଖ। କହିଲା ରାତିରେ ଯାଇ କଣ କରିବ ଯେ। ସେଠୀ ଯାଇ ଶୋଇବ ଏଠି ମଧ୍ୟ ଶୋଇ ଯାଅ । ଆମ ଘରେ ଶୋଇ ଯାଅ । ରାକେଶ ପୁଣି କହିଲା। ଏହି ଭିଡିଓ ସବୁ କୁ ମୁଁ ମୋ କମ୍ପ୍ୟୁଟର ରେ ଅପଲୋଡ଼ ଲଗେଇ ଶୋଇଯିବ ସକାଳ ହେଲା ଭିତରେ ହୋଇ ଯାଇଥିବ ଏବଂ ତାକୁ ପୁଣି ଫର୍ମାଟ କରି ଯିବାକୁ ହେବ।

ସୁଧୀର : ରାକେଶ କୁ, ଅନିତା ଯଦି ଏତେ ଅନୁରୋଧ କରୁଛି ରହି ଯା । ରାକେଶ, ଆରେ ତୁ ବୁଝୁନୁ ଯେ, ଏହି ସମୟ ଟା ରେ ମୁଁ ଯଦି ଅବହେଳା କରିବି ତେବେ ମୋର କେତେ ଟଙ୍କା ଲସ୍ ହେବ ତାହା ମୁଁ ହିଁ ଜାଣେ ।ଶେଷରେ ଅନିତା ବୁଝିଲା ଏବଂ କହିଲା ଯାଉଛ ଯଦି ପୁଣି କେବେ ଆସିବ । ରାକେଶ କହିଲା ପୁଣି କାହିଁକି ଆସିବି। ଏମାନଙ୍କ ଫଟୋ ଉଠା ସରିଛି । କେବଳ ଫେମିଲି ଫଟୋ ବାକି ଅଛି । ସୁଧୀର ଯୋଉଦିନ ଡାକିବ ସେଦିନ ଆସିବି। ଅନିତା କହିଲା ପହର ଦିନ ଆସ । ସୁଧୀର , ରାକେଶ ଆଡ଼କୁ ଚାହିଁଲା । ରାକେଶ ସୁଧୀର କୁ, କଣ ଭାଇ ତୁ କହ । ସୁଧୀର କହିଲା, ଅନିତା ତାକୁ ଏବେ 10 ଦିନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସମୟ ନାହିଁ । ସେ ପରେ ଆସି ଫଟୋ ନେଇଯିବ। ଅନିତା କହିଲା। କିନ୍ତୁ ମୁଁ ତ ମୋ ହଷ୍ଟେଲ ଫେରିଯିବି ନା ? ସୁଧୀର ତାର ସ୍ତ୍ରୀ ମଧୁ ଆଡ଼କୁ ଚାହିଁଲା । ମଧୁ କହିଲା । ଅନିତା ତୋର ଯଦି ରାକେଶ ସହିତ କଥା ହେବାର ଅଛି ତେବେ ତାଙ୍କ ନମ୍ୱର୍ ନେଇ ଯା । ଆଉ ତାକୁ ତୁ ପରେ ଦେଖା କରି ନେବୁ । ରାକେଶ ଆଶ୍ଚର୍ୟ୍ଯ ରେ ଚାହିଁ ରହିଥିଲା । ଅନିତା ରାକେଶ କୁ କହିଲା ନମ୍ୱର୍ କୁହ । ସେ ପୁଣି ସୁଧୀର ଆଡକୁ ଚାହିଁ ରହିଲା, ସୁଧୀର ମୁଣ୍ଡ ହଲେଇ କହିଲା, ଦେଇ ଦେ ବୋଲି ଇଶାରା କରିଲା। ରାକେଶ କହିଲା ଲେଖ ୭୯୮୫****** , କିନ୍ତୁ ମୋତେ ଏବେ ଡିଷ୍ଟର୍ବ କରିବ ନାହିଁ । ଅନିତା ମୁଣ୍ଡ ହଲେଇ ଦେଲା ଏବଂ ବାଏ କହି ଚାଲିଗଲା ।

ସମ୍ପର୍କର ଚନ୍ଦ୍ରବିନ୍ଦୁ
Click the image for read this story



ତାର ପର ଦିନ , ସକାଳ ୬ଟା ରେ ନୂଆ ନମ୍ୱର୍ ରୁ ରାକେଶ ର ମୋବାଇଲ କୁ କଲ୍ ଆସିଲା । ସେ ଭାବିଲା ମେରେଜ୍ ହେବା ଘର ଠାରୁ କେହି କଲ୍ କରିଥିବେ । ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ଫୋନ୍ ଉଠେଇ କହିଲେ । ଆଜ୍ଞା ଆସୁଛି। ୧୦ ମିନିଟ୍ ରେ ପହଞ୍ଚି ଯିବି । ସେପଟୁ ଅନିତା କହୁଛି । ୧୦ ମିନିଟ୍ ରେ କୋଉଠି ଆସିବ। ମୁଁ ଅନିତା କହୁଛି । କଣ ମୋତେ ଦେଖା କରିବାକୁ । ରାକେଶ ମୁଣ୍ଡରେ ହାତ ଦେଲା, ସରି ସରି , ଏଇଟା ତମ ନମ୍ୱର୍ । ହଉ ମୁଁ ପରେ କଲ୍ କରିବି। ମେରେଜ କୁ ବାହାରୁଛି । କହି ଫୋନ୍ କାଟିଦେଲା ଏବଂ ସେହି ନମ୍ୱର୍ କୁ ବ୍ଲକ ଲିଷ୍ଟ ରେ ରଖିଦେଲା । ମନେ ମନେ ଭାବିଲା, ଏ ମେଣ୍ଟାଲ କୁ ନମ୍ବର୍ ଦେଇ ଭୁଲ ହୋଇଗଲା।

ଆଗାମୀ ଅଧ୍ୟାୟରେ ପଢ଼ିବେ : ରାକେଶ ମୁଣ୍ଡରେ ହାତ ଦେଇ ବସିଲା। କଣ କରିଲ ଭାଉଜ ତମେ ? ସୁଧୀର ଆବେ କଣ ହେଲା ? ତୁ ତ କହୁଥିଲୁ ଭଲ ଝିଅ ଦେଖିଲେ ବିବାହ କରି ନେବି।

ଦ୍ଵିତୀୟ ଭାଗ

http://www.bhuyansblog.in

ଏହି କାହାଣୀ ଟି ନୀଳମାଧବ ଭୂୟାଁ ଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ଲିଖିତ। ତାଙ୍କର ଲିଖିତ ଅନ୍ୟ କାହାଣୀ ଗୁଡ଼ିକ ପଢ଼ିବା ପାଇଁ ତଳେ ଦିଆ ଯାଇଥିବା ଲିଙ୍କ କୁ କ୍ଲିକ୍ କରନ୍ତୁ

Click Here

Articles

Coromandel Express (English Story)

2 Comments

As a job holder, I am not able to avail more than leave on sanctioned leave. So I shall move on my way and go out of my house. That time I Little bit of tears in my eyes but I can’t go back, where father and mother also gave a blessing for traveling safely and when you reach so call us. And the other hand my wife she crying more but not showing in her eyes, her eyes say don’t go, please stay some more days. But I can release her hand and come to the verandah and wear my shoes and my son wants to go with me but my bike has started and my mother was lifting my hand from my son’s hand. He crying and telling please let me go, but I can’t move back and told him that my nephew let’s race the bike.

Let my tears slowly dry and I came to the bus stop and sit on the bus. After two hours I reached Berhampur railway station at around 8.30 pm. I m waiting for my train but the train time is also 1200 am at night. I m open my mobile and opened YouTube and started seeing the education-related video. It’s about crossed 2 hours. So my train came soon on platform no 2.
Then I checked the running train it shows your train is also half an hour late so I m decided it’s one hour more so why not I try light sleep. So on the bench, I lay down but the mosquito army came and disturbed me. So I m change the place but there will be the same. The mosquito again disturbed me.

Now It’s 5 minutes due for coming to the train. I m feeling bored. Then a train reached platform number one and its coromandel express. When I listened to the announcement, I m shocked and I think my train is coming to another platform. And I m ready to move the platform number one. My carry bag was too much weightage because some important items were carried with me. And as such as I run towards the train. Finally, I m reached platform number one but the train was moved on. But my sense of mind was seen by TTE and he stopped the train and I m boarded the train but another coach. Where TTE asked me which number of coaches?? I m taking a long breath and told him B2. Then TTE said ok Relax, calm down, and take a rest for 2 minutes after u showed your ticket. I m again take a continuous high breath. And the train started Nd its speed also 120/km per hour. After 2 minutes TTE again asked to show me your ticket. And I m shown him my ticket and TTE was shocked. And tell are you a fool !! And are you traveling first time on a train?? I m wandering and asked what the problem sir. TTE asked me if this train is running towards Kolkata, not Chennai. when his words listened I m shocked and likely I m converted into a statue. And sit down on the train floor. And see our side but the train is so much Speed.
That time I think what type of blunder occurred in my life that is the first time. In my 13 years of service I m not missed any train but today what happened I am boarding the wrong train. I want to try crying but I m not. And the next station is Khurda Road. I m thinking about a lot of issues. And what can I do it’s nighttime and going 1 am around. No train for Chennai. And TTE suggested don’t worry boy, you can deboard on khurda road. And take rest and it’s coming after two hours. My brain was not working at that time and I m feeling mad. I m again sit down on the train floor. What can do further? My department also declared Over stay leave and the new commander take action against me. What can I do, I hit my head on the train wall.

But no option was revealed in my mind. I m alone at that time. My brain is not working. The train is running as fast in my mind, and my original train already crossed the origin station. And I can try to cancel the train ticket but no option is showing on my application.  so I am very sad and sat down on the floor.  After half an hour the train stopped for a few minutes at Chhatrapur railway station. That time TTE is moving another coach. and I think I drop out of this coach and came to the platform sitting there for some minutes calmly. Whatever happens, it’s occurred so now what’s the next plan? Repetition on my mind. Then I phone called my wife and told her everything that happened to me earlier. I think what can I do now tickling in my mind it’s okay,  no problem I am traveling by flying. My wife did not ask anything about it and she suggested to me and said don’t worry about it. Take a good decision for further. I told her to ask her brother which means my brother-in-law if his friends can allow his room for staying one night in his room. My wife asks his brother and saying What all occurs to me. A few minutes later my brother-in-law told me by phone that his friend says sorry after midnight his owners did not allow any person to any relative or not. Then I m reached the auto stand and ask the auto rickshaw person if ask can you go with me to Berhampur. The auto-rickshaw person wondering ask me any problem sir, I am telling lies at that time bcoz if I am telling the truth I don’t know if the auto-rickshaw person allows traveling or not. And I m told him that my relative’s health condition is not well so tomorrow morning I will go to meet my relatives.

Then the auto-rickshaw asked me again you take a good decision because nighttime traveling is very expensive. if you go with me so good either I m went from there.  so I told him no brother, I am ready to go. And I started my journey towards the Berhampur.  but unfortunately, my good favor and my luck show the magic and inside the auto, I can check the train availability from Berhampur to Chennai. And it’s magic upon me that one seat is available from Berhampur to Chennai tomorrow from 9:00 a.m. When I see the available seat I am happy and booked soon.  A few minutes later I reached Berhampur railway station and then I will reach a nearby lodge and asked for any availability of room at your lodge at 1 am, The person opened the iron door and told me that wait please my owner is coming soon.

A few minutes later the owner came and after asking he says per night 500 rupees. That time my eyes lay down and feeling very tired. I am telling Okay no problem I will adjust. The owners accept me and give me the key to the room and I went to bed.  The next morning at 7:30 approx I woke up and was ready the moving to Chennai.

So that’s the story happening with me and very very remember the fiery time in my life. The blunder time in my life. my whole service and I cannot do this type of wrong and I cannot miss the train in my life.

So this is all, it’s not a story, it’s a blunder mistake in my life.

Thank you for your patience and put your love and hit the like and comment, please.

By. Nilamadhab Bhuyan

#ଓଡ଼ିଆ, Nilamadhab Bhuyan, poems

ଏକାକୀ

Leave a comment

ପାଖେ କେହି ନାହାନ୍ତି ମୋର

ପୁଣି ଏକାକୀ ସାଜିଛି ଆଜି

ଏ ଖୋଲା ଆକାଶ ତଳେ,

ମୋର ଭାବନା ସମୁଦ୍ରରେ,

ଚିନ୍ତିତ ବଗିଚାରେ,

ଆଜି କାହାଳୀ ସାଜି ସମସ୍ତେ

ଅନ୍ୟ ରାସ୍ତା ବାଛି ସଂସାର ସମୁଦ୍ରରେ

ଘୂର୍ଣି ବଳୟ ସାଜି ଯାଇଛନ୍ତି

ନିରୋଳା ରାସ୍ତାରେ ଏକାକୀ ପଥିକ ସାଜିଛି

କଣ୍ଟା ର କଷ୍ଟ ମଧ୍ୟ ଅନୁଭବ ହେଉନି

ହାଲୁକା ହୋଇ ଯାଇଛି ଆଜି ମନ

ସବୁ ଶାନ୍ତ ବାତାବରଣ ର ମହକ

କାରଣ ପୁରୁଣା ସ୍ମୁତି କୁ ମନେ ପକେଇ

ଦୁଇ ଧାର ଲୁହ ଗଡ଼େଇ ବସିଛି।

।

।

।

।

ନୀଳମାଧବ ଭୂୟାଁ ଙ୍କ କବିତା ସଙ୍କଳନ ରୁ…

Articles, English, Message For You

How to become happy -II

Leave a comment

* keep calm
* keep smiling
* keep laughing
* eat less,
* Dilute anger
* no worry about others
* do not harm anyone
* keep silence for an hour in the morning
* ask for forgiveness
* have minimum requirements
* give active support to all
* always be positive
* be kind to everyone
* donate a portion of the proceeds

Part -1

#ଓଡ଼ିଆ, #odia, Nilamadhab Bhuyan, poems

ଲୁହ

Leave a comment

ଏକା ଏକା ଜୀବନରେ
ବଞ୍ଚିବା ଟା ଏତେ ସହଜ ନୁହେଁ
କିନ୍ତୁ ତୁ ଆସିବୁନି ବୋଲି
କହି ଯାଇଛୁ ସିନା
ବଞ୍ଚିଛି କେବଳ
ତୋ ଅପେକ୍ଷାରେ…

ସମୟ ଫେରାଇ ନେବନି
ମୋତେ ସେ ସ୍ଥାନ କୁ
କିନ୍ତୁ ତୁ ମଧ୍ୟ ଫେରିବୁ ନାହିଁ
ମାତ୍ର ମୋ ଲୁହ ମୋ ସହିତ ଥିବ
ସବୁ କ୍ଷଣ ସବୁ ସ୍ଥିତିରେ…

ଲୁହ କୁ ଶ୍ୱାନ୍ତନା
କେତେ ଦିନ ଦେବୀ କହ
ସେ ଲୁହ ର ସାଗର ମଧ୍ୟ
ଏବେ ଶୁଖିବାକୁ ଲାଗିଲାଣି
କାହିଁକି ନା, ତୁ ଆସିବୁନି ସତ,
ମାତ୍ର ମୁଁ ଜଗି ରହିଛି
ସେ ମନ୍ଦିର ପାହାଚରେ…

ଆଜି ନିର୍ଲଜ ହୋଇ ପଡ଼ିଲିଣୀ
ସ୍ୱାର୍ଥପର ସାଜି ଗଲିଣି
ମାତ୍ର ମୋ ଲୁହ ମୋତେ
ଏକା କରି ଛାଡି ଯାଇନି
କେବଳ ତୋର ସ୍ମୃତି ଓ ରୋଷ କୁ
ବାରମ୍ବାର ମନେ ରଖିବା ପାଇଁ ରେ…

ଭଲ ହେବ ଆସିବୁନି
କାରଣ ଏ ଲୁହ ମଧ୍ୟ ମୋତେ
ରାଣ ପକେଇ କହିଛି
ଯଦି ତୁ ଆସିଯିବୁ
ତେବେ ଏ ଲୁହ ମୋ ଦେହ
ଛାଡ଼ି ଚାଲିଯିବ ରେ
ମଝି ନଈରେ ରହି ତୋତେ
ଛାଡ଼ିବା ସହଜ ହେଲେ
ମୋ ଲୁହ କୁ ଛାଡ଼ିବା ଅସମ୍ଭବ…
ମୋ ଲୁହ କୁ ଛାଡ଼ିବା ଅସମ୍ଭବ…

ନୀଳମାଧବ ଭୂୟାଁ ଙ୍କ ଲେଖନୀରୁ…

Message for you

#ଓଡ଼ିଆ, hrusikesh kushulia, poems

ମଣିଷ ଜୀବନ

Leave a comment

*ମଣିଷ ଜୀବନ*

ଈଶ୍ୱର ମୁକ୍ତରେ ଦେଇଛନ୍ତି,
ଆମକୁ ଏହି ମାଟି, ପାଣି, ପବନ ଓ ନିଆଁ
କିଛି ଦିନ ପାଇଁ ଆସି ଅଛୁ ଆମେ ଦୁନିଆ କୁ ହୋଇ କୁଣିଆ ।

ଜାତି, ଧର୍ମ, ରାଜନୀତି ନାମେ ହୋଇଗଲୁ ଆମେ ବନ୍ଦୀ,
ଲୋଭ ମୋହ ମାୟା ରେ ପଡ଼ି ହେଇଗଲା ଆମ ଜୀବନ ଛନ୍ଦି ।

ସବୁ ସୁଖ ସୁବିଧା ଆମ ପାଖେ ଥାଇ ତଥାପି ଆମ ମନ ଅଶାନ୍ତି
ଜନ ସମୁଦ୍ରରେ ରହି ମଧ୍ୟ ଆମ ନିଜ ପାଇଁ କିଏ ଲୋକ ନାହାଁନ୍ତି ।

ଚାରିଦିନ ପାଇଁ ଲୋକଙ୍କ ନଜର ରୁ ହଟିଲେ
ଭୁଲିଯିବେ ଲୋକ ଆମକୁ
ଗୁଣ କୁ କେହି ଦେଖନ୍ତି ନାହିଁ ,
ଦେଖନ୍ତି ଆଜି ରୂପ, ରଙ୍ଗ, ବର୍ଣ୍ଣ, ଚର୍ମ କୁ ।

କିଏ କୋଉ ସମାଜ ରେ ଜନମ ନେଲେ ତାହାର କଣ ଦୋଷ
ମଣିଷ ସମାଜ ରେ ଜାତି ଧର୍ମ ର କେବେ ମେଣ୍ଟିବ ଏହି ଶୋଷ ।

ପରିବର୍ତ୍ତନ ହିଁ ଦୁନିଆ ର ନିୟମ
ନିଜ ବଞ୍ଚି ଅନ୍ୟକୁ ବଞ୍ଚିବାକୁ ଦିଅ
ସ୍ନେହ,ପ୍ରେମ, ଶ୍ରଦ୍ଧା, ସମ୍ପର୍କ ବାଣ୍ଟିକି ନିଅ ।

ଚାରି ଲୋକ କଣ କହିବେ ଭାବନ୍ତୁ ନାହିଁ ବାରମ୍ବାର
ଶିକ୍ଷା ଦୀପର ଦୂର ହେବ ମଣିଷ ସମାଜର ଅନ୍ଧକାର ।

ମାଟି ଘଟରେ ଚଳୁଛି ବୋଲି ଏହି ନିଆ ପାଣି ପବନ
ଏହା ହେଉଛି ଆମ ମଣିଷ ଜୀବନ ।

Hrusikesh Kushulia
Muniguda, Rayagada.

ତାଙ୍କ ଅନ୍ୟ କବିତା ଗୁଡ଼ିକ ମଧ୍ୟ ପଢନ୍ତୁ

ଓଡ଼ିଆ କବିତା ୫

ଓଡ଼ିଆ କବିତା ୬

ଓଡ଼ିଆ କବିତା ୭

#ଓଡ଼ିଆ, Articles, English, Hindi

Thought of the Day 1

Leave a comment

ମଣିଷ ନିଜର ଭୁଲ ସେତିକିବେଳେ ବୁଝି ପାରେ, ଯେତେବଳେ ସେ ଗୋଟିଏ ଭୁଲ ପାଇଁ ଅନେକ କିଛି ହରାଇ ଦିଏ ।


आदमी अपनी गलती तब समझ जाता है जब एक गलती केलिए बह सब कुछ खो देता है ।



A man can understand his mistakes only when he loses a lot for one mistake.

English, Nilamadhab Bhuyan, poems

Only Me…

1 Comment

I don’t know where I started.
Where is my last point.
Just doing it.
Looking at the world.
I don’t even know what mode will happen when.
I never wanted to give up.
I am the only one who has to solve the situation where I am standing today.
I have to find the answer to all the questions myself.
Because everyone here is selfish.
I am not exempt from that.
If I say, the only problem in this world is only for me.
And I know that,
I will do everything alone.
I have to walk alone.
Only I have to do it.
only me..
only me..

Relationship and You

You are

Belief

#ଓଡ଼ିଆ, #odia, hrusikesh kushulia, poems

ପ୍ରେମ (Love)

2 Comments

ପ୍ରେମ

ଦୁଇଟି ମନ ଦୁଇଟି ହୃଦୟର ଆକର୍ଷଣ ଅଟଇ ପ୍ରେମ ।
ପ୍ରେମ କୁ ପାଇବା ପାଇଁ କରିବା କଠିନ ପରଶ୍ରମ।
ପ୍ରେମରେ ଝରେ ଆଖିରେ ଲୁହ ପ୍ରେମରେ ଫୁଟେ ଓଠ ରେ ହସ ।
ପ୍ରେମ ପାଇଁ ମଣିଷ ଭୁଲିଯାଏ ପେଟର ଭୋକ ଶୋଷ ।
ପ୍ରେମ ରେ ଲୁଚି ରହିଅଛି ଅମୃତ ଓ ବିଷ।
ପ୍ରେମ ଆରମ୍ଭ ହୁଏ ଉଠିଲେ ଦାଢ଼ି ନିଶ।
ପ୍ରେମ ସତ୍ୟ ପ୍ରେମ ସୁନ୍ଦର ପ୍ରେମ ପରେମଶ୍ବର।
ପ୍ରେମ ପାଇଁ ଆପଣାର ହୁଏ ଅଜଣା ଲୋକ ପର ।
ପ୍ରେମ ନଥିଲେ ସାରା ଦୁନିଆ ଘନ ତମସା ।
ପ୍ରେମ ଆଣିଥାଏ ଜୀବନ ର ବଂଚିବା ର ନୂଆ ଆଶା ।
ଧନ ଦୌଲତରେ କେବେ କିଣି ହୁଏନା ପ୍ରେମ ।
ଯୁଦ୍ଧ କରି କେବେ ଜିତି ହୁଏନା ପ୍ରେମ।
ପ୍ରେମରେ ବନ୍ଧା ପଡ଼ିଛି ସାରା ଦୁନିଆ ।
ପ୍ରେମର ଯେଉଁଠି ପତନ ହେଲେ ଜଳି ଉଠୁଛି ନିଆଁ।
ପ୍ରେମ ହିଁ ପୂଜା ପ୍ରେମ ହିଁ ସମ୍ମାନ ପ୍ରେମ ଅଟଇ ସୁଖ ।
ପ୍ରେମ ନ ପାଇଁ ମଣିଷ ଭୋଗୁ ଅଛି ଦୁଃଖ ।
ବିର ଭଗତ ସିଂହ ଫାସିରେ ଚଢିଲେ ମାତୃଭୂମି ପ୍ରେମ ପାଇଁ ।
ପ୍ରେମ କୁ ଛାଡ଼ି ଦେଲେ ଦୁନିଆରେ କାହାଣୀ ଲେଖା ନାହିଁ ।

ହୃଷିକେଶ କୁଶୁଲିଆ
ମୁନିଗୁଡ଼ା, ରାୟଗଡ଼ା

ଅନ୍ୟ ଲେଖା ଗୁଡ଼ିକ ପଢନ୍ତୁ

ପ୍ରକୃତ ହିରୋ

ଜଙ୍ଗଲ ଆମର ବନ୍ଧୁ

କୈକେୟୀ ମାତା

#ଓଡ଼ିଆ, #odia, poems

ମିଛ ଶ୍ୱାନ୍ତନା

Leave a comment



ସମସ୍ତେ ଅଲଗା ଅଲଗା ଆଶ୍ଵାସନା ଦେଇ କୁହନ୍ତି
ସବୁ ଠିକ୍ ହୋଇଯିବ, ଯାହା ହେଲା ବହୁତ୍ ଖରାପ ହେଲା , ଏମିତି ଲୋକ ଟିଏ ଦୁନିଆରେ ମିଳିବନି !!!!

ଆଉ କେତେ କଣ ଆଶ୍ଵାସନା, କେତେ ଯେ ଶ୍ୱାନ୍ତନା,
ହେଲେ ଏ ଶ୍ୱାନ୍ତନା କଣ ଚିର ଅମର ?

ନା କେବଳ କିଛି ଦିନ ପାଇଁ ???
ନା କେବଳ ସେ ଲୋକ ଟିକୁ ଭୁଲିବା ପାଇଁ ???
କେବଳ ଶ୍ୱାନ୍ତନା ହିଁ ଦିଅନ୍ତି ସେମାନେ !

ସମସ୍ତେ ଜାଣନ୍ତି, କେହି ଏଠି କାହାର ନୁହଁ
ସବୁ ମିଛ ଭରସା, ଆଉ ମିଛ ପ୍ରତିଶ୍ରୁତି ର
ଆସର ରେ ଆସି ପାଖେ ବସନ୍ତି।
ଏମିତି କି ଲୋକେ ନାକରେ ଆଙ୍ଗୁଠି ଦେଇ
ହସିବା କାମ ମଧ୍ୟ ଆଖି ଆଗରେ କରି ଦିଅନ୍ତି ।

ମୋର ଯଦି ଗୋଡ ଭାଙ୍ଗିଛି ତେବେ
ମୋତେ ହିଁ ଆଶା ବାଡ଼ି ଧରି ଚାଲିବାକୁ ହେବ ।

କାଳେ କାଲୀ କେହି ମୋର ଆଶା ବାଡ଼ି ହେବ
ସେ ଆଶା ରଖି ନାହିଁ ମୁଁ,
ଆଜି ଯଦି ମୁଁ ଅସହାୟ ତେବେ ଆଗକୁ ମୋତେ
ହିଁ ସବୁ ସମସ୍ୟା ର ସମାଧାନ ସାଜିବାକୁ ହେବ।

ହେ ପରମ ପିତା ପରମେଶ୍ବର,
ମୋତେ ନିଜର ସନ୍ତାନ ଭଳି
ଶକ୍ତି ଏବଂ ସାମର୍ଥ୍ୟ କରାଇ
ମୋର ସବୁ ସ୍ଥିତି କୁ ଯେମିତି
ପୁନଃ ଜୀବିତ କରାଇ
ମୋତେ ପ୍ରେରଣା ଦିଅ,
ଯାହା ଏ ନିଷ୍ଠୁର ମୟ ଦୁନିଆରେ
ବିଜୟ ର ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ଉଦାହରଣ ସାଜି ପାରିବି ।

ନୀଳମାଧବ ଭୂୟାଁ

Articles, English, Message For You

Relationship and You

2 Comments

A person who realizes the true effort of hardship and struggle can never make fun of the hardship and struggle of others.

Try to introduce yourself, taking a photo with a famous person does not mean you are a famous person.

Nothing can be achieved without giving up because even to take a breath one has to give up the first breath. Where there is no self-respect there is no relationship.. If there is selfishness, brother.. Selfless does not mean… After selfishness is over… Who says to whom? For… everyone is here for their own interests and backs up to kick someone’s chest for their own interests.. there is no meaning in relationship!!!

For your Author

By N Bhuyan

#ଓଡ଼ିଆ, #odia, hrusikesh kushulia, poems

ପ୍ରକୃତ ହିରୋ

1 Comment

ଅସ୍ତ୍ର ଶସ୍ତ୍ରରେ ସୁସଜ୍ଜିତ ହାତରେ, ଧରିଛ ତ୍ରିରଙ୍ଗା ବାନା,
ଶତ୍ରୁ ଆଗରେ ମଥାଟେକି ଅଛ ଫୁଲାଇ ନିଜ ସିନା,
କୋଟି କୋଟି ଭାରତ ବାସିର ଧନ ଜୀବନ ରକ୍ଷକ,
ଭାରତ ମାତାର ବିର ସନ୍ତାନ ତୁମେ ଯେ ଭାରତୀୟ ସେନା ।

ଖରା, ବରଷା, ଶୀତ, କାକର ଭୂକମ୍ପ କୁ କରୁନା ତୁମେ ଭୟ,
ଶଙ୍ଖ ନାଦରେ ଭାରତ ମାତା ର କରୁଛ ଜୟ ଜୟ ।

ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର, ଅଭିନେତା, ଅଭିନେତ୍ରୀ, ଖେଳାଳି ପାଈଁ,
ଦୁନିଆର ଲୋକ ପାଗଳ କଲେ ସବୁ ଏଠି ଫେସନ୍,

ସେନା ପାଇଁ ଦେଶ, ଦେଶ ପାଇଁ ସେନା,
ସଦା ଜୟ ଯବାନ୍ ଓ ଜୟ କିଶାନ୍ ।

ନିଜ ଘର ଦ୍ଵାର, ବେଶ ପୋଷାକ ଭୁଲି, ଗାଁ ମାଟି ଛାଡ଼ି,
ସେବା ମନୋଭାବେ ଦେଶ ପାଇଁ ଦଉଛ ଯେ ଜୀବନ,
ହେ ଭାରତୀୟ ବିର ଯବାନ ତୁମକୁ ହୃଦୟ ରୁ କୋଟି କୋଟି ପ୍ରଣାମ ।

ପରିବାର ଠାରୁ ଅଲଗା ରହି ଦେଶ ସୁରକ୍ଷା ପାଇଁ ଚିନ୍ତା କରୁଛ ,
ହୋଲି, ଦୀପାବଳୀ, ଦୁର୍ଗାପୂଜା, ଦେଶବାସୀ ମନାନ୍ତି ଖୁସି,
ଏହି ମାତୃଭୂମି ପାଇଁ ପୁଣି ସହିଦ୍ ହୋଇ ଫେରୁଛ ମଥା କୁ ଟେକି ।

The real hero of Indian soldiers ର ବିର ଗାଥା ।

By. Hrusikesh Kushulia

Muniguda, Rayagada.

Articles

You are !!!

1 Comment

Build yourself up so that the people who find you will be proud of your friendship, determination, hard work, service, courage and love, and will be forever scarred by your losses. By doing this your religion will not be lowered in your own eyes for your deeds but God’s blessing will be upon you….

Strange World

Articles, English, Roman, Uncategorized

Bhagwan Ke Dwar

Leave a comment

Yah Hindi Ki Roman Lipi Hai,
Kisi Jagah Galti Milta Hai Toh Sansodhan Karke Padhne Ki Krupa Karen.

Articles Ko Prarambh Karte Hain,

Shanti Ek Aisa Shabd Jisko Sab Hasil Karna To Chahte Hain Magar Kisko Milta Hai Toh Kisko Nahin. Haan Ek Kaam Hum Kar Sakte Hai Kuch Samay Keliye Kuchh Rakam Dekar Woh Bhi Kuchh Samay Keliye Shanti Ko Kharid Kar Hum Usko Nibha Sakte Hain.

Magar Woh Shanti Nahin Kaha Jata Hai Woh Toh Paise Ki Garmi Kaha Jata Hai. Shanti Hasil Karne Ka Jagah Kahin Aur Hai Aur Woh Hai Bhagwan Ke Dwar Mein.

Woh Kaise ?

Apni Byast Jiban Se Dur Ho Kar Kuch Samay Nikalen Aur Yah Samay Ko Apni Puja Ghar Mein Ya Najdiki Kisi Mandir Mein Jayen Aur Ush Anmol Samay Ko Bhagwan Ki Bhakti Mein Khudko Leen Kardein.

Apni Family Ke Saath Ho Ya Akele Hi Ish Samay Ko Apnayen, Jahan Apne Maan Mein Sirf Bhagwan Ke Prati Bhakti Ke Sivay Na Koi Chinta Na Koi Shak Sawal Apke Mann Mein Nahin Chalna Chahiye.

Jab App Bhagwan Ke Dwar Jate Ho Toh Khali Haat Mein Jayen, Tight Kapde Na Pahne,
Mobile Lekar Na Jaye,
Haan Agar Jate Ho Toh Befikar Hokar Kisiki Chinta Chhod Kar Mobile Ko Switch Off Or Flight Mode Mein Kar Ke Rakhein.

Agar App Kisi Jaruri Karya Mein Byast Rehte Hain Aur Usi Byast Samay Se Kuchh Samay Bhagwan Ke Dwar Mein Bitana Chahte Ho Toh Byast Se Dusra Rasta Nikal Kar Wahan Pahunche Or Kisi Aur Ko Ush Karya Ko Kuch Samay Keliye Sonp Kar Ayen.

Kyun Ki Jiban Mein Asli Shanti Toh Mobile Ke Bina Hi Sambhav Hai.

Khud Ko Unki Charan Mein Pura Samarpit Kardein. Dekhoge Shanti Ka Asli Rah Apko Yahi Milega Aur Mehsoos Bhi Karoge.

Bhagwan Ka Dwar Ek Aisi Jagah Hai Sab Kuch Yahan Milta Hai Aur Sab Yahan Aakar Dukh Jatate Hai Magar Dunia Ki Sabse Dukh Ki Baat Yah Bhi Hai.

Sab Dukhi Hone Ke Baad Yahan Apni Dukh Batane Aate Hain Magar Manushya Jab Khusi Mein Rehta Hai Tab Woh Bhagwan Ke Dwar Ko Kabhi Yaad Nahin Karte Hain.

Magar, Mein Ish Article Ka Lekhak Ke Roop Me Apse Binti Karta Huun Ki, Aap Khus Ho Ya Dukhi Ho, Mandir Kabhi Kabhi Jaya Karen.

Agar Aap Pratidin Jaate Ho Toh Apko Bahut Bahut Dhanyabad Magar Kabhi Kabhi Jate Ho Toh Apke Liye Yah Anurodh Hai Ki Mandir Jaya Karen Aur Shanti Ki Asli Anubhab Bhagwan Ke Dwar Hi Hota Hai.

Dhanyabad.

#ଓଡ଼ିଆ, Articles, very Short Story

ଆମେ ମଧ୍ୟ ହୋଲି ଖେଳିବା

Leave a comment

ବାପା ମୁଁ ହୋଲି ଖେଳିବି, ବାପା ମୁଣ୍ଡରେ ହାତ ଦେଇ ଚିନ୍ତାରେ ବସି ଥାନ୍ତି । ମା ସେପଟୁ କହିଲେ , ତୁ ହୋଲି ଖେଳିବାକୁ ଚାହୁଁଚୁ ନା, ଆସେ ଆମେ ମିଶି ଖେଳିବା । ସିତୁ କହିଲା ନା ନା , ଆମେ ସମସ୍ତେ ଏକା ସାଙ୍ଗରେ ହୋଲି ଖେଳିବା। ମା ଶିତୁ କୁ ଅନ୍ୟ ରୁମ୍ କୁ ଡାକି ଆଣି କହିଲା ଯେ , ବାପା ଏବେ ଚିନ୍ତାରେ ଅଛନ୍ତି ତୁ ତାଙ୍କୁ କାହିଁକି ବିରକ୍ତ କରୁଛୁ ।

ତୁ ଆଉ ମୁଁ ଖେଳିଲେ ହେବ ନାହିଁ । ସୀତୁ ପଚାରିଲା , କାହିଁକି ମା? ମା କହିଲେ , ତୁ ସେକଥା କିଛି ଚିନ୍ତା କରିବା ଦରକାର ନାହିଁ । ସିତୁ ପୁଣି ପଚାରିଲା , କୁହ ନା ମା, କାହିଁକି ?

ମା କହିଲେ, ଆଜି ବାପା କାମ କରିବାକୁ ଯିବେ ନାହିଁ ଏବଂ ସେଥିପାଇଁ ସେ ଚିନ୍ତାରେ ବସିଛନ୍ତି । ସିତୁ ପୁଣି ପଚାରିଲା , ଚିନ୍ତା କାହିଁକି ??

ମା କହିଲେ, ବାବୁରେ ବାପା ଯଦି କାମ କରିବେ ତେବେ ତ ଆମ ଘର ଚଳିବ ନା?? ଆଜି ଯଦି କାମକୁ ଯିବେ ନାହିଁ ତେବେ କାଲି ଘର ପାଇଁ ସଉଦା କେମିତି ଆସିବ ଆଉ ଆମ ଘର ଚଳିବାକୁ ଅସୁବିଧା ହେବ !

ସିତୁ ଅଳ୍ପ ଚିନ୍ତା କରି କହିଲା ତେବେ ଆଜି ଦିନ ଟାକୁ ଆମେ ଖୁସିରେ ପାଳନ କରିବା ନାହିଁ କାହିଁକି?? ସିତୁ ବାପା ପାଖକୁ ଯାଇ କହିଲା, ବାପା ଆଜି ଆମେ ଅଳ୍ପ ଖାଇବା କିନ୍ତୁ ଆଜି ଆମେ ହୋଲି ପାଳନ କରିବା । ମୁଁ ଜାଣିଚି ତୁମେ ଦୁଃଖରେ କାହିଁକି ଅଛ?? ମୁଁ ଚାହୁଁଚି ଯେ ତୁମେ ସେ କଥାକୁ ଭୁଲି ଆଜିର ଏହି ଦିନକୁ ଆମେ ସମସ୍ତେ ଖୁସିରେ ପାଳନ କରିବା।

ବାପା ସିତୁ କୁ କୁଣ୍ଡେଇ ପକାଇଲେ ଏବଂ କହିଲେ ଚାଲେ, ଆମେ ମଧ୍ୟ ହୋଲି ଖେଳିବା । ଘର ର ଆର୍ଥିକ ସ୍ଥିତି ଖରାପ ଥିଲେ ମଧ୍ୟ ବାପା ସବୁ ଦୁଃଖ କୁ ଭୁଲି ପରିବାର ସହିତ ଉତ୍ସବ ପାଳନ କରିବାକୁ ବାଧ୍ୟ ହେଲେ ।



ଏହି ଘଟଣା କେବଳ କାହାଣୀ ରେ ନୁହଁ, ଏହା ଭାରତର ୪୦ ପ୍ରତିଶତ ପରିବାର ରେ ଏମିତି ହୋଇଥାଏ କିନ୍ତୁ କିଛି ପରିବାର ର ଆର୍ଥିକ ସ୍ଥିତି ଏତେ ଖରାପ ଯେ ସେମାନେ ଯଦି ଗୋଟିଏ ଦିନ ନ ଖଟିବେ ତେବେ ସେଦିନ ରାତିରେ ସେମାନେ ଭୋକରେ ସୋଇଥାନ୍ତି।

କାହାଣୀ ନୁହେଁ ତ ଗୋଟିଏ ଗରିବ ପରିବାର ର ପ୍ରତିଦିନ ର ଦୁଃଖ ।

ଛୋଟିଆ କାହାଣୀ ଟି କେମିତି ଲାଗିଲା, କମେଣ୍ଟ ମାଧ୍ୟମରେ ଜଣାନ୍ତୁ।

#odia, hrusikesh kushulia, poems

ଜଙ୍ଗଲ ଆମର ବନ୍ଧୁ

Leave a comment



ଜଙ୍ଗଲ ଆମର ପ୍ରକୃତ ବନ୍ଧୁ ତା ପାଇଁ ଆମେ ମଙ୍ଗଳ,
ଜଙ୍ଗଲ ନଷ୍ଟ ହେଲେ ବରଷା ହବନି ହେବା ଆମେ କାଙ୍ଗାଳ ।

ଜଙ୍ଗଲ ରେ ନିଆଁ ଲଗାଇବା ନାହିଁ ଲଗାଇବା ଆମେ ଗଛ,
ଗଛ କାଟିବା ପୂର୍ବରୁ ଟିକେ ଭାବିବା ଗଛ ପ୍ରତି ଆମ ଆଗପଛ।

ଆମ ଜୀବନ ଠାରୁ ମରଣ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଆମକୁ ସାହାଯ୍ୟ କରୁଛି ଗଛ ଦିଏ ଔଷଧପତ୍ର, ଫୁଲଫଳ, କାଠ, ଛାଇ, ଅମ୍ଳଜାନ,
ଗଛ ବଞ୍ଚିଲେ ହିଁ ଆମେ ବଞ୍ଚିବା ହେବା ଆମେ ସାବଧାନ,


ଜରୁରତରୁ ଅଧିକା ଗଛ ଆମେ କାଟିବା ନାହିଁ,
ଗୋଟିଏ କାଟିଲେ ଦୁଇଟି ଚାରା ରୋପଣ କରିବା ରେ ଭାଇ ।

ଫ୍ରୀ ରେ ମିଳୁଛି ସୁବିଧା ବୋଲି ଜାଣୁନୁ ଆମେ ଜଙ୍ଗଲ ର ମହତ୍ତ୍ଵ,
ଜଙ୍ଗଲ କୁ ସୁରକ୍ଷା କରିବା ଆମ ସମସ୍ତ ଙ୍କ ଦାୟୀତ୍ୱ ।

ଜଙ୍ଗଲ ଅଛି ବୋଲି ବଡ଼ଦାଣ୍ଡ ରେ ଗଡୁଛି ତାଳଧ୍ୱଜ, ଦେବଦଳନ, ନଦିଘୋଷ ରଥ,
ଆମ ଜଗତ ଠାକୁର ଶ୍ରୀ ଜଗନ୍ନାଥ ଅଟନ୍ତି ଦାରୁବ୍ରହ୍ମ ଦୁନିଆ ରେ ଗୋଟେ ସତ ।

ଜଙ୍ଗଲ ରେ ହିଁ ଶ୍ରୀ ଜଗନ୍ନାଥ ଙ୍କୁ କରିବା ଆମେ ପୂଜି,
ନବ କଳବର ପାଖେଇ ଆସୁଛି ଚାଲିଛି ଦାରୁ ଖୋଜା ଖୋଜି ।

Hrusikesh Kushulia
Muniguda, Rayagada.

#ଓଡ଼ିଆ, Articles, short story

ଖବର କାଗଜ

1 Comment



ଗରିବ ବସ୍ତୀ ମଧ୍ୟରେ ଗୋଟିଏ ଛୋଟିଆ ଛପର ଘରେ ଚିନ୍ତୁ ଆଉ ତା ମା ରହୁଥିଲେ । ଚୀନ୍ତୁ ର ବାପା ବହୁତ ଦିନ ତଳେ ଚାଲି ଯାଇଥିଲେ । ଚିନ୍ତୂ ଆଉ ତା ମାଆ ବହୁତ କଷ୍ଟରେ ରହୁଥିଲେ । ଚିନ୍ତୁ ର ମା ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ଘରେ ବାସନ ସଫା କରନ୍ତି । ସେଥିରୁ ଯାହା ଟଙ୍କା ମିଳେ ଘର ଚାଲେ । ଗୋଟିଏ ଦିନ ମା ପୁଅ ବସି ଭୋଜନ କରୁଥିଲେ, ମା ଚିିନ୍ତୁ କୁ କହିଲେ ତୁ କାଲି ଠାରୁ ସ୍କୁଲ ଯିବୁ ଏଵଂ ପାଠ ପଢ଼ାପଡି କରିବୁ । ହେଲେ ମା ଆମ ଘର ର ପରିସ୍ଥିତି ବହୁତ୍ ଖରାପ ଅଛି । ତମେ ମୋ ପାଠପଢ଼ା ପାଇଁ ଟଙ୍କା କୋଉଠୁ ଆଣିବ । ମା କହିଲେ ସେସବୁ ମୁଁ ଦେଖିବି ତୁ କେବଳ ତୋ ପାଠ ପଢାରେ ମନ ଦେ । ଏମିତିରେ ମୁଁ କାମ କୁ ଚାଲିଯାଏ ତୁ ଦିନସାରା ଖେଳକୁଦ କରୁଛୁ । ତୁ ଯଦି ସ୍କୁଲ ଯିବୁ ତୋ ଭବିଷ୍ୟତ ତୁ ନିଜେ ଗଢିବୁ ଏବଂ ବଡ ହୋଇ ଖୁସିରେ ରହିବୁ । ଚିିନ୍ତୁ କହିଲା ଠିକ୍ ଅଛି ମା ହେଲେ ମୁଁ ମଧ୍ୟ କିଛି କାମ ଖୋଜିବି ଏବଂ ତମକୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିବି । ତା ପରଦିନ ମା ସ୍କୁଲ ରେ ଚିିନ୍ତୁ ର ନାମ ଲେଖାଇଲେ । ପୁଅ ର ସ୍କୁଲ ରେ ନାମ ଲେଖାଇ ବହୁତ ଖୁସି ଅନୁଭବ କଲେ ଏବଂ ଆଖିରୁ ଖୁସିରେ ଦୁଇ ଟୋପା ଲୁହ ବାହାରିଗଲା । ମା ଚିିନ୍ତୁ ର ପାଠପଢ଼ା ଖର୍ଚ୍ଚ ପାଇଁ ଆଉ ଦୁଇଟି ଘରେ କାମ କରିବା ଆରମ୍ଭ କରିଦେଲା ।

ଚିିନ୍ତୁ ସ୍କୁଲ ରୁ ଫେରି ଆସି ମା କୁ ଅପେକ୍ଷା କରିଥାଏ । ବହୁତ ସମୟ ଅପେକ୍ଷା କରିବା ପରେ ମା ଆସି ଘରେ ପହଞ୍ଚିଲା । ମା ତମେ ଆଜି ଏତେ ସମୟ କୋଉଠି ରହିଯାଇଥିଲ । ତୋ ପାଠପଢା ପାଇଁ ମୁଁ ଆଉ ଦୁଇଟି ଘରେ ବାସନ ସଫା କରିବା ଆରମ୍ଭ କରିଲି ସେଥିପାଇଁ ଏତେ ସମୟ ଲାଗିଲା । ହଉ ଛାଡ଼ ସେ କଥା ମୋତେ କହ ତୋର ସ୍କୁଲ ର ପ୍ରଥମ ଦିନ କେମିତି ଥିଲା । ବହୁତ ଭଲ ଥିଲା ମା, ମୋ ସ୍କୁଲରେ ବହୁତ ପିଲା ଅଛନ୍ତି । ମୁଁ ବହୁତ ସାଙ୍ଗ କରିଛି । ସାର୍ ଆଉ ଦିଦୀମାନେ ମଧ୍ୟ ବହୁତ ଭଲ । ତୁ ଭଲ ପାଠ ପଢ଼ି ବଡ଼ ହେଲେ ଅଫିସର ହେବୁ ହେଲା। ଆଉ ଜାଣିଛ ମା ମୁଁ ମୋ ପାଇଁ କାମ ବି ଦେଖିଛି, ମା ମୋତେ ପଚାର ମୁଁ ମୋ ପାଇଁ କଣ କାମ ଦେଖିଚି ? ମା ପଚାରିଲେ ଆରେ ବାବା କହ କଣ କାମ ଦେଖିଛୁ । ମା, କାଲି ଠୁ ମୁଁ ସବୁଦିନ ସକାଳୁ ଘର ଘର ବୁଲି ଖବର କାଗଜ ଦେବାକୁ ଯିବି ଆସିଲେ ପୁଣି ସ୍କୁଲ ଯିବି । ମା ଶୁଣି ବହୁତ୍ ଖୁସି ହେଲେ । ତା ପରଦିନ ଠୁ ସକାଳ ସମୟରେ ଘର ଘର ବୁଲି ପେପର ଦେବା ଆରମ୍ଭ କଲା । ପେପର ବେପାରୀ ଚିିନ୍ତୁ କୁ କିଛି ଟଙ୍କା ଦେଲା ତାପରେ ଘରକୁ ଆସି ସ୍କୁଲ କୁ ବାହାରିଲା । ବହୁତ ଦିନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଏମିତି ଚାଲିଲା ଗୋଟିଏ ଦିନ ଚିିନ୍ତୁ ଖବର କାଗଜ ଦେଇ ଆସିଲା ଆଉ ଗୋଟିଏ ଖବର କାଗଜ ଅଧିକା ରହି ଗଲା । ସେ ସେହି ଖବର କାଗଜ କୁ ବେପାରୀ କୁ ଫେରାଇ ଦେଲା କିନ୍ତୁ ସେ ବେପାରୀ ଚିିନ୍ତୁ କୁ ସେ ପେପର ଘରକୁ ନେଇକି ଯାଅ ବୋଲି ତା ହାତରେ ପୁଣି ଦେଲା । ଚିିନ୍ତୁ ସେ ପେପର କୁ ଘରକୁ ନେଇକି ଗଲା ଓ ସେଥିରେ ଛପା ଯାଇଥିବା କିଛି ପ୍ରଶ୍ନ ର ଉତ୍ତର ସମାଧାନ କଲା । ସେ ସ୍କୁଲ ଯିବା ରାସ୍ତାରେ ସେ ଖବର କାଗଜ ଅଫିସ ଥିଲା ସେ ପ୍ରଶ୍ନର ଉତ୍ତର ଦେଇଥିବା କାଗଜ ଖଣ୍ଡକୁ ଖବର କାଗଜ ଅଫିସ୍ ରେ ଜମା କରି ସ୍କୁଲ୍ ଚାଲିଲା। ସବୁଦିନ ପରି ସ୍କୁଲ ଯାଉଥାଏ । ଚିନ୍ତୁ ର ମା ଗୋଟିଏ ଘର ପରେ ଆଉ ଗୋଟିଏ ଘର କାମ କରିବାକୁ ଲାଗିଥାଏ ।

ଚିନ୍ତୁ ସ୍କୁଲ ପରେ ପାଠ ପଢୁଥିଲା ଆଉ ଘର ସଫାସୁତୁରା କରି ମା ର ଫେରିବା ବାଟକୁ ଚାହିଁକି ରହୁଥାଏ । କିଛିଦିନ ପରେ ଚିନ୍ତୁ ଯେବେ ସ୍କୁଲ ରେ ଥିଲା ସେଦିନ ଚିନ୍ତୁ ର ଶିକ୍ଷକ ସହିତ ଆଉ ଜଣେ ଅଫିସର ଆସିଥିଲେ । ସେ ଅଫିସର ଖବରକାଗଜ ରେ ଉତ୍ତର ଦେଇଥିବା ପିଲାକୁ ଦେଖିବାକୁ ଆସିଥିଲେ । ଶିକ୍ଷକ ଚିନ୍ତୁ କୁ ଦେଖେଇ ଅଫିସର କୁ କହିଲେ ସେ ପିଲା ହେଉଛି ଚିନ୍ତୁ ଯିଏ ଆପଣଙ୍କ ଖବର କାଗଜ ର ଉତ୍ତର ଦେଇଛି। ଅଫିସର ଚିନ୍ତୁ କୁ ପାଖକୁ ଡ଼ାକି ଧନ୍ୟବାଦ ଦେଲେ । କହିଲେ ତମେ ବହୁତ ବୁଦ୍ଧିମାନ ସେଦିନ ପ୍ରଶ୍ନ ର ଉତ୍ତର ତମ ଛଡା ଆଉ କିଏ ଦେଇପାରିନାହାନ୍ତି କେବଳ ଜଣେ ତମେ ହିଁ ତାର ସଠିକ୍ ଉତ୍ତର ଦେଇ ପାରିଲ । ଏଥିପାଇଁ ଆମ ଖବର କାଗଜ ତରଫରୁ ତମର ସବୁ ପଢ଼ା ଖର୍ଚ୍ଚ ବହନ କରିବେ । ଅଫିସର କଥା ଶୁଣି ଚିନ୍ତୁ ବହୁତ ଖୁସି ହୋଇଗଲା । ସେ ଘରେ ପହଁଚିଲା ଆଉ ସବୁଦିନ ପରି ମା ର ଆସିବା ବାଟକୁ ଚାହିଁ ରହିଲା । କିଛି ସମୟପରେ ମା ଆସିଗଲେ । ଚିନ୍ତୁ ମା ଆସିବାର ଦେଖି ଖୁସି ରେ ଦୌଡ଼ି ଦୌଡ଼ି ଯାଇ ମା କୁ କୋଳେଇ ନେଲା । ମା ଚିନ୍ତୁ ର ଖୁସି ଦେଖି ପଚାରିଲେ ଆରେ କଣ ହେଇଛି ଭାରି ଖୁସି ଜଣାପଡୁଛୁ । ମା ତମକୁ ଆଉ ବେଶୀ କଷ୍ଟ କରିବାକୁ ପଡିବନି । ଆଚ୍ଛା କଣ ପାଈଁ ମା ପଚାରିଲେ। ସେଦିନ ଯୋଉ ଖବର କାଗଜ ରେ ଉତ୍ତର ଲେଖିଥିଲି ତାହା ଠିକ୍ ଥିଲା ଏବଂ ଆଜି ଖବର କାଗଜ ଅଫିସ୍ ରୁ ଜଣେ ଅଫିସର ଆସି ମୋତେ କହିଲେ ଯେ ମୋର ସବୁ ପଢା ପଢ଼ି ଖର୍ଚ୍ଚ ବହନ କରିବେ । ତା ସହିତ ମୋତେ ଛାତ୍ରବୃତ୍ତି ମଧ୍ୟ ପ୍ରଦାନ କରିଲେ । ଏହା ଦେଖି ମା ଖୁସି ହୋଇ କହିଲେ ହଉ ଆଜି ତୋର ଏହି ଖୁସିରେ ମୁଁ ଖିରି କରିବି । ଚିନ୍ତୁ ଖିରି କୁ ବହୁତ୍ ପସନ୍ଦ କରେ । ତାପରେ ଦୁହେଁ ମିଶି ଖିରି ଖାଇଲେ । ଏମିତି କିଛି ବର୍ଷ ଗଡି ଚାଲିଲା। ଚିନ୍ତୁ ମନ ଦେଇ ଭଲ ପାଠ ପଢିଲା । ପ୍ରତ୍ୟେକ ଶ୍ରେଣୀରେ ପ୍ରଥମ ସ୍ଥାନ ଅଧିକାର କରୁଥାଏ । ଗୋଟିଏ ପରେ ଗୋଟିଏ ଛାତ୍ର ବୃତ୍ତି ପାଉଥାଏ । ମହାବିଦ୍ୟାଳୟ ରେ ପଢିବା ସମୟରେ ଦିନେ ଯୋଉ ଖବର କାଗଜ ତାକୁ ଛାତ୍ର ବୃତ୍ତି ଦେଇଥିଲେ ସେ ଖବର କାଗଜ ସଂସ୍ଥା ରେ ନିର୍ଦେଶକ ପଦରେ ରେ ସେ ନିଯୁକ୍ତ ହେଲା । ସେତେବେଳେ ତାର ମା ଆରପାରିକୁ ଚାଲି ଯାଇଥିଲେ । ଖବର କାଗଜ ତରଫରୁ ଖବର କାଗଜ ସମ୍ମିଳନୀ ଉତ୍ସବ ପାଳନ କରାଯାଉଥିଲା। ଚିନ୍ତୁ ଉପସ୍ଥିତ ଥିବା ସମସ୍ତ ଦର୍ଶକ ଙ୍କୁ ନିଜର ଅତୀତ ବିଷୟରେ ଜଣାଇଲା ଏବଂ କହିବାକୁ ଲାଗିଲା ଯେଉଁ ଶିଶୁ ଉପରେ ନିଜ ମାତା ପିତାଙ୍କ ଆଶୀର୍ବାଦ ଥାଏ ସେ ଶିଶୁ ନିଶ୍ଚୟ ଭଲ ମଣିଷ ହେବ ଏବଂ ନିଜ ନାମ କୁ ଉଚ୍ଚା ରଖିବ । ସେତେବେଳେ ଚିନ୍ତୁ ର ଆଖିରୁ ଲୁହ ବହିଯାଉଥାଏ ତାକୁ ବଡ ମଣିଷ କରିଥିବା ତା ମା ତା ପାଖରେ ନଥିଲେ ଏବଂ ବର୍ତ୍ତମାନ ଚିନ୍ତୁ ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ ଭାବେ ଚିନ୍ତାମଣି ବାବୁ ରେ ପରିଣତ ହୋଇଯାଇଛି । ସମସ୍ତ ଦର୍ଶକଙ୍କ ତାଳିମାଡ଼ ରେ ଖବରକାଗଜ ସମ୍ମିଳନୀ ପ୍ରୋତ୍ସାହନ ର ପରିବେଶ ସୃଷ୍ଟି ହେଇଥିଲା ।




*ଏଥିରୁ କଣ ଶିଖିଲ ?*
୧.ଭଲ ପାଠ ପଢି ନିଜର ନାମ ଉଚ୍ଚା କରିବା ଦରକାର ।
୨.ସବୁବେଳେ ଗୁରୁଜନ କଥା ମାନିବା ଦରକାର ।
୩.ଠିକ୍ ସମୟରେ ଉପଯୋଗୀ କାମ କରିବା ଦ୍ଵାରା ଉଚିତ ଫଳ ମିଳିଥାଏ ।


ନୀଳମାଧବ ଭୂୟାଁ
ବୁଗୁଡ଼ା, ଗଞ୍ଜାମ

#ଓଡ଼ିଆ, hrusikesh kushulia, poems

କୈକେୟୀ ମାତା

Leave a comment




ଅଯୋଧ୍ୟା ନଗରୀ ଧୂପ ଦୀପ ଫୁଲମାଳରେ ହୋଇଅଛି ସାଜସଜ୍ଜା ।
ରାଜା ଦଶରଥ ରାଜ୍ୟ ଅଭିଷେକ କରିବେ ଶ୍ରୀରାମ ହେବେ ଅଯୋଧ୍ୟା ର ରାଜା ।।



ଦେବାସୂର ସଂଗ୍ରାମେ ମାତା କୈକେୟୀ କରିଥିଲେ ଅଯୋଧ୍ୟା ର ପ୍ରତିରକ୍ଷା ।
ଅଯୋଧ୍ୟା ପତି ଖୁସି ହେଇ ମାତା କୈକେୟୀ ଙ୍କୁ ଦେବେ ଦୁଇଟି ବର ଭିକ୍ଷା ।।



ମନ୍ଥରା ର ମନ୍ତ୍ରେ ମାତା କୈକେୟୀ ହେଇଗଲେ ପରାଛନ୍ଦି ।
ଦୁଇଟି ବର ରାଜା ଙ୍କୁ ମାଗି ଅଯୋଧ୍ୟା ପତି ଙ୍କୁ କଲେ ବନ୍ଦୀ ।।



ଭରତ ବସିବ ରଜ ସିଂହାସନେ ଶ୍ରୀ ରାମ ଯିବ ଚଉଦ ବର୍ଷ ବନ ।
ରାଣୀ ର ଏହି ବାଣୀ ଶୁଣି ରାଜା ଦଶରଥଙ୍କ ଉଡିଗଲା ଜୀବନ ।।


ସୀୟା ରାମ ସହ ଲକ୍ଷ୍ମଣ ଗଲେ ବନ ପରିଶିତା ଉର୍ମିଳା ଙ୍କୁ ଘରେ ଛାଡ଼ି।
ଚିତ୍ରକୁଟ ଯାଇ ଭରତ ଆଣିଲେ ଶ୍ରୀ ରାମ ଙ୍କ ପଦୁକା କାଡି ।।


ଦଣ୍ଡକା ଅରଣ୍ୟ ରେ ସୀୟା ରାମ କଲେ ଛୋଟ ଘର । ଲକ୍ଷ୍ମଣ ସୂର୍ପନେଖାର ନାକ କାଟିଲେ ଏହିଟି ବହୁଛି ରକ୍ତ ଝର୍ ଝର ।।


ମାରୀଚ ରାବଣ ଛଦ୍ମ ବେଶରେ ମାତା ସୀତା ଙ୍କୁ କଲେ ହରଣ।
ଲକ୍ଷ୍ମଣ ରେଖାକୁ ମାତା ସୀତା କଲେ ଉଲଙ୍ଗନ ଚରଣ ।।


ଅନ୍ୟାୟ ପାଇଁ ରାବଣ ସହ ଯୁଦ୍ଧ କଲେ ବିର ବାଟ ଜଟାୟୁ ପକ୍ଷୀ ।
ଶ୍ରୀ ରାମ ଙ୍କୁ ମାତା ସିତାର ସନ୍ଦେଶ ଦେଲେ ପରଖି ପରଖି।।



ପାଶାଣି ଅହଲ୍ୟା, କୋବନ୍ଦ ରାକ୍ଷସ, ରାଜା ସୁଗ୍ରୀବ, ବିଭୀଷଣ ହେଲେ ଉଦ୍ଧାର।
ଶ୍ରୀ ରାମ ପ୍ରେମେ ପାଗଳ ତପସ୍ଵିନୀ ଶବରୀ, ହନୁମାନ ଜପେ ରାମ ନାମ ବାରମ୍ବାର ।।


ବାଳି ବଧ କରି ରାମ ସେତୁ ଗଢି ଉଡ଼ାଇ ବିଜୟ ପତାକା ।
ନଳ ନିଳ ସହ ଗୁଣ୍ଡୁଚି ମୁଷାର ଅବଦାନକୁ କର ତୁମେ ବାହା ବାହା।


ବିର ହନୁ ଜଳାଇଲେ ସ୍ଵର୍ଣ୍ଣମୟୀ ଲଙ୍କା ରାକ୍ଷସ ରାବଣ ମୁଁହ ବଙ୍କା ।
ତ୍ରିଭୁବନ ପତି ଶ୍ରୀରାମ ଙ୍କ ବାଜୁଛି ବିଜୟ ଡଙ୍କା ।।



ରାମ ସେନା ରେ ବିଭୀଷଣ ମିଶି ଲଗାଇଲା ଭାତ୍ରୁ ପ୍ରେମ ରେ ଦାଗ ।
ଦଶାନନ, ମେଘନାଦ, କୁମ୍ଭକର୍ଣ୍ଣ ଲଙ୍କା ରକ୍ଷା କରିବାକୁ ଆଗ ।।



ନାଗଫାଶ ବରସି କାମ ଦେଲା ନାହିଁ ହେଲା ମେଘନାଦ ବିଫଳ ।
ମାତା କୈକେୟୀ ର ଆଶ୍ରିବାଦ ପାଇ ଶ୍ରୀରାମ ହେଲେ ସଫଳ ।।


ମାତା କୈକେୟୀ ଙ୍କ ବର ଦୁଇଟି ପାଇଁ ଜଗତ ହେଲା ଶାନ୍ତି ।
ଶ୍ରୀରାମ ଚନ୍ଦ୍ର ମର୍ଯ୍ୟାଦା ପୁରୁଷୋତ୍ତମ ହେଲେ ମାତା କୈକେୟୀ ପାଇଁ ଟି ।।



ହୃଷିକେଶ କୁଷୁଲିଆ
ମୁନିଗୁଡ଼ା, ରାୟଗଡ଼ା ।

Hrusikesh Kusulia ଙ୍କ ବର୍ଣ୍ଣିତ ଅନ୍ୟ କବିତା ଗୁଡ଼ିକ ପଢନ୍ତୁ

ମନୋଜ କୁମାର ବେହେରା ଙ୍କ ଅନ୍ୟ କବିତା ଗୁଡ଼ିକ ପଢନ୍ତୁ

#ଓଡ଼ିଆ, hrusikesh kushulia, poems

ଛାଡ଼ପତ୍ର

Leave a comment



ପାଖ ପଡ଼ିଶା ର ଲୋକ ଦେଖୁଛନ୍ତି ହୋଇକି ଅଗଣା ଠିଆ
କେତେ ସୁନ୍ଦର ସୁନାର ସଂସାରେ ଲାଗିଛି ହିଂସାର ନିଆଁ ।

ଦମକଳ ନିଆଁ ଲିଭାଇ ପାରୁନି ଆସିଛନ୍ତି ପୋଲିସ ବାବୁ,
ବହୁ ବର୍ଷର ପରିଶ୍ରମ ଧନକୁ ଓକିଲ ନେବ ସବୁ ।

ସୁଖ ଶାନ୍ତିରେ ରହୁଥିଲେ ଦୁହେଁ ଜଣେ ରାଜା ଆଉ ରାଣୀ
ଦୁହିଁଙ୍କ ମୁହଁରୁ ବାହାରୁଛି ଆଜି ଗରଳ ବିଷ ବାଣୀ ।

ପ୍ରଚୁର ଗାଳି ଶୁଣୁ ଅଛି ଯିଏ କରିଥିଲା ଘଟ ସୂତ୍ର
ଫିକା ପଡିଗଲା ଆଜି ଶଙ୍ଖା ସିନ୍ଦୂର ଓ ପବିତ୍ର ମଙ୍ଗଳ ସୂତ୍ର ।

କାଗଜ କଲମ ହସ୍ତାକ୍ଷରେ ଯୋଡ଼ା ହୋଇଥିଲା ନକ୍ଷତ୍ର ତିଥି
ସେ କାଗଜ କଲମ ଆଜି ଛାଡ଼ ପତ୍ର ହେଲା ଲାଗିଲା କାନୁନ୍ ନୀତି ।

ପୋତିବେ ପୋତିବେ ଅଲଗା ଅଲଗା କେଉଁ ଦିନ କେଉଁ ରାତ୍ରି
କିଛି ଦିନର କୁଣିଆ ଆଉ ହେବେ କାଲିର ବର ଯାତ୍ରୀ ।

ଘର କଳି କୁ ଘରେ ନ ସୁଧୁରି ଗଲାଣି କୋର୍ଟ କଚେରି ଥାନା

ନ୍ୟାୟ ପାଇଁ ଦୁହେଁ ଧନ ସାରିବେ ବିକି ଜମି ବାଡ଼ି ଘର ଓ ପେଟର ଦାନା।

ସୁଖ ଓ ଦୁଃଖ ଲାଗିଛି ଏ ଜୀବନେ କର ନାହିଁ ଏହି କାମ
ମଣିଷ ଜୀବନ ଥରେ ତ ମିଳିଛି କରି ନିଅ ସମାଧାନ

ବୁଝିବାକୁ ହେବ ଭୁଲ ପରସ୍ପର ର ରାଗକୁ କର ଯେ ଶାନ୍ତ
ଥରେ ଭାଙ୍ଗିଗଲେ ଏ ପବିତ୍ର ସମ୍ପର୍କ ହେବ ସୁଖର ଅନ୍ତ ।

Hrusikesh Kushulia
Muniguda, Rayagada.

#odia, hrusikesh kushulia, poems

କେତେ ଭଲ ଥିଲା ମୋ ପିଲାଦିନ

2 Comments



କେତେ ଭଲ ଥିଲା ମୋ ପିଲାଦିନ,
ଥିଲା ମୋର ଅବୟବ ଛୋଟ ଛୋଟ ପାଦ ଚିହ୍ନ।

କାନ୍ଦି ଦେଲେ ପୂରଣ ହୁଏ ମନର ମୋ ସବୁ ଇଛା,
ବାୟା ସାପ କୁ ଚଢ଼େଇ ଡରେ ଡରେ ମୁଁ କଙ୍କଡା ବିଛା ।

ପ୍ରାଚୀର ଉଦୟ ରବି କୁ ଦେଖିଲେ ଲାଗୁଥିଲା ଭଲ,
ଭାବୁଥିଲି ମୁଁ କିଏ ରଖିଲା ଆକାଶ ରେ ଲାଲ୍ ବଲ୍ ।

ଖେଳୁ ଥିଲୁ ଗାଁ ପିଲାମାନେ ଏକାଠି ମିଶି,
ଜାଣି ପାରୁନଥିଲୁ ଦିବାନିଶି କେମିତି ଆକାଶେ ଉଡେ ଶଶି।

ଫଳ ଫୁଲ ତୋଳା ନଦୀ ପହଁରି ଯାଇଥିଲୁ ଆମେ ସ୍କୁଲ,
ବାପା ମା ଭାଇ ଭଉଣୀ ଏକାଠି ଥଲୁ ସତେ ଯେମିତି ମାଟି କଣ୍ଡିରେ ଟଙ୍କା ଠୁଲ ।

ବଦଳି ଗଲା ମୋ ପିଲାଦିନ ଶରୀର ଲିଭିନି ସେ ଦିନ କଥା,
ବର୍ଷା ପାଣିରେ କାଗଜର ଡଙ୍ଗା ଛାଡୁଥିଲୁ ଗୋଟେ ହାତେ ଧରି ଛତା ।

ଭାରତ ବର୍ଷର କୋଣ ଅନୁକୋଣେ ଆମେ ହେଇଗଲୁ ଭାଗବଣ୍ଟା,
କାହାକୁ କିଏ ସମୟ ଦେଇପାରୁନୁ ତଥାପି ହାତରେ ବାନ୍ଧିଛୁ ଘଣ୍ଟା ।

ମୋ ପରିବାର ପାଇଁ ଯୋଗାଡ କରୁଛୁ ଖାଦ୍ୟ ବସ୍ତ୍ର ଘର ପାତ୍ର ଖାଲି,
କାହା ଘରେ ପୂର୍ଣ୍ଣିମା କାହା ଘରେ ଅମାବାସ୍ୟା କିଏ ଭଙ୍ଗା ହୁର୍ଦୟେ ଫୁଟାଇ ମଲ୍ଲୀ ।

ମୋ ହୃଦୟରେ ନଥିଲା ଛଳ କପଟ ହିଂସା ଅହଂକାର କ୍ରୋଧ ହିଂସା ର ଝଡ,
ଆମ ଜୀବନ ନଦୀ ଗୋଟିଏ ପାଣି ଫୋଟୋକା ପ୍ରେମ ସ୍ନେହ ମମତା ରେ ବାନ୍ଧିବା ବାଡ ।

ମାଆ ର ପଣତ କାନି, ମାର ସ୍ନେହ, ମମତା ମା କୋଳ, ଥିଲା ମୋ ପାଇଁ ଛତ୍ର ଛାୟା,
ଆଜି ଆମେ ସମସ୍ତେ ମାୟା ରେ ହେଲୁ ବାୟା ।

ହୃଷିକେଷ କୁସୁଲିଆ
ମୁନିଗୁଡ଼ା, ରାୟଗଡ଼ା ।

#ଓଡ଼ିଆ, puja swain, short story

ସୁନା କଳସ

Leave a comment



ସୁନିଳ ଆକାଶ ତଳେ ସବୁଜ ରଙ୍ଗର ପାହାଡ, ପାହାଡ଼ର ପାଦ ଦେଶରେ ଗୋଟିଏ ସୁନ୍ଦର ଝାଟି ମାଟିର ଚାଳ କୁଡିଆ। ଗୋଟିଏ ଛୋଟିଆ ପରିବାର ରେ କେବଳ ମା, ପୁଅ ଏବଂ ଝିଅ ଟିଏ। ବାପା ମରିବା ପରେ ମା ରେବତୀ ସହ ଭଉଣୀ ମୀରା କୁ ନେଇ କାଳିଆ ଘର ଘର ବୁଲି ଭିକ୍ଷା ମାଗି ଘର ଚଳାଉ ଥାଏ । ଗରିବ ର ସୀମା ରେଖା ଭିତରୁ ଡେଇଁବା ତାଙ୍କ ପାଖରେ ସମ୍ବଳ ନଥିଲା। କାଳିଆ ପାହାଡ ସେପଟ ଗାଁ କୁ ପ୍ରତିଦିନ ଭିକ୍ଷା ମାଗି ଯାଏ ଯାହା ଆଣେ ତାହା ତିନି ମୁଣ୍ଡ ଦୁଃଖରେ କଷ୍ଟରେ ଚଳି ପେଟ ପୋଷଣ କରୁଥିଲେ । ପୁଣି ପର ଦିନ ଭିକ୍ଷା ବୃତ୍ତି ପାଇଁ ବାହାରି ଯାଏ ।
ସବୁଦିନ ଭଳି ଗୋଟିଏ ଦିନ ଭିକ୍ଷା ବୃତ୍ତି କରିବାକୁ ଗଲା । ଗାଁ ଶେଷରେ ପୋଖରୀ ତୁଠରେ ଜଣେ ତାନ୍ତ୍ରିକ ଗୋଟିଏ ପଞ୍ଜୁରୀ କୁ ରଖି ପୋଖରୀ ଭିତରକୁ ସ୍ନାନ କରିବାକୁ ଗଲା । ଏତିକି ବେଳେ କାଳିଆ ପଞ୍ଜୁରୀ ପାଖକୁ ଆସିଲା। ପଞ୍ଜୁରୀ ଭିତରେ ପକ୍ଷୀ ନେହୁରା ହୋଇ କହିଲା ମୋତେ ଏ ପଞ୍ଜୁରୀ ରୁ ମୁକ୍ତ କରିଦିଅ । ଏ ଦୁଷ୍ଟ ତାନ୍ତ୍ରିକ ମୋତେ ବନ୍ଦୀ ବନେଇ ରଖିଛି । କାଳିଆ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ରେ ପଚାରିଲା ତମେ କିଏ? ପକ୍ଷୀ ଟି କହିଲା ମୁଁ ଗୋଟିଏ ପରି, ଆକାଶ ରୁ ପୃଥିବୀ କୁ ବୁଲିବାକୁ ଆସିଥିଲି ଏତିକିବେଳେ ଏ ତାନ୍ତ୍ରିକ ତାର ମନ୍ତ୍ର ବଳରେ ମୋତେ ପକ୍ଷୀ ବନେଇ ଏ ପଞ୍ଜୁରୀ ଭିତରେ ରଖିଛି । ମୋତେ ମୁକ୍ତ କରିଦିଅ । କାଳିଆ ପଞ୍ଜୁରୀ ର ଜାଲି କବାଟ ଖୋଲିଦେଲା । ଦଉଡ଼ି ପଳେଇଲା । ପକ୍ଷୀ ଟି ବାହାରକୁ ଆସି ତାର ଅସଲ ରୂପରେ ଆସି କାଳିଆ ପଛେ ପଛେ ଆସିଲା । ପରି କାଳିଆ କୁ କହିଲା ମୁଁ ବହୁତ ଦିନରୁ ବନ୍ଦୀ ହୋଇ ଥିଲି ଆଜି ମୁକ୍ତ ହୋଇଗଲି । ତମେ କଣ ବର ମାଗିବାକୁ ଚାହୁଁଛ ମାଗ ? କାଳିଆ କହିଲା ମୁଁ ଦରିଦ୍ର ଘରର ପୁଅ । ମୋ ପରିବାର ଓଳିଏ ଖାଇଲେ ଓଳିଏ ଭୋକ ଉପାସରେ ରହୁଛନ୍ତି । ଯଦି ଦୁଇ ଓଳି ଦୁଇ ମୁଠା ଖାଇବାକୁ ମିଳି ଯାଆନ୍ତା ତେବେ ବହୁତ୍ ଖୁସି ହୁଅନ୍ତି । ପରି କାଳିଆ କୁ ଗୋଟିଏ ସୁନା କଳସ ବର ଦେଲା । କହିଲା ତୁ ଏଇ କଳସ କୁ ଯାହା ମାଗିବୁ ତାହା ମିଳିବ କିନ୍ତୁ ଏହି କଳସ କୁ ମାଟି ଭିତରେ ପୋତି ରଖିବୁ ଏବଂ ଗୋଟିଏ କଥା ଧ୍ୟାନ ଦେବୁ ଯଦି ଭୁଲ ରେ ମଧ୍ୟ ଏହି ସୁନା କଳସ କଥା କାହାକୁ କହିବୁ ତେବେ ଏହି କଳସ ମାଟିରେ ପରିଣତ ହୋଇଯିବ। ଏତିକି କହି ସେ ପରି ସ୍ବର୍ଗ କୁ ଉଡ଼ି ଚାଲିଗଲା । କାଳିଆ ଦେଖିଲା ପରି ପ୍ରକୃତରେ ସତ କହୁଛି ନା ନାହିଁ ଯାଞ୍ଚ କରିବା ପାଇଁ କଳସ କୁ କିଛି ଟଙ୍କା ମାଗିଲା। ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ତା ପାଖରେ ଟଙ୍କା ଆସି ପହଁଚିଗଲା। ଏତକ ଦେଖି ବହୁତ୍ ଖୁସି ହୋଇ ଟଙ୍କା ଆଉ କଳସ କୁ ନେଇ ପାହାଡ ତଳେ ଗୋଟିଏ ଶୁନଶାନ୍ ସ୍ଥାନରେ ପୋତି ଦେଲା ଏବଂ କିଛି ଟଙ୍କା ରେ ଚାଉଳ ନେଇ ଘରେ ପହଞ୍ଚିଲା । ମା ଏବଂ ଭଉଣୀ ଟଙ୍କା ଏବଂ ଚାଉଳ ଦେଖି ଖୁସି ହେଲେ । ମା ପଚାରିଲା କାଳିଆ ଆଜି ଏତେ ଶୀଘ୍ର ଆସିଗଲୁ ? କାଳିଆ ସତ କୁ ଲୁଚେଇ ମିଛ କହିଲା କି ଆଜି ବହୁତ ଚାଉଳ ମିଳିଲା ଏବଂ ଅଧା ଚାଉଳ କୁ ବିକ୍ରି କରି ଟଙ୍କା ନେଇ ଆସିଲି । ଏହା ଶୁଣି କାଳିଆ ଉପରେ ମା ଖୁସି ହେଲେ । ସେ ସବୁଦିନ ଏମିତି କରେ । ବେଳେବେଳେ ମା ଏବଂ ଭଉଣୀ ଟଙ୍କା ବିଷୟରେ ପଚାରନ୍ତି କିନ୍ତୁ କେବେ ସତ କହେ ନାହିଁ । ଧିରେ ଧିରେ କାଳିଆ ଏମିତି ପଇସା ସଞ୍ଚୟ କରି କରି ମୀରା କୁ ଭଲ ଘରେ ବାହାଘର କରେଇବା ସହିତ ନିଜେ ବେପାର କରୁଥାଏ । ସହର ରେ ଜାଗା କିଣି ମା ରେବତୀ ସାଙ୍ଗରେ ରହୁଥାଏ । କିଛି ଦିନ ପରେ କାଳିଆ ଗୋଟିଏ ସୁନ୍ଦରୀ କନ୍ୟା କୁ ବିବାହ କରିଲା । ବିବାହ ପରେ କାଳିଆ ର ସ୍ତ୍ରୀ ପଚାରିଲା ତମେ ତ କହୁଛ ତମେ ଆଗ ଗରିବ ଥିଲ ଏବଂ କମ୍ ଦିନରେ ତମେ ଗୋଟିଏ ସଫଳ ବେପାରୀ କେମିତି ହେଲ ? ଏତେ ଟଙ୍କା କୋଉଠୁ ଆସିଲା ? କାଳିଆ କହିଲା ଭିକ୍ଷା ମାଗି ମାଗି ସବୁ ଟଙ୍କା ଯୋଗାଡ କରି ବେପାର କରିଲି । କାଳିଆ ର କଥା କୁ ତାର ସ୍ତ୍ରୀ ବିଶ୍ୱାସ କରିଲା କିନ୍ତୁ କାଳିଆ ବେଳେବେଳେ ସେ ତାର ପାହାଡ ତଳେ ଥିବା ଗାଁ କୁ ଯାଉଥାଏ କିନ୍ତୁ କାଳିଆ ର ସ୍ତ୍ରୀ କିମ୍ବା ମା କୁ କେବେ ନେଇ ଯାଉନଥାଏ । କାଳିଆ ର ସ୍ତ୍ରୀ ପଚାରିଲା ତମେ ଏକା ଯାଉଛ କାହିଁକି ଏବଂ ଆସିଲା ବେଳକୁ ତମେ ବହୁତ୍ ଟଙ୍କା ନେଇ ଆସୁଛ କେମିତି? କାଳିଆ କହିଲା ଗାଁ ଲୋକ ମାନେ ମୋ ଠାରୁ ଧାର ନେଇଥିଲେ ସେଗୁଡ଼ାକ ମାଗିବାକୁ ଯାଉଛି କିନ୍ତୁ କାଳିଆ ର ସ୍ତ୍ରୀ କୁ ସନ୍ଦେହ ହେଲା । ଦିନେ କାଳିଆ ଗାଁ ରୁ ଫେରିଲା ପରେ ତାର ସ୍ତ୍ରୀ ତାକୁ ପଚାରିଲା ସତ କୁହ ଏ ପଇସା ସବୁ କୋଉଠୁ ଆଣୁଛ । ବାଧ୍ୟ କରିବାରୁ କାଳିଆ କହିଲା ମୋତେ ବାଧ୍ୟ କର ନାହିଁ ମୁଁ ଯାହା କହୁଛି ତାହା ସତ୍ୟ । ଏଥିରୁ କାଳିଆର ସ୍ତ୍ରୀ ବହୁତ୍ ସନ୍ଦେହ କରିଲା। କହିଲା ନା ନା , ତମେ ମୋ ମୁଣ୍ଡ ଛୁଇଁ ସତ କୁହ କି ଏ ଟଙ୍କା ସବୁ କୋଉଠୁ ନେଇ ଆସୁଛ । କାଳିଆ କହିଲା ମୁଁ ଯାହା କହୁଛି ତାହା ସତ । କାଳିଆ ର ସ୍ତ୍ରୀ କହିଲା ମୁଁ ଆମ ଚାକର କୁ ଆଜି ପଠେଇ ଥିଲି ତମେ ଗାଁ କୁ ଜମାରୁ ଯାଇ ନାହଁ । ସତ କୁହ? କାଳିଆ ଏଠି କିଛି କହି ପାରିଲା ନାହିଁ । କଣ କହିବ ଧର୍ମ ସଂକଟ ରେ ପଡ଼ିଲା। ସେ କହିଲା , ଯଦି ତମେ ସତ୍ ଜାଣିବ ତେବେ ଏ ଟଙ୍କା ଆଉ ଆସିବ ନାହିଁ । କାଳିଆ ସ୍ତ୍ରୀ ର ଏକା ଜିଦ୍ ଯେ ମୋତେ ସବୁ ସତ କୁହ । ଶେଷରେ କାଳିଆ କହିଲା କି ମୁଁ କାନରେ କହିଦେଉଛି । କିନ୍ତୁ ଏ କଥା କାହାକୁ କହିବ ନାହିଁ। କାଳିଆ ଭାବିଲା କାଳେ ଧିର ସ୍ଵରରେ ଅବା କାନରେ କହିବି ଏବଂ ମୁଁ ଜାଣିବା ଯାହା ମୋ ସ୍ତ୍ରୀ ଜାଣିବା ତାହା, ଯେତେ ହେଲେ ସେ ମୋର ଅର୍ଦ୍ଧାଙ୍ଗିନୀ। ଶେଷରେ ସେ ସୁନା କଳସ କଥା ସବୁ କହିଲା। କାଳିଆ ର ସ୍ତ୍ରୀ କହିଲା ଚାଲ ଚାଲ ମୁଁ ମଧ୍ୟ କିଛି ମାଗିବି । ମୋ ପାଇଁ ସୁନା ଅଳଙ୍କାର କିଛି ମାଗିବି। ଏହା ଭାବି ଯେତେବେଳେ ସେ କଳସ ପାଖକୁ ପହଞ୍ଚିଲେ ସେ ସମୟରେ ସେ କଳସ ମାଟିରେ ପରିଣତ ହୋଇ ଯାଇଥିଲା । କାଳିଆ ସ୍ତ୍ରୀ ଉପରେ ଦୋଷ ଦେଇ ଗାଳି ଦେଲା । ଶେଷରେ କାଳିଆ ଏବଂ ତାର ସ୍ତ୍ରୀ ମନ ଦୁଃଖରେ ଘରକୁ ଫେରିଲେ । ଅଧିକା ଲୋଭ କରିବା ଅନୁଚିତ୍ ।


ପୂଜା ସ୍ୱାଇଁ
ବୁଗୁଡ଼ା, ଗଞ୍ଜାମ

Articles, English

How to become happiness

1 Comment

Forget your rights,

Adopt to the circumstances,

Adopt patience,

Serve other,

Speak less,


Walk in the open air for an hour in the morning,

Read or listen to good literature for an hour,

Restraint and tolerance,

Sleep early at night,

Listen more,

Don’t be angry with anyone,

Get up early in the morning,

Not even on yourself,

Do not have feelings of jealousy and hatred towards anyone,

By listening to the true knowledge every day,

Don’t insult anyone,

Don’t hurt anyone,

Try to fake laugh to loud every morning,

Yoga for Five minutes every morning,

It’s not easy but i know you must do it,

Thank you for your new day with new ideas.

#ଓଡ଼ିଆ, Articles, Message For You

କେମିତିକା ସାଙ୍ଗ

Leave a comment

କିଛି ଦିନ ତଳେ ମୋ ସାଙ୍ଗ ର କିଛି ଟଙ୍କା ର ଦରକାର ପଡ଼ିଲା। ମୋତେ ତାର ସମସ୍ୟା କହିଲା ଏବଂ ସେ ସମସ୍ୟା ର ଶୀଘ୍ର ସମାଧାନ ପାଇଁ ମୁଁ ମାଗିଥିବା ଟଙ୍କା ତାକୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିଲି ଏବଂ ସମୟ କ୍ରମେ ତାର ସମାଧାନ ମଧ୍ୟ ହୋଇଗଲା।

ପ୍ରତିଶ୍ରୁତି ହିସାବରେ ସେ ଏତିକି କହିଥିଲା ଯେ ମୁଁ ଆସନ୍ତା ମାସରେ ତୁମର ସବୁତକ ଟଙ୍କା ଫେରାଇ ଦେବୀ। ମୁଁ କହିଲି ଆସନ୍ତା ମାସ ନୁହଁ ଆଉ ଗୋଟିଏ ମାସ ପରେ ଟଙ୍କା ଦିଅ କିନ୍ତୁ ମୋତେ ପୁରା ଟଙ୍କା ଦରକାର କାରଣ ମୋତେ ଦୁଇ ମାସ ପରେ କିଛି ଜିନିଷ କିଣିବାର ଥିଲା ।

ଦୁଇମାସ ବିତିଗଲା ଏବଂ ମୋର ମନେ ପଡିଗଲା ସେହି ବନ୍ଧୁଙ୍କୁ କହିବି ଯିଏ ମୋତେ ଟଙ୍କା ଫେରସ୍ତ କରିବାକୁ କହିଥିଲେ ।

କଥା ହେବା ପାଇଁ ଫୋନ୍ ରିଙ୍ଗ କରିଲି। ମାତ୍ର ତାହା କେବଳ ରିଙ୍ଗ ହୋଇ ହୋଇ ଶେଷରେ କଟୁଥିଲା । ଥରେ ନୁହେଁ 10 ଥର ରୁ ଅଧିକ ଥର ରିଙ୍ଗ କରିଲି ମାତ୍ର ତାହାର କିଛି ଉତ୍ତର ନଥିଲା ।

ବାଧ୍ୟ ହୋଇ WhatsApp ରେ ମେସେଜ କରିଲି। ତାହା ମଧ୍ୟ ମେସେଜ ଦେଖି କିଛି ଉତ୍ତର ନ ଦେଇ ଚୁପ୍ ରହିଲା। କଣ କରିବି ନିରୁପାୟ ଥିଲି । ଏପଟେ ମୋତେ କିଛି ଜରୁରୀ କାମ ପାଇଁ ଟଙ୍କା ଦେବାକୁ ଥିଲା। ମାତ୍ର ତାହା ସମ୍ଭବ ହୋଇ ପାରିଲା ନାହିଁ ।

ଏମିତି ସବୁବେଳେ ମେସେଜ ଦେଉଥାଏ ଏବଂ ସେ ମୋର ମେସେଜ ର ଜବାବ ଦେଉ ନଥାଏ। ଦୁଇ ମାସ ରୁ ଆଜି ଦୁଇ ବର୍ଷ ହୋଇଗଲାଣି। କିନ୍ତୁ ଟଙ୍କା ଫେରାଇବା ପାଇଁ ତାର ଇଛା ହିଁ ହେଉନି। ଦିନେ ଥରେ ଦେଖା ହୋଇଗଲା କିନ୍ତୁ ସେ ସମୟରେ ମୋତେ ତାର ଦୁଃଖ ଜଣେଇ ଚୁପ୍ ହୋଇଯାଏ ଏବଂ ସେ ମୋତେ ପୁଣି କହିଲା ବହୁତ୍ ଶୀଘ୍ର ମୁଁ ଟଙ୍କା ଫେରାଇ ଦେବୀ।

ତେବେ କଣ କହିବି ବୋଲି ଚୁପ୍ ରହିଲି। ସାଙ୍ଗ ବୋଲି କିଛି କହି ପାରୁନି ଏବଂ ତାର ଅଣଦେଖା ଦେଖି ମୋତେ ରାଗ ଜଳୁଛି, କଣ କରିବା ଠିକ୍ ହେବ ???

କମେଣ୍ଟ ରେ ଟିକେ କୁହନ୍ତୁ ଏମିତି ସାଙ୍ଗ ପାଇଁ କଣ ପଦକ୍ଷେପ ନେବା ଦରକାର ।

???????

#ଓଡ଼ିଆ, #odia, Articles

ମୋର ଭାଲେନଣ୍ଟାଇନ୍

2 Comments
Valentine




ସେଦିନ ୧୪ ଫ୍ରେବୃଆରି ସୋମବାର ଥାଏ, ମନ୍ଦିର ଗହଳି ଥାଏ ସମସ୍ତେ ଯେମିତି ଭଗବାନ ଙ୍କ ଭକ୍ତି ରେ ନିଜକୁ ସମର୍ପି ଦେଉଥିଲେ । ମୁଁ ମୋର ପ୍ରସାଦ ବ୍ୟାଗ୍ କୁ ପଣ୍ଡିତ କୁ ଦେଲି ଏବଂ କହିଲି ଭୋଗ ଲଗେଇ ଦିଅନ୍ତୁ । ପଣ୍ଡିତ ପଚାରିଲେ କାହା ନାମରେ ଲଗେଇବି। ମୁଁ ନିରୁପାୟ । ଭାବିଲି କାହା ନାମ କହିବି ?? ଅସଲ ରେ ମନ୍ଦିର ଆସିବା ମୋର ଅଭିପ୍ରାୟ ନଥିଲା। ମୋ ସାଙ୍ଗ ମୋତେ ତାର ନାମରେ ଭୋଗ ଲଗାଇବା ପାଇଁ କହିଥିଲା ସେ ଆଶାରେ ଆସିଥିଲି। ତାର ପାଇଁ ନଡ଼ିଆ ଓ ପ୍ରସାଦ କିଣିଲି, ଭାବିଲି ମୁଁ ମଧ୍ୟ ଅଳ୍ପ ପ୍ରସାଦ ଚଢ଼େଇ ଦିଏ କିନ୍ତୁ ଏଠି ମୁଁ ଚିନ୍ତାରେ ପଡ଼ି ଗଲି। କିଛି ବୁଦ୍ଧି ବାଟ ଦେଖା ଗଲା ନାହିଁ । ମୁଣ୍ଡ କୁ କୁଣ୍ଡେଇ କୁଣ୍ଡେଇ ମୋ ବୋଉ ନାମ କୁ କହିଦେଲି । ପଣ୍ଡିତ ମୋତେ ପୁଣି ପ୍ରଶ୍ନ କରିଲେ ଯେ ଯାହାର ନାମ କହିଲ ! ସେ କଣ ତୁମର ମହିଳା ବନ୍ଧୁ କି ? ମାନେ ଗାର୍ଲଫ୍ରେଣ୍ଡ କି ?? ମୁଁ ବଡ ବଡ ଆଖିରେ ଅନେଇ ରହିଲି ପଣ୍ଡିତ କୁ ? ଇଏ କଣ, ବଡ ଅଜବ ଏ ପଣ୍ଡିତ, ମା ବୋଉ ନାମ କହିଲେ, ସେ କହୁଛି ଗାର୍ଲଫ୍ରେଣ୍ଡ!!! ମୁଁ ଅଳ୍ପ ରାଗରେ ଚାହିଁ ରହିଲି, ପଣ୍ଡିତ , ହଉ…ହଉ… କହି, ଭୋଗ ଲଗେଇବାକୁ ନେଇ ଗଲା ।



(ସେଦିନ ଥିଲା ଭାଲେନଣ୍ଟାଇନ୍ ଯୋଗୁ ସମସ୍ତେ ନିଜ ପ୍ରେମୀ ଏବଂ ପ୍ରେମିକା ଙ୍କ ନାମ କହୁଥିଲେ ସେଥିପାଇଁ ପଣ୍ଡିତ ମଧ୍ୟ ପ୍ରଶ୍ନ କରିଥିଲେ )



ମୋ ଆଗରେ ଗୋଟିଏ ସୁନ୍ଦରୀ ଝିଅ ଟିଏ, ତାର ଶୁଖିଲା ଚୁଟି ଆସି ମୋର ଆଖି ନାକ ରେ ବାରମ୍ବାର ବାଜି ଫେରି ଯାଉଥାଏ। ମୁଁ ଆଖି ବନ୍ଦ କରି ହାତ ଯୋଡ଼ି ଭଗବାନ ଙ୍କ ଧ୍ୟାନ ରେ ମଗ୍ନ ଆଉ ଏପଟେ ଯେ ଏଇ ଶୁଖିଲା ଚୁଟି ଆସି ମୋତେ ଡିଷ୍ଟର୍ବ କରୁଥାଏ। ହଠାତ୍ ରାଗରେ ଆଖି ଖୋଲି ଦେଖିଲି, ସୁନ୍ଦରୀ ଝିଅ ଟିଏ ମୋର ଆଗରେ ଠିଆ ହୋଇ ଆଖି ବନ୍ଦ କରି ଧୀରେ ଧୀରେ ବିନା ଶବ୍ଦ ରେ କିଛି ଗୋଟିଏ କହି ଯାଉଥିଲା ।


ପଣ୍ଡିତ ଆସିଲେ, ସେ ଝିଅ ହାତରୁ ପ୍ରସାଦ ନେଇ ଗଲା ବେଳେ ପଚାରିଲେ କାହା ନାମରେ ଚଢ଼େଇବି । ବାଳିକା ଜଣଙ୍କ ଧୀରେ ଶବ୍ଦରେ କହିଲେ, “ସନ୍ତୋଷ” । ମୋର କାନ ଠିଆ ହୋଇଗଲା। ଆରେ ଇଏ ତ ମୋର ନାମ, ଏଇ ଝିଅ କଣ ମୋ ନାମରେ ଭୋଗ ଲଗାଉଛି !! ହେଲେ କାହିଁକି ??? କିଛି ସମୟ ପାଇଁ ହଜିଗଲି, ଭାବିଲି କିଏ ତ ଅଛି ?? ଏ ଦୁନିଆରେ ମୋ ପାଇଁ ମଧ୍ୟ ଭୋଗ ଲଗା ହେଉଛି । ଅଳ୍ପ ଗହଳି ଯୋଗୁ ତାର ମୁଖ କୁ ମୁଁ ଦର୍ଶନ କରି ପାରୁ ନଥାଏ। ହେଲେ ମନରେ ଇଚ୍ଛା ଜାଗ୍ରତ ହେଲା ଯେ ପ୍ରକୃତ ଝିଅ ଟି କିଏ ?? ପ୍ରସାଦ ଭୋଗ ଲଗା ସରିଲା ପରେ ପଣ୍ଡିତ ଫେରେଇ ଦେଲେ । ସେ ବାହାରକୁ ବାହାରିଲା, ତାର ପଛେ ପଛେ ମୁଁ, ମୋର ପ୍ରଶ୍ନ ଦୁଇ ଗୁଣ ହୋଇଗଲା। ପ୍ରକୃତରେ କିଏ ଆଉ କାହିଁକି ମୋ ନାମ ନେଲା ???



ବାହାରକୁ ବାହାରିଲା ପରେ ତାର ମୁଖ କୁ ଦେଖିଲି ଏବଂ ଜାଣିଲି ଯେ ସେ ତ ମୋର କେହି ପରିଚିତ ନଥିଲେ । ପଛେ ପଛେ ଯାଉଥାଏ। କିଛି ସମୟ ପରେ ସେ ପଚାରିଲା । ତମେ ମୋ ପଛେ ପଛେ କାହିଁକି ଆସୁଛ ? ମୁଁ ପ୍ରଶ୍ନ କରିବାକୁ ବାଧ୍ୟ ହେଲି। ପଚାରିଲି, ତମେ ଯୋଉ ନାମ ଟି କହିଲ ସେ ନାମ ଟି କାହାର ?? ସେ ମୋତେ ରାଗି ଚାହିଁ ରହିଲା । ସେଥିରେ ତମର ଜାଣିବା କଣ ଦରକାର ??? ମୁଁ ପୁଣି କହିଲି, ନା ଯେ ତମର ଡାକିବା ନାମଟି ମୋତେ ଅତି ନିଜର ଭଳି ଲାଗିଲା ସେଥିପାଇଁ ପଚାରିଲି। ସେ ଅଳ୍ପ ସେକେଣ୍ଡ ପାଇଁ ଚୁପ୍ ରହିଲା ପୁଣି କହିଲା, ଏଥିରେ ତମର ମୁଣ୍ଡ ପୁରେଇବା କିଛି ଦରକାର ନାହିଁ।



ମୁଁ କହିଲି, ମୁଁ ତମକୁ ଆଉ ଡିଷ୍ଟର୍ବ କରିବି ନାହିଁ କିନ୍ତୁ ମୋତେ ଶେଷ ପ୍ରଶ୍ନ ର ଉତ୍ତର ଦେଇ ଦିଅ। ଯେ ସେ ସନ୍ତୋଷ କିଏ ?? ଏହି ଉତ୍ତର ପରେ ସେ ଝିଅ ଟି ଅଳ୍ପ ଭାବିଲା ଏବଂ କହିଲା ମୋତେ ଆଉ ବିରକ୍ତ କରିବ ନାହିଁ ନା?? ମୁଁ ହଁ ମାରିଲି ??



ସେ କହିଲା, ଏହି ନାମଟି ହେଲା ମୋ ସ୍ବାମୀ ଙ୍କ ର, ମାନେ ଯିଏ ମୋତେ ବିବାହ କରିବ ତାଙ୍କର ନାମ ?? ମୁଁ ପୁଣି ଚିନ୍ତାରେ ପଡ଼ିଲି, ତମର ତ ବିବାହ ବୟସ ହୋଇନି ?? ସେ ଅଳ୍ପ ହସି କହିଲା ହଁ ଯେ କିନ୍ତୁ ଆମ କୁଳ ବ୍ରାହ୍ମଣ କହିଲେ ଯେ ” ସ ” ନାମରେ ଗୋଟିଏ ଭଲ ପୁଅ ଟିଏ ତମକୁ ବିବାହ କରିବ ?? ସେଥିପାଇଁ ମୁଁ ମନେ ମନେ ଗୋଟିଏ ଭଲ ନାମ ବାଛି ନେଲି । ଏହି ନାମ ନେଇ ମୁଁ ସବୁ କାମ କରେ ଏଵଂ ଏହି ନାମ ନେଲେ ମୋତେ ସନ୍ତୁଷ୍ଟି ଅନୁଭବ ହୁଏ ସେଥିପାଇଁ ସନ୍ତୋଷ ନାମକୁ ବାଛିଲି ।



ଏବେ ମୋତେ କୁହ?? ତମେ ମୋ ପଛେ ପଛେ ଆସିବାର କାରଣ କଣ କୁହ ?? ମୁଁ ଟିକେ ମଜାରେ କହିଲି, ତମ ବ୍ରାହ୍ମଣ ଯୋଉ ସନ୍ତୋଷ କଥା କହିଥିଲେ ନା , ସେ ହେଉଛି ମୁଁ !! ଝିଅଟି ଚକିତ ଅବସ୍ଥାରେ ଚାହିଁ ମୋତେ ପଚାରିଲା,,, ମାନେ????



ମୁଁ ପୁଣି କହିଲି, ମୋର ନାମ ମଧ୍ୟ ସନ୍ତୋଷ, ମନ୍ଦିର ରେ ପଣ୍ଡିତ କୁ ଯେତେବେଳେ ନାମ କହିଲ, ମୁଁ ଭାବିଲି ମୋ ପାଇଁ କିଏ ଭୋଗ ଲଗାଉଛି କି ?? ସେଥିପାଇଁ ମୁଁ ଅଳ୍ପ ଆଶ୍ଚର୍ୟ୍ଯ ହେଲି ଏବଂ ତମ ଚେହରା ଦେଖିବାକୁ ଇଚ୍ଛା ରଖିଲି, ଏବଂ ତମ ଚେହେରା ଦେଖି ମୋତେ ଯେମିତି ନିଜର ଲାଗିଲା। ଆଉ ତମେ ଯଦି ଖରାପ ଭାବିଲ ତେବେ ମୁଁ ଏହି ବ୍ୟବହାର ପାଇଁ ତମକୁ କ୍ଷମା ମାଗୁଛି। ସେ ଝିଅଟି କହିଲା, ନା ନା, ଥାଉ, ସେମିତି କିଛି ନାହିଁ। କ୍ଷମା ମାଗିବା କଣ ଦରକାର । ମୁଁ ତ ଖରାପ ଭାବିନି।


ଏମିତି କଥା ହୋଇ ହୋଇ ଆମେ ଦୁଇ ଜଣ ମନ୍ଦିର ବେଢାରେ ବସିବାକୁ ଲାଗିଲୁ। ସେ ମୋତେ ପଚାରିଲା ତମ ଘର କୋଉଠି । ମୁଁ ମୋ ଗାଁ ନାମ କହିଲି। ସେ କହିଲା, ଏଠୁ କେତେ ଦୂର ?? ମୁଁ କହିଲି , ୫ କିମି ହେବ। ସେ ପଚାରିଲା, ଆଉ ଗୋଟିଏ ପ୍ରଶ୍ନ କରିବି ତମେ ଖରାପ ଭାବିବ ନାହିଁ ନା?? ମୁଁ ଅନୁମତି ଦେଲି ସେ ପଚାରିଲା ତମ ଜାତି କଣ ?? ମୁଁ ମୋ ଜାତି କହିଲି । ମୋ ଜାତି ନାମ ଶୁଣି ସେ ଅଳ୍ପ ଖୁସି ହୋଇଗଲା ମୁଁ ପଚାରିଲି, ଖୁସି କାହିଁକି ହେଲ?? ସେ କହିଲା, ଯେ ମୋର ମଧ୍ୟ ସମାନ ଜାତି !! ଏତିକି ଶୁଣି ମୁଁ ମଧ୍ୟ ବହୁତ୍ ଖୁସି ହୋଇଗଲି। ଭାବିଲି ଆଜି ୧୪ ଫ୍ରେବୃଆରୀ ଦିନ ମୋତେ ଏଠି ମୋ ଭାଲେନଣ୍ଟାଇନ୍ ମିଳିଗଲା ବୋଧେ । ମୁଁ ମନେ ମନେ ବହୁତ୍ ଖୁସି ହେଉଥିଲି । ଯାହା ହେଉ ମୋ ସାଙ୍ଗ ଯୋଗୁ ମୋତେ ମୋ ଭାଲେନଣ୍ଟାଇନ୍ ସହିତ ଦେଖା ହୋଇଗଲା। ଭଗବାନ କୁ ବହୁତ୍ ଧନ୍ୟବାଦ୍ ଦେଲି ।



ଏତିକି ବେଳେ, ମୋର ପୁଣି ପ୍ରଶ୍ନ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଗଲା, ଯେ ତମ ଘର କୋଉଠି ?? ସେ କହିଲା ଏଠି ମୋ ମାଉସୀ ଘର, ଆମ ଘର ତ ଏଠୁ ୮୦ କିମି ଦୂରରେ। ମୁଁ ପ୍ରତି ସୋମବାର ରେ ମନ୍ଦିର ଆସେ । ସେଥିପାଇଁ ଆଜି ସୋମବାର ବୋଲି ଆସିଲି । ତାଙ୍କ ଘର ଠିକଣା ଶୁଣି ମୁଁ ଅଳ୍ପ ଦୁଃଖୀ ଅନୁଭବ କରିଲି । ତାପରେ ଭାବିଲି । ଚଳିବ, ଏତେ ଦୂର ହେଲେ ମଧ୍ୟ କଣ ବିବାହ କରନ୍ତି ନାହିଁ କି ? ପୁଣି ମୋର ପ୍ରଶ୍ନ ଯେ , ଏଠି କେତେ ଦିନ ପାଇଁ ଆସିଛ ?? ସେ କହିଲା, ଆଉ ଗୋଟିଏ ସପ୍ତାହ ରହିବି। ତାପରେ ଚାଲିଯିବି।



ମୁଁ କହିଲି, ଶେଷ ଥର ପାଇଁ ଗୋଟିଏ ପ୍ରଶ୍ନ , କିଛି ଖରାପ ଭାବିବ ନାହିଁ କି?? ସେ ହଁ କରିଲା, ମୁଁ ପଚାରିଲି, ତମ ମୋବାଇଲ ନମ୍ବର୍ ମିଳିବ କି?? ସେ ବଡ ବଡ ଆଖି କରି ଚାହିଁ ରହିଲା ?? କହିଲା, ମୋବାଇଲ୍ ନମ୍ବର୍ କଣ ଦରକାର ? ତମେ ଏବେ ଅଳ୍ପ କଥା ହେଉ ହେଉ ମୋବାଇଲ ନମ୍ବର୍ ମାଗୁଛ?? ମୁଁ ଯଦି ଘର ଠିକଣା କହିବି ତେବେ ତମେ ମୋ ଘରେ ପଶିଯିବ (କିନ୍ତୁ ଅଳ୍ପ ମଜାରେ ଝିଅ ଟି କହିଲା) ମୁଁ ଭାବିଲି, ସେ ରାଗିଲା ନା ମଜା କରିଲା? ? ମୁଁ ଅଳ୍ପ ଚୁପ୍ ରହିଲି ଏବଂ ମୋର ଭୁଲ ହୋଇଗଲା ବୋଲି କହିଲି ? ତାପରେ ସେ ଝିଅଟି ଅଳ୍ପ ମୁରୁକି ହସ ଦେଇ କହିଲା ଯେ ଆରେ ମୁଁ ମଜା କରୁଥିଲି। ମୋର ମୋବାଇଲ୍ ଅଛି ଯେ, ଏଠି ମାଉସୀ ପୁଅ ମୋ ପାଇଁ ନୂଆ ସିମ୍ ଆଣି ଦେଇଛନ୍ତି କିନ୍ତୁ ସେ ନମ୍ବର୍ ମୋର ମନେ ନାହିଁ । ବର୍ତମାନ ମୋବାଇଲ୍ ମୁଁ ଘରେ ଛାଡ଼ି ଆସିଛି।


ଆଉ ଯଦି ଆମର ମିଶିବା ଲେଖା ଅଛି ତେବେ ପୁଣି ଥରେ ମିଶିବା। ମୁଁ ପଚାରିଲି, ତମ ମାଉସୀ ଘର କୋଉଠି ? ସେ କହିଲା, ନା ଯଦି ଭଗବାନ ଆମକୁ ମିଶେଇବାକୁ ଥିବେ ତେବେ ଆମର ପୁଣି ଦେଖା ହେବ। ଯଦି ମାର୍କେଟ ରେ ଦେଖା ହୁଏ ତେବେ ସେଠି କଥା ହେବା ଯଦି ନ ଦେଖା ହୁଏ ତେବେ ଆଗ ସୋମବାର ଦିନ ମୋତେ ଏଠି ଏହି ମନ୍ଦିର ରେ ଦେଖା କରିବ। ମୁଁ ଖୁସି, ସେ ପୁଣି କହିଲା, କିନ୍ତୁ ଗୋଟିଏ ସର୍ତ୍ତ, ମୁଁ ମଧ୍ୟ ମୋ ଭାଗ୍ୟ କୁ ପରୀକ୍ଷା କରିବାକୁ ଚାହୁଁଛି । ତେବେ ମୋ ଭାଗ୍ୟ ପରୀକ୍ଷା ରେ ମୋତେ ତମେ ସାହାଯ୍ୟ କରିବ! ମୁଁ ପଚାରିଲି କଣ?? ସେ କହିଲା , ତମେ ଏବେ ମୋ ପଛରେ ଆସିବ ନାହିଁ। ତା କଥା ଶୁଣି ମୁଁ ଅଳ୍ପ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହେଲି, ସେ କହିଲା, ମୁଁ କହିଲି ନା, ଯଦି ଆମର ଦେଖା ହେବାକୁ ଥିବ, ତେବେ ଆମକୁ ଭଗବାନ ପୁଣି ଦେଖା କରିବେ।



ମୁଁ ତା କଥାରେ ରାଜି ହେଲି ଏବଂ ସେ ମୋତେ ବାଏ କହି ଚାଲିଗଲା। ଗଲା ବେଳେ ତାକୁ ପୁଣି ପ୍ରଶ୍ନ କରିଲି । ଯେ ତମ ନାମଟି ତ କହିଦିଅ?? ସେ କହିଲା, ଯଦି ଆର ଥରକୁ ଦେଖା ହୁଏ ତେବେ ମୋ ନାମ, ମୋ ମୋବାଇଲ ନମ୍ବର ଆଉ ମୋ ଘର ଠିକଣା ତମକୁ ସବୁ କହିବି ! ସେ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଅପେକ୍ଷା କର, ମୁଁ ମୁଣ୍ଡ ହଲେଇ ହଁ କରିଲି। ତାପରେ ସେ ପ୍ରଥମେ ଚାଲିଗଲା ତାର ୫ ମିନିଟ ପରେ ମୁଁ ମନ୍ଦିର ରୁ ବାହାରକୁ ବାହାରିଲି। ଅଳ୍ପ ଦୁଃଖ ଲାଗିଲା କିନ୍ତୁ ମନରେ ଆଶା ଥିଲା ଯେ ଆମର ପୁଣି ଦେଖା ହେବ ।



ସେ ଆଶାରେ ପ୍ରତିଦିନ ମୁଁ ମାର୍କେଟ ରେ ଖୋଜି ବୁଲୁଥାଏ , କେତେବେଳେ ବଜାର ରେ କେତେବେଳେ ଡ୍ରେସ୍ ଦୋକାନ ରେ ତ କେତେବେଳେ ମିଠା ଦୋକାନ ଆଉ କେତେବେଳେ ମନ୍ଦିର ରେ। ମୋ ଭାଲେନଣ୍ଟାଇନ୍ କୁ ପୁଣି ଥରେ ଦେଖିବାକୁ ଯେମିତି ମୋର କ୍ଷୁଧା ବଢ଼ି ବଢ଼ି ଯାଉଥାଏ କିନ୍ତୁ ମୋ କ୍ଷୁଧା ମେଣ୍ଟିବାର ନାମ ନେଉ ନଥିଲା। କଣ କରିବି, 6 ଦିନ ବିତିଗଲା ଆସିଲା ସୋମବାର, ସେଦିନ ମୁଁ ରେଡି ହୋଇ ସକାଳୁ ସକାଳୁ ପହଂଚିଗଲି ମନ୍ଦିର ରେ।



ଅପେକ୍ଷା କରି କରି 40 ମିନିଟ ହୋଇ ସାରିଲାଣି, ଶେଷରେ ଭୋଗ ଲଗେଇବା ପାଇଁ ପଣ୍ଡିତ କୁ ଦେଇ ଦେଲି । ସେ ପୁଣି ନାମ ପଚାରିଲା ଯେ କାହା ନାମରେ ଲଗେଇବି ?? ମୁଁ ଭାବିଲି, କାହା ନାମ କହିବି, ସେ ତ ନାମ କହି ନଥିଲା। ହଉ ମୋ ବୋଉ ନାମ କହିଦିଏ ଏବଂ ମୋ ବୋଉ ନାମଟି କହି ଦେଲି। ଭଗବାନ କୁ ଡ଼ାକୁଥାଏ ଆଉ ମନରେ ଏପଟେ ଭାବୁଥାଏ ସେ କାଳେ ମୋ ପଛରେ ଆସି ଠିଆ ହୋଇନି ତ?? ମୁଁ ଭଗବାନ କୁ ମୁଣ୍ଡିଆ ମାରିବା ପରେ ପଛକୁ ବୁଲି ଦେଖିଲି । ପଛକୁ ବୁଲି ଦେଖିଲା ବେଳକୁ, ଲୋକ ଗହଳି ମାତ୍ର ମୋ ଭାଲେନଣ୍ଟାଇନ୍ ନଥିଲା ।



ମୁଁ ଭାବିଲି ବୋଧେ ଲେଟ୍ ହେବ ଆସିବାରେ । ହଉ ଗତ ସୋମବାର ଦିନ ଆମେ ଯୋଉଠି ବସି ଥିଲୁ ସେଠି ଯାଇ ବସିଲି । ଅପେକ୍ଷା ରେ ଥାଏ। ଏପଟେ ମନେ ମନେ ଭାବୁଥାଏ ଯେ ଆଜି ଆସିଲେ ଏମିତି କହିବି, ସେମିତି ପଚାରିବି । ଏମିତି କହି ମୁଁ ନିଜକୁ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରୁଥିଲି ଏବଂ ପୂର୍ବ ଦିନ ମୋର ନୁଆ ଚୁଟି ଷ୍ଟାଇଲ କରି ଆସିଥିଲି ଏବଂ ଷ୍ଟାଇଲ ଡ୍ରେସ୍ ମଧ୍ୟ ପିନ୍ଧି ଆସିଥିଲି । ସମୟ ବିତି ଯାଉଥାଏ ମାତ୍ର ତାର ଦେଖା ନାହିଁ ଦେଖୁ ଦେଖୁ ୧.୫୦ ଘଣ୍ଟା ହୋଇଗଲାଣି। ଲୋକ ମଧ୍ୟ ଖାଲି ହେବାରେ ଲାଗିଲେଣି। ମନର ଆଶା ଟି ଯେମିତି ମରି ମରି ଆସୁଥାଏ। ଏପଟେ ରାଗ ମଧ୍ୟ ଲାଗୁଥାଏ ।



ଅପେକ୍ଷା ର ସୀମା ଟପି ଯାଇ ୨ ଘଣ୍ଟା ହେବାକୁ ଲାଗିଲା। ମନ ଭିତରେ ସବୁ ଆଶା କୁ ଡିଲିଟ କରିଦେଲି ଏବଂ ଭୋଗ କୁ ନେଇ ବାହାରି ଗଲି ନିଜ ଘରକୁ । ଆସିଲା ବେଳେ ପଣ୍ଡିତ କୁ ପଚାରିଲି। ଗତ ସୋମବାର ଦିନ ଯୋଉ ଝିଅଟି ଆସିଥିଲା। ସେ ଆଜି ଆସିଛି କି?? ପଣ୍ଡିତ କହିଲା, ମୁଁ କେମିତି ଜାଣିବି ଯେ, କେତେ ଝିଅ ଆସନ୍ତି । ମୋର କାହାର ଚେହେରା ମନେ ପଡୁନି। ହଁ ବହୁତ୍ ଝିଅ ଆଜି ମଧ୍ୟ ଆସିଥିଲେ। ମୁଁ କହିଲି ନା , ସେ ଝିଅଟି ଆଜି ଆସିନୀ କାରଣ ମୁଁ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଟି ଝିଅ କୁ ନିରିଖି ଦେଖିଛି। ପଣ୍ଡିତ କହିଲା, କ୍ଷମା କର ପୁଅ, ମୁଁ ଜାଣିବି କେମିତି । ସେଠୁ ମଧ୍ୟ ନିରାଶା ହୋଇ ଫେରିଲି । ଶେଷରେ ଗେଟ୍ ପାଖରେ ଆଉ ପାଞ୍ଚ ମିନିଟ ଅପେକ୍ଷା କରିଲି ମାତ୍ର ତାର ଦେଖା ମିଳିଲା ନାହିଁ । ଦୁଃଖରେ ଘରକୁ ଆସିଲି। କିନ୍ତୁ ମନରେ ଆଶା ଥାଏ କାଳେ ଦେଖା ହୋଇଯିବ କେବେ ଆଉ କେଉଁଠାରେ…


ଏମିତି ବହୁତ୍ ଦିନ ଖୋଜିଲି, ମାତ୍ର ସେଦିନ ମୋର ପ୍ରଥମ ଦେଖା ଆଉ ଶେଷ ଦେଖା ମଧ୍ୟ ଥିଲା, ତା ପରେ ମୋର ମନର ଭାଲେନଣ୍ଟାଇନ୍ ସହିତ ଆଉ କେବେ ଦେଖା ହୋଇନି, ନା ଆଉ କେବେ ହେବ ତାହା ମଧ୍ୟ ମୁଁ ଜାଣିନି ।

ଏମିତି ଥିଲା ମୋ ଭାଲେନଣ୍ଟାଇନ୍ ର କାହାଣୀ…

ତେବେ ମୋ ଭାଲେନଣ୍ଟାଇନ୍ ମୋତେ କଣ ମିଳିବ ନା ନାହିଁ, କମେଣ୍ଟ ରେ ଜଣାନ୍ତୁ।


କାହାଣୀ ଟି କେମିତି ଲାଗିଲା ମତାମତ ଦିଅନ୍ତୁ ।

ଶେଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପଢି ଥିବାରୁ ବହୁତ୍ ବହୁତ୍ ଧନ୍ୟବାଦ।


ଆପଣଙ୍କ ପ୍ରିୟ ଗାଳ୍ପିକ, ନୀଳମାଧବ ଭୂୟାଁ..

Articles, Message For You

New ideas

5 Comments

Think Be a creater always,

Not for bad ideas,

create a new changes of people whose care of your ideas and respect your aim forever.

Do a good for this world with new and philosophy ideas.

Yes if you’re doubt on your aim so ask the better suggestion for your good ones.

If you take a step for new ideas so start up the program and start your journey with happiness.

So what do you think and what’s your next step.

Think and do it.

Articles, English, Message For You

Such a Friend

Leave a comment

One a day my friend needed some money. She told me her problem and I helped her with the money I asked for to solve the problem quickly and it was solved in time.

As a promise, she said that I will return all your money next month.  I said not next month but pay after one month but I need full money because I had to buy some things after two months.

Two months passed by and I remembered to call the friend who had asked me to return the money.

I rang the phone to talk.  But it was only ringed and cut at the end.  I rang not once but more than 10 times but there was no answer.

After all i send a message on WhatsApp.  That too saw the message and remained silent without replying.  I was shocked as to what to do.  Meanwhile, I had to pay for some urgent work.  But that was not possible.

Always texting and she doesn’t respond to my messages.  It has been two years since two months.  But she did not want to return the money.  One day I saw her but at that time she was saddened and kept quiet.  And she told me again very soon I will return the money.

Then I remained silent as to what to say.  Nothing can be called a friend.  And I’m angry seeing her ignoring what should I do???

Tell me in the comments what steps should be taken for such a friend.

Articles, Hindi, laughing tablets

Boss or Wife Always Right

Leave a comment

आपकी बात कभी रहेगी भी नहीं !!

ना कभी आपकी बातों को रखा गया है ना आगे भी रखा जायेगा !!

क्यों की यहां मेरा हुकुम चलता है !!

आप बाहर राजा महाराजा हो मुझे कुछ फर्क नहीं पड़ता ।

मगर घर में बॉस हूं !!

अपनी दिमाग में यह फिट कर लो की में हमेशा सही थी और सही रहूंगी !!

अगर में गलत भी किया तब भी सही !!

अगर में सही करते करते गलत भी हो गई तब भी सही है ।

क्यों की में आपकी पत्नी हूं !!

आपकी अर्धांगिनी हूं !!

और सबसे बड़ी बात इस घर की मालकिन हूं !!

आपके ऑफिस में भले ही अपने बॉस की बात मानते हो मगर घर में अपनी पत्नी की बात माननी पड़ेगी !!

नहीं मानोगे तो, अंजाम बुरा होगा !! भुगतना पड़ेगा, और जुर्माना भी भरना पड़ सकता है !!

एक दयनीय पति की कहानी है दोस्तो ,

जो ना कुछ बोल पाता है,

ना बोलने दिया जा रहा है यहां,

बाहर तो करप्शन है यहां घर में भी करप्शन शुरू होगया है !!

उसने सोच भी लिया तो चुप रहना ही, मेरे लिए भलाई है।

इसलिए B&W always Right

मतलब बॉस और पत्नी ऑलवेज राइट !!

आशा है आप समझ गए होंगे ।

अगर नहीं समझे हैं तो आप शादी सुदा नहीं हो ।

धन्यवाद,

इस लेख को यहां तक धैर्य का साथ पढ़ने केलिए,

कहीं यह तो नहीं पत्नी की दिया गया कार्य में कुछ भूल चूक तो नहीं हुई है।

जरा संभल के , अपना ध्यान रखें ।

स्वस्थ रहें, स्वस्थ रखें और चुप रहें ।

और कुछ नहीं….

Articles, English

Difference between Current Account & Capital Account

Leave a comment

Current Account(-)
1. Invisible
2. Visible

1.1. Services(+)
1.2. Income(-)
1.3. Transfer(+)

2.1. Goods(+)

1.2.1. Dividend
1.2.2. Interest
1.2.3. Profit

1.3.1. Gift
1.3.2. Donation
1.3.3. Remittance

Capital Account(+)

1. NRI Account(+)
2. Investment(+)
3. Loan (+)

1.1. Gift
1.2. Donation
1.3. Remittance

2.1. Sovereign
2.2. Commercial

3.1. FDI
3.2. FII / FPI

Articles, English

What is Cooperative Bank

Leave a comment



@ Registered under the State Cooperative Societies Act, 1912.

@ It belongs to his customers (Who are the owners and customers of the bank at the same time).

@ Work under “No Profit No Loss” model.

@ Focuses mainly on lending for bank loans to agriculture and rural sectors customers.

@ Under the dual control of Registered of Co- operative Societies and RBI.

@ The Board of Members is elected with “One Member One Vote”.

@ Primary Financing Sector:

1. Agricultural activities,

2. Some small scale industries,

3. Self employed workers.

@ Works according to co – operative principles of mutual aid.
@ For short term loan.
@ Co- operative banks have a 3- tier structure:

1. Primary (Agricultural or Urban) Credit Societies.

2. District Central Cooperative Bank

3. At the apex level – State Cooperative Bank

@ Long Term Loans :

1. Land Development Bank.

2. Cooperative and Rural Development Bank.

#odia, Articles

Attempt to suicide (ଓଡ଼ିଆ ଗଳ୍ପ)

7 Comments
Attempt to suicide

ପ୍ରିୟ ସୁନୀତା, ଏହା ମୋର ଶେଷ ଚିଠି ରୂପରେ ତୁମକୁ ପ୍ରଥମ ଥର ପାଇଁ ଲେଖୁଛି । ଜୀବନରେ ବହୁତ୍ କଷ୍ଟ ଦେଖିଲି । ବଞ୍ଚିବାକୁ ଇଚ୍ଛା ଥିଲେ ମଧ୍ୟ ଏହି ଜୀବନକୁ ଉପଭୋଗ କରିବା ମୋ ଭାଗ୍ୟରେ ନାହିଁ । ତମେ ଭଲ ଭାବରେ ଜାଣିଛ ମୁଁ କେବେ ଭୁଲ କରିନି ଏବଂ ଅନ୍ୟାୟ କୁ ଦେଖି ମୁଁ ରହି ପାରେନା । କେବଳ ଅନ୍ୟାୟ କୁ ବିରୋଧ କରିବା ହିଁ ମୋର ଭୁଲ ଥିଲା । ସତ୍ ପଥରେ ରହିଛି ଏବଂ ଏହି ସତ୍ ପଥରେ ରହି ମୁଁ ଆଜି ଗୋଟିଏ ଏମିତି କାମ କରି ବସୁଛି ଯାହା ସମସ୍ତେ ମୋତେ ମୂର୍ଖ ଏବଂ କା-ପୁରୁଷ ର ପରିଚୟ ଦେବେ କିନ୍ତୁ ତମ ପାଇଁ ଆଗରୁ ଯେମିତି ଆଶାର ଆଲୋକ ହୋଇ ରହିଥିଲି ଠିକ୍ ସେମିତି ତୁମର ଭାଗ୍ୟ ଆକାଶରେ ସଦା ଝଟକୁ ଥିବି ।

ମୋର ଏହି ମୂର୍ଖାମି / ଆତ୍ମହତ୍ୟା ପାଇଁ କେହି ଦାୟୀ ନୁହନ୍ତି। ଯିଏ ମଧ୍ୟ ଏହି ଚିଠି କୁ ପାଇବେ ମୋର ପତ୍ନୀ ସୁନୀତା କୁ ଏହି ଚିଠି ଟିକୁ ଦେବାକୁ ଅନୁରୋଧ । 

ମୋର ସବୁ କାଗଜ ପତ୍ର ଏବଂ ଟଙ୍କା ର ହିସାବ କିତାବ ସବୁ ଆଲମାରୀ ର ଦ୍ଵିତୀୟ କଲମ ର ମିଡିଲ ଡ୍ର ରେ ଅଛି । ତାର ଗୋଟିଏ ଚାବି, ଘର ଚାବିର ଗୁନ୍ଥା ରେ ଲାଗିଛି । ତାକୁ ଖୋଲି ସବୁ ଟଙ୍କା କୁ ଉଠେଇ ବାକି ଜୀବନ ଖୁସିରେ ବିତେଇବ ।

ବେଶୀ କିଛି ଲେଖୁ ନାହିଁ , ଏତିକି କହି ରଖୁଛି। 

ତୁମର ଆକାଶ…

.

.

.

.

.

ଆକାଶ ର ମୁଣ୍ଡ କିଛି କାମ କରୁ ନଥାଏ।  ହଠାତ୍ ଯମ ଦୂତ ଟିଏ ଆକାଶ ର ଆଖି ସାମ୍ନାରେ ଦୃଶ୍ୟମାନ ହେଲା ଏବଂ ସେ ଆକାଶ ର ହାତକୁ ଧରି ତାକୁ ଖଟ ରୁ ଉଠେଇ ଆଣିଲା ଏବଂ କହିଲା ଯାହା କରିବୁ ଶୀଘ୍ର କର। ଏହି ସମୟ ଟି ତୋର ଜୀବନରୁ ମୁକ୍ତି ପାଇବାର ଉଚିତ୍ ସମୟ। ସେ ତାର ହାତ ଧରି ଉଠେଇ ଝରକା ପାଖରେ ଆଣି ଠିଆ କରି ଦେଲା । ସେ କହୁଥାଏ ଶେଷ ଥର ପାଇଁ ବାହାର ଦୁନିଆ କୁ ଦେଖି ନେ। କାଲି ଏ ଦୁନିଆ ତୋ ପାଇଁ ପର ହୋଇଯିବ । ଆକାଶ, ବାହାର ଦୁନିଆ କୁ ଦେଖୁଥାଏ, ବହୁତ୍ ଅନ୍ଧାର ଥାଏ ଏଵଂ ତାକୁ ଇଚ୍ଛା ହେଉଥାଏ ଯେ, ସେ କାଳିମା ଭିତରେ ସେ କିଛି ସମୟ ଭିତରେ ଯେମିତି ଲିନ ହୋଇଯିବ। 

କାରଣ ସନ୍ଧ୍ୟା ଠାରୁ ସେ ଖଟ ଉପରେ ବସି ବସି ଚାରି ଘଣ୍ଟା ବିତି ଗଲାଣି। ରୁମ୍ ଭିତରେ ଲକ ହୋଇ ବ୍ୟସ୍ତ ବିବ୍ରତ ହୋଇ ସାରିଲାଣି । ସେ ଭାବିଲା ଶେଷ ସମୟ ମୋର ଆସିଗଲାଣି।ଏତିକି ଭାବି ପୁଣି ଯାଇ ମୋବାଇଲ କୁ ଥରେ ଦେଖିଲା। ଭାବିଲା ଥରେ ସୁନୀତା ସହ କଥା ହୋଇଯିବି।  କାରଣ ସନ୍ଧ୍ୟା ଠାରୁ ପ୍ରାୟ ୨୦ ଥର ସୁନୀତା ର ଫୋନ୍ ବାଜି ବାଜି ମିସ୍ କାଲ ରେ ପରିଣତ ହୋଇ ଯାଉଛି । ଫୋନ କୁ ଧରିବାକୁ ଯାଉଥିଲି, ଯମ ଦୂତ ଆକାଶ କୁ ପାଟି କରି କହିଲା, ନା ଏବେ ତୋର ମୁକ୍ତି ପାଇବା ର ସମୟ । କାହାର ଫୋନ୍ ଉଠେଇବୁ ନାହିଁ, କେହି ତୋର ନିଜର ନୁହେଁ।  ଏଠି ସମସ୍ତେ ସ୍ବାର୍ଥ ପର। ଆଜି ତୁ ଯେଉଁ କର୍ମ କରିବାକୁ ଯାଉଛୁ, ତାହା ତୋର ଅସଲ ମୁକ୍ତି ପାଇବା ର ରାସ୍ତା।  

ତା କଥା ଶୁଣି, ପୁଣି ଆକାଶ ର ମନରେ ପରିବର୍ତ୍ତନ ଦେଖା ଦେଲା ଏଵଂ ଫୋନ୍ କୁ ଓଲଟା କରି ରଖି ଦେଲା ଏଵଂ ଖଟ ଉପରେ ପଡ଼ି ଥିବା ବେଡ୍ ସିଟ କୁ ଉଠେଇ ତାକୁ ମୋଡ଼ି ମୋଡ଼ି ଗୋଟିଏ ଦଉଡ଼ି ଭଳି କରିଲା । ଖଟ ସାଇଡ ରେ ଥିବା ଷ୍ଟୁଲ୍ କୁ ଆଣି ଠିକ୍ ଫେନ୍ ତଳେ ରଖିଲା।  ସେପଟେ ଯମ ଦୂତ ବାଧ୍ୟ କରୁ ଥାଏ।  ଆରେ ଶୀଘ୍ର କର, ସମୟ ଗଡି ଯାଉଛି । ଆକାଶ ତା କଥା ଶୁଣି ସେ ଯେମିତି ପାଗଳ ହୋଇ ଗଲାଣି । ସମୟ ନଷ୍ଟ ନ କରି ସେ ପ୍ରଥମେ ପଙ୍ଖା ରେ ବେଡ୍ ସିଟ କୁ ବାନ୍ଧିଲା ଏବଂ ଏବଂ ଅନ୍ୟ ଭାଗ ଟି ଆକାଶ ନିଜ ଗଳାରେ ରେ ବାନ୍ଧିଲା।  ସେପଟେ ଯମ ଦୁତ କହୁଥାଏ, ଆଜି ତୋର ମୁକ୍ତି ନିଶ୍ଚିତ ହେବ, ତୁ ଠିକ୍ କରୁଛୁ । ଏବେ ଗଳାରେ ଥିବା ବେଡ୍ ସିଟ କୁ ଟାଇଟ୍ ରେ ଗଣ୍ଠି ପକେଇ ଦେ ଏବଂ ଷ୍ଟୁଲ କୁ ଠେଲି ଦେ । 

ତା କଥା ରେ ଆକାଶ ତାର ନିଜ ଗଳା କୁ ଟାଇଟ୍ କରିବାରେ ଲାଗିଲା । ଆଖି ଧୀରେ ଧୀରେ ବନ୍ଦ ହେବାକୁ ଲାଗିଲା। ଷ୍ଟୁଲ କୁ ଠେଲି ବାକୁ ଗୋଡ କୁ ଉଠେଇ ବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିଲା । ଠିକ୍ ସେ ସମୟରେ ଆକାଶ ର ଫୋନ୍ ବାଜି ଉଠିଲା । ଦେଖି ପାରୁ ନଥାଏ କାରଣ ମୋବାଇଲ ର ସ୍କ୍ରିନ ଓଲଟା ଥାଏ । ଆକାଶ ମନ ବଦଳେଇ ଦେଲା ଏବଂ ଚୁପ୍ ରହିଲା। ଗୋଟିଏ ଲମ୍ବା ରିଙ୍ଗ ହୋଇ ରହିଲା, ପୁଣି ବାଜିବାରେ ଲାଗିଲା । ପୁଣି ଅଣଦେଖା କରି ଗଳା କୁ ଟାଇଟ୍ କରିବାରେ ଲାଗିଲା । ସେପଟେ ଯମ ଦୂତ କଣ ମନ୍ତ୍ର ଫୁଙ୍କିଲା କେଜାଣି ତାର ନିଶ୍ବାସ ଅବରୁଦ୍ଧ ହେବାକୁ ଲାଗିଲା । ଆଖି ମଳିନ ପଡ଼ି ଧୀରେ ଧୀରେ ବନ୍ଦ ହେବାକୁ ଲାଗିଲା।  

ଷ୍ଟୁଲ କୁ ଠେଲିବାକୁ ଗୋଡ ଉଠେଇଲା ଏବଂ ଠେଲି ବାକୁ ପ୍ରୟାସ କରୁ କରୁ ତୃତୀୟ ଥର ପାଇଁ ଫୋନ୍ ବାଜି ଉଠିଲା । ଫୋନ ର ରିଙ୍ଗ ତାକୁ ଯେମିତି ବିବ୍ରତ କରୁଥାଏ । ରାଗରେ ଲମ୍ବା ନିଶ୍ବାସ ନେଇ ମଳିନ ଆଖିକୁ ଖୋଲି ଭାବିଲା, କିଏ ସେ ଲୋକ ଯିଏ ବାରମ୍ବାର ଫୋନ୍ କରୁଛି । ଯାଏ ଫୋନ୍ କୁ ସ୍ୱିଚ ଅଫ କରି ଦିଏ । ସେପଟେ ଯମ ଦୂତ କହିଲା, ନା ନା, ଏବେ ତୋର ମୁକ୍ତି ପାଇବାର ସମୟ, ଆଉ ଏହି ସମୟକୁ ବେକାର ରେ ଯିବାକୁ ଦିଅ ନାହିଁ । ଯମ ଦୂତ ର କଥା କୁ ମାନିବି ନା ନିଜ ମନ କଥା କୁ ଗ୍ରହଣ କରିବି, ଆକାଶ ଭାବୁଥାଏ।  ଶେଷରେ ସ୍ଥିର କରିଲା।  ଯେ ନା, ଏବେ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଯମ ଦୂତ କଥା ଶୁଣି ଆସୁଥିଲି । ଏବେ ମୋ ମନ କଥା ଶୁଣିବି। ବେଡ୍ ସିଟ ର ଗଣ୍ଠି କୁ କୋହଳ କରି ଖଟ ଉପରେ ଚଢ଼ି ଆସିଲା। ଫୋନ କୁ ଉଠେଇ ସାଇଲେଣ୍ଟ କରିବାକୁ ଯାଉଥିଲା । ଚତୁର୍ଥ ଥର ପାଇଁ ବାଜିବାକୁ ଲାଗିଲା। ନୂଆ ନମ୍ବର ଟିଏ।  ନମ୍ବର୍ ଟି ଅଳ୍ପ ଚିହ୍ନା ଚିହ୍ନା ଲାଗୁଥିଲା । ଫୋନ କୁ ଶାଇଲେଣ୍ଟ କରିବ କଣ ଫୋନ୍ କୁ ଉଠେଇ ଦେଲା ଏବଂ ଭାବିଲା ଏହି ଫୋନ୍ କଲ୍ ମୋ ପାଇଁ ମୋ ଜୀବନର ଶେଷ କଲ୍ କହି କଥା ହେବାକୁ ଲାଗିଲା ।  

ହାଲୋ, କିଏ କହୁଛନ୍ତି ବୋଲି ପଚାରିଲା ? ସେପଟୁ ହସ ଭରା ଶବ୍ଦ ରେ ଗୋଟିଏ ଗୋଟିଏ ସ୍ୱର କହିବାକୁ ଲାଗିଲା, ଆରେ ଭାଇ ଆକାଶ, କେମିତି ଅଛୁ ତୁ?

 ମୁଁ ଚିହ୍ନି ପାରିଲି ନାହିଁ । ପୁଣି ପଚାରିଲା କିଏ କହୁଛ?? ସେପଟୁ ପୁଣି ଉତ୍ତର ଆସିଲା, ଆରେ ଭାଇ ମୁଁ ଦୀପ୍ତି କହୁଛି, ଆରେ ଦୀପ୍ତି ରଞ୍ଜନ, କଣ ଯେ ଚିହ୍ନି ପାରୁନୁ ? ?? ଆକାଶ ଅଳ୍ପ ଭାବିବାକୁ ଲାଗିଲା । ଆରେ ଭାଇ ଆମେ ଦୁହେଁ ମିଶି ପୋଲିସ୍ ଟ୍ରେନିଂ କରି ଥିଲେ ଭୁବନେଶ୍ୱର ରେ ଏବେ ମନେ ପଡ଼ିଲା ?? ଆକାଶ ର ମନେ ପଡିଗଲା । ସେ କହି ଉଠିଲା, ଆରେ ଭାଇ କହ, କହ କେମିତି ଅଛୁ ? ସେପଟୁ ଦୀପ୍ତି ପଚାରିଲା, ପ୍ରଥମେ ତୁ କହ, କେମିତି ଅଛୁ ?? ଆକାଶ କହିଲା, ନା ରେ ଭାଇ ଭଲ ନାହିଁ । ଦୀପ୍ତି ପୁଣି ପଚାରିଲା, ହଁ ମୁଁ ମଧ୍ୟ ଖବର ପାଇଲି, ତୋ ସହିତ ଅନ୍ୟାୟ ହୋଇଛି ଏବଂ ସବୁ କାହାଣୀ ତୋ ଠାରୁ ଶୁଣିବାକୁ ଚାହୁଁଛି।  କହ ମୋତେ, ଆକାଶ କହିଲା ନା, ରେ ଭାଇ, କହି ପାରିବି ନାହିଁ, ସମୟ ନାହିଁ ମୋ ପାଖରେ।

  ସେପଟେ ଯମ ଦୂତ ରାଗରେ ଚାହିଁ ଡାକୁଥାଏ ଏବଂ କହିବାକୁ ଲାଗିଲା, ଶୀଘ୍ର ଆସେ ଷ୍ଟୁଲ ଉପରକୁ।  ସେପଟୁ ପୁଣି ସ୍ୱର ଆସିଲା। 

ଭାଇ କଣ ହେଲା ରେ, ଚୁପ୍ ରହିଲୁ ଯେ, ଆରେ ମୋତେ ତୋର କ୍ଲୋଜ ଫ୍ରେଣ୍ଡ୍ ବୋଲି କହୁଥିଲୁ କିନ୍ତୁ ଏବେ କହୁଛୁ ଯେ, ସମୟ ନାହିଁ ମୋ ପାଖରେ। 

ନା ରେ ଭାଇ, ମୋର ଟିକେ ମନ ଭଲ ନାହିଁ, ଗୋଟିଏ ବଡ କାମ ଟେ କରିବାକୁ ଯାଉଛି। ସେପଟେ ଦୀପ୍ତି କହିଲା, ତୋର କଣ ଏମିତି ବଡ କାମ ଯେ ମୋତେ କହି ପାରିବୁ ନାହିଁ। ଏତିକି ଶୁଣି ଆକାଶ ର ମନରେ ଅଳ୍ପ ରାଗ ହେଲା, ଏବଂ ଗାଢ଼ ସ୍ଵରରେ କହିଲା, ମୁଁ ଆତ୍ମହତ୍ୟା କରିବାକୁ ଯାଉଛି । ଦୀପ୍ତି କହିଲା, ଆଉ କଣ ଟା ତୁ କରି ପାରିବୁ କହ ?? ଯା ଯା, ସେଠୁ କରି ଆସିଲା ପରେ ମୋ ସହିତ କଥା ହେବୁ ।

 ଆକାଶ ର ପୁଣି ରାଗ ଚଢ଼ିଲା । ଆରେ ତୋତେ କଣ ମଜା ଲାଗୁଛି ନା କଣ ?? ସତରେ ମୁଁ ଆତ୍ମହତ୍ୟା କରିବାକୁ ଯାଉଛି । ତୋର ଯଦି ବିଶ୍ବାସ ହେଉନି ଭିଡିଓ କଲ୍ କରେ, ତୋତେ ଦେଖେଇ ଦେବୀ।  ସେପଟେ ଦୀପ୍ତି କହିଲା, ନା ନା ଥାଉ, ମୋତେ ତୋ ଆତ୍ମହତ୍ୟା ସେଟ୍ ଅପ୍ ଦେଖେଇବା ଦରକାର ନାହିଁ । ତୋର ସେଟ୍ ଅପ୍ ଦେଖି ଯଦି ମୋର ଇଚ୍ଛା ହୋଇଗଲା ତେବେ ମୁଁ ମଧ୍ୟ କରିଦେବି। ଏତିକି କହୁ କହୁ ଆକାଶ ଭିଡିଓ କଲ୍ ପାଇଁ ରିକ୍ୱେଷ୍ଟ ଦେଲା । ଦୀପ୍ତି ତାକୁ ରିଜେକ୍ଟ କରି କହିଲା । ଆରେ ନାଇଟ୍ ଡିଉଟି ରେ ଅଛି । ଟାୱାର ଉପରେ ବସିଛି । ଲାଇଟ୍ ପଡ଼ିଲେ INT ବାଲା ଜାଣି ଯିବେ । 

ଭଏସ୍ କଲ୍ ରେ କଥା ହେବା। ସେପଟୁ ଆକାଶ ରାଗରେ କହିଲା। ତୋତେ ମଜା ଲାଗୁଛି ନା । ରଖ୍ ଫୋନ୍ । ମୁଁ ଯାଉଛି ଆତ୍ମହତ୍ୟା କରିବି । ଦୀପ୍ତି କହିଲା। ରହିଯା ଭାଇ, ତୁ ଗୋଟିଏ କାମ କର ତୋର ଆତ୍ମହତ୍ୟା ପୋଷ୍ଟ ପନ୍ କରିଦେ।  ଆର ମାସରେ ମୁଁ ଛୁଟି ଆସିବି । ତୁ ମଧ୍ୟ ଆସେ । କଟକ ରେ ଦେଖା କରିବା, ସେଠି ଗୋଟିଏ ଯାଗା ଦେଖି ଆତ୍ମହତ୍ୟା କରିବା। ଏତିକି ଶୁଣି, ଆକାଶ ଚୁପ୍ ରହିଲା ଏବଂ ରାଗରେ ଜଳୁଥାଏ । ସେପଟେ ଯମ ଦୂତ ତାକୁ ରାଗରେ ଚାହିଁ ରହିଥାଏ ଏବଂ ଈଶାରା କରୁଥାଏ ଆସିବା ପାଇଁ । ସେପଟୁ ପୁଣି ସ୍ୱର ଆସିଲା । ଆରେ ଭାଇ ରାଗିଲୁ କି ?? ହଉ ଶୁଣ ରାଗିବା ଦରକାର ନାହିଁ । ପ୍ରଥମେ ମୋତେ ତୋ କାହାଣୀ ଟା କହ, ତାପରେ ତୁ ଯଦି ଆତ୍ମହତ୍ୟା କରିବାକୁ ଚାହିଁବୁ କରିବୁ ତୋତେ ମୁଁ ମନା କରିବି ନାହିଁ । ଆକାଶ କହିଲା ନା ରେ ଭାଇ କହି ପାରିବି ନାହିଁ । 

ଦୀପ୍ତି କହିଲା, ଦୁଇ ମିନିଟ ଲାଗିବ । କହିଦେ, ମୁଁ ତ ଜାଣିଥିବା ଦରକାର ନା, କାଲି ତୁ ଯଦି ଆତ୍ମହତ୍ୟା କରିବୁ ବାକି ଲୋକଙ୍କୁ ତ ମୋତେ କହିବାକୁ ପଡ଼ିବ ନା ?? ତୁ କୋଉ କାରଣ ପାଇଁ ଆତ୍ମହତ୍ୟା କରିଛୁ । ଏବେ ଆକାଶ ର ଅଳ୍ପ ରାଗ ଶାନ୍ତ ହେଲା । ହଉ ତୁ ଯଦି ପଚାରୁଛୁ ତେବେ ଶୁଣ କହୁଛି । ଆକାଶ ଭାବିଲା, ସେ ଯଦି ପଚାରୁଛି ତେବେ ତାକୁ କହିଦିଏ ତା ପରେ ଆତ୍ମହତ୍ୟା କରିବି। ଆକାଶ କହିଲା, ପୋଲିସ୍ ଟ୍ରେନିଂ ପରେ 2014 ରେ ଚାକିରି ଛାଡ଼ି ଫରେଷ୍ଟ ରେଞ୍ଜର ତ ହୋଇଗଲି କିନ୍ତୁ ଏଠି ମଧ୍ୟ ଶାନ୍ତି ନାହିଁ ରେ ଭାଇ।  ଚୋରି କରିଲା କିଏ ଆଉ ଫସିଲା କିଏ ? ଆଜି କୁ ଠିକ୍ 19 ଦିନ ପୂର୍ବରୁ, ଗୋଟିଏ ଶାଗୁଆନ ଟ୍ରକ୍ ଟିଏ ନାକା ରେ ଧରିଲି । ତାର ଠିକ୍ ଦୁଇ ମିନିଟ ପରେ ସେ ଅଞ୍ଚଳ ର ସଲୁ ଭାଇ ର ଫୋନ୍ ଆସିଲା ଯିଏ ଏହି ଅଞ୍ଚଳ ର ନାମୀ ଦାମୀ ମଦ ଭାଟି ର ମାଲିକ ଏବଂ ମୋତେ ଧମକ ଦେଇ କହିଲା ଯେ ସେ ଟ୍ରକ୍ କୁ ଛାଡି ଦିଅ ଅଫିସର୍। 

ମୁଁ କହିଲି, ଯଦି କିଛି ଧମକ ବାକି ଅଛି ତେବେ ତମେ ଆସି ପୋଲିସ୍ ଷ୍ଟେସନ ରେ କହିବ କହି ଫୋନ୍ କାଟିଦେଲି । ତା ପର ଦିନ ଠାରୁ ଯେମିତି ମୋ ପଛରେ ଶନି ଗ୍ରହ ଦୋଷ ଲାଗିଗଲା ଏବଂ ଦ୍ଵିତୀୟ ଦିନ ଅଫିସ ଯିବା ବାଟରେ ଗୋଟିଏ ସ୍ତ୍ରୀ ଲୋକ ମୋତେ ଆଗକୁ ଯିବା ପାଇଁ ସାହାଯ୍ୟ ମାଗିଲା। ମୁଁ ସାହାଯ୍ୟ କରିବା ପାଇଁ ଜିପ୍ ରୁ ତଳକୁ ଓହ୍ଲାଇଛି ସେ ପାଟି କରି ଆଖ ପାଖ ଲୋକଙ୍କୁ ଡାକିଲା ଏବଂ ସେ ସ୍ତ୍ରୀ ଲୋକ ନିଜ ଲୁଗା କୁ ନିଜେ ଚିରି ଏବଂ ଦେହରେ ନଖ ର ଚିହ୍ନ କରି ମୋ ଉପରେ ବଳାତ୍କାର ର ଦୋଷ ଲଗେଇ ଦେଲା ଏଵଂ ପାଖରେ ଥିବା ଲୋକ ମାନେ ମୋତେ ବହୁତ୍ ମାଡ ମାରିଲେ ଏବଂ ମୋ ବିରୁଦ୍ଧରେ ପୋଲିସ୍ ରେ ରିପୋର୍ଟ ଲେଖାଇଲେ।

 ସେ ଦିନ ଠାରୁ ସେ ସାଲୁ ଭାଇ ମୋତେ ଧମକ ଦେଉଛି ଏବଂ ଏହି ଏରିଆ ଛାଡି ଯିବାକୁ କହୁଛି ନହେଲେ ସେ ମୋତେ ଆଉ ମୋ ପରିବାର କୁ ଜୀବନରୁ ମାରି ଦେବ।  ଏହି ଚିନ୍ତାରେ ପୋଲିସ୍ ର ସାହାଯ୍ୟ ମାଗିଲି କିନ୍ତୁ ପୋଲିସ ମଧ୍ୟ ସାଲୁ ଭାଇ ସହିତ ମିଶି ମୋ ସହିତ ଓଲଟା କଥା କହିଲେ । ମୋ ଅଫିସର୍ କୁ କହିଲି ସେ ମଧ୍ୟ ହାତ ଟେକି ଦେଲେ ଏବଂ କହିଲେ ଯେ ତମ ସମସ୍ୟା ତମେ ସମାଧାନ କର ଆମକୁ ସେ ଭିତରକୁ ଟାଣ ନାହିଁ । ସବୁ ଆଡୁ ରାସ୍ତା ବନ୍ଦ ହୋଇଗଲା।  ଘରେ ସ୍ତ୍ରୀ କୁ କହିଲି ସେ ମୋତେ ବୁଝେଇଲା ଏବଂ ଆଶ୍ଵାସନା ଦେଉଛି ଯେ ସବୁ ଠିକ୍ ହୋଇଯିବ କିନ୍ତୁ ମୋ ପକ୍ଷେ ଏହା ଅସମ୍ଭବ ମୁଁ ଆଉ ବଞ୍ଚିବା ପାଇଁ ଚାହୁଁ ନାହିଁ ରେ ଭାଇ। କେହି ମୋର ନିଜର ନୁହେଁ ସମସ୍ତେ ଏଠି ସ୍ବାର୍ଥ ପର। ଖାଲି ସେତିକି ନୁହେଁ ସେ ସାଲୁ ଭାଇ ମୋତେ ୫୦ ଲକ୍ଷ ଟଙ୍କା ମଧ୍ୟ ମାଗୁଛି । 

ସେପଟେ ଦୀପ୍ତି କହିଲା, ତୁ ଚାକିରି ଛାଡି ଦେଉନୁ କାହିଁକି। ଆକାଶ କହିଲା, ଚାକିରି ଛାଡ଼ିଲେ ମୋ ଘର କେମିତି ଚଳିବ? ଦୀପ୍ତି କହିଲା, ଆରେ ଭାଇ, ଆତ୍ମହତ୍ୟା କଣ ସମାଧାନ ର ଉତ୍ତମ ରାସ୍ତା କୀ କହ ? । ଯଦି ତୁ ଆତ୍ମହତ୍ୟା କରିବୁ ତେବେ ସେ ସାଲୁ ଭାଇ କଣ ତୋ ପରିବାର କୁ ଛାଡ଼ି ଦେବ ? ତୁ କରିବୁ ଯଦି କର, ତୋର ଗୋଟିଏ ଝିଅ ଅଛି, ସେ ଅନାଥ ହୋଇଯିବ, କେବେ ଭାବିଛୁ । ତୋତେ ବିଶ୍ବାସ କରୁଥିବା ତୋର ସ୍ତ୍ରୀ କେମିତି ବଞ୍ଚିବ। ସେ ତୋ ବିନା ବଞ୍ଚି ପାରିବ ନାହିଁ ରେ। ତୋର ଯିବା ଦୁଃଖରେ ସେ ମଧ୍ୟ ଆତ୍ମହତ୍ୟା କରି ପାରେ। ତୋର ଟଙ୍କା ପଇସା ର କଣ ହେବ। ତୋର ବାପା ମା ତୋ ଛୁଆ କୁ ନିଜର ବୋଲି ମାନୁ ନାହାନ୍ତି । ଏପଟେ ଶଶୁର ଘର ଲୋକଙ୍କ ବ୍ୟବହାର ମଧ୍ୟ ଠିକ୍ ନୁହଁ । କେମିତି ଏହି ସ୍ବାର୍ଥ ପର ଦୁନିଆ ରେ ସେମାନେ ଚଳିବେ, ତୁ କହ ?? 

ତୁ ଯଦି ସେମାନଙ୍କ ସହ ଲଢେ଼ଇ କରି ପାରିବୁ ନାହିଁ ତେବେ ସେ ସ୍ଥାନରୁ ଅନ୍ୟ ଯାଗା କୁ ପୋଷ୍ଟିଂ କରେଇ ଦେ। ଭଲ ଭାବରେ ଚିନ୍ତା କରେ । ଆତ୍ମହତ୍ୟା ସମାଧାନ ର ରାସ୍ତା ନୁହଁ । କଣ ଅସୁବିଧା ହେଉଛି ସବୁ ମୋତେ କହ । ତାର ସମାଧାନ ମୁଁ ତୋତେ ନିଶ୍ଚୟ କହିବି କିନ୍ତୁ ଆଜି ତୁ ଯଦି ଆତ୍ମହତ୍ୟା କରି ଦେବୁ ତେବେ ତୋତେ ତ ମୁକ୍ତି ମିଳିଯିବ  ଏବଂ ତୋତେ ମୁର୍ଖ ଆଉ କା-ପୁରୁଷ ର ଉପାଧି ମଧ୍ୟ ନିଶ୍ଚୟ ଦେବେ । ତୁ କହ ତୋ ଝିଅ କେମିତି ବଞ୍ଚିବ ଯିଏ ନିଜ ବାପା ନାମ ନେଇ ସବୁ ଜାଗାରେ ନିଜକୁ ଉଚ୍ଚ ମନେ କରୁଛି।  ତୋ ସ୍ତ୍ରୀ କେମିତି ବଞ୍ଚିବ ଯିଏ ନିଜ ସିନ୍ଦୂର ଓ ତୋର ସଚ୍ଚୋଟ ପଣିଆ ପାଇଁ ଗର୍ବ କରି ଆସିଛି । ସେ ବାପା ମା କେମିତି ବଞ୍ଚିବ ଯିଏ ନିଜ ର ମୃତ୍ୟୁ ପୂର୍ବରୁ ନିଜ ପୁଅ ର ମୂତ୍ୟୁ ଦେଖିବେ। ଥରେ ଚିନ୍ତା କରି ଦେଖେ ।

ଏତିକି ଶୁଣି ଆକାଶ ର ଆଖିରୁ ଦୁଇ ଟୋପା ଲୁହ ବାହାରି ଗଲା। ଆଖି ବନ୍ଦ କରି ଖଟ ଉପରେ ଅଚେତ୍ ଭାବେ ବସି ପଡ଼ିଲା । ସେପଟେ ଯମ ଦୂତ ଧୀରେ ଧୀରେ ଅଦୃଶ୍ୟ ମାନ ହେବାକୁ ଲାଗିଲା ଏବଂ ତାର ଶବ୍ଦ ଶୁଣା ଯିବା କମିଗଲା । ମୁଣ୍ଡରେ ହାତ ଦେଲା । ଆରେ ଭାଇ, ସତରେ ମୁଁ କଣ କରିବାକୁ ଯାଉଥିଲି ରେ। ପୁଣି ଦୁଇ ଟୋପା ଲୁହ ବାହାରି ଗଲା। ସତରେ ଦୀପ୍ତି, ତୋ ଯୋଗୁ ହିଁ ଆଜି ମୁଁ ଗୋଟିଏ ବହୁତ୍ ବଡ ଭୁଲ କରିବା ରୁ ବଞ୍ଚିଲି। ଦୀପ୍ତି ଅଳ୍ପ ହସି କହିଲା, ମୁଁ ପ୍ରଥମ ରୁ ଜାଣିଥିଲି ତୁ କିଛି ଗୋଟିଏ ଭୁଲ କାମ କରିବୁ ବୋଲି ଏବଂ ମୋତେ ଆଭାସ ହେଉଥିଲା । ଆଉ ତୁ ଆଜି ମୋ ପାଇଁ ବଞ୍ଚିନୁ ରେ ସେ ଝିଅ ପାଇଁ , ସେ ସ୍ତ୍ରୀ ପାଇଁ ଆଉ ସେ ବାପା ମା ପାଇଁ ବଞ୍ଚିଲୁ । ମୁଁ ତ କିଛି ନୁହଁ ରେ। ଆକାଶ ର ଆଖି ଓଦା ହୋଇ ସାରିଥିଲା । କହି ଉଠିଲା। ଭାଇ ମୁଁ ମୋର ସୁସାଇଡ ନୋଟ ମଧ୍ୟ ଲେଖି ରଖିଛି । ଦୀପ୍ତି କହିଲା, ଏବେ ତୁ ନିଷ୍ପତି ନେ ଏବଂ ସମାଧାନ ର ରାସ୍ତା ମୁଁ ତୋତେ ଦେଖେଇବି। ଯା ଫ୍ରେସ୍ ହୋଇ ଯା ଏଵଂ ଖାଇ ନଥିବୁ ମଧ୍ୟ।  ଆକାଶ ହଁ ମାରିଲା । 

ଦୀପ୍ତି କହିଲା, ଯା ବାହାର ହୋଟେଲ ରୁ କିଛି ଖାଇବା ଅର୍ଡର୍ କରେ, ନହେଲେ ଅନଲାଇନ୍ ରେ ଅର୍ଡର୍ କରେ। କାଲି ହିଁ ଭାଉଜ ଙ୍କୁ ନେଇ ଆସ । ଦୁହେଁ ମିଶି ରହିଲେ।  ମନ ଭଲ ରହିବ। ଏକା ରହିଲେ ଖରାପ ଚିନ୍ତା ମୁଣ୍ଡରେ ଆସିବ।  ଏବେ ମୁଁ ଫୋନ୍ ରଖୁଛି। ଥରେ ଭାଉଜ ଏବଂ ବାପା ମା ସହିତ କଥା ହୋଇ ଯା ମାତ୍ର ସେମାନଙ୍କୁ ତୋର ମୂର୍ଖାମୀ କାମ ବିଷୟରେ କହିବୁ ନାହିଁ। ଏବେ ମୁଁ ଫୋନ୍ ରଖୁଛି କହି ଦୀପ୍ତି ଫୋନ୍ କାଟି ଦେଲା ।

ଆକାଶ ଗୋଟିଏ ଲମ୍ବା ନିଶ୍ବାସ ନେଇ ଖଟ ଉପରେ ଶୋଇ ରହିଲା । ପ୍ରାୟ ଦୁଇ ମିନିଟ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସେ ଫାଶୀ ବନେଇ ଥିବା ବେଡ୍ ସିଟ କୁ ଦେଖି ହସୁଥାଏ ଏବଂ ଅଳ୍ପ କାନ୍ଦୁଥାଏ । ସୁନୀତା ର ଫୋନ୍ ବାଜି ଉଠିଲା । ସୁନୀତା ନୀରବ ରେ ପଚାରିଲା, କଣ କରୁଛ ? ଫୋନ୍ କାହିଁକି ରିଶିଭ କରୁନ?  ମୁଁ ବହୁତ୍ ଚିନ୍ତାରେ ଅଛି । ଏପଟେ ଆକାଶ କହିଲା, ନା ମୁଁ ଠିକ୍ ଅଛି। ମୋର ଦେହ ଭଲ ନଥିଲା ସେଥିପାଇଁ ମୋବାଇଲ କୁ ଶାଇଲେଣ୍ଟ କରି ଶୋଇ ପଡ଼ି ଥିଲି।  ସୁନୀତା ପଚାରିଲା, କଣ ହୋଇଛି କି ? ଆକାଶ କହିଲା, ମୁଣ୍ଡ ଟିକେ ବ୍ୟଥା ହେଉଥିଲା ଏଵଂ ଅଳ୍ପ କଥା ହେଲା ପରେ ମା ଙ୍କୁ ଫୋନ୍ ଦେବା ପାଇଁ କହିଲା । ସୁନୀତା ମା ଙ୍କୁ ଫୋନ୍ ଦେଲେ, ମା ଙ୍କ ସହ ମଧ୍ୟ ଆକାଶ କଥା ହେଲା।  ନିଜକୁ ଖୁସି ମନେ କରିଲା । ବାପା କଥା ପଚାରି ବାରୁ। ମା କହିଲେ, ତାଙ୍କୁ ଅଳ୍ପ ଥଣ୍ଡା ହୋଇଯାଇଛି ସେଥିପାଇଁ ସେ ଖାଇ ଶୋଇ ପଡିଲେଣି । କାଲି କଥା ହେବୁ । ତାପରେ ଅଳ୍ପ କଥା ହୋଇ ଆକାଶ ଫୋନ୍ ରଖିଲା।  ଅନଲାଇନ୍ ଖାଇବା ମଧ୍ୟ ଅଳ୍ପ ସମୟରେ ପହଞ୍ଚି ଗଲା । ତା ପର ଦିନ ନିଜ ଗାଁ କୁ ଯାଇ । ପ୍ରାୟ ଚାରି ପାଞ୍ଚ ଦିନ ରହି ସୁନୀତା କୁ ନେଇ ଆସିଲା ।

 ବର୍ତମାନ ଆକାଶ ର ସମସ୍ୟା ଧୀରେ ଧୀରେ ସମାଧାନ ହେବାକୁ ଲାଗିଲାଣି ଏବଂ ତାହା କେବଳ ଦୀପ୍ତି ଭଳି ଗୋଟିଏ ଭଲ ସାଙ୍ଗ ପାଇଁ।  

( ସେଦିନ ମଧ୍ୟ ଦୀପ୍ତି କୁ ଆକାଶ ର ସ୍ତ୍ରୀ ଫୋନ୍ କରି କହିଲା ଯେ, ମୁଁ ଆକାଶ କୁ ମୁଁ ବହୁତ୍ ଥର କଲ୍ କରିଲିଣୀ ସେ ଫୋନ୍ ଉଠୋଇ ନାହାନ୍ତି। ପ୍ଲିଜ୍ ତାଙ୍କୁ ଟିକେ ଫୋନ୍ କରି ପଚାରିବ କି ?? କାହିଁକି ନା, ସେ ତମ ବିଷୟରେ ମୋତେ ଆଗରୁ କହିଥିଲେ କି ତମେ ଦୁହେଁ ଭଲ ସାଙ୍ଗ ଥିଲ । ସେ ବହୁତ୍ ଚିନ୍ତାରେ ଅଛନ୍ତି ପ୍ଲିଜ୍ ତାଙ୍କୁ ଟିକେ କଲ୍ କରି ବୁଝେଇ ଦିଅ  । ମୋତେ କିଛି ରାସ୍ତା ଦେଖା ଗଲା ନାହିଁ । ସେଥିପାଇଁ ତମକୁ ଫେସବୁକ୍ ରେ ମେସେଜ କରି ତମ ନମ୍ବର୍ ମାଗିଲି । ମୋତେ କ୍ଷମା କରିବ ଯଦି ତମକୁ ଡିଷ୍ଟର୍ବ କରି ଥିବାରୁ। ଦୀପ୍ତି ମଧ୍ୟ କହିଲା ଯେ, କିଛି ନାହିଁ ଭାଉଜ, ମୁଁ ଏବେ ହିଁ ଫୋନ୍ କରି କଥା ହେଉଛି ଏବଂ ସେଦିନ ଆକାଶ ଦୀପ୍ତି ଯୋଗୁଁ ହିଁ ମରଣ ମୁହଁରୁ ଫେରି ଆସିଲା । 

ତାପରେ ଦୀପ୍ତି ଆକାଶ ର ସ୍ତ୍ରୀ କୁ ଫୋନ୍ କରି କହିଲା ଯେ ତମେ ଏବେ ଫୋନ୍ କରି କଥା ହୁଅ କିନ୍ତୁ ତାଙ୍କୁ ରାଗି କରି କିଛି କହିବ ନାହିଁ । ସେ ବହୁତ୍ ଚିନ୍ତାରେ ଅଛି। ତମେ ଭଲ ଭାବରେ କଥା ହେବ ବୋଲି ଦୀପ୍ତି ଆକାଶ ର ସ୍ତ୍ରୀ କୁ ବୁଝେଇ ଦେଇଥିଲା )

ତେବେ ଏମିତି ଘଟଣା ଆଜି କାଲି ଆପଣ ମାନେ ଦେଖୁଥିବେ । କାହାର କାହାର କେସ ଠିକ୍ ଏହି କାହାଣୀ ଭଳି ସମାନ ।  ଯାହା ପାଖରେ ଦୀପ୍ତି ଭଳି ଗୋଟିଏ ଭଲ ବିଚାର ଥିବା ସାଙ୍ଗ ଟିଏ ଥାଏ ସେ ତ ବଞ୍ଚି ଯାଏ କିନ୍ତୁ ଯାହା ପାଖରେ ନଥାଏ ସେ ଏ ଜୀବନରୁ ମୁକ୍ତି ପାଇଁ କା-ପୁରୁଷ ର ପରିଚୟ ନେଇ ଆରପାରି କୁ ଚାଲି ଯାଆନ୍ତି।  

ତେବେ ଆପଣ ମାନେ କଣ ସ୍ଥିର କରିଲେ । ଦୀପ୍ତି ଭଳି ସାଙ୍ଗ ଟିଏ ସମସ୍ତଙ୍କ ପାଖେ ରହିବା ଦରକାର ନା ? କମେଣ୍ଟ୍ ରେ ନିଶ୍ଚୟ ଜଣେଇବେ ଏଵଂ ଏହି ଗଳ୍ପ ଟି କେମିତି ଲାଗିଲା କମେଣ୍ଟ ବକ୍ସ ରେ ଶବ୍ଦ ଆପଣଙ୍କୁ ଅପେକ୍ଷା କରିଛି, ନିଶ୍ଚୟ କୁହନ୍ତୁ। 

ଏହି ଗଳ୍ପ ଗୋଟିଏ ସତ୍ୟ କାହାଣୀ ଉପରେ ଆଧାରିତ । କେବଳ ସ୍ଥାନ କାଳ ପାତ୍ରକୁ ପରିବର୍ତନ କରା ଯାଇଛି । ଏଠି କାହାକୁ ଇଙ୍ଗିତ କରା ଯାଇ ନାହିଁ। 

ଏହି କାହାଣୀ ଦୀପ୍ତି ରଞ୍ଜନ ଙ୍କ ମୁଖରୁ ଲେଖକ ଶୁଣି ଆପଣଙ୍କ ସାମନାରେ କାହାଣୀ ମାଧ୍ୟମରେ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରିଛନ୍ତି। 

ତେଣୁ ଧନ୍ୟବାଦ ଦୀପ୍ତି ଭାଇ ।

ଆପଣଙ୍କ ପ୍ରିୟ ଲେଖକ 

ନୀଳମାଧବ ଭୂୟାଁ ।

Articles, English

Real story of life

Leave a comment

Younger Age :

1. Lot of times ⌚⏱️⌛ “✅”

2. No Money 💰💸💲”❌”

3. More Strength. 🏋️💪🏋️‍♀️ “✅”

Middle Age :

1. No Times ⌚⏱️⌛”❌”

2. Lot of Money 💰💸💲 “✅”

3. More Strength. 🏋️💪🏋️‍♀️ “✅”

Old Age :

1. Lot of Time ⌚⏱️⌛”✅”

2. Lot of Money 💰💸💲 “✅”

3. But no Strength 🏋️💪🏋️‍♀️ “❌”

So comments please which age you performed now .

Articles, Hindi

पासवर्ड में स्पैशल कैरक्टर का महत्व

Leave a comment

पासवर्ड में स्पेशल characters का महत्व

अभी हर पासवर्ड में आपको स्पेशल कैरेक्टर्स देना अनिवार्य हो गया है

तो क्यों न हम स्पेशल कैरेक्टर्स से हमारे पासवर्ड को और स्पेशल बना दें ।

पहले जमाने में ना मोबाइल था ना ईमेल आईडी सब कुछ अनजान।

अभी हर एक व्यक्ति का उसका पर्सनल मोबाइल है ।

अगर पर्सनल मोबाइल है तो पर्सनल ईमेल आईडी भी होना है ।

और ईमेल में जी मेल को अपको इंस्टाल करना अनिवार्य है क्यों की 90 प्रतिशत से ज्यादा एप्लीकेशन गूगल से संबंधित है ।

तो हर एप्लीकेशन को चलाने केलिए ईमेल आईडी की जरूरत है ।

तो ईमेल आईडी को चलाने केलिए, आईडी और पासवर्ड की जरूरत है ।

और आज कल की पासवर्ड इतना सरल है की अगर कोई बच्चा भी कोसिस करें तो आसानी से खोल सकता है।

तो पहले में यह बता दूं कि लोगों की पासवर्ड देने की तरीका।

जैसे ऊपर में बताया था कि किसका नाम Ram है । तो उसकी पासवर्ड कुछ इस प्रकार है ।

Ram@1983

Ram@1234

Ram@54321

Ram@11111

Ram123@22

Ram@#123456

यह कुछ पासवर्ड Ram के नाम को लेकर और वैसे उसी तरह आपका नाम कुछ अलग है तो आप भी उस तरह लिखते होंगे।

आज की आर्टिकल के अनुसार कुछ नया सीखेंगे जो आपकी पासवर्ड को स्ट्रॉन्ग बनाएगा और कोई हैक करना तो नामुमकिन है ।

तो क्या है ? कुछ उदाहरण देखते हैं।

पासवर्ड में कुछ नियम का पालन करना अत्यंत जरूरी है

1. कैपिटल कैरेक्टर
2. स्मॉल कैरेक्टर
3. नंबर
4. स्पेशल कैरेक्टर
5. मिनिमम आठ करैक्टर होना भी चाहिए

तो ऐसे समूह को लेकर में कुछ पासवर्ड बताऊंगा और आप उस पासवर्ड को इस्तेमाल करके अपना पासवर्ड स्ट्रॉन्ग बना सकते हैं।

ध्यान रहें अपनी नाम और अपनी जन्म दिवस या वर्ष को इस्तेमाल करने से बचें ।

इस प्रकार पासवर्ड का इस्तेमाल जरूर करें,

यह कुछ अलग प्रकार के हैं ।

देखें जरूर , पसंद आया तो इस्तेमाल करें ।

Paisa: ₹$100Paisa

Rupaya: #₹2Rupaya

Space: Space_248

Ocean : O¢e@n5210

Dollar: 55Dollar$

Ram : @@Ram1348

Akhil Kumar : @khilKumar9514

Subhash : $Ub#@$5813

Ashok : @$#Ok24680

Facebook : Muk#Patrika8

Instagram : !N$tt@G6996

Twitter : 7wiTT£π

Reddit : R£dd!7Baba

Sharechat : $#@π3C#@t

Password: P@$$30πd


यह था कुछ उदाहरण

आप अलग तरीके से भी लिख सकते हैं

ज्यादा स्पेशल कैरक्टर की मदद से आप लिखने की कोशिश करें ।

तो आपको यह आर्टिकल कैसा लगा जरूर कॉमेंट करें और कौनसा पासवर्ड स्टाइल आपको अच्छा लगा जरूर बताएं।

%d bloggers like this: