ଏଇ ଜନମରେ ତୁମ ସାଥି ମୁଁ, 
          ହୋଇ ତ ପାରିଲି ନାହିଁ,

ଆର ଜନମରେ ହେବି କି ନ ହେବି
          କିଛି ମତେ ଜଣା ନାହିଁ …



ତୁମେ କହିଥିଲ ପଛକଥା ସବୁ 
          ଭୁଲି ଯାଅ ଧୀରେ ଧୀରେ,

କେତେ କଷ୍ଟ ଯେ ଭୁଲିବା ତୁମକୁ
          ଖୋଜେ ପ୍ରତି ମୁହୂର୍ତ୍ତରେ …



ବୁଝାଇ କହିଲ ଯେତେବେଳେ ତୁମେ
         ବୁଝି ଯାଇଥିଲି ମୁହିଁ,

କିନ୍ତୁ ସ୍ବପ୍ନ ର ଛାୟା ରେ ଘୁରି ବୁଲେ ଖାଲି
        ତୁମକୁ ପାଇବା ପାଈଁ…



ପଛ କଥା ଭୁଲି ଖୁସିରେ ଦି ପାଦ
        ଆଗକୁ ମୁଁ ଚାଲିଗଲି,

ସେହି ଖୁସି ପୁଣି ଦୁଃଖ ଦେବ ବୋଲି 
        ଏବେ ମୁଁ ଜାଣି ପାରିଲି …



ଲୁହରେ ଭିଜି ମୁଁ, ଲୁହକୁ ପିଇ ମୁଁ 
         ଲୁହରେ କରିଛି ଘର,

ସେହି ଲୁହ ପୁଣି ତୁମ ସ୍ମୃତି ନେଇ
         ଆଙ୍କେ ଛବି ବାରମ୍ବାର …



ଛବି ଦେଖି ଆଜି ଭାବେ ମୁଁ ସଖା ହେ 
        ପାଖେ ପାଖେ ଅଛ ମୋର,

ହେଲେ ମୋ ଭାବନା ସବୁ ବାଟବଣା
         ତୁମେ ଯେ ହେଇଛ ଆଉ କାହାର …



ତୁମ କଥା ଭାବି ଆଖିରୁ ନିଦ ମୋ 
        କେବେଠୁ ଯାଇଛି ହଜି,

ହେଲେ ତୁମେ ଆଉ କାହା ସ୍ବପ୍ନ ପାଈଁ,
        ଭୁଲିଛ ମୋ ସ୍ମୃତି ଆଜି …




ମିନ୍ମୟୀ ବେହେରା ଙ୍କ  କବିତା ପୃଷ୍ଠାରୁ……