ସମ୍ପର୍କ ର ଅନ୍ଧାର ଆଇନାରେ
ନିଜ ଛବି ଦେଖିବା ଭୁଲି ଯାଆନ୍ତି ।
ସେବା କେବେ ଦେଖାନ୍ତି ନାହିଁ
କାରଣ ତାଙ୍କ କର୍ମ ହିଁ ଆମ୍ଭ ଭବିଷ୍ୟତ ବୋଲି।
ଉତ୍ତମ ନିଷ୍ଠା ଏବଂ ଅନୁଶାସନ ର ଶିକ୍ଷା ଦେଇ ପୁତ୍ର କୁ ଉତ୍ତରାଧିକାରି ପଦ ର ମୁଲ୍ୟ ଶିଖାନ୍ତି ।
ସମ୍ମାନ ଏବଂ ମାନବିକତା ର ଶିକ୍ଷା ନିଜ ପୁତ୍ର ଏବଂ ପୂତ୍ରି କୁ ଶିଖାଇ ସେ ଆଗେଇ ଚାଲନ୍ତି ସେମାନଙ୍କ ଭବିଷ୍ୟତ ଗଢ଼ିବା ପାଇଁ ।
କେବେ ପେଟ ପୁରିଯାଏ ତ କେବେ ଭୋକରେ କିନ୍ତୁ କେବେ ଜଣାନ୍ତି ନାହିଁ ଯେ ତାଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ କଷ୍ଟ ହୁଏ ବୋଲି ।
ପେଟରେ ଭୋକ ଥିଲେ ମଧ୍ୟ ମୁରୁକି ହସ ଦେଇ ପିଇ ଯାଆନ୍ତି ସବୁ ଦୁଃଖ ; ଯେମିତି ତାଙ୍କର ନୀତି ଦିନିଆ ଅଭ୍ୟାସ ।
ସେ ଜାଣି ନ ଥାନ୍ତି କେବେ ମୋର କାର୍ଯ୍ୟ ସମ୍ପନ୍ନ ହେବ ?
କିନ୍ତୁ କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ଭାର ମୁଣ୍ଡେଇ କେତେବେଳେ ଯେ ସେ ବାର୍ଦ୍ଧକ୍ୟ ଅବସ୍ଥାରେ ପହଞ୍ଚି ଯାଆନ୍ତି ତାହା ଜଣା ପଡ଼େନି ।
ସବୁ ଅଭାବ ପୂରଣ କରି କରି ସେ ଅଭାବୀ ଦାର୍ଶନିକ ହୋଇ ବାର୍ଦ୍ଧକ୍ୟ ଅନୁରୂପ ପାଲଟି ଯାଆନ୍ତି ।
ସେ ଆଶାବାଦୀ ହୋଇ ରୁହନ୍ତି ଯେ ନିଜ ପୁତ୍ର/ପୁତ୍ରୀ ଙ୍କ ସେବା ଟିକେ ପାଇବା ପାଇଁ ।
କିନ୍ତୁ ବିଧିର ବିଧାନ କେ କରିବ ଆନ,
ପୁତ୍ର ମଣିଷ ହୋଇ ଘରଠୁ ଦୁରେ ଏବଂ ପୂତ୍ରି ଦୁହିତା ହୋଇ ଦୂରେଇ ଯାଏ ।
ସେ ଆଶା କେବଳ ଆଶାରେ ରହେ,
ଶେଷରେ କେବଳ ନର୍କ କଷ୍ଟ ପାଖରେ ଥାଏ ।
ଅନ୍ଧାର କୁ ଡରେଇ ନିଜ ପୁତ୍ର/ପୂତ୍ରୀ ଙ୍କ ଭବିଷ୍ୟତ ଉଜ୍ଜଳ କରିବା ତାଙ୍କ ମୁଖ୍ୟ ଲକ୍ଷ୍ୟ ରହେ ।
ତାଙ୍କ ମୂଲ୍ୟବାନ ସମୟ ପରିବର୍ତ୍ତେ ପୁତ୍ର/ପୁତ୍ରି ଙ୍କ ଭବିଷ୍ୟତ ପାଇଁ ଚିନ୍ତା କରୁଥିଲେ ।
କିନ୍ତୁ ଆଜି ବୃଦ୍ଧା ବାପାଙ୍କ ଚିନ୍ତନ ପାଇଁ ପୁତ୍ର/ପୁତ୍ରି ପାଖରେ ସମୟ ଅଭାବ ପଡ଼ି ଯାଉଛି ।
ପୂତ୍ର ଏବଂ ପୁତ୍ରିଙ୍କ ହାତ ମୁଠା କେବେ ଅଭାବ ଅନୁଭବ କରି ନଥିଲା କିନ୍ତୁ ଆଜି ନିଜେ ଅଭାବ ର ଶିକାର ହୋଇ ଯାଉଛନ୍ତି ।
ଅଭାବୀ ବାପା କେବେ ହାରିବା ଶିଖିନି
ମୁଖରେ ମୁରୁକି ହସ ର ସୁଗନ୍ଧ ନେଇ
ଆଶା ବାଡି ର ଭରସା ହୋଇ ଗଲେଣି।
ସମୟ ଥିଲା ଦୁନିଆ ର ପ୍ରତ୍ୟେକ ଟି ସମସ୍ୟା ତାଙ୍କ ପାଇଁ କ୍ଷୀଣ ମାନର ଥିଲା ।
ନିଜ ପୁତ୍ର/ପୁତ୍ରି ପାଇଁ ଅଶାନ୍ତ ସମୁଦ୍ର କୁ ଲାଙ୍ଗିବା ପାଇଁ ପଛ ଘୁଞ୍ଚା ଦେଉ ନଥିଲେ ।
କିନ୍ତୁ ବର୍ତ୍ତମାନ ସେ ବାର୍ଦ୍ଧକ୍ୟ ର ଉପନାମ ରେ ନାମିତ ।
ସେ ମହାନ୍ ମଣିଷ କି ନାମ ଦେବା ?? ଯିଏ ତୁମର ସବୁ ସ୍ବାର୍ଥ କୁ ପୁରଣ କରି ଆଜି ଦୁନିଆ ତାଙ୍କୁ ସ୍ୱାର୍ଥପର ର ଦର୍ଜା ଦେଉଛି।
କିନ୍ତୁ ଗର୍ବରେ ଆଜି ସେ ବାପା ପାଇଁ ପଦେ ଲେଖୁ ଲେଖୁ ଆଖିରୁ ବହୁତ ଅଶ୍ରୁ ଝରି ଗଲା।
ବାପା ତୁମର ଧର୍ଯ୍ୟକୁ ମହାନ୍,
ଯେ ଦୁନିଆର ସମସ୍ତ ପୁତ୍ର/ପୁତ୍ରି କୁ ମଣିଷ କରିବାରେ ଏମିତି ବାପା ର ଆଶୀର୍ବାଦ ସଦା ସର୍ବଦା ରହୁ ।
ବାପା ତୁମେ ମହାନ୍ ।
ତୁମକୁ ଶତ ଶତ ପ୍ରଣାମ।।
ନୀଳମାଧବ ଭୂୟାଁ
ଙ୍କ କଲମରୁ….
😭😭👨👩👧❤️🏫
Thanks Brother for your feedback.😭😭😭
Thanks
❤️❤️❤️❤️
❣️❣️
Thanks to all