ଅଫିସ ଘର ର ତାଲା
ଆଜି ଖୋଲିବାକୁ
ମନା କରୁଥାଏ ।
କଷ୍ଟେ ମଷ୍ଟେ ଅଫିସ ଖୋଲି ସାରି
ପହଞ୍ଚି ଗଲି ଗେଟ୍ ପାଖରେ
ଅପେକ୍ଷାର ଅନ୍ତ ହେବ ବୋଲି
ମନରେ ନେଇ ।
ସମୟ ଗଡି ଚାଲିଛି
କିନ୍ତୁ ତାର ଦେଖା ନାହିଁ
ପିଅନ ମଉସା ଦଉଡ଼ି ଆସି କହିଲେ
ସବୁ ସରିଗଲା ଆଜ୍ଞା
ମୋର ଆତୁର ଭୟଭୀତ ରେ ପରିଣତ ହେଲା ।
ଉତ୍ତର ଶୁଣିଲା ପରେ
ମୁଁ ହତଭାଗ୍ୟ ହୋଇ
ମାଧ୍ୟାକର୍ଷଣ ବଳ ର
ଶିକାର ରେ ଭୂମି ଉପରେ ଟଳି ପଡ଼ିଲି ।
ପିଅନ ମଉସା ଉଠେଇ ନେଇ ବୁଝାଇଲେ ଯେ
ଯିବା ଲୋକକୁ କେହି ରୋକି ନାହାନ୍ତି
ନା କିଏ ରୋକି ପାରିବ।
ତାଙ୍କ ମନେ ଥିବା ପ୍ରଶ୍ନ କୁ
ଉତ୍ତର ରେ ପରିଣତ କରି କହିଲି
ଆଜି ତାକୁ ମୋର କରିବି ବୋଲି
କଥା ଦେଇଥାନ୍ତି
କିନ୍ତୁ ମୋର ପଣ ଆଜି ସ୍ବପ୍ନ ରେ
ବଦଳିଗଲା ।
ସେ ଉଭେଇ ଗଲା
ଆଜି ଠାରୁ ଏହି ସ୍କୁଲ୍ ରେ ମୀରା ଶିକ୍ଷୟତ୍ରୀ ଙ୍କ
ଶୂନ୍ୟ ପଦ ର ଆଭାସ ହେବ।
କାହାକୁ ଅବା
ସମ୍ପର୍କ ର ଚିହ୍ନ ଦେବୀ
ଯିଏ ଥିଲା ଆପଣାର ସେ ଆଜି
ହୋଇଯାଇଛି ସ୍ବର୍ଗ ବାସି ।
କଥା ଦେଇଥିଲା ଫେରି ଆସିବି ବୋଲି
କିନ୍ତୁ ଆସିଲା କେବଳ
ମୂର୍ତ୍ତ୍ୟୁ ର ବାର୍ତ୍ତା ଟିଏ ।
ବହୁତ୍ ଦୁଃଖ ହେଲା
ପ୍ରଥମ ପ୍ରେମର ଆଭାସ
ଉଠି ଆସିଥିଲା ତାରି ପାଇଁ
ରାତି ସାରା ଚକ୍ଷୁରେ ନିଦ ନଥିଲା
ଆଜି କହିବି ବୋଲି ମୋ ମନର କଥା ।
କିନ୍ତୁ ତାର ମର୍ମଦୁନ୍ତ ଦୁର୍ଘଟଣା ସହିତ
ମୋର ସ୍ବପ୍ନ ମଧ୍ୟ ମାଟିରେ ମିଶି ଚୁରମାର
ହୋଇଗଲା,
ରହିଗଲା କେବଳ ତାର ସ୍ମୃତି ଟିକକ ।।।
🤔🤗😺🤪😄😘😊☺️😢

ନୀଳମାଧବ ଭୂୟାଁ (ଲେଖକ)