Category Archives: short story

True Son

After a long time, the District Collector has come to visit the village. They went around all the houses and finally stopped at one house. Even though it was a solid house, the house was broke down with huge sad.

The District Collector entered the house without asking any questions. Assistant who was with him, said that sir, there was no complaint from the people of this house. The District collector  entered the house with a little smile. The interior of the house is very well decorated, but a person (Gaurahari Babu) was sleeping in a half-thick blanket. Suddenly, the younger son came from another room with a glass of water. Seeing the District Collector, he greeted him and gave him a chair to sit.

Suddenly Gaurahari Babu, who was sleeping on the bed, opened the blanket and saw his friend Vijay sitting beside him. Gaurahari suddenly woke up and said, Hey Vijay, you have come to my house, really I can’t believe it, your words seemed heavy. We have not been in contact since you got the job. I heard from Sitakant that you are working in the senior officer post. We thought that time, he got a higher post, will he remember us anymore of him? I can’t believe that you have come to my house today after a long time. Vijay Babu said, you have thought so much about me. Gaurahari Babu said, “No, my friend, I am asking you dont wrong for my feelings.” We will not thinking so, please forgive us. Vijay Babu said, No, I am having just for fun. I heard your son got a job and you are not feeling well and why did you quit your job??
Gaurhari said no friend im not quit my job, today i m not feeling well and i am avail at home rest with taking some days leave. My wife leave my hand for a years ago. After that Blood sugar and heart disease is attacked on my body. Elder son studied and got a job, but the youngest son said that he will not work on outside employment, I will stay in this village with you. This is look after my crops and my farming fields. And now he is became useless and unemployed

Vijay Babu said. How did this son of yours become unemployed or useless? This son is your true son, if he will be with you in your last days so that’s you are so lucky. If he is by your side and serving you, then you should consider yourself blessed. Gaurahari looked at his son and answered with a little sadness. You are right Vijay. If one son who remains serve to his father and mother is that called true son.

Vijay Babu said you should be happy that your son is with you. My son got married after his job and is living in another city. The days are passing but there is no happiness in my life. I was happy to see your son’s with you today.

Then they both got up and came out. Vijay Babu said if there is any problem you will call me. Gaurahari Babu say bye to Vijay Babu.

Gaurahari Babu thought of his friend’s words and felt guilty and after that he feeling happy. He came inside the house and hugged his son.

(True filial serve is seen where father and mother are served by the son selflessly in times of old age and his wrong time.)

Comment must, if this story something changes in your mind.

Thanks

N Bhuyan…(Author)

Delhi Metro

Delhi Metro

Many days later, Arjun Babu reached Delhi with his wife. Because his son works at Delhi. The vehicle was hired straight to Bhubaneswar railway station and from there towards to Delhi. After reaching Delhi, his son booked a ola car. Unfortunately, he could not come due to some urgent work of his son. He reached the room through Ola’s car. After 5 minutes the son came.
Son lives alone in Delhi. You can guess what the situation at home will be because someone who lives alone is not a little disciplined but completely different. The son keeps the house sparkling. Mother said, I thought all the way that he was created like bin in his bed, but my son has changed completely, mother hugged him. Everyone got up and went out for a tour before evening. Because the son has taken 10 days leave. When everyone reaches the metro station in the son’s car, they have to go further in the metro. While the son was parking the car under the metro station, Arjun saw Pan masala being sold in the stall. He said to his wife, I am bringing some pan masala. Wife said son will be angry if he found out, after he refused, Arjun Babu said hey he won’t know I will hide pan masala while movement. His wife nodded yes. Arjun Babu took his son before he arrived.

Then they are Sitting inside the metro, Arjun Babu’s mind is on the pan masala. On the other hand, while the son was talking on the phone, he hid it in his mouth. The metro experience was exciting. New city, new people. Someone officer and who is wearing a tie in a formal dress and a couple of boys and girls are walking in pairs and a couple of women are standing in groups wearing sarees. Who is well dressed and who is trying to show their body in small clothes. Arjun Babu looks at everyone with big eyes.

Here Arjun Babu’s wife said. Hey, why are you so big-eyed? Arjun Babu said, Look, the people of this city have no shame or discipline. How were they people?? Who is wearing a dress does not properly and wearing odd types and they don’t stop her for wearing this type of dress. At this the son woke up. Father, these are the wonders of the modern world. Don’t look at her and ignore her. How much better is our village than this city?? But Arjun Babu just shakes his head and says yes Son.

Son asked what happened father is there any problem?? Arjun shook his head no. The son came to know that his father was chewing a pan masala. asked father what are you eating?? Mother said pan masala?? The son looked at his father angrily. At this time two or three drops of pan masala came out of Arjun Babu’s mouth. Because it will be about 15 minutes above for chewing it continuosly and don’t spit out?? But there is no question of staying in the metro. He will spit. The son understood and there were 5 more stations left, the son took his father and got down at the next station.
He immediately reached the toilet. The upright boy said, wash your face and come quickly, we will go ahead.

Arjun Babu cleaned his mouth within 2 minutes. The father was looking at the son with anger. Within two minutes the metro came and everyone got out again. Mother said you are angry son. He asked me, I said yes, so he brought it. The son said, “Mom, how many times have I told you why you are bringing unknown diseases by eating all this?” The father stood with his head down. The metro reached the Central Secretariat station. He took an auto from there to see India Gate.

After reaching India Gate, it was dusk. The splendor of India Gate shone in the evening light. He was happy to see such a big monument of India. Arjun Babu’s eyes also fell on the sweet Pan masala. Sweet Pan masala are sold nearby. Suddenly, the son’s eyes caught his eye and the son said, “Do you want to pan again?” The father shook his head and refused but this time the son bought it himself and gave it to his father. Father’s heart is very happy. He wandered back towards the metro.

Arjun Babu is a disciplined person. He cannot stand the sight of injustice. It is almost 9 o’clock in the night. Sat again in the metro. Arjun Babu has not had a pan masala at this time. But he was sitting near his knees and in front of him stood a pair of lovers. The couple stood in such a way that Arjun was trying to touch the tide of Babu’s anger. Finally the lovers are started kissing each other.  but this time Arjun Babu’s patience broke. He screamed and said in Odia, “you don’t know, The discipline, Do you know how many people suffering your misbehavior is annoying here? Did your parents behave like this?”
The son said, “Dad, sit down, ignore this situation.”
Since then it has been heard from the lovers that
“What’s wrong with you? are you mad??”
The boy said to the lovers
“calm down mister”
The son said to his father, what is this, father?
Isn’t this our village?
This is city!
These are nothing!
People are going in metro together, everyone is watching who is not protesting,,, why you?
Because they see such type of situation every day.

Father, I request you, you sit quietly and ignore this situation or tell the CISF jawans and metro staff on duty in metro will be of some use. Telling them that is like putting penalties etc..  Arjun Babu also calmed down. And came out and reported to the metro staff. As a result, the couple was fined in the metro office.

After some time, Arjun Babu and mother reached the room. Arjun Babu also tried to change himself and calmed himself down by telling himself that “wherever he goes, he will eat the fruit and also have to take the profession”  After about two months, he wandered around the delhi and returned to his home.

What is in this story is seen in almost every city and if we look at the urban civilization, our tradition will soon be ground to dust. Don’t let your tradition sink in and protest where it seems unfair and bad but protest based on real rules.

Thank you

Written by Nilamadhav Bhuyan.

ବିୟୁଟି ପାର୍ଲର ର ଠିକଣା !!!



make up, bhubaneswar parlour, parlour, makeupparlour, kabita, poem, odiakabita, odia, oriya
Beauty parlour



ମୋ ମନ ଅଗଣାରେ
ବଇନା ଦେଇ ଚାଲି ଯାଇଛି
ଏକ ଅଜଣା ପଥିକ ଟିଏ
ହାତରେ ଠିକଣାର କାଗଜ ଟିଏ ଧରି !!

କାହିଁକି କେଜାଣି 
ସେ କୁହୁକ ଭରା କଣ୍ଠକୁ
ଶୁଣି ଆଜି ବିଭୋର ହୋଇଗଲି ।

ଜବାବ ଦେବାକୁ ବାଧ୍ୟ ହେଲି
କାରଣ ମନ ଟି ଅଟକି ଯାଇଥିଲା
ତାର ସେ କଳାଜାଇ ଉପରେ !!
ତାର ଗୋଲାପି ଓଠ ପାଖେ ଥାଇ
ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ର ପରିଚୟ ଦେଉଥିଲା। 

ଇଚ୍ଛା ହେଉଥିଲା ଚାହିଁ ରହେ ସେ 
ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ଭରା କଳାଜାଇ ର ଚେହେରା କୁ !!

କିନ୍ତୁ ସମୟ ବିଡମ୍ବନା ରେ “ମୁଁ ଜାଣିନି” ବୋଲି 
ଶବ୍ଦ ଶୁଣିବା ପରେ ସେ ଚାଲିଗଲା 
ଅନ୍ୟ ଏକ ପ୍ରଶ୍ନୋତ୍ତର ବ୍ୟକ୍ତି ପାଖକୁ। 

ଇଚ୍ଛା ଥିଲା ପୁଣି ବାହାନା କରି ଡାକିବି
ଜାଣିଛି ବୋଲି କହିବା ପାଇଁ,,,
କିନ୍ତୁ ତାହା ଥିଲା ମୋ
ଏକ୍ସ ଗାର୍ଲଫ୍ରେଣ୍ଡ ର 
ବିଉଟି ପାର୍ଲର ର ଠିକଣା !!!!


ନୀଳମାଧବ ଭୂୟାଁ ଙ୍କ କଲମରୁ….



If the contents are helpful to share them with your friends, Thanking You.

ଦିଲ୍ଲୀ ମେଟ୍ରୋ

Delhi Metro
Delhi Metro

ବହୁତ୍ ଦିନ ପରେ ଅର୍ଜୁନ ବାବୁ ନିଜର ସ୍ତ୍ରୀ କୁ ନେଇ ପହଞ୍ଚିଲେ ଦିଲ୍ଲୀ ରେ । କାରଣ ଦିଲ୍ଲୀ ରେ ତାଙ୍କ ପୁଅ ଚାକିରୀ କରନ୍ତି। ଗାଡି ଭଡ଼ା ହୋଇଥିଲା ସିଧା ପହଞ୍ଚିଲେ ଭୁବନେଶ୍ୱର ରେଳ ଷ୍ଟେସନ ରେ ଏବଂ ସେଠୁ ରାଜଧାନୀ ରେ ସିଧା ଦିଲ୍ଲୀ। ଦିଲ୍ଲୀ ରେ ପହଞ୍ଚିଲା ପରେ ସେଠୀ ପୁଅ ଓଲା କାର୍ ବୁକ୍ କରିଥିଲା । ଦୁଃଖ ର କାରଣ ପୁଅ ର କିଛି ଅର୍ଜେଣ୍ଟ କାମ ଯୋଗୁ ସେ ଆସି ପାରି ନଥିଲା। ଓଲା କାର ମାଧ୍ୟମରେ ସେ ରୁମ୍ ରେ ପହଞ୍ଚିଲେ । 5 ମିନିଟ ପରେ ପୁଅ ଆସି ପହଁଚିଲା । ପୁଅ ଦିଲ୍ଲୀ ରେ ଏକା ରହେ। ଘର ର ଅବସ୍ଥା କେମିତି ହୋଇଥିବ ଆପଣ ଗେସ କରି ପାରୁଥିବେ କାରଣ ଯିଏ ଏକା ରହେ ସେ ଟିକେ ଅନୁଶାସନ ରେ ରହେ ନାହିଁ ମାତ୍ର ସେଠୀ ପୁରା ଅଲଗା। ପୁଅ ଘର କୁ ଚମକେଇ ରଖିଛି ।

Order Now

ମା କହି ଉଠିଲେ, ମୁଁ ରାସ୍ତା ସାରା ଭାବୁଥିଲି ତାର କୋଉ ସାମାନ କୋଉଠି ପଡ଼ିଥିବ କିନ୍ତୁ ମୋ ପୁଅ ପୁରା ବଦଳି ଯାଇଛି କହି ମା ପୁଅ କୁ କୁଣ୍ଢେଇ ନେଲେ। ସମସ୍ତେ ଲଞ୍ଚ କରି ଶୋଇ ସନ୍ଧ୍ୟା ପୂର୍ବରୁ ବୁଲିବାକୁ ବାହାରିଲେ  । କାରଣ ପୁଅ 10 ଦିନର ଛୁଟି ନେଇଛି। ପୁଅ ର କାର ରେ ସମସ୍ତେ ମେଟ୍ରୋ ଷ୍ଟେସନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଆସିଗଲେ ସେଠୁ ମେଟ୍ରୋ ରେ ଆଗକୁ ଯିବାକୁ ପଡିବ।  ମେଟ୍ରୋ ଷ୍ଟେସନ ତଳେ ପୁଅ ଗାଡି ପାର୍କ କରୁଥିବା ସମୟରେ ଅର୍ଜୁନ ବାବୁ ପାଖ ଷ୍ଟଲ୍ ରେ ଦେଖିଲେ ପାନ ବିକ୍ରୀ ହେଉଛି । ସେ ସ୍ତ୍ରୀ କୁ କହିଲେ ମୁଁ ପାନ ଟିକେ ଆଣୁଛି।  ସ୍ତ୍ରୀ କହିଲେ ପୁଅ ଜାଣିଲେ ରାଗିବ, ସେ ତମକୁ ମନା କରିଥିଲା ପରା, ଅର୍ଜୁନ ବାବୁ କହିଲେ ଆରେ ସେ ଜାଣିବ ନାହିଁ ମୁଁ ଲୁଚେଇ ରଖିିବି ବୁଲିବା ସମୟରେ ଟିକେ ଚୋବେଇବା। ସ୍ତ୍ରୀ ମୁଣ୍ଡ ହଲେଇ ହଁ କରିଦେଲେ।  ଅର୍ଜୁନ ବାବୁ ପୁଅ ଆସିବା ପୂର୍ବରୁ ନେଇ ଆସିଲେ ।


ମେଟ୍ରୋ ଭିତରେ ବସିଲେ, ଅର୍ଜୁନ ବାବୁ ଙ୍କ ମନ ଟା ପାନ ଉପରେ ଥାଏ । ସେପଟେ ପୁଅ ଫୋନ୍ ରେ କଥା ହେବା ସମୟରେ ସେ ଲୁଚେଇ ପାଟିରେ ପକେଇ ଦେଲେ l ମେଟ୍ରୋ ର ଅନୁଭୂତି ରୋମାଞ୍ଚ ମୟ ଥିଲା । ନୂଆ ସହର , ନୂଆ ଲୋକ । କିଏ ଅଫିସର୍ ତ କିଏ ଫର୍ମଲ ଡ୍ରେସ ରେ ଟାଇ ପକେଇ ଛନ୍ତି ଆଉ କୋଉଠି ପୁଅ ଝିଅ ଯୋଡ଼ି ଯୋଡ଼ି ହୋଇ ବୁଲୁଛନ୍ତି ତ ଆଉ କୋଉଠି ମହିଳା ମାନେ ଶାଢ଼ୀ ପିନ୍ଧି ଗ୍ରୁପ୍ ହୋଇ ଛିଡା ହୋଇ ଛନ୍ତି । କିଏ ଭଲ ପିନ୍ଧିଛି ତ କିଏ ଛୋଟ କପଡା ରେ ନିଜ ଦେହକୁ ଦେଖାଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଛି। ଅର୍ଜୁନ ବାବୁ ଜଣ ଜଣ କରି ସମସ୍ତଙ୍କୁ ବଡ ବଡ ଆଖିରେ ଅନେଇ ରହିଥାନ୍ତି ।

Order Now



ଏଠି ଅର୍ଜୁନ ବାବୁ ଙ୍କ ସ୍ତ୍ରୀ କହିଲେ। ଆରେ ତମେ ଏତେ ବଡ଼ ବଡ଼ ଆଖି କରି କାହିଁକି ଅନେଇ ରହିଛ । ଅର୍ଜୁନ ବାବୁ କହିଲେ ଦେଖୁନ, ଲାଜ ଶରମ ନାହିଁ ଏ ସହର ର ଲୋକ ମାନଙ୍କୁ। କେମିତି ଲୋକ କେଜାଣି ?? କିଏ କେମିତି ଡ୍ରେସ୍ ପିନ୍ଧି ବୁଲୁଛନ୍ତି ତାଙ୍କୁ ବାରଣ କରୁ ନାହାନ୍ତି। ଏତିକିରେ ପୁଅ କହି ଉଠିଲା । ବାପା ଏସବୁ ଆଧୁନିକ ଦୁନିଆ ର କମାଲ । ଆପଣ ତାଙ୍କୁ ଅଣଦେଖା କରନ୍ତୁ । ଏ ସହର ଅପେକ୍ଷା ଆମ ଗାଁ କେତେ ଭଲ ନା ?? କିନ୍ତୁ ଅର୍ଜୁନ ବାବୁ କେବଳ ମୁଣ୍ଡ ହଲେଇ ହଁ କରୁଥାନ୍ତି। ପୁଅ ପଚାରିଲେ କଣ ହେଲା ବାପା କିଛି ଅସୁବିଧା ହେଉଛି କି ?? ଅର୍ଜୁନ ମୁଣ୍ଡ ହଲେଇ ନାହିଁ କରିଲେ । ପୁଅ ଜାଣି ଗଲା ଯେ ବାପା କଣ ଗୋଟିଏ ଚୋବେଇ ବାରେ ଲାଗିଛନ୍ତି। ବାପା କୁ ପଚାରିଲେ କଣ ଖାଉଛ?? ମା କହି ଉଠିଲେ ପାନ??

ପୁଅ ରାଗରେ ବାପା ଆଡ଼କୁ ଚାହିଁ ରହିଲା । ଏତିକି ବେଳେ ଅର୍ଜୁନ ବାବୁ ଙ୍କ ପାଟିରୁ ଦୁଇ ତିନି ଟୋପା ପାନ ବାହାରିଗଲା । କାରଣ ପ୍ରାୟ ୧୫ ମିନିଟ ହେବ । ଚୋବେଇ ବାରେ ଲାଗିଛନ୍ତି କିନ୍ତୁ ଛେପ ପକେଇବାକୁ ମଧ୍ୟ ପଡ଼ିବ ନା ?? କିନ୍ତୁ ମେଟ୍ରୋ ତ ରହିବାର ପ୍ରଶ୍ନ ନେଉନି । ସେ ଛେପ କୋଉଠି ପକେଇବେ । ପୁଅ ବୁଝିଗଲା ଏବଂ ଆଉ ୫ ଟି ଷ୍ଟେସନ ବାକି ଥିଲା, ବାପା ଙ୍କୁ ନେଇ ପୁଅ ଓହ୍ଲେଇ ଗଲେ ଆଗ ଷ୍ଟେସନ ରେ । ସେଠୀ ସେ ଟଏଲେଟ୍ ରେ ପହଞ୍ଚିଲେ। ସେଠୀ ପୁଅ କହିଲା ମୁହଁ ଧୋଇ ଆସ ଶୀଘ୍ର, ଆମେ ଆଗକୁ ଯିବା ।



ଅର୍ଜୁନ ବାବୁ ୨ ମିନିଟ ଭିତରେ ପାଟି ସଫା କରି ଆସିଲେ । ବାପା ମୁହଁକୁ ପୁଅ ରାଗରେ ଚାହିଁ ରହିଥିଲା। ଦୁଇ ମିନିଟ ଭିତରେ ମେଟ୍ରୋ ଆସିଲା ସମସ୍ତେ ପୁଣି ଆଗକୁ ବାହାରିଲେ । ମା କହିଲେ ତୁ ରାଗେନି ପୁଅ । ସେ ମୋତେ ପଚାରିଲେ , ମୁଁ ହଁ କରିବାରୁ ସେ ଆଣିଥିଲେ । ପୁଅ କହିଲା, ମା ମୁଁ ତୁମକୁ କେତେ ଥର କହିଛି ଏସବୁ ଖାଇ ଅଜଣା ରୋଗ କୁ କାହିଁକି ଡାକି ଆଣୁଛ। ବାପା ମୁଣ୍ଡ ତଳକୁ କରି ଠିଆ ହୋଇଥିଲେ । ମେଟ୍ରୋ ପହଞ୍ଚିଲା କେନ୍ଦ୍ରୀୟ ସଚିବାଳୟ ଷ୍ଟେସନ ରେ । ସେ ସେଠୁ ଅଟୋ ନେଇ ପହଞ୍ଚିଲେ ଇଣ୍ଡିଆ ଗେଟ୍ ଦେଖିବା ପାଇଁ ।

Order Now



ଇଣ୍ଡିଆ ଗେଟ୍ ରେ ପହଞ୍ଚିଲା ପରେ ସେଠୀ ସଂଧ୍ୟା ହୋଇ ଯାଇଥିଲା । ସଂଧ୍ୟା ର ଲାଇଟ୍ ରେ ଯେମିତି ଚମକି ଉଠିଥିଲା ଇଣ୍ଡିଆ ଗେଟ୍ ର ଶୋଭା । ଏତେ ବଡ ସ୍ମାରକ କୁ ଦେଖି ସେ ଖୁସି ହେଲେ । ସେଠୀ ମଧ୍ୟ ଅର୍ଜୁନ ବାବୁଙ୍କ ନଜର ଯାଇ ପଡ଼ିଲା ମିଠା ପାନ ଉପରେ । ପାଖରେ ମିଠା ପାନ ବିକ୍ରୀ ହେଉଥାଏ। ହଠାତ୍ ପୁଅ ର ନଜର ପଡ଼ିଲା ଏବଂ ପୁଅ କହିଲା କଣ ପୁଣି ପାନ ଖାଇବାକୁ ଇଚ୍ଛା ହେଲାଣି କି? ବାପା ମୁଣ୍ଡ ହଲେଇ ମନା କରିଲେ କିନ୍ତୁ ଏଥର ପୁଅ ନିଜେ କିଣି ଆଣି ବାପାଙ୍କୁ ଦେଲେ । ବାପା ଙ୍କ ମନ ପୁରା ଖୁସି। ବୁଲାବୁଲି କରି ପୁଣି ଫେରିବାକୁ ଲାଗିଲେ ମେଟ୍ରୋ ଅଭିମୁଖେ ।



ଅର୍ଜୁନ ବାବୁ ଅନୁଶାସନ ରେ ରହିବା ଲୋକ। ସେ ଅନ୍ୟାୟ କୁ ଦେଖି ରହି ପାରନ୍ତି ନାହିଁ । ରାତି ପ୍ରାୟ ୯ ଟା ବାଜିଲାଣି । ମେଟ୍ରୋ ରେ ପୁଣି ବସିଲେ । ଅର୍ଜୁନ ବାବୁ ଏଥର ପାନ ଖାଇ ନାହାନ୍ତି। କିନ୍ତୁ ସେ ଯୋଉଠି ବସିଥିଲେ ତାଙ୍କ ସାମ୍ନାରେ ଗୋଟିଏ ପ୍ରେମୀ ଯୁଗଳ ପାଖା ପାଖି ହୋଇ ଛିଡ଼ା ହୋଇଥିଲେ । ସେ ପ୍ରେମୀ ଯୁଗଳ ଏମିତି ଭାବେ ଠିଆ ହୋଇଥିଲେ ଯେ ଅର୍ଜୁନ ବାବୁ ଙ୍କ ରାଗ ର ଜୁଆର କୁଳ ଛୁଇଁ ବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଥିଲା । ଶେଷରେ ସେ ପ୍ରେମୀ ଯୁଗଳ ଦୁହେଁ ଦୁହିଁଙ୍କୁ ଚୁମ୍ବନ କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ କିନ୍ତୁ ଏଥର ଅର୍ଜୁନ ବାବୁ ଙ୍କ ଧର୍ଯ୍ୟ ଭାଙ୍ଗିଗଲା । ସେ ଚିତ୍କାର କରି ଓଡ଼ିଆ ରେ କହି ଉଠିଲେ ” ଭଦ୍ରାମି ଜଣା ନାହିଁ ତୁମକୁ, ଏଠି ସର୍ବ ସାଧାରଣ ରେ ତୁମର ଅସଦାଚରଣ କେତେ ଲୋକକୁ ବିରକ୍ତି ପ୍ରଦାନ କରୁଛି ତୁମେ ଜାଣିଛ? କଣ ତୁମ ବାପା ମା ଏମିତି ଶିଷ୍ଟାଚାର ଦେଇଛନ୍ତି??”
ପୁଅ କହିଲା, ବାପା ତୁମେ ବସ, ଏଭଳି ସ୍ଥିତି କୁ ଅଣଦେଖା କରନ୍ତୁ ।
ସେପଟୁ ପ୍ରେମୀ ଯୁଗଳ ଙ୍କ ଠାରୁ ଶୁଣିବାକୁ ମିଳିଲା ଯେ
” What’s wrong with you ? are you mad ?? ”
ପୁଅ ସେ ପ୍ରେମୀ ଯୁଗଳ ଙ୍କୁ କହିଲେ
” calm down mister ”
ପୁଅ ବାପା ଙ୍କୁ କହିଲେ ଏସବୁ କଣ ବାପା ?
ଏଇଟା ଆମ ଗାଁ ନୁହଁ ?
ଏଇଟା ସହର !
ଏଠି ଏଗୁଡ଼ିକ କିଛି ନୁହେଁ !
ସହ ସହ ଲୋକ ଏଇ ମେଟ୍ରୋ ରେ ଯାଉଛନ୍ତି, ସମସ୍ତେ ଦେଖୁଛନ୍ତି କିଏ ପ୍ରତିବାଦ କରୁନାହାନ୍ତି ଆପଣ କାହିଁକି ?
କାରଣ ସେମାନେ ଏଭଳି ସ୍ଥିତି କୁ ପ୍ରତିଦିନ ଦେଖୁଛନ୍ତି ।

Order Now



ବାପା ମୁଁ ତୁମକୁ ଅନୁରୋଧ କରୁଛି, ତୁମେ ଶାନ୍ତିରେ ବସ ଏବଂ ଏଗୁଡ଼ିକ ସ୍ଥିତି କୁ ଅଣଦେଖା କରନ୍ତୁ ଅଥବା ମେଟ୍ରୋ ରେ ଡ଼ିଉଟି କରୁଥିବା CISF ଯବାନ ତଥା ମେଟ୍ରୋ ଷ୍ଟାଫ୍ କୁ କହିଲେ କିଛି ଲାଭ ହେବ। ଏମାନଙ୍କୁ କହିବା ଯାହା ହାତୀ କୁ ପ୍ୟାଣ୍ଟ୍ ପିନ୍ଧେଇବା ସହ ସମାନ । ଅର୍ଜୁନ ବାବୁ ମଧ୍ୟ ନିଜକୁ ଶାନ୍ତ କରିଲେ । ଏବଂ ବାହାରକୁ ଆସି ମେଟ୍ରୋ ଷ୍ଟାଫ୍ କୁ ରିପୋର୍ଟ କରିଲେ । ଯାହା ଫଳରେ ସେ ପ୍ରେମୀ ଯୁଗଳ ଙ୍କୁ ମେଟ୍ରୋ ଅଫିସ ରେ ତାଙ୍କୁ ଫାଇନ କରାଗଲା ।



କିଛି ସମୟ ପରେ ଅର୍ଜୁନ ବାବୁ ଏବଂ ମା ପୁଅ ରୁମ୍ ରେ ପହଞ୍ଚିଲେ । ଅର୍ଜୁନ ବାବୁ ମଧ୍ୟ ନିଜ କୁ ବଦଳେଇ ବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିଲେ ଏବଂ ନିଜକୁ କହି ଶାନ୍ତ କରିଲେ ଯେ ” ଯେଉଁ ଦେଶେ ଯିବ ସେ ଫଳ ଖାଇବ ଏବଂ ସେଠୀ ବେଶ ଭୂଷା ମଧ୍ୟ ଆପଣେଇବାକୁ ପଡେ ” ତା ପର ଠାରୁ ଅର୍ଜୁନ ବାବୁ ମଧ୍ୟ ପ୍ରତିଦିନ ବୁଲାବୁଲି କରିଲେ କିନ୍ତୁ ନିଜକୁ ବଦଳେଇ ଦେଲେ । ପ୍ରାୟ ଦୁଇ ମାସ ପରେ ସେ ବୁଲା ବୁଲି କରି ନିଜ ଘରକୁ ମଧ୍ୟ ଫେରି ଆସିଲେ।

Order Now



ଏହି କାହାଣୀ ରେ ଯାହା ଅଛି ତାହା ପ୍ରାୟ ସବୁ ସହର ରେ ଦେଖା ଗଲାଣି ଏବଂ ଆମେ ଯଦି ସହରୀ ସଭ୍ୟତା କୁ ଦେଖିବା ତେବେ ଆମ ପରମ୍ପରା ବହୁତ୍ ଶୀଘ୍ର ମାଟିରେ ମିଶିଯିବ । ନିଜ ପରମ୍ପରା କୁ ଲିନ ହେବାକୁ ପ୍ରଶୟ ଦିଅ ନାହିଁ ଏବଂ ଯେଉଁଠି ଅନ୍ୟାୟ ଏବଂ ଖରାପ ଦେଖାଯାଏ ସେଠୀ ବିରୋଧ କରନ୍ତୁ କିନ୍ତୁ ପ୍ରକୃତ ନିୟମ କୁ ଭିତ୍ତି କରି ବିରୋଧ କରନ୍ତୁ ।


ଧନ୍ୟବାଦ


ନୀଳମାଧବ ଭୂୟାଁ ଙ୍କ ଲେଖନୀରୁ…

Order Now
Continue reading ଦିଲ୍ଲୀ ମେଟ୍ରୋ

कलंकिनी..2

Part-1

यह खबर सुनते ही मीनू को देखने आए हुए लड़के के परिजन आ गए। मीनू के पिता को देखकर वे भी दुखी हुए और कहा कि हमारा बेटा शहर के एक अच्छे मेडिकल सेंटर में रह रहा है। तुम जल्द ही ठीक हो जाओगे मीनू के मन में कितनी आशा जगी थी। उस दिन मीनू के मामा आ गए। मामा राजनीति वाले लोग में से थे। मामा ने वही सलाह दी की शहर ले जाओ। सब उस उम्मीद पर खरे उतरे। अंत में मीनू भी मान गई। शहर में इलाज शुरू हुआ और कुछ दिन बाद वह ठीक हो गए। लेकिन डाक्टर बाबू ने कहा कि अगर आप ज्यादा चिंता करते हैं तो आपको फिर से सिरदर्द हो सकता है क्योंकि आपकी एक नस में रक्त प्रवाह में दिक्कत है।

Order Now

करीब 6 दिन के इलाज के बाद पिता घर आ गए। मीनू की पढ़ाई भी धीरे-धीरे सब कुछ गायब होने लगा। अंत में, पिता ने उसके सिर पर हाथ रखा और कहा, लड़की, मैं तुम्हें एक बात बताता हूँ। मीनू ने हाँ पापा बोलो। पिता ने कहा कि तुम उनके बेटे से शादी करलो वह बहुत अच्छा लड़का है। वह बहुत पढ़े-लिखे हैं। उसने एक डॉक्टर के लिए पढ़ाई की और अब वह पढ़ रहा है। जब तक में बीमार रहा, वह हमेशा मेरे आश पास रहता था और सबसे बुरी बात यह थी कि मेरे सेवानिवृत्त होने के बाद, मेरे द्वारा बचाए गए सारे पैसे खत्म होने लगे थे। लेकिन मेरे बेटे जैसे उन्होंने मेरे सारे मेडिकल खर्च में मेरी बहुत मदद की है। हो सकता है उसने आपको फ्री इलाज कहा हो। मीनू ने कहा हां, उन्होंने हमें बताया कि ये सभी इलाज फ्री का हैं। पिताजी हँसे और बोले, वह अच्छी तरह जानते हैं कि तुम्हें यह सब पसंद नहीं है ।

क्योंकि तुम्हारे सवालों से वह पहला दिन से ही जानता था। उसने मुझ से यह भी कहा कि तुम्हारी बेटी मुझे पसंद नहीं करती लेकिन तुम मेरे पिता की तरह हो। यह मत सोचो कि मुझे यहाँ कोई दिलचस्पी है। लेकिन फिर भी उन्होंने निस्वार्थ भाव से मेरी सेवा की है और मेरे इलाज में मेरी मदद करने के लिए अपना पैसा खर्च किया है।

मीनू की अनिच्छा के बावजूद उसने अपने पिता का वादा निभाया और कहा की आपकी बात से में सहमत हूं । सब कुछ भूलकर शादी की तैयारी शुरू कर दी। इसी बीच मीनू भी उस लड़के को धीरे धीरे पसंद करने लगी। बातचीत शुरू हुई। यह धीरे-धीरे प्यार में बदल गया। ठीक 10 दिन बाद सगाई की तारीख तय की गई। सगाई का दिन नजदीक आ रहा है। सब कुछ ठीक था। लेकिन…सब कुछ बिगड़ जायेगा यह कोई नहीं सोचा था ।

3 दिन बाद सगाई होगा। अचानक मीनू के फोन पर कॉल आई। आप राकेश को जानते हो ?? मैं एक बड़े मेडिकल से बोल रहा हूं। मीनू ने कहा हां। फिर जवाब आया कि आप जल्द से जल्द मेडिकल में आ जाएं। मीनू भी बिना देर किए मेडिकल सेंटर पहुंच गई।

मीनू जब मेडिकल पहुंची तो नर्स ने उसे इशारा करके के स्ट्रेचर की और दिखाई।

Order Now

राकेश एक वार्ड के सामने सफेद चादर से ढके स्ट्रेचर पर लेटा हुआ था। मीनू और उसकी मां साथ आते है। राकेश की चेहरे देखकर मीनू की पेरो तले जमीन खिसक गई । दंग हो कर नीचे बैठ गई ।  अचानक दोनो की रोने की आवाज आने लगे । डाक्टर ने उन्हें मृत घोषित कर दिया और कहा की बह मोबाइल पर बात करते हुए सड़क पार कर रहा था और एक कार से टक्कर से यह सब घटना हुई है. पुलिस भी मौके पर पहुंच गई। और कहा कि 11.54 बजे वह किसी से मोबाइल पर बात कर रहा था और तभी यह हादसा हो गया। मीनू को याद आया कि वह 11.40 से बात कर रही थी और अचानक राकेश का फोन 11.54 बजे कट गया था। मीनू सोचने लगी थी कि कोई आया होगा इसलिए उसने फोन काट दिया होगा। लेकिन उसे नहीं पता था कि राकेश की मौत का कारण वह खुद थी ।

हादसा होने के बाद मोबाइल उसके पास नहीं था लेकिन सड़क पर एक अन्य युवक घटना के बाद राकेश को बड़े चिकित्सा केंद्र ले आया था और उसके पर्स में मीनू का नंबर देखकर उसे फोन किया.

राकेश इस दुनिया में नहीं रहे। लेकिन कुछ लापरवाही के कारण एक जान चली गई। यह वास्तव में किसका दोष है? मीनू की या राकेश की? या समय का? किसी पर दोषारोपण करने का कोई फायदा नहीं है क्योंकि जीवन के अंत के बाद हर कोई दूसरों को दोष देता रहेगा ।

और यह बात ही हुआ। राकेश के घरवालों ने मीनू को अपराधी बना दिया। मीनू भी कलंकिनी की उपाधि लेने को तैयार भी हो गई। वह खुद नहीं जानता था। क्या मैं इसे सही या गलत कर रहा हूँ ?? उसको खुदको पता नहीं चल रहा था।

ऐसा लग रहा था कि कुछ दिनों की रिश्ता जैसे अचानक एक गहरी समुद्र में लीन हो गया और सब कुछ बदल कर रख दिया। समय वास्तव में कितना क्रूर है ना?

मीनू आज फिर शहर जाने के लिए निकली पड़ी है?? पढ़ाई करने की आशा के साथ। हाँ, दो कारण लोग हमेशा कहते हैं कि एक अच्छे लड़के को मार कर खा गई। लोगों की बातें सुनने से बेहतर है। एक बार फिर अपने करियर पर ध्यान दें !!

आज वापस शहर में पहुंचकर, उन्होंने अपना पढ़ाई फिर से शुरू किया और कुछ करने की उम्मीद में। मीनू का क्या होगा उसे खुद भी नहीं पता!!!

नीलमाधब भुयां (लेखक)

Order Now

कलंकिनी..1

सपने देखने में कोई बुराई नहीं है, लेकिन सपनों को साकार करना बहुत बड़ी बात है। यह सुनकर मीनू आग बबूला हो गई। वह खुद नहीं सोच पा रही थी कि क्या करूं।

+3 विज्ञान के भौतिकी में स्नातक होने के बाद। मैं नौकरी पाने के लिए इतना बेताब था कि मैं गांव छोड़कर सीधे शहर आ गई। शहर में मौसम बहुत अलग है। जहां तक रीति-रिवाजों की बात है तो गांव में से यहां कुछ भी नहीं है। अपनी मर्जी के मालिक। गाँव में बहुत सी बातों का पालन करना पड़ता है लेकिन यहाँ सब कुछ मुफ़्त है। इस अभ्यास में मीनू ने भी खुद को बदल लिया। हां, मीनू के दिमाग में एक बात जरूर रहती है। खराब होने में देर नहीं लगती, लेकिन यहां बेहतर बनाना पड़ता है । माना जाता है कि इससे मन की कई आशाएं पूरी होंगी। शहर में बैंकिंग की कोचिंग शुरू मैं दो महीने बीत गए। सब कुछ ठीक चल रहा था, लेकिन तीसरे महीने की शुरुआत से ही घर से फोन आने लगे। एक लड़के का प्रपोजल आया है।

Order Now

मां बोली मीनू एक बार गांव आजा। दो दिन बाद आएंगे लड़के का परिवार। मे घर नहीं आना चाहती थी लेकिन मुझे घर की याद आ गई और मां बोले की बेटे को देखकर तू मना कर देना और चले जाना । क्योंकि आईबीपीएस की परीक्षा 10 दिन बाद होना है ।

जब मैं घर पहुंचा तो मैंने दौड़ कर अपनी मां को गले लगाया। एक दो बूंद आंसू गिरे।  पिताजी ने मेरे माथे पर हाथ रख कर आशीर्वाद दिए और उनके बगल में बैठ गया। पिताजी ने कहा, लड़की, तुम अब और मत जाओ। “लड़की को पढ़ने के लिए छोड़ दिए और फिर से उदास होना ठीक नहीं ।” पिताजी ने कहा, तुम अच्छी तरह पढ़ रहे हो ना? सात दिन के बाद परीक्षा है । जब लड़के के घर वाले देखने के बाद मैं नहीं रुकूंगा। पापा ने कहा हाँ ठीक है।

परिवार के साथ बेटा भी आता है। बेटा का नाम राकेश, थोड़ा सांवला चेहरा । डाक्टर की पढ़ाई के बाद डॉक्टर के पास रहकर अभी ट्रेनिंग ले रहा है । मीनू का दिमाग सिर्फ अपने परीक्षा पर थी । लड़के के घरवालों ने मीनू को देखा और उसे पसंद भी किए और यह कहकर चला गए कि हम यह संपर्क को रिश्तेदारी में बदलना चाहते हैं । मीनू की टेंशन बढ़ गई। जैसे ही उसने इस बारे में सोचा, उसके सारे question डिलीट होते जा रही थी ।

Order Now

एग्जाम दिया लेकिन सब बेकार। मीनू का गुस्सा अपने पापा और मां के ऊपर बढ़ गया। परीक्षा के बाद पिता ने फोन पे पूछा। तेरी परीक्षा कैसे हुई? मीनू ने गुस्से में फोन काट दिया। फोन फिर बजने लगा । इस बार माँ बोली। मीनू रोने लगी। उसने गुस्से में कहा, “मेरी परीक्षा खराब थी और तुम दोनो की बजह से मेरा एग्जाम खराब हुआ।” मेरे दिन तनाव में गुजरे। आपने कहा था एक बार आकर देख कर चले जाओ, और अभी प्रपोजल तय भी कर दिया और उस दिन तुमने क्या कहा? तुझे देख कर जाने के बाद हम बाद में मना कर देंगे

  मां बोली हमे नाराज़ क्यों हो रहे हैं?? अच्छे घर और बेटा डॉक्टर है क्या दिक्कत है? डॉक्टर या कंपाउंडर, आप जानते हैं कि वह एक डॉक्टर है या नहीं है वह अभी काम सीख रहा है। फोन रख दो, मैं तुमसे बात नहीं करूंगा। फोन काटो।

दो दिन बाद फोन आया। मीनू क्लास में थी और बोली, मैं क्लास में हूं और हम बाद में बात करेंगे । तब मां ने कहा, तुम्हारे पिता का तबियत खराब हो गया है, उन्हें सांस लेने में तकलीफ हो रही है।

मीनू बोली में अभी निकलता हूं। मीनू ने बस पकड़ी और सर की इजाजत लेकर गांव पहुंच गई। मीनू अपने पिता को देखकर दुःखी हो गई। चेहरे पर ऑक्सीजन मास्क लगाए हुए थे । मीनू पिता के पास पहुंचा, मीनू को देखकर पिता के चेहरे पर हल्की सी मुस्कान आ गई। मीनू ने कहा क्या हुआ पापा आपको?? पिता ने कहा, “मैं बाहर से आया था, अचानक अँधेरा दिखने लगा, अचानक पैर फिसला और नीचे गिर गया। काफी बूढ़ा हो गया हूं । मन में डर सत्ता रहा है कहीं आपकी नौकरी और आपकी आगे बढ़ने की सोच कहीं आधी तो नहीं रह जाएगी।

Order Now

मीनू की आंखों में आंसू आ गए। उसने कहा कि आपको कुछ नहीं होगा पापा, तुम ठीक हो जाओगे। शाम को सात बजे इलाज के लिए सुरेश बाबू आए। मीनू ने उसे प्रणाम किया। अपने पिता को कुछ दवा दी और बाहर आ गए। मीनू भी पीछे पीछे आई। उसने पूछा पापा को क्या हुआ? सुरेश बाबू ने कहा। उसे सिर और सीने में चोटें लगी हैं। मैंने अपनी ओर से दवा दे दी है लेकिन मेरी राय यह है की उसे शहर में अच्छी अस्पताल से इलाज करवाओ। कोई अच्छा इलाज हो सकता है।

Order Now

Part-2

नीलमाधब भुयां (लेखक)

ଉତ୍ତମ ବନ୍ଧୁ

ଉତ୍ତମ ବନ୍ଧୁ
ଅର୍ଜୁନ ପୁର ନାମକ ଗ୍ରାମରେ ଦୁଇ ସାଙ୍ଗ ଆଉ ତାଙ୍କ ପରିବାର ରହୁଥିଲେ । ସେମାନେ ଚାଷ କରି ପେଟ ପୋଷୁଥିଲେ । ଦୁହିଁଙ୍କ ନାମ ସୋନୁ ଆଉ ଗୋପାଳ । ଦୁହିଙ୍କ ବୟସ ପାଖାପାଖି ୯ ରୁ ୧୦ ବର୍ଷ। ସୋନୁ ପଢ଼ା ରେ ଯେମିତି ଚଞ୍ଚଳ କାର୍ଯ୍ୟ ରେ ମଧ୍ୟ ବହୁତ୍ ସାହସୀ କିନ୍ତୁ ଗୋପାଳ ଟିକେ ଶାନ୍ତ ସେ ଚୁପ୍ ଚାପ୍ ରୁହେ । କାହାକୁ କିଛି କୁହେନା । ସୋନୁ ସବୁବେଳେ ବୁଝାଏ ଯେ ଟିକେ ଚାଲାକ୍ ହେ । ନହେଲେ ତୋତେ କେହି ପସନ୍ଦ କରିବେ ନାହିଁ। ସୋନୁ ର କଥାରେ ଗୋପାଳ କହେ ତୁ ତ ମୋ ସହିତ ଅଛୁ ମୋତେ ଅବା କାହାକୁ ଭୟ, ମୋତେ କେହି ପସନ୍ଦ କରନ୍ତୁ ଅବା ନାହିଁ ମୋର କିଛି ଦୁଃଖ ନାହିଁ। ଏତିକି କଥା ପରେ ସୋନୁ ଆଉ ଗୋପାଳ କୁଣ୍ଢେଇ ହୋଇ କହିଲେ ଆମେ ସବୁବେଳେ ଏମିତି ସାଙ୍ଗ ହୋଇ ରହିବା ।
କିଛି ଦିନ ପରେ ସୋନୁ ର ବାପା ଏବଂ ଗୋପାଳ ର ବାପା ନିଜ କ୍ଷେତକୁ ପାଣି ମୁହାଇଁ ସୋନୁ ର ବାପାଙ୍କ ବିଲ କୁ ପାଣି ଛାଡ଼ି ନଥିଲେ । ସୋନୁ ର ବାପା କହିବାରୁ ଗୋପାଳ ର ବାପା ପ୍ରତିବାଦ କରିଲେ ଏବଂ ଝଗଡ଼ା ଏତେ ଅଧିକ ହେଲା ଯେ ଦୁଇ ପରିବାର କଥା ବାର୍ତ୍ତା ବନ୍ଦ କରିଦେଲେ କିନ୍ତୁ ଦୁଇ ସାଙ୍ଗ କେହି କାହାକୁ ଛାଡ଼ି ରହି ପାରୁ ନଥିଲେ । ସ୍କୁଲ୍ ଆଉ ଖେଳ ରେ ମଧ୍ୟ ମିଶି ରହୁ ଥିଲେ । ଏମିତି ଘଟଣା ଗୋପାଳ ର ବାପା ଦେଖି ଗୋପାଳ କୁ ଚେତାବନୀ ଦେଇ କହିଲେ ତୁ ଯଦି ବାରମ୍ବାର ମିଶିବୁ ତେବେ ତୋତେ ମୁଁ ହଷ୍ଟେଲ ରେ ଛାଡି ଦେବୀ । ଏହି କଥା ଗୋପାଳ ତା ପର ଦିନ ସ୍କୁଲ୍ ରେ ସୋନୁ କୁ ଯାଇ କହିଲା ଯେ ବାପା ମୋତେ ଏମିତି କହିଛନ୍ତି । ସୋନୁ ବୁଝେଇଲା । କିଛି ଅସୁବିଧା ନାହିଁ ତୁ ମୋର ସାଙ୍ଗ ନା, ତୁ ଯୋଉଠି ଥିବୁ ମୋତେ ସେଠୀ ପାଇବୁ କିନ୍ତୁ ଦୂରରେ ଦୂରରେ ରହିବା କିଛି ଅସୁବିଧା ହେଲେ ମୁଁ ତୋ ପାଖରେ ଥିବା, ତୁ ଚିନ୍ତା କର ନାହିଁ। ଯଦି ଭଗବାନ ଚାହିଁବେ ଆମ ଦୁଇ ପରିବାର ପୁଣି ଥରେ ଏକାଠି ହେବ। ଗୋପାଳ ସୋନୁ ର କଥା କୁ ରଖି ସେମିତି କରିଲେ । ପ୍ରାୟ ୧୫ ଦିନ ପରେ ହୋଲି ପର୍ବ ଆସିଲା । ଗୋପାଳ ର ଇଚ୍ଛା ଥାଏ ଦୁହେଁ ମିଶି ଖେଳିବା ପାଇଁ କିନ୍ତୁ ସେମିତି ସେ କରିଲେ ନାହିଁ କିନ୍ତୁ ସୋନୁ ସବୁବେଳେ ଦୂରରେ ରହୁଥାଏ ।
ହୋଲି ଦିନ ସକାଳେ ସମସ୍ତେ ବାରିପଟେ ଏକାଠି ହେଲେ, ଯିଏ ଯାହାର ପିଚକାରୀ ଆଉ ଫଗୁ ସହିତ ଅଳତା ରଙ୍ଗ ର ବୋତଲ ନେଇ ପହଞ୍ଚିଲେ । ହୋଲି ଖେଳ ଆରମ୍ଭ ହେଲା । ସମସ୍ତେ ଏକାଠି ଖେଳିଲେ । ଗୋପାଳ ମଧ୍ୟ ସୋନୁ କୁ ଛାଡ଼ି ଅନ୍ୟ ସାଙ୍ଗ ମାନଙ୍କ ସହ ହୋଲି ଖେଳିଲା କିନ୍ତୁ କିଛି ସମୟ ପରେ ଗୋପାଳ ର ଗୋଟିଏ ସାଙ୍ଗ ଗୋପାଳ କୁ ରଙ୍ଗ ପିଚକାରୀ ମାରିବା ଦ୍ଵାରା ଗୋପାଳ ର ଆଖିରେ ପଡ଼ିଲା ଏବଂ ଗୋପାଳ ର ଆଖିରେ ଯନ୍ତ୍ରଣା ଅନୁଭବ ହେଲା । ତାକୁ କିଛି ଦେଖାଯାଉ ନଥିଲା । ଗୋପାଳ କୁ ଅନ୍ଧ ଭଳି ଅନୁଭବ ହେଲା ଏବଂ ତାକୁ ଦେଖା ନ ଯିବା ଫଳରେ ପାଖରେ ଥିବା ପଥର କୂଅ ପାଖରେ ତାର ଗୋଡ ଖସିବା ଫଳରେ ସେ କୂଅ ଭିତରେ ପଡ଼ିଗଲା । ଗୋପାଳ କୂଅ ଭିତରେ ପଡ଼ିବା ପରେ ବାକି ସାଙ୍ଗ ମାନେ ଡରରେ ଗୋପାଳ କୁ କୂଅ ରୁ ବାହାର ନ କରି ଦୌଡ଼ି ଚାଲି ଗଲେ ।
ଗୋପାଳ କୂଅ ଭିତରେ ପଡିଗଲା କିନ୍ତୁ କୋଉଠି ମାଡ ଅବା କ୍ଷତ ହୋଇନଥିଲା ସେ ଚିତ୍କାର କରିଲା, ବଞ୍ଚାଅ ବଞ୍ଚାଅ ଏବଂ ତାକୁ ପହଁରା ଆସେ ନାହିଁ । ଏହି ଘଟଣା ଘଟିବା ପୂର୍ବରୁ ସୋନୁ ଘରକୁ ଯାଇଥାଏ ରଙ୍ଗ ଆଣିବା ପାଇଁ । ସୋନୁ ଯେତେବେଳେ ରଙ୍ଗ ନେଇ ବାରିପଟେ ପହଞ୍ଚିଲା ଦେଖିଲା ସବୁ ସୁନ୍ ସାନ । ସେ ଭାବିଲା ସମସ୍ତେ ଗଲେ କୁଆଡେ । ସେ ଭାବିଲା ବୋଧେ ସମସ୍ତେ ନିଜ ନିଜ ଘରକୁ ଚାଲିଗଲେ । କହି ସେ ମଧ୍ୟ ଫେରିବାକୁ ଲାଗିଲା ବେଳେ ହଠାତ୍ କୂଅ ଭିତରୁ ଗୋପାଳ ର ପାଟି ଶୁଣି ଦଉଡ଼ି ଗଲା । ଦେଖିଲା ବେଳକୁ ଗୋପାଳ ପାଣି ଭିତରେ ଉବୁ ଟୁବୁ ହୋଇ ଅଧା ପାଣି ପିଇ ହନ୍ତସନ୍ତ ଅବସ୍ଥାରେ ବଞ୍ଚାଅ ବଞ୍ଚାଅ ଡାକୁ ଥାଏ ।
ସୋନୁ ଏତିକି ଦେଖି କଣ କରିବ କିଛି ନ ଭାବି ପାଖ ତାରରେ ସୋନୁ ମା ର ଲୁଗା ଶୁଖୁଥାଏ। ସେ ଲୁଗାକୁ କୂଅ ଭିତରକୁ ଛାଡ଼ି ଗୋପାଳ କୁ ଲୁଗାକୁ ଧରିବାକୁ କହିଲା ଏବଂ ଲୁଗା ର ଅନ୍ୟ ପଟ କୁ କୂଅ ର ଉପର ପଥରରେ ବାନ୍ଧି ଦେଲା । ଗୋପାଳ ସୋନୁ କୁ ଦେଖି ତାର ସାହସ ଆସିଲା ଏବଂ ଲୁଗାକୁ ଧରି ରହିଲା। ସୋନୁ କହିଲା ତୁ ଲୁଗା କୁ ଧରି ରହି ଥା ମୁଁ କିଛି ବ୍ୟବସ୍ଥା କରୁଛି । ସେ ଦଉଡ଼ି ଗଲା ଘରକୁ । ଘରେ ସୋନୁ ମା ରୋଷେଇ କରୁଥିଲେ। ସୋନୁ ମା କୁ କହିଲା ମା ମା, ଗୋପାଳ କୂଅରେ ପଡ଼ି ଯାଇଛି ଚାଲନ୍ତୁ ବାହାର କରିବା । ସୋନୁ ମା ଗୋପାଳ ନାମ ଶୁଣି ଟିକେ ଧୀର ରହିଲେ ପୁଣି ଭାବିଲେ ରାଗ ରୋଷ ପଛେ ଥାଉ ପ୍ରଥମେ ଜୀବନ ବଞ୍ଚିଯାଉ । ଦୁହେଁ ଦଉଡ଼ି ଗଲେ କୂଅ ପାଖକୁ ଏବଂ ଗୋପାଳ କୂଅ ଭିତରେ ଲୁଗାକୁ ଧରି ଥରୁଥାଏ । ସୋନୁ ମା, ସୋନୁ କୁ କହିଲେ, ଘରକୁ ଯା ମୋର ଆଉ ଗୋଟିଏ ଲୁଗା ଏବଂ ବାଲଟି ନେଇ ଆସିବୁ । ସୋନୁ ଦଉଡ଼ି ଯାଇ ନେଇ ଆସିଲା । ସୋନୁ ମା ବାଲଟି ଏବଂ ଲୁଗାକୁ ବାନ୍ଧି ତଳକୁ ଛାଡ଼ିଲେ ଏବଂ ଗୋପାଳ କୁ କହିଲେ ଏହି ବାଲଟି ରେ ବସି ଯା ଏବଂ ପ୍ରଥମ ଲୁଗା କୁ ଧରି ରହି ଥିବୁ। ଆମେ ଧୀରେ ଧୀରେ ଉପରକୁ ଟାଣିବୁ ଏବଂ ତୁ ଉପରକୁ ଆସି ପାରିବୁ। ଗୋପାଳ ସେମିତି କରିଲା ଏବଂ ଯେତେବେଳେ ଗୋପାଳ ଉପରକୁ ପହଞ୍ଚିବାର ଥିଲା ଗୋପାଳ ର ଘର ଲୋକେ ଏବଂ ସୋନୁ ର ବାପା ଖବର ପାଇ ସେଠୀ ପହଞ୍ଚିଲେ ଏବଂ ସମସ୍ତଙ୍କ ହାତ ଦେଇ ଗୋପାଳ କୁ ଉପରକୁ ଆଣିଲେ। ଗୋପାଳ ଉପରକୁ ଆସିଲା ଏବଂ ପ୍ରଥମେ ସୋନୁ କୁ ଯାଇ କୁଣ୍ଢେଇ ଧରିଲା ଏବଂ କହିଲା ଆଜି ଯଦି ସୋନୁ ନଥାନ୍ତା ତେବେ ମୋ ଜୀବନ ଚାଲି ଯାଆନ୍ତା।

Order Now

ଗୋପାଳ ର ପରିବାର ମୁଣ୍ଡ ତଳକୁ ଥିଲା । ସୋନୁ ର ବାପା ସୋନୁ ର ମୁଣ୍ଡରେ ହାତ ବୁଲେଇ କହିଲେ ତୋର ଭଳି ସାହସୀ ସାଙ୍ଗ ଯଦି ଥିବ ତେବେ କୋଉ ସାଙ୍ଗ କେବେ ଅସୁବିଧାରେ ପଡ଼ିବ ନାହିଁ। ଗୋପାଳ ର ବାପା ସୋନୁ ର ବାପା ଙ୍କୁ ହାତ ଯୋଡ଼ି କହିଲା । ଭାଇ ମୋତେ କ୍ଷମା କରିବ ମୋର ଭୁଲ ଯୋଗୁ ଆମ ଦୁଇ ପରିବାର ଝଗଡ଼ା ହୋଇଥିଲେ। ଆଉ ଆଜି ମୋ ପୁଅ ର ଜୀବନ ବଞ୍ଚାଇବା ପାଇଁ ଆଜି ପୁଣି ଥରେ ମୁଁ ମୋର ପୁରୁଣା ଭୁଲ ଭୁଲି ଆପଣଙ୍କ ସହିତ ସମ୍ପର୍କ ର ଯୋଡ଼ିବାକୁ ଚାହୁଁଛି । ସୋନୁ ର ବାପା କହିଲେ ପୁରୁଣା ରାଗ ଭୁଲି ଯାଅ । ପିଲା ମାନେ ଖୁସିରେ ରହିଲେ ଆମେ ଖୁସିରେ ରହିବା। ତାପରେ ଦୁହେଁ ପରିବାର ମିଶି ଖୁସିରେ ଦିନ କାଟିଲେ ।
ଏଥିରୁ ଏହା ସ୍ପଷ୍ଟ ଯେ ଅସୁବିଧା ସମୟରେ ସବୁବେଳେ ଅନ୍ୟକୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିବା ଦରକାର ଏବଂ ଉତ୍ତମ ବନ୍ଧୁ ଟେ ସମସ୍ତଙ୍କ ପାଖେ ରହିବା ଦରକାର। ଆପଣ ମଧ୍ୟ ଉତ୍ତମ ବନ୍ଧୁ ହୋଇ ପାରିବ। ସାହାଯ୍ୟ କରିବା ଫଳରେ ନୂତନ ସମ୍ପର୍କ ମଧ୍ୟ ଗଢି ଉଠେ। ତେବେ ଡେରି କାହିଁକି ଉତ୍ତମ ବନ୍ଧୁ ରଖନ୍ତୁ ଏବଂ ଉତ୍ତମ ବନ୍ଧୁ ଭାବରେ ସାହାଯ୍ୟ ପାଆନ୍ତୁ।
ପୂଜା ସ୍ୱାଇଁ
ସୋଲଣ୍ଡି, ଗଞ୍ଜାମ
If the contents are helpful to share them with your friends, Thanking You.

ଚାରି ଦଉଡ଼ି କଟା (By. Nilamadhab)

 
ଚାରି ଦଉଡ଼ି କଟା






 ଆଜି ବୈଠକ ବସିଛି ଗାଁ କୋଠ ଘରେ। କାରଣ ଚୋର ଧରା ପଡ଼ିବ । ରାମୁ ଗୌଡ଼ ର ଛେଳି ଚୋରି ହୋଇଛି । କିଛି ଦିନ ତଳେ ରାମୁ ର ଗୋଟିଏ ଖାସି ରାତି ଦୁଇଟା ରୁ ହଜି ଯାଇଛି । ସେଦିନ ରାତିରେ ବହୁତ୍ ଖୋଜା ଖୋଜି ପରେ ମଧ୍ୟ ଛେଳି ର କିଛି ଖବର ମିଳିଲା ନାହିଁ । ଶେଷରେ ରାମୁ ସକାଳୁ ସକାଳୁ ଗାଁ କମିଟି କୁ ଗୋଟିଏ ଏତଲା ଦେଲା ଯେ ଆଗକୁ ଗ୍ରହ୍ମା ପୂର୍ଣ୍ଣିମା ଆସିବ ଏବଂ ତା ପୂର୍ବରୁ ମୋର ଗୋଟିଏ ଖାସି ଚୋରି ହୋଇଯାଇଛି। ମୋତେ ସେ ଖାସି ଖୋଜିବାରେ ଗାଁ କମିଟି ସାହାଯ୍ୟ କରନ୍ତୁ । 

ଗାଁ କମିଟି ରାମୁ କୁ ସାହାସ ଦେଇ କହିଲେ ଯେ ତୁମେ ଚିନ୍ତା କର ନାହିଁ ତୁମର ଛେଳି ତୁମେ ନିଶ୍ଚୟ ପାଇବ । ପ୍ରକୃତରେ ଚୋରି କରିଛି ଗ୍ରାମ ର ରଞ୍ଜିଆ ରାଉଳ ର ପୁଅ ସତୀଶ । ସତୀଶ ହେଉଛି, ଗୋଟିଏ ଚାରି ଦଉଡ଼ି କଟା। ଗାଁ ର କାହା କଥା ସେ ଶୁଣେନି । ତାକୁ ଯଦି କେହି ଆଙ୍ଗୁଠି ଉଠାଏ ତେବେ ତା ପର ଦିନ ତାର ବେଳା ଖରାପ ନିଶ୍ଚୟ ହେବ । ସେଥିପାଇଁ ତା ବିରୁଦ୍ଧରେ କେହି ଯାଆନ୍ତି ନାହିଁ । 

ରାତିରେ ଗ୍ରାମ ସଭା ଆୟୋଜନ ହେଲା ଏବଂ ରାମୁ କୁ ଗାଁ କମିଟି ଅନୁରୋଧ କରିଲେ ଯେ ତୋର କାହା ଉପରେ ସନ୍ଦେହ କହ? ଆମେ ତୋ ସହିତ ଅଛୁ । ରାମୁ ସମସ୍ତଙ୍କ ମୁହଁ କୁ ଚାହିଁ ଶେଷରେ ସତୀଶ ର ନାମ ନେଲା କିନ୍ତୁ ମନରେ ଭୟ ଥିଲା। ଗ୍ରାମ କମିଟି ସତୀଶ କୁ ଡକେଇ ପଠେଇଲେ କିନ୍ତୁ ସେ ମଦ ପିଇ କୋଉଠି ଗଡୁ ଥିଲା କିନ୍ତୁ ଘରେ ନଥିଲା । ସଭା ସରିଲା ଏବଂ ରାମୁ କୁ ସ୍ୱାନ୍ତନା ଦେଇ କହିଲେ ଆମେ ତୋତେ ନ୍ୟାୟ ଦେବୀ ତୁ ଚିନ୍ତା କର ନାହିଁ। 

ତାପର ଦିନ ସତୀଶ ରାମୁ ପାଖରେ ହାଜର । ତାକୁ ଧମକ ଦେଇ କହିଲା । ତୁ ମୋତେ ଦେଖିଛୁ କି? ତୋର ଛେଳି ନେବା ସମୟରେ । ରାମୁ ଚୁପ୍ ଥିଲା । ସତୀଶ ତାକୁ କହିଲା ଯେ, ତୁ ମିଛ କହିଛୁ ନା ?? ଏବେ ତୋର ସତ ସତିକା ଛେଳି ଚୋରେଇବି । ଆଉ ତୋ ଗୁହାଳରେ ନିଆଁ ଲଗେଇ ଦେବି । ତୋ ହାତରେ ଯାହା ହେଉଛି କର । ରାମୁ ମଧ୍ୟ ଡରରେ ପୁଣି ଗାଁ କମିଟି କୁ ନ୍ୟାୟ ପାଇଁ ଗୁହାରୀ କରିଲା । ଗାଁ ସଭା ଆୟୋଜନ ହେଲା ସିନା ସତୀଶ ଆସିଲା ନାହିଁ । ସମସ୍ତେ ନିରୁପାୟ । ତାକୁ କେହି ବାଧ୍ୟ କରିବ । ସେ ତ, ଚାରି ଦଉଡ଼ି କଟା । 

୮ ଦିନ ପରେ ରାତି ୪ଟା ପାଖା ପାଖି ସତୀଶ ପହଞ୍ଚିଲା ରାମୁ ର ଗୁହାଳରେ । ସତୀଶ ନିଜର ତିନୋଟି ମଦୁଆ ସାଙ୍ଗ ସହିତ ସେଠୀ ପହଞ୍ଚିଲା । ସେ ଭାବିଲା ଆଜି ତିନି ରୁ ଚାରୋଟି ଛେଳି ନିଶ୍ଚୟ ଚୋରି କରିବି କିନ୍ତୁ କଥା ରେ ଅଛି ଯଦି ତୁମର ପାପର ଘଡା ଭରି ଗଲାଣି ତେବେ ତୁମର ଖରାପ ସମୟ ନିଶ୍ଚୟ ଆସିବ । ତାପରେ ସତୀଶ ର ଅଜାଣତେ ଗୁହାଳରେ କୋଣେ ଥିବା ପରିସ୍ରା ଗାତ ଭିତରେ ତାର ଗୋଡ ଖସି ଗଲା ଏବଂ ଗୋଡ଼ ଟି ମୋଡ଼ି ହୋଇ ସେଠୀ ପଡିଗଲା । ନିଶା ଶକ୍ତ ଅବସ୍ଥାରେ ତାକୁ କଷ୍ଟ ଅନୁଭବ ହେଉ ନଥାଏ। ଦୁଇଟି ଛେଳି ର ପାଟି କୁ ବାନ୍ଧିବା ସମୟରେ ରାମୁ ର ହଠାତ୍ ନିଦ ଭାଙ୍ଗି ଯାଇଛି । ସେ ଦୌଡ଼ି ଆସି ଦେଖେ ଚାରି ଜଣ ଲୋକ ତା ଗୁହାଳ ଭିତରେ ଅଛନ୍ତି। ରାମୁ, ଚୋର ଚୋର ବୋଲି ପାଟି କରିବା ପରେ ସାହି ପଡିଶା ଲୋକେ ଉଠି ଆସିଲେ। ପଡିଶା ଲୋକଙ୍କ ପାଟି ଶବ୍ଦ ଶୁଣି ସତୀଶ ର ସାଙ୍ଗ ମାନେ ଦଉଡ଼ି ଚାଲି ଗଲେ ସିନା। ସତୀଶ ଦଉଡ଼ି ଯାଇ ପାରିଲା ନାହିଁ । କାରଣ ଗୋଡ ମୋଡ଼ି ହୋଇ ପଡ଼ିବା ପରେ ତାର ଗୋଡ ଟି ଭାଙ୍ଗି ଯାଇଥିଲା ।

ଏକଥା କିଏ ଜାଣେ ଯେ ସତୀଶ ର ଗୋଡ ଭାଙ୍ଗିଛି ବୋଲି । କିଏ ଠେଙ୍ଗା ତ କିଏ ଲାଠି ନେଇ ପହଞ୍ଚିଲେ। ଅନ୍ଧାର ରାତିରେ ମୁହଁକୁ ମୁହଁ ଦେଖା ଯାଉ ନଥାଏ। ସମସ୍ତେ ତାକୁ ଗୁହାଳ ରୁ ବାହାର କୁ ଟାଣି ଆଣି ମାଡ଼ ସହିତ ଗୋଇଠା ବିଧା ର ବର୍ଷା କରି ଚାଲିଲେ । ପ୍ରାୟ ଲୋକେ ତ ଜାଣିଛନ୍ତି ଯେ ଏ ସତୀଶ ବୋଲି କିନ୍ତୁ ତା ପ୍ରତି କାହାର ଦୟା ନଥିଲା ଏବଂ ବହେ ମାଡ ଖାଇବା ପରେ ପୋଲିସ୍ କୁ ଖବର ଦେଲେ। ପୋଲିସ୍ ଆସିବାରେ ଅଳ୍ପ ବିଳମ୍ବ କରିଲା ସତ କିନ୍ତୁ ଆସିଲା ପରେ ସତୀଶ କୁ ବାନ୍ଧି ନଣ୍ଡା କରି ଗାଁ ସାରା ଚଲେଇ ଚଲେଇ ଥାନା କୁ ନେଇ ଗଲା । ତାପର ଠାରୁ ଚାରି ଦଉଡ଼ି କଟା ର ଆଉ ଦେଖା ନାହିଁ ବୋଧେ ସୁଧୁରି ଯାଇଛି ।


ନୀଳମାଧବ ଭୂୟାଁ ଙ୍କ ଗଳ୍ପ ସଂକଳନ ରୁ..






If the contents are helpful to share them with your friends, Thanking You.

ପୁରୁଣା ସ୍କୁଟର




ପୁରୁଣା ସ୍କୁଟର, old scooter
PURUNa sCOOtER





    ଆଜି ଦୁଇ ରୁ ତିନି ଜଣ ଲୋକ ଆସି ଘରେ ପହଞ୍ଚି ଛନ୍ତି।  କାରଣ କାଳୀଚରଣ ବାବୁ ଙ୍କ ପୁରୁଣା ସ୍କୁଟର କୁ କିଣିବା ପାଇଁ । କିଛି ଦିନ ପୂର୍ବେ କାଳୀଚରଣ ବାବୁ ଙ୍କ ପୁଅ ରାନୁ ଟିଭି ରେ ପ୍ରଚାର ଦେଖିଥିଲା ଯେ । ଯାହା ଘରେ 2000 ମସିହା ପୂର୍ବରୁ ପୁରୁଣା ସ୍କୁଟର ଅଛି ତାକୁ ଯଦି ଆପଣ ବିକ୍ରି କରିବେ ତେବେ କିଛି ପ୍ରମୁଖ କମ୍ପାନୀ ସେ ସ୍କୁଟର ବଦଳରେ ଲକ୍ଷାଧିକ ଟଙ୍କା ଦେବେ ବୋଲି କହିଛନ୍ତି । ରାନୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଖବର ଦେଲା ପରେ ସେ ପ୍ରମୁଖକମ୍ପାନୀ ର ଲୋକମାନେ ଆଜି ଆସି ପହଂଚି ଛନ୍ତି। 

   ଏପଟେ କାଳିଚରଣ ବାବୁ ପ୍ରଥମେ ପୁଅ କୁ ରାଗରେ ଦେଖୁଥାନ୍ତି ସେପଟେ ସେମାନଙ୍କୁ କଣ କହିବେ ବୋଲି ଉତ୍ତର ଦେଇ ପାରୁ ନଥିଲେ କାରଣ ସେମାନେ ବହୁ ଦୂରରୁ ଆସିଛନ୍ତି।  କାଳୀଚରଣ ବାବୁ ବାରଣ୍ଡାରେ ପଡ଼ି ଥିବା ଚେୟାର ଉପରେ ବସି ଅନ୍ୟ ତିନି ଜଣଙ୍କୁ ଅତିଥି ଭାବେ ଚେୟାର ଦେଇ ବସିବାକୁ କହିଲେ । ଘର ଭିତରେ ପିଙ୍କି ରାନୁ ର ଝଗଡ଼ା ଆରମ୍ଭ ହୋଇଗଲା।  ପିଙ୍କି କହୁଥାଏ ତୁ କଣ ଜାଣିନୁ । ଏହି ସ୍କୁଟର ବାପା ଙ୍କୁ ତାଙ୍କ ବାପା ମାନେ, ଆମ ଜେଜେ ଦେଇଥିଲେ । ତୁ ତାଙ୍କୁ ନ ପଚାରି କେମିତି ବିକ୍ରି କରିବାକୁ କହୁଛୁ।  ପାଖରେ ମା, ଆଶା ଦେବୀ କହିଲେ । ତମେ ଝଗଡ଼ା କର ନାହିଁ ବାପା କିଛି ସମାଧାନ କରିବେ । ତାପରେ ତିନି ଜଣ ଯାକ ଘରର କବାଟ କୋଣେ ରହି କଥା ଶୁଣିବାକୁ ଲାଗିଲେ । 

    ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ କହିଲା । ଆଜ୍ଞା ଏହି ସ୍କୁଟର ବଦଳରେ ଆମେ ଆପଣଙ୍କୁ ୨ ଲକ୍ଷ ଟଙ୍କା ଦେବାକୁ ରାଜି ଅଛୁ।  ଆପଣଙ୍କ ମତ କଣ? କାଳୀଚରଣ ବାବୁ କହିଲେ । ଏ ସ୍କୁଟର ହେଉଛି ମୋ ବାପାଙ୍କ ଶେଷ ସନ୍ତକ। ଆପଣ ଯଦି ଏତେ ଦୂରରୁ ଆସିଛନ୍ତି ତେବେ ମୋର ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ନାହିଁ ଯେ ଆପଣଙ୍କୁ ଦୁଃଖୀ କରି ଫେରାଇବା । ଆପଣ ମୋତେ କ୍ଷମା କରିବେ ମୁଁ ଏହି ସ୍କୁଟର କୁ ବିକ୍ରି କରିବି ନାହିଁ।  ସ୍କୁଟର କିଣିବା ଯୁବକ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ କହି ଉଠିଲେ ତେବେ ୫୦୦ କିମି ଦୂରରେ ଆପଣଙ୍କ ପୁଅ ଆମକୁ ଆସିବାକୁ କାହିଁକି କହିଲେ??  ଆମର ମୂଲ୍ୟବାନ ସମୟ କୁ ନଷ୍ଟ କରି ଆମେ ଆଜି ଏଠି ପହଂଚିଛୁ। କାଳୀଚରଣ ପୁଣି ଥରେ ସେ କଥା କହି ଉଠିଲେ । ଆପଣ ମାନଙ୍କୁ ମୋ ପୁଅ ତରଫରୁ ମୁଁ ପୁଣି ଥରେ ଭୁଲ ମାଗୁଛି ସେ ଯେଉଁ ଭୁଲ କରିଛି ତାର ସେ ଅନୁତାପ କରିବ।  କିନ୍ତୁ ଆପଣ ଏବେ ଆସି ପାରନ୍ତି ।




    ସ୍କୁଟର କିଣିବା ଲୋକମାନେ ରାଗରେ ଉଠି ବାହାରକୁ ଚାଲିଗଲା ବେଳେ ରାନୁ ଆସି କାଳୀଚରଣ ବାବୁ ଙ୍କୁ ବୁଝେଇ କହିଲା ବାପା ଆମ ଘର ର ସବୁ ଦାରିଦ୍ର୍ୟ ସୁଧୁରି ଯିବ।  ଆପଣ ମନା କାହିଁକି କରୁଛନ୍ତି । ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ପୁଣି ଥରେ ଜଣେ କହି ଉଠିଲେ । ଆପଣଙ୍କ ପୁଅ ଠିକ୍ କହୁଛନ୍ତି ଏବଂ ଆପଣ ସମୟ ନେଇ ଚିନ୍ତା କରି ପାରନ୍ତି ଆମେ ଅପେକ୍ଷା କରିବୁ।  କାଳୀଚରଣ ବାବୁ ପୁଣି ସେ କଥା ଯେ, ନା ବାବୁ ଆପଣ ମାନେ ଆସି ପାରନ୍ତି । 



    ଶେଷରେ ସେମାନେ ଫେରିଗଲେ।  କାଳୀଚରଣ ବାବୁ ଘର ଭିତରକୁ ଆସି ରାନୁ କୁ ବୁଝେଇ କହିଲେ । ଯେ କିଛି କିଛି ଜିନିଷ ଅସଲି ଟଙ୍କା ଠାରୁ ମଧ୍ୟ ଅଧିକ ମୂଲ୍ୟବାନ।  ମୁଁ ଜାଣିଛି ଯଦି ଏହି ସ୍କୁଟର କୁ ବିକ୍ରି କରିଦେବି ତେବେ ଆମ ଘର ର ଦାରିଦ୍ର୍ୟ କିଛି ଦିନ ପାଇଁ ସୁଧୁରି ଯିବ କିନ୍ତୁ ତାପରେ ଆଉ ସେ ଖୁସି ରହିବ ନାହିଁ।  ଏହି କଥା ଶୁଣି ଘର ର ସମସ୍ତେ ନତ ମସ୍ତକ ଭାବେ ଛିଡ଼ା ହୋଇଥିଲେ । କାଳୀଚରଣ ବାବୁ ଙ୍କ କଥା କୁ ସମସ୍ତେ ମାନିଲେ । 



ଓଡ଼ିଆ ଗଳ୍ପ : ଅଧୁରା କାହାଣୀ


    ବର୍ତମାନ ସେ ସ୍କୁଟର କାଳୀଚରଣ ବାବୁ ଙ୍କ ଘର ର ଗୋଟିଏ ଅବାସ୍ତବ ସମୟର ପୁରୁଣା ଅତିଥି ରୂପରେ ପଡ଼ି ରହିଛି।  ମନେ ପକେଇ ଦିଏ କାଳୀଚରଣ ବାବୁ ଙ୍କ ପିଲା ଦିନ ଆଉ ବାପାଙ୍କ ସହିତ ଏହି ସ୍କୁଟର ରେ କିଛି ଭ୍ରମଣ କାହାଣୀ କଥା । 
କାଳୀଚରଣ ବାବୁ କୁହନ୍ତି ଦୁନିଆରେ ଟଙ୍କା ଦ୍ଵାରା ସବୁ କିଛି ସମ୍ଭବ କିନ୍ତୁ ନିଜର ପିଲା ଦିନ ଏବଂ ଘର ର ଅନନ୍ୟ ସ୍ମୃତି କୁ ସାଇତି ରଖିବା ସବୁଠୁ ବଡ ମୂଲ୍ୟବାନ ସମ୍ପତି ଅଟେ।  

ନୀଳମାଧବ ଭୂୟାଁ ( ଲେଖକ )
ଏକ ନୂତନ ଗଳ୍ପ ଅଧା ଗଢା ସମ୍ପର୍କ


If the contents are helpful to share them with your friends, Thanking You.

ଫେନ୍ ମାନେ ପଙ୍ଖା

odiakabita, odiagalpa, galpa, story, odiastory, storyoflife
Fan




କାଳିନ୍ଦୀ ବାବୁ ମାଧୁରୀ ଦୀକ୍ଷିତ ଙ୍କ ବହୁତ୍ ବଡ ଫେନ୍। ଫେନ୍ ମାନେ ପୁରା ପଙ୍ଖା, ଯଦି ଟିଭି ରେ ମାଧୁରୀ ଦୀକ୍ଷିତ ଙ୍କ Advertise ଆସିଲା ତେବେ ତାଙ୍କ ହୃତପିଣ୍ଡ ରେ ଶୁଦ୍ଧ ଅମ୍ଳଜାନ ବହିବାକୁ ଲାଗୁଥିଲା ।  ତେବେ ବୁଝି ପାରୁଥିବେ।  ଏହି କ୍ଷୁଦ୍ର ଗଳ୍ପ ଟି ମଧ୍ଯ ସେହି Advertising ରୁ ହିଁ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଛି। 
 
ଆପଣ ଦେଖୁଥିବେ ମାଧୁରୀ ଦୀକ୍ଷିତ RO କମ୍ପାନୀ ର Advertising କରୁଛନ୍ତି । ନାମ କହିବି କଣ ଆପଣ ମଧ୍ୟ ଦେଖୁଥିବେ । କାଳିନ୍ଦୀ ବାବୁ ଏମିତି କେତେ ଦିନ ଦେଖିବେ । ମାଧୁରୀ ଦୀକ୍ଷିତ ଙ୍କ ପଙ୍ଖା ମାନେ ସେ ଯାହା କହିଲେ ସବୁ ସତ ବୋଲି ବିଶ୍ୱାସ କରୁଥିଲେ। ବିଳମ୍ବ ନ କରି କାଳିନ୍ଦୀ ବାବୁ ପାଖ ବଜାର କୁ ଯାଇ Electronic Show Room ମାଧ୍ୟମରେ ଅର୍ଡର୍ ଦେଇ ଆସିଲେ । ଅର୍ଡର୍ କରିବାର 48 ଘଣ୍ଟା ପରେ RO ଆସି ପହଂଚି ଗଲା । ତା ପର ଦିନ RO ମେକାନିକ୍ ମଧ୍ୟ ପହଞ୍ଚି ତାକୁ ଫିଟ୍ କରିଦେଲେ । 

ଏମିତି ଚାଲିଲା ପ୍ରାୟ ମାସେ।  ମାସେ ପରେ ପାଣିର ସ୍ଵାଦ ବଦଳିବା ପରେ କାଳିନ୍ଦୀ ବାବୁ RO କମ୍ପାନୀ କୁ କଲ୍ କରି RO ର ସମସ୍ୟା ବିଷୟରେ କହିଲେ । କମ୍ପାନୀ ବାଲା ଜଣାଇଲେ ଯେ 5-7 ଦିନ ସମୟ ଲାଗିବ । କାରଣ RO ର ଯୋଉ ପାର୍ଟ ଖରାପ ଅଛି ତାକୁ ବମ୍ବେ ରୁ ଡିମାଣ୍ଡ ଦେବାକୁ ପଡିବ।  ଏତିକି ଶୁଣି କାଳିନ୍ଦୀ ବାବୁ ଅଳ୍ପ ରାଗ ହେଲେ ପୁଣି ଭାବିଲେ, ବୋଧେ ମାଧୁରୀ ଦୀକ୍ଷିତ ପଠାଉଥିବେ । ସେଥିପାଇଁ ବମ୍ବେ ରୁ ଆସିବ ବୋଲି କହୁଛନ୍ତି । ଠିକ୍ ଅଛି କହି , କାଳିନ୍ଦୀ ବାବୁ ଅପେକ୍ଷା କରିଲେ । ଦେଖୁ ଦେଖୁ ସାତ ଦିନ ଗଡିଗଲା । ଅଷ୍ଟମ ଦିନ କାଳିନ୍ଦୀ ବାବୁ ପୁଣି କଲ୍ କରିଲେ । RO ମେକାନିକ୍ କହିଲେ ଆସନ୍ତା କାଲି ଆସିବୁ ଠିକ୍ କରି ଦେବୁ।  ଦ୍ଵିତୀୟ ଦିନ ମେକାନିକ୍ ଆସିଲେ RO କୁ ସଜାଡି ଦେଇ ଚାଲିଗଲେ । 

ଏମିତି ପୁଣି ଚାଲିଲା 5-6 ଦିନ, ପୁଣି ସେହି ପୁରୁଣା ସ୍ଵାଦ । କାଳିନ୍ଦୀ ବାବୁ ଏଥର ରାଗରେ କମ୍ପ୍ଲେନ୍ କରି ମେକାନିକ୍ କୁ କହିଲେ । ମାଧୁରୀ ଦୀକ୍ଷିତ କୁ କହିଦେବ ଯୋଉ ପାର୍ଟ ଟା ସେ ଦେଇଥିଲେ ନା ତାହା ଖରାପ ଅଛି ଏବଂ ପାଣି ପୁଣି ସ୍ଵାଦ ହିନ ହୋଇଗଲାଣି । ମେକାନିକ୍ କିଛି ବୁଝି ପାରିଲେ ନାହିଁ । ପଚାରିଲେ କୋଉ ମାଧୁରୀ ଦୀକ୍ଷିତ?? କାଳିନ୍ଦୀ ବାବୁ କହିଲେ, ତମେ ମାଧୁରୀ ଦୀକ୍ଷିତ ଙ୍କୁ ଜାଣିନ??  ଟିଭି ରେ ଆସି ତମ RO ବିଷୟରେ କୁହନ୍ତି ଏବଂ ମା, ଝିଅ ହୋଇ ରୋଲ୍ କରି କହୁଛନ୍ତି । ଏତିକି ଶୁଣି ସେପଟେ ମେକାନିକ୍ ବାଲା ହସି ହସି ବେଦମ୍ । ମେକାନିକ୍ କହିଲେ , ଆଜ୍ଞା ସେ କେବଳ Advertisement କରନ୍ତି ତାଙ୍କର କମ୍ପାନୀ ନୁହଁ । 
କାଳିନ୍ଦୀ ବାବୁ କହିଲେ, କଣ କହିଲେ?? Advertisement କରନ୍ତି କେବଳ ମୁଁ ତ ମାଧୁରୀ ଦୀକ୍ଷିତ ଙ୍କୁ ବିଶ୍ୱାସ କରି ସେହି RO କୁ ଅର୍ଡର୍ କରିଥିଲି ଏବଂ ଆପଣ କହୁଛନ୍ତି କି ତାଙ୍କ କମ୍ପାନୀ ନୁହଁ। ମେକାନିକ୍ କହିଲେ, ଛାଡ଼ନ୍ତୁ ସେକଥା ଆଜ୍ଞା , ଆପଣଙ୍କ ପାଖକୁ ଆମେ ଆସନ୍ତା କାଲି ପହଞ୍ଚି ପୁଣି ସଜାଡି ଦେବୁ । 

କାଳିନ୍ଦୀ ବାବୁ ଅଳ୍ପ ଦୁଃଖୀ ହୋଇଗଲେ । ମାଧୁରୀ ଦୀକ୍ଷିତ ଙ୍କ ସହ କିଛି ସମ୍ପର୍କ ନାହିଁ ଶୁଣି ସେ ଭାଙ୍ଗି ପଡ଼ିଲେ । ମାଧୁରୀ ଦୀକ୍ଷିତ ଙ୍କୁ ସେ ମନେ ମନେ ବହୁତ୍ ପସନ୍ଦ କରୁଥିଲେ କିନ୍ତୁ RO ର ସ୍ଵାଦ ହିନ ପାଣି ତାଙ୍କ ପଙ୍ଖା ହେବାର ଆଶା ରେ ଅଳ୍ପ ଆଘାତ ଦେଇଗଲା।  ସେଦିନ ରାତିରେ ଖାଇବା ପରେ କାଳିନ୍ଦୀ ବାବୁ ପୁଣି ଟିଭି ଦେଖିବାରେ ବ୍ୟସ୍ତ । ପୁଣି ସେହି Advertisement ଆସିଲା । ଏଥର କାଳିନ୍ଦୀ ବାବୁ ଙ୍କ ଆଖିରେ ଅଳ୍ପ ଲୁହ ଆସିଗଲା।  କାହିଁକି ନା RO ମାଧ୍ୟମରେ ସେ ମାଧୁରୀ ଦୀକ୍ଷିତ ଙ୍କ ସହ ଯୋଡ଼ି ହୋଇ ରହିବାକୁ ଚାହୁଁଥିଲେ ଏବଂ ମାଧୁରୀ ଦିକ୍ଷୀତ ଙ୍କ ଠାରୁ କିଛି ଜିନିଷ ପାଇଛନ୍ତି ବୋଲି ଖୁସି ଥିଲେ କିନ୍ତୁ ସେ ସବୁ ଆଶା ତାଙ୍କୁ ନିରାଶା କରିଦେଲା । ପାଖରେ କାଳିନ୍ଦୀ ବାବୁ ଙ୍କ ସ୍ତ୍ରୀ ପଚାରିଲେ କଣ ହେଲା ଯେ କାନ୍ଦୁଛ ?? କାଳିନ୍ଦୀ ବାବୁ କିଛି ନାହିଁ କହି, କଥାକୁ ବୁଲେଇ ଆଖି ଲୁହ କୁ ପୋଛି ଦେଲେ । 

ତା ପର ଦିନ ମେକାନିକ୍ ଆସି ଠିକ୍ କରିଦେଲେ କିନ୍ତୁ ତା ପର ଠାରୁ କାଳିନ୍ଦୀ ବାବୁ ଙ୍କ ମାଧୁରୀ ଦୀକ୍ଷିତ ଙ୍କ ପ୍ରତି ପଙ୍ଖା ହେବା ଭୂତ ଟା ଧିରେ ଧିରେ ମଉଳି ବାକୁ ଲାଗିଲା ।

ତେବେ ଆପଣ ମଧ୍ଯ କାହାକୁ ନିଜର ପଙ୍ଖା ବୋଲି ଭାବୁଛନ୍ତି କି ??????
..
….
ଏଠି କାହାଣୀ ଟି ଶେଷ ହୋଇ ଯାଇଛି । ଆଶା କରୁଛି ଆପଣଙ୍କ ମନକୁ ନିଶ୍ଚୟ ମନୋରଞ୍ଜନ କରିଥିବ ।

ନୀଳମାଧବ ଭୂୟାଁ ଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ଲିଖିତ…..


ଏହି ଗଳ୍ପ ର ଲିଙ୍କ୍ କୁ ଆଗକୁ ପଠେଇବାକୁ ଭୁଲିବେ ନାହିଁ ।

।।। ଧନ୍ୟବାଦ ।।।


If the contents are helpful to share them with your friends, Thanking You.

ସୀତା କୁଆଡେ ଗଲେ ???

ସୀତା କୁଆଡେ ଗଲେ, ସୀତା, odiastory, odiagalpa, oriya, galpa, galpa, odiastoryidea
ସୀତା କୁଆଡେ ଗଲେ
ବୟସ କୁ କିଏ ପଚାରେ । ବାଳୁତ ସମୟର କଥା । ଆଜି ଗାଁ ରେ ରାମାୟଣ ନାଚ ହେବ । ମନରେ କେତେ ଯେ ଆଶା ଆଉ ଅଭିଳାଷା । ରାମାୟଣ ନାଚରେ କଣ ? ତାହା ଜାଣିବାର ଇଚ୍ଛା ନଥିଲା। କେବଳ ଦୁଇଟି ଦୃଶ୍ୟ କୁ ଦେଖିବାକୁ ବହୁତ୍ ଇଚ୍ଛା ଥାଏ । ହନୁମାନ ଙ୍କ ନଡିଆ ଖିଆ ନାଚ ଏବଂ ସୀତା ଚୋରି !!
ଗୋଟିଏ ଦୃଶ୍ୟ ରେ ବହୁତ୍ ଖୁସି ଲାଗେ କିନ୍ତୁ ଅନ୍ୟ ଦୃଶ୍ୟରେ ଯେମିତି ଦୁଃଖ ଦେଇ ଚାଲି ଯାଏ। ଦୃଶ୍ୟ ଆରମ୍ଭ ହେବା ପୂର୍ବରୁ ମାଇକ ରେ କୁହାଯାଏ ଦୃଶ୍ୟ ବିଷୟରେ। ଦୃଶ୍ୟ କୁ ଦେଖିବାକୁ ଆଶା କୁ ଜାବୁଡି ଧରି ଥାଉ। ପ୍ରଥମ ଦୃଶ୍ୟ ଦେଖିବା ପରେ ଅନ୍ୟ ଦୃଶ୍ୟ କୁ ଦେଖିବାକୁ ଆତୁର ହେଉ। ଦ୍ଵିତୀୟ ଦୃଶ୍ୟ ପରେ ସମସ୍ତ ଙ୍କ ମନରେ ଦୁଃଖ ଭରି ଯାଏ। ପୁଣି ବାକି ଦୃଶ୍ୟ ଗୋଟିଏ ପରେ ଗୋଟିଏ ଚାଲିଥାଏ।
ରାତି ପାହି ସକାଳ ହୁଏ। ରଘୂପତି ରାଘବ ରାଜାରାମ… ସ୍ଵରରେ ରାମାୟଣ ନାଚ ସମ୍ପୂର୍ଣ ହୋଇ ଯାଏ । ସକାଳୁ ସମସ୍ତ କଳାକାର ନିଜ ବେଶ ଭୂଷା କୁ ବଦଳେଇ ଯେତେବେଳେ ବାହାରକୁ ଆସନ୍ତି ସେତେବେଳେ ମନରେ ପ୍ରଶ୍ନ ଉଠେ ।
ସୀତା ଅଭିନୟ କରିଥିବା ମହିଳା ଜଣଙ୍କ କୁଆଡେ ଗଲେ ??
ଝରକା ଦ୍ଵାରା ପେଣ୍ଟିଂ ରୁମ୍ ଭିତରକୁ ଦେଖିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିଲି କାଳେ ସେ ଭିତରେ ବସିଥିବେ । ସେଠୀ ମଧ୍ୟ ନାହାନ୍ତି । ମନରେ ସେହି ପ୍ରଶ୍ନ ?? ସୀତା କୁଆଡେ ଗଲେ ? ମୋ ଘନିଷ୍ଠ ବନ୍ଧୁ ସହିତ ଏହି ପ୍ରଶ୍ନ ବିଷୟରେ ଚର୍ଚ୍ଚା କରିଲି । ସେ ମଧ୍ୟ ଦ୍ଵନ୍ଦ ରେ ପଡ଼ିଗଲା। ଗୋଟିଏ ପ୍ରଶ୍ନ ର ଉତ୍ତର ପାଇବା ପାଇଁ ପ୍ରାୟ ୧୫ ମିନିଟ୍ ରୁ ଉର୍ଦ୍ଧ୍ବ ସମୟ ନଷ୍ଟ କରି ସାରିଲିଣି କିନ୍ତୁ ଉତ୍ତର ପାଉନି।
ଶେଷରେ ମୋର ପ୍ରଶ୍ନ ର ଉତ୍ତର ପାଇବା ପାଇଁ ବିଳମ୍ବ ନ କରି ପହଞ୍ଚିଲି କଳାକାର ମାନଙ୍କ ପାଖରେ। କଳାକାର ମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣକୁ ପଚାରିଲି ଯେ ଗତ ରାତିରେ ସୀତା ଅଭିନୟ କରୁଥିବା ମହିଳା ଜଣଙ୍କ କୁଆଡେ ଗଲେ?? ଏହି ପ୍ରଶ୍ନ ପରେ ସେ କଳାକାର ଜଣଙ୍କ ହସି ହସି ମୋତେ କହିଲେ ଯେ ସୀତା କୁ ରାବଣ ନେଇ ଚାଲି ଗଲା। ପୁଣି ପ୍ରଶ୍ନ, ନା ନା, ସେ କଥା ତ ରାମାୟଣ ରେ ଥିଲା। ମାତ୍ର ସେ ମହିଳା ଜଣଙ୍କ କୁଆଡେ ଗଲେ?? କଳାକାର ଜଣଙ୍କ ଉତ୍ତର ଦେଲେ । ସେ ତ ଗତ ରାତିରୁ ନାହାନ୍ତି । ମୁଁ ମଧ୍ୟ ଖୋଜି ପାଉନି । ଏହି ଉତ୍ତର ପରେ ଶାନ୍ତ ହେବାକୁ ବାଧ୍ୟ ହେଲି ।
କିଛି ସମୟ ପରେ ସମସ୍ତେ ବସ୍ ରେ ବସି ଫେରିଗଲେ ନିଜ ଗ୍ରାମକୁ । ପ୍ରଶ୍ନ ର ଉତ୍ତର ନ ପାଇଁ ମୁଣ୍ଡ କୁ ଆଉଁସି ଘରକୁ ଫେରୁଥିଲି । ବାରଣ୍ଡାରେ ମୋ ଭାଇ ପ୍ରଶ୍ନ କରିଲେ ? ସେମାନଙ୍କୁ କଣ ପ୍ରଶ୍ନ କରୁଥିଲୁ । ମୁଁ ଭାଇ ଙ୍କୁ ମୋ ପ୍ରଶ୍ନ ବିଷୟରେ ଜଣେଇଲି । ସେ ଅଳ୍ପ ହସି ମୋତେ କହିଲେ ତୁ ଯାହା ସହିତ କଥା ହେଉଥିଲୁ ସେ ଗତ ରାତିର ସୀତା ଥିଲା । ପୁଣି ମୁଣ୍ଡ କୁ ଆଉଁସି ପ୍ରଶ୍ନ କରିଲି। ସେ ତ ପୁଅ ପିଲା ଟିଏ?
ମୋତେ ଭାଇ ବୁଝେଇଲେ ଯେ ରଙ୍ଗମଞ୍ଚ ର ରାତ୍ରରେ ଏଠି ପୁରୁଷ ରଙ୍ଗ ପିନ୍ଧି ନାରୀର ରୂପ ଧାରଣ କରନ୍ତି ଏବଂ ରାତି ପାହିବା ପରେ ରଙ୍ଗ ଲିଭିଗଲେ ସେ ନିଜର ପ୍ରକୃତ ରୂପ କୁ ଫେରି ଯାଆନ୍ତି । ଏଠି ରଙ୍ଗ ର ଶକ୍ତି ଏତେ ପ୍ରଖର ଯେ ଗୋଟିଏ ପୁରୁଷ କୁ ନାରୀ କରି ପାରେ ସେଥିପାଇଁ ତୁ ଏଠି ସୀତା କୁ ଖୋଜି ପାଇବା ବହୁତ୍ କଷ୍ଟ……
ନୀଳମାଧବ ଭୂୟାଁ (ଲେଖକ)
ଲେଖକ ଙ୍କ ଅନ୍ୟ ଲେଖନୀ…

If the contents are helpful to share them with your friends, Thanking You.

ପାଉଁଚି

 
Paunchi

ଛମ୍ ଛମ୍ ଶବ୍ଦ କରି ଆଜି ପୁଣି ଥରେ ଦାଣ୍ଡ ର ପହରା ଦେଇ ଚାଲିଗଲା । ମନରେ ଆତୁର ଭରା ହୋଇ ବାହାର କୁ ଉଣ୍ଡିଲା ବେଳକୁ ଆମ ଗାଁ ର ନୁଆ ବୋହୂଟିଏ । ସତରେ ପାଉଁଚି ଗୁଡ଼ିକ ଖୁସିରେ ଏଵଂ ଉତ୍ସାହ ର ସହ ସେ ଆଚୁ ଲଗା ପାଦ ର ଗାର କୁ ଡେଇଁବାକୁ ସାହାସ କରୁ ନ ଥାନ୍ତି। ରୁଣୁ ଝୁଣୁ ଶବ୍ଦ ରେ ଆଜି ବଣ ମଲ୍ଲି ପରି କେହି ଜଣେ ଶବ୍ଦ ର ଗନ୍ଧ ଦେଇଗଲା ଏ ସକାଳୁଆ ସମୟ ଟା ରେ ।
କେଜାଣି ଭାରି ଇଚ୍ଛା ହେଲା ସେ ପାଦ ଦୁଇଟିକୁ ଦେଖିବାକୁ । ପୁଣି ମନରେ ଇଚ୍ଛା ରଖି ଅପେକ୍ଷା କରିଲି ସେ ଶବ୍ଦ ର ଗନ୍ଧ କୁ ପୁଣି ଥରେ ଅନୁଭବ କରିବା ପାଇଁ । କିଛି ସମୟ ର ଅନ୍ତରାଳରେ ଫେରି ଆସିଲା ସେ ପାଦ ଦୁଇଟି। ପୁଣି ଦଉଡ଼ି ଗଲି ବାରଣ୍ଡା କୁ ଦେଖିବାକୁ ପାଇଲି ଓଦା ପାଦ ରେ ନୂଆ ବୋହୁ ଟିଏ ପାଣି ମାଠିଆ ଟିଏ ଅଣ୍ଟାରେ ଧରି ଓଢଣା ରେ ନିଜ ସମ୍ମାନ କୁ ରକ୍ଷା କରି ଫେରି ଚାଲିଛି ନିଜ ଘର ଅଭିମୁଖେ। ସତରେ ମନ ଲୋଭା କରିଦିଏ ସେ ଛମ ଛମ ପାଉଁଚୀ ର ଶବ୍ଦ । ଯାହା ଆଜି ଧ୍ରୁବ ତାରା ପାଲଟି ଯାଇଛି ମୋ ଗାଁ ଦାଣ୍ଡ ପାଇଁ । 
ନୀଳମାଧବ ଭୂୟାଁ (ଲେଖକ)

If the contents are helpful to share them with your friends, Thanking You.

ଆମ ତାସ୍ ଖେଳ

ଆମ ତାସ ଖେଳ, ତାସ ଖେଳ, ଖେଳ
ଆମ ତାସ୍ ଖେଳ
ଆମ ତାସ୍ ଖେଳ
ଓଡ଼ିଶାରେ ପ୍ରତିବର୍ଷ ବହୁତ ଗୁଡ଼ିଏ ‌ପର୍ବ ପାଳନ ହୋଇଥାଏ। କଥାରେ ଅଛି ଯେ ବାର ମାସରେ ତେର ପର୍ବ । ଓଡ଼ିଶାର ପ୍ରତ୍ୟେକ ଜନ ସାଧାରଣ ଏହି ପର୍ବ ଗୁଡ଼ିକ ବହୁତ୍ ଖୁସିରେ ପାଳନ କରନ୍ତି । ସେମିତି ଓଡ଼ିଆ ରେ ଗୋଟିଏ ମାସ ହେଲା ଆଶ୍ଵିନ ମାସ । ଏହି ମାସରେ ମା ଦୁର୍ଗାଙ୍କୁ ପୂଜା କରାଯାଏ । ଏହି ପୂଜା କୁ ଦଶହରା ପୂଜା ବୋଲି ମଧ୍ୟ କୁହାଯାଇଥାଏ।
ଏହି ପୂଜା କୁ ଯେମିତି ସବୁ ସାଙ୍ଗ ମାନେ ଚାହିଁ ବସିଥାଉ। ସ୍କୁଲ ରୁ ଦଶ ଦିନର ଛୁଟି ମିଳିଥାଏ । ଏହି ଦଶ ଦିନର ଛୁଟି ହିଁ ଆମ ସବୁ ସାଙ୍ଗ ପାଇଁ ଖୁସି ର ପର୍ବ ହୋଇ ଯାଏ । ଯିଏ ଯେଉଁ ଠାରେ ଥାଏ ସଭିଏଁ ଗାଁ କୁ ଆସନ୍ତି। ମଜା ମସ୍ତି ହୋଇ ଥାଏ। ସମସ୍ତେ ଗାଁ କୁ ଆସିଲା ପରେ । ଆମର ଦଶହରା ପୂର୍ବ ଦିନ ରୁ ହିଁ ତାସ ଖେଳ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଯାଏ ।
ଖେଳ ରେ ମାମୁ ମାନେ, ଭାଇ ଭଉଣୀ, ମାଉସୀ ସଭିଏଁ ମିଶି ତାସ ଖେଳନ୍ତି। ବହୁତ ଖୁସି ଲାଗେ ସେହି ସମୟରେ।
ସେତେବେଳେ ମୁଁ ପଞ୍ଚମ ଶ୍ରେଣୀ ରେ ପଢୁଥାଏ। ବହୁତ ଛୋଟ ଥିଲି ବୋଲି ସେମାନେ ମୋତେ ସେମାନଙ୍କ ସହିତ ଖେଳିବାକୁ ମନା କରୁଥିଲେ। ମୋ ସାଙ୍ଗ ଆଉ ମୁଁ ସେଠୀ ବସି କି ସେମାନଙ୍କ ଖେଳ ଦେଖୁଥାଉ। ଦଶହରା ର ତାସ୍ ଖେଳ ମୋତେ ବହୁତ୍ ପସନ୍ଦ କିନ୍ତୁ ସେ ସମୟରେ ପାଖରେ ଟଙ୍କା ନଥାଏ ଖେଳିବା ପାଇଁ ।
ମୁଁ ଯେବେ ସେମାନଙ୍କୁ କହେ ସେମାନେ କୁହନ୍ତି ପଇସା ନେଇ ଆସେ ତେବେ ତୋତେ ଖେଳିବାକୁ ଦେବୁ । ମୁଁ ମୋ ଜେଜେବାପା ଙ୍କୁ ଯାଇ ପଇସା ମାଗେ । ଜେଜେବାପା ମୋତେ କେବେ ମନା କରନ୍ତିନି ଯେତେ ମାଗେ ଦେଇ ଦିଅନ୍ତି। ସେ ପଇସା ମୁଁ କାହାକୁ ଘରେ ନ ଜଣେଇ ଖେଳି ଦିଏ ଏବଂ ଖେଳରେ ହାରି ଯାଏ କାରଣ ସେ ଖେଳ ବିଷୟରେ ସେତେ ଧାରଣା ମୋର ନଥିଲା। କିଛି ଜାଣୁ ନଥିଲି କଣ ପାଇଁ ମୁଁ ହାରେ । ସେ ସମୟରୁ ଏବେ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସେମିତି ଦଶହରା ସମୟ ଆସିଲେ ତାସ ଖେଳ ହୁଏ ।
ଏବେ ମଧ୍ୟ ସେହି ତାସ୍ ଖେଳ ହୁଏ । ବର୍ତ୍ତମାନ ଆମେ ବହୁତ ସାଙ୍ଗ ହୋଇ ତାସ୍ ଖେଳୁ । ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ପାୟଲ୍, ଲକ୍ଷ୍ମୀ, ପିଙ୍କି, ରୋଜି, ଅଭୟ, ଲିଙ୍ଗରାଜ, ଦୀପକ୍, ଆଦିତ୍ୟ, ସାଗର, ତ୍ରିରଙ୍ଗା, ସାଲୁ, ରଶ୍ମିତା ଏବଂ ଲାଲା । ଆଉ ଦୁଇ ଜଣ ଆମ ଖେଳର ମୁଖ୍ୟ ବ୍ୟକ୍ତି ପ୍ରତିମା ମା, ଏବଂ ମନୁ ମା ଏଇ ଦୁଇ ଜଣ ଆମ ସଭିଙ୍କ ଠାରୁ ବଡ।
ଏହି ଖେଳ ରେ ସମସ୍ତେ ଅଲଗା ପ୍ରକାର ର ଖେଳ ଖେଳି ଥାନ୍ତି। ପ୍ରତି ବର୍ଷ ଖେଳ ରେ ସାଲୁ, ରଶ୍ମିତା ଏବଂ ପାୟଲ ଅଧିକା ଜିତି ଥାନ୍ତି । ଖେଳ ମଝିରେ ଆଦିତ୍ୟ ଆଉ କୁନାଲ୍ ବହୁତ୍ ମଜା କରନ୍ତି। ସେ ଦୁଇ ଜଣ ଖେଳରେ ‌ନ ଆସିଲେ ମଜା ନଥାଏ।
କିନ୍ତୁ ସବୁଠୁ ‌ଅଧିକା କୁନାଲ ହାରୁଥାଏ । ଏପଟେ ଆଦିତ୍ୟ ଆଉ ଦୀପକ୍, କୁନାଲ୍‌ କୁ ରଗେଇ ଥାନ୍ତି। ଯେତେବେଳେ ପଟ ଭଲ ଲାଗିବ !! ସେତେବେଳେ କୁନାଲ କିଛି କହିବ ନାହିଁ । ଯେତେବେଳେ ଭଲ ନ ଲାଗିବ ସେ ଖେଳ ଛାଡ଼ି ଯିବାକୁ କହିବ ସେତିକି ବେଳେ ଦୀପକ୍ ଗୋଟିଏ ମଜା କଥା କୁହେ। ସଭିଏଁ ହସନ୍ତି।
ପ୍ରତିମା ମା ମଧ୍ୟ ଅଲଗା ପ୍ରକାର ର ଖେଳାଳି।
ସେ ସବୁ ବେଳେ ପଟ ଯାହା ବି ଆସୁନା କାହିଁକି ସେ କାହାକୁ ଦେଖେଇ ବେନି। ଆଉ କମ୍ ପଟ ଥିବ ପଇସା ପକେଇବେ ପୁଣି କାହାର ଅଧିକା ଆସି ଥିଲେ ପଇସା ବାହାର କରି ଦେବେ। ଯାହାର ଭଲ ପଟ ଆସିଥିବା ତାକୁ ବି କହିବେ ପଟ ଦେଖା ବୋଲି।
ସାଗର ସବୁ ବେଳେ ଅନ୍ଧାରି କରିବ । ଅନ୍ଧାରି ପଟ ତାର ବହୁତ ଭଲ ରହିଥାଏ । ନ ଦେଖି ପଟକୁ ସେ ପଇସା ପକେଇ ଥାଏ । ଯିଏ ପଟକୁ ଦେଖି ବ ତ ସିଏ ଡବଲ୍ ପଇସା ପକେଇ ଥାଏ। ସାଗର ର ଲାଭ ହୋଇଥାଏ।
ମନୁ ମା ଯେତେବେଳେ ଭଲ ପଟ ଆସିବ ତ ବହୁତ ଖୁସି। ଆଉ ଯୋଉ ଥର ନ ଆସିବ ସେ ପଟ କୁ ସେ ଶୁଦ୍ଧ ଓଡ଼ିଆରେ ଗାଳି ଦେବେ । ସେଥିପାଇଁ ମଧ୍ୟ ସବୁ ହସି ଥାନ୍ତି। ମୁଁ ତ ଖେଳରେ କେବେ ଜିତି ନଥାଏ କିନ୍ତୁ ମୋର ଖେଳର ଶେଷ ଦିନ ମୋର ଯେମିତି ମଧ୍ୟ ଜିତା ହେବ। ଖେଳ ସମୟ ଫିକ୍ସ୍ ଥାଏ । ଦିନରେ ୧୨ଟାରୁ ୩ଟା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଆଉ ରାତିରେ ମଧ୍ୟ ଖାଇବା ପିଇବା ସାରି ୧୦:୩୦ରୁ ୧୨ଟା ୧ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଚାଲୁ ରହିଥାଏ। ସେ ଭିତରେ ଯାହାର ପଇସା ସରିଲା ସେ ଘରକୁ ଯାଇଥାଏ।
ସେଠୀ ସମସ୍ତେ ଅନ୍ୟ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ନୂଆ ନାମ ଦେଇ ଦିଅନ୍ତି । ଖେଳ ର ମଝିରେ ଭଲ ପଟ ଲାଗିଲେ ସେ ନା ରେ ଡାକନ୍ତି। ଖେଳ ସମୟରେ ଭାଇ ଭଉଣୀ ଭିତରେ ଯଦି ପଟ ଯୁଦ୍ଧ ହୁଏ ତେବେ ଅନ୍ୟ ମାନେ ଚିଡ଼େଇବା ସହିତ ଦୁଇ ଭାଇ ଭଉଣୀ ଭିତରୁ କିଏ ଜିତିବ ସବୁ ଦେଖୁଥାନ୍ତି । ବେଶି ମୋ ଭାଇ ଅଜୁ ସହ ମୋର ଏମିତି ହୁଏ ଆଉ ସେ ମୋତେ ହରେଇ ଥାଏ ଏମିତି ହସ ଖୁସିରେ ଚାଲିଥାଏ ତାସ୍ ଖେଳ।
ଆଶା କରୁଛି ଆପଣ ମଧ୍ୟ ଏମିତି ନିଜ ଘରେ ଏମିତି ମସ୍ତି କରୁଥିବେ ।
ଆପଣ ଙ୍କ ଘରେ କେଉଁ ମସ୍ତି ହୁଏ ଆଉ କଣକଣ ହୁଏ କମେଣ୍ଟ କରି ଜଣାନ୍ତୁ ।
ପୂଜା ସ୍ୱାଇଁ ( ଲେଖିକା)
ପୂଜା ସ୍ୱାଇଁ ଙ୍କ କିଛି ନୂତନ ଲେଖା ଗୁଡ଼ିକ
If the contents are helpful to share them with your friends, Thanking You.

କୁମାର ପୂର୍ଣ୍ଣିମା

କୁମାର ପୂର୍ଣ୍ଣିମା, କୁଆଁର ପୁନେଇଁ,kumar purnima
କୁମାର ପୂର୍ଣ୍ଣିମା
କୁମାର ପୂର୍ଣ୍ଣିମା
ପର୍ବ ପର୍ବାଣୀ ଯେବେ ଆସେ ମନୁଷ୍ୟ କୁ ଅଲଗା ଶାନ୍ତି ଅନୁଭବ ହୁଏ । ସେ ମଧ୍ୟରୁ କୁମାର ପୂର୍ଣ୍ଣିମା ଅନ୍ୟତମ । ଏହି ପର୍ବରେ ସମସ୍ତେ ଉତ୍ସବ କୁ ଆନନ୍ଦ ର ସହିତ ପାଳନ କରନ୍ତି । 
ଆଜିର ଚନ୍ଦ୍ର ଦର୍ଶନ ସବୁଠୁ ଅମୃତ ମୟ ଅନୁଭବ ହୁଏ । ଆଜି ର ଚନ୍ଦ୍ର ଦର୍ଶନ ରେ ନୟନ ସମ୍ବନ୍ଧିତ ରୋଗ ଦୂର ହୁଏ ବୋଲି କୁହାଯାଏ ।
ଏହି ପର୍ବକୁ ଓଡ଼ିଶାର ବିଭିନ୍ନ କୋଣରେ ବିଭିନ୍ନ ରୂପରେ ଉତ୍ସବ ମନାନ୍ତି ।
କୁମାର ପୂର୍ଣ୍ଣିମା, କୁଆଁର ପୁନେଇଁ, କୁମାରୀ ଉତ୍ସବ ଏବଂ ଗଜଲକ୍ଷ୍ମୀ ପୂଜା ନାମରେ ପାଳନ କରନ୍ତି।  
ଚନ୍ଦ୍ର କୁ ଲିଆ ଏବଂ ଉଖୁଡା ଆଞ୍ଜୁଳା ଟେକି ପୂଜା କରନ୍ତି । ଆଜି ଦିନରେ ତୁଳସୀ ଦେବୀ ସହିତ ଚନ୍ଦ୍ର ଙ୍କୁ ପୂଜା କରାଯାଏ।  
ଏହି ପର୍ବକୁ ଧାର୍ମିକ ରୀତି ଅନୁସାରେ ପୂଜିଲେ । ଧନ ଧାନ୍ୟ ହୁଅନ୍ତି । 
ଏହି ତିଥିରେ ମାତା ଗଜ ଲକ୍ଷ୍ମୀ ଙ୍କୁ ପୂଜା କରାଯାଏ ।  
ଆଜି ଦିନରେ କୁମାରୀ ମାନେ କାର୍ତ୍ତିକେୟ ଙ୍କୁ ପୂଜିଲେ ଉତ୍ତମ ବର ମିଳେ । 
କୁମାରୀ ମନେ ରାତି ସାରା ଉଜାଗର ରୁହନ୍ତି। ଉଜାଗର ପାଇଁ ସେମାନେ ବିଭିନ୍ନ ଖେଳ ଖେଳନ୍ତି । ଯେମିତି ତାସ ଖେଳ, କଉଡ଼ି ଖେଳ, ଚେସ ଏବଂ ଲୁଡୋ ଖେଳନ୍ତି ।
ଏହି ତଥ୍ଯ ଯଦି ଆପଣଙ୍କୁ ପସନ୍ଦ ଆସିଛି ତେବେ ନିଜ ସାଙ୍ଗ ମାନଙ୍କୁ ସେୟାର କରନ୍ତୁ। 
If the contents are helpful to share them with your friends, Thanking You.