ସମ୍ପର୍କ ଟା ମଳିନ ପଡ଼ିଯାଏ
କିଛି ଅଭୁଲା ସ୍ମୁତି କୁ ନେଇ
ଦୁଃଖ ଲାଗେ ସେଠି
ଯେବେ ସବୁ ପୁରୁଣା ଅନୁଭବ ହୁଏ
କିଛି ପୁରୁଣା ଜିନିଷ କୁ ନେଇ..
ଅଳ୍ପ ଭାବନାରେ ହଜି ଯାଏ ମୁଁ
ମାତ୍ର ତାହା କେବଳ କିଛି କ୍ଷଣ ପାଇଁ
ଜାଣିଛି ଫେରି ଆସିବ ନାହିଁ ସେ କ୍ଷଣ
ଏବଂ ସେ ପୁରୁଣା ସ୍ମୁତି ବହୁତ୍ ଦୁଃଖ ଦେବ
ତଥାପି ମୁଁ ଇତିହାସ ର
ସେ କାଳିମା ଭିତରେ ବଞ୍ଚିବାକୁ ଚାହେଁ
ପ୍ରକୃତରେ ତାହା ହିଁ ସତ୍ୟ
ଫେରିବନି କେବେ ସେ ସମୟ କାରଣ
ସେ ମୋ ଅଭୁଲା ଇତିହାସ ଟିଏ !!!
ନୀଳମାଧବ ଭୂୟାଁ ଙ୍କ ଲେଖନୀରୁ…
ଅନ୍ୟ କବିତା ଗୁଡ଼ିକ ପଢ଼ିବା ପାଇଁ ଏଠି କ୍ଲିକ୍ କରନ୍ତୁ
ଅନିତା ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ନିଜ ମୁଣ୍ଡ ଖଟେଇ କହିଲା, ମୁଁ କିଛି କରିନି ଯାହା କରିଛି ସବୁ ଏ ସିପ୍ରା କରିଛି । ସିପ୍ରା ରାଗରେ ଅନିତା ଆଡକୁ ଚାହିଁ ରହିଥାଏ। ପୋଲିସ କହିଲା ତମର ସବୁ ଭୁଲ ର ହିସାବ ଜେଲ୍ ଭିତରେ ହେବ। ଅନିତା ରାକେଶ ର ଗୋଡ଼ ତଳେ ପଡିଗଲା ଏବଂ ମୋର ଭୁଲ ହୋଇଗଲା ମୋତେ କ୍ଷମା କରିଦିଅ। ମୁଁ ଜେଲ୍ ଯିବାକୁ ଚାହୁଁ ନାହିଁ। ଆଉ ଭୁଲ କରିବି ନାହିଁ । ମୁଁ ବାପାଙ୍କୁ ସେବା କରିବି। ମୁଁ ତମ ଠାରୁ ଅଲଗା ହେବାକୁ ଚାହୁଁ ନାହିଁ । ବାକି ସମସ୍ତେ ମଧ୍ୟ ଆସି ପହଞ୍ଚି ଗଲେ। ଅନିତା, ମଧୁ ଏବଂ ସୁଧୀର କୁ ଦେଖି ଟିକେ ସାହାସ ପାଇଲା । ସେ ମଧୁ ଏବଂ ସୁଧୀର କୁ ଅନୁରୋଧ କରି କହିଲା, ଜିଜୁ ତମେ ତାଙ୍କୁ ଟିକେ ବୁଝାଇ କୁହ। ମଧୁ, ତୁ ତ କହ। ମଧୁ କହିଲା, ଛି..ତୋତେ ମୋ ସାଙ୍ଗ କହିବାକୁ ଖରାପ ଲାଗୁଛି । ଆଜି ତୋର ସବୁ କଳା କର୍ମ ମୁଁ CCTV ରେ ଦେଖି ମୋତେ ବିଶ୍ୱାସ ହେଉ ନଥିଲା। ତୁ ଏମିତି ଗୃହ ଚଣ୍ଡୀ ପାଲଟି ଯିବୁ ବୋଲି ମୁଁ କେବେ ଭାବି ନଥିଲି । ତୋର ଭୁଲ କୁ ଲୁଚେଇ ମୁଁ ରାକେଶ ର ଜୀବନ ନଷ୍ଟ କରିଛି ବୋଲି ମୋତେ ଏବେ ଅନୁତାପ ହେଉଛି । ରାକେଶ ଆଗରେ ମଧୁ ହାତ ଯୋଡ଼ି କହିଲା । ରାକେଶ ମୋତେ କ୍ଷମା କରିବ ମୋ ସାଙ୍ଗ ପାଇଁ ମୁଁ ବହୁତ୍ ଲଜ୍ଜିତ । ଅନିତା କୁ କେବେ କ୍ଷମା କରିବ ନାହିଁ। ସେ କଲେଜ ସମୟରୁ ଖରାପ ଥିଲା କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଭାବିଥିଲି କାଳେ ସେ ସୁଧୁରି ଯିବ କିନ୍ତୁ ମୋ ଭାବନା ଭୁଲ ଥିଲା। ରାକେଶ କହିଲା, କିଛି ନାହିଁ ଭାଉଜ। ତମେ କାହିଁକି କ୍ଷମା ମାଗୁଛ। ଏ ଗୃହ ଚଣ୍ଡୀ କୁ ଦଣ୍ଡ ଦରକାର। ପୋଲିସ ବାବୁ ଅନିତା କୁ ନେଇ ଯାଆନ୍ତୁ। ପ୍ରମାଣ ମୁତାବକ ଯାହା ଦଣ୍ଡ ଦେବାର ଅଛି ଆଇନ ଦେବ । କିନ୍ତୁ ଅନିତା ଅନୁରୋଧ କରି ଚାଲିଥାଏ ପ୍ଲିଜ୍ ରାକେଶ ମୋତେ କ୍ଷମା କର, ମୋତେ କ୍ଷମା କର। ରାକେଶ ରାଗରେ ଅନିତା ଆଡକୁ ଚାହିଁ ରହିଥାଏ, କିଛି କହୁ ନଥାଏ।
ତାପରେ ମହିଳା ପୋଲିସ ଅଫିସର ଅନିତା ଆଉ ସିପ୍ରା କୁ ଜେଲ୍ ନେଇ ଗଲେ। ରାକେଶ ମଧ୍ୟ ନିରୁପାୟ ଥିଲା । ସେ ବାଧ୍ୟ ହେଲା ଯେ ଏମିତି ଗୃହ ଚଣ୍ଡୀ କୁ ଉଚିତ୍ ଦଣ୍ଡ ଯଦି ଦିଆ ନ ଯିବ ତେବେ କାଲି ସେ ମୋ ଜୀବନ ସହିତ ଖେଳିବ । ଅନିତା ଏବଂ ସିପ୍ରା ର ଜେଲ୍ ପରେ କେସ କୋର୍ଟ ରେ ଯାଇ ପହଁଚିଲା । ସେଠି ମଧ୍ୟ ଅନିତା ଏବଂ ସିପ୍ରା ଦୋଷୀ ସାବ୍ୟସ୍ତ ହେଲା ଏବଂ କିଛି ବର୍ଷ ପାଇଁ କାରାଗାର ର ଶୁଣାଣି ହେଲା ।
ଏପଟେ ରାକେଶ ମଧ୍ୟ ଛାଡ଼ପତ୍ର ପାଇଁ ଅପିଲ କରିଥିଲା ଏବଂ ପରେ ଦୁହିଁଙ୍କ ଛାଡ଼ପତ୍ର ମଧ୍ୟ ହୋଇଗଲା। ବର୍ତ୍ତମାନ୍ ରାକେଶ ସ୍ଥିର କରିଲା ଯେ ସେ ଏକା ରହିବ ଏବଂ ନିଜ ଘର ମଧ୍ୟ ବଦଳି କରି ଷ୍ଟୁଡ଼ିଓ କରିଥିବା ଘରରେ ବାପାଙ୍କ ସହିତ ରହିଲା। କାମବାଲୀ ଆସେ କେବଳ ବାପାଙ୍କ ସେବା ଏବଂ ରୋଷେଇ କରିବା ପାଇଁ । ଯେବେ ରାକେଶ ବାହାରକୁ ଯାଏ କାମବାଲୀ ନିଜ ବାପା ଭଳି ରାତି ରହି ବାପାଙ୍କ ସେବା ମଧ୍ୟ କରେ ।
ତେବେ କାହାଣୀ ଟି ଏତିକି ଥିଲା ଏଵଂ ଏହି କାହାଣୀ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ କାଳ୍ପନିକ ଅଟେ ଏଠି ଲେଖକ କୌଣସି ବ୍ୟକ୍ତି ବିଶେଷ କୁ ଇଙ୍ଗିତ କରି ଏହି କାହାଣୀ କୁ ପଦାର୍ପଣ କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରି ନାହାନ୍ତି ।
ତେବେ କାହାଣୀ କୁ ଶେଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଧର୍ଯ୍ୟ ର ସହିତ ପଢ଼ି ଥିବାରୁ ଆପଣଙ୍କୁ ଲେଖକ ଙ୍କ ତରଫରୁ ଅଶେଷ ଅଶେଷ ଧନ୍ୟବାଦ।
ଆପଣଙ୍କ ପ୍ରିୟ ଗାଳ୍ପିକ
ନୀଳମାଧବ ଭୂୟାଁ
.
.
.
.
ଏହି କାହାଣୀ ଟି ନୀଳମାଧବ ଭୂୟାଁ ଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ଲିଖିତ। ତାଙ୍କର ଲିଖିତ ଅନ୍ୟ କାହାଣୀ ଗୁଡ଼ିକ ପଢ଼ିବା ପାଇଁ ତଳେ ଦିଆ ଯାଇଥିବା ଲିଙ୍କ କୁ କ୍ଲିକ୍ କରନ୍ତୁ
Part-1 କୁ ପୁଣି ଥରେ ପଢ଼ିବା ପାଇଁ ଏଠି କ୍ଲିକ୍ କରନ୍ତୁ
ରାକେଶ , ଅନିତାକୁ ମେଡ଼ିକାଲ ବାହାର କୁ ଡାକି ନିଶା ଔଷଧ ବିଷୟରେ ପଚାରିଲା । ସେ ପୁଣି ମିଛ ଉପରେ ମିଛ କହି ଚାଲିଲା। ସେ ନିଜ ଭୁଲ ମାନିଲା ନାହିଁ । ମାତ୍ର ଅନିତା ର ଆଖି ଦେଖି ରାକେଶ ଜାଣି ପାରୁଥିଲା। କିନ୍ତୁ ରାକେଶ ମଧ୍ୟ ଚୁପ୍ ନ ରହି କହି ଉଠିଲା, ମୁଁ ଜାଣି ସାରିଲିଣି ଏ ସବୁ ତମେ କରୁଛ। କେବଳ ପ୍ରମାଣ ନାହିଁ ବୋଲି ମୋତେ ଆଉ ମୋ ବାପାଙ୍କୁ ହଇରାଣ କରୁଛ ନା ?? ଅନିତା ମଧ୍ୟ କହି ଉଠିଲା, ହଁ ହଁ ଏ ସବୁ ମୁଁ କରୁଛି । ତମେ ପ୍ରମାଣ ନେଇ ଆସ ଆଉ ବେଶୀ କିଛି କହିବ ତେବେ ମହିଳା କମିଶନ ରେ ଯାଇ ତୁମ ନାମରେ ଅଭିଯୋଗ କରି ତୁମକୁ ଜେଲ୍ ପଠେଇବି ଆଉ ତୁମ ବାପାଙ୍କୁ ସିଧା ଉପରକୁ । ରାକେଶ ରାଗରେ ଜଳୁ ଥାଏ । ଅନିତା ମେଡିକାଲ କୁ ନ ଯାଇ ଗାଡ଼ି ଭିତରେ ବସି ରହିଲା । ସେ ମନେ ମନେ ଭାବୁଥିଲା ଏଥର କିଛି ବଡ ପଦକ୍ଷେପ ନେବ ବୋଲି । ସେ ମନେ ମନେ ରାଗରେ ଜଳୁଥାଏ , ରାକେଶ ମଧ୍ୟ ମନରେ ସ୍ଥିର କରି ସାରିଥିଲା ଯେ ଶେଷ ଉପାୟ ହେଲା ଯେ ଛାଡ଼ପତ୍ର ଆଉ ଯଦି ପ୍ରମାଣ ମିଳେ ତେବେ ସିଧା ଜେଲ୍ ପଠେଇବି। ଆଉ ଏହି ଗୃହ ଚଣ୍ଡୀ କୁ ସମ୍ଭାଳିବା ଅସମ୍ଭବ ହୋଇଗଲାଣି।
ସେପଟେ ସିସିଟିଭି ଫିଟ୍ ହୋଇ ସାରିଥିଲା ଏବଂ ପୋଲିସ କୁ ମଧ୍ୟ ଖବର ଦେଇ ସତର୍କ କରି ରଖିଥିଲା ସୁଧୀର । ସଭିୟେଁ ଘରକୁ ଆସିଲେ ଏବଂ ରାକେଶ କହିଲା ମୋର ବାହାଘର କଲ୍ ଅଛି ମୁଁ କାଲି ସନ୍ଧ୍ୟାରେ କିମ୍ବା ତା ପର ଦିନ ସକାଳେ ଆସିବି କହି ଚାଲିଗଲା। ଅନିତା କୁ ପୁଣି ମଉକା ମିଳିଲା ଏବଂ ମନେ ମନେ ଭାବିଲା । ଏ ବୁଢ଼ା କୁ ଆଜି ସିଧା ଉପରକୁ ପଠେଇବି। ମୋତେ କିଛି ବି କରିବାକୁ ପଡେ ତେବେ କରିବି। ସେପଟେ ରାକେଶ ସୁଧୀର , ରାକେଶ ର ଘର ଠାରୁ କେବଳ ୫୦ ମିଟର ଦୂରରେ ତାର ସାଙ୍ଗ ଘରେ ବସି ସିସିଟିଭି ରେ ସବୁ ଦେଖୁଥାନ୍ତି ଏବଂ ସିସିଟିଭି ରୁମ୍ ରେ ଗୋଟିଏ ସ୍ପେସିଆଲ ପୋଲିସ୍ ଅଫିସର୍ ଦେଖିବାକୁ ବସିଥିଲେ। ପୋଲିସ ର ଯୋଜନା ମୁତାବକ ରାକେଶ ସବୁ କଥା ମାନି ପୋଲିସ କୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିବାକୁ ଲାଗିଥିଲା । କିନ୍ତୁ ଏତିକି ବିଶ୍ୱାସ ଥିଲା ଯେ ଅନିତା ଯାହା ଭୁଲ କାମ କରିବାର ଅଛି ଆଜି ହିଁ କରିବ ଅବା କାଲି ସକାଳ ଭିତରେ କରିବ । ସମସ୍ତେ କେବଳ ପ୍ରମାଣ ଅପେକ୍ଷାରେ ଥିଲେ ।
ଅନିତା ମଧ୍ୟ ବହୁତ୍ ଚାଲାକ୍ ସେ ମଧ୍ୟ ଭାବିଲା ରାକେଶ ଆଉ ସୁଧୀର ମିଶି ଘରେ ସିସିଟିଭି ଲଗେଇ ନାହାନ୍ତି ତ ? ସେ ଭାବନାରେ ଅନିତା ପ୍ରଥମେ ପୁରା ଘର ଚେକ୍ କରିଲା କିନ୍ତୁ ଭାଗ୍ୟ ବଶତଃ ସେ କିଛି ମଧ୍ୟ ପାଇଲା ନାହିଁ କିନ୍ତୁ ବାପାଙ୍କ ଶୋଇବା ଘର, ରାକେଶ ର ବେଡ୍ ରୁମ୍ ଏବଂ ରୁମ୍ ରେ ସିସିଟିଭି ଲାଗିଥାଏ ଏବଂ ଯାହା କଥା ବାର୍ତ୍ତା ହେବ ତାହା ମଧ୍ୟ ଶୁଣି ପାରୁଥିଲେ ଏବଂ ଏଥର ଅନିତା ଭାବିଲା ଏଥର ସେ ସିଧା ଉପରକୁ ପଠେଇବା ବ୍ୟବସ୍ଥା କରିବ। ସେ ତାର ଅନ୍ୟ ଏକ ସାଙ୍ଗ ସିପ୍ରା କୁ ଫୋନ୍ କରି ଡାକିଲା। ସିପ୍ରା ହେଉଛି ତାର କଲେଜ କ୍ଲାସ୍ ମେଟ୍ । ସେ ତାର ନୂଆ ବଏଫ୍ରେଣ୍ଡ କୁ ମଧ୍ୟ ଡାକିଲା କିନ୍ତୁ ସେ କିଛି କାମ ବ୍ୟସ୍ତ ଯୋଗୁ ସେ ଫୋନ୍ ରେ ମନା କରିଦେଲା ଏହା ସବୁ ପୋଲିସ ଏବଂ ରାକେଶ CCTV ରେ ଦେଖି ପାରୁଥିଲେ । ସିପ୍ରା ଜଣେ ଚରିତ୍ର ହିନ ମହିଳା ଟିଏ ସେ ତାର ପ୍ରଥମ ସ୍ବାମୀ କୁ ବିଷ ଦେଇ ମାରି ନିଜ ପ୍ରେମିକା ସହ ଦ୍ଵିତୀୟ ବିବାହ କରିଛି କିନ୍ତୁ ତଥାପି ଅନ୍ୟ ଏକ ପ୍ରେମିକା ସହିତ ସମ୍ପର୍କରେ ଅଛି । ଲାଗୁଥିଲା ଏହି ଯୋଜନା ବିଷୟରେ ସେ ଦୁଇ ଜଣ ଆଗରୁ ଏ ବିଷୟରେ କଥା ହୋଇ ସାରି ଥିଲେ । ଅନିତା ବାପାଙ୍କୁ ପୁଣି ନିଶା ଔଷଧ ଦେଇ ଦେଲା ।
ସିପ୍ରା ସ୍କୁଟି ରେ ଆସି ପହଞ୍ଚିଲା ଏବଂ ନିଜ ବ୍ୟାଗ୍ ରୁ ହେଣ୍ଡ gloves ବାହାର କରି ଅନିତା କୁ ଦେଇ କହିଲା ତାକୁ ପିନ୍ଧି ନେ ଏବଂ କହିଲା ଯାହା କରିବା ଜଲ୍ଦୀ କରିବା । ସିପ୍ରା ପଚାରିଲା କଣ କରିବା?? ଅନିତା କହିଲା ଏ ବୁଢାକୁ ଉପରକୁ ପଠେଇବାକୁ ପଡ଼ିବ । ସିପ୍ରା ପଚାରିଲା କେମିତି ଆଉ କଣ ଭାବିଛୁ କହ। ଅନିତା କହିଲା ଗଳା ଚିପି ମାରିଦେବା। ସିପ୍ରା କହିଲା ନା, ନା, ପୋଷ୍ଟ ମୋର୍ଟମ୍ ହେଲେ ଜଣା ପଡ଼ିଯିବ । ଶୁଣ ତକିଆ ମୁହଁରେ ଦେଇ ମାରିଦେବା। ଅନିତା ସିପ୍ରା କଥା ରେ, ହଁ ଭରିଲା। ସେପଟେ ଏଇ କଥା ହେବା ଭିତରେ ରାକେଶ ଆଉ ଦୁଇଟି ମହିଳା ପୋଲିସ ପାଖ ଘର ଛାତ ଦେଇ ଘର ଭିତରକୁ ପଶି କେବଳ ସମୟ କୁ ଅପେକ୍ଷା କରିଥିଲେ । କେତେବେଳେ ସେମାନେ ଏମିତି କିଛି କାମ କରିବେ ଆଉ ତାଙ୍କୁ ପ୍ରମାଣ ସହିତ ଧରିବୁ ବୋଲି । ମାତ୍ର ସେ ସମୟ ବହୁତ୍ ବିପଦ ଜନକ ଥିଲା । ଦେଖୁ ଦେଖୁ ସେ ସମୟ ମଧ୍ୟ ଆସି ପହଂଚି ଗଲା। ସେମାନେ ତକିଆ ମୁହଁରେ ଦେଇଛନ୍ତି ନା ନାହିଁ, ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ଦୁହେଁ ପୋଲିସ ଆଉ ରାକେଶ ପହଁଚିଗଲେ ଏବଂ ବୁଢ଼ା ବାପା ଙ୍କୁ ବଞ୍ଚେଇବାରେ ସଫଳ ମଧ୍ୟ ହେଲେ। ଅଳ୍ପ ଭୁଲ ରେ ଜୀବନ ମଧ୍ୟ ଚାଲି ଯାଆନ୍ତା କିନ୍ତୁ ରାକେଶ ଆଉ ପୋଲିସ କର୍ମୀ ସତର୍କ ଥିବାରୁ ପ୍ରମାଣ ମଧ୍ୟ ମିଳିଲା ଆଉ ଜୀବନ ମଧ୍ୟ ବଞ୍ଚିଗଲା। ଅନିତା ଡରରେ ଥରିବାକୁ ଲାଗିଲା । ସିପ୍ରା ଭାବିଲା ଖସିଯିବ କିନ୍ତୁ ପୋଲିସ ତାକୁ ଧରି ନେଲେ ।
To be continued…..
ଆଗକୁ ପଢ଼ିବେ : ମଧୁ କହିଲା, ଛି..ତୋତେ ମୋ ସାଙ୍ଗ କହିବାକୁ ଖରାପ ଲାଗୁଛି । ଆଜି ତୋର ସବୁ କଳା କର୍ମ ମୁଁ CCTV ରେ ଦେଖି ମୋତେ ବିଶ୍ୱାସ ହେଉ ନଥିଲା। ତୁ ଏମିତି ଗୃହ ଚଣ୍ଡୀ ପାଲଟି ଯିବୁ ବୋଲି ମୁଁ କେବେ ଭାବି ନଥିଲି ।
ଏହି କାହାଣୀ ଟି ନୀଳମାଧବ ଭୂୟାଁ ଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ଲିଖିତ। ତାଙ୍କର ଲିଖିତ ଅନ୍ୟ କାହାଣୀ ଗୁଡ଼ିକ ପଢ଼ିବା ପାଇଁ ତଳେ ଦିଆ ଯାଇଥିବା ଲିଙ୍କ କୁ କ୍ଲିକ୍ କରନ୍ତୁ
ରାକେଶ ମଧ୍ୟ ନିରୁପାୟ ଥିଲା । ତାକୁ କିଛି ବୁଦ୍ଧି ବାଟ ଦେଖା କୁ ନଥିଲା କଣ କରିବ ? ସେ ପହଞ୍ଚିଲା ସୁଧୀର ପାଖରେ। ସୁଧୀର କୁ ସବୁ କଥା ଜଣାଇଲା । ସୁଧୀର ବିଶ୍ୱାସ କରିଲା ନାହିଁ । କହିଲା ତୋର ଭାବନା ଭୁଲ । ଅନିତା ବହୁତ୍ ଭଲ ଝିଅ ରେ। ରାକେଶ କହିଲା । ଭଲ ଥିଲା କିନ୍ତୁ ଏବେ ନାହିଁ । ସେ ଅନିତା ଯିଏ ପ୍ରଥମ ଦେଖାରେ ମୋତେ ଭଲ ପାଇ ବସିଥିଲା । ଆଜି ସେ ଭଲ ପାଇବା ଆଉ ନାହିଁ । ତୋତେ କହିବା ଭୁଲି ଯାଇଥିଲି । ତାର କଳା କାରନାମା ଶୁଣିବୁ ତେବେ ତୁ ମଧ୍ୟ ପାଗଳ ହୋଇ ଯିବୁ । ଭାଉଜ ର ସାଙ୍ଗ ବୋଲି ତୋତେ କହିବା ମଧ୍ୟ ମୋତେ ଠିକ୍ ଲାଗୁ ନଥିଲା ।
ସୁଧୀର ଆଉ କଣ କରିଛି କି? ରାକେଶ ହଁ ରେ ଭାଇ !! ତୋତେ ତ କେବଳ ବାପା କଥା କହିଲି । ସେ ଆଗରୁ ଖରାପ ଅଛି… ତାକୁ ଚିହ୍ନିବା ମୋର ଭୁଲ ଥିଲା । ଦିନେ ଇଚ୍ଛା ହେଲା ତମ ଦୁଇ ଜଣ ଙ୍କୁ ପଚାରିବି ଅନିତା ର ଚରିତ୍ର କେମିତିକା କିନ୍ତୁ ଭାଉଜଙ୍କ ଘନିଷ୍ଠ ସାଙ୍ଗ ବୋଲି ପଚାରିଲି ନାହିଁ ।
ସୁଧୀର, ମାନେ ??
ରାକେଶ, ଶୁଣ?? ବିଶ୍ୱାସ ତୋର ହେବ କି ନାହିଁ ମୁଁ ଜାଣିନି ?? କିନ୍ତୁ ଏହା ସତ ? ୪ ମାସ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଠିକ୍ ଥିଲା । ୪ ମାସ ପରେ ସେ ନିଜ ଗାଁ କୁ ଯାଇଥିଲା ଆସିଲା ପରେ ସେ ଯେମିତି ବଦଳି ଯାଇଥିଲା । ଘରେ ସବୁବେଳେ ମୋବାଇଲ ଚାର୍ଟିଂ କରୁଥିବ। କିଏ ପଚାରିଲେ କହିଲା କି ମୋର ଗୋଟିଏ କ୍ଲାସ ମେଟ୍ ଝିଅ । ମୁଁ ଅଧିକ ପ୍ରଶ୍ନ କରେ ନାହିଁ । ଦିନ ସାରା କାମ ବ୍ୟସ୍ତ ରେ ମୁଣ୍ଡ ବଥାହେଉଥାଏ ଏବଂ ମୁଁ ଶୀଘ୍ର ଶୋଇ ପଡେ । ସେ ରାତି ୨-୩ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମେସେଜ କରୁଥାଏ ବେଳେବେଳେ ଶୁଭୁନି ଶୁଭୁନି କହି ବାଥ୍ ରୁମ୍ ରେ ଯାଇ କଥା ହୁଏ । ମୁଁ ଏତେ ଧ୍ୟାନ ଦିଏନି । ମୋତେ କେବେ ସନ୍ଦେହ ହେଉ ନଥିଲା । ସେ ଆସିବାର ୫ ଦିନ ପରେ ଦିନ ବେଳେ ମୁଁ ଷ୍ଟୁଡ଼ିଓ ରେ ଥିବା ସମୟରେ ଗୋଟିଏ ଯୁବକ ମୋ ଘରକୁ ଆସିଥିଲା ବୟସ ହାରାହାରି ୨୮ ହେବ । ମୋ ସାଙ୍ଗ ବେଣୁଧର ପଚାରିଲା ଯେ ସେଦିନ Bullet ରେ କିଏ ଆସିଥିଲା ରେ ? ଏହି କଥା ମୁଁ ଅନିତା କୁ ପଚାରିଲି ? ସେ କହିଲା ମୋ ସାଙ୍ଗର ଭାଇ । ମୁଁ ଏତେ ପ୍ରଶ୍ନ କରିଲି ନାହିଁ। କିନ୍ତୁ ପ୍ରକୃତରେ ସେ ତା ସହିତ ମେସେଜ ଏବଂ କଥା ହେଉଥାଏ। ମୁଁ ଦିନେ ମୋବାଇଲ ଚେକ୍ କରିଲି । ମୋବାଇଲ୍ ରେ କିଛି ପାଇଲି ନାହିଁ । ସବୁ ମେସେଜ ଡିଲିଟ କରି ଦେଉ ଥାଏ । ଏମିତି ପୁଣି ସାତ ଦିନ ପରେ ପୁଣି ସେହି ପୁଅ ଆଉ ଗୋଟିଏ କାହାର ବାଇକ୍ ନେଇ ଆସିଥିଲା । ସେଦିନ ଆମ ଗାଁ ର ସାଙ୍ଗ ମାନେ ଫଟୋ ଉଠେଇ ରଖିଥିଲେ । ସେ ଫଟୋ କୁ ନେଇ ଅନିତା କୁ ପଚାରିଲି ସେ ପ୍ରଥମେ ମନା କରିଲା କିନ୍ତୁ ପରେ ମାନିଗଲା ଏବଂ କହିଲା ମୋର ଭୁଲ ହୋଇ ଯାଇଛି ରାକେଶ । ସେ ମୋ ପିଲା ଦିନ ର ସାଙ୍ଗ ସେ ମୋତେ ଭଲ ପାଉଥିଲା । କିନ୍ତୁ ଏବେ ସେ ମୋତେ ଭଲ ପାଉନି । ସେ ମୋତେ ରାଣ ଦେଇ କହିଲା ଆଉ କେବେ କଥା ହେବି ନାହିଁ କିନ୍ତୁ ତାହା କେବଳ ମିଛ ଥିଲା ସେ ଏବେ ମଧ୍ୟ ଲୁଚି ଲୁଚି କଥା ହେଉଛି କିନ୍ତୁ ପ୍ରମାଣ ଅଭାବ ଯୋଗୁ ମୁଁ କିଛି କରି ପାରୁନି। ସୁଧୀର କହିଲା ଏତେ ଘଟଣା ଘଟି ଗଲାଣି ତୁ ମୋତେ ଏବେ କହୁଛୁ । ରାକେଶ କହିଲା, ମୋ ଲାଇଫ୍ ତ ଖରାପ କରୁଛି ମୋ ବାପାଙ୍କ ଜୀବନ ପ୍ରତି ମୋତେ ଖରାପ ସଂକେତ ଦେଖା ଗଲାଣି ।
ହଉ ଶୁଣ , ଅନିତା କୁ ଆଉ ଥରେ ଚେତାବନୀ ଦେ। ଯଦି ନ ମାନିବେ ତେବେ ଅନ୍ୟ ରାସ୍ତା ଦେଖିବା । ରାକେଶ ଅନ୍ୟ ଚିନ୍ତା କଣ ? ସିଧା ଛାଡ ପତ୍ର ଦେବୀ । ମୁଁ ଜାଣିଛି ସେ ମାନିବ ନାହିଁ । ହଉ ତୋ କଥାରେ ମୁଁ ତାକୁ ଶେଷ ଥର ପାଇଁ ଚେତାବନୀ ଦେଉଛି।
ଘରକୁ ଆସି , ଅନିତା କୁ ଚେତାବନୀ ଦେବା ପରେ ସେ କହିଲା । ମୋତେ ଫାଲତୁ ଧମକ ଦିଅ ନାହିଁ । ଯଦି ପ୍ରମାଣ ଅଛି ତେବେ ପ୍ରମାଣ ନେଇ ମୋ ସହିତ କଥା ହୁଅ । ରାକେଶ ମଧ୍ୟ ଚୁପ୍ ଥିଲା । ଏମିତି ପୁଣି ୧୦ ଦିନ ଭଲରେ ବିତିଗଲା । କିନ୍ତୁ କୁକୁର ଲାଞ୍ଜ ସହଜରେ ସିଧା ହେବନି । ରାକେଶ ଷ୍ଟୁଡିଓ କାମରେ ତିନି ଦିନ ପାଇଁ ବାହାରକୁ ଯାଇଥାଏ । ରାକେଶ ନଥିବା ସମୟରେ ଅନିତା ର ସେ କ୍ଲାସ୍ ମେଟ୍ ପୁଅ ପୁଣି ଘରକୁ ଆସିଥାଏ ଏବଂ ସେ ଗୋଟିଏ ଦିନ ଘରେ ରହିଥିଲା । ଏହି ଖବର ଗାଁ ସାଙ୍ଗ ମାନେ , ରାକେଶ କୁ ଫୋନ୍ ଦ୍ଵାରା ଜଣାଇଲେ । ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ରାକେଶ ଭିଡିଓ କଲ୍ କରି ଅନିତା କୁ ଦେଖିଲା ଯେ ସେ ଘରେ ଏକା ଥିଲା । ରାକେଶ ମନରେ ସନ୍ଦେହ ଥିଲା । ସେ ଷ୍ଟୁଡିଓ କାମରେ ଯାଇଥାଏ ସତ କିନ୍ତୁ ମନ ତାର ଏଠି ଥାଏ । ରାକେଶ ଯେତେବେଳେ ଅନିତା କୁ କଲ୍ କରେ ସେତେବେଳେ ବାପା ଶୋଇ ରହୁଛନ୍ତି। ସେ ଦୁଇ ଦିନ ଭିତରେ ଫେରି ଆସିଲା। ଏଥର ମଧ୍ୟ ଅନିତା ର ସେହି ପୁରୁଣା ବାହାନା ଆଉ ମିଛ।
ରାକେଶ, ପୁଣି ସୁଧୀର ପାଖରେ ପହଞ୍ଚିଲା। ସୁଧୀର, ଆଇଡିଆ ଦେଲା ଯେ । ତୁ ଘରେ ସିସିଟିଭି ଲଗେଇ ଦେ । ପୁରା ସତ ଧରା ପଡ଼ିଯିବ । ରାକେଶ ପଚାରିଲା ଲଗେଇବି କେମିତି ? ସୁଧୀର କହିଲା , ଆଗାମୀ ମଙ୍ଗଳ ବାର ଦିନ ତୋ ବାପା ସହିତ ଅନିତା କୁ ମଧ୍ୟ ମେଡ଼ିକାଲ ନେଇ ଯା । ତମକୁ ଘଣ୍ଟେ ଦୁଇ ଘଣ୍ଟା ସମୟ ଲାଗିବ ? ସେ ସମୟ ଭିତରେ ମୁଁ ମୋ ସାଙ୍ଗକୁ ନେଇ ସିସିଟିଭି ଫିଟ୍ କରିଦେବୁ । ଆଉ ସେମିତି ହିଁ ହେଲା । ମଙ୍ଗଳ ବାର ଦିନ ମେଡ଼ିକାଲ ରେ ପହଞ୍ଚିଲେ। ଡାକ୍ତର ଙ୍କ କଥା ଶୁଣି ତାର ମୁଣ୍ଡ ବହୁତ୍ ଖରାପ୍ ହେଲା । ଡାକ୍ତର କହିଲେ । ପରାଲିଶିସ ଠିକ୍ ହେବା ମେଡିସିନ ଦେବା ବଦଳରେ ତାକୁ ନିଶା ଔଷଧ କିଏ ଦେଉଥିଲା । ରାକେଶ, ରାଗରେ ଜଳୁଥିଲା । ଡାକ୍ତର କହିଲେ ନିଶା ଔଷଧ ର ଡୋଜ୍ ଯଦି ଅଧିକ ହୁଏ, ତେବେ ତୁମ ବାପାଙ୍କ ଦେହ ରେ ଓଲଟା ପରିବର୍ତ୍ତନ ଦେଖା ଦେବା ସହିତ ଜୀବନ ଯିବାର ମଧ୍ୟ ସମ୍ଭାବନା ହୋଇପାରେ, ଧ୍ୟାନ ଦିଅ।
To be continued…….
ଆସନ୍ତା କାଲି ପଢ଼ିବେ : ଅନିତା ମଧ୍ୟ କହି ଉଠିଲା, ହଁ ହଁ ଏ ସବୁ ମୁଁ କରୁଛି । ତମେ ପ୍ରମାଣ ନେଇ ଆସ ଆଉ ବେଶୀ କିଛି କହିବ ତେବେ ମହିଳା କମିଶନ ରେ ଯାଇ ତୁମ ନାମରେ ଅଭିଯୋଗ କରି ତୁମକୁ ଜେଲ୍ ପଠେଇବି ଆଉ ତୁମ ବାପାଙ୍କୁ ସିଧା ଉପରକୁ…
ଏହି କାହାଣୀ ଟି ନୀଳମାଧବ ଭୂୟାଁ ଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ଲିଖିତ। ତାଙ୍କର ଲିଖିତ ଅନ୍ୟ କାହାଣୀ ଗୁଡ଼ିକ ପଢ଼ିବା ପାଇଁ ତଳେ ଦିଆ ଯାଇଥିବା ଲିଙ୍କ କୁ କ୍ଲିକ୍ କରନ୍ତୁ
୩-୪ ମାସ ଠିକ୍ ଠାକ୍ ରେ ରେ ଚାଲିଲା କିନ୍ତୁ ସ୍ଥିତି ଏମିତି ଖରାପ ରୂପ ନେବ ବୋଲି କିଏ ଜାଣି ନଥିଲା । ବାପାଙ୍କ ପରାଲିଶିସ୍ ଯୋଗୁ ସେ ସର୍ବଦା ଘରେ ପଡ଼ି ରହୁଥିଲେ । ଡାକ୍ତର ଙ୍କ ଅନୁସାରେ ସେବା ଦ୍ଵାରା ହିଁ ସେ ପୂର୍ବ ଅବସ୍ଥା କୁ ଫେରି ଆସି ପାରିବେ । ଅନିତା ର ସେବା ଶୁଶ୍ରୁଷା ମଧ୍ୟ ଠିକ୍ ଠାକ୍ ରେ ଚାଲିଥିଲା କିନ୍ତୁ 10 ଦିନ ପାଇଁ ଅନିତା ନିଜ ଘରକୁ ବୁଲିବାକୁ ଯାଇଥିଲା । ତାପର ଠାରୁ ଯେମିତି ସବୁ କିଛି ବଦଳି ଗଲା । ଅନିତା ର ସେବା ରେ ଅଳ୍ପ ଢିଲା ଦେଖିବାକୁ ମିଳିଲା । ଯେମିତି ଧୀରେ ଧୀରେ ସେବା କେବଳ ନାମ ମାତ୍ର ହିଁ ରହିଗଲା । ମେରେଜ୍ ର ଦେଢ଼ ବର୍ଷ ହେବାକୁ ଲାଗିଲାଣି । ପୂର୍ବ ଅପେକ୍ଷା ବାପା ଙ୍କ ଶରୀର ରେ ଠିକ୍ ହେବା ବଦଳରେ ଅଧିକ ଖରାପ ହେବାରେ ଲାଗିଥିଲା । ବାପା ଅଳ୍ପ କଥା କହି ପାରୁଥିଲେ । ରାକେଶ ମଧ୍ୟ ସବୁ ସମୟରେ ଘରେ ରହୁ ପାରୁ ନଥିଲା। କୋଉଠି ସୁଟିଂ ଏବଂ ଫଟୋ ଉଠେଇବା ପାଇଁ ଗଲେ । ଅନିତା ଘରେ ଏକା ଏକା ରହେ । ବାପାଙ୍କ ସେବା କରେ ଅବା ନାହିଁ କେହି ଜାଣନ୍ତି ନାହିଁ । କିଛି ଦିନ ପରେ ଅନିତା ଘରେ ନଥିବା ସମୟରେ ବାପା ରାକେଶ କୁ କହିଲେ, ପୁଅ ମୋ କଥା କୁ ଖରାପ ଭାବିବୁ ନାହିଁ। ମୋତେ କୋଉ ବୁଦ୍ଧାଶ୍ରମ ରେ ରେ ଛାଡି ଦେ ।
ରାକେଶ ପଚାରିଲା ବାପା କଣ ଅସୁବିଧା ହୋଇଛି କି ? ଅନିତା ତୁମର ସେବା ରେ ଅବହେଳା କରୁଛି କି ? ବାପା ଚୁପ୍ ରହିଲେ । ବାପା କହିଲେ, ସେମିତି ନାହିଁ ପୁଅ, ମୋତେ ସେଠୀ ଛାଡ଼ି ଦେ । ତୁମେ ଦୁହେଁ ଖୁସିରେ ରହିବ । ରାକେଶ ମନରେ ଅଳ୍ପ ସନ୍ଦେହ ଜାତ ହେଲା ? ରାକେଶ କହିଲା ବାପା କାମବାଲୀ ପୁଣି ରଖିବା କି ? ବାପା ମୁଣ୍ଡ ହଲେଇ ମନା କରିଲେ । ରାକେଶ ବାପା ଙ୍କୁ ଅନୁରୋଧ କରି ପଚାରିବା ପରେ ବାପା କହିଲେ ଯେ, ନା ପୁଅ ତୋ ସ୍ତ୍ରୀ ଅପେକ୍ଷା ତୁ ସେବା କରିବୁ ଯଦି ମୋତେ ଅଳ୍ପ ଆଶ୍ଵାସନା ମିଳିବ । ବୋହୂ ର ସେବା ମୋତେ ଦରକାର ନାହିଁ । କାରଣ ତାର ସେବା ବଦଳରେ ମାଡ ଗାଳି ଶୁଣିବାକୁ ଆଉ ଏ ଦେହ ଇଚ୍ଛା ପ୍ରକାଶ କରୁ ନାହିଁ।
ରାକେଶ ରାଗରେ, ସେ ଆପଣଙ୍କୁ ମାଡ ଗାଳି ଦେଉଛି କି? ବାପା, ତୁ ରାଗେନି ପୁଅ, ତୁମ ସମ୍ପର୍କ ଖରାପ କରିବାକୁ ମୁଁ ଚାହୁଁ ନାହିଁ । ତୁମେ ଖୁସିରେ ରହିବା ପାଇଁ ମୋର ଚେଷ୍ଟା ରେ ମୁଁ ଅସଫଳ ହୋଇଯିବି । ସେଥିପାଇଁ ମୋର ଅନୁରୋଧ ରକ୍ଷା କରିବୁ ମୋତେ କୋଉ ବୁଦ୍ଧା ଆଶ୍ରମ ରେ ଛାଡ଼ି ଦେ ମୁଁ ସେଠି ଖୁସିରେ ଦିନ କାଟି ପାରିବି। ରାକେଶ କହିଲା, ନାହିଁ ବାପା ତମେ କୋଉଠି ଯିବ ନାହିଁ । ଯେତେ ଦିନ ମୁଁ ବଞ୍ଚିଛି ବରଂ ମୁଁ ସେବା କରିବି ସିନା ତମକୁ ଆଉ କୋଉଠି ଛାଡ଼ିବି ନାହିଁ । ପୁଅ କଥା ଶୁଣି ବାପା ଙ୍କ ଆଖିରୁ ଖୁସିରେ ଲୁହ ବାହାରି ଗଲା । ରାକେଶ କହିଲା ମୁଁ କିଛି କରୁଛି । ସେ ଆଜି ତାଙ୍କ ଗାଁ କୁ ଯାଇଛି କାଲି ସେ ଆସିଲେ ମୁଁ କିଛି ବ୍ୟବସ୍ଥା କରିବି ।
ତା ପର ଦିନ, ଅନିତା ର ଭାଇ ଅନିତା କୁ ନେଇ ଘରେ ପହଞ୍ଚିଲା । ତାର ଭାଇ କିଛି ସମୟ ରହି ଚାଲିଗଲା । ରାକେଶ ଅନିତା କୁ ନିଜ ବେଡ୍ ରୁମ୍ କୁ ଆଣି ବାପାଙ୍କ ସେବା ବିଷୟରେ ପଚାରିଲା । ଅନିତା ଆଶ୍ଚର୍ୟ୍ଯ ରେ ଚାହିଁ ରହିଲା ଏବଂ ଶେଷରେ ସେ ମନା କରିଲା ଯେ ମୁଁ ବାପାଙ୍କୁ ମାଡ ଗାଳି କିଛି ଦେଇନି ତଥା ତାଙ୍କ ସେବା ରେ ମଧ୍ୟ ମୁଁ କେବେ ଅବହେଳା କରିନି, ବାରମ୍ବାର ପଚାରିବା ପରେ ମଧ୍ୟ ସେ ଗୋଟିଏ ଜିଦ୍ ରେ ଅଟଳ ଯେ ମୁଁ କିଛି କରିନି । ରାକେଶ ମଧ୍ୟ ଚୁପ୍ ରହିଲା । ରାକେଶ ଭାବିଲା ଦୁଇ ତିନି ଦିନ ଦେଖିବି ନହେଲେ ଅନ୍ୟ ଉପାୟ କିଛି ଦେଖିବି।
ସେ ପ୍ରଶ୍ନ ପରେ ଅନିତା ପ୍ରାୟ 20-25 ଦିନ ଠିକ୍ ରେ ସେବା କରିଲା କିନ୍ତୁ ତା ପର ଠାରୁ ସେ ଦେଖିଲା ଯେ ରାକେଶ ଏବେ ଆଉ ପଚାରୁ ନାହାନ୍ତି ପୁଣି ସେ ସେବାରେ ଅବହେଳା କରିବାକୁ ଲାଗିଲା ଏବଂ ବାପାଙ୍କୁ କହେ ତମେ ମୋ ନାମରେ ରାକେଶ ଙ୍କୁ କହୁଛ ତେବେ ମୁଁ ତୁମକୁ କୋଉ ଦିନ ବିଷ ଦେଇ ଦେବୀ । ବାପା ମଧ୍ୟ ଡରରେ କିଛି କହୁ ନଥାନ୍ତି ।
ରାକେଶ ପ୍ରତି ସପ୍ତାହ ରେ ମେଡ଼ିକାଲ ଚେକ୍ ଅପ୍ କରିବାକୁ ନିଅନ୍ତି। ଶେଷ ସପ୍ତାହ ରେ ଯେତେବେଳେ ମେଡ଼ିକାଲ ନେଇ ଗଲେ ସେତେବେଳେ ଜାଣିଲେ ଯେ ଦେହ ଠିକ୍ ଥିଲା କିନ୍ତୁ ଶେଷ ସପ୍ତାହ ରୁ ପୁଣି ଥରେ ଖରାପ ହେବାକୁ ଲାଗିଥିଲା। ଡାକ୍ତର ବାବୁ କହିଲେ । ତାଙ୍କୁ କିଏ ମାଲିସ୍ କରିବା ବଦଳରେ ତାଙ୍କ ପରାଲିଶିଶ୍ ଅଙ୍ଗରେ ଆଘାତ ଦିଆ ଯାଉଛି । ସେଥିପାଇଁ ଦେହରେ କିଛି ଉତ୍ତମ ପରିବର୍ତ୍ତନ ଆସୁ ନାହିଁ । ରାକେଶ ବାପା ଙ୍କୁ ପଚାରିଲା ଏବଂ ସେ ପୁଣି କାନ୍ଦ କାନ୍ଦ ହୋଇଗଲେ ।
ଏଥର ରାକେଶ ଜାଣି ପାରିଲା ଯେ ସବୁ ଭୁଲ ଅନିତା ର ? ରାକେଶ ବାପାଙ୍କୁ ଘରେ ଛାଡିଲା ପରେ ଅନିତା କୁ ପଚାରିଲା ଏବଂ ଏଥର ଅନିତା ରାଗରେ କହିଲା ମୁଁ କରୁଛି ନା ସେ ନିଜେ ପଡ଼ି ଯାଉଥିବେ, ମୁଁ କେମିତି ଜାଣିବି ?? ସବୁ ଦୋଷ ମୋତେ ଦେଉଛ ଯେ । ତମର ଯଦି ସନ୍ଦେହ ହେଉଛି ଘରେ ବସି ରୁହ ଆଉ ଦେଖ ମୁଁ ସେବା କରୁଛି ନା ଆଉ କଣ କରୁଛି । ରାକେଶ କଣ ଉତ୍ତର ଦେବ । ରାଗରେ ଜଳୁଥିଲା। ସେ କହିଲା ସତ କୁହ ଅନିତା ?? ବାପା ଙ୍କୁ ତମେ ଅନାଦର କାହିଁକି କରୁଛ ? ବାପାଙ୍କ ସେବା ଯଦି ଦେଇ ପାରୁନ ତେବେ ମୋତେ ମନା କରିଦିଅ । ମୁଁ ସେବା କରିବା ପାଇଁ କାହାକୁ ରଖିବି । ଅନିତା ମଧ୍ୟ ରାଗରେ ହଁ ହଁ ଆଉ କୋଉ ସ୍ତ୍ରୀ ଆଣି କୁ ଘରେ ରଖ । ସେ ସେବା ଦେବ ମୁଁ ତ ଦେଇ ପାରୁନି । ଏତିକି ରେ ରାଗ ତମ ତମ ହୋଇ ଅନିତା ବେଡ୍ ରୁମ୍ କୁ ଚାଲିଗଲା ।
To be continued…….
ଆସନ୍ତା କାଲି ପଢ଼ିବେ: ମୋ ସାଙ୍ଗ ବେଣୁଧର ପଚାରିଲା ଯେ ସେଦିନ ବୁଲେଟ ରେ କିଏ ଆସିଥିଲା ରେ ? ଏହି କଥା ମୁଁ ଅନିତା କୁ ପଚାରିଲି ? ସେ କହିଲା ମୋ ସାଙ୍ଗର ଭାଇ ।
ଏହି କାହାଣୀ ଟି ନୀଳମାଧବ ଭୂୟାଁ ଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ଲିଖିତ। ତାଙ୍କର ଲିଖିତ ଅନ୍ୟ କାହାଣୀ ଗୁଡ଼ିକ ପଢ଼ିବା ପାଇଁ ତଳେ ଦିଆ ଯାଇଥିବା ଲିଙ୍କ କୁ କ୍ଲିକ୍ କରନ୍ତୁ
ଠିକ୍ ୮ ଦିନ ପରେ ସୁଧୀର ରାକେଶ କୁ କଲ୍ କରିଲା । କଣ ଭାଇ , ଫ୍ରି ହେଲୁଣି ନା ଆଉରି ଅଛି। ରାକେଶ, ନା ରେ ଭାଇ, ଆଉ ଚାରିଦିନ ପରେ ଫ୍ରି ହେବି । ତୋ କଥା କହ ? ସୁଧୀର, ମୋ କଥା ଛାଡ, ତୋର ଆଉ ଅନିତା ର ଖବର କଣ ?? ରାକେଶ, ଆରେ ସେ ମେଣ୍ଟାଲ !!! , ଭାଉଜ କୁ କହିବୁନି ରେ ଭାଇ, ସେ ତା ପର ଦିନ କଲ୍ କରି ମୋତେ ହାଲଚାଲ ପଚାରିଲା । ମୁଁ ଅଳ୍ପ କଥା ହୋଇ ରଖି ତାର ନମ୍ୱର୍ କୁ ବ୍ଲକ କରିଦେଇଛି । ସୁଧୀର, ଆବେ ଭାଉଜ ସବୁ ସୁଣୁଛି, ରାକେଶ, ତୁ ମୋତେ ଜେଲ୍ ପଠେଇବୁ ଲାଗୁଛି । ଭାଉଜ ନମସ୍କାର, ତମ ସାଙ୍ଗ କୁ ଟିକେ ବୁଝେଇ ଦେବ। ଆଉ ମୋତେ କ୍ଷମା କରିବ । ମାତ୍ର ମୁଁ ଏବେ ସେ ଚକ୍କର ରେ ପଡ଼ି ମୋର ସମୟ ନଷ୍ଟ କରିବାକୁ ଚାହୁଁ ନାହିଁ । ମଧୁ, ଠିକ୍ ଅଛି ଯେ, କିନ୍ତୁ ଘଟଣା ତ ଘଟି ସାରିଲାଣି, ବୋଧେ ତମ ପାଖକୁ ପହଞ୍ଚି ନାହିଁ । ରାକେଶ, କଣ ଘଟଣା ?
ମଧୁ: ଅନିତା ଏବେ ତମକୁ ନେଇ କେତେ ସ୍ବପ୍ନ ଦେଖିଲାଣି। ଆଉ ତମେ ମନା କରୁଛ ଯେ ? ରାକେଶ, ଭାଉଜ ଆଉ ସୁଧୀର ମୁଁ ଏବେ ରଖୁଛି , ମୁଁ ଆଉ ଚାରିଦିନ ପରେ ପୁରା ଫ୍ରୀ ହୋଇଯିବି ଏବଂ ଘରକୁ ଆସି ବାକି କଥା ହେବା। ଏବେ ମୋତେ ସମୟ ଅଭାବ। ଏତିକି କହି ରାକେଶ ଫୋନ୍ କାଟି ଦେଲା।
ବାହାଘର ର ଠିକ୍ ୧୩ ଦିନ ପରେ ରାକେଶ ସୁଧୀର ଘରେ ପହଞ୍ଚିଲା । ସୁଧୀର ବାହାରକୁ ଯାଇଥିଲା କିଛି ସମୟ ପରେ ଘରେ ଆସି ପହଞ୍ଚିଲା । ସୁଧୀର , ମଧୁ କୁ ଦେଖି କହିଲା । ତମେ ଅନିତା କୁ କହିନ କି ? ମଧୁ : ହଁ କହିଛି, ସେ ଛୁଟି ନେଇ ଆସିଛି ବୋଧେ ସେ ୨୦ ମିନିଟ୍ ଭିତରେ ପହଞ୍ଚିବ। ରାକେଶ ମୁଣ୍ଡରେ ହାତ ଦେଇ ବସିଲା। କଣ କରିଲ ଭାଉଜ ତମେ ? ସୁଧୀର ଆବେ କଣ ହେଲା ? ତୁ ତ କହୁଥିଲୁ ଭଲ ଝିଅ ଦେଖିଲେ ବିବାହ କରି ନେବି। ଆଉ ସେ ମଧ୍ୟ ଆମ କେଷ୍ଟ ର ତେବେ ଅସୁବିଧା କୋଉଠି ରହିଲା ଯେ । ରାକେଶ, ଆରେ ଭାଇ କଥା ସେଠୀ ନାହିଁ। ମୋତେ ଆଉ କିଛି ଦିନ ମୋ କାମ ଶିଖିବାର ଅଛି ତାପରେ ମୋ ବାହାଘର କଥା ଚିନ୍ତା କରି ଥାନ୍ତି।
ସୁଧୀର : ହଉ ଠିକ୍ ଅଛି ବେଳେବେଳେ ଅନ୍ୟକୁ ମଧ୍ୟ ସମୟ ଦେବାକୁ ପଡ଼େ। ତୁ ଏତେ Tension କାହିଁକି ହେଉଚୁ ଯେ । ରାକେଶ, ସୁଧୀର ତୁ ତ ମୋତେ ଜାଣୁ। ସୁଧୀର, ବୁଝିବାର କିଛି ନାହିଁ, ସେଦିନ ତୁ ଶୁଣିଲୁ ନାହିଁ, ଆଜି ତୋତେ କହିବି। ଚାଲ ଖାଇ ଖାଇ କଥା ହେବା। ଦୁହେଁ ଖାଇବାକୁ ବସିଲେ।
ସୁଧୀର: ବାହାଘର ର ପର ଦିନ ସକାଳେ , ଆମ ମୁଣ୍ଡ ଖାଇଲା, କହିଲା ଭାଇ ମୁଁ ରାକେଶ ସହିତ ବିବାହ କରିବି। ମୁଁ କହିଲି ସେ ମାନିବ ନାହିଁ । କିନ୍ତୁ ସେ ଗୋଟିଏ ଜିଦ୍ ରେ ଅଟଳ ! ମୁଁ କହିଲି ହଉ ତା ନମ୍ୱର୍ କୁ ଫୋନ୍ କର । ସେ କଲ୍ କରିଲା କିନ୍ତୁ ତୁ ବ୍ୟସ୍ତ ଯୋଗୁ ଫୋନ୍ କାଟି ଦେଲୁ । ମୁଁ କହିଲି ସେ ବ୍ୟସ୍ତ ଅଛି ତାକୁ ତମେ ଡିଷ୍ଟର୍ବ କର ନାହିଁ । ତାପରେ ସେ ଆଉ କଲ୍ କରି ନାହିଁ । କିନ୍ତୁ ସେ ନିଜ ଘର କୁ ଯାଇ ତାଙ୍କ ଘରେ ତୋ କଥା କହିଲା । ତାଙ୍କ ଘରେ କଣ ହେଲା କେଜାଣି । ଦୁଇ ଦିନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଘରେ ଜୋର୍ ସୋର ରେ ଝଗଡ଼ା । ମୁଁ ଶୁଣି ପହଞ୍ଚିଲି ତାଙ୍କ ଘରେ । ମୋତେ ତୋ କଥା ତାଙ୍କ ଘରେ ପଚାରିଲେ । ମୁଁ ହଁ କହିଲା ପରେ ସେ ମାନିଗଲେ ଏବଂ ତୋତେ ତାଙ୍କ ଘରେ ଜୋଇଁ ପୁଅ କରିବା ପାଇଁ ସ୍ବପ୍ନ ଦେଖି ସାରିଲେଣି ଏବଂ ସେ ଆଜି ତୋତେ ଦେଖିବା ପାଇଁ ଆସୁଛି। ରାକେଶ ର Tension ବଢ଼ିଗଲା । ସେ ଚୁପ୍ ଚାପ୍ ରହିଲା।
ଖାଇବା ସରିବାକୁ ଥିଲା । ଅନିତା ଆସି ପହଁଚିଲା । ଅନିତା, ରାକେଶ କୁ ଦେଖି ଖୁସିରେ ପୁରା ପାଗଳ। ସାଙ୍ଗରେ ଝିଲି ମଧ୍ୟ ଆସି ଥାଏ। ଝିଲି, (ରାକେଶ କୁ ଦେଖି) ଏ ତୋର ଲାଇଫ ପାର୍ଟନର ??? ଏ କେମେରା ମେନ୍ ??? ତୁ ତ ସେଦିନ ମନା କରୁଥିଲୁ ପୁଣି ଏତେ ବଦଳି ଗଲୁ କେମିତି ? ଅନିତା: ତୁ ଚୁପ୍ କର, ସାଙ୍ଗରେ ଆସିଚୁ। ବେଶୀ ବଲ ବଲ ହେ ନାହିଁ । ଝିଲି ଚୁପ୍ ହୋଇଗଲା । ସେଦିନ ରାକେଶ ଆଉ ଅନିତା ବସି କଥା ହେଲେ ଏବଂ ରାକେଶ ଅନିତା କୁ କହିଲା ମୁଁ ଏବେ ମୋ କାମ ଉପରେ ଫୋକସ୍ ରଖିବାକୁ ହେବ । କାରଣ ମୋ ଷ୍ଟୁଡିଓ ରେ ମୋ ଘର ଚାଲେ । ମାଆ ଙ୍କ ଦେହ ଅସୁସ୍ଥ ସମୟରେ ବାପା ଆଣିଥିବା ଲକ୍ଷ ଲକ୍ଷ ଟଙ୍କା କୁ ସୁଧ ସହିତ ମୋତେ ଫେରେଇବାକୁ ପଡୁଛି । ତାପରେ ମା ଚାଲିଗଲେ, ତା ପର ଦିନ ଠାରୁ ବାପା ଙ୍କ ଦେହ ଠିକ୍ ନାହିଁ । ସେ ପରାଲିଶିସ ରେ ପଡ଼ି ରହିଛନ୍ତି ।
ଅନିତା କହିଲା, ତେବେ ଅସୁବିଧା କଣ? ମୁଁ ତମ ଘରକୁ ଆସିଲେ ତମ ବାପାଙ୍କ ସେବା ମଧ୍ୟ କରି ପାରିବି। କିନ୍ତୁ ମୋର ଇଚ୍ଛା ଥିଲା ଯେ ମୁଁ ଚାକିରୀ କରେ । ଚାକିରି ଶବ୍ଦ ଟି ଶୁଣି ରାକେଶ ପୁଣି ଦୁଃଖୀ ହୋଇଗଲା। ରାକେଶ: ତେବେ ଏହି ବାହାଘର ସମ୍ପୁର୍ଣ୍ଣ ଅସମ୍ଭବ କାରଣ ତମେ ଯଦି ଚାକିରି କରିବ। ତେବେ ତମେ ସେବା କରି ପାରିବ ନାହିଁ । ଅନିତା କହିଲା, ନାହିଁ ୟାର, ମୁଁ ମଜା ନେଉଥିଲି। ମୁଁ ତୁମ ସହିତ ରହିବି। ରାକେଶ ପଚାରିଲା ମୋ ପାଇଁ ଦୁଇ ବର୍ଷ ଅପେକ୍ଷା କରି ପାରିବ ? ଅନିତା, (ଆଶ୍ଚର୍ୟ୍ଯ ରେ) ଦୁଇ ବର୍ଷ , ନାହିଁ ନାହିଁ, ଏତେ ଲେଟ୍, ମୁଁ ରହି ପାରିବି ନାହିଁ । ରାକେଶ କହିଲା ହଉ ଠିକ୍ ଅଛି ମୁଁ ଘରକୁ ଯାଏ ,ବାପା ସହିତ କଥା ହୋଇ ମୁଁ ତୁମକୁ ଜଣେଇବି। ଅନିତା, ପ୍ରଥମେ ମୋ ନମ୍ବର୍ କୁ ବ୍ଲକ ଲିଷ୍ଟ ରୁ ରୀମୁଭ କର । ରାକେଶ ଅଳ୍ପ ହସି ମୋବାଇଲ ବାହାର କରି ନମ୍ୱର୍ କୁ ଅନ୍ ବ୍ଲକ୍ କରିଦେଲା ଏବଂ ଅଳ୍ପ ସମୟ ପରେ ରାକେଶ ଫେରିଗଲା ନିଜ ଘରକୁ। ରାକେଶ ବାପା ଙ୍କ ସହିତ କଥା ହୋଇ ଅନିତା କୁ ଜଣାଇଲା। ଅନିତା ମଧ୍ୟ ନିଜ ପରିବାର ସହିତ ଜଣାଇଲା ଏବଂ ଗୋଟିଏ ବର୍ଷ ଭିତରେ ସେ ଦୁଇ ଜଣଙ୍କ ବିବାହ ମଧ୍ୟ ହୋଇଗଲା।
To be continued……..
(ଆଗକୁ ପଢ଼ିବେ : ମୋର ଅନୁରୋଧ ରକ୍ଷା କରିବୁ ମୋତେ କୋଉ ବୁଦ୍ଧା ଆଶ୍ରମ ରେ ଛାଡ଼ି ଦେ ମୁଁ ସେଠି ଖୁସିରେ ଦିନ କାଟି ପାରିବି। ରାକେଶ କହିଲା, ନାହିଁ ବାପା ତମେ କୋଉଠି ଯିବ ନାହିଁ । ଯେତେ ଦିନ ମୁଁ ବଞ୍ଚିଛି ବରଂ ମୁଁ ସେବା କରିବି ସିନା ତମକୁ ଆଉ କୋଉଠି ଛାଡ଼ିବି ନାହିଁ)
ଆସନ୍ତା କାଲି ଠିକ୍ ସନ୍ଧ୍ୟା 8 ଘଣ୍ଟ ସମୟରେ
ଏହି କାହାଣୀ ଟି ନୀଳମାଧବ ଭୂୟାଁ ଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ଲିଖିତ। ତାଙ୍କର ଲିଖିତ ଅନ୍ୟ କାହାଣୀ ଗୁଡ଼ିକ ପଢ଼ିବା ପାଇଁ ତଳେ ଦିଆ ଯାଇଥିବା ଲିଙ୍କ କୁ କ୍ଲିକ୍ କରନ୍ତୁ
ଦେଖେ ଲୋ, କେତେ ହାଣ୍ଡସମ ହେଇଚି ନା ?
ଝିଲି : ସବୁ କ୍ୟାମେରା ବାଲା ହାଣ୍ଡସମ ରୁହନ୍ତି। ଆଉ ସେମାନଙ୍କ କାମ ହେଲା । ଷ୍ଟାଇଲ ରେ ରହିବେ ସବୁ ଝିଅ ମାନଙ୍କ ଭଲ ଭଲ ଫଟୋ ଉଠେଇ, ଝିଅ ମାନଙ୍କୁ ପଟେଇବେ।
ପଟେଇବେ…. ମାନେ ? ହେଇଟି ନାଁ ଟି ମୋର ଅନି! ଟଙ୍କା ପଇସା ହିସାବ ରଖେନି ସିନା, ଏମିତି ଫାଲତୁ ଲୋକକୁ ମନ ଦିଏନି ।
ଝିଲି: ହଁ ହଁ , ତୋ ଡାଇଲଗ ତୋ ପାଖରେ ରଖ ଅନିତା କିନ୍ତୁ ଭଲ ଟୋକା ଦେଖିଲେ ଫେସବୁକ୍ ଆଇଡି ଆଉ Insta ଆଇଡି ଫାଷ୍ଟ୍ ଦେଇ ଦେଉ ।
ଅନିତା : ଚୁପ୍ କର । ଝିଲି : ସତ କହିଲେ ବାଧି ଯାଉଛି ଲୋ, ଚାଲ ଚାଲ ଫଟୋ ଉଠେଇବା ।
ସମସ୍ତେ ଠିଆ ହେବା ପରେ କ୍ୟାମେରା ମେନ୍ ଅନିତା କୁ କହିଲା, ତମେ ଟିକେ ଭିତରକୁ ଆସ । ତମେ ବେଶୀ ସାଇଡ ରେ ରହୁଚ । ପୁଣି କ୍ୟାମେରା ସେଟ୍ କରିବା ପରେ ଅନିତା ର ଫୋଟୋ ଆସିଲା ନାହିଁ । କିନ୍ତୁ ଏଥର କିଛି ନ କହି ଫଟୋ ଉଠେଇବା ପରେ ଅନିତା ପାଖକୁ ଆସି ତାର ଫଟୋ ଦେଖିଲା । ତାର କେବଳ ଚୁଟି ଟିକେ ଆସୁଛି। ଅନିତା ଅଧା ରାଗରେ, ମୋ ଫଟୋ ତ ନାହିଁ ଏଥିରେ। ସୁଧୀର : ରାକେଶ ଆଉ ଥରେ ଉଠେଇ ଦେ। ନହେଲେ ପ୍ରଳୟ ଆସିଯିବ । ତୋ ଭାଉଜ ର ସାଙ୍ଗ ମାନେ ଟି । ସେଠୀ ବିବାହ ମଣ୍ଡପ ରେ ଥିବା ସମସ୍ତ ଲୋକ ହସିଲେ । ଅନିତା କୁ ଟିକେ ଗର୍ବ ମନେ ହେଲା । କେମେରା ମେନ୍, ରାକେଶ , ଅନିତା କୁ କହିଲା ତମେ ଏଠି ଆସ । ଫଟୋ ଉଠେଇବ ନା ? କେତେ ଉଠେଇବ କୁହ ? ଅନିତା କହିଲା ବହୁତ୍ ଫଟୋ । ରାକେଶ କହିଲା, ମୁଁ ଯେତେବେଳେ କହିବି ସେତେବେଳେ ଯାଇ ସେଠୀ ଠିଆ ହେବ । ଅନିତା ଖୁସ୍। ଯେତେବେଳେ ଲୋକ ଫ୍ରି ହୁଅନ୍ତି ରାକେଶ ଈଶାରା କରେ । ଅନିତା ଯାଇ ହାଜର । ସେଦିନ ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ବର କନ୍ୟା ର ଯେତେ ଫଟୋ ଥିବ ତାର ଅଧା ଅନିତା ର ଫଟୋ ଉଠା ଯାଇଥିବ।
ଦେଖୁ ଦେଖୁ ରାତି ୧୧ଟା । ଅନିତା ର ମନ ଭାଙ୍ଗୁନି । ଏବେ ଲୋକ ଗହଳି କମି ଯାଇଥିଲା ଏବଂ ଭୋଜି ମଧ୍ୟ ଶେଷ । ରାକେଶ କହିଲା, ଏବେ ସୁଧୀର ଭାଇ ଆଉ ଭାଉଜଙ୍କ କ୍ଲୋଜ୍ ଫୋଟୋ ସୁଟ ଉଠା ଯିବ । ତମେ ସମସ୍ତେ ବାହାରକୁ ଯାଅ। ଅନିତା କହିଲା ନା ମୁଁ ଏଠି ରହିବି। ରାକେଶ ପୁଣି ସୁଧୀର କୁ ଚାହିଁଲା। ସୁଧୀର ମୁଣ୍ଡ ହଲେଇ କହିଲା । ରହିବାକୁ ଦେ। ଫଟୋ ଉଠା ସରିଲା । ରାତିରେ ରାକେଶ ନିଜ ଟିମ୍ ସହିତ ଯିବାକୁ ବାହାରିଲା । କାରଣ ରାତି ପହିଲେ ଆଉ ଗୋଟିଏ ବିବାହ କୁ ଯାଇ ଫଟୋ ଉଠେଇବାକୁ ହେବ ।
ଏହି ଫଟୋ ଉଠା ସମୟ ସୀମା ଭିତରେ ଅନିତା ରାକେଶ କୁ ମନ ଦେଇ ବସିଥିଲା । ରାକେଶ କୁ କହିଲା ତମେ ଆଜି ରହି ଯାଅ। କାଲି ସକାଳେ ଯିବ । ରାକେଶ କହିଲା, ନାହିଁ ମାଡ଼ମ । ଆଜି ରାତି ରହିଲେ କାଲି ସକାଳେ ମୁଁ ଆଉ ଗୋଟିଏ ବାହାଘର ରେ ପହଞ୍ଚି ପାରିବି ନାହିଁ । ଅନିତା ର ମନ ଦୁଃଖ। କହିଲା ରାତିରେ ଯାଇ କଣ କରିବ ଯେ। ସେଠୀ ଯାଇ ଶୋଇବ ଏଠି ମଧ୍ୟ ଶୋଇ ଯାଅ । ଆମ ଘରେ ଶୋଇ ଯାଅ । ରାକେଶ ପୁଣି କହିଲା। ଏହି ଭିଡିଓ ସବୁ କୁ ମୁଁ ମୋ କମ୍ପ୍ୟୁଟର ରେ ଅପଲୋଡ଼ ଲଗେଇ ଶୋଇଯିବ ସକାଳ ହେଲା ଭିତରେ ହୋଇ ଯାଇଥିବ ଏବଂ ତାକୁ ପୁଣି ଫର୍ମାଟ କରି ଯିବାକୁ ହେବ।
ସୁଧୀର : ରାକେଶ କୁ, ଅନିତା ଯଦି ଏତେ ଅନୁରୋଧ କରୁଛି ରହି ଯା । ରାକେଶ, ଆରେ ତୁ ବୁଝୁନୁ ଯେ, ଏହି ସମୟ ଟା ରେ ମୁଁ ଯଦି ଅବହେଳା କରିବି ତେବେ ମୋର କେତେ ଟଙ୍କା ଲସ୍ ହେବ ତାହା ମୁଁ ହିଁ ଜାଣେ ।ଶେଷରେ ଅନିତା ବୁଝିଲା ଏବଂ କହିଲା ଯାଉଛ ଯଦି ପୁଣି କେବେ ଆସିବ । ରାକେଶ କହିଲା ପୁଣି କାହିଁକି ଆସିବି। ଏମାନଙ୍କ ଫଟୋ ଉଠା ସରିଛି । କେବଳ ଫେମିଲି ଫଟୋ ବାକି ଅଛି । ସୁଧୀର ଯୋଉଦିନ ଡାକିବ ସେଦିନ ଆସିବି। ଅନିତା କହିଲା ପହର ଦିନ ଆସ । ସୁଧୀର , ରାକେଶ ଆଡ଼କୁ ଚାହିଁଲା । ରାକେଶ ସୁଧୀର କୁ, କଣ ଭାଇ ତୁ କହ । ସୁଧୀର କହିଲା, ଅନିତା ତାକୁ ଏବେ 10 ଦିନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସମୟ ନାହିଁ । ସେ ପରେ ଆସି ଫଟୋ ନେଇଯିବ। ଅନିତା କହିଲା। କିନ୍ତୁ ମୁଁ ତ ମୋ ହଷ୍ଟେଲ ଫେରିଯିବି ନା ? ସୁଧୀର ତାର ସ୍ତ୍ରୀ ମଧୁ ଆଡ଼କୁ ଚାହିଁଲା । ମଧୁ କହିଲା । ଅନିତା ତୋର ଯଦି ରାକେଶ ସହିତ କଥା ହେବାର ଅଛି ତେବେ ତାଙ୍କ ନମ୍ୱର୍ ନେଇ ଯା । ଆଉ ତାକୁ ତୁ ପରେ ଦେଖା କରି ନେବୁ । ରାକେଶ ଆଶ୍ଚର୍ୟ୍ଯ ରେ ଚାହିଁ ରହିଥିଲା । ଅନିତା ରାକେଶ କୁ କହିଲା ନମ୍ୱର୍ କୁହ । ସେ ପୁଣି ସୁଧୀର ଆଡକୁ ଚାହିଁ ରହିଲା, ସୁଧୀର ମୁଣ୍ଡ ହଲେଇ କହିଲା, ଦେଇ ଦେ ବୋଲି ଇଶାରା କରିଲା। ରାକେଶ କହିଲା ଲେଖ ୭୯୮୫****** , କିନ୍ତୁ ମୋତେ ଏବେ ଡିଷ୍ଟର୍ବ କରିବ ନାହିଁ । ଅନିତା ମୁଣ୍ଡ ହଲେଇ ଦେଲା ଏବଂ ବାଏ କହି ଚାଲିଗଲା ।
ତାର ପର ଦିନ , ସକାଳ ୬ଟା ରେ ନୂଆ ନମ୍ୱର୍ ରୁ ରାକେଶ ର ମୋବାଇଲ କୁ କଲ୍ ଆସିଲା । ସେ ଭାବିଲା ମେରେଜ୍ ହେବା ଘର ଠାରୁ କେହି କଲ୍ କରିଥିବେ । ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ଫୋନ୍ ଉଠେଇ କହିଲେ । ଆଜ୍ଞା ଆସୁଛି। ୧୦ ମିନିଟ୍ ରେ ପହଞ୍ଚି ଯିବି । ସେପଟୁ ଅନିତା କହୁଛି । ୧୦ ମିନିଟ୍ ରେ କୋଉଠି ଆସିବ। ମୁଁ ଅନିତା କହୁଛି । କଣ ମୋତେ ଦେଖା କରିବାକୁ । ରାକେଶ ମୁଣ୍ଡରେ ହାତ ଦେଲା, ସରି ସରି , ଏଇଟା ତମ ନମ୍ୱର୍ । ହଉ ମୁଁ ପରେ କଲ୍ କରିବି। ମେରେଜ କୁ ବାହାରୁଛି । କହି ଫୋନ୍ କାଟିଦେଲା ଏବଂ ସେହି ନମ୍ୱର୍ କୁ ବ୍ଲକ ଲିଷ୍ଟ ରେ ରଖିଦେଲା । ମନେ ମନେ ଭାବିଲା, ଏ ମେଣ୍ଟାଲ କୁ ନମ୍ବର୍ ଦେଇ ଭୁଲ ହୋଇଗଲା।
ଆଗାମୀ ଅଧ୍ୟାୟରେ ପଢ଼ିବେ : ରାକେଶ ମୁଣ୍ଡରେ ହାତ ଦେଇ ବସିଲା। କଣ କରିଲ ଭାଉଜ ତମେ ? ସୁଧୀର ଆବେ କଣ ହେଲା ? ତୁ ତ କହୁଥିଲୁ ଭଲ ଝିଅ ଦେଖିଲେ ବିବାହ କରି ନେବି।
ଏହି କାହାଣୀ ଟି ନୀଳମାଧବ ଭୂୟାଁ ଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ଲିଖିତ। ତାଙ୍କର ଲିଖିତ ଅନ୍ୟ କାହାଣୀ ଗୁଡ଼ିକ ପଢ଼ିବା ପାଇଁ ତଳେ ଦିଆ ଯାଇଥିବା ଲିଙ୍କ କୁ କ୍ଲିକ୍ କରନ୍ତୁ
ପାଖେ କେହି ନାହାନ୍ତି ମୋର
ପୁଣି ଏକାକୀ ସାଜିଛି ଆଜି
ଏ ଖୋଲା ଆକାଶ ତଳେ,
ମୋର ଭାବନା ସମୁଦ୍ରରେ,
ଚିନ୍ତିତ ବଗିଚାରେ,
ଆଜି କାହାଳୀ ସାଜି ସମସ୍ତେ
ଅନ୍ୟ ରାସ୍ତା ବାଛି ସଂସାର ସମୁଦ୍ରରେ
ଘୂର୍ଣି ବଳୟ ସାଜି ଯାଇଛନ୍ତି
ନିରୋଳା ରାସ୍ତାରେ ଏକାକୀ ପଥିକ ସାଜିଛି
କଣ୍ଟା ର କଷ୍ଟ ମଧ୍ୟ ଅନୁଭବ ହେଉନି
ହାଲୁକା ହୋଇ ଯାଇଛି ଆଜି ମନ
ସବୁ ଶାନ୍ତ ବାତାବରଣ ର ମହକ
କାରଣ ପୁରୁଣା ସ୍ମୁତି କୁ ମନେ ପକେଇ
ଦୁଇ ଧାର ଲୁହ ଗଡ଼େଇ ବସିଛି।
।
।
।
।
ନୀଳମାଧବ ଭୂୟାଁ ଙ୍କ କବିତା ସଙ୍କଳନ ରୁ…
ଏକା ଏକା ଜୀବନରେ
ବଞ୍ଚିବା ଟା ଏତେ ସହଜ ନୁହେଁ
କିନ୍ତୁ ତୁ ଆସିବୁନି ବୋଲି
କହି ଯାଇଛୁ ସିନା
ବଞ୍ଚିଛି କେବଳ
ତୋ ଅପେକ୍ଷାରେ…
ସମୟ ଫେରାଇ ନେବନି
ମୋତେ ସେ ସ୍ଥାନ କୁ
କିନ୍ତୁ ତୁ ମଧ୍ୟ ଫେରିବୁ ନାହିଁ
ମାତ୍ର ମୋ ଲୁହ ମୋ ସହିତ ଥିବ
ସବୁ କ୍ଷଣ ସବୁ ସ୍ଥିତିରେ…
ଲୁହ କୁ ଶ୍ୱାନ୍ତନା
କେତେ ଦିନ ଦେବୀ କହ
ସେ ଲୁହ ର ସାଗର ମଧ୍ୟ
ଏବେ ଶୁଖିବାକୁ ଲାଗିଲାଣି
କାହିଁକି ନା, ତୁ ଆସିବୁନି ସତ,
ମାତ୍ର ମୁଁ ଜଗି ରହିଛି
ସେ ମନ୍ଦିର ପାହାଚରେ…
ଆଜି ନିର୍ଲଜ ହୋଇ ପଡ଼ିଲିଣୀ
ସ୍ୱାର୍ଥପର ସାଜି ଗଲିଣି
ମାତ୍ର ମୋ ଲୁହ ମୋତେ
ଏକା କରି ଛାଡି ଯାଇନି
କେବଳ ତୋର ସ୍ମୃତି ଓ ରୋଷ କୁ
ବାରମ୍ବାର ମନେ ରଖିବା ପାଇଁ ରେ…
ଭଲ ହେବ ଆସିବୁନି
କାରଣ ଏ ଲୁହ ମଧ୍ୟ ମୋତେ
ରାଣ ପକେଇ କହିଛି
ଯଦି ତୁ ଆସିଯିବୁ
ତେବେ ଏ ଲୁହ ମୋ ଦେହ
ଛାଡ଼ି ଚାଲିଯିବ ରେ
ମଝି ନଈରେ ରହି ତୋତେ
ଛାଡ଼ିବା ସହଜ ହେଲେ
ମୋ ଲୁହ କୁ ଛାଡ଼ିବା ଅସମ୍ଭବ…
ମୋ ଲୁହ କୁ ଛାଡ଼ିବା ଅସମ୍ଭବ…
ନୀଳମାଧବ ଭୂୟାଁ ଙ୍କ ଲେଖନୀରୁ…
I don’t know where I started.
Where is my last point.
Just doing it.
Looking at the world.
I don’t even know what mode will happen when.
I never wanted to give up.
I am the only one who has to solve the situation where I am standing today.
I have to find the answer to all the questions myself.
Because everyone here is selfish.
I am not exempt from that.
If I say, the only problem in this world is only for me.
And I know that,
I will do everything alone.
I have to walk alone.
Only I have to do it.
only me..
only me..
 |
| Rough Paper (English) |
About 6 months after arriving, the owner of the brick kiln told his mother that another brick kiln needed people and that you had to go there ?? But my mother refused. That night, my father came home in drunken condition and slapped my mother. My mother hugged me and fell asleep, but at around 12 midnight, four people knocked on my door and handed a bag of money to my father. Father didn’t stop them after Mom refused. Mom keeps saying let my daughter come with me ?? But they didn’t listen to her?
He raped me. I was helpless but I did not give up. Suddenly I picked up the bucket and hit it on his head. There he was bleeding profusely. Seeing her blood, I ran away in fear. I walked here last night and got here. I slept near this house here. In the morning the guards of this house came and picked me up. I walked away in fear. I begged him for some food but he denied it. after seeing you I came here to see you because the guard left here.
Listen, you will be at my house today and will you help me with my housework. My son is an engineer, he lives in the United States. So will you stay with me ?? Ambika raised her head a little and remained silent ?? What do you think Sarita Devi said ?? “Come with me,” he said, pulling Ambika’s hand towards her home.
Sarita Devi was helpless at her son’s insistence, and the English-American girl with her son stayed at her house as a daughter-in-law, but that too for a few days. The country was useless with the small house of American girl said. So she left Sarita Devi’s house and returned to the United States. The son spends the day drinking the grief of his girlfriend left.
She thinking Sarita Devi has given her a new life. She thought she had tried to tell Sarita Devi about her son’s bad behavior, but the next morning Sarita Devi’s son fell at her feet and apologized for doing so. Ambika did not respond to a request for comment by Sarita Devi’s son. She endured the atrocities with tears in her eyes.
The police investigation revealed that he had not found any money or gold from the scene and according to preliminary reports some people from the village near the river were interrogated and interrogated but the real culprit could not be found. The case file was closed with the permission of Sarita Devi.
Sarita Devi call Kabaddi Bala to her home and took out all the newspapers that were in the storeroom but Sarita Devi saw every paper and handed it over to Kabaddi Bala. “It simply came to our notice then. After about half an hour of work, the storeroom newspaper was empty and cleaned and Kabaddi Bala asked to pay some money in exchange for the newspaper but Sarita Debi said that instead of giving me this money, she would take whatever money she could for her children with that money. There was a wave of joy on Kabaddi Bala’s face and he thanked Sarita Devi and left.
That’s why I’m to leave your house today because your son is a monster. I can’t say how many times he has had a bad relationship with me. No more daring to say how many times he has eaten on the raw flesh of my body. He has been raping me every time, threatening to kill me, and threatening to kill you in life.
The day I refuse to let your son have a bad relationship with me I don’t want him to take your life because I couldn’t save my birth mother but I am leaving this house in the hope that I will definitely save your life. but no more mother, I cannot survive the rape pains every day.
He grabbed Ruff’s paper and walked out to the police station. There he wrote a letter of complaint in the name of his son, urging him to be arrested as soon as possible.
Upon arrival in his home country, he was arraigned. Police reopened the case and started an investigation. Sarita Devi’s son has been charged with felony criminal mischief. As police began to crack down, new clues emerged. He admitted everything was wrong and began to tell the truth. He said he and his friends had raped Ambika on the riverbank the next night and dumped her. Police were called to the scene, and four of them were taken to court. The judge ruled that the four men should be sentenced to life in prison.
 |
| ଶ୍ରୁତି ର ଭାଗ୍ୟରେଖା…10 |
 |
| ଶ୍ରୁତି ର ଭାଗ୍ୟରେଖା…9 |
ଆଗକୁ ପଢ଼ିବେ:
By. Nilamadhab Bhuyan
Comment please about the story.,
Thanking You.
 |
| ଶ୍ରୁତି ର ଭାଗ୍ୟରେଖା…8 |
କଥା ହେଉ ହେଉ ରାତି 8ଟା ବାଜିଲାଣି । ବିଭୁ ଭାଇ ଏବଂ ଜିତୁ ଭାଇ ଦୁଇ ଜଣ ଆସି ପହଁଚିଲେ ମେଡିକାଲ ରେ । ଟିକି ଆଗରୁ ସବୁ କଥା କହି ଦେଇଥିଲା। ଦୁଇ ଜଣ ଯାକ ରାଗରେ ଆସିଥିଲା କିନ୍ତୁ ମୋତେ ଜଗା ପାଖରେ ଦେଖି ଜିତୁ ଭାଇ ର ମନ ରେ ଦୟା ଆସିଲା ।
ସେ ମୋତେ ବାହାରକୁ ଡାକି ଆଣି ଧିର ସ୍ଵରରେ ରାଗି ପଚାରିଲା କଣ ଏ ସବୁ, ସେପଟେ ଘରେ କେତେ ଖୋଜୁଛନ୍ତି ଜାଣିଛୁ ଏବଂ ତୁ ମୋବାଇଲ ନେଇ ଆସିନୁ, ଟିକି କୁ ପଚାରିଲା ପରେ ଜଣା ପଡିଲା, ତୁ ଏଠି !! ମୁଁ ଭାଇ କୁ ସବୁ କଥା କହିଲି ଏବଂ ବୁଝେଇ ବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିଲି ସେ ମାନିବାକୁ ନାରାଜ କିନ୍ତୁ ଟିକି ଏବଂ ଆଶିଷ ଆସି ଜିତୁ ଭାଇ ଏବଂ ବିଭୁ ଭାଇ ଙ୍କୁ ଅନୁରୋଧ କରି କହିଲା ପରେ ସେ ଦୁଇ ଜଣଙ୍କ ମନ ଅଳ୍ପ ବଦଳିଲା ଏବଂ ମୋର ଭଲ ପାଇବା କୁ ଆଖି ଆଗରେ ରଖି ମୋତେ ତିନୋଟି ସର୍ତ୍ତ କହିଲା ।
ପ୍ରଥମ ହେଲା ଘରେ ବାବା ଏବଂ ମାମିଙ୍କୁ ରାଜି କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିବି । ଯଦି ରାଜି ହେଲେ ତେବେ ହେବ । ଦ୍ଵିତୀୟ ହେଲା ଜଗା ଏବଂ ତୁ କେବଳ କଲେଜ୍ ରେ ଦେଖା କରିବ ବାହାରେ କୋଉ ରାସ୍ତାରେ କିମ୍ବା ଏକା ସାଙ୍ଗରେ ବୁଲିବାକୁ ଯିବା ଏଗୁଡ଼ିକ ମନା।
ତୃତୀୟ ସର୍ତ୍ତ ହେଲା, +2 ସରିଲା ପରେ ଜଗା Army କିମ୍ବା ଅନ୍ୟ Job ପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା କରି କୋଉ ଭଲ ଜାଗାରେ job ପାଇଲା ପରେ ହିଁ ତୋ ସହିତ ତାର ବାହାଘର କରା ଯିବ ।
ଏଗୁଡ଼ିକ କେବଳ ତୁ ଭଲ ପାଉଛୁ ବୋଲି କରୁଛି ନହେଲେ ତୁ ଭଲ ଭାବରେ ଜାଣୁ ମୁଁ ଆଉ କଣ କରିଥାଆନ୍ତି। ମୁଁ ଭାଇ ର କଥା ରେ ହଁ ଭରିଲି କିନ୍ତୁ ମନରେ ଡର ଥିଲା । କୂଳ ସମାଜ ଏବଂ ବାବା ମମି ଉପରେ। ଭାଇ ମୋ ସେ ଡର କୁ ମଧ୍ୟ ଦୂରେଇ ଦେଲା । ସେ କହିଲା ତୁ କୁଳ, ସାହି ଲୋକ ଏବଂ ସମାଜ ଏବଂ ବାବା ମମି କଥା ଭାବୁଛୁ ନା, ସେ କଥା ମୋ ଉପରେ ଛାଡ଼ି ଦେ । ତୋ ଭାଇ କେବେ କାମରେ ଆସିବ । ତୁ ଯଦି ଖୁସି ରହିବୁ ତେବେ ମୋର ସବୁ ଦୁଃଖ ଉଡ଼ିଯିବ ।
ଭାଇ ୱାର୍ଡ ଭିତରକୁ ଗଲା ,ଜଗା ଉଠି ବସିଲା । ଭାଇ କୁ ପ୍ରଣାମ କରିବାକୁ ହାତ ଟେକିଲା କିନ୍ତୁ ଭାଇ କହିଲେ ନା ନା ତମେ ଏବେ ରେଷ୍ଟ କର। ଭାଇ ଜଗା କୁ କହିଲା । ତମ ଯୋଡ଼ି ସୁପର୍ ହିଟ କରେଇବି କିନ୍ତୁ ମୋ ସର୍ତ୍ତ ତମକୁ ମାନିବାକୁ ପଡ଼ିବ। ସେ ସର୍ତ୍ତ ଗୁଡ଼ିକ ତମକୁ ଶ୍ରୁତି କହିଦେବ। ଏତିକି କହି ଭାଇ କହିଲେ ଆମେ ଆସୁଛୁ ରାତି ବହୁତ୍ ହେଲାଣି ଘରେ ବାବା ମମି ବ୍ୟସ୍ତ ହେଲେଣି । ତାପରେ ଟିକି ଏବଂ ମୁଁ ଫେରିଗଲୁ।
ଘରେ ପହଞ୍ଚି ଭାଇ ବାବା ମମି କୁ ବୁଝାଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିଲେ ପ୍ରାୟ 2 ଘଣ୍ଟା ବୁଝେଇବା ପରେ ସେମାନେ ରାଜି ହେଲେ । ମୁଁ ବହୁତ୍ ଖୁସି ହେଲି । ସମସ୍ତେ ଡିନର କରି ରେଷ୍ଟ କରିଲୁ । ସକାଳୁ ଭାଇ ମୋତେ ମେଡିକାଲ୍ ନେଇ ଗଲା । ସେଠି ଜଗା ପୁରାପୁରି ସୁସ୍ଥ ହୋଇ ଯାଇଥିଲା। ଆମେ ପ୍ରାୟ 3 ଘଣ୍ଟା କଥା ହେଲୁ। ଡାକ୍ତର ବାବୁ କହିଲେ ସଂଧ୍ୟା ବେଳେ ତମକୁ ଆମେ ମେଡିକାଲ୍ ରୁ ଡିଶ୍ଚାର୍ଜ୍ କରିଦେବୁ । ସମସ୍ତେ ଖୁସି ହେଲେ ।
ଏଠି ଅନ୍ୟ ଏକ ସମସ୍ୟା ଆସି ପହଁଚିଲା ଯେ ମୋ ଘରେ ସିନା ରାଜି ହୋଇଗଲେ କିନ୍ତୁ ଜଗା ର ବାପା ରାଜି ହେଲେ ନାହିଁ । ତାଙ୍କୁ ପୁଣି ଜଗା ଏବଂ ଆଶିଷ ବହୁତ୍ ବୁଝାଇଲେ ଏବଂ ଶେଷରେ ସେ ମାନିଗଲେ । ପୁଣି କଲେଜ୍ ଯିବା ଆସିବା ଆରମ୍ଭ ହେଲା । ପ୍ରତିଦିନ ଦେଖା ସାକ୍ଷାତ ଏବଂ ଚାରି ଜଣ ଯାକ ବୁଲାବୁଲି ଆରମ୍ଭ ହେଲା । ଜିତୁ ଭାଇ ଙ୍କ ଛୁଟି ସରିବା ପରେ ସେ ପୁଣି ଫେରିଗଲେ ।
ତାଙ୍କ ୟୁନିଟ କୁ, +2 ର ଦ୍ଵିତୀୟ ବର୍ଷ ସରିଗଲା। ମୋତେ ଅନୁଭବ ହେଉଥିଲା ଯେମିତି ଆମ ଦୁଇ ଜଣଙ୍କ ଯେମିତି ଅଧା ବାହାଘର ସରି ଯାଇଛି। କିନ୍ତୁ ଗୋଟିଏ କଥା ଏଠି ଜଗା କେବେ ଆମ ଘରକୁ ଆସି ନାହିଁ ଏବଂ ମୁଁ ତାଙ୍କ ଘରକୁ କେବେ ଯାଇନି ଏବଂ ଆମେ ଦୁହେଁ ଏହା ଗୋଟିଏ ସର୍ତ୍ତ ରୂପରେ ଗ୍ରହଣ କରି କହିଲୁ ଯିବା ଆସିବା ସେଦିନ ହେବା ଯେଉଁ ଦିନ ଆମେ ପରସ୍ପର କୁ ବିବାହ କରିବା ଏବଂ ଜଗା ମଧ୍ୟ ଭାଇଙ୍କ ସର୍ତ୍ତ ଅନୁଯାୟୀ ସେ ତାର Job ପାଇଁ ଦୌଡ଼ା ଦଉଡ଼ି କରୁଥାଏ ।
ଏଠି ଆମ ଜୀବନରେ ଅଳ୍ପ ମୋଡ଼ ଆସିଗଲା ଏବଂ ସେହି ମୋଡ଼ ମୋ ଭାଗ୍ୟ ରେଖା ରେ ଲେଖା ଥିବା କଥା କୁ ସତ କରିଦେଲା। +3 ର ପ୍ରଥମ ବର୍ଷ ଚାଲିଥାଏ । କଲେଜ୍ ଯିବା ଆସିବା ଚାଲିଥାଏ । ଗଣେଶ ପୂଜା ସମୟ ଆସିଲା, ଜଗା ର ମାମୁଁ ଜଣେ ମୁମ୍ବାଇ ରେ ରୁହନ୍ତି ସେ ଜଗା କୁ ବହୁତ୍ ଭଲ ପାଆନ୍ତି । ସେ ପ୍ରତି ବର୍ଷ ଗଣେଷ ପୂଜା ଦେଖିବାକୁ ଜଗା କୁ ଡାକୁଥିଲେ କିନ୍ତୁ ଜଗା ମନା କରୁଥିଲା କିନ୍ତୁ ସେହି ବର୍ଷ ଜଗା ମୁମ୍ବାଇ ଯିବା ପାଇଁ ବାହାରିଲା । ମୁଁ ମନା କରିଲି।
ଜଗା କହିଲା ଗୋଟିଏ ସପ୍ତାହ ର କଥା । ସାଙ୍ଗରେ ମାଇଁ ଯିବେ ତାଙ୍କୁ ମାମୁଁ ପାଖରେ ଛାଡ଼ିବାର ହେବ ଏବଂ ମୁଁ 3 ଦିନ ରହିବି ଯଦି ସମୟ ହେବ ବୁଲିବି ଅଥବା ଫେରିଯିବି । ଜଗା ପାଇଁ ତାଙ୍କ ମାମୁଁ ଯିବା ଆସିବା ପାଇଁ ଟିକେଟ କରିଥିଲେ । ମୋର ମନ ମାନୁ ନଥାଏ ମୁଁ ବାରମ୍ଵାର କହୁଥାଏ ତମେ ବଦଳରେ ଆଉ କିଏ ଗଲେ ହେବନି କି?? ମୁଁ ଏମିତି କହୁଥିଲି କିନ୍ତୁ ଜଗା କହିଲା ସେ ମୋତେ ତାଙ୍କ ପୁଅ ଭଳି ଦେଖନ୍ତି ତାଙ୍କର ଦୁଇଟି ଝିଅ କିନ୍ତୁ ମୋତେ ପିଲା ବେଳୁ ପୁଅ ର ସ୍ନେହ ଦେଇ ଆସିଛନ୍ତି । ମୁଁ ଯଦି ଯିବିନି ସେ ଖରାପ ଭାବିବେ । ଏବଂ ଆଉ କିଏ ଯିବା ପାଇଁ ନାହାନ୍ତି ।
ଏମିତି କହି ଜଗା କିଛି ଦିନ ପରେ ମୁମ୍ବାଇ ଯିବାକୁ ବାହାରିଲା । ସେଠୀ ବୁଲା ବୁଲି କରି ଗୋଟିଏ ସପ୍ତାହ ପରେ ସେ ଫେରିଲା । ରାତି 8ଟା ରେ ଟ୍ରେନ ଥିଲା । ଫେରିଲା ବେଳେ ଟ୍ରେନ ରେ ବସି କଥା ହେଲୁ। ଟ୍ରେନ ରେ ବହୁତ୍ ଭିଡ ଥିଲା । ରାତି 11 ଟା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ କଥା ହେଲୁ । ତାପରେ ମୁଁ କହିଲି ରେଷ୍ଟ କର ସକାଳେ କଥା ହେବା ।
ଯଦି ସାଗର ରେ ସୁନାମି ର ପ୍ରକୋପ ଅଛି ତେବେ ସେ ନିଶ୍ଚୟ କୁଳ ଲାଙ୍ଘିବ ଏବଂ ସର୍ବନାଶ କରିବ । ସେମିତି ମୋ ଭାଗ୍ୟ ରେଖା ରେ ଯାହା ଅଛି ତାହା ନିଶ୍ଚୟ ହେବ । ତାକୁ କେହି ରୋକି ପାରିବ ନାହିଁ । ତାପର ଦିନ ସକାଳେ ଜଗା କୁ କଲ୍ କରିଲି । କିନ୍ତୁ ଜଗା କଲ୍ ଉଠାଇଲା ନାହିଁ ।
ପ୍ରାୟ 15 ରୁ 20 ଥର କଲ୍ କରିବା ପରେ ସେ ସ୍ୱିଚ୍ ଅଫ ହେବାର ଉତ୍ତର ଆସିଲା । ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ଆଶିଷ କୁ ଫୋନ୍ କରିଲି ,ସେ ସୋଇଥିଲା , ତାକୁ କହିଲି ସକାଳ 6 ଟା ରୁ ପ୍ରାୟ 2 ଘଣ୍ଟା ହେଲା କଲ୍ କରୁଛି କିନ୍ତୁ ସେ ଉଠେଇଲା ନାହିଁ ଆଉ ଏବେ ଶ୍ୱିଚ ଅଫ କହୁଛି । ଆଶିଷ ମଧ୍ୟ ଫୋନ୍ କରିଲା। ସେହି ଉତ୍ତର , ଶ୍ୱିଚ୍ ଅଫ । ଆଶିଷ ଜଗା ର ମାମୁଁ ଙ୍କୁ କଲ୍ କରିଲା । ମାମୁଁ କହିଲେ କାଲି ରାତିରେ କଲ୍ କରିଥିଲି । ସେ ମୋ ସହିତ କଥା ହୋଇଥିଲା।
ତାପରେ ମୁଁ ମଧ୍ୟ ସକାଳୁ ଠାରୁ କଲ୍ କରୁଛି କଲ୍ ଲାଗୁନି । ସମସ୍ତେ ଚିନ୍ତା ରେ ପଡିଲେ । ଜଗା ଗଲା କୁଆଡେ , ଦେଖୁ ଦେଖୁ ଦିନ 10ଟା ବାଜିଲାଣି । ଶେଷରେ କିଛି ଖବର ନ ମିଳିବାରୁ ପୋଲିସ୍ ଷ୍ଟେସନ କୁ ଯାଇ ରିପୋର୍ଟ ଲେଖାଗଲା । ପୋଲିସ ଖବର ବାହାର କରିବାରେ ଲାଗି ପଡ଼ିଲା । ରାତି 7ଟାରେ ଜଗା ର ବାପା ପାଖକୁ କଲ୍ ଆସିଲା କି ଶୀଘ୍ର ଥାନା କୁ ଆସ । ସେ ଦଉଡ଼ିଗଲେ ସାଙ୍ଗରେ ଆଶିଷ କୁ ନେଇ ଗଲେ ।
ସେଠି ପୋଲିସ ବାବୁ କହିଲେ । ଆପଣଙ୍କ ପୁଅ ଯୋଉ ଟ୍ରେନ ରେ ଆସୁଥିଲେ ସେହି ଟ୍ରେନ ରେ ରାତି 2ଟା ପାଖାପାଖି ହେବ ସିଟ୍ ପାଇଁ ଝଗଡ଼ା ହେଲା ସମସ୍ତେ ଉଠିଲେ । ଝଗଡା କରୁଥିବା ବ୍ୟକ୍ତି ମାନେ ମଦ ପିଇ ଥିଲେ । ସେମାନଙ୍କ ସିଟ୍ ନଥିଲା। ଜବରଦସ୍ତି ବସିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଥିଲେ ତାପରେ ସେଠୁ 3 ଜଣ ପିଲା କୁ ଟାଣି ଟାଣି ବାଥରୁମ୍ ପାଖକୁ ନେଲେ ସେଠୀ କଥା ହେବା ପରେ ହଠାତ୍ ଜୋର୍ ରେ ପାଟି କରିବାର ଶବ୍ଦ ଆସିଲା। ପାଖରେ ଲୋକମାନେ ଉଠି ଦେଖିଲେ ଯୋଉ 3 ଜଣ ପିଲା ସହିତ ଝଗଡା କରୁଥିଲେ ସେମାନେ ନଥିଲେ ।
ସେ ମଦ ପିଇଥିବା ଦୁବୃର୍ତ୍ତ ମାନେ ତାଙ୍କୁ ଟ୍ରେନ ରୁ ଠେଲି ଦେଇଛନ୍ତି । ପାଖରେ ଥିବା ଲୋକମାନେ ପଚରା ଉଚରା କରି ମାଡ ମାରିବା ପରେ ସେମାନେ କହିଲେ ଆମେ ତାଙ୍କୁ ଟ୍ରେନ ବାହାରକୁ ଠେଲି ଦେଇଛୁ । ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ଟ୍ରେନ ର ଚେନ୍ ଟଣାଗଲ ଏତିକି କଥା ହେଉ ହେଉ ଟ୍ରେନ ଚାଲିବାର ପ୍ରାୟ 20 ମିନିଟ୍ ହୋଇ ସାରିଥିଲା ।
ଆଗକୁ ପଢ଼ିବେ:
Page-9
By. Nilamadhab Bhuyan
Comment please about the story.,
Thanking You.
 |
| ଶ୍ରୁତି ର ଭାଗ୍ୟରେଖା…7 |
ଆମେ ମଧ୍ୟ ଗୋଟିଏ କ୍ଲାସ୍ ପରେ ଘରକୁ ଫେରି ଗଲୁ। ଏମିତି ଜଗା କଲେଜ୍ ଆସୁଥାଏ ମୁଁ କଥା ହେବାକୁ ଚାହିଁଲେ ସେ କଥା ହୁଏନା ।
ଦିନେ ବହୁତ ବଡ ଘଟଣା ଘଟିଗଲା । ଜିତୁ ଭାଇ ଛୁଟି ରେ ଘରକୁ ଆସିଥିଲା । ରାତି ୧୦ଟା ପାଖାପାଖି ସେ ମୋ ମୋବାଇଲ ରେ କିଛି ଦେଖୁଥିଲା ହଠାତ୍ ଜଗା ର ଫୋନ୍ ଆସିଲା । ଭାଇ ବହୁତ୍ ରାଗି, ସେ ଜଗା ର ନାଁ ଟିକୁ ଦେଖି ମୋତେ ଆସି ପଚାରିଲା ସେ କିଏ । ମୁଁ କହିଲି ମୋ ସାଙ୍ଗ କିନ୍ତୁ ଭାଇ କିଛି ନ କହି ମୋ Whatsapp ଖୋଲି ଚେକ୍ କରିଲା।
ମୁଁ ଜାଣି ନଥିଲି । ସେ ସେଠୀ ମେସେଜ ପଢିଲା ଏବଂ ସେଥିରେ କିଛି କିଛି ମେସେଜ ଥିଲା , ଯେମିତି ” I Like You Sruti” ” I Miss you” ଏମିତି କିଛି ମେସେଜ କିନ୍ତୁ ତାର ସବୁ ମେସେଜ ର ରିପ୍ଲାଈ ରେ ମୁଁ ସାଙ୍ଗ ଭଳି ତାକୁ ଉତ୍ତର ଦେଇଛି କିନ୍ତୁ ଭାଇ ଏହି କଥା କୁ ନେଇ ସିରିଅସ୍ ହୋଇ ଯାଇଛି । ସେ ନମ୍ୱର୍ ନେଇ ତା ସହିତ କଥା ହୋଇ ତାକୁ ଧମକ ମଧ୍ୟ ଦେଇଛି।
ଏକଥା ମୋତେ ଜଣା ନଥିଲା। ତା ପର ଦିନ କଲେଜ୍ ରେ ଆଶିଷ ମୋ ପାଖକୁ ଆସି କହିଲା, ଯଦି ସାଙ୍ଗ ହୋଇ ରହିବାକୁ ଚାହୁଁଛୁ ତେବେ ତୋ ଭାଇ କୁ କହି ଧମକ କାହିଁକି ଦେଉଛୁ । ମୁଁ ପଚାରିଲି କଣ ହୋଇଛି ମୋତେ କୁହ, ମୁଁ ଭାଇ କୁ କିଛି କହିନି । ଆଶିଷ ଜଗା କୁ ଟାଣି ଆଣି ପଚାରିଲା , କାଲି ଶ୍ରୁତି ର ଭାଇ ତୋତେ କଣ କଣ କହିଲା କହ, ଜଗା ସବୁ ସତ ସତ କହିଲା । ମୁଁ ରାଗରେ ପଞ୍ଚମ , ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ଭାଇ କୁ ଫୋନ୍ କରି କହିଲି, ଭାଇ କାହିଁକି ଏମିତି କରୁଛ ।
ଜିତୁ ଭାଇ ମୋତେ କହିଲା ମୁଁ ଯାହା କରିଛି ଠିକ୍ କରିଛି ଆଉ ଜଗା ମୋତେ କଣ କହିଲା ସେଇଟା ଶୁଣିବୁ ନାହିଁ?? ମୁଁ ପଚାରିଲି କଣ କହ?? ଜଗା କହିଲା, ଭାଇ ତମେ ମୋତେ ଯାହା ଭାବୁଛ ତାହା ସତ କିନ୍ତୁ ମୋତେ ଶ୍ରୁତି ଭଲ ପାଉନି, କିନ୍ତୁ ଏହା ସତ ମୁଁ ମଧ୍ୟ ଶ୍ରୁତି ବିନା ବଞ୍ଚି ପାରିବି ନାହିଁ , ସେ ଯଦି ଆଉ କାହାର ହେବ ମୁଁ ଆତ୍ମହତ୍ୟା କରିଦେବି କିନ୍ତୁ କେବେ ତାକୁ କହିବି ନାହିଁ କି ଆପଣ ଘରକୁ କେବେ ଆଞ୍ଚ ଆସିବାକୁ ଦେବିନି। ମରିଯିବି ବରଂ ଶ୍ରୁତି କୁ କେବେ ବାଧ୍ୟ କରିବି ନାହିଁ ।
ତେବେ ଜିତୁ ଭାଇ କହିଲେ , ତୁ ଶ୍ରୁତି କୁ ଭୁଲି ଯା । ଜଗା କହିଲା ଭୁଲିବାର ପ୍ରଶ୍ନ ଉଠୁନି। ଭୁଲି ପାରିବିନି ଭାଇ । ଏମିତି ବହୁତ୍ କଥା । ଏକଥା ଶୁଣି ମୁଁ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ରେ ଜଗା କୁ ଚାହିଁ ରହିଲି । ଜଗା କୁ ପଚାରିଲି କଣ ରେ ପାଗଳାମି କରୁଛୁ । ମୁଁ ତୋତେ ମନା କରିଥିଲି ପରା ମୋ ପିଛା ଛାଡ଼ି ଦେ । ଜଗା କହିଲା , ନା ଲୋ ଶ୍ରୁତି ତୋ ବିନା ବଞ୍ଚି ପାରିବିନି କିନ୍ତୁ ତୁ ଯଦି ମୋତେ ଭଲ ପାଇବୁନି ତେବେ ମୁଁ ତୋତେ ବାଧ୍ୟ କରିବିନି । ତୁ ଯା ତୋ ଜୀବନରେ ତୁ ଖୁସିରେ ରହ । ମୁଁ ରାଗରେ ଉଠି ଆସିଲି ଏବଂ ଘରକୁ ଫେରି ଆସିଲି।
ଅପରାହ୍ନ ୪ଟା ବେଳେ ମୁଁ ବସି ଟିଭି ଦେଖୁଥିଲି। ହଠାତ୍ ଆଶିଷ ର ଫୋନ୍ ଆସିଲା ଏବଂ କାନ୍ଦ କାନ୍ଦ ଅବସ୍ଥାରେ କହିଲା । ଶୁଣ ଶ୍ରୁତି, ଜଗା ବିଷ ପିଇ ଦେଇଛି। ଏବେ ଆମେ ତାକୁ ମେଡିକାଲ୍ ନେଇ ଯାଉଛୁ । ତୁ ଏତେ ନିଷ୍ଠୁର କାହିଁକି ହେଉଛୁ କହିଲୁ, ସେ ଅଧମରା ଅବସ୍ଥାରେ କେବଳ ତୋ ନାଁ ହି ନେଉଛି । ସେଥିପାଇଁ ତୋତେ ଫୋନ୍ କରି କହୁଛି, ଏତିକି କହି ସେ ଫୋନ୍ କାଟିଦେଲା। ଏହା ଶୁଣି ମୁଁ ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ଟିକି କୁ ଫୋନ୍ କରିଲି।
କଣ କରିବି କିଛି ଜାଣି ପାରୁ ନଥିଲି। ଟିକି କହିଲା , ଚାଲ୍ ମେଡିକାଲ୍ ଯିବା । ମୁଁ କହିଲି ଏବେ ଯଦି ମୁଁ ଘରୁ ବାହାରିବି ତେବେ ଘରେ ମୋତେ ବହୁତ୍ ପ୍ରଶ୍ନ କରିବେ । କଣ କରିବି କହ । ଟିକି କହିଲା ତୋ ଭାଇ କୁ କହ । ମୁଁ କହିଲି ,ଭାଇ ଯଦି ଜାଣିବ ସେ ଓଲଟା ରାଗିବ । ଟିକି କହିଲା ରହ୍ ମୁଁ ଆସୁଛି । ସେତେବେଳେ ମମି ରୋଷେଇ ଘରେ କିଛି କାମ କରୁଥିଲେ । ଭାଇ କୁଆଡେ ଖେଳିବାକୁ ଯାଇଥିଲା । ମୁଁ ଏବଂ ଟିକି ମିଶି ମେଡିକାଲ୍ କୁ ଗଲୁ ।
ସେଠି ପହଞ୍ଚିଲା ପରେ ଦେଖିଲୁ । ଜଗା ର ଘର ଲୋକେ କାନ୍ଦ କାନ୍ଦ ଅବସ୍ଥାରେ ଜଗା ର ରୁମ୍ ବାହାରେ ଠିଆ ହୋଇଥିଲେ । ଆଶିଷ ଦଉଡ଼ି ଆସିଲା କହିଲା । ଶ୍ରୁତି କଣ ହେଇଗଲା ଦେଖ । ତା ଘର ଲୋକେ ମୋତେ ଦେଖି ପ୍ରଥମେ ରାଗିଲେ କିନ୍ତୁ ପରେ ଜଗା ର ମା ଆସି ମୋତେ ଅନୁରୋଧ କରିଲେ କି ଝିଅ, ତୋ ପାଇଁ ମୋ ପୁଅ ର ଏ ଅବସ୍ଥା, ତୁ କିଛି କର, ମୋ ପୁଅ କୁ ବଞ୍ଚେଇ ଦେ । ସେ ଯୋଉ ରୁମ୍ ରେ ଆଡମିଟ୍ ଥିଲା ସେ ରୁମ୍ ପାଖକୁ ଦଉଡି ଗଲି ।
ଜଗା ର ପାଟିରେ କେବଳ ଶ୍ରୁତି.. ଶ୍ରୁତି.. ଶ୍ରୁତି.. ହିଁ ଥିଲା । ସେତେବେଳେ ଡାକ୍ତର ଜଗା କୁ ଚେକ୍ କରୁଥିଲେ। ମୁଁ ପହଞ୍ଚିବା ର 5 ମିନିଟ୍ ପରେ ଡାକ୍ତର ବାବୁ କହିଲେ ସେ ଏବେ ଠିକ୍ ଅଛନ୍ତି, ସେ ଯୋଉ ବିଷ ପିଇଥିଲା ତାର ପ୍ରଭାବ ଏବେ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଅଛି ଏବଂ ସେ ଭଲ ଅବସ୍ଥା କୁ ଆସିବାକୁ 2 ରୁ 3 ଦିନ ଲାଗିବ। ସେ ଆଉ ଗୋଟିଏ ଦିନ ଏଠି ରହୁ, ତା ପରେ ମୁଁ ଆପଣଙ୍କୁ ଜଣେଇବି ସେ ଘରକୁ ଯିବ କି ନାହିଁ ଏତିକି ଜଗା ର ବାପା କୁ କହି ଫେରିଗଲେ ।
ଡ଼ାକ୍ତର ବାବୁ ବାହାର କୁ ଆସିଲା ପରେ ନର୍ସ ମୋତେ ଭିତରକୁ ଯିବା ପାଇଁ ଅନୁମତି ଦେଲେ । ପହଞ୍ଚିଲି ଜଗା ପାଖରେ । ଧିର ସ୍ୱର ରେ ଶ୍ରୁତି ଶ୍ରୁତି କହି ଉଠୁଥିଲା । ତାର ଅବସ୍ଥା ଦେଖି ବହୁତ୍ କାନ୍ଦିବାକୁ ଇଛା ହେଉଥିଲେ ମଧ୍ୟ ଅଳ୍ପ ଲୁହ ଗଡ଼େଇ ଜଗା ର ହାତକୁ ଧରିଲି । ମୋ ହାତ ସ୍ପର୍ଶ ପରେ ସେ ଧିରେ ଧିରେ ଆଖି ଖୋଲିଲା । ସମସ୍ତେ ସେ ୱାର୍ଡ ରୁ ବାହାରକୁ ଚାଲିଗଲେ।
ଜଗା ମୋତେ ଦେଖି ପୁଣି ମୁହଁ ଫେରେଇ ନେଲା। ମୁଁ ପଚାରିଲି କଣ ପାଇଁ ଏ ପାଗଳାମି ??? କଣ ଚାହୁଁଛ ତମେ । ଜଗା ମୁହଁ କୁ ବୁଲେଇ ମୋତେ ଚାହିଁ କହିଲା । କିଛି ଦରକାର ନାହିଁ ଶ୍ରୁତି, ମୁଁ ଜାଣିନି ମୁଁ କଣ କରୁଛି। ସତ କହିବାକୁ ଗଲେ ବେଳେବେଳେ ମୁଁ ଜାଣି ପାରେନା ମୁଁ କଣ କରୁଛି। ମୁଁ କହିଲି କଣ ପାଇଁ ଏତେ ମିଛ କହୁଛ?? ତମେ ସବୁ ଜାଣିଛ ଯାହା ଅସମ୍ଭବ ତାହା ସମ୍ଭବ ରେ ପରିଣତ ହେଲେ ବହୁତ୍ ଅସୁବିଧା ହେବ ।
ଜଗା କହିଲା ମୁଁ ଚାହୁଁଚି ସେ ଅସମ୍ଭବ କୁ ସମ୍ଭବ ରେ ପରିଣତ କରି ନୂଆ ନାମ ଦେବା ପାଇଁ। ମୁଁ କହିଲି, ବର୍ତ୍ତମାନ ଆମର ଏହି ସମୟରେ ଜଣେ ଅନ୍ୟ ଜଣଙ୍କୁ ଭଲ ପାଇ ବସନ୍ତି କିନ୍ତୁ ବର୍ତ୍ତମାନ ଆମର ପଢ଼ିବା ସମୟ ଏହି ସମୟ ରେ ଆମେ ପଢା ଉପରେ ଧ୍ୟାନ ଦେବା କଥା କିନ୍ତୁ ଏବେ ତାହା ପୁରା ଓଲଟା ହେଉଛି। ଜଗା କହିଲା ମୋତେ ଏବେ ଉପଦେଶ ଦରକାର ନାହିଁ।
ମୁଁ ପଚାରିଲି କଣ କରିବାକୁ ଚାହୁଁଛ କୁହ? ଜଗା କହିଲା ତମ ଦ୍ଵାରା ସମ୍ଭବ ନାହିଁ, ଏବଂ କହିଲେ କିଛି ଫାଇଦା ନାହିଁ। ମୁଁ ସାହାସ କରି କହିଲି କୁହ ଯଦି ମୋ ଦ୍ଵାରା ସମ୍ଭବ ହେବ ତେବେ ସାହାଯ୍ୟ କରିବି। ଜଗା କହିଲା ” ସାହାଯ୍ୟ ବଦଳରେ ମୋତେ ତମେ ଦରକାର” କହି କାନ୍ଦି ଉଠିଲା । ତାର ସେହି ଅଧା ସ୍ୱର୍ କଣ୍ଠରେ ସେହି ଶବ୍ଦ ଗୁଡ଼ିକ ମୋତେ କାନ୍ଦିବାକୁ ବାଧ୍ୟ କରିଲା ଆଉ ରହିପାରିଲି ନାହିଁ ।
ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ତାକୁ କୋଳେଇ ନେଲି ଏବଂ ସେ ଖୁସି ହୋଇ କୋଳେଇ ନେଇ କହିଲା ” I Love You Sruti ” , ପୁଣି କହି ଉଠିଲା ଏହି କଥା ପଦକ କହିବା ପାଇଁ ମୋତେ ସାହାସ ହେଉ ନଥିଲା । କାରଣ ମୁଁ ଭାବୁଥିଲି ମୋ ପାଇଁ ଏହି କଥା ପଦକ ଏକ ଜ୍ୱାଳାମୁଖୀ ସଦୃଶ୍ୟ କିନ୍ତୁ ଆଜି ଜାଣିଲି ସେ ଜ୍ୱାଳାମୁଖୀ ବହୁତ୍ ଶାନ୍ତ ଏବଂ ସରଳ ।
ମୁଁ ଅଳ୍ପ ହସି ପଚାରିଲି , ମୁଁ କଣ ଜ୍ୱାଳାମୁଖୀ। ଜଗା କହିଲା ନା ନା, ତମେ ନୁହଁ, ତମେ ମୋ ଶ୍ରୁତି। ଜଗା ପଚାରିଲା ମୋତେ ଛାଡ଼ି ଜୀବନୀ ତ?? ଏହି କଥା ପଦକ ରେ ମୁଁ ତାକୁ ଦୁଃଖୀ ନ କରିବାକୁ ଯାଇ ହଁ ଭରିଲି କିନ୍ତୁ ସେ କ୍ଷଣ ଠାରୁ ଜଗା ପ୍ରତି ମୋର ଭଲ ପାଇବା ଆରମ୍ଭ ହୋଇଗଲା । ବାକି ସମସ୍ତେ ଆସିଲେ । ଆଶିଷ ପଚାରିଲା କଣ ଭାଉଜ ଏଥର ତମ ପ୍ରେମ ଗାଡି ଆରମ୍ଭ ହେବ ନା ନାହିଁ?? ଦୁହେଁ ହସିଲୁ। କିଛି ସମୟ ବସି କଥା ହେଲୁ ।
ଆଗକୁ ପଢ଼ିବେ:
Comment please about the story.,
Thanking You.
 |
| ଶ୍ରୁତି ର ଭାଗ୍ୟରେଖା…6 |
ମୁଁ ଆଉ କଲ୍ ନ କରି ଚୁପ୍ ଚାପ୍ ଶୋଇଗଲି । କିଛି ଦିନ ପରେ ପୁଣି ଆରମ୍ଭ ହେଲା କଲେଜ୍ ଯାତ୍ରା ।
ଜଗା କଲେଜ୍ ଆସିଲା କିନ୍ତୁ ମୋ ସହିତ କଥା ବାର୍ତ୍ତା କମ୍ କରିଦେଲା। ମୁଁ ବାରମ୍ବାର ପଚାରେ କିନ୍ତୁ ସେ ଭାଉ ଖାଏ । ଆଶିଷ କୁ ପଚାରିଲି କଣ ହେଇଛି ରେ ତାର ?
ଆଶିଷ କହିଲା ସେ ତୋତେ ଭଲ ପାଉଥିଲା, ତୋତେ ଭୁଲିବା ପାଇଁ ସେ ବହୁତ୍ ଚେଷ୍ଟା କରୁଛି କିନ୍ତୁ ଭୁଲି ପାରୁନି ।
୧୦ ଦିନ ପୂର୍ବରୁ ମୁଁ ତା ଘରକୁ ଯାଇଥିଲି , ତା ରୁମ୍ ରେ କେବଳ ତୋରି ନାଁ, ସବୁ ଆଡ଼େ କାନ୍ଥ, ଖଟ, ବହି, ଖାତା ସବୁଠାରେ କେବଳ ତୋରି ନାଁ। ସେ ତୋ ବିଷୟରେ କଥା ହେବାକୁ ଚାହୁଁନି ।
ତାର କଥା ଶୁଣିଲେ ତୁ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହେବୁ ସେ ତୋ ନାଁ ର ଟାଟୁ କରିଛି । ସେ ଟାଟୁ ପାଇଁ ତାଙ୍କ ଘରେ ବହୁତ୍ ଝଗଡା କିନ୍ତୁ ସେ କାହା କଥା ଶୁଣେନି ।
ତାଙ୍କ ଘରେ ଜାଣି ସାରିଲେଣି ଯେ ତୁ ବ୍ରାହ୍ମଣ ବୋଲି । ତାଙ୍କ ଘରେ ବହୁତ୍ ବୁଝାଇଲେ ଯେ ଆମ ଜାତି ର କୋଉ ଝିଅ କୁ ଭଲ ପାଆ ତାକୁ ତୋ ସହିତ ବାହା ଘର କରେଇ ଦେବୀ କିନ୍ତୁ ସେ ଶୁଣିବାକୁ ନାରାଜ ।
ଏହି ଛୁଟି ଭିତରେ ତାଙ୍କ ଘରେ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଦିନ ଝଗଡା କଳି କଜିଆ କିନ୍ତୁ ତୁ ତାର ଭଲ ପାଇବା କୁ ତୁ ବୁଝି ପାରୁନୁ ।
ଏତେ ନିଷ୍ଠୁର କାହିଁକି ହେଉଛୁ କହିଲୁ ତାକୁ ଦେଖୁଛୁ ନା, ସେ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଦିନ ସକାଳୁ ମୋ ସହିତ ଦୌଡ଼ିବାକୁ ଯାଏ ଭଲ ଖାଇବା ପସନ୍ଦ କରେ କିନ୍ତୁ ସେ ସବୁ କିଛି ଭୂଲି ଯାଇଛି କେବଳ ତୋ ନାଁ ଟିକୁ ଚାହିଁ ରହିଥାଏ ।
ମୋତେ ଲାଗୁଛି ସେ ପାଗଳ ହୋଇଯିବ । ଏତିକି ଶୁଣି ମୋତେ ବହୁତ୍ ଦୁଃଖ ଲାଗିଲା । ଦଉଡ଼ି ଗଲି କ୍ଲାସ୍ ରୁମ୍ କୁ । ଜଗା ମୁଣ୍ଡ ପୋତି ବସିଥାଏ ।
ପାଖକୁ ଗଲି ତା ମୁଣ୍ଡ କୁ ଛୁଇଁ ଉଠେଇଲି , ଦେଖିଲି ଧାର ଧାର ଲୁହ ବହି ଚାଲିଛି । ମୋତେ ଦେଖି ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ଲୁହ ପୋଛି କହିଲା କହ କଣ ହେଲା ? ମୁଁ ପଚାରିଲି କାହିଁକି କାନ୍ଦୁଛୁ ?
ଜଗା କହିଲା , ନାହିଁ ତ ମୁଁ କାହିଁକି କାନ୍ଦିବି । ମୁଁ କହିଲି , ମୁଁ ଏତେ ମୂର୍ଖ ନୁହଁ ଯେ ମୁଁ ଜାଣି ପାରିବି ନାହିଁ । ମୁଁ ତା ପାଖରେ ବସିଲି କିନ୍ତୁ ସେ ଅଳ୍ପ ଦୂରେଇ ଗଲା।
ମୁଁ କହିଲି କଣ ହେଲା ଦୂରେଇ ଯାଉଛୁ। ମୁଁ କହିଲି ଦେଖ ଜଗା ତୋ ବିଷୟରେ ମୋତେ ଆଶିଷ ସବୁ କହିଛି ।
କଣ ପାଇଁ ଏମିତି ହେଉଛୁ କହିଲୁ। ମଉସା ମାଉସୀ ଙ୍କ ସହ କାହିଁକି କଥା ହେଉନୁ । କଣ ତୋର ଅବସ୍ଥା କରିଲୁଣି । ମୁଁ ଚାହେଁ ତୁ ଫିଟ୍ ରହ ଖିଆ ପିଆ ଠିକ୍ କର । ତୁ ଯଦି ଏମିତି ହେବୁ ତେବେ କଣ ସବୁ ସମାଧାନ ହେଇଯିବ କି ।
ଶୁଣ ଜଗା ମୁଁ ମଧ୍ୟ ତୋତେ ଭଲ ପାଏ କିନ୍ତୁ ମୁଁ ସେହି ଭଲ ପାଇବା କୁ ବନ୍ଧୁତା ଭିତରେ ରଖିବାକୁ ଚାହେଁ। କାରଣ ମୋ ଭାଇ ବହୁତ୍ ରାଗି ସେ ଆମ ସଂପର୍କ କୁ ସ୍ବାମୀ ସ୍ତ୍ରୀ ର ଦର୍ଜା ଦେବେ ନାହିଁ ।
ଆମେ ବିନା କାରଣ ରେ ଭଲ ପାଇଁ ଆମେ ଦୁହେଁ ଦୁହିଁଙ୍କୁ କଷ୍ଟ କାହିଁକି ଦେବା। ତୁ ତମ ଜାତିର ଆଉ କୁ ଝିଅ କୁ ପସନ୍ଦ କର ଏବଂ ମୋତେ ସାଙ୍ଗ ନଜର ରେ ଦେଖେ ମୁଁ ତୋତେ ଅନୁରୋଧ କରୁଛି ରେ, ଆଜିକାଲି ଏମିତି ସବୁ ହେଉଛି ।
ଆମେ ଭଲ ପାଇବା ଜଣକୁ ଏବଂ ବିବାହ କରିବା ଆଉ ଜଣଙ୍କୁ କାରଣ ଆମେ ଆମ ବାପା ମା ଙ୍କ ଖୁସି ଦେଖୁ ଏବଂ ଆମ ପରିବାର ର ସମ୍ମାନ ଦେଖୁ।
ସେଥିପାଇଁ ଏଗୁଡ଼ିକ ସବୁ ହୁଏ । ଜଗା କିଛି ନ କହି ଚୁପ୍ ରହିଲା । ଟିକି ଆସି ମୋ ପାଖେ ବସିଲା । ମୋତେ ଟିକି ବୁଝେଇଲା ତୁ ଜଗା କୁ କାହିଁକି ଭଲ ପାଇ ପାରିବୁନି କହ ।
ମୁଁ ଟିକି କୁ କହିଲି ତାହା ସମ୍ଭବ ନୁହେଁ । ଟିକି କାହିଁକି କହ। ମୁଁ ଟିକି କୁ କହିଲି ତୋତେ ପରେ କହିବି କିନ୍ତୁ ଟିକି ବାଧ୍ୟ କରି କହିଲା ପରେ ମୁଁ ଟିକି କୁ କହିଲି ମୁଁ କହିବି କିନ୍ତୁ କମନ୍ ରୁମ୍ କୁ ଚାଲ ସେଠୀ କହିବି ।
ମୁଁ ଜଗା କୁ କହିଲି କି ତୁ ମୋ କଥା କୁ ବୁଝ ଏବଂ ଭଲ କରି ନିଷ୍ପତି ନେ । ମୁଁ ଆସୁଛି ତୋ ସହିତ ପରେ କଥା ହେବି ।
ଏତିକି କହି ଆମେ ଚାଲିଲୁ କମନ ରୁମ୍ କୁ । କମନ୍ ରୁମ୍ ରେ ଟିକି ମୋତେ ପଚାରିଲା କହ କଣ ହୋଇଛି । ମୁଁ କହିଲି ମୁଁ ଯେତେବେଳେ ଷଷ୍ଠ କ୍ଲାସ୍ ରେ ପଢ଼ୁଥିଲି ସେ ସମୟରେ ମୋ ଜେଜେ ବାପା ଙ୍କ ସାଙ୍ଗ ସେ ଜଣେ ବଡ ଜ୍ୟୋତିଷ ସେ ଥରେ ଆମ ଘରକୁ ଆସିଥିଲେ ।
ମୁଁ ତାଙ୍କୁ ବହୁତ୍ ଭଲ ପାଉଥିଲି । ସେ ମଧ୍ୟ ମୋତେ ବହୁତ୍ ଭଲ ପାଉଥିଲେ । ସେ ମୋ ନାମ ଦେଇଥିଲେ ” ଶ୍ରୁତିମୟୀ ଆଚାର୍ଯ୍ୟ ” ।
ଦିନେ ସେ ମୋ ହାତ ଦେଖି ବହୁତ୍ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହେଲେ ଏବଂ ମୋତେ କହିଲେ ଝିଅ ତୋତେ ଯେତେବେଳେ ୧୭-୧୯ ବର୍ଷ ହେବ ସେ ସମୟରେ ନିଜ କୁ ସଂଯତ ରକ୍ଷା କରିବୁ ।
କାହାକୁ ମନ ଦେଇ ବସିବୁ ନାହିଁ, ତୋତେ କିଏ ଭଲ ପାଇଲେ କିଛି ହେବନି, ମାତ୍ର ତୁ ଯେବେ ତାକୁ ଭଲ ପାଇବୁ ତା ଉପରେ ବିପଦ ମାଡ଼ି ଆସିବ ।
ତାର ବହୁତ୍ ଅନର୍ଥ ହେବ। ସେ ଭୁଲ କରିବୁ ନାହିଁ । ଘରେ ଯୋଉଠି କହିବେ ସେଠୀ ଚୁପ୍ ଚାପ୍ ବିବାହ କରିନେବୁ । ମୁଁ ତାଙ୍କ କଥା ରେ ହଁ ଭରିଲି ଏବଂ ସେ ସମୟ ମୋର ଚାଲିଛି ।
ମୁଁ ଜାଣି ଶୁଣି ତାକୁ ଭଲ ପାଉନି କି ତାକୁ ମନ ଦେଉନି , ମୁଁ ଚାହୁଁନି ଜଗା ର ଜୀବନ ନଷ୍ଟ ହେଉ । ଟିକି ଏତିକି ଶୁଣି ହୋ ହୋ କରି ହସିଲା ।
ତୁ ପାଗଳ ନା କଣ । ଜ୍ୟୋତିଷ କଥା କୁ ମୁଁ ବିଶ୍ୱାସ କରେ ନାହିଁ । ମୁଁ କହିଲି ନା ଲୋ ସେ ଯାହା କୁହନ୍ତି ଆଜି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତାହା ହୋଇ ଆସିଛି ।
ମୋ ଭାଗ୍ୟ ରେଖା ସହ ମୋ ପରିବାର ରେ ମଧ୍ୟ ବହୁତ୍ ପରିବର୍ତ୍ତନ ହୋଇଛି । ମୁଁ ଜନ୍ମ ହେବା ପୂର୍ବରୁ ଆମ ଘର ର ସ୍ଥିତି ବହୁତ୍ ଖରାପ୍ ଥିଲା । ବାବା ଙ୍କ ଦେହ ଭଲ ରହୁ ନଥାଏ ।
ସେ ବାପା ଆସି ବାବା ଙ୍କୁ କହିଲେ ତୋ ଘରେ ଯେବେ ଝିଅ ଟିଏ ହେବ ତୋ ଜୀବନ ପରିବର୍ତ୍ତନ ହେବ । ତୋର ରୋଗ ବୈରାଗ ସବୁ ଉଭେଇ ଯିବ ଏବଂ କହିଥିଲେ ତୋ ପୁଅ ବହୁତ୍ ଖରାପ୍ ହେବ କିନ୍ତୁ ତୋ ଝିଅ କୁ ୧୪ ବର୍ଷ ଯେବେ ହେବ ସେ ଗୋଟିଏ ବଡ କାମ ରେ ଲାଗିବ ଏବଂ ତମ ଘର ର ଆର୍ଥିକ ପରିସ୍ଥିତି ସୁଧାରି ନେବ ।
ଏମିତି ବହୁତ୍ କିଛି । ଟିକି କହିଲା ତୋ ଗପ ତୋ ପାଖେ ରଖ । ତୁ ଜଗା ପ୍ରତି ଅନାଦର କରେ ନାହିଁ । ମୁଁ କହିଲି ନା ଲୋ ତୁ ବୁଝିବା ପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା କର ।
ତା ପରେ ଆଉ ଗୋଟିଏ କ୍ଲାସ୍ ପାଇଁ ସମୟ ହୋଇଗଲା ଆମେ ବାହାରି ଗଲୁ । କ୍ଲାସ୍ ରେ ଜଗା ଏବଂ ଆଶିଷ ନଥିଲେ ସେମାନେ ଘରକୁ ଫେରି ଯାଇଥିଲେ ।
ଆଗକୁ ପଢ଼ିବେ: ରାତି ୧୦ଟା ପାଖାପାଖି ସେ ମୋ ମୋବାଇଲ ରେ କିଛି ଦେଖୁଥିଲା ହଠାତ୍ ଜଗା ର ଫୋନ୍ ଆସିଲା
 |
| ଶ୍ରୁତି ର ଭାଗ୍ୟରେଖା…5 |
ପରୀକ୍ଷା ସରିଲା ପରେ କିଛି ଦିନ ଏମିତି ଗାଁ ବୁଲାବୁଲି ରେ ମୋ ସମୟ ବିତିଗଲା । ତା ସହିତ ମୋ ପିଉସୀ ଝିଅ ମାନେ ଆମ ଗାଁ କୁ ଆସିଥିଲେ । ସେମାନଙ୍କ ସହିତ ଟାଇମ ପାସ୍ ଚାଲିଥିଲା । ମୋ ମୋବାଇଲ ମୋ ପାଖେ କେବେ ମଧ୍ୟ ରହୁ ନଥିଲା।
ପିଉସୀ ଝିଅ ମାନଙ୍କ ପାଖେ ହିଁ ରହୁଥିଲା । ବେଳେବେଳେ ଟିକି ଫୋନ୍ କରେ ବେଶୀ ସମୟ କଥା ହୋଇ ପାରୁ ନଥିଲି। ପ୍ରାୟ ୨୦ ଦିନ ପରେ ସେମାନେ ଫେରିଗଲେ । ତା ପରେ ମୁଁ ଫ୍ରି ହୋଇ ଟିକି କି ଫୋନ୍ କରିଲି ।
ଏହି ୨୦ ଦିନ ମଧ୍ୟରେ ଟିକି ଏବଂ ଆଶିଷ ର ପ୍ରେମ ଗାଡ଼ି ଆଗେଇ ସାରିଲାଣି । ଟିକି କେତେ ଥର ମୋତେ ଏହି ବିଷୟରେ କହିବା ପାଇଁ କଲ୍ କରିଥିବ କିନ୍ତୁ ପିଉସୀ ଝିଅ ମାନେ ଉଠେଇଲା ପରେ ସେ କହୁ ନଥାଏ । କଲେଜ୍ ଖୋଲୁଥିଲା କିନ୍ତୁ କ୍ଲାସ୍ ହେଉ ନଥାଏ। ଆମେ ପ୍ଲାନ୍ କରିଲୁ କ୍ଲାସ୍ କରିବା ନାହିଁ କେବଳ ବୁଲିବା ବାହାନାରେ ଯିବା। ଏବଂ ସେମିତି ହିଁ ହେଲା ।
ସମସ୍ତେ କଲେଜ୍ ରେ ପହଞ୍ଚିଲୁ। ସେତେବେଳେ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମୋତେ ଟିକି କହି ନଥିଲା କି ମୋର ଏବଂ ଆଶିଷ ସହ ପ୍ରେମ ଗାଡି ଚାଲି ଲାଣି ବୋଲି।
କଲେଜ୍ କ୍ୟାମ୍ପସ ଭିତରେ ବସି ଚାରି ଜଣ ଯାକ କଥା ବାର୍ତ୍ତା ହେଉଥିଲୁ କିନ୍ତୁ ଆଶିଷ ଟିକି ସହ କଥା ହେଉ ନଥାଏ । ମୁଁ ନୋଟିସ୍ କରିଲି ପଚାରିଲି କଣ ତମ ଦୁଇ ଜଣ ଭିତରେ କିଛି ହୋଇଛି କି?? ସେ ଦୁଇ ଜଣ ଏକା ଥରକେ ମନା କରିଲେ ।
ତାପରେ ଜଗା କହିଲା ଆଶିଷ ଟିକି କୁ ଭଲ ପାଉଛି ଏବଂ ଏହି ଦୁଇ ଦିନ ହେଲା ସେମାନଙ୍କ ଅଳ୍ପ ଝଗଡା ହୋଇଛି।
ମୁଁ କହିଲି ପ୍ରେମ ଗାଡି ଆଗେଇ ଝଗଡା ରେ ପହଞ୍ଚି ଗଲାଣି କିନ୍ତୁ ମୋତେ ଜଣା ନାହିଁ । ଟିକି କହିଲା ,ତୁ ତ ତୋ ପିଉସୀ ଝିଅ ସହିତ ସମୟ ବିତେଇବାରେ ଲାଗିଥିଲୁ ଆମ ପାଇଁ ସମୟ କୋଉଠି ଥିଲା।
ମୁଁ କହିଲି ହଉ ହଉ ଛାଡ଼ ସେ କଥା କହ କଣ ହୋଇଛି। ସେମାନଙ୍କ ଭିତରେ ଏତିକି ରାଗ ଯେ , ଟିକି ମେସେଜ କରୁଛି ସେ ଠିକ୍ ସମୟରେ ରିପ୍ଲାଇ ଦେଉନି। ସେଥିପାଇଁ ସେ ରାଗ । ତା ରାଗ ପାଇଁ ଆମେ ଦୁଇ ଜଣ ସେ ଦୁଇ ଜଣ ଙ୍କୁ କଥା କରେଇ ଦେଲୁ।
ଏପଟେ ଜଗା କୁ ମୁଁ ପଚାରିଲି , କଣ ରେ କିଛି ଫୋନ୍ ନାହିଁ କି କଲ୍ ନାହିଁ । ଜଗା କହିଲା , ତୁ ତ କହୁଥିଲୁ ଫୋନ୍ କରିବୁ ବୋଲି ସେଥିପାଇଁ ମୁଁ ଅପେକ୍ଷା କରିଥିଲି ।
ମୁଁ କାହିଁକି ଫୋନ୍ କରିବି । ଜଗା କହିଲା ତୁ ଯଦି ଜାଣିଛୁ ତେବେ ପଚାରୁଚୁ କଣ ପାଇଁ । ମୁଁ ପଚାରିଲି କଣ କହିବାର ଅଛି କହ । ଜଗା କହିଲା ଯଦି ଜାଣିଛୁ ଏତେ ଭାଉ କାହିଁକି ଖାଉଛୁ ।
ମୁଁ କହିଲି ଶୁଣ, ତୋତେ ମୁଁ ସାଙ୍ଗ ଭଳି ଦେଖି ଆସିଛି । ସାଙ୍ଗରୁ ଲଭର ହେଲେ ବହୁତ୍ ପ୍ରୋବଲମ ହୁଏ । ସମ୍ପର୍କ ରହେନି ରେ । ଜଗା କହିଲା, ଏଥିରେ ମୋର ଭୁଲ କଣ?? ମୋତେ ତୁ ପସନ୍ଦ, ତୁ ଯଦି ମନା କରିବୁ ତେବେ ମୁଁ ତୋତେ ବାଧ୍ୟ କରିବି ନାହିଁ ।
ତୋତେ ସାଙ୍ଗ ଭଳି ଦେଖିବି (ଅଳ୍ପ ମନ ଦୁଃଖରେ) । ମୁଁ କହିଲି ଦେଖ ତୁ ମନ ଖରାପ୍ କରେନି । ସାଙ୍ଗ ହୋଇ ରହିଲେ ଭଲ । ଜଗା କିଛି ନ କହି ଉଠି ଯିବା କୁ ବାହାରିଲା । ମୁଁ କହିଲି ବସ, ଆଉ କିଛି ସମୟ କଥା ହେବା କିନ୍ତୁ ଜଗା କହିଲା ନା ଚାଲ୍ ଯିବା । ମୁଁ ତାକୁ ଟାଣି ଆଣି ବସେଇଲି ।
ଆରେ ବସ, କଣ ଛୋଟ ପିଲା ଭଳି ମନ ଦୁଃଖ କରୁଛୁ । ଦେଖ ଜଗା ତୁ ମୋତେ ଭଲ ପାଉଛୁ କିନ୍ତୁ ମୁଁ ତୋତେ ଭଲ ପାଇ ପାରିବି ନାହିଁ ।
କାରଣ ମୁଁ ଚାହେଁ ଯାହାକୁ ମୁଁ ଭଲ ପାଇବି ତାକୁ ବିବାହ କରିବି କିନ୍ତୁ ଆମ ଦୁହିଁଙ୍କ ଜାତି ପୁରା ପୁରି ଅଲଗା । ଆମ ଘରେ ତୋ ସହିତ ବିବାହ କରିବାକୁ ଅନୁମତି ଦେବେ ନାହିଁ ।
କାରଣ ଆମେ ବ୍ରାହ୍ମଣ ଏବଂ ମୋ ବାପା ଭାଇ କେବଳ ବ୍ରାହ୍ମଣ ପୁଅଙ୍କୁ ବିବାହ ଦେବେ । ତୋ ସହିତ ଭଲ ପାଇବି ଏବଂ ଅନ୍ୟ କାହାକୁ ବିବାହ କାହିଁକି କରିବି କହ ।
ଜଗା କହିଲା, ଜାତି କଥା କହିଲେ , ଠିକ୍ କିନ୍ତୁ ମୋର ହୃଦୟ ରେ ତୋ ପାଇଁ ଯୋଉ ସ୍ଥାନ ବନେଇଛି ତାହା କଣ ଅପୂର୍ଣ୍ଣ ହୋଇ ରହିଯିବ?? ମୁଁ କହିଲି ଦେଖ ସେ ହୃଦୟରେ ମୋତେ ସାଙ୍ଗ ରୂପରେ ଗ୍ରହଣ କର ।
ଜଗା କହିଲା , ଆଶିଷ ମଧ୍ୟ ଟିକି କୁ ଭଲ ପାଏ ସେମାନଙ୍କ ଜାତି ମଧ୍ୟ ଅଲଗା ନା?? ମୁଁ କହିଲି, ସେ କଥା ଠିକ୍ ଯେ, ମୁଁ ଚାହୁଁନି ମୋ ସହିତ ସେମିତି କିଛି ହେଉ, ସେଥିପାଇଁ ପୂର୍ବରୁ ସତର୍କ ନିହାତି ଦରକାର।
ଜଗା କହିଲା ହେଉ ଠିକ୍ ଅଛି, ଆଉ ତୋତେ ବାଧ୍ୟ କରିବି ନାହିଁ । ମୁଁ ଯାଉଛି କହି, ସେ ଉଠି ଚାଲିଲା । ତାପରେ ସମସ୍ତେ କଲେଜ୍ ରୁ ଫେରିଲୁ ।
ସଂଧ୍ୟା ବେଳେ ମମି ସହିତ କଥା ହେବା ସମୟରେ Whatsapp ରେ ଗୋଟିଏ ମେସେଜ ଆସିଲା ତାହା ପୁଣି “Sorry” ତାହା ଥିଲା ଜଗା ର ।
ମୁଁ ରୀପ୍ଲାଇ ଦେଇ ପଚାରିଲି Why?? ସେ କିଛି ଉତ୍ତର ନ ଦେଇ ଚୁପ୍ ରହିଲା। ତାକୁ କଲ୍ କରିଲି ସେ ଫୋନ୍ ଉଠେଇଲା ନାହିଁ । ପ୍ରାୟ ୫ ଥର କଲ୍ କରିଲି କିନ୍ତୁ ସେ ଉଠେଇଲା ନାହିଁ
ଆଗକୁ ପଢ଼ିବେ: ମାତ୍ର ତୁ ଯେବେ ତାକୁ ଭଲ ପାଇବୁ ତା ଉପରେ ବିପଦ ମାଡ଼ି ଆସିବ । ତାର ବହୁତ୍ ଅନର୍ଥ ହେବ।
By. Nilamadhab Bhuyan
Comment please about the story.,
Thanking You.
 |
| ଶ୍ରୁତି ର ଭାଗ୍ୟରେଖା…4 |
ସେ ଦୁଇ ଜଣ ଗେଟ୍ ପାଖରେ ଠିଆ ହୋଇଥିଲେ । ପାଖରେ ଆଉ ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ଠିଆ ହୋଇଥିଲେ । ସେ ହେଉଛନ୍ତି ସେହି ବାଇକ୍ ଚାଳକ ଯିଏ ମୋତେ ସେ ବେକାର ଟୋକା ମାନଙ୍କ କବଳରୁ ମୋତେ ସେଦିନ ରକ୍ଷା କରିଥିଲେ ।
ମୋତେ ଦେଖି ସେ ବାଇକ୍ ଚାଳକ ଭାଇ କହିଲେ ଏ ସେଇ ଝିଅ ଯାହାକୁ ମୁଁ ସେଦିନ ରାସ୍ତାରେ ଦେଖିଥିଲି ସେ ଦୁଇଟା ଟୋକା ବଦଳରେ ତମେ ମାଡ ଖାଇ ଦେଲ କି ? ମୁଁ ସେ ଭାଇ ଙ୍କୁ ନମସ୍କାର କରିଲି । ସେ ହେଉଛନ୍ତି ଜଗା ର ବଡ ବାପା ଙ୍କ ପୁଅ ସେ ଜଣେ LIC ଏଜେଣ୍ଟ ।
ଆମେ ଦୁହେଁ ଗେଟ୍ ସାଇଡ କୁ ଯାଇ ଜଗା ଏବଂ ଆଶିଷ କୁ ପଚାରିଲୁ କେମିତି ଅଛ?? ସେ ଦୁଇ ଜଣ ଖୁସିରେ ଜବାବ ଦେଲେ ଯେ ହଁ ଭଲ ଅଛୁ , ସେ ଦିନ ମାଡ ପରେ ଜ୍ଵର ଆସି ଯାଇଥିଲା । ଦେହ ଦୁର୍ବଳ ଥିଲା , କାଲି ଆଶିଷ ର ଦେହ ଠିକ୍ ନଥିଲା ଆଜି ଭଲ ଲାଗିଲା, ଆସିଲୁ ଏମିତି କିଛି କଥା ହେଲୁ ।
ସେ ଭାଇ ଆମକୁ କହିଲେ କଲେଜ୍ ରେ କିଛି ଅସୁବିଧା ହେବ ତେବେ ଏହି ଦୁଇ ଜଣ ଙ୍କୁ କହିବ । ଏ ଦୁଇ ଜଣ ମଧ୍ୟ ବହୁତ୍ ରାଗି , ସେଦିନ କେବଳ ତମ ନାମ ଶୁଣି ସେ ଚୁପ୍ ରହିଗଲେ ।
ତୁମ ଭାଇ ବୋଲି ତାଙ୍କ ଉପରକୁ ହାତ ନ ଉଠେଇ ବିନା ଦୋଷରେ ମାଡ ଖାଇ ଚାଲିଲେ। ମୋତେ ପୁଣି ଦୁଃଖ ହେଲା, ପୁଣି Sorry ମାଗିଲି, କହିଲି, ସବୁ ମୋର ଯୋଗୁ ହେଲା । ଜଗା କହିଲା, କିଛି ନାହିଁ ଛାଡ଼, ଚାଲ କ୍ଲାସ୍ କରିବା । ସେ ଭାଇ ଫେରିଗଲେ । କ୍ଲାସ୍ ରେ ସାର୍ ଆସି ନଥିଲେ ।
କ୍ଲାସ୍ ଭିତରେ ଟିକି ଏବଂ ମୁଁ ଏବଂ ସେ ଦୁଇ ଜଣ ବସି କଥା ହେଲୁ। ଜଗା ତମ ଭାଇ ମାନେ ଭାରି ଖରାପ୍ । ମୁଁ କହିଲି , ପ୍ରକୃତରେ ମୋ ଭାଇ ଯୋଗୁ ହୋଇଛି କିନ୍ତୁ ସେ ହେଉଛନ୍ତି ଟିକି ର ଭାଇ, ଜଗା କହିଲା ଟିକି ତ କିଛି କହୁ ନଥିଲା । ଟିକି କହିଲା ମୋ ଭାଇ ର ମୋର ପଡେନି ।
ସେ ଗୁଣ୍ଡା ମାନଙ୍କ ସହ ବୁଲିବା ଯୋଗୁ ମୁଁ ମଧ୍ୟ ରାଗି ତା ସହିତ କଥା ହୁଏନି । ମୁଁ ପଚାରିଲି ସେ କିଏ ଆସିଥିଲେ । ଜଗା କହିଲା ସେ ହେଉଛନ୍ତି ମୋ ବଡ଼ ମା ପୁଅ ଭାଇ ,LIC ଏଜେଣ୍ଟ ଅଛନ୍ତି । ସେ ଆମର ଗାର୍ଡିଆନ୍ ଯାହା କରିବାର ଅଛି ସବୁ ସେ ଆଇଡିଆ ଦିଅନ୍ତି ।
ସେ ଦିନ ମାଡ ଖାଇବା ପରେ ବହୁତ୍ ରାଗିଲେ । ତମ ଭାଇ ଙ୍କୁ ଯାଇ ମାଡ ମାରିବାକୁ ବାହାରିଥିଲେ କିନ୍ତୁ ମୁଁ ମନା କରି କହିଲି ଯେ ଭୁଲ ରେ ଏ ସବୁ ଘଟଣା ଘଟିଛି କିନ୍ତୁ ସେ କହିଲେ ସେ ଝିଅ ଙ୍କୁ ମୁଁ ଥରେ ଦେଖିବାକୁ ଚାହୁଁଛି ଯିଏ ତମକୁ ମାଡ ଖୁଆଇଛି । ସେଥିପାଇଁ ସେ ଆସିଥିଲେ । ତାପରେ ଏମିତି ବହୁତ୍ କଥା ହେଲୁ ।
ଦିନ ଗଡି ଚାଲିଲା । ଆମେ ଚାରିଜଣ ବହୁତ୍ ଭଲ ସାଙ୍ଗ ହୋଇଗଲୁ । କାହାର କିଛି ଅସୁବିଧା ହେଲେ ଜଣେ ଅନ୍ୟ ଜଣକୁ ସାହଯ୍ୟ କରି ଥାଉ। First Year ର ପରୀକ୍ଷା ଦିନ ଆସିଲା । ପରୀକ୍ଷା ୨୫ ଫେବୃଆରୀ ରୁ ଆରମ୍ଭ ହେବ ।
ତା ପୂର୍ବରୁ ଆସିଲା ଭାଲେନଟାଇନ ସପ୍ତାହ। ସବୁ ଲଭର୍ ମାନେ ସେ ସପ୍ତାହ କୁ ଅପେକ୍ଷା କରିଥାନ୍ତି କିନ୍ତୁ ଆମେ ତ ସାଙ୍ଗ ମାନେ ଆମେ ମଧ୍ୟ ସ୍ଥିର କଲୁ ଯେ ଏହି ସପ୍ତାହ ଆମେ ମଧ୍ୟ ପାଳନ କରିବା ଏହି କଥା କୁ ରଖି ମୁଁ କହିଲି କି , କିସ୍ ଡେ, ହଗ୍ ଡେ ଛାଡ଼ି ବାକି ସବୁ ପାଳନ କରିବା, ସମସ୍ତେ ରାଜି ଏବଂ ସେହି ଭଳି ହେଲା, କିନ୍ତୁ ଏହି ସପ୍ତାହ ରେ ଜଗା ଚାହୁଁଥିଲା ମୋତେ ପ୍ରପୋଜ କରିବ ଏବଂ ଟିକି ଚାହୁଁଥିଲା ଆଶିଷ କୁ ପ୍ରପୋଜ କରିବ। ସବୁ ଗଡବଡ୍ ହୋଇଗଲା ।
ଭାଲେନଟାଇନ ସପ୍ତାହ ସରିବା ପରେ ଜଗା ଏବଂ ଟିକି ର ଦେଖା ନାହିଁ । ମୁଁ ଟିକି କୁ ଫୋନ୍ କରି ପଚାରିଲି ସେ କହିଲା ମୋର ଦେହ ଭଲ ନାହିଁ ତୁ ଏକା କଲେଜ୍ ଯା, ସେମିତି ଜଗା କୁ ଫୋନ୍ କରି ପଚାରିଲି ସେ ମଧ୍ୟ ସେହି ଉତ୍ତର ମୋର ଦେହ ଭଲ ନାହିଁ ।
ଦିନେ ଗଲା ଦୁଇ ଦିନ ଗଲା, ପରୀକ୍ଷା ପାଖେଇ ଆସିଲାଣି କେହି କଲେଜ୍ ଆସୁନାହାନ୍ତି । ମୁଁ ଆଶିଷ କୁ କଲ୍ କରି କହିଲି ତୁ ଜଗା କୁ ପଚାର ଏବଂ ମୁଁ ଟିକି କୁ ପଚାରୁଛି । ମୁଁ ଟିକି ଘରକୁ ଗଲି।
ଟିକି ପାଖରେ କିଛି ସମୟ କଥା ହେବା ପରେ ଜଣା ପଡିଲା ଯେ ସେ ଆଶିଷ କୁ ଭଲ ପାଉଛି ଏବଂ ପ୍ରପୋଜ କରିବା ବାହାନାରେ ଏହି ସପ୍ତାହ କୁ ଅପେକ୍ଷା କରିଥିଲେ କିନ୍ତୁ ସବୁ ଓଲଟ ପାଲଟ ହୋଇଗଲା ।
ଠିକ୍ ସେତିକିବେଳେ ଆଶିଷ ର ଫୋନ୍ ଆସିଲା ସେ କହିଲା, ଶ୍ରୁତି ଗୋଟିଏ କଥା କହିବି ରାଗିବୁନି ‘ ଯେ ଜଗା ତତେ ଭଲ ପାଉଛି ଏବଂ ଏହି ସପ୍ତାହ ସେ ଅପେକ୍ଷା କରିଥିଲା। ସବୁ ପ୍ଲାନ ଫେଲ ହୋଇଗଲା।
ମୁଁ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ, କଣ ଏ ସବୁ, ସାଙ୍ଗ ରୁ ସିଧା ଲଭର । ମୁଁ ମଧ୍ୟ ଜଗା କୁ ପସନ୍ଦ କରେ କିନ୍ତୁ ସାଙ୍ଗ ହିସାବରେ । ଯେତେବେଳେ ଏମିତି କଥା ଶୁଣିଲି ଜଗା ପ୍ରତି ମୋର ଖରାପ ଭାବନା ଜାତ ହେଲା କାହାକୁ କିଛି କହିଲିନି ଟିକି ଘରୁ ବାହାରି ଆସିଲି ।
ଟିକି ଘରୁ ମୁଁ ବାହାରି ଆସିଲି। ଚିନ୍ତାରେ ପେଡାଲ ମାରି ମାରି ଆଗକୁ ଯାଉଥିଲି । ହଠାତ୍ ମୋର ନଜର ପଡ଼ିଲା ରୋଡ ଉପରେ ଥିବା ଚା ଦୋକାନ ଉପରେ । ସେଠୀ ସେ ଦୁଇ ଜଣ ଟୋକା। ଯୋଉ ଦୁଇ ଜଣ ଯୋଗୁ ଆଶିଷ ଏବଂ ଜଗା ମାଡ ଖାଇଥିଲେ ।
ଏତେ ଦିନ ହେଲା ଖୋଜୁଥିଲି ଆଜି ମିଳିଗଲେ । ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ବିଭୁ ଭାଇ ଏବଂ ଜଗା ଆଶିଷ କୁ ଫୋନ୍ କରି କହିଲି । ବିଭୁ ଭାଇ ଆସିବା ପୂର୍ବରୁ ଜଗା ଆଉ ଆଶିଷ ପହଞ୍ଚି ଗଲେ ।
ମୁଁ ତାଙ୍କୁ ଦେଖେଇ ଦେଇ ଘରକୁ ଯିବାକୁ ବାହାରୁ ଥିଲି। ବିଭୁ ଭାଇ ଆସି ପହଁଚିଲେ । ବିଭୁ ଭାଇ ମୋତେ କହିଲେ ତୁ ଘରକୁ ଯାଆ ।
ମୁଁ ଚାଲିଲି ଘରକୁ । ଜଗା ଆଶିଷ ଏବଂ ବିଭୁ ଭାଇ ସେ ଦୁଇ ଜଣ ଙ୍କୁ ନେଇ ନିର୍ଧୁକ୍ ମାଡ ମାରିଲେ। ସେମାନେ ହେଉଛନ୍ତି ପଡିଶା ଗାଁ ଟୋକା ସେମାନେ ଏହି ଗାଁ କୁ ମୂଲିଆ କାମ କରିବାକୁ ଆସନ୍ତି ।
ଜଗା ଆଶିଷ ସବୁ ମାଡ ସୁଝେଇ ଦେଲେ । ଯେତିକି ସେମାନେ ଖାଇ ଥିଲେ ତା ଠୁ ବଳକା ଦେଇ ଆସିଲେ । ସଂଧ୍ୟା ବେଳେ ଆଶିଷ ଏବଂ ଜଗା କନଫରେନ୍ସ ରେ ମୋତେ ସବୁ କଥା କହି ବହୁତ୍ ଖୁସି ହେଲେ ।
ସେଇ କନଫରେନ୍ସ ରେ ମୁଁ ଜଗା କୁ ପଚାରିଲି କି ତୁ କିଛି ମୋତେ ଲୁଚେଇଛୁ । ସେ କଥା ଟି କହ । ଜଗା ଚୁପ୍ ହୋଇଗଲା ।
ଆଶିଷ କହିଲା ,କହ ବେ, କେତେ ଦିନ ଆଉ ଚୁପ୍ ରହିବୁ । ଜଗା କହିଲା ନା କିଛି ନାହିଁ । ପରେ କେତେବେଳେ କହିବି । ମୁଁ ପଚାରିଲି ପରେ କେତେବେଳେ ଆଉ ଅଳ୍ପ ଦିନ ପରେ ପରୀକ୍ଷା । ଜଗା କହିଲା ହଉ ପରୀକ୍ଷା ସରୁ କହିବି ।
ମୁଁ କହିଲି , ହଉ ମୁଁ ମଧ୍ୟ କିଛି କହିବି । ତାପରେ ସମସ୍ତେ ପରୀକ୍ଷା ପାଇଁ ପଢା ପଢ଼ି ରେ ଲାଗିପଡିଲେ ।
ଆଗକୁ ପଢ଼ିବେ: ଶୁଣ, ତୋତେ ମୁଁ ସାଙ୍ଗ ଭଳି ଦେଖି ଆସିଛି । ସାଙ୍ଗରୁ ଲଭର ହେଲେ ବହୁତ୍ ପ୍ରୋବଲମ ହୁଏ । ସମ୍ପର୍କ ରହେନି ରେ ।
 |
| ଶ୍ରୁତି ର ଭାଗ୍ୟରେଖା…3 |
ସେ ରାଗରେ ତମ ତମ ହୋଇ କହିଲେ ତୁ କାଲି କଲେଜ୍ ଯିବା ସମୟରେ ଆମେ ତୋ ସହିତ ଯିବୁ । ସେତେବେଳେ ଜଣା ପଡ଼ିଯିବ। ମୁଁ ବିଭୁ ଭାଇ ଙ୍କୁ କହିଲି ,ଭାଇ ତମେ କିଛି କର ନି ପ୍ଲିଜ୍ । ବିଭୁ ଭାଇ କହିଲେ ତୋ ଭାଇ କହିଛି । ସେଇଟା ଆମେ ବୁଝିବୁ । ଏତିକି କହି ବିଭୁ ଭାଇ ଘରୁ ବାହାରି ଗଲେ । ମୁଁ ଟିକି କୁ କହିଲି ତୋ ଭାଇକୁ ବୁଝାଓ ସେ ବେକାର ରେ ପ୍ରୋବେଲମ କରେଇବେ। ଟିକି କହିଲା ମୋର ପାଞ୍ଚ ଦିନ ହେଲା ଭାଇ ସହିତ ଝଗଡା ,ଯଦି ତୁ ଚାହୁଁନାହୁଁ ତେବେ ଜିତୁ ଭାଇ କୁ କହ, ସେ ମନା କଲେ ୟେ ବୁଝିବ । ତୁ ତ ଜାଣିଛୁ ମୋ ଭାଇ ହେଉଛି ଫୁଲ ମେଣ୍ଟାଲ ।
ସେ ଯାହା କହୁଛି ତାହା କରିଦେବ । ଅଳ୍ପ ଅନ୍ଧାର ଥିଲା ଟିକି ଫେରିଗଲା ନିଜ ଘରକୁ । ଟିକି କହେ ମୁଁ ପ୍ରତିଦିନ ତୋ ଘରକୁ ଆସେ ଏବଂ ଆମେ ଆଗକୁ କଲେଜ୍ ଯାଉ କିନ୍ତୁ ମୋତେ କୋଉ ଦିନ କିଏ ଏମିତି ବ୍ୟବହାର କରି ନାହାନ୍ତି । ରାତିରେ ମୁଁ ଜିତୁ ଭାଇ କୁ କଲ୍ କରିଲି । ଜଣାପଡ଼ିଲା ଯେ ଭାଇ ନାଇଟ୍ ଡ଼ିଉଟି ଯାଇଛନ୍ତି କାଲି ସକାଳେ ଆସିବେ । ମୁଁ ଶୋଇଗଲି ।
ତା ପର ଦିନ ସକାଳୁ ସକାଳୁ ଭାଇ କଲ୍ କରି ମମି ସହିତ କଥା ହୋଇ ମୋବାଇଲ ଶାଇଲେଣ୍ଟ କରି ଶୋଇ ପଡିଲେ । ମୁଁ ଯେତେବେଳେ ଉଠିଲି ଫୋନ୍ ଦେଖିଲି ଭାଇ ର ଫୋନ୍ ଆସିଥିଲା । ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ମମି ପାଖକୁ ଗଲି ପଚାରିଲି, ଭାଇ କଲ୍ କରିଥିଲା କି। ମମି କହିଲେ ହଁ, ସେ ନାଇଟ ଡିଉଟି କରି ଆସିଥିଲା । ତୁ କଲ୍ କରି ଥିଲୁ ବୋଲି କହିଲି ସେ ଜାଣିଲା ତୁ ଶୋଇଛୁ ବୋଲି ସେଥିପାଇଁ ସେ ମୋତେ କହିଲା ଶ୍ରୁତି କୁ ଶୋଇବାକୁ ଦେ। ମୁଁ ୧୧ଟା ରେ ଉଠିଲେ ଶ୍ରୁତି ସହିତ କଥା ହେବି।
କହି ଫୋନ୍ ରଖିଦେଲା। ମୋର ରାଗ ଆକାଶ ଛୁଆଁ , ମମି ଙ୍କୁ କହିଥିଲି ଭାଇ ସହିତ ମୋର ଅର୍ଜେଣ୍ଟ କଥା ଅଛି କିନ୍ତୁ କେହି ସିରିଅସ୍ ନେଉ ନାହାନ୍ତି। ୪ଥର ଫୋନ୍ କରିଲି କିନ୍ତୁ ଭାଇ ଉଠେଇଲା ନାହିଁ । ଦେଖୁ ଦେଖୁ ୧୦ଟା ବାଜିଗଲା। ଟିକି ଆସି ଘରେ । ଚାଲ ଶ୍ରୁତି କଲେଜ୍ ଯିବା । ଦୁହେଁ କଲେଜ୍ ବାହାରିଲୁ । କଲେଜ୍ ଗେଟ୍ ପାଖରେ ଜଗା ଠିଆ ହୋଇଥାଏ । ସେ ଆମକୁ ଦେଖି ଅଳ୍ପ ହସିଲା , ଆମେ ଦୁଇ ଜଣ କିଛି ଉତ୍ତର ନ ଦେଇ ସିଧା ପହଞ୍ଚିଲୁ କ୍ଲାସ୍ ଭିତରେ । ଗୋଟିଏ କ୍ଲାସ୍ ସରିଲା । ଅନ୍ୟ ଏକ କ୍ଲାସ୍ ପାଇଁ କ୍ଲାସ୍ ରେ ବସିଛୁ ହଠାତ୍ ଗେଟ୍ ପାଖରେ କିଛି ଝଗଡା ହେବାର ଶବ୍ଦ ଶୁଣା ଗଲା ।
ସମସ୍ତେ ଦୌଡ଼ିଲେ, ଆମ କ୍ଲାସ୍ ରୁ ମଧ୍ୟ ବହୁତ୍ ପିଲା ଦୌଡିଲେ । କ୍ଲାସ୍ ଖାଲି ମୁଁ ଏବଂ ଟିକି ଏବଂ ତିନି ଚାରି ଜଣ ଝିଅ ବସିଥାନ୍ତି । ହଠାତ୍ ବିଭୁ ଭାଇ ଜଗା ର କଲର ଧରି ଆମ କ୍ଲାସ୍ କୁ ଟାଣି ଟାଣି ଆଣିଲେ । ଆମେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ, ଟିକି ବିଭୁ ଭାଇ କୁ ବାରମ୍ବାର କହୁଥାଏ ଭାଇ ଏ ସେ ପିଲା ନୁହଁ, ବିଭୁ ଭାଇ କହିଲେ ,ତୁ ସାଇଡ ହୁଅ, ମୁଁ ଶ୍ରୁତି କୁ ପଚାରୁଛି । ମୋ ଆଖିରୁ ଲୁହ ବାହାରିଗଲା । ଜଗା କୁ ବହୁତ୍ ମାଡ ମାରିଛି ତାର ୟୁନିଫର୍ମ ଫାଡ଼ି ଦେଇଛି ଏବଂ ନାକରୁ ରକ୍ତ ବାହାରୁ ଥିଲା ।
ତା ପଛରେ ଆଶିଷ କୁ ମଧ୍ୟ ବହୁତ୍ ମାଡ ହୋଇଛି । ମୁଁ ଦୌଡ଼ି ଗଲି ବିଭୁ ଭାଇ ପାଖକୁ, କହିଲି ଭାଇ ଛାଡ଼, ଏ ସେ ପିଲା ନୁହଁ , ବିଭୁ ଭାଇ ଉପରେ ବହୁତ୍ ରାଗିଲି କହିଲି ଭାଇ ପ୍ରଥମେ ବୁଝିବା ଦରକାର । ଏ ନିର୍ଦ୍ଦୋଷ। ବିଭୁ ଭାଇ ତା କଲର ଛାଡ଼ି ଦେଲେ । କ୍ଲାସ୍ ରେ ସମସ୍ତେ ଏବଂ ଲେକ୍ଚର ଦେଖିଥାନ୍ତି । ମୋତେ ରାଗ ଲାଗୁଥାଏ । ରାଗରେ ବିଭୁ ଭାଇ ଙ୍କୁ କହିଲି ପ୍ଲିଜ୍ ଭାଇ ତମେ ଏଠୁ ଯାଅ। ଆମେ ଦୁହେଁ ମଧ୍ୟ କ୍ଲାସ୍ ରୁ ବାହାରି ଗଲୁ । ଜଗା ଏବଂ ଆଶିଷ ର ମାଡ ଏବଂ ରକ୍ତ ଦେଖି ମୁଁ ଏବଂ ଟିକି ବହୁତ୍ କାନ୍ଦିଲୁ ସେ ଦୁଇ ଜଣ ଙ୍କୁ Sorry ମାଗିଲୁ । ଜଗା ଏବଂ ଆଶିଷ ଚୁପ୍ ଥିଲେ ।
ବିଭୁ ଭାଇ ର ସାଙ୍ଗ ମାନେ ସେ ଦୁଇ ଜଣଙ୍କୁ ମେଡିକାଲ୍ ନେଇ ଗଲେ । ପଛେ ପଛେ ଆମେ ମଧ୍ୟ ପହଞ୍ଚିଲୁ । ମେଡିକାଲ୍ ରେ ପହଞ୍ଚିବା ପୂର୍ବରୁ ପୋଲିସ ପହଞ୍ଚି ସାରିଥିଲା। କାରଣ ପ୍ରିନ୍ସିପାଲ ପୋଲିସ ଷ୍ଟେସନ କୁ କଲ୍ କରି ଗଣ୍ଡଗୋଳ ହେବା କଥା କହିଥିଲେ । ଅନ୍ୟ ଏକ କାରଣ ଅଛି, 2 ମାସ ପରେ କଲେଜ୍ ଇଲେକ୍ସନ ଥିଲା।
ମେଡିକାଲ୍ ରେ ପୋଲିସ ସେ ଦୁଇ ଜଣଙ୍କୁ ଡାକ୍ତର ପାଖକୁ ନେଇ ଇଞ୍ଜେକ୍ସନ ଏବଂ ମେଡିସିନ ଦେଇ ଆଣିଲା ପରେ ବିଭୁ ଭାଇ ଙ୍କ ସାଙ୍ଗ ମାନଙ୍କୁ ଏବଂ ଜଗା ଆଶିଷ କୁ ମେଡିକାଲ୍ ସାମ୍ନାରେ ପଚରା ଉଚରା କରିବା ଆରମ୍ଭ କରିଲା। ଏବଂ ଆମ ଦୁଇ ଜଣଙ୍କୁ କଲେଜ୍ ଯିବା ପାଇଁ କହିଲେ ।
ମୋତେ ଭାରି ଡର ଲାଗୁଥିଲା ସବୁ ଭୁଲ ମୋର । ଆଜି ଯାହା ସବୁ ଘଟୁଛି ସବୁ ମୋର ଯୋଗୁ ଘଟୁଛି । ଭୁଲ କଲା କିଏ ଦଣ୍ଡ ପାଇଲା କିଏ । ମୁଁ ପୁଣି ପୋଲିସ ବାବୁ ପାଖକୁ ଗଲି କହିଲି, ସାର୍ ମୁଁ କିଛି କହିବାକୁ ଚାହୁଁଛି । ପୋଲିସ ବାବୁ କହିଲେ , ଏଇଟା ଇଲେକ୍ସନ ମେଟର୍ ତମେ ଘରକୁ ଯାଅ, ମୁଁ କହିଲି ନାହିଁ ସାର୍ ଏଇଟା ମୋ ଯୋଗୁ ସବୁ ହୋଇଛି ,ମୋ କଥା ଶୁଣନ୍ତୁ ।
ପୋଲିସ ବାବୁ ପଚାରିଲେ , କଣ କୁହ?? ଗତ କାଲି ଠାରୁ ଯାହା ଯାହା ହୋଇଥିଲା ସବୁ କଥା କହିଲି, ପୋଲିସ ବାବୁ କହିଲେ , ତେବେ ବିଭୁ ବିନା କାରଣ ରେ ମାଡ ମାରିଛି, ତାକୁ ତ ଦଣ୍ଡ ଭୋଗିବାକୁ ପଡ଼ିବ ନା? ମୁଁ ପୋଲିସ ବାବୁ ଙ୍କୁ ହାତ ଯୋଡ଼ି ଅନୁରୋଧ କରିଲି, ସେ ଭୁଲ ରେ ୟାଙ୍କୁ ମାଡ ମାରିଛନ୍ତି ।ସେ ଜାଣି ନାହାନ୍ତି ।
ପୋଲିସ ବାବୁ ଜଗା କୁ ପଚାରିଲେ । ତମେ କଣ କହୁଚ? ମୁଁ ଜଗା କୁ ଏବଂ ଆଶିଷ କୁ ହାତ ଯୋଡ଼ି କରି ଅନୁରୋଧ ଅବସ୍ଥାରେ ଠିଆ ହୋଇ ରହିଲି। ସେ ଦୁଇ ଜଣ ମଧ୍ୟ କହିଲେ , ନାହିଁ ସାର୍ ଆମର କିଛି ରିପୋର୍ଟ କରିବାର ନାହିଁ, ଭୁଲ ରେ ଏହି ସବୁ ହୋଇଛି , ଆପଣ ଯାଇ ପାରନ୍ତି ।
ଏତିକି ପରେ ପୋଲିସ ବାବୁ କହିଲେ, ଘର କଥା ଘରେ ରଖିବ, ଏବେ କଲେଜ୍ ଇଲେକ୍ସନ ଯଦି ପୁଣି କିଛି ହୁଏ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଉଠେଇ ନେବି, କହି ଚାଲିଗଲେ । ବିଭୁ ଭାଇ ଙ୍କୁ ଅନୁରୋଧ କରି କହିଲି , ଭାଇ ପ୍ଲିଜ୍ ତମେ ଯାଅ ଏଠୁ । ସେ ତାଙ୍କ ସାଙ୍ଗ ମାନଙ୍କ ସହ ଚାଲିଗଲେ ।
ଆମେ ଦୁହେଁ ଜଗା ଏବଂ ଆଶିଷ କୁ ପୁଣି ଥରେ ଭୁଲ ମାଗିଲୁ, ସେମାନେ କହିଲେ, ହଉ ଛାଡ଼ ଆପଣଙ୍କ ଭୁଲ ନାହିଁ କି ସେମାନଙ୍କ ଭୁଲ ନାହିଁ। ଘରକୁ ଯାଆନ୍ତୁ ଆମେ ଚାଲିଯିବୁ ।
ଟିକି ର ଏବଂ ମୋର ବହୁତ୍ ମୁଡ୍ ଅଫ୍। ସେଦିନ ଘରକୁ ଆସି ଭାଇ ଉପରେ ବହୁତ୍ ରାଗିଲି । ବାବା ଏବଂ ମମି ବିଭୁ ଉପରେ ବହୁତ୍ ରାଗିଲେ । ତା ପରେ ଦୁଇ ଦିନ ଛୁଟି ପଡ଼ି ଗଲା। ଦୁଇ ଦିନ ପରେ କଲେଜ୍ ଆସିଲି ।
ଜଗା ଏବଂ ଆଶିଷ କୁ ଦୁହେଁ ଖୋଜିଲୁ । ସେ ଦୁଇ ଜଣ ସେ ଦିନ ଆସି ନଥିଲେ । ତା ପର ଦିନ କଲେଜ୍ ରେ ଜଗା ଏବଂ ଆଶିଷ କୁ ଦେଖା ହେଲା ।
ଆଗକୁ ପଢ଼ିବେ: ତା ପୂର୍ବରୁ ଆସିଲା ଭାଲେନଟାଇନ ସପ୍ତାହ, ମୁଁ କହିଲି କି , କିସ୍ ଡେ, ହଗ୍ ଡେ ଛାଡ଼ି ବାକି ସବୁ ପାଳନ କରିବା, ସମସ୍ତେ ରାଜି
 |
| ଶ୍ରୁତି ର ଭାଗ୍ୟରେଖା…2 |
ଜଗା ପଚାରିଲା ଏବେ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ରାଗିଛ ନା କଣ?? ମୁଁ ପଚାରିଲି କଣ କାମ ଅଛି କୁହ?? ସେ କହିଲା କାମ କିଛି ନାହିଁ , ତମକୁ ଦେଖିଲି ତ !! ଡାକିଦେଲି !! ଟିକି କହିଲା ଡାକିବା ସରିଥିବ ଯଦି ତେବେ ଆମେ ଯିବୁ? ସେ ଦୁହେଁ ଚୁପ୍ ଆମେ ଫେରିଗଲୁ ଟିକି ଘରକୁ । ଟିକି ଘରେ ପ୍ରାୟ ୩ ଘଣ୍ଟା କଥା ବାର୍ତା, ମଜା ମଜଲିସ୍ ପରେ ମୁଁ ଘରକୁ ଫେରିଲି । ଟିକି ଘର ଠୁ ମୋ ଘର ମାତ୍ର ୩କିମି ।
ମୁଁ କହି ଉଠିଲି ନାହିଁ ଭାଇ , ଏମାନଙ୍କୁ ମୁଁ ଜାଣିନି, ମୁଁ ମୋ ସାଙ୍ଗ ଘରକୁ ଯାଇଥିଲି ଏମାନେ ମୋତେ ବହୁତ୍ ସମୟରୁ ମୋ ପଛେ ପଛେ ଆସି ଖରାପ ଖରାପ କଥା କହୁଥିଲେ। ସେ ବାଇକ୍ ଚାଳକ ବାଇକ୍ ରୁ ଓହ୍ଲାଇ ସେ ଟୋକା କୁ ଗୋଟିଏ ଚାପୁଡା ଦେଲେ ଏବଂ କହିଲେ ତୁ ଯିବୁ ନା ଆଉ ଖାଇବୁ । ତାପରେ ଦୁହେଁ ସେଠୁ ଚାଲିଗଲେ । ମୁଁ ବାଇକ୍ ବାଲା କୁ ଧନ୍ୟବାଦ୍ ଦେଲି । ସେ ମଧ୍ୟ ମୋତେ ସ୍ବାଗତ ଜଣାଇ ନିଜ ରାସ୍ତାରେ ଆଗକୁ ଗଲେ । ମୁଁ ଡର ରେ ଥରୁ ଥାଏ ।
ଘରକୁ ଆସିଲି ମମି ଙ୍କୁ ସବୁ କଥା କହିଲି ସେ ମୋତେ କୋଳେଇ ବହୁତ୍ କାନ୍ଦିଲେ, ବାବା ମଧ୍ୟ ମନ ଦୁଃଖ କଲେ ଏବଂ ରାଗରେ କହୁଥିଲେ । ତୁ ଜାଣିଛୁ କି ସେ ଦୁଇ ଜଣ ଙ୍କୁ , ମୁଁ କହିଲି ନାହିଁ ବାପା , ମୁଁ ସେ ଦୁଇ ଜଣ ଙ୍କୁ ପ୍ରଥମ ଥର ଦେଖିଲି । ବାପା ମୋତେ ବୁଝାଇ କହିଲେ, ମୁଁ ପଚାରି ବୁଝୁଛି ସେ ଦୁଇଜଣ କିଏ ଥିଲେ । ଏତିକି କହି ବାପା ଚାଲିଗଲେ ବାହାରକୁ । ସେଦିନ ମୁଁ ପୁରା ଡରି ଯାଇଥିଲି । ଟିକି ମୋତେ ବାରମ୍ବାର କଲ୍ କରୁଥାଏ ।
ମମି ମୋ ଫୋନ୍ ଉଠେଇଲେ, ଟିକି କୁ ସବୁ କଥା କହିଲେ । ଟିକି ସନ୍ଧ୍ୟାବେଳେ ସାଇକେଲ ରେ ମୋ ଘରକୁ ଆସିଲା । ଟିକି ମୋତେ ବାରମ୍ବାର ପଚାରିଲା କିଏ ସେ ଦୁଇ ଜଣ, ତୁ କଣ ଜାଣିଛୁ କି ମୋତେ କହ, ମୁଁ କହିଲି ନା ସେ ଦୁଇ ଜଣ ଙ୍କୁ ପ୍ରଥମ ଥର ଦେଖିଲି । ମୋ ଭାଇ(ଜିତୁ) ଏବଂ ଟିକି ର ଭାଇ(ବିଭୁ) ଦୁଇ ସାଙ୍ଗ। ମୋ ଭାଇ Navy ରେ ଅଛନ୍ତି କିନ୍ତୁ ଟିକି ର ଭାଇ ଗାଁ ରେ ରହୁଛନ୍ତି ଏବଂ ରାଜ ନେତା ଙ୍କ ସହ ବୁଲା ବୁଲି କରନ୍ତି ।
ଅସଲ ରେ ବାବା ଜିତୁ ଭାଇ କୁ କହିବା ପରେ ଜିତୁ ଭାଇ ବିଭୁ ଭାଇ କୁ କହିଛନ୍ତି । ବିଭୁ ଭାଇ ରାଜନୀତି କରନ୍ତି ତାଙ୍କର ଆଗ ପଛରେ ଗୁଣ୍ଡା ମାନେ ବୁଲନ୍ତି । କେବଳ ଟିକି ପାଇଁ କଥା ହୁଏ କିନ୍ତୁ ବିଭୁ ଭାଇଙ୍କ କଥା ବାର୍ତ୍ତା ମୋତେ ଖରାପ ଲାଗେ କିନ୍ତୁ ବିଭୁ ଭାଇ ମୋତେ ବାଧ୍ୟ କରି କହିଲେ ତୁ ସତ କଥା କହ କଣ ହୋଇଛି । ମୁଁ ନିରୁପାୟ ହୋଇ ସବୁ କଥା କହିଲି ।
………………………………………………………………………………………………………………………………………..
By. Nilamadhab Bhuyan
Comment please about the story.,
Thanking You.
 |
| ଶ୍ରୁତି ର ଭାଗ୍ୟରେଖା..୧ |
Comment please about the story.,
Thanking You.
 |
| The Tour of Shimla, Kullu and Manali. |
 |
| apple basket |
 |
| plucking apple |
 |
| Beas river |
 |
| Meditation at Beas river |
 |
| style |
 |
| running at the bank of the river |
|
| The Tour of Shimla, Kullu and Manali. |
 |
| Road Side View |
 |
| Road side hill view |
 |
| Road Side Hill View1 |
 |
| At Vyasa Dev Temple |
 |
| The Curve Road of Rohtang |
 |
| Muddy Point |
 |
| Vyasa Dev Temple |
 |
| Hill Top Road |
|
| The Tour of Shimla, Kullu and Manali. |
|
| Road Side View |
|
| Road side hill view |
|
| Road Side Hill View1 |
|
| At Vyasa Dev Temple |
|
| The Curve Road of Rohtang |
|
| Muddy Point |
|
| Vyasa Dev Temple |
|
| Hill Top Road |
|
| The Tour of Shimla, Kullu and Manali. |
 |
| Hadimba Temple sculpture |
 |
| Ghatotkaxhha Temple |
 |
| Club house design |
 |
| Cloth sculpture |
 |
| cloth sculpture |
 |
| wood scrulpture |
 |
| ye apna style hai |
 |
| outside of hotel |
 |
| Style Apna Apna |
|
| The Tour of Shimla, Kullu and Manali. |
|
| Hadimba Temple sculpture |
|
| Ghatotkaxhha Temple |
|
| Club house design |
|
| Cloth sculpture |
|
| cloth sculpture |
|
| wood scrulpture |
|
| ye apna style hai |
 |
| Boudh Temple |
|
| outside of hotel |
|
| Style Apna Apna |
 |
| Boudh image |
Follow My Pages:-
|
| The Tour of Shimla, Kullu and Manali. |
 |
| Dinner at Day Flower |
 |
| Rafting started |
 |
|
During Rafting |
 |
| Mid on the river |
 |
| Sight scene |
 |
| Highway temple |
 |
| Road side view |
|
| The Tour of Shimla, Kullu and Manali. |
|
| Mid on the river |
|
| Sight scene |
|
||
Rafting started |
|
| Highway temple |
|
| The Tour of Shimla, Kullu and Manali. |
 |
| Gaming Activities at Kufri Hill Station |
 |
| Sight Scene from hotel |
 |
| Hotel Food Menu of Apple Rose Hotel |
 |
| Zing Volvo Bus |
 |
| Feeling Happy at hotel |
 |
| Front of Hotel Apple Rose |
 |
| Dance at room |
Thanks…
The_Tour_of_Shimla,_Kullu_and_Manali.
|
| The Tour of Shimla, Kullu and Manali. |
I made up my mind to trip a few days later. but on that tour, we registered our names in ITO. My friend refused to go on this tour. Because he said that he planned to go later. After that me and my wife outing for the trip. The Tour was 4 nights and 5 days.
ITO representative Babita Sharma had made all our arrangements. From the time of leaving till arrival, arrangements were made for the hotel and Cab and Volvo Bus all over the place. At 10.30 pm, we left for Shimla by Volvo Bus. Frankly, the journey of Volvo Bus was the first time for both of us together. Volvo Bus had good management. Blankets and water bottles were provided at night. How the night went out we did not know. we had reached Shimla the next morning
 |
| Kufri Activities |
 |
| At Mall Road |
|
| Zing Volvo Bus |
|
| Feeling Happy at hotel |
Thanks…
The_Tour_of_Shimla,_Kullu_and_Manali.
