Tag Archives: #poem

Even So,

Even so,

There are smiles and tears.

Losing its form sometimes,

Whether in the storm of hope or the tide of dreams

The intact remains intact

Distorted forms of depression,

Ever since the sea Crying.

to touch the sky,

And faint memories arise

In the cold touch of tears…

Every wave of my naked heart

How golden are the memories of dreams

The irony is this

All around my thick poison…

Excruciating pain and other pains

Gets up

Devoted at what time

Farewell

The voice of madness so tender as to bleed….

ऐसा ही होता है

फिर भी,

मुस्कान और आंसू हैं।

कभी अपना रूप खोता है,

चाहे उम्मीदों की आँधी में हो या सपनों के ज्वार में

बरकरार बरकरार रहता है

अवसाद के विकृत रूप,

जब से समुद्र भी रोता है।

आसमान छूने के लिए,

और धुंधली यादें उभर आती हैं

आंसुओं के ठंडे स्पर्श में…

मेरे नंगे दिल की हर लहर

सपनों की यादें कितनी सुनहरी होती हैं

विडम्बना यह है की

चारों ओर मेरा

कष्टदायी दर्द और अन्य दर्द

उठता रहता है

निर्वाण किस समय बिदाई लेगा

पागलपन की आवाज इतनी कोमल है कि खून भी बहने लगा ।

Time

An eye for full of eye
Even while asleep
Eyes turning
He is sleepy.

Eyes widened
Sees again and again
Mobile time.

No one’s opinion on time
restriction
He is the unbounded path
passes through

A sphere
Rub back the thorns
Turned around in a series of dreams.

Looking forward to the future
And now
After a while the past
will turn into
He kept saying.

He continued to move in one direction
Which is a true instrument
What time is not ours
Gives evidence of weakness..

Author: Nilamadhab

ଝରଣା ଲୋ ଝରଣା


 





LISTEN AND READ







ଝରଣା ଲୋ ଝରଣା…

ସବୁଜ ସୁନ୍ଦର ବଣ ପାହାଡ
ତୁମରୀ ଘର ଅଗଣା…

କୁଳୁ କୁଳୁ ନାଦେ ଗୀତ ଗାଉଛୁଲୋ
ମତେ ଦେଖି ଆଉ ଲାଜ କରନା…

ଝରଣା ଲୋ ଝରଣା ଝରିଯା ଲୋ ଝରଣା
ଝରଣା ଲୋ ଝରଣା କହିଦେ ଲୋ ଠିକଣା ।

ରଙ୍ଗ ବେରଙ୍ଗ ର ଫୁଲ ମୟୁର ଚୁଳ
ତୁମରୀ ଓଢଣା…

ପାହାଡ ସନ୍ଧିର କଙ୍କଣ ପଥର
ତୁମରୀ ସୁନା ଗହଣା…

ଝରଣା ଲୋ ଝରଣା ଝରି ଯାଲୋ ଝରଣା
ଝରଣା ଲୋ ଝରଣା କହିଦେ ଲୋ ଠିକଣା ।

ପ୍ରକୃତିର ରାଣୀ ସୁନ୍ଦର ବାଣୀ
କାହାକୁ ତୁମେ ଡରନା…

ଗଛଲତା ପଶୁ ପକ୍ଷୀ କୁ ତୁମେ
ଭାବ ନିଜ ଅତି ଆପଣା…

ଝରଣା ଲୋ ଝରଣା ଝରି ଯା ଲୋ ଝରଣା
ଝରଣା ଲୋ ଝରଣା କହି ଦେ ଲୋ ଠିକଣା ।

ନଦୀ ଶଯ୍ୟାରେ ଶାନ୍ତିରେ ସୁଅଁ
ବିଂଚାଇ ନିଜ ବିଛଣା…

ଝରଝର ହୋଇ ଝରି ଯାଅ ତମେ
ପ୍ରକୃତି ର ଖେଳନା…

ଝରଣା ଲୋ ଝରଣା ଝରି ଯା ଲୋ ଝରଣା
ଝରଣା ଲୋ ଝରଣା କହି ଦେ ଲୋ ଠିକଣା ।

ଅଧିକା ବରଷା ହେଲେ ଉଛୁଳି ଉଠ କୂଳେ
କରି ବୃକ୍ଷ ଲତା ପଥର ତାଡନା…

ନର୍ମଳ ଜଳେ ସୁନେଲି କିରଣ
ଦେଖାଯାଏ ଆଇନା…

ଝରଣା ଲୋ ଝରଣା ଝରି ଯା ଲୋ ଝରଣା
ଝରଣାଲୋ ଝରଣା କହି ଦେ ଲୋ ଠିକଣା ।


ହୃଷିକେଶ କୁଶୁଲିଆ ( ଲେଖକ)
ମୁନିଗୁଡ଼ା, ରାୟଗଡ଼ା ।


If the contents are helpful to share them with your friends, Thanking You.

ଅନ୍ଧାର ରାତିର ଦୀପ ଟିଏ

 



ଆମେ ଶିଖିତ ମନୁଷ୍ୟ ସମାଜ  
ଜାତି ବ୍ୟବସ୍ଥା ଛୁଆ ଛୁତ ପାଇଁ
ନିଜ ନିଜ ଭିତରେ ଭେଦଭାବ କରୁ
ଏହା ବଡ ବିଚିତ୍ର କଥା ।

ମନୁଷ୍ୟ ସମାଜ ର ଏହିଁ ଅବସ୍ଥା ଦେଖି
ଜଙ୍ଗଲ ର ପଶୁ ହସିଲେ 
ପକ୍ଷୀ ହସିଲେ
ହସି ଉଠିଲେ ବୃକ୍ଷ ଲତା ।

ଆକାଶ ସୂର୍ଯ୍ୟ ଚନ୍ଦ୍ର ଏବଂ କୋଟି କୋଟି ତାରା
ଏହି ମାଟି ପାଣି ପବନ ଭେଦ ଭାବ କରୁ ନାହାନ୍ତି ପରା
ମାଟି ପାଣି ପବନ ନିଆଁ ରେ ଗଢା ଏ ଶରୀର
କିପରି ଆମେ ଅଛୁତ ହେଲୁ ଟିକେ କରିଲ ବିଚାର
କାହାକୁ ଛୁଇଁଲେ ଆମକୁ ମାଡ ମାରୁଥିଲେ
ଆମ ପ୍ରଛାୟା କାହା ଉପରେ ପଡିଲେ ଦୂରେଇ ଯାଉଥିଲେ
ପଶୁ ପକ୍ଷୀ ଠୁ ବି ହିନସ୍ଥା ଜୀବନ ରହିଥିଲା ଆମର 
କିଏ ଆମ ପାଇ ପଦେ କହୁ ନ ଥିଲେ 
ସମସ୍ତେ କରିଲେ ପର
କିନ୍ତୁ ଆମେ ଚାହୁଁ ନିଜର ।

ବିଦ୍ୟାଳୟରେ ପ୍ରବେଶ ନଥିଲା
ନା ଆମକୁ ପ୍ରବେଶ ଥିଲା ମନ୍ଦିର
ବାଟ ରେ ଚାଲିବା ଅଧିକାର ନାହିଁ
ଭରିଯାଉଥିଲା ରକ୍ତରେ ଆମ ଶରୀର । 

କୁଅ ନଳକୁଅ ର ପାଣି ପିଇବା ମନା
କେମିତି ମେଣ୍ଟିବ ଆମର ଶୋଷ
ଦଳିତ ପରିବାରେ ଜନମ ହେଲୁ 
ଆମର କଣ ଯେ ଦୋଷ ।

ଘୋର ଅନ୍ଧାର ରାତିରେ ଜଳିଲା 
ଗୋଟିଏ ଦୀପ ଆମ ଦଳିତ କୂଳେ 
ପାଠପଢୁ ଥିଲେ ଛୁଆ ଛୁତ ଭେଦଭାବ ପାଇ 
ବିଦ୍ୟାଳୟ ପରିସର ଗଛ ମୂଳେ
ପିଉ ଥିଲେ ପାଣି ଚପରାସି 
ହାତେ ଦେଲେ ଢାଳି ପାଣି ।

ବହୁତ ଦୁଃଖ ଯନ୍ତ୍ରଣା ର ଆମ ଜୀବନ କାହାଣୀ
ଦେଶ ବିଦେଶ ବୁଲି ବୁଲି ନିଜେ ପଢିଲେ ପାଠ
ଖୋଜିବେ ବୋଲି ଜାତି ଛୁଆ ଛୁତ ମୁକ୍ତିର ବାଟ
32ଡିଗ୍ରୀ ହାସିଲ କରି ଶିଖିଲେ ଭାଷା ନଅ
ମାନସ ମୃତି ପୁସ୍ତକ କୁ ନିଆ ରେ ଜଳାଇଲେ ଡହଡହ
ଆଜାଦ ଭାରତ ର ଆଇନ ମନ୍ତ୍ରୀ ହୋଇ
ଲେଖିଲେ ଭାରତ ର ସମ୍ବିଧାନ
ଦେଖାଇ ଦେଲେ କଲମର ତାକତ ଭୀମ ରାଓ ମହାନ
ଦଳିତ ଶୋଷିତ ଅଛୁତ ପଛୁଆ ବର୍ଗ କୁ ଦେଲେ ଆରକ୍ଷଣ 

ଶିଖିତ ସଜାଗ ସଂଗଠିତ ହେବା କୁ ଦେଲେ
ଆମ ସମାଜେ ଧ୍ୟାନ
ହିନ୍ଦୁ ଧର୍ମ ତ୍ୟାଗ କରି
ନେଲେ ବୌଦ୍ଧ ଧର୍ମ ।
ଦଳିତ ଶୋଷିତ ପଛୁଆ ବର୍ଗ ର ଲୋକ କୁ 
ମିଳିଲା ମାନ ସମ୍ମାନ
ମୃତ୍ୟୁ ପରେ କରି ଥିବା କାମ ପାଇଁ
ପାଇଲେ ଭାରତ ରତ୍ନ ସବୋର୍ଚ ସମ୍ମାନ
ଆମ ଭାରତର ଦଳିତ ର ସ୍ୱାଭିମାନ ।

ଗୋଟେ ହାତ ରେ ସମ୍ବିଧାନର ଧାରା 
ଅନ୍ୟ ହାତରେ ଉଚିତ୍ ମାର୍ଗ ର ରୁଖ ।
କାହିଁକି ନା ସମ୍ବିଧାନ ଦେବ 
ଆମକୁ ଅସୀମ ସୁଖ ।

ପାଠ ଯଦି ଆମେ ନ ପଢିବା ତେବେ 
ମନୁଷ୍ୟ ସମାଜର ଲୋକ ଆମକୁ କରିବେ ଲୁଟ 
ଚିରା ଫଟା ମଇଳା ପୁରୁଣା ପୋଷାକ
ଛାଡି ପିନ୍ଧିବା ଆମେ ସୁଟ ବୁଟ ।


ହୃଷିକେଶ କୁଶୁଲିଆ (ଲେଖକ)
ମୁନିଗୁଡ଼ା, ରାୟଗଡ଼ା

ହୃଷିକେଶ ଙ୍କ ଅନ୍ୟ କିଛି କବିତା ଗୁଡିକ ପଢନ୍ତୁ

If the contents are helpful to share them with your friends, Thanking You.




ନାଁଟି ମୋର ନଈ

ନାଁଟି ମୋର ନଈ,river,rivering
ନାଁଟି ମୋର ନଈ
ନାଁଟି ମୋର ନଈ
ନାଁଟି ମୋର ନଈ
ବଣ ପାହାଡ ତରୁ ଲତା ତଳେ 
ଯାଉଥାଏ ମୁହିଁ ବହି
ନାଁଟି ମୋର ନଈ….
ଯେବେ ମୋ ଜଳ କାଟିଣ ଶୁଅ
ଆଗକୁ ଆସଇ ବୋହି
ସବୁରୀ ବାଧା ବିଘ୍ନ କୁ ତେଜି 
ଆଗକୁ ଚାଲଇ ଧାଇଁ
ନାଁଟି ମୋର ନଈ….
ଯେବେ ଗ୍ରୀଷ୍ମ ଆସେ ଧରାକୁ
ଜୀବଜନ୍ତୁ ଧାଇଁ ଆସନ୍ତି ପାଖକୁ
ସଭିଙ୍କ ତୃଷ୍ଣା କୁ ମେଣ୍ଟାଇ ଥାଏ ମୁହିଁ
ନାଁଟି ମୋର ନଈ….
ମୋ କୂଳ ଦୀପରୁ ନାଉରୀ ଭାଇ
ଆସେ ସବୁ ଦିନେ ନଉକା ନେଇ
କାତରେ ଜଳକୁ ଖେଳାଇ ଖେଳାଇ
ଆର ପାରିରେ ଲୋକ ଛାଡ଼ିବା ପାଇଁ
ନାଁଟି ମୋର ନଈ….
ଆସଇ ଜଣେ କେଉଟ ଭାଇ
ଜାଲକୁ ତାର ହାତରେ ନେଇ
ମାଛ କଇଁଛ ଧରିବା ଲାଗି
ନିଜର ପେଟ ପୋଷିବା ପାଇଁ
ନାଁଟି ମୋର ନଈ….
ଯେବେ ନ ହୁଅଇ ବରଷା ଝଡି
କୃଷକ ଭାଇ ବସେ ମନ ମାରି
ବିଲ ବଣ ସବୁ ଶୁଖିଲା ଥାଇ
ଆବଶ୍ୟକତା ପୂରଣ କରେ ମୁହିଁ
ନାଁଟି ମୋର ନଈ….
ଏହି ପାଣି ଦେଖି କୃଷକ ଭାଇ
ଚାଷ କାମରେ ସେ ଆଗକୁ ଜାଇ
ଖୁସି ରେ ପରିବାର ସହ ରୁହଇ
ଜୀବନ ଦାନର ପ୍ରକୃତ ଭାଇ
ନାଁଟି ମୋର ନଈ….
ନାଁଟି ମୋର ନଈ….
ପୂଜା ସ୍ୱାଇଁ (ଲେଖିକା)

If the contents are helpful to share them with your friends, Thanking You.

ବିଚିତ୍ର ଅଭିନୟ

ବିଚିତ୍ର ଅଭିନୟ, unconditional act, Manoj kumar
ବିଚିତ୍ର ଅଭିନୟ
ମତେ କିଏ ଜଣେ ମନେ ପକାଏ
ଆଜି ପ୍ରଥମ କରି ଜାଣିଲି ,
ହଜାରେ.. ପ୍ରତିସ୍ମୁତିର
ନିଃସଂଗତ ମଖମଲ୍ ଚଟାଣ ଉପରେ
କାହାର ପାଦ ଶବ୍ଦ ଶୁଭେ ;
ଜହ୍ନ ଆଲୁଅରେ ଆଲୋଡନ ହୁଏ
ଶ୍ରୀ ଅଙ୍ଗର କୋଣ ଅନୁକୋଣରେ..।
 ଲୋଭନୀୟ ସମୟଟା.. ଯାଚିଦିଏ
ଗୋଟେ ସୁନ୍ଦର ନାଟକର ବିଚିତ୍ର ଅଭିନୟ
ମିଳିଥିଲା ପରଷ୍ପରକୁ ଚିହ୍ନି ବାର
ଆପଣେଇବାର ଅଦ୍ଭୁତ ପରିଚୟ…।
 ମୋ ପାଇଁ..” ତୁମ ପରଠୁଁ ଯେଉଁ ବାକିତକ ସମୟ”
ପୁରୁଣା ଫଗୁଣ – ନୂଆଁ ବସନ୍ତର  ନିଃସଙ୍ଗତା..;;
ପ୍ରେମରେ , ପ୍ରତିଶୋଧରେ, ଦୁଃଖରେ…
ଦହଗଞ୍ଜରେ ଜାଳିବା ଢେର୍ ହେଲା
ଢେର ହେଲା ଅମଣିଷ ମାନଙ୍କ ଦୁଃଖରେ…
ଭିଜା ଭିଜା ଆଖିରେ ;
ଜହ୍ନ ରାତି ଆଉ ପାହାନ୍ତି ତାରାର
ମୋହ ସବୁ ଭୁଲିଯିବ ।
ତୁମେ ଜିତିବାର ମଧୁର ଉଲ୍ଲାସ
ସେଥିରେ ଜୀବନ ନଥିଲା,
ଥିଲା କେବଳ …
ନଷ୍ଟ  ଧ୍ବଂସର ..  ବିଧ୍ବସ୍ତ ପ୍ରଳୟ..
ଥିଲା ଇର୍ଷIର –  ହିଂସାର   ଆଗ୍ନେୟ ବଳୟ ।।
            * ମନୋଜ କୁମାର ବେହରା (ଲେଖକ)*

If the contents are helpful to share them with your friends, Thanking You.

ବିଶ୍ୱାସ (Believe)

Believe, Biswas, ବିଶ୍ୱାସ, ରାମକୃଷ୍ଣ
Believe
💞 ବିଶ୍ଵାସ 💞
             
ସମ୍ପର୍କ ଏଭଳି ସୁନ୍ଦର ଶବ୍ଦ ଯେ
ବନ୍ଧା ସିଏ ବିଶ୍ଵାସରେ..
ବିଶ୍ଵାସ ଅର୍ଜି ହିଁ ଧୋକା ଖାଉଅଛି
ଭାବ ରଙ୍ଗ ଭୂଇଁ ତଳେ …..
ବିଶ୍ଵାସ କରି ସେ ରାଧା ରାଣୀ ପୁଣି 
ମୋହନକୁ ଚାହିଁ ଥିଲେ
ଦଗା ଦିଆ କାହ୍ନୁ ଫେରିଲେନି ଆଉ 
ବିଶ୍ଵାସ ତ ଭାଙ୍ଗି ଦେଲେ…..
କେତେ ସରଧାରେ ମାତା ପିତା ପୁଣି 
ଶିଶୁଟି କୁ ବଡ଼ କଲେ 
ସେହି ଶିଶୁ ଆଜି ବଡ଼ ହୋଇ ପୁଣି 
ବିଶ୍ୱାସରେ ବିଷ ଦେଲେ …..
ବିଶ୍ୱାସରେ ଆଜି ସବୁଆଡେ ବିଷ 
ଭାବି ଭାବି ଦୀନ ସରେ 
ବିଶ୍ୱାସରେ ପରା ଜଗତ ଚାଲିଛି 
ଚାଲୁଥିବ ବିଶ୍ଵାସରେ…..
ସମାଜର ଶିକ୍ଷା ସମାଜର ନୀତି
ଭୁଲି ତ ଗଲେଣି ଲୋକେ
ବିଶ୍ଵାସ ଆଜି ବି ଅପେକ୍ଷା କରିଛି 
ଭଲଲୋକ ମିଳିବ ଅବା କେବେ…
   
             
ରାମକୃଷ୍ଣ ବାଡତ୍ୟା (ଲେଖକ)
              
       
         

If the contents are helpful to share them with your friends, Thanking You.

ମୋ ଗୋଲାପ (Rose)

Rose, ଗୋଲାପ, ପୂଜାସ୍ୱାଇଁ, ପୁଜା
Rose
ପ୍ରଥମ ଦେଖାରେ ମୋତେ କରିଲ ନିଜର
ଆଖିରେ କେବଳ ତୁମର ଛବି
ଯୋଡ଼ି ହୋଇଗଲା ସେବେଠୁ ସମ୍ପର୍କ ଆମର…
ଦୁନିଆ ହେଉଛି ଆମର ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ ଦର୍ଶୀ 
ଆମ ସମ୍ପର୍କ ର ମୁକ ସାକ୍ଷୀ….
ସକାଳୁ ଉଠି ଯେବେ ଯାଏ ତୁମ ବଗିଚା କୁ
ନାଲି ନୀଳ ରଙ୍ଗର ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ମନ କିଣି ନିଏ 
ତୁମର ପୁଷ୍ପ ବନାନୀ….
ତୁମେ ହେଉଛ ସବୁଠୁ ନୀଆରା 
ମନ କିଣି ନିଅ ପ୍ରତି ମୁହୂର୍ତ୍ତରେ,
ତୁମର ଦର୍ଶନ ସତେକି ମନରେ ନୂଆ ଶକ୍ତି ର 
ଆଭାସ ଦିଏ…
ତୁମେ ହେଉଛ ପୁଷ୍ପ ସମାହାର
ସୁନ୍ଦର ପାଖୁଡ଼ା ର ସର୍ଜନ
କିନ୍ତୁ ତାହା ହେଉଛି ମୋର କୋମଳ ଶରୀର….
ସେ ପାଖୁଡ଼ା ଉପରେ ମହୁମାଛି, ପ୍ରଜାପତି ର ସ୍ପର୍ଶ ମୋତେ ଯେମିତି ସ୍ବର୍ଗ ସୁଖ ର ଆନନ୍ଦ ଦିଏ….
କାହିଁକି ଯେ ତୁମେ ସମସ୍ତଙ୍କ ମନଙ୍କୁ 
ଛୁଇଁ ଯାଅ ମୁଁ ଜାଣେନା
କିନ୍ତୁ ତୁମ ସହିତ ମୋର 
ନିବିଡ ପ୍ରେମ ସମ୍ପର୍କ ର ଉନ୍ମାଦନା…
ମୋତେ ଇର୍ଷା ହୁଏ,
ଯେତେବେଳେ ତୁମେ 
ପ୍ରେମୀ ଯୁଗଳ ଙ୍କ ହସ୍ତ ସ୍ପର୍ଶରେ
ପ୍ରେମ ଜାଗ୍ରତ କୁ ଜନ୍ମ ଦିଅ….
ମୁଁ ଜାଣେନା 
ମୋ ହ୍ରୁଦୟର ସ୍ପନ୍ଦନ ରୂପରେ
ତୁମେ ସ୍ଥାନ ନେଇ ସାରିଛ..
ତୁମର ସୁନ୍ଦରତା
ତୁମର ମନ ମୋହି ବାସ୍ନା ରେ
ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଯେମିତି ମୋହି ଦେଉଛ
ଏବଂ ଭଗବାନ ଙ୍କ ପାଦତଳେ 
ସ୍ଥାନ ପାଉଛ
ସତେ ଯେମିତି 
ମୋର ସେଠୀ ସ୍ଥାନ ବୋଲି ମୁଁ ମନେ କରୁଛି….
ତୁମେ ପୁଷ୍ପ ରୂପକ 
ମୋ ହ୍ରୁଦୟ
ଯଦି ତୁମକୁ କେବେ କେହି
ତୋଳିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରେ ମୋ
ମନକୁ କଷ୍ଟ ଅନୁଭବ ହୁଏ। 
ତମେ କେବଳ ପୁଷ୍ପ ନୁହଁ 
ତମେ ହେଉଛ ମୋ ହୃଦୟ
ମୋ ପ୍ରାଣ ପ୍ରିୟତମା…
ମୋ ପ୍ରତିରୁପି..
ତୁମେ ହେଉଛ ମୋ ଗୋଲାପ…
ପୂଜା ସ୍ୱାଇଁ (ଲେଖିକା)

If the contents are helpful to share them with your friends, Thanking You.

କାହାଣୀ ଟିକେ ଅଲଗା…

https://www.bhuyansblog.com/2021/09/Kahani.html
କାହାଣୀ ଟିକେ ଅଲଗା
କାହାଣୀ ଟିକେ ଅଲଗା
ତୁମେ ବୁଝ କି ନବୁଝ…
ଶୁଣ କି ନଶୁଣ…
ଆଖି ଫେରାଇ ନିଅ
ଭାବର ପଂକ୍ତି ଶବ୍ଦରୁ ।
ମୁଁ କିନ୍ତୁ କହିବି 
କହି ଚାଲିବି ଅନତି ଭବିଷ୍ୟତ ଯାଏଁ
ତୁମେ ବାଧ୍ୟ ହେବ 
ବୁଝିବା ପାଇଁ 
ଗ୍ରହଣ କରିବା ପାଇଁ
ପ୍ରତ୍ୟେକଟି ଭାବନାକୁ 
ପ୍ରତ୍ୟେକଟି ଶବ୍ଦର ସରଂଞ୍ଚନା ।
ତୁମେ ବି ଦିନେ ପାଗଳ ହେବ
ଫେରିବା କୁ ଅତୀତକୁ 
ଭାବିବାକୁ ବାଧ୍ୟ ହେବ
ଅଶ୍ରବ୍ୟ ଶବ୍ଦ ସବୁକୁ
ସ୍ୱର୍ଣ୍ଣକ୍ଷର ରେ ଲିପ୍ତବଦ୍ଧ ନଥିବା
କାହାଣୀଟି ହିଁ ଅତୀତ ହୋଇଯାଇଥିବ
ଅଦୃଶ୍ୟ ଅସ୍ପଷ୍ଟ ଭାବେ ।
ମନୋଜ କୁମାର ବେହେରାଙ୍କ କଲମରୁ…
If the contents helpful so share to your friends, Thanking You.

ଅଟଳ ସମ୍ପର୍କ ( Atal Sampark)

ଅଟଳ ସମ୍ପର୍କ
ଅଟଳ ସମ୍ପର୍କ




କିଛି କ୍ଷଣ ହେଉପଛେ
ଭରିଥିଲା ମଳୟ ପବନ
ମାଦକତା ର ମଧୂପ ମୁହୂର୍ତ୍ତ
ଆତ୍ମିୟତା ର ଆଶ୍ୱାସନା
ସମ୍ବାବନାର ସଂଯୋଗ ।
କେଜାଣି କାହିଁକି ସେଦିନଠୁ
ମୋ ଠୁ ଦୂରେଇ ଗଲା ଆକାଶ
ଘୁଞ୍ଚି ଗଲା ପାଦତଳୁ ମାଟି
ଆଗାମୀ କାଲିର ସ୍ଥାପତ୍ୟ ;
ସଂଧ୍ୟା ଲଗ୍ନ ଯନ୍ତ୍ରଣା ରେ ଜର୍ଜରିତ
ନିମିଷକେ ଆଙ୍କିଦେଲା
ଧ୍ୱଂସ ସ୍ତୁପର ଭୟଙ୍କର ନକସା
ପରାସ୍ତ ପୁରୁଷର
ଶେଷ ହସ୍ତାକ୍ଷର ପୂର୍ଣ୍ଣଛେଦ ପରି ।
ଭିଜେଇ ଦେଲା ପ୍ରତିଟି
ସଂଜ୍ଞାହୀନ ଚେତନାକୁ
ସୃଜନ ଶୀଳ ସୃଷ୍ଟିର ସୁତ୍ର ସବୁ ।
ମର୍ଯ୍ୟାଦା ର ମିଥ୍ୟା ଆଡ଼ମ୍ବର
ଆଗ୍ନେୟ ସ୍ୱାହା କହି ଜାଳିଦେଲ
ଇର୍ଷା-ଅବିଶ୍ୱାସ-ଛଳନାରେ
ଅତିତର ସମୃଦ୍ଧ ଇତିହାସ
ଶାନ୍ତିର ସଂହିତା
ଅଟଳ ସମ୍ପର୍କ…


ମନୋଜ କୁମାର ବେହେରା
ଙ୍କ କଲମ ମୁନରୁ….

ସମୟ ( Time)

Time(Odia poem)
Time


ଆଖିରେ ଆଖିଏ
ନିଦ ଥାଇ ମଧ୍ୟ
ଆଖି ଫେରେଇ ଦେଉଛି 
ସେ ନିଦ୍ରା କୁ।

ଆଖି ମଳି ମଳି 
ବାରମ୍ବାର ଦେଖୁଥାଏ
ମୋବାଇଲ ର ସମୟ ।

ସମୟ ଉପରେ କାହାର ଅବା
ପ୍ରତିବନ୍ଧକ
ସେ ଅଖଣ୍ଡ ଅସୀମିତ ପଥ
ଦେଇ ଗତି କରୁଥାଏ ।

ଏକ ଗୋଲାକାର
କଣ୍ଟା ପରତ କୁ ରଗଡ଼ି
ଘୁରି ବୁଲେ ଏକ ଧାରାଗତ ସୁଅ ରେ ।

ଆଗକୁ ଭବିଷ୍ୟତ କୁ ଦର୍ଶାଇ
ତଥା ଏହି ବର୍ତ୍ତମାନ 
କିଛି ସମୟ ପରେ ଅତୀତ 
ରେ ପରିଣତ ହୋଇଯିବ 
ବୋଲି କହି ଚାଲେ ।

ସେ ଏକ ଦିଗକୁ ବଢିଚାଲେ 
ଯାହା ଏକ ସତ କୁହା ଯନ୍ତ୍ର
ଯାହା ସମୟ ନୁହଁ ଆମକୁ ଆମ 
ଦୁର୍ବଳତା ର ପ୍ରମାଣ ଦିଏ । 


ନୀଳମାଧବ ଭୂୟାଁ
ଙ୍କ କଲମରୁ…

ବୁଲା କୁକୁର (କବିତା)

ବୁଲା କୁକୁର
ବୁଲା କୁକୁର

ପଶୁ କୂଳରେ ଜନ୍ମ ନେଇଥିବା
ଏକ ପାପୀ ସନ୍ତକ
ନା କାହାର ପ୍ରିୟ
ନା କାହାର ନିଜର
ନାଆଁ ଟି ମୋର ବୁଲା କୁକୁର ।

କେବେ ଭୋକରେ ଦିନ କଟେ ତ
ଆଉ କେବେ ଅଚିହ୍ନା ଘର ଆଗରେ
ଗୁହାରି ପଡେ,
କିଏ ଦିଏ ଅଳ୍ପ ତ କିଏ ବେଶୀ
ଖାଇବା ନୂଆ ଆଜ୍ଞା, ମାଡ ସହିତ ଗାଳି 
କାରଣ ମୁଁ ଗୋଟିଏ ବୁଲା କୁକୁର।

ମୋର ମଧ୍ୟ ଇଚ୍ଛା ହୁଏ 
ମନୁଷ୍ୟ ର ଦାସ ହୋଇ ରହିବାକୁ
କିନ୍ତୁ ଏମିତି କୂଳରେ ଜନ୍ମ ମୋର
ଆମ ସ୍ଥାନ କୁ ପୂରଣ କରନ୍ତି
ବିଦେଶୀ ଜାତି ଭାଇ
କାରଣ ଆମେ ହେଉଛୁ ବୁଲା କୁକୁର ।

ମୁକ ହୋଇ ବୁଲୁଥାଏ ସବୁବେଳେ
କେ ଅବା ଶୁଣିବ, ନା ବୁଝିବ
ଆମ ଦୁଃଖ ଦରଦ
କାରଣ ମୁଁ ଜଣେ ବୁଲା କୁକୁର ।

ରାସ୍ତାରେ ପଡ଼ି ରହେ
ଜଣା ପଡ଼େ ନାହିଁ ଦିନ ଅବା ରାତି
ଖରା, ବର୍ଷା, ଶିତ ସବୁ ସହି ଯାଏ
କାହିଁକି ନା ସମସ୍ତେ ଭାବନ୍ତି ପର
ନାଆଁ ଟି ମୋର ବୁଲା କୁକୁର ।

କେତେବେଳେ ଗରମ ପାଣି
ତ ଆଉ କେବେ ଗରମ ଚା ରେ
ଜଳି ଯାଏ ଆମ ଦେହ
କାହିଁକି ନା
ପାଖେ ଚାଲିଯାଉ କିଛି ପାଇବା ଆଶାରେ
କାରଣ ଆମେ ହେଉଛୁ ବୁଲା କୁକୁର ।

ପଡ଼ି ରହେ କାହା ଘର ଆଗରେ
କେବେ କିଛି ମିଳେ ତ କେବେ 
ଧେତ୍ ମାର୍ ର ଶବ୍ଦ ଶୁଣେ
କାରଣ ମୁଁ ଜଣେ ଅଭିଶପ୍ତ ବୁଲା କୁକୁର ।

ଭଗବାନ ନ ଦିଅନ୍ତୁ ଏମିତି
ଜୀବନ କାହାକୁ
ଯାହା ନର୍କ ଜୀବନ ଠୁ ମଧ୍ୟ ଅଧିକା କଷ୍ଟ
କାରଣ ମୁଁ ଜଣେ ବୁଲା କୁକୁର ।

ଆତ୍ମା ରୂପେ ମନୁଷ୍ୟ କେବେ
ସଦ୍ ବୁଦ୍ଧି ପ୍ରାପ୍ତି ହେବେ କେଜାଣି
କାରଣ ମୋ ମଧ୍ୟ ଅଛି ଏକ ଆତ୍ମା
ଯାହା ନାମ ପାଇଛି ଏକ ବୁଲା କୁକୁର ।

ଧନ୍ୟବାଦ ଦେବାକୁ ଚାହିଁବି ସେ
ମହାନ୍ ବ୍ୟକ୍ତି ଙ୍କୁ 
ଯିଏ ବିନା ସ୍ୱାର୍ଥରେ ଆମକୁ
ଖାଦ୍ୟ ଦେବାକୁ ଇଛା ରଖୁଛନ୍ତି
କାରଣ ଆମେ ହେଉଛୁ ବୁଲା କୁକୁର ।

ହେ ମନୁଷ୍ୟ
ଆମେ ମଧ୍ୟ ଚାହୁଁ ଆପଣଙ୍କ
ସେବା କରିବା ପାଇଁ
ନିଜର ବୋଲି ଭାବି ଟିକେ 
ଭଲ ପାଇବା ଦେଇଦିଅ
କାରଣ ଆମେ ହେଉଛୁ ବୁଲା କୁକୁର ।

ନାଆଁଟି ମୋର ବୁଲା କୁକୁର ।




ରୁବି ନାହାକ(ଲେଖିକା)
ବୁଗୁଡ଼ା, ଗଞ୍ଜାମ ।

ଆତ୍ମଲିପି

ଆତ୍ମଲିପି atmalipi
ଆତ୍ମଲିପି
ତୁମେ ବହୁତ୍ ଚାଲାକ୍
ତେଣୁ ବୁଝିପାରନି ମୋ ଶବ୍ଦର ସରଞ୍ଚନା
ମୋ ଭାଷାର ଭାବନା କୁ
ପୂର୍ଣ୍ଣତାର ପଂକ୍ତି ସବୁ;
ବିସର୍ଜନ କରିଦେଲ
ପାଗଳାମି ର ଆଖ୍ୟା ଦେଇ
ତୁମେ ନ ବୁଝିବାଟା ହିଁ ଭଲ ।
ହୃଦୟର ଅପ୍ରକାଶିତ ପାଣ୍ଡୁଲିପି
ଭିନ୍ନ ଏକ ଜହ୍ନ ରାତିର ଗଳ୍ପ
ବର୍ଷା – ବସନ୍ତ – ବୈଶାଖୀ ର କାହାଣୀ ।
ମୋ ଗଳ୍ପର ପ୍ରଥମ ପାଠିକା ଭାବେ
ପୁରୁଣା ଜହ୍ନ କୁ ଦେଖି
ତୁମେ ପରାସ୍ତ ହେବାକୁ ଚାହୁଁନ
ଭାବନାରେ…..
ସ୍ବପ୍ନ ପ୍ରଲେପ ରାତିରେ
ମୋ ଆତ୍ମ ପ୍ରତ୍ୟେୟ
ଆତ୍ମଲିପି ପାଖରେ……
ତୋ ସ୍ମୃତିରେ…..!!!!!
ମନୋଜ କୁମାର ବେହେରା ଙ୍କ
କବିତା ସଂକଳନ ରୁ……..  

ରୂପାନ୍ତରିତ ମଣିଷ ( Man of Change)

ରୂପାନ୍ତରିତ ମଣିଷ ( Man of Change)
ରୂପାନ୍ତରିତ ମଣିଷ ( Man of Change)


*ରୂପାନ୍ତରିତ ମଣିଷ*

ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଜଣାଅଛି
ମାଂସର ଉପଭୋଗରେ ଜୀବନର
ଜଳପରି ସ୍ୱଚ୍ଛ ଆଉ ପବିତ୍ରତା
ନଷ୍ଟ କରିବାରେ ……।
ସମସ୍ତେ ଓସ୍ତାଦ
କେତେ ପ୍ରକାର ……
କେତେ ଭାଗରେ……
‘ ଚକ୍ରବ୍ୟୁହ ‘ ଚଳାଇବାକୁ ,
‘ ସମାଜ’ ଠୁ ସଭ୍ୟତା ଯାଏ
ମାଟି ଠୁ ମଙ୍ଗଳ ଯାଏ.. କିନ୍ତୁ
ଜନତା ଆଖିରୁ ନିଦ ହଜାଇ
ଚୁପଚାପ୍ ଶୋଇ ରହନ୍ତି
“ରୂପାନ୍ତିତ ମଣିଷ”
ମିଥ୍ୟା – ଛଳନା – ପ୍ରତିସ୍ମୃତିର
ଯୁଦ୍ଧ କ୍ଷେତ୍ରରେ ହାରୁ କିମ୍ଵା ଜିତୁ…
ସବୁଠି ଚର୍ଚ୍ଚାର ପାତ୍ର ସାଜି ଯାଏ ।
ସତରେ ! ମାନବିକତା କେତେ ପଛରେ…..
ଜନ୍ମ ହେବା ଶିଶୁଟିଏ…….
ବଂଚି ପାରେନି ‘ହତ୍ୟା’ ଶବ୍ଦ ଆଗରୁ
ନିଜକୁ ନିଜେ ଜାଣିପାରେନି…. ମୁଁ କିଏ?
ଗୋଟିଏ ବିରାଟ ପ୍ରଶ୍ନବାଚି ହୋଇଯାଏ ।

ମୁଁ କେବଳ…
ମୁଁ ହିଁ ରକ୍ଷକ…
ମୁଁ ହିଁ ଭକ୍ଷକ….
ସମସ୍ତଙ୍କ ଈର୍ଷା ଜର୍ଜରିତ ଦୃଷ୍ଟି
ଏହି ସମାଜ ଉପରେ ।
ଭାଙ୍ଗୁ କି ଭୁଶୁଡ଼ି ପଡୁ
‘ଏ ସମାଜ – ଏ ସଭ୍ୟତା
କାହାରି ଖିଆଲ ନାହିଁ
କାହାର ଶୁଣିବାର ନାହିଁ
ଅନ୍ତଫଟା ବିକଳ କ୍ରନ୍ଦନ
ଧର୍ଷଣ ହୁଏ ଖୁସି-ଆନ୍ଦନ
ଆଗକୁ ଯିବାର ଚେଷ୍ଟା ପାଖରେ
କିନ୍ତୁ…..
ସେପଟେ ଅସଭ୍ୟଙ୍କ ବିକଟାଳ ହସ
ଗୋଟେ ପଟେ ସୁଖର ସୌଧତ
ଅନ୍ୟପଟେ ଲୁହର ସମୁଦ୍ର
ଏହି ମାନବ ସମାଜରେ
ତାପରେ …….
ଏକ ହୋଇଯାଏ
ରାଜନୀତି….
ଅର୍ଥନୀତି….
କୂଟନୀତି…..’
By. Manoj…(Writer)