Even so,
There are smiles and tears.
Losing its form sometimes,
Whether in the storm of hope or the tide of dreams
The intact remains intact
Distorted forms of depression,
Ever since the sea Crying.
to touch the sky,
And faint memories arise
In the cold touch of tears…
Every wave of my naked heart
How golden are the memories of dreams
The irony is this
All around my thick poison…
Excruciating pain and other pains
Gets up
Devoted at what time
Farewell
The voice of madness so tender as to bleed….
Tag Archives: #poem
ऐसा ही होता है
फिर भी,
मुस्कान और आंसू हैं।
कभी अपना रूप खोता है,
चाहे उम्मीदों की आँधी में हो या सपनों के ज्वार में
बरकरार बरकरार रहता है
अवसाद के विकृत रूप,
जब से समुद्र भी रोता है।
आसमान छूने के लिए,
और धुंधली यादें उभर आती हैं
आंसुओं के ठंडे स्पर्श में…
मेरे नंगे दिल की हर लहर
सपनों की यादें कितनी सुनहरी होती हैं
विडम्बना यह है की
चारों ओर मेरा
कष्टदायी दर्द और अन्य दर्द
उठता रहता है
निर्वाण किस समय बिदाई लेगा
पागलपन की आवाज इतनी कोमल है कि खून भी बहने लगा ।
ପ୍ରିୟା ମୋ ପ୍ରୀତି
ଯେବେ ମୁଁ ତୁମକୁ ପ୍ରଥମେ ଦେଖିଲି
ସ୍ଥାନ ନେଲ ମୋ ହୃଦୟେ ।।
ଭାବିଲି କିଛି ମୁଁ କରିବାକୁ ପଣ
ଭୁଲିଲି ତୁମ ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ଦର୍ଶନେ ।।
ପ୍ରେମ ର ଉଜ୍ଜଳ ପରଶି ଦେଲ ହେ
ମୋ ବ୍ୟତୀତ ବିବ୍ରତ ଜୀବନେ ।।
ଆସିବ ବୋଲି ମୁଁ ଭାବିଥିଲି ଦିନେ
ଆସିଗଲ ଆଜି ତୁମେ।।
ନିଜର କରି ମୋ ଅଜଣା ପଥରେ
ତୁମ ସାଥେ ପ୍ରିୟା ମୋତେ,
ସବୁଦିନ ପାଇଁ ଏମିତି ରହିବ
ଏ ଜୀବନର ରଙ୍ଗମଞ୍ଚେ।।
ତୁମର ଯେତେକ ଆଶା ଅଭିଳାଷା
ଦେଇଛି ମୁଁ ତୁମ ମନେ,
ସାଇତିଛି ପ୍ରିୟା କିଛି ଅଗ୍ରୀମ ଆଲୋକ
ଆଶାର ଜ୍ୱଳନ୍ତ ଫଳକେ ।।
ପ୍ରତିଟି କାର୍ଯ ରେ.. ପ୍ରତିଟି ଦିଗରେ..
ରହିଥିବୀ ତୁମ ମନେ,
ସବୁଦିନ ପାଈଁ ଏମିତି ରହିବ
ମୋ ଔଲକିକ ସ୍ଵର୍ଣ୍ଣ ଭବନେ।।
ତୁମ ସାଥେ ପ୍ରିୟା ଏମିତି ଚାଲିବି,
ଜୀବନର ପ୍ରତି କ୍ଷଣେ..
ଚାଲିଲେ ଚାଲିବି….
ହଜିଲେ ହଜିବି….
ଜୀବନର ଅନ୍ତରାଳେ…..
ଜୀବନର ଅନ୍ତରାଳେ…..।
ରାମକୃଷ୍ଣ ବାଡତ୍ୟା (ଲେଖକ)
ନାଁଟି ମୋର ନଈ
ନାଁଟି ମୋର ନଈ
ନାଁଟି ମୋର ନଈ
ବଣ ପାହାଡ ତରୁ ଲତା ତଳେ
ଯାଉଥାଏ ମୁହିଁ ବହି
ନାଁଟି ମୋର ନଈ….
ଯେବେ ମୋ ଜଳ କାଟିଣ ଶୁଅ
ଆଗକୁ ଆସଇ ବୋହି
ସବୁରୀ ବାଧା ବିଘ୍ନ କୁ ତେଜି
ଆଗକୁ ଚାଲଇ ଧାଇଁ
ନାଁଟି ମୋର ନଈ….
ଯେବେ ଗ୍ରୀଷ୍ମ ଆସେ ଧରାକୁ
ଜୀବଜନ୍ତୁ ଧାଇଁ ଆସନ୍ତି ପାଖକୁ
ସଭିଙ୍କ ତୃଷ୍ଣା କୁ ମେଣ୍ଟାଇ ଥାଏ ମୁହିଁ
ନାଁଟି ମୋର ନଈ….
ମୋ କୂଳ ଦୀପରୁ ନାଉରୀ ଭାଇ
ଆସେ ସବୁ ଦିନେ ନଉକା ନେଇ
କାତରେ ଜଳକୁ ଖେଳାଇ ଖେଳାଇ
ଆର ପାରିରେ ଲୋକ ଛାଡ଼ିବା ପାଇଁ
ନାଁଟି ମୋର ନଈ….
ଆସଇ ଜଣେ କେଉଟ ଭାଇ
ଜାଲକୁ ତାର ହାତରେ ନେଇ
ମାଛ କଇଁଛ ଧରିବା ଲାଗି
ନିଜର ପେଟ ପୋଷିବା ପାଇଁ
ନାଁଟି ମୋର ନଈ….
ଯେବେ ନ ହୁଅଇ ବରଷା ଝଡି
କୃଷକ ଭାଇ ବସେ ମନ ମାରି
ବିଲ ବଣ ସବୁ ଶୁଖିଲା ଥାଇ
ଆବଶ୍ୟକତା ପୂରଣ କରେ ମୁହିଁ
ନାଁଟି ମୋର ନଈ….
ଏହି ପାଣି ଦେଖି କୃଷକ ଭାଇ
ଚାଷ କାମରେ ସେ ଆଗକୁ ଜାଇ
ଖୁସି ରେ ପରିବାର ସହ ରୁହଇ
ଜୀବନ ଦାନର ପ୍ରକୃତ ଭାଇ
ନାଁଟି ମୋର ନଈ….
ନାଁଟି ମୋର ନଈ….
ପୂଜା ସ୍ୱାଇଁ (ଲେଖିକା)
If the contents are helpful to share them with your friends, Thanking You.
ବିଚିତ୍ର ଅଭିନୟ
ବିଚିତ୍ର ଅଭିନୟ |
If the contents are helpful to share them with your friends, Thanking You.
ବିଶ୍ୱାସ (Believe)
ବିଶ୍ଵାସ
ସମ୍ପର୍କ ଏଭଳି ସୁନ୍ଦର ଶବ୍ଦ ଯେ
ବନ୍ଧା ସିଏ ବିଶ୍ଵାସରେ..
ବିଶ୍ଵାସ ଅର୍ଜି ହିଁ ଧୋକା ଖାଉଅଛି
ଭାବ ରଙ୍ଗ ଭୂଇଁ ତଳେ …..
ବିଶ୍ଵାସ କରି ସେ ରାଧା ରାଣୀ ପୁଣି
ମୋହନକୁ ଚାହିଁ ଥିଲେ
ଦଗା ଦିଆ କାହ୍ନୁ ଫେରିଲେନି ଆଉ
ବିଶ୍ଵାସ ତ ଭାଙ୍ଗି ଦେଲେ…..
କେତେ ସରଧାରେ ମାତା ପିତା ପୁଣି
ଶିଶୁଟି କୁ ବଡ଼ କଲେ
ସେହି ଶିଶୁ ଆଜି ବଡ଼ ହୋଇ ପୁଣି
ବିଶ୍ୱାସରେ ବିଷ ଦେଲେ …..
ବିଶ୍ୱାସରେ ଆଜି ସବୁଆଡେ ବିଷ
ଭାବି ଭାବି ଦୀନ ସରେ
ବିଶ୍ୱାସରେ ପରା ଜଗତ ଚାଲିଛି
ଚାଲୁଥିବ ବିଶ୍ଵାସରେ…..
ସମାଜର ଶିକ୍ଷା ସମାଜର ନୀତି
ଭୁଲି ତ ଗଲେଣି ଲୋକେ
ବିଶ୍ଵାସ ଆଜି ବି ଅପେକ୍ଷା କରିଛି
ଭଲଲୋକ ମିଳିବ ଅବା କେବେ…
ରାମକୃଷ୍ଣ ବାଡତ୍ୟା (ଲେଖକ)
If the contents are helpful to share them with your friends, Thanking You.
ମୋ ଗୋଲାପ (Rose)
Rose |
If the contents are helpful to share them with your friends, Thanking You.
କାହାଣୀ ଟିକେ ଅଲଗା…
![]() |
କାହାଣୀ ଟିକେ ଅଲଗା |
ଅଟଳ ସମ୍ପର୍କ ( Atal Sampark)
ସମୟ ( Time)
![]() |
Time |
ବୁଲା କୁକୁର (କବିତା)
![]() |
ବୁଲା କୁକୁର |
ଆତ୍ମଲିପି
![]() |
ଆତ୍ମଲିପି |
ରୂପାନ୍ତରିତ ମଣିଷ ( Man of Change)
Prema Eka Bhabanara – 04 (Parichaya"ପରିଚୟ")
![]() |
Prema Eka Bhabanara – 04 (Parichaya”ପରିଚୟ”) |
ପରିଚୟ
କବିତା ପୃଷ୍ଠାରୁ……..
parichaya_odia_poem
Bhuyans blog
Utkal Divas (ଉତ୍କଳ ଦିବସ)
![]() |
Utkal Divas (ଉତ୍କଳ ଦିବସ) |
ଲେଖୁ ଲେଖୁ ସରିଯିବ
ସାତ ସପନ ଆଉ ଅଠର ରାତି
ସେ ଭିତରେ ନ ଥିବ
ଆଶା ହୀନ ଭରସା ର କାହାଣୀ
ବର୍ଷା -ବସନ୍ତ ର ସମ୍ପର୍କ ;
କାହାଣୀ ତ ଭିନ୍ନ ଧରଣର
ଉତ୍ସାହ ନାହିଁ କି ଉତ୍ସ ନାହିଁ
ପୂର୍ଣ୍ଣ ମର୍ଯ୍ୟାଦା ଦେବାକୁ
ପଢିବାକୁ ଅସମର୍ଥ,
ହୃଦୟର ବନ୍ଧୁରତା କୁ ସମତଳ କରି
ସତ୍ୟ-ଅତୀତ-ଲୁହ-କାରାଗାର
ସମ୍ପର୍କ ଯୋଡି ଦେଇ
ମଇଳା ଚିରା କାଗଜ ଭିତରେ
ନିସ୍ତେଜ ହୋଇ ପଡ଼ିଲା ପରେ
ସବୁତକ ମାଟିରେ ମିଶିବା ବ୍ୟତୀତ
କଣ ବା ମିଳିବ ;
ସେମାନଙ୍କ ପାଈଁ
ସେହି ଟିକକ ଶ୍ରଦ୍ଧାରେ
ସେଇ ଶେଷ ନିଃଶେଷ ହୋଇଥିବା
କାଗଜ ଭିତରୁ
ଉତ୍କଳ ଦିବସରେ….
Prema Eka Bhabanara – 03 (Anutapa "ଅନୁତାପ")
![]() |
Prema Eka Bhabanara – 03 (Anutapa “ଅନୁତାପ”) |
ଅନୁତାପ
ଯେବେ ତୁମେ ମୋ ପାଇଁ ସଂଜ ସଳିତା ଜାଳୁଥିଲ, ଶୁଭ ମନାସୁ ଥିଲ, ମୁଁ ବୁଝି ପାରିନଥିଲି ତୁମକୁ ।
ତୁମେ ମତେ ନେଇ ଯେଉଁ ଇଚ୍ଛାର-ଭାବନାର ଘରଟିଏ କରି ନିକଟ ତର ହେବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଥିଲ, ମୁଁ କିନ୍ତୁ ଅନୁଭବ କରି ନଥିଲି ତୁମେ ମନ ଭିତରେ ମତେ ନେଇ କେତେ ଅନେକ ସ୍ୱପ୍ନ ଦେଖିଥିଲ; ମୁଁ ବାସ୍ତବତା ବୁଝି ପାରିନଥିଲି ।
ତୁମେ ଅନେକ ଅଭିମାନ କରିଛ-ଶାନ୍ତ-ନିରବତା ଭିତରେ ମତେ ବହୁବାର ମୋତେ ଖୋଜିଛ ।
ଏକାନ୍ତ ନୀରବତାରେ ମୋ ପାଇଁ ବହୁତ କଷ୍ଟ ପାଇଛ କିନ୍ତୁ ମୁଁ….. ହୁଏତ, ମୁଁ ଓ ମୋ ଅଜାଣନ୍ତରେ ଦେଇଥିବା କଷ୍ଟ ଆଜି ମୁଁ ଅନୁଭବ କରେ ।
ମୋ ପାଇଁ ଦୀପାଳିରେ ସଳିତା ଯୋଗାଡୁ ଯୋଗାଡୁ ବହୁଥର ହାତ ପୋଡି ଦେଇଛ…….ମୁଁ ଦେଖିପାରିଛି ତୁମର ସେ ପୋଡ଼ା ଚିହ୍ନ କିନ୍ତୁ ସେତେବେଳେ ବୁଝିପାରିନି ଏବଂ ବୁଝିବାକୁ କେବେ ଚେଷ୍ଟା ବି କରି ନଥିଲି କାହିଁକି କଣ ପାଇଁ ଏତେ କଷ୍ଟକର ମୋ ପାଇଁ ।
କେତେ ବାହାନା କର ମିଶିବାକୁ, ଦି ପଦ କଥା ଦେବାକୁ ଆଉ ମୁଁହ ରେ ଚେନାଏ ହସ ରଖି ବୋଧହୁଏ ଆତ୍ମ ତୃପ୍ତିର ନିଦଟିଏ ପାଇଁ; ବାସି ସେଜରେ ବସି ମୁରୁକି ହସି ଦେବା ଭିତରେ ସେଇ ମୁହଁ କୁ ମୁଁ କେବେ ଧ୍ୟାନ ବି ଦେଇନି…..।
ସମସ୍ତେ ଚାହାନ୍ତି ସେମାନଙ୍କ ପ୍ରିୟ ପୁରୁଷ ପୃଥିବୀର ସର୍ବଶ୍ରେଷ୍ଠ ହେବାପାଇଁ ।
“କିନ୍ତୁ ତୁମେ ମୋ ପାଇଁ ଯେତିକି ଲୁହଲୁହାଣ ହୋଇଛ” ତା ବାସ୍ତବତା ପୂର୍ବରୁ ବୁଝିନଥିଲି ।
ତୁମେ ଠାକୁରଙ୍କ ନିକଟରେ ପ୍ରାର୍ଥନା କରୁଥିଲ ମୋର ସଦ୍ୱୀପ ଆଦର୍ଶ ମୟ ଜୀବନ ପାଇଁ ।
ହୁଏତ ତୁମ ଆଶା-ଭାବନା ପୂର୍ଣ୍ଣ ହେବ…..
ମତେ ନେଇ…..
କିନ୍ତୁ ମୁଁ ତୁମକୁ ନିଜର ବୋଲି ଭାବି ପାରିନଥିଲି , ଏବେ ସେଇ ଅନୁତାପ ମୋତେ ବହୁତ ଦୂରକୁ ନେଇଯାଇଛି ।
କବିତା ପୃଷ୍ଠାରୁ……..
anutapa_odia_poem
Bhuyans blog
ଅଦୃଶ୍ୟ ତାରା By Manoj
![]() |
Prema Eka Bhabanara – 02 (Adrushya Tara “ଅଦୃଶ୍ୟ ତାରା”) |
କବିତା ପୃଷ୍ଠାରୁ……..
adrushya_tara_odia_poem
Bhuyans blog