Tag Archives: story

ଟଙ୍କା ର ମହତ୍ତ୍ଵ

କାଳିଆ ଆଉ ସୁମନ୍ତ ର ଦେଖା ହୋଇଗଲା । ଟିଫିନ୍ ଷ୍ଟଲ୍ ପାଖରେ।  ସନ୍ଧ୍ୟା ସମୟ, ସୁମନ୍ତ ର ଏବେ ଏବେ ଓଡ଼ିଶା ପୋଲିସ କନଷ୍ଟେବଳ ରେ ସେ ଚାକିରି ପାଇଛି । ଟ୍ରେନିଂ ସାରି ଫେରିଛି । କିନ୍ତୁ କାଳିଆ ଗାଁ ରେ ଧାନ ବେପାର ଏବଂ ଅନ୍ୟ ସିଜନ୍ ବ୍ୟବସାୟ କରେ। ହେଲେ ଏଠି ଦୁହିଙ୍କ ମାସିକ ଟଙ୍କା ଆଦାୟ ପ୍ରାୟ ପାଖାପାଖି ହେଲେ ଟଙ୍କା ଦେଖା ଯାଏ ଚାକିରିଆ ଙ୍କ ପାଖରେ।

ପ୍ରତି ମାସ ରେ କିମ୍ବା ଦୁଇ ମାସରେ ଟଙ୍କା ଆକାଉଣ୍ଟ ରେ ବରଂ ଲେଟ୍ ରେ ଆସୁ ଆଉ ଏପଟେ ବାକି ରେ ଘର ଚାଲୁ ସେଇଟା କିଏ ପଚାରେ, ମାତ୍ର ପୁଅ ଚାକିରୀ କରିଛି ଓଡ଼ିଶା ପୋଲିସ୍ ରେ ।
ଠିକ୍ ଏତିକି ବେଳେ କାଳିଆ କହି ଉଠିଲା ଆରେ ପାର୍ଟି କାହିଁ ତୋର ? ସୁମନ୍ତ କହିଲା, ପାର୍ଟି ଖାଇବୁ, ହଉ ଏବେ ଟିଫିନ୍ ଖାଇବୁ କି । କାଳିଆ କହିଲା ହଉ ଚାଲ ଯେତେ ଖାଇବି ଦେବୁ ନା ?? ସୁମନ୍ତ କହିଲା ଆରେ ଖା, ଯେତିକି ଖାଉଛୁ ଖା । ଏପଟେ କହି ଦେଲା ସତ କିନ୍ତୁ ସୁମନ୍ତ ପାଖରେ କେବଳ ୫୦ ଟଙ୍କିଆ ନୋଟ୍ ଟେ ପଡ଼ିଛି।  ହଁ ତ କରିଦେଲା ପଛରେ ଭାବିଲା। ଫୋନ୍ ପେ ନହେଲେ ଗୁଗଲ ପେ କରି ଦେବୀ ଯଦି ଅଧିକ ଟଙ୍କା ହେଲେ ।

କାଳିଆ ଟିକେ ଖାଇବା ପିଲା, ଆଉ ମାଗଣା ମିଳିଲେ ୨ ପ୍ଲେଟ ରୁ ୫ ପ୍ଲେଟ ହୋଇଯାଏ। ଆଉ କଥା ଆରମ୍ଭ ହେଲେ କେବେ ସରିବ ଗାରେଣ୍ଟି ନାହିଁ । କାଳିଆ ଖାଇବା ଆରମ୍ଭ କରିଲା, ଏପଟେ ସୁମନ୍ତ ଗୋଟିଏ ପ୍ଲେଟ ଟିଫିନ୍ ଖାଇବା ପରେ ଠିଆ ହୋଇ ରହିଥାଏ । କାଳିଆ ଖାଇ ଖାଇ, ୪ଟି ପ୍ଲେଟ ଖାଇଲା ଏବଂ କହିଲା  ଭାଇ ରେ, ପାର୍ଟି ଟା ବାକି ରହିଲା।  ପାର୍ଟି ଟା କେବେ ଦେବୁ ।

ସୁମନ୍ତ କହିଲା ସବୁ ସାଙ୍ଗ ମାନଙ୍କୁ ଗ୍ରୁପ୍ ରେ ମେସେଜ କରେ ଗୋଟିଏ ଦିନ ଫିକ୍ସ କରେ । ସେଦିନ କରିବା। ଏତିକି କହି ଦୁହେଁ ଦୁହିଁଙ୍କୁ ବିଦାୟ ଦେଲେ ।

ତା ପର ଦିନ ପାହାନ୍ତିଆ କାଳିଆ ର ଗଳିଆ ଫିଟିଗଲା । ରାତି 3 ରେ ଉଠି ଧାଇଁଲା ଲାଟ୍ରିନ କୁ । ପେଟ କୁ ଧରି ରହିଲା। ମନେ ପଡିଗଲା ଯେ କାଲି ରାତିରେ ଫ୍ରି ରେ ଟିଫିନ୍ ଖାଇଥିଲି ତାର ସବୁ ପରିଣାମ । ଆଉ ସବୁଠୁ ବେଶୀ ମନେ ପଡ଼ିଲା ଯେ କାଲି ରାତିରେ ଯେଉଁ ଚିଲି ଖାଇଥିଲୀ ସେଗୁଡିକ ସବୁ ବାହାରୁଛି ଭାବି ପେଟ କୁ ଧରି ସକାଳୁ ସକାଳୁ ଖଟ ଉପରେ ବସି  ରହି ଥାଏ । କିଛି ସମୟ ପରେ ସ୍ତ୍ରୀ ନିଜ ଗାଁ ରୁ ଫେରି ଆସିଲା କାରଣ ଆଜି ବୁଧ ବାର କାରଣ ମାଣ ବସା ଗୁରୁବାର ଚାଲିଛି ନା ।

କାଳିଆ କୁ ଦେଖି ସ୍ତ୍ରୀ ପଚାରିଲା କଣ ହେଲା ତମର ? କାଳିଆ କହିଲା ବେଶୀ ଲୋଭ ରେ ଖାଇବା ଯୋଗୁଁ ଏମିତି ହେଲା । ସ୍ତ୍ରୀ ପଚାରିଲା କୋଉଠି ଫ୍ରି ରେ ଖାଇଲ କି ? ଆଉ ତମର ତ ଲୋଭ ଯିବ ନାହିଁ । ଏତକ କହି ORS ପାଣି ଆଣି ହାତରେ ଧରେଇ ସ୍ତ୍ରୀ ଚାଲିଲା ରୋଷେଇ ଘରକୁ । 
ଦେଖୁ ଦେଖୁ ଦିନ ୧୦ ଟା ବାଜିଲାଣି । ହେଲେ ଝାଡ଼ା ରହିବାର ପ୍ରଶ୍ନ ଉଠୁନି । ସେତେ ବେଳକୁ ୭ ଥର ଲାଟ୍ରିନ ର ପାଣି ସରିଗଲାଣି। କଣ୍ଡିସନ ଅସମ୍ଭାଳ।  ଶେଷରେ ଦାଦା ପୁଅ ଭାଇ, କାଳିଆ କୁ ମେଡିକାଲ ନେଇ ପହଞ୍ଚିଲା । ସେଠୀ କାଳିଆ ସବୁ ସତ କଥା କହି ଦେଲା।  ଡାକ୍ତର ହସି ହସି କହିଲେ । ଏଠି ଗୋଟିଏ ବୋତଲ ଚଢ଼େଇ ଦେଲେ ସବୁ ଠିକ୍ ହୋଇଯିବ। ଶେଷରେ କାଳିଆ କୁ ଗୋଟିଏ ବୋତଲ ଚଢ଼ିଲା ଆଉ ଦୁଇଟି ଇଞ୍ଜେକସନ ଲାଗିଲା । ଅଳ୍ପ ଥକା ଅବସ୍ଥାରେ କାଳିଆ ମେଡିକାଲ ବାହାରକୁ ଆସୁଥାଏ । ହଠାତ୍ ସୁମନ୍ତ ର ଦେଖା ହୋଇଗଲା । ସୁମନ୍ତ ପଚାରିଲା ଆରେ ତୋର ପୁଣି କଣ ହେଲା ? କଣ କହିବି ରେ ଭାଇ, କାଲି ର ତୋ ସହିତ ଟିଫିନ୍ ଖାଇବା ଆଜି ମହଙ୍ଗା ପଡ଼ିଲା ।

ଭାଇ ରେ କ୍ଷମା କରିବୁ। କାଲି ମୁଁ ଚାରୋଟି ପ୍ଲେଟ ଯୋଗୁଁ ସକାଳ ଠାରୁ ପେଟ ଖରାପ।  ଏବେ ଆସି ଏଠି ବୋତଲ ଚଢ଼େଇବା ପରେ ଟିକେ ଠିକ୍ ଅଛି । ଭାଇ ସତ କହିବୁ , କାଲି ଖାଇବା ସମୟରେ ତୋତେ ଖରାପ ଲାଗୁଥିବ।  କିନ୍ତୁ ମୁଁ ପୁଣି ଥରେ କ୍ଷମା ମାଗୁଛି । ତୋର ପାଇଁ ଟଙ୍କା ଯେତିକି ଇମ୍ପୋର୍ଟାଣ୍ଟ ମୋ ପାଇଁ ମଧ୍ୟ ସେତିକି ଇମ୍ପୋର୍ଟାଣ୍ଟ କିନ୍ତୁ ତୋ ସହିତ ମୁଁ ଏମିତି ବ୍ୟବହାର କରିବା ଠିକ୍ ନଥିଲା ।

ତେବେ ଚାଲ ଯିବା, ୟା ପର ଠାରୁ ଯେବେ କିଛି ଖାଇବା ତେବେ ଦୁହେଁ ଟଙ୍କା ଦେଇ ଖାଇବା ।

ସୁମନ୍ତ ମଧ୍ୟ ଅଳ୍ପ ହସି କହିଲା ଚାଲ କିଛି ନାହିଁ ମୁଁ ଖରାପ କାହିଁକି ଭାବିବି । ତୁ ଠିକ୍ ହୋଇ ଯା ଗୋଟିଏ ଭଲ ପାର୍ଟି ଟେ କରିବା ।

ଦୁହେଁ ପୁଣି ହସିଲେ , ଏବଂ ନିଜ ନିଜ ଘରକୁ ଫେରି ଗଲେ ।

ତେବେ ଏହା ଥିଲା କିଛି ମୁହୂର୍ତ୍ତ କାଳିଆ ଆଉ ସୁମନ୍ତ ର । ଯଦି ଭଲ ଲାଗିଥାଏ ତେବେ ସେୟାର କରିବାକୁ ଅନୁରୋଧ । ତେବେ ଅନ୍ୟ ର ଟଙ୍କା କୁ ଅଣଦେଖା କରିବା ବେଳେ ବେଳେ ଆମକୁ ମହଙ୍ଗା ପଡ଼ିଯାଏ ।

ଧନ୍ୟବାଦ

ଅତୀତ ର କିଛି ଅନୁଭୂତି

ଥରେ ଆମେ ସବୁ ଚାକିରିଆ ସାଙ୍ଗ ମିଶି ଆନ୍ତରିକ ସୁରକ୍ଷା ପାଇଁ କିଛି ସ୍ପେଶିଆଲ ଡିଉଟି ରେ ଯାଇଥିଲୁ । ପ୍ରାୟ ଦେଢ଼ ମାସ ର ଡିଉଟି ପରେ ଆମେ ସେଠୁ ଫେରି ଆସିଲୁ । ଆମେ ସମସ୍ତେ ଆସି ଜମ୍ମୁ ରେଳ ଷ୍ଟେସନ ରେ ପହଞ୍ଚିଲୁ। ସମୟ ପାଖା ପାଖି ସନ୍ଧ୍ୟା ୭ ଟା। ଆମ ଅଫିସର ଆମକୁ କହିଲେ ଯାହାକୁ ଯୋଉଠି ଭଲ ଲାଗୁଛି ସେ ସେହି ହୋଟେଲ ରେ ଖାଇ ନିଅ । 

ଆମେ ସମସ୍ତେ ପାଖ ବିଶ୍ରାମ ଗାର ରେ ଗାଧୁଆ ସାରି ଖାଇବା ପାଇଁ ବାହାରିଲୁ।  ଆମେ ତିନି ସାଙ୍ଗ ଶଙ୍କର, ପ୍ରଦୀପ ଆଉ ମୁଁ ଷ୍ଟେସନ ପାଖରେ ଥିବା ଶିବ ମାର୍କେଟ ରେ ପହଞ୍ଚିଲୁ। ଗୋଟିଏ ହୋଟେଲ୍ ରେ ପହଞ୍ଚିଲୁ। ସେଠୀ ଆମେ ଖାଇବା ପାଇଁ କଣ କଣ ଅଛି ପଚାରିବାରୁ ସେ କହିଲା ଆପଣ ରୋଟି ଆଉ ଭାତ ଛାଡ଼ି ଆଉ ଯାହା ତରକାରୀ ଏବଂ ଭଜା ଖାଇବେ ସବୁ ପଇସା ଲାଗିବ।  ଆମେ ଚିନ୍ତା କରିଲୁ ହଁ ଅଳ୍ପ ଖାଇ ନେବା । ସମସ୍ତେ ବସିଲୁ କିନ୍ତୁ ଏଠି ମୋ ସାଙ୍ଗ ପ୍ରଦୀପ ର ପ୍ରଶ୍ନ ଥିଲା ଯେ କେତୋଟି ରୋଟି ଫ୍ରି ଅଛି।  ହୋଟେଲ ମାଲିକ ମନେ ମନେ ଭାବିଲା ଯେ କେତେ ଖାଇବେ, ଅଧିକ ହେଲେ ୫-୭ ଟି ରୋଟି ଖାଇବେ।  ଆମେ ସମସ୍ତେ ଗୋଟିଏ ଗୋଟିଏ ପ୍ଲେଟ ଅର୍ଡର୍ କରିଲୁ।  ପ୍ରଦୀପ ପୁଣି ପଚାରିଲା କେତୋଟି ରୋଟି ପ୍ଲେଟ ରେ ଦେବେ।  ହୋଟେଲ ମାଲିକ ଅଳ୍ପ ଗାଢ଼ କଣ୍ଠରେ କହିଲା, ଆଜ୍ଞା ଆପଣ ବସନ୍ତୁ ନା?? ଆପଣ ଯେତେ ଖାଇବେ ସେତିକି ଦେବୁ। ପ୍ରଦୀପ ପୁଣି ପଚାରିଲା। ସେତିକି ଦେବ ନା? ମାଲିକ ପୁଣି ହଁ ମାରିଲା ।
ପ୍ରଦୀପ ଆମ ଦୁହିଁଙ୍କ କହିଲା । ଆଜି ପର ଠାରୁ ଏ ହୋଟେଲ ମାଲିକ ଆଉ କାହାକୁ ଫ୍ରି କହିବ ନାହିଁ । ସମସ୍ତେ ଭୋକରେ ଆଉଟୁ ପାଉଟୁ। ତିନି ଜଣ ସାଙ୍ଗ ପ୍ରଥମେ ତିନୋଟି ଲେଖାଏ ରୋଟି ଖାଇଲୁ ତାପରେ ଶଙ୍କର ଏବଂ ମୁଁ ଶେଷ ଥର ପାଇଁ ଆଉ ଗୋଟିଏ ଲେଖାଏଁ ରୋଟି ମାଗିଲୁ କିନ୍ତୁ ପ୍ରଦୀପ ଦୁଇଟି ମାଗିଲା ।
ସେପଟେ ରୋଟି ଗରମ କରି ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ଦିଆ ଯାଉଥିଲା । ଜଣେ ରୋଟି କୁ ବନେଇ ଦେଉଥିଲେ ଆଉ ଜଣେ ନିଆଁ ଭାଟି ରେ ତାକୁ ଗରମ କରି ଆମକୁ ପରଷି ଦେଉଥିଲେ ।
ହୋଟେଲ ମାଲିକ ଖୁସି ଥିଲା । ସେ ଭାବିଲା କି ଦଶ ଥର ପଚାରୁଥିଲେ ଯେମିତି ଏମାନେ ଅଗଣତି ରୋଟି ଖାଇ ଚାଲିବେ ବୋଲି ଏବଂ ହୋଟେଲ ମାଲିକ ର ଭାବନା ବିଲକୁଲ ଠିକ୍ ଥିଲା ଏବଂ ତାହା ହିଁ ହେଲା । ଆମେ ଦୁଇଜଣ ଚାରୋଟି ରୋଟି ଖାଇବା ପରେ ହାତ ଧୋଇ ପୁଣି ଟେବୁଲ୍ ରେ ବସିଲୁ କିନ୍ତୁ ପ୍ରଦୀପ ର ଖାଇବା ସରି ନଥିଲା ।
ଆମେ ଦୁହେଁ ପ୍ରଦୀପ କୁ ଅପେକ୍ଷା କରିଲୁ। ସେ ପୁଣି ଥରେ ଦୁଇଟି ରୋଟି ମାଗିଲା । ମାଲିକ ମଧ୍ୟ ପୁଣି ଦୁଇଟି ରୋଟି ଆଣି ଦେଲା।  ହୋଟେଲ ମାଲିକ ମନରେ ତେବେ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଶୋକ ର ଛାୟା ଦେଖା ଯାଉ ନଥିଲା କିନ୍ତୁ ଯେତେବେଳେ ପ୍ରଦୀପ ପୁଣି ଥରେ ଦୁଇଟି ରୋଟି ର ଅର୍ଡର ଦେଲା।  ହୋଟେଲ ମାଲିକ ମନ ଅଳ୍ପ ଦୁଃଖ ହେଲା ଭଳି ପ୍ରତିତ ହେଉଥିଲା । ସେତେ ବେଳକୁ ପ୍ରଦୀପ ୯ ଟି ରୋଟି ଖାଇ ସାରିଥିଲା। ଠିକ୍ ଗୋଟିଏ ମିନିଟ ପରେ ପ୍ରଦୀପ ପୁଣି ଦୁଇଟି ରୋଟି ମାଗିଲା। ଏଥର ମାଲିକ ସହିତ ଅନ୍ୟ ଦୁଇଟି ଲୋକ ଙ୍କ ମନରେ ଦୁଃଖ ଝଲସି ଗଲା ଏବଂ ଆମ୍ଭ ମାନଙ୍କୁ ବଡ ବଡ ଆଖି କରି ଚାହିଁ ରହିଲେ, ସେ କହି ପାରୁ ନଥିଲେ କିନ୍ତୁ ଦେବାକୁ ବାଧ୍ୟ କାରଣ ଆମ୍ଭ ମୁହଁକୁ ଦେଖି ସେ ଭାବିଥିଲା ଅଳ୍ପ ଖାଇବେ କିନ୍ତୁ ହୋଟେଲ ମାଲିକ ର ଧାରଣା ର ବିପରୀତ ମୁଖି ହେବାର ଦୃଶ୍ୟମାନ ହେଉଥିଲା। ପୁଣି ପ୍ରଦୀପ ଦୁଇଟି ରୋଟି ଅର୍ଡର୍ ଦେଲା । ହୋଟେଲ ରେ କାମ କରୁଥିବା ଦୁଇଟି ଲୋକ ର ହାତ ଅଳ୍ପ ଧିର ହେବାର ଲାଗୁଥିଲା।
ସେମାନେ ଭାବିବାକୁ ବାଧ୍ୟ ହେଲେ ଯେ , ରୋଟି ଆଉ ଭାତ ଫ୍ରି ବୋଲି କାହିଁକି କହିଥିଲୁ। ଏମିତି ଦୁଇଟି ଦୁଇଟି କରି ପ୍ରଦୀପ ୧୯ ଟି ରୋଟି ଖାଇଲା । ଖାଇବା ପରେ ହୋଟେଲ ମାଲିକ ପ୍ରଦୀପ କୁ ରାଗ ମୁଖରେ ଦେଖୁଥିଲା । ଯେତିକି ଟଙ୍କା ର ଦାମ ଆଗରୁ କୁହାଯାଇଥିଲା ସେତିକି ଟଙ୍କା ହିଁ ପ୍ରଦୀପ ଦେଲା । ନିୟମ ମୁତାବକ ହୋଟେଲ ମାଲିକ କଥା ଦେଇଛି ଆଉ ଯଦି କଥା ନ ରଖିବେ ତେବେ ଖରାପ ହେବ ଏବଂ ସେ ହିସାବରେ ହୋଟେଲ ମାଲିକ ମଧ୍ୟ ଚୁପ୍ ରହିବାକୁ ବାଧ୍ୟ ହେଲା । ଆମେ ମଧ୍ୟ ହସି ହସି ସେଠୁ ଫେରିଲୁ।  ପ୍ରଦୀପ ଆମେ ଦୁଇ ଜଣଙ୍କୁ କହି ଉଠିଲା ଯେ, ତାକୁ ଫ୍ରି ବୋଲି କହି ବାର ନଥିଲା । ହୋଟେଲ ମାଲିକ ଆଉ ସେ ଦୁଇ ଜଣ ଆମ ମାନଙ୍କୁ ବୁଲି ବୁଲି ଚାହୁଁଥିଲେ ।

ସେ ଘଟଣା ର ତିନି ମାସ ପରେ । ମୁଁ ନିଜେ ଛୁଟି ନେଇ ଗାଁ କୁ ଆସୁଥିଲି । ସେତେବେଳେ ଟ୍ରେନ ଦୁଇ ଘଣ୍ଟା ବିଳମ୍ବ ଯୋଗୁଁ ମୁଁ ପୁଣି ସେମିତି ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ସେ ଶିବ ମାର୍କେଟ କୁ କିଛି ଖାଇବାକୁ ଗଲି। ତେବେ ମୁଁ ପୁଣି ସେହି ହୋଟେଲ ରେ ପହଞ୍ଚିଲି। ସେତେବେଳେ ସେ ହୋଟେଲ ମାଲିକ  ମୋତେ ଦେଖି ଚିହ୍ନି ପଚାରି ବାକୁ ଲାଗିଲା ଯେ ଆପଣଙ୍କ ସାଙ୍ଗ ଆଜି ଆସି ନାହାନ୍ତି କି ? ମୁଁ ଅଳ୍ପ ମୁରୁକି ହସ ଦେଇ କହିଲି ନା ସେ ଆସିନି।  ମୁଁ ପଚାରିଲି ଯେ ଗୋଟିଏ ପ୍ଲେଟ କେତେ ରେଟ୍?? ସେ ସେଦିନ କହିଥିବା ରେଟ୍ କହିଲା କିନ୍ତୁ ରୋଟି କେବଳ ଚାରୋଟି ଥିଲା । ମୁଁ ଅଳ୍ପ ମୁରୁକି ହସ ଦେଇ ପଚାରିଲି ଯେ, ଗତ ଥର ଆସିଥିଲୁ ରୋଟି ଆଉ ଭାତ ଫ୍ରି ଥିଲା ଆଉ ଏବେ ଫ୍ରି ନାହିଁ କି ?? ହୋଟେଲ ମାଲିକ କହିଲା, ଆପଣ ସେଦିନ ଖାଇ ସାରି ଯିବାର କିଛି ଦିନ ପରେ ସବୁ ଜିନିଷରେ ରେଟ ବଢ଼ିଗଲା ଏବଂ ଫ୍ରି ଦେଲେ ଲାଭ ହେବ ନାହିଁ ତେଣୁ ମେନୁ ରେ ପରିବର୍ତନ କରି ଦେଲି । ମୁଁ ମନେ ମନେ ଭାବିଲି । ବୋଧେ ପ୍ରଦୀପ ଖାଇବା ପରେ ହୋଟେଲ ମାଲିକ ର ମନରେ ପରିବର୍ତ୍ତନ ଦେଖା ଦେଲା।

ସେଠୁ ମୁଁ କେବଳ ଚାରୋଟି ରୋଟି ହିଁ ଖାଇଲି ଏବଂ ଅଳ୍ପ ହସ ରେ ସେଠୁ ବାହାରି ଆସି ପ୍ରଦୀପ କୁ କଲ କରି କହିଲି ଯେ ତୋ ଯୋଗୁଁ ସେ ହୋଟେଲ ମାଲିକ ତାର ଫ୍ରି ଉଠେଇ ଦେଲା । ପ୍ରଦୀପ ମଧ୍ୟ କହିଲା, ସେ କେବେ ମୋତେ ଭୁଲିବ ନାହିଁ ।
ତେବେ ଏମିତି ଥିଲା କିଛି ଘଟିଥିବା ମୋ ସହିତ କିଛି ବିଶେଷ ମୁହୂର୍ତ୍ତ।

ଯଦି ଏହି କାହାଣୀ ଟି ଭଲ ଲାଗିଥାଏ ତେବେ ସେୟାର କରିବାକୁ ଭୁଲିବେ ନାହିଁ ।

ଧନ୍ୟବାଦ ।

What Do You Think

There is no guarantee that the situation will always be right.

That’s why you should always choose the right path for yourself.

Even if there is some difficulty in the right path, it should be accepted as true and it should be executed in the right way.

There is no guarantee that success will always be in your hands.

One should not give up on the goal of achieving success.

So what was the decision?

What to do??

I know that you are worried about changing the course of your life.

I did not learn any magic spells.

But I can give you advice for success.

And if you have any problem also share it with me.

I will try to find a solution.

And many people have also found the solution so why are you lagging behind.

Face up ur problem and start the war against the situation. When u start the war, that mean this situation is your, becoz it’s your step and you couldn’t try to fail for your step and lagging back.

Think again???

If found your answer so great, even if not found so keep the step slowly and start a little meditation for yourself specially for peace.

Comment me about your experience.

Thank you

Satisfaction

Half of the day
We are futile in worries.
Because anxiety is such a disease
Which gives more importance to the words of others than their own.

It is not really a mistake to think.
You are not wrong either.
You are not wrong in your own mind.
So whose fault is it?
The mistake is our complacency
Which we always are
We have high hopes.

Too much hope always leads to unhappiness
We don’t want to know that
How much satisfaction do we need?
And how satisfied we are with ourselves
Consider it appropriate.

The reason for all this is written below!

Hope first
Expectations must be limited
Second lust
Lust should not be exaggerated
The third is more wishes
Be it to others or to any thing
It is very important to stay away from Wishes.

And these three mean only one thing
That is our unhappy mind
It is the way to satisfy your mind
It should be our main motto.

So what are you thinking again?
What you have
That is satisfying
Because God loves you
Two times and two fist are available for eating,
Isn’t that satisfying?
Because making a difference??
Be it a cold winter or a rainy night
By which road is a beggar sleeping hungry and torn themselves in rags
How is the night spent by covering
Only he himself knows that sorrow.

But even the beggar is satisfied
Because he thinks
That was it more for me today.

And more hope is futile for him.
Then you got it right.

Limit your indulgence
The solution to all problems
It will become easier by itself.

Thank you

If you liked this message
So don’t forget to share.

Thank you once again.

Written by Nilamadhab Bhuyan…

Do Something That Will Brighten Your Future.

The story begins in a small kingdom Where all the people walk on one principle. Even the king is bound to follow that principle. It was a strange rule
By law, the king was elected for five years. But after the completion of 5 years, the king was left in the dense forest of that kingdom. If he returned within a certain period of time, he would be accepted as a king again. If the king did not return within the specified time interval, another king was elected for the next 5 years.


The reason for not returning was that after the king was left in the forest, the wild animals were killing him and eating him, but no one has returned alive from that forest till date.


This has been going on for almost 50 years  it is time to elect a new king?? The election process was such that the person with the most names was chosen as the king.


Now the name of Rameshwar Pandit came up. As handsome as Rameshwar Pandit looked. His honesty won the hearts of the people. He was solving all the problems but he was poor.


The people reached his house for Raja Tilak. Rameswar was very happy to hear this, but his wife Maya got sad and told Rameswar that I don’t want to lose you. There is no benefit in being a king for 5 years. Eventually you will be released into the wild.


After that Rameshwar said, Look Maya, you are right too but it would be wrong to go against the people’s choice and finally Rameshwar became the king.
After becoming king, Rameshwar made a plan. Set a goal and start making plans on how to save his life and spend the rest of his life happily.


Rameswar put all the ministers on different tasks. Each minister was given a different task.
Such as cleaning the state, focusing on education, repairing the roads of the state, saving rain water, building dams by saving pond and river water etc.
Started doing another new job It had the task of taking care of the wild animals in the forest He made a good path in the forest.

They built a fence inside the forest and kept all the animals in one place and made a wildlife sanctuary.


5 years passed by Rameshwar doing all such good works
Now came the custom of leaving the king in the forest The people left Rameshwar in the forest and returned but the king returned in time and assumed the royal throne again in the form of a king.


Because all the animals of that forest were kept apart in one place like a zoo and no animal harmed him.


Rameshwar now spent the rest of his life as king.


You will learn something new in this story. At the right time, Rameshwar first removed the danger with his wisdom and lived happily for the rest of his life.


When you have time, do something that will brighten your future.


This story is narrated from the Shri Vivek Bindra Ji.
Written by Nilamadhab Bhuyan…

TIPPED

On a one day, Our batches completed two years of our job. Everyone wanted to celebrate that happiness. So we are 6 friends decided, let’s eat out or visit something special places today in a big hotel. And spend this day happily. As planned, we went out that morning for a walk around the near city. The city is about only 20-25 km from our camp. Everyone goes in bolero. All of them were wearing white adidas shoes and check formal shirts with jeans. Everyone’s get-up is the same and they all come out wearing the same perfume. Glasses were in the packet but no one was wearing them. That was just for style.

We are arrived at the market. We all sat in a small cafe and ate sweets with cold drinks. After eating sweets, one of them said, “Brother, we want to eat to our own dishes today.” Everyone was thinking that. How about going to the hotel? Thinking of asking someone, we asked a CRPF Jawans. He pointed us to a hotel and told us to go there, the rates will be a bit high but you will have peace of mind and food of all kinds. A friend called Chandra Shekhar. He said hey eat today no matter how much money it costs. But 2 people from our group were worried that what will happen if the food is not good if the rate is high. This thought was only in his mind. If you have come here to be happy, if you refuse, you will listen, you are stingy. Will you keep the money and take it graveyard? Hearing this, the two of them kept silent and went inside the hotel with everyone.
The decoration of the hotel is of high quality. The aroma of the food was also good. The waiter came and took us from behind and seated us at the big dining table and asked in a very low voice what we would like to have. We all stared at Chandra Shekhar. Because Chandra Shekhar said that today I will feed you a delicious meal no one needs to order anything, I am the incharge today . That’s why we kept quiet. Chandra Shekhar picked up the menu book and thought for 2 minutes and said. Rice, dal makhani, chicken khurma, and salad. The waiter thinks they are all new arrivals. He asked to us, will you take another water bottle???? All are replied yes!!  Today was a special day, no word could be heard from anyone’s mouth. Without delay, another waiter came and placed 6 bottles of water along with 3 plates and left. I got up saying, excuse me, have a pickle bowl and only 3 bottles. The two waiters looked at me suspiciously, thinking that we might be doing business, I gave a small smile, and they left. In the next moment, everyone was very nicely decorated with white round plates and forks and spoons.

  Everyone happily sat down with a fork in one hand and a  spoon in the other. Who knew it was only for a moment. Immediately the chicken khurma came and went. Seeing the chicken, everyone was worried. And quietly placed the spoons on the plate. Why!!  not eat chicken with a spoon? The rest of the ordered goods arrived moments later. Then everyone started eating without spoons and forks.

After everyone had eaten for 2-3 minutes, one asked the other. Hey, there is no bone in the chicken! Everyone said that. Hey, he gave the spoon, he gave it right. Well, let’s start eating with hands, what else should we eat with a spoon?? Everyone continued to eat. The people sitting next to us were staring at us. The waiter is also looking. It was embarrassing but we didn’t mind and continued to eat. Finished eating. The waiter put a small bowl and lemon to everyone.

The question in everyone’s mind is what to do with this. Chandra Shekhar was also worried. One of us squeezed a lemon and gulped down the water. Seeing one, everyone did the same. What did he actually give the lemon water for? What is the reason for that? Must include in the comments. Seeing this, the waiter smiled a little. But does not say anything. Without much delay, everyone got up, washed their hands and came back and sat up.
Reason for sitting will be tipped. Everyone was looking at each other’s faces. The total expenditure was close to Rs 2300. The waiter passed the tip
diary. Chandra Shekhar said that everyone should pay 50 rupees each for the tip, no one wanted to, but everyone together put 300 rupees in the tip diary. The waiter was happy and we came out.

After coming out of the hotel, one of us started to tell Chandra Shekhar that instead of 300, we would have given 200 or 100, Chandra Shekhar’s mouth was silent after hearing this. It has been given, what else will he say, if he does say something, how much more will he hear.

A man was selling bed sheets on the road side 50 meters away from the hotel. Chandra Shekhar said I will buy bed sheet, everyone was waiting for him. Bed sheet selected. Finally he requested to lower the rate. Bed seat shopkeeper said, “I am reducing 30 rupees after seeing the boys.” Because he already knew who we were after seeing our haircut !!! Even after reducing the rate, he agreed with Chandra Shekhar and said to reduce it by 10 rupees more. said a man selling bed sheets. I already reduced 30 rupees because I don’t discount 30 rupees to the other people. I discount to you 30 rupees because you are serving of our country. We felt a little proud after listening to him, but Chandra Shekhar’s words is that you reduce by 10 rupees more. And the conversation continued for about 5 minutes. Everyone is angry with Chandra Shekhar.


I woke up and said hey bro, you tipped 300 rupees at Hotel and here you fighting with shop keeper for 10 minutes for 10 rupees only?? Shame on you?? Everyone said yes…  After that we are gave 10 rupees to the bed seat shopkeeper and moved on. Everyone on the road is angry with Chandra Shekhar. Everyone said angrily. We are abused to Chandra Shekhar you are spoil our respect in this market on the front of Shop keeper. By the time the tip was given, Mercy was coming and your “Dabang Giri” was born on the road side. They all passed one by one to Chandra Shekhar. Came back to the room in the evening. In the evening, I talked about this with other friends in the room. Everyone laughed a lot about Chandra Shekhar’s words.

Everyone came up and drew through the time of flesh to the money for money.

So some moments were spent with my friends some years back. You must comment how it felt and what the lemon water was given for while eating.

Thank you

From Nilamadhab’s Stories…

Rough Paper (English)

Rough Paper (English)
Rough Paper (English)


That day, before Sarita Devi got to catch her car to go to the office, she suddenly noticed a beautiful girl standing by the side of the road. At that moment, the girl covered her dress with her left hand and begged for a right hand. She is about 12 years old. Tears welled up in her half-gray face, and she hopes for some food.
Sarita Devi has been living in her house for about 30 years. She is currently a Tahsildar. For the first time today, she saw a girl begging in front of her door. She seemed surprised.
She closed the car door and approached the girl. Seeing Sarita Devi, the girl said, “Mother, will you give me some money?” Didn’t eat anything since last night ??? Sarita Devi asked girl what is your name ?? On replied, my name is Ambika. Sarita Devi asked again, was this the first time I saw you in this place ?? Where are you from And why is your dress torn ?? After so many questions, tears welled up in Ambika’s eyes.
Sarita Devi wiped Ambika’s tears in her handkerchief and asked what happened ??
Why are you crying ??
Tell me ??
Is there any problem?
No Mother?? Ambika Said,
Sarita Devi asked again, as your friend ?? I will definitely fix it if there are any problems. No Mother, my mother face remembered so ??
Sarita Devi asked again? Tell me where are you from and Where is your home? I’ll take you there and let you eat too but I have to be honest ??
Ambika saw the light of faith in Sarita Devi’s eyes. She started telling Sarita Devi all the truth. Tears well up in her eyes. “Our village is Manjara,” Ambika said. Too far from here? Dad, Mom, and I came here to work in a brick kiln its about 5km away ?? About 6 months after arriving, the owner of the brick kiln told his mother that another brick kiln needed people and that you had to go there ?? But my mother refused. That night, my father came home in drunken condition and slapped my mother. My mother hugged me and fell asleep, but at around 12 midnight, four people knocked on my door and handed a bag of money to my father. Father didn’t stop them after Mom refused. Mom keeps saying let my daughter come with me ?? But they didn’t listen to her?
At that moment, my father dragged me away and the door slammed shut. I tell Dad every day, I will go to Mom’s near, but he gets angry at me and slaps me, saying that your Mom will never come again. Go your work now, you will give me all of the money, and I did it. He spent his days drinking alcohol.
It will be about a month and a half. Suddenly it was I found a piece of news that my father had fallen into a well near Bhati intoxicated and died. I have been alone ever since. Goes to work every day. This went on for 20 to 25 days. One day, the owner’s son came to me while I m working and he trying to forcefully. When I protested, he picked me up and tried to rape me, but I survived because there were other people around him, but that night he came back to my hut. He raped me. I was helpless but I did not give up. Suddenly I picked up the bucket and hit it on his head. There he was bleeding profusely. Seeing her blood, I ran away in fear. I walked here last night and got here. I slept near this house here. In the morning the guards of this house came and picked me up. I walked away in fear. I begged him for some food but he denied it. after seeing you I came here to see you because the guard left here.
Tears welled up in Ambika’s eyes as she said this. Hearing this, Sarita hugged the Ambika and said, ‘Will you stay with me? ‘Ambika smiled. Sarita Devi said. Just like you, when I was 12, my parents left me and moved away. Listen, you will be at my house today and will you help me with my housework. My son is an engineer, he lives in the United States. So will you stay with me ?? Ambika raised her head a little and remained silent ?? What do you think Sarita Devi said ?? “Come with me,” he said, pulling Ambika’s hand towards her home.
The house was very large. Ambika is busy seeing this house. Sarita Devi said. For the past 20 days, there has been another girl, but she has left because her marriage is fixed for this month. I am alone now. You will not work here as a maid or a bai. You will be my daughter. I have no daughters yet.
My son’s room is empty. You will be there. You do one thing Go and bathe. There is food in the kitchen. you will eat and sleep a little. I’ll be back at two o’clock and we’ll go to the market together. From there, bring some clothes and go to the hospital.
Ambika took bath. Sarita Devi left for the office.
At two o’clock, Sarita Devi took Ambika to the market and brought her a dress for Ambika, and brought her a medical check-up. Medical check-ups revealed that she had been raped. Some of the scars on the body are clearly seen. According to the medical check-up, Sarita Devi reported the matter to the police.
Within hours of the report, police raided the brick kiln. The owner’s son was arrested and sent to jail. where some child laborers doing the job with some young girl labor doing there. all are evacuated this morning. All girl was placed in a women’s alliance, for sewing bags, and was hired by the government to pay for her services.
Sarita Devi was loved Ambika as a girl. She was sad sometimes, but she forgot her past because of Sarita Devi’s nature and love.
But what is written in “Fate of Destiny” must happen. Two years have passed since then. Sarita Devi’s husband had died of a heart attack a year before Ambika reached home. but two years later her son returned home from the United States with his girlfriend. Sarita Devi was helpless at her son’s insistence, and the English-American girl with her son stayed at her house as a daughter-in-law, but that too for a few days. The country was useless with the small house of American girl said. So she left Sarita Devi’s house and returned to the United States. The son spends the day drinking the grief of his girlfriend left.
It’s been going 10 days. One night the boy came home drunk. Ambika is alone at home that day. Sarita Devi travels to other cities for some office work. On that day, Ambika was raped again like a black cloud. She tries to leave or protested, but no one listened to her voice. At the moment, he is alone in this dense world’s forest. She thinking Sarita Devi has given her a new life. She thought she had tried to tell Sarita Devi about her son’s bad behavior, but the next morning Sarita Devi’s son fell at her feet and apologized for doing so. Ambika did not respond to a request for comment by Sarita Devi’s son. She endured the atrocities with tears in her eyes.
One day, Sarita Devi’s son came home drunk. Ambika sleeps in a room next to the storeroom. That day, she was raped again. He tried to shout but was helpless because his hands and face were bandaged and locked. She was raped that night, and her son threatened to kill her if she did or tell her mom.
She again did not dare to tell Sarita Devi about the atrocities committed against her. Ambika had no fear of losing her life. There was a fear that when Sarita Devi would not believe her. It’s been a long time since a small girl place in a big house to blame her son. She is afraid.
But not long after that, Ambika was going to be raped again but that day she escaped out of Sarita Devi’s son and left out of the house. Ambika feared that if I stayed here, the monster would continue to eat me and eat my blood meat like eagle and shrimp. Better than I left this house at all.
Here Ambika being the flesh of monster people in this world. He left this home but she was again raped by other monster people. In a state of shock, the monster raped and dumped Ambika on a nearby river. In the middle of the night, the jackal and the crocodile fell prey. The next morning, the passers-by saw her dead body. Newspapers, TV channels, etc. arrived immediately.
Sarita Devi’s son told his mother that she had stolen some jewelry and money from our house, but Sarita Devi did not believe it. He reported the matter to the police. A day later, police said Ambika’s body had been found lying on the bank of the river.
Sarita Devi reached the river bank and introduced Ambika to her daughter and proceed for post-mortem. The post-mortem report found that about three to four people had raped her, and the doctor said she had been raped ten hours before, but she was alive, according to the report, just six hours before her death.
Sarita Devi accepted the body and cremated it with reverence. Sarita Devi blames herself for Ambika’s death and spends the day starving. A few months later, Sarita Devi retired from the post of Tahsildar. Sarita Devi found Ambika as a daughter in her life but she is no more now. The police investigation revealed that he had not found any money or gold from the scene and according to preliminary reports some people from the village near the river were interrogated and interrogated but the real culprit could not be found. The case file was closed with the permission of Sarita Devi.
But the perpetrators and atrocities of Ambika are still roaming the open world. Was it really wrong for Ambika to be born as a girl and come into this world ?? Either she had this condition due to her poverty or what else is there for her ?? They could not escape the evil eye of the world’s monsters people. So many questions ?? Sarita Devi has a crush on her mind.
Four years have passed since Ambika’s death. At the time, her son was leaving home and living in the United States with his girlfriend. One day Sarita Devi was sitting alone on the balcony of the house. Feeling emotional. Tears welled up in his eyes. She was unhappy due to Sarita Devi’s son was living in the United States with his girlfriend no that’s wrong. she Sad only Ambika did not get justice.
It was at this point that God heard Sarita Devi’s mind. Suddenly outside the gate, Kabaddi Bala came and asked her if there was any iron and old newspaper, sir madam? Sarita Devi looked at Kabaddi Bala and said yes yes, wait I bring for you some newspapers from the storeroom. Sarita Devi reads the newspaper every day. He keeps the newspaper in the storeroom. She thought I’d give her all the newspaper she had in this storeroom. Sarita Devi call Kabaddi Bala to her home and took out all the newspapers that were in the storeroom but Sarita Devi saw every paper and handed it over to Kabaddi Bala. “It simply came to our notice then. After about half an hour of work, the storeroom newspaper was empty and cleaned and Kabaddi Bala asked to pay some money in exchange for the newspaper but Sarita Debi said that instead of giving me this money, she would take whatever money she could for her children with that money. There was a wave of joy on Kabaddi Bala’s face and he thanked Sarita Devi and left.
Sarita Devi going to lock the storeroom, while she has seen a piece of rough paper. The paper was found in a window corner.
she read some words on the Rough paper. Sarita Devi’s words hurt her and the ground slipped under her feet. His head turned. He didn’t know how to get out of the storeroom and sit on the sofa. He put the rough Paper on his chest and cried a lot. Even as a small child, he rolled down his sleeves and began to cry, hurting his hands.
She realized that the letter was from Ambika. It is true that Ambika studied until the sixth grade, but her letters are like computer writing. She loves to write. Seeing her letter, Sarita Debi asked her to read on, but Ambika refused, saying, “No, mother, I want to be your daughter forever.” I will not read any class.
But Ambika asked Sarita Devi for a Rough notebook. He used to tear up the rough paper to bring some ration, sometimes tearing up a piece of paper and writing. but the word on the last page of Rough paper really helped Ambika do justice.
The rough paper saying was, “Mom, you will forgive me for my hurting words. You are not a woman, you are a goddess of me, but you will forgive me for saying that a monster son has been born from your lap. If I refuse today, she will be murdered to you. I was threatened with death in the evening. That’s why I’m to leave your house today because your son is a monster. I can’t say how many times he has had a bad relationship with me. No more daring to say how many times he has eaten on the raw flesh of my body. He has been raping me every time, threatening to kill me, and threatening to kill you in life. The day I refuse to let your son have a bad relationship with me I don’t want him to take your life because I couldn’t save my birth mother but I am leaving this house in the hope that I will definitely save your life. but no more mother, I cannot survive the rape pains every day.
Sarita Devi holds the Rough paper to her chest and began to cry.
Sarita Devi has been saddened again. I began to think that the one I tore my stomach to was a monster. She hated herself, but she became stronger. she thought why did Ambika not get justice if my tehsildar had done justice to everyone during his life ?? Ambika is also a woman, a girl, and she deserves justice. He grabbed Ruff’s paper and walked out to the police station. There he wrote a letter of complaint in the name of his son, urging him to be arrested as soon as possible.
He did so in the hope that he would be able to send his son to jail and bring peace to Ambika’s soul. Police have also started an investigation, but Sarita Devi did not tell her son that her mother had lodged a complaint against her son. Just two days later, U.S. police arrested Sarita Devi’s son and brought him back to his country. Upon arrival in his home country, he was arraigned. Police reopened the case and started an investigation. Sarita Devi’s son has been charged with felony criminal mischief. As police began to crack down, new clues emerged. He admitted everything was wrong and began to tell the truth. He said he and his friends had raped Ambika on the riverbank the next night and dumped her. Police were called to the scene, and four of them were taken to court. The judge ruled that the four men should be sentenced to life in prison.
Afterlife imprisonment, Sarita Devi’s son’s fascination arose a little, but he denied his desire for justice. He considers himself blessed that Ambika deserved justice and deserved justice.
Just as we accept the use of Rough Paper as disrespectful, Ambika’s life disappeared from the world in a few days like a Rough Paper. But the Rough Paper of Ambika”It simply came to our notice then. No one understood the true value of her life, but Sarita Devi lived up to her ideals and prioritized justice for her daughter, Ambika, instead of her son.
Today, Sarita Devi is alone at home, but she feels blessed to have given peace to Ambika’s soul.
In fact, the story is over. Hopefully, this story will touch your heart. Now you can comment. How did you feel about this story?
Thank you.
By. Nilamadhab Bhuyan ( A Story Writer)
If the contents are helpful to share them with your friends, Thanking You.

ରଫ୍ ପେପର୍ (Rough Paper )…2

rough paper, ଓଡ଼ିଆ ଷ୍ଟୋରୀ , ଓଡ଼ିଆ ଗଳ୍ପ, ଓଡ଼ିଆ ଅବିଶ୍ୱାସନୀୟ କାହାଣୀ

ଘର ବହୁତ୍ ବଡ ଥିଲା । ଅମ୍ବିକା ଘର ର କୋଣ ଅନୁକୋଣ କୁ ଅନେଇବାରେ ବ୍ୟସ୍ତ। ସରିତା ଦେବୀ କହିଲେ। ଗତ ୨୦ ଦିନ ହେବ, ଅନ୍ୟ ଜଣେ ଝିଅ ଟିଏ ରହୁଥିଲା କିନ୍ତୁ ତାର ବିବାହ ଠିକ୍ ହେବା ଯୋଗୁ ସେ ଛାଡ଼ି ଚାଲି ଗଲାଣି । ବର୍ତ୍ତମାନ ମୁଁ ଏକା । ତୁ ଏଠି ଚାକରାଣୀ କି ବାଇ ହିସାବରେ କାମ କରିବୁ ନାହିଁ । ତୁ ମୋ ଝିଅ ହିସାବରେ ରହିବୁ । ଏମିତି ରେ ମୋର କେହି ଝିଅ ନାହାନ୍ତି ।

ମୋର ପୁଅ ର ରୁମ୍ ଖାଲି ପଡ଼ିଛି। ତୁ ସେଠୀ ରହିବୁ । ତୁ ଗୋଟିଏ କାମ କର। ଯାଅ ଗାଧୋଇ ପଡ। ରୋଷେଇ ଘରେ ଖାଇବା ଅଛି। ଖାଇ ନେବୁ ଏବଂ ଅଳ୍ପ ଶୋଇ ପଡ। ଦ୍ୱୀ-ପହରେ ମୁଁ ଆସିବି ଆମେ ଦୁହେଁ ମିଶି ବଜାର ଯିବା । ସେଠାରୁ ତୋ ପାଇଁ କିଛି କପଡା ନେଇ ଆଣିବା ତଥା ମେଡିକାଲ୍ ଯାଇ ଆସିବା ।

ଅମ୍ବିକା, ସରିତା ଦେବୀ ଙ୍କ କଥାରେ ହଁ ଭରି ଗାଧୋଇ ବାକୁ ଚାଲିଗଲା। ସରିତା ଦେବୀ ଅଫିସ ପାଇଁ ବାହାରିଗଲେ ।

ଦ୍ଵୀ-ପହରେ ସରିତା ଦେବୀ ଅମ୍ବିକା କୁ ନେଇ ବଜାର ଗଲେ ଏବଂ ସେଠୁ ଅମ୍ବିକା ପାଇଁ ଡ୍ରେସ ଆଣିବା ସହିତ ଅମ୍ବିକା ର ମେଡିକାଲ୍ ଚେକ୍ ଅପ୍ କରି ଆସିଲେ । ମେଡିକାଲ୍ ଚେକ୍ ଅପ୍ ରୁ ଜଣା ପଡ଼ିଲା ଯେ ତା ସହିତ ବଳାତ୍କାର ଉଦ୍ୟମ ହୋଇଛି। ଦେହରେ କିଛି କ୍ଷତ ଚିହ୍ନ ରୁ ସ୍ପଷ୍ଟ ଜଣା ପଡୁଥାଏ। ମେଡିକାଲ୍ ଚେକ୍ ଅପ୍ ଅନୁସାରେ ସରିତା ଦେବି ପୋଲିସ୍ ପାଖରେ ରିପୋର୍ଟ ଦର୍ଜ କରିଲେ ।

ରିପୋର୍ଟ ର କିଛି ଘଣ୍ଟା ଭିତରେ ପୋଲିସ ଇଟା ଭାଟି ଉପରେ ଚଢ଼ାଉ କରି । ମାଲିକ ର ପୁଅ କୁ ଗିରଫ କରି ଜେଲ କୁ ପଠାଗଲା ଏବଂ ଭାଟି ରେ ଶିଶୁ ଶ୍ରମିକ ତଥା ଅଳ୍ପ ବୟସ୍କ ଝିଅ ମାନଙ୍କୁ ସେଠୁ ବାହାର କରି । ତାଙ୍କୁ ମହିଳା ସହଯୋଗୀ ସଂଗଠନ ରେ ରଖି ସିଲେଇ ତଥା ବ୍ୟାଗ୍ ସିଲେଇ କାମ ଏବଂ ସରକାର ଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ଅନ୍ୟ କିଛି କାମ ରେ ଲଗେଇ ଉଚିତ୍ ମୂଲ୍ୟ ଦେବା ସହ ରହିବା ବ୍ୟବସ୍ଥା କରାଗଲା।

ଅମ୍ବିକା ସରିତା ଦେବି ଙ୍କ ପାଖରେ ଝିଅ ଭଳି ସ୍ନେହ ପାଉଥିଲା । ବେଳେ ବେଳେ ସେ ଦୁଃଖୀ ହେଉଥିଲା କିନ୍ତୁ ସରିତା ଦେବି ଙ୍କ ସ୍ଵଭାବ ଏବଂ ଭଲ ପାଇବା ଯୋଗୁ ସେ ନିଜ ଅତୀତ କୁ ଭୁଲି ଯାଉଥିଲା ।

କିନ୍ତୁ “ଭାଗ୍ୟର ଲିଖନ କେ କରିବ ଆନ” ଯାହା ଭାଗ୍ୟରେ ଲେଖା ଅଛି ତାହା ତ ନିଶ୍ଚୟ ଘଟିବ । ଦେଖୁ ଦେଖୁ ୨ ବର୍ଷ ବିତିଗଲା । ସରିତା ଦେବି ଙ୍କ ସ୍ବାମୀ ଅମ୍ବିକା ଘରକୁ ଆସିବାର ବର୍ଷେ ପୂର୍ବରୁ ହୃଦଘାତରେ ସେ ମୃତ୍ୟୁ ବରଣ କରି ସାରିଥିଲେ କିନ୍ତୁ ୨ ବର୍ଷ ପରେ ପୁଅ ଆମେରିକା ରୁ ନିଜ ଗାର୍ଲ୍ ଫ୍ରେଣ୍ଡ୍ ସହ ଘରକୁ ଫେରିଲା। ପୁଅ ର ଜିଦ୍ ରେ ସରିତା ଦେବି ନିରୁପାୟ ଥିଲେ ଏବଂ ପୁଅ ସହିତ ଆମେରିକା ର ଅଂଗ୍ରେଜି ଝିଅ ତାଙ୍କ ଘରେ ବୋହୂ ଭାବରେ ରହି ଆସିଲା କିନ୍ତୁ ତାହା ମଧ୍ୟ କିଛି ଦିନ ପାଇଁ। ଆମେରିକା ଝିଅ କୁ ସରିତା ଦେବି ଙ୍କ ଘର ଛୋଟ ସହିତ ଏହି ଦେଶ ବେକାର ଲାଗିଲା। ସେଥିପାଇଁ ସେ ସରିତା ଦେବି ଙ୍କ ପୁଅ କୁ ଛାଡ଼ି ଆମେରିକା କୁ ପୁଣି ଫେରିଗଲା। ପୁଅ ନିଜ ଗାର୍ଲ୍ ଫ୍ରେଣ୍ଡ୍ ର ଯିବା ଦୁଃଖରେ ମଦ ପିଇ ଦିନ କାଟୁ ଥାଏ ।

ଦେଖୁ ଦେଖୁ ୧୦ ଦିନ ବିତିଗଲା। ଦିନେ ପୁଅ ରାତିରେ ମଦ ପିଇ ଘରେ ପହଞ୍ଚିଲା । ସେଦିନ ଅମ୍ବିକା ଘରେ ଏକା ଥାଏ। ସରିତା ଦେବୀ କିଛି ଅଫିସ୍ କାମ ପାଇଁ ଅନ୍ୟ ସହରକୁ ଯାଇ ଥାନ୍ତି । ସେଦିନ ଅଦିନିଆ ମେଘ ଭଳି ଦୁର୍ବ୍ୟବହାର ରୂପରେ ଅମ୍ବିକା ସହିତ ପୁଣି ବଳାତ୍କାର ହେଲା। ସେ ବିରୋଧ କରିଲେ ମଧ୍ୟ ତାର ଦୁଃଖ ଏବଂ ଚିତ୍କାର କେହି ଶୁଣିବାକୁ ନଥିଲେ। ଏପଟେ ଏ ଘଞ୍ଚ ଅରଣ୍ୟ ମୟ ଦୁନିଆ ରେ ସେ ଏକା । ସରିତା ଦେବୀ ତାଙ୍କୁ ନୂଆ ଜୀବନ ଦେଇଛନ୍ତି। ସେ ଭାବିଲା ଯେ ତାଙ୍କ ପୁଅ ର ଖରାପ କାମ ବିଷୟରେ ସେ ସରିତା ଦେବି ଙ୍କୁ କହିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିଥିଲା କିନ୍ତୁ ପର ଦିନ ସକାଳେ ସରିତା ଦେବି ଙ୍କ ପୁଅ ଅମ୍ବିକା ର ଗୋଡ଼ ତଳେ ପଡି କ୍ଷମା ପ୍ରାର୍ଥନା କରିଲା ଯେ ସେ ମଦ ନିଶାରେ ଏମିତି କରିଛି । ଅମ୍ବିକା ସରିତା ଦେବି ଙ୍କ ପୁଅ ର ଅନୁରୋଧ ରକ୍ଷା କରି ସରିତା ଦେବି କୁ କିଛି କହିଲା ନାହିଁ । ତା ଉପରେ ହୋଇଥିବା ଅତ୍ୟାଚାର କୁ ଆଖି ଲୁହ ସହିତ ଚୁପ୍ ଚାପ୍ ସହି ଗଲା ।

ଏମିତି ପୁଣି ଦିନେ ସରିତା ଦେବି ଙ୍କ ପୁଅ ମଦ ପିଇ ଘରେ ପହଞ୍ଚିଲା । ଅମ୍ବିକା ଷ୍ଟୋର ରୁମ ର ପାଖ ରୁମ୍ ରେ ଶୋଇ ଥାଏ । ସେଦିନ ସେ ପୁଣି ବଳାତ୍କାର ର ଶିକାର ହେଲା । ଚିତ୍କାର କରି କହିବାକୁ ଚାହୁଁଥିଲେ ମଧ୍ୟ ସେ ନିରୁପାୟ ଥିଲା କାରଣ ହାତ ଏବଂ ମୁହଁରେ ପଟି ବନ୍ଧା ଯାଇଥିଲା। ସେଦିନ ରାତି ସାରା ସେ ବଳାତ୍କାର ର ଶିକାର ହେଲା ଏବଂ ପୁଅ ର ଧମକ ଥିଲା ଯେ ଏହି କଥା ମା ପାଖରେ ଯଦି ପହଞ୍ଚିବ ତେବେ ତୋତେ ଜୀବନରେ ମାରି ଦେବୀ ।

ସେ ପୁଣି ନିଜ ଉପରେ ହୋଇଥିବା ଅତ୍ୟାଚାର ବିଷୟରେ ସରିତା ଦେବୀ ଙ୍କୁ କହିବାକୁ ସାହସ କରି ପାରିଲା ନାହିଁ । ନିଜ ଜିବନ ହରେଇବାର ଭୟ ଅମ୍ବିକା ପାଖରେ ନଥିଲା । ଭୟ ଥିଲା ଯେ କାଳେ ସରିତା ଦେବି ତା ଉପରେ ଅବିଶ୍ବାସ କରିବେ । ଏତେ ଦିନ ହେଲା ଗୋଟିଏ ଛୋଟ ଜାତିର ଝିଅ କୁ ବଡ ଘରେ ଝିଅ ର ସ୍ଥାନ ପାଇ ସେ ତାଙ୍କ ପୁଅ ଉପରେ ଦୋଷ ଦେବା କଥା କାଳେ ସେ ବିଶ୍ୱାସ କରି ନ ପାରନ୍ତି। ସେ ଭୟ ଅମ୍ବିକା କୁ ଘାରୁ ଥାଏ ।

କିନ୍ତୁ ସେତିକି ନଥିଲା ତାର କିଛି ଦିନ ପରେ ଅମ୍ବିକା ପୁଣି ବଳାତ୍କାର ର ଶିକାର ହେବାକୁ ଯାଉଥିଲା କିନ୍ତୁ ସେଦିନ ସେ ସରିତା ଦେବୀ ଙ୍କ ପୁଅ କବଳରୁ ଖସି ଘରୁ ବାହାରି ଆସିଲା । ଅମ୍ବିକା ମନରେ ଡର ଥିଲା ଯେ ଏଠି ଯଦି ରହିବି ତେବେ ଏହି ରାକ୍ଷସ ମୋର ପ୍ରତି ସମୟରେ ମୋତେ ଚିଲ, ଶାର୍ଗୁଣା ଭଳି ମୋ ରକ୍ତ ମାଂସ ଖାଇ ଚାଲିଥିବ। ତା ଅପେକ୍ଷା ମୁଁ ଏଇ ନର୍କ କୁ ତ୍ୟାଗ କରି ଚାଲି ଯିବା ଭଲ ।

କ୍ରମଶଃ ….

ସେୟାର କରିବାକୁ ଅନୁରୋଧ

Read in English

If the contents are helpful to share them with your friends, Thanking You.

ରଫ୍ ପେପର୍ (Rough Paper )…Last

rough paper, ଓଡ଼ିଆ ଷ୍ଟୋରୀ , ଓଡ଼ିଆ ଗଳ୍ପ, ଓଡ଼ିଆ ଅବିଶ୍ୱାସନୀୟ କାହାଣୀ

ତୃତୀୟ ପୃଷ୍ଠା

Read in English

ସେହି ଶବ୍ଦ ଥିଲା….

” ମା, ମୋର ଦୁଃ-ସାହାସ ପାଇଁ ମୋତେ କ୍ଷମା କରିବ । ସତରେ ଆପଣ ଜଣେ ନାରୀ ନୁହନ୍ତି ଆପଣ ସ୍ଵୟଂ ଜଣେ ଦେବୀ ମା, କିନ୍ତୁ ଆପଣଙ୍କ କୋଳରୁ ଜଣେ ରାକ୍ଷସ ପୁଅ ଜନ୍ମ ନେଇଛି ବୋଲି ମୁଁ କହିଥିବା ରୁ ମୋତେ କ୍ଷମା ଦେବେ । ଆଜି ଯଦି ମୁଁ ମନା କରେ ତେବେ ସେ ଆପଣଙ୍କ ଜୀବନ ନେବେ ବୋଲି ମୋତେ ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ଧମକ ଦେଇ ଯାଇଛନ୍ତି । ସେଥିପାଇଁ ମୁଁ ଆଜି ଆପଣଙ୍କ ଘର ଛାଡ଼ି ଯିବାକୁ ବାଧ୍ୟ ହେଉଛି । କାରଣ ଆପଣଙ୍କ ପୁଅ ରାକ୍ଷସ ପାଲଟି ଯାଇଛି। ସେ କେତେ ଥର ମୋ ସହିତ ଖରାପ ସମ୍ପର୍କ ରଖିଛନ୍ତି ତାହା କହି ପାରିବି ନାହିଁ । ଖାଲି ସେତିକି ନୁହେଁ ଚିଲ, ଶାର୍ଗୁଣା ଭଳି ମୋ କଞ୍ଚା ମାଂସ କୁ ନୋଚି ନୋଚି କେତେ ଥର ଯେ ଖାଇଛନ୍ତି ତାହା କହିବା ର ସାହାସ ଆଉ ନାହିଁ। ସେ ପ୍ରତ୍ୟେକ ସମୟରେ ମୋତେ ଜୀବନରେ ମାରିବାର ଧମକ ତଥା ଆପଣକୁ ଜୀବନରେ ମାରିବାର ଧମକ ଦେଇ ମୋ ସହିତ ବଳାତ୍କାର ଉପରେ ବଳାତ୍କାର କରି ଚାଲିଛନ୍ତି । ମୁଁ ଆପଣଙ୍କ ପାଖେ ମୋ ମା ର ଭଲ ପାଇବା ପାଇଥିଲି । ମୋର କେବଳ ଗୋଟିଏ ଭୟ ଯେ କେଉଁ ଦିନ ମୁଁ ଆପଣଙ୍କ ପୁଅ କୁ ମୋ ସହିତ ଖରାପ ସମ୍ପର୍କ ରଖିବାକୁ ମନା କରିବି ତେବେ ସେ ଆପଣଙ୍କ ଜୀବନ ନେଇଯିବ ତାହା ମୁଁ ଚାହେଁ ନାହିଁ । କାରଣ ମୁଁ ମୋ ଜନ୍ମ କରିଲା ମା କୁ ବଞ୍ଚେଇ ପାରିଲି ନାହିଁ କିନ୍ତୁ ଆପଣଙ୍କ ଜୀବନକୁ ମୁଁ ନିଶ୍ଚୟ ବଞ୍ଚେଇବି ବୋଲି ସେହି ଆଶାରେ ମୁଁ ଏହି ଘର ଛାଡ଼ି ଚାଲି ଯାଉଛି । ଆପଣଙ୍କ ପୁଅ ଆଜି ରାତିରେ ମୋ ସହିତ ପୁଣି ଖରାପ ସମ୍ପର୍କ ରଖିବେ କହି, ବାହାରକୁ ମଦ ପିଇବାକୁ ଯାଇଛନ୍ତି କିନ୍ତୁ ଆଉ ନୁହଁ ମା, ବଳାତ୍କାର ର ଯନ୍ତ୍ରଣା ସହ୍ୟ କରିବାରେ ମୁଁ ଅସର୍ମଥ ହୋଇ ଗଲିଣି। ”

ସରିତା ଦେବୀ ସେହି ପେପର୍ ଟିକୁ ଛାତିରେ ଚାପି ହୃଦୟ ଫଟା କ୍ରନ୍ଦନ କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ ।

ସରିତା ଦେବୀ ଦୁଃଖରେ ପୁଣି ଥରେ ଭାଙ୍ଗି ପଡିଲେ । ଭାବିବାକୁ ଲାଗିଲେ ଯେ ମୋ ପେଟ ଚିରି ଯାହାକୁ ଜନ୍ମ ଦେଇଥିଲି ସେ ଗୋଟିଏ ରାକ୍ଷସ ଥିଲା । ନିଜକୁ ଘୃଣା ମନେ କରିଲେ କିନ୍ତୁ ସେ ଶକ୍ତ ହୋଇ ପଡିଲେ । ସେ ଭାବିଲେ ମୋ ତହସିଲଦାର ଜୀବନ କାଳ ଭିତରେ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ନ୍ୟାୟ ଦେଇଛି ତେବେ ଅମ୍ବିକା କୁ ନ୍ୟାୟ କାହିଁକି ମିଳିବ ନାହିଁ ?? ଅମ୍ବିକା ମଧ୍ୟ ଗୋଟିଏ ସ୍ତ୍ରୀ, ଗୋଟିଏ ଝିଅ, ସେ ମଧ୍ୟ ନ୍ୟାୟ ପାଇବା ଯୋଗ୍ୟ। ସେ ରଫ୍ ପେପର୍ ଟିକୁ ଧରି ବାହାରିଲେ ପୋଲିସ ଷ୍ଟେସନ କୁ । ସେଠୀ ସେ ନିଜ ପୁତ୍ର ନାମରେ ଅଭିଯୋଗ ପତ୍ର ଲେଖି ତାଙ୍କୁ ଯଥା ଶୀଘ୍ର ଗିରଫ କରା ଯାଉ ବୋଲି ଲେଖି ଆସିଲେ ।

ନିଜ ପୁଅ କୁ ଜେଲ ପଠାଇ ଅମ୍ବିକା ର ଆତ୍ମା କୁ ଶାନ୍ତି ଦେଇ ପାରିବା ଆଶାରେ ସେ ଏହି କାର୍ଯ୍ୟ ଟି କରି ଆସିଲେ। ପୋଲିସ ମଧ୍ୟ ନିଜ ତଦନ୍ତ କରିବା ଆରମ୍ଭ କରିଦେଲା କିନ୍ତୁ ସରିତା ଦେବି ନିଜ ପୁଅ କୁ କହି ନଥିଲେ ଯେ ନିଜ ମା ତାଙ୍କ ପୁଅ ବିରୋଧରେ ଅଭିଯୋଗ କରିଛି ବୋଲି। ଠିକ୍ ୨ ଦିନ ପରେ ଆମେରିକା ପୋଲିସ ଦ୍ବାରା ସରିତା ଦେବି ଙ୍କ ପୁଅ କୁ ଗିରଫ କରି ନିଜ ଦେଶକୁ ନେଇ ଆସିଲେ । ନିଜ ଦେଶରେ ପହଞ୍ଚିବା ପରେ ତାକୁ କୋର୍ଟ ଚାଲାଣ କରାଗଲା । ପୋଲିସ ଏହି କେଶ୍ କୁ ପୁଣି ଥରେ ଖୋଲି ତଦନ୍ତ ଆରମ୍ଭ କରିଲା। ସରିତା ଦେବୀ ଙ୍କ ପୁତ୍ର କୁ ଦୋଷୀ ରୂପରେ ପୋଲିସ ତନାଘନା ଏବଂ ପଚରା ଉଚରା ଜାରି ରଖିଲା। କଥା ବାହାର କରିବା ପାଇଁ ପୋଲିସ ଯେତେବେଳେ ଦଣ୍ଡ ଦେବା ଆରମ୍ଭ କରିଲା ସେତେବେଳେ କିଛି ନୂଆ ସୁରାକ ସାମ୍ନାକୁ ଆସିଲା। ସେ ସବୁ ଭୁଲ ମାନିଲା ଏବଂ ସବୁ ସତ କଥା କହିବାକୁ ଲାଗିଲା । ସେ ନିଜ ବୟାନ ରେ କହିଲା ଯେ, ସେ ଆଉ ତାଙ୍କ ସାଙ୍ଗ ମାନେ ମିଶି ତା ପର ଦିନ ରାତିରେ ପୁଣି ଥରେ ନଦୀ କୂଳରେ ଅମ୍ବିକା କୁ ବଳାତ୍କାର କରି ତାକୁ ସେଠୀ ଫୋପାଡି ଦେଇ ଆସିଥିଲେ। ସାଙ୍ଗ ମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ପୋଲିସ୍ ଖୋଜିବାରେ ସଫଳ ହେଲା ଏବଂ ସେ ଚାରିଜଣ କୁ କୋର୍ଟ ଚାଲାଣ କରାଗଲା । ବିଚାରପତି ଉଚିତ୍ ନ୍ୟାୟ ଭାବରେ ଚାରି ଜଣଙ୍କୁ ଆଜୀବନ କାରାଦଣ୍ଡ ର ଦଣ୍ଡ ଦେବା ପାଇଁ ନିଷ୍ପତି ଦେଲେ ।

ଆଜୀବନ କାରାଦଣ୍ଡ ପରେ ସରିତା ଦେବୀ ଙ୍କ ମନରେ ପୁତ୍ର ମୋହ ଅଳ୍ପ ଜାଗି ଉଠିଲା କିନ୍ତୁ ନ୍ୟାୟ ଆଗରେ ସେ ମୋହ କୁ ଖଣ୍ଡନ କରିଥିଲେ । ଦୋଷୀ କୁ ଉଚିତ୍ ଦଣ୍ଡ ଏବଂ ନ୍ୟାୟ ପାଇବା ଯୋଗ୍ୟ ଅମ୍ବିକା କୁ ଉଚିତ୍ ନ୍ୟାୟ ମିଳିଲା ବୋଲି ସେ ନିଜକୁ ଧନ୍ୟ ମନେ କରିଲେ ।

ଆମେ ରଫ୍ ପେପର୍ ର ବ୍ୟବହାର ଯେମିତି ଅନାଦର ରୂପେ ଗ୍ରହଣ କରୁଛେ ଠିକ୍ ସେମିତି ଅମ୍ବିକା ର ଜୀବନ ଏକ ରଫ୍ ପେପର୍ ଭଳି ଦୁନିଆରୁ ଅଳ୍ପ ଦିନରେ ଲୋପ ପାଇଗଲା । ମାତ୍ର ସେ ରଫ୍ ପେପର୍ ଅମ୍ବିକା କୁ ନ୍ୟାୟ ଦେବାର ଶେଷ ପ୍ରମାଣ ଥିଲା । ତା ଜୀବନ ର ପ୍ରକୃତ ମୂଲ୍ୟବୋଧ କେହି ବୁଝି ପାରିଲେ ନାହିଁ କିନ୍ତୁ ସରିତା ଦେବି ନିଜ ଆଦର୍ଶ ରେ ବଞ୍ଚିବା ସହିତ ଅମ୍ବିକା ଭଳି ଗୋଟିଏ ଝିଅ ପାଇଁ ନିଜ ପୁତ୍ର ମୋହ ବଦଳରେ ନ୍ୟାୟ କୁ ପ୍ରାଥମିକତା ଦେଲେ।

ଆଜି ସରିତା ଦେବି ଘରେ ଏକା ଅଛନ୍ତି ସତ କିନ୍ତୁ ଅମ୍ବିକା ର ଆତ୍ମା କୁ ଶାନ୍ତି ଦେଇଛନ୍ତି ବୋଲି ଭାବି ନିଜକୁ ଧନ୍ୟ ମନେ କରୁଛନ୍ତି ।

ସତରେ କାହାଣୀ ଟି ଶେଷ ହୋଇ ଯାଇଛି। ଆଶା କରୁଛି ଏହି କାହାଣୀ ଆପଣଙ୍କ ମନକୁ ନିଶ୍ଚୟ ଛୁଇଁ ଥିବ । ଏବେ ଆପଣ ମତାମତ ରୂପରେ ଜଣେଇବେ । ଏହି କାହାଣୀ ଟି ଆପଣଙ୍କୁ କେମିତି ଲାଗିଲା।

ଧନ୍ୟବାଦ ।

ନୀଳମାଧବ ଭୂୟାଁ ଙ୍କ

ଦ୍ଵାରା ଲିଖିତ ଅନନ୍ୟ ଗଳ୍ପ ସାଗରରୁ

ଏକ କାହାଣୀ ଟିଏ….

If the contents helpful so share to your friends, Thanking You.

ରଫ୍ ପେପର୍ (Rough Paper )…3

rough paper, ଓଡ଼ିଆ ଷ୍ଟୋରୀ , ଓଡ଼ିଆ ଗଳ୍ପ, ଓଡ଼ିଆ ଅବିଶ୍ୱାସନୀୟ କାହାଣୀ

ଦ୍ଵିତୀୟ ପୃଷ୍ଠା

Read in English

ଏଠି ଅମ୍ବିକା ଦୁନିଆ ଆଗରେ ଏକ ରାକ୍ଷସ ମାନଙ୍କ ଭୋଜନ ହୋଇ ସାରିଥିଲା । ସେ ଘର ଛାଡ଼ି ପହଞ୍ଚିଲା ବହୁ ଦୂରରେ କିନ୍ତୁ ସେ ପୁଣି ଗଣ ଧର୍ଷଣ ର ଶିକାର ହେଲା । ଅଧମରା ଅବସ୍ଥାରେ ସେମାନେ ଅମ୍ବିକା କୁ ପାଖ ନଦୀ କୂଳରେ ଫୋପାଡି ଦେଇ ଆସିଲେ । ଅର୍ଦ୍ଧ ରାତିରେ ବିଲୁଆ ତଥା ନଦୀ କୁମ୍ଭୀର ର ଶିକାର ହୋଇ ତାର ଶରୀର ବିଖଣ୍ଡିତ ଅବସ୍ଥାରେ ସକାଳେ ପାଖ ରାସ୍ତା ଦେଇ ଯାଉଥିବା ପଥିକ ମାନଙ୍କ ଆଖିରେ ପଡ଼ିଲା । ଖବର କାଗଜ ତଥା ଟିଭି ଚ୍ୟାନେଲ ଇତ୍ୟାଦି ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ସେଠୀ ପହଞ୍ଚି ଗଲେ ।

ସେପଟେ ସରିତା ଦେବି ଙ୍କ ଘରେ ତାଙ୍କ ପୁଅ ମିଛ ଆରୋପ ଦେଇ କିଛି ଅଳଙ୍କାର ତଥା ଟଙ୍କା ଲୁଚେଇ ଅମ୍ବିକା ଚୋରି କରି ନେଇ ଯାଇଛି ବୋଲି ସରିତା ଦେବି ଙ୍କୁ କହିଲେ କିନ୍ତୁ ସରିତା ଦେବି ଏହି କଥା କୁ ବିଶ୍ୱାସ କରିଲେ ନାହିଁ। ସେ ପୋଲିସ କୁ ଖବର ଦେଲେ । ପୋଲିସ ଗୋଟିଏ ଦିନ ପରେ ଅମ୍ବିକା ର କ୍ଷତ ବିକ୍ଷତ ମର ଶରୀର ନଦୀ କୂଳରେ ପଡ଼ିଛି ବୋଲି ଖବର ଦେଲା।

ସରିତା ଦେବୀ ନଦୀ କୂଳରେ ପହଞ୍ଚିଲେ ଏବଂ ଅମ୍ବିକାକୁ ନିଜ ଝିଅ ର ପରିଚୟ ଦେଇ ତାକୁ ପୋଷ୍ଟ ମର୍ଟମ୍ ପାଇଁ ପଠାଇଲେ । ପୋଷ୍ଟ ମର୍ଟମ୍ ରିପୋର୍ଟ୍ ରେ ଜଣା ପଡ଼ିଲା ଯେ ପ୍ରାୟ ୩ ରୁ ୪ ଜଣ ବ୍ୟକ୍ତି ତାକୁ ବଳାତ୍କାର କରିଛନ୍ତି ଏବଂ ଡାକ୍ତର କହିବା ଅନୁସାରେ ସେ ବଳାତ୍କାର ର ଶିକାର ଦଶ ଘଣ୍ଟା ପୂର୍ବରୁ ହୋଇ ସାରିଥିଲା କିନ୍ତୁ ସେ ଜୀବିତ ଥିଲା ରିପୋର୍ଟ ଅନୁସାରେ ତାର ମୃତ୍ୟୁ କେବଳ ଛଅ ଘଣ୍ଟା ପୂର୍ବରୁ ହୋଇଛି ।

ମର ଶରୀର କୁ ସରିତା ଦେବୀ ଗ୍ରହଣ କରି ତାକୁ ସମ୍ମାନ ପୂର୍ବକ ଦାହ ସଂସ୍କାର କରିଲେ । ଅମ୍ବିକା ର ମୃତ୍ୟୁ ପାଇଁ ସରିତା ଦେବି ନିଜକୁ ଦୋଷ ଦେଇ ଭୋକ ଉପାସରେ ଦିନ କାଟୁ ଥାନ୍ତି । କିଛି ମାସ ପରେ ସରିତା ଦେବୀ ତହସିଲଦାର ପଦରୁ ଅବସର ନେଲେ କାରଣ ସେ ଅମ୍ବିକା କୁ ଝିଅ ରୂପରେ ପାଇଥିଲେ । ପୋଲିସ ତଦନ୍ତ ରେ ଜଣା ପଡିଲା ଯେ ସେ କୌଣସି ଟଙ୍କା କିମ୍ବା ସୁନା ଘଟଣା ସ୍ଥଳରୁ ପାଇ ନାହାନ୍ତି ଏବଂ ପ୍ରାଥମିକ ରିପୋର୍ଟ ଅନୁସାରେ ସେହି ନଦୀ ପାଖ ଗ୍ରାମ ର କିଛି ଲୋକଙ୍କୁ ଜେରା କରି ପଚରା ଉଚରା କରାଗଲା କିନ୍ତୁ ପ୍ରକୃତ ଦୋଷୀ କୁ ପୋଲିସ ପାଇ ପାରିଲା ନାହିଁ । ସରିତା ଦେବୀ ଙ୍କ ଅନୁମତି କ୍ରମେ କେସ ଫାଇଲ କୁ ବନ୍ଦ କରାଗଲା ।

କିନ୍ତୁ ଅମ୍ବିକା ସହିତ ଘଟିଥିବା ଦୁଷ୍କର୍ମ ର ଦୋଷୀ ଏବେ ମଧ୍ୟ ଖୋଲା ଆକାଶ ତଳେ ବିଚରଣ କରୁଛନ୍ତି। କଣ ପ୍ରକୃତରେ ଅମ୍ବିକା ଝିଅ ରୂପରେ ଜନ୍ମ ନେଇ ଏ ଦୁନିଆ କୁ ଆସିବା ଭୁଲ ଥିଲା ?? ଅବା ତାର ଗରିବତ୍ଵ ପାଇଁ ତାର ଏ ଅବସ୍ଥା ହେଲା ଅବା ଆଉ କଣ କାରଣ ଅଛି ?? ଏକ ସୁନାର ସଂସାର ଉପରେ ଏହି କଳିଯୁଗ ର ରାକ୍ଷସ ମାନଙ୍କ ଖରାପ ନଜର ରୁ ସେମାନେ ବଞ୍ଚି ପାରିଲେ ନାହିଁ । ଏମିତି ବହୁତ୍ ପ୍ରଶ୍ନ ?? ସରିତା ଦେବୀ ଙ୍କ ମନରେ ଉଙ୍କି ମାରୁ ଥାଏ ।

ଅମ୍ବିକା ମୃତ୍ୟୁ ର ୪ ବର୍ଷ ବିତିଗଲାଣି । ସେତେବେଳେ ତାଙ୍କ ପୁଅ ଘର ଛାଡ଼ି ଆମେରିକା ରେ ନିଜ ଗାର୍ଲ୍ ଫ୍ରେଣ୍ଡ୍ ସହ ରହି ଆସୁଥିଲା। ଦିନେ ସରିତା ଦେବୀ ଘର ର ବାଲକୋନୀ ରେ ଏକା ବସି ଥାନ୍ତି । ନିଜେ ଭାବି ଭାବି ଦୁଃଖ ଅନୁଭବ କରୁଥିଲେ । ଆଖିରୁ ତାଙ୍କର ଲୁହ ବହି ଯାଉଥିଲା। ସରିତା ଦେବୀ ଙ୍କ ପୁଅ ନିଜ ଗାର୍ଲ୍ ଫ୍ରେଣ୍ଡ୍ ସହିତ ଆମେରିକା ରେ ରହୁଛି ବୋଲି ତାଙ୍କର ଦୁଃଖ ନ ଥିଲା । ଦୁଃଖ ଥିଲା କେବଳ ଅମ୍ବିକା କୁ ନ୍ୟାୟ ମିଳିଲା ନାହିଁ ।

ଠିକ୍ ଏତିକିବେଳେ ସତରେ ଯେମିତି ସରିତା ଦେବୀଙ୍କ ମନ କଥା ଭଗବାନ ଶୁଣିଲେ । ହଠାତ୍ ଗେଟ୍ ବାହାରେ କବାଡି ବାଲା ଆସି ପଚାରିଲା ଯେ ଆଜ୍ଞା ମେଡମ୍ କିଛି ଲୁହା ଏବଂ ପୁରୁଣା ଖବର କାଗଜ ଅଛି କି?? ସରିତା ଦେବୀ କବାଡି ବାଲା କୁ ଦେଖି କହିଲେ ହଁ ହଁ, ରୁହ ମୋର ଷ୍ଟୋର ରୁମ୍ ରେ କିଛି ଖବର କାଗଜ ଅଛି ତାକୁ ନେଇ ଆସୁଛି। ସରିତା ଦେବୀ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଦିନ ଖବର କାଗଜ ପଢନ୍ତି। ସେ ଖବର କାଗଜ କୁ ଷ୍ଟୋର ରୁମ ରେ ରଖି ଥାନ୍ତି। ସେ ଚିନ୍ତା କରିଲେ ଯେ ଏହି ଷ୍ଟୋର ରୁମ୍ ରେ ଯେତେ ଖବର କାଗଜ ଅଛି ସବୁ ଦେଇ ଦେବୀ। ସରିତା ଦେବୀ କବାଡି ବାଲା କୁ ଘରକୁ ଡାକି ଆଣିଲେ ଏବଂ ଷ୍ଟୋର ରୁମ୍ ରେ ଯେତେ ଖବର କାଗଜ ଥିଲା ସବୁ ବାହାର କରିଲେ କିନ୍ତୁ ସରିତା ଦେବୀ ପ୍ରତିଟି କାଗଜ କୁ ଦେଖି କବାଡି ବାଲା କୁ ଦେଉଥିଲେ । କାରଣ କାଳେ ତାଙ୍କର ପଢ଼ିବା ପୁସ୍ତକ ସେହି ମଧ୍ୟରେ ଚାଲି ନ ଯାଉ । ପ୍ରାୟ ଅଧ ଘଣ୍ଟା ର ପରିଶ୍ରମ ପରେ ଷ୍ଟୋର ରୁମ ଖବର କାଗଜ ଲୀନ ହୋଇଗଲା ଏବଂ କବାଡି ବାଲା ଖବର କାଗଜ ବଦଳରେ କିଛି ଟଙ୍କା ଦେବାକୁ କହିଲା କିନ୍ତୁ ସରିତା ଦେବି କହିଲେ ଯେ ଏହି ଟଙ୍କା ମୋତେ ଦେବା ବଦଳରେ ସେହି ଟଙ୍କାରେ ନିଜ ଛୁଆ ମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଯାହା ସମ୍ଭବ ଜିନିଷ ନେଇ କରି ଯିବ । କବାଡି ବାଲା ମୁଖରେ ଖୁସିର ଲହରୀ ଖେଳି ଗଲା ଏବଂ ସରିତା ଦେବି କୁ ଧନ୍ୟବାଦ ଦେଇ ଚାଲିଗଲା।

ସରିତା ଦେବୀ ଷ୍ଟୋର ରୁମ କୁ ତାଲା ପକେଇ ବାକୁ ଗଲା ବେଳେ ହଠାତ୍ ତାଙ୍କ ନଜର ଯାଇ ପଡ଼ିଲା ଝରକା କୋଣରେ ଖୁଞ୍ଚା ହୋଇଥିବା ଗୋଟିଏ ପେପର୍ ଉପରେ। ଲାଗୁଥିଲା କୌଣସି ରଫ ଖାତାର ଶେଷ ପୃଷ୍ଠା ଭଳି। ପେପର୍ ଟି ଭାଙ୍ଗ ହୋଇ ଥିବା ଅବସ୍ଥାରେ ପାଇଲେ ।

ସେ ରଫ୍ ପେପର୍ ରେ କିଛି ଶବ୍ଦ ଲେଖାଥିଲା । ସେହି ଶବ୍ଦ ସରିତା ଦେବି ଙ୍କ ମନକୁ ବହୁତ୍ କଷ୍ଟ ଦେଲା ଏବଂ ତାଙ୍କ ପାଦ ତଳୁ ମାଟି ଖସିଗଲା । ତାଙ୍କର ମଥା ଘୂରିଗଲା । କାନ୍ଥ ର ଭରସାରେ ଷ୍ଟୋର ରୁମ ବାହାରକୁ ଆସି ସୋଫା ଉପରେ କେମିତି ବସିଗଲେ ସେ ଜାଣି ପାରିଲେ ନାହିଁ । ସେ ରଫ୍ ପେପର୍ କୁ ଛାତିରେ ରଖି ବହୁତ୍ କାନ୍ଦିଲେ । ଏମିତି କି ଛୋଟ ପିଲା ଭଳି ତଳେ ଗଡି ହାତକୁ ପିଟି ନିଜ ହାତକୁ କଷ୍ଟ ଦେଇ କାନ୍ଦିବାକୁ ଲାଗିଲେ ।

ସେ ଜାଣି ପାରିଲେ ଯେ ସେ ଅକ୍ଷର ହେଉଛି ଅମ୍ବିକା ର । ଅମ୍ବିକା ଷଷ୍ଠ ଶ୍ରେଣୀ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପଢ଼ିଛି ସତ କିନ୍ତୁ ତାର ଅକ୍ଷର ଯେମିତି କମ୍ପ୍ୟୁଟର ଲେଖନୀ ଭଳି। ସେ ଲେଖିବାକୁ ଭଲ ପାଏ । ତାର ଅକ୍ଷର ଦେଖି ସରିତା ଦେବି ତାକୁ ଆଗକୁ ପଢ଼ିବାକୁ କହି ଥିଲେ କିନ୍ତୁ ଅମ୍ବିକା ମନା କରି କହିଥିଲା ଯେ ନାହିଁ ମା, ମୁଁ ଆପଣଙ୍କ ଝିଅ ରୂପରେ ସବୁ ଦିନ ରହିବାକୁ ଚାହୁଁଚି । ମୁଁ ପାଠ ପଢିବି ନାହିଁ ।

କିନ୍ତୁ ଅମ୍ବିକା ସରିତା ଦେବୀ କୁ ଗୋଟିଏ ରଫ୍ ଖାତା ମାଗିଥିଲା । ସେ ରଫ୍ ଖାତା କେବଳ ସଉଦା ଆଣିବା ପାଇଁ ଅମ୍ବିକା ବେଳେ ବେଳେ ଖଣ୍ଡିଏ ଖଣ୍ଡିଏ ପେପର୍ ଚିରି ସଉଦା ଲେଖି ଦିଏ ଏବଂ ଗାର୍ଡ ସଉଦା ଆଣି ପହଞ୍ଚାଇ ଦେଉଥିଲେ କିନ୍ତୁ ସେ ରଫ୍ ଖାତାର ଶେଷ ପୃଷ୍ଠା ର ପେପର୍ ରେ ସେହି ଶବ୍ଦ ସତରେ ଅମ୍ବିକା କୁ ନ୍ୟାୟ ଦେବା ପାଇଁ ସାହାଯ୍ୟ କରିଲା।

ସେହି ଶବ୍ଦ ଥିଲା…. କ୍ରମଶଃ ….

ସେୟାର କରିବାକୁ ଅନୁରୋଧ

If the contents are helpful to share them with your friends, Thanking You.

ରଫ୍ ପେପର୍ (Rough Paper )…1

rough paper, ଓଡ଼ିଆ ଷ୍ଟୋରୀ , ଓଡ଼ିଆ ଗଳ୍ପ, ଓଡ଼ିଆ ଅବିଶ୍ୱାସନୀୟ କାହାଣୀ
ରଫ୍ ପେପର୍ (Rough Paper )…1

Read in English

ସେଦିନ ସରିତା ଦେବୀ ଅଫିସ ଯିବା ପାଇଁ ନିଜ କାର୍ ରେ ବସିବା ପୂର୍ବରୁ ହଠାତ୍ ତାଙ୍କ ନଜର ଯାଇ ପଡ଼ିଲା । ରାସ୍ତା କଡ଼ରେ ଠିଆ ହୋଇ ଥିବା ଗୋଟିଏ ସୁନ୍ଦର ଝିଅ ଉପରେ । ସେତେବେଳେ ସେ ଝିଅଟି ନିଜର ଚିରା ଡ୍ରେସ କୁ ବାମ ହାତରେ ଘୋଡେ଼ଇ ଡାହାଣ ହାତରେ ଭିକ ସ୍ବରୂପ ହାତ ପାତୀ ଥାଏ । ବୟସ ପାଖାପାଖି ୧୨ ବର୍ଷ । ଅର୍ଦ୍ଧ ଧୂସର ଚେହେରା ରେ ଲୁହ ରେ ସୁଖିଥିବା ଆଖି ଦୁଇଟି ସତରେ କିଛି ପାଇବା ଆଶାରେ ଗୁହାରି କରୁଥାଏ । 

ସରିତା ଦେବୀ ସେ ଘରେ ପ୍ରାୟ ୩୦ ବର୍ଷ ହେବ ରହି ଆସିଲେଣି। ସେ ବର୍ତ୍ତମାନ ତହସିଲଦାର ଭାବେ କାର୍ଯ୍ୟରତ। ସେ ଆଜି ପ୍ରଥମ ଥର ପାଇଁ ଦେଖିଲେ ଯେ ତାଙ୍କ ଦ୍ଵାର ସମ୍ମୁଖରେ କେହି ଜଣେ ଝିଅ ଭିକ ମାଗୁଛି । ତାଙ୍କୁ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ମନେ ହେଲା।  

ସେ କାର୍ ର କବାଟ କୁ ବନ୍ଦ କରି ପହଞ୍ଚିଲେ ସେ ଝିଅ ପାଖରେ। ସରିତା ଦେବୀ କୁ ଦେଖି ଝିଅ ଟି କହିଲା ମା କିଛି ପଇସା ଦେବ ? କାଲି ରାତିରୁ କିଛି ଖାଇନି ??? ସରିତା ଦେବୀ ପଚାରିଲେ ଝିଅ ତୁମ ନାମ କଣ ?? ଉତ୍ତର ରେ ଜବାବ ମିଳିଲା ମା, ମୋର ନାମ ଅମ୍ବିକା । ସରିତା ଦେବୀ ପୁଣି ପଚାରିଲେ, ଏହି ସ୍ଥାନରେ ତୁମକୁ ମୁଁ ପ୍ରଥମ କରି ଦେଖିଲି ?? ତୁମେ କୋଉଠୁ ଆସିଛ?? ଏବଂ ତୁମ ଡ୍ରେସ ଚିରା ହୋଇଛି କଣ ପାଇଁ?? ଏତିକି ପ୍ରଶ୍ନ ପରେ ଅମ୍ବିକା ଆଖିରୁ ଲୁହ ର ସୁଅ ଛୁଟିବାକୁ ଲାଗିଲା । 

ସରିତା ଦେବୀ ନିଜ ରୁମାଲ ରେ ଅମ୍ବିକା ର ଲୁହ କୁ ପୋଛି ପଚାରିଲେ କଣ ହେଲା?? 

କାନ୍ଦୁଛ କାହିଁକି??  କୁହ ମତେ??  କିଛି ଅସୁବିଧା ଅଛି କି?  ଅମ୍ବିକା କହିଲା ନାହିଁ ମା?? 

ସରିତା ଦେବୀ ପୁଣି କହିଲେ, ମୋତେ ନିଜ ସାଙ୍ଗ ଭାବି କୁହ?? ଯଦି କିଛି ଅସୁବିଧା ଅଛି ତେବେ ନିଶ୍ଚୟ ସମାଧାନ କରିବି ।

ଅମ୍ବିକା କହିଲା ଏମିତି ମୋ ମା କଥା ମନେ ପଡିଗଲା ତ ସେଥିପାଇଁ?? 

ସରିତା ଦେବୀ ପୁଣି ପ୍ରଶ୍ନ କରିଲେ? ତମେ କୋଉଠୁ ଆସିଛ କୁହ? ତୁମ ନିଜ ଘର କୋଉଠି? ତୁମକୁ ସେଠୀ ନେଇ ଛାଡ଼ି ଆସିବି ଏବଂ ତମକୁ ଖାଇବାକୁ ମଧ୍ୟ ଦେବୀ କିନ୍ତୁ ମୋତେ ସତ କହିବାକୁ ପଡ଼ିବ??

ଅମ୍ବିକା ର ସରିତା ଦେବି ଙ୍କ ଆଖିରେ ବିଶ୍ୱାସ ର ଆଲୋକ ଦେଖିବାକୁ ପାଇଲା । ସେ ସରିତା ଦେବି କୁ ସବୁ ସତ କଥା କହିବାକୁ ଲାଗିଲା । ଏପଟେ ଆଖିରୁ ଲୁହ ବହି ଯାଉଥାଏ। ଅମ୍ବିକା କହିଲା ଆମ ଗାଁ ହେଉଛି ମଞ୍ଜରା । ଏଠୁ ବହୁତ୍ ଦୂର?  ବାପା, ମା ସହିତ ମୁଁ ଏଠି ୫ କିମି ହେବ ଦୂରରେ ଗୋଟିଏ ଇଟା ଭାଟି ରେ କାମ କରିବାକୁ ଆସିଥିଲୁ?? । ଆସିବାର ପ୍ରାୟ ୪ ମାସ ପରେ ଇଟା ଭାଟି ମାଲିକ ମା କୁ କହିଲେ ଅନ୍ୟ ଏକ ଇଟାଭାଟି ରେ ଲୋକ ଦରକାର ଏବଂ ସେଠୀ ତମେ ଯିବାକୁ ହେବ?? କିନ୍ତୁ ମା ମନା କରିଲେ।  ସେଦିନ ରାତିରେ ବାପା ମଦ ପିଇ ଆସିଲେ ଏବଂ ମା ଙ୍କୁ ଗାଳି ଗୁଲଜ କରିବା ସହିତ ମାଡ ମାରିଲେ । ମା ମୋତେ କୋଳେଇ ନେଇ ଚୁପ୍ ଚାପ୍ ଶୋଇ ଗଲେ କିନ୍ତୁ ରାତି ୧୨ ଟା ପାଖାପାଖି ୪ଟି ଲୋକ ଆସି କବାଟ ପିଟିଲେ ଏବଂ ବାପା ଙ୍କୁ ଗୋଟିଏ ଟଙ୍କା ବ୍ୟାଗ୍ ହାତରେ ଦେଇ ମା ଙ୍କୁ ଟାଣି ନେଇ ଗଲେ। ମା ମନା କରିବା ପରେ ବାପା ସେମାନଙ୍କୁ ଅଟକାଇଲେ ନାହିଁ। ମା ବାରମ୍ଵାର କହୁଥାଏ ମୋ ଝିଅକୁ ମୋ ସହିତ ଆସିବାକୁ ଦିଅ ?? କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ମା ଙ୍କ କଥା କିଛି ଶୁଣିଲେ ନାହିଁ? 

ଏପଟେ ମୋତେ ବାପା ଟାଣି ଆଣି କବାଟ କିଳୀ ଚୁପ୍ ରହିଗଲେ । ମୁଁ ବାପା ଙ୍କୁ ପ୍ରତିଦିନ କହେ, ମୁଁ ମା ପାଖକୁ ଯିବି କିନ୍ତୁ ସେ ମୋ ଉପରେ ରାଗି ମୋତେ ମାଡ ମାରନ୍ତି ଏବଂ କୁହନ୍ତି ତୋ ମା ଆଉ କେବେ ଆସିବ ନାହିଁ। ତୁ ଚୁପ୍ ଚାପ୍ କାମ କରେ ଯାହା ପଇସା ଆଣିବୁ ସବୁ ମୋତେ ଦେବୁ ଏବଂ ସେମିତି କରୁଥିଲି। ବାପା କାମ କମ୍ ମଦ ପିଇ ତାଙ୍କ ଦିନ ବିତି ଯାଉଥିଲା ।

ସେ ଘଟଣା ର ପାଖାପାଖି ଦେଢ଼ ମାସ ହେବ । ହଠାତ୍ ଖବର ମିଳିଲା ଯେ ବାପା ମଦ ନିଶାରେ ଭାଟି ପାଖ କୂଅରେ ପଡ଼ି ତାଙ୍କର ପ୍ରାଣ ଚାଲି ଯାଇଛି। ସେଦିନ ଠାରୁ ମୁଁ ଏକା ହୋଇଗଲି।  ପ୍ରତିଦିନ କାମ କରିବାକୁ ଯାଏ।  ଏମିତି ଚାଲିଲା ୨୦ ରୁ ୨୫ ଦିନ। ଦିନେ ଭାଟି ମାଲିକ ର ପୁଅ ମୋତେ କାମ କରିବା ସମୟରେ ଆସି ମୋ ସହିତ ଦୁର୍ବ୍ୟବହାର କରିଲା । ମୁଁ ବିରୋଧ କରିବା ପରେ ସେ ମୋତେ ଉଠେଇ ନେଇ ବଳାତ୍କାର କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିଲା କିନ୍ତୁ ପାଖରେ ଅନ୍ୟ ଲୋକମାନେ ଥିଲେ ସେମାନଙ୍କ ଯୋଗୁ ମୁଁ ବଞ୍ଚିଗଲି କିନ୍ତୁ ସେଦିନ ରାତିରେ ସେ ପୁଣି ମୋ କୁଡିଆ କୁ ପଶି ଆସିଲା । ମଦ ନିଶାରେ ମୋତେ ବଳାତ୍କାର କରିଲା । ମୁଁ ନିରୁପାୟ ହୋଇଗଲି କିନ୍ତୁ ମୁଁ ହାର ମାନିଲି ନାହିଁ । ହଠାତ୍ ମୋ ହାତରେ ତଳେ ପଡ଼ିଥିବା ରସ ବାଲଟି ଉଠେଇ ତା ମୁଣ୍ଡରେ ପ୍ରହାର କରିଲି।  ସେଠୀ ସେ ରକ୍ତ ଯୁଡୁବୁଡୁ ହୋଇ ଚିତ୍କାର କରିଲା । ତାର ରକ୍ତ ଦେଖି ମୁଁ ଡରରେ ସେଠୁ ଦଉଡ଼ି ଆସିଲି  । ଗତ ରାତିରୁ ଚାଲି ଚାଲି ଆସି ଏଠି ପହଞ୍ଚିଲି । ଏଠି ଏହି ଘର ପାଖେ ଶୋଇଥିଲି।  ସକାଳୁ ଏ ଘର ର ଗାର୍ଡ ଆସି ମୋତେ ଉଠେଇଲେ। ମୁଁ ଡରରେ ଦୂରେଇ ଗଲି । ତାଙ୍କୁ ଗୁହାରି କରିଲି । ଆଜ୍ଞା ମୋତେ କିଛି ଖାଇବାକୁ ଦିଅ କିନ୍ତୁ ସେ ମୋତେ କିଛି ନାହିଁ ବୋଲି କହିବା ପରେ ମୁଁ ଦୌଡ଼ି ଗଲି ଅଳ୍ପ ଦୂରକୁ କିନ୍ତୁ ଏବେ ସେ ଗାର୍ଡ ନାହିଁ। ସେଥିପାଇଁ ଆପଣଙ୍କୁ ଦେଖି ଏଠି ଆସିଲି । 

ଏତିକି କହିଲା ବେଳକୁ ଅମ୍ବିକା ର ଆଖିରୁ ଧାର ଧାର ଲୁହ ବହି ଯାଉଥିଲା । ଏତିକି ଶୁଣି ସରିତା ଦେବୀ ଅମ୍ବିକା କୁ କୋଳେଇ ନେଇ କହିଲେ ‘ ତୁ ମୋ ପାଖରେ ରହିବୁ କି ? ‘ ଅମ୍ବିକା ର ଓଠରେ ହସ ଆସିଗଲା ।  ସରିତା ଦେବୀ କହିଲେ । ତୁ ଯେମିତି ଏକା ମୁଁ ମଧ୍ୟ  ୧୨ ବର୍ଷ ବୟସ ସମୟରେ ବାପା, ମା ମୋତେ ଛାଡ଼ି ଆର ପାରି କୁ ଚାଲି ଯାଇଥିଲେ। ହଉ ଶୁଣ ତୁ ଆଜିଠୁ ମୋ ଘରେ ରହିବୁ ଏବଂ ମୋ ସହିତ ମୋ ଘର କାମରେ ମୋତେ ସାହାଯ୍ୟ କରିବୁ । ମୋ ପୁଅ ଇଞ୍ଜିନିୟର, ସେ ଆମେରିକା ରେ ରହେ।  ତେବେ ତୁ ମୋ ସହିତ ରହିବୁ ତ ?? ଅମ୍ବିକା ଅଳ୍ପ ମୁଣ୍ଡ କୁ ଉଠେଇ ଚୁପ୍ ରହିଲା?? ସରିତା ଦେବୀ କହିଲେ କଣ ଭାବୁଛୁ ?? ଚାଲ ମୋ ସହିତ, କହି ଅମ୍ବିକା କୁ ଟାଣି ନେଇଗଲେ ଘରକୁ।   କ୍ରମଶଃ …



ସେୟାର କରିବାକୁ ଅନୁରୋଧ 

If the contents are helpful so share them with your friends, Thanking You.

ହେକର (Hacker)

Hacker, story, motivational,
Hacker

କିଛି ବର୍ଷ ପୂର୍ବର ଘଟଣା, ଦିନେ ମୋର ଇଣ୍ଟରନେଟ ବ୍ୟାଙ୍କିଙ୍ଗ ର ପାସ୍ ୱର୍ଡ ଭୁଲ ଟାଇପ ଯୋଗୁ ମୋର ଇଣ୍ଟରନେଟ ବ୍ୟାଙ୍କିଙ୍ଗ ବ୍ଲକ ହୋଇଯାଇଥିଲା। ମୋର ନିତିଦିନ କାମ ରେ ଏତେ ବ୍ୟସ୍ତ ରହିଗଲି ଯେ 5 ମାସ ହେବ ଇଣ୍ଟରନେଟ ବ୍ୟାଙ୍କିଙ୍ଗ ବ୍ୟବହାର କରିନଥିଲି ଯାହା ଫଳରେ ପାସ୍ ୱର୍ଡ ଭୁଲିଯାଇଥିଲି ।


ଏମିତି ସମୟ ବାହାର କରି ଦିନେ ପହଞ୍ଚିଲି ବ୍ୟାଙ୍କ୍ ରେ । କିଛି ସମୟ ପରେ ବ୍ୟାଙ୍କ୍ ମ୍ୟାନେଜର ର ଚେମ୍ବର୍ କୁ ଗଲି ମୋର ସମସ୍ୟା କହିବା ପରେ ସେ ଗୋଟିଏ ଫର୍ମ ଦେଲେ ଏବଂ କହିଲେ କି ଆପଣ ଫୀଲ ଅପ୍ କରି ଅନ୍ୟ ଏକ କାଉଣ୍ଟର ରେ ଜମା କରିବାକୁ କହିଲେ ଏବଂ ଦିନେ ଦୁଇ ଦିନ ଭିତରେ ଆପଣଙ୍କ ପାଖକୁ କନଫର୍ମ ମେସେଜ ଆସିବ । ଆପଣ ପାସ୍ ୱର୍ଡ ରିସେଟ୍ କରିପାରିବେ ।


ମୁଁ ପ୍ରଶ୍ନ କରିଲି କି ଏହି କାମ ତ ଶୀଘ୍ର ହୋଇଯାଏ। ବ୍ୟାଙ୍କ୍ ମ୍ୟାନେଜର କହିଲେ ଆଜିକାଲି ସର୍ଭର ଡାଉନ୍ ଚାଲିଛି । ସେଥିପାଇଁ ସମୟ ଲାଗୁଛି । ମୁଁ ତାଙ୍କ କଥା ରେ ହଁ ଭରି ଚେମ୍ବର ବାହାରକୁ ଆସିଲି ।

ଠିକ୍ ଗୋଟିଏ ଦିନ ପରେ ମୋତେ ଗୋଟିଏ ନୂଆ ନମ୍ୱର୍ ରୁ କଲ୍ ଆସିଲା। ହିନ୍ଦୀରେ କହିଲେ ଯେ ମୁଁ ବ୍ୟାଙ୍କ୍ ମ୍ୟାନେଜର କହୁଛି। ମୁଁ ମଧ୍ୟ ହିନ୍ଦୀରେ କଥା ହେବାକୁ ଲାଗିଲି । ସେ କହିଲେ ଆପଣ କିଛି କାମ ଯୋଗୁ ବ୍ୟାଙ୍କ୍ ଆସିଥିଲେ। ମୁଁ ହଁ କରି କହିଲି , ହଁ ସାର୍ ମୋର ଇଣ୍ଟରନେଟ ବ୍ୟାଙ୍କିଙ୍ଗ ର ପାଶୱର୍ଡ ପାଇଁ ଆସିଥିଲି ।


ସେ କହିଲେ , ହଁ ସାର୍ ମନେ ପଡ଼ିଲା ଆପଣ ଅପେକ୍ଷା କରନ୍ତୁ ମୋର ଜଣେ କ୍ଲାଇଁଟ ଆସିଛନ୍ତି ମୁଁ ପୁଣି କଲ୍ କରୁଛି । ଆପଣ ଅପେକ୍ଷା କରନ୍ତୁ। ସେ କଲ୍ କାଟିଦେଲେ ମୁଁ ସେତେବେଳେ ଡିଉଟି ରେ ଥିଲି ଏତେ ଧ୍ୟାନ ଦେଲି ନାହିଁ ।


15 ମିନିଟ୍ ପରେ ପୁଣି କଲ୍ ଆସିଲା । ମୁଁ କହିଲି କୁହନ୍ତୁ ସାର୍, ସେ କହିଲେ କି ଆପଣକୁ ଓଟିପି ସେଣ୍ଡ କରୁଛି ସେ ଓଟିପି କନଫର୍ମ୍ କରନ୍ତୁ ତାପରେ ଆପଣଙ୍କ ମୋବାଇଲ୍ କୁ ଗୋଟିଏ ଲିଙ୍କ୍ ଆସିବ ସେ ଲିଙ୍କ୍ ଅନୁସାରେ ଆପଣ ରିସେଟ କରି ପାରିବେ। ମୋତେ ଅଳ୍ପ ସନ୍ଦେହ ହେଲା ।




ମୁଁ ଏହା ପୂର୍ବରୁ ଥରେ ଦୁଇ ଥର କରିଥିଲି କିନ୍ତୁ ମୋତେ କିଛି ଲିଙ୍କ୍ କିମ୍ବା ଓଟିପି ଆସି ନଥିଲା । ତାପରେ ଭାବିଲି ବୋଧେ ହୁଏ ବ୍ୟାଙ୍କ୍ ର ସିଷ୍ଟମ ପଲିସି ବଦଳି ଥିବ। ହାଇ ସେକ୍ୟୁରିଟୀ ପାସ ୱାର୍ଡ କୁ ଓଟିପି କହୁଥିବେ । ମୁଁ ହଁ କରିଲି ।


ସେ ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ଗୋଟିଏ ରିକ୍ୱେଷ୍ଟ ପଠେଇଲା ସେଥିରେ ଲେଖାଥିଲା, 30000 ଟଙ୍କା ଉଠାଣ ପାଇଁ ଓଟିପି * * * * * * । ମୋର ସନ୍ଦେହ ସତ ରେ ପରିଣତ ହୋଇଗଲା। ମେସେଜ ଦେଖି ରାଗ ହେଲା। ସେ ଲାଇନ୍ ରେ ରହି ପୁଣି ପ୍ରଶ୍ନ କରିଲା। ମୁଁ କହିଲି କୋଉ ବ୍ୟାଙ୍କ୍ ରୁ କହୁଛନ୍ତି। ସେ ବ୍ୟାଙ୍କ୍ ନାମ ଠିକ୍ କହିଲା ।



ମୁଁ ପୁଣି ପ୍ରଶ୍ନ କରିଲି କି ଆପଣଙ୍କ ନାମ କଣ, ସେ କହିଲା ବ୍ୟାଙ୍କ୍ ମ୍ୟାନେଜର ନାମ କେବେ କୁହନ୍ତି ନାହିଁ। ମୁଁ କହିଲି ଲିଙ୍କ୍ ଟା ପ୍ରଥମେ ଦିଅନ୍ତୁ ତାପରେ ଓଟିପି କହିବି, ସେ ବ୍ୟକ୍ତି ଥିଲା ଜଣେ ହେକର୍। ସେ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମୋତେ ସାଧାରଣ ସ୍ଵରରେ କଥା ହେଉଥିଲା । ମୁଁ କହିଲି ଲିଙ୍କ୍ ଟା ଦିଅନ୍ତୁ। ସେ କହିଲା ଆପଣଙ୍କୁ କହିଛି ପରା ଓଟିପି ପରେ ଲିଙ୍କ୍ ଆସିବ ବୋଲି ।



ମୁଁ ରାଗରେ କହିଲି ମୋତେ ଠକିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରନ୍ତୁ ନାହିଁ ଏବଂ ଆଜି ଦିନ ରେ ମୁଁ କେତେ ନମ୍ୱର୍ ରେ ଅଛି। ସେ କହିଲା କଣ କହୁଛନ୍ତି ମୁଁ ବୁଝି ପାରୁନି । ମୁଁ ପୁଣି କହିଲି ମୁଁ ଯଦି ଓଟିପି କହିବି ତେବେ ଚୁଟକି ରେ ମୋର 30000/- ଚାଲିଯିବ । ମୁଁ ପୁଣି ଶାନ୍ତ ହୋଇ ପଚାରିଲି ଯେ ଆଜି କେତେ ଟଙ୍କା ହଡପ କରି ସାରିଲେଣି ଆଉ ମୁଁ କେତେ ନମ୍ୱର୍ ମଣିଷ?? ଏତିକି ଶୁଣି ସେ ଚୁପ୍ ରହିଲା।


ମୁଁ କହିଲି, କିଛି କୁହନ୍ତୁ ବ୍ୟାଙ୍କ୍ ମ୍ୟାନେଜର ବାବୁ ଏବଂ ଆପଣ ଜଣେ ହେକର୍ ମୁଁ ଜାଣି ସାରିଲିଣି । ସେ ପୁଣି ଚୁପ୍ ରହିଲେ, ମୁଁ କହିଲି ଫୋନ୍ କାଟିବେ ନାହିଁ , ଗୋଟିଏ ପ୍ରଶ୍ନ ଥିଲା , ଆପଣ ମୋ ନମ୍ୱର୍ କେମିତି ପାଇଲେ । ସେ କହିଲେ ଆମକୁ ସବୁ ମିଳିଯାଏ । ମୁଁ ପଚାରିଲି କେମିତି ମିଳେ କୁହନ୍ତୁ । ସେ କହିଲା ଆମର ବହୁତ୍ ଲୋକ ଅଛନ୍ତି । ତେବେ ମୁଁ କହିଲି କଣ ଆପଣ ବ୍ୟାଙ୍କ୍ ମ୍ୟାନେଜର ସହିତ ଲିଙ୍କ୍ ରେ ଅଛନ୍ତି କି । ସେ କହିଲେ ନା, ତାଙ୍କୁ ଆମର କିଛି ସମ୍ପର୍କ ନାହିଁ କିନ୍ତୁ ଗୋଟିଏ ଗୋଟିଏ ଜାଗାରେ ଲିଙ୍କ୍ ରହେ ।


ମୁଁ ପୁଣି ପଚାରିଲି ତେବେ ମୋ ନମ୍ୱର୍ ଆପଣ କେମିତି ପାଇଲେ । ସେ କହିଲା ବହୁତ୍ ସରଳ ଭାବେ ନମ୍ୱର୍ ପାଇଯାଉଛୁ। ମୁଁ ପଚାରିଲି କେମିତି ତ କୁହନ୍ତୁ । ସେ କହିଲା, ଆପଣ ସେଦିନ ଫର୍ମ ଭରିବା ସମୟରେ ଆପଣଙ୍କୁ ଜଣେ ପେନ୍ ମାଗିଥିଲା । ମୁଁ କହିଲି ତେବେ ଆପଣ ସେ ଲୋକ । ସେ କହିଲା , ନା ,ସେମାନେ ଆମକୁ ନମ୍ୱର୍ ଦିଅନ୍ତି , ସେମାନଙ୍କ କାମ ହେଲା , ଆପଣକୁ ପେନ୍ ମାଗିବା ବାହାନାରେ ଆପଣଙ୍କ ମୋବାଇଲ ନମ୍ୱର୍ ନୋଟ୍ କରନ୍ତି ।


ମୁଁ ପଚାରିଲି ସେ ତ ମୋବାଇଲ କିମ୍ବା ପେନ୍ କିଛି ରଖି ନଥିଲା । ସେ କହିଲା, ସେମାନେ ଆପଣଙ୍କ ନମ୍ୱର୍ ଦେଖି ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ମନେ ରଖି ଦିଅନ୍ତି । ପରେ ସେ ନୋଟ୍ କରି ଆମକୁ ପଠାନ୍ତି । ଏଥର ମୁଁ ବୁଝିଗଲି । ସେ ତ ଗୋଟିଏ ଗରିବ ଲୋକ ଭଳି ଜଣା ପଡୁଥିଲା ଏବଂ ସେମାନଙ୍କ କାମ ହେଲା ଯେ ମୋବାଇଲ ନମ୍ୱର୍ ନୋଟ୍ କରିବା । ମୁଁ କହିଲି ତୁମର ନୂଆ ଉପାୟ ମୋତେ ପସନ୍ଦ ଲାଗିଲା । ଠିକ୍ ଅଛି ଆଗକୁ ସତର୍କ ରହିବୁ ।


ମୁଁ ପୁଣି ପଚାରିଲି, ଆଚ୍ଛା କହିଲେ ନାହିଁ ଯେ ଆଜି କେତେ ଟଙ୍କାର ର ବେପାର ହେଲାଣି । ସେ କହିଲା, ୩ ଲକ୍ଷ ହୋଇ ସାରିଲାଣି। ମୁଁ କହିଲି କେବଳ ୧୨ ଟା ଭିତରେ ୩ ଲକ୍ଷ, ପୁରା ଦିନ ବାକି ଅଛି । ସେ କହିଲା, ୩ ଲକ୍ଷ୍ୟ ତ କିଛି ନାହିଁ । ଦିନେ ଦିନେ ୧୦ ରୁ ୧୨ ଲକ୍ଷ୍ୟ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ହୋଇଯାଏ ଆଉ କେବେ କିଛି ନାହିଁ । ମୁଁ କହିଲି , ଏମିତି କାମ କାହିଁକି କରୁଛ ??


ସେ କହିଲା , ଆପଣ ଭୁଲ କରିଲେ ଆମକୁ ଲାଭ । ଏବେ ଯେମିତି ଆପଣ ଜାଣିଗଲେ ସେମିତି ବହୁତ୍ ଲୋକ ଅଛନ୍ତି ଜାଣି ପାରୁ ନାହାଁନ୍ତି । ଓଟିପୀ କୁହନ୍ତି ଏବଂ ଆମେ ଟଙ୍କା ଉଠେଇ ନେଇ ଯାଉଛୁ ।


ଯେମିତି ବୟସ୍କ ଲୋକ, ସ୍ତ୍ରୀ ଲୋକ। ମୁଁ ପଚାରିଲି କେମିତି?? ସେ କହିଲେ , ମୁଁ ଯଦି ସବୁ କହିବି ତେବେ ଆପଣ ମୋର ବେପାର ଗୋଲ୍ କରିଦେବେ । ମୁଁ କହିଲି କୁହନ୍ତୁ ନା, ମୁଁ ଜାଣିବାକୁ ଚାହୁଁଛି । ସେ ବେଶୀ କିଛି ନ କହି ଫୋନ୍ କଟ୍ କରିଦେଲା। ମୁଁ ପୁଣି ଥରେ କଲ୍ କରିବା ପରେ ସେ ନମ୍ୱର୍ ସ୍ୱିଚ ଅଫ ଆସିଲା ।


କିଛି ଲୋକ ଭାବୁଥିବେ ଏଥି ପ୍ରତି ଆମେ ସାବଧାନ ଅଛୁ କିନ୍ତୁ ଆପଣଙ୍କ ଧାରଣା ଭୁଲ । ଆପଣ ମଧ୍ୟ ଏମିତି କିଛି ଶିକାର ର ସାମ୍ନା କରିବେ ଏବଂ କରିଛନ୍ତି ।


ଯେମିତି କି
୧. ଫୋନ୍ ପେ ରିକ୍ୱେଷ୍ଟ୍ ।
୨. ଫେସବୁକ୍ ଆକାଉଣ୍ଟ ନିଜ ସାଙ୍ଗ ନାମରେ ରହି ଟଙ୍କା ମାଗିବା ।
୩. OLX ରୁ ଜିନିଷ କିଣିବା ପାଇଁ ଅଗ୍ରୀମ ଟଙ୍କା ମାଗିବା ।
୪. ମାଟି ତଳୁ ସୁନା ପଥର ମିଳିବା ପରେ ଆପଣଙ୍କ ସହିତ ବିକ୍ରି କରିବାରେ ଚୁକ୍ତି କରିବା ।
୫. ମାଛ ଧରୁଥିବାବେଳେ ମୋତି ମିଳିବା ଏବଂ ଚୁକ୍ତି କରି ବିକ୍ରି କରିବା ।
୬. ତମ ମୋବାଇଲ ର ଫୋଟୋ ଭିଡିଓ ଆମେ ଚୋରେଇ ନେଇଛୁ, ଟଙ୍କା ଦିଅ ଆମେ ଡିଲିଟ କରିଦେବୁ ।
୭. ଟଙ୍କା ହୋଲ୍ଡ କରି ଓଟିପି ମାଗିବା ।
୮. ଲଟେରୀ ଟଙ୍କା ଲୋଭ ଦେଖାଇବା ।
୯. ପାଞ୍ଚୋଟି ଦେଶରେ ତୁମ ନମ୍ୱର୍ ସିଲେକ୍ଟ ହୋଇଛି ଆପଣ ଜିତିଛନ୍ତି ୧୦ ଲକ୍ଷ ଟଙ୍କା , Whatsapp ରେ କଲ୍ କରନ୍ତୁ ବ୍ୟାଙ୍କ୍ ମ୍ୟାନେଜର ଠାରୁ ନିଜର ଟଙ୍କା Transfer କରନ୍ତୁ ।
୧୦. ତୁମ ନାମରେ ଲଟେରୀ ଆସିଛି ଏବଂ ଚାରି ଚକିଆ ଗାଡି ଆପଣ ପାଇବେ, ପ୍ରଥମେ ୧୦୦୦୦ ଜମା କରନ୍ତୁ ଏବଂ ଗାଡି ଆସି ନେଇ ଯାଆନ୍ତୁ ।
୧୧. ATM କାର୍ଡ ବଦଳି ହୋଇ ଟଙ୍କା ଉଠେଇ ନେବା ।
୧୨. ଫୋନ୍ ପେ ଦ୍ଵାରା ପଠେଇବା ସମୟରେ ଟଙ୍କା କଟିଛି କିନ୍ତୁ ଅନ୍ୟ ଲୋକ ପାଖକୁ ପହଞ୍ଚି ନାହିଁ । ଆପଣ ଚିନ୍ତାରେ ଗୁଗଲ ରେ Contact Number ସର୍ଚ୍ଚ କରି ଫୋନ୍ କରି ସବୁ ସମସ୍ୟା କୁହନ୍ତି କିନ୍ତୁ ଟଙ୍କା ଆପଣଙ୍କ ହଡ଼ପ ହୋଇଯାଏ ।

ଏମିତି କିଛି ଘଟଣା ଆପଣଙ୍କ ସହିତ ହୁଏ । ଅବା ହୋଇ ସାରିଛି ।

ଆପଣଙ୍କ ମନରେ ୬ ନମ୍ୱର୍ ଦିଆ ଯାଇଥିବା କଥା ବିଷୟରେ ପ୍ରଶ୍ନ ନିଶ୍ଚୟ ଉଠୁଥିବ। ଶୁଣନ୍ତୁ ଆପଣଙ୍କ ମୋବାଇଲ କେବେ ପାଣିରେ ପଡ଼ିଯାଏ ତେବେ ଆପଣ କଣ କରନ୍ତି ପାଣି ବାହାର କରିବା ପାଇଁ ଚାଉଳ ରେ ରଖନ୍ତି କିମ୍ବା କପଡା ଗୁଡେ଼ଇ ରଖନ୍ତି କିନ୍ତୁ ଯେତେବେଳେ ତାହା ସଫଳ ହୁଏ ନାହିଁ ସେତେବେଳେ ଆପଣ ଯାଆନ୍ତି ମୋବାଇଲ ଦୋକାନ କୁ । ସେଠୀ ମୋବାଇଲ ଦୋକାନ ବାଲା ଆପଣ ଙ୍କ ସବୁ ଡାଟା ପ୍ରଥମେ କପି କରି ନିଜ କମ୍ପ୍ୟୁଟର ରେ ରଖି ଫର୍ମାଟ କରି ଦିଅନ୍ତି । ପରେ ସେ ଦୋକାନୀ ବାଲା ଆପଣଙ୍କ କିଛି ଗୁପ୍ତ କିମ୍ବା ପର୍ସୋନାଲ ଡାଟା ଭିତରେ କିଛି ଖରାପ ଭିଡିଓ କିମ୍ବା ଫୋଟୋ ଥାଏ ତେବେ ସେ ଫୋଟୋ ବଦଳରେ ଆପଣକୁ ଟଙ୍କା ମାଗନ୍ତି । ଏମିତି ଘଟଣା ପ୍ରାୟ ବଡ ବଡ ସହର ରେ ହୁଏ । କାରଣ ଏମିତି ଘଟଣା ମୋ ସାଙ୍ଗ ସହିତ ହୋଇଛି । ଏହାର ପ୍ରତିକାର ଅଛି ଯଦି ଆପଣ ସେହି ମୋବାଇଲ କୁ ନିଜର ଜଣାଶୁଣା ମୋବାଇଲ୍ ଦୋକାନୀ କୁ ଦେଇ ତିଆରି କରି ପାରନ୍ତି ।


ଉପରୋକ୍ତ ଘଟଣା କାହିଁକି ହୁଏ କେମିତି ହୁଏ ସେ ବିଷୟରେ ଅଳ୍ପ କହି ରଖୁଛି।


ଯେମିତି ଚାକିରି ପରେ ପେନସନ ଧାରି ବୟସ୍କ ଲୋକ ଙ୍କୁ ଲଟେରୀ ର ଲୋଭ ଦେଖାଇ ଟଙ୍କା ହଡ଼ପ କରିବା ।


ଘରେ ରହୁ ଥିବା ସ୍ତ୍ରୀ ଲୋକ ଯାହାଙ୍କ ସ୍ଵାମୀଙ୍କ ଆକାଉଣ୍ଟ ସହ ଖାତା ଜଇଣ୍ଟ ଥାଏ । ସେମାନଙ୍କୁ କୁହନ୍ତି ଆପଣଙ୍କ ସ୍ବାମୀ ବ୍ୟାଙ୍କ୍ ଆସିଥିଲେ କିଛି କାମ ପାଇଁ , ଏହି କାମ କରିବା ପାଇଁ ଆପଣଙ୍କୁ ଓଟିପି କହିବାକୁ ହେବ । ତାପରେ ସବୁ ଟଙ୍କା ଉଡିଯାଏ ।



ଏହା କେବଳ ହିନ୍ଦୀ ରେ କଥା ହେବା ଲୋକ କରନ୍ତି ନାହିଁ । କିଛି ଓଡ଼ିଆ ହେକର୍ ମଧ୍ୟ ଆସିଲେଣି ।


ଏବେ ସରକାର ସଚେତନ କରୁଛନ୍ତି। କିନ୍ତୁ ଲୋକେ ସଚେତନ ହେଉ ନାହାନ୍ତି।



ଏମିତି ଘଟଣା ଆଜିକାଲି ବହୁତ୍ ଚାଲୁଛି କିନ୍ତୁ ଯିଏ ସତର୍କ ହେଉଛି ସେ ବଞ୍ଚି ଯାଉଛି ଯିଏ ସତର୍କ ରୁ ଅବହେଳା ହୁଏ ତାର ଆକାଉଣ୍ଟ ଖାଲି ହୋଇଯାଏ। ଏମିତି ଘଟଣା ମୋ ସହିତ ଥରେ ହୋଇ ନାହିଁ , ୧୦ ରୁ ୧୨ ଥର ମୋତେ ଏମିତି କଲ୍ ଆସେ । ମୁଁ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଥର ସତର୍କ ରହେ ।


ତେଣୁ କିଛି ସତର୍କ ମୂଳକ କଥା କହିବାକୁ ଯାଉଛି ଧର୍ଯ୍ୟ ର ସହିତ ଆଗକୁ ପଢନ୍ତୁ ।

ଆପଣ ଭାବୁଥିବେ ଆପଣଙ୍କ ନମ୍ୱର୍ ଏଇ ହେକର୍ ମାନେ କୋଉଠୁ ପାଆନ୍ତି ।

ପ୍ରଥମେ ତ ଲୋଭ କରନ୍ତୁ ନାହିଁ , ଲୋଭ କରିବେ ଆପଣ ଠକାମୀ ର ଶିକାର ନିଶ୍ଚୟ ହେବେ ।

ଆପଣଙ୍କୁ କିଛି ଲୋକ ଲିଙ୍କ୍ ପଠାନ୍ତି
• ଏହି କମ୍ପାନୀ ର ୩୦ ତମ ଜନ୍ମ ଉତ୍ସବ ଯୋଗୁ କମ୍ପାନୀ ଆପଣଙ୍କୁ ମୋବାଇଲ ଗିଫ୍ଟ କରୁଛି।

• ଏହି କମ୍ପାନୀ ର ୨୫ ତମ ଜନ୍ମ ଉତ୍ସବ ଯୋଗୁ କମ୍ପାନୀ ଆପଣଙ୍କୁ ଗାଡି ଗିଫ୍ଟ କରୁଛି।

• 10GB କିମ୍ବା 50 GB ମୋବାଇଲ୍ ଡାଟା ଫ୍ରୀ ମିଳିବ ।

• ଭାରତୀୟ ଷ୍ଟେଟ୍ ବ୍ୟାଙ୍କ୍ ତରଫରୁ ଉପହାର


ଏ ସବୁ କିଛି ସର୍ତ୍ତ ମୂଳକ ଭାବେ କରାଯାଏ । ଆପଣ ଲିଙ୍କ୍ ରେ କ୍ଲିକ୍ କରିଲା ପରେ ଆପଣକୁ କୁହା ଯାଏ 10 ଟି Whatsapp ଗ୍ରୁପ୍ କୁ ସେଣ୍ଡ କରନ୍ତୁ କିମ୍ବା ୧୦ ଟି ଲୋକଙ୍କୁ ପଠାନ୍ତୁ ଏବଂ ଆପଣ ସେମିତି କରନ୍ତି କାରଣ ମାଗଣା ରେ କିଛି ଜିନିଷ କିମ୍ବା ମୋବାଇଲ ଡାଟା ମିଳିବ।


ଆପଣଙ୍କ ଭାବନା ଭୁଲ । 10 ଟି ଗ୍ରୁପ ସେଣ୍ଡ କରିବା ପରେ ଆପଣ ଗୋଟିଏ ମେସେଜ ପାଆନ୍ତି କି “Try again” ।
ଏବଂ ଆପଣ ନିରାଶ ହୋଇ ୨ଟି ଗାଳି ଦେଇ ଚୁପ୍ ବସି ଯାଆନ୍ତି ।

କିନ୍ତୁ ଆପଣ ସିନା ଚୁପ୍ ବସିଗଲେ ଏଠି ହେକର୍ ମାନେ ନିଜ କାମ ଆରମ୍ଭ କରନ୍ତି। ଆପଣ ସେୟାର କରିଥିବା ଗ୍ରୁପ୍ କିମ୍ବା ଲୋକ ମାନଙ୍କ ଭିତରୁ ଯିଏ ଏହି ଲିଙ୍କ୍ କୁ କ୍ଲିକ୍ କରେ ସେ ମୋବାଇଲ ନମ୍ବର ହେକର୍ ମାନଙ୍କ ପାଖକୁ ଆସିଯାଏ ଏବଂ ସେ ଆପଣକୁ ଭଳି ଭଳି କି ଅଫର୍ ଦିଅନ୍ତି ଏବଂ ଉପରେ ଥିବା କାମ କରିବା ଆରମ୍ଭ କରି ଦିଅନ୍ତି । ଦେଖିଥିବେ ସେ ଲିଙ୍କ୍ କ୍ଲିକ୍ କରି ପଛକୁ ଫେରିଗଲେ ସେ page ଟି ସହଜରେ ବନ୍ଦ ହୁଏ ନାହିଁ ।


ଆପଣ ଏହି ଶେଷ ଲାଇନ୍ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପଢ଼ି ସାରିଲେଣି ଅର୍ଥାତ୍ ଆପଣ ସତର୍କ ହେବାକୁ ଚାହୁଁଛନ୍ତି । ତେବେ ଆପଣକୁ ବହୁତ୍ ବହୁତ୍ ଧନ୍ୟବାଦ । ଲଟେରୀ କିମ୍ବା 10GB ଡାଟା ର ମେସେଜ ବଦଳରେ ଏମିତି ସତର୍କ ମେସେଜ ନିଜ ଲୋକ ମାନଙ୍କୁ ପଠାନ୍ତୁ ଏବଂ ସତର୍କ କରାନ୍ତୁ ।



ସତର୍କ ରୁହନ୍ତୁ ଏବଂ ସୁରକ୍ଷିତ ରୁହନ୍ତୁ ।


By. Nilamadhab Bhuyan


If the article/Story helpful so share to your friends, Thanking You.

Love Forever last ( A Story of Love Birds)

Love Forever( A Story of Love Birds) ...last
Love Forever( A Story of Love Birds) …last

ସେପଟେ ରାନି ର ବାହାଘର ମଧ୍ୟ ଠିକ୍ ହେଲା ଏବଂ ରାନି ର ବାହାଘର ରେ ମୋ ଭୋଳା ବାବା ଟଙ୍କା ହିସାବରେ ମାମୁଁ ଙ୍କୁ ବହୁତ୍ ସାହାଯ୍ୟ କରିଲେ । ସେପଟେ ମନ୍ମଥ ରାନି କୁ ଅଳ୍ପ ଭଲ ପାଉଥିଲେ ମଧ୍ୟ ସେ ଭଲ ପାଇବା ଏତେ ମଜବୁତ୍ ନ ଥିଲା। ସେଥିପାଇଁ ସେ ରାନି ର ବାହାଘର ପାଇଁ ମନ ଦୁଃଖ କରିଲା ନାହିଁ ଏମିତି ରେ ମନ୍ମଥ ର ବିବାହ କରିବା ବୟସ ହୋଇନଥିଲା।
ଆମେ ଆମ ଗାଁ ଘରକୁ ସୁନ୍ଦର ଭାବେ ତିଆରି କରି ପୁଣି ଥରେ ଦୁଇ ମହଲା ବିଶିଷ୍ଟ କରିଲୁ ।

ଆଜି କୁ ପ୍ରାୟ ଏଗାର ବର୍ଷ ଗଡି ଗଲାଣି। ମୁଁ କେତେବେଳେ ମୋ ସ୍ବାମୀ ସହିତ ରହେ ତ କେତେବେଳେ ଶାଶୂ ଶଶୁର ଙ୍କ ସହିତ ରୁହେ ।

ଏହି ଏଗାର ବର୍ଷ ର ଅନ୍ତରାଳ ରେ ମୋ ନଣନ୍ଦ ର ବାହାଘର ହୋଇ ଯାଇଛି ଏବଂ ମୋର ଗୁଲୁ ଗୁଲିଆ ପୁଅ ଦୁଇଟି ଜନ୍ମ ହୋଇ ସାରିଲେଣି। ଜଣେ କୁବେର ଆଉ ଜଣେ ରମଣ ଦୁହେଁ ଦୁଇ ବର୍ଷରେ ବଡ ସାନ । ସେମାନେ ଦେଖିବାକୁ ଠିକ୍ ମିହିର ଭଳି ବହୁତ୍ ଶାନ୍ତ ଏବଂ ସରଳ।

ମୋର ଆଉ ମିହିର ର ଭଲ ପାଇବା ସମସ୍ତଙ୍କ ଠାରୁ ଅଲଗା ଏବଂ ସେ ଭଲ ପାଇବା ରେ ପବିତ୍ରତା ଥିଲା ଯାହା ଆଜିକାଲି ଦୁନିଆରେ ତାହା କମ୍ ଦେଖିବାକୁ ମିଳୁଛି । ମୋ ସାଙ୍ଗ ମାନେ ଆଜି ମଧ୍ୟ କୁହନ୍ତି। ତୁମ ଦୁହିଁଙ୍କ ଭଲ ପାଇବା ସମସ୍ତଙ୍କ ଭଲ ପାଇବା ଠାରୁ ବହୁତ୍ ଅଲଗା ।

ମୋ ସାଙ୍ଗ ମାନେ ମୋତେ ପ୍ରଶ୍ନ କରନ୍ତି ତୁମର କଳି ଝଗଡା ହୁଏ ନାହିଁ କି?? ମୁଁ କହେ ଆମର ମଧ୍ୟ କଳି ଝଗଡା ହୁଏ କିନ୍ତୁ ତାହା କିଛି ସମୟ ପାଇଁ ଏବଂ ତାହା ଆଜି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ, ନା ଆମ ଘରେ, ନା ମୋ ମା ଘରେ, ତାହା କେବଳ ଆମ ଦୁଇ ଜଣକ ଭିତରେ ଏବଂ ଆମ ଝଗଡା କେହି ଦେଖି ନଥିବେ ।

ଆମ ର ଏହି କାହାଣୀ ମୋ ପୁଅ ଦୁହିଁକୁ ବେଳେ ବେଳେ ଶୁଣାଏ କିନ୍ତୁ ଆଜି କାହାଣୀ ରୂପେ ଆପଣଙ୍କ ପାଇଁ ଲେଖିଦେଲି। ବହୁତ୍ ଦିନରୁ ଏହି କାହାଣୀ କେବଳ ମୋ ମନ କାଗଜ ଭିତରେ ଥିଲା କିନ୍ତୁ ଆଜି ଗଳ୍ପ ମାଧ୍ୟମରେ ମୁଁ ଉପସ୍ଥାପନା କରିଛି ।

ଏମିତି ବହୁତ୍ କାହାଣୀ ଘଟି ଯାଇଥିଲା ଆମ ଜୀବନରେ କିନ୍ତୁ ସବୁଠୁ ମଜା ଥିଲା ବିବାହ ପୂର୍ବରୁ । ସେ ସମୟ ର ଘଟଣା ଯେମିତି ଇତିହାସ ର ଗୋଟିଏ ଗୋଟିଏ ପୃଷ୍ଠା ହୋଇ ରହିଯାଇଛି ଏବଂ ତାହା ଆଜି ମଧ୍ୟ ସ୍ମୃତି ହୋଇ ରହି ଯାଇଛି ।

ମୋର ଏହି କାହାଣୀ ଆପଣଙ୍କୁ ନିଶ୍ଚୟ ଭଲ ଲାଗିଥିବ ।

ଯଦି ଭଲ ଲାଗିଥିବ ତେବେ ଆପଣଙ୍କ ପ୍ରିୟ ମଣିଷ ମାନଙ୍କୁ ସେୟାର କରିବାକୁ ଭୁଲିବେ ନାହିଁ ।

ଏହା ଥିଲା ( ଅନୁପମା ଚୌଧୁରୀ) ଜୀବନୀ କାହାଣୀ…..

ନୀଳମାଧବ ଭୂୟାଁ ଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ଲିଖିତ,
ସୋଲଣ୍ଡି, ଗଞ୍ଜାମ ।

ଆମେ ଆମ ଗାଁ ଘରକୁ ସୁନ୍ଦର ଭାବେ ତିଆରି କରି ପୁଣି ଥରେ ଦୁଇ ମହଲା ବିଶିଷ୍ଟ କରିଲୁ ।

ଆଜି କୁ ପ୍ରାୟ ଏଗାର ବର୍ଷ ଗଡି ଗଲାଣି। ମୁଁ କେତେବେଳେ ମୋ ସ୍ବାମୀ ସହିତ ରହେ ତ କେତେବେଳେ ଶାଶୂ ଶଶୁର ଙ୍କ ସହିତ ରୁହେ ।

ଏହି ଏଗାର ବର୍ଷ ର ଅନ୍ତରାଳ ରେ ମୋ ନଣନ୍ଦ ର ବାହାଘର ହୋଇ ଯାଇଛି ଏବଂ ମୋର ଗୁଲୁ ଗୁଲିଆ ପୁଅ ଦୁଇଟି ଜନ୍ମ ହୋଇ ସାରିଲେଣି। ଜଣେ କୁବେର ଆଉ ଜଣେ ରମଣ ଦୁହେଁ ଦୁଇ ବର୍ଷରେ ବଡ ସାନ । ସେମାନେ ଦେଖିବାକୁ ଠିକ୍ ମିହିର ଭଳି ବହୁତ୍ ଶାନ୍ତ ଏବଂ ସରଳ।

ମୋର ଆଉ ମିହିର ର ଭଲ ପାଇବା ସମସ୍ତଙ୍କ ଠାରୁ ଅଲଗା ଏବଂ ସେ ଭଲ ପାଇବା ରେ ପବିତ୍ରତା ଥିଲା ଯାହା ଆଜିକାଲି ଦୁନିଆରେ ତାହା କମ୍ ଦେଖିବାକୁ ମିଳୁଛି । ମୋ ସାଙ୍ଗ ମାନେ ଆଜି ମଧ୍ୟ କୁହନ୍ତି। ତୁମ ଦୁହିଁଙ୍କ ଭଲ ପାଇବା ସମସ୍ତଙ୍କ ଭଲ ପାଇବା ଠାରୁ ବହୁତ୍ ଅଲଗା ।

ମୋ ସାଙ୍ଗ ମାନେ ମୋତେ ପ୍ରଶ୍ନ କରନ୍ତି ତୁମର କଳି ଝଗଡା ହୁଏ ନାହିଁ କି?? ମୁଁ କହେ ଆମର ମଧ୍ୟ କଳି ଝଗଡା ହୁଏ କିନ୍ତୁ ତାହା କିଛି ସମୟ ପାଇଁ ଏବଂ ତାହା ଆଜି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ, ନା ଆମ ଘରେ, ନା ମୋ ମା ଘରେ, ତାହା କେବଳ ଆମ ଦୁଇ ଜଣକ ଭିତରେ ଏବଂ ଆମ ଝଗଡା କେହି ଦେଖି ନଥିବେ ।

ଆମ ର ଏହି କାହାଣୀ ମୋ ପୁଅ ଦୁହିଁକୁ ବେଳେ ବେଳେ ଶୁଣାଏ କିନ୍ତୁ ଆଜି କାହାଣୀ ରୂପେ ଆପଣଙ୍କ ପାଇଁ ଲେଖିଦେଲି। ବହୁତ୍ ଦିନରୁ ଏହି କାହାଣୀ କେବଳ ମୋ ମନ କାଗଜ ଭିତରେ ଥିଲା କିନ୍ତୁ ଆଜି ଗଳ୍ପ ମାଧ୍ୟମରେ ମୁଁ ଉପସ୍ଥାପନା କରିଛି ।

ଏମିତି ବହୁତ୍ କାହାଣୀ ଘଟି ଯାଇଥିଲା ଆମ ଜୀବନରେ କିନ୍ତୁ ସବୁଠୁ ମଜା ଥିଲା ବିବାହ ପୂର୍ବରୁ । ସେ ସମୟ ର ଘଟଣା ଯେମିତି ଇତିହାସ ର ଗୋଟିଏ ଗୋଟିଏ ପୃଷ୍ଠା ହୋଇ ରହିଯାଇଛି ଏବଂ ତାହା ଆଜି ମଧ୍ୟ ସ୍ମୃତି ହୋଇ ରହି ଯାଇଛି ।

ମୋର ଏହି କାହାଣୀ ଆପଣଙ୍କୁ ନିଶ୍ଚୟ ଭଲ ଲାଗିଥିବ ।

ଯଦି ଭଲ ଲାଗିଥିବ ତେବେ ଆପଣଙ୍କ ପ୍ରିୟ ମଣିଷ ମାନଙ୍କୁ ସେୟାର କରିବାକୁ ଭୁଲିବେ ନାହିଁ ।

ଏହା ଥିଲା ( ଅନୁପମା ଚୌଧୁରୀ) ଜୀବନୀ କାହାଣୀ…..

ନୀଳମାଧବ ଭୂୟାଁ ଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ଲିଖିତ,
ସୋଲଣ୍ଡି, ଗଞ୍ଜାମ ।

……………………………………………….
Bhuyans Blog

ଉପର ଲିଙ୍କ୍ କୁ ନିଜ ମୋବାଇଲ ରେ ସେଭ କରି ରଖନ୍ତୁ ଏବଂ ଆପଣଙ୍କ ସମୟ ଅନୁସାରେ କାହାଣୀ ପଢନ୍ତୁ।
ଯଦି ଆପଣ ନିଜ ଗଳ୍ପ କିମ୍ବା କବିତା କୁ ଏମିତି ଅନଲାଇନ ରେ ସେୟାର କରିବାକୁ ଚାହୁଁଛନ୍ତି ତେବେ ତଳେ ଦିଆ ଯାଇଥିବା Whatsapp ଲିଙ୍କ୍ ରେ ନିଜ Article ପଠେଇ ପାରିବେ ।
Click Here and send your Article (Whatsapp Link)

ଏହି ଗଳ୍ପ କୁ ଅନ୍ୟ ମାନଙ୍କୁ ସେୟାର କରିବାକୁ ଚାହୁଁଛନ୍ତି ତେବେ Page ତଳକୁ Scroll କରନ୍ତୁ ଏବଂ Whatsapp Button ଉପରେ କ୍ଲିକ କରି ସେୟାର କରନ୍ତୁ ।
ଅନ୍ୟ କାହାଣୀ ପଢ଼ିବା ପାଇଁ ତଳେ ଦିଆ ଯାଇଥିବା Telegram Channel ର ଲିଙ୍କ୍ କୁ କ୍ଲିକ୍ କରି ଜଏନ କରନ୍ତୁ ।
Telegram Link

ପାଠକ ବନ୍ଧୁ କାହାଣୀ କୁ ପଢିବାରେ ସମୟ ଦେଇଥିବାରୁ ଆପଣକୁ ବହୁତ୍ ବହୁତ୍ ଧନ୍ୟବାଦ୍ ।

If you like this story so share to your friends, Thanking You.

Love Forever 19( A Story of Love Birds)

Love Forever( A Story of Love Birds) ...19
Love Forever( A Story of Love Birds) …19

Click here Part-18

ମୋର ରାଗକୁ ସେ ଝିଅ ଦେଖି ତାର ଆଖି ଦୁଇଟି ବଡ ବଡ କରିଦେଲା। ସେ ତା ବାପା ପାଖକୁ ଯାଇ କିଛି ପ୍ରଶ୍ନ କରୁଥିଲା । ସେ ଅଫିସର ନିଜ ଝିଅ କୁ ବୁଝେଇ କହିଲେ, ନାହିଁ ମା,, ଏହି ପରିବାର ତୋତେ ତାଙ୍କ ଘର ର ବୋହୂ ହେବାକୁ ଅନୁମତି ଦେବେ ନାହିଁ ଏବଂ ଓଡ଼ିଆ ହିନ୍ଦୁ ପରମ୍ପରା ରେ ଦ୍ଵିତୀୟ ସ୍ତ୍ରୀ ର ଅନୁମତି ପାଇଁ ବହୁତ୍ କଟକଣା। ଏତିକି ଶୁଣି ସେ ଝିଅ ଅଳ୍ପ କାନ୍ଦ କାନ୍ଦ ହୋଇ ଯାଇ କାର୍ ରେ ବସିଲା।

ମୁଁ ଗୋଟିଏ ଦୀର୍ଘ ନିଃଶ୍ୱାସ ନେଲି । ସେ ଅଫିସର ମିହିର ପାଖକୁ ଆସିଲା । ଆମ ଦୁହିଁକୁ ଡାକି ଆଶୀର୍ବାଦ ଦେଲେ। ସମସ୍ତେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ଥିଲେ ଏବଂ ଆମ ହାତରେ କିଛି ଟଙ୍କା ଦେଇ କହିଲେ ତମେ ଯଦି ଏତିକି ଅଭିନୟ କରି ନଥାନ୍ତ, ତେବେ ମୋ ଝିଅ କେବେ ବୁଝି ନଥାନ୍ତା।

ମିହିର ସହିତ ଆମେ ପୁଣି ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ରେ ଚାହିଁ ରହିଲୁ। ମନେ ମନେ ଭାବିଲୁ ସେ ଅଫିସର କେମିତି ଜାଣିଲା? ପରେ ସେ ଅଫିସର କହିଲା । ମୁଁ ସବୁ ଜାଣି ସାରିଛି ତୁମର ବିବାହ ହୋଇ ନାହିଁ ଏବଂ ତମେ ଆଗକୁ ବିବାହ କରିବାକୁ ଯାଉଛ । ମିହିର ଚୁପ୍ ରହିଲା ଏବଂ ସେ ପ୍ରଶ୍ନ କରିଲା ଆପଣ କେମିତି ଜାଣିଲେ ? ସେ ଅଫିସର କହିଲେ ମୁଁ ଗତ ୧୨ ବର୍ଷ ହେଲା ପିଲା ମାନଙ୍କୁ ଟ୍ରେନିଂ ଦେଇ ଆସୁଛି ।

ମୁଁ ମଧ୍ୟ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା ବୁଝେ, ମାତ୍ର କହି ପାରେନା । ମୋ ଝିଅ ର ଜିଦ୍ ପାଇଁ ତୁମକୁ ବହୁତ୍ ଅସୁବିଧା ର ସମ୍ମୁଖୀନ ହେବାକୁ ପଡ଼ିଲା । ତା ପାଇଁ ମୁଁ ତୁମକୁ କ୍ଷମା ମାଗୁଛି । ତମେ କରିଥିବା ନାଟକ ଯେମିତି ସତ ଲାଗିଲା । ମୋ ଝିଅ ଗୋଟିଏ ମାନସିକ ରୋଗୀ ସେ ବେଳେବେଳେ ଏମିତି ହୁଏ ।

କିନ୍ତୁ ଆଜି କିଛି ଅଧିକା ହୋଇଗଲା ଏବଂ ବର୍ତ୍ତମାନ ସେ ବୁଝି ଯାଇଛି ଆଉ କେବେ ଆସିବ ନାହିଁ । ତମେ ଶୀଘ୍ର ବିବାହ କରି ନିଅ। ଏବଂ ନିଜ ବୈବାହିକ ଜୀବନରେ ଖୁସିରେ ରୁହ କହି ସେ ଅଫିସର ନିଜ ଝିଅକୁ ସାଥିରେ ନେଇ ଫେରିଗଲେ।

କିଛି ଘଣ୍ଟା ପୂର୍ବରୁ ଘର ର ସମସ୍ତ ସଦସ୍ୟ ଙ୍କ ମୁହଁରୁ ଯେମିତି ହସ ଉଭେଇ ଯାଇଥିଲା କିନ୍ତୁ ବର୍ତ୍ତମାନ ସମସ୍ତଙ୍କ ହସ ଫେରି ଆସିଛି। ମିହିର ର ମିଛରେ ଯେମିତି ସ୍ତ୍ରୀ ପ୍ରତି ଭଲ ପାଇବା ସେଦିନ ଦେଖା ଦେଇଥିଲା। ଏହି ନାଟ୍ୟ ରୂପାନ୍ତର ରେ ସମସ୍ତେ ଭାଗ ନେଇଥିଲେ । ସମସ୍ତେ ହସିବାକୁ ଲାଗିଲେ ।

ମୋତେ ମିହିର ର ପରିବାର ବୋହୂ ବେଶରେ ଦେଖି ବହୁତ୍ ଖୁସି ହେଲେ। ଦିଦି ମୋତେ ନେଇ ତାଙ୍କ ଘର ସାରା ବୁଲେଇ ଦେଖାଇଲେ ଏବଂ ମା ଖୁସି ହୋଇ କହିଲେ ତୁ ଆସିଲା ପରେ ହିଁ ଏହି ସମସ୍ୟା ସମାଧାନ ହେଲା। ଲାଗୁଛି ତୁ ଆସିବା ପରେ ଆମ ଘରେ ନୂଆ ନିୟମ ଆରମ୍ଭ ହେବ ଏବଂ ସେ ନିୟମ ତୁ ଗଠନ କରିବୁ ।

ବାପା ଏବଂ ମୋର ଶଶୁର ଦୁହେଁ ବହୁତ୍ କଥା ହେଲେ । ଦିଦି ମୋତେ ନେଇ ମିହିର ର ରୁମ୍ ରେ ବସେଇ କହିଲେ ତୁ ଏଠି ବସ୍ । ତମ ପାଇଁ କିଛି ଖାଇବା ନେଇ ଆସୁଛି । ଦିଦି ଚାଲିଗଲେ ଏବଂ ମିହିର ରୁମ୍ ଭିତରକୁ ପଶି ଆସି ଏବଂ କବାଟ ବନ୍ଦ କରିଦେଲା। କବାଟ ବନ୍ଦ କରିବାର ଦେଖି ମୁଁ କହିଲି କବାଟ କାହିଁକି ବନ୍ଦ କରୁଛ ?

ମିହିର ପାଟି ଚୁପ୍ ର ଇଶାରା ଦେଇ ମୋ ପାଖକୁ ଆସି ମୋତେ କୁଂଢ଼େଇ ନେଲା। ମୁଁ ବହୁତ୍ ଖୁସି ହେଲି । ଆଜି ପ୍ରଥମ ଥର ପାଇଁ ମିହିର ମୋତେ ହଗ୍ କରିଲା। ତାର କାରଣ ପଚାରିବା ପରେ ମିହିର କହିଲା , ସେ ଝିଅ ଆସିଲା ପରେ ମୁଁ ଯେମିତି ବାଟବଣା ହୋଇଗଲି।

କଣ କରିବି ଭାବି, ଏମିତି କହିଦେଲି କିନ୍ତୁ ତମେ ଆଜି ସତରେ ମୋ ସ୍ତ୍ରୀ ର କାର୍ଯ ଭାର ଉଠେଇଛ । ଆମ ଘର ର ବୋହୂ ପରି ଲାଗୁଛ ସେହି ଖୁସିରେ ତମକୁ ଏ ହଗ୍ ଟିଏ ମିଳିଲା । ତାପରେ ମୁଁ ଯାଇ କବାଟ ଖୋଲି ଆସିଲି। କହିଲି ଦିଦି ଆସିଯିବେ । ମିହିର କହିଲା , ସେ ଆସିବ ନାହିଁ , ସେ ମୋତେ ଏଠି ଜାଣି ଶୁଣି ପଠେଇଛି ।

ମିହିର ସତରେ ବହୁତ୍ ଡରି ଯାଇଥିଲା । ଏମିତି ଘଟଣା ହେବ ବୋଲି ସେ ମଧ୍ୟ ଭାବି ନଥିଲା । ସେ କହିଲା , ମୋତେ ଯେମିତି ଅନୁଭବ ହେଉଥାଏ ମୋ ଠାରୁ ମୋ ବାୟାଣୀ କୁ କିଏ ଦୂରେଇବା ପାଇଁ ଆସିଯାଇଛି କିନ୍ତୁ ମିହିର ର ଆଇଡିଆ କାମ କରିଲା । ମିହିର ଆଉ ମୁଁ ଅଳ୍ପ ସମୟ ବସି କଥା ହେଲୁ।

ବାପା ମୋତେ ଡାକ ଦେଲେ , ଝିଅ ଯିବା ଆସ । ମୋ ଶଶୁର ମାନେ ମିହିର ର ବାପା କହିଲେ , ଝିଅ କୁ କାହିଁକି ନେଇ ଯାଉଛନ୍ତି ତାକୁ ଏଠି ଛାଡ଼ି ଚାଲି ଯାଆନ୍ତୁ । ସେ ଏହି ଘରକୁ ବୋହୂ ବେଶରେ ଆସିଯାଇଛି । ଆମକୁ ଆଉ କିଛି ଦରକାର ନାହିଁ ସେତିକିବେଳେ ମିହିର ମଧ୍ୟ କହି ଉଠିଲା , ହଁ ବାପା ଅନୁ ଏଠି ରହିଯାଉ ।

ମୋ ବାପା ଏବଂ ସମସ୍ତେ ମିଶି ହସିଲୁ । ବାପା କହିଲେ ମୁଁ ମୋ ସୁନା ନାକି ଝିଅ କୁ ମୋ ପୁଅ ମିହିର ହାତରେ ଦେବୀ କିନ୍ତୁ ଧୁମ୍ ଧାମରେ ବିବାହ ଉତ୍ସବ କରି ମିହିର ହାତରେ ଦେବୀ ଆଉ କିଛି ଦିନ ଅପେକ୍ଷା କରନ୍ତୁ। ତାପରେ ଆମେ ଦୁହେଁ ଫେରିଗଲୁ ଆମ ଘରକୁ। ଆମ ଘରେ ମଧ୍ୟ ସେ ଘଟଣା ଶୁଣି ବହୁତ୍ ହସିଲେ ।

ଠିକ୍ ଚାରି ଦିନ ପରେ ଏଙ୍ଗେଜମେଣ୍ଟ ହେଲା ଏବଂ ବାହା ଘର ତିଥି ପାଇଁ ଯୋଗ ବାହାର କରା ଗଲା କିନ୍ତୁ ଇତି ମଧ୍ୟରେ ଦିଦି ଙ୍କ ପାଇଁ ମଧ୍ୟ ପ୍ରସ୍ତାବ ଆସି ଠିକ୍ ହେଲା ଏବଂ ତାଙ୍କର ମଧ୍ୟ ମୋ ଏଙ୍ଗେଜମେଣ୍ଟ ହେବାର ୫ ଦିନ ପରେ ହେଲା । ଠିକ୍ ଚାରି ମାସ ପରେ ମିହିର କହିଲା ଦିଦି ର ବାହାଘର ଆମ ବାହାଘର ର ୫ ଦିନ ପୂର୍ବରୁ ହେଲା ଏବଂ ପରେ ଆମ ବାହାଘର ଧୁମ୍ ଧାମ ରେ ହେଲା ।

ବାହାଘର ପରେ ମୋର ସବୁ ଆଶା ପୂରଣ ହୋଇଗଲା । ମୋ ରାଜକୁମାର ମୋତେ ମିଳିଗଲା ଏବଂ ଆମ ପ୍ରେମ ଏକ ନୂଆ ଇତିହାସ ସୃଷ୍ଟି କରିଗଲା । ବହୁ ସମସ୍ୟା ଦେଇ ଗତି କରିବା ପରେ ଆମର ବିବାହ ସମ୍ପନ୍ନ ହେଲା ।

ଜାଣିଛନ୍ତି ଏଙ୍ଗେଜମେଣ୍ଟ ପରେ ମିହିର ପ୍ରତ୍ୟେକ ଦିନ ମୋତେ ଦେଖା କରିବାକୁ ଆସେ ଏବଂ ଆମେ ନୂଆ ନୂଆ ସ୍ଥାନ କୁ ବୁଲିବାକୁ ଯାଉ । କିଛି ଦିନ ପରେ ସେ ଛୁଟି ଚାଲିଗଲା। ପୁଣି ଆସିଲା ପରେ ସେମିତି ବୁଲାବୁଲି । ଏମିତି କି ବାହାଘର ଦିନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ବୁଲାବୁଲି ପ୍ରତିଦିନ ଦେଖା ସାକ୍ଷାତ ହେଉଥିଲା ।

ମିହିର ମୋତେ ପବିତ୍ରତା ରୂପରେ ଗ୍ରହଣ କରି ଖୁସି ଅନୁଭବ କରିବା ପରେ ମୋତେ ମଧ୍ୟ ଅନୁଭବ ହେଲା ଯେ ସମ୍ପର୍କ ରେ ପବିତ୍ରତା ରହିବା ଦରକାର ଯେଉଁ ସମୟରେ ଯାହା ଦରକାର ଏବଂ କଣ କରିବା ଉପଯୋଗୀ ତାହା ମୋତେ ମିହିର ସବୁବେଳେ ବୁଝାଏ ଏବଂ ସମୟ ସମୟରେ ମୋ ମନ ପସନ୍ଦ ର ଜିନିଷ ଉପଲବ୍ଧ କରେଇ ଥାଏ।

ସେ ମୋର ସବୁ ଆଶା ପୂରଣ କରୁଥାଏ । ଯେବେ ଯାହା ଦରକାର ତାହା କିଛି ସମୟ ଭିତରେ ମୋ ପାଖରେ ପହଞ୍ଚି ଯାଉଥିଲା । ଆମର ସାଂସାରିକ ଜୀବନ ଏତେ ଉଜ୍ଜଳ ମୟ ହେବ ବୋଲି ମୁଁ କେବେ ମଧ୍ୟ ଭାବି ନଥିଲି।

ଆଜି ମୁଁ ମିହିର ବୋଲି ଡାକେ ନାହିଁ କାରଣ ଭାରତୀୟ ସଂସ୍କାର ଅନୁସାରେ ସ୍ବାମୀ ଙ୍କ ନାମ ସ୍ତ୍ରୀ ତାର ମୁଖରେ ନିଏ ତେବେ ତାକୁ ପାପ ଲାଗିଥାଏ । ମୁଁ ତାଙ୍କୁ ଗେଲରେ ଭୋଳା ବାବା, ତ କେବେ ଗେଲୁତ ଆଉ କେବେ ଧନବୋଲି ଡାକେ ।

……………………………………………
ଶେଷ ଭାଗ ରେ ପଢ଼ିବେ : (ମୋର ଆଉ ମିହିର ର ଭଲ ପାଇବା ସମସ୍ତଙ୍କ ଠାରୁ ଅଲଗା ଏବଂ ସେ ଭଲ ପାଇବା ରେ ପବିତ୍ରତା ଥିଲା )
Bhuyans Blog

ଉପର ଲିଙ୍କ୍ କୁ ନିଜ ମୋବାଇଲ ରେ ସେଭ କରି ରଖନ୍ତୁ ଏବଂ ଆପଣଙ୍କ ସମୟ ଅନୁସାରେ କାହାଣୀ ପଢନ୍ତୁ।
ଯଦି ଆପଣ ନିଜ ଗଳ୍ପ କିମ୍ବା କବିତା କୁ ଏମିତି ଅନଲାଇନ ରେ ସେୟାର କରିବାକୁ ଚାହୁଁଛନ୍ତି ତେବେ ତଳେ ଦିଆ ଯାଇଥିବା Whatsapp ଲିଙ୍କ୍ ରେ ନିଜ Article ପଠେଇ ପାରିବେ ।
Click Here and send your Article (Whatsapp Link)

ଏହି ଗଳ୍ପ କୁ ଅନ୍ୟ ମାନଙ୍କୁ ସେୟାର କରିବାକୁ ଚାହୁଁଛନ୍ତି ତେବେ Page ତଳକୁ Scroll କରନ୍ତୁ ଏବଂ Whatsapp Button ଉପରେ କ୍ଲିକ କରି ସେୟାର କରନ୍ତୁ ।
ଅନ୍ୟ କାହାଣୀ ପଢ଼ିବା ପାଇଁ ତଳେ ଦିଆ ଯାଇଥିବା Telegram Channel ର ଲିଙ୍କ୍ କୁ କ୍ଲିକ୍ କରି ଜଏନ କରନ୍ତୁ ।
Telegram Link

ପାଠକ ବନ୍ଧୁ କାହାଣୀ କୁ ପଢିବାରେ ସମୟ ଦେଇଥିବାରୁ ଆପଣକୁ ବହୁତ୍ ବହୁତ୍ ଧନ୍ୟବାଦ୍ ।

If you like this story so share to your friends, Thanking You.

Love Forever 18( A Story of Love Birds)

Love Forever( A Story of Love Birds) ...18
Love Forever( A Story of Love Birds) …18
ମିହିର ଜାଣିଶୁଣି ରୁମ୍ ରୁ ବାହାରକୁ ଆସେ ନାହିଁ । ସେ ଭାବିଥିଲା ଟ୍ରେନିଂ ପରେ ମୋର ଅନ୍ୟ ଯାଗାକୁ ପୋଷ୍ଟିଂ ହୋଇଯିବ ଏବଂ ଭଲ ହେବ ଏ ଝିଅ ଠାରୁ ଦୂରରେ ରହିବି।

ମିହିର ମୋତେ କହି ମୋର ମନ କାହିଁକି ଦୁଃଖ କରିବ ଭାବି ସେ ମୋତେ ଏ ଝିଅ କଥା କହି ନଥିଲା। ତାପର ଠାରୁ ମିହିର ସେ ଅଫିସର୍ ଘରକୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିବାକୁ ଯାଉ ନଥାଏ । ଯଦି କେବେ ମିହିର କୁ ସାହାଯ୍ୟ ପାଇଁ ନାମ ଦିଆଯାଏ ତେବେ ସେ ଅନୁରୋଧ କରି ନାମ କାଟି ଅନ୍ୟ କାହାର ନାମ କହିଦିଏ।

ମିହିର ଛୁଟି ଆସିବା ପରେ ସେ ଝିଅ ତା ବାପାଙ୍କୁ ମିହିର ର ଘର ଠିକଣା ମାଗି ସେ ପହଞ୍ଚି ଯାଇଛି ମିହିର ଘରେ । ସେ ଝିଅ କୁ ଖୋଜି ଖୋଜି ତାଙ୍କ ବାପା ମଧ୍ୟ ସେଠୀ ପହଞ୍ଚି ଯାଇଛନ୍ତି । ସେ ଅଫିସର ଙ୍କ କହିବା ଅନୁସାରେ। ସେ ତାଙ୍କ ଝିଅ କୁ ବହୁତ୍ ମନା କରିବା ପରେ ମଧ୍ୟ ସେ ନିଜ ଜିଦ୍ ରେ ଅଟଳ ରହି ଘରୁ ଲୁଚି ଏଠି ଚାଲି ଆସିଛି ।

ମିହିର ଘରେ ପହଞ୍ଚିବା ପରେ ମିହିର ଚିନ୍ତା ରେ ପଡ଼ିଗଲା । ସେ ଝିଅ ମିହିର ର ମା କୁ ଯାଇ କୁଣ୍ଢେଇ ଧରିଲା କହିଲା ମୁଁ ଏଠି ରହିବି ଏବଂ ମିହିର କୁ ମୁଁ ବିବାହ କରିବି। ମିହିର ତାଙ୍କ ଅଫିସର କୁ କହିଲା, ସାର୍ ଆପଣ ତ ଜାଣିଛନ୍ତି ଏଥିରେ ମୋର କିଛି ଭୁଲ ନାହିଁ।

ସେ ଅଫିସର୍ କହିଲା ମୁଁ ତୁମକୁ ଖରାପ ଭାବି ତୁମକୁ ଅପମାନ କରିଥିଲି କିନ୍ତୁ ପ୍ରକୃତରେ ମୋ ଝିଅ ର ଭୁଲ ଥିଲା । ମିହିର ଚୁପ୍ ରହିଲା ଏବଂ ସେ ଅଫିସର କହିଲେ , ମୁଁ ସବୁ ଜାଣିଚି କିନ୍ତୁ ମୋ ଝିଅ ର ଜିଦ୍ ଆଗରେ ମୁଁ ହାରି ଯାଇଛି । ମୁଁ ମନା କରିବା ପରେ ସେ ଦୁଇ ଥର ନିଜ ହାତ କାଟି ସାରିଲାଣି ଏବଂ ଥରେ ବିଷ ପିଇ ଆତ୍ମହତ୍ୟା କରିବାକୁ ଉଦ୍ୟମ କରି ସାରିଛି।

ମୁଁ ଭଲ ଭାବରେ ଜାଣିଛି ତମେ ତାକୁ ପସନ୍ଦ କରୁନ କିନ୍ତୁ ସେ ତୁମକୁ ପସନ୍ଦ କରିବାରେ ଲାଗିଛି । ସେ କହୁଛି ଯଦି ମିହିର କୁ ପାଇବ ନାହିଁ ତେବେ ସେ ଆତ୍ମହତ୍ୟା କରିବ । ମିହିର ପଚାରିଲା, ଏଥିରେ ମୁଁ କଣ କରିବି । ସେ ଅଫିସର୍ କହିଲା ମୁଁ ନିରୁପାୟ ହୋଇ ଗଲିଣି । ଏବେ ଯାହା କରିବାର ଅଛି ତମେ ନିଷ୍ପତି ନିଅ । ତମେ ଯଦି ମୋ ଝିଅ କୁ ଗ୍ରହଣ କରିବ ତେବେ ମୁଁ ତୁମ ଦୁହିଁଙ୍କୁ ବିବାହ କରିଦେବି।

କେବଳ ତୁମର ମତ ଜାଣିବାକୁ ଚାହୁଁଛି। ମିହିର ଅଳ୍ପ ସମୟ ଭାବି କହିଲା ସାହେବ୍ ମୁଁ ବିବାହିତା !!! ଏତକ କଥା ଶୁଣି ଘରର ସମସ୍ତେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ଏବଂ ସେ ଝିଅ ସମେତ ସେ ଅଫିସର୍ ମଧ୍ୟ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ରେ ଚାହିଁ ରହିଲେ। ସେ ଅଫିସର୍ କହିଲା ଆପଣ ତ ଅବିବାହିତ ପୁଣି ଏବେ ଏମିତି କଣ କହୁଛ?

ମିହିର କହିଲା ମୋ ସ୍ତ୍ରୀ ବର୍ତ୍ତମାନ ନିଜ ଘରକୁ ବୁଲିବାକୁ ଯାଇଛି। ଆପଣ ନିଜ ଆଖିରେ ଦେଖିଲେ ଆପଣ ଜାଣି ପାରିବେ ଏବଂ କହିଲା ଆପଣ କିଛି ସମୟ ଅପେକ୍ଷା କରନ୍ତୁ । ମୁଁ ତାଙ୍କୁ ଡାକି ଆଣୁଛି ।

ତାପରେ ମିହିର ମୋତେ ଫୋନ୍ କରି ଡାକିଲା, ଏବଂ କହିଲା ଘରକୁ ଆସି ପାରିବ କି । ମୁଁ ପଚାରିଲି କଣ ପାଇଁ? ମିହିର କହିଲା ତମେ ଏଠି ଶୀଘ୍ର ଆସ, ସବୁ ପ୍ରଶ୍ନ ର ଉତ୍ତର ଏଠି ମିଳିଯିବ । ତୁମେ ବାପା ଙ୍କୁ ସାଙ୍ଗରେ ନେଇ ଆସ ଏବଂ ମଥାରେ ଅଳ୍ପ ସିନ୍ଦୁର ଲଗେଇ ଶାଢ଼ୀ ପିନ୍ଧି ବୋହୂ ବେଶରେ ଆସିଥିବ। କାରଣ ମୁଁ ବଡ ଅସୁବିଧା ରେ ପଡ଼ି ଯାଇଛି ।

ଏମିତି ଶୁଣି ମୁଁ ଅଳ୍ପ ଦ୍ଵନ୍ଦ ରେ ପଡିଲି କିନ୍ତୁ ମିହିର ଏମିତି କହିଛି ବୋଲି ମୁଁ ବିଳମ୍ବ ନ କରି କହିଥିବା ଅନୁସାରେ ବାପା ଙ୍କୁ ନେଇ ସେଠୀ ପହଞ୍ଚିଲି। ସେପଟେ ମିହିର ମଧ୍ୟ ନିଜ ଘରେ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ବୁଝେଇ କହିଥିଲା ।

ସେଠି ପହଞ୍ଚି ଦେଖିଲି ସେ ଝିଅ ମିହିର ଙ୍କ ମା କୋଳରେ ଶୋଇଛି ଏବଂ ଜିନ୍ସ ସହିତ ସାର୍ଟ ଟିଏ ପିନ୍ଧିଛି , ଲାଗୁଥିଲା ଚୁଟି କୁ ବହୁତ୍ ଦିନ ହେଲା ବାନ୍ଧି ନାହିଁ । ମୁଁ ପହଞ୍ଚି ସମସ୍ତଙ୍କୁ ମୁଣ୍ଡିଆ ମାରି ଘର ଭିତରକୁ ଗଲି। ସେ ଝିଅ ଉଠି ପଡ଼ି ମୋତେ ବାରମ୍ବାର ବୁଲି ଚାହୁଁଥାଏ।

ସେତେବେଳେ ମିହିର ହିନ୍ଦୀ ରେ କହୁଥାଏ ବାକି ସମସ୍ତେ କେବଳ ମିହିର କହିବା ଅନୁସାରେ ହଁ କରିବେ ବୋଲି ସେ କହିଥିଲା। ମୋତେ ଦେଖାଇ, ମିହିର କହିଲା ଏ ହେଉଛି ମୋର ପତ୍ନୀ ଏବଂ ସେ ହେଉଛନ୍ତି ତାଙ୍କ ବାପା ମାନେ ମୋ ଶଶୁର । ମୋ ବାପା ମଧ୍ୟ ଅଫିସର ଙ୍କୁ ପ୍ରଣାମ କରିଲେ । ମିହିର କହିଲା, ଆମେ ଗୋଟିଏ ବର୍ଷ ପୂର୍ବରୁ ଦୁହେଁ ଦୁହିଁଙ୍କୁ ଭଲ ପାଉଥିଲୁ ଏବଂ ଲୁଚି ମନ୍ଦିର ରେ ବିବାହ କରି ସାରିଛୁ ।

ବିବାହ ପରେ ଦୁଇ ପରିବାର ଜାଣିଲେ ଏବଂ ସେମାନେ ଆମକୁ ଗ୍ରହଣ କରିଲେ । ଏବେ ଆପଣ କୁହନ୍ତୁ । ମୁଁ ଆଗରୁ ବିବାହ କରି ସାରିଛି ତେବେ ପୁଣି ଥରେ ଆପଣଙ୍କ ଝିଅ କୁ କେମିତି ବିବାହ କରିବି?

(ମିହିର ଯେବେ ମିଛ କହେ , ସେ ତାର ଅଳ୍ପ ପାଟି ଲାଗେ, ସେଥିରୁ ଜଣା ପଡ଼ିଯାଏ ଯେ ମିହିର ମିଛ କହୁଛି ବୋଲି କିନ୍ତୁ ସେଦିନ ବଡ ସାହସର ସହିତ ମିଛ ଉପରେ ମିଛ କହି ଚାଲିଥିଲା। କେବଳ ଆମ ଦୁହିଙ୍କ ଭଲ ପାଇବା ପାଇଁ )

ସେତେବେଳେ ସେ ଝିଅ ମିହିର ପାଖକୁ ଆସି ପଚାରିଲା କି ତମେ ତ ମନା କରିଥିଲ ତମେ ବିବାହ କରିନ ବୋଲି ? ତେବେ ଏ ଝିଅ କୁଆଡୁ ଆସିଲା ? ମିହିର କହିଲା ମୁଁ ସେତେବେଳେ କହିଥିଲି, ମୁଁ ବିବାହିତା ବୋଲି କିନ୍ତୁ ତମେ ଶୁଣି ବାକୁ ଚାହୁଁ ନଥିଲ । ସେ ଝିଅ ମୋତେ ଟାଣି ଆଣି ମିହିର ର ପାଖରେ ଠିଆ କରେଇ ରଖି ଦୁହିଁଙ୍କୁ ବାରମ୍ବାର ଦେଖିବାରେ ଲାଗିଲା ଏବଂ ପୁଣି ମୋତେ ସାଇଡ କରି ସେ ନିଜେ ଠିଆ ହୋଇ ଦେଖିଲା ।

ସେ ଦେଖିବାକୁ ଚାହୁଁଥିଲା, ମୁଁ ମିହିର ପାଇଁ ଉପଯୁକ୍ତ କି ନୁହଁ । କିଛି ସମୟ ଏମିତି କଥା ବାର୍ତ୍ତା ପରେ । ସେ ତା ବାପା କୁ କହିଲା ଚାଲ ବାପା, ଏବେ ଆମେ ଫେରିଯିବା । ଯଦି ସେ ବିବାହ କରି ସାରିଛି ତେବେ ମୁଁ ମିହିର କୁ ବିବାହ କରିବି ନାହିଁ କହି କାର୍ ପାଖକୁ ଯିବାକୁ ବାହାରିଲା।

କିନ୍ତୁ ଏ କଣ ସେ ଝିଅ ବାରଣ୍ଡା କୁ ଯାଇ ପୁଣି ଫେରି ଆସି ମିହିର କୁ ପଚାରିଲା ଯେ ମୋତେ ଲାଗୁଛି, ତମେ ମିଛ କହୁଛ ? ଏତିକି ଶୁଣି ମିହିର ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହୋଇଗଲା। ସେ ଝିଅ କହିଲା ତମେ ମୋତେ ଦିତୀୟ ସ୍ତ୍ରୀ ରୂପେ ଗ୍ରହଣ କରି ନିଅ। ମୁଁ ଏଠି ଚୁପ୍ ଚାପ୍ ପଡ଼ି ରହିବି।

ସେତେ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମୁଁ ଚୁପ୍ ଥିଲି , ମାତ୍ର ସେତକ ପ୍ରଶ୍ନ ରେ ମୋ ରକ୍ତ ଜଳିଗଲା । ମୁଁ ବାଧ୍ୟ ହୋଇ ମିହିର ପାଖକୁ ଦୌଡ଼ି ଗଲି ଏବଂ ମିହିର ର ହାତକୁ ଧରି ଅଧା ହିନ୍ଦୀ ଏବଂ ଅଧା ଓଡ଼ିଆ ରେ କହିବାକୁ ଲାଗିଲି ଯେ ଏହା ଅସମ୍ଭବ ଏବଂ ମୋ ସ୍ବାମୀ ଦ୍ଵିତୀୟ ବିବାହ କରିବେ ନାହିଁ ଏବଂ ଏହି ଦ୍ୱିତୀୟ ବିବାହ ପାଇଁ ମୁଁ ତାଙ୍କୁ ଅନୁମତି ଦେବୀ ନାହିଁ।

……………………………………………….
Part-19 ରେ ପଢ଼ିବେ : (ମିହିର ପାଟି ଚୁପ୍ ର ଇଶାରା ଦେଇ ମୋ ପାଖକୁ ଆସି ମୋତେ କୁଂଢ଼େଇ ନେଲା। ମୁଁ ବହୁତ୍ ଖୁସି ହେଲି ।)
Bhuyans Blog

ଉପର ଲିଙ୍କ୍ କୁ ନିଜ ମୋବାଇଲ ରେ ସେଭ କରି ରଖନ୍ତୁ ଏବଂ ଆପଣଙ୍କ ସମୟ ଅନୁସାରେ କାହାଣୀ ପଢନ୍ତୁ।
ଯଦି ଆପଣ ନିଜ ଗଳ୍ପ କିମ୍ବା କବିତା କୁ ଏମିତି ଅନଲାଇନ ରେ ସେୟାର କରିବାକୁ ଚାହୁଁଛନ୍ତି ତେବେ ତଳେ ଦିଆ ଯାଇଥିବା Whatsapp ଲିଙ୍କ୍ ରେ ନିଜ Article ପଠେଇ ପାରିବେ ।
Click Here and send your Article (Whatsapp Link)

ଏହି ଗଳ୍ପ କୁ ଅନ୍ୟ ମାନଙ୍କୁ ସେୟାର କରିବାକୁ ଚାହୁଁଛନ୍ତି ତେବେ Page ତଳକୁ Scroll କରନ୍ତୁ ଏବଂ Whatsapp Button ଉପରେ କ୍ଲିକ କରି ସେୟାର କରନ୍ତୁ ।
ଅନ୍ୟ କାହାଣୀ ପଢ଼ିବା ପାଇଁ ତଳେ ଦିଆ ଯାଇଥିବା Telegram Channel ର ଲିଙ୍କ୍ କୁ କ୍ଲିକ୍ କରି ଜଏନ କରନ୍ତୁ ।
Telegram Link

ପାଠକ ବନ୍ଧୁ କାହାଣୀ କୁ ପଢିବାରେ ସମୟ ଦେଇଥିବାରୁ ଆପଣକୁ ବହୁତ୍ ବହୁତ୍ ଧନ୍ୟବାଦ୍ ।

If you like this story so share to your friends, Thanking You.