Shimla Kullu and manali
Category Archives: Long Story
ତୋ ଅପେକ୍ଷାରେ..ଶେଷ
 |
| To Apekhyare |
ରିତୁ ମେରେଜ୍ ପୂର୍ବରୁ ସୁମିତ୍ ବଦଳରେ ଅନ୍ୟ ଏକ ପୁଅ କୁ ଭଲ ପାଉଥିଲେ । ତାପରେ ରିତୁ ର ପୂର୍ବ ପ୍ରେମିକ ବିଷୟରେ ସତ ଜାଣିବାକୁ ଇଚ୍ଛା ରଖିଲି। ଆକାଶ ଙ୍କ ମାଧ୍ୟମ ରେ ସେ ପ୍ରେମିକ ର ଫୋନ୍ ନମ୍ବର୍ ପାଇଲି ଏବଂ ତାଙ୍କ ସହ କଥା ହୋଇ ଯାହା ସବୁ ଜାଣିବାକୁ ପାଇଲି ସେସବୁ ଭାଇ ଙ୍କୁ ଜଣାଇଲି। ତାପରେ ଭାଇ ମଧ୍ୟ ରିତୁ ମେରେଜ୍ ପୂର୍ବରୁ ଯାହା ସବୁ କରିଥିଲା ସବୁ ସତ ସତ କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ । ଭାଇ ଙ୍କୁ ପଚାରିଲି ତମେ ଯଦି ସବୁ ସତ ଜାଣିଥିଲ ତେବେ ମୋତେ ଲୁଚେଇଲ କାହିଁକି ? ଭାଇ କହିଲେ ତୁ ଜାଣିଥିଲେ ରାଗି କି କାହା ଆଗରେ ମଧ୍ୟ କହିଦେଇଥାନ୍ତୁ । ଆଉ ତା ସ୍ବାମୀ ଯଦି ଏସବୁ ଜାଣେ ତେବେ ତାର ବୈବାହିକ ଜୀବନ ନଷ୍ଟ ହୋଇଯିବ । ସେଥି ପାଇଁ ମୁଁ ତୋତେ କହୁ ନଥିଲି ।
ଏତିକି ଶୁଣି ମୋର ମୁଣ୍ଡ କାମ କରୁ ନଥାଏ । ଏସବୁ ପରେ ମୁଁ ରିତୁ ଙ୍କ ସହ କଥା ହେବାକୁ ଈଛା କରିଲି । ସେ ଯଦି ସୁମିତ୍ ଙ୍କୁ ଭଲ ପାଉ ନଥିଲେ ତେବେ ମିଛ ପ୍ରେମ ର ଆଶ୍ଵାସନା ସୁମିତ୍ କାହିଁକି ଦେଇ ଆସୁଥିଲେ ? ଦିନେ ମୁଁ ସୁମିତ୍ ଙ୍କ ଅନୁମତି ନେଇ ରିତୁ ସହ କଥା ହେଲି । ରିତୁ ର କଥା ରୁ ଶୁଣି ପୁଣି ମୋ ମୁଣ୍ଡ ଖରାପ। ସେ କହିଲା ସେ ସତ ରେ ସୁମିତ୍ ଙ୍କୁ ଭୁଲି ସାରିଲେଣି ଏବଂ ରିତୁ ସୁମିତ୍ ସହିତ କଥା ହେବାକୁ ଚାହୁଁ ନଥିଲେ ମଧ୍ୟ ସୁମିତ୍ ତାଙ୍କ ସହ ବଧ୍ୟକତା ରୂପେ କଥା ହେଉଛନ୍ତି ଏବଂ ତାଙ୍କୁ ବହୁତ୍ ବିରକ୍ତ କରୁଛନ୍ତି। ବାରମ୍ଵାର କଲ୍ କରି ହଇରାଣ କରନ୍ତି।
ମୁଁ ମୁଣ୍ଡରେ ହାତ ଦେଇ ବସିଲି !! କଣ ଏ ସବୁ ଚାଲିଛି?? ସୁମିତ୍ ଦୋଷ ଦେବି ନା ରିତୁ କୁ ?? ନା ମୁଁ ନିଜେ ଦୋଷୀ ମୁଁ ପାଗଳ ସଦୃଶ୍ୟ ହୋଇଗଲି । ପୁଣି ଏକ ଘୋର ଦୁଃଖ ସମୟ ଭିତରକୁ ଗଲା ଭଳି ମୋତେ ଅନୁଭବ ହେଲା । ଯାତ୍ରା ଆଉ ନାଟକ ମାଧ୍ୟମରେ ରଙ୍ଗମଞ୍ଚ ରେ କାହାଣୀ ଦେଖିଥିଲି କିନ୍ତୁ ମୋ ଜୀବନର ରଙ୍ଗ ମଞ୍ଚ ସବୁଠୁ ଅଲଗା ଏବଂ ନିଆରା। ମୁଁ ମୋ ଭଲ ପାଇବା କୁ ହାସଲ କରିବା ପାଇଁ ଏବେ ମଧ୍ୟ ଜିବନ ଯୁଦ୍ଧରେ ହାର ମାନିନୀ । ଜାଣିନି କଣ ହେବ ଆଗକୁ ? କଣ ଅଛି ମୋ ଭାଗକୁ ? କେତେ ଦୁଃଖ ବଦଳରେ ଆଉ କେତେ ସୁଖ ମୋ ଭାଗ୍ୟରେ ଅଛି ତାହା ମଧ୍ୟ ମୋତେ ଅଜଣା । ଆଜି ମଧ୍ୟ ସୁମିତ୍ ମୋ ସହ ପ୍ରେମ ସମ୍ପର୍କ ରେ ଅଛନ୍ତି । କେବେ କେବେ ସୁମିତ୍ ଙ୍କୁ ରିତୁ କଥା ମନେ ପଡିଲେ ସେ ମତେ ଉପେକ୍ଷା କରି କୁହନ୍ତି । ସେତେବେଳେ ମୁଁ ହସ ର ଚେହେରା ଦେଇ ଭିତରେ ବହୁତ୍ କାନ୍ଦେ । ହୃଦୟ କୁ ତ ବହୁତ୍ ବାଧେ । କଷ୍ଟ ହୁଏ କିନ୍ତୁ ସୁମିତ୍ କୁ ଜଣାଇ ବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରେ ନାହିଁ କି ତାଙ୍କୁ ଅନୁଭବ ହେବାକୁ ଦିଏ ନାହିଁ । ଏତେ ସବୁ କଥା ଜାଣିବା ପରେ ମଧ୍ୟ ମୁଁ ତାଙ୍କୁ ଖୁସି ଦେବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଛି ।
ସେ ରିତୁ କୁ ତ ଭୁଲି ପାରୁନାହାଁନ୍ତି ବୋଲି କହି ଦିଅନ୍ତି କିନ୍ତୁ ସେ କେବେ ଚେଷ୍ଟା କରନ୍ତି ନାହିଁ ଯେ ମୋତେ କେତେ କଷ୍ଟ ହୁଏ ?? କିଏ ଭଲ ! ଆଉ କିଏ ଖରାପ! ସେ ବିଷୟରେ ମୁଁ ସୁମିତ୍ ଙ୍କୁ ସବୁ ସତ କହିବାକୁ ଚାହେଁ କିନ୍ତୁ ପୁଣି ଫେରି ଆସେ । କାରଣ ସୁମିତ୍ ବର୍ତ୍ତମାନ ନିଜ ଜୀବନରେ ଆଗକୁ ବଢିବା ପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା ରେ ଲାଗି ପଡିଛନ୍ତି ଏବଂ ମୁଁ ମଧ୍ୟ ଚାହେଁ ସେ ସଫଳ ହୁଅନ୍ତୁ। ଯଦି ମୁଁ ସତ କହିଦିଏ ତେବେ ମଧ୍ୟ ସେ ମୋ ଠାରୁ ଅଧିକା ରିତୁ ଙ୍କୁ ବିଶ୍ୱାସ କରନ୍ତି ।
ଏହା ଥିଲା ଗତ କିଛି ମାସ ତଳର ଘଟଣା । ବର୍ତ୍ତମାନ ସେ ଧିରେ ଧିରେ ବଦଳିବା ରେ ଲାଗିଛନ୍ତି । ମୋ ଜୀବନରେ ପୁଣି ଏକ ନିବିଡ ପ୍ରେମ ସଂପର୍କ ର ନୂଆ ବସନ୍ତ ଋତୁର ଆଗମନ ହୋଇଛି । ସେ ଧିରେ ଧିରେ ରିତୁ କୁ ଭୁଲିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଛନ୍ତି । ମୁଁ ମଧ୍ୟ ତାହା ଚାହେଁ ସେ ମୋ ଜୀବନ କୁ ଫେରି ଆସନ୍ତୁ ଏବଂ ମୋ ପ୍ରେମ କୁ ସମ୍ମାନ ଦିଅନ୍ତୁ ।
ଚେଷ୍ଟା ଚାଲିଛି ଯେତେ ଦିନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଏ ଦେହରେ ଜୀବନ ଅଛି ସେତେ ଦିନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମୋ ପ୍ରେମ କୁ ହାସଲ କରିବା ପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା କରିବି। ଆଉ ଯେଉଁ ଦିନ ହାରିଯିବି ବୋଧ ହୁଏ ସେଦିନ ଦୁନିଆ ରୁ ପୂଜା ର ନାମ ଏବଂ ଏ ଶାଶ୍ଵତ ପ୍ରେମ ସବୁ ଦିନ ପାଇଁ ଲିଭିଯିବ । ଅପେକ୍ଷା କରିଛି କିଛି ଭଲ ହେବାର ଆଶା ମଧ୍ୟ ଅଛି । ଏହି ଭଳି ଭାବେ ଆମ ସମ୍ପର୍କ ର ଗାଡି ଚାଲିଛି ଆଗକୁ କଣ ହେବ ମୁଁ ମଧ୍ୟ ଜାଣିନି କେବଳ ମୋ ଭଲ ପାଇବା କୁ ମୁଁ ବିଶ୍ୱାସ କରି ଚାଲିଛି। ଆଶା ଏବଂ ବିଶ୍ୱାସ ଅଛି ମୋ ସୁମିତ୍ ଉପରେ ସେ ନିଶ୍ଚୟ ବଦଳିବେ ଏବଂ ଆଗାମୀ ଭବିଷ୍ୟତ ରେ ସବୁ କିଛି ଠିକ୍ ହୋଇଯିବ ଏବଂ ମୋତେ ଗ୍ରହଣ କରିବେ ।
ଏହି କାହାଣୀ ପୂଜା ଙ୍କ ହୃଦୟରୁ ବର୍ଣ୍ଣିତ…….
ପୂଜା ବିଷୋୟୀ (ଲେଖିକା)
-
ଲେଖନୀ କଳା ଏବଂ ସମ୍ପାଦନ ପାଇଁ ମୋ ଘନିଷ୍ଠ ବନ୍ଧୁ ସୁନିତା କୁମାରୀ ପ୍ରଧାନ ଙ୍କୁ ଅଶେଷ ଅଶେଷ ଧନ୍ୟବାଦ ।
-
ଏହି କାହାଣୀର ପଠନ ପରେ କିଛି ମୂଲ୍ୟବାନ ବାକ୍ୟ ସହିତ କମେଣ୍ଟ ବକ୍ସ ରେ ମତାମତ ଦେବାକୁ ଅନୁରୋଧ।
-
Bhuyansblog.com ସଂସ୍ଥାପକ ଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଅଶେଷ ଅଶେଷ ଧନ୍ୟବାଦ ଏହି କାହାଣୀକୁ ସ୍ଥାନ ଦେଇ ଥିବାରୁ ।
If the contents are helpful to share them with your friends, Thanking You.
Share Now:
ତୋ ଅପେକ୍ଷାରେ..3
 |
| To Apekhyare..3 |
ପୁଣି ଭାବିଲି ନିଜକୁ ଲୀନ କରି ଦୁନିଆ ଆଗରେ କଳଙ୍କ ର ନାମ ନେଇ ମୋ ବାପା ମା ଙ୍କ ନାମ କାହିଁକି ଖରାପ କରିବି। ମୋ ପାଇଁ ମୋ ପରିବାର କୁ ଟାହି ଟାପରା ଶିକାର ହେବାକୁ କାହିଁକି ସୁଯୋଗ ଦେବି। କିଛି ଦିନ ଏମିତି ବିତିଗଲା। ଏହି କିଛି ଦିନ ଭିତରେ ମୋତେ ସୁମିତ୍ ବହୁତ୍ ଥର କଲ୍ କରିଛନ୍ତି କିନ୍ତୁ ମୋ ଦୁଃଖର ତିଳେ ମାତ୍ର ଅନୁଭବ ତାଙ୍କୁ ଜଣା ପଡ଼ିଲା ନାହିଁ। ସବୁଦିନ ଭଳି ଦିନେ ମୋ ଜୀବନରେ ନୂଆ ପରିବର୍ତ୍ତନ ଆସିଲା। ରାତି ପାହି ସକାଳ ହେଲା ପରେ ନୂଆ ସୂର୍ଯ୍ୟ କିରଣ ର ଆଲୋକ ପରି ମୁଁ ମଧ୍ୟ ମୋ ମନକୁ ବୁଝେଇ ଦେଲି । ଭାବିଲି ଭଗବାନ ଙ୍କ ପାଖେ ଯାଇ ନିଜ ଦୋଷ କୁ ସ୍ବୀକାର କରି ମୋ ଅତୀତ କୁ ଭୁଲିଯିବି ବୋଲି ଶପଥ କରି ଆସିବି । କିନ୍ତୁ ସବୁ ଓଲଟା ହୋଇଗଲା ପୁଣି ସେ ସୁମିତ୍ ଙ୍କ ଗୁଲୁ ଗୁଲିଆ ଚେହେରା ମୋ ଆଖି ଆଗରେ ନାଚି ଉଠିଲା। ଭଗବାନ ଙ୍କ ପାଖକୁ ଗଲି ନାହିଁ। ନିଜକୁ ଏମିତି ବଦଳେଇବା ଚେଷ୍ଟାରେ ଲାଗି ପଡ଼ିଲି।
ସେତେବେଳେ ମୁଁ ଅନୁତାପ କରିଲି ଯେ । ଭଗବାନ ସବୁ ଜାଣନ୍ତି । ସେ ଭଲ ପାଇବା ହେଉ ଅବା ଧୋକା ହେଉ, ତାଙ୍କ ନିକିତିରେ ସମସ୍ତଙ୍କ ସୁଖ ଏବଂ ଦୁଃଖ ସମତୁଲ କରି ରଖିଥାନ୍ତି । ଦିନେ ମୁଁ ସୁଶାନ୍ତ ଙ୍କ ସହ ଏମିତି ଧୋକା କରିଥିଲି । ସେଥିପାଇଁ ଆଜି ମୋ ସହିତ ଏମିତି ହେଲା । ଆଉ ବେଳେ ବେଳେ ଭାବେ ସୁଶାନ୍ତ ଙ୍କ ପ୍ରତି ସେତେ ଭଲ ପାଇବା ନଥିଲା କିନ୍ତୁ ମୁଁ ସୁମିତ୍ କୁ ଛୋଟ ବେଳୁ ହିଁ ଭଲ ପାଇ ଆସିଛି। ତେବେ ମୋ ଭଲ ପାଇବା କୁ ଭଗବାନ କାହିଁକି ଚିହ୍ନି ପାରିଲେ ନାହିଁ ଏବଂ ମୋ ସହିତ କାହିଁକି ଏମିତି ହେଉଥିଲା। ସତ କହେ ମୁଁ ସୁମିତ୍ ଙ୍କୁ ଛାଡି ରହି ପାରୁ ନଥିଲି ।
ପୁଣି ପହଞ୍ଚିଲି ସୁମିତ୍ ପାଖରେ ମୋ ଭଲ ପାଇବା ଆଶା ନେଇ । ତାଙ୍କୁ ପ୍ରଶ୍ନ କରିଲି ? ସେ ଉତ୍ତର ରେ ସର୍ତ୍ତ ରଖି କହିଲେ ଯେ ସେ ରିତୁ ଙ୍କୁ ଏବେ ଯେମିତି ଭଲ ପାଉଛନ୍ତି ଆଗକୁ ମଧ୍ୟ ସେ ଭଲ ପାଇବେ। ଆଉ ସେ ସ୍ଥାନ ମୁଁ ଆଉ କାହାକୁ ଦେଇନି ଅବା ଆଗକୁ କାହାକୁ ଦେଇ ପାରିବି ନାହିଁ । ପୁଣି ଏହି କଥା ର ଶେଷରେ ମୋତେ କଷ୍ଟ ଅନୁଭବ ହେଲା । ଭାବିଲି, ସମସ୍ତେ କୁହନ୍ତି ପ୍ରଥମ ପ୍ରେମ କେହି କେବେ ଭୁଲି ପାରିନି ଅବା ଭୁଲି ପାରିବ ନାହିଁ। ସୁମିତ୍ ଯଦି ରିତୁ ପ୍ରତି ପ୍ରଥମ ପ୍ରେମ ଥିଲା ତେବେ ମୋର ମଧ୍ୟ ସୁମିତ୍ ପ୍ରତି ପ୍ରଥମ ପ୍ରେମ ଥିଲା ମୁଁ ଅବା କେମିତି ଭୁଲିଥାନ୍ତି । ସମାଧାନ ର ରାସ୍ତା ଖୋଜି ଖୋଜି ମୁଁ ମୋ ପ୍ରଥମ ପ୍ରେମ କୁ ହାସଲ କରିବା ପଥରେ ସଫଳ ହେବି ବୋଲି ମୁଁ ମୋ କାମରେ ଲାଗି ପଡ଼ିଲି।
ମୁଁ ଖବର ବାହାର କରି ଜାଣିଲି ଯେ ରିତୁ ମଧ୍ୟ ସୁମିତ୍ କୁ ସେତିକି ଭଲ ପାଉଛି । ମୋତେ ସନ୍ଦେହ ହେଲା । ସତ୍ୟାସତ୍ୟର ପୃଷ୍ଟି କରିବା ପାଇଁ ମୁଁ ସୁମିତ୍ ଙ୍କୁ ଅନୁରୋଧ କରିଲି ଯେ ରିତୁ ନିଜ ସ୍ବାମୀ ସହ ଖୁସି ରେ ଅଛନ୍ତି ତେବେ ତୁମେ ତାଙ୍କ ଜୀବନରୁ ଦୂରେଇ ଯାଇ ରିତୁ କୁ ଭୁଲିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁନ କାହିଁକି। ହେଲେ ମୋ ଅନୁରୋଧ ବେକାର ଗଲା । ସୁମିତ୍ ମାନିବାକୁ ନାରାଜ ଥିଲେ ଏବଂ କହିଲେ ରିତୁ ମେରେଜ୍ ପରେ ମଧ୍ୟ ମୋ ସହ କଥା ହେଉଛନ୍ତି ତାହାର ଅର୍ଥ ସେ ମତେ ଭୁଲି ପାରିନାହାଁନ୍ତି । କିନ୍ତୁ ସତ ଟା ଆଉ କିଛି । ରିତୁ ଯେବେ ଆମ ଗାଁ ରୁ ଫେରି ଯାଇଥିଲା ତା ପର ଠାରୁ ସେ ସୁମିତ୍ ଙ୍କୁ ଭୁଲି ଯାଇଥିଲେ । ହେଲେ ସୁମିତ୍ ତାଙ୍କୁ ଭୁଲି ପାରୁ ନଥିଲେ । ଏମିତି କି ସୁମିତ୍ ମୋ ସହ ଯୁକ୍ତି କରି ରିତୁ ସହ କଥା ହେଉଥିବା ର କଲ୍ ହିଷ୍ଟ୍ରି ର ଗୋଟିଏ ସ୍କ୍ରିନ୍ ସର୍ଟ୍ ମଧ୍ୟ ଦେଲେ । ମୋତେ ଚକ୍ରବ୍ୟୁହ ରେ ରହିଲା ଭଳି ଅନୁଭବ ହେଲା। କଣ ହେଉଛି ଏ ସବୁ। କିଏ ସତ କହୁଛି ଆଉ କିଏ ମିଛ ?? ସ୍କ୍ରିନ୍ ସର୍ଟ୍ ଦେଖି ମୁଁ ଭାବିଲି ନା ଯେଉଁ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସତକୁ ଖୋଜି ବାହାର କରିନି ସେ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମୁଁ ଚୁପ୍ ବସିବି ନାହିଁ ।
ରିତୁ ହେଉଛି ମୋ ବଡ଼ ମା ଙ୍କ ଗାଁ ର ଝିଅ । ମୋ ମନ ରେ ଉଙ୍କି ମାରିଥିବା ପ୍ରଶ୍ନ ର ଉତ୍ତର ପାଇଁ ମୁଁ ମୋ ବଡ଼ ମା ଙ୍କ ପୁଅ ଭାଇ ଙ୍କୁ ରିତୁ ବିଷୟ ରେ ପଚାରିଲି । ସେ ଆମ ଗାଁ ରୁ ତାଙ୍କ ଗାଁ କୁ ଗଲା ପରେ କଣ କଣ ସବୁ ହୋଇଛି ସେ ବିଷୟରେ ସେ ଖବର ବାହାର କରି ମୋତେ ରିତୁ ବିଷୟ ରେ ଅଧା କଥା କହିଲେ ଆଉ ଅଧା କଥା ଲୁଚେଇଲେ। ମୋ ମନ ରେ ପୁଣି ସନ୍ଦେହ ଜାତ ହେଲା ତେଣୁ ଭାଇ ଙ୍କୁ ବାଧ୍ୟ କରି ପଚାରିବା ପରେ ମଧ୍ୟ ସେ ସେତେବେଳେ କହିଲେ ନାହିଁ । ତେଣୁ ମୁଁ ଅନ୍ୟ ଉପାୟ ପାଇଁ ଚିନ୍ତା କରିଲି। ସେହି ଗାଁ ର ଅନ୍ୟ ଜଣେ ସାଙ୍ଗ ( ଆକାଶ) ତାଙ୍କୁ ଖବର ବାହାର କରିବା ପାଇଁ ଅନୁରୋଧ କରିଲି । ସେ ଖୋଜ ଖବର ବାହାର କରି ଯାହା କହିଲେ ମୁଁ ବିଶ୍ୱାସ କରିପାରିଲିନି । ଆକାଶ ଙ୍କ ଉପରେ ରାଗିଲି ଏବଂ କହିଲି ଯେ ଗୋଟିଏ ଝିଅ ବିଷୟ ରେ ଭଲ ଭାବରେ ରେ ଖବର ବାହାର କର ତାପରେ କୁହ । ମିଛ ଆରୋପ ଲଗାଇବା ଠିକ୍ ନୁହଁ। ଆକାଶ ମୋ ଉପରେ ରାଗି କି କହିଲେ ଯାହା ସତ ମୁଁ ତାହା କହିଲି ତମ ଇଛା ତମେ ବିଶ୍ୱାସ କରିଲେ କର ନଚେତ୍ ନାହିଁ ।
If the contents are helpful to share them with your friends, Thanking You.
Share Now:
ତୋ ଅପେକ୍ଷାରେ..2
 |
| ତୋ ଅପେକ୍ଷାରେ …2 |
+3 ରେ ପହଞ୍ଚିଲା ପରେ ମଧ୍ୟ ମୁଁ ସୁମିତ୍ ଙ୍କ ଭଲପାଇବା ଆଶା ର ଅପେକ୍ଷା ରେ ରହିଲି। +2 ଅପେକ୍ଷା +3 ରେ ଆମ ଦୁଇ ଜଣଙ୍କୁ ମିଶିବାକୁ ପର୍ଯ୍ୟାପ୍ତ ସମୟ ମିଳିଲା। ମୋର କ୍ଲାସ୍ ସରିବା ସହିତ ସୁମିତ୍ ଙ୍କ କ୍ଲାସ୍ ମଧ୍ୟ ସରିଯାଉଥିଲା। ବେଳେବେଳେ ଠିକ୍ ସମୟ ରେ ଗେଟ୍ ବାହାରକୁ ଯଦି ଆସୁ ତେବେ ଏକାଠି ହୋଇ ଘରକୁ ଫେରୁ ଥିଲୁ। ପ୍ରକୃତ କଥା ଟି ହେଲା ମୁଁ ସବୁବେଳେ ଚାହୁଁଥିଲି କି ଆମେ ଦୁହେଁ ମିଶି କଲେଜ୍ ରୁ ଏକା ସାଙ୍ଗରେ ଘରକୁ ଫେରୁ ଏବଂ ସେମିତି ବେଳେ ବେଳେ ହିଁ ହେଉଥାଏ । ଯେଉଁଦିନ ଆମେ ଦୁହେଁ ମିଶି ଘରକୁ ଫେରୁ ମୋତେ ବହୁତ୍ ଖୁସି ଅନୁଭବ ହେଉଥାଏ। ଫେରିବା ସମୟରେ ରାସ୍ତା ରେ ସାଇକେଲ ଚଲେଇ ଚଲେଇ କଥା ହେବାର ମଜା ହିଁ ଅଲଗା ଥିଲା। ମୋର ପାଠ ପଢା ତ କମ୍ କିନ୍ତୁ ସୁମିତ୍ ଙ୍କ ଭଲ ପାଇବା ଅପେକ୍ଷାରେ ବହୁତ୍ ସମୟ ବିତାଉ ଥିଲି। ଏମିତି ବହୁତ୍ ଦିନ ବିତିଗଲା ମାତ୍ର ମୋ ମନରେ ଥିବା ଇଚ୍ଛା କୁ ସୁମିତ୍ ଆଗରେ ପରିପ୍ରକାଶ କରି ପାରିଲି ନାହିଁ । +3 ମଧ୍ୟ ସରି ବାକୁ ଲାଗିଲା ।
ଦେଖୁ ଦେଖୁ ଏମିତି ଦିନ ଆସିବ ବୋଲି ମୁଁ ଭାବି ନଥିଲି । ହଠାତ୍ 23 ମାର୍ଚ୍ଚ ୨୦୨୦ ରେ ପୁଣି ସୁମିତ୍ ଏବଂ ମୋର ମନ ପୁଣି ଥରେ ମିଶିବାକୁ ଲାଗିଲା ତାହା ପୁଣି ସୋସିଆଲ ମିଡ଼ିଆ ମାଧ୍ୟମରେ । ଧୀରେ ଧୀରେ ଆମର କଥା ବଢ଼ିବାକୁ ଲାଗିଲା। ଦୁହେଁ ଅତି କ୍ଳୋଜ ହେବାକୁ ଲାଗିଲୁ। ସୁମିତ୍ ମତେ ତାଙ୍କର ସବୁ ସିକ୍ରେଟ୍ କଥା କହୁଥିଲେ ଆଉ ମୁଁ ବି ତାଙ୍କୁ ମୋ ମନ କଥା କହୁଥିଲି । ଏବଂ ସୁମିତ୍ ମଧ୍ୟ ଜାଣିବାକୁ ପାଇଲେ ଯେ ମୁଁ ତାଙ୍କୁ ଭଲ ପାଏ ବୋଲି । ସୁମିତ୍ ଆଉ ମୁଁ ଧିରେ ଧିରେ ନିକଟତର ହେବାକୁ ଲାଗିଥିଲୁ।
ମୁଁ ସୁମିତ୍ ଙ୍କୁ ଯେତିକି ଭଲ ପାଉଥିଲି ତାର ସମାନ ଭାର ରେ ସୁମିତ୍ ମଧ୍ଯ ରିତୁ କୁ ସେତିକି ଭଲ ପାଉଥିଲେ। ଏଠି ଏକ ତ୍ରିକୋଣିଆ ଲଭ୍ ଷ୍ଟୋରି ର ଆରମ୍ଭ ହୋଇଗଲା । କିନ୍ତୁ ଅଜବ କଥା ହେଲା ଯେ, ରିତୁ ର ମେରେଜ୍ ହୋଇଯାଇଥିଲା ପରେ ମଧ୍ୟ ସୁମିତ୍ ରିତୁ କୁ ଭୁଲି ପାରୁନଥିଲେ ଏବଂ ସୁମିତ୍ ରିତୁ ଙ୍କ ସହ ଫୋନ୍ ରେ କଥା ବାର୍ତ୍ତା ହେଉଥିଲେ । ରିତୁ ର ମେସେଜ ଆସିଲେ ସୁମିତ୍ ଯେମିତି ଖୁସିରେ ପାଗଳ ହୋଇ ଯାଉଥିଲେ । ଏସବୁ ମୁଁ ଯେତେବେଳେ ଦେଖେ ମୋତେ ବହୁତ୍ କଷ୍ଟ ଅନୁଭବ ହୁଏ କିନ୍ତୁ ସବୁ ଜାଣି ମଧ୍ୟ ଚୁପ୍ ରହୁଥିଲି ଭାବିଲି ସୁମିତ୍ ଙ୍କ ମନ ଆଜି ନହେଲେ କାଲି ନିଶ୍ଚୟ ବଦଳିବ। ଏହି କଷ୍ଟ ଅନୁଭବ ପରେ ମୁଁ ଭାବିଲି ପ୍ରପୋଜ୍ କରିବି ନାହିଁ ଏବଂ ସୁମିତ୍ ଙ୍କ ଠାରୁ ଦୂରେଇ ରହିବି । ଯଦି ସେ ମୋତେ ପ୍ରକୃତ ଭଲ ପାଉଛନ୍ତି ତେବେ ସେ ମୋ ପାଖକୁ ନିଶ୍ଚୟ ଫେରିବେ। ଭାବେ କଣ କହି ବୁଝେଇବି ତାଙ୍କୁ। ବେଳେବେଳେ ଭାବେ ସୁମିତ୍ ଏବଂ ରିତୁ ଙ୍କ ମଝିରେ ଆଉ ଆସିବି ନାହିଁ । ଏହି ଦୁହିଙ୍କ ଜୀବନରୁ ଦୂରେଇ ଯିବି ।
ଠିକ୍ ସେ ସମୟ ରେ ସୁଶାନ୍ତ ବୋଲି ଅନ୍ୟ ଜଣେ ଚରିତ୍ର ଯିଏ ମୋତେ କଲେଜ୍ ସମୟରୁ ଭଲ ପାଉଥିଲା ସେ ମୋତେ ପ୍ରପୋଜ୍ କରିଲେ। ସୁମିତ୍ ଙ୍କୁ ଭୁଲି ପାରୁନଥିଲି କି ସୁଶାନ୍ତ ଙ୍କୁ ଗ୍ରହଣ କରିପାରୁନଥିଲି। କିନ୍ତୁ ସୁଶାନ୍ତ ର ବାଧ୍ୟକତା ଏବଂ ତାର ମୋ ପ୍ରତି ନିବିଡ ଭଲ ପାଇବା ଦେଖି ମନା କରିବି ନା ହଁ କରିବି ଭାବି ତାର ପ୍ରପୋଜ୍ କୁ ଗ୍ରହଣ କରିଲି। ତାର ପ୍ରପୋଜ୍ କୁ ହଁ କରିଲି ସତ ମୋ ମନ କେବଳ ସୁମିତ୍ ପାଖରେ ଥାଏ। ଭାବିଲି ସୁଶାନ୍ତ ଙ୍କ ଭଲ ପାଇବା ଗ୍ରହଣ କରି ସୁମିତ୍ ଙ୍କୁ ଭୁଲି ଯିବି । ହେଲେ ମୋ ପକ୍ଷେ ସୁମିତ୍ ଙ୍କୁ ଭୁଲିବା ଅସମ୍ଭବ ହେଲା । ପୁଣି ଭାବିଲି ସୁମିତ୍ ରିତୁ ସହ କଥା ହୁଅନ୍ତୁ କିନ୍ତୁ ସେ ମୋ ସହ ବିତେଇଥିବା ମୂଲ୍ୟବାନ ସମୟ ର ପ୍ରଭାବରେ ମୋ ପାଖକୁ ନିଶ୍ଚୟ ଫେରି ଆସିବେ ଏବଂ ସେ ମୋତେ ମୋ ଭଲ ପାଇବା କୁ ଚିହ୍ନିଵେ ।ଅନ୍ୟ ପକ୍ଷେ ସୁଶାନ୍ତ ସିନା ମୋତେ ଭଲ ପାଉଥିଲା ମୁଁ ତା ପ୍ରତି ସେତେ ସିରିଆସ ନଥିଲି। ସୁମିତ୍ ଙ୍କ ଠାରୁ ଦୂରରେ ରହିବା ପାଇଁ ଏମିତି ଏକ ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ନେଇଥିଲି ଯେ ସେ ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ପାଇଁ ବେଳେ ବେଳେ ମୋତେ ନିଜ ଉପରେ ଘୃଣା ବି ଲାଗୁଥିଲା । ମୁଁ ଏସବୁ ବାଧ୍ୟ ହୋଇ କରୁଥିଲି କେବଳ ସୁମିତ୍ ମୋ ପାଖକୁ ଫେରି ଆସନ୍ତୁ।
ଏମିତି କିଛି ଦିନ ପରେ ଭାବିଲି ସୁଶାନ୍ତ ସହ ଆଉ କଥା ହେବିନି । ଏମିତି କେତେଦିନ ମିଛ ଭଲ ପାଇବା ଆଉ ଛଳନା ଦେଖାଇ କାହିଁକି ସୁଶାନ୍ତ ଆଗରେ ମୁଁ ଦୋଷୀ ହେବି । ଧିରେ ଧିରେ କଥା ହେବା ମଧ୍ୟ ବନ୍ଦ କରିଦେଲି । କିଛି ଦିନ ପରେ ମୋ ସାଙ୍ଗ ମାନଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ମୁଁ ଶୁଣିବାକୁ ପାଇଲି ଯେ ସୁମିତ୍ ଆଉ ରିତୁ ବର୍ତ୍ତମାନ କଥା ହେଉନାହାଁନ୍ତି। କିନ୍ତୁ ସୁମିତ୍ ମୋ ସହିତ ପୁର୍ବ ଭଳି କଥା ହେଉଥିଲା। ସୁମିତ୍ ବଦଳି ଗଲେ ବୋଲି ମୁଁ ବହୁତ୍ ଖୁସି ହେଲି । ଆମ ପ୍ରେମ ପୁର୍ବ ଭଳି ନିବିଡ ହେଉ ସେ ଚେଷ୍ଟାରେ ମୁଁ ଲାଗି ପଡ଼ିଲି । ଆମର ପୁରୁଣା ଭଲ ପାଇବା ତାଜା ହେବାକୁ ଲାଗିଲା ଏବଂ ତା ପର ଠାରୁ ମୁଁ ସୁମିତ୍ କୁ ହରେଇବା ପାଇଁ ଚାହୁଁ ନଥିଲି। ଏହି ପ୍ରେମ ଗାଡି କୁ ସ୍ପିଡ୍ କରିବାରେ ମୁଁ ବହୁତ୍ ଜୋର୍ ଦେଲି ।
ହେଲେ ମୁଁ ଥିଲି ପାଗିଳୀ ମୋର ଭାବନା ସବୁ ଭୁଲ ଥିଲା। ସବୁ ପ୍ଲାନ୍ ଭଣ୍ଡୁର ହେବାର ମୋତେ ଜଳ ଜଳ ହୋଇ ଦେଖା ଯାଉଥିଲା । ମୋ ସହିତ ପ୍ରେମ ସମ୍ପର୍କ ଥିଲା ସତ ? ମାତ୍ର ତାହା କେବଳ ଦେଖାଣିଆ। ଦିନେ ମୁଁ ଜାଣିବାକୁ ପାଇଲି ଯେ ସେ ଦୁହେଁ ଏବେ ମଧ୍ୟ ପରସ୍ପରକୁ ଭଲ ପାଆନ୍ତି । ଏସବୁ ଶୁଣିଲା ପରେ ମୋ ପାଦ ତଳୁ ମାଟି ଖସିଗଲା । ମୋ ସହ ଧୋକା ହେଉଛି ବୋଲି ମୋତେ ଠିକ୍ ଅନୁଭବ ହେଲା। ମୋତେ ବହୁତ୍ କଷ୍ଟ ହେଲା । ବହୁତ୍ କାନ୍ଦିଲି । ନିଜକୁ ବହୁତ୍ ଘୃଣା କରିଲି। ହାତକୁ କଷ୍ଟ ଦେଇ କେତେ ଥର କାନ୍ଥ କୁ ପିଟିଛି ତାହା ଅଗଣତି । କେତେ ରାତି ଲୁହ ଭିଜା ଅନିଦ୍ରା କଟିଛି ତାହାର ହିସାବ ନାହିଁ। ଘରେ ଅଳ୍ପ ସନ୍ଦେହ ଶଦ୍ଦ ରେ ପଚାରିଲେ କିନ୍ତୁ କାହାକୁ ତାର ଆଭାସ ହେବାକୁ ଦେଲିନି। ଭୋକ ଲାଗୁଥିଲେ ମଧ୍ୟ ନିଜକୁ ଭୋକରେ ରଖି ବହୁତ୍ କଷ୍ଟ ଦେଇଛି । କାହାକୁ କହିବି ? କାହାକୁ ସୁଣେଇବି ମୋ ବିରହ ହୃଦୟର ବ୍ୟଥା !!! ଦିନେ ଇଚ୍ଛା ହେଲା ସବୁଦିନ ପାଇଁ ଲିନ ହୋଇଯିବି ଏହି ମୋହ ମାୟା ସଂସାର ରୁ…………
If the contents are helpful to share them with your friends, Thanking You.
Share Now:
ତୋ ଅପେକ୍ଷାରେ..୧
 |
| ତୋ ଅପେକ୍ଷାରେ ..1 |
ମୋ ଜୀବନ ର କିଛି ଅଭୁଲା ସ୍ମୃତି। ଯାହାକୁ କେବେ ଭୁଲି ପାରିବିନି କି ଭୁଲିବାକୁ ଚାହିଁଲେ ମଧ୍ୟ ଭୁଲି ହେବନି। ମୁଁ ଜାଣିଛି ଏହି ସ୍ମୃତି ମୋ ମନରୁ କେବେ ଲିଭିବ ନାହିଁ ଏବଂ ଏହା ସତ୍ୟ ଯେ ଏ ସ୍ମୃତି ସବୁ ଦିନ ମୋତେ ମନେ ପକେଇ ଦେଉଥିବ ଯେତେବେଳେ ସେମିତି କିଛି ପରିସ୍ଥିତି ଉତ୍ପନ୍ନ ହେବ । ଏହି ସ୍ମୃତି ରେ ମୋ ଖୁସି ସହିତ ଦୁଃଖ ଏବଂ ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ରୂପେ ଅଙ୍ଗାଅଙ୍ଗୀ ଭାବେ ଜଡ଼ିତ ଥିବା ଏକ ଅନନ୍ୟ ସ୍ମୃତି ।
ତେବେ ବିନା ସମୟ ନଷ୍ଟ ନ କରି ଆରମ୍ଭ କରିବା ପିଲା ଦିନରୁ ।
ଏହି କାହାଣୀ ରେ ତିନି ଜଣ ମୁଖ୍ୟ ଚରିତ୍ର ବିଷୟରେ ପଢ଼ିବାକୁ ପାଇବେ ଏବଂ ସେ ତିନି ଜଣକୁ ନେଇ ଏହି କାହାଣୀ ପ୍ରଥମ ରୁ ଶେଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଲମ୍ବି ଚାଲିଛି। ପ୍ରଥମ ଚରିତ୍ର ହେଲେ ପୁଜା, ମୁଁ ନିଜେ। ଦେଖିବାକୁ କେମିତି ତାହା ଆପଣ ଜାଣି ପାରିବେ। ମୋ ବାପା ମୋ ଚେହେରା କୁ ଦେଖି ପ୍ରତ୍ୟେକ କାମ ଆରମ୍ଭ କରିଲେ ସେ ସଫଳ ହୁଅନ୍ତି ବୋଲି କୁହନ୍ତି। ଘରେ କେହି ଯଦି କୁଣିଆ ଆସନ୍ତି ସେ ମୋ ସୁନ୍ଦରତା ବିଷୟରେ ଚର୍ଚ୍ଚା କରିବାକୁ ବିଳମ୍ବ କରନ୍ତି ନାହିଁ । ଏମିତି ରେ ମୁଁ ବହୁତ୍ ଲକି। ମୋ ବିଷୟରେ ଯଦି କହି ଚାଲିବି ତେବେ ପୁରା କାହାଣୀ ମୋର ହିଁ ହେବ । ଆଗକୁ ପଢ଼ିବା, ଦ୍ଵିତୀୟ ଚରିତ୍ର ଙ୍କ ବିଷୟରେ ସେ ହେଉଛି ରିତୁ । ଦେଖିବାକୁ ଯେତିକି ସୁନ୍ଦର୍ ସେତେ ଚାଲାକ୍ ଏବଂ ସେ ମୋର ଘନିଷ୍ଠ ବନ୍ଧୁ ମଧ୍ୟ । ତୃତୀୟ ଜଣକ ହେଲେ ଯାହାକୁ ମୁଁ ହୃଦୟରୁ ଆଜି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଭଲ ପାଇ ଆସିଛି ସେ ହେଉଛନ୍ତି ମୋର ମାଙ୍କଡ (ସୁମିତ୍)।
ଏହି କାହାଣୀ ପଞ୍ଚମ ଶ୍ରେଣୀ ରୁ ଆରମ୍ଭ ହୋଇ ଯାଇଥିଲା। ମୁଁ ଶ୍ରେଣୀ ର ଟପ୍ ଲେବେଲ୍ ର ଷ୍ଟୁଡେଣ୍ଟ୍ ନଥିଲି ସତ କିନ୍ତୁ ସୁମିତ୍ ସେ ଶ୍ରେଣୀ ରେ ଟପର୍ ଷ୍ଟୁଡେଣ୍ଟ୍ ଥିଲେ । ରିତୁ ମଧ୍ୟ ଆମ ଶ୍ରେଣୀରେ ପଢୁଥିଲା। ମୁଁ ସୁମିତ୍ ଙ୍କୁ ପଞ୍ଚମ ଶ୍ରେଣୀ ରୁ ମନ ଦେଇ ବସିଥିଲି କିନ୍ତୁ ମୁଁ ସୁମିତ୍ ଙ୍କୁ କହିପାରୁନଥିଲି। କାହିଁକି ନା ମୁଁ ଡରୁଥିଲି କାଳେ ସେ ମନା କରିଦେବେ । ଧୀରେ ଧୀରେ ସମୟ ବିତିବା ସହ ପଞ୍ଚମ ଶ୍ରେଣୀ ରୁ ଷଷ୍ଟ, ଷଷ୍ଟ୍ ରୁ ସପ୍ତମ ରେ ପହଞ୍ଚିଲୁ । ମୋ ମନ ରେ ଥିବା ସୁମିତ୍ ଙ୍କ ପ୍ରତି ଆଦର ଧୀରେ ଧୀରେ ଭଲପାଇବା ରେ ପରିଣତ ହେବାକୁ ଲାଗିଲା । କିନ୍ତୁ ସପ୍ତମ ଶ୍ରେଣୀ ରେ ମୁଁ ଜାଣିବାକୁ ପାଇଲି ସୁମିତ୍ ରିତୁ କୁ ଭଲ ପାଉଛନ୍ତି। ମୋର ଏତେ ଦିନର ଏକ ତରଫା ଭଲ ପାଇବା ଉପରେ ପୂର୍ଣ୍ଣଛେଦ ର ଆଭାସ ହେଉଥିଲା। ମୁଁ ପୁରା ଭାଙ୍ଗି ପଡ଼ିଲି । କାହାକୁ କହିବାକୁ ସାହାସ କରି ପାରୁନଥିଲି ଅବା କହିବି କେମିତି । ଏମିତି ପୁଣି ଚାଲିଲା ଆମ ପାଠପଢା ଏବଂ ସମସ୍ତେ ଅଷ୍ଟମ ଶ୍ରେଣୀ ରେ ପହଞ୍ଚିଲୁ।
ଏହି ସମୟ ରେ ରିତୁ ର ଅକସ୍ମାତ ଦୁର୍ଘଟଣା ଘଟିଲା। ରିତୁ ଆଈ ଘରେ ରହି ପଢୁଥାଏ ମାନେ ଆମ ଗାଁ ରେ। ସେହି ଦୁର୍ଘଟଣା ପରେ ସେ ନିଜ ଗାଁ କୁ ଫେରିଗଲା। ସେତେବେଳେ ସୁମିତ୍ ଙ୍କ ଭଲ ପାଇବା ରିତୁ ଙ୍କ ପ୍ରତି ବହୁତ ବଢ଼ି ଯାଇଥିଲ। ଏଠି ଅନ୍ୟ ଜଣେ ଚରିତ୍ର (ପିହୁ) ଯିଏ ସୁମିତ୍ ଆଉ ରିତୁ ଙ୍କୁ ଏକାଠି କରିବାରେ ସାହାଯ୍ୟ କରୁଥିଲା। ଏସବୁ ଜାଣିବା ପରେ ମୋ ନିଜ ଉପରେ ଏବଂ ଆଉ ମୋ ଭାଗ୍ୟ ଉପରେ ବହୁତ ଘୃଣା ଲାଗିଲା । ରିତୁ ଉପରେ କିମ୍ବା ସୁମିତ୍ ଉପରେ ରାଗିବାର ଅଧିକାର ନଥିଲା । କାହିଁକି ନା ସେମାନେ କେହିବି ଜାଣି ନଥିଲେ ଯେ ମୁଁ ସୁମିତ୍ ଙ୍କୁ ମନେ ମନେ ଭଲ ପାଉଥିଲି ବୋଲି। କିନ୍ତୁ ମତେ ସ୍ୱଳ୍ପ ଅନୁଭବ ହେଉଥିଲା ଯେ ଏ ସବୁ ରିତୁ ଜାଣିଛି ।
ରିତୁ ଏହି ଦୁର୍ଘଟଣା ପରେ ନିଜ ଗାଁ ରେ ରହି ପଢ଼ିବାକୁ ଲାଗିଲା। ସେତେବେଳେ ସୁମିତ୍ ଙ୍କ ଅବସ୍ଥା କଣ ଥିଲା ମୁଁ ଜାଣିନି କିନ୍ତୁ ରିତୁ ଗାଁ କୁ ଫେରିବା କଥା ଶୁଣି ଯେତିକି ମୁଁ ଖୁସି ଥିଲି ତାଠୁ ଅଧିକ ଦୁଃଖୀ ମଧ୍ଯ ଥିଲି । କାହିଁକି ନା ରିତୁ ମୋର ଘନିଷ୍ଠ ବନ୍ଧୁ ଥିଲା। ରିତୁ ଯିବା ପରେ କିଛି ଦିନ ଦୁଃଖ ଲାଗିଲା କିନ୍ତୁ ପୁଣି ମନ ବଦଳେଇ ପାଠ ପଢାରେ ଲାଗିଗଲି। ଅଷ୍ଟମ ରୁ ଦଶମ କେମିତି ହେଲା ଜଣାପଡ଼ିଲା ନାହିଁ କିନ୍ତୁ ମୋ ମନ ରେ ସୁମିତ୍ ଙ୍କ ପ୍ରତି ଭଲ ପାଇବା ସେମିତି ହିଁ ଥିଲା ।
ଦଶମ ଶ୍ରେଣୀ ପାସ୍ ହୋଇ +2 ରେ ପହଞ୍ଚିଲୁ । ମୋର ଆଉ ସୁମିତ୍ ଙ୍କ ଦେଖା ସାକ୍ଷାତ କମ୍ ହେବାକୁ ଲାଗିଲା। । କାରଣ ସୁମିତ୍ ତାଙ୍କ ସ୍ବପ୍ନ ପୂରଣ ପାଇଁ ବିଜ୍ଞାନ ବିଭାଗ ରେ ଯାଇ ଜଏନ କରିଥିଲେ ମାତ୍ର ମୁଁ କଳା ବିଭାଗ ରେ ଜଏନ କରିଲି। ସୁମିତ୍ ଙ୍କୁ ଦେଖିବାକୁ ବହୁତ୍ ଇଛା ଥିଲେ ମଧ୍ୟ ପ୍ରତ୍ୟେକ ସମୟରେ ସମ୍ଭବ ହେଉ ନଥିଲା । କେବେ କେମିତି ଦେଖିଲେ ଅଳ୍ପ କଥା ବାର୍ତ୍ତା ହେଉଥିଲୁ ତାହା ମଧ୍ୟ ସେତେ ବେଶୀ ସମୟ ପାଇଁ ନୁହଁ ମାତ୍ର ମୋତେ ସୁମିତ୍ ଙ୍କ କଥା ସବୁବେଳେ ମନେ ପଡୁଥାଏ। ଏମିତି ଏକ ତରଫା ଭଲ ପାଇବା କୁ ଜାବୁଡ଼ି ଧରି +2 ମଧ୍ୟ ଡେଇଁବାକୁ ଲାଗିଲା। ଇତି ମଧ୍ୟରେ ମୋତେ ବହୁତ୍ ଜଣ ପ୍ରପୋଜ୍ ମଧ୍ୟ କରିଥିଲେ ମାତ୍ର ମୁଁ କାହାର ପ୍ରପୋଜ୍ କୁ ଗ୍ରହଣ କରି ନଥିଲି କାରଣ ମୋ ମନ କେବଳ ସୁମିତ୍ ପାଖରେ ହିଁ ଥାଏ। କହି ପାରୁନଥିଲି ସତ ମୋର ବିଶ୍ୱାସ ଥିଲା ସେ ଦିନେ ନା ଦିନେ ମୋ ଭଲ ପାଇବା କୁ ଚିହ୍ନିବ ଏବଂ ମୋ ଭଲ ପାଇବା କୁ ସମ୍ମାନ ମଧ୍ୟ ଦେବ।
If the contents are helpful to share them with your friends, Thanking You.
Share Now:
ଅଧା ଗଢ଼ା ସମ୍ପର୍କ
ଅଧା ଗଢ଼ା ସମ୍ପର୍କ
Click the image for full story
ଅଧା ଗଢ଼ା ସମ୍ପhttps://youtube.com/shorts/ZAQAVsDTekQ?feature=shareର୍କ…1
ଅଧା ଗଢ଼ା ସମ୍ପର୍କ…2
ଅଧା ଗଢ଼ା ସମ୍ପର୍କ…3
ଅଧା ଗଢ଼ା ସମ୍ପର୍କ…Last
Share Now:
ଅଧା ଗଢ଼ା ସମ୍ପର୍କ1
 |
| ଅଧା ଗଢ଼ା ସମ୍ପର୍କ ପ୍ରଥମ |
ଏହି କାହାଣୀ କୁ ପଢ଼ିବା ପୂର୍ବରୁ ଆପଣଙ୍କୁ ବିନୀତ ଅନୁରୋଧ ଯେ “ଫେରିଆସ” କାହାଣୀ ଟିକୁ ପୁରା ପଢ଼ିବା ପାଇଁ। ତାପରେ ଏହି କାହାଣୀ ପଢ଼ିଲେ ଆପଣ ବୁଝିପାରିବେ। ଯଦି ପଢ଼ି ସାରି ଛନ୍ତି ତେବେ ଆଗକୁ ପଢ଼ନ୍ତୁ । ଫେରି ଆସ କାହାଣୀ ର ଶେଷ ରୁ ଏହି କାହାଣୀ ଟି ଆରମ୍ଭ ହୋଇଛି । ଉକ୍ତ କାହାଣୀ ର ଲିଙ୍କ୍ ଆପଣ ଏଠି Click କରି ପଢ଼ି ପାରିବେ ।
ତେବେ ଚାଲନ୍ତୁ ଆରମ୍ଭ କରିବା ଅଧା ଗଢା ସମ୍ପର୍କ….
ମଳୟ ଫେରି ଆସିଛି ଦିଲ୍ଲୀ । ମଳୟ ର କିଛି ବ୍ୟକ୍ତିଗତ କାମ ଯୋଗୁ ସେ ଫେରି ଆସିଥିଲା । ପ୍ରାୟ ୨ ଦିନ ପରେ ମଳୟ ଜଏନ କରିଛି ଅଫିସ ରେ । ଲଞ୍ଚ ବ୍ରେକ ପୂର୍ବରୁ ମଳୟ ତାର କାମ ସାରି ବସିଥାଏ। ଟିମ୍ ଲିଡର ମଳୟ ପାଖରେ ପହଁଚିଲା। କଣ ? ମଳୟ ଆଜି କାମ ସରିଗଲାଣି ??
ମଳୟ ହଁ କହିଲା ପରେ ଦୁହେଁ କେଣ୍ଟିନ ଯିବାକୁ ବାହାରିଲେ। ଟିମ୍ ଲିଡର ମଧ୍ୟ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷୀ, ତାଙ୍କୁ ସମସ୍ତେ ରିପିନ୍ ସାର୍ ବୋଲି ଡାକନ୍ତି ଏବଂ ସେ ବହୁତ୍ ସିନିଅର । ରିପିନ୍ ସାର୍ ମୁକେଶ ସହିତ ମଧ୍ୟ ଭଲ ସମ୍ପର୍କ କିନ୍ତୁ ମୁକେଶ ଅପେକ୍ଷା ମଳୟ ସହିତ ବହୁତ୍ କ୍ଲୋଜ ।
ଭୁବନେଶ୍ୱର ର ହାଲଚାଲ ପଚାରିଲା ପରେ ଘର କଥା ଏବଂ ଅନ୍ୟ କଥା ମଳୟ ସାର୍ କୁ କହିଲା। ରିପିନ୍ ସାର୍ ପଚାରିଲେ । ମଳୟ !! ସବୁ କଥା ତ କହିଲ କିନ୍ତୁ ତମ କଥା ତ କହିଲ ନାହିଁ। ମଳୟ କହିଲା ମୋ କଥା କିଛି ନାହିଁ ସାର୍। ରିପିନ୍ ସାର୍ କହିଲେ। ମୁଁ ଶୁଣିବାକୁ ପାଇଲି ଯେ ତମେ ମୁକେଶ ର ଭଉଣୀ କୁ ପସନ୍ଦ କରିଛ । ଏଠି ତ ବହୁତ୍ ଝିଅ ଥିଲେ କେହି ପସନ୍ଦ ହେଲେ ନାହିଁ। ମଳୟ ଅଳ୍ପ ହସି କହିଲା ନାହିଁ ସାର୍ ସେମିତି କିଛି ନାହିଁ। ଏମିତି ରେ ଓଡ଼ିଆଣୀ ଝିଅ ସମସ୍ତଙ୍କ ଠାରୁ ନିଆରା। ଓଡ଼ିଆ ଝିଅଙ୍କ ଭଲ ପାଇବା ଏବଂ ଚରିତ୍ର ବ୍ୟବହାର ଏହି ମାୟା ନଗରୀ ଝିଅ ଙ୍କ ଅପେକ୍ଷା ପବିତ୍ର ଏବଂ ଶାନ୍ତ ସରଳ।
ରିପିନ୍ ସାର୍ କହିଲେ, ହଁ ଏ ତ ସତ କଥା । ଆମ ଓଡ଼ିଆ ଝିଅ ସବୁଠୁ ଅଲଗା। ଏଠି ତ ଝିଅ ଙ୍କୁ ଚିହ୍ନିବାକୁ ହେଲେ ତୁମ ପକେଟ୍ ରେ ଟଙ୍କା ଥିବା ଦରକାର କିନ୍ତୁ ଓଡ଼ିଆ ଝିଅ କୁ ଚିହ୍ନିବାକୁ ହେଲେ ତୁମର ଭଲ ମନ ଟିଏ ଥିଲେ ବହୁତ୍ କିଛି। ମଳୟ କହିଲା ସେହି ମନ ଯୋଗୁ ତ ମୋତେ ମୁକେଶ ର ଭଉଣୀ ପସନ୍ଦ କରିଛି ।
ହଠାତ୍ ରିପିନ୍ ସାର୍ ଙ୍କ ଫୋନ୍ ବାଜି ଉଠିଲା । ରିପିନ୍ ସାର୍ କହିଲେ ତମେ ଲଞ୍ଚ କରି ଆସ । ମୋତେ HR ଡାକୁଛନ୍ତି ମୁଁ ପରେ କଥା ହେବି କିନ୍ତୁ ମୋତେ ସବୁ କହିବ, କହି ଚାଲିଗଲେ। ମଳୟ କୁ ଭୋକ ନଥାଏ। ସେ ଟେବୁଲ୍ ବସି ଭାବୁଥାଏ । ଭୁବନେଶ୍ୱର ରେ ବିତେଇ ଥିବା କିଛି ସମୟ ପାଖକୁ ସେ ଫେରିଗଲା…….
.
.
.
.
.
.
.
.
ସେଦିନ ମୁକେଶ ସହିତ ମଳୟ ଭୁବନେଶ୍ୱର ଆସି ପହଞ୍ଚିଲା। ମୁକେଶ ଅଧିକ ଦିନ ଛୁଟି ଆଣିଥାଏ କିନ୍ତୁ ମଳୟ କେବଳ ଗୋଟିଏ ସପ୍ତାହ ନେଇ ଆସିଥିଲା। ଗୋଟିଏ ଦିନ ତାର ମାମୁଁ ଘରେ ରହିଲା। ଦ୍ଵିତୀୟ ଦିନ ତା ଘରକୁ ସକାଳେ ଯାଇ ସନ୍ଧ୍ୟା ବେଳେ ଫେରି ଆସିଲା ମୁକେଶ ଘରକୁ । ମୁକେଶ ଘରେ ମଳୟ କୁ ପୁଅ ର ସମ୍ମାନ ମିଳିଲା । ସେଦିନ ରାତି ବିତିଗଲା ।
ତୃତୀୟ ଦିନ ସକାଳେ ମଳୟ ବାଥ୍ ରୁମ୍ କୁ ଯାଇଥାଏ । ବାଥରୁମ୍ ଫେରିବା ସମୟରେ ତାର ନଜର ଯାଇ ପଡ଼ିଲା ପ୍ରିୟଙ୍କା ଉପରେ । ପ୍ରିୟଙ୍କା ଗୋଟିଏ ହାତରେ ବ୍ରସ୍ କରୁଛି ଆଉ ଗୋଟିଏ ହାତରେ ମୋବାଇଲ୍ ଦେଖିବାରେ ଲାଗିଛି । ସେ ମୋବାଇଲ୍ ତାର ନୁହଁ । ସେ ମୋବାଇଲ୍ ଥିଲା ମଳୟ ର । ମଳୟ ବାହାରକୁ ଆସିଲା । କେବଳ ଗୋଟିଏ ଟାୱେଲ ପିନ୍ଧି ବାହାରକୁ ଆସିଛି । ଅଳ୍ପ ଲଜ୍ଜା ଅନୁଭବ ପରେ ସେ ପ୍ରିୟଙ୍କା କୁ କହିଲା ଯେ ତମେ ଅଳ୍ପ ସାଇଡ ହେବ ?? ମୁଁ ରୁମ୍ କୁ ଯାଇଥାନ୍ତି। ଏତିକି ଶୁଣି ପ୍ରିୟଙ୍କା ମଳୟ ର ମୋବାଇଲ୍ କୁ ମଳୟ କୁ ଦେଇ କହିଲା ତମ ଫୋନ୍ ଆସିଥିଲା। ତୁମ ବାପା ଫୋନ୍ କରିଥିଲେ । ମୁଁ କହିଲି ଗାଧୋଇବାକୁ ଯାଇଛନ୍ତି ବୋଲି । ଏତିକି ଶୁଣି ମଳୟ ଅଳ୍ପ ରାଗ ସହିତ ଦୁଃଖୀ ହୋଇଗଲା ଏବଂ ମୋବାଇଲ୍ ନେଇ ରୁମ୍ ଭିତରକୁ ଚାଲିଗଲା।
ରୁମ୍ ଭିତରକୁ ଗଲା ପରେ ମଳୟ ମୋବାଇଲ୍ ଖୋଲି ଦେଖିଲା ଯେ ପ୍ରିୟଙ୍କା ତାର ମୋବାଇଲ୍ ରେ କଣ ଦେଖୁଥିଲା ?? ସେ ଦେଖିଲା ଯେ ସେ ମଳୟ ର ଫୋଟୋ କୁ ଦେଖୁଥିଲା । ମଳୟ ନିଜ ୱାଲପେପର ରେ ତାର ଫୋଟୋ କୁ ରଖିଥିଲା । ମଳୟ ଏତେ ଚିନ୍ତା ନ କରି ବ୍ରେକଫାଷ୍ଟ କରିବା ପାଇଁ ବାଇକ୍ ନେଇ ବାହାରି ଗଲା ଛକ ରେ ଥିବା ବାବୁ ଦୋକାନ କୁ । ସେଠୁ ଫେରିଲା ବେଳେ ଘର ପାଇଁ ମଧ୍ୟ କିଛି ବ୍ରେକଫାଷ୍ଟ୍ ନେଇ ଆସିଥିଲା।
ମଳୟ ଯେତେବେଳେ ଘରକୁ ଫେରିଲା ସେ ସିଧା ମୁକେଶ ରୁମ୍ କୁ ଗଲା ସେଠୀ ସେ ପ୍ରିୟଙ୍କା କୁ ଦେଖିଲା । ପ୍ରିୟଙ୍କା ମୁକେଶ ର ଟି ସାର୍ଟ ପିନ୍ଧି ବସି ଝିଅ ସହିତ ଗେଲ ହେଉଛି। ମଳୟ କୁ ଟିକେ ଅଡ଼ୁଆ ଲାଗିଲା। ସେ ପ୍ରିୟଙ୍କା କୁ ପଚାରିଲା । ୟେ ତ ମୁକେଶ ର ଟି ସାର୍ଟ। ତମେ କାହିଁକି ପିନ୍ଧିଚ?? ପ୍ରିୟଙ୍କା କହିଲା ତାର ସବୁ ଟି ସାର୍ଟ ମୁଁ ଘରେ ପିନ୍ଧେ। ଏତିକି ଶୁଣି ମୁକେଶ ଉଠି କହିଲା । ପ୍ରିୟଙ୍କା ତୁ ଯାଆ ଏଠୁ । ତାପରେ ପ୍ରିୟଙ୍କା ଝିଅ କୁ ନେଇ ସେଠୁ ଚାଲିଗଲା।
ମଳୟ ପଚରିଲା, କଣ ମହାରାଜ ଆଜି ଉଠିବ କି ନାହିଁ ? ମୁକେଶ କହିଲା। ତୁ ଆଜି ଶୀଘ୍ର ଉଠିଗଲୁ ଯେ । ମଳୟ କହିଲା, ରାତି ଯାକ ନିଦ ନାହିଁ ରେ । ମୁକେଶ ପଚାରିଲା କଣ ହେଲା କି ??
ମଳୟ କହିଲା ସେ ବାପା ଙ୍କ କଥା !!!
If the contents are helpful to share them with your friends, Thanking You.
Share Now:
ଅଧା ଗଢ଼ା ସମ୍ପର୍କ2
 |
| ଅଧା ଗଢ଼ା ସମ୍ପର୍କ ଦ୍ଵିତୀୟ |
ମୁକେଶ ପଚାରିଲା କଣ ହେଲା କି ? ଏବେ ତ ସବୁ ଠିକ୍ ହୋଇ ଯାଇଥିଲା । ମଳୟ କହିଲା କଣ ଠିକ୍ ରେ ?? ମୋ ମା ତ ମୋ ଜନ୍ମ ପରେ ଛାଡ଼ି ଚାଲିଗଲା । ବାପା ସାବତ ମା କୁ ଘରକୁ ଆଣିଲେ । ମୁଁ ପିଲା ଦିନୁ ମାମୁ ଘରେ ରହି ବଡ ହୋଇଛି। କାଲି ଯେତେବେଳେ ମୁଁ ଘରେ ପହଞ୍ଚିଲି ।
ମୋ ସାବତ ମା, ମୋତେ ଯେମିତି ସନ୍ଦେହ ନଜର ରେ ଦେଖୁଥିଲେ। ମୋ ଭଉଣୀ ରୂପା ଆଉ ସାନ ଭାଇ ରୀଙ୍କୁ ମୋତେ ଯେମିତି ପର ଲୋକ ଭଳି ବ୍ୟବହାର କରିଲେ। ମୋତେ ଅଣ ନିଃଶ୍ୱାସି ଅନୁଭବ ହେଲା। ଏପଟେ ବାପା ମଧ୍ୟ ଦେଖାଣିଆ ହୋଇ ପଚାରିଲେ । ତାଙ୍କ ବ୍ୟବହାର ମୋତେ ବହୁତ୍ କଷ୍ଟ ଦେଲା। କଣ କରିବି ? ତୋର ଅନୁରୋଧ ରେ ସିନା ଆସିଲି । କିନ୍ତୁ ଭାବୁଛି ଆଜି ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ଫେରିଯିବି।
ମୁକେଶ, ଆରେ ସେମାନଙ୍କ କଥା ଛାଡ । ତୋର ଛୁଟି ଆଉ ଚାରି ଦିନ ବାକି ଅଛି । ତୁ ଏଠି ତିନି ଦିନ ରହି ଯାଆ । ଏଠି କଣ ଅସୁବିଧା ଅଛି କି ?? ଠିକ୍ ସେତିକିବେଳେ ସୁଜାତା ସହିତ ପ୍ରିୟଙ୍କା ଆସି ପହଞ୍ଚିଲେ । ସୁଜାତା ପଚାରିଲା କଣ ମଳୟ ଆଜି ଏତେ ଶୀଘ୍ର ନିଦ ଭାଙ୍ଗି ଗଲାଣି । ମଳୟ କହିଲା, ଭାବୁଛି ଆଜି ଦିଲ୍ଲୀ ଫେରିଯିବି । ଏତିକି ଶୁଣି ସୁଜାତା ମଳୟ ପାଖରେ ବସିଲେ ଏବଂ ପ୍ଲେଟ ରେ ଆଣିଥିବା ଗୋଟିଏ ସିଙ୍ଗଡ଼ା ମଳୟ ପାଟିରେ ପୁରେଇ କହିଲେ ଯେ ତମେ ତିନି ଦିନ ଆମ ଘରେ ରହିବ ଏବଂ ଚତୁର୍ଥ ଦିନ ତମେ ଯାଇ ଜଏନ କରିବ।
ମଳୟ, ନାହିଁ ଭାଉଜ । ଆଉ ରହିବନି ମୁଁ ଏଠି ରହିଲେ ଘର କଥା ମନେ ପଡ଼ିବ। ମୋତେ ଏଠୁ ଫେରି ଯିବା ଭଲ। ମୁକେଶ ମଳୟ ର କାନ୍ଧରେ ହାତ ରଖି କହିଲା। ଭାଇ ତୁ କୁଆଡେ ଯିବୁନି ଦୁଇ ଦିନ ରହିବୁ ତାପରେ ଯିବୁ। ମୁଁ କିଛି ସୁଣିବିନି। ଆଉ ଆଜି ସମସ୍ତେ କିଛି ଯୋଜନା ବନେଇ ଛନ୍ତି। ମଳୟ କୁଆଡେ? ପ୍ରିୟଙ୍କା କହିଲା। ଆମେ ଆଜି ବଗିଚା ବୁଲି ଯିବା। ବୋଉ,ଭାଇ, ଭାଉଜ, ଝିଅ ଆଉ ତମେ ଆଉ ମୁଁ। ସମସ୍ତେ ମିଶି କରି ଯିବା। ମଳୟ ଅଳ୍ପ ଚିନ୍ତା ରେ ପଡ଼ିଲା। ମୁକେଶ କହିଲା, କିଛି ଚିନ୍ତା କରେ ନାହିଁ। ତୁ ଦୁଇ ଦିନ ରହ ତାପରେ ଚାଲିଯିବୁ ତୋତେ ଆଉ ବାଧ୍ୟ କରିବି ନାହିଁ। ମଳୟ ମୁକେଶ କଥାରେ ରାଜି ହେଲା। ତାପରେ ସମସ୍ତେ ଶୀଘ୍ର ରେଡ଼ି ହୋଇ ବାହାରିଲେ ବଗିଚା ବୁଲିବାକୁ।
ଘର ଠାରୁ ବଗିଚା ୨ କିମି ରୁ ଅଧିକ ହେବ। ଚାଲି ଚାଲି ଯିବାକୁ ପଡ଼େ । ପ୍ରିୟଙ୍କା ର ସବୁ ଯୋଜନା। ସକାଳୁ ସକାଳୁ ଆଜି ଭାଉଜ ସହିତ ମିଶି ଯୋଜନା ବନେଇ ସାରିଲେଣି। ସମସ୍ତେ ବଗିଚା ବୁଲିବାକୁ ବାହାରିଲେ କିନ୍ତୁ ବୋଉ ମନା କରିଲେ । ବାକି ସମସ୍ତେ ବଗିଚା ବୁଲିବାକୁ ବାହାରିଲେ। ବଗିଚାରେ ପହଞ୍ଚିଲା ପରେ ସମସ୍ତେ ସପୁରୀ ପଣସ ଖାଇଲେ ଏବଂ ନଡ଼ିଆ ପାଣି ପିଇଲେ। ମଜା ମସ୍ତି କରିଲେ । ମୁକେଶ ସହିତ ସୁଜାତା ଝିଅ ଥାଏ ଏପଟେ ପ୍ରିୟଙ୍କା ସହିତ ମଳୟ ବୁଲୁଥାଏ । କିଛି ସମୟ ବୁଲିଲା ଭାଉଜ କହିଲେ ମୁଁ ଥକି ଗଲିଣି ତମେ ବୁଲିବ ଯଦି ବୁଲ । ମୁଁ ଆଉ ପାରିବିନି । ପ୍ରିୟଙ୍କା କହିଲା ତମେ ବସିଥାଅ ଆମେ ଦୁଇ ଜଣ ବୁଲିବୁ । ମଳୟ ନାହିଁ କହିଲା କିନ୍ତୁ ମୁକେଶ କହିଲା ଯା ଯା ବୁଲି ଆସେ ।
ମଳୟ ଏବଂ ପ୍ରିୟଙ୍କା ବୁଲି ବୁଲି ବଗିଚା ରୁ ଦୂରରେ ନଦୀ କୂଳରେ ପହଞ୍ଚିଲେ। ପ୍ରିୟଙ୍କା କଥା ହେବାକୁ ଚାହୁଁଥିଲା କିନ୍ତୁ ମଳୟ କେବଳ ହଁ କିମ୍ବା ନା ରେ ଉତ୍ତର ଦେଉଥିଲା। ଦୁହେଁ ଚାଲି ଚାଲି ଥକି ଗଲେ । ପ୍ରିୟଙ୍କା ପଚାରିଲା ତମେ ଏମିତି ଶାନ୍ତ ରୁହ ନା ମୋ ଆଗରେ ଏମିତି ଚୁପ୍ ରହୁଚ। ମଳୟ ଚୁପ୍ ରହିଲା। ପ୍ରିୟଙ୍କା ପୁଣି ପଚାରିଲା, କଣ ୟାର ମଧ୍ୟ ଉତ୍ତର ଦେବନି । ମଳୟ କହିଲା ନା ସେମିତି କିଛି ନାହିଁ । ଏମିତି ରେ ଝିଅ ମାନଂକ ସହିତ ମୁଁ କମ୍ କଥାବାର୍ତ୍ତା ହୁଏ। ପ୍ରିୟଙ୍କା ପଚାରିଲା, ତେବେ ତୁମର କେହି ଝିଅ ସାଙ୍ଗ ନାହାନ୍ତି ?? ମଳୟ ପଚାରିଲା , ପ୍ରଶ୍ନ କରିବାର ମାନେ ?? ପ୍ରିୟଙ୍କା କହିଲା, ମୋର ପ୍ରଶ୍ନ ଯେ ତମେ ଝିଅ ମାନଂକ ସହିତ କଥା ହୁଅ ନାହିଁ କହିଲ ସେଥିପାଇଁ ଏହି ପ୍ରଶ୍ନ ପଚାରିଲି। ମଳୟ କହିଲା । ଅଛନ୍ତି ଆମ କମ୍ପାନୀ ରେ ସେମାନଙ୍କ ସହିତ କଥା ହୁଏ । ପ୍ରିୟଙ୍କା ତେବେ ସେମାନଙ୍କ ଭଳି ମୋ ସହିତ ମଧ୍ୟ କଥା ହୁଅ । ମଳୟ କଣ କଥା ହେବି ଭାବି ପାରୁନି।
ପ୍ରିୟଙ୍କା କହିଲା, ହଉ ମୁଁ ପଚାରିବି ତମେ ଉତ୍ତର ଦିଅ ଏବଂ ତମେ ପଚାରିବ ମୁଁ ଉତ୍ତର ଦେବୀ । ସେଠୁ କଥା ଆରମ୍ଭ ହୋଇଯିବ। ଏତିକି ଶୁଣି ଦୁହେଁ ହସିବାକୁ ଲାଗିଲେ। ମଳୟ ର ଚେହେରା ରେ ହସ ଦେଖି ପ୍ରିୟଙ୍କା କୁ ମଧ୍ୟ ଖୁସି ଲାଗିଲା। କାରଣ ସେ ସକାଳ ଠାରୁ ବହୁତ୍ ଦୁଃଖରେ ଥିଲା। ଦୁହିଙ୍କ କଥା ବାର୍ତ୍ତା ଆରମ୍ଭ ହୋଇଗଲା। ଦେଖୁ ଦେଖୁ ଦୁଇ ଘଣ୍ଟା ବିତିଗଲାଣି ମୁକେଶ ଅପେକ୍ଷା କରି ବସିଛି ସେ ଦୁଇ ଜଣ କେତେବେଳେ ଆସିବେ। ଶେଷରେ ମୁକେଶ ଖୋଜି ଖୋଜି ନଦୀ କୂଳରେ ଆସି ପହଞ୍ଚିଲା। ପ୍ରିୟଙ୍କା ଭାଇ କୁ ଦେଖି କହିଲା। ତମେ ବୁଲିବାକୁ ଆସିଲ। ମୁକେଶ ରାଗ ଭଳି ଅଭିନୟ କରି କହିଲା ଅନ ଦୁଇ ଘଣ୍ଟା ଅପେକ୍ଷା କରିଛୁ କେତେବେଳେ ଆସିବ କିନ୍ତୁ ତମ ଦୁଇ ଜଣଙ୍କ କଥା ସରିନି । ସୁଜାତା କହିଲେ । ଆଜି ପ୍ରିୟଙ୍କା କୁ ନୂଆ ଲୋକ ମିଳିଛନ୍ତି । ସେ ଆଜି ସବୁ କଥା ହୋଇ ସାରିବ। ପ୍ରିୟଙ୍କା ଅଳ୍ପ ଲାଜେଇ ଗଲା। ତାପରେ ସମସ୍ତେ ଘରକୁ ଫେରିଲେ । ଘରେ ଖାଇବା ପରେ ସମସ୍ତେ ତାସ ଖେଳରେ ବସି ଗଲେ। ତାସ ଖେଳ ରେ ମଧ୍ୟ ପ୍ରିୟଙ୍କା ମଳୟ କୁ କେବେ ହାରିବାକୁ ଦିଏ ନାହିଁ। ମୁକେଶ ପଚାରିଲା କଣ ପ୍ରିୟଙ୍କା ?? ମଳୟ କଣ ବାରମ୍ବାର ଜିତୁଛି ?? ଘଟଣା କଣ?? ଆମ ଘରେ ତୁ ସବୁବେଳେ ଜିତୁ ଆଜି କଣ ମଳୟ ଜୀତୁଛି । ପ୍ରିୟଙ୍କା ଚୁପ୍ ରହିଲା । କିଛି ସମୟ ଖେଳ ପରେ ସନ୍ଧ୍ୟା ଯୋଗୁ ମୁକେଶ ମଳୟ ବାହାରିଗଲେ । ନଈ ପଠା କୁ । ସେଠୀ କଥାବାର୍ତ୍ତା ସରି ଫେରୁ ଫେରୁ ରାତି ୭ ଟା। ଏପଟେ ପ୍ରିୟଙ୍କା ଭାଉଜ ଙ୍କୁ ବାରମ୍ବାର ପଚାରୁଥାଏ ସେମାନେ କେତେବେଳେ ଆସିବେ?? ସୁଜାତା କହିଲା ଖବର କଣ ଏତେ ଚିନ୍ତା କାହିଁକି ସେମାନେ ଆସିଯିବେ । ଶେଷରେ ପ୍ରିୟଙ୍କା ଭାଉଜ ଙ୍କୁ କହିଲା। ତମେ କଲ୍ କରି ଡାକ। ସୁଜାତା ହସିଲେ । ଘଟଣା କଣ?? ପ୍ରିୟଙ୍କା ?? ମଳୟ ପସନ୍ଦ ହୋଇଛି ବୋଧେ ତୁମକୁ। ପ୍ରିୟଙ୍କା କିଛି ନ କହି ଅଳ୍ପ ଲାଜେଇ ଚୁପ୍ ରହିଲା । ସୁଜାତା ପୁଣି ପଚାରିଲା ତେବେ ମୁଁ ଯାହା ଭାବିଛି ସବୁ ସତ ନା?? ପ୍ରିୟଙ୍କା ହଁ କରି କହିଲା , ହଁ ଭାଉଜ ପସନ୍ଦ ତ କରୁଛି କିନ୍ତୁ ସେ ପସନ୍ଦ କରୁଛି କି ନାହିଁ ମୁଁ ଜାଣିନି।
If the contents are helpful to share them with your friends, Thanking You.
Share Now:
ଅଧା ଗଢ଼ା ସମ୍ପର୍କ3
 |
| ଅଧା ଗଢ଼ା ସମ୍ପର୍କ ତୃତୀୟ |
ସୁଜାତା କହିଲା, ଯଦି ତମେ ପସନ୍ଦ କରୁଛ ତେବେ ଆଜି ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ତମକୁ ମଉକା ଦିଆ ଯିବ ତମେ ତମ ଭଲ ପାଇବା କୁ ମଳୟ ଆଗରେ ପ୍ରକାଶ କର।
ପ୍ରିୟଙ୍କା ପଚାରିଲା ସେ ବ୍ୟବସ୍ଥା ମୁଁ କରିଛି। ତମେ ଖାଲି ହଁ କରିଲେ ହେଲା। ପ୍ରିୟଙ୍କା ରାଜି ହେଲା। କିଛି ସମୟ ପରେ ଦୁଇ ସାଙ୍ଗ ଘରକୁ ଆସିଲେ । ରାତିରେ ଖାଇବା ପରେ । ଯୋଜନା ହେଲା ଯେ ଆଜି ସମସ୍ତେ ଛାତ ଉପରେ ଶୋଇବା । ସମସ୍ତେ ପହଞ୍ଚିଲେ ଛାତ ଉପରେ। ବିଛଣା ପଡ଼ିଲା ଶୋଇବା ପୂର୍ବରୁ ସମସ୍ତେ ବସି କଥା ହେଲେ । ଗୋଟିଏ ପଟେ ମୁକେଶ ଆଉ ସୁଜାତା ଟା ଆଉ ଗୋଟିଏ ପଟେ ମଳୟ ଏବଂ ପ୍ରିୟଙ୍କା । ଏ ଦୁଇ ଜଣକ ମଝିରେ ଝିଅ ସୋଇଛି। କିଛି ସମୟ କଥା ପରେ ମଳୟ କୁ ନିଦ ଲାଗି ଯାଇଛି କିନ୍ତୁ ତାହା ଥିଲା ମିଛ ନିଦ । ପ୍ରିୟଙ୍କା ଚାହୁଁଥିଲା କଥା ହେବାକୁ କିନ୍ତୁ ମଳୟ ସୋଇଯିବା ଦେଖି ସେ ଦୁଃଖୀ ହୋଇଗଲା ଏବଂ ସେ ଉଠି ବସିଗଲା । ତାକୁ ଭାଉଜ ଦେଇଥିବା ଯୋଜନା ବିଫଳ ହେଲା ଭଳି ଅନୁଭବ ହେଉଥିଲା । ଠିକ୍ ସେତିକିବେଳେ ହଠାତ୍ ମଳୟ ଧିର ସ୍ଵରରେ ପ୍ରିୟଙ୍କା କୁ ପଚାରିଲା, କଣ ନିଦ ଲାଗୁନି। ଏତିକି ଶୁଣି ପ୍ରିୟଙ୍କା ଯେମିତି ଖୁସିରେ ପାଗଳ ହୋଇଗଲା। ସେ ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ମଳୟ ଆଡ଼କୁ ଚାହିଁ ରହିଲା ଏବଂ କହିଲା ମୁଁ କଥା ହେବାକୁ ଚାହୁଁଛି ଏବଂ ତମେ ଯେ ଘୁଙ୍ଗୁଡ଼ି ମାରୁଚ। ମୁକେଶ ଧିର ସ୍ଵରରେ କହିଲା, ମୋତେ ମଧ୍ୟ କହିବୁ କଣ କଥା ହେବ । ସେପଟେ ସୁଜାତା ମୁକେଶ ପାଟି କୁ ଚୁପ୍ କରି କହିଲା ସେମାନେ କଥା ହୁଅନ୍ତୁ ତମେ କାହିଁକି ମଝିରେ କଳା ବିଲେଇ ସାଜିଲ। ମଳୟ ହସିଲା । ମୁକେଶ କହିଲା ଆରେ ମୋର କହିବାର ମାନେ ଯଦି କଥା ହେବାର ଅଛି ଏଠି କଥା ହେଲେ ଆମେ କାଳେ ସୁଣିଦେବୁ ତମେ ଟିକେ ଦୂରରେ ବସି କଥା ହେବ ଆମକୁ ମଧ୍ୟ ଡିଷ୍ଟର୍ବ ହେବ ନାହିଁ । ଏତିକି କହିବା ପରେ ସମସ୍ତେ ହସିଲେ । ସୁଜାତା କହିଲା । ପ୍ରିୟଙ୍କା ତମେ ଯାଅ କଣ କଥା ହେବାର ଅଛି କଥା ହୋଇ ଆସ।
ତାପରେ ପ୍ରିୟଙ୍କା ଏବଂ ମଳୟ ଅଳ୍ପ ଦୂରେଇ ଯାଇ ବସିଲେ । ଦୁହେଁ ଅଳ୍ପ ଅଳ୍ପ ଦୂରରେ ବସି ଥାନ୍ତି। ଦିନ ର ବ୍ୟଥା ଦୁହିଁଙ୍କୁ ଅନୁଭବ ହେଉଥିଲେ ମଧ୍ୟ ଦୁହେଁ ସେ ସମୟକୁ ବ୍ୟର୍ଥ କରିବାକୁ ଚାହୁଁ ନଥିଲେ। କଥା ଆରମ୍ଭ ହେବା ପୂର୍ବରୁ। ମଳୟ ପଚାରିଲା କଣ କଥା ଅଛି କୁହ ?? ପ୍ରିୟଙ୍କା କହିଲା ମୋ ପାଖରେ କିଛି କଥା ତ ନାହିଁ କିନ୍ତୁ ମୁଁ ତମ ମୁହଁରୁ ଶୁଣିବାକୁ ଚାହୁଁଛି । କାରଣ ଦିନରେ ମୁଁ କହିଛି ଏବେ ତୁମର ପାଳି ତମେ କୁହ ମୁଁ ଶୁଣିବି। ମଳୟ ଅଳ୍ପ ହସି କଣ କହିବି ମୋ କଥା ଏବଂ କିଛି କଥା ହେବା ପୂର୍ବରୁ ମୁଁ କେତୋଟି କଥା ପଚାରିବାକୁ ଚାହେଁ। ପ୍ରିୟଙ୍କା କହିଲା, ହଁ ପଚାର ?? ମଳୟ ପଚାରିଲା, ମୋତେ ଯେତିକି ଅନୁଭବ ହେଉଛି ଯେ ତୁମେ ମୋତେ ପସନ୍ଦ କରୁଛ ?? ଏବଂ ଯଦି ସେହିଭଳି ହୋଇଥାଏ ତେବେ ମୋ ଘର ଏବଂ ମୋ ବିଷୟରେ ତୁମକୁ ଜାଣିବା ଦରକାର ଏବଂ ଶେଷ କଥା ଟି ହେଉଛି । ଯଦି ତମେ ମୋ ସାଥୀ ହେବାର ସ୍ଵପ୍ନ ଦେଖିଛ ତେବେ ତୁମ ପରିବାର ଏହି ସମ୍ପର୍କ କୁ ଉଚିତ୍ ମାନ୍ୟତା ଦେବେ କି ?? ପ୍ରିୟଙ୍କା କହିଲା, ଏହି ପ୍ରଶ୍ନ ର ଉତ୍ତର ଦେବା ପୂର୍ବରୁ ମୋର ଗୋଟିଏ ପ୍ରଶ୍ନ ର ଉତ୍ତର ଦିଅ ଯେ ତୁମେ ମୋତେ ପସନ୍ଦ କର କି?? ମଳୟ ଚୁପ୍ ରହିଲା । ପ୍ରିୟଙ୍କା ପୁଣି ଥରେ ପଚାରିଲା। ଉତ୍ତର ଦିଅ ମଳୟ ?? ମଳୟ କହିଲା, ହଁ ମୁଁ ମଧ୍ୟ ତୁମକୁ ପସନ୍ଦ କରେ । ପ୍ରିୟଙ୍କା କହିଲା, ଆମ ଘରେ ଅନୁମତି ଦେବେ କି ନାହିଁ ମୁଁ ଜାଣିନି କିନ୍ତୁ ମୁଁ ତୁମକୁ ପସନ୍ଦ କରେ ଏବଂ ତୁମ ବିଷୟରେ ଏବଂ ତୁମ ଘର ବିଷୟରେ ମୁଁ ଭାଉଜ ଠାରୁ ବୁଝି ସାରିଛି ଏବଂ ତାଙ୍କ କଥା ରେ ମୁଁ ବିଶ୍ୱାସ କରି ତମକୁ ପସନ୍ଦ କରିଛି । ସକାଳେ ତୁମ ମୋବାଇଲ ର ତୁମର ଫୋଟୋ କୁ ଦେଖି ମୁଁ ମନେ ମନେ ତୁମକୁ ପସନ୍ଦ କରିବାରେ ଲାଗିଲି। ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ଭାଉଜ ଙ୍କୁ ତୁମ ବିଷୟରେ ପଚାରି ବୁଝିଲି।
ଭାଉଜ ତୁମ ବିଷୟରେ ମୋତେ ସବୁ କିଛି କହିଲେ ଏବଂ ମୁଁ ତୁମ ବିଷୟରେ ଯାହା ଯାହା ଶୁଣିଲି ମୁଁ ସେଥିରେ ବହୁତ୍ ଖୁସି ହେଲି ଏବଂ ବୁଲିବା ଯୋଜନା ମୁଁ କରିଲି। ମଳୟ ପଚାରିଲା ତେବେ ମୋ ଠାରୁ ତୁମେ ବହୁତ୍ ସ୍ମାର୍ଟ। ଆଚ୍ଛା ତୁମ ପାଇଁ ପୁଅ ଦେଖା ଚାଲିଛି ଶୁଣିଲି। ପ୍ରିୟଙ୍କା କହିଲା, ହଁ ସତ ଯେ କିନ୍ତୁ ମୋତେ କେହି ପସନ୍ଦ ହେଲେ ନାହିଁ । ଜଣେ ଏବେ ଲାଗି ପଡିଛନ୍ତି । ସେ ଡାକ୍ତର ଅଛନ୍ତି କିନ୍ତୁ ଏକ ନମ୍ବର୍ କଞ୍ଜୁସ ପରିବାର। ମଳୟ କଞ୍ଜୁସ ବୋଲି କେମିତି ଜାଣିଲ ?? ଏତେ ପୁଅ ଦେଖି ଦେଖି ଆମ ଘର ଲୋକ ଜାଣି ସାରିଲେଣି କିଏ କଂଜୁସ ଆଉ କିଏ କେମିତି। ମାତ୍ର ମୋତେ ଯେମିତି ପ୍ରକାର ର ପୁଅ ଦରକାର ଥିଲା ତାହା ସବୁ ତମ ପାଖରେ ମୁଁ ଦେଖିବାକୁ ପାଇଲି । ମଳୟ ପଚାରିଲା ତେବେ ସେ ପ୍ରସ୍ତାବ କଥା କଣ ହେଲା ?? ପ୍ରିୟଙ୍କା କହିଲା, କିଛି ନାହିଁ କାଲି ମନା କରି ଦେବି। ବାପା ଅଳ୍ପ ରାଗିବେ ପୁଣି ପୁଅ ଦେଖା ହେବ । ମଳୟ ଅଳ୍ପ ଦୁଃଖୀ ହେଲା ଭଳି ମୁଣ୍ଡ ତଳକୁ କରିଲା। ପ୍ରିୟଙ୍କା କହିଲା, ମୁଁ ଜାଣିଛି ତମେ କାହିଁକି ମୁଣ୍ଡ ତଳକୁ କରିଲ । ତମର ଆଉ ଆମ ପ୍ରସ୍ତାବ କଥା ମୁକେଶ ଭାଇ ବୁଝିବେ । ତୁମର ଉଚ୍ଚ ଜାତି ହେଲେ କଣ ହେବ । ମୁଁ କେବଳ ତୁମକୁ ପସନ୍ଦ କରୁଛି। ମଳୟ ପଚାରିଲା, ଘରେ ଯଦି ମନା କରିବେ ତେବେ ? ପ୍ରିୟଙ୍କା କହିଲା, ମୁକେଶ ଭାଇ ଙ୍କ ବାହାଘର କୁ ସମସ୍ତେ ବିରୋଧ କରିଲେ ଶେଷରେ ସେ ବିବାହ କରିଲେ ନା?? ସେମିତି ଅମର ମଧ୍ୟ ହେବ। ମଳୟ କହିଲା ନା.. ନା… ଠିକ୍ ନୁହଁ ।
ହଠାତ୍ ପଛ ପଟୁ ଶବ୍ଦ ଆସିଲା । ସବୁ ଦାୟିତ୍ଵ ଆମର। ତମେ ଚିନ୍ତା କର ନାହିଁ । ଦୁହେଁ ପଛକୁ ବୁଲି ଦେଖିଲେ । ସୁଜାତା ଭାଉଜ ଠିଆ ହୋଇଥିଲେ। ସୁଜାତା କହିଲେ, କଥା ସରିଲା ନା ଆଉ ବାକି ଅଛି ? ଚାଲ ଶୀଘ୍ର ଶୋଇବା, ତମ ଭାଇ କାଲି ନନ୍ଦନ କାନନ ବୁଲିବାକୁ ଯୋଜନା ବନେଇ ଶୋଇ ଗଲେଣି। ଚାଲ ଶୋଇବା ବାକି କଥା କାଲି ନନ୍ଦନ କାନନ ରେ କଥା ହୋଇଯିବ । ଦୁହିଙ୍କ ଆଉ କିଛି ସମୟ କଥା ହେବାକୁ ଇଚ୍ଛା ଥାଏ । କିନ୍ତୁ ଭାଉଜଙ୍କ ବାଧ୍ୟତା ପରେ ସେମାନେ ଫେରି ଶୋଇବାକୁ ଗଲେ । ଗୋଟିଏ ପଟେ ମୁକେଶ ଆଉ ମଳୟ ଅନ୍ୟ ପଟେ ସୁଜାତା ଆଉ ପ୍ରିୟଙ୍କା ଶୋଇଲେ ।
If the contents are helpful to share them with your friends, Thanking You.
Share Now:
ଅଧା ଗଢ଼ା ସମ୍ପର୍କ ଶେଷ
 |
| ଅଧା ଗଢ଼ା ସମ୍ପର୍କ ଶେଷ |
ତା ପର ଦିନ ସମସ୍ତେ ନନ୍ଦନ କାନନ ବୁଲିବାକୁ ବାହାରିଲେ । ନନ୍ଦନ କାନନ ବୁଲାବୁଲି ରେ ମଧ୍ୟ ପ୍ରିୟଙ୍କା ଏବଂ ମଳୟ ମିଶି ବୁଲାବୁଲି କରୁଥିଲେ । ବୁଲାବୁଲି ସମୟରେ ପ୍ରିୟଙ୍କା କହିଲା। କଣ ନିଷ୍ପତି ନେଲ ?? ମଳୟ, ନିଷ୍ପତି କଣ ତୁମ ଘରେ ରାଜି ହେଲେ ମୋ କିଛି ଆପତ୍ତି ନାହିଁ । ପ୍ରିୟଙ୍କା ଖୁସି ହୋଇଗଲା। ସେ ଖୁସିରେ ନାଚିବାକୁ ଚାହୁଁଥିଲା କିନ୍ତୁ ନିଜକୁ ଏତେ ପୂର୍ବରୁ ଖୁସି ହେବା ଟା କାଳେ ଦୁଃଖର କାରଣ ହୋଇଯିବ ଭାବି ଚୁପ୍ ରହିଲା। ପ୍ରିୟଙ୍କା କହିଲା ମୋର କିଛି ଅନ୍ୟ କଥା କହିବା ର ଅଛି। ମଳୟ ପଚାରିଲା, କୁହ ? ପ୍ରିୟଙ୍କା କହିଲା, କଲେଜ୍ ସମୟରେ ରମାକାନ୍ତ ବୋଲି ଜଣେ ପୁଅ ମୋ ପଛରେ ଯୋକ ଭଳି ଲାଗୁଥାଏ। ମୁଁ ତାକୁ ପସନ୍ଦ କରୁ ନଥିଲି କିନ୍ତୁ ଶେଷ ବର୍ଷ ର ପରୀକ୍ଷା ପୂର୍ବରୁ ସେ ମୋତେ କଲେଜ୍ ରେ ସମସ୍ତ ଙ୍କ ସାମ୍ନାରେ ପ୍ରପୋଜ୍ କରିଲା। କିନ୍ତୁ ସେଠୀ ମୁଁ କିଛି ନ କହି ଚୁପ୍ କରି ଫେରି ଆସିଲି। କିନ୍ତୁ ସେଦିନ ସଂଧ୍ୟାରେ ପାଣି ତଣ୍ଟି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପହଁଚିଗଲା । ସେ ମଦ ପିଇ ଆମ ଘର ଆଗରେ ଆସି I Love You Priyanka କହିବାକୁ ଲାଗିଲା । ସେ ସମୟରେ ମୁକେଶ ଭାଇ ଘରେ ଥିଲେ । ବାହାରେ ପାଟି ଶୁଣି ଦେଖିଲା ବେଳକୁ ସେ ମୋତେ ନେଇ ଏମିତି କହୁଥାଏ। ମୁକେଶ ଭାଇ ତାକୁ ବୁଝେଇବାକୁ ବହୁତ୍ ଚେଷ୍ଟା କରିଲା କିନ୍ତୁ ସେ ନିଶାରେ ଭାଇ କୁ ଧକ୍କା ଦେଇ ଠେଲି ଦେଲା । ଭାଇ ରାଗରେ ରାସ୍ତା ପାଖରେ ପଡ଼ିଥିବା ଗୋଟିଏ ଲାଠି ଉଠେଇ ତାକୁ ପିଟିବାକୁ ଲାଗିଲେ। ଭାଇ ତାକୁ ଏମିତି ପିଟିଲେ ଯେ ତାର ଗୋଟିଏ ହାତ ଭାଙ୍ଗିଗଲା। ସେ ମୁକେଶ ଭାଇ କୁ ସେଦିନ କହିଥିଲା ଯେ ତୋ ଭଉଣୀ ପାଇଁ ଯେତେ ପ୍ରସ୍ତାବ ଆସିବ ସବୁ ମୁଁ ଭାଙ୍ଗିବି କହି ଚାଲିଗଲା ଆଜି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପ୍ରାୟ ୩୦ ରୁ ଅଧିକ ପ୍ରସ୍ତାବ ଆସିଲାଣି ସବୁ ପ୍ରସ୍ତାବ ସେ ମିଛ ସତ କହି ଭାଙ୍ଗି ଦେଉଛି ଏବଂ ମୋର ଭୟ ଯେ ତମକୁ ମଧ୍ୟ ସେ କିଛି କହି ପାରେ।
ମଳୟ କହିଲା ସେ କଥା ଚିନ୍ତା କର ନାହିଁ। ଏବେ ବୁଲିବାକୁ ଆସିଛେ। ବୁଲାବୁଲି କରିବା ବାକି ଆଗକୁ ଯାହା ହେବ ତାହା ଦେଖା ଯିବ। ସମସ୍ତେ ବୁଲାବୁଲି କଲେ ବୋଟିଂ କରିଲେ। ବୁଲାବୁଲି କରି ଫେରିଲା ବେଳକୁ ସନ୍ଧ୍ୟା ୬ ଟା ହେଲାଣି।
ସନ୍ଧ୍ୟା ୭ ଟା ରେ ପ୍ରିୟଙ୍କା ଭାଉଜ କୁ କହି ମଳୟ ସହିତ ଦୁହେଁ ଚାଲିଲେ ଛାତ ଉପରକୁ ସେଠୀ ବେଶୀ କିଛି ସମୟ କଥା ହେଲା ପରେ । ମଳୟ କହିଲା କାଲି ମୁଁ ଫେରିଯିବି। ଏତିକି ଶୁଣି ପ୍ରିୟଙ୍କା ର ଆଖିରୁ ଲୁହ ବାହାରିଗଲା । ସେ କହିଲା ଆଉ କିଛି ଦିନ ରହି ଯାଅ । ମଳୟ କହିଲା ମୁଁ ଯଦି ଏଠି ରହିବି ମୋ ବାପା ଏଠି ଚାଲି ଆସିବେ । ମୁଁ ଚାହୁଁ ନାହିଁ ସେ ଏଠି ଆସନ୍ତୁ। ପ୍ରିୟଙ୍କା ମଳୟ ର ହାତ ଧରି ପୁଣି ଅନୁରୋଧ କରିଲା ଯେ , ପ୍ଲିଜ୍ ମଳୟ ଆଉ ଗୋଟିଏ ଦିନ ରହି ଯାଅ। ମଳୟ କହିଲା। ଆମର ଏହି ମୂଲ୍ୟବାନ ଦୁଇ ଦିନ ସର୍ବଦା ମନେ ରହିବ। ଭଗବାନ ଯଦି ଆମ ଯୋଡି କୁ ମିସେଇବା ପାଇଁ ଲେଖିଛନ୍ତି ତେବେ ଆମ ମଧ୍ୟରେ କେହି ବାଧା ଦେବେ ନାହିଁ । କେବଳ ସମୟ କୁ ଅପେକ୍ଷା କର। ମୁଁ ମୁକେଶ କୁ କହିବି । ସେ ତ ମନା କରିବ ନାହିଁ। ରହିଲା କେବଳ ତୁମ ବାପା ମା।
ପ୍ରିୟଙ୍କା କହିଲା, ମୁଁ ମା କୁ କହି ସରିଛି ତୁମ କଥା ସେ ମଧ୍ୟ ରାଜି ଅଛି । ବାକି ବାବାଙ୍କ କଥା ସେ କଣ କହିବେ ଜାଣିନି। ସେ ଆସନ୍ତା ସପ୍ତାହ ରେ ଆସିବେ। ମୁକେଶ ଭାଇ ଙ୍କୁ ସେ ଭଲ ପାଆନ୍ତି ସେ ଯଦି କହିବେ ତେବେ ସେ ମନା କରିବେ ନାହିଁ। ଏତିକି କଥା ପରେ ପ୍ରିୟଙ୍କା କହିଲା । ମୋର ଗୋଟିଏ ଛୋଟ ଇଚ୍ଛା ଅଛି । ମଳୟ କହିଲା କୁହ କଣ ଇଚ୍ଛା । ଏତିକି କହୁ କହୁ ପ୍ରିୟଙ୍କା ମଳୟ କୁ କୁଣ୍ଢେଇ ପକେଇଲା। ପ୍ରିୟଙ୍କା କହିଲା ଏହା ମୋର ଇଚ୍ଛା ଥିଲା । ଏତିକି କହି ପୁଣି କେତେ ଲୁହ ବିନ୍ଦୁ ବାହାରି ଗଲା। ପ୍ରିୟଙ୍କା କହିଲା, ମୁଁ ଜାଣିନି ତମେ କାହିଁକି ଏତେ ପସନ୍ଦ ଲାଗିଲ। ତମେ ଯୋଉ ଦିନ ଆସିଲ। ସେଦିନ ହିଁ ମୁଁ ତମକୁ ପ୍ରଥମ ଦେଖାରେ ପସନ୍ଦ କରି ସାରିଛି। ପ୍ରଥମ ଦିନ ରାତିରେ ତୁମକୁ ବିଛଣା ଦେବା ସମୟରେ ମୁଁ ଚାହୁଁଥିଲି ତମେ କିଛି ପଚାର ଏବଂ ମୁଁ ତୁମ ସହିତ କଥା ହେବାକୁ ଚାହୁଁଥିଲି କିନ୍ତୁ ତମ ମନ ଭଲ ନଥିଲା ଦେଖି ଫେରି ଆସିଲି। ମଳୟ କହିଲା, ତେବେ ମୁଁ ପ୍ରଥମ ଦିନରୁ ତମ ମନରେ ସ୍ଥାନ ନେଇ ସାରିଛି। ତାପରେ ଦୁହେଁ ହଗ୍ କରି ଅଲଗା ହେଲେ।
ପ୍ରିୟଙ୍କା ପଚାରିଲା, ତମେ କହିବ ପରା କହୁଥିଲ ମୁକେଶ ଆଉ ସୁଜାତା ଭାଉଜ ବିଷୟରେ । ମଳୟ ହଁ ହଁ, ତେବେ ଶୁଣ ଆରମ୍ଭ କରୁଛି ପ୍ରଥମରୁ…
ମୁକେଶ ଯୋଉ ଦିନ ଜଏନ ହେଲା ତାର ଦୁଇ ଦିନ ପୂର୍ବରୁ ମୁଁ
ଜଏନ କରିଥିଲି । ଆମେ ଦୁହେଁ ଗୋଟିଏ ଯାଗାରେ PG ରେ ରହୁଥିଲି। ସେଦିନ ରାତିରେ ଖାଇବା ସମୟରେ ସେ ଫୋନ୍ ରେ କାହା ସହିତ ଓଡ଼ିଆ ରେ କଥା ହୋଇ ଖାଉଥିଲା। ତାର ଓଡ଼ିଆ କଥା ଶୁଣି ମୁଁ ତା ପାଖରେ ପହଞ୍ଚିଲି ଏବଂ ମୋତେ ଅଳ୍ପ ଖୁସି ଲାଗିଲା ଯେ ଆମ ଓଡ଼ିଆ ପିଲା ମଧ୍ୟ କେହି ଅଛନ୍ତି । ତାପରେ ଦୁହେଁ କଥା ହେଲା ପରେ ଜାଣିଲୁ ଯେ ଆମ ଦୁହିଙ୍କ ଘର ପାଖାପାଖି । ସେ PG ରେ ଗୋଟିଏ ମାସ ରହିବା ଭିତରେ ଆମେ ବହୁତ୍ କ୍ଲୋଜ୍ ହୋଇଗଲୁ ଏବଂ ମିଶି ଗୋଟିଏ ରୁମ୍ ନେଇ ରହିଲୁ। ତାର ଦ୍ଵିତୀୟ ଦିନ ଜାଣିଲି ଯେ ଆମ ଗ୍ରୁପ୍ ରେ ସୁଜାତା ବୋଲି ଗୋଟିଏ ଝିଅ କୁ ସେ ଭଲ ପାଉଛି ଏବଂ ସେ ତାକୁ ବିବାହ କରିବାକୁ ଚାହୁଁଛି। ତିନି ମାସ ପରେ ମୋର ଉପସ୍ଥିତି ରେ ଦୁହିଙ୍କ କୋର୍ଟ ମ୍ୟାରେଜ୍ ମଧ୍ୟ ସରିଲା………………..
.
.
.
.
(ବାକି କାହାଣୀ ” ଫେରିଆସ” ଗଳ୍ପରେ ବର୍ଣ୍ଣିତ )
.
.
.
.
.
.
କାହାଣୀ ସରିବା ପରେ ପ୍ରିୟଙ୍କା ର ଆଖିରୁ ଲୁହ ବାହାରି ଯାଇଛି । ଲୁହ କୁ ଦେଖି ମଳୟ କହିଲା ଏଥିରେ କାନ୍ଦିବାର କଣ ଅଛି?? ଏ ତ ଖୁସିର କଥା ଯେ ସେମାନେ ପୁଣି ଏକାଠି ହୋଇଗଲେ। ପ୍ରିୟଙ୍କା କହିଲା ଏ ଲୁହ ଖୁସିର ନା ଦୁଃଖ ର ମୁଁ ମଧ୍ୟ ଜାଣିନି କିନ୍ତୁ ବାହାରିଗଲା।
ପ୍ରିୟଙ୍କା ପଚାରିଲା ତେବେ ଭାଉଜ ଏତେ ଶୀଘ୍ର ବଦଳି ଗଲେ କେମିତି ? ମଳୟ କହିଲା। ଶୀଘ୍ର ନୁହଁ ଦୁଇ ବର୍ଷ ଲାଗିଗଲା ଆଉ ଯେଉଁ ସମ୍ପର୍କ ରେ ଭଲ ପାଇବା ଅଧିକ ଥିବ ସେଠୀ ଦୁହେଁ ଦୁହିଁଙ୍କୁ ଛାଡ଼ି କେବେ ରହି ପାରିବେ ନାହିଁ।
ଠିକ୍ ଏତିକି ବେଳେ ମୁକେଶ ଆସି ପହଁଚିଲା ମୁକେଶ ମଳୟ କୁ କହିଲା କଣ ଚାଲିଛି ଏଠି ?? ମଳୟ କହିଲା ତୋର ପ୍ରେମ କାହାଣୀ ପ୍ରିୟଙ୍କା କୁ କହୂଥିଲି । ମୁକେଶ କହିଲା ମୁଁ ଭାବୁଥିଲି ତମେ ତମର ଲଭ ଏକ୍ସପ୍ରେସ ରେ ମଜି ଥିବ କିନ୍ତୁ ଆମ କାହାଣୀ ଶୁଣେଇ ତାକୁ କାହିଁକି ଦୁଃଖୀ କରାଉଛୁ ।
ପ୍ରିୟଙ୍କା କହିଲା ନାହିଁ ଭାଇ ଦୁଃଖୀ ନାହିଁ । ତମ କାହାଣୀ ସମସ୍ତଙ୍କ ଠାରୁ ନିଆରା । ସତରେ ତମ କାହାଣୀ ରେ ଭଲ ପାଇବା, ରାଗ ରୋଷ, ଗର୍ବ, ଅହଙ୍କାର, ଦୁଃଖ ଏବଂ ଖୁସି ସବୁ କିଛି ଭରି ରହିଛି
ମୁକେଶ କହିଲା ଆରେ ମୋ ପ୍ରେମ କାହାଣୀ କଥା ବନ୍ଦ କର ?? ତୋ କଥା କହ ?? ତୋତେ ମଳୟ ପସନ୍ଦ କି ନାହିଁ ?? ପ୍ରିୟଙ୍କା ଲାଜରେ ଉଠି ଚାଲିଗଲା । ମଳୟ କହିଲା କଣ ବେ ?? ଏମିତି ପଚାରୁଛୁ ?? ମୁକେଶ କହିଲା, କାଲି ତୋ ଭାଉଜ ତମ ଦୁହିଙ୍କ ବିଷୟରେ ମୋତେ ସବୁ କହିଛନ୍ତି । ଆଉ ଗୋଟିଏ କାମ କର?? ତୁ ଆଉ କିଛି ଦିନ ରହି ଯା । ତମର ପ୍ରେମ ଦୃଢ଼ ହୋଇଯିବ ଏବଂ ସମୟ ସୁଯୋଗ ଦେଖି ବିବାହ କରି ଦେବା।
ମଳୟ କହିଲା ନା ରେ ଭାଇ ଆଉ ରହି ପାରିବି ନାହିଁ । ହଁ ଯଦି ତୋର ଅନୁମତି ମିଳେ ତେବେ ଏହି ପ୍ରେମ ଗାଡି ଆଗକୁ ବଢିବ । ମୁକେଶ ଅନୁମତି କଣ ବେ?? ତୁ ପ୍ରିୟଙ୍କା ଠାରୁ ଯେତେବେଳେ ନମ୍ୱର୍ ମାଗିଲୁ ସେତେବେଳେ ମୋ ଠାରୁ ଅନୁମତି ମାଗି ଥିଲୁ ?? ଆଉ ଦୁଇ ଘଣ୍ଟା ହେଲା ଏଠି କଥା ହେଉଛ ମୋତେ ଅନୁମତି ମାଗିଛୁ, ପୁଣି ଭଲ ପାଇବାକୁ ଅନୁମତି କଣ?? ତୁ ତ ଆରମ୍ଭ କରି ସାରିଲୁଣି । ମଳୟ କହିଲା ନା ରେ ଭାଇ, ତୁ ମୋ ଉପରେ ଭୁଲ ବୁଝିବୁ ନାହିଁ
ହଁ ମୁଁ ପ୍ରିୟଙ୍କା କୁ ପସନ୍ଦ କରେ କିନ୍ତୁ ଆମ ଦୁହିଁଙ୍କ ବାହାଘର ସମ୍ଭବ ହେବ କି ନାହିଁ ମୁଁ ଜାଣିନି । ମୁକେଶ କହିଲା, ସମ୍ଭବ କରିବା ପାଇଁ ମୁଁ ଅଛି । ତୁ ତୋର ପ୍ରେମ ଗାଡି କୁ ନେଇ ଆଗେଇ ଚାଲ୍ । ତୋ ଭଳି ଜୋଇଁ ପୁଅ କୁ ମୁଁ କେବେ ହାତ ଛଡ଼ା କରିବି ନାହିଁ । ତାପରେ ଦୁହେଁ ହସି ହସି ତଳକୁ ଆସିଲେ
ତା ପର ଦିନ ସକାଳେ ମଳୟ ବାହାରିଗଲା ଦିଲ୍ଲୀ ପାଇଁ ପ୍ରିୟଙ୍କା ଷ୍ଟେସନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଆସିଥାଏ। ପାଖରେ ମୁକେଶ ଭାଇ ଥିବାରୁ ସେ ଶେଷ ଥର ପାଇଁ ହଗ୍ କରିବାକୁ ଚାହୁଁଥିଲା କିନ୍ତୁ ତାହା ସମ୍ଭବ ହେଲା ନାହିଁ । ମଳୟ ଏବଂ ପ୍ରିୟଙ୍କା ଆଖିରେ ଲୁହଦେଖି ମୁକେଶ କହିଲା । ମୁଁ ଏବେ ମଧ୍ୟ କହୁଛି ରହିଯାଆ କିଛି ଦିନ । ଆଉ କିଛି ଦିନ ବୁଲାବୁଲି କରିବ । ତାର ବାପା ଆସିବେ ତୋ କଥା ଫାଇନାଲ କରିବା । ମଳୟ ଏବଂ ପ୍ରିୟଙ୍କା ଅଳ୍ପ ହସିଲେ । ମଳୟ କହିଲେ ସବୁ ତୋ ଉପରେ ନିର୍ଭର ତୁ ଯଦି ଚାହିଁବୁ ସବୁ ସମ୍ଭବ ହୋଇ ପାରିବ। ମୁକେଶ କହିଲା ତୁ ଚିନ୍ତା କରେ ନାହିଁ। ତୁ ଯା ତୋର ଫାଇନାଲ ପ୍ରସ୍ତାବ ନେଇ ମୁଁ ଦିଲ୍ଲୀ ପହଞ୍ଚିବି।
ମଳୟ ଟ୍ରେନ ର ସିଟ ରେ ଆସି ବସିଗଲା ଏବଂ ସେ ଫେରିଗଲା ଦିଲ୍ଲୀ ଅଭିମୁଖେ। …
.
.
.
.
.
ଏତିକିବେଳେ ମଳୟ ର ଫୋନ୍ ବାଜି ଉଠିଲା ଏବଂ ସେ ସ୍ଵପ୍ନ ଦୁନିଆରୁ ପୁଣି ଫେରି ଆସିଲା ଦେଖିଲା ଯେ ଲଞ୍ଚ ବ୍ରେକ ସରି ଆସିଲାଣି ଏବଂ ଫୋନ୍ ର ରିଙ୍ଗଟୋନ ବାଜିବାରେ ଲାଗିଥିଲା । ଏବଂ ସେ କଲ୍ ଟି ଥିଲା ପ୍ରିୟଙ୍କା ର……
ମଳୟ ପୁଣି ସାଧାରଣ ଅବସ୍ଥା କୁ ଫେରି ଆସି ଫୋନ୍ ଉଠେଇ କଥା ହେବାକୁ ଲାଗିଲା..
Hi Priyanka… କେମିତି ଅଛ !!!!!!!!!………….……
ଏହି କାହାଣୀ ଟି ସରି ଯାଇଛି । ଆଗାମୀ କାହାଣୀ ବହୁତ୍ ଶୀଘ୍ର ଅପଲୋଡ଼ ହେବ । ଏହି କାହାଣୀ ପଢ଼ିବା ପରେ କମେଣ୍ଟ କରିବାକୁ ଭୁଲିବେ ନାହିଁ । ଯଦି ଆଗକୁ ପଢିବାକୁ ଚାହୁଁଛନ୍ତି ତେବେ ଆପଣଙ୍କ କମେଣ୍ଟ ର ଅପେକ୍ଷା ରହିଲା ।
।। ଧନ୍ୟବାଦ ।।
ନୀଳମାଧବ ଭୂୟାଁ ଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ଲିଖିତ….
…………………………………………………………………….
If the contents are helpful to share them with your friends, Thanking You.
Share Now:
ଅଧୁରା କାହାଣୀ
ଅଧୁରା କାହାଣୀ(ପ୍ରଥମ )
 |
| ଅଧୁରା କାହାଣୀ(ପ୍ରଥମ ) |
ଅଧୁରା କାହାଣୀ !!!
(ଏକ ଅଶ୍ରୁମୟ ଜୀବନ୍ତ ପୃଷ୍ଠା)
ପ୍ରଥମ ଭାଗ
ଅଦିନିଆ ବର୍ଷା ଭଳି କ୍ରିଷ୍ଣା ଅମର ଉପରେ ଚାପୁଡା ଆଉ ଗାଳି ବରଷି ଚାଲିଛି। କଣ ହେଲା ଯେ କେଜାଣି ?? ଅମର କ୍ରିଷ୍ଣା କୁ ଅନୁରୋଧ କରି କହୁଥାଏ ମୋତେ ଭୁଲି ଯାଅ କିନ୍ତୁ କ୍ରିଷ୍ଣା ର ରାଗ ଏତେ ପ୍ରଖର ଅବସ୍ଥାରେ ପହଞ୍ଚି ସାରିଥିଲା ଯେ ସେ ଚଣ୍ଡୀ ଭଳି ଅମର କୁ ଚାପୁଡା ମାରିବାରେ ଲାଗିଥିଲା । କିନ୍ତୁ ଏ କଣ ହଠାତ୍ ଅମର ବେହୋସ୍ ହୋଇଗଲା । ନିର୍ଦୟୀ କ୍ରିଷ୍ଣା ଅମର ବେହୋସ୍ ହେବାର ଜାଣି ମଧ୍ୟ ତାକୁ ନ ଉଠେଇ ମୁହଁ ଫେରେଇ ନିଜ ସ୍କୁଟି ରେ ବସି ଚାଲିଗଲା ।
କିଛି ଦୂରରେ ଅପେକ୍ଷା କରିଥିବା ବୁନି ଦଉଡ଼ି ଆସିଲା, ଅମର ପାଖକୁ । ତାକୁ କୋଳରେ ନେଇ ଅମର..ଅମର.. ବୋଲି କେତେ ପାଟି କରିଲା । ନା ଅମର ଶୁଣୁଥିଲା ନା ସେଠୀ କେହି ଶୁଣିବାକୁ ଥିଲା । ଉଦୁଉଦିଆ ଖରା ବେଳ ଟା ରେ । ପାଣି ମଧ୍ୟ ପାଖରେ ନ ଥିଲା । କାରଣ ସେ ସ୍ଥାନ ବଜାର ଠାରୁ ବହୁତ୍ ଦୂରରେ ।
କିନ୍ତୁ ତାର ମନେ ହେଲା ଯେ ଏଠି ପାଖରେ ଗୋଟିଏ ପଥର କୁଅ ଅଛି । ସେ ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ଦଉଡ଼ି ଗଲା । ସେଠୀ କିଛି ବସ୍ତୁ ନ ମିଳିବାରୁ ସେ ନିଜେ କୁଅ ଭିତରକୁ ଅଳ୍ପ ଓହ୍ଲାଇ ନିଜ ଓଢ଼ଣି କୁ ଓଦା କରି ଦଉଡ଼ି ଆସିଲା ଅମର ପାଖକୁ । ଅମର ମୁହଁରେ ପାଣି ଚିପୁଡ଼ିଲା ପରେ ତାର ର ହୋସ ଫେରିଲା । ଅମର ବୁନି କୁ କୁଣ୍ଢେଇ ଧରି କାନ୍ଦିଲା । ୟା ପୂର୍ବରୁ ଅମର କେବେ କାନ୍ଦିନି ନା କେବେ ବୁନି କୁ ହଗ୍ କରିଥିଲା ।
ବୁନି କହିଲା, କଣ ହେଲା ତୋର ?? ତୁ କାହିଁକି ବେହୋସ୍ ହୋଇଗଲୁ?? ଆଉ କାନ୍ଦୁଛୁ କଣ ପାଇଁ ଯେ ?? କ୍ରିଷ୍ଣା ତୋ ଭଲ ପାଇବା କୁ ଚିହ୍ନି ପାରିଲା ନାହିଁ ବୋଲି କାନ୍ଦୁଛୁ କି ?? ମୁଁ ଅଛି ନା ତୋ ସାଙ୍ଗ ?? ଅମର ମୁଣ୍ଡ ହଲେଇ ହଁ କରିଲା ଏବଂ ଦୁହେଁ ଠିଆ ହେଲେ । ବୁନି କହିଲା ତୁ ବାଇକ୍ ଚଲେଇବୁ ନାହିଁ । ମୁଁ ଚଲେଇବି ?? ଅମର ହସିଲା, ଆବେ ତୁ ପୁଣି ବାଇକ୍??
ବୁନି କହିଲା, ହସୁଛୁ କଣ?? ତୋ ବତିଶି ଝଡେଇ ଦେବି । ଚୁପ୍ ଚାପ୍ ବସ୍ । ମୁଁ ଚଲେଇବି । ତାପରେ ଅମର ବସିଲା ଏବଂ ବୁନି ବାଇକ୍ ଚଲେଇ ଆସିଲା ।
ରାସ୍ତାରେ ଅମର ପଚାରିଲା। ତୋତେ ବାଇକ୍ ଚଲେଇ ଆସେ ମୋତେ କେବେ ତ କହିନୁ?? ସବୁ ବେଳେ ମୋତେ କହୁ ମୋତେ ଚଲେଇ ଆସେନି, ଚଲେଇ ଆସେନି ବୋଲି । କଥା କଣ?? ବୁନି କହିଲା, ଯେତେ ଦିନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତୁ ମୋ ପାଖରେ ଅଛୁ ସେତେ ଦିନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ୍ ତୁ ଚଲେଇବୁ ଏବଂ ମୁଁ ତୋ ବାଇକ୍ ର ପଛରେ ବସିବି।
ଅମର କହିଲା ତୁ ତ ପିଲା ଦିନୁ ସେମିତି ମୋତେ ଆସେନି ..ଆସେନି.. କହୁ, ମୋ ସାଇକେଲ ପଛରେ ବସି କେତେ ଆଡେ଼ ବୁଲିଛୁ ।
ଆଚ୍ଛା କହ ତୁ ଯେତେବେଳେ ବସୁ !!! ଅଳ୍ପ ଦୂରେଇ ବସିଲେ ହେବନି ?? ସବୁବେଳେ ମୋତେ ଜାବୁଡ଼ି ଧରି ବସୁ?? ବୁନି କହିଲା ପିଲାଦିନୁ ତୋତେ ଧରିକି ବସେ, ଏଇଟା କଣ ନୁଆ କଥା ଯେ?? ଏବଂ ତୁ ମନା କରିଲେ ମଧ୍ୟ ମୁଁ ତୋତେ ଧରିକି ବସିବି !!! ଅମର କହିଲା, ଏବେ ଆମେ ବଡ ହୋଇଗଲେଣି ଛୋଟ ଛୁଆ ହୋଇ ନାହୁଁ ।
ବୁନି ହଉ ଛାଡ଼ ସେ କଥା । ତୁ ବେହୋସ୍ କାହିଁକି ହେଲୁ କହ?? ଅମର, କିଛି କଥା ଲୁଚେଇଲା ଭଳି କହିଲା, ମୁଁ ଜାଣିନି, ମୁଁ କେମିତି ପଡ଼ିଗଲି ??? କିଛି ସମୟ ପରେ ଦୁହେଁ ଅମର ଘରେ ପହଞ୍ଚିଲେ ଏବଂ ବୁନି ଅମର ର ବାପା କୁ ପ୍ରଣାମ କରିଲା । ଅମର ର ବାପା କହିଲେ , କଣ ବୁନି ତୁ ମଧ୍ୟ ବାଇକ୍ ଚଲେଇ ଜାଣୁ କି ?? ବୁନି, କଣ ଅଙ୍କଲ ??? ଆପଣ ମଧ୍ୟ ଏମିତି ପ୍ରଶ୍ନ କରୁଛନ୍ତି । ଆମେ ମଧ୍ୟ ବାଇକ୍ ଶିଖିବା ଦରକାର ନା??
ଅମର ର ବାପା କହିଲେ ହଉ ଛାଡ଼ ଆଜି କଣ ବୁଲାବୁଲି କରି ଶୀଘ୍ର ଫେରିଗଲ ?? ଅମର କହିଲା, ବାପା ଆଜି ଖରା ପ୍ରବଳ ଯୋଗୁ ଫେରି ଆସିଲୁ ?? ଅମର ର ମା, ବୁନି କୁ ପସନ୍ଦ କରନ୍ତି ନାହିଁ । ଵୁନି ଆଣ୍ଟୀ ଙ୍କୁ ପ୍ରଣାମ କରିଲା ପରେ, ଆଣ୍ଟୀ କାନ୍ଥ କୁ ଦେଖି କହିଲେ ଠିକ୍ ଅଛି । ବୁନି କହିଲା, ଅମର ମୁଁ ଏବେ ଆସୁଛି କହି ସେ ଫେରିଗଲା ନିଜ ଘରକୁ ।
ତା ପରଦିନ ହଠାତ୍ ଦିନ ୨ ଟା ହେବ । ଅମର ର ବାପା ର ଫୋନ୍ ଆସିଲା । ବୁନି ସେତେବେଳେ ନିଜ ସାନ ଭାଇ ର ମୋବାଇଲ୍ ରେ ହେଡଫୋନ୍ ଲଗେଇ ମୁଭି ଦେଖୁଥାଏ । ବୁନି ର ମା ଆସି କହିଲେ । ନେ ତୋର ଫୋନ୍, ଅମର ର ବାପା ବହୁତ୍ ଥର ଫୋନ୍ କରିଲେଣି । ବୁନି କଲ୍ ଵେକ କରିଲା । ଅମର ର ବାପା କହିଲେ Govt. Hospital କୁ ଶୀଘ୍ର ଆସେ ।
ବୁନି ଅମର କୁ କଲ୍ କରିଲା କିନ୍ତୁ ସେ ଉଠେଇଲା ନାହିଁ । ବୁନି ସ୍କୁଟି ନେଇ ପହଞ୍ଚିଲା Govt. Hospital ରେ । ବୁନି ଅଙ୍କଲ କୁ ଫୋନ୍ କରୁଥାଏ ସେ ଫୋନ୍ ଉଠେଇଲେ ନାହିଁ । ମାତ୍ର ଭାଗ୍ୟ ବଶତଃ ଅମର ର ସାଙ୍ଗ ସୁଧୀର ବୁନି ସହିତ ଦେଖା ହେଲା । ସେ ଆଙ୍ଗୁଳି ଦେଖେଇ କହିଲା ସେଠୀ ଯା ଅମର ର ବାପା ଅଛନ୍ତି, ମୁଁ ଯାଉଛି କିଛି ସାଙ୍ଗକୁ କଲ୍ କରୁଛି। ବୁନି ପଚାରିଲା କଣ ହେଲା?? ସୁଧୀର କହିଲା ତୁ ସେଠୀ ଯା ମୁଁ ବାହାରକୁ ଯାଉଛି ଏଠି ନେଟୱର୍କ ନାହିଁ । କହି ସୁଧୀର ବାହାରକୁ ଦଉଡ଼ି ଗଲା।
ବୁନି ସେଠୀ ପହଞ୍ଚିଲା ପରେ ଜାଣିବାକୁ ପାଇଲା ଯାଏ ଅମର ଏବେ OT ରେ ଅଛି ଏବଂ ତାକୁ B+ ର ରକ୍ତ ଦରକାର । ବୁନି ପଚାରିଲା କଣ ହୋଇଛି ଅଙ୍କଲ ? ଅମର ର ବାପା କହିଲେ ତାକୁ ବ୍ଲଡ଼ କ୍ୟାନ୍ସର ହୋଇଛି । ତୋତେ କଣ ଅମର କହିନି କି?? ଏବଂ ତାକୁ ଏବେ ବ୍ଲଡ ନିହାତି ଦରକାର । ବୁନି ଅମର ର ବ୍ଲଡ଼ କ୍ୟାନ୍ସର କଥା ଶୁଣି ସେ ଯେମିତି ନିର୍ଜୀବ ହୋଇଗଲା । ଅଙ୍କଲ ବୁନି କୁ ହଲେଇ କହିଲେ କଣ ହେଲା ମା?? ବୁନି କହିଲା , ନାହିଁ ଅଙ୍କଲ କିଛି ନାହିଁ କହି ତାର ଆଖିରୁ ଦୁଇ ଟୋପା ଲୁହ ବହିଗଲା । ବୁନି କହିଲା, ଅଙ୍କଲ୍ ମୁଁ ରକ୍ତ ଦେବୀ । ଅଙ୍କଲ କହିଲେ ନାହିଁ ମା ତୁ ଏମିତି ରେ ପତଳା । ତୁ ଯଦି ରକ୍ତ ଦେବୁ ତେବେ ତୋର ଦେହ ଖରାପ୍ ହୋଇ ପାରେ । ବୁନି କହିଲା, ପ୍ଲିଜ୍ ଅଙ୍କଲ ମୁଁ ଦେବାକୁ ଚାହୁଁଛି ।
ବୁନି ର ବାଧ୍ୟକତା ଆଗରେ ଅଙ୍କଲ ଅନୁମତି ଦେଲେ । ବୁନି ଯାଇ ପହଞ୍ଚିଲା ଅମର ପାଖରେ । ଅମର ଆଖି ବନ୍ଦ କରି ଶୋଇଛି ଏବଂ ଡାକ୍ତର କିଛି ଟେଷ୍ଟ ପରେ ତାକୁ ପାଖ ବେଡ ରେ ଶୋଇବାକୁ କହିଲେ ଏବଂ ବୁନି କେବଳ ଅମର କୁ ଦେଖୁଥାଏ । ରକ୍ତ ଦେବା ର ପ୍ରସ୍ତୁତି ଆରମ୍ଭ ହେଲା । ବୁନି ଅଳ୍ପ ଆଖି ବନ୍ଦ କରି ଅମର କଥା ମନେ ପକେଇ ବାକୁ ଲାଗିଲା । ଆଖିରେ ତାର ଲୁହ ଥାଏ।
ନୀଳମାଧବ ଭୂୟାଁ ଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ଲିଖିତ…
If the contents are helpful to share them with your friends, Thanking You.
Share Now:
ଅଧୁରା କାହାଣୀ(ଦ୍ଵିତୀୟ )
 |
| ଅଧୁରା କାହାଣୀ(ଦ୍ଵିତୀୟ ) |
ଅଧୁରା କାହାଣୀ !!!
(ଏକ ଅଶ୍ରୁମୟ ଜୀବନ୍ତ ପୃଷ୍ଠା)
ଦ୍ଵିତୀୟ ଭାଗ
ପ୍ରଥମ ଭାଗ ପଢିବା ପାଇଁ Click କରନ୍ତୁ
ବୁନି ହେଉଛି ଅମର ର ଘନିଷ୍ଠ ସାଙ୍ଗ । ବୁନି ଅମର କୁ ପିଲା ଦିନୁ ମନ ଦେଇ ଭଲ ପାଇ ବସିଛି । କିଛି ବର୍ଷ ପୂର୍ବେ ଷ୍ଟଡି ଟୁର ରେ ମନ୍ଦିର ବୁଲିବା ସମୟରେ ଭଗବାନ ଆଗରେ ହାତ ରଖି ଶପଥ କରି କହିବାକୁ ବାଧ୍ୟ କରିଥିଲା ଯେ ତୁ ମୋର ବେଷ୍ଟ ଫ୍ରେଣ୍ଡ୍ । ମୋତେ ଆଉ କ୍ରିଷ୍ଣା କୁ ତୁ ମିଶେଇବା ରେ ସାହାଯ୍ୟ କରିବୁ କାରଣ ମୁଁ କ୍ରୀଷ୍ଣା କୁ ଭଲ ପାଉଛି । ବୁନି ବହୁତ୍ ଶାନ୍ତ । ସେଦିନ ଶପଥ ପରେ ବୁନି ର ଆଖିରୁ ଦୁଃଖରେ ଦୁଇ ଟୋପା ଲୁହ ବହି ଯାଇଥିଲା । କଣ ଅବା ସେ କରିବ ?? ଅମର ହେଉଛି ତାର ହୃଦୟ । ତାର କଥା କୁ ସେ କାଟି ପାରି ନଥିଲା ।
ଅମର ଆଉ କ୍ରିଷ୍ଣା ର ଭଲ ପାଇବା କଲେଜ୍ ର Cultural Function ରୁ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଥିଲା। କ୍ରିଷ୍ଣା ଭଲ ଡାନ୍ସ କରେ। ଅମର ଆଉ ବୁନି ଗୋଟିଏ ଜାଗାରେ ବସି ଥାନ୍ତି। ହଠାତ୍ ଅମର କହିଲା। ଏ ବୁନି ମୋତେ ଏ ଝିଅଟି ପସନ୍ଦ ଲାଗୁଛି। ତୁ ତାକୁ ଏବଂ ମୋତେ ମିଶେଇବାରେ ସାହାଯ୍ୟ କରିବୁ ନା?? ପ୍ରଥମେ ବୁନି ରାଗରେ ଅମର କୁ ଚାହିଁ ରହିଲା କିନ୍ତୁ ଅମର ବୁନି କୁ ଅନୁରୋଧ କରିଲା ଯେ ପ୍ଲିଜ୍ ବୁନି । ସାହାଯ୍ୟ କରିବୁ ନା?? ସେତେ ଦିନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ବୁନି କେବେ କହି ପାରିନି କି ସେ ଅମର କୁ ଭଲ ପାଏ ବୋଲି କିନ୍ତୁ ଅମର ତାକୁ କେବଳ ସାଙ୍ଗ ଭଳି ଦେଖେ ।
ହଠାତ୍ ଡ଼ାକ୍ତର ବାବୁ କହିଲେ ଝିଅ ଉଠି ଯାଅ ହୋଇଗଲା। ବୁନି କହିଲା ଏତେ ଶିଘ୍ର ହୋଇଗଲା ?? ଆଉ ଯଦି ଦରକାର !! ତେବେ ନେଇ ପାରିବ। ଡ଼ାକ୍ତର ବାବୁ କହିଲେ ଆଉ ନେଇ ପାରିବୁ ନାହିଁ। ବୁନି ପଚାରିଲା ଆଉ କେତୋଟି ୟୁନିଟ୍ ଦରକାର ? ଡ଼ାକ୍ତର ବାବୁ କହିଲେ ଆଉ ଦୁଇଟି ୟୁନିଟ୍ ଦରକାର । ବୁନି ଉଠିଗଲା। ବାହାରେ ସୁଧୀର ଆଉ ଦୁଇଟି ସାଙ୍ଗ କୁ ନେଇ ଆସିଥିଲା । ସୁଧୀର କହିଲା ତୁ କାହିଁକି ଦେଲୁ । ମୁଁ ତିନୋଟି ୟୁନିଟ୍ ବ୍ଲଡ଼ ଯୋଗାଡ କରି ସାରିଥିଲି । ବୁନି କହିଲା, ପରେ କଥା ହେବୁ, ଯା ପ୍ରଥମେ ବ୍ଲଡ଼ ଦେବୁ ।
କିଛି ସମୟ ପରେ ବ୍ଲଡ଼ ଦେଇ ଆସିଲେ । ଦେଖୁ ଦେଖୁ ଦିନ ଗଡି ରାତି ୯ ଟା ହେବାକୁ ବାଜିଲାଣି। ଅଙ୍କଲ କହିଲେ ତୁ ଫେରି ଯା କିନ୍ତୁ ବୁନି କହିଲା ନା ଅଙ୍କଲ ମୁଁ ଏଠି ରହିବି। ଅଙ୍କଲ କହିଲେ କାଲି ସେ Discharge ହେବ ତୁ ଯା କାଲି ଘରକୁ ଆସିବୁ । ଏତିକି କଥା ପରେ ବୂନି କହିଲା ଠିକ୍ ଅଛି ଅଙ୍କଲ ମୁଁ ଆଉ ଟିକେ ପରେ ଫେରିଯିବି । ଅଙ୍କଲ ବାଥରୁମ ଯିବାକୁ କହି ସେଠୁ ଚାଲିଗଲେ ଠିକ୍ ସେତିକିବେଳେ ସେଠୀ କ୍ରିଷ୍ଣା ଆସି ପହଁଚିଲା।
ବୁନି କୁ ପଚାରିଲା ଅମର କାହିଁ ?? ବୁନି ରାଗରେ ଏବେ ମନେ ପଡ଼ିଲା। ଦୁଇ ବର୍ଷ ର ଭଲ ପାଇବା ଏତେ ଶୀଘ୍ର ଭୁଲିଗଲୁ । ଛି ଛି ମୁଁ କାହା ସହିତ କଥା ହେଉଛି । ଗୋଟିଏ ହୃଦୟ ହିନ ଝିଅ ସହିତ। ତୁ କଣ ଚିହ୍ନିବୁ ଅମର କୁ । କେବଳ ତମ ଦୁଇ ଜଣଙ୍କ ଖୁସି ପାଇଁ ମୁଁ ତମ ଦୁଇ ଜଣଙ୍କୁ ମିଶେଇ ଥିଲି କିନ୍ତୁ ଏମିତି ତୋତେ ସେ କଣ କହିଦେଲା ଯେ ତୁ ତାକୁ ଚାପୁଡା ଉପରେ ଚାପୁଡା ମାରି ଚାଲିଥିଲୁ ।
ତୁ ଯେତେବେଳେ ଅମର ଉପରକୁ ହାତ ଉଠୋଉଥିଲୁ ନା ସେ ସମୟରେ ମୋ ମନକୁ କେତେ କଷ୍ଟ ହେଉଥିଲା ଜାଣିଛୁ ?? ଅମର ମୋ ହାତ ବାନ୍ଧି ରଖିଥିଲା । ସେଥିପାଇଁ ଚୁପ୍ ଥିଲି। ତାର ମନ କଥା ନ ବୁଝି ତା ଉପରକୁ ହାତ ଉଠେଇ , ତୁ ବହୁତ୍ ବଡ ଭୁଲ କରିଛୁ। ତୁ ନିଜକୁ କଣ ଭାବୁଛୁ କହିଲୁ?? କାଲି ତୁ ତାକୁ ଛାଡ଼ି ଚାଲିଗଲୁ । ସେ ବେହୋସ୍ ହେବା ର ଜାଣି ମଧ୍ୟ ତାକୁ ତୁ ଧ୍ୟାନ ଦେଲୁ ନାହିଁ । ତୁ ଆଜି କଣ ପାଇଁ ଆସିଛୁ। କ୍ରିଷ୍ଣା କହିଲା ତୋର ଯାହା ଇଚ୍ଛା ତାହା କହ। ମୁଁ ଶୁଣିବାକୁ ରାଜି ଅଛି। ଠିକ୍ ସେତିକିବେଳେ ସୁଧୀର ଆସି ପହଁଚିଲା। କହିଲା ଏ ମହାରାଣୀ ଙ୍କୁ କାହିଁକି ଡାକିଛୁ । କାଲି ୟା ଯୋଗୁ ତାର ଦେହ ବେଶୀ ସିରିଆସ ହୋଇଛି।
କ୍ରିଷ୍ଣା ପଚାରିଲା ମୁଁ କଣ କରିଲି ଯେ ?? ଅମର ମୋତେ ସେଠୀ ଡାକି କହିଲା କି ମୁଁ ବୂନୀ କୁ ଭଲ ପାଏ ତୁ ମତେ ଭୁଲିଯାଆ । ସେଥିପାଇଁ ମୁଁ ତା ଉପରେ ରାଗି ଗଲି । ଏବଂ ରାଗରେ ତାକୁ ମାରିଲି । ବୁନୀ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ରେ ଚାହିଁ ରହିଲା। ସୁଧୀର କହିଲା । ତମ ଦୁଇ ଜଣଙ୍କ ସବୁ ଉତ୍ତର ମୋ ପାଖରେ ଅଛି। ଚାଲ ବାହାରକୁ। ଦୁହେଁ ବାହାରକୁ ଗଲେ । ସୁଧୀର ପାଖ ଦୋକାନ ରୁ ଗୋଟିଏ ସିଗାରେଟ୍ ପ୍ୟାକେଟ ଟି ଆଣି ପକେଟ୍ ରେ ରଖିଲା । ସୁଧୀର କହିଲା ତମେ ଦୁଇ ଜଣ, ନିଜ ଯାଗାରେ ଠିକ୍ ଅଛ ।
ଏଠି ବସ୍ ସବୁ କାହାଣୀ ମୁଁ କହୁଛି । ଏଥିରେ ସବୁ ପ୍ଲାନ୍ ହେଉଛି ଅମର ର । ଆଜିକୁ ଠିକ୍ ୨୮ ଦିନ ପୂର୍ବରୁ । ମାର୍କେଟ ରେ ଅମର ହଠାତ୍ ବେହୋସ୍ ହୋଇଗଲା। ତାକୁ ମେଡିକାଲ ନେଇ ଯାଇଥିଲୁ । ସେଠୀ ଚେକ୍ ଅପ୍ ପରେ ଜଣା ପଡିଲା ଯେ ତାକୁ ବ୍ଲଡ଼ କ୍ୟାନ୍ସର ହୋଇଛି। ଏତିକି ଶୁଣି ମୁଁ ଅଙ୍କଲ କୁ ମେସେଜ ଦେଲି । ସେ ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ଆସିଲେ ଏବଂ ସେ ଶୁଣି ମଧ୍ୟ ଆଶ୍ଚର୍ୟ୍ଯ ହେଲେ। ଡ଼ାକ୍ତର ବାବୁ କହିଲେ। ତାର ବ୍ଲଡ଼ କ୍ୟାନ୍ସର ସେକେଣ୍ଡ ଷ୍ଟେଜ ରେ ପହଞ୍ଚି ଗଲାଣି। ସେଥିପାଇଁ ବେଳେବେଳେ ତାକୁ ବ୍ଲଡ଼ ଦରକାର ପଡିପାରେ। ଏବଂ ଯଦି ଠିକ୍ ସମୟରେ ବ୍ଲଡ଼ ଯୋଗାଡ ନ କରିବ ତେବେ କିଛି ବି ହୋଇପାରେ। ମାତ୍ର କେତେବେଳେ ତାର କଣ ହେବ ସେ କଥା ମୁଁ କହି ପାରିବିନି।
ଏକଥା ଶୁଣି ସମସ୍ତେ ତିନି ଦିନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଚିନ୍ତା ରେ ରହିଲେ କିନ୍ତୁ ଦିନେ ଅମର କହିଲା । ମୁଁ ମୋ ନିଜ ଇଚ୍ଛାରେ ବଞ୍ଚିବାକୁ ଚାହୁଁଛି। ଅମର ର ବାପା କହିଲେ ଠିକ୍ ଅଛି କିନ୍ତୁ ଦେହକୁ ଧ୍ୟାନ ଦେବୁ। ମାତ୍ର ସେ କ୍ରିଷ୍ଣା କୁ ଭୁଲି ପାରୁ ନଥିଲା। ସେ କଣ କରିବ ଭାବି ସେ ଗୋଟିଏ ଉପାୟ ଭାବିଲା ଆଉ ସେ ଏମିତି କରିବାକୁ ବାଧ୍ୟ ହେଲା । ଶେଷରେ ବୁନି କୁ ଭଲ ପାଉଛି ବୋଲି କହିଲେ କ୍ରିଷ୍ଣା ରାଗରେ ବ୍ରେକ୍ ଅପ୍ କରିଦେବ ଏବଂ ସେ ଶାନ୍ତିରେ ବାକି କିଛି ଦିନ ବିନା ଚିନ୍ତା ରେ ବଞ୍ଚିବ।
ଏତିକି ଶୁଣିଲା ପରେ କ୍ରିଷ୍ଣା ବହୁତ୍ କାନ୍ଦିଲା ଏବଂ ବୁନି ଆଖିରେ ମଧ୍ୟ ଲୁହ ଥିଲା। ସୁଧୀର କହିଲା। ଏବେ ଯାଅ ରାତି ହେଲାଣି କାଲି ଯଦି ଦେଖା କରିବାକୁ ଚାହୁଁଛ ତେବେ ଦ୍ଵୀ ପହରେ ଅମର ଘରକୁ ଆସି ଯିବ।
ତାପରେ ଦୁହେଁ ଚାଲି ଗଲେ। ତା ପର ଦିନ ସକାଳୁ ସକାଳୁ ୫ ଟା ହୋଇନି । ଵୁନୀ ଆସି ପହଁଚିଲା ମେଡିକାଲ୍ ରେ । ସୁଧୀର ବୁନୀ କୁ ଦେଖି ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ। ଏତେ ସକାଳୁ କାହିଁକି ଆସିଲୁ । ବୁନି, ମୋତେ ରାତି ଯାକ ନିଦ ନାହିଁ । ସେଥିପାଇଁ ଆସିଗଲି। ସକାଳ ୭ ଟା ପରେ ଦେଖା କରିବାକୁ ଛାଡ଼ିଲେ। ବୁନି ପହଞ୍ଚିଲା ଅମର ପାଖରେ।
ଅମର ବୁନି କୁ ଦେଖି ପଚାରିଲା । ଆରେ ତୁ କେତେବେଳେ ଆସିଲୁ ?? ବୁନି କହିଲା ସକାଳ ୫ ଟା ରେ । ଅମର ପଚାରିଲା ଏତେ ସକାଳୁ ଆସିଗଲୁ ଯେ ? ବୁନି କହିଲା , ଗୋଟିଏ ପ୍ରଶ୍ନ ମୋ ମନରେ ବାରମ୍ଵାର ଉଠୁଥିଲା ସେଥିପାଇଁ ଆସିଗଲି। ତୋ ପାଖରେ ଯଦି ଉତ୍ତର ଅଛି ତେବେ ମୋତେ ଉତ୍ତର ଦେ । ଅମର ପଚାରିଲା କଣ ପ୍ରଶ୍ନ?? ବୁନି କହିଲା । ତୁ ମୋତେ ଭଲ ପାଉଛୁ ବୋଲି ମୋତେ କହିନୁ କାହିଁକି ??
ନୀଳମାଧବ ଭୂୟାଁ ଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ଲିଖିତ…
If the contents are helpful to share them with your friends, Thanking You.
Share Now:
ଅଧୁରା କାହାଣୀ(ତୃତୀୟ )
 |
| ଅଧୁରା କାହାଣୀ(ତୃତୀୟ ) |
ଅଧୁରା କାହାଣୀ !!!
(ଏକ ଅଶ୍ରୁମୟ ଜୀବନ୍ତ ପୃଷ୍ଠା)
ତୃତୀୟ ଭାଗ
ଅମର କହିଲା ଆରେ ପାଗେଳି ମୁଁ ତୋତେ ବହୁତ ଭଲ ପାଏ। କାରଣ ତୁ ମୋର ବେଷ୍ଟ ଫ୍ରେଣ୍ଡ୍। ଏତିକି ବେଳେ ନର୍ସ ଆସି କହିଲା ଡ଼ାକ୍ତର ବାବୁ ଆସିବେ ସମସ୍ତେ ବାହାରକୁ ଆସନ୍ତୁ। ବୁନି କହିଲା ଆଜି ତୁ ମୋର ସବୁ ଉତ୍ତର ଦେବୁ ମୁଁ ତୋତେ ବାକି ପ୍ରଶ୍ନ ତୋ ଘରେ ପଚାରିବି । କହି ସେ ବାହାରକୁ ଚାଲିଗଲା । ସୁଧୀର ଆଉ ଅଙ୍କଲ ଙ୍କ ଅନୁରୋଧ ରେ ଅମର କୁ ଶୀଘ୍ର Discharge କରି ଦେଲେ। ଠିକ୍ ୧୦ ଟା ବେଳେ । ଅମର ଘରେ ଆସି ପହଁଚିଲା ।
ଅମର ର ମା ଅମର ପାଖରେ ବସି କଥା ହେଲା ବେଳେ । କ୍ରିଷ୍ଣା ଅମର ଘରେ ଆସି ପହଁଚିଲା । କ୍ରିଷ୍ଣା ଅମର ପାଖରେ ପହଞ୍ଚିବା ପୂର୍ବରୁ । ବୁନି ତାକୁ ନେଇ ପହଞ୍ଚିଲା ଅମର ର ପୂଜା ଘରେ। କ୍ରିଷ୍ଣା ଆଶ୍ଚର୍ୟ୍ଯ। ବୁନି କ୍ରିଷ୍ଣା କୁ ପ୍ରଶ୍ନ କରିଲା। ତୁ ଏଠି କୋଉ ସମ୍ପର୍କ ନେଇ ଆସିଛୁ କହ?? କ୍ରିଷ୍ଣା କହିଲା ସେ ମୋ ଲଭର୍। ବୁନି କହିଲା, ମୁଁ ତୋତେ କେବଳ ଗୋଟିଏ ପ୍ରଶ୍ନ ପଚାରିବି ? ସେ ପ୍ରଶ୍ନ ର ମୋତେ ଉତ୍ତର ଦେ। ତୁ ଅମର କୁ ମେରେଜ୍ କରିବୁ ନା ନାହିଁ। କ୍ରିଷ୍ଣା ଦ୍ଵନ୍ଦ ରେ ପଡ଼ିଗଲା। ସେ ଉଁ.. ଉଁ.. ହୋଇ ହଁ… ନାହିଁ….. କହିବାକୁ ଲାଗିଲା। ବୁନି ପୁଣି ପ୍ରଶ୍ନ କରିଲା ?? ହଁ ?? ନା ନାହିଁ ??? କ୍ରିଷ୍ଣା କହିଲା ମୁଁ ଜାଣିନି ।
ବୁନି କହିଲା ତେବେ ମୋ କଥା ଶୁଣ ! ତୁ ଯଦି ମେରେଜ୍ କରିବୁ ନାହିଁ ତେବେ ଏହି ସମୟରେ ଏହି ପୂଜା ଘରୁ ତୁ ସିଧା ତୋ ଘରକୁ ଯିବୁ। ଅମର ସହିତ କୌଣସି ସମ୍ପର୍କ ରଖିବୁ ନାହିଁ । ଯଦି ମେରେଜ୍ କରିବୁ ତେବେ ତୁ ତାକୁ ଦେଖା କରି ପାରୁ ! କିନ୍ତୁ ତା ପୂର୍ବରୁ ତୋତେ ଏଠି ଶପଥ କରିବାକୁ ହେବ !! ଯାହା କରିବୁ ଶୀଘ୍ର କର। କ୍ରିଷ୍ଣା ପଚାରିଲା ତେବେ ତାକୁ ମେରେଜ୍ କିଏ କରିବ ?? ବୁନି କହିଲା, ତା ପାଇଁ ମୁଁ ଝିଅ ଦେଖିବି। ସେ କଥା ମୋ ଉପରେ ଛାଡ଼ି ଦେ ।
କ୍ରିଷ୍ଣା କିଛି ଉତ୍ତର ନ ଦେଇ ଚୁପ୍ ରହିଲା । ଅମର ର ମା ଆସି ସେଠୀ ପହଞ୍ଚିଲେ । ବୁନି ପୁଣି ପ୍ରଶ୍ନ କରିଲା । କଣ କରିବୁ ଶୀଘ୍ର କର। ସମୟ ନାହିଁ ମୋ ପାଖରେ। କ୍ରିଷ୍ଣା କିଛି ନ କହି । ଫେରି ଗଲା ନିଜ ଘରକୁ ।
ବୁନି ଚାଲିଲା ଅମର ପାଖକୁ । ସେତେବେଳ ସୁଧୀର ପାଖେ ବସିଥିଲା । ସୁଧୀର କହିଲା, ଦେଖ ତୋ ଚଣ୍ଡୀ ଆସିଗଲା । କଣ ହେଲା କେଜାଣି । ବୁନି ଯାଇ ଅମର କୁ କୁଣ୍ଢେଇ ହୋଇ କାନ୍ଦିବାକୁ ଲାଗିଲା । ଅମର କହିଲା । ଆରେ କିଏ ଦେଖିବ?? ବୁନି କହିଲା , ଯିଏ ଦେଖୁଛି ଦେଖୁ । ଏଠି ସୁଧୀର ଅଛି ଆଉ କିଏ ନାହିଁ । ଅମର କହିଲା, ଆବେ ଚଣ୍ଡୀ ଛାଡେ ମୋତେ । ବୁନି ଛାଡ଼ିଲା ପରେ କହିଲା । ମୁଁ ତୋତେ ପ୍ରଶ୍ନ ପଚାରି ଥିଲି । ଯେ ତୁ ମୋତେ ଭଲ ପାଉ ନା ନାହିଁ କହ?? ଅମର କହିଲା ଆରେ ପାଗେଳୀ ।
ବୁନି, ଦେଖ ଅମର !! କଥା କୁ ବୁଲାନୀ । ସତ କହ ? ସୁଧୀର ଚୁପ୍ ଥାଏ । ଅମର କହିଲା , ଅଫ୍ କୋର୍ସ ୟାର୍ ମୁଁ ତୋତେ ଭଲ ପାଏ । ବୁନି ପଚାରିଲା , ତେବେ ତୁ ମୋତେ ମେରେଜ୍ କରିବୁ ??
ଅମର, ଆବେ ପାଗେଳି କଣ କହି ଯାଉଛୁ ତୁ?? ସୁଧୀର ସବୁ ଶୁଣି ଚୁପ୍ ଥାଏ । ବୁନି ପଚାରିଲା , ମୋ ପ୍ରଶ୍ନ ର ମୋତେ ଉତ୍ତର ଦେ । ହଁ ୟା ନାହିଁ ??? ଅମର କହିଲା ନାହିଁ ୟାର, ତୋତେ କେମିତି ବାହା ହେବି କହ ? ବୁନି ପଚାରିଲା, ପୁଣି ଥରେ ପଚାରୁଛି । ମୋତେ ବାହା ହେବୁ ନା ନାହିଁ ?
ଅମର ସୁଧୀର ଆଡ଼କୁ ଚାହିଁ ପଚାରିଲା । ଆରେ ଏ କଣ?? ପାଗେଳୀ ହୋଇ ଗଲାଣି ନା କଣ, ୟାକୁ ଚେକ୍ କର ରେ??
ବୁନି, ତୁ ମୋତେ ପିଲା ଦିନରୁ ଭଲ ପାଉଛୁ । ତୁ ଗୋଟିଏ ମିନିଟ୍ ମୋତେ ଛାଡ଼ି ରହି ପାରୁନୁ । ନା ମୁଁ ତୋତେ ଛାଡି ରହି ପାରୁଛି । ତୁ କ୍ରିଷ୍ଣା ସହିତ କଣ ପାଇଁ ସମ୍ପର୍କ କାଟିଲୁ ସେ କଥା ମୁଁ ଭଲ ଭାବରେ ଜାଣେ । ତୁ ଅବା ମୋତେ ଭଲ ପାଉ ନଥିବୁ କିନ୍ତୁ ମୁଁ ତୋତେ ପ୍ରତିଟି ସମୟରେ ଭଲ ପାଏ । ତୁ ଯୋଉଦିନ କ୍ରୀଷ୍ଣା କଥା କହିଲୁ ସେଦିନ ମୋର ବହୁତ୍ ରାଗ ହେଲା କିନ୍ତୁ ତୋ ଖୁସି ପାଇଁ ମୁଁ ଚୁପ୍ ରହିଲି । ସେଦିନ ମୋତେ ମନା କରିଥିଲୁ ଯେ କ୍ରିଷ୍ଣା ଯାହା କରିଲେ ମଧ୍ୟ ତୁ ଚୁପ୍ ରହିବୁ ଏବଂ ମୁଁ ଚୁପ୍ ରହିଲି କିନ୍ତୁ ଆଜି ମୁଁ ଚୁପ୍ ରହିବି ନାହିଁ ଏବଂ ମୋତେ ମୋ ଉତ୍ତର ଦରକାର !!!
ଅମର କହିଲା, ତୁ ଯଦି ଜାଣି ସାରିଛୁ ତେବେ ତୋତେ କଣ ଲୁଚେଇବି । ମୁଁ ହେଉଛି କିଛି ଦିନର ବନ୍ଧୁ । ତୁ ମୋତେ କାହିଁକି ବିବାହ କରିବୁ । ତୁ ଭଲ ବର ଦେଖି ବାହା ହେ । ବାକି ଜୀବନ ଭଲରେ କାଟେ ।
ବୁନି, ତୁ ହେଉଛୁ ମୋ ବର। ମନେ ଅଛି ନା?? ପିଲା ଦିନେ ଆମେ ରାଜା ରାଣୀ ଖେଳ ଖେଳୁଥିଲେ। ଆଉ ଆଜି ବଡ ହେଲା ପରେ ସେ ରାଜା ରାଣୀ ଆମେ ଦୁଇ ଜଣ ହୋଇ ପାରିବା ନାହିଁ କି ??? ଜବାବ୍ ଦେ ମୋତେ ??
ଆଉ ଗୋଟିଏ କଥା, ତୋ ବିନା ମୋ ସବୁ କାହାଣୀ ରେ ପୂର୍ଣ୍ଣଛେଦ ପଡିଯିବ । ତୋର କାହାଣୀ ର ନାୟିକା ହେବାର ମୁଁ କଣ ଯୋଗ୍ୟ ନୁହଁ କି ?? ତୋର ଯଦି ଶେଷ ଇଚ୍ଛା ଥାଏ ତେବେ ମୋର ମଧ୍ୟ ଶେଷ ଇଚ୍ଛା !!! ଯେ ମୋତେ ତୋ ରାଣୀ ହେବାର ଈଛା ଟା ପୁରା କରି ବାକୁ ସୁଯୋଗ ଦେ ।
ଅମର, ଏମିତି ରେ ମାମା ମାନିବେ ନାହିଁ ରେ। ବୁନି କହିଲା ଅଙ୍କଲ ତ ମାନିବେ ନା?? ବାକି ମୋର ଖୁସି ପାଇଁ ତୁ କଣ ତୋ ପିଲା ଦିନ ର ସାଙ୍ଗ ର ଇଚ୍ଛା କୁ ପୂରଣ କରିବୁ ନାହିଁ ??
ଏତିକି କଥା ରେ ସମସ୍ତଙ୍କ ଆଖିରେ ଲୁହ ଆସିଗଲା । ସମସ୍ତେ ଭାବ ବିହୁଳ ହୋଇ କାନ୍ଦିବାକୁ ବାଧ୍ୟ ହେଲେ । ଅମର, ଆରେ ବୁନି ମୁଁ ଅଳ୍ପ ଦିନ ର ବନ୍ଧୁ, କାହିଁକି ତୋ ଜୀବନକୁ ନଷ୍ଟ କରିବାକୁ ଚାହୁଁଛୁ । ବୁନି ଅମର ପାଟି କୁ ଚୁପ୍ କରିବାକୁ ଯାଇ ପୁଣି ହଗ୍ କରିଲା । କହିଲା, ତୁ ଛାଡ଼ି ଚାଲିଗଲେ । ମୁଁ କଣ ଏକା ବଞ୍ଚି ପାରିବି ଏ ସ୍ୱାର୍ଥପର ଦୁନିଆରେ ??? ସେଥିପାଇଁ ଦୁହେଁ ଯେତେ ଦିନ ବଞ୍ଚିବା ଖୁସିରେ ବଞ୍ଚିବା । ଏତିକି କହି ପୁଣି ଦୁହେଁ ହଗ କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ । ହଠାତ୍ କବାଟ ନକ୍ ହେବାକୁ ଲାଗିଲା । ଦୁହେଁ ଅଲଗା ହେଲା ପରେ ଅଙ୍କଲ ରୁମ୍ ଭିତରକୁ ପଶି ଆସିଲେ । କହିଲେ ମୁଁ ଡିଷ୍ଟର୍ବ କରି ଥିବାରୁ ଦୁଃଖିତ । ସେତେବେଳେ ସମସ୍ତଙ୍କ ଆଖିରେ ଲୁହ ଥିଲା ??
ଅଙ୍କଲ ପାଖରେ ଆସି ବସିଲେ । ପଚାରିଲେ କଣ ଅମର, କେବେ କରିବା ବିବାହ ?? ଅମର କହିଲା ବାପା, ଏ ଚଣ୍ଡି କଥା ଶୁଣି ଥିବ ଯଦି ତେବେ ତମେ ଭୁଲି ଯାଅ । ଅଙ୍କଲ କହିଲେ ସେ ଠିକ୍ କହିଛି । ତୋର ମତ କଣ ?? ଅମର ଚୁପ୍ ଥିଲା । ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ଅଙ୍କଲ ଏବଂ ବୁନି ମିଶି ବୁନି ଘର ଅଭିମୁଖେ ବାହାରିଲେ।
ସେଠୀ ବୁନି ର ମାମା ସହିତ କଥା ହେଲେ। ଅଙ୍କଲ କହିଲେ ମୁଁ ବୁନି କୁ ମୋ ଘର ର ବୋହୂ କରିବାକୁ ଚାହୁଁଛି ଆପଣଙ୍କ ମତ କଣ ? (ରାସ୍ତାରେ ବୁନି କହିଥିଲା ଯେ, ମାମା ଙ୍କୁ ଅମର କଥା କିଛି କହିବ ନାହିଁ) ।
ନୀଳମାଧବ ଭୂୟାଁ ଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ଲିଖିତ…
If the contents are helpful to share them with your friends, Thanking You.
Share Now:
ଅଧୁରା କାହାଣୀ (ଶେଷ )
 |
| ଅଧୁରା କାହାଣୀ (ଶେଷ ) |
ଏହି ପ୍ରଶ୍ନ ପରେ ବୁନି ର ମାମା କହିଲେ । ତାର ବାପା ଙ୍କ ଶହୀଦ ପରେ ମୋର ଚିନ୍ତା ବହୁତ୍ ବଢ଼ି ଯାଇଥିଲା । ଜଣେ ସାତ ବର୍ଷ କୁ ଆଉ ଜଣେ ଚାରି ବର୍ଷର । ଆପଣଙ୍କ ସହାୟତା ରେ ଆମ ପରିବାର ର ଭାଗ୍ୟ ବଦଳି ଗଲା। ବୁନି ର ବାପା କହିଥିଲେ ଯେ ଟ୍ରେନିଂ ପର ଠାରୁ ଆପଣଙ୍କୁ ସେ ରାମ ଭଳି ଭାଇ ରୂପରେ ପାଇଥିଲେ । ପେନସନ ତ ମିଳୁଥିଲା କିନ୍ତୁ ଆପଣଙ୍କ ଦୟା ଆଉ ସହାନୁଭୂତି ରେ ଆଜି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଆମ ପରିବାର ସୁଦୃଢ଼ ଭାବେ ଛିଡ଼ା ହୋଇ ରହିଛି ଏବଂ ଆପଣଙ୍କ ଘରେ ମୋ ଝିଅ କୁ ଦେବା ପାଇଁ ମୋର ତିଳେ ମାତ୍ର ଆପତ୍ତି ନାହିଁ।
ଅମର ର ବାପା କହିବାକୁ ଯାଉଥିଲେ , କିନ୍ତୁ ???? ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ବୁନି ଆଖି ଠାରରେ ଅଙ୍କଲ କୁ ମନା କରିଦେଲା । ଅଙ୍କଲ ମଧ୍ୟ ଚୁପ୍ ହେବାକୁ ବାଧ୍ୟ ହେଲେ ।
ତାପରେ ଗୋଟିଏ ଭଲ ତିଥି ଦେଖି ୧୫ ଦିନ ଭିତରେ ବୁନି ଆଉ ଅମର ର ବାହାଘର ହେଲା । ବାହାଘର ବହୁତ୍ ଆଡମ୍ବର ରେ ସଂପନ୍ନ ହେଲା ସତ କିନ୍ତୁ ଅମର ବହୁତ୍ ଦୁଃଖୀ ଥିଲା । କାରଣ ତାର ପାଇଁ ଗୋଟିଏ ଝିଅ ର ଜୀବନ କୁ ସେ ଜାଣି ଶୁଣି ନଷ୍ଟ କରିବାକୁ ଯାଉଥିଲା ।
ପ୍ରଥମ ରାତିରେ ଅମର ବୁନି ସହିତ ସମ୍ପର୍କ ରଖିବା ପାଇଁ ମନା କରିଦେଲା । ବୁନି କହିଲା, ଯଦି ତୁମ ହାତ ଧରି ବିବାହ କରିଲି ତେବେ ମୋତେ ମା ହେବାର ମଧ୍ୟ ସୌଭାଗ୍ୟ ଦେଲେ ମୁଁ ବହୁତ୍ ଖୁସି ହେବି। ପ୍ଲିଜ୍ ଅମର ଆମର ପବିତ୍ର ସମ୍ପର୍କ ର ଗୋଟିଏ ପ୍ରାମାଣିକ ସାକ୍ଷୀ ରୂପରେ ମୁଁ ଗୋଟିଏ ଛୁଆ କୁ ଜନ୍ମ ଦେବାକୁ ଚାହୁଁଚି ସେ ଅଧିକାର ମୋତେ କଣ ମିଳିବ ନାହିଁ ??
ସେ ସମୟଟା ଦୁହିଙ୍କ ପାଇଁ ବହୁତ୍ ଦୁଃଖ ର ସମୟ ଥିଲା । ଅମର ବୁନି ର କଥା କୁ ରଖିଲା ଏବଂ ବୁନି ଆଉ ଅମର ପବିତ୍ର ସମ୍ପର୍କ ରେ ବାନ୍ଧି ହୋଇଗଲେ ।
.
.
.
.
.
.
ଆଜି ଠିକ୍ ୧୧ ମାସ ବିତିଗଲାଣି । ଅମର ଆଉ ବୁନି ର ପରିବାର କୁ ଏକ ନୂଆ ଅତିଥି ର ସ୍ଵାଗତ ହୋଇଛି କିନ୍ତୁ ଦୁଃଖ ର କଥା ଯେ ଗୋଟିଏ ବେଡ ରେ ବୁନି ଏବଂ ଅନ୍ୟ ୱାର୍ଡ ର ଅନ୍ୟ ବେଡ ରେ ଅମର ତାର ଶେଷ ନିଃଶ୍ୱାସ ପାଇଁ ଓଲଟା ଗଣତି କରୁଥାଏ ।
ସତରେ ସେ ସମୟ ରେ ସମୟ ଟା ମଧ୍ଯ ନିର୍ଦ୍ଦୟ ହୋଇ ଯାଇଥିଲା। ପୁରାଣରେ ଲେଖା ଅଛି ସାବିତ୍ରୀ ନିଜ ସ୍ବାମୀ ଙ୍କ ଜୀବନ ଯମରାଜ ଠାରୁ ଛଡେଇ ଆଣିଥିଲା ସତ କିନ୍ତୁ ଏଠି ବୁନି ଆଜି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ କେବଳ ତାର ଭଲ ପାଇବା ଏବଂ ସେବା ଦ୍ଵାରା ଅମର ର ଜୀବନ ର ଆୟୁଷ କୁ ବଢେଇ ଚାଲିଥିଲା କେବଳ ତାଙ୍କ କୁଳ ର ଗୋଟିଏ ପ୍ରତିମା ର ଦର୍ଶନ ପାଇଁ ।
ସତରେ ସମସ୍ତଙ୍କ ଆଖିରୁ ଅଶ୍ରୁ ବହିବା ବନ୍ଦ ହୋଇ ପାରୁ ନଥିଲା। ବୁନି ଝିଅ କୁ ଜନ୍ମ ଦେଲା ପରେ ସେ ଡାକ୍ତର ବାବୁ ଗୋଟିଏ ଅନୁରୋଧ କରିଲା ଯେ, ମୋତେ ଏବଂ ମୋ ଝିଅ କୁ ଅମର ପାଖକୁ ନେଇ ଯାଅ ପ୍ଲିଜ୍। ତାର ଶେଷ ସମୟରେ ମୁଁ ତା ପାଖରେ ରହିବାକୁ ଚାହୁଁଛି ।
ବିଳମ୍ବ ନ କରି ମେଡିକାଲ୍ ଷ୍ଟାଫ୍, ବୁନି ଏବଂ ତାର ଝିଅ କୁ ଅମର ପାଖକୁ ନେଇ ଗଲେ । ଅମର କୁ ଡାକ୍ତର ବାବୁ କହିଲେ ଯେ ଦେଖ ଅମର କିଏ ଆସିଛି ତମକୁ ଦେଖିବାକୁ । ସେତେବେଳେ ସେହି ବେଡ ରେ କେବଳ ହାଡ଼ କଙ୍କାଳ ନୁମା ଶରୀର ଟିଏ ଶୋଇ ରହିଥିଲା। ବଡ କଷ୍ଟରେ ଆଖି କୁ ଖୋଲିବା ପରେ ସେ ଦେଖିଲା ଯେ ତାର ବାପା ହାତରେ ତାର ଝିଅ ଅଳ୍ପ କାନ୍ଦିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଥିଲା ।
ବାମ ପାଶ୍ୱର୍ରେ ବୁନି ଶୋଇ ରହି ଥାଏ । ହଠାତ୍ ଅମର ପ୍ରଶ୍ନ କରିଲା ଯେ, ମୋ ଧନ କୁଆଡେ ଗଲା ? ଅମର ର ବାପା ବାମ ଆଡ଼କୁ ଆଙ୍ଗୁଳି ଦେଖେଇ କହିଲା ସେଠୀ ଶୋଇଛି। ଅମର ବାମ ଆଡକୁ ଦେଖିଲା ବେଳକୁ ହସ ଭରା ଚେହେରା ଥିଲା ସତ କିନ୍ତୁ କାନ୍ଦିବାକୁ ବାଧ୍ୟ କରୁଥିଲା । ଆଖିରୁ ଟପ୍ ଟପ୍ ଲୁହ ବହି ଯାଉଥିଲା। କିଛି କହିବାକୁ ଚାହୁଁଥିଲା ବୁନି କିନ୍ତୁ ସେ ପ୍ରଶ୍ନ ହିନ ହୋଇ ଅମର କୁ ଉତ୍ତର ଦେବାକୁ ବାଧ୍ୟ କରୁ ନଥିଲା ।
ନର୍ସ ଙ୍କ ସହାୟତା ରେ ଦୁହିଙ୍କ ବେଡ କୁ ପାଖାପାଖି ରଖି ଦିଆ ଗଲା । ଦୁହିଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଝିଅ କୁ ଗେଲ କରିବାର ଅନନ୍ୟ ଦୃଶ୍ୟ ଦେଖିବାକୁ ମିଳିଥିଲା । ସତରେ ଏମିତି ଦୃଶ୍ୟ ଦେଖି ଉପସ୍ଥିତ ସମସ୍ତ ସଦସ୍ୟ ଙ୍କ ଆଖିରେ ଲୁହ ଆସିଗଲା।
ଝିଅ କୁ ଦେଖି ଅମର କୁ ଆଉ କିଛି ଦିନ ବଞ୍ଚିବାକୁ ଈଛା ହେଲା କିନ୍ତୁ ସମୟର ଖେଳ ରେ ସମସ୍ତେ ବନ୍ଧା । ଯେତେବେଳେ ଯାହାର ସମୟ ଆସିବ ତାକୁ ରୋକିବା କୁ ଆମେ ପ୍ରୟାସ କରିଲେ ମଧ୍ୟ ଆମେ ରୋକିବାରେ ଅସର୍ମଥ ହେବା।
ସେଦିନ ତ ବିତିଗଲା କିନ୍ତୁ ଦ୍ଵିତୀୟ ଦିନ ସକାଳୁ ଯେତେବେଳେ ନର୍ସ ଆସି ଚେକ୍ ଅପ୍ କରିଲେ । ଅମର ର ନିସ୍ତେଜ୍ ଶରୀର ରେ ଜୀବନ ତାକୁ ବିଦାୟ ଦେଇ ସାରିଥିଲା । ସେ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଛାଡ଼ି ଚାଲି ଯାଇଥିଲା।
ପାଖରେ ଶୋଇଥିବା ବୁନି ମଧ୍ୟ ଔଷଧ ର ପ୍ରଭାବ ରେ ଶୋଇ ରହିଥାଏ। ସେ ଅମର ର ଶେଷ ନିଃଶ୍ୱାସ କୁ ମଧ୍ୟ ଅନୁଭବ କରି ପାରିଲା ନାହିଁ । ସେ ପରେ ଜାଣିବାକୁ ପାଇଲା ଯେ ତାକୁ ଧନ ଡାକୁଥିବା ଅମର, Bye ନ କହି ଫେରି ଯାଇଛି ନିଜ ରାସ୍ତା ର ଏକାକୀ ପଥିକ ହୋଇ ।
ଡ଼ାକ୍ତର ଖାନା ରେ ଏକ ଶାନ୍ତ ମୟ ପରିବେଶ ସୃଷ୍ଟି ହୋଇଗଲା।
ଅମର ର ଶେଷ କୃତ୍ୟ ସମୟରେ ବୁନି ଆମ୍ବୁଲାନ୍ସ ଭିତରେ ବସି ଅମର କୁ ଦେଖୁଥାଏ । ଜୀବନର ଅର୍ଥ ସେଠୀ ଜଣା ପଡ଼େ ଯେତେବେଳେ ନିଜ ଲୋକ ଆମକୁ ଛାଡ଼ି କୋକେଇ ର ଜ୍ୱଳନ୍ତ ନିଆଁ ରେ ନିଜେ ଉତ୍ସର୍ଗ ହୋଇଯାଆନ୍ତି ।
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ଆଜି ମୋନା କୁ ୬ ବର୍ଷ ହୋଇ ସାରିଛି । ମା ର କୋଳରେ ରହି ମୋନା ନିଜ ବାପା ମା ର କାହାଣୀ ଶୁଣି ସେ ମଧ୍ୟ ଭାବ ବିହୂଳ ହୋଇଗଲା । ଆଖିରୁ କେତେ ଯେ ଲୁହ ବାହାରି ଯାଇଛି ସେ ମଧ୍ୟ ହିସାବ ରଖି ବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିନି।
ବୁନି କହେ ଏହା ଥିଲା ଆମର ଅଧୁରା କାହାଣୀ ଯାହା ସବୁଦିନ ପାଇଁ ଅପରିପୂର୍ଣ୍ଣ ହୋଇ ରହିଗଲା ।
ନୀଳମାଧବ ଭୂୟାଁ ଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ଲିଖିତ…
ନୀଳମାଧବ ଭୂୟାଁ ଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ଲିଖିତ ଅନ୍ୟ କିଛି ଗଳ୍ପ
If the contents are helpful to share them with your friends, Thanking You.