ସେଦିନ ତନୁଜା ର ବାପା ଆସି ତାକୁ ନେଇ ଚାଲିଗଲେ ।

କିନ୍ତୁ ସେଦିନ ରାତିରେ ସେ ବହୁତ୍ କାନ୍ଦିଲା ଏବଂ କହିଲା ମୋ ଦିଦି ମୋତେ ସପୋର୍ଟ କରିବ ବୋଲି ମୁଁ ବହୁତ୍ ଆଶା ରଖିଥିଲି କିନ୍ତୁ ପୁରା ଓଲଟା କାହାଣୀ ହୋଇଗଲା ।

ମୁଁ ତନୁଜା କୁ ବହୁତ୍ ବୁଝେଇଲି । କହିଲି ଆଗକୁ ଦେଖ କଣ ହେଉଛି। କିଛି ଗୋଟେ ଉପାୟ ଭାବିବା।

ତା ପର ଠାରୁ ପୁଣି ଥରେ ଗୋଟିଏ ପ୍ରସ୍ତାବ ଆସି ତାଙ୍କ ଘରେ ପହଞ୍ଚିଲା । ସେହି ପ୍ରସ୍ତାବ କୁ ମଧ୍ୟ ଆମେ ଦୁହେଁ ମିଶି ଭାଙ୍ଗିବାରେ ସଫଳ ହେଲୁ କିନ୍ତୁ ଏହି ପ୍ରସ୍ତାବ ପରେ ଭାଉଜ ସିଧା ଦୋଷ ମୋ ଉପରେ ଲଦିବା ଆରମ୍ଭ କରିଦେଲେ । କହିଲେ କି ରିତେଶ ଯୋଗୁ ଏହି ପ୍ରସ୍ତାବ ଭାଙ୍ଗୁଛି । ତାର କଥାରେ ତନୁଜା ଜାଣିଶୁଣି ମେକ୍ ଅପ୍ ହେଉନି ଆଉ ସବୁ ପ୍ରସ୍ତାବରେ ମନା କରୁଛି ।

ମାତ୍ର ଠିକ୍ ଗୋଟିଏ ମାସ ପରେ ଆଉ ଗୋଟିଏ ପ୍ରସ୍ତାବ ଆସି ପହଞ୍ଚିଲା କିନ୍ତୁ ଏଠି ଭାଉଜ ସତର୍କ ଥିଲେ ସେ ତାଙ୍କ ଘରେ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଆମ ବିଷୟରେ କହି ଦେଇଥିଲେ । ତାଙ୍କ ଘରେ ଏହି ଖବର ଶୁଣି ତନୁଜା କୁ ବୁଝାଇବାକୁ ଲାଗିଲେ ଏବଂ ବାହାନା କରି ଏବଂ ବିଭିନ୍ନ ଶପଥ କରି ତାକୁ ମନେଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିଲେ ।

ମୁଖ୍ୟ ରୂପରେ ତନୁଜା ର ମାଉସୀ ମୋ ବିଷୟରେ ଏଣୁତେଣୁ କଥା ତା ସହିତ ମୁଁ ଖରାପ ବୋଲି କହି ତାଙ୍କ ଘରେ ବୁଝାଇବାକୁ ଲାଗିଲେ ।

କିନ୍ତୁ ମୁଖ୍ୟ ଭିଲେନ୍ ମାନେ ମୋ ଭାଉଜ ଏଠି ବିଭିନ୍ନ କାରଣ ଦର୍ଶେଇ ପୁରାପୁରି ବିରୋଧ କରିବା ଆରମ୍ଭ କରିଦେଲେ। ଯେମିତି ତନୁଜା ଏବଂ ରିତେଶ ର ବାହାଘର ଯଦି ହୁଏ ତେବେ ମୁଁ ଆତ୍ମହତ୍ୟା କରିଦେବି ଅଥବା ଘର ଛାଡ଼ି ଚାଲି ଯିବି ।

ଏହି ସବୁ କଥା ତନୁଜା ମାଉସୀ ଝିଅ ଲିପି ମୋତେ ସବୁ କହୁଥାଏ । ଲିପି ଆମ ଦୁଇ ଜଣଙ୍କ ସମ୍ପର୍କ କୁ ସପୋର୍ଟ କରୁଥାଏ। ସେ ଘରେ ଯାହା ଯାହା ହୁଏ ସବୁ ମୋତେ କହେ । କାରଣ ତନୁଜା ଠାରୁ ମୋବାଇଲ ଛଡେଇ ନିଆ ଯାଇଥିଲା ଏବଂ ତନୁଜା ମଧ୍ୟ ଲିପି ର ମୋବାଇଲ ରେ ବେଳେବେଳେ କଥା ହୁଏ।

ସବୁଦିନେ ତନୁଜା ଘରେ ଝଗଡା । ଏହି କଥା ଶୁଣି ଶୁଣି ତାଙ୍କ ବାପା ଙ୍କ ଦେହ ଖରାପ ହୋଇ ଯାଇଥିଲା । ସେତିକିବେଳେ ମୁଁ ୟୁନିଟ୍ ରେ ଥିଲି । ଏମିତି ଅବସ୍ଥା ଦେଖି ତନୁଜା ପ୍ରତ୍ୟେକ ରାତିରେ କଥା ହୋଇ କାନ୍ଦେ। ମୁଁ ବହୁତ୍ ବୁଝାଏ।

ତନୁଜା କହୁଥାଏ ସେମାନେ ଆମ ବାହାଘର ହେବାକୁ ଦେବେ ନାହିଁ। ଚାଲ ଆମେ ଘରୁ ଲୁଚି ପଳେଇବା କିନ୍ତୁ ମୁଁ ବୁଝେଇ କହିଲି। ପ୍ରଥମେ ମୁଁ ଚେଷ୍ଟା କରେ । ଯଦି ଆମେ ଠିକ୍ ଅଛୁ ତେବେ ଲୁଚି ଯିବାର ପ୍ରଶ୍ନ ଉଠୁନି । ମୁଁ ନିଜେ ଯାଇ ଏହି ସମସ୍ୟା ର ସମାଧାନ କରିବି।

ମୁଁ ଛୁଟି ନେଇ ଘରକୁ ଆସିଲି । ମୋ ମା, ମୋର ମନ କଥା ବୁଝି ତନୁଜା ର ବାପା ସହିତ କଥା ହେଲେ। ତନୁଜା ର ବାପା ମୋ ସହିତ ତନୁଜା ର ବିବାହ କରିବାକୁ ଈଛା ଅଛି କିନ୍ତୁ ସବୁର ମୂଳ କାରଣ ହେଉଛି ମୋ ଭାଉଜ ।

ତନୁଜା ର ବାପା ଆଉ ମୋ ମା ଦୁହେଁ କଥା ହେଲା ପରେ ନିଷ୍କର୍ଷ ବାହାରିଲା ଯେ ଯଦି ତନୁଜା ସହିତ ରିତେଶ ର ବାହାଘର ହେବ ତେବେ ମୋର ବଡ ଝିଅ ଘର ଛାଡ଼ି ଚାଲିଯିବ ନହେଲେ ସେ ଆତ୍ମହତ୍ୟା କରିବ ବୋଲି ମୋତେ ଧମକ ଦେଉଛି?? ମୁଁ କଣ କରିବି ?? ବୋଲି କହି ସେ ମୋ ମା ଙ୍କୁ କହିଲେ । ମା ମଧ୍ୟ ନିରୁପାୟ ।

ଏପଟେ ମା, ମୋର ଦୁଃଖ ଦେଖି ପାରୁ ନଥିଲେ । ଶେଷରେ ମା ମୋତେ ବୁଝାଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିଲେ। ଯେ ତାକୁ ଭୁଲି ଯାଇ ଅନ୍ୟ ଝିଅ ସହିତ ତୋର ବାହାଘର କରିବି କିନ୍ତୁ ମୁଁ ତନୁଜା କୁ ହରାଇ ବାକୁ ଚାହୁଁ ନଥିଲି। କାରଣ ତନୁଜା ଯଦି ମୋତେ ବିବାହ ପାଇଁ ରାଜି ଅଛି ତେବେ ମୁଁ ପୁଣି ଥରେ ଚେଷ୍ଟା କରିବି ନାହିଁ କାହିଁକି ???

ଦେଖୁ ଦେଖୁ ଛୁଟି ର ଦଶ ଦିନ ସରିଗଲା । ପୁଣି ଥରେ ପ୍ରସ୍ତାବ ଆସି ପହଁଚିଲା ଆଉ ଏବେ ତାଙ୍କ ଘର ଲୋକେ ସେହି ପ୍ରସ୍ତାବ ପାଇଁ ଜୋର୍ ଦେଲେ। କେମିତି ହେଲେ ଏହି ପ୍ରସ୍ତାବ ରେ ରାଜି କରେଇ ତନୁଜା ର ବାହାଘର ଫାଇନାଲ କରିବେ।

ଏହି ପ୍ରସ୍ତାବ ଆସିଲା ପରେ ତନୁଜା ର ମାଉସୀ ଏବଂ ତାଙ୍କ ଖୁଡି ତନୁଜା କୁ ବୁଝାଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିଲେ । କହିଲେ ତୁ ଯଦି ରିତେଶ ସହିତ ବିବାହ କରିବୁ ତେବେ ତୋ ବାପା ଙ୍କ ଦେହ ପୁଣି ଥରେ ଖରାପ ହେବ। କାରଣ ସେ ଜଣେ ହାର୍ଟ ପେସେଣ୍ଟ ଏବଂ ତନୁଜା କୁ ଭଗବାନ ଆଗରେ ରାଣ ଦେଇ ବୁଝେଇ ବାରେ ଲାଗିଲେ ।

ଏହି ଚକ୍ରବ୍ୟୁହ ଭିତରେ ମୋତେ ସମସ୍ତେ ଅଭିମନ୍ୟୁ ସଜେଇ ଦେଲେ । ମୁଁ ରାସ୍ତା ଖୋଜି ପାଇଲି ନାହିଁ । ନା ମୋ ଘର ତରଫରୁ ନା ତନୁଜା ର ଘର ତରଫରୁ। ସମସ୍ତେ ମୋ ପ୍ରତି ଅନାଦର । ଯେମିତି କି ଆମ ପ୍ରେମ କୁ ସମସ୍ତଙ୍କ ନଜର ଲାଗିଗଲା । ସେମାନେ ଜାଣି ଶୁଣି ଆମ ସଂପର୍କ କୁ ଜାଳି ପୋଡ଼ି ଧ୍ଵଂସ କରିବେ ବୋଲି ଯୋଜନା ଉପରେ ଯୋଜନା ବନେଇ ଚାଲିଥିଲେ। ଆଉ ଶେଷରେ ମୋତେ ଅଳ୍ପ ବିଜୟ ହେବାର ଆଭାସ ଦେଖା ଯାଉଥିଲା କିନ୍ତୁ ତାହା ମଧ୍ୟ ଅଧୁରା ରହିଗଲା।

ଯେତେବେଳେ ମୋର ସବୁ ରାସ୍ତା ବନ୍ଦ ହୋଇଗଲା । ଦିନେ ମୁଁ ବାହାରିଗଲା ତନୁଜା ଘରକୁ । ସେଠୀ ମୋର ପ୍ରସ୍ତାବ ମୁଁ ନିଜେ ନେଇ ପହଞ୍ଚିଲି କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ମୋତେ ପର ଲୋକ ଭଳି ବ୍ୟବହାର କରିଲେ । ଯେମିତି ମୋତେ ସେମାନେ ଚିହ୍ନି ନାହାନ୍ତି । ତାଙ୍କ ବ୍ୟବହାର କୁ ମୁଁ ଅଣଦେଖା କରି ମୁଁ ମୋ ପ୍ରସ୍ତାବ କୁ ରଖିଲି କିନ୍ତୁ ସେ ରୋକ୍ ଠୋକ୍ ମନା କରିଦେଲେ। ଏବଂ ମୋତେ ଗୋଟିଏ କାରଣ କହିଲେ ଯେ ଯଦି ତମ ସହିତ ବିବାହ ଦେବି ତେବେ ଲୋକେ ଖରାପ ଭାବିବେ।

ଆମ ପ୍ରେମ ସଂପର୍କ ସମୟ ଅବଧି ଭିତରେ ତନୁଜା ର ଭାଇ ମଧ୍ୟ ଅନ୍ୟ ଜାତିର ଝିଅ ସହିତ ପ୍ରେମ ସମ୍ପର୍କ ରେ ଥିଲେ । ସେହି କଥା କୁ ନେଇ ମୁଁ ସେଠୀ ପ୍ରଶ୍ନ କରିଲି ଯେ, ତୁମର ଆଉ ଆମର ଜାତି ଗୋତ୍ର ସବୁ ସମାନ ଥିଲା ପରେ ତମେ କହୁଛ ଲୋକେ ଏହି ସମ୍ପର୍କ କୁ ଖରାପ ଭାବେ ଗ୍ରହଣ କରିବେ କିନ୍ତୁ ଏଠି ତୁମ ପୁଅ ମାନେ ତନୁଜା ର ଭାଇ ଅନ୍ୟ ଜାତିର ଝିଅ କୁ ଭଲ ପାଇ ବସିଛି ଏବଂ ସେ ତାକୁ ବିବାହ କରିବାକୁ ଚାହୁଁଚି ସେଥିପ୍ରତି ଲୋକେ କିଛି କହିବେ ନାହିଁ? ତମକୁ ମୋର ଭୁଲ ଦେଖା ଯାଉଛି ସେହି ଭୁଲ ତୁମ ଘରେ ହେବାକୁ ଯାଇଛି ତାହା କଣ ତୁମକୁ ଦେଖା ଯାଉନି ?

ଏପରି ପ୍ରଶ୍ନ ପରେ ସେମାନଙ୍କୁ ନିଜ ଭୁଲ ଜଣା ପଡ଼ିଗଲା ସେମାନେ ଉତ୍ତର ହିନ ହୋଇଗଲେ ଆଉ ମୋତେ ଅନ୍ୟ କିଛି ବାହାନା ଦେଖାଇବା ଆରମ୍ଭ କରିଦେଲେ।

ସେଠୀ ତନୁଜା ମଧ୍ୟ ନିରୁପାୟ ଅବସ୍ଥାରେ ମୋତେ ଚାହିଁ ରହିଥାଏ। ସେଠୀ ନିରାଶ ହୋଇ ଫେରିଲି। ଭାବିଲି ଆଉ ସମ୍ଭବ ନୁହେଁ । ଆମ ସଂପର୍କ ର ଚନ୍ଦ୍ରବିନ୍ଦୁ ଲାଗିଯିବ ତାକୁ ଆଉ ଆଗକୁ ବଢେଇ ବାକୁ ଏ ଦୁନିଆ ଆମକୁ ଅନୁମତି ଦେବ ନାହିଁ ।

କିଛି ଦିନ ପରେ ଦିନେ ତନୁଜା ମୋ ସହିତ ଫୋନ୍ ରେ କଥା ହୋଇ କାନ୍ଦି କାନ୍ଦି କହିଲା । ରିତେଶ ତମ ଛଡ଼ା ମୁଁ ବଞ୍ଚି ପାରିବି ନାହିଁ କିନ୍ତୁ ଆମ ଘରେ ତମ ସହିତ ବାହା ହେବାକୁ ଦେବେ ନାହିଁ । ଆଉ ଏହି ସବୁ କାରଣ ପାଇଁ ମୋ ଦିଦି ହିଁ ଦାୟୀ । ମୁଁ କଣ ବୁଝେଇବି ଭାବି । ମୋତେ ଦୁଃଖ ଲାଗୁଥାଏ ତତ୍ ସହିତ ଭାଉଜ ଉପରେ ରାଗ ମଧ୍ୟ ଲାଗୁଥାଏ ।

ଶେଷରେ ତନୁଜା ପଚାରିଲା, କଣ କରିବି ରିତେଶ? ତମେ ହିଁ କିଛି ଗୋଟିଏ ରାସ୍ତା ଦେଖାଅ। କାରଣ ଆଜି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସବୁ ଡିସିସନ ତମେ ନେଇଛ ଏବଂ ମୁଁ ତାକୁ ପାଳନ କରିଛି ଏବଂ ଆଜି ମଧ୍ୟ ତମ କଥାରୁ ଓହରି ଯିବାକୁ ମୋର ତିଳେ ମଧ୍ୟ ସାହାସ ନାହିଁ। ତମେ ଯଦି ଏବେ କହିବ ତେବେ ଏବେ ମୁଁ ଘରୁ ବାହାରି ଯିବାକୁ ରାଜି ଅଛି ।

ମୁଁ ତାକୁ ବୁଝେଇ କହିଲି । ଯେଉଁ ସମ୍ପର୍କ ଗଢ଼ିବାରେ ବାପା ମା ଙ୍କ ଆଶୀର୍ବାଦ ରହି ନଥାଏ। ସେହି ସମ୍ପର୍କ ବେଶୀ ଦିନ ତିଷ୍ଠି ରହେ ନାହିଁ । ତମେ ତମ ବାପ ମା ଙ୍କ ବିରୋଧରେ ଯାଇ ମୋ ପାଖକୁ ଆସିବ ସତ ଏବଂ ମୁଁ ତୁମକୁ ଗ୍ରହଣ କରିବାକୁ ରାଜି ଅଛି କିନ୍ତୁ ଜୀବନ ସାରା ମୁଁ ନିଜକୁ ଦୋଷୀ ଦୋଷୀ ଭଳି ମନେ କରିବି।

ହଁ ତମେ ଯଦି ନିଜ ବାପା ମା ଙ୍କ ଖୁସିରେ ମୋ ପାଖକୁ ଆସିବାକୁ ଚାହୁଁଛ ତେବେ ଆମ ସଂପର୍କ ସବୁଦିନ ଖୁସିରେ ଚାଲିବ । ଯଦି ତାଙ୍କ ବିରୋଧରେ ଆସିଲ ତେବେ ଅଧା ଦିନର ସମ୍ପର୍କ ରେ ପରେ ଝଗଡା, କଳି କଜିଆ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଯିବ। ଏଠି କେବଳ ଗୋଟିଏ କାରଣ ପାଇଁ ତାହା ହେଲା, ବାପା ମା ଙ୍କ ଅଭିଶାପଆଉ ଅନାଦର ଆମ ଉପରେ ପଡ଼ି ରହେ ।

ତନୁଜା: ତେବେ କରିବି କଣ?

ମୁଁ କହିଲି ତମ ପାଖରେ ଦୁଇଟି ରାସ୍ତା ଅଛି ଯଦି ତୁମ ବାପା ମା ଙ୍କୁ ଆଡେଇ ମୋ ପାଖକୁ ଆସିଲ ଏବଂ ତା ପରେ ତମ ବାପା କିମ୍ବା ତୁମ ଘର ଲୋକ ଙ୍କ କିଛି ଅସୁବିଧା ହୁଏ ତେବେ ସବୁ ଦୋଷ ଆମ ଦୁହିଁଙ୍କ ଉପରେ ଆସିବ ।

ଏବେ ତୁମେ ଚିନ୍ତା କର କଣ କରିବ ?? ନିଜ ବାପା ମା ଙ୍କୁ ଆଡେଇ ଆସିବାକୁ ଚାହୁଁଛ ନା ତାଙ୍କ ଇଚ୍ଛାରେ ବିବାହ କରିବାକୁ ଚାହୁଁଛ।

ଏହି ପ୍ରଶ୍ନ ପରେ ତନୁଜା ଯେମିତି ଶାନ୍ତ ହୋଇ ଗଲା ସେ ନିରୁପାୟ ଅବସ୍ଥାରେ ଚୁପ୍ ରହିଲା ।

ଶେଷରେ ଗୋଟିଏ ଉତ୍ତର ଆସିଲା ଯେ, ” ନା ମୋ ବାପା ମା ଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ମୁଁ ଯାଇ ପାରିବି ନାହିଁ ଏବଂ ତାଙ୍କ ପ୍ରାଣ କୁ ମୁଁ ହରେଇବାକୁ ଚାହୁଁ ନାହିଁ ” ।

ଏହି ଉତ୍ତର ରେ ମୋତେ ଶକ୍ତ ଆଘାତ ଅନୁଭବ ହେଲା ଏବଂ ମୋତେ ଅଚିହ୍ନା ମଣିଷ ଭଳି ଲାଗିଲା । ସାତ ବର୍ଷ ର ପ୍ରେମ ସଂପର୍କ ରେ କେବଳ କିଛି ମିନିଟ୍ ଭିତରେ ଚନ୍ଦ୍ରବିନ୍ଦୁ ଲାଗିଗଲା । ସାତ ବର୍ଷ ର ସମ୍ପର୍କ କାଲି ଭଳି ଲାଗୁଥିଲା।

ସେ କହିଲା ମୋତେ ଆଉ ଫୋନ୍ କି ମେସେଜ କରିବ ନାହିଁ। ମୁଁ ଏକ ବାଆଁରା ପକ୍ଷୀ ଭଳି ମୁଣ୍ଡ କୁ ହଲେଇ ହଁ କରି ଫୋନ୍ ଟିକୁ କାଟିବାକୁ ବାଧ୍ୟ ହେଲି । ଠିକ୍ ସେତିକିବେଳେ ଖାଲି ମୁଁ ନୁହଁ ତନୁଜା ର ମଧ୍ୟ ସେମିତି ଅବସ୍ଥା । ସେ ମଧ୍ୟ ପୁରାପୁରି ଏକା ହୋଇ ଯାଇଥିଲା । ସେ ଭୁଲିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଥିଲା ତାର ପୁରୁଣା ଅତୀତ କୁ ଯାହା ମୋ ସହିତ ବିତେଇଛି। ଦୁହିଙ୍କ ଆଖିରୁ ଅଶ୍ରୁର ଗାରରେ ଅଶ୍ରୁ ତାର ରାସ୍ତା ଲିଭାଇବାକୁ ଚାହୁଁ ନଥିଲା । ବହୁତ୍ ବହି ଗଲା ଅଶ୍ରୁ ସେହି ଫୋନ୍ କଲ୍ ପର ଠାରୁ। ତାର ଖୁସି ପାଇଁ ମୁଁ ତାକୁ ବାଧ୍ୟ କରିବାକୁ ସଙ୍କୋଚ ମନେ କରିଲି ।

ସେ ସମୟରେ ମୋତେ ଏମିତି ଅନୁଭବ ହେଉଥାଏ ଯେମିତି ଏହି ଜୀବନରେ ବଞ୍ଚି ଆଉ କିଛି ଲାଭ ନାହିଁ। ଆତ୍ମହତ୍ୟା ପାଇଁ ମନ କରିଲି କିନ୍ତୁ ଦୁନିଆ ଆଗରେ କାପୁରୁଷ ର ନାମକରଣ ହେବା ଅପେକ୍ଷା ଏ ଦୁନିଆ କୁ ଦୁଃଖ ରେ ଗ୍ରହଣ କରିବି ବୋଲି ସ୍ଥିର କରିଲି।

ମୋର ଅଧିକାର ନାହିଁ ତାର ବାପା ର ଜୀବନ ନେବାକୁ। ମୋର ଅଧିକାର ନାହିଁ ଯେ ତାର ଦିଦି ର ଖୁସି ଛଡେଇ ନେବି। ଅବା ମୁଁ ସେ ଲୋକ ନୁହଁ ଯିଏ ତାର ଭାଇ ର ପ୍ରେମ ସଂପର୍କ ରେ କଳଙ୍କ ଲଗେଇବି। ମୁଁ ଅବା କାହିଁକି ଦୋଷୀ ହେବି । ସେ ଯଦି ତାର ବାପା ମା, ଭାଇ ଏବଂ ଦିଦି ଙ୍କ ଖୁସିରେ ବିବାହ ପାଇଁ ସ୍ଥିର କରିଛି ତେବେ ମୁଁ କୌଣସି ମତେ ବାଧା ଦେବାକୁ ଚାହିଁବି ନାହିଁ।

ଫେରିଗଲି ମୁଁ !!!!!

କିଛିଦିନ ପରେ ଭାଉଜ ଭାଇ ସହିତ ବାଙ୍ଗାଲୋର ଚାଲିଗଲେ ଏବଂ ମା ଙ୍କ ଦେହ ଖରାପ୍ ଯୋଗୁ ତନୁଜା କୁ କିଛି ଦିନ ପାଇଁ ଆମ ଘରେ ରହିବାକୁ ପଡ଼ିଲା। ଯେତେବେଳେ ତନୁଜା ପୁଣି ଆମ ଘରେ ରହିବାକୁ ଲାଗିଲା । ମୋ ଖୁସି ଦୁଇ ଗୁଣ ହୋଇଗଲା।

ରାତି ଦିନ ସବୁବେଳେ ଦେଖା ହୁଏ । ବେଳେବେଳେ ବୁଲାବୁଲି ସହିତ ଆମେ ବହୁତ୍ ଗପୁ। କହିବାକୁ ଗଲେ ଏତେ ଖୁସି ମିଳିଥିଲା, ମୁଁ ଭାବିଲି ସବୁ ଖୁସି ମୋ ପାଖରେ ଅଛି କାରଣ ମୋ ତନୁଜା ମୋ ପାଖରେ ଥାଏ।

କିନ୍ତୁ ସେ ଖୁସି ମଧ୍ୟ ଅଳ୍ପ ଦିନର ଥିଲା । କିଛି ଦିନ ପରେ ତାଙ୍କ ବାପାଙ୍କ ଦେହ ଖରାପ ହେଲା ସେ ପୁଣି ଫେରିଗଲା ନିଜ ଘରକୁ।

କିନ୍ତୁ ଫୋନ୍ କଥା ବାର୍ତ୍ତା ପ୍ରତିଦିନ ଚାଲିଥାଏ। କିଛି ଦିନ ପରେ ଭାଉଜ ଙ୍କ ଖୁସି ଖବର ଆସିବା ପରେ ତନୁଜା ଭାଉଜ ଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିବା ପାଇଁ ବାଙ୍ଗାଲୋର ଗଲା । ସେଠୀ କିଛି ଦିନ ରହିବା ପରେ ସମସ୍ତେ ଫେରି ଆସିଲେ । ସେଠୀ ମଧ୍ୟ କଥା ବାର୍ତ୍ତା ଚାଲିଥାଏ କିନ୍ତୁ ତାର ଭଉଣୀ ମାନେ ମୋ ଭାଉଜ ଜାଣି ନଥିଲେ ଏବଂ ଘରେ ଗୋଟିଏ ବେବି ଆସିଲା । ଘର ର ମାହୋଲ ପୁରା ଖୁସି ରେ ଉତ୍ସବ ଭଳି ଲାଗୁଥିଲା ।

.

..

…

….

…..

ଆରେ ଛାଡ଼ ଆଉ କହିବି ନାହିଁ ।

ଜିତେନ୍ଦ୍ର: କାହିଁକି?

ରିତେଶ: ଦେଖ ସେମାନେ, ଘୁଙ୍ଗୁଡ଼ି ମାରିଲେଣି ।

ଜିତେନ୍ଦ୍ର: ଆବେ ସେମାନଙ୍କୁ ଫୁଲ ନିଶା ହୋଇ ଯାଇଛି, ମୁଁ ତୋ କାହାଣୀ ଶୁଣିବି ତୁ କହି ଚାଲ ।

ମାନେ ଆଜି ହନୁ ଆସିବ, ଲଙ୍କା ଜଳିବ ତାପରେ ନାଚ ଭାଙ୍ଗିବ ।

ରିତେଶ: ମୁଁ ତୋତେ କଣ ରାମାୟଣ, ସୁଣୋଉଛି କୀ ?

ଜିତେନ୍ଦ୍ର: ଆବେ, ମଜା କରୁଛି, ମାଡ଼ି ଚାଲ, ମୁଁ ଚେତା ଅଛି ଶୁଣିବାକୁ। ଯେତେବେଳେ ନିଦ ଆସିବ କହିଦେବି ।

ରିତେଶ: ହଉ ଶୁଣ!

ତାପରେ ଦେଖା ସାକ୍ଷାତ ଚାଲୁ ରହିଲା। ଏହି ଭିତରେ ତନୁଜା ଗୋଟିଏ ସ୍କୁଲ ରେ ମାଷ୍ଟରାଣୀ ଭାବେ ରହିଲା ।

ଜିତେନ୍ଦ୍ର: କଣ ଜ୍ୟୋତି ମାଷ୍ଟରାଣୀ ??

ରିତେଶ: ନା ବେ, ତନୁଜା ମାଷ୍ଟରାଣୀ? ତୁ ମଧ୍ୟ ମଜା ନେଉଛୁ ନା ମୋର?

ଏହି ଭିତରେ ମୁଁ ଏସ୍ ଏସ ସି ପରୀକ୍ଷା ଦେଲି ଆଉ ଗୋଟିଏ ଥର କେ ପାସ୍।

୨୦୧୪ ଅଗଷ୍ଟ ମାସ ର ଦିନେ ସଂଧ୍ୟାରେ ଭୁବନେଶ୍ଵର ର ପାର୍କ ରେ ତନୁଜା ଆଉ ମୁଁ ବସି ଥାଉ। ସେ ପଚାରୁ ଥାଏ । ତମର ଚାକିରି କଥା କଣ ହେଲା ? ମୋତେ ଅଳ୍ପ ଖରାପ ଅନୁଭବ ହେଲା। ଗାର୍ଲ୍ ଫ୍ରେଣ୍ଡ୍ ଆଗରେ ମୋତେ ଅଳ୍ପ Insult ଅନୁଭବ ହେଉଥିଲା।

ମାତ୍ର ଠିକ୍ ସେହି ସମୟର ଘରୁ କଲ୍ ଆସିଲା ଆଉ ସେପଟୁ କହିଲେ ଆରେ କୋଉଠି ଅଛୁ ତୁ? ଘରକୁ ଆସେ ତୋର ଏସ ଏସ ସି ର କଲ୍ ଲେଟର ଆସିଛି। ମୁଁ ଖୁସିରେ ପାଗଳ। ମୋ ଖୁସି କୁ ତନୁଜା ସହିତ ସେୟାର କରିଲି। ସେ ପ୍ରଥମେ ଖୁସି ହେଲା କିନ୍ତୁ ପରେ ଦୁଃଖୀ ହେଲା । କାରଣ ସେ ଚାହୁଁ ନଥିଲା କି ମୁଁ ବାହାରକୁ ଯାଏ। ମୁଁ ପଚାରିଲି କଣ ହେଲା? ମୋର ସିଲେକ୍ଟ ହୋଇ ଯାଇଛି ଶୁଣି ତମେ ଦୁଃଖୀ କାହିଁକି ?? ତନୁଜା କହିଲା, ଚାକିରି ପାଇଛ ବୋଲି ତ ଖୁସି କିନ୍ତୁ ତମେ ମୋ ଠାରୁ ଦୂରେଇ ଯିବ। ସେଇଟା ମୋର ସବୁଠୁ ବଡ ଦୁଃଖ। ଗୋଟିଏ କାମ କରିଲେ ହେବ ନାହିଁ । ତମେ ଚାକିରି କର ନାହିଁ। ମୁଁ ସ୍କୁଲ୍ ରେ ରହିଛି । ଆଉ କିଛି ଦିନ ପରେ ଯଦି ମୋର ରେଗୁଲାର ହୋଇ ଯାଏ ତେବେ ଆମର ଅସୁବିଧା ହେବ ନାହିଁ । କିନ୍ତୁ ମୁ କହିଲି । ଜବ୍ ତ ମୋର ନିହାତି ଦରକାର। ଯଦି ଏହି ଜବ୍ କୁ ମୁଁ ହାତ ଛଡା କରେ ତେବେ ମୋତେ ପୁରା ଲାଇଫ ଅନୁତାପ କରିବାକୁ ପଡ଼ିବ ।

ହଁ ଯଦି ଅନ୍ୟ ଚାକିରି କରିବାକୁ ଇଚ୍ଛା ତେବେ ଏହି ଚାକିରି ଭିତରେ ରହି ଅନ୍ୟ ଚାକିରି ପାଈଁ ଚେଷ୍ଟା କରିବି । ଯଦି ଅନ୍ୟ ଚାକିରୀ ହେବ ତେବେ ଭଲ କଥା ନହେଲେ ମଧ୍ୟ ମୁଁ ଏହି ଚାକିରି ରେ ଥିବି ନା ?

ମୋର ଏତିକି କଥା ଶୁଣି ସେ ମଧ୍ୟ ଖୁସି ହୋଇଗଲା ଆଉ ମୋତେ କହିଲା ଠିକ୍ ଅଛି କିନ୍ତୁ ତମ ବାଟକୁ ମୁଁ ଅପେକ୍ଷା କରିଥିବି ଆଉ ମୁଁ ତୁମ ଛଡ଼ା ଆଉ କାହାକୁ ବିବାହ କରିବି ନାହିଁ। ମୁଁ ମଧ୍ୟ ତାକୁ କଥା ଦେଲି । ନିଶ୍ଚୟ ତନୁଜା । ମୁଁ ମଧ୍ୟ ତୁମ ବିନା ବଞ୍ଚିବା ଅସମ୍ଭବ ।

ତନୁଜା ମୋତେ ଅନୁମତି ଦେଲା ଯେ, ଯାଅ ଭଲରେ ଟ୍ରେନିଂ କରି ଆସ।

କିଛି ଦିନ ପରେ ମୋତେ ଟ୍ରେନିଂ ପାଇଁ ଯିବାକୁ ପଡିଲା । ଟ୍ରେନିଂ ଯିବା ପୂର୍ବରୁ ସେ ମୋତେ ଭୁବନେଶ୍ଵର ଷ୍ଟେସନ କୁ ଦେଖା କରିବାକୁ ଆସିଥିଲା। ମୋତେ କାନ୍ଦ ଚେହେରା ରେ ବିଦାୟ କରିଲା। କାରଣ ଭଲ ପାଇବା ଏତେ ବଢି ଯାଇଥିଲା ଯେ କିଏ କାହାକୁ ଦୂରେଇ ଯିବାକୁ ଚାହୁଁ ନଥିଲୁ କିନ୍ତୁ ଟ୍ରେନିଂ ପାଇଁ ଯିବାକୁ ହେବ। ସେଥିପାଇଁ ମୋତେ ଯିବାକୁ ପଡିଲା।

ଟ୍ରେନିଂ ରେ ପହଞ୍ଚିଲି। ପ୍ରତିଦିନ କଥା ବାର୍ତ୍ତା ଚାଲିଥାଏ। ଟ୍ରେନିଂ ର କିଛି ଦିନ ପରେ ମୋତେ ପ୍ରଥମ ସାଲେରୀ ମିଳିଲା। ଏକା ଥରକେ ବହୁତ୍ ଟଙ୍କା ମିଳିଲା। ମୁଁ ସେ ଟଙ୍କା କୁ ଦେଖି ବିଶ୍ୱାସ କରି ପାରିଲି ନାହିଁ।

ଏମିତି ସମୟ ଥିଲା ଆମେ ୧୦୦ ଟଙ୍କା ନେଇ କଲେଜ୍ ଯାଇ ଆସୁଥିଲି ଏବଂ ସେ ୧୦୦ ଟଙ୍କା କାଳେ ଖର୍ଚ୍ଚ ହୋଇଯିବ ଭାବି ଦେଖି ଚାହିଁ ଖର୍ଚ୍ଚ କରୁଥିଲୁ କିନ୍ତୁ ମୋତେ ସେ ସମୟରେ ୧୦୦୦ ଗୁଣ ଅଧିକ ଟଙ୍କା ମିଳିଥିଲା। ଖୁସିରେ ମୋ ଆଖିରୁ ଲୁହ ବାହାରି ଗଲା। ସେହି ଖୁସି କୁ ମୁଁ ତନୁଜା କୁ କହିଲି ଏକଥା ଶୁଣି ସେ ମଧ୍ୟ ବହୁତ୍ ଖୁସି ହୋଇଗଲା ଆଉ କହିଲା, ଏବେ ଆମ ଦୁଇ ଜଣକୁ ବିବାହ କରିବାକୁ ପାଇଁ କିଛି ଅସୁବିଧା ହେବ ନାହିଁ। ସେ ବହୁତ୍ ଖୁସି ହୋଇଯାଇଥିଲା ଏବଂ ମନେ ମନେ ବିବାହ ର ସ୍ବପ୍ନ ଦେଖିବା ଆରମ୍ଭ କରି ଦେଇଥିଲା। ମୁଁ କହିଲି ଏତେ ସ୍ଵପ୍ନ ଦେଖ ନାହିଁ ଏବଂ ଏତେ ଶୀଘ୍ର ବିବାହ କରିବା ନାହିଁ । କିଛି ଦିନ ବୁଲା ବୁଲି କରିବା ତା ପରେ ବିବାହ କରିବା। ସେ ମଧ୍ୟ ମାନିଗଲା ।

କିନ୍ତୁ ଛଅ ମାସ ପରେ ମୋତେ ୧0 ଦିନ ପାଇଁ ଛୁଟି ମିଳିଥିଲା କିନ୍ତୁ ଏହି ଛୁଟି କଥା ତନୁଜା କୁ ନ କହି ମୁଁ ଓଡ଼ିଶାରେ ପହଞ୍ଚିଲି । ସେ ଯେତେବେଳେ ମୋତେ ଭୁବନେଶ୍ୱର ରେ ଦେଖିଲା ସେ ନିଜ ଆଖିକୁ ବିଶ୍ୱାସ କରି ପାରିଲା ନାହିଁ। ସେ ଖୁସିରେ ପାଗଳ ହୋଇଗଲା। ଦଉଡ଼ି ଆସି ମୋତେ କୁଂଢ଼େଇ ପକେଇ ବହୁତ୍ କାନ୍ଦିଲା। ତାକୁ ବୁଝେଇ କହିଲି। ଆରେ କାନ୍ଦ କଣ ପାଇଁ। ତନୁଜା କହିଲା। ମୋର ବହୁତ୍ ଚିନ୍ତା ଥିଲା ତମେ କେମିତି ଟ୍ରେନିଂ କରୁଛ ଆଉ ତୁମେ ପୁରା ପତଳା ହୋଇ ଯାଇଛ। ମୁଁ କହିଲି ଏବେ ଟ୍ରେନିଂ ସରିଛି କୋଉଠୀ?? ଏବେ କିଛି ଦିନ ପାଇଁ ଛୁଟି ଆସିଛି ପୁଣି ଥରେ ମୋତେ ଯିବାକୁ ପଡିବ। ଏତିକି ଶୁଣି ସେ ପୁଣି ଦୁଃଖୀ। ହଉ ଠିକ୍ ଅଛି କିନ୍ତୁ ଯେତେ ଦିନ ଗାଁ ରେ ରହିବ ମୋତେ ଦେଖା କରିବ ମୁଁ ମଧ୍ୟ ହଁ କରି ବାହାରିଲି ନିଜ ଗାଁ କୁ।

କିଛି ଦିନ ଗାଁ ରେ ବୁଲାବୁଲି ପରେ ପୁଣି ଫେରି ଆସିଲି। ଟ୍ରେନିଂ କୁ । ଟ୍ରେନିଂ ସରିଲା ମୋର ପୋଷ୍ଟିଂ ଦିଲ୍ଲୀ ରେ ହେଲା।

ଦିଲ୍ଲୀ ଦେଶର ରାଜଧାନୀ। ଭାବିଲେ ବହୁତ୍ ବଡ ଲାଗେ। ପ୍ରଥମେ ଶୁଣି ମନରେ ଅଳ୍ପ ଭୟ ଜାତ ହୋଇଥିଲା କିନ୍ତୁ ପରେ ମୁଁ ଜଣେ ଦିଲ୍ଲୀ ବାସିନ୍ଦା ହୋଇଗଲି।

ଆରେ ଶୋଇଗଲୁ ନା କଣ?

ଜିତେନ୍ଦ୍ର: ଆବେ ଲଭ୍ ଷ୍ଟୋରି କହ? ମୋତେ ଦିଲ୍ଲୀ ବୁଲାନି। ଦିଲ୍ଲୀ ବୁଲେଇବୁ ଯଦି । ଏଠି ନିଦ ଆସିଯିବ।

ରିତେଶ: ହଉ ଶୁଣ !!

ଦିଲ୍ଲୀ ରୁ ୯ ମାସ ପରେ ମୁଁ ଛୁଟି ଗଲି। ପୁର୍ବ ଭଳି ଆମେ ଦୁହେଁ ମିଶି ବୁଲାବୁଲି କରିଲୁ କିନ୍ତୁ ଆମ ଘରେ କେହି ଆମ ପ୍ରେମ ସମ୍ପର୍କ ବିଷୟରେ ଅଳ୍ପ ଖବର ମଧ୍ୟ ପାଇ ନଥିଲେ । ଆଉ ପ୍ରଥମ ଥର ପାଇଁ ତନୁଜା ମୋ ସହିତ ସିନେମା ଦେଖିବାକୁ ଯାଇଥିଲୁ। ପ୍ରକୃତରେ ସେ ଦିନ ଟି ଆମର ବହୁତ୍ ସ୍ପେଶଲ୍ ଥିଲା। ବୁଲାବୁଲି, ଗୁପଚୁପ, ସପିଙ୍ଗ ଆଉ ବାଇକ୍ ରେ ଲଙ୍ଗ ଡ୍ରାଇଭ୍। ଏମିତି ବହୁତ୍ କିଛି । ଦେଖୁ ଦେଖୁ ସେ ମାସ ଟି କେମିତି ବିତିଗଲା ଜଣା ପଡିଲା ନାହିଁ।

ପୁଣି କାର୍ତ୍ତିକ ପୂର୍ଣ୍ଣିମା ସମୟରେ ଛୁଟି ନେଇ ଆସିଲି। ସେ ସମୟରେ ମଧ୍ୟ ଆମେ ବୁଲାବୁଲି କରିଛୁ।

ଜିତେନ୍ଦ୍ର: ଆବେ ବୋର୍ ଲାଗିଲାଣି ସିଧା ପଏଣ୍ଟ କୁ ଆସେ ।

ରିତେଶ: ମେନ୍ କାହାଣୀ ତ ଏବେ ଆରମ୍ଭ ହେବ, ହଉ ଶୁଣ!!

ଏହି ଭିତରେ ତାଙ୍କ ଘରକୁ ପ୍ରସ୍ତାବ ର ଲାଇନ୍ ଲାଗିଲା। ତନୁଜା ସବୁ ପ୍ରସ୍ତାବ କୁ କିଛି ନା କିଛି ବାହାନା ଲଗେଇ ମନା କରି ଦିଏ।

ଏହି ବାହାନା ପାଇଁ ମୁଁ ମଧ୍ୟ ବହୁତ୍ ସାହାଯ୍ୟ କରିଛି। ମୁଁ ଆଇଡିଆ ଦିଏ ଆଉ ସେ ସେହି ଆଇଡିଆ ଅନୁସାରେ କାମ କରି ଦେଖାଏ । ଆଉ ସବୁ ପ୍ରସ୍ତାବ ଭାଙ୍ଗିଯାଏ। ଏମିତି ବହୁତ୍ ଥର ହୋଇଛି।

ଦେଖୁ ଦେଖୁ ୨୦୧୫ ରୁ ୨୦୧୯ ରେ ଆସି ପହଞ୍ଚିଲା। ପ୍ରସ୍ତାବ ବହୁତ୍ ଆସେ ଆଉ ଯାଉଥାଏ।

କିନ୍ତୁ ୨୦୧୯ ବର୍ଷ ଟା ମୋ ପାଇଁ ଖରାପ ବର୍ଷ ଥିଲା ?

ଜିତେନ୍ଦ୍ର: କେମିତି?

ରିତେଶ: ଲଭ୍ ଲାଇଫ ଏବଂ ପାଠପଢା ପର ହୋଇ ଗଲା ଆଉ ମଦ ଆଉ ଦୁଃଖ ମୋର ନିଜର ହୋଇଗଲା ।

୨୦୧୯ ରଜ ଠାରୁ ଆମ ପ୍ରେମରେ କଳା ଦାଗ ଲାଗିବା ଆରମ୍ଭ ହୋଇଗଲା।

ରଜ ସମୟରେ ମୁଁ ଛୁଟି ନେଇ ଆସିଥିଲି। ତନୁଜା ମଧ୍ୟ ଆମ ଗାଁ କୁ ବୁଲିବାକୁ ଆସିଥିଲା। ଦ୍ଵିତୀୟ ରଜ ଦିନ ସେ ନୂଆ ଡ୍ରେସ ପିନ୍ଧିଥିଲା । ପାଦ ରେ ଅଳତା ସାଙ୍ଗକୁ ସେ ଏତେ ସୁନ୍ଦର ଦେଖା ଯାଉଥିଲା ଯେ ମୁଁ ବର୍ଣ୍ଣନା କରି ପାରିବି ନାହିଁ।

ସେଦିନ ସେ ନିଜ ଘରକୁ କିଛି କାମ ପାଇଁ ଫେରିବାର ଥିଲା । ମୋ ଭାଉଜ ଆମ ବିଷୟରେ କିଛି ଜାଣି ନଥିଲେ କିନ୍ତୁ ସେଦିନ ବିରାଟ ବଡ ଝଡ ଆସିଗଲା ଆମ ପ୍ରେମ ସମ୍ପର୍କ ଭିତରେ ।

ସେଦିନ ଆମେ ଦୁହେଁ ମୋ ରୁମ୍ ରେ ବସି କଥା ହେଉଥିଲୁ ଏବଂ ସେ ଗାଁ କୁ ଯିବାକୁ ବାହାରିବା ବେଳେ ସେ ମୋତେ ହଗ୍ କରିବାକୁ ଯାଉଥିଲା । ହଠାତ୍ ତାର ଭଉଣୀ ମାନେ ମୋ ଭାଉଜ ଆସି ସେଠୀ ହାଜର । ଖାଲି ସେତିକି ନୁହେଁ ସେ ଆମର ସବୁ କଥା ଲୁଚି ଲୁଚି ଶୁଣିଛନ୍ତି ।

ହଠାତ୍ ଘରେ ସୁନାମି ର ବିରାଟ ଜୁଆର ଆସି ଆମ ଅଧା ଗଢା ସମ୍ପର୍କ କୁ ପୁଣି ଖଣ୍ଡ ବିଖଣ୍ଡ କରି ଦେଇ ଚାଲିଗଲା ।

ଭାଉଜ ଏଠି ନାଟକ କରିବା ଆରମ୍ଭ କରିଦେଲେ । ଆଉ ସିଧା ସିଧା ଆମ ଉପରେ ଆଙ୍ଗୁଳି ଉଠେଇବା ଆରମ୍ଭ କରିଦେଲେ । ପଚାରିଲେ ରିତେଶ ସହିତ ତୋର ଏତେ ନିବିଡ ସମ୍ପର୍କ କେବେଠୁ ଆରମ୍ଭ ହେଲାଣି । ମାନେ ତୁମେ ଦୁଇଜଣ ନିଶ୍ଚୟ ମେରେଜ୍ କରିବ ?? କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଏହା ହେବାକୁ ଦେବିନି।

ଏହି ଘରେ ତୋତେ ମୋ ଦିଅର ସହିତ ବିବାହ ହେବାକୁ ବିଲକୁଲ ଅନୁମତି ଦେବିନି। ସେଠୀ ମୁଁ ବୁଝିପାରିଲି ନାହିଁ ଯେ । ଭାଉଜ ପ୍ରକୃତରେ ମୋ ଉପରେ ରାଗ ନା ତା ଭଉଣୀ ଉପରେ ରାଗ ମୁଁ କନଫ୍ୟୁଜ ଥିଲି ।

ଜିତେନ୍ଦ୍ର: ଆଚ୍ଛା ଗୋଟେ କଥା କହ ? ଏହି ସାତ ବର୍ଷ ର ପ୍ରେମ କାହାଣୀ ଭିତରେ, ଭାଉଜ ତମ ସମ୍ପର୍କ ବିଷୟରେ ଜାଣି ଥିଲେ ନା ନାହିଁ ?

ରିତେଶ: ନା, ତାହା ତାଙ୍କୁ କେବେ ଆଭାସ ହୋଇନି । କାରଣ ଯେତେବେଳେ ସେ ଘରକୁ ଆସେ ସେତେବେଳେ ସେ ମୋତେ ସମସ୍ତଙ୍କ ଆଗରେ ଭାଇ ବୋଲି ସମ୍ମାନ ଦିଏ ଏବଂ ଆମେ ପ୍ରାୟତଃ ବାହାରେ ଦେଖା କରୁ ।

ଜିତେନ୍ଦ୍ର: ତୁ ତ କହୁଥିଲୁ ତୋ ଭାଉଜ ତୋତେ ବହୁତ୍ ସପୋର୍ଟ କରନ୍ତି। ସବୁ କାମରେ ସାହାଯ୍ୟ କରୁଥିଲେ । ଆଉ ତୋର ସାଙ୍ଗ ଭଳି ତୋର ସବୁ କଥା ଶୁଣୁଥିଲେ । ତେବେ ଏମିତି ଭିଲେନ୍ ରୂପ ଦେଖେଇବା ର କାରଣ କଣ?

ରିତେଶ : ସବୁ ଧିରେ ଧିରେ ଜାଣି ପାରିବୁ ? ବାକି ଶୁଣ !

ସେଦିନ ସେହି ଘଟଣା କେବଳ ଭାଉଜ ଜାଣିଥିଲେ । କିନ୍ତୁ ପରେ ତାହା ଏତେ ବଡ ସମସ୍ୟା ର ରୂପ ନେବ ବୋଲି ଆମେ ଦୁହେଁ ବିଶ୍ୱାସ କରି ନଥିଲୁ ।

ସକାଳ ୪ ଟା ରେ ଆଲାରମ୍ ବାଜିଲା । ଆଖି ରେ ଆଖିଏ ନିଦ ଥାଇ ମଧ୍ୟ ବାଧ୍ୟ ହୋଇ ଉଠିବାକୁ ପଡ଼ିଲା । କାରଣ ୫ ଟା ରେ ଫାର୍ଷ୍ଟ ଶିଫ୍ଟ ରେ ରିପୋର୍ଟ ଅଛି। ପୁଣି ଆଖି କୁ ମନ୍ଥି ମନ୍ଥି କାନ୍ଥ ଘଣ୍ଟା କୁ ଦେଖିଲି । ସମୟ ୪.୨୦ । ମନରେ ଝଟକା ଲାଗିଲା । ଆରେ ବାବା ଲେଟ୍ ହୋଇଯିବ ଆଜି ।

ତରବର ହୋଇ ନିତ୍ୟକର୍ମ ସାରି ୟୁନିଫର୍ମ ପିନ୍ଧି ବାଇକ୍ ନେଇ ବାହାରି ଗଲି ଡିଉଟି କୁ । ଠିକ୍ ସମୟ ରେ ରିପୋର୍ଟ କରିଲି ଏବଂ ଡିଉଟି ଆରମ୍ଭ ହେଲା।

ଠିକ୍ ୧୦.୦୦ ବେଳେ ଆମ ଅଫିସର ଚେକିଂ ଆସିଲେ । କହିଲେ କଣ ହିରୋ ଆଜି ଡିଉଟି ରେ ପୁରା ଆଲର୍ଟ। ଏଠି ହିରୋ କଣ ଉତ୍ତର ଦେବ। କହିଲି,, ନା ସାର୍ କିଛି ନାହିଁ। ଡିଉଟି ତ କରିବାକୁ ପଡ଼ିବ। ସାର୍ ଆଲର୍ଟ ଲେଖି ଚାଲିଗଲେ। ଗଲା ବେଳକୁ ସାର୍ ପଛକୁ ବୁଲି କହି ଗଲେ ।

ହାପି ବର୍ଥ ଡେ ଟୁ ୟୁ…

ମୁଁ ଉତ୍ତର ଦେଲି, ଥେଙ୍କ୍ ୟୁ ସାର୍ ..

ଏବଂ ସେ ଚାଲିଗଲେ।

ମୁଣ୍ଡରେ ହାତ ଦେଲି, ଧେତ୍… କି ମୁଣ୍ଡ ବେ ମୋର????

ଆଜି ମୋର ଜନ୍ମ ଦିନ !! ଆଉ ମୋର ମନେ ନାହିଁ।

ଏତିକି ଭାବି ଡିଉଟି ରେ ବସି ବସି କେତେବେଳେ ୨ ଟା ବାଜି ଗଲା । ସମୟ ଜଣା ପଡ଼ିଲାନି।

ରୁମ୍ କୁ ଆସି, ଲଞ୍ଚ ଖାଇ ଶୋଇ ଗଲି । ସନ୍ଧ୍ୟା ୫ ଟା ରେ ନିଦ ଭାଙ୍ଗିଲା। ମୋର ରୁମ୍ ପିଲା ମାନେ, ମୋ ବେଡ଼ ପାଖେ ଆସି ବସିଛନ୍ତି। ଯେମିତି କୃଷ୍ଣ ଠାରୁ ଅନୁମତି ନେଇ ମହାଭାରତ ଯୁଦ୍ଧ କୁ ପ୍ରସ୍ଥାନ କରିବେ।

ସେଥିରୁ ଜଣେ ପ୍ରଶ୍ନ କରିଲା ।

କଣ ବେ ରିତେଶ??? ଆଜି ତୋର ନିଦ ଭାଙ୍ଗିବ ନା ନାହିଁ ???

ଏତିକି କହି ସମସ୍ତେ ଏକା ଥରକେ କହିଲେ,

” ହେପି ବାର୍ଥ ଡେ ସାଙ୍ଗ ” କହିଲେ ।

ସେମାନଙ୍କୁ ଥେଙ୍କ୍ ୟୁ କହିଲି ।

ଜିତେନ୍ଦ୍ର ଯିଏ ମୋର ଘନିଷ୍ଠ ସାଙ୍ଗ ଏବଂ ଆମ ଜିଲ୍ଲା ର । ସେ ପଚାରିଲା କଣ ରାତିରେ କିଛି ପାର୍ଟି ହେବ ନା ନାହିଁ ??

ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ଶ୍ରୀକାନ୍ତ କହିଲା । ହେବନି କେମିତି, କେକ୍ ଆସିବ !! ନାଲି ପାଣି ଆସିବ !!! ଗୋଟେ ବଡ ପାର୍ଟି ଟେ ହେବ ନା ??

ଜିତେନ୍ଦ୍ର: କଣ ହିଷ୍ଟ୍ରିଆ ମଉସା ଠୁ ସିଖିଗଲୁ କି??

ସମସ୍ତେ ହସିଲେ…

ଆଉ ସେଦିନ ସଂଧ୍ୟାରେ ଠିକ୍ ସେମିତି ହିଁ ହେଲା। ଚିକେନ ସାଙ୍ଗରେ ମଦ ର କମ୍ବିନେସନ ଖାସ୍ ଜମିଥିଲା କିନ୍ତୁ ତା ପୂର୍ବରୁ କେକ୍ କଟା ସରିଲା ଏବଂ ସେଇ ପୁରୁଣା କାହାଣୀ । ଆଉ ମୋ ମୁହଁରେ କେକ୍ ବୋଳା ଗଲା।

ରାତି ପ୍ରାୟ ୧୦ ଟା ବାଜିଲାଣି.. ଚିକେନ ର ଗନ୍ଧ ରେ ପେଟ ରେ ମୂଷା ଦୌଡ଼ିବାକୁ ଲାଗିଲା। ସମସ୍ତେ କହିଲେ, ଖାଇବା ପୂର୍ବରୁ ପିଇବା ପର୍ବ ଟା ଆରମ୍ଭ କରିଲେ ଭଲ ହୁଅନ୍ତା ??

ଠିକ୍ ସେମିତି ହିଁ ହେଲା… ପ୍ରଥମେ ଚାରି ସାଙ୍ଗ ମିଶି ଦୁଇଟି ବୋତଲ ସାରିଲୁ। ତାପରେ ଖାଇବା ଆରମ୍ଭ ହେଲା। ଖାଉ ଖାଉ ଜିତେନ୍ଦ୍ର ପଚାରିଲା।

ରିତେଶ, ତୋ ପ୍ରେମ କାହାଣୀ ଶୁଣିବାକୁ ବହୁତ୍ ଇଚ୍ଛା ହେଉଛି ରେ ?? ବହୁତ୍ ଦିନ ହେଲା ପଚାରୁଛି କେବେ କହୁନୁ, ଆଜି କହ??

ମୁଁ କହିଲି,

ନା ରେ ଭାଇ !!

ଇଚ୍ଛା ନାହିଁ !!

ସେ ବନ୍ଧା ପୁସ୍ତକ କୁ ଖୋଲି ପଢ଼ି ଶୁଣେଇବାକୁ କାହିଁକି ବାଧ୍ୟ କରୁଛୁ।

ଜିତେନ୍ଦ୍ର ପୁଣି ପଚାରିଲା,

ଆଜି କହ ନା??

ଆଜି ଶୁଣିବା କୁ ବହୁତ୍ ସମୟ ଅଛି କାଲି ସମସ୍ତଙ୍କ ନାଇଟ୍ ଡିଉଟି ଅଛି, ସକାଳେ ଆରାମ ରେ ଉଠିବା।

ମୁଁ କହିଲି, ହଉ ବାଧ୍ୟ କରୁଛୁ ତେବେ କହିବି , କିନ୍ତୁ ପ୍ରଥମେ ସମସ୍ତେ ଖାଇବା ତା ପରେ ମୋ କାହାଣୀ ଆରମ୍ଭ କରିବି ।

ଖାଇବା ସରିଲା ବେଳକୁ ରାତି ୧୧.୩୦ । ଚାରିଜଣ ଯାକ ଗୋଟିଏ ଗୋଟିଏ ଦରି ସାଙ୍ଗରେ ତକିଆ ନେଇ ପହଞ୍ଚିଲୁ ଛାତ ଉପରେ । ଧିର ପବନ କୁ ନିଶା ଅଳ୍ପ ଅଳ୍ପ ଧରୁ ଥାଏ । ଖାଲି ମୋତେ ନୁହେଁ ସମସ୍ତଙ୍କୁ।

……..

।।।।।

ଦେଖ ଭାଇ ମାନେ ଯୋଉଠି ବୋର୍ ଲାଗିବ ସେଠୁ କାହାଣୀ ରଖିଦେବା..

ଏତିକି କହି ଶୁଣେଇବା ଆରମ୍ଭ କରିଲି । ମୋ ବନ୍ଧା ପୁସ୍ତକ ର ପ୍ରେମ କାହାଣୀ କୁ ।

ସେ ବନ୍ଧା ପୁସ୍ତକ ରେ ପ୍ରଥମ ଚରିତ୍ର ମୁଁ.. ମାନେ ରିତେଶ …

କଟକ ଟୋକା… ପୂରା ସାଦା ସିଧା, ଟିକେ ଭି ଖୁଣ ନାହିଁ। ଦେଖିବାକୁ ଅଳ୍ପ ହାଣ୍ଡସମ କିନ୍ତୁ ଚଳିବ।

ଜିତେନ୍ଦ୍ର: ତୋର ପରିଚୟ ଶୁଣି ତୋତେ ୨ଟଙ୍କା ଭିକ ଦେବାକୁ ଇଚ୍ଛା ହେଲାଣି, ଆଗକୁ କହ ବେ ??

ଓକେ ଓକେ…

ସେତେବେଳେ ମୁଁ ଡିପ୍ଲୋମା ଷ୍ଟୁଡେଣ୍ଟ୍ ସହିତ ଲୋକୋ ପାଇଲଟ୍ ପାଇଁ ପ୍ରସ୍ତୁତି ଚାଲିଥାଏ । ସେଥିପାଇଁ ପଢା ପଢ଼ି ଜୋର୍ ସୋର୍ ରେ ଚାଲିଥାଏ।

ମୋର Math ଆଉ Reasoning ଭଲ ହୁଏ। ଭଲ ହୁଏ ମାନେ ଟପର୍ ନୁହଁ। ବହୁତ୍ ଥର ପରୀକ୍ଷା ଦେଇ ସାରିଥିଲି କିନ୍ତୁ ଭାଗ୍ୟରେ ନଥାଏ ବୋଧେ ସେଥିପାଇଁ କିଛି ମାର୍କ ରୁ ବାରମ୍ବାର ବିଫଳ ହେଉଥିଲି। ଭାଗ୍ୟରେ ଅଛି । ଏଠି ଆସି ୟୁନିଫର୍ମ ପିନ୍ଧିବାକୁ । ଟ୍ରେନ ଚଳେଇବା କେବଳ ସ୍ଵପ୍ନ ରେ ହିଁ ରହିଗଲା।

ଜିତେନ୍ଦ୍ର ସିଧା ଲଭ୍ ଷ୍ଟୋରି ଷ୍ଟାର୍ଟ କର !!! ତୋର କଣ ହେଲା, ଆମର କଣ ଯାଏ ଆସେ?? ସିଧା ପଏଣ୍ଟ କୁ ଆସେ।

ଠିକ୍ ଅଛି ବାବା, ଠିକ୍ ଅଛି !!!

ଆମର ପ୍ରଥମ ଦେଖା ମୋ ଭାଇ ର ବାହାଘର ପ୍ରପୋଜାଲ ସମୟରେ । ସେ ଥିଲା, ମୋ ଭାଇଙ୍କ ସ୍ତ୍ରୀ ଙ୍କ ଭଉଣୀ ।

ଜିତେନ୍ଦ୍ର : ଶାଳୀ ତ??

ରିତେଶ: ହଁ ଶାଳୀ !! କିନ୍ତୁ ଏ ଶାଳୀ ଶବ୍ଦ ଟା ମୋତେ ଜମା ଭଲ ଲାଗେନା। ହଉ ଶୁଣ !!

ପ୍ରଥମ ଦେଖା ତ ଏମିତି ସାଧାରଣ ଥିଲା । ତାପରେ ସିଧା ଦେଖା ହେଲା ମ୍ୟାରେଜ୍ ଦିନ। କିଛି କଥା ନାହିଁ । ମୁଁ ମଧ୍ୟ ଦେଖୁଥାଏ, ସେ ମଧ୍ୟ ଦେଖୁଥାଏ। ସେ ମୋତେ ନୋଟିସ୍ କରୁଥାଏ । ମାତ୍ର ମୁଁ ଏତେ ଭାଉ ଦେଉ ନଥିଲି କାରଣ ମୁଁ ଭାଇଙ୍କ ବାହାଘର କାମ ରେ ବ୍ୟସ୍ତ ଥିଲି ।

ବାହାଘର ତ ସରିଗଲା ହେଲେ ସେଦିନ ର ପ୍ରଥମ ଦେଖା ଅଳ୍ପ ଏବଂ ଅଜବ ଥିଲା । ହଁ ମୁହଁ ଖୋଲି କିଛି କହିନି ସିନା । ତା ପାଇଁ ମୋ ହୃଦୟରେ କିଛି ସ୍ଥାନ ମାଡ଼ି ବସିଥିଲା ।

ଭାଗ୍ୟ ବଶତଃ ସେ ମାଷ୍ଟରି ଚାକିରି ପାଇଁ ପଢ଼ା ପଢ଼ି କରୁଥାଏ କିନ୍ତୁ ସେ ମୋ ଭାଉଜ ଦ୍ଵାରା ଖବର ପାଇଛି ଯେ ମୋତେ Reasoning ଭଲ ଆସେ। ସେଥିପାଇଁ ସେ ଅଳ୍ପ ଇଚ୍ଛା କରିଛି ??

ଜିତେନ୍ଦ୍ର: ଆବେ ସେ ଦେଖିବାକୁ କେମିତି ? ନାମ କଣ ତ କହ?

ରିତେଶ : ଆରେ ହଁ ୟାର, ତାର କଥା କଣ କହିବି ?? ସେ ତ ସରଗର ଚାନ୍ଦ ଟେ !! ସେ ସମସ୍ତଙ୍କ ଠାରୁ ଅଲଗା ଥିଲା । ଗୋରା ଚେହେରା ରେ ଯଦି ହସ ଟିକେ ଆସି ଯାଉଥିଲା ନା ହୃଦୟ ରେ ମୋର ଭୂମିକମ୍ପ ସୃଷ୍ଟି ହୋଇ ଯାଉଥିଲା ।

ଆଉ ନାଁ ଟି ତାର ତନୁଜା।

ଜିତେନ୍ଦ୍ର: ଏତେ ତାରିଫ୍ !! ତେବେ ମାଲ ଟା ଭଲ ହୋଇଥିବ ??

ରିତେଶ : ମାଲ କହିବୁ ନାହିଁ?

ଜିତେନ୍ଦ୍ର: ସରି ୟାର, ମଜାକ କରିଦେଲି। ହଉ ଭୁଲ ମାଗୁଛି, ରାଗେନି ?? ଆଗକୁ କହ?

ଆଗକୁ କଣ, ସେ ଆମ ଘରେ ରହି ମୋ ପାଖରୁ ଟିଉସନ୍ ପଢ଼ିବା ପାଇଁ ଇଚ୍ଛା କରିଲା। ମୋତେ ମଧ୍ୟ ଖୁସି। ମନରେ ତ ଲଡୁ ଫୁଟିବାକୁ ଲାଗିଲା। ମୁଁ କାହିଁକି ମନା କରିବି ଯେ।

ଘରେ ଭାଉଜ ପଚାରିଲେ, ରିତେଶ !! ତମର ସମୟ ହେବନା? ତନୁଜା କୁ ଅଳ୍ପ Reasoning ଶିଖେଇ ଦେବ ??

ମୁଁ ଭାଉଜ କୁ କହିଲି, ଯଦି ମୋ ସାଙ୍ଗ ମାନଙ୍କୁ ବୁଝେଇ ପାରୁଛି ତେବେ ତୁମ ଭଉଣୀ ଙ୍କୁ କାହିଁକି ନୁହେଁ ?? ସେ ତ ଆମ ଘର ର ସଦସ୍ୟ ନା?? ତାକୁ କାହିଁକି ସିଖେଇବି ନାହିଁ ?? ନିଶ୍ଚୟ ଶିଖେଇ ଦେବି।

ସେହି ଦିନଠାରୁ ତନୁଜା ଆମ ଘର ର ଅତିଥି କିନ୍ତୁ ମୋର ସେ ଷ୍ଟୁଡେଣ୍ଟ୍। ସେ ପ୍ରାୟ ୧୦-୧୫ ଦିନ ରହିଲା । ଯେତିକି ହେବ ତାକୁ ମୁଁ ପଢେଇ ଦେଲି । ତାପରେ ସେ ଚାଲିଲା ତାର ନିଜ ଘରକୁ।

ସେଠୀ ଗଲା ପରେ ମୁଁ ତ ଯେମିତି ପୁରା ପୁରୀ ଏକା ହୋଇଗଲି । ଗୋଟିଏ ଦୁଇ ଦିନ ମନେ ପଡ଼ିଲା କିନ୍ତୁ ପାଠ ପଢାରେ ଧ୍ୟାନ ଦେଲି । ଆଉ ମନେ ପଡ଼ିଲା ନାହିଁ । କିନ୍ତୁ ନିଆଁ ଯେବେ ଲାଗିଛି ମାନେ ତାର ପ୍ରମାଣ ସ୍ୱରୂପ ଅଳ୍ପ ଧୁଆଁଳିଆ ପ୍ରଭାବ ରହିବ।

ଠିକ୍ ୫ ଦିନ ପରେ ମୁଁ ପଢ଼ିବାକୁ ବସିଥାଏ । ରାତି ପ୍ରାୟ ୧୨ ଟା ପାଖାପାଖି। ମୋବାଇଲ ଫୋନ ରିଙ୍ଗ ହେଲା । ନମ୍ୱର୍ ଦେଖି ଜାଣି ପାରିଲି ନାହିଁ କିନ୍ତୁ ଯେବେ ସେ ମିଠା ସ୍ୱର ଶୁଣିଲି । ଜାଣି ନ ଜାଣିଲା ଭଳି ପଚାରିଲି ଏବଂ ସେ ପରିଚୟ ଦେଲା ଯେ ମୁଁ ତନୁଜା ବୋଲି କହିଲା । ମୁଁ ପଚାରିଲି ଏତେ ରାତିରେ ଫୋନ୍ କରିବାର ତାର୍ପଯ୍ୟ ଟା ବୁଝି ପାରିଲିନି ??

ତନୁଜା କହିଲା । ଦିଦି ଙ୍କୁ ଫୋନ୍ କରିଲି କିନ୍ତୁ ତାର ଫୋନ୍ ଲାଗିଲା ନାହିଁ ସେଥିପାଇଁ । ତମକୁ ଫୋନ୍ କରି ଦେଲି । ମୁଁ କହିଲି । ଦିଦି ଙ୍କୁ ପୁଣି କଲ୍ କର !! ଲାଗିବ । ଏତିକି କହି ଜାଣି ଶୁଣି ଫୋନ୍ କାଟି ଦେଲି ଏବଂ ସେହି ରାତିରେ ଆଉ କଲ୍ ଆସିନି ।

୩ ଦିନ ପରେ କଲ୍ ଆସିଲା କିନ୍ତୁ ସେଦିନ କହିଲା ଯେ ତମ ସହିତ ମୋର କଥା ହେବାକୁ ଇଚ୍ଛା ହେଲା ସେଥିପାଇଁ କଲ୍ କରିଦେଲି। ମୁଁ କହିଲି ହଉ ଭଲ ହେଲା ଏବଂ ଅଳ୍ପ କଥା ରୁ ଆରମ୍ଭ ହେଲା ଆମ ପ୍ରେମ କାହାଣୀ ର ଆରମ୍ଭ। କଥା କେବଳ ପ୍ରେମ ର ନଥିଲା ବେଳେବେଳେ ଫୋନ୍ ରେ ମଧ୍ୟ ଟିଉସନ୍ ଚାଲେ । ଆଉ ଯାହା ପ୍ରଶ୍ନ ଥାଏ ତାକୁ ମଧ୍ୟ ଉତ୍ତର ଦିଆ ଯାଇଥିଲା।

କିଛି ଦିନ ପରେ ଜଣା ପଡ଼ିଲା ସେ ଷ୍ଟୁଡେଣ୍ଟ୍ ହିସାବରେ ଆସି ମୋ ହୃଦୟରେ ଘର କରି ବସିଲାଣି। ମୁଁ ମଧ୍ୟ ତାକୁ ମୋ ହୃଦୟ ଘର ରେ ଯାଗା ଦେବାକୁ ବାଧ୍ୟ ହେଲି। କାରଣ ମୁଁ ମଧ୍ୟ ତାକୁ ଭଲ ପାଇ ବସିଥିଲି ।

ସେ ଥରେ ପ୍ରଶ୍ନ ପଚାରିଥିଲା ଯେ ମୋ ପୂର୍ବରୁ ତୁମ ଲାଇଫ ରେ କୋଉ ଝିଅ ଆସିନି କି ?? ଏହି ପ୍ରଶ୍ନରେ ତାକୁ ଉତ୍ତର ଦେଇଥିଲି ଯେ, ଆସିଥିଲେ କିନ୍ତୁ ଅଳ୍ପ ଦିନ ପାଇଁ ସେ ଥିଲା ସୋନି !!

ଦଶମ କ୍ଲାସ୍ ର କଥା କିନ୍ତୁ ସେ ତାର ପଟୁ ମୋତେ ପ୍ରପୋଜ୍ କରି ଥିଲା ଉତ୍ତର ରେ ସେ ନା ଶୁଣିବାକୁ ପାଇଥିଲା କିନ୍ତୁ ସାଙ୍ଗ ଭାବରେ ସେ ମୋ ସହିତ କଥା ବାର୍ତ୍ତା ହେଉଥାଏ କିନ୍ତୁ ଦଶମ କ୍ଲାସ୍ ଶେଷ ସହିତ ସୋନି ମଧ୍ୟ ମୋ ଜୀବନରେ ଆଉ ଆସିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିନି ଏବଂ ତା ପରେ ସେ ଅନ୍ୟ କଲେଜ୍ ରେ ଆଉ ମୁଁ ଅନ୍ୟ କଲେଜ୍ ରେ।

ଜିତେନ୍ଦ୍ର : ତାର କଥା ଛାଡ !!ତନୁଜା କଥା କହ ?

ରିତେଶ: ତନୁଜା କଥା କହିବା ପୂର୍ବରୁ ଆଉ ଗୋଟିଏ ଝିଅ ମଧ୍ୟ ମୋ ଲାଇଫ ରେ ଆସିଥିଲା । ସେ ଥିଲା ସୃତି, କିନ୍ତୁ ସେ ପସନ୍ଦ କରୁଥିଲା କିନ୍ତୁ କେବେ କହି ପାରିଲା ନାହିଁ । +୨ ଶେଷ ଆଉ ତାର ଦେଖା ସାକ୍ଷାତ ମଧ୍ୟ ଶେଷ । ମାନେ ସେ ବି- ଟେକ୍ କରିବାକୁ ଗଲା ଆଉ ମୁଁ ଡିପ୍ଲୋମା।

ଜିତେନ୍ଦ୍ର: ଏକଥା ତନୁଜା ଜାଣିଛି ।

ହଁ ତାକୁ ସବୁ କହିଛି । ଡିପ୍ଲୋମା ରେ ପ୍ରେମ ଆରମ୍ଭ ହେବା ର କିଛି ଦିନ ପରେ ମୋର କିଛି ସାଙ୍ଗ ଚାକିରି ପାଇବା ପରେ ମୋତେ ବହୁତ୍ କଷ୍ଟ ହେଲା। ମୋର ପ୍ରେମ ସବୁ ଉଭେଇ ଗଲା ଆଉ ସ୍ଥିର କରିଲି ଯେ ପ୍ରଥମେ ଜବ୍ ତାପରେ ଲଭ୍।

ପୁଣି ପାଠ ପଢା ଆରମ୍ଭ ହୋଇଗଲା କିନ୍ତୁ ପରୀକ୍ଷା ଦେଇ ଚାଲିଥାଏ । ଡିପ୍ଲୋମା ଲେବେଲ୍ କୌଣସି ପରୀକ୍ଷା ରେ ପାସ୍ ହୋଇ ପାରିଲି ନାହିଁ । ଶେଷରେ ନିରାଶ ହୋଇଗଲି। ଏପଟେ କଥା ବାର୍ତ୍ତା ଚାଲିଥାଏ କିନ୍ତୁ ଅଳ୍ପ ଅଳ୍ପ।

୨୦୧୩ ଠାରୁ ଆମ ପ୍ରେମ ସ୍ପିଡ ଧରିଲା। ଜ୍ୟେଷ୍ଠ ପୂର୍ଣ୍ଣିମା ସମୟ ରେ ସେ ବୁଲିବାକୁ ଇଚ୍ଛା ରଖିଲା । ଭାଉଜ କହିଲେ ଯାଅ ତନୁଜା କୁ ନେଇ ଆସ। ଇଚ୍ଛା ତ ଥିଲା କିନ୍ତୁ ନିଜ ଆଡୁ କହିଲି ନାହିଁ । ଶେଷରେ ଭାଇ କହିଲେ । ରିତେଶ ଯାଇ ନେଇ ଆସିବ ଏବଂ ଠିକ୍ ସେମିତି ହିଁ ହେଲା। ମୁଁ ତାକୁ ପିକ୍ ଅପ୍ କରି ଆଣିଲି । ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ମେଳା ଲାଗିଥାଏ ବୁଲିବାକୁ ବାହାରିଲୁ । ମନରେ ଭୟ ଥାଏ । କିଏ ଦେଖିବ କଣ କହିବ ?? କିନ୍ତୁ ମୋ ସାଙ୍ଗ ମାନେ ମୋତେ ସପୋର୍ଟ କରି କହିଲେ। ତୁ ମେଳା ରେ ବୁଲ ? କିଏ କଣ କହିବ ଆମେ ଦେଖିବୁ । ଖାସ୍ କରି ମୋର ଘନିଷ୍ଠ ବନ୍ଧୁ ସୌରଭ।

ଏହି ମେଳା ବୁଲିବା ପର ଠାରୁ ଆମ ସଂପର୍କ ରେ ନୂଆ ଇନ୍ଦ୍ରଧନୁ ର କିରଣ ର ରଙ୍ଗ ଯୋଡ଼ି ହୋଇ ସବୁଦିନ ପାଇଁ ଆମ ମନ ଆକାଶ ରେ ଆଙ୍କି ହୋଇ ରହିଗଲା। ସେ ହେଉଛି ପ୍ରେମ ରଙ୍ଗ।

ତା ପର ଠୁ ପ୍ରେମ ଟା ଯେମିତି ମିଠା ମିଠା ଲାଗିଲା। ତାର ଠିକ୍ ଚାରି ମାସ ପରେ ଲୋକୋ ପାଇଲଟ୍ ର ଏକ୍ସାମ୍ ଦେଲି କିନ୍ତୁ ପୁଣି ବିଫଳ। ତାହା ପୁଣି ୧୦ ରୁ ୧୫ ମାର୍କ କମ୍ ଯୋଗୁ। ମନ ଭାରୀ ଉଦାସ ଉଦାସ ଲାଗୁଥାଏ କିନ୍ତୁ ତନୁଜା ମୋତେ ପ୍ରେରଣା ଦେଇ ଚାଲିଥାଏ। ବହୁତ୍ ବୁଝେଇଲା। ତମେ ନିଶ୍ଚିତ ସଫଳ ହେବ ତମେ ପୁଣି ଥରେ ପରୀକ୍ଷା ଦିଅ । କିନ୍ତୁ ମୋ ମନ ବୁଝିବା ସହିତ ଭଗବାନ ମଧ୍ୟ ମୋ ଡାକ ଶୁଣିଲେ ।