ହେ ବାପା

ତୁମେ କେବେ ନିଷ୍ଠୁର ହୋଇ ନଥିଲ,,
ତୁମ ଚୁପ୍ ରେ ହିଁ ଅସରନ୍ତି
ଭଲ ପାଇବା ଲୁଚି ରହି ଥିଲା,,
ତୁମ ନାଲି ଆଖି ହିଁ ଆମ ଜୀବନର ଅନୁଶାସନ ଥିଲା,,
ତୁମ ଚାପୁଡ଼ା ଉତ୍ତମ ରାସ୍ତା ର ପଥ ପଦର୍ଶକ ଥିଲା,,
କିନ୍ତୁ ଭୁଲି ହେଉନି ସେ ସମୟକୁ ???
ନା ଭୁଲି ହେବ ସେ ସମୟକୁ ???
ମାତ୍ର ସେ ସମୟ ଗୁଡ଼ିକ ଏବେ
ଅଙ୍ଗେ ନିଭା ସ୍ମୃତି ସାଜି,
ଆଖି ପଟଳ କୁ ଓଦା କରି ଦିଏ ।

ଇତି
ତୁମ ଲହୁ ର ଆଲୋକ ଟିଏ…..