ଅଧୁରା କାହାଣୀ(ତୃତୀୟ )

ଅଧୁରା କାହାଣୀ !!!

(ଏକ ଅଶ୍ରୁମୟ ଜୀବନ୍ତ ପୃଷ୍ଠା)

ତୃତୀୟ ଭାଗ

ଦ୍ଵିତୀୟ ଭାଗ ପଢିବା ପାଇଁ Click କରନ୍ତୁ

ଅମର କହିଲା ଆରେ ପାଗେଳି ମୁଁ ତୋତେ ବହୁତ ଭଲ ପାଏ। କାରଣ ତୁ ମୋର ବେଷ୍ଟ ଫ୍ରେଣ୍ଡ୍। ଏତିକି ବେଳେ ନର୍ସ ଆସି କହିଲା ଡ଼ାକ୍ତର ବାବୁ ଆସିବେ ସମସ୍ତେ ବାହାରକୁ ଆସନ୍ତୁ। ବୁନି କହିଲା ଆଜି ତୁ ମୋର ସବୁ ଉତ୍ତର ଦେବୁ ମୁଁ ତୋତେ ବାକି ପ୍ରଶ୍ନ ତୋ ଘରେ ପଚାରିବି । କହି ସେ ବାହାରକୁ ଚାଲିଗଲା । ସୁଧୀର ଆଉ ଅଙ୍କଲ ଙ୍କ ଅନୁରୋଧ ରେ ଅମର କୁ ଶୀଘ୍ର Discharge କରି ଦେଲେ। ଠିକ୍ ୧୦ ଟା ବେଳେ । ଅମର ଘରେ ଆସି ପହଁଚିଲା ।

ଅମର ର ମା ଅମର ପାଖରେ ବସି କଥା ହେଲା ବେଳେ । କ୍ରିଷ୍ଣା ଅମର ଘରେ ଆସି ପହଁଚିଲା । କ୍ରିଷ୍ଣା ଅମର ପାଖରେ ପହଞ୍ଚିବା ପୂର୍ବରୁ । ବୁନି ତାକୁ ନେଇ ପହଞ୍ଚିଲା ଅମର ର ପୂଜା ଘରେ। କ୍ରିଷ୍ଣା ଆଶ୍ଚର୍ୟ୍ଯ। ବୁନି କ୍ରିଷ୍ଣା କୁ ପ୍ରଶ୍ନ କରିଲା। ତୁ ଏଠି କୋଉ ସମ୍ପର୍କ ନେଇ ଆସିଛୁ କହ?? କ୍ରିଷ୍ଣା କହିଲା ସେ ମୋ ଲଭର୍। ବୁନି କହିଲା, ମୁଁ ତୋତେ କେବଳ ଗୋଟିଏ ପ୍ରଶ୍ନ ପଚାରିବି ? ସେ ପ୍ରଶ୍ନ ର ମୋତେ ଉତ୍ତର ଦେ। ତୁ ଅମର କୁ ମେରେଜ୍ କରିବୁ ନା ନାହିଁ। କ୍ରିଷ୍ଣା ଦ୍ଵନ୍ଦ ରେ ପଡ଼ିଗଲା। ସେ ଉଁ.. ଉଁ.. ହୋଇ ହଁ… ନାହିଁ….. କହିବାକୁ ଲାଗିଲା। ବୁନି ପୁଣି ପ୍ରଶ୍ନ କରିଲା ?? ହଁ ?? ନା ନାହିଁ ??? କ୍ରିଷ୍ଣା କହିଲା ମୁଁ ଜାଣିନି ।

ବୁନି କହିଲା ତେବେ ମୋ କଥା ଶୁଣ ! ତୁ ଯଦି ମେରେଜ୍ କରିବୁ ନାହିଁ ତେବେ ଏହି ସମୟରେ ଏହି ପୂଜା ଘରୁ ତୁ ସିଧା ତୋ ଘରକୁ ଯିବୁ। ଅମର ସହିତ କୌଣସି ସମ୍ପର୍କ ରଖିବୁ ନାହିଁ । ଯଦି ମେରେଜ୍ କରିବୁ ତେବେ ତୁ ତାକୁ ଦେଖା କରି ପାରୁ ! କିନ୍ତୁ ତା ପୂର୍ବରୁ ତୋତେ ଏଠି ଶପଥ କରିବାକୁ ହେବ !! ଯାହା କରିବୁ ଶୀଘ୍ର କର। କ୍ରିଷ୍ଣା ପଚାରିଲା ତେବେ ତାକୁ ମେରେଜ୍ କିଏ କରିବ ?? ବୁନି କହିଲା, ତା ପାଇଁ ମୁଁ ଝିଅ ଦେଖିବି। ସେ କଥା ମୋ ଉପରେ ଛାଡ଼ି ଦେ ।

କ୍ରିଷ୍ଣା କିଛି ଉତ୍ତର ନ ଦେଇ ଚୁପ୍ ରହିଲା । ଅମର ର ମା ଆସି ସେଠୀ ପହଞ୍ଚିଲେ । ବୁନି ପୁଣି ପ୍ରଶ୍ନ କରିଲା । କଣ କରିବୁ ଶୀଘ୍ର କର। ସମୟ ନାହିଁ ମୋ ପାଖରେ। କ୍ରିଷ୍ଣା କିଛି ନ କହି । ଫେରି ଗଲା ନିଜ ଘରକୁ ।

ବୁନି ଚାଲିଲା ଅମର ପାଖକୁ । ସେତେବେଳ ସୁଧୀର ପାଖେ ବସିଥିଲା । ସୁଧୀର କହିଲା, ଦେଖ ତୋ ଚଣ୍ଡୀ ଆସିଗଲା । କଣ ହେଲା କେଜାଣି । ବୁନି ଯାଇ ଅମର କୁ କୁଣ୍ଢେଇ ହୋଇ କାନ୍ଦିବାକୁ ଲାଗିଲା । ଅମର କହିଲା । ଆରେ କିଏ ଦେଖିବ?? ବୁନି କହିଲା , ଯିଏ ଦେଖୁଛି ଦେଖୁ । ଏଠି ସୁଧୀର ଅଛି ଆଉ କିଏ ନାହିଁ । ଅମର କହିଲା, ଆବେ ଚଣ୍ଡୀ ଛାଡେ ମୋତେ । ବୁନି ଛାଡ଼ିଲା ପରେ କହିଲା । ମୁଁ ତୋତେ ପ୍ରଶ୍ନ ପଚାରି ଥିଲି । ଯେ ତୁ ମୋତେ ଭଲ ପାଉ ନା ନାହିଁ କହ?? ଅମର କହିଲା ଆରେ ପାଗେଳୀ ।

ବୁନି, ଦେଖ ଅମର !! କଥା କୁ ବୁଲାନୀ । ସତ କହ ? ସୁଧୀର ଚୁପ୍ ଥାଏ । ଅମର କହିଲା , ଅଫ୍ କୋର୍ସ ୟାର୍ ମୁଁ ତୋତେ ଭଲ ପାଏ । ବୁନି ପଚାରିଲା , ତେବେ ତୁ ମୋତେ ମେରେଜ୍ କରିବୁ ??

ଅମର, ଆବେ ପାଗେଳି କଣ କହି ଯାଉଛୁ ତୁ?? ସୁଧୀର ସବୁ ଶୁଣି ଚୁପ୍ ଥାଏ । ବୁନି ପଚାରିଲା , ମୋ ପ୍ରଶ୍ନ ର ମୋତେ ଉତ୍ତର ଦେ । ହଁ ୟା ନାହିଁ ??? ଅମର କହିଲା ନାହିଁ ୟାର, ତୋତେ କେମିତି ବାହା ହେବି କହ ? ବୁନି ପଚାରିଲା, ପୁଣି ଥରେ ପଚାରୁଛି । ମୋତେ ବାହା ହେବୁ ନା ନାହିଁ ?

ଅମର ସୁଧୀର ଆଡ଼କୁ ଚାହିଁ ପଚାରିଲା । ଆରେ ଏ କଣ?? ପାଗେଳୀ ହୋଇ ଗଲାଣି ନା କଣ, ୟାକୁ ଚେକ୍ କର ରେ??

ବୁନି, ତୁ ମୋତେ ପିଲା ଦିନରୁ ଭଲ ପାଉଛୁ । ତୁ ଗୋଟିଏ ମିନିଟ୍ ମୋତେ ଛାଡ଼ି ରହି ପାରୁନୁ । ନା ମୁଁ ତୋତେ ଛାଡି ରହି ପାରୁଛି । ତୁ କ୍ରିଷ୍ଣା ସହିତ କଣ ପାଇଁ ସମ୍ପର୍କ କାଟିଲୁ ସେ କଥା ମୁଁ ଭଲ ଭାବରେ ଜାଣେ । ତୁ ଅବା ମୋତେ ଭଲ ପାଉ ନଥିବୁ କିନ୍ତୁ ମୁଁ ତୋତେ ପ୍ରତିଟି ସମୟରେ ଭଲ ପାଏ । ତୁ ଯୋଉଦିନ କ୍ରୀଷ୍ଣା କଥା କହିଲୁ ସେଦିନ ମୋର ବହୁତ୍ ରାଗ ହେଲା କିନ୍ତୁ ତୋ ଖୁସି ପାଇଁ ମୁଁ ଚୁପ୍ ରହିଲି । ସେଦିନ ମୋତେ ମନା କରିଥିଲୁ ଯେ କ୍ରିଷ୍ଣା ଯାହା କରିଲେ ମଧ୍ୟ ତୁ ଚୁପ୍ ରହିବୁ ଏବଂ ମୁଁ ଚୁପ୍ ରହିଲି କିନ୍ତୁ ଆଜି ମୁଁ ଚୁପ୍ ରହିବି ନାହିଁ ଏବଂ ମୋତେ ମୋ ଉତ୍ତର ଦରକାର !!!

ଅମର କହିଲା, ତୁ ଯଦି ଜାଣି ସାରିଛୁ ତେବେ ତୋତେ କଣ ଲୁଚେଇବି । ମୁଁ ହେଉଛି କିଛି ଦିନର ବନ୍ଧୁ । ତୁ ମୋତେ କାହିଁକି ବିବାହ କରିବୁ । ତୁ ଭଲ ବର ଦେଖି ବାହା ହେ । ବାକି ଜୀବନ ଭଲରେ କାଟେ ।

ବୁନି, ତୁ ହେଉଛୁ ମୋ ବର। ମନେ ଅଛି ନା?? ପିଲା ଦିନେ ଆମେ ରାଜା ରାଣୀ ଖେଳ ଖେଳୁଥିଲେ। ଆଉ ଆଜି ବଡ ହେଲା ପରେ ସେ ରାଜା ରାଣୀ ଆମେ ଦୁଇ ଜଣ ହୋଇ ପାରିବା ନାହିଁ କି ??? ଜବାବ୍ ଦେ ମୋତେ ??

ଆଉ ଗୋଟିଏ କଥା, ତୋ ବିନା ମୋ ସବୁ କାହାଣୀ ରେ ପୂର୍ଣ୍ଣଛେଦ ପଡିଯିବ । ତୋର କାହାଣୀ ର ନାୟିକା ହେବାର ମୁଁ କଣ ଯୋଗ୍ୟ ନୁହଁ କି ?? ତୋର ଯଦି ଶେଷ ଇଚ୍ଛା ଥାଏ ତେବେ ମୋର ମଧ୍ୟ ଶେଷ ଇଚ୍ଛା !!! ଯେ ମୋତେ ତୋ ରାଣୀ ହେବାର ଈଛା ଟା ପୁରା କରି ବାକୁ ସୁଯୋଗ ଦେ ।

ଅମର, ଏମିତି ରେ ମାମା ମାନିବେ ନାହିଁ ରେ। ବୁନି କହିଲା ଅଙ୍କଲ ତ ମାନିବେ ନା?? ବାକି ମୋର ଖୁସି ପାଇଁ ତୁ କଣ ତୋ ପିଲା ଦିନ ର ସାଙ୍ଗ ର ଇଚ୍ଛା କୁ ପୂରଣ କରିବୁ ନାହିଁ ??

ଏତିକି କଥା ରେ ସମସ୍ତଙ୍କ ଆଖିରେ ଲୁହ ଆସିଗଲା । ସମସ୍ତେ ଭାବ ବିହୁଳ ହୋଇ କାନ୍ଦିବାକୁ ବାଧ୍ୟ ହେଲେ । ଅମର, ଆରେ ବୁନି ମୁଁ ଅଳ୍ପ ଦିନ ର ବନ୍ଧୁ, କାହିଁକି ତୋ ଜୀବନକୁ ନଷ୍ଟ କରିବାକୁ ଚାହୁଁଛୁ । ବୁନି ଅମର ପାଟି କୁ ଚୁପ୍ କରିବାକୁ ଯାଇ ପୁଣି ହଗ୍ କରିଲା । କହିଲା, ତୁ ଛାଡ଼ି ଚାଲିଗଲେ । ମୁଁ କଣ ଏକା ବଞ୍ଚି ପାରିବି ଏ ସ୍ୱାର୍ଥପର ଦୁନିଆରେ ??? ସେଥିପାଇଁ ଦୁହେଁ ଯେତେ ଦିନ ବଞ୍ଚିବା ଖୁସିରେ ବଞ୍ଚିବା । ଏତିକି କହି ପୁଣି ଦୁହେଁ ହଗ କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ । ହଠାତ୍ କବାଟ ନକ୍ ହେବାକୁ ଲାଗିଲା । ଦୁହେଁ ଅଲଗା ହେଲା ପରେ ଅଙ୍କଲ ରୁମ୍ ଭିତରକୁ ପଶି ଆସିଲେ । କହିଲେ ମୁଁ ଡିଷ୍ଟର୍ବ କରି ଥିବାରୁ ଦୁଃଖିତ । ସେତେବେଳେ ସମସ୍ତଙ୍କ ଆଖିରେ ଲୁହ ଥିଲା ??

ଅଙ୍କଲ ପାଖରେ ଆସି ବସିଲେ । ପଚାରିଲେ କଣ ଅମର, କେବେ କରିବା ବିବାହ ?? ଅମର କହିଲା ବାପା, ଏ ଚଣ୍ଡି କଥା ଶୁଣି ଥିବ ଯଦି ତେବେ ତମେ ଭୁଲି ଯାଅ । ଅଙ୍କଲ କହିଲେ ସେ ଠିକ୍ କହିଛି । ତୋର ମତ କଣ ?? ଅମର ଚୁପ୍ ଥିଲା । ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ଅଙ୍କଲ ଏବଂ ବୁନି ମିଶି ବୁନି ଘର ଅଭିମୁଖେ ବାହାରିଲେ।

ସେଠୀ ବୁନି ର ମାମା ସହିତ କଥା ହେଲେ। ଅଙ୍କଲ କହିଲେ ମୁଁ ବୁନି କୁ ମୋ ଘର ର ବୋହୂ କରିବାକୁ ଚାହୁଁଛି ଆପଣଙ୍କ ମତ କଣ ? (ରାସ୍ତାରେ ବୁନି କହିଥିଲା ଯେ, ମାମା ଙ୍କୁ ଅମର କଥା କିଛି କହିବ ନାହିଁ) ।

ନୀଳମାଧବ ଭୂୟାଁ ଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ଲିଖିତ…

ଚତୁର୍ଥ ଭାଗ ପଢ଼ିବା ପାଇଁ କ୍ଲିକ୍ କରନ୍ତୁ

ଅଧୁରା କାହାଣୀ !!!

(ଏକ ଅଶ୍ରୁମୟ ଜୀବନ୍ତ ପୃଷ୍ଠା)

ପ୍ରଥମ ଭାଗ

ଅଦିନିଆ ବର୍ଷା ଭଳି କ୍ରିଷ୍ଣା ଅମର ଉପରେ ଚାପୁଡା ଆଉ ଗାଳି ବରଷି ଚାଲିଛି। କଣ ହେଲା ଯେ କେଜାଣି ?? ଅମର କ୍ରିଷ୍ଣା କୁ ଅନୁରୋଧ କରି କହୁଥାଏ ମୋତେ ଭୁଲି ଯାଅ କିନ୍ତୁ କ୍ରିଷ୍ଣା ର ରାଗ ଏତେ ପ୍ରଖର ଅବସ୍ଥାରେ ପହଞ୍ଚି ସାରିଥିଲା ଯେ ସେ ଚଣ୍ଡୀ ଭଳି ଅମର କୁ ଚାପୁଡା ମାରିବାରେ ଲାଗିଥିଲା । କିନ୍ତୁ ଏ କଣ ହଠାତ୍ ଅମର ବେହୋସ୍ ହୋଇଗଲା । ନିର୍ଦୟୀ କ୍ରିଷ୍ଣା ଅମର ବେହୋସ୍ ହେବାର ଜାଣି ମଧ୍ୟ ତାକୁ ନ ଉଠେଇ ମୁହଁ ଫେରେଇ ନିଜ ସ୍କୁଟି ରେ ବସି ଚାଲିଗଲା ।

କିଛି ଦୂରରେ ଅପେକ୍ଷା କରିଥିବା ବୁନି ଦଉଡ଼ି ଆସିଲା, ଅମର ପାଖକୁ । ତାକୁ କୋଳରେ ନେଇ ଅମର..ଅମର.. ବୋଲି କେତେ ପାଟି କରିଲା । ନା ଅମର ଶୁଣୁଥିଲା ନା ସେଠୀ କେହି ଶୁଣିବାକୁ ଥିଲା । ଉଦୁଉଦିଆ ଖରା ବେଳ ଟା ରେ । ପାଣି ମଧ୍ୟ ପାଖରେ ନ ଥିଲା । କାରଣ ସେ ସ୍ଥାନ ବଜାର ଠାରୁ ବହୁତ୍ ଦୂରରେ ।

କିନ୍ତୁ ତାର ମନେ ହେଲା ଯେ ଏଠି ପାଖରେ ଗୋଟିଏ ପଥର କୁଅ ଅଛି । ସେ ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ଦଉଡ଼ି ଗଲା । ସେଠୀ କିଛି ବସ୍ତୁ ନ ମିଳିବାରୁ ସେ ନିଜେ କୁଅ ଭିତରକୁ ଅଳ୍ପ ଓହ୍ଲାଇ ନିଜ ଓଢ଼ଣି କୁ ଓଦା କରି ଦଉଡ଼ି ଆସିଲା ଅମର ପାଖକୁ । ଅମର ମୁହଁରେ ପାଣି ଚିପୁଡ଼ିଲା ପରେ ତାର ର ହୋସ ଫେରିଲା । ଅମର ବୁନି କୁ କୁଣ୍ଢେଇ ଧରି କାନ୍ଦିଲା । ୟା ପୂର୍ବରୁ ଅମର କେବେ କାନ୍ଦିନି ନା କେବେ ବୁନି କୁ ହଗ୍ କରିଥିଲା ।

ବୁନି କହିଲା, କଣ ହେଲା ତୋର ?? ତୁ କାହିଁକି ବେହୋସ୍ ହୋଇଗଲୁ?? ଆଉ କାନ୍ଦୁଛୁ କଣ ପାଇଁ ଯେ ?? କ୍ରିଷ୍ଣା ତୋ ଭଲ ପାଇବା କୁ ଚିହ୍ନି ପାରିଲା ନାହିଁ ବୋଲି କାନ୍ଦୁଛୁ କି ?? ମୁଁ ଅଛି ନା ତୋ ସାଙ୍ଗ ?? ଅମର ମୁଣ୍ଡ ହଲେଇ ହଁ କରିଲା ଏବଂ ଦୁହେଁ ଠିଆ ହେଲେ । ବୁନି କହିଲା ତୁ ବାଇକ୍ ଚଲେଇବୁ ନାହିଁ । ମୁଁ ଚଲେଇବି ?? ଅମର ହସିଲା, ଆବେ ତୁ ପୁଣି ବାଇକ୍??

ବୁନି କହିଲା, ହସୁଛୁ କଣ?? ତୋ ବତିଶି ଝଡେଇ ଦେବି । ଚୁପ୍ ଚାପ୍ ବସ୍ । ମୁଁ ଚଲେଇବି । ତାପରେ ଅମର ବସିଲା ଏବଂ ବୁନି ବାଇକ୍ ଚଲେଇ ଆସିଲା ।

ରାସ୍ତାରେ ଅମର ପଚାରିଲା। ତୋତେ ବାଇକ୍ ଚଲେଇ ଆସେ ମୋତେ କେବେ ତ କହିନୁ?? ସବୁ ବେଳେ ମୋତେ କହୁ ମୋତେ ଚଲେଇ ଆସେନି, ଚଲେଇ ଆସେନି ବୋଲି । କଥା କଣ?? ବୁନି କହିଲା, ଯେତେ ଦିନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତୁ ମୋ ପାଖରେ ଅଛୁ ସେତେ ଦିନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ୍ ତୁ ଚଲେଇବୁ ଏବଂ ମୁଁ ତୋ ବାଇକ୍ ର ପଛରେ ବସିବି।

ଅମର କହିଲା ତୁ ତ ପିଲା ଦିନୁ ସେମିତି ମୋତେ ଆସେନି ..ଆସେନି.. କହୁ, ମୋ ସାଇକେଲ ପଛରେ ବସି କେତେ ଆଡେ଼ ବୁଲିଛୁ ।

ଆଚ୍ଛା କହ ତୁ ଯେତେବେଳେ ବସୁ !!! ଅଳ୍ପ ଦୂରେଇ ବସିଲେ ହେବନି ?? ସବୁବେଳେ ମୋତେ ଜାବୁଡ଼ି ଧରି ବସୁ?? ବୁନି କହିଲା ପିଲାଦିନୁ ତୋତେ ଧରିକି ବସେ, ଏଇଟା କଣ ନୁଆ କଥା ଯେ?? ଏବଂ ତୁ ମନା କରିଲେ ମଧ୍ୟ ମୁଁ ତୋତେ ଧରିକି ବସିବି !!! ଅମର କହିଲା, ଏବେ ଆମେ ବଡ ହୋଇଗଲେଣି ଛୋଟ ଛୁଆ ହୋଇ ନାହୁଁ ।

ବୁନି ହଉ ଛାଡ଼ ସେ କଥା । ତୁ ବେହୋସ୍ କାହିଁକି ହେଲୁ କହ?? ଅମର, କିଛି କଥା ଲୁଚେଇଲା ଭଳି କହିଲା, ମୁଁ ଜାଣିନି, ମୁଁ କେମିତି ପଡ଼ିଗଲି ??? କିଛି ସମୟ ପରେ ଦୁହେଁ ଅମର ଘରେ ପହଞ୍ଚିଲେ ଏବଂ ବୁନି ଅମର ର ବାପା କୁ ପ୍ରଣାମ କରିଲା । ଅମର ର ବାପା କହିଲେ , କଣ ବୁନି ତୁ ମଧ୍ୟ ବାଇକ୍ ଚଲେଇ ଜାଣୁ କି ?? ବୁନି, କଣ ଅଙ୍କଲ ??? ଆପଣ ମଧ୍ୟ ଏମିତି ପ୍ରଶ୍ନ କରୁଛନ୍ତି । ଆମେ ମଧ୍ୟ ବାଇକ୍ ଶିଖିବା ଦରକାର ନା??

ଅମର ର ବାପା କହିଲେ ହଉ ଛାଡ଼ ଆଜି କଣ ବୁଲାବୁଲି କରି ଶୀଘ୍ର ଫେରିଗଲ ?? ଅମର କହିଲା, ବାପା ଆଜି ଖରା ପ୍ରବଳ ଯୋଗୁ ଫେରି ଆସିଲୁ ?? ଅମର ର ମା, ବୁନି କୁ ପସନ୍ଦ କରନ୍ତି ନାହିଁ । ଵୁନି ଆଣ୍ଟୀ ଙ୍କୁ ପ୍ରଣାମ କରିଲା ପରେ, ଆଣ୍ଟୀ କାନ୍ଥ କୁ ଦେଖି କହିଲେ ଠିକ୍ ଅଛି । ବୁନି କହିଲା, ଅମର ମୁଁ ଏବେ ଆସୁଛି କହି ସେ ଫେରିଗଲା ନିଜ ଘରକୁ ।

ତା ପରଦିନ ହଠାତ୍ ଦିନ ୨ ଟା ହେବ । ଅମର ର ବାପା ର ଫୋନ୍ ଆସିଲା । ବୁନି ସେତେବେଳେ ନିଜ ସାନ ଭାଇ ର ମୋବାଇଲ୍ ରେ ହେଡଫୋନ୍ ଲଗେଇ ମୁଭି ଦେଖୁଥାଏ । ବୁନି ର ମା ଆସି କହିଲେ । ନେ ତୋର ଫୋନ୍, ଅମର ର ବାପା ବହୁତ୍ ଥର ଫୋନ୍ କରିଲେଣି । ବୁନି କଲ୍ ଵେକ କରିଲା । ଅମର ର ବାପା କହିଲେ Govt. Hospital କୁ ଶୀଘ୍ର ଆସେ ।

ବୁନି ଅମର କୁ କଲ୍ କରିଲା କିନ୍ତୁ ସେ ଉଠେଇଲା ନାହିଁ । ବୁନି ସ୍କୁଟି ନେଇ ପହଞ୍ଚିଲା Govt. Hospital ରେ । ବୁନି ଅଙ୍କଲ କୁ ଫୋନ୍ କରୁଥାଏ ସେ ଫୋନ୍ ଉଠେଇଲେ ନାହିଁ । ମାତ୍ର ଭାଗ୍ୟ ବଶତଃ ଅମର ର ସାଙ୍ଗ ସୁଧୀର ବୁନି ସହିତ ଦେଖା ହେଲା । ସେ ଆଙ୍ଗୁଳି ଦେଖେଇ କହିଲା ସେଠୀ ଯା ଅମର ର ବାପା ଅଛନ୍ତି, ମୁଁ ଯାଉଛି କିଛି ସାଙ୍ଗକୁ କଲ୍ କରୁଛି। ବୁନି ପଚାରିଲା କଣ ହେଲା?? ସୁଧୀର କହିଲା ତୁ ସେଠୀ ଯା ମୁଁ ବାହାରକୁ ଯାଉଛି ଏଠି ନେଟୱର୍କ ନାହିଁ । କହି ସୁଧୀର ବାହାରକୁ ଦଉଡ଼ି ଗଲା।

ବୁନି ସେଠୀ ପହଞ୍ଚିଲା ପରେ ଜାଣିବାକୁ ପାଇଲା ଯାଏ ଅମର ଏବେ OT ରେ ଅଛି ଏବଂ ତାକୁ B+ ର ରକ୍ତ ଦରକାର । ବୁନି ପଚାରିଲା କଣ ହୋଇଛି ଅଙ୍କଲ ? ଅମର ର ବାପା କହିଲେ ତାକୁ ବ୍ଲଡ଼ କ୍ୟାନ୍ସର ହୋଇଛି । ତୋତେ କଣ ଅମର କହିନି କି?? ଏବଂ ତାକୁ ଏବେ ବ୍ଲଡ ନିହାତି ଦରକାର । ବୁନି ଅମର ର ବ୍ଲଡ଼ କ୍ୟାନ୍ସର କଥା ଶୁଣି ସେ ଯେମିତି ନିର୍ଜୀବ ହୋଇଗଲା । ଅଙ୍କଲ ବୁନି କୁ ହଲେଇ କହିଲେ କଣ ହେଲା ମା?? ବୁନି କହିଲା , ନାହିଁ ଅଙ୍କଲ କିଛି ନାହିଁ କହି ତାର ଆଖିରୁ ଦୁଇ ଟୋପା ଲୁହ ବହିଗଲା । ବୁନି କହିଲା, ଅଙ୍କଲ୍ ମୁଁ ରକ୍ତ ଦେବୀ । ଅଙ୍କଲ କହିଲେ ନାହିଁ ମା ତୁ ଏମିତି ରେ ପତଳା । ତୁ ଯଦି ରକ୍ତ ଦେବୁ ତେବେ ତୋର ଦେହ ଖରାପ୍ ହୋଇ ପାରେ । ବୁନି କହିଲା, ପ୍ଲିଜ୍ ଅଙ୍କଲ ମୁଁ ଦେବାକୁ ଚାହୁଁଛି ।

ବୁନି ର ବାଧ୍ୟକତା ଆଗରେ ଅଙ୍କଲ ଅନୁମତି ଦେଲେ । ବୁନି ଯାଇ ପହଞ୍ଚିଲା ଅମର ପାଖରେ । ଅମର ଆଖି ବନ୍ଦ କରି ଶୋଇଛି ଏବଂ ଡାକ୍ତର କିଛି ଟେଷ୍ଟ ପରେ ତାକୁ ପାଖ ବେଡ ରେ ଶୋଇବାକୁ କହିଲେ ଏବଂ ବୁନି କେବଳ ଅମର କୁ ଦେଖୁଥାଏ । ରକ୍ତ ଦେବା ର ପ୍ରସ୍ତୁତି ଆରମ୍ଭ ହେଲା । ବୁନି ଅଳ୍ପ ଆଖି ବନ୍ଦ କରି ଅମର କଥା ମନେ ପକେଇ ବାକୁ ଲାଗିଲା । ଆଖିରେ ତାର ଲୁହ ଥାଏ।

ନୀଳମାଧବ ଭୂୟାଁ ଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ଲିଖିତ…

ଦ୍ଵିତୀୟ ଭାଗ ପଢ଼ିବା ପାଇଁ କ୍ଲିକ୍ କରନ୍ତୁ