 |
| Mayank1 |
ମୟଙ୍କ…( ଏକ ପ୍ରଶ୍ନ ବାଚୀ ପ୍ରେମ କାହାଣୀ ) ଭାଗ-୧
ଷ୍ଟେଟ ବ୍ୟାଙ୍କ୍ ର ଲାଇନ ରେ ଠିଆ ହୋଇଥିବା ସମୟରେ କେହି ଜଣେ ପଛ ପଟୁ ରୋମିଓ… ବୋଲି ଡାକ ଦେଲା ଭଳି ଶୁଣା ଗଲା। ମୁଁ ପଛକୁ ବୁଲି ଦେଖିଲା ବେଳକୁ ସେ ଥିଲା ମୋ ସାଙ୍ଗ ରାହୁଲ । ରାହୁଲ ବର୍ତ୍ତମାନ ଭୁବନେଶ୍ୱର ରେ ଏସ ଏସ ସି ପାଇଁ କୋଚିଙ୍ଗ ନେଉଛି । ସେ ମୋ ସହିତ କିଛି ଦିନ କମ୍ପୁଟର ପଢିଥିଲା କିନ୍ତୁ ତାର ବଡ ଭାଇ ଭୁବନେଶ୍ୱର ରେ ରୁହନ୍ତି ସେ ସେଠୀ ପଢ଼ିବାକୁ ଚାଲି ଯାଇଥିଲା ।
ରାହୁଲ: ଆବେ ଚିହ୍ନି ପାରୁଛୁ ତ??
ମୁଁ: ହଁ ୟାର, ଚିହ୍ନି ବିନି କେମିତି କହ?
ରାହୁଲ: ଆଉ ଆଜି ଏଠି ?? ଆଉ ତୋର ଅବସ୍ଥା କଣ ହୋଇଛି ବେ?? ସେ ସମୟର ହେୟାର ଷ୍ଟାଇଲ କୁଆଡେ ଗଲା?
ମୁଁ: କଣ ହୋଇଛି କିଛି ନାହିଁ?
ରାହୁଲ: ତୁ ଆଗ ହିରୋ ଭଳି ରହୁଥିଲୁ ଆଉ ଏବେ ଏତେ ସୁନା ପିଲା କେବେଠୁ ହୋଇଗଲୁ। ଆଉ ତୋ ହିରୋଇନ୍ କୁ ମେରେଜ୍ କରିଲୁ ନା ନାହିଁ?
ମୁଁ: ଛାଡ଼ ସେ କଥା , ତୋ କଥା କହ??
ରାହୁଲ: ମୁଁ ତ ଭଲ? ତୋ ହିରୋଇନ୍ କଥା କହ କଣ ହୋଇଛି??
ମୁଁ: ହଉ ବ୍ୟାଙ୍କ୍ କାମ ସରୁ, ବାହାରକୁ ଯିବା ଯୁସ୍ ପିଇବା ତାପରେ କଥା ହେବା ।
(ବ୍ୟାଙ୍କ୍ କାମ ସରିବା ପରେ ଦୁହେଁ ଯୁସ ଦୋକାନ କୁ ଆସିଲୁ ଏବଂ କଥା ଆରମ୍ଭ ହେଲା । )
(ବ୍ୟାଙ୍କ୍ କାମ ସରିବା ପରେ ଦୁହେଁ ଯୁସ ଦୋକାନ କୁ ଆସିଲୁ ଏବଂ କଥା ଆରମ୍ଭ ହେଲା । )
ରାହୁଲ: ଆବେ କହ ? କଣ ହେଲା ତମ ଦୁଇ ଜଣଙ୍କ ର ?
ମୁଁ: ତୁ ତାକୁ ଦେଖିଥିଲୁ କି?
ରାହୁଲ: ମୁଁ ତାକୁ କେମିତି ଦେଖିବି ଯେ??
ମୁଁ: ତୋ ମାମୁ ଘର ଗାଁ ରେ ସେ ବିବାହ କରିଛି?
ରାହୁଲ : ମୋ ମାମୁଁ ଘର ଗାଁ ରେ, ଭଲ କଥା , ତେବେ ତ ନିଶ୍ଚୟ ଦେଖା ହେବ ।
ମୁଁ : ଆଉ କହ କେତେ ଦିନ ରହିବୁ ଆଉ ସବୁ ଭଲ ତ?
ରାହୁଲ: ମୁଁ ଭଲ, ଆବେ କଥା କୁ କାହିଁକି ବୁଲୋଉଛୁ, କହୁନୁ ତୋ କଥା,, କଣ ହୋଇଛି ?
ମୁଁ : ଶୁଣିବୁ ତ?? ହଉ ଶୁଣ? ମୋ ନାମ ତ ମନେ ଅଛି ନା??
ରାହୁଲ: ମନୋଜ ନା??
ମୁଁ: ଆବେ, ନା !! ମୟଙ୍କ.. ଡାକ ନାମ ମଧ୍ୟ ମୟଙ୍କ ଆଉ ଅଫିସିଆଲ୍ ନାମ ମଧ୍ୟ ମୟଙ୍କ..
ହଉ ଫାର୍ଷ୍ଟ ରୁ ଶୁଣିବୁ ନା ତୁ ଯେବେଠୁ ଜଏନ କରିଲୁ ସେ ସମୟରୁ ଶୁଣିବୁ?
ହଉ ଫାର୍ଷ୍ଟ ରୁ ଶୁଣିବୁ ନା ତୁ ଯେବେଠୁ ଜଏନ କରିଲୁ ସେ ସମୟରୁ ଶୁଣିବୁ?
ରାହୁଲ: ନା ନା, ମୁଁ ତ ସରସ୍ଵତୀ ପୂଜା ସମୟରେ ଆସିଲି ସେତେବେଳେ ତମର ପ୍ରେମ ଷ୍ଟାର୍ଟ ହୋଇଗଲାଣି ।
ମୁଁ: ହଉ ଯଦି ଶୁଣିବୁ ତେବେ ଶେଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଶୁଣିବୁ ?? ତେବେ ଶୁଣ!!!
କଲେଜ୍ ଜଏନ ହେବା ର କିଛି ଦିନ ପରେ ଦିନେ ମୁଁ କମ୍ପ୍ୟୁଟର ସାର୍ ସହିତ କଥା ହୋଇ ଆସିଥିଲି ଯେ ତା ପର ଦିନ କମ୍ପ୍ୟୁଟର କ୍ଲାସ୍ ରେ ଜଏନ ହେବାର ଅଛି । ସେଥିପାଇଁ ସେଦିନ ସକାଳୁ ସକାଳୁ ସଜ ବାଜ ହୋଇ ବାହାରିଲି କମ୍ପ୍ୟୁଟର କ୍ଲାସ୍ କୁ । କମ୍ପ୍ୟୁଟର କ୍ଲାସ୍ ରେ କିଛି ଅଗ୍ରୀମ ଟଙ୍କା ଦେଇ ଜଏନ କରିଲି । ସାର୍ ଗୋଟିଏ କ୍ଲାସ୍ କରିଲା ପରେ ମୋ ମୁଣ୍ଡରେ କିଛି ପଶୁ ନଥାଏ । କିନ୍ତୁ ଭାବିଲି ଧିରେ ଧିରେ ମୁଣ୍ଡରେ ପଶିଯିବ । ଏମିତି ଚାଲିଲା କିଛି ଦିନ।
ପ୍ରାୟ ୫ ଦିନ ପରେ ମୋତେ ଆଉ ଗୋଟିଏ ବେଚ୍ ଚାଲୁଥିଲା ସେମାନଙ୍କ ସହ ମୋତେ ମିଶି କ୍ଲାସ୍ କରିବାକୁ କହିଲେ । ସେ ବ୍ୟାଚ୍ ସହିତ ମୋର କମ୍ପ୍ୟୁଟର କ୍ଲାସ୍ ପୁଣି ଆରମ୍ଭ ହେଲା ।
ପର ଦିନ କମ୍ପ୍ୟୁଟର କ୍ଲାସ୍ ର ବାର୍ଷିକ ମହୋତ୍ସବ ମାନେ Anniversary ପାଳନ କରିବା ପାଇଁ ସବୁ ଆୟୋଜନ ହୋଇଥିଲା। ସବୁ ଷ୍ଟୁଡେଣ୍ଟ୍ ସେଠୀ ଉପସ୍ଥିତ ଥିଲେ । ସେହି ଆୟୋଜନ ର ଅନ୍ତରାଳ ରେ ମୋ ନଜର ଯାଇ ପଡ଼ିଲା। ମୋ ହିରୋଇନ୍ ଉପରେ..
କଲେଜ୍ ଜଏନ ହେବା ର କିଛି ଦିନ ପରେ ଦିନେ ମୁଁ କମ୍ପ୍ୟୁଟର ସାର୍ ସହିତ କଥା ହୋଇ ଆସିଥିଲି ଯେ ତା ପର ଦିନ କମ୍ପ୍ୟୁଟର କ୍ଲାସ୍ ରେ ଜଏନ ହେବାର ଅଛି । ସେଥିପାଇଁ ସେଦିନ ସକାଳୁ ସକାଳୁ ସଜ ବାଜ ହୋଇ ବାହାରିଲି କମ୍ପ୍ୟୁଟର କ୍ଲାସ୍ କୁ । କମ୍ପ୍ୟୁଟର କ୍ଲାସ୍ ରେ କିଛି ଅଗ୍ରୀମ ଟଙ୍କା ଦେଇ ଜଏନ କରିଲି । ସାର୍ ଗୋଟିଏ କ୍ଲାସ୍ କରିଲା ପରେ ମୋ ମୁଣ୍ଡରେ କିଛି ପଶୁ ନଥାଏ । କିନ୍ତୁ ଭାବିଲି ଧିରେ ଧିରେ ମୁଣ୍ଡରେ ପଶିଯିବ । ଏମିତି ଚାଲିଲା କିଛି ଦିନ।
ପ୍ରାୟ ୫ ଦିନ ପରେ ମୋତେ ଆଉ ଗୋଟିଏ ବେଚ୍ ଚାଲୁଥିଲା ସେମାନଙ୍କ ସହ ମୋତେ ମିଶି କ୍ଲାସ୍ କରିବାକୁ କହିଲେ । ସେ ବ୍ୟାଚ୍ ସହିତ ମୋର କମ୍ପ୍ୟୁଟର କ୍ଲାସ୍ ପୁଣି ଆରମ୍ଭ ହେଲା ।
ପର ଦିନ କମ୍ପ୍ୟୁଟର କ୍ଲାସ୍ ର ବାର୍ଷିକ ମହୋତ୍ସବ ମାନେ Anniversary ପାଳନ କରିବା ପାଇଁ ସବୁ ଆୟୋଜନ ହୋଇଥିଲା। ସବୁ ଷ୍ଟୁଡେଣ୍ଟ୍ ସେଠୀ ଉପସ୍ଥିତ ଥିଲେ । ସେହି ଆୟୋଜନ ର ଅନ୍ତରାଳ ରେ ମୋ ନଜର ଯାଇ ପଡ଼ିଲା। ମୋ ହିରୋଇନ୍ ଉପରେ..
ଉଚ୍ଚତା ମୋ ସମାନ, ଦେଖିବାକୁ ବଲିଉଡ ହିରୋଇନ୍ ର ପ୍ରୀତି ଜିଣ୍ଟା ଭଳି । ହସି ଦେଲେ ଗାଲରେ ଦୁଇଟା ଡ଼ିମ୍ପଲ ଆସି ଯାଏ। ତାର ନାଁ ଟି ଥିଲା ରୋମି । ତାର ହସ ହସ କଥା ଗୁଡ଼ିକ ମୋତେ ସେ ସମୟରେ ମୁଗ୍ଧ କରିଦେଇଥିଲା। ସେ ହସ ହସ କଥାରୁ ମୁଁ ତା ଉପରେ ଲଟ୍ଟୁ ହୋଇଗଲି। କାହିଁକି କେଜାଣି ତା ପାଖରେ ମୋତେ ନିଜତ୍ବ ଅନୁଭବ ହେବାକୁ ଲାଗିଲା । ସତରେ ମୋ ହୃଦୟ ଭିତରେ ସେଦିନ ସେ ଘର କରି ନେଲା। ତା ସହିତ ମୋର ପ୍ରଥମ ଦେଖା।
ମନରେ ଭୟ ଥାଏ କାଳେ ସେ ଖରାପ ଭାବିବ। ମୁଁ ପୂର୍ବରୁ କ୍ୟାମେରା ନେଇ ଆସିଥିଲି । ଅୟୋଜନ ର ଅନ୍ତିମ ରେ ସମସ୍ତେ ଗ୍ରୁପ୍ ଫୋଟୋ ଉଠେଇଲେ। ଫଟୋ ଉଠେଇବା ବାହାନାରେ ମୁଁ ଅଳ୍ପ କଥା ହେଲି କିନ୍ତୁ କେବଳ ଅଜଣା ବ୍ୟକ୍ତି ରୂପରେ । ସେଦିନ ଅୟୋଜନ ସରିବା ପରେ ସବୁ ଫୋଟୋ ଦେଖିବା ପରେ ସେ କହିଲା ଯେ ଫୋଟୋ ଗୁଡ଼ିକ ବହୁତ୍ ଭଲ ହୋଇଛି,, ତମେ ସତରେ ଭଲ ଫୋଟୋ କ୍ଲିକ୍ କରୁଛ । ଏହି ତାରିଫ୍ ରେ ସତେ ମୋ ମନ ବହୁତ୍ ଖୁସି ହୋଇ ଯାଇଥିଲା ।
ସେଦିନ ରାତିରେ ଘରେ କୋଉ କାମରେ ମନ ଲାଗୁ ନଥାଏ । କେବଳ ତା କଥା ହିଁ ମନେ ପଡୁଥିଲା । ସେଦିନ ତା କଥା ଭାବି ଭାବି ରାତି ୩ଟା ରେ ଶୋଇଲି । ପର ଦିନ ସକାଳୁ କଲେଜ୍ ଗଲି ଏବଂ କଲେଜ୍ କ୍ଲାସ୍ ରେ ବସି ଭାବୁଥାଏ କେତେବେଳେ ସନ୍ଧ୍ୟା ହେବ ମୁଁ ପୁଣି କମ୍ପୁଟର କ୍ଲାସ୍ ଯିବି । ପ୍ରକୃତରେ କମ୍ପ୍ୟୁଟର କ୍ଲାସ୍ ପାଇଁ ଭାବୁ ନଥିଲି କେବଳ ରୋମି କୁ ଦେଖିବା ପାଇଁ ଭାବୁଥିଲି । ସେ ମୋ କ୍ଲାସ୍ ମେଟ୍ କିନ୍ତୁ ସେ ବିଜ୍ଞାନ ଛାତ୍ରୀ ଏବଂ ମୁଁ କଳା ବିଭାଗ ଛାତ୍ର ।
ପୁଣି ସନ୍ଧ୍ୟାରେ କମ୍ପୁଟର ରେ ଦେଖା ହେଲା । ତା ସହିତ ପୁଣି କଥା ହେବାକୁ ଇଚ୍ଛା ହେଉଥାଏ କିନ୍ତୁ ମନରେ ଭୟ ଥାଏ । ଥରେ କଥା ହେବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିଲି କିନ୍ତୁ ସେ ଠିକ୍ ରେ ମୋତେ ଉତ୍ତର ଦେଲା ନାହିଁ । ମୁଁ ମଧ୍ୟ ଅଳ୍ପ ପଛ ଘୁଂଚା ଦେଲି । ଏମିତି ଚାଲିଲା କିଛି ଦିନ।
ମୁଁ କମ୍ପୁଟର ପାଠ ପଢିବାରେ ରେ କମ୍ ତାକୁ ଅଧିକ ଧ୍ୟାନ ଦେଉଥାଏ । ସେ ମଧ୍ୟ ଦେଖୁଥାଏ କିନ୍ତୁ ସେତେବେଳେ ନୂଆ ନୂଆ ପ୍ରେମ ସେଥିପାଇଁ ସେ ମଧ୍ୟ ଲାଜ କରୁ ଥାଏ। ମୁଁ ଧିରେ ଧୀରେ ତାର ସାଙ୍ଗ ମାନଙ୍କ ସହିତ କ୍ଲୋଜ୍ ହେବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିଲି ଏବଂ ତାହା ସଫଳ ମଧ୍ୟ ହେଲି। ଜାଣିବାକୁ ପାଇଲି ଯେ ଆଗରୁ ତା ପଛରେ ଦୁଇଟି ପୁଅ ଲାଇନ୍ ମାରୁଛନ୍ତି । ମୁଁ ଜାଣି ଅଳ୍ପ ଦୁଃଖୀ ହେଲି କିନ୍ତୁ ଏହି କଥା ମୋ ସାଙ୍ଗ ମାନେ ଜାଣିବା ପରେ ମୋ ସାଙ୍ଗ ମାନେ କହିଲେ ଯେ, ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଭଲ ପାଉଛି ବୋଲି ତୁ ତ ଜାଣିନୁ ନା? ସେଥିପାଇଁ ତୁ ତୋ ଭଲ ପାଇବା ଗାଡିକୁ ଚାଲୁ ରଖ। ଯଦି ତୋ ପ୍ରେମ ଗାଡି କୁ ତା ଷ୍ଟେସନ ରେ ଜାଗା ମିଳିବ ତେବେ ଭଲ କଥା ।ଏକଥା ଶୁଣି ମୁଁ ପୁଣି ଆଗେଇ ଚାଲିଲି ମୋ ପ୍ରେମ ଗାଡ଼ି କୁ ନେଇ ।
ମନରେ ଭୟ ଥାଏ କାଳେ ସେ ଖରାପ ଭାବିବ। ମୁଁ ପୂର୍ବରୁ କ୍ୟାମେରା ନେଇ ଆସିଥିଲି । ଅୟୋଜନ ର ଅନ୍ତିମ ରେ ସମସ୍ତେ ଗ୍ରୁପ୍ ଫୋଟୋ ଉଠେଇଲେ। ଫଟୋ ଉଠେଇବା ବାହାନାରେ ମୁଁ ଅଳ୍ପ କଥା ହେଲି କିନ୍ତୁ କେବଳ ଅଜଣା ବ୍ୟକ୍ତି ରୂପରେ । ସେଦିନ ଅୟୋଜନ ସରିବା ପରେ ସବୁ ଫୋଟୋ ଦେଖିବା ପରେ ସେ କହିଲା ଯେ ଫୋଟୋ ଗୁଡ଼ିକ ବହୁତ୍ ଭଲ ହୋଇଛି,, ତମେ ସତରେ ଭଲ ଫୋଟୋ କ୍ଲିକ୍ କରୁଛ । ଏହି ତାରିଫ୍ ରେ ସତେ ମୋ ମନ ବହୁତ୍ ଖୁସି ହୋଇ ଯାଇଥିଲା ।
ସେଦିନ ରାତିରେ ଘରେ କୋଉ କାମରେ ମନ ଲାଗୁ ନଥାଏ । କେବଳ ତା କଥା ହିଁ ମନେ ପଡୁଥିଲା । ସେଦିନ ତା କଥା ଭାବି ଭାବି ରାତି ୩ଟା ରେ ଶୋଇଲି । ପର ଦିନ ସକାଳୁ କଲେଜ୍ ଗଲି ଏବଂ କଲେଜ୍ କ୍ଲାସ୍ ରେ ବସି ଭାବୁଥାଏ କେତେବେଳେ ସନ୍ଧ୍ୟା ହେବ ମୁଁ ପୁଣି କମ୍ପୁଟର କ୍ଲାସ୍ ଯିବି । ପ୍ରକୃତରେ କମ୍ପ୍ୟୁଟର କ୍ଲାସ୍ ପାଇଁ ଭାବୁ ନଥିଲି କେବଳ ରୋମି କୁ ଦେଖିବା ପାଇଁ ଭାବୁଥିଲି । ସେ ମୋ କ୍ଲାସ୍ ମେଟ୍ କିନ୍ତୁ ସେ ବିଜ୍ଞାନ ଛାତ୍ରୀ ଏବଂ ମୁଁ କଳା ବିଭାଗ ଛାତ୍ର ।
ପୁଣି ସନ୍ଧ୍ୟାରେ କମ୍ପୁଟର ରେ ଦେଖା ହେଲା । ତା ସହିତ ପୁଣି କଥା ହେବାକୁ ଇଚ୍ଛା ହେଉଥାଏ କିନ୍ତୁ ମନରେ ଭୟ ଥାଏ । ଥରେ କଥା ହେବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିଲି କିନ୍ତୁ ସେ ଠିକ୍ ରେ ମୋତେ ଉତ୍ତର ଦେଲା ନାହିଁ । ମୁଁ ମଧ୍ୟ ଅଳ୍ପ ପଛ ଘୁଂଚା ଦେଲି । ଏମିତି ଚାଲିଲା କିଛି ଦିନ।
ମୁଁ କମ୍ପୁଟର ପାଠ ପଢିବାରେ ରେ କମ୍ ତାକୁ ଅଧିକ ଧ୍ୟାନ ଦେଉଥାଏ । ସେ ମଧ୍ୟ ଦେଖୁଥାଏ କିନ୍ତୁ ସେତେବେଳେ ନୂଆ ନୂଆ ପ୍ରେମ ସେଥିପାଇଁ ସେ ମଧ୍ୟ ଲାଜ କରୁ ଥାଏ। ମୁଁ ଧିରେ ଧୀରେ ତାର ସାଙ୍ଗ ମାନଙ୍କ ସହିତ କ୍ଲୋଜ୍ ହେବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିଲି ଏବଂ ତାହା ସଫଳ ମଧ୍ୟ ହେଲି। ଜାଣିବାକୁ ପାଇଲି ଯେ ଆଗରୁ ତା ପଛରେ ଦୁଇଟି ପୁଅ ଲାଇନ୍ ମାରୁଛନ୍ତି । ମୁଁ ଜାଣି ଅଳ୍ପ ଦୁଃଖୀ ହେଲି କିନ୍ତୁ ଏହି କଥା ମୋ ସାଙ୍ଗ ମାନେ ଜାଣିବା ପରେ ମୋ ସାଙ୍ଗ ମାନେ କହିଲେ ଯେ, ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଭଲ ପାଉଛି ବୋଲି ତୁ ତ ଜାଣିନୁ ନା? ସେଥିପାଇଁ ତୁ ତୋ ଭଲ ପାଇବା ଗାଡିକୁ ଚାଲୁ ରଖ। ଯଦି ତୋ ପ୍ରେମ ଗାଡି କୁ ତା ଷ୍ଟେସନ ରେ ଜାଗା ମିଳିବ ତେବେ ଭଲ କଥା ।ଏକଥା ଶୁଣି ମୁଁ ପୁଣି ଆଗେଇ ଚାଲିଲି ମୋ ପ୍ରେମ ଗାଡ଼ି କୁ ନେଇ ।
ସବୁଦିନ ମୁଁ ଆଗରୁ ଆସି କମ୍ପ୍ୟୁଟର ବାଲକନୀ ରେ ଅପେକ୍ଷା କରିଥାଏ। ସେ ମଧ୍ୟ ଦେଖୁଥାଏ ଏବଂ ଅଜଣା ଭଳି ବ୍ୟବହାର କରି ଚାଲିଯାଏ କିନ୍ତୁ ଯେବେ ମୁଁ କମ୍ପୁଟର କ୍ଲାସ୍ ରେ କିଛି କଥା ହେବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିବି ସେ କଥା ହୁଏ । ଆମେ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଦିନ କିଛି ବାହାନା କରି କଥା ହେଉଥାଉ ସେ ମଧ୍ୟ କଥା ହେଉଥାଏ । ମନରେ କେବଳ ଗୋଟିଏ ଶଙ୍କା ଥାଏ ଯେ ସେ ପ୍ରକୃତରେ ମୋତେ ଭଲ ପାଉଛି ନା ଆଉ କାହାକୁ? ତାହା ମୋତେ ଅଜଣା ଥିଲା ।
ଯଦିଓ ଏହି କାହାଣୀ ଆପଣଙ୍କୁ ପସନ୍ଦ ଆସିଛି ତେବେ ଏହି କାହାଣୀ କୁ ଆଗକୁ ସେୟାର କରିବାକୁ ଭୁଲିବେ ନାହିଁ ।
If the contents helpful so share to your friends, Thanking You.
