lesson one

    ହଠାତ୍ ଦିନେ ସନ୍ଧ୍ୟା ୬.୧୫ ସମୟରେ ରେ ଗୋଟିଏ ନୂଆ ନମ୍ୱର୍ ରୁ କଲ୍ ଆସିଲା । ଭାବିଲି କୋଉ ସାଙ୍ଗ ଫୋନ୍ କରିଥିବ କିନ୍ତୁ କଲ୍ ସେପଟୁ ଜଣେ କହି ଉଠିଲା ” ଲାଗିଲା ଲାଗିଲା କଥା ହେ” ମୁଁ ପୁଣି ହେଲୋ କହିଲି । ସେପଟୁ ପ୍ରଶ୍ନ ଆସିଲା । କିଏ କହୁଛନ୍ତି ? ମୁଁ ପଚାରିଲି ? ଆପଣ କିଏ?? ସେତେବେଳେ ମୁଁ ଗ୍ରୁପ ଚାଟ୍ ରେ ବ୍ୟସ୍ତ ଥିଲି । ମୁଁ ପଚାରିଲି କିଏ କହୁଛନ୍ତି ନାମ କହୁ ନାହାନ୍ତି ଏବଂ କାହା ପାଖକୁ କଲ୍ କରିଥିଲେ ?? ଏତିକି ପରେ ସେ କହିଲା ସରି ରଂଗ ନମ୍ୱର୍ କହି ଫୋନ୍ ଟିକୁ କାଟିଦେଲା।  ମୁଁ ପୁଣି ଗ୍ରୁପ୍ ଚାଟ୍ ରେ ବ୍ୟସ୍ତ ରହିଲି । ସେଦିନ ରାତି ୨ଟା ରେ ପୁଣି କଲ୍ ଆସିଲା । ମୁଁ ଅଧା ନିଦରେ ପଚାରିଲି କିଏ ?? ସେ କହିଲା ‘ କଣ ଏତେ ଶୀଘ୍ର ଶୋଇ ଗଲଣି ଯେ ‘ ଏତିକି ଶୁଣି ମୋ ମୁଣ୍ଡ ଖରାପ।  ତାକୁ ବହେ ଗାଳି ଦେଲି ଏବଂ କହିଲି ରଖ ଫୋନ୍ ରାତି ଦୁଇଟା ରେ ଫୋନ୍ କରି ଡିଷ୍ଟର୍ବ କରୁଛି। 

    ତା ପର ଦିନ ସକାଳେ ମୁଁ ବାହାରିଲି ଏକ୍ସଟ୍ରା କ୍ଲାସ୍ ପାଇଁ କିନ୍ତୁ ତାହା କେବଳ ମୋ ଭଳିଆ କିଛି ପଣ୍ଡିତ ଯୁବକ ମାନଙ୍କ ପାଇଁ ହେଉଥିଲା। ଆମ ଭଡ଼ା ରୁମ୍ ରେ ମୁଁ ଏକା ଥିଲି ବାକି ସାଙ୍ଗ ମାନେ ଘରକୁ ଯାଇଥିଲେ ଦଶହରା ଛୁଟି ମନେଇବା ପାଇଁ । ମୁଁ ଯାଇ ନଥିଲି କାରଣ ବାବା ମମି ଭାଇ ପାଖକୁ ଯାଇଛନ୍ତି ଗୋଆ ବୁଲିବାକୁ ।

    ୧୧ ଟା ପାଖାପାଖି ଫେରିଲା ବେଳକୁ ହୋଟେଲ ରୁ ପାର୍ସଲ ନେଇ ଆସିଲି । ଖାଇ ଅଳ୍ପ ମୋବାଇଲ ଦେଖୁଛି ପୁଣି ସେ ନମ୍ୱର୍ । ଉଠେଇ ପଚାରିଲି ତମେ କିଏ କହିଲ ?? କାହିଁକି ବାରମ୍ବାର ଫୋନ୍ କରି ଡିଷ୍ଟର୍ବ କରୁଛ?? ସେପଟୁ ଉତ୍ତର ଦେଲା ” ମୁଁ ପାୟଲ କହୁଛି ” ମୁଁ ପଚାରିଲି କଣ କାମ ଥିଲା ?? ସେ କହିଲା, ତମ ସହିତ କଥା ହେବାକୁ ଇଚ୍ଛା ହେଲା କରିଦେଲି ଯଦି ଭଲ ଲାଗୁନି ତେବେ ସରି !!! ତାର ସେ ଶବ୍ଦ ଶୁଣି ମୁଁ ପୁରା ଭୋଳ ହୋଇଗଲିଣି।  କହିଲି ନା ନା !! ସେମିତି କିଛି ନାହିଁ ? କୁହ କଣ କଥା ହେବାର ଅଛି? ଏବଂ ମୋ ନମ୍ୱର୍ ତମେ କେମିତି ପାଇଲ?? ସେ କହିଲା ତମେ , କଲେଜ୍ ର ୱେଲକମ ଉତ୍ସବ ରେ ତମ ଭାଷଣ ଶୁଣି ମୋତେ ଭଲ ଲାଗିଲା । ମୁଁ ମୋ ସାଙ୍ଗ ମାନଙ୍କ ଠାରୁ ତମ ନମ୍ୱର୍ ପାଇଲି ?? ମୁଁ ପଚାରିଲି ତେବେ ତମେ ମୋ କ୍ଲାସ୍ ମେଟ୍ ?? ସେ କହିଲା ନା, ମୁଁ ତୁମ କ୍ଲାସ୍ ମେଟ୍ ନୁହଁ କିନ୍ତୁ ତମ କଲେଜ୍ ର।

    ଠିକ୍ ସେତିକିବେଳେ ବାବା ଙ୍କ କଲ୍ ଆସିବା ଯୋଗୁ  ମୁଁ କହିଲି ପରେ କଥା ହେବା ! କହି କାଟି ଦେଲି କିନ୍ତୁ ତାପର ଠାରୁ ପାୟଲ ସହିତ ମୋର ଚାଲିଲା ପ୍ରତିଦିନ କଥା ବାର୍ତ୍ତା। ଠିକ୍ ପାଞ୍ଚ ଦିନ ପରେ ସେ ଗୋଟିଏ କଥା କହିଥିଲା ଯେ ମୋର ଅସଲ ନାମ ପାୟଲ ନୁହଁ ଏବଂ ତମେ ଯଦି ସତରେ ମୋତେ ଭଲ ପାଉଛ ତେବେ ମୋତେ କଲେଜ୍ ରେ ଖୋଜିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କର ଏବଂ ସେତେବେଳେ ମୋର ଅସଲ ନାମ ଜାଣିପାରିବ କିନ୍ତୁ ମୁଁ ତାକୁ କେବେ କଲେଜ୍ ରେ ଖୋଜିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିନି।   ଏମିତି ଚାଲିଲା ପ୍ରାୟ ମାସେ ।

    ଦିନେ ରାତି ୯ ଟା ରେ ମୋତେ କଲ୍ ଆସିଲା ଯେ ମୋ ମା ଙ୍କ ଦେହ ଖରାପ୍ ଏବଂ ମୋତେ ୫୦୦୦ ଟଙ୍କା ନିହାତି ଦରକାର । ଏତିକି କଥା ଶୁଣି ମୋର ଦୟା ଭାବ ବଢ଼ିଗଲା ମୁଁ କହିଲି ତମେ କାହାକୁ ମାଗିବା ଦରକାର ନାହିଁ ମୁଁ ତମକୁ ସେଣ୍ଟ କରୁଛି, ତମେ ତମର ଆକାଉଣ୍ଟ ନମ୍ବର୍ ଦିଅ ।  ସେ ୫ ସେକେଣ୍ଡ ଭିତରେ ସେଣ୍ଡ୍ କରିଲା ଏବଂ ମୁଁ ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ତାକୁ ୫୦୦୦ ଟଙ୍କା ପଠେଇଲି। 

    ବାବା ଦୁଇ ଦିନ ପୂର୍ବରୁ ୭୦୦୦ ଟଙ୍କା ପଠେଇ ଥିଲେ ଘର ଭଡ଼ା ଏବଂ ଖାଇବା ଖର୍ଚ୍ଚ ପାଇଁ କିନ୍ତୁ ଜାଣିନଥିଲି ସେ ଟଙ୍କା ମୋତେ ସମୟରେ ମିଳିବ ବୋଲି ?? କିନ୍ତୁ ମୁଁ ପାଠ ପଢୁଥାଏ ଏବଂ ୫୦୦୦ ମୋ ପାଇଁ ବହୁତ୍ ବଡ ଥିଲା।  ତାପରେ ସେ କହିଲା ମା ଏବେ ହସ୍ପିଟାଲ୍ ରେ ଅଛନ୍ତି ସେଥିପାଇଁ ପ୍ରତିଦିନ କଥା ହୋଇ ପାରିବିନି।  ମୁଁ ପଚାରିଲି କଣ ହୋଇଛି, ସେ କହିଲା ସୁଗର୍ ବଢ଼ିଯାଇଛି।  ମୁଁ ଏତେ ପଚାରିଲି ନାହିଁ । କିନ୍ତୁ ୟେ କଣ ଧିରେ ଧୀରେ ଫୋନ୍ ଉଠେଇବା ମଧ୍ୟ ବନ୍ଦ କରିଦେଲା ଏବଂ ଆଉ କିଛି ଦିନ ପରେ ମୋର ନମ୍ବର ବ୍ଲକ୍ ଲିଷ୍ଟ ରେ ମଧ୍ୟ ପଡ଼ିଗଲା।  ମୁଁ ଅନ୍ୟ ନମ୍ୱର୍ ରେ କଲ୍ କରିଲେ ସେ ଯଦି ମୋ ଭଏସ୍ ଜାଣିଦେବ ତେବେ ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ବ୍ଲକ ଲିଷ୍ଟ ରେ ପକେଇ ଦିଏ।

    ସେ ମାସ ରେ ପୁଣି ବାବା ଙ୍କୁ ଟଙ୍କା ମାଗିଲି । ମିଛ କହିଲି ଯେ କଲେଜ୍ ରୁ ଆସିଲା ବେଳେ ମୋର ପର୍ସ ଚୋରି କରି କେହି ନେଇଗଲା। ବହୁତ୍ ଗାଳି ଶୁଣିଲି କିନ୍ତୁ ଟଙ୍କା ପୁଣି ଦେଲେ। 

    ଏମିତି କଲ୍ ଉପରେ କଲ୍ କରି ଚାଲିଥାଏ କିନ୍ତୁ ପ୍ରତ୍ୟେକ ନମ୍ୱର୍ ବ୍ଲକ୍ ଲିଷ୍ଟ ରେ ପଡୁଥିଲା।  ତାପରେ ବୁଝିଗଲି ଯେ ମୋ ସହିତ ବହୁତ୍ ବଡ ଧୋକା ହୋଇଗଲା।  ନା ଚିହ୍ନି ନି କି ଜାଣିନି, କୋଉଠି ଖୋଜିବି ସେ ମୋତେ ଆଡ୍ରେସ ମଧ୍ୟ ଦେଇନି କହିଥିଲା ଯୋଉଦିନ ମୋତେ ଖୋଜି ପାଇବ ସେଦିନ କହିବି।  ମୁଁ ଚେଷ୍ଟା କରିନି । ପ୍ରେମ ସେତେ ଟାଣ ହୋଇ ନଥିବା ଯୋଗୁଁ ମୋତେ ଅଧିକ ଦୁଃଖ ଅନୁଭବ ହେଲା ନାହିଁ। କିନ୍ତୁ ଦୁଃଖ ଥିଲା ଟଙ୍କା ନେଇଗଲା ବୋଲି । ଭାବିଲି ଆଉ ଟଙ୍କା ତ ମିଳିବ ନାହିଁ। ସେଦିନ ଠାରୁ କାନ ଧରିଲି ଯେ ଆଉ ଝିଅ ପଛରେ ପଡ଼ିବି ନାହିଁ ଏବଂ ମୋ କ୍ୟାରିଅର ପାଇଁ ଧ୍ୟାନ ଦେବୀ ।  ଧୀରେ ଧୀରେ ତାକୁ ମନରୁ ହଟେଇ ପାଠ ପଢା ରେ ଧ୍ୟାନ ଦେଲି । ଭାବିଲି ୫୦୦୦ ଟଙ୍କା ପାଣିରେ ପକେଇ ଦେଲି ବୋଲି ଭାବି କାହାକୁ ନ କହି ଚୁପ୍ ଚାପ୍ ପାଠ ପଢ଼ାରେ ଲାଗିଗଲି। 

    ସେ ଘଟଣା ର ଠିକ୍ ୮ ମାସ ୧୪ ଦିନ ପରେ । ମୁଁ କ୍ଲାସ୍ କୁ ଯିବାକୁ ବାହାରୁଛି । ମୁଁ ଯେଉଁ ଘରେ ଭଡ଼ା ରହୁଥିଲି ସେ ଘର ଠାରୁ ଦୁଇ ଘର ପଶ୍ଚିମ କୁ ଆଉ ଗୋଟିଏ ଘର ଭଡ଼ା ବାଲା ରହୁଛନ୍ତି । ସେ ମୁଁ ଘର ଚେଞ୍ଜ କରିବାର କିଛି ଦିନ ପରେ ସେଠୀ ରହିବାକୁ ଆସିଲେ। ତାଙ୍କ ଘର ଦେଇ ଗଲା ବେଳେ ତାଙ୍କ ମାଉସୀ ବାରଣ୍ଡା ରେ ଠିଆ ହୋଇଛନ୍ତି । ମୋତେ ଦେଖି କହିଲେ ପୁଅ ଗୋଟିଏ ନମ୍ୱର୍ ଲଗେଇ ଦେବ କି ??? ମୁଁ କହିଲି ହଁ ମାଉସୀ । ସେ ନିଜର Samsung ର ଗୋଟିଏ କୀପେଡ ମୋବାଇଲ ମୋତେ ଦେଲେ ଏବଂ ସେ ଗୋଟିଏ କାଗଜ ଟିଏ ଦେଲେ।  କାଗଜ ରେ ଗୋଟିଏ ନମ୍ୱର୍ ଥିଲା। 

    ମୁଁ ସେ ନମ୍ୱର୍ ଟାଇପ କରୁ କରୁ ହଠାତ୍ ମୋର ମନେ ପଡିଗଲା ‘ ଆରେ ହେଇ !!  ୟେ ତ ପାୟଲ ର ନମ୍ବର ‘ ଏବଂ ମୁଁ ତାଙ୍କ ମୋବାଇଲ ରେ କଲ୍ ଲଗେଇ ମାଉସୀ ହାତରେ ଦେବା ପୂର୍ବରୁ ମୁଁ ନାଁ ଟିକୁ ପଢିଲି ସେଥିରେ ‘ ସୁମିତା ‘ ଲେଖା ଥିଲା। ମାଉସୀ କଥା ହୋଇ ତାକୁ ପଚାରିଲେ ଶୀଘ୍ର ଆସେ ଡାଲି ପାଣି ମରିଯିବ? କହି କାଟିଦେଲେ। ମୋତେ କହିଲେ ଡାଲି ଆଣିବାକୁ ଯାଇଛି ଯେ ଗୋଟିଏ ଘଣ୍ଟାଏ ହୋଇଗଲାଣି।  ସେ ଆସିଲେ ପୁଣି କଲେଜ୍ ଯିବ।  ମୁଁ କ୍ଲାସ୍ ଯିବା ପାଇଁ ମନ ବଦଳେଇ ଦେଲି।  ମୁଁ କହିଲି ମାଉସୀ ଘରେ ମଉସା ନାହାନ୍ତି କି?? ସେ କହିଲେ ହଁ ସେ ଅଛନ୍ତି ?? କିନ୍ତୁ ତାଙ୍କର ମୁଣ୍ଡ ବ୍ୟଥା ହେଉଛି ସେଥିପାଇଁ ଝିଅ କୁ ପଠେଇଲି । ମୁଁ ପୁଣି ପଚାରିଲି, ମଉସା କଣ କରନ୍ତି ? ସେ କହିଲେ ସେ ଆଜେଣ୍ଟ କାମ କରୁଛନ୍ତି ଏବଂ ମୁଁ ଘରେ ସିଲେଇ କାମ କରେ।