କଷ୍ଟ ବିନା ଫଳ ନାହିଁ

କଷ୍ଟ ବିନା ଫଳ ନାହିଁ
କଷ୍ଟ ବିନା ଫଳ ନାହିଁ
ଚନ୍ଦନପୁର ନାମକ ଗ୍ରାମରେ ନନ୍ଦକିଶୋର ବାବୁଙ୍କ ଘର । ସେ ଦିନ ଭାବିଲେ କି ମୁଁ ଗୋଟିଏ ହୋଟେଲ କରିବି କିନ୍ତୁ ହୋଟେଲ ପାଇଁ ପର୍ଯ୍ୟାପ୍ତ ଟଙ୍କା ତାଙ୍କ ପାଖରେ ନଥିଲା । ସେ ଲୋକ ମାନଙ୍କ ପାଖରୁ ଧାର ଉଧାର କରି ହୋଟେଲ ଟିଏ ତ ଖୋଲିଦେଲେ କିନ୍ତୁ ହୋଟେଲ ରେ ରୋଷେଇ ପାଇଁ ରାସନ୍ ଆଣିବା ପାଇଁ ପଇସା ହେଲା ନାହିଁ ଏବଂ ଯାହା ଫଳରେ ପୁଣି ଟଙ୍କା ଅଭାବ ହେଲା। ସେ ନିଜ ଘର ର କାଗଜ ପତ୍ର କୁ ବନ୍ଧା ରଖି ଆଉ କିଛି ଟଙ୍କା ଆଣି ହୋଟେଲ କୁ ଆରମ୍ଭ କଲେ।
ପ୍ରଥମ ଦିନ ସକାଳେ କିଛି ଖାଇବା ସାମାନ ସରିଲା ଏବଂ ବାକି ସବୁ ବଞ୍ଚିଗଲା। ଦିତୀୟ ଦିନ ମଧ୍ୟ କିଛି ବିକ୍ରି ହୁଏ ଏବଂ ଅଧିକା ଖାଇବା ବଞ୍ଚିଯାଉଥାଏ ଯାହା ଫଳରେ ଋଣ ଆଣିଥିବା ଟଙ୍କା ସରିବା ସହିତ ଖାଦ୍ୟ ଅଧିକା ନଷ୍ଟ ହେଉଥାଏ । ତୃତୀୟ ଦିନ ମଧ୍ୟ ସେମିତି ଅବସ୍ଥା ଏବଂ ଧିରେ ଧୀରେ ଲୋକ କମ୍ ହେବାକୁ ଲାଗିଲେ। ଚତୁର୍ଥ ଦିନ ଗୋଟିଏ ମଧ୍ୟ ଲୋକ ଆସିଲେ ନାହିଁ । ନନ୍ଦକିଶୋର ବାବୁ ଚିନ୍ତାରେ ପଡି ତାଙ୍କ ଦେହ ଖରାପ ହୋଇଗଲା। ସେ ଆଉ ହୋଟେଲ ଗଲେ ନାହିଁ । ସ୍ବାମୀ ଙ୍କ ଅବସ୍ଥା ଦେଖି ସ୍ତ୍ରୀ ତାଙ୍କର ଯତ୍ନ ନେଉଥିଲେ ଏବଂ ତାଙ୍କୁ ବୁଝେଇ କହିଲେ ସବୁ ଠିକ୍ ହେଇଯିବ। ତା ପର ଦିନ ତାଙ୍କ ସ୍ତ୍ରୀ କହିଲେ ଆପଣ ଯଦି ଅନୁମତି ଦେବେ ତେବେ ମୁଁ ହୋଟେଲ ପାଖ ବୁଲି ଆସିବି। ନନ୍ଦକିଶୋର ବାବୁ ଙ୍କ ଅନୁମତି ଅନୁଯାୟୀ ସ୍ତ୍ରୀ ହୋଟେଲ ବୁଲି ଆସିଲେ। ହୋଟେଲ ଦେଖିଲେ ସବୁ ଠିକ୍ ଥିଲା କିନ୍ତୁ ରୋଷେଇ ପାଇଁ ବ୍ୟବହାର ମସଲା ଯୋଗୁ ସ୍ଵାଦ ହେଉ ନଥିଲା ବୋଲି ଜାଣିଲେ । ଏବଂ ପରେ ସେ ଗାଁ ଭିତରକୁ ଯାଇ ବୁଲି ଆସିଲେ । ଦେଖିଲେ ଅନ୍ୟ ଏକ ଗ୍ରାମ ର ଜଣେ ମହିଳା ଟିଏ ଘର ଘର ବୁଲି ଜଳଖିଆ ବିକୁଥାଏ । ନନ୍ଦକିଶୋର ବାବୁ ଙ୍କ ସ୍ତ୍ରୀ ମଧ୍ୟ ସେ ମହିଳା ଠାରୁ ଜଳଖିଆ କିଣି ଖାଇଲେ । ତାଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଭଲ ଲାଗିଲା ଏବଂ ମନେ ମନେ ଭାବିଲେ ଏହି ମହିଳା ଠୁ ମୁଁ ଭଲ ଜଳଖିଆ ବନେଇ ପାରିବି। ଏ ମହିଳା ଯେମିତି ଘର ଘର ବୁଲି ବିକ୍ରି କରୁଛି ମୁଁ ଯଦି ସେମିତି କରେ ତେବେ କେମିତି ହେବ । ଏୟା ଭାବି ଘରକୁ ଆସି ସ୍ବାମୀ କୁ କହିଲେ, ସ୍ବାମୀ ମଧ୍ୟ ଅନୁମତି ଦେଲେ। ତାପର ଦିନ ସକାଳୁ ଉଠି ଘର କାମ ସାରି ନନ୍ଦକିଶୋର ବାବୁ ଙ୍କ ସ୍ତ୍ରୀ ଜଳଖିଆ ନେଇ ଅନ୍ୟ ମହିଳା ଜଣଙ୍କ ଆସିବା ପୂର୍ବରୁ ସେ ଗାଁ କୁ ଗଲେ। ସମସ୍ତେ ଭାବିଲେ ପୂର୍ବ ମହିଳା ଜଣଙ୍କ ଆସିଛି କିନ୍ତୁ ଆଜି ଅଲଗା ଜଣଙ୍କ ଦେଖି ଗାଁ ଲୋକେ ଭାବିଲେ ଅନ୍ୟ ଏକ ମହିଳା ଆସୁଥିଲେ ସେ କୁଆଡେ ଗଲେ । ନନ୍ଦ କିଶୋର ବାବୁ ଙ୍କ ସ୍ତ୍ରୀ କହିଲେ ସେ ମଧ୍ୟ ଆସିବେ ଏବଂ ଆଜି ଠାରୁ ମୁଁ ମଧ୍ୟ ଆସିବି ଆପଣ ମୋ ଠାରୁ ଜଳଖିଆ ନେଇ ଖାଆନ୍ତୁ ଆପଣଙ୍କୁ ନିଶ୍ଚୟ ଭଲ ଲାଗିବ । ଲୋକେ ତାଙ୍କ ଠାରୁ ଜଳଖିଆ ଖାଇ ବହୁତ୍ ପ୍ରଶଂସା କରିଲେ । ଏବଂ ଏମିତି ପ୍ରତିଦିନ ସକାଳୁ ସକାଳୁ ପହଞ୍ଚିବା ଫଳରେ ତାଙ୍କ ଜଳଖିଆ ଶୀଘ୍ର ବିକ୍ରି ହୋଇ ଯାଉଥାଏ ।
ବେପାର ଭଲ ହେବା ଯୋଗୁ ନନ୍ଦକିଶୋର ବାବୁ ମଧ୍ୟ ସ୍ତ୍ରୀ ସାଙ୍ଗରେ ଆସି ବିକ୍ରି କରୁଥିଲେ । କଷ୍ଟ ହେଉଥାଏ କିନ୍ତୁ ବିକ୍ରି ହେଉଥିବା ଫଳରେ ଦୁହେଁ ଖୁସି ଥିଲେ । ଏମିତି କିଛି ମାସ ଚାଲିଲା ପରେ । ଋଣ ଆଣିଥିବା ଟଙ୍କା ଧିରେ ଧୀରେ ସୁଝିବାକୁ ଲାଗିଲେ। ଏବଂ ନନ୍ଦକିଶୋର ବାବୁ ସମସ୍ତଙ୍କୁ କହୁଥାନ୍ତି କିଛି ଦିନ ମଧ୍ୟରେ ମୋର ହୋଟେଲ ରେ ଏମିତି ସ୍ଵାଦିଷ୍ଟ ଖାଇବା ସହିତ ମିଠା ମିଳିବ ଆପଣ ମାନେ ସମସ୍ତେ ଆସିବେ । ନନ୍ଦ କିଶୋର ବାବୁ ହୋଟେଲ କୁ ପୁଣି ଥରେ ଆରମ୍ଭ କରିଲେ ଏବଂ ବର୍ତ୍ତମାନ ସେ ହୋଟେଲ ରେ ନନ୍ଦକିଶୋର ବାବୁ ଙ୍କ ସ୍ତ୍ରୀ ରୋଷେଇ କରୁଥିଲେ। ଧିରେ ଧିରେ ଲୋକମାନେ ମଧ୍ୟ ହୋଟେଲ ଆସିଲେ ଏବଂ କିଛି ବର୍ଷ ଏମିତି ଚାଲିଲା ପରେ ତାଙ୍କର ଆଣିଥିବା ସବୁ ଋଣ ସୁଝି ଦେଲେ । ନନ୍ଦକିଶୋର ବାବୁ ଯୋଜନା କରି ବଡ ବଜାର ଉପରେ ମଧ୍ୟ ଅନ୍ୟ ଏକ ହୋଟେଲ ଖୋଲିଲେ । ସେ ହୋଟେଲ ମଧ୍ୟ ଠିକ୍ ଠାକ୍ ଚାଲିବା ଯୋଗୁ ତାଙ୍କର ବହୁତ୍ ଧନ ହେଲା। ଏମିତି କିଛି ବର୍ଷ ଗଲା ପରେ ନନ୍ଦକିଶୋର ଜଣେ ସଫଳ ବେପାରୀ ଭାବେ ସେ ଗ୍ରାମରେ ନାମ ହେଲା।
 
ଏଥିରୁ କଣ ଶିଖିଲ?
୧. ପ୍ରକୃତ ଉପାୟ ଅବଲମ୍ବନ କରିବା ଦରକାର ।
୨. ବିଫଳ ହେଲା ପରେ କେବେ ମଧ୍ୟ ଚୁପ୍ ବସିବା ଠିକ୍ ନୁହଁ ।
୩. ସଫଳ ହେବା ପାଇଁ ସବୁବେଳେ କଷ୍ଟ କରିବା ଦରକାର ।
୪. ଜୀବନରେ କେତେ କଷ୍ଟ ଆସିଲେ ମଧ୍ୟ ହାରିବା ଠିକ୍ କଥା ନୁହଁ ସବୁବେଳେ ଜିତିବା ପାଇଁ କଷ୍ଟ କରିବା ଉଚିତ୍ ।
 
ଲେଖିକା. ପୂଜା ସ୍ୱାଇଁ   
ବୁଗୁଡ଼ା, ଗଞ୍ଜାମ.    
Comment କରିବା ପାଇଁ story ତଳେ ଥିବା “Post a comment” Link କୁ click କରନ୍ତୁ ।

ଜହ୍ନ ମାମୁଁ (Chanda Mama)

ଜହ୍ନ ମାମୁଁ (Chanda Mama)
ଜହ୍ନ ମାମୁଁ (Chanda Mama)
       ଚାନ୍ଦପୁର ନାମକ ଗ୍ରାମରେ ଗୋଟିଏ ଗରିବ ପରିବାର ରହୁଥିଲେ। ଗ୍ରାମ ଟି ପାହାଡ ତଳେ ଗୋଟିଏ ନଦୀ ପାଖରେ ଥିଲା। ପୂର୍ବ ଦିଗରେ ପାହାଡ ଥିବା ଯୋଗୁ ପ୍ରଥମ ସୁର୍ଯ୍ୟ କିରଣ ସେହି ଗ୍ରାମ ଉପରେ ପଡୁଥିଲା। ବାପା ମାଁ ଙ୍କ କୋଳରେ ନୂଆଁ କିରଣ ଭାବେ ଚନ୍ଦ୍ରକାନ୍ତ ଜନ୍ମ ନେଇଥିଲା। ସେ ବହୁତ୍ ସୁଶୀଳ ଏବଂ ଚତୁର ଥିଲା ।
 
       ଚନ୍ଦ୍ରକାନ୍ତ କୁ ନୂଆ ନୂଆ ଜିନିଷ ଦେଖିବା ବୁଲିବା ବହୁତ୍ ପସନ୍ଦ ଥିଲା । ଚନ୍ଦ୍ରକାନ୍ତ ସବୁଦିନ ସକାଳୁ ଉଠି ବାହାରକୁ ଯାଇ ଦେଖୁଥିଲା ଯେ ଗୋଟିଏ ନାଲି ରଙ୍ଗର ଗୋଲାକାର ଆସେ ଏବଂ ରାତିରେ ରୂପା ଥାଳିଆ ଟିଏ ପାହାଡ କୋଣରୁ ବାହାରି ଆକାଶ କୁ ଆସେ । ଚନ୍ଦ୍ରକାନ୍ତ ସବୁବେଳେ ଭାବୁଥାଏ କିନ୍ତୁ ଗୋଟିଏ ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ମା କୁ ଯାଇ ପଚାରେ , ମା କୁହନ୍ତି ଏ ହେଉଛି ଆମ ଜହ୍ନ ମାମୁ । ଚନ୍ଦ୍ରକାନ୍ତ କୁ ତାଙ୍କ ମା ସବୁବେଳେ ଜହ୍ନ ମାମୁ ଗୀତ ସୁଣେଈ ଶୁଆଇ ଦେଉଥିଲେ। ଚନ୍ଦ୍ରକାନ୍ତ ର ମନରେ ଇଚ୍ଛା ଜାଗ୍ରତ ହେଲା, ମା କୁ କହିଲା, ମା.. ମା.. ମୁଁ ମଧ୍ୟ ଦିନେ ଜହ୍ନ କୁ ଯିବି । ମା କହନ୍ତି ତୁ ଠିକ୍ ସମୟରେ ଖାଇବା ପିଇବା କରିବୁ ଭଲ ପାଠ ପଢ଼ିବୁ ଯଦି ଦିନେ ତୁ ସେଠୀ ପହଞ୍ଚି ପାରିବୁ । ଚନ୍ଦ୍ରକାନ୍ତ ଧିରେ ଧିରେ ବଡ ହେବାକୁ ଲାଗିଲା । ମନରେ କେବଳ ଗୋଟିଏ ଚିନ୍ତା କି ଭଲ ପାଠ ପଢିବି ଏବଂ ଜହ୍ନ ମାମୁ ପାଖକୁ ଯିବି। ବାପା କୁ କହି ଗୋଟିଏ ଦୂରବୀକ୍ଷଣ ଯନ୍ତ୍ର ଆଣି ସବୁବେଳେ ଜହ୍ନ, ତାରା ମାନଙ୍କୁ ଦେଖୁଥାଏ। ସେ ସ୍କୁଲ ରେ ଭଲ ପାଠ ପଢି ସବୁ ସମୟରେ ଆଗୁଆ ରହୁଥିଲା । ମା ଙ୍କ କଥା କୁ ଚନ୍ଦ୍ରକାନ୍ତ ଦିନେ ସତରେ ପରିଣତ କରିଦେଲା। ଭଲ ପାଠ ପଢ଼ି ଦିନେ ସେ ବୈଜ୍ଞାନିକ ହେଲା। ସେ ଜାଣିବାକୁ ପାଇଲା ଯାଏ ଆମେରିକାର ଗୋଟିଏ ବୈଜ୍ଞାନିକ ଜହ୍ନ ମାନେ ଚନ୍ଦ୍ର କୁ ଯାଇ ପୁଣି ଆସିଛନ୍ତି। ତା ମନରେ ବହୁତ୍ ଇଛା ଜାଗ୍ରତ ହେଲା। ସେ ନିଜ ଜିଦ୍ ରେ ରହି ପଢା ପଢ଼ି କରିଲା । ତା ପାଖରେ କିଛି ସାମାନ ନଥିବା ପରେ ସେ ଭାରତୀୟ ବୈଜ୍ଞାନିକ ସଂସ୍ଥା ରେ କାମ କରି ଚନ୍ଦ୍ରାୟନ ନାମକ ଗୋଟିଏ ରକେଟ ବନେଇ ଚନ୍ଦ୍ରକୁ ଗଲେ । ସେଠୀ ତାର ସବୁ ଆଶା ପୂରଣ ହେଲା । ଚନ୍ଦ୍ରକାନ୍ତ ର ଉତ୍ତମ କାର୍ଯ୍ୟ ଯୋଗୁଁ ଭାରତର ରାଷ୍ଟ୍ରପତି ତାକୁ ସର୍ବ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ପଦ ରେ ସମ୍ମାନିତ କରିଲେ।
 
ଏଥିରୁ କଣ ଶିଖିଲ?
୧. ସବୁବେଳେ କିଛି ନୂଆ କରିବାକୁ ଈଛା ରଖିବା ଉଚିତ୍।
୨. ବଡ ହୋଇ ଭଲ ମଣିଷ ହୋଇ ଦୁନିଆରେ ସର୍ବ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ହେବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିବା ଉଚିତ୍ ।
୩. ପାଠ ପଢା ରେ ସବୁବେଳେ ଆଗୁଆ ରହିବା ଉଚିତ୍ ।
 
 
ଲେଖିକା. ପୂଜା ସ୍ୱାଇଁ   
ବୁଗୁଡ଼ା, ଗଞ୍ଜାମ. 
Comment କରିବା ପାଇଁ story ତଳେ ଥିବା “Post a comment” Link କୁ click କରନ୍ତୁ ।