ଦୁହେଁ କୁଣ୍ଢେଇ ହୋଇ କାନ୍ଦିଲେ । ଏହା ଦୁଃଖ ର କାନ୍ଦ ନଥିଲା । ଏହା ଥିଲା ଦୁହିଁଙ୍କ ଖୁସିର କାନ୍ଦ । ସୂର୍ଯ୍ୟ କାଦମ୍ବିନୀ କୁ କୋଳକୁ ଉଠେଇ ନେଇ ବେଡ୍ ରେ ଶୁଆଇ ଦେଇ କହିଲା ଆଜିଠୁ ତମେ କିଛି କାମ କରିବ ନାହିଁ। ସବୁ ମୁଁ ଆଉ ମା କରିବୁ । ସୂର୍ଯ୍ୟ ଦଉଡ଼ି ଯାଇ ଫ୍ରିଜ୍ ରୁ ମିଠା ଗୋଟିଏ ଆଣି କାଦମ୍ବିନୀ କୁ ଖୁଆଇ ଦେଲା । ସୂର୍ଯ୍ୟ କହିଲା ଜାଣିଛ ଏ ସବୁ କାହା ପାଇଁ ହୋଇଛି। ଏହା ହେଉଛି ଆମ ବୁଢ଼ୀ ମା ଙ୍କ ଆଶୀର୍ବାଦ ରୁ ହୋଇଛି। ଚାଲ ତାଙ୍କୁ ମିଠା ଖୁଆଇ ଦେବା ।
କାଦମ୍ବିନୀ କହିଲା, ନା ନା, ମା ଙ୍କ ଦେହ ଖରାପ ଥିଲା ସେ ମେଡ଼ିସିନ୍ ଖାଇ ଶୋଇଛନ୍ତି। କାଲି ସକାଳୁ ସକାଳୁ ତାଙ୍କୁ ଯାଇ ଏହି ଖୁସି ଖବର ଟା ଦେବା । ସେ ମଧ୍ୟ ଖୁସି ହେବେ । ସୂର୍ଯ୍ୟ କହିଲା , ହଁ ଠିକ୍ କଥା । ତାପରେ ଦୁହେଁ ଖୁସିରେ ନାଚିବାକୁ ଲାଗିଲେ । କିଛି ସମୟ ପରେ ଦୁହେଁ ଶୋଇବାକୁ ଗଲେ ।
ତା ପର ଦିନ ସକାଳୁ ସକାଳୁ ଦୁହେଁ ଗାଧୋଇ ନୂଆ ଡ୍ରେସ ପିନ୍ଧି। ମିଠା ସହିତ ମା ଙ୍କ ପାଖକୁ ଯିବାକୁ ବାହାରିଲେ । ଦୁହେଁ ବୁଢ଼ୀ ମା ପାଖରେ ପହଞ୍ଚିଲେ। ସୂର୍ଯ୍ୟ କହିଲା । ମା ଦେଖ ଗୋଟିଏ ନୂଆ ଉପହାର। ଏତିକି ପରେ ବୁଢୀମା କିଛି ଉତ୍ତର ଦେଲେ ନାହିଁ । ଦିନ ଆସି ୭ ଟା ବାଜିଲାଣି । ମା ତ ଉଠି ଯିବା କଥା। କାଦମ୍ବିନୀ ବୁଢ଼ୀ ମା ଙ୍କୁ ହଲେଇ ଉଠେଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିଲା ବେଳକୁ ଜଣା ପଡ଼ିଲା ଯେ ବୁଢ଼ୀ ମା ଆଉ ନାହାନ୍ତି । ସେ ତାଙ୍କ ଦୁଇ ଜଣଙ୍କୁ ବିଦାୟ ଦେଇ ଏ ଦୁନିଆରୁ ଚାଲି ଯାଇଥିଲେ। ଖୁସିର ସମୟ ପୁଣି ଥରେ ଦୁଃଖରେ ପରିଣତ ହୋଇ ଗଲା। ଦୁହେଁ କେତେ ଆଶା ନେଇ ଆସିଥିଲେ । କିନ୍ତୁ ବୁଢ଼ୀ ମା ସେ ଦୁଇ ଜଣ ଙ୍କୁ ଖୁସି କରି ନିଜେ ଲୀନ ହୋଇଗଲେ ଏ ଭବ ସାଗରରୁ।
ସୂର୍ଯ୍ୟ ମା ବୋଲି ମାନିଥିଲା । ସେଥିପାଇଁ ସେ ତାଙ୍କ କର୍ତ୍ତବ୍ୟ କରିଲେ। ପ୍ରଥା ଅନୁସାରେ ଆଗାମୀ ୧୨ ଦିନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସବୁ ରୀତି ନୀତି ପାଳିଲେ ଏବଂ ଏହି ୧୨ ଦିନରେ ଦୁହିଙ୍କ ପରିବାର ମଧ୍ୟ ସାମିଲ ହୋଇଥିଲେ । ସାମିଲ ହେବାର କାରଣ ମଧ୍ୟ ଏହା ଯେ ସମସ୍ତଙ୍କ ବିଶ୍ୱାସ ବୁଢୀମା ଙ୍କ ବଦଳରେ ଗୋଟିଏ ନୂଆ ଅତିଥି ଙ୍କ ଆଗମନ ତାଙ୍କ ପରିବାର କୁ ଆସିଲା । ଏଥିରେ ପରିବାର ଲୋକେ କୌଣସି ପ୍ରକାର ର ଆରୋପ କରିଲେ ନାହିଁ। ହଁ ବୁଢ଼ିମା ଙ୍କ ଜୀବନ ଥିଲା ସମୟରେ ବହୁତ୍ ଥର ତାଙ୍କ ପୁଅ ବୋହୁ ବିଷୟରେ ପଚାରିଥିଲେ । ସେ କେବଳ ତାଙ୍କ ପୁଅ ଙ୍କ ଡାକ ନାମ ଜାଣିଥିଲେ। ଭଲ ନାଁ ଜାଣି ନଥିଲେ। କ୍ୱାର୍ଟର/ଘର କୋଉଠି ?? ତାହା ମଧ୍ୟ ମନେ ନଥିଲା । ସୂର୍ଯ୍ୟ କିଛି ନ ବୁଝି ପୁତ୍ର ର ସବୁ କାର୍ଯ୍ୟ ପାଳନ କରିଥିଲେ। ସବୁ ଠିକ୍ ଠାକ୍ ରେ ସରିଲା।
ସୂର୍ଯ୍ୟ ର ପରିବାର ରେ ନୂଆ ଅତିଥି ଆଗମନ କୁ ସମସ୍ତେ ଆତୁର ଭାବେ ଅପେକ୍ଷା ରତ ଥିଲେ । କାଦମ୍ବିନୀ ର ମା ଆସି ଝିଅ ର ସେବା କରୁଥିଲେ। ଦେଖୁ ଦେଖୁ ୯ ମାସ ପରେ ଗୋଟିଏ ସୁନ୍ଦର୍ ଗୁଲୁଗୁଲିଆ ଝିଅ ଟିଏ ସୂର୍ଯ୍ୟ ଏବଂ କାଦମ୍ବିନୀ ର ପରିବାର ରେ ଜନ୍ମ ନେଲା।
ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ରେ ଭରପୁର, ପୁରା ବୁଢ଼ିମା ଭଳି ଚେହେରା। ସମସ୍ତେ ଖୁସି ଥିଲେ। ଏହି ଖୁସି ର ଉତ୍ସବ ରେ ତାଙ୍କ ଓକିଲ ଷ୍ଟାଫ୍ ମାନଙ୍କ ପାଇଁ ମିଠା ନେଇ ପହଞ୍ଚିଥିଲା । ମିଠା ବାଣ୍ଟିବା ସମୟରେ ସୂର୍ଯ୍ୟ ର ସ୍କୁଲ ସାଙ୍ଗ ବିନୋଦ ସହିତ ସୂର୍ଯ୍ୟ ର ଦେଖା ହେଲା । ସୂର୍ଯ୍ୟ ବିନୋଦ କୁ ଚିହ୍ନି ପାରିଲା ନାହିଁ କିନ୍ତୁ ବିନୋଦ ଭଲ ଭାବରେ ଚିହ୍ନି ପାରିଲା । କାରଣ ସୂର୍ଯ୍ୟ ସ୍କୁଲ ରେ ପ୍ରଥମ ସ୍ଥାନ ଅଧିକାର କରୁଥିଲା। ଏମିତି ରେ ପ୍ରଥମ ସ୍ଥାନରେ ଯିଏ ରହେ ତାଙ୍କୁ ସବୁ ବହୁତ୍ ଶୀଘ୍ର ଚିହ୍ନି ପାରନ୍ତି । ସେ ସୁର୍ଯ୍ୟ ପାଖକୁ ଆସି ନିଜ ପରିଚୟ ଦେଲା । ଏବଂ ସୂର୍ଯ୍ୟ ମଧ୍ୟ ଜାଣି ତାକୁ ପଚାରିଲା, ଆରେ ଭାଇ ମୋର ଝିଅ ଟିଏ ହୋଇଛି ନେ ମିଠା ଟିଏ ଖା । ମିଠା ଖାଇବା ପରେ ସୂର୍ଯ୍ୟ ପଚାରିଲା ଆରେ କଣ ଖବର ବହୁତ୍ ଦିନ ପରେ ଦେଖା ହେଲା ଚାଲ ସର୍ବତ ପିଇବା । ବିନୋଦ କହିଲା , ନା ରେ ସାଙ୍ଗ ମୁଁ ଗୋଟିଏ ଅସୁବିଧା ରେ ପଡ଼ି ଯାଇଛି ।
ସୂର୍ଯ୍ୟ ପଚାରିଲା, କହ କଣ, ଆଉ ସମସ୍ୟା ର ସମାଧାନ ପାଇଁ ତ ଆମେ ଅଛୁ । ବିନୋଦ କହିଲା, ଗତ ବର୍ଷେ ହେଲା ମୋ ମା, ମୋ ପାଖରେ ରହୁଥିଲା । ଗୋଟିଏ ମାସ ପୁରା ହୋଇଗଲା ପରେ ତାକୁ ଆମେ ମୋ ସାନ ଭାଇ ସରୋଜ ପାଖରେ ଛାଡ଼ି ଆସିଲି କିନ୍ତୁ ସରୋଜ ର ସ୍ତ୍ରୀ ସହିତ ମୋର କଥା ଯୁଦ୍ଧ ହୋଇଥିବା ଯୋଗୁଁ ମୁଁ ତାଙ୍କ ଘର ଠାରୁ କିଛି ଦୂରରେ ଛାଡ଼ି ଆସିଥିଲି। ମୁଁ ସରୋଜ କୁ ଫୋନ୍ କରି ଜଣାଇଲି ସେ କହିଲା ମୁଁ ଏବେ ବାହାରେ ଅଛି ତମେ ମା ଙ୍କୁ ନେଇ ଯାଅ । ମୁଁ ଭାବିଲି ସରୋଜ ମିଛ କହୁଥିବ ବୋଲି ମୁଁ ଏତେ ଧ୍ୟାନ ଦେଲି ନାହିଁ । କିନ୍ତୁ ତା ପର ଠାରୁ ମା ଙ୍କର କିଛି ଖବର ନାହିଁ । ସୂର୍ଯ୍ୟ ପଚାରିଲା ତମେ ସରୋଜ କୁ ଆଉ ପଚାରିଲ ନାହିଁ କି ?? ବିନୋଦ କହିଲା ମୁଁ ୨ ମାସ ପରେ ପଚାରିଲି ଏବଂ ସେତେବେଳେ ସରୋଜ କହିଲା ଯେ ମା ତ ଆମ ଘରକୁ ଆସି ନାହାନ୍ତି । ଦୁହେଁ ଚିନ୍ତାରେ ପଡିଲୁ , ଖବର କାଗଜ ରେ ଫଟୋ ଛାଡିଲୁ କିନ୍ତୁ କିଛି ଖୋଜ ଖବର ମିଳିଲା ନାହିଁ ବର୍ଷେ ପୁରୀ ବାକୁ ଲାଗିଲାଣି । ସରୋଜ କହିଲା ସମ୍ପତି ଭାଗ କରିବାକୁ ପଡ଼ିବ ଏବଂ ସେଥିପାଇଁ ମା ଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁ ପ୍ରମାଣ ପତ୍ର ଦରକାର । ମୁଁ ବୁଝି ପାରୁନି କଣ କରିବି । ମୃତ୍ୟୁ ପ୍ରମାଣ ପତ୍ର କେମିତି ଯୋଗାଡ କରିବି କିଛି ଉପାୟ ଦିଅ ।
2 thoughts on “ଅତିଥି…୨”